De middelvinger van Stacey RookhuizenIk was nieuwsgierig naar de kokosmat van Stacey Rookhuizen en ging naar de sigarenboer. Die had de nieuwe Playboy nog niet. Ik liep door naar de Bruna op de Peppelweg, maar de mevrouw van die winkel verkoopt 'm niet langer. Ze nemen 'm zo mee, als je begrijpt wat ik bedoel." Bij Donner lag het decembernummer wel. Hoewel bloot overal ter wereld gratis is, betaalde ik. Ik deed er de Jan bij, een blad dat ik anders nooit koop. Over de kokosmat van Stacey Rookhuizen scheen nogal wat commotie te zijn. Aangejoeld. Ik denk dat het z confronterend was dat van seksuele opwinding geen sprake was. Dat kwam een paar jaar later, in m'n eentje. In de vrouw op bladzijde 26 en 27 herkende ik Stacey Rookhuizen niet. Vanwege de valse wimpers en de pruik, denk ik. Ze zit in haar nakie op haar knien en helt met gesloten ogen helemaal achterover. De gelaatsuitdrukking (genot) schuwelijk. Weinig is ook niet mooi. Niet dat de feministische doos retro moet worden trouwens, daar blijft toiletpapier in hangen. Bovendien, ook mensen die niet slechthorend zijn willen wel eens liplezen. Op pagina 29 staat Stacey hooggehakt als een reuzin afgebeeld in hartje New York. Ik leefde in de veronderstelling dat je in Playboy alles zag behalve schaamlippen en clitoris. Als je echt alles wilde zien, moest je de Penthouse kopen. Maar ik ben er kennelijk een tijdje uit geweest. Daar staat Stacey dan, in volle glo\. Ze heeft de - armen over elis nep, want de kaar gevouwen: benen zijn kramp: zo van: wat wil je achtig gesloten. van me? Het is Alle ophef over die afstandelijkStacey's zogeheid die bij somnaamde 'kokosmat' migen kwaad is onbegrijpelijk. bloed zet. Haar Stacey voert heleaaibaarheidsfactor is erg laag, zowel onder maal geen enorme bos schaamhaar, het is wel meer dan een mannen als vrouwen. landingsbaantje. Gelukkig maar. Kaal is af- Ze wordt gehaat. Ze schijnt nogal wat doodsbedreigingen te krijgen. Zo het al nodig is: ik kan haar geruststellen. Die anonieme zielenpoten brengen het nooit in de praktijk. Dat soort losers komt de zolderkamer niet al'. Ik heb haar n keer ontmoet in een tv-studio. We zaten allebei in de schmink. Een erg aardig en intelligent meisje, ik kan niet anders zeggen. Stacey Rookhuizen weet wat ze wil. Haar deskundigheid etaleren, presteren, zeggen wat ze denkt, opvallen. Ik zie niet veel van haar maar wat ik zie is goed. Zij is niet het type dat je in Playboy verwacht. Daarom is het zo leuk dat ze er in staat. Een lichte provocatie aan alle rukkers die bij de Bruna Playboy jatten en een middelvinger naar alle Playmates voor haar die wel tieten hebben maar totaal geen hersens. Te spits, te weinig rondingen, dat is de kritiek. Onzin natuurlijk, God schiep niet alleen Brigitte Bardot en Doutzen Kroes, dat zou een behoorlijk saaie boel worden. En als je pagina 39 opslaat dan zie je een heel mooie, opwindende foto. Stacey Rookhuizen is bepaald niet van seks gespeend. Erg grappig is dat ze Playboy een interview weigert. Wie per se tekst wil, is veroordeeld tot Louis van Gaal, die zich best bloot geeft, figuurlijk dan natuurlijk. En of Truus een kokosmat heeft, kom je ook niet te weten.

Een erg aardig en intelligent meisje, iillxl UI li: | \komen op mijn kantoor, ontdaan van haar plastic jasje, keek Stacey mij vanaf de cover indringend aan. En borst was ontbloot. Het was een modale borst. Niet te groot, misschien iets te klein, zeker niet lelijk. Er gebeurde niks met me. Op zich niet verwonderlijk. Het is geen 1972. Een jaar of tien oud vond ik een seksboekje op straat. Op het schoolplein sloeg ik driftig de bladzijden om. Er stonden vriendjes om me heen. Er werd gelachen en ge-

'CM