Zo wil ik hier wonen!

In dit boekje presenteren bewoners van de Tugelawegblokken hun toekomstplannen over hun woning

en de woonomgeving. Ymere en het stadsdeel willen de 452 woningen en de woonomgeving van de

vijf woonblokken tussen de Tugelaweg en de Retiefstraat, en tussen de Cilliersstraat en de

Maritzstraat aanpakken. Bewoners werden nadrukkelijk uitgenodigd om in een vroeg stadium hun

ideeën te geven over wat er moet gebeuren. Na een uitgebreid bewonersonderzoek hebben ruim 70

huurders sinds eind april meegedaan aan de werkgroepen Zo wil ik hier wonen!

Acht werkgroepen droomden over hún toekomst in de Transvaalbuurt en bedachten verbeteringen,

die door illustratoren in sprekende tekeningen werden vertaald. De werkgroepen kwamen drie keer bij

elkaar. De werkgroepen werden geleid door onafhankelijke gespreksleiders en er waren deskundigen

van Ymere en het stadsdeel aanwezig om vragen van bewoners te beantwoorden. Daarnaast werden

de bewoners ondersteund door bewonersondersteuners van het ASW. De bewoners hebben hun

plannen op donderdag 26 juni tijdens een bijeenkomst in het buurthuis toegelicht aan Ymere en

stadsdeel Oost-Watergraafsmeer.

In dit boekje treft u de rijke opbrengst van de werkgroepen. Een schat aan informatie voor Ymere en

het stadsdeel. De ideeën van bewoners gaan onder andere over de gewenste diversiteit in de buurt,

de indeling van de woningen, de inrichting van de binnentuinen en de speelplekken in de buurt.

In het najaar van 2008 presenteren Ymere en stadsdeel Oost-Watergraafsmeer een ‘basisplan’ voor

de aanpak van de Tugelawegblokken. In de tussentijd zijn er al enkele korte termijnacties afgesproken

die in samenwerking met bewoners opgepakt worden.

Inhoud: Verslagen van de werkgroepen

Roze – Zo wil ik wonen: met elkaar

Groen – Over gemengde portieken, eigen bouwpakketten en een proeftuin

Blauw – Goed wonen voor gezinnen – samen verantwoordelijk voor de buurt

Paars – Diversiteit in wonen en woonomgeving

Grijs – Drie generaties aan de Tugelaweg

Wit – Gezond, gemakkelijk en betaalbaar wonen

Geel – Gemengd wonen, spelen, werken en leren in de Tugelawegblokken

Bruin – Plaza di Tugela

Colofon:

Samenstelling en eindredactie: Nieuwe Maan

Tekeningen: Bas Köhler (groen, geel, bruin), Suus van den Akker (blauw, paars, grijs, wit), Hans

Mulders (paars), Saad Abdelaziz-Attia (bruin)

Juni 2008

Zo wil ik wonen: met elkaar

Eindverslag van werkgroep roze

Zoveel mensen, zoveel wensen

Roze is een kleine groep met een wisselende samenstelling en een opvallend harmonieuze sfeer.

Maar er is begrip voor ieders situatie, die in de groep soms sterk uiteenlopen. Ieder laat de ander

uitpraten en luistert naar elkaar. Tweemaal nodigen deelnemers de professionals uit om hun woning te

komen bekijken.

Naast begrip is er ook de bereidheid om zich aan te passen aan een oplossing die tegemoet komt aan

de vele wensen en aan het grotere geheel. “Ik verhuis liever niet, want ik ben tevreden met mijn

woning. Maar niet iedereen heeft zo’n fijne woning. Als een grote renovatie of nieuwbouw voor veel

anderen wat oplevert, begrijp ik dat.“

Lastig dilemma: nieuwbouw of renovatie?

De keuze voor nieuwbouw of renovatie ziet de werkgroep als een lastig dilemma. Er zijn veel

verschillende wensen en als bewoners hebben zij er te weinig verstand van. “Ik wil renovatie, want ik

kan nieuwbouw niet betalen”. “Volgens mij is het heel logisch als er twee woonblokken gesloopt

worden. Dan kun je verschillende woningen bouwen.” Een bewoner vraag zich af “Is dit niet een

poppenkast? Het plan is te complex om tegemoet te komen aan wat wij bewoners willen”. Alle

deelnemers zijn bereid om te verhuizen, wanneer dat nodig is voor een integrale oplossing. De

veranderingen van de huurprijs is uiteindelijk bepalend voor de keuze. Een verhoging van de huurprijs

tot de sociale huurgrens is voor de meeste deelnemers niet betaalbaar, omdat ze (net) geen recht

hebben op huursubsidie.

Diversiteit

Volgens de werkgroep zijn er te weinig autochtone Nederlanders in de buurt. De diversiteit aan

bouwen vinden zij ook daarom belangrijk. Naast sociale huurwoningen in allerlei soorten en maten,

zijn er ook duurdere huur- en koopwoningen nodig om meer autochtone Nederlanders aan te trekken.

De deelnemers waarderen de mix van bewoners en zien graag dat er ook meer autochtone

Nederlanders komen wonen in de buurt.

Adopteer een speelplek en geef honden een eigen locatie

De grootste klacht is het vuil in de portieken en op straat. Er zijn genoeg speelplekken (iets te weinig

voor jonge kinderen) maar ze zijn vies en daarom wordt er nauwelijks gespeeld. “Laatst lag er

hondenpoep op de glijbaan. Daar laat je je kind niet spelen”. Die hondenpoep is de grootste ergernis.

Wat de buurt nodig heeft, is een “poeppolitie”. Juist bewoners moeten zelf een grote rol krijgen bij het

schoon en netjes houden van de speelplekken. Het stadsdeel kan daarbij ondersteunen. “Adopteer

een speelplek” is het idee, geënt op het succesvolle project “Adopteer een afvallocatie”. En voor

honden moet er een aparte uitlaat strook komen, bijvoorbeeld op het spoortalud.

Over gemengde portieken, eigen bouwpakketten en een proeftuin

Eindverslag werkgroep groen

Tugela mijn thuis

Groen is een kleine groep met iedere bijeenkomst een andere samenstelling, voornamelijk vrouwen

met diverse achtergronden en leefsituaties. De een leeft alleen met een visuele handicap, een ander

is een alleenstaande moeder en een derde is 55+. Van Hindoestaans en Antilliaans tot Pakistaans,

Turks of oer-Hollands. De eerste twee bijeenkomsten worden vooral de problemen uitgewisseld: last

van vochtige muren, tocht, vieze portieken, voetballende jongeren en muizen. En toch wil iedereen

hier blijven wonen. Vanwege de grote diversiteit voelen zij zich er thuis. “Ik voel me hier thuis. Ik ga

gewoon in mijn pyjama over straat om een familielid op te zoeken.”

Gemengde portieken

Juist binnen het eigen portiek wordt de mix van verschillende huishoudens en achtergronden op prijs

gesteld. Bij renovatie of nieuwbouw is het advies: geen blokken of portieken voor één doelgroep

bouwen. Ik wil gemengd wonen, juist ook in mijn portiek.

Eigen bouwpakketten

Alle deelnemers willen een ruimere “minder hokkerig” indeling van de woningen, Hoe de indeling er

precies uit moet zien, daarover lopen de ideeën uiteen. De een woont alleen en wil een grotere

slaapkamer, de ander juist een ruime woonkamer voor het bezoek. Hoe geef je ruimte aan al die

verschillende wensen? Daar heeft de werkgroep drie oplossingen voor:

o In een woonblok de bewoners zelf de indeling laten ontwerpen samen met de aannemer.

o Verplaatsbare wanden in de woningen aanbrengen (waar dat geen geluidsoverlast geeft).

o Veel verschillende soorten woningen bouwen die aansluiten bij een groot deel van de

bewonerswensen. En ook een aantal woningen voor gehandicapten.

De proeftuin

Het openstellen van de binnentuinen is voor de werkgroep een dilemma. De een ziet mogelijkheden

voor spelen en ontmoeten in de tuin. De ander vreest voor overlast vooral van spelende kinderen.

Maar een experiment met het openen van de binnentuinen is een compromis dat iedereen aandurft.

Onder een aantal strikte voorwaarden: De tuinen zijn alleen toegankelijk voor bewoners en gaan ’s

avonds dicht. En het blijft een optie om te tuinen weer te sluiten, wanneer er in de praktijk teveel

overlast ervaren wordt.

Buurtkater?

De vele muizen zijn de bewoners een doorn in het oog. Wat ontbreekt is goede voorlichting hoe

bewoners met elkaar het ongedierte kunnen bestrijden. Een actie voor de korte termijn!

Goed wonen voor gezinnen – Samen verantwoordelijk voor de buurt

Eindverslag werkgroep blauw

Vrouwengroep

Werkgroep blauw bestaat alleen uit vrouwen. Ze komen bij elkaar in vrouwencentrum De Bloem. De

eerste bijeenkomst stond in het teken van kennismaken met elkaar en een rondwandeling door de

buurt. Tijdens de wandeling kregen de vrouwen de opdracht om aan te geven waar ze trots op zijn en

waar ze minder trots op zijn. Enkele vrouwen gaven een rondleiding door hun huis. Zaken waar ze niet

positief over zijn: vocht, schimmel, scheuren en lekkage in de woningen, engerds in het spoortalud,

weinig parkeerplaatsen, vuil en stinkend trappenhuis, vuilnis bij de speelplaats. Erg positief zijn de

vrouwen over de voorzieningen in de buurt en het feit dat zij dicht bij familie wonen.

Praktisch en schoon

Tijdens de tweede bijeenkomst praten de vrouwen over drie thema’s waarover juist vrouwen duidelijke

wensen hebben, nl. woninginrichting en indeling, samenwonen en leven met bewoners en

voorzieningen in de buurt. De vrouwen maken zelf collages over hun toekomstwensen bij deze

thema’s. Tijdschriften worden actief doorgebladerd, plaatjes en teksten worden uitgeknipt en

opgeplakt. Naast de adviezen over indeling en comfort hebben de vrouwen het advies om maximaal 4-hoog te bouwen, meer onderhoud te verrichten en betaalbaar te bouwen. De vrouwen vinden dat eventuele nieuwbouw in dezelfde bouwstijl moet worden gebouwd.

Onderstaande tekening laat zien wat de vrouwen wensen t.a.v. de woningen:

Prettig samen leven en leefregels

Om prettig met elkaar samen te leven zouden bewoners zelf regels moeten maken met buren en voor

de buurt.

Leefregels die door de werkgroep bedacht werden:

• Stilte tussen 21.30 uur en 7.30 uur

• Iedereen maakt zijn eigen gedeelte van het trappenhuis schoon

• Honden uitlaten op speciale plekken

• Niet toeteren maar uitstappen en aanbellen

• Geen afval over het balkon gooien

• Geen voedsel in de publieke ruimte

• Afblijven van geveltuinen en tuinen

• Rust in trappenhuis

• Ouders zijn verantwoordelijk voor eigen kinderen

• Onderwerpen waar leefregels over kunnen worden opgesteld:

o Huisdieren

o Gebruik binnentuin

o Barbecueën

Advies van de vrouwen: Bij het opstellen bij leefregels is het belangrijk dat bewoners erbij worden

betrokken. Dan zullen bewoners zich ook sneller houden aan de regels.

Voorzieningen: meer voor jongeren

Het derde thema waar de vrouwen bij stil hebben gestaan zijn de voorzieningen in de buurt. In de

toekomst wensen zij meer activiteiten voor kinderen, onder begeleiding; een ontmoetingscentrum voor

verschillende doelgroepen en het behoud van Vrouwencentrum de Bloem. Concreet zouden de

volgende activiteiten opgezet kunnen worden:

• Koffie drinken voor mensen die verdriet hebben / alleen zijn

• ‘ leren spelen’: ouders helpen bij het opvoeden van hun kinderen

• Buurthuis heeft belangrijk rol voor kinderen. Buurthuis is nu vol. Uitbreiding van ruimte en

begeleiding is in de toekomst noodzakelijk.

• Ouders kunnen zelf meer ondernemen met hun kinderen

• Sporten / clubs in de buurt

Daarnaast zijn er veel ideeën over de inrichting van de openbare ruimte, zoals een aparte plaats voor

honden, mooie binnentuinen met bloemen, bankjes en vogelhuisjes en parkeerplaatsen onder de

grond

Tot slot: een leuke en mooie buurt maak je samen

De sfeer tijdens de werkgroepen was erg goed. Het vertrouwen groeide, de vrouwen waren zeer

betrokken en open. De samenwerking tussen de vrouwen was goed; de vrouwen vertaalden voor

elkaar en buiten de bijeenkomsten spraken ze elkaar ook.

Naast het doel om vrouwen te betrekken in de toekomstplannen voor de Tugelawegblokken heeft dit

proces bijgedragen aan het feit dat vrouwen elkaar hebben leren kennen (ook voor een vrouw die

eenzaam en alleen is) en ook dat het vrouwencentrum (en haar mogelijkheden en aanbod) onder de

aandacht is gebracht.

���� Advies

Maak een vrouwenadviesgroep die gedurende het verdere proces meedenkt/klankbord over

bovenstaande thema’s (werk hierin nauw samen met vrouwencentrum De Bloem).

Diversiteit in wonen en woonomgeving

Eindverslag werkgroep Paars

De bewoners van Groep Paars hebben veel klachten over hun huidige woning. De isolatie is slecht en

daardoor zijn de woningen vochtig, gehorig en tochtig. Het onderhoud is slecht en met name de

verwarming is verouderd. Er zijn ook goede punten aan de woning zoals de relatieve grootte ervan.

Wat betreft de woonomgeving waardeert iedereen de mix van etniciteit, jong en oud, grote gezinnen

en kleine huishoudens. Om dit zo te houden pleit de groep voor niet te veel koop.

Woonwensen

Dromen doen de bewoners vooral over warme, tochtvrije woningen. Met tuimelramen en zelfs een

garage. Ook een groot balkon mag niet ontbreken. Binnen mogen de woningen groter zijn, met

gescheiden toilet en badkamer en een grotere keuken. Over het punt sloop-nieuwbouw is de groep

tijdens de bijeenkomsten verdeeld. De één wil geheel behoud van de architectuur, een ander

nieuwbouw maar wel met oude karaktertrekken en een enkeling wil gewoon een goede woning niet

uitmakend wat voor een uiterlijk deze heeft. De wensen voor de toekomstige woningen zijn

samengevat in onderstaande doorsnee-tekeningen:

Speelplekken

De groep heeft mooie plannen met het spoortalud. Deze moet beter ingericht worden met een

speelruimte voor de oudere kinderen (7+) en een voetbal- en basketbalveld met hogere kooien. Voor

de allerkleinsten komt er een speelgebied tussen blok 4 en 5 met meer groen. De overzichtstekening

op de volgende pagina laat dat goed zien.

Samen leven

Het samenleven in de buurt kan veel beter, het moet veiliger worden en de bewoners willen meer

contact met de buren. Ze dromen over meer respect, een vriendelijkere omgang en geen chagrijnige

mensen op straat.

Sloop of behoud?

Over sloop of behoud van de gebouwen blijven de meningen verdeeld. Wat betreft de architectuur

wordt blok 2 het mooiste gevonden, daarna blok 5 en dan blok 1. De binnentuin gesloten moet blijven,

het is het enige rustpunt. Hierop moet wel strenger toezicht worden gehouden.

Groep Paars gaat de laatste bijeenkomst redelijk eensgezind uit elkaar. Al blijkt dat buiten de

discussie tussen de bewoners nog eventjes door gaat…

‘Drie generaties aan de Tugelaweg’

Eindverslag werkgroep grijs

Doorstromen binnen de blokken

Werkgroep grijs droomt ervan dat er verschillende soorten mensen in de Tugelawegblokken wonen.

Jongeren, gezinnen, alleenstaanden én ouderen. Er moeten verschillende typen woningen komen

voor deze groepen. Voor jongeren moet het mogelijk worden gemaakt om in de buurt te blijven wonen

door starterswoningen (ook koop) te realiseren, waar jongeren uit de buurt zich voor in kunnen

schrijven. Om het voor jongeren aantrekkelijk te maken in de buurt moet er meer fysieke ruimte voor

jongeren komen, een ontmoetingsplek waar activiteiten georganiseerd kunnen worden. En misschien

moet het traditionele jongerenwerk wel weer terug. De groep droomt van wonen en woongroepen voor

álle generaties (‘meergeneratie wonen’). De wens is dat je een heel leven aan de Tugelaweg kunt

blijven wonen en dat kinderen dus in de buurt van hun ouders kunnen blijven.

Woongroep Turkse senioren

Concreet voorstel van een groep georganiseerde mensen met een Turkse achtergrond, die

georganiseerd zijn vanuit de TISCC, is om in ieder geval te beginnen met het realiseren van een

woongroep voor Turkse ouderen. Hoe ziet dat plan er uit?

De woongroep voor Turkse ouderen vanaf 50 jaar zal 20 -35 woningen moeten omvatten. Er zijn al

voorbeelden van Turkse seniorenwoongroepen in Den Haag en Amsterdam. Kijk bijvoorbeeld eens op

www.woonconsultancy.nl naar het project ‘Baris Evi’ in Den Haag. Een belangrijke reden voor een

woongroep is dat mensen elkaar onderling kunnen helpen in de eigen taal, waardoor de hulpvraag

aan zorginstanties minder zal zijn. Tijdens de tweede bijeenkomsten hebben we ook samen naar een

film gekeken, waar iedereen heel enthousiast van werd. Advies van een van de mensen in de film is

dat je als je een woongroep wilt je elkaar al moet leren kennen voor dat je gaat verhuizen naar de

woongroep. Daar zijn deze senioren al mee bezig, dus dat gaat goed.

De woongroep moet eruit gaan zien zoals in de tekening. Er is een voorkeur voor Blok 1. Dat is lekker

compact en er zijn veel voorzieningen in de buurt. Hier zouden in de plint aan de Maritzstraat ook

voorzieningen kunnen komen die voor de ouderen handig zijn, bijvoorbeeld een kapper en een

bakker. In de woongroep heeft ieder zijn eigen woning, met alle voorzieningen om zelf te koken,

bezoek te ontvangen etc. Er is daarnaast een grote gezamenlijke ruimte, zowal geschikt voor bidden

als te gebruiken als ontmoetingsruimte en voor feesten. Een parkeergarage zou voor bezoek erg

handig zijn. Voor de ouderen zelf hoeft dat niet meer, die rijden geen auto meer als ze oud zijn.

Een krachtig pleidooi voor behoud

Naast de krachtige oproep voor een senioren-woongroep is er nog een ander sterk geluid in deze

werkgroep. Eén van de bewoners is een voorstander van het behoud van álle blokken. Ze hebben

namelijk een unieke stijl, een mooie en apart uiterlijk en de blokken zijn ook bouwtechnisch heel stevig

gebouwd. Deze woningen opknappen geeft de buurt een enorme lift! Er is nog een ander argument

om de blokken te behouden, nl. een historisch argument. De Tugelawegblokken zijn uit idealistische

motieven gebouwd door een Joodse vereniging om het leven van de arbeiders te verbeteren. In de

oorlog zijn vele Joden uit Amsterdam gedeporteerd. Slopen zou een stuk van de Amsterdamse joodse

geschiedenis uitwissen en dat is zonde en niet respectvol ten aanzien van de Joodse gemeenschap.

De deelnemers aan de werkgroep met een Turkse achtergrond begrijpen het verhaal over het behoud

en respecteren als daarvoor gekozen wordt. Maar zij willen vooral oplossing van hun problemen en

denken dat dit alleen met nieuwbouw kan. Het helemaal eens worden de deelnemers van Grijs het

niet, maar ze hebben we veel respect voor elkaars verhaal.

Gezond, gemakkelijk en betaalbaar wonen

Eindverslag van werkgroep wit

Voorop staat voor werkgroep wit dat de kwaliteit van de woningen verbeterd moet worden om gezond

te kunnen blijven wonen. Het gaat dan vooral om vocht en geluidsoverlast. De indeling van de woning

moet meer toegesneden zijn op grote gezinnen. De wens is om meer bergruimte in de woning te

realiseren, om de gang breder te maken en voor grote gezinnen een grotere keuken te realiseren.

Ook moet er in de woonblokken op de begane grond ruimte komen voor boxen (bergingen). Vooral

voor fietsen en kinderwagens. Het trappenhuis moet professioneel schoongehouden worden. Daar

betalen we wel voor. Alle wensen op een rij:

Sloop/nieuwbouw versus behoud

Een deel van deze werkgroep denkt dat deze verbeteringen alleen te realiseren zijn in nieuwbouw.

Bijkomend voordeel is volgens hen dan dat de auto’s dan onder de grond geparkeerd kunnen worden

en er liften kunnen komen (zie onder minder belangrijk). Zij zijn dus sterk voorstander van

sloop/nieuwbouw. De historische waarde van de panden zegt hen niet zoveel.

Een ander deel van deze groep (m.n. alleenstaande autochtone bewoners met een mooie woning

waar zij alleen wonen) ziet veel meer in behoud van de blokken en vinden dat er gerenoveerd moet

worden. Belangrijkste reden voor behoud is dat zij veel minder kwaliteitsproblemen ervaren en zij de

blokken mooi vinden en de uitstraling in de buurt willen behouden.

Inrichting spoortalud

Er is een mooi plan voor het spoortalud: deel het op in verschillende zones, zodat kleine kinderen

veilig kunnen spelen; er apart gevoetbald wordt en honden een eigen uitlaatplek hebben. Een

trimbaan voor jong en oud zou ook heel goed op het spoortalud kunnen. Het groen moet in de

toekomst beter onderhouden worden en mag ook gevarieerder en mooier. Echt weggedroomd wordt

er wanneer geopperd wordt om de spoorbaan onder de grond te brengen. Dan wordt de

Transvaalbuurt met de Oosterparkbuurt verbonden. Als dit niet mogelijk zou zijn (!) dan zouden we

nog altijd de auto’s onder het spoort kunnen parkeren….. Op de tekening op de volgende pagina staat

wat in ieder geval wél mogelijk is aan het spoor.

Fietsenrekken en geveltuinen

Op korte termijn willen bewoners meer geveltuinen en meer fietsenrekken. Beiden gaan ze zelf

aanvragen bij het stadsdeel.

Overzicht wit

Gemengd wonen, spelen, werken en leren in de Tugelablokken

Eindverslag van werkgroep Geel

De acht deelnemers van werkgroep geel willen in 2015 wonen in een gemengde buurt. Een

buurt voor jong en oud, voor gezinnen en alleenstaanden, voor rijk en arm en voor oude en

nieuwe Nederlanders. 'Zoals het vroeger was, toen mijn oudste kinderen hier naar school

gingen. Toen speelden ze nog met Nederlandse kinderen. Mijn jongste dochter gaat naar een

zwarte school en speelt niet meer met Nederlandse kinderen, want die zijn er niet of die spelen

niet buiten.'

In architectonische waarde kun je niet wonen

Twee van de vijf bouwblokken hebben volgens Bureau Monumenten en Archeologie een bijzondere

historische waarde. 'Maar', zegt een bewoonster van één van die blokken, 'als je het 's-winters niet

warm kan stoken en als het vreselijk tocht bij de ramen en het vocht langs de muren loopt, zie je die

architectonische waarde niet, dan wil je wonen in een nieuwe warme woning'. Er is in de groep een

meerderheid voor nieuwbouw, want die zijn beter gebouwd en niet gehorig. Maar de binnentuin moet

een kijktuin blijven, waar wel jaarlijks een bewonersfeest georganiseerd wordt samen met Ymere.

Woningen in alle maten

In 2015 zijn er kleine en grote woningen aan de Tugelaweg, voor alleenstaanden en grote gezinnen,

voor oud en jong en rijk en arm. Alle bewoners hebben meegedacht en meegetekend over de

woonplattegronden. Die zijn dan ook overal anders. De meeste woningen hebben wel een grote dichte

eetkeuken en een groot balkon met de slaapkamers aan de binnentuin, want daar is het lekker rustig.

En natuurlijk hebben zij de bergingen op de begane grond getekend. Het is in de nieuwe woning ook

minder gehorig door de isolatie, maar ook omdat de bewoners rekening met elkaar houden en met

elkaar afspraken maken hoe zij willen leven in hun complex. De nieuwe woningen zijn dan wel

duurder, maar je krijgt er kwaliteit voor terug. Bovendien verstookt je veel minder energie.

Drukke straten tussen het groen

Het is druk op straat met spelende kinderen, maar ook met ouders die met elkaar een praatje maken.

Komt dat door de herinrichting van de straten? Het lijkt de Pretoriastraat wel, zo mooi en vol met

mensen en toch zo schoon. Waar zijn de auto's gebleven? Onder de grond in de parkeergarages

onder de nieuwe woningen. Maar dat niet alleen, de parkeerplekken aan de Tugelaweg zijn zo

ingericht dat zij minder opvallen tussen het groen. Dat heeft het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer toch

maar mooi voor elkaar gekregen in samenspraak met de bewoners en kinderen. Door het samen

praten en samenwerken aan een betere buurt kennen de bewoners elkaar en durven zij elkaar aan te

spreken als er iets mis is. Ook de nieuwe Tugelawegbewoners doen mee met het jaarlijkse feest in het

groen aan de Tugelaweg.

Belonen van goed gedrag

Deze acht deelnemers van werkgroep geel kunnen bijna niet wachten totdat de woningen klaar zijn.

Men werkt al mee met de voorbereiding aan het buurtfeest van eind augustus. Ook willen ze

meewerken aan het houden van portiekgesprekken en het maken van woonregels. En zij willen

beloond worden als zij dingen doen voor de buurt. De vraag is of die beloning een individuele

cadeaubon moet zijn of dat het hele trappenhuis, blok of buurt er van kan genieten.

‘Plaza di Tugela’

Eindverslag werkgroep bruin

Bruin is een grote groep met een vaste kern van (dochters van) bewoners met een Marokkaanse (en

een Egyptische) achtergrond en een paar leden van de bewonerscommissie. De ideeën en

belevenissen botsen soms. Een van de deelnemers is deskundig op het gebied van bouwen en heeft

een eigen plan ontworpen: ‘Plan Saad’. Hoewel het plan op onderdelen op verzet stuit (hoogbouw en

een nieuwe moskee), zijn er een groot aantal uitgangspunten die door alle deelnemers worden

ondersteund.

Dilemma nieuwbouw of renovatie

Het grootste dilemma is sloop en nieuwbouw of behoud van de woningen. De meeste bewoners willen

nieuwbouw, omdat zij verwachten dat daarmee hun wensen het beste gerealiseerd kunnen worden:

ruimere, comfortabele woningen van hoge kwaliteit en diversiteit in de grootte en indelingen van de

woningen. “De woningen zijn te oud, er moet te veel aan gebeuren.” “Onze woning is veel te klein!.

We wonen met z’n zessen op 60 m2.” De leden van de bewonerscommissie pleiten voor behoud van

de woningen. Zij blijven graag in hun eigen woning en waarderen de architectuur.

Een groot deel van de groep pleit voor alles nieuwbouw of alles renoveren. ‘Alles behouden of alles

nieuwbouw, anders ziet het er niet uit en is het geen mooi gezicht’,

Maar of het nu gaat om renovatie of sloop met vervangende nieuwbouw, bewoners willen over de

plannen meepraten, vooral over de indeling van de woningen.

Plan Saad

Het ‘plan Saad’ concentreert zich op het spoortalud. Het advies is om eventuele nieuwbouw te richten

op het groen van de Tugelaweg. Dat versterkt de controle en het toezicht. ‘Mijn kinderen kan ik dan

onder toezicht laten spelen’. Het spoortalud moet dé plek voor spelen, ontmoeting en groen worden.

Door de Tugelaweg op te heffen komt er veel ruimte voor spel en ontmoeting op het spoortalud: “de

weg gaat weg”. Op het spoortalud komt een fontein ter hoogte van de Laing’s Nekstraat (in het

verlengde van het Steve Bikoplein). Rondom de fontein kunnen bewoners zitten en elkaar ontmoeten.

’s Avonds gaat de fontein uit om geluidsoverlast te voorkomen.

Spoortalud

Het voorstel is om op het Spoortalud één grote speelplek te maken in plaats van allemaal kleine

speelplaatsen in de buurt. Belangrijk is om een duidelijk scheiding aan te brengen tussen de

speelplekken voor kinderen en jongeren naar voorbeeld van het Joubertplein: ‘De speelmogelijkheden

voor kinderen en jongeren zijn hier goed van elkaar afgescheiden, zo zitten ze elkaar niet in de weg.’

Als laatste heeft de werkgroep ook een aantal tips voor het schoon heel en veilig houden van de

speelplek. Geef bewoners (vooral ouders van kinderen) een rol bij het beheer en laat het stadsdeel

daarbij ondersteunen. En maak een ‘hondentoilet’: een aparte uitlaatplek voor honden op het talud.