31e jaargang – april/mei nummer 212

BOELSPRIET

3

Boelspriet is het verenigingsblad van JBV Bulderbaan

Opgericht 13 Maart 1980

KvK Amsterdam V532677

www.bulderbaan.nl Bestuur

Guido Dennenbroek Voorzitter Bram Otte Secretaris Frans Posthuma Penningmeester Andries Wijand Wedstrijdzaken Freek Vogelaar Algemene zaken

Verenigingssecretariaat

Van Heuven Goedhartln 199 Gsm 0643257204 1181 KL Amstelveen email: secretaris.bulderbaan@gmail.com Website: www.bulderbaan.nl

Wedstrijdcommissie

Andries Wijand Tel. 0644652561 Freek Vogelaar Tel. 0619354281 Jos Helsloot Tel. 0206437943

Redactie Boelspriet Dorine Martron: d.martron@online.nl Peter Bleekrode promotie.bulderbaan@gmail.com Bram Otte secretaris.bulderbaan@gmail.com

Lief en Leed

Marian Posthuma Tel. 0206451883

Kantinecommissie Clubhuis GSM Tel. 0657956955 Freek en Lida Vogelaar Tel. 0619354281 Anja Ploeger; Jeannette Cramer; Minke Otte; Marian Posthuma

Bank ING rek.nr. 5036931 / IBAN NL22INGB0005036931 Tnv. Penningmeester JBV Bulderbaan

Speeltijden

Maandagavond, woensdagavond: vanaf 19.00 Maandag-, woensdag- en zaterdagmiddag: vanaf 13.00

Speelterrein

Broersepark; ingang Molenweg te Amstelveen.

Doelstelling

“Het bevorderen en het doen beoefenen van ‘Petanque’ en al dat hiermee verband houdt.”

Bondsbureau

Nederlandse Jeu de Boules Bond www.njbb.nl

31e Jaargang – april-mei - nummer 212

In dit nummer

3 Colofon

5+7 Bestuurspraet

9 - 11 Werk In Uitvoering: Peter Bleekrode

13+15 Van de Technische Commissie

17+19 Verslag Euro-Paastoernooi

21 - 23 Verslag Dikkerttoernooi

25+26 Verslag Jokercompetitie 2012/13

27+28 Verslag Verenigings Team Competitie (VTC)

29+30 Verslag Heintoernooi

31 - 34 Volle zon over het petanque (deel XIV)

Kopij Boelspriet 213 Bij voorkeur in WORD zonder opmaak als bijlage per e-

mail vóór 10 juni 2013 aanleveren bij:

Adverteerders Bommel Eten & Drinken

Brommer BV

GoldCar BV

Grieks restaurant Alexandros

Groenhof Optiek BV

H. Zelhorst BV

Keurslager Stronkhorst

Klassieke meubelen Koekoek

Lijstenmaker Gehring & Heijdenrijk.

Personal Touch Travel

STYLES Haircare

Tandprothetische praktijk R. Meerleveld

Total Copy Service

Wijnkoperij Henri Bloem

Het wordt bijzonder op prijs gesteld als onze leden in voorkomende gevallen gebruik maken van de diensten van onze adverteerders.

Omslagfoto:

Goed sfeertje zo tijdens het Dikkerttoernooi op 21 april.

5

Latertje We zitten weer volop in de competities, de buiten

gespeelde competities wel te verstaan.

Afgelopen winter werd er natuurlijk ook gespeeld bij de

verenigingen die in het gelukkige bezit zijn van een

binnenaccommodatie (speelhal/boulôdrome).

Wat opvalt is dat er bij de competities regelmatig

speeldagen zijn waarop er een behoorlijke uitloop is in de

partijen.

Uitloop op een zaterdag of op een zondag kan als

vervelend worden ervaren maar is niet echt bezwaarlijk

als het af en toe eens voorkomt. Dat is immers inherent

aan de spelvorm van het petanque.

Maar dan in de Verenigings Team Competitie (VTC),

gespeeld op de vrijdagavond. Een dag waar de meeste

spelers toch ook al een werkdag achter de rug hebben.

Hier gebeurt het niet zelden dat je op de vrijdagavond de

wedstrijd begint en zaterdags (na middernacht) pas weer

je bed op kan zoeken. Dat hoeft niet, zo dacht ook het

afdelingsbestuur.

Maar helaas komt men met een voorstel dat van

Petanque een ‘avondje ballen gooien’ maakt en niets van

onze sport overlaat. Als variant wordt overwogen om op

tijd of met minder partijen te spelen. Dat voorstel zullen

wij niet steunen in de voorjaarsvergadering op 13 mei.

Jammer, want toen er nog geen professionalisering was

met scheidsrechters en wedstrijdleiders in categorie 1, 2

en 3, had je hier als wedstrijdleider een goede remedie

voor. Het tijdstip noteren bij de equipes als een partij

afgelopen is en als de picknick (lees rusttijd) tussen de

partijen te lang duurde gewoon de betreffende teamleden

aanspreken.

Kunnen we weer gewoon PETANQUE spelen en de

vaart er in houden.

Guido Dennenbroek, Voorzitter.

PS. Door diverse persoonlijke omstandigheden ben ik

helaas de laatste tijd niet in de gelegenheid geweest om op

de reguliere speeldagen een balletje te gooien. Ik hoop dat

ik in juni weer ruimte heb om naast de competitie dagen

weer in ons mooie park te spelen. Ook een latertje dus!!

Ledenvergadering 2013 Voorafgaand aan de laatste Algemene Vergadering,

gehouden op 26 maart jl., had onze penningmeester

Frans Posthuma (opnieuw) kenbaar gemaakt dat hij zich

niet langer herkiesbaar wilde stellen voor deze functie.

Een 2-mans delegatie uit het bestuur zou zich gaan

oriënteren over een waardige vervanger voor Frans om

tijdig een voordracht voor te bereiden ten behoeve van

de ledenvergadering.

Desgevraagd bleek ons lid Lina Verhulst bereid te zijn op

termijn de functie van penningmeester over te nemen.

Om privé- en praktische redenen is in onderling overleg

besloten dat Lina voor de periode van 1 jaar –tot de

ledenvergadering van 2014– als 2e penningmeester zal

fungeren en in die periode ingewerkt zal worden door

Frans Posthuma, die in 2014 tussentijds terug zal treden.

Op de ledenvergadering werd de voordracht van het

bestuur met algemene stemmen en verwelkomend

applaus aangenomen, waardoor na vele jaren opnieuw

(en eindelijk) een vrouw deel uitmaakt van het

Bulderbaanbestuur.

Na de eerste bestuursvergadering kunnen wij u hierbij

het zeshoofdig bestuur presenteren.

vlnr: Guido Dennenbroek (voorzitter), Frans Posthuma (pen.meester),

Freek Vogelaar (Algemene.Zaken), Bram Otte (secretaris).

Lina Verhulst (2e pen.meester), Andries Wijand (wedstrijzaken).

Een en ander was een onderdeel van agendapunt 7 op

de vergadering. Een ander aftredend - maar herkiesbaar

- bestuurslid was Andries Wijand. Deze eveneens al heel

veel jaren bijzonder actief in het wedstrijd-, competitie-

en organisatiegebeuren zijnde functionaris werd dan ook

met applaus herkozen. Andries is naast zijn bestuurs-

functie bij ons óók stevig verankerd binnen en waardevol

voor onze afdeling 09 en als zodanig zeer bekend binnen

meerdere kaders binnen de bond.

Zeker in vergelijking met de Algemene Vergadering van

2012 was deze van 2013 een gematigde bijeenkomst te

noemen.

Notulen van 2012 en de verschillende jaarverslagen

werden zonder of na slechts een korte toelichting

goedgekeurd. Ook de kascontrolecommissie was geheel

accoord en stelde de vergadering voor om het bestuur

7

décharge te verlenen voor het gevoerde financiële

beleid. Hetgeen eveneens met algemene stemmen werd

aangenomen en extra bekrachtigd ten behoeve van

penningmeester Frans Posthuma. Lid van de

kascontrolecommissie Eddy de Reeper, mede namens

zijn medelid Vera Helsloot prees hem met name voor de

sublieme presentatie en wijze waarop de financiële

administratie wordt gevoerd. Beiden werden ook

herverkozen voor de periode van één jaar, samen met

reservelid Els Bleekrode.

Na de vergadering bijgepraat te hebben over de

voortgang van de Boersepark-renovatie en gekoppeld

daaraan de plannen voor onze verplaatsing en een tijdig

ingelaste pauze en aansluitende agendapunten legden

de verantwoordelijken voor de verschillende commissies

verantwoording af en gaven een overzicht van nabije

toekomstplannen.

Een korte rondvraag later hamerde voorzitter Guido de

vergadering af om klokslag 22:00 uur, werd het officiële

gedeelte afgesloten en konden de 33 aanwezige leden

(incl. inmiddels zes bestuursleden) nog even in de Niet

koffiekamer van De Meent napraten met een drankje en

een hapje.

Bram Otte (secr.)

Promotie, zonder te promoveren ! Niet structureel, maar incidenteel doet JBV Bulderbaan ook aan promotie van zijn sport, spel en vereniging met het

doel meer Amstelveners en bewoners van de regiogemeenten te attenderen op onze aanwezigheid en mogelijkheid

om bij ons te komen ‘bewegen’ c.q. spelen/sporten. Oplettende lezers van de plaatselijke en regionale media en

gemeentelijke uitgaven zijn daar wel voorbeelden van tegengekomen. Ook op websites zijn we dan actief en op

uitnodigingen om te hooi en te gras een ‘clinic’ te geven wij gehoor. Wij wilden u enkele voorbeelden daarvan (lokale

TV/radio, flyers, eigen fotowebsite, een keer niet onthouden om te tonen we ons als vereniging misschien ook buiten

het Broersepark manifesteren en van ons laten horen. U kunt natuurlijk ook in uw eigen

omgeving uw eigen ‘cluppie’ promoten zonder te

promoveren!

9

Werk in uitvoering Voor de 27

e aflevering van Werk

in Uitvoering zocht redacteur Do-

rine onze mederedacteur Peter

Bleekrode op. Bekend van zijn

verslagen van onze (Euro) toer-

nooien en werkvakanties , maar

ook steevast aanwezig op heel veel speel-

uren. WIU was ook nieuwsgierig naar zijn

werkzame leven en kreeg ook daar een uit-

gebreid verslag voorgeschoteld.

Waar ben je geboren?

“Ik ben in Spaarndam geboren op de Westkolk,

vlakbij het sluisje of de Kom zoals ze het ook

noemen. Maar daar heb ik maar gewoond tot

mijn derde levensjaar, waarna mijn ouders naar

Amsterdam verhuisden, naar de Van Spilber-

genstraat in Oud-West.”

Wat was die van Spilbergen voor een man?

“Dat was een ontdekkingsreiziger/zeevaarder.

Net zoals in de buurt er ook straten naar Marco

Polo, Columbus en Orthelius, de beroemde

kaartenmaker, vernoemd waren.”

Dus de kiem voor jouw kaarteninteresse is daar gelegd?

“Dat zou best eens kunnen. De buurt was nog

niet zo volgebouwd als heden ten dage en je

kon er nog heerlijk spelen in de weilanden en op

de braakliggende terreinen. Het Rembrandtpark

was er nog niet. Ik heb daar een fijne jeugd ge-

had.”

Hoe lang woon je al in Amstelveen?

Vanaf 1987. Eerst op de Boegspriet tot 1994.

Daarvoor, vanaf 1970 woonden we in de Marius

Bauerstraat vlakbij het August Allebéplein in

Amsterdam. Toen was dat nog een hele leuke

buurt. Vooral voor kinde-

ren was er veel te doen,

want op het plein was een

ruime speelruimte en een

kinderbad dat gemaakt

werd als de fonteinspuiten

aangingen en wat in de

winter een ijsbaan werd.

Daarvoor, van 1965 tot

1970, woonden we in de

Beulingstraat op nr. 19.

(foto rechts) Kenners van Amsterdam weten dat de Beuling-

sloot de kortste gracht van Amsterdam is. Het

ligt tussen het Singel en de Herengracht vlak

achter het Koningsplein. Daar, op nr. 2-4, be-

vond zich ook het kantoor van de boeken- en

kaartenimporteur Meulenhoff en daar tegenover

op nr. 19 bevond zich een bedrijfswoning.

Om daarvoor in aanmerking te komen moesten

we wel eerst getrouwd zijn. Een ‘moetje’ dus,

maar niet erg. Wij kregen de woning. Op de be-

gane grond was het magazijn, op de eerste ver-

dieping het kantoor en daarboven onze ruimte.

We werkten aan de overkant, zowel Els als ik,

bij Meulenhoff. We woonden daar ten tijde van

Provo. Dus we zaten op de eerste rang bij de

provorellen. Ha ha.”

Wanneer ben je bij Meulenhoff gaan werken en in welke functies?

Meteen na mijn school. Ik vond school niet leuk

en ik heb niet eens de MULO afgemaakt. Zodra

ik 16 jaar was wilde/moest ik werken. Ik ben be-

gonnen bij Meulenhoff op de Hollerithafdeling.

Dat is zeg maar

de voorloper van

de computer. Het

was een giganti-

sche kast met

ponskaarten

waarin alle klan-

tenbestanden za-

ten. Het was toen

1959.

In 1962 moest ik

in militaire dienst. Maar toen ik afgezwaaid was,

kon ik weer terugkomen bij dezelfde baas. De

Hollerith was nog wel in gebruik maar ik ben

toen de logistieke kant opgegaan. Dat beteken-

de dus veel met boeken sjouwen. Het heette

toen de ‘ontvangst goederenafdeling’. Het pand

in de Beulingstraat, of eigenlijk waren het 2 gro-

te panden, werd bevoorraad door vrachtwagens

die hun pakken op de stoep deponeerden waar-

na alles buiten langs naar boven gehesen werd.

Het pand werd te klein en ik verhuisde naar een

commerciële afdeling even verderop in de bin-

nenstad naar de

10

Bloemenmarkt, nu zijn er in het pand “De Een-

dracht” appartementen. In die tijd mochten daar

nog auto’s rijden. Ik heb daar 7 jaar op kantoor

gewerkt en verzorgde de inkoop van reisboeken

en kaarten. Dat stond toen nog in de kinder-

schoenen. Je had de gidsen van o.a. Dominicus

maar die waren een beetje schoolmeesterachtig

geschreven.

De ANWB had ook gidsen maar veel meer was

er nog niet op dat gebied verkrijgbaar. In die

functie stroopten we stad en land af om boeken

in te kopen, waarbij we ook veel beurzen moes-

ten bezoeken.

Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat ik naar

de Frankfurter Buchmesse mocht. Dat was in

1971. Els had net ons eerste kind gekregen

(1970) en als dat iets later gebeurd zou zijn was

ik toch gegaan. Ik ben er al met al 25 keer ge-

weest en heb daar heel veel kennis opgedaan,

mensen ontmoet en ben daardoor in staat ge-

weest veel (nieuwe) commerciële activiteiten te

ontplooien.

De volgende grote verandering was toen in 1977

de Meulenhoff toeristische afdeling (Geotoer)

overgenomen werd door het bedrijf Nilsson &

Lamm. Zij hadden lange tijd in de kelders onder

het Beursgebouw aan het Rokin gezeten, maar

waren kort daarvoor naar een groter pand in

Weesp verhuisd. Kort daarna trad ik toe tot het

Management Team van het bedrijf. Na een aan-

tal interne strubbelingen, met name binnen de

top van het familiebedrijf, werd ik in 1988 be-

noemd tot algemeen directeur. Ik ben dat geble-

ven tot mijn terugtreden in 2002.

In mijn hoedanigheid van directeur heb ik ons

bedrijf in 1991 lid gemaakt van IMTA, de Inter-

national Map Trade Association, een wereldwij-

de parapluorganisatie voor alle mensen en be-

drijven die met kaarten en cartografie te maken

hebben. En je weet hoe dat gaat, als je lid bent

van een vereni-

ging ga je daar

ook weer taken

op je nemen. Zo

werd ik in 1992

president van de

Europese tak

van de organisa-

tie. Daarvoor

moest ik ook

weer reizen ma-

ken, vooral naar

Australië en

Amerika waaronder Seattle, Portland (Maine),

Washington, San Antonio enz.. Het kwam voor

dat ik daar soms een zaal van honderden toe-

hoorders in het Engels moest toespreken.

In 2002 werd ik geconfronteerd met een zware

burn-out en moest ik acuut stoppen met werken.

Voortaan zouden we reizen voor eigen plezier

en niet meer met de verplichtingen van het be-

zoeken van beurzen en klanten. Maar wat heb-

ben we veel gezien. Vijf keer zijn we

in Australië geweest. Als ik daar heen

moest vanwege mijn werk plakten we

daar meteen een vakantie aan vast.

In Australië woonde ook Tony Whee-

ler, die in 1972 samen met zijn vrouw

de uitgeverij Lonely Planet opgericht

had. Dat werd een goede vriend van

ons. En ik heb heel veel zaken met

hem gedaan.

Hoe het verging met Nilsson &

Lamm? Ze zijn op een gegeven mo-

ment overgenomen door de boeken-

distributeur Scholtens in Limburg en

een paar jaar later is dat bedrijf fai l-

liet gegaan.

Weet je nog leuke anekdotes over je werk?

Het was op een van de IMTA beurzen

die gehouden werd in Derby Groot-Brittannië ik

geloof in het Peacockhotel. De burgemeester

van Derby zou de beurs en tradeshow openen

en een cadeau is dan op z’n plaats, maar wat

geef je dan! Via een relatie in Engeland hoorde

ik dat hij helemaal gek was van voetbal en dus

kocht ik een Ajax sjaal. Deze had ik onder mijn

colbert zitten tot aan het moment dat er cadeaus

uitgewisseld werden. Ik deed mijn colbert open

en trok de sjaal van mijn nek, die vervolgens

van eigenaar wisselde. De man was er helemaal

gek van en heeft hem de hele avond omgehou-

den.

Ook leuk, over cadeaus gesproken, was die

keer dat ik door de douane moest in Amerika en

de beambten zoals wel vaker, heel onvriendelijk

waren totdat zij mijn postzegelboeken zagen

11

die ik mee had genomen om

een goede vriend te laten

zien, toen waren het ineens

jongentjes die bezig waren

met hun hobby, wij konden de

bloembollen die wij bij ons

hadden (met exportvergun-

ning(!)) toen plotseling zonder

probleem het land in meene-

men

Of die keer dat ik met Els via

Duitsland en Oostenrijk in Italië ook door de

douane moest en 6 goudse kazen, 6 jenever-

flessen en 6 pakken bloembollen bij me had

voor onze relaties. Wat we daarmee moesten

vroegen ze aan de grens. Dat? O, dat is voor

eigen gebruik, zeiden we toen doodleuk.

Kun je wat zeggen over je hobby’s?

Ik heb handbal gespeeld voor

DSG in Amsterdam-Sloten. Ik

was toen al senior, dus ik ben

voornamelijk actief geweest in

die sport als scheidsrechter en

bestuurder. Voor onze vereni-

ging heb ik het verenigingsse-

cretariaat beheerd en ik ben

voorzitter geweest. We streef-

den toen naar een nieuw club-

huis, wat er uiteindelijk ook gekomen

is. Ook voor de Handbalbond zelf ben ik secre-

taris geweest. In eerste instantie in de afdeling

Midden-Holland en vanuit die functie de fusie

met de afdeling Utrecht mede begeleid en ge-

vormd tot de afdeling Midden Nederland,

waarvan ik ook secretaris werd.

Toen ik noodgedwongen met prepensioen

ging heb ik mijn oude hobby postzegels ver-

zamelen een nieuwe impuls gegeven. Ik legde

me toen toe – hoe kan het anders– op ver-

zamelen van het thema landkaarten op post-

zegels en in iets mindere mate componisten,

handbal en Jeu de Boules (incluis afgeleide

sporten). Van die

twee laatste zijn er

gewoon niet zo

veel als van land-

kaarten. Omdat ik

ineens heel veel

tijd had, heb ik ook

een catalogus ge-

maakt van ‘alle’

wereldwijd ver-

schenen uitgaven

met landkaarten en

aanverwante af-

beeldingen.

Bovendien ben ik toegetreden tot de redactie

van Thema, het verenigingstijdschrift van de

Nederlandse Vereniging voor Thematische Fi-

latelie, een tijdschrift voor de thematische filate-

list.

Reizen is ook nog

steeds een hobby

van Els en mij. De

laatste twee jaar

gaan we naar

Frankrijk om een

‘werk’vakantie te

doen en daar een

maand echte va-

kantie aan vast te

plakken.

Dit najaar gaan we overigens een grote reis ma-

ken naar Zuid-Amerika. Brazilië wordt aange-

daan omdat daar in Sao Paulo onze zoon bij

KPMG een contract heeft voor twee jaar. Van

daaruit vliegen we door naar Lima en gaan met

SNP-reizen individueel het zuiden van Peru be-

kijken. Daarbij zullen we zeker. het Titicacameer

en Machu Picchu niet overslaan. De kaarten van

Brazilië en Peru hebben we al gekocht. Van

Mair, een Duits kaartenuitgever.

Onder redactie van Dorine Martron

Foto’s: Brammo; geheugenvannederland.nl; Gemeente Amster-

dam Stadsarchief – beeldbank.amsterdam.nl;

Amstelveenweb.nl; Google; eigen foto’s.

13

Van de Technische Commissie

Nationale Competitie (NC) 2013

In de NC spelen nu nog twee teams. Het team

van Paco Santana is om begrijpelijke redenen te-

ruggetrokken. Team Bulderbaan-1 (BB-1) speelt

in de 1e klasse en bestaat uit Guido Dennen-

broek, Freek Vogelaar en Lina Verhulst. Na twee

speeldagen staan zij met 4 winstpartijen op de

11e plaats.

In de 2e klasse speelt het team van Han van

Leeuwen, Dorine Martron en Wesley Dennen-

broek. Zij hebben pas één dag gespeeld en

staan met 2 winstpartijen op een gedeelde 7e

-

13e plaats.

De resterende speeldagen en locaties zijn als

volgt:

26 mei De Gooiers,

locatie: Jagerspaadje 34, Loosdrecht

9 juni. Les Pointeurs,

locatie Koelaan 1, Alphen a/d Rijn

16 Juni Reservedag

Verenigings Team Competitie (VTC)

Bulderbaan heeft dit winterseizoen met drie

teams in de VTC van afdeling 09 gespeeld. In de

2e klasse eindigde het team BB-1 met Guido

Dennenbroek, Wesley Dennenbroek, Dorine

Martron, Han van Leeuwen, Freek Vogelaar, Lina

Verhulst en Frans en Marian Posthuma op de 4e

plaats met 10 punten en 26 winstpartijen. Zij

wonnen de laatste ontmoeting tegen onze buren

uit Badhoevedorp met 5-2.

In de 3e klasse werd het team BB-2 met Chris

van de Ven, Thomas Verhoef, Tineke Verhoef,

Jan Verhoef, Bianca Verhoef en Peter Bleekrode

KAMPIOEN. Een bijzonder goede prestatie die

zéker een felicitatie waard is. Dit team speelt

volgend jaar samen met team BB-1 in de 2e

klasse.

Team BB-3 met Gees en Leo Eelsing, Dennis

Cowan, Jan Snoek, Margaret Koelewijn en Anja

Ploeger werd na vijf speeldagen in de degrada-

tiepoule ingedeeld en behaalde daar nog twee

overwinningen. Zij werden 7e en spelen volgend

jaar weer in de 3e klasse.

Zomer Competitie Doubletten

Voor degenen, die geen Nationale Competitie wi l-

len spelen is dit jaar in onze afdeling 09 een Zo-

mer Competitie Doubletten (ZCD) voorheen ZVC.

Deze wordt gespeeld op dezelfde speeldagen als

de NC maar met 3 partijen per dag die aanvan-

gen om 10:30 uur. Bulderbaan heeft drie teams

aangemeld die ingevuld worden met de namen

van leden die zich opgegeven hebben voor de

speeldagen waarop zij beschikbaar zijn.

De eerste speeldag waren dat Bram en Minke Ot-

te, Loes en Jan de Boer, Vittorio Pontillo en Anja

Ploeger. Jan en Bram wonnen twee partijen, Loes

en Minke en ook Vittorio en Anja wonnen 1 partij.

De tweede dag werd gespeeld in Zandvoort en

ingevuld door Leo en Gees Eelsing, Bram en

Minke Otte en opnieuw Vittorio en Anja.

Leo en Gees waren met alle drie winstpartijen

koplopers en daardoor ook nog een van de drie

poulewinnaars

met een dag-

prijs.

De andere

twee teams

wonnen res-

pectievelijk 2

en 1 partij(en).

15

Bulderbaan staat voor het verenigingsresultaat

nu in poule A op 2 partijen, in poule B op 4 par-

tijen en in poule C ook op 4 partijen winst.

Voor de resterende twee speeldagen worden

equipes samengesteld en moeten op 26 mei

naar de De Gouden Gooi (DGG-Haarlem-

Schalkwijk) en op 9 Juni naar de finaledag bij De

Vaste Voet (DVV) in Sassenheim.

Bulderbaan toernooikalender 2013

Open toernooien: Doubletten, aanvang 10.30

Zondag 14 Juli Broersepark toernooi (ATP)

Zondag 29 Sept Veendorptoernooi

Clubtoernooien

Ma 3 Juni Start Troefcompetitie 19.30

Za 22 Juni Midzomertoernooi 13.30

Za 31 Aug Jules le Noirtoernooi 12.00

Za 14 Sep Voorronden Clubkamp 10.30

Za 21 Sep Finaledag Clubkamp. 10.30

Za 26 Okt Spek en Bonentoernooi 12.00

Wo 6 Nov Start Jokercompetitie 19.30

Za 21 Dec Kersttoernooi 12.00

Jokercompetitie 2012/2013

In de 2012/13-editie van de winterse Joker-competitie werd Gerard Prins dit jaar eind-winnaar en aldus gekroond tot IJskonijn. Hij mag een jaar lang genieten van de wis-selbeker op zijn schoorsteenmantel, of mis-schien is er in huize Prins sprake van een prijzenkast?. Gerard kwam twee speeldagen voor het einde van de competitie in maart dit jaar aan de leiding en stond die niet meer af. Dorine Martron werd 2e op 10 punten ach-terstand en Bram Otte wist op het aller-laatste moment goed gebruik te maken van zijn Jokerinzet en alsnog 3e te worden.

Het was trouwens het wintertje wel met veel sneeuw, ijs, met regelmatig een opgedooide en opnieuw bevroren speelveld. Er kon op drie woensdagavonden niet worden ge-speeld om uiteenlopende redenen. Zelfs de laatste speeldag van de Jokercompetitie was er een die niet misstond deze winter. Op-nieuw was de grond weer aan het bevriezen na een dooiaanval. De periodewinnaars waren: 1e periode: Loes de Boer, 2e periode: Thomas Verhoef (opm.: in de

vorige Boelspriet werd per abuis gemeld dat Gerard Prins de 2e periode won, hierbij nog-maals excuses aan beide spelers). 3e periode: Eddie Philips, 4e periode: Steven Kraaijenhof 5e periode Leo Eelsing. Elders in dit nummer de volledige uitslag.

Dikkerttoernooi 21 April 2013

Het Dikkerttoernooi is dit jaar gespeeld met 40 teams. De voorbije jaren zijn we inschrij-ving met 48 teams gewend, maar er was dit jaar meer concurrentie van andere toernooi-en. Toch is inschrijving van 40 teams geen slecht aantal voor een toernooi want er zijn niet zo heel veel toernooien in Nederland die deze aantallen keer op keer halen.

Veel dank is verschuldigd aan de vrijwilligers die onze open toernooien elk jaar weer tot een succes maken. Naast de (eigen) scheidsrechter en wedstrijdleider wordt er zeer veel werk verzet door de kantinecom-missie. Niet alleen op de dag zelf, maar ook in de voorbereiding. Zo zijn tosti’s, saté, hambur-gers, gehaktballen, broodjes, eieren, ham, kaas en drank ingekocht of zelf klaar ge-maakt. Wordt er vergaderd over wat te ver-kopen aan eten en drinken en een schema gemaakt voor de kantinebezetting. Op de dag zelf zijn een aantal vrijwilligers al voor acht uur in de weer om alles in orde te ma-ken: partytenten opzetten, lijnen uitzetten, buitenkeuken gereedmaken voor de saté en hamburgervoorziening en een terras met ta-fels en stoelen klaarzetten. Dan zijn er nog leden (meestal dezelfde vrijwilligers van de ochtend) die alles na afloop netjes opruimen zodat het om 20:00 uur (na 12 uur aanwezig-heid met werken/ of spelen) weer lijkt of er niets is gebeurd in het park die zondag. Alle vrijwilligers (Freek, Jos, Bram, Minke, Anja, Vera, Bob, Dorine, Jeannette, Marian en iedereen die ik per ongeluk vergeten ben) zeer bedankt voor alle support.

De vereniging kan nog altijd leden gebruiken om te helpen bij het op- en afbouwen van de accommodatie bij de toernooien. Aanmelden bij de Technische Commissie (Jos Helsloot).

Andries Wijand namens de TC

17

€uro-

Paastoernooi 29 maart 2013

Deze speciale paasuitvoering was voorzien van een prachtige prijstafel waaronder o.a. wijn, eieren zowel echte als chocolade. Eerder in de week bestonden er nog grote vraagtekens op welk veld er gespeeld zou moeten worden. De toezegging van de gemeente om het gehele speelveld voor het Dikkerttoernooi van eind april onder handen te nemen werd zeer serieus genomen. Woensdag moest er nog gespeeld worden op een kaal veld, “geprikt en gewalst” en daarom bijna een biljartlaken en met de ’s avonds nog opkomende nachtvorst werd dat een “glad spektakel”. De belofte om vrijdag voor het paastoernooi het veld nog te voorzien van de nodige lava was nog onder voorbehoud maar zaterdag la het veld er prachtig bij. Nu natuurlijk wat zacht omdat de lavalaag natuurlijk nog niet ingelopen was maar toch, het lag er mooi bij.

Je zou op 29 maart natuurlijk best mogen verwachten dat het voorjaar al belangrijke vorderingen had gemaakt maar niets is minder waar. ’s Morgens en zelfs ook nog gedurende middag sneeuwde het en de temperatuur kwam niet boven de 5º C. uit maar de zon was er ook regelmatig.

Ondanks dit weer waren er 32 deelnemers opgekomen om te strijden om alle mooie prijzen die Loes de Boer bij elkaar had gebracht.

Tja wat moet ik nu zeggen van het verloop, voor mij was het een dramatische middag, geen enkele partij gewonnen en dan ook nog eens verloren met grote verschillen! Wel leuk was het voor Tineke Verhoef die als 1e eindigde, Willem Hoekman die als 2e eindigde en Vittorio Pontillo die als 3e eindigde.

Hierdoor is de cumulatieve stand ook behoorlijk ondersteboven gegooid, Cees Reimerink staat nu 1, Thomas Verhoef op 2 en Peter Bleekrode op 3.

Dank aan rekenmeester Leo en hulp rekenmeester(es) Els voor een hoop rekenwerk omdat er flink wat partijen dicht bij elkaar waren geëindigd.

Op naar de volgende maand!

Peter Bleekrode

UITSLAG EURO-PAASTOERNOOI 1: Tineke Verhoef 2: Willem Hoekman 3: Vittorio Pontillo

19

Totaal-tussenstand voor de €urobeker 2013 (na 3 speeldagen)

naam totaal

voor

totaal

tegen

2013

saldo

2013

winst

rangorde

Reimerink. Cees 99 76 23 7 1 Verhoef. Thomas 107 82 25 6 2 Bleekrode. Peter 91 81 10 6 3 Hoekman. Willem 93 89 4 6 4 Santana. Marco 77 47 30 5 5 Bleekrode. Els 67 38 29 5 6 Ploeger. Anja 88 86 2 5 7 Pontillo. Vittorio 95 97 -2 5 8 Elden. Cor van 76 45 31 4 9 Eelsing. Gees 88 63 25 4 10 Verhoef. Jan 75 56 19 4 11 Santana. Paco 72 56 16 4 12 Boer. Jan de 64 53 11 4 13 Verbrugge. Jopie 67 61 6 4 14 Rijswijk. Bob van 89 92 -3 4 15 Prins. Gerard 93 99 -6 4 16 Prins. Elly 80 90 -10 4 17 Koelewijn. Margaret 91 102 -11 4 18 Verhoef. Tineke 67 61 6 3 19 Helsloot. Jos 63 59 4 3 20 Wel. Elly van de 56 59 -3 3 21 Helsloot. Vera 49 59 -10 3 22 Cramer. Jeannette 57 68 -11 3 23 Veldt Sr. Nico 91 103 -12 3 24 Otte. Minke 90 104 -14 3 25 Posthuma. Frans 50 65 -15 3 26 Elden. Gerda van 70 104 -34 3 27 Hoekman. Jeroen 38 24 14 2 28 Kraaijenhof. Steven 31 24 7 2 29 Bakker. Willy 35 31 4 2 30 Posthuma. Marjan 61 68 -7 2 31 Hammen. Ellie 43 67 -24 2 32 Peer. Magda van 77 109 -32 2 33 Boer. Loes de 33 35 -2 1 34 Kooyman. Jan 21 23 -2 1 35 Cowan. Dennis 34 37 -3 1 36 Otte. Bram 70 115 -45 1 37 Rockx. Anne 8 13 -5 0 38

OPROEP: VRIJWILLIGERS SCHOONMAAK CLUBHUIS

De laatste keer dat het clubhuis aan een grondige

schoonmaakbeurt werd blootgesteld was al weer op 9

april 2011. Na twee jaren vinden wij het weer dringend

noodzakelijk om die exercitie te herhalen.

Daarom doen wij een beroep op u als verenigingslid om ons

bestaande vrijwilligersteam daarbij te assisteren.

Alle handen en handjes zijn welkom! Oók als u zich niet

direct tot het zware werk aangetrokken voelt zijn er

lichtere klusjes te bedenken.

Het plan is om op zaterdag 29 juni en/of 6 juli vanaf

10:00 uur het buitenwerk en interieur grondig onder

handen te nemen, zodat we weer een tijdje voort kunnen

in een spic- en span clubhuisje. Voor koffie wordt uiteraard

gezorgd!

21

Het Dikkerttoernooi Het Dikkerttoernooi 2013 werd (ook onder de

nieuwe naamgeving) als vanouds gespeeld in

het voorlaatste weekend van april. Er waren

niet zoveel teams ingeschreven als in

voorgaande jaren: altijd het maximum van 48

en nu ‘slechts’ 40 equipes. Dit kwam mede

door concurrentie van andere toernooien,

waaronder een in Zaltbommel. Vergeleken

met andere jaren waren er nu minder echte

toppers. Meervoudig Nederlands kampioen

Edward Vinke was er, maar bijvoorbeeld

topspelers als Kees Koogje, Rayen Koebeer

en Bert van Dijk niet. Alhoewel die laatste

twee wel als toeschouwer langs kwamen in de

loop van de dag. En gelukkig waren zij niet de

enigen, ook door het mooie weer en de

plezierige sfeer in het mooie Broersepark.

Vergeleken met het toernooi van 2012 waren

er ook minder inschrijvingen van Bulderbaan.

In 2012 waren er zeven complete Bulderbaan-

equipes en vijf Bulderbaan-mixteams (met een

speler van een andere vereniging). Tezamen

dus 19 clubleden die speelden.

Dit jaar waren er zes Bulderbaanteams en één

mixed team. Dus totaal 13 spelers van onze

vereniging die meededen.

Ook het aantal inschrijvingen van Petanque

Union Badhoevedorp (PUB)-teams was lager

dan in 2012. Die stand stopte bij 3,5 dit jaar

tegen 5,5 vorig jaar.

Opvallend was wel het hoge aantal

ingeschreven equipes van Petanque Union

Kennemerland (PUK-Haarlem). Vorig jaar

waren dat negen en één mix. Dit jaar konden

we zes PUK-teams begroeten.

Een lijst van de 28 overige verenigingen die

meededen laat een gevarieerd gezelschap

zien.

2012 2013 2012 2013

Amicale idem Les Pointeurs idem

Atlantic idem PC Lijnden

Boule Plaisir idem De Gooiers idem

Boule de Boeuf Les Boules Fleurie idem

Bohemiens Zoetermeer

Bouledozers Museumplein idem

Bon Courage Meteoor

BUT idem Midi

Celeritas Petangeske

Le Biberon Schoorl

DSR idem Taxateurs

‘t Dupke JBV Zandvoort

JBHillegom ‘t Zwijntje

Jeu de Bommel Zaanstad

22

Het systeem dat al jarenlang gespeeld wordt houdt in dat er twee voorgelote voorronden gespeeld worden met daarna indeling in een A- en B-poule van elk 16 teams en een C-poule van acht equipes. Het is wellicht interessant om eens de verrichtingen te volgen van de Bulderbaanteams.

Dennis Cowan (r) met Willem Hoekman werden op basis van de

resultaten in de voorronde in de B-poule ingedeeld. Daar

wonnen zij de eerste partij van Frits van der Klei en verloren

daarop van Jos Bunel uit Heerhugowaard.

Dorine Martron die een mix

speelde met Teus van de

Tonnekreek (l) speelden zich ook

naar de B-poule, wonnen

eveneens de eerste partij van

Hans Kramer en daarna verloren

van Richard Rentinck en Stanley

Godfried (PUBadhoevedorp).

Onze Vittorio Pontillo en Els

Bleekrode (foto r) hadden in zeker

opzicht pech: ze troffen in de

voorronden de equipe met Edward

Vinke en Alain Michel en werden door twee verliespartijen in de

C-poule geplaatst waar ze eerste partij nog winst boekten en

vervolgens verloren.

Bulderbaners Paco Santana en

Peter Feenstra (foto l) kwamen

ook in de B-poule terecht, verloren daar de eerste partij en daarna

ook de eerste in de B-complementair van Bram Otte en Eddy

Philips, die zijn eerste échte toernooi speelde.

Deze equipe (Bram en Eddy (foto

r.)) kwamen ook via de B-poule in

de B-complementair en wonnen

daar van Paco en Peter. In hun

tweede partij daar gingen ze

echter ruimschoots onderuit tegen

moeder Yvonne en zoon Mitch

Horn.

Peter Bleekrode met Cees

Reimerink (ook voor het eerst in

een open Bulderbaantoernooi)

kwamen in de

voorronde ook de

equipe Edward

Vinke en Alain

tegen, moesten daardoor ook verder via de C-poule

en wonnen daarna in de C-complementair van

Marianne Santana en Jopie Verbrugge en gingen

alsnog onderuit tegen Tineke Walvis en Lucia

Brouwer.

Ook Bulderbaan-tijgers Marianne en Jopie kwamen

via de C-poule in de C-complementair en zoals al

gemeld kwam zij niet verder door ingrijpen van van

Peter B. en Cees.

Ons tweede lid Chris van de Ven met Gianni Gezzi

werd na de voorronde ingedeeld in de A-poule,

verloor gelijk de eerste partij en daarna in de A-

complementair nogmaals tegen Bart Schouten en Enrico van Deursen.

23

De eindresultaten van het Dikkertoernooi 2013:

Winnaars C-poule: Wim Santhuizen en Colin (Atlantic)

2e plaats Leen Schouten en Wim Schaar (PUB)

C-complementair: Lucia Brouwer en Tineke Walvis (Les Pointeurs)

Winnaars B-compl.: Hans Kramer en Roel Claase (PUK)

2e plaats Yvonne en Mitch Horn (PUB)

Winnaars B-poule: Henna vd Vis en Driek de Wagt (De Gooiers)

2e plaats Richard Rentinck en Stanley Godfried (PUB)

3 / 4 plaats: Theo en Sven Balk (Hillegom) /

Jos Bunel met Ronald van Twuijver (PUK)

Winnaars A-compl.: Phil Copeland en Henk Hoefakker (Amicale/Gooiers)

2e plaats: Patrick Schotvanger en Ron Peek (Celeritas)

3 / 4 plaats: Iwan en Roseanne Gard (Meteoor)

Rob Schouten en Teun van Ooijen (DSR/LBF)

2e plaats: Junior de Jong en Michael Voorn (PUB/LBF)

Toernooiwinnaars: Edward Vinke en Alain Michel (PUK/ Rijswijk)

De finale was niet echt spannend: het werd 13-1. De winnende Fransman reageerde heel emotioneel

na de laatste boule, hij was in tranen. Hij speelt nog maar 1,5 jaar en misschien omdat het zijn eerste

toernooioverwinning was.

Al met al was het weer een geslaagd toernooi met Andries Wijand achter de wedstrijdtafel,

Wandelende arbitrage van ons lid Bob van Rijswijk (met portofoon oproepbaar), Freek Vogelaar en

Jos Helsloot achter de hamburgers en (voortreffelijke!) saté en het goed

samenwerkende barteam met Anja Ploeger, Jeannette Cramer, Vera Helsloot , Minke

Otte en Marjan Posthuma rondom de koelkasten.

De nieuwe hoofdredacteur van ons bondsblad Petanque, Hans Hover, (r) heeft dit jaar

voor het eerst aan het Dikkertoernooi deelgenomen en ook foto’s gemaakt. Dus even

opletten bij de verschijning van het eerstvolgende nummer......?

25

Jokercompetitie 2012/13 Toen het in oktober 2012 nog “goed weer” was begonnen zo’n 27 deelnemers vol goede moed aan deze editie van het Jokertoernooi. Niemand zal er toen aan gedacht hebben dat het een toernooi zou worden waarin meer dan ooit speelavonden moesten worden afgezegd in verband met de weer. Niet eens zo zeer om de hoeveelheid sneeuw, dat was vorige jaren niet anders, maar meer door een combinatie van vorst, sneeuw, optredende dooi en daarna weer vriezen en dat ging eigenlijk alle speelmaanden zo door.

Het veld lag er menig keer bij alsof er een motorcross op was gehouden zo zeer was het omgeploegd waardoor de bovenlaag veranderde in een papperige laag waar je diep met je schoenen in wegzakte.

Daarnaast waren er een paar hardnekkige blessure gevallen die toch een enkele speler voor lange tijd aan de kant hield. Al met al was er natuurlijk een groep die zich nergens iets van aantrok en gewoon stoïcijns de boules wierp alsof er niets van dit al ook maar een beetje belangrijk was.

Als je dan na de eerste periode bij de eerste drie staat dan denk je, niet helemaal ten onrechte, dat het een mooi begin is voor een goede klassering aan het einde van de vijf periodes. Dat zullen ook Loes de Boer (1), Gerard Prins (2) en Dorine Martron (3) gedacht hebben. Maar een winter lang spelen kan rare standen met zich meebrengen. De tweede periode laat weer andere mensen in de top drie zien Thomas Verhoef (1), Dorine Martron (2), ja ja weer erbij en Bianca Verhoef (3). Bianca moest na deze periode afhaken met een afgescheurde pees in haar bovenarm/schouder waaraan zij geopereerd zou moeten worden. Met gevolg dat verder spelen absoluut onmogelijk was. De derde periode liet weer andere spelers aan de top zien. Één wist zich echter zeer sterk te handhaven, niet helemaal bovenaan (dus niet te dicht bij de but zodat er niet op haar geschoten zou worden) maar lekker een beetje op de achterhand: Eddie Philips (1), Dorine Martron ja, ja (2) en Elly Prins (3).

Ook na de vierde periode weer nieuwe namen. Op één na en u mag hier eerst raden wie dat was. Steven Kraaijenhof (1), Bram Otte (2) en ja hoor, daar is ze weer: Dorine Martron (3)! Dat moest toch iets moois opleveren aan het einde van de gehele cyclus, althans dat zou je denken. Maar ja, het is eenzaam aan de top en plotseling is Dorine in de vijfde periode uit de top verdwenen. We vinden haar onverwacht terug op notabene de 14e plaats(!) en Leo Eelsing (1), Steven Kraaijenhof (2) en Eddie Philips (3) waren de top drie in die laatste periode.

En dan vormt zich de gedachte dat dezelfde spelers van die verschillende periodes ook dezelfde plaatsen in zullen nemen in de eindrangschikking! Aan allen was gevraagd om op de laatste speelavond aanwezig te zijn. Motto: “hoe meer zielen hoe meer vreugd”.

Na afloop van de laatste partijen volgde dan ook de uitreiking van de prijzen door competitieleider Andries, die de laatste uitslagen van die avond ter plekke in zijn laptop had verwerkt. Als je de gehele cyclus behoorlijk bovenaan bent geëindigd dan weet je natuurlijk ook dat de einduitslag ongeveer

26

eenzelfde beeld zal geven en dus was iedereen in gespannen afwachting. Zouden die allerlaatste

partijen nog veel wijzigingen met zich meebrengen of zou het beeld van de gehele cyclus ook

zichtbaar zijn in de einduitslag?

De eindwinnaar, met als beloning je naam op de

wisselbeker, het ontvangen van het ´IJsNijntje´ en

titelhouder van “IJskonijn 2013” werd uiteindelijk: 1. Gerard Prins: 32 gespeelde partijen, 19 x winst,

gescoord 352 pt. en een positief saldo van 46.

Op de 2e plaats volgde toch weer de strijdbare Dorine

Martron met 34 partijen gespeeld, 15 x winst, gescoord

342 pt. en een saldo van -27.

Als 3e en geheel onverwacht naar eigen zeggen, eindigde

Bram Otte: 26 gespeeld, 17 x winst, gescoord 287 pt. en

een saldo van 44.

Verrassend ? Jazeker en dat was de mening van velen.

Inmiddels is ons speelveld door de dienst Groenbeheer van de gemeente Amstelveen onder handen

genomen en ligt er weer mooi bij zie foto’s op pagina 25. Lekker inspelen op de clubspeeltijden en

onze interne en open toernooien en dan vanaf november dit jaar weer er tegen aan in de volgende

Jokercompetitie. En wie weet is er dan bij de gemeente ook nog een potje om de verlichting te

verbeteren. Te veel hoorde je de klacht dat het met het donkere weer te slecht zicht was op het

speelveld.

Peter Bleekrode

Uitslagen Heintoernooi Plaats Functie Naam Plaats Functie Naam

1 Pointeur Willem Hoekman 11 Pointeur Jeannette Cramer

1 Tireur Dorine Martron 11 Tireur Jan de Boer

2 Pointeur Gerda van Elden 12 Pointeur Francien Reinders

2 Tireur Andries Wijand 12 Tireur Jos Helsloot

3 Pointeur Cees Reimerink 13 Pointeur Magda van Peer

3 Tireur Bram Otte 13 Tireur Eddie Philips

4 Pointeur Margaret Koelewijn 14 Pointeur Vera Helsloot

4 Tireur Dennis Cowan 14 Tireur Leo Eelsing

5 Pointeur Elly van der Wel 15 Pointeur Marian Posthuma

5 Tireur Freek Vogelaar 16 Pointeur Anne Rockx

6 Pointeur Els Bleekrode 17 Pointeur Elly Prins

6 Tireur Gerard Prins 18 Pointeur Elly Hammen

7 Pointeur Anja Ploeger 19 Pointeur Nico veldt Sr

7 Tireur Frans Posthuma

8 Pointeur Gees Eelsing

8 Tireur Peter Bleekrode

9 Pointeur Loes de Boer

9 Tireur Vittorio Pontillo

10 Pointeur Minke Otte

10 Tireur Cor van Elden

OPROEP SCHRIJVERS BOELSPRIET

De redactie van Boelspriet probeert zo veel

mogelijk variatie in de inhoud onder uw

aandacht te brengen. Dat kan nóg gevarieerder

als onze leden daaraan bijdragen door

bijvoorbeeld zelf eens een verslag aan te

leveren. Bijvoorbeeld zoals jij een toernooi of

competitie(wedstrijd) beleefd hebt. Of ben je

jubilerend lid? Dan zijn we geïnteresseerd in je

‘boule’verleden. Wij helpen je de Boelspriet in!

27

Verenigings Team Competitie (VTC) 2012/13

Een kampioensverhaal Het zit er weer op, na

een zes maanden

durende strijd zijn op

22 maart 2013 alle

beslissingen gevallen.

In algemene zin kan

vastgesteld worden

dat bij team BB-2

progressie vast te

stellen is. Er zijn

meerdere momenten

te zien dat het spel

structureel beter en

met name stabieler

wordt. Hoe dit bij de

andere teams is kan

ik vanuit mijn

waarnemingen niet waarnemen maar misschien blijkt dat nog uit een verslag vanuit

die respectievelijke gezichtspunten.

De samenstelling van de equipe BB-2 was: Thomas Verhoef (teamcaptain),

Tineke Verhoef, Jan Verhoef, Bianca Verhoef, Chris van de Ven en Peter

Bleekrode. Tot ieders spijt moest Bianca de laatste twee partijen (1 en 22 maart)

verstek laten gaan. Het gevolg van een opgelopen blessure en een daardoor

noodzakelijke operatie aan de linker schouder. Gelukkig kon zij wel bij beide

wedstrijden aanwezig zijn om de vorderingen van haar teamgenoten te blijven

volgen, het is tekenend voor de goede onderlinge verhouding.

Omdat er slechts tien teams waren ingeschreven voor de derde klasse was de opzet

van de competitie anders dan voorgaande jaren. Er werden twee poules van 5 teams

samengesteld t.w. 3A en 3B. De eerste vier wedstrijden werden gewoon binnen deze poules

afgewikkeld en na de vierde partij (op 8 februari 2013) werd de stand van beide poules opgemaakt,

waarna er een promotie –en degradatiepoule werd samengesteld.

Voor de wedstrijd van 1 maart was Paco Santana

bereid ons de helpende hand toe te steken.

Mede daardoor kon ook deze wedstrijd tegen

JBH-1 uit Hillegom winnend worden afgesloten.

Marco Santana was daarna bereid om de laatste

wedstrijd in te vallen. Deze laatste wedstrijd

tegen PUB3 (Badhoevedorp) werd ook mede

door zijn toedoen winnend afgesloten. Marco had

echter geen idee dat het notabene om een

promotiewedstrijd ging en dacht dat het slechts

om een ‘normale’ wedstrijd ging. Om de

spanningsboog niet te laten knappen werd Marco

pas gedurende de lopende partij op de hoogte

gebracht en toen was de beslissing al gevallen”!

De VTC-cyclus voor BB-2 begon op 12 oktober

2012 met een wedstrijd gespeeld bij PUK

(Haarlem) tegen LND1, (Lijnden). Deze werd

teleurstellend, verloren met 3-4, zeker in

vergelijking met de latere uitslagen van dit team.

Het zet je echter wel weer met de beide benen

op de grond, temeer omdat wij de degradatie van

het seizoen 2011/12 toch echt ongedaan wilden

maken.

Op 26 oktober 2012 speelden wij in het

boulodrôme in Roelofarendsveen tegen LBF-3

(Lisse) en deze wedstrijd werd met 4-3

gewonnen, nog niets gewonnen of verloren dus!

In november werd er niet gespeeld omdat in

België internationale kampioenschappen werden

gespeeld en de verwachting was dat meerdere

VTC-deelnemers daarvan getuige wilden zijn en

er te weinig mensen voor de Nederlandse

competitie over zouden blijven.

Daarom werd de derde ronde pas op 14

december 2012 gespeeld. Bij Les Pointeurs in

Alphen aan de Rijn ontmoetten wij PUK-4

(Haarlem) en deze partij werd jammerlijk weer

met 3-4 verloren. Gelukkig herpakten wij onszelf

in onze vierde wedstrijd, gespeeld op 18 januari

2013 bij Les Boules Fleurie te Lisse en tegen het

thuis spelende LBF-5. Deze aflevering wonnen

wij overtuigend met 5-2!

28

Mede op basis van de resultaten van de andere

wedstrijden in deze poule eindigden wij na vier

wedstrijddagen op de eerste plaats en dat was

belangrijk. De eerste twee van elke poule

speelden nu twee kruiswedstrijden om tot een

beslissing te komen. De behaalde punten tegen

een van de teams uit het reguliere deel van de

competitie werden meegenomen naar deze

promotiepoule. Voor ons betekende dit dat wij de

uitslag van de gewonnen partij tegen LBF-3 (1

punt) meenamen.

De eerste wedstrijd in de promotiepoule werd

gespeeld op 1 maart 2013 bij De Gouden Gooi,

Haarlem tegen JBH-1 (Hillegom), de nummer

twee uit de andere poule. Kennelijk gaf onze

kennis van deze kleine hal de doorslag, want wij

wonnen de wedstrijd met 4-3. De ondersteuning

in deze wedstrijd van Paco Santana was zeer

welkom maar het was natuurlijk triest dat Bianca

door haar operatie niet in staat was de

beslissende fase van de competitie mee te

maken.

Omdat de nummer 1 uit de andere poule (PUB-

(Badhoevedorp) ook had gewonnen, zou de

laatste wedstrijd ook de allesbeslissende partij

worden.

Bij PUK (Haarlem) traden wij op 22 maart 2013

aan met steun van Marco Santana als invaller

voor Bianca in de arena van deze grote

Boulodrôme. Met goed en gedegen spel in alle

partijen konden wij bij de stand 4-1 voor BB-2 al

vaststellen dat promotie ons eigenlijk niet meer

kon ontgaan. Deze conclusie kon worden

getrokken omdat de tussenstand bij de andere

partij zodanig was dat JBH (Hillegom) voor ons

geen bedreiging meer kon vormen.

Toch……. bleek maar weer eens hoe de

menselijke geest kennelijk werkt. Het wegvallen

van de directe druk om te moeten winnen

verlamde één van onze teams bij de laatste twee

te spelen triplette-partijen zodanig dat zij in hun

wedstrijd geen boule meer bij de but kregen. Met

als gevolg dat zij een beschamende 13-0

nederlaag voor hun kiezen kregen. De andere

triplettepartij werd gelukkig wel in winst omgezet

zodat de uiteindelijke eindstand betekende dat

wij kampioen van de derde klasse werden en

naar de tweede klasse promoveerden.

Ons andere team in de derde klasse (BB-3)

handhaafde zich op de zevende plaats en moet

het volgend seizoen – 2013/14 – dus zonder

onze aanwezigheid gaan strijden om een

promotieplaats.

Ik hoop dat wij in staat zijn het BB-2 team bij

elkaar te houden en dan in dezelfde

samenstelling in de tweede klasse kunnen laten

zien dat de eerdere degradatie van het seizoen

2012/13 slechts een incident was.

In de tweede klasse zullen wij dan wel o.a.

moeten afrekenen met BB-1 Dit Bulderbaanteam

wist zich te handhaven op de vierde plaats in de

deze klasse. Een mooi einde van wederom een

mooie Verenigings Team Competitie en op naar

volgend seizoen.

Voor ons allemaal geldt: eerst lekker vakantie,

maar voor Thomas betekent het begin april eerst

een nieuwe heup met revalidatie en hopelijk

daarna een fijne vakantie om geheel te herstellen

voor de competitie 2013/14. Daarvan kunt u de

speeldata al op de site van NJBB09

(www.njbb09.nl) vinden.

Peter Bleekrode

29

Heintoernooi 2013 Zaterdag 6 april was het weer

zover, het jaarlijkse Heintoernooi

stond op de kalender. Eerdere jaren

was er sprake van heerlijk

vergevorderd lenteweer, dat gold

ook wel voor dit jaar als je tenminste

het woordje “vergevorderd” weglaat.

Het zonnetje scheen een beetje

maar de voorgaande

weken/maanden was het nog zo

koud gebleven dat er nog niet echt

sprake was van lente. Maar toch: 33

leden hadden zich opgegeven om

aan de editie 2013 te beginnen. Bij

de opgave voor dit toernooi wordt u

gevraagd in welke categorie u

ingedeeld wilt worden: pointeurs of

tireurs. Over het algemeen geeft

men zich eerder op als pointeur dan

als tireur en dat was dit jaar niet

anders. Wil je echter een gelijk

aantal deelnemers hebben in beide

groepen dan moeten er leden van

de ene groep naar de andere

worden overgeheveld. Het betekent

dat je je misschien hebt opgegeven

als pointeur maar jezelf uiteindelijk

terug vind als tireur. Over het

algemeen wordt er serieus gekeken

naar wie naar welke groep wordt

overgeheveld en uit ervaring wijs

geworden had ik mijzelf dit jaar

maar direct opgegeven als tireur.

Het streven is er op gericht om in

elke equipe in ieder geval één tireur

te hebben om daarmee een zo

evenwichtig mogelijke samenstelling

te krijgen en dus partijtjes die

enigszins gelijkwaardig van kracht

zijn. Aangezien er dit jaar 19

pointeurs en 14 tireurs waren

aangemeld had dat tot gevolg dat in

een aantal teams mogelijk een iets

mindere tireur meespeelde. Maar ja,

dat kan dan niet anders.

Afhankelijk van de

weersontwikkeling en ook

de duur van de

verschillende partijen (van

te voren was aangegeven

dat er bij een te lange

speelduur overgegaan zou

kunnen worden naar een

maximum speeltijd plus

twee mènes), zouden er

drie of vier partijen gespeeld

worden.

Alles hielp echter mee en dus

bestond het toernooi deze keer uit

vier gespeelde partijen met daar

tussendoor pauzes om iets te

drinken en….. te genieten van

lekkere hapjes die door de

kantinebezetting werden bereid.

Hulde voor deze groep werkers en

zeker voor de ballenman die de

afgelopen weken goed geluisterd

had naar de wensen van de leden

om eens lekkere bitterballen te

serveren!

Vooraf kon iedereen zich vergapen

aan een mooi voorziene prijzentafel

met prachtige planten (dank aan

Andries Wijand), maar wilde je iets

kunnen winnen dan moest je dus

echt aan de bak. De grote vraag

daarbij was: “zouden er deelnemers

zijn die alle vier de partijen konden

winnen”. Uiteindelijk is de loting

allesbepalend voor wie er met wie

speelt, geen vaste koppels dus

deze keer! Er is dan ook altijd

sprake van grote drukte rondom het

lotingsbord, of er nou wordt

voorgelezen of niet. “Met wie speel

ik, tegen wie speel ik en sta ik als

eerste vermeld en mag dus de plek

van spelen uitkiezen”, allemaal

spannende zaken die mede

beslissend kunnen zijn voor winst of

verlies.

Bij elk toernooi is het toch weer een

raadsel dat er van te voren geen

peil is te trekken op resultaten. De

ene keer win je alles, de andere

keer helemaal niets en dat

overkwam ook deze keer weer een

aantal deelnemers. Bij de pointeurs

was Nico Sr. de klos met nul

gewonnen partijen en een saldo

van min 21. Bij de tireurs overkwam

dat twee deelnemers en voorwaar

toch ook niet de

slechtste spelers: Eddie

Philips werd voorlaatste

met nul gewonnen

partijen en een negatief

saldo van 28 en Leo

Eelsing werd laatste met

een negatief saldo van

32.

30

Uiteindelijk was het tot de voorlaatste partij

spannend, er waren verschillende deelnemers

met drie gewonnen partijen en met een beetje

geluk……, tja een beetje geluk dat heb je dan

nodig. Uitgerekend de twee deelnemers met drie

gewonnen en beiden het beste saldo ten opzichte

van de anderen werden samen geloot voor de

laatste partij. Met een beetje geluk konden zij dus

zeker zijn van de overwinning alleen moest er

dan nog wel gewonnen worden! Veel

onduidelijkheid lieten Dorine Martron en Willem

Hoekman daarover niet bestaan. Met een

duidelijke 13-6 overwinning in deze laatste partij

verzekerden zij zich van de eerste plaats bij de

pointeurs (Willem Hoekman) met +32 en tireurs

(Dorine Martron) met +30. De gelukwensen en

eerste keus van de prijstafel waren dan ook

geheel op z’n plaats!

Bij de pointeurs eindigde op de tweede plaats

Gerda van Elden (vorig jaar nog eerste) met 3 x

winst en +15 en op de derde plaats Cees

Reimerink met 3 x winst en +9. Bij de tireurs was

de nummer twee Andries Wijand met 3x winst en

+18 en op de derde plaats Bram Otte met 3 x

winst en +16.

Voor alle overige plaatsen van de deelnemers

verwijs ik naar de totale uitslag die ook in deze

Boelspriet staat.

Al met al weer een zeer plezierig toernooi met

mooie prijzen die door de verschillende leden met

groot plezier mee naar huis werden genomen.

Op naar volgend jaar!

Peter Bleekrode

Feuilleton deel XIV

31

“Volle Zon over het petanque

Deel XIV –hoofdstuk 12:

Allerhande adviezen

In het nu volgende hoofdstuk zullen onderwerpen van zeer uiteenlopende aard worden

behandeld: spelsituaties, afwegingen, gezichtspunten… en de eeuwige adviezen voor elk van

deze gevallen. Tussen al deze onderwerpen is er nauwelijks enig verband te ontdekken, ze gaan

kris-kras door het uitgestrekte domein van het petanque. Misschien kan het je helpen een nog

completer beeld te krijgen van de grote gevarieerdheid van het petanquespel.

* In het petanque speelt het toeval een niet te onderschatten rol van betekenis. Sommigen

schatten die toevalskans in op zo’n vijf procent, anderen (waaronder Otello zelf, JV) gaan zelfs

tot vijftien tot twintig procent: één op de vijf punten zou aan het toeval te danken zijn.

Desondanks zijn het in de praktijk toch bijna altijd dezelfde equipes, en doorgaans ook de

sterkste, die je op het eind van een toernooi terugziet. Vanwege dat relatief hoge percentage zou

je eigenlijk mogen verwachten dat ook deze teams in de loop van een toernooi regelmatig

worden uitgeschakeld, met als rechtstreeks gevolg dat er steeds andere teams naar voren

zouden moeten komen.

Dat dit niet gebeurt, vindt simpelweg zijn oorzaak in het feit dat een team dat uit louter

kampioenen bestaat, dankzij hun reputatie, zijn tegenstanders al bij voorbaat angst weet in te

boezemen. Geïmponeerd als deze laatste zullen zijn, komen zij vaak niet tot hun normale spel

en voelen zich van te voren al verslagen. Grote equipes winnen net zo vaak dankzij hun faam als

door hun capaciteiten.

Het beste advies is daarom, als het maar even kan, geen rekening te houden met de sterkte van

je tegenstanders. Wees ervan overtuigd dat je, als het om kampioenen gaat, niets te verliezen

hebt, maar juist alles te winnen. Als je geklopt wordt, zal dat geen schande zijn. Maar als je wint,

zal dat opzien baren: zo’n overwinning is meer waard dan twintig andere. Maar dat lukt alleen als

je op dezelfde ontspannen manier speelt als je tegen je beste vrienden zou doen.

Het zal lang niet gemakkelijk zijn om je van een dergelijk minderwaardigheidscomplex te

bevrijden. En vaak lukt dat ook niet. Maar als het je daarentegen wel lukt, op grond van je

gezonde verstand, om tegen wie dan ook op dezelfde manier te blijven spelen, kun je heel wat

plezier beleven aan het petanquespel.

* In de loop van een werpronde komt wel het eens voor dat het punt aan geen van beide teams

toekomt. Met andere woorden, dat twee boules op precies gelijke afstand van het but blijken te

liggen. Of nog anders gezegd, het punt is nul. In dat geval moet het team dat als laatste

gespeeld heeft, opnieuw spelen. En vervolgens om de beurt, net zolang totdat een van beide

teams het punt wint.

Leg in zo’n situatie de nadruk op het plaatsen en schiet alleen wanneer het om een werkelijk

goed punt gaat. Plaats en win het punt. Je dwingt je tegenstander om op zijn minst tweemaal

achtereen te moeten spelen: als hij schiet en raakt, is het punt weer nul en moet hij nog een keer

spelen. Een voordeel dat je niet zou hebben behaald als je had geschoten.

Vergeet nooit dat het allereerste doel in het petanquespel is je tegenstanders te ontwapenen,

hen te dwingen al hun boules te spelen… om vervolgens zelf te profiteren van de aldus ontstane

situatie door zoveel mogelijk punten – proberen – te maken.

Feuilleton deel XIV

32

* Net zoals overal in het dagelijkse leven heeft iedereen vrienden in de wereld van het petanque.

Maar daarnaast zijn er ook altijd personen met wie je het minder goed kunt vinden. En het ligt

voor de hand dat de eerstgenoemden graag wil len dat je wint, terwijl de anderen je het liefst zien

verliezen.

Er bestaat een oude uitdrukking die zegt dat de mens het woord niet gekregen heeft om zijn

gedachten te onthullen, maar veeleer om die te verbergen. En om die reden zal het niet altijd

even gemakkelijk zijn om erachter te komen wie je goed gezind is en wie niet. Daarom hier een

methode om daar achter te komen, ongeacht wat ze ook mogen zeggen. En om zo ook je echte

vrienden te leren kennen.

Stel dat je op een glooiend terrein speelt. Werp het but dan dwars op de helling uit en plaats je

eerste boule. Deze komt in de buurt van het but, maar omdat je boule groter en zwaarder is dan

het but, zal hij niet precies stil komen te liggen op de plek van het but. Langzaam maar zeker

begint je boule omlaag te rollen, van het but weg. Let nu goed op de toeschouwers. Sommigen,

zij die niet in het spel geïnteresseerd zijn, zullen zich niet bewegen. Maar degenen die willen dat

je wint of verliest, zullen zich verraden door hun spontane reacties, en dat zonder dat zij het zelf

in de gaten hebben. De toeschouwers die je goed gezind zijn, zullen ongemerkt hun hoofd of

bovenlichaam in de tegengestelde richting van je boule bewegen. Onbewust proberen zij

daardoor je boule af te remmen, hem tegen te houden. Je tegenstanders onder het publiek

zullen hun bovenlichaam daarentegen juist in de richting van je boule bewegen, in de hoop dat

deze daardoor meer vaart krijgt en verder van het but weg zal rollen.

Dezelfde truc kun je toepassen op vlakke terreinen als je boule te lang of te kort is. Dezelfde

onbewuste bewegingen van het hoofd of het bovenlichaam kun je daar bij je vrienden aantreffen

om je boule aan het einde van zijn traject dichterbij het but te laten komen – of daar te laten

blijven – en bij je vijanden om je boule daar juist ver vandaan te houden.

* Het zal je wel eens zijn opgevallen dat het lot je soms uitermate goed gezind is. Dat soort

gunstige perioden kunnen tien minuten duren, een halfuur en soms zelfs een hele dag. Men zegt

dan dat ‘het spel met je is’, zowat alles zit je mee. Dan opeens, zonder dat je weet waarom,

keert het tij zich en laat het geluk je in de steek.

In beide gevallen moet je, en dat is belangrijk, al naar gelang het meezit of niet, je ritme

aanpassen. Zolang alles goed loopt, moet je het tempo verhogen. In plaats van het terrein

langdurig te onderzoeken en je donnee te bestuderen, een medespeler om raad te vragen of de

tactiek te overleggen, moet je het kort houden en vlot spelen. Zonder overhaastig te zijn

natuurlijk. Als je tegenstanders daarentegen het geluk aan hun zijde hebben, moet je alle tijd

nemen die je hebt en het spel zoveel mogelijk zien te vertragen (maar denk daarbij wel aan de

reglementaire minuut die je hebt voor het werpen van een boule!).

Je zult gauw geneigd zijn om sneller te gaan spelen als het niet goed loopt. En als het heel

slecht gaat, nog sneller. Een natuurlijke reactie die het gevolg is van de ontstane irritaties. Toch

is het een grote fout die door de meeste spelers wordt gemaakt. Op zo’n moment doen ze als

een auto die in de modder is blijven steken en waarvan de wielen zonder grip ronddraaien. Hoe

meer de bestuurder gas geeft, des te meer de wielen gaan slippen en nog dieper in de modder

zullen wegzakken.

Bij voortdurende tegenslag moet je het tempo van de partij dus serieus proberen af te remmen.

Op die manier zul je de schade kunnen beperken in afwachting van een beter moment. Je schept

daardoor voor jezelf de mogelijkheid de irritaties te boven te komen of te verminderen. Irritaties

en spanningen die zijn ontstaan door de onophoudelijke tegenslag die je heeft achtervolgd.

Omgekeerd moet je het tempo proberen te verhogen als alles goed gaat. En als je tegenstanders

de fout maken zich in jullie tempo te laten meeslepen, zullen zij nog geïrriteerder gaan spele n en

daardoor extra gehandicapt worden.

* Een klassiek einde van een werpronde. Je hebt nog één boule in de hand terwijl de tegenpartij

al zijn boules heeft gespeeld. Je hebt ‘één punt op de grond’, dat wil zeggen, jouw equipe ligt op

punt. Speel uiterst voorzichtig als je probeert er nog een punt bij te maken. Pas op dat je het

Feuilleton deel XIV

33

punt dat ligt niet verspeelt. Niet zozeer om dat éne punt, dat is van minder belang. Maar waar je

voor moet oppassen als je op die manier het punt zou verspelen, is de uitwerking er van op je

medespelers en tegenstanders. Je medespelers kunnen er gedeprimeerd en ontmoedigd door

raken en je tegenstanders daarentegen juist gestimuleerd, zij zullen weer nieuwe moed en

energie verzamelen. Door op zo’n ongelukkige manier een punt te verspe len, zullen de meeste

spelers uit het veld worden geslagen en kunnen de fatale gevolgen de gehele partij blijven

voortduren.

* Je doet mee aan een toernooi of competitie: gebruik

tussen de middag slechts een lichte maaltijd en geen of

weinig alcohol. Een slechte spijsvertering of een

overvolle maag kunnen je tijdens het spelen enorme

last bezorgen. Zoek, om je wat te ontspannen en wat

anders dan alleen maar boules te ‘eten’, een rustig

plekje op zonder al te veel andere bouleliefhebbers in

de buurt.

Veel petanquespelers hebben tussen de middag, terwijl

zij bezig zijn hun eten naar binnen te werken, de

slechte gewoonte hun wapenfeiten breed uit te meten

of door te gaan met spelen. Op dat ogenblik schieten ze

het best en maken ze aan de lopende band carreau’s

(carreaux de restaurant genoemd, cafetaria-carreau’s).

Al die kletsverhalen moet je allemaal aanhoren.

Bespaar je dat ongemak, zoek het meest rustige plekje

op om te eten en praat als het even kan over iets

anders dan petanque; je zult de middagpartijen met

hernieuwde zin te lijf gaan, iets waar je alleen maar

plezier van kunt hebben (N.B. het bovenstaande is in

het bijzonder van toepassing in Frankrijk waar tussen

twaalf en twee uur altijd gepauzeerd wordt, JV).

* Er bestaat een oude Provençaalse zegswijze die zegt dat je niet kunt winnen als je met 7 -0

voorstaat. Natuurlijk kun je dan nog verliezen, maar tien tegen één dat je wint. Niemand die deze

oude zegswijze gelooft of aanhaalt, zal je van te voren zo maar zeven punten voorsprong geven.

In ruil voor een dergelijke voorsprong zou je er vast en zeker in willen geloven, zelfs als het

noodlot zich in alle mogelijke vormen zou samenspannen tegen je.

De reden dat deze zegswijze wordt aangehaald ligt simpelweg in het feit dat een ervaren speler

zich nooit laat ontmoedigen, altijd een strohalm zoekt om zich aan vast te klampen. Zolang de

tegenstander het dertiende punt nog niet heeft gemaakt, mag hij blijven hopen. Ondanks de

slechte stand blijft hij in zijn kansen geloven en het gezag van een oud gezegde geeft hem

daarbij extra kracht en zelfvertrouwen.

* In de loop van een werpronde kan het wel eens voorkomen dat je al je boules moet spelen op

een bastaardpunt van de tegenpartij. Maar pas op, je moet altijd één boule schieten om je in te

dekken tegen een schot op het but.

Plaats nooit al je boules op de eerste van je tegenstanders. Als zij kans zien het but te raken,

zouden ze een groot aantal punten kunnen maken.

* De ‘contra-carreau’ (dat wil zeggen dat je een boule raakt die vervolgens tot stilstand komt

tegen een vlakbij gelegen andere boule) is een van de meest ongelukkige worpen in het

petanque. Maar de ergste ramp die je kan overkomen is een devant-de-boule, dat wil zeggen dat

je boule pal voor een boule van de tegenpartij komt te liggen (of andersom). Het sluit en verlamt

het verdere verloop van de werpronde. Het is vrijwel onmogelijk om in zo’n situatie nog iets

goeds te doen. Probeer het zonder al te veel irritatie te accepteren en stel je er, al naar gelang

de omstandigheden, tevreden mee het puntenverlies zoveel mogelijk te beperken. Een devant-

de-boule is heel lastig te bestrijden; hoe harder je worstelt, des te vaster je komt te zitten. Net

zoals een konijn dat in een valstrik is geraakt.

Loer voortdurend op

het moment waarop

zich de kans

voordoet iets te

ondernemen, dat

maakt het veel

gemakkelijker om op

het goede moment

toe te slaan en

bovendien in je opzet

te slagen.

Feuilleton deel XIV

34

Wat je in zo’n situatie kunt proberen is om iets langer dan normaal te plaatsen met de bedoeling

beide boules uit elkaar te spelen, ‘los te spelen’. Maar doe dat wel met de grootst mogelijke

voorzichtigheid, want rondom die boules mag je niets stukmaken. Een zeer gewaagde en weinig

toegepaste oplossing is om een keer op het but te schieten.

Wat je nooit mag doen is op een devant-de-boule schieten als je tegenstanders meer boules in

hun handen hebben dan jullie. Je zou het spel er alleen maar door ‘openmaken’ en je ha ndicap

vergroten. Sluit het spel, iets anders zit er niet op.

* Een te lange boule die in het voorbijgaan het but raakt en verplaatst, mag je niet als slecht

gespeeld beschouwen. Het feit dat de boule het but heeft geraakt, betekent dat hij goed ‘in het

spel is’, voor vijftig procent zeer goed gespeeld is.

Op het eerste gezicht lijkt het bepalen van de juiste hoeveelheid kracht waarmee je je boule

speelt belangrijker dan het feit of je goed in het spel bent, goed recht bent dus. In werkelijkheid

is het allebei even belangrijk.

* Een probleem dat al veel petanquespelers tot diep nadenken heeft gestemd: moeten we op

winst spelen, zelfs als er een wonder voor nodig is, of moeten we op ’safe’ spelen en er een

zeker lijkend punt bijmaken?

Een korte toelichting is op zijn plaats.

Je staat op tien punten, er ligt één punt op de grond en je hebt nog één boule in de hand. Door

te plaatsen kun je er gemakkelijk nog een punt bijmaken: dat maakt dus twaalf. Maar door een

boule te raken die achter de jouwe verscholen ligt , kun je de partij uitmaken. Tenminste, als je

een carreau schiet. Of iedere vergelijkbare situatie waarbij je de keus hebt tussen een

gemakkelijk te plaatsen boule of een moeilijk schot. Riskant zelfs, maar waardoor je wel in één

klap kunt winnen.

Wat je in zo’n geval moet doen is het volgende. Als je een voortdurend overwicht hebt op je

tegenstander en deze nog maar weinig punten heeft, plaats dan op verstandige en rustige wijze

en maak er een punt bij: ‘Aken en Keulen zijn immers niet op één dag gebouwd’ , of: ‘Beter één

vogel in de hand dan tien in de lucht’. Als de tegenpartij sterker is dan jullie en een voorsprong

heeft, speel dan op winst, wat de risico’s ook mogen zijn: ‘Je moet het ijzer smeden als het heet

is’, of: ‘Wie niet waagt, die niet wint’.

* Zoals we in het bovenstaande hebben gezien, zal in de loop van een partij de ene keer met

grote behoedzaamheid moeten worden gespeeld, terwijl het op andere momenten onvoldoende

is te volstaan met het simpel winnen van het punt of het raken van een boule . In deze laatste

gevallen zul je op zoek moeten gaan naar een ‘grote slag’. Daarbij is het echter noodzakelijk om

dit soort grote slagen aan te voelen. Je moet leren ontdekken wat er voor mogelijkheden in het

spel schuilen.

Loer voortdurend op het moment waarop zich de kans voordoet iets te ondernemen, dat maakt

het veel gemakkelijker om op het goede moment toe te slaan en bovendien in je opzet te slagen.

Volgende aflevering: hoofdstuk 12: Allerhande adviezen (vervolg).

Colofon

Volle zon over het petanque Oorspronkelijke titel: Plein soleil sur la pétanque Uitgegeven door: Editions de la Table Ronde 40, Rue du Bac Paris-7e 1970

Van dezelfde schrijver verschenen in 1984 en 1993 de boeken:

Les histoires humoristiques de la pétanque deel I en II

Uitgegeven door: Otello Les Taillades Chemin du Puits des Gavottes 84300 Cavaillon, France

Volle zon over het petanque

Eerste druk: 1984 - Tweede en volledig herziene en uitgebreide druk: 1989 - Derde druk: 1992 -

Vierde druk: - 1993 Vijfde herziene druk: 2002

Copyright Nederlandse vertaling en bewerking: Jac Verheul, 1989/2002