kozen oplossing van Buitenhuis. Deze keuzeheeft consequenties en roept reacties op. Weten-schap en praktijk zijn geen twee geïsoleerdewerelden.

Graag nodig ik Buitenhuis uit om van gedachtente wisselen over het belang van genuanceerde in-formatie. Recente onderzoeken van de Univer-siteit van Utrecht en die van Brussel laten ziendat whiplashpatiënten met veel onbegrip te ma-ken krijgen. Zij benadrukken hoe belangrijksociale steun is voor herstel. Ik ben erg benieuwdof Buitenhuis nog andere ‘oplossingen’ overwo-gen heeft.

Daniëlle van Eden

Buitenhuis: ‘Geloofwaardigheid van deWhiplash St ichting staat ter discussie’

Van de meeste promoties wordt een persberichtopgemaakt. Naast het verrichten van onderzoekis ook communicatie over de resultaten een taakvan een universiteit. Het is dan ook de universi-teit die de publiciteit zoekt, niet de promoven-dus.Welke persberichten media-aandacht krijgen, isniet te voorspellen.Als de Whiplash Stichting destijds de resultatenvan ons onderzoek zorgvuldig had gelezen, hadzij heel goed constructief op de onverwachtemedia-aandacht kunnen reageren en daar haarvoordeel mee kunnen doen. Een mogelijk nega-tief beeld van het label ‘whiplash’, met mogelijkenegatieve gevolgen voor de prognose, is tochvoor een patiëntenorganisatie zoals de WhiplashStichting een uitgelezen kans te wijzen op hetbelang van goede voorlichting en beeldvormingen haar voorname rol daarbij. Maar niet voor deWhiplash Stichting Nederland. Haar reactie be-stond uit een ongenuanceerd, insinuerend en las-terlijk persbericht van de heer Geeraedts, be-stuurslid van de Whiplash Stichting. In dit be-toog duikelen generalisaties, beschuldigingen enverdachtmakingen over elkaar heen en krijgenverzekeringsartsen/medisch adviseurs van verze-keraars een flinke veeg uit pan. Zij worden be-schuldigd van vooringenomenheid en het psy-chisch intimideren en stigmatiseren van ver-keersslachtoffers.

Dat dit de wetenschappelijke geloofwaardigheidvan de Whiplash Stichting en haar rol als serieu-ze gesprekspartner geen goed heeft gedaan, be-hoeft geen betoog. In die zin is de nu door me-vrouw Van Eden gepresenteerde aandacht voornuance verrassend te noemen.

Mijn proefschrift bestaat uit een vijftal weten-schappelijke artikelen die de afgelopen jaren zijnverschenen in algemeen toegankelijke, medischwetenschappelijke tijdschriften, waarin op we-tenschappelijke wijze, dus met de nodige nuanceis gerapporteerd. Ik heb mevrouw Van Eden des-tijds geschreven bereid te zijn met haar medischadviseurs van gedachten te wisselen over dewetenschappelijke aspecten. Ik heb de afgelopentwee jaar echter niets meer van haar vernomen.

Jan Buitenhuis

Term whiplash vermijdenis geen oplossing

Dragen de onderzoeksresultaten bij aan herstel of(maatschappelijke) re-integratie van whiplashpa-tiënten? Dat is de vraag waar het feitelijk omgaat, maar die in het betoog van Buitenhuis vol-ledig buiten beeld is geraakt. In het interview indit blad laten we zien dat de Whiplash StichtingNederland projecten initieert om participatie enre-integratie te bevorderen. Onze projecten slui-ten aan bij de recente opvatting dat meer ‘eigenregie’ en grip op de situatie een positief effecthebben op re-integratie en kwaliteit van leven.Om regie te kunnen voeren is een aantal zakenvan belang: inzicht in de eigen gezondheidssitu-atie; vaardigheden om hiermee om te gaan; ver-trouwen in ‘eigen kunnen’; en ondersteuning van-uit de omgeving. De term ‘whiplash’ afschaffen zonder dat er eengoed en internationaal aanvaard alternatief is,maakt het voor mensen alleen maar moeilijker.Er is winst te behalen als we de klachten serieusnemen, en mensen handvatten bieden voor her-stel en re-integratie.

Daniëlle van Eden

Discussie gesloten!Redactie TBV

7TBV 20 / nr 1 / januar i 2012