1 Bliknummerfebruari 2004

• Uitslag Blik-enquête• Blik MEE: paardrijden• Schrijven van bezwaarschriften• Opening vestiging Purmerend

Amstel en Zaan

MEE - ondersteuning bij leven met een beperking

Informatieblad voor MEE Amstel en Zaan

Blik februari 2004

2

Dat was voor de redactie een heel logische stap, want bij een nieuwe naam hoort een nieuw uiterlijk en dat geldt dus ook voor Blik. Wij zijn er al weer een tijd mee bezig, maar voor u zal het waarschijnlijk even wennen zijn. Vandaar dat we u ook een voorproefje hebben gestuurd. Eind vorig jaar heeft u van de redactie een kerstkaart ontvangen met daarop de voorkant van de nieuwe Blik. Zo kunt u ons nieuwe huisblad direct herkennen.

Na een aantal jaar is ook een frisse blik op een informatieblad wel nodig. En de naamsverandering gaf een goede aanleiding om aan u te vragen wat u van Blik vindt. Vandaar dat u samen met het laatste nummer van Blik in 2003 een vragenlijst heeft ontvangen. En we hebben goed naar u geluisterd. Daar kunt u meer over lezen op de volgende pagina.

Een verandering is geen momentopname maar een continu proces. Daarom zouden wij het ook zeer op prijs stellen als u eventuele opmerkingen over deze nieuwe Blik aan ons laat weten. Dat kunnen positieve dingen zijn, maar uiteraard ook punten van kritiek. Zo kunnen we ervoor zorgen dat Blik alleen maar mooier en beter wordt.

Heel veel plezier met lezen van de eerste Blik in een nieuw jasje!

2004! Een jaar waarin veel veranderingen plaatsvinden. We zijn nog maar

net van naam veranderd of daar ligt ook al een nieuwe Blik op uw deurmat:

Blik in een nieuw jasje.

Van de redactie

Inhoud

Van de redactie 2

Boekbespreking 2

Uitslag Blik-enquête 3

Sociaal Juridische Dienstverlening 4

Blik MEE: paardrijden 6

Blik MEE: Sociale vaardigheidstraining 7

Kinderpagina 8

Buurtnetwerk 9

Opening vestiging Purmerend 10

Nieuwe VTV boekje 10

Beëindiging activiteiten LCIG 10

VTO Vroeghulp 10

De Cliëntenraad 11

Colofon 11

Overzicht cursussen en groepen 12

Adressen en websites 12

BOEKHumor, een relativerende begeleidingsmethodeHumor kan gedragsproblemen helpen voorkomen en vastgelopen begeleidingssituaties doorbreken. Hoe is humor toe te passen? Mieke Janssens reikt in haar boek de 'humorvolle benaderingswijze' aan. Bij de humorvolle benaderingswijze anticiperen hulpverleners op het functioneringsniveau en de interesse van klanten. Hulpverleners stemmen hun humor als het ware af op klanten. Door een juiste afstemming kan humor bij uitstek een werkbare methode in de omgang met mensen met een verstandelijke handicap zijn. De grapjes en technieken zijn duidelijk en nodigen uit tot reactie.

Het boek begint met definities van humor en theorieën over humor. Vervolgens is te lezen hoe humorvolle interventies aansluiten op het niveau van klanten. Er is aandacht voor probleemgedrag en het effect van humor. Daarna zijn humorvolle interventies te lezen die hulpverleners in de praktijk kunnen gebruiken. Voorbeelden van interventies zijn: overdrijven, zingen, fluisteren en absurde oplossingen aandragen. U kunt het boek lenen bij het Informatiepunt: 020-512 73 73.

3

Zoals u al regelmatig in Blik heeft kunnen lezen is SPD Amstel en Zaan per 1 november 2003 van naam

veranderd in MEE Amstel en Zaan. Deze naamsverandering wilde de redactie ook gebruiken om het

informatieblad Blik te verbeteren. Daarom ontvingen alle lezers van Blik een vragenlijst over wat zij van Blik

vinden. In totaal hebben 160 lezers een ingevulde vragenlijst teruggestuurd.

U gaf voor de inhoud van Blik gemid deld een 7. Dat is niet slecht. Maar u gaf hiermee ook aan dat er nog veel verbeterd kan worden. De redactie had zelf al veel ideeën en wensen over de verbetering van de vormgeving en de inhoud van Blik. Zo moest de stijl van Blik aangepast worden aan de nieuwe huisstijl van MEE Amstel en Zaan. Het blad moest ook meer rust uitstralen. Maar de redactie heeft uiteindelijk samen met u, de lezer, gekeken naar een nieuwe vormgeving en naar een verbetering van de inhoud van Blik.

Een belangrijk punt dat uit de enquête naar voren kwam was dat u graag ervaringen van andere mensen wilde lezen. De onder-werpen die daarvoor werden aangedragen varieerden van hobby, werk, cursussen, tot omgaan met de handicap en de verwerking van het verlies van een geliefde. Deze ervaringsverhalen kunt u voortaan lezen in het midden van Blik. De titel van deze rubriek is Blik MEE.

Een andere vraag was of er speciaal aandacht besteed moest worden aan kinderen. 60% van de onder vraagden vond van wel. Vandaar dat u op pagina 8 een kinderpagina aantreft. Elke keer wordt een ander thema behandeld. Ditmaal gaat het over verjaardagen. Op deze kinderpagina staan allemaal leuke dingen om te doen voor en met uw kinderen.

Nog een paar andere resultaten op een rij. U vond over het algemeen het aantal pagina’s (12) voldoende. Ook het aantal keer dat Blik uitkomt (4 keer per jaar) was genoeg. De oude Blik gaf volgens velen van u te veel prikkels en was vaak te druk. Wij hopen met de nieuwe vormgeving meer rust in het blad te brengen.

Voor meer informatie of opmerkingen kunt u contact opnemen met de afdeling Communicatie in Amsterdam: 020 -512 72 72.

Uitslag Blik-enquête

Blik februari 2004

Blik februari 2004

4

‘Als ik ergens problemen mee heb, bel ik haar’

Interview

Mevrouw Osborne kwam bij MEE terecht toen ze ondersteuning nodig had bij de opvoeding van Imro. ‘Het was best moeilijk. Ik had heel veel vragen over autisme en wist niet goed waar ik moest zijn voor antwoorden hierop.’ De vragen die tijdens het opgroeien van Imro naar voren kwamen, waren van allerlei aard. Van vragen over waar Imro naar dagbesteding kon gaan tot vragen over hoe de familie Osborne het beste met hem kon communiceren. Het ziekenhuis waar mevrouw Osborne en Imro in die tijd kwamen, heeft hen doorverwezen naar MEE Amstel en Zaan.

‘Ik kreeg contact met een zorgconsulent van de toenmalige SPD. Ik kon, en kan nog steeds, altijd bij haar terecht als ik vragen heb over Imro of over praktische zaken rond autisme.’ De zorgconsulent raadde haar een cursus aan bij MEE Amstel en Zaan waar ouders van kinderen met autisme ervaringen kunnen uitwisselen. ’Dankzij deze ervaringscursus ben ik meer te weten gekomen over autisme en hoe hier mee om te gaan. Ik merkte dat ik niet alleen was. Dat er ouders zijn die dezelfde ervaringen hebben als ik met Imro.’

Toen Imro groter werd kwam het moment om te verhuizen. Mevrouw Osborne woonde met haar twee kinderen in een tweekamerflat op drie hoog. Dit werd te klein, te gevaarlijk en onhandig voor Imro. Imro kent namelijk geen gevaar, dus het wonen op drie hoog was een probleem. Ook had Imro een eigen kamer nodig. Mevrouw Osborne heeft na een tijdje een nieuw huis toegewezen gekregen. Dit huis was voor Imro een enorme vooruitgang. Later bleek dat ze via de Sociale Dienst maar een klein bedrag terugkreeg voor de inrichtings- en verhuiskosten die het nieuwe

Ze is blij met de diensten van MEE. De contacten met haar zorgconsulent

hebben niet alleen een teruggave van haar verhuiskosten opgeleverd. Ook

de ervaringsverhalen van andere ouders hebben haar goed gedaan. Nadia

Osborne is alleenstaande moeder van vijf kinderen. Twee kinderen wonen

nog thuis: dochter Jouce en zoon Imro. Imro is vijf jaar en autistisch.

Blik februari 2004

5

huis op de begane grond met zich meebracht. Dit bedrag was lang niet voldoende. Op dat moment nam mevrouw Osborne weer contact op met haar vaste zorgconsulent bij MEE. ‘De zorgconsulent dacht dat we op grond van de Wet voorzieningen gehandicapten recht hadden op een hogere vergoeding. Dit is ook aangevraagd, maar helaas afgewezen.

De zorgconsulent heeft me toen doorverwezen naar Ajda Balikçi, een sociaal juridisch consulent van MEE Amstel en Zaan.’

Bezwaar aangetekendAjda vertelt dat het verzoek is afgewezen omdat de verhuizing volgens de Wet voorzieningen gehandicapten niet echt nodig was. Volgens deze wet moeten ergonomische, ofwel lichamelijke, problemen de verhuizing noodzakelijk maken, en dat vond de Sociale Dienst bij Imro niet het geval. Ajda heeft toen bezwaar aangetekend. Want op basis van

eerdere uitspraken van de rechter bij soortgelijke problemen zijn de kosten wel eens vergoed. Indirect waren de verhuiskosten natuurlijk wel het gevolg van het autisme van Imro. ‘We hebben bij het verzoek voorbeelden van mensen in dezelfde situatie als de familie Osborne gestuurd. Zij hebben wel hun verhuiskosten teruggekregen’. Dit bezwaarschrift werd helaas niet direct goedgekeurd. Ajda: ‘Er werd zelfs gesproken over een hoorzitting. Een dag voor de geplande hoorzitting werd ik echter gebeld dat het verzoek goedgekeurd was.’ De gemeente had toch besloten mevrouw Osborne in het gelijk te stellen. Al met al is het gehele proces vrij snel gegaan. In een paar maanden tijd heeft het gezin Osborne de zaak gewonnen en het geld ontvangen. Hier was mevrouw Osborne natuurlijk erg blij mee: ‘We hebben het geld gebruikt om de kamer van Imro in te richten. Ondanks dat Imro erg moest wennen aan zijn nieuwe huis, is hij nu heel erg blij met zijn eigen kamertje’.

Mevrouw Osborne: ‘Ik heb nog steeds contact met mijn zorgconsulent. Als ik ergens problemen mee heb, bel ik haar.’

‘We hebben het geld gebruikt om de kamer van Imro in te richten’

Sociaal juridisch consulenten werken zowel voor mensen met een verstandelijke als voor mensen met een lichamelijke handicap. Ze geven informatie en advies bij vragen en problemen die te maken hebben met wet- en regelgeving. Daarnaast helpen ze bij het schrijven van bezwaarschriften. Heeft u vragen over wet- en/of regelgeving? Dan kunt u bellen met de afdeling Sociaal Juridische Dienstverlening van MEE Amstel en Zaan. Op de achterkant van Blik vindt u de telefoonnummers van een vestiging bij u in de buurt.

Ajda Balikçi op huisbezoek bij mevrouw Osborne

Blik februari 2004

6

Patricia Faas vertelt dat ze een aantal jaren geleden bij toeval begon. De oorspronkelijke begeleidster brak toen haar been. Patricia vindt het belangrijk dat iedereen plezier heeft en dat de deelnemers zoveel mogelijk zelf doen. De beste rijdster op de donderdag is de 18-jarige Lisa Francke. Zij vertelt enthousiast haar verhaal aan Blik.

‘Ik kwam hier 2 jaar geleden vanuit een andere manege. Ik kan alleen

rijden. Ik doe alle oefeningen wel, maar galop vind ik eng. Ik rijd altijd op Grafiet, een donkerbruin paard. Hij kent mijn stem en misschien ook mijn geur. Hij kijkt op als ik eraan kom. Soms heeft hij jeuk en komt hij tegen me aanstaan. Hij gebruikt mij om te krabben. Ik vind het rijden heel leuk. Maar ook knuffelen en poetsen vind ik mooi. Grafiet luistert goed. Soms is hij eigenwijs en gaat hij de andere kant op. Ook schrikt Grafiet als hij Zwarte Piet

tegenkomt en de kerstboom wilde hij zelfs opeten. Ik zou niet bij een andere groep willen. Ik heb VMBO gedaan. Dus ik snap het wel, maar het gaat dan te snel. Ik zit ook nog op roeien, maar paardrijden blijf ik ook in de toekomst zeker doen.’

Patricia vult nog aan dat er op bijzondere dagen, zoals Sinterklaas en Kerst ook dingen buiten het paardrijden om georganiseerd worden, zoals spelletjes. Aan het eind van het seizoen, dat duurt van september tot mei krijgt elke deelnemer een diploma.

Vanaf 8 jaar kan iedereen die moeilijk leert zich aanmelden. Het kost 16 euro per maand en 5 euro voor de inschrijving. De kleding kan je zo duur maken als je zelf wilt. Sommigen rijden in Anky van Grunsven kleren. Lisa zelf rijdt gewoon in een mooie trui. Als Lisa’s vader de loterij wint, heeft hij haar een eigen paard beloofd. Dus mocht u binnenkort een donker meisje op een Black Beauty langs de A4 zien draven, dan weet u dat de jackpot in Nieuw Vennep is gevallen. Voor meer informatie: Manege l’ Equus 0252 – 673114.

Draaien en Draven in Nieuw VennepVlakbij het station van Nieuw Vennep ligt de manege L‘ Equus. Elke week

rijden daar 32 mensen met een verstandelijke handicap op pony’s en op

paarden. Op een donderdagavond kijkt Blik mee met de les van 7 tot half

8 waar onder de deskundige leiding van Patricia Faas wordt gedraafd,

geslalomd en gegaloppeerd. Sommige deelnemers rijden zelfstandig.

Anderen onder begeleiding van een vrijwilliger. Wat opvalt, is het plezier

dat alle deelnemers hebben tijdens de les.

Blik MEE

Lisa Francke met Grafiet

Patricia Faas, begeleidster bij het paardrijden

Blik februari 2004

7

Sociale vaardigheden hebben vooral te maken met hoe mensen met elkaar omgaan. Je kunt je verschillende situaties voorstellen waarin je met mensen bent en je even niet weet hoe je je moet gedragen. Hoe begin je bijvoorbeeld een praatje met iemand? Of misschien durf je niet zo goed nee te zeggen als mensen je iets vragen. Dit zijn voorbeelden van dingen die sommige mensen moeilijk vinden. Hiervoor zijn de Sociale vaardigheidstrainingen bedacht, om mensen te leren om beter met deze situaties om te gaan. Bijvoorbeeld wel nee zeggen

of oefenen om een praatje te beginnen met je buurman.Zoek het uit! is zo’n Sociale vaardigheidstraining, maar dan speciaal voor pubers (leeftijd 13 – 17 jaar) die moeilijk lerend zijn. Momenteel loopt er zo’n cursus in Hoofddorp. Twee deelnemers van Zoek het uit! willen hun ervaringen delen met de lezers van Blik.

Sebastiaan en Donna zijn afgelopen november begonnen met de training Zoek het uit!. Zij doen allebei om een andere reden mee aan de training. Donna wil proberen meer zichzelf te zijn en zich niet te veel van anderen aan te trekken. Sebastiaan wil leren op te komen voor zichzelf. De groep startte met 9 deelnemers. Donna en Sebastiaan vertellen dat het in het begin even eng is, omdat je niemand kent en denkt dat je de enige bent met zoiets. Maar in zo’n training leer je mensen kennen en

zie je dat je juist niet de enige bent die bijvoorbeeld verlegen is of iets moeilijk vindt.

In de training wordt er veel gepraat, maar ook geoefend. Zowel Sebastiaan als Donna geven aan dat ze veel leren van elkaars verhalen. De situaties naspelen is in het begin even eng. Maar als je bezig bent met het naspelen, valt het allemaal wel mee en is het zelfs leuk. Thuis oefenen hoort er ook bij. Sebastiaan vertelt dat hij niet zoveel leert van het thuis oefenen. Hij praat liever dan te oefenen en vindt de gezelligheid van de groep belangrijk. Donna oefent wel thuis. Zij schrijft situaties op waar ze anders had willen reageren en bedenkt hoe dat anders zou kunnen. Op dit moment zijn ze nog druk bezig met de training en weten ze nog niet of ze er later wat aan hebben. Sebastiaan denkt misschien er iets aan te hebben en Donna denkt van wel, maar weet dat pas als de training helemaal is afgelopen.

Wil je ook een Sociale vaardigheidstraining volgen? Bij MEE Amstel en Zaan zijn er Sociale vaardigheidstrainingen voor kinderen en volwassenen. Voor meer informatie kun je bellen met MEE Amstel en Zaan, (020) 512 72 72.

Sociale vaardigheidstrainingZoek het uit!Zoek het uit ! is de sociale vaardigheidstraining voor pubers van MEE

Amstel en Zaan. Maar wat zijn sociale vaardigheden nu precies?

Donna, Sebastiaan en trainer Myra Matser van MEE tijdens de Sociale Vaardigheidstraining

Blik februari 2004

8

Versieren

Als je jarig bent begin je de dag met het versieren van je huis. Daarvoor heb je slingers nodig in alle kleuren van de regenboog. De mooiste slingers maak je natuurlijk zelf. Zo doe je dat: Zorg voor genoeg gekleurd stevig papier, een schaar, een stuk draad en lijm. Knip driehoeken van verschillende kleuren papier. Lijm dan de brede rand van de driehoek om een stuk touw heen. Gebruik meerdere kleuren en doe om en om een andere kleur aan het draad. Maak de slinger zo lang als je zelf wilt. Zo ziet de vlaggetjesslinger er dan uit:

Je kunt ook een ringenslinger maken. Weer van gekleurd papier knip je allemaal stroken papier van ongeveer 2 cm breed. Plak de stroken in een rondje en zorg er voor dat je dan steeds door een ander rondje van de slinger de volgende vast maakt. Zo ziet de ringenslinger er dan uit:

Tips voor oudersLeuk om te doen, voor binnen en voor buiten

• Pettendans Alle petten liggen midden

in de cirkel (b.v. gemaakt van krijt). De kinderen lopen om de cirkel heen zolang de muziek aan staat. Zodra de muziek stopt, mogen ze een pet pakken. Omdat er één pet te weinig is, blijft er één kind over. Deze mag een mooie pet uitzoeken en moet aan de kant gaan zitten. Het spel wordt herhaald, totdat er geen pet meer over is. Het kind dat als laatste in de cirkel staat heeft gewonnen.

• Waterpistoolgevecht Net als paintball maar dan

voor kleine mensen.

• Bootjevaren Vul een bak met water en

laat de kinderen met een waterpistool zo snel mogelijk een bootje naar de overkant spuiten.

Traktatie het spookje >

Als je jarig bent wil je iedereen iets lekkers geven. Dat noem je trakteren. Maar het moet er ook leuk uitzien. Een leuk idee voor een traktatie is een ‘spookverrassing’. Neem een mandarijntje of een kleine appel. Als je liever snoep trakteert kun je ook doosjes rozijnen nemen of grote toverballen. Knip een oud laken in vierkante lapjes en doe om ieder lekkers een lapje, bind dit met een touwtje of een dropveter aan de onderkant vast, teken met een stift twee ogen en een mond en… daar is je griezelspookje!

KinderenEen pagina speciaal voor de heel jonge lezers van Blik. Ieder nummer krijgt een eigen thema. Deze keer gaat de pagina voor kinderen over verjaardagen. Veel plezier!

voor

Tot de volgende keer!

Mevrouw van Ravenstein en haar 80-jarige moeder

Blik februari 2004

9

Te veel hulpverleners verwijzen wel door, maar controleren daarna niet of iemand daadwerkelijk op de juiste plek aankomt. Alleen maar zeggen: ‘Je moet eigenlijk bij de buren zijn, doei’, is niet voldoende. Er moet een plek zijn waar alle betrokken organisaties samen werken. Waar mensen begeleid worden tot achter de voordeur. Ruth Zekhuis: ‘Stel er komt iemand met een vraag, maar hij is bij mij niet aan het juiste adres. Dan zoek ik uit bij wie hij wel terecht kan.’ Ruth werkt als consulent voor mensen met een handicap bij MEE Amstel en Zaan, een van de organisaties die deelneemt aan het buurtnetwerk.

De plek waar de organisaties samenwerken, is niet letterlijk een plek, maar een netwerk van mensen die in de buurt werken. De deelnemers zijn: wijkpost voor

ouderen, Amsterdam Thuiszorg, SGOA (belangenorganisatie voor mensen met een lichamelijke handicap), de woningbouw-vereniging, Mentrum (geestelijke gezondheidszorg) en MEE Amstel en Zaan. Ruth Zekhuis: ‘Ik houd geregeld een ronde bij de organisaties die betrokken zijn bij het netwerk. Zo leren zij mij kennen en ik hen. Dat maakt het makkelijker om de telefoon te pakken en om hulp te vragen. En omgekeerd kunnen zij mij ook rechtstreeks bereiken.’

Extra ondersteuningRuth Zekhuis: ‘Om gebruik te kunnen maken van de ondersteuning van MEE, kan iemand zichzelf of via een verwijzer bij mij aanmelden. Als mijn klanten zich moeilijk kunnen verplaatsen, dan kom ik bij die mensen thuis.’ Zo ondersteunt

Ruth mevrouw van Ravenstein. Zij is 50 jaar en heeft een hersenletsel. Zij woont op de eerste verdieping, maar kan niet meer goed lopen. Mevrouw van Ravenstein: ‘Ik vind de hulp uitstekend. Ik vind het alleen vervelend dat ik zelf niets kan doen. Ik geef mijn werk niet graag uit handen.’ Mevrouw van Ravenstein krijgt veel hulp. Haar moeder van 80 jaar doet elke dag boodschappen en ze kookt. Een keer per week komt er iemand van de Thuiszorg afdeling Verpleging en twee keer per week iemand van het Leger des Heils voor de huishoudelijke verzorging. Mevrouw van Ravenstein wordt ook bijgestaan door haar zoon Mario: ‘De situatie is een drama. Ik heb een jaar achter de feiten aangelopen. Het Leger des Heils kwam gelukkig helpen, dus er was wel al iets geregeld. Maar er was geen onderling contact. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd. Via de Wijkpost voor ouderen kwam ik bij MEE Amstel en Zaan terecht.’ Ruth ondersteunt de familie en heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat mevrouw van Ravenstein samen met haar moeder op vrijdag opgehaald wordt om een hapje te gaan eten in de Klinker. Vanaf begin december gaat zij ook twee dagen per week naar een activiteitencentrum. Mario vindt het een geruststelling dat er iemand meedenkt en is erg blij met de huidige situatie.

Meer informatieHeeft u een lichamelijke handicap en/of chronische ziekte? Ervaart u problemen in uw dagelijks functioneren ten gevolge van uw handicap? Neem dan contact op met MEE Amstel en Zaan, afdeling consulenten voor mensen met een lichamelijke handicap, 020-512 72 72.

Buurtnetwerk zorgt voor goede doorverwijzing

In De Baarsjes is een netwerk in het leven geroepen met als doel ervoor te zorgen dat mensen met een lichamelijke handicap of chronische ziekte zelfstandig in de wijk kunnen blijven wonen. Het netwerk wil in de buurt de mensen vinden die hulp nodig hebben, maar zelf de weg niet weten. De deelnemende organisaties stemmen met elkaar af wie de juiste hulp kan geven aan een klant.

Ondersteuning voor mensen met een handicap

10

Blik februari 2004

Per 1 januari 2004 is de indicatiestelling gehandi cap tenzorg overgedragen aan de RIO’s (Regionaal Indicatie Orgaan) in de provincie. Voor verdere informatie kunt u contact opnemen met het Informa tiepunt: 020–512 73 73.

VTO Vroeghulp Zaanstreek/WaterlandOp 2 oktober ging VTO-Vroeghulp Zaanstreek/ Waterland officieel van start. Dit gebeurde met een informatieve bijeenkomst in het gemeente-huis van Purmerend. VTO-Vroeghulp is een uitbreiding van de bestaande VTO-teams met (integrale) vroeg hulp. VTO staat voor Vroeg-tijdige Onder kenning van Ontwikkelings-stoornissen. Vroeghulp staat ook voor het zo snel mogelijk inschakelen, coördineren en afstemmen van de gewenste hulp.

VTO-Vroeghulp is voor ouders van kinderen met (een vermoeden van) complexe ontwikkelings problemen. Ook beroeps krachten (leidster kinder opvang, leerkracht, maar ook zorgconsu lenten van MEE kunnen een kind met complexe proble matiek ter consultatie

inbrengen in het team. Zij (en de ouders) kunnen op die manier adviezen krijgen over verdere diagnostiek of begeleiding. In een multidisciplinair team wordt de hulpvraag van ouders en de problemen van het kind vanuit verschillende invalshoeken bekeken. Het team stelt samen met de ouders een plan van aanpak op met betrekking tot verdere diagnostiek en begeleiding. Rondom het team is een poule van deskundigen samengesteld die geconsulteerd kan worden. Dit is bijvoorbeeld een psycholoog, een maatschappelijk werker en een kinderarts. Op deze manier wordt geprobeerd de hulp rondom het kind zo snel mogelijk georganiseerd te krijgen. Een traject begeleider helpt de ouders bij de uitvoering van het plan van aanpak en bij de organisatie en afstemming van verschillende soorten hulp.

VTO-Vroeghulp is een samenwerkings verband van Bureau Jeugdzorg, Odion, Prinsenstichting, Evean JGZ, Waterland ziekenhuis en MEE Amstel en Zaan. Het initiatief wordt ondersteund en verder ontwikkeld door WSNS, ZMC de Heel, zorgplatform, RIAGG Zaanstreek/Waterland en de GG&GD. Voor meer informatie: 0900-39 41 394 (€,0,10 per minuut).

Op donderdag 11 december 2003 opende wethouder Zorg van Purmerend, de heer Butterman, de vierde vestiging van MEE Amstel en Zaan. Hij legde hiervoor de laatste hand aan een mozaïek met het logo van MEE.

Met de opening van het nieuwe kantoor in Purmerend realiseert MEE één van haar

Naast wonen en werken is vrije tijd een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven. In je vrije tijd kun je bijvoor beeld een cursus volgen, naar de film gaan of sporten. Kinderen en volwas senen met een (licht) verstandelijke handicap hebben soms meer begeleiding nodig in hun vrije tijd. Onlangs verscheen de nieuwe uitgave van de brochure "Vrije tijd, wat doe je er mee?". Hierin staat een overzicht van de vrijetijds-activiteiten voor mensen met een (verstandelijke) be perking in de regio’s Amsterdam/Diemen, Amstelland en de Meer-landen en Zaan streek en Waterland.

De brochure is een uitgave van de afdeling Vrije Tijd en Vorming van MEE Amstel en Zaan. U kunt een gratis exemplaar bestellen bij het Informatiepunt: 020-512 73 73

KortVrije tijd, wat doe je er mee?

Opening nieuwe vestiging in Purmerenddoelstellingen: beter bereikbaar zijn in de regio voor mensen met een handicap en/of chronische ziekte. Barend Samsom, directeur MEE Amstel en Zaan, ging hier uitgebreid op in. Verder vertelde hij over de veranderingen waarmee MEE te maken krijgt. De heer Butterman beloofde in zijn toespraak dat de gemeente Purmerend op korte termijn de knel punten in de toegankelijkheid van voorzieningen en de openbare ruimte voor mensen met een functie beperking gaat onderzoeken.

Mevrouw Goezinne-Zijlman, voorzitter van de Regionale Federatie van Ouderen- verenigingen (RFvO) van verstandelijk gehandicapten in de regio Zaanstreek/ Waterland ging in op de visie die MEE en de RFvO delen. Beide organisaties zien de mens met beperkingen als burger, die zoveel mogelijk geïntegreerd moet kunnen deel nemen aan de normale samenleving.

Beëindiging activiteiten LCIG

Wethouder Butterman verricht officiële openingshandeling

ColofonMEE - ondersteuning bij leven met een beperking

Blik4e jaargang nummer 1

Februari 2004

RedactieWillemijn van Aarnhem, Manon Abbel,

Lucy de Bie, Peter Folman, Ineke

Peetoom, Ingrid de Ruiter, Annet

Verplanke

Eindredactie

Manon Abbel, Marieke Pons

Beeld/ontwerpFotografie:

Manon Abbel, Ben Berndsen, Hans

Niezen, Horacio Sormani, Studio van Pelt

Grafisch ontwerp/lay-out:

Studio van Pelt, Amsterdam

VerspreidingBlik wordt gratis verzonden aan iedereen

die ingeschreven staat bij MEE Amstel en

Zaan en aan externe relaties. Wilt u ook

een gratis abonnement? Dan kunt u

dit aanvragen bij MEE Amstel en Zaan,

afdeling communicatie, telefoon

020-512 72 72. Blik verschijnt vier

keer per jaar in een oplage van 4500

exemplaren.

KopijHet staat iedereen vrij een bijdrage te

leveren. De redactie behoudt zicht het

recht voor om stukken te weigeren, in

te korten en/of taalkundig te bewerken.

Sluitingsdatum voor het volgende

nummer is 9 april 2004.

Dit nummerVoor vragen en opmerkingen over deze

uitgave kunt u contact opnemen met de

afdeling communicatie van MEE Amstel

en Zaan, Vlaardingenlaan 1, 1059 GL

Amsterdam

Telefoon: 020-512 72 72

Fax: 020-512 72 73

Email: blik@meeaz.nl

MEE Amstel en Zaan geeft informatie

advies en ondersteuning aan iedereen

met een handicap of chronische ziekte.

Blik februari 2004

11

‘Wil jij geen voorzitter worden van de Cliëntenraad?’ vroeg de zorg-consulent van mijn zoon aan me. Maar ik was nog niet eens lid!Het bleek een dringende oproep... er was niemand. Zo was ik van de ene dag op de andere van zomaar een hulpzoekende ouder de voor-zitter van de Cliëntenraad. Een hele eer, besef ik nu.

In de nacht tussen die dagen heb ik ernstig nagedacht en ik vond dat ik er moreel niet onderuit kon. Ik kende als klant MEE, heb zelf in jeugdwerk en hulpverlening gewerkt, een voorzittersrol is me niet vreemd. Mijn huidige werk betreft cultuureducatie, ofwel de vormende en spelende kant van de mens, waar ook MEE meer aandacht aan wil schenken. Natuurlijk had ik die ideeënbus van de Cliëntenraad wel eens gezien in het halletje van MEE: een klein formaat afvalbus waar je het koffiebekertje niet in kan kieperen. En je wordt sneller opgeroepen dan de koffie op is. Bovendien geen klachten, dus geen bus voor mij. Helemaal fout gedacht begrijp ik nu. Voor klachten bestaat een procedure. De Cliëntenraad heeft een adviserende functie voor het totale beleid, soms is de directie wettelijk verplicht ons te raad plegen. Kortom, de

Cliëntenraad heeft macht en wil daar goed gebruik van maken door ontwikkelingen in MEE en de zorg algemeen te volgen en erop in te spelen, door wat klanten belangrijk vinden en niet wordt opgepakt onder de aandacht te brengen. Iedere beleidsmaker heeft zo zijn leemtes of blinde vlekken. Juist klanten kunnen daarop wijzen. De directie heeft ons dus nodig en ze erkent dat volledig. Wij worden gehoord en serieus genomen. Het feit dat ik ‘zomaar’ voorzitter kon worden geeft al aan dat wij geen gekozen orgaan zijn. Maar om advies te geven, moeten wij goed luisteren, en u zich bij ons laten horen. Wat vindt u van de verandering naar MEE? Wat verstaat u onder bemiddeling? Welke zorg heeft u nodig, wat wordt er nog te weinig geboden of misschien juist teveel? Laat het ons weten, die bus moet propvol worden en niet met koffiebekertjes!

Een ding kan ik u vast verklappen. Ik word nu al horendol van alle afkortingen in zorgland.NS betekent Nederlandse Spoor-wegen? Mooi niet, het staat voor Nieuwe Strategie! Zo dacht ik dat MEE ook een afkorting was. Maar neen, MEE is gewoon mee!Toch aan het puzzelen geslagen. Zorg als Middelmatige Europese Eenheidsworst moet het natuurlijk niet worden. Maar wat als MEE zou staan voor Met Elkaar Eropaf? Mijn motto voor de Cliëntenraad heb ik al: Met Elkaar Ertegenaan! Denkt (die ideeënbus) en doet (lid worden?) u met ons mee? Naast de genoemde bus hebben we ook een emailadres: clientenraad@meeaz.nl

Catherine Blom, voorzitter Cliëntenraad MEE Amstel en Zaan

Denk en doe MEE!De nieuwe voorzitter van de Cliëntenraad aan het woord

Catherine Blom, de nieuwe voorzitter van de Cliëntenraad

Blik februari 2004

12

EngelstaligeAfrikaanseoudergroepBijeenkomsten voor Afrikaanse, Engels talige ouders van kinderen met een ontwikkelingsachterstand of een verstan delijke handicap tot en met 18 jaar.

CursusStapvoorStapCursus voor ouders over de ontwikkeling van een kind met een ontwikkelings achterstand en hoe de ontwikkeling te stimuleren.

HanencursusCursus voor ouders om de communicatie en taalontwikkeling van hun kind te stimuleren.

OudercursusautismeCursus voor ouders van kinderen met een aandoening in het spectrum van autistische stoornissen. Er zijn twee cursussen, een cursus voor ouders met kinderen tot 12 jaar en een cursus voor ouders van kinderen in de puberleeftijd van 12 tot 18 jaar.

OuderbijeenkomstenSonRiseBijeenkomsten van ouders die het Son Riseprogramma volgen. Ervaringen en tips uitwisselen.

BroertjesenzusjesmiddagBijeenkomst voor broertjes en zusjes van verstandelijk gehandicapte kinderen.

Adressen MEE Amstel en Zaan

SocialeVaardighedenSociale vaardigheden voor volwas senen die (zeer) moeilijk kunnen leren.

Zoek het uit!Sociale vaardigheidstraining voor jongeren die moeilijk kunnen leren.

WeerbaarheidstrainingVrouwen, mannen en jongeren leren zich fysiek en mentaal te verweren.

Vriendschap,RelatiesenSeksualiteitCursus voor jongvolwassenen die willen praten over deze onderwerpen.

ZoopvoedenOpvoedingsondersteunende cursus voor moeilijk lerende ouders met een kind tussen 3 en 12 jaar.

PositiefopvoedenOpvoedingsondersteunende cursus voor ouders van kinderen met een licht verstandelijke handicap van 3 tot 12 jaar.

OmgaanmetjemoeilijklerendepuberCursus voor ouders hoe om te gaan met hun moeilijk lerende puber.

OudercontactenspeelgroepVoor ouders van een kind met een ontwikkelingsachterstand of een verstan de lijke handicap van 0 tot 5 jaar.

Thee-ochtendenBijeenkomsten voor Marokkaanse moeders van kinderen met een ontwik-kelings achterstand of een verstandelijke handicap tot 12 jaar.

AmsterdamVlaardingenlaan 1059 GL AmsterdamTelefoon 020 - 512 7272Fax 020 512 72 73E-mail: meeamsterdam@meeaz.nl

PurmerendWaterlandlaan 861441 MR PurmerendTelefoon 0299 - 412 612Fax 0299 – 41 26 40E-mail: meepurmerend@meeaz.nl

Voor meer informatie over bovenstaande cursussen en groepen: Ans Appelman: 020-512 72 72.

Belangrijke websites en telefoonnummers

www.meeaz.nlwww.infopunthandicaps.nl www.wiewathoe.nlwww.langsdelevenslijn.nl

Informatiepunt Handicaps Amstel en ZaanAmsterdam: 020 - 512 72 72Hoofddorp: 023 - 564 26 40Purmerend: 0229 - 412 612Zaandam: 075 - 614 28 78

Overzicht cursussen en groepen

HoofddorpBoekanierlaan 22132 TA HoofddorpTelefoon 023 - 564 25 28Fax 023 - 563 02 25E-mail: meehoofddorp@meeaz.nl

Zaandamds. M.L. Kingweg 1551503 KW ZaandamTelefoon 075 - 617 22 55Fax 075 – 631 32 26E-mail: meezaandam@meeaz.nl