Zo wil ik hier wonen!
In dit boekje presenteren bewoners van de Tugelawegblokken hun toekomstplannen over hun woning
en de woonomgeving. Ymere en het stadsdeel willen de 452 woningen en de woonomgeving van de
vijf woonblokken tussen de Tugelaweg en de Retiefstraat, en tussen de Cilliersstraat en de
Maritzstraat aanpakken. Bewoners werden nadrukkelijk uitgenodigd om in een vroeg stadium hun
ideeën te geven over wat er moet gebeuren. Na een uitgebreid bewonersonderzoek hebben ruim 70
huurders sinds eind april meegedaan aan de werkgroepen Zo wil ik hier wonen!
Acht werkgroepen droomden over hún toekomst in de Transvaalbuurt en bedachten verbeteringen,
die door illustratoren in sprekende tekeningen werden vertaald. De werkgroepen kwamen drie keer bij
elkaar. De werkgroepen werden geleid door onafhankelijke gespreksleiders en er waren deskundigen
van Ymere en het stadsdeel aanwezig om vragen van bewoners te beantwoorden. Daarnaast werden
de bewoners ondersteund door bewonersondersteuners van het ASW. De bewoners hebben hun
plannen op donderdag 26 juni tijdens een bijeenkomst in het buurthuis toegelicht aan Ymere en
stadsdeel Oost-Watergraafsmeer.
In dit boekje treft u de rijke opbrengst van de werkgroepen. Een schat aan informatie voor Ymere en
het stadsdeel. De ideeën van bewoners gaan onder andere over de gewenste diversiteit in de buurt,
de indeling van de woningen, de inrichting van de binnentuinen en de speelplekken in de buurt.
In het najaar van 2008 presenteren Ymere en stadsdeel Oost-Watergraafsmeer een ‘basisplan’ voor
de aanpak van de Tugelawegblokken. In de tussentijd zijn er al enkele korte termijnacties afgesproken
die in samenwerking met bewoners opgepakt worden.
Inhoud: Verslagen van de werkgroepen
Roze – Zo wil ik wonen: met elkaar
Groen – Over gemengde portieken, eigen bouwpakketten en een proeftuin
Blauw – Goed wonen voor gezinnen – samen verantwoordelijk voor de buurt
Paars – Diversiteit in wonen en woonomgeving
Grijs – Drie generaties aan de Tugelaweg
Wit – Gezond, gemakkelijk en betaalbaar wonen
Geel – Gemengd wonen, spelen, werken en leren in de Tugelawegblokken
Bruin – Plaza di Tugela
Colofon:
Samenstelling en eindredactie: Nieuwe Maan
Tekeningen: Bas Köhler (groen, geel, bruin), Suus van den Akker (blauw, paars, grijs, wit), Hans
Mulders (paars), Saad Abdelaziz-Attia (bruin)
Juni 2008
Zo wil ik wonen: met elkaar
Eindverslag van werkgroep roze
Zoveel mensen, zoveel wensen
Roze is een kleine groep met een wisselende samenstelling en een opvallend harmonieuze sfeer.
Maar er is begrip voor ieders situatie, die in de groep soms sterk uiteenlopen. Ieder laat de ander
uitpraten en luistert naar elkaar. Tweemaal nodigen deelnemers de professionals uit om hun woning te
komen bekijken.
Naast begrip is er ook de bereidheid om zich aan te passen aan een oplossing die tegemoet komt aan
de vele wensen en aan het grotere geheel. “Ik verhuis liever niet, want ik ben tevreden met mijn
woning. Maar niet iedereen heeft zo’n fijne woning. Als een grote renovatie of nieuwbouw voor veel
anderen wat oplevert, begrijp ik dat.“
Lastig dilemma: nieuwbouw of renovatie?
De keuze voor nieuwbouw of renovatie ziet de werkgroep als een lastig dilemma. Er zijn veel
verschillende wensen en als bewoners hebben zij er te weinig verstand van. “Ik wil renovatie, want ik
kan nieuwbouw niet betalen”. “Volgens mij is het heel logisch als er twee woonblokken gesloopt
worden. Dan kun je verschillende woningen bouwen.” Een bewoner vraag zich af “Is dit niet een
poppenkast? Het plan is te complex om tegemoet te komen aan wat wij bewoners willen”. Alle
deelnemers zijn bereid om te verhuizen, wanneer dat nodig is voor een integrale oplossing. De
veranderingen van de huurprijs is uiteindelijk bepalend voor de keuze. Een verhoging van de huurprijs
tot de sociale huurgrens is voor de meeste deelnemers niet betaalbaar, omdat ze (net) geen recht
hebben op huursubsidie.
Diversiteit
Volgens de werkgroep zijn er te weinig autochtone Nederlanders in de buurt. De diversiteit aan
bouwen vinden zij ook daarom belangrijk. Naast sociale huurwoningen in allerlei soorten en maten,
zijn er ook duurdere huur- en koopwoningen nodig om meer autochtone Nederlanders aan te trekken.
De deelnemers waarderen de mix van bewoners en zien graag dat er ook meer autochtone
Nederlanders komen wonen in de buurt.
Adopteer een speelplek en geef honden een eigen locatie
De grootste klacht is het vuil in de portieken en op straat. Er zijn genoeg speelplekken (iets te weinig
voor jonge kinderen) maar ze zijn vies en daarom wordt er nauwelijks gespeeld. “Laatst lag er
hondenpoep op de glijbaan. Daar laat je je kind niet spelen”. Die hondenpoep is de grootste ergernis.
Wat de buurt nodig heeft, is een “poeppolitie”. Juist bewoners moeten zelf een grote rol krijgen bij het
schoon en netjes houden van de speelplekken. Het stadsdeel kan daarbij ondersteunen. “Adopteer
een speelplek” is het idee, geënt op het succesvolle project “Adopteer een afvallocatie”. En voor
honden moet er een aparte uitlaat strook komen, bijvoorbeeld op het spoortalud.
Over gemengde portieken, eigen bouwpakketten en een proeftuin
Eindverslag werkgroep groen
Tugela mijn thuis
Groen is een kleine groep met iedere bijeenkomst een andere samenstelling, voornamelijk vrouwen
met diverse achtergronden en leefsituaties. De een leeft alleen met een visuele handicap, een ander
is een alleenstaande moeder en een derde is 55+. Van Hindoestaans en Antilliaans tot Pakistaans,
Turks of oer-Hollands. De eerste twee bijeenkomsten worden vooral de problemen uitgewisseld: last
van vochtige muren, tocht, vieze portieken, voetballende jongeren en muizen. En toch wil iedereen
hier blijven wonen. Vanwege de grote diversiteit voelen zij zich er thuis. “Ik voel me hier thuis. Ik ga
gewoon in mijn pyjama over straat om een familielid op te zoeken.”
Gemengde portieken
Juist binnen het eigen portiek wordt de mix van verschillende huishoudens en achtergronden op prijs
gesteld. Bij renovatie of nieuwbouw is het advies: geen blokken of portieken voor één doelgroep
bouwen. Ik wil gemengd wonen, juist ook in mijn portiek.
Eigen bouwpakketten
Alle deelnemers willen een ruimere “minder hokkerig” indeling van de woningen, Hoe de indeling er
precies uit moet zien, daarover lopen de ideeën uiteen. De een woont alleen en wil een grotere
slaapkamer, de ander juist een ruime woonkamer voor het bezoek. Hoe geef je ruimte aan al die
verschillende wensen? Daar heeft de werkgroep drie oplossingen voor:
o In een woonblok de bewoners zelf de indeling laten ontwerpen samen met de aannemer.
o Verplaatsbare wanden in de woningen aanbrengen (waar dat geen geluidsoverlast geeft).
o Veel verschillende soorten woningen bouwen die aansluiten bij een groot deel van de
bewonerswensen. En ook een aantal woningen voor gehandicapten.
De proeftuin
Het openstellen van de binnentuinen is voor de werkgroep een dilemma. De een ziet mogelijkheden
voor spelen en ontmoeten in de tuin. De ander vreest voor overlast vooral van spelende kinderen.
Maar een experiment met het openen van de binnentuinen is een compromis dat iedereen aandurft.
Onder een aantal strikte voorwaarden: De tuinen zijn alleen toegankelijk voor bewoners en gaan ’s
avonds dicht. En het blijft een optie om te tuinen weer te sluiten, wanneer er in de praktijk teveel
overlast ervaren wordt.
Buurtkater?
De vele muizen zijn de bewoners een doorn in het oog. Wat ontbreekt is goede voorlichting hoe
bewoners met elkaar het ongedierte kunnen bestrijden. Een actie voor de korte termijn!
Goed wonen voor gezinnen – Samen verantwoordelijk voor de buurt
Eindverslag werkgroep blauw
Vrouwengroep
Werkgroep blauw bestaat alleen uit vrouwen. Ze komen bij elkaar in vrouwencentrum De Bloem. De
eerste bijeenkomst stond in het teken van kennismaken met elkaar en een rondwandeling door de
buurt. Tijdens de wandeling kregen de vrouwen de opdracht om aan te geven waar ze trots op zijn en
waar ze minder trots op zijn. Enkele vrouwen gaven een rondleiding door hun huis. Zaken waar ze niet
positief over zijn: vocht, schimmel, scheuren en lekkage in de woningen, engerds in het spoortalud,
weinig parkeerplaatsen, vuil en stinkend trappenhuis, vuilnis bij de speelplaats. Erg positief zijn de
vrouwen over de voorzieningen in de buurt en het feit dat zij dicht bij familie wonen.
Praktisch en schoon
Tijdens de tweede bijeenkomst praten de vrouwen over drie thema’s waarover juist vrouwen duidelijke
wensen hebben, nl. woninginrichting en indeling, samenwonen en leven met bewoners en
voorzieningen in de buurt. De vrouwen maken zelf collages over hun toekomstwensen bij deze
thema’s. Tijdschriften worden actief doorgebladerd, plaatjes en teksten worden uitgeknipt en
opgeplakt. Naast de adviezen over indeling en comfort hebben de vrouwen het advies om maximaal 4-hoog te bouwen, meer onderhoud te verrichten en betaalbaar te bouwen. De vrouwen vinden dat eventuele nieuwbouw in dezelfde bouwstijl moet worden gebouwd.
Onderstaande tekening laat zien wat de vrouwen wensen t.a.v. de woningen:
Prettig samen leven en leefregels
Om prettig met elkaar samen te leven zouden bewoners zelf regels moeten maken met buren en voor
de buurt.
Leefregels die door de werkgroep bedacht werden:
• Stilte tussen 21.30 uur en 7.30 uur
• Iedereen maakt zijn eigen gedeelte van het trappenhuis schoon
• Honden uitlaten op speciale plekken
• Niet toeteren maar uitstappen en aanbellen
• Geen afval over het balkon gooien
• Geen voedsel in de publieke ruimte
• Afblijven van geveltuinen en tuinen
• Rust in trappenhuis
• Ouders zijn verantwoordelijk voor eigen kinderen
• Onderwerpen waar leefregels over kunnen worden opgesteld:
o Huisdieren
o Gebruik binnentuin
o Barbecueën
Advies van de vrouwen: Bij het opstellen bij leefregels is het belangrijk dat bewoners erbij worden
betrokken. Dan zullen bewoners zich ook sneller houden aan de regels.
Voorzieningen: meer voor jongeren
Het derde thema waar de vrouwen bij stil hebben gestaan zijn de voorzieningen in de buurt. In de
toekomst wensen zij meer activiteiten voor kinderen, onder begeleiding; een ontmoetingscentrum voor
verschillende doelgroepen en het behoud van Vrouwencentrum de Bloem. Concreet zouden de
volgende activiteiten opgezet kunnen worden:
• Koffie drinken voor mensen die verdriet hebben / alleen zijn
• ‘ leren spelen’: ouders helpen bij het opvoeden van hun kinderen
• Buurthuis heeft belangrijk rol voor kinderen. Buurthuis is nu vol. Uitbreiding van ruimte en
begeleiding is in de toekomst noodzakelijk.
• Ouders kunnen zelf meer ondernemen met hun kinderen
• Sporten / clubs in de buurt
Daarnaast zijn er veel ideeën over de inrichting van de openbare ruimte, zoals een aparte plaats voor
honden, mooie binnentuinen met bloemen, bankjes en vogelhuisjes en parkeerplaatsen onder de
grond
Tot slot: een leuke en mooie buurt maak je samen
De sfeer tijdens de werkgroepen was erg goed. Het vertrouwen groeide, de vrouwen waren zeer
betrokken en open. De samenwerking tussen de vrouwen was goed; de vrouwen vertaalden voor
elkaar en buiten de bijeenkomsten spraken ze elkaar ook.
Naast het doel om vrouwen te betrekken in de toekomstplannen voor de Tugelawegblokken heeft dit
proces bijgedragen aan het feit dat vrouwen elkaar hebben leren kennen (ook voor een vrouw die
eenzaam en alleen is) en ook dat het vrouwencentrum (en haar mogelijkheden en aanbod) onder de
aandacht is gebracht.
���� Advies
Maak een vrouwenadviesgroep die gedurende het verdere proces meedenkt/klankbord over
bovenstaande thema’s (werk hierin nauw samen met vrouwencentrum De Bloem).
Diversiteit in wonen en woonomgeving
Eindverslag werkgroep Paars
De bewoners van Groep Paars hebben veel klachten over hun huidige woning. De isolatie is slecht en
daardoor zijn de woningen vochtig, gehorig en tochtig. Het onderhoud is slecht en met name de
verwarming is verouderd. Er zijn ook goede punten aan de woning zoals de relatieve grootte ervan.
Wat betreft de woonomgeving waardeert iedereen de mix van etniciteit, jong en oud, grote gezinnen
en kleine huishoudens. Om dit zo te houden pleit de groep voor niet te veel koop.
Woonwensen
Dromen doen de bewoners vooral over warme, tochtvrije woningen. Met tuimelramen en zelfs een
garage. Ook een groot balkon mag niet ontbreken. Binnen mogen de woningen groter zijn, met
gescheiden toilet en badkamer en een grotere keuken. Over het punt sloop-nieuwbouw is de groep
tijdens de bijeenkomsten verdeeld. De één wil geheel behoud van de architectuur, een ander
nieuwbouw maar wel met oude karaktertrekken en een enkeling wil gewoon een goede woning niet
uitmakend wat voor een uiterlijk deze heeft. De wensen voor de toekomstige woningen zijn
samengevat in onderstaande doorsnee-tekeningen:
Speelplekken
De groep heeft mooie plannen met het spoortalud. Deze moet beter ingericht worden met een
speelruimte voor de oudere kinderen (7+) en een voetbal- en basketbalveld met hogere kooien. Voor
de allerkleinsten komt er een speelgebied tussen blok 4 en 5 met meer groen. De overzichtstekening
op de volgende pagina laat dat goed zien.
Samen leven
Het samenleven in de buurt kan veel beter, het moet veiliger worden en de bewoners willen meer
contact met de buren. Ze dromen over meer respect, een vriendelijkere omgang en geen chagrijnige
mensen op straat.
Sloop of behoud?
Over sloop of behoud van de gebouwen blijven de meningen verdeeld. Wat betreft de architectuur
wordt blok 2 het mooiste gevonden, daarna blok 5 en dan blok 1. De binnentuin gesloten moet blijven,
het is het enige rustpunt. Hierop moet wel strenger toezicht worden gehouden.
Groep Paars gaat de laatste bijeenkomst redelijk eensgezind uit elkaar. Al blijkt dat buiten de
discussie tussen de bewoners nog eventjes door gaat…
‘Drie generaties aan de Tugelaweg’
Eindverslag werkgroep grijs
Doorstromen binnen de blokken
Werkgroep grijs droomt ervan dat er verschillende soorten mensen in de Tugelawegblokken wonen.
Jongeren, gezinnen, alleenstaanden én ouderen. Er moeten verschillende typen woningen komen
voor deze groepen. Voor jongeren moet het mogelijk worden gemaakt om in de buurt te blijven wonen
door starterswoningen (ook koop) te realiseren, waar jongeren uit de buurt zich voor in kunnen
schrijven. Om het voor jongeren aantrekkelijk te maken in de buurt moet er meer fysieke ruimte voor
jongeren komen, een ontmoetingsplek waar activiteiten georganiseerd kunnen worden. En misschien
moet het traditionele jongerenwerk wel weer terug. De groep droomt van wonen en woongroepen voor
álle generaties (‘meergeneratie wonen’). De wens is dat je een heel leven aan de Tugelaweg kunt
blijven wonen en dat kinderen dus in de buurt van hun ouders kunnen blijven.
Woongroep Turkse senioren
Concreet voorstel van een groep georganiseerde mensen met een Turkse achtergrond, die
georganiseerd zijn vanuit de TISCC, is om in ieder geval te beginnen met het realiseren van een
woongroep voor Turkse ouderen. Hoe ziet dat plan er uit?
De woongroep voor Turkse ouderen vanaf 50 jaar zal 20 -35 woningen moeten omvatten. Er zijn al
voorbeelden van Turkse seniorenwoongroepen in Den Haag en Amsterdam. Kijk bijvoorbeeld eens op
www.woonconsultancy.nl naar het project ‘Baris Evi’ in Den Haag. Een belangrijke reden voor een
woongroep is dat mensen elkaar onderling kunnen helpen in de eigen taal, waardoor de hulpvraag
aan zorginstanties minder zal zijn. Tijdens de tweede bijeenkomsten hebben we ook samen naar een
film gekeken, waar iedereen heel enthousiast van werd. Advies van een van de mensen in de film is
dat je als je een woongroep wilt je elkaar al moet leren kennen voor dat je gaat verhuizen naar de
woongroep. Daar zijn deze senioren al mee bezig, dus dat gaat goed.
De woongroep moet eruit gaan zien zoals in de tekening. Er is een voorkeur voor Blok 1. Dat is lekker
compact en er zijn veel voorzieningen in de buurt. Hier zouden in de plint aan de Maritzstraat ook
voorzieningen kunnen komen die voor de ouderen handig zijn, bijvoorbeeld een kapper en een
bakker. In de woongroep heeft ieder zijn eigen woning, met alle voorzieningen om zelf te koken,
bezoek te ontvangen etc. Er is daarnaast een grote gezamenlijke ruimte, zowal geschikt voor bidden
als te gebruiken als ontmoetingsruimte en voor feesten. Een parkeergarage zou voor bezoek erg
handig zijn. Voor de ouderen zelf hoeft dat niet meer, die rijden geen auto meer als ze oud zijn.
Een krachtig pleidooi voor behoud
Naast de krachtige oproep voor een senioren-woongroep is er nog een ander sterk geluid in deze
werkgroep. Eén van de bewoners is een voorstander van het behoud van álle blokken. Ze hebben
namelijk een unieke stijl, een mooie en apart uiterlijk en de blokken zijn ook bouwtechnisch heel stevig
gebouwd. Deze woningen opknappen geeft de buurt een enorme lift! Er is nog een ander argument
om de blokken te behouden, nl. een historisch argument. De Tugelawegblokken zijn uit idealistische
motieven gebouwd door een Joodse vereniging om het leven van de arbeiders te verbeteren. In de
oorlog zijn vele Joden uit Amsterdam gedeporteerd. Slopen zou een stuk van de Amsterdamse joodse
geschiedenis uitwissen en dat is zonde en niet respectvol ten aanzien van de Joodse gemeenschap.
De deelnemers aan de werkgroep met een Turkse achtergrond begrijpen het verhaal over het behoud
en respecteren als daarvoor gekozen wordt. Maar zij willen vooral oplossing van hun problemen en
denken dat dit alleen met nieuwbouw kan. Het helemaal eens worden de deelnemers van Grijs het
niet, maar ze hebben we veel respect voor elkaars verhaal.
Gezond, gemakkelijk en betaalbaar wonen
Eindverslag van werkgroep wit
Voorop staat voor werkgroep wit dat de kwaliteit van de woningen verbeterd moet worden om gezond
te kunnen blijven wonen. Het gaat dan vooral om vocht en geluidsoverlast. De indeling van de woning
moet meer toegesneden zijn op grote gezinnen. De wens is om meer bergruimte in de woning te
realiseren, om de gang breder te maken en voor grote gezinnen een grotere keuken te realiseren.
Ook moet er in de woonblokken op de begane grond ruimte komen voor boxen (bergingen). Vooral
voor fietsen en kinderwagens. Het trappenhuis moet professioneel schoongehouden worden. Daar
betalen we wel voor. Alle wensen op een rij:
Sloop/nieuwbouw versus behoud
Een deel van deze werkgroep denkt dat deze verbeteringen alleen te realiseren zijn in nieuwbouw.
Bijkomend voordeel is volgens hen dan dat de auto’s dan onder de grond geparkeerd kunnen worden
en er liften kunnen komen (zie onder minder belangrijk). Zij zijn dus sterk voorstander van
sloop/nieuwbouw. De historische waarde van de panden zegt hen niet zoveel.
Een ander deel van deze groep (m.n. alleenstaande autochtone bewoners met een mooie woning
waar zij alleen wonen) ziet veel meer in behoud van de blokken en vinden dat er gerenoveerd moet
worden. Belangrijkste reden voor behoud is dat zij veel minder kwaliteitsproblemen ervaren en zij de
blokken mooi vinden en de uitstraling in de buurt willen behouden.
Inrichting spoortalud
Er is een mooi plan voor het spoortalud: deel het op in verschillende zones, zodat kleine kinderen
veilig kunnen spelen; er apart gevoetbald wordt en honden een eigen uitlaatplek hebben. Een
trimbaan voor jong en oud zou ook heel goed op het spoortalud kunnen. Het groen moet in de
toekomst beter onderhouden worden en mag ook gevarieerder en mooier. Echt weggedroomd wordt
er wanneer geopperd wordt om de spoorbaan onder de grond te brengen. Dan wordt de
Transvaalbuurt met de Oosterparkbuurt verbonden. Als dit niet mogelijk zou zijn (!) dan zouden we
nog altijd de auto’s onder het spoort kunnen parkeren….. Op de tekening op de volgende pagina staat
wat in ieder geval wél mogelijk is aan het spoor.
Fietsenrekken en geveltuinen
Op korte termijn willen bewoners meer geveltuinen en meer fietsenrekken. Beiden gaan ze zelf
aanvragen bij het stadsdeel.
Gemengd wonen, spelen, werken en leren in de Tugelablokken
Eindverslag van werkgroep Geel
De acht deelnemers van werkgroep geel willen in 2015 wonen in een gemengde buurt. Een
buurt voor jong en oud, voor gezinnen en alleenstaanden, voor rijk en arm en voor oude en
nieuwe Nederlanders. 'Zoals het vroeger was, toen mijn oudste kinderen hier naar school
gingen. Toen speelden ze nog met Nederlandse kinderen. Mijn jongste dochter gaat naar een
zwarte school en speelt niet meer met Nederlandse kinderen, want die zijn er niet of die spelen
niet buiten.'
In architectonische waarde kun je niet wonen
Twee van de vijf bouwblokken hebben volgens Bureau Monumenten en Archeologie een bijzondere
historische waarde. 'Maar', zegt een bewoonster van één van die blokken, 'als je het 's-winters niet
warm kan stoken en als het vreselijk tocht bij de ramen en het vocht langs de muren loopt, zie je die
architectonische waarde niet, dan wil je wonen in een nieuwe warme woning'. Er is in de groep een
meerderheid voor nieuwbouw, want die zijn beter gebouwd en niet gehorig. Maar de binnentuin moet
een kijktuin blijven, waar wel jaarlijks een bewonersfeest georganiseerd wordt samen met Ymere.
Woningen in alle maten
In 2015 zijn er kleine en grote woningen aan de Tugelaweg, voor alleenstaanden en grote gezinnen,
voor oud en jong en rijk en arm. Alle bewoners hebben meegedacht en meegetekend over de
woonplattegronden. Die zijn dan ook overal anders. De meeste woningen hebben wel een grote dichte
eetkeuken en een groot balkon met de slaapkamers aan de binnentuin, want daar is het lekker rustig.
En natuurlijk hebben zij de bergingen op de begane grond getekend. Het is in de nieuwe woning ook
minder gehorig door de isolatie, maar ook omdat de bewoners rekening met elkaar houden en met
elkaar afspraken maken hoe zij willen leven in hun complex. De nieuwe woningen zijn dan wel
duurder, maar je krijgt er kwaliteit voor terug. Bovendien verstookt je veel minder energie.
Drukke straten tussen het groen
Het is druk op straat met spelende kinderen, maar ook met ouders die met elkaar een praatje maken.
Komt dat door de herinrichting van de straten? Het lijkt de Pretoriastraat wel, zo mooi en vol met
mensen en toch zo schoon. Waar zijn de auto's gebleven? Onder de grond in de parkeergarages
onder de nieuwe woningen. Maar dat niet alleen, de parkeerplekken aan de Tugelaweg zijn zo
ingericht dat zij minder opvallen tussen het groen. Dat heeft het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer toch
maar mooi voor elkaar gekregen in samenspraak met de bewoners en kinderen. Door het samen
praten en samenwerken aan een betere buurt kennen de bewoners elkaar en durven zij elkaar aan te
spreken als er iets mis is. Ook de nieuwe Tugelawegbewoners doen mee met het jaarlijkse feest in het
groen aan de Tugelaweg.
Belonen van goed gedrag
Deze acht deelnemers van werkgroep geel kunnen bijna niet wachten totdat de woningen klaar zijn.
Men werkt al mee met de voorbereiding aan het buurtfeest van eind augustus. Ook willen ze
meewerken aan het houden van portiekgesprekken en het maken van woonregels. En zij willen
beloond worden als zij dingen doen voor de buurt. De vraag is of die beloning een individuele
cadeaubon moet zijn of dat het hele trappenhuis, blok of buurt er van kan genieten.
‘Plaza di Tugela’
Eindverslag werkgroep bruin
Bruin is een grote groep met een vaste kern van (dochters van) bewoners met een Marokkaanse (en
een Egyptische) achtergrond en een paar leden van de bewonerscommissie. De ideeën en
belevenissen botsen soms. Een van de deelnemers is deskundig op het gebied van bouwen en heeft
een eigen plan ontworpen: ‘Plan Saad’. Hoewel het plan op onderdelen op verzet stuit (hoogbouw en
een nieuwe moskee), zijn er een groot aantal uitgangspunten die door alle deelnemers worden
ondersteund.
Dilemma nieuwbouw of renovatie
Het grootste dilemma is sloop en nieuwbouw of behoud van de woningen. De meeste bewoners willen
nieuwbouw, omdat zij verwachten dat daarmee hun wensen het beste gerealiseerd kunnen worden:
ruimere, comfortabele woningen van hoge kwaliteit en diversiteit in de grootte en indelingen van de
woningen. “De woningen zijn te oud, er moet te veel aan gebeuren.” “Onze woning is veel te klein!.
We wonen met z’n zessen op 60 m2.” De leden van de bewonerscommissie pleiten voor behoud van
de woningen. Zij blijven graag in hun eigen woning en waarderen de architectuur.
Een groot deel van de groep pleit voor alles nieuwbouw of alles renoveren. ‘Alles behouden of alles
nieuwbouw, anders ziet het er niet uit en is het geen mooi gezicht’,
Maar of het nu gaat om renovatie of sloop met vervangende nieuwbouw, bewoners willen over de
plannen meepraten, vooral over de indeling van de woningen.
Plan Saad
Het ‘plan Saad’ concentreert zich op het spoortalud. Het advies is om eventuele nieuwbouw te richten
op het groen van de Tugelaweg. Dat versterkt de controle en het toezicht. ‘Mijn kinderen kan ik dan
onder toezicht laten spelen’. Het spoortalud moet dé plek voor spelen, ontmoeting en groen worden.
Door de Tugelaweg op te heffen komt er veel ruimte voor spel en ontmoeting op het spoortalud: “de
weg gaat weg”. Op het spoortalud komt een fontein ter hoogte van de Laing’s Nekstraat (in het
verlengde van het Steve Bikoplein). Rondom de fontein kunnen bewoners zitten en elkaar ontmoeten.
’s Avonds gaat de fontein uit om geluidsoverlast te voorkomen.
Spoortalud
Het voorstel is om op het Spoortalud één grote speelplek te maken in plaats van allemaal kleine
speelplaatsen in de buurt. Belangrijk is om een duidelijk scheiding aan te brengen tussen de
speelplekken voor kinderen en jongeren naar voorbeeld van het Joubertplein: ‘De speelmogelijkheden
voor kinderen en jongeren zijn hier goed van elkaar afgescheiden, zo zitten ze elkaar niet in de weg.’
Als laatste heeft de werkgroep ook een aantal tips voor het schoon heel en veilig houden van de
speelplek. Geef bewoners (vooral ouders van kinderen) een rol bij het beheer en laat het stadsdeel
daarbij ondersteunen. En maak een ‘hondentoilet’: een aparte uitlaatplek voor honden op het talud.
Top Related