BeNeVit Magazine
-
Upload
geurt-van-rennes -
Category
Documents
-
view
217 -
download
0
description
Transcript of BeNeVit Magazine
BeNeVit Symposium Hasselt, 8 september 2011
Klimaatverandering en de
wijnbouw in België en Nederland
Ons klimaat is al perfect
De juiste druivenkeuze is cruciaal
Pinot Noir straks „onze‟ druif?
Een sprankelende toekomst
Economische troeven van een
toekomstige wijnregio
9 september masterclass
‘Sunlight into Wine’
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Sponsors
Organisatie: G.van Rennes Boomkensstraat 134 3500 Hasselt [email protected]
www.benevit.org
AGENDA
8 september 2011 Provinciehuis Limburg
Boudewijnzaal Universiteitslaan 1 3500 Hasselt
België
PROGRAMMA
9.30 u. Ontvangst
9.45 u. Verwelkoming door gouverneur Herman Reynders en Geurt van Rennes
10.00–12.00 u. “Climate change & wine. The influence on viticulture in Belgium
and The Netherlands.” dr. Richard Smart
13.00–13.30 u. “Wat is de druif van de toekomst voor deze regio?” Chantal Smeets
13.30–15.00 u. “Le Pinot Noir et l‟intérêt d‟un climat froid pour la production de
vin de qualité.” dr. Kyriakos / …………….
15.00–15.15 u. Pauze
15.15–16.00 u. “Inleiding over EU wetgeving; wettelijk beschermde
herkomstbenamingen, het gebruik van „interspecifieke rassen‟en de
economische consequenties.” prof. dr. Ghislain Houben
16.00–16.15 u. Conclusie en Slotwoord door gedeputeerde Peuskens en Geurt van
Rennes
9 september 2011
Wijnkasteel Genoels-elderen
Masterclass ‚Canopy management‘ door Dr. Richard Smart
Toegang enkel voor mensen die zijn ingeschreven. Meer informatie op
www.benevit.org
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
BeNeVit 2011
Belgisch Nederlands Vitis Symposium Wijnbouw in de Nederlanden
BeNeVit 2011 is de eerste keer dat in België/Nederland een professioneel symposium
georganiseerd wordt rond de toekomst van de wijnbouw in België en Nederland. Op basis van wetenschappelijke feiten en verwachtingen zal er een beeld worden gegeven van de toekomstige wijnregio’s. Er zal een stand van zaken worden
opgemaakt, vijftig jaar nadat de wijnbouw er terugkeerde. Ook zal worden aangegeven welke keuzes er nu gemaakt moeten worden. Zowel technische,
economische als milieuaspecten komen hierbij uitvoerig aan bod. Leveranciers van de wijnbouwsector kunnen zich aan een volledig nieuwe markt voorstellen. Een groeimarkt met enorm potentieel.
BeNeVit 2011 will be the first
time that in Belgium/the Netherlands a professional
symposium is organized around the future of the wine-growing in Belgium and the Netherlands. On
the basis of scientific facts and expectations a picture will be
given of the future wine region. A state of the art will be made up, fifty years after the wine-growing returned there. Also it will be indicated
which choices must be there now made. Both technical, economic and environment aspects are
taken into consideration exhaustively. Suppliers of the wine-growing sector can present themselves to an entirely new market with important
potential. BeNeVit 2011 wird das erste mal sein das in
Belgien oder den Niederlanden, ein professionelles Symposium im Bezug der Zukunft
vom Weinbau in Belgien und in den Niederlanden organisiert wird. Aufgrund von wissenschaftlichen Tatsachen und Erwartungen wird die Aussicht der
zukünftigen Weinregion geschildert. Eine zukunftsvolle Weinregion ist im entstehen, jetzt
fünfzig Jahre nach dem der Weinanbau dort zurückgebracht war. Auch wird es angezeigt, das
man sich über bestimmte Sachen gemeinsam
muss entscheiden. Es werden dabei technische, ökonomische und Klimaaspekte in Erwägung
gezogen. Lieferanten des weinanbauenden Sektors können einem völlig neuen Absatzmarkt sich darstellen. Ein neuer Markt mit enormem
Potential.
BeNeVit 2011 est la première fois de c'en Belgique/Pays-Bas un symposium professionnel est organisé autour de l'avenir de la viticulture en
Belgique et aux Pays-Bas. Sur base des faits et des espérances scientifiques, une image sera
donnée de la région de vin future. Un état des affaires sera fait,
cinquante ans après que la viticulture retournerai. Aussi on
sera indiqué quels choix doivent
maintenant être faits. Aussi bien que les aspects d'environnement techniques et économiques sont pris en considération en détail. Les fournisseurs
du secteur de viticulture peuvent se présenter à un marché entièrement nouveau. Un marché de
croissance avec le potentiel énorme.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Toekomst voor wijnbouw in België en Nederland
Inmiddels is wel voor iedereen duidelijk dat het klimaat verandert, en daarmee de wijnbouw is
teruggekeerd naar de Nederlanden. Maar dat wijnbouw de komende jaren een rol van betekenis
kan gaan spelen realiseren zich nog maar weinigen, en wat er mogelijk is lijkt nu nog utopie. Vast
staat dat de wijnbouw een sociaal en economisch rol van betekenis zal gaan spelen. Het is tijd
voor een wetenschappelijke analyse.
Op 8 september 2011 vindt in het Belgisch Limburgse Hasselt het BeNeVit Symposium 2011 plaats.
De wijnbouw in onze landen begint professionele vormen aan te nemen. In 1962, toen Jean Bellefroid in Borgloon als eerste een wijngaardje bij zijn huis aanlegde, keerde de wijnbouw bij ons terug, maar de mensen twijfelden sterk aan de mogelijkheid om aan professionele wijnbouw te doen. Er kwamen wijngaarden bij Maastricht en in het Hageland. De wijnbouw groeide en telt inmiddels honderden wijnbouwers. Er zijn inmiddels volwaardige wijndomeinen met meer dan tien of zelfs twintig hectaren. Maar veel belangrijker dan het aantal of de oppervlakte is de kwaliteit van de wijnen. Geregeld vallen onze wijnen ook internationaal in de prijzen en onze wijnbouwers genieten aanzien in binnen- en buitenland en restaurants presenteren met trots onze wijnen aan buitenlandse gasten. Onze wijnbouw staat inmiddels „op de kaart‟. Maar dit is slechts een begin. De tijd van de pioniers wordt stilaan afgesloten en de professionalisering van de sector is begonnen. De wijnbouw gaat in de toekomst meer en meer een rol van betekenis spelen. De klimaatverandering en verbeterde wijnbouwtechnieken maken dat onze landen inmiddels in de zone liggen waar commerciële wijnbouw, niet enkel mogelijk is, maar waar deze normaal zou moeten zijn. Onze wijnbouw wordt omarmd door de culinaire wereld en begint ook meer en meer als een toeristische troef te worden ontdekt. De wijnbouw is daarmee niet alleen een economische activiteit op zich, ze kan ook de motor zijn voor een opleving van de gastronomische en toeristische activiteiten in een streek. Waar wachten we dan nog op? Het grootste probleem is niet langer het klimaat of de kennis maar de houding van het grote publiek. Ook investeerders en banken zijn nog niet van de mogelijkheden van wijnbouw overtuigd. Hierdoor is het voor de volgende generatie wijnbouwers moeilijk om op een voldoende grote schaal te kunnen opstarten. De bedrijfseconomische wetten gelden voor de wijnbouw zoals voor elke andere economische activiteit. Schaalvoordelen en de omslag van vaste kosten van investeringen in machines en installaties
hebben een grote invloed op de kostprijs van het eindproduct. Om investeerders, banken en overheden te overtuigen van de mogelijkheden en de economische projecten van startende wijnbouwers beter te kunnen beoordelen organiseren wij dit symposium. De Australiër Richard Smart is
de belangrijkste spreker op het symposium. Hij werd wereldberoemd met zijn boek ‘Sunlight into Wine’ waarin hij volledig nieuwe ideeën lanceerde die inmiddels in alle wijngebieden van de wereld worden toegepast. De laatste jaren heeft Richard Smart, zich als geen ander gespecialiseerd in de gevolgen van de opwarming van het klimaat voor de wijnbouw. Voor veel wijngebieden is de opwarming een groot probleem, maar de keerzijde van dezelfde medaille is dat België en Nederland belangrijke wijnlanden zullen worden.
Geurt van Rennes
Provincie Limburg De Provincie Limburg steunt het BeNeVit Symposium op vele manieren en stelt onder meer de locatie ter beschikking. Zonder deze steun was het symposium onmogelijk geweest.!
Het Limburgse Provinciebestuur is overtuigd van de mogelijkheden voor professionele wijnbouw en de extra troeven die Limburg op
toeristisch gebied te bieden zal hebben. Gedeputeerde Jean-Paul Peuskens die onder meer toerisme onder zijn bevoegdheid heeft, zet met zijn medewerkers het BeNeVit Symposium, en daarmee de wijnbouw duidelijk op de kaart.
Provinciehuis, Universiteitslaan 1, 3500, Hasselt - www.limburg.be
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Sprekers Dr. Richard Smart
De Australier Richard Smart is wellicht een van de grootste specialisten op het gebied van de invloed van de klimaatverandering op de wijnbouw. Over de hele wereld geeft hij lezingen over dit onderwerp. Hij was al wereldberoemd onder wijnbouwers door zijn inmiddels algemeen
aanvaarde theoriën over het loofwandbeheer. Inmiddels is hij de grootste specialist ter wereld
wanneer het over de invloed van de
klimaatverandering op de wijnbouw gaat. Dat hij naar het BeNeVit Symposium komt is te danken aan zijn overtuiging dat de wijnbouw in België en Nederland een bloeiende toekomst voor de boeg heeft. Wereldwijd slaat hij uitnodigingen af, maar naar het BeNeVit Symposium komt hij wel. Dat spreekt toch boekdelen. Dr. Richard Smart is een van de belangrijkste sprekers op het BeNeVit Symposium, en zal op 9 september een masterclass / workshop loofwandbeheer geven.
Chantal SmeetsChantal Smeets is winnaar van „Selection Schwander Scolarship‟ voor beste resultaten behaald als niet Engelstalig student in de Master of Wine (2010),
docent voor de Wine and Spirit Education Trust (London), columnist en freelance schrijver (voor onder meer het Internationale Blad „Tong Magazine‟
(verkozen tot beste wijn publicatie van 2010). Zij voert sinds 2008 het management van Chateau Cadaulan (Bordeaux), is er de wijnmaker en
verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken alsmede viticultuur technische zaken.
PhD. Kyriakos Kynigopoulos Kyriakos Kynigopoulos komt op BeNeVit. In de plaats
Eugene in Oregon in het noord-westen van de Verenigde Staten vond in 2007 het „Oregon Wine Symposium‟, een driedaags symposium over de wijnbouw in Oregon die steeds belangrijker wordt als gevolg van de opwarming van het klimaat. Meer dan 600 bezoeker bezochten het symposium. De lezing „Cool New Ways to Ferment Red Wines‟ was een voorstelling over de visie van Kyriakos Kynigopoulos, die de beste wijnbouwers over de hele wereld adviseert als het over Pinot noir gaat. Onderwerpen als lange maceratie, koeling met droog-ijs, cryo-extractie, autochtone natuurlijke gisten en enzymen,
gebruik van zwavel,
temperatuurcontrole tijdens de gisting en andere belangrijke zaken die nodig zijn om fijne wijnen met kracht, stabiele kleur, volle complexe aroma‟s en bewaarpotentieel te maken. Voor het BeNeVit Symposium heeft Kyriakos Kynigopoulos toegezegd om persoonlijk zijn visie te komen toelichten.
Prof. Ghislain Houben Professor Ghislain Houben van de Universiteit Hasselt
is zelf ook wijnbouwer. Jaarlijks studeren onder zijn
leiding studenten af op een economisch thema rond
het onderwerp 'wijnbouw'. Economische wetten maar
ook de EU en nationale wettelijke bepalingen spelen
een grote rol bij het ontwikkelen van wijnbouw en
het innovatieve karakter van de onderneming vraagt
niet enkel vakmanschap als wijnbouwer/wijnmaker,
maar minstens zo belangrijk is het zakelijk inzicht.
Daarom belicht Professor Houden de vooruitzichten,
risico's en kansen vanuit een economisch perspectief.
Hij zal de economische aspecten bij de ontwikkeling
van de wijnbouw belichten.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Een beetje geschiedenis
De terugkeer van de wijnbouw. Hebben we het dan over Belgische of Nederlandse wijn? Waar is de wijnbouw teruggekeerd en door wie?
De geschiedenis van de terugkeer van de wijnbouw in België en Nederland begon in Limburg en heeft met de grens geen rekening gehouden.
1964 De eerste nieuwe wijngaard werd in Kerniel - Borgloon geplant door Jean Bellefroid - verzekeringsmakelaar en wijnfanaat. Om zijn huis plantte hij in 1964 de historische rode wijndruif "Loonse Vroege" - een hybride van Pinot Noir en Müller Thurgau aan. Hij had het wijnvirus doorgegeven aan
verschillende Vlaamse maar ook Nederlandse wijnbouwers.
1967 Maastricht Frits Bosch legde in 1967 zijn wijngaard Slavante bij Maastricht aan. Dan volgde Hugo Hulst, die op de Apostelhoeve bij Maastricht als eerste de wijnbouw in Limburg als een economische activiteit herintroduceerde. In 1970 besloot Hugo Hulst de wijnstok op de Apostelhoeve, een traditioneel
fruitbedrijf, te laten terugkeren. Hij begon hij met een kleine oppervlakte van 25 are op proef. Hij was het die de wijnbouw in Limburg als een economische activiteit herintroduceerde.
1972 Hageland "Vader Daems" begon in 1972, o.m. om zijn huis, met aanplant van Müller-Thurgau, en bracht een paar jaar later de eerste "Hagelander" op de markt. Jos Boyen uit Assent en Maurice Fol uit Linden volgden. Het is onder impuls van Maurice Fol dat in het Hageland de eerste wijnbouwersorganisatie is ontstaan. HIj en zijn zoon Frank zijn de drijvende kracht achter de
"Lindener". In 1973 werd in Linden de vereniging van de Hagelandse wijnliefhebbers opgericht. Vandaag telt het Hageland een honderdtal wijnbouwers. Een aantal heeft voor een semiprofessionele tot professionele benadering gekozen, met bedrijven die tot 5 ha druiven verbouwen.
1985 aanleg St Cunnibert wijngaard Toen Laurent Savelkoul in 1985 zijn wijngaard St. Cunnibert in Wahlwiller door de pastoor van het dorp liet inzegenen was dat voor Laurent aanleiding om dit
met een feest te doen. Hierbij waren uiteraard de pers en vooraanstaande personen uitgenodigd. Het idee ontstond om de Limburgse wijn te gaan beschermen tegen fraudeurs door een wettelijk kader in het leven te roepen. Een A.O.C. Limburg. Ik begon aan de voorbereidingen en ging de reeds bestaande wijngaarden inventariseren.
1990 In 1990 heeft een groep wijnliefhebbers een wijngaard kunnen
aanplanten in de Motvallei, ‟De Groote Mot„, deze telt inmiddels een 2000-tal stokken met als voornaamste variëteiten Muller Thurgau, Auxerrois, Pinot Noir, Sieger en Riesling.
1991 Start Genoels-Elderen In 1990 kwam Geurt van Rennes op het idee om in Genoelselderen wijngaarden aan te leggen. In
tegenstelling tot wat op dat
moment gebruikelijk was koos hij Chardonnay en Pinot-Noir. In 1991 volgde de aanplant van de eerste twee wijngaarden van elk een halve ha. Inmiddels is
het Wijnkasteel Genoels-Elderen uitgegroeid tot het belangrijkste wijndomein van België en Nederland, met internationaal aanzien en zelfs in Frankrijk aangemerkt als een van de twee beste Chardonnay's van buiten Frankrijk.
1996 De Haspengouwse wijnbouwers De vereniging Haspengouwse wijnbouwers werd op 9 december 1996 opgericht te Borgloon.
2000 GOB Haspengouw In 2000 werd beslist dat Haspengouwse wijn geen tafelwijn meer is maar dat die volgens Europese normen beschouwd wordt als kwaliteitswijn. Een BOB met de naam GOB Haspengouw is een feit.
GOB’s enkel in België Hoewel België inmiddels meerdere GOB‟s telt is er in Nederland nog geen enkele. Maar daarin gaat wellicht binnenkort verandering komen. Limburgse wijnbouwers werken aan de eerste Nederlandse GOB.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Wijnbouw op coöperatieve basis?
Er is in Limburg een toekomst voor wijnbouw. Daarvan is inmiddels iedereen die een beetje van wijn weet wel overtuigd. Na de eerste hobbywijnbouwers en de eerste professionelen is
de volgende stap een coöperatie?
Is er plaats voor wijnbouw op grotere schaal? De
huidige klimatologische ontwikkelingen zijn voor
iedereen duidelijk. Er kan succesvol aan professionele
wijnbouw gedaan kan worden in onze streken. Zelf
zonde verdere opwarming van het klimaat is
wijnbouw hier op zijn plaats. Wetenschappelijke en
historische feiten tonen dit aan. Maar ook zonder
wetenschap is het inmiddels duidelijk dat er in onze
regionen succesvol commerciële wijnbouw mogelijk
is. Misschien zijn onze streken wel beter geschikt dan
menige regio uit de Nieuwe Wereld waar nu volop
wijnen van naar Europa komen.
„Cool Climate Wines‟ is
die trend die duidelijk
aan het doorzetten is. Dit
komt doordat „terroir‟
steeds belangrijk aan het
worden is en „terroir‟
enkel tot uitdrukking
komt in een voor de desbetreffende druif koel
gebied. De 20e eeuw is dan wel de eeuw van de
techniek geweest in de wijnbouw, maar de 21e eeuw
zou best wel eens deze van de „natuur‟ kunnen
worden.
Wie onderneemt het initiatief? Is het aan de
individuele (wijn-)boer of aan de toekomstige
coöperatie om de initiatieven te nemen ? Misschien
zijn het wel bestaande coöperatieve
samenwerkingsvormen in de fruitteelt of
investeerders en financiële groepen. Gebieden die
klassiek als fruitstreek te boek staan hebben vaak al
veel ervaring in huis om naar een wijnstreek te
evolueren, maar de juiste grond en een goede ligging
zijn voorwaarden die absoluut zijn voor kwaliteit en
zakelijk succes.
Misschien zijn er wel bestaande coöperaties die een
initiatief kunnen nemen, maar op dit moment zijn
het nieuwe
initiatieven die voor
een coöperatieve
aanpak kiezen.
Het opstarten van de wijnbouw vraagt een goede
planning. De aanleg van de wijngaarden gaat drie
jaar vooraf aan de eerste oogst. En de eerste paar
oogsten zijn nog niet op het normale niveau qua
kwaliteit, maar ook niet qua kwantiteit. De installatie
voor de vinificatie moet dus pas enkele jaren na de
aanleg van de wijngaarden gereed zijn. Het daarom
belangrijk om een goede planning te hebben. Kennis
en ervaring is daarvoor onmisbaar.
Maar wellicht het meest cruciaal is de keuze van het
plantgoed. Al te vaak maken startende wijnbouwers
uit onwetendheid een verkeerde keuze. Een beslissing
die na een aantal jaren meestal tot een dure
koerswijziging zal voeren. Ook het groeiscenario is
naast de keuze van de variëteiten
belangrijk voor de benodigde
capaciteit bij de oogst. Door
verschillende druiven te kiezen en
verschillende wijnen te maken kan
men de periode van de oogst spreiden, waardoor men
de mensen en verwerkingscapaciteit over een langere
periode kan inzetten. Dit geldt voor de persen etc.
maar niet voor de fermentatietanks. Die zullen qua
capaciteit op de ganse productie berekend moeten
zijn.
Verenigde Achterhoekse Wijnbouwers De Coöperatie is een groep van twaalf wijnbouwers
die samen de investeringen van de „wijnmakerij‟
hebben gedaan. Voor de kennis en begeleiding zijn ze
een samenwerkingsverband voor 4 jaar aangegaan
met de Zuid-Afrikaanse
wijnmaker Oliver Meckler
en de Duitse wijnmaker
Markus Regnery.
“De combinatie van
teeltbegeleiding door
Markus Regnery door het
gehele groeiseizoen zorgt
voor een optimale
hoeveelheid gezonde druiven waarvan Oliver Meckler,
in samenwerking met ons, tijdens de oogst prachtige
wijnen maakt.”
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Deze combinatie van
teelt en verwerking is in
Nederland nergens
anders te vinden. De
samenwerking in een
coöperatie heeft het
grote voordeel dat
investeringen vanuit
gezamelijke kracht
kunnen worden gedaan. Hoewel elke wijnbouwer een
qua omvang bewerkbare is wijngaard heeft, zijn de
„kelderinvesteringen‟ toch kunnen gebeuren op een
voor de kwaliteit noodzakelijke schaal.
Vin de Liège Ook in België is een echte
coöperatie in Luik die een
nieuwe wijngaard heeft
aangelegd. Vin de Liege is de
naam en men is nog steeds
leden aan het werven.
Blijkbaar zijn er veel kleine
deelnemers, maar vele kleine
maken een grote. Gezien de
investeringen die met een
nieuw wijndomein gepaard gaan is dit wellicht een
goede aanpak.
EU regelt herkomstbenamingen Hoewel we nog veelal spreken over tafelwijn, landwijn, A.O.C. etc. is de wetgeving al
geruime tijd volledig gewijzigd. Nu gaat het over BGA of BOB.
Is een hybride-wijn minderwaardig? Ik ga hier geen discussie aan over het al dan niet „lekker‟ vinden van deze wijnen. De druk op de EU om hybriden toe te laten in kwaliteitsgebieden is met name vanuit Duitsland heel groot. Daarom besloot de EU tot een onderzoek dat tot de beslissing heeft gevoerd om vooralsnog hybriden niet toe te staan voor kwaliteitswijn. Tot nader order is wijn van hybriden dus minderwaardig of toch zeker minder waard. De terugkeer van de wijnbouw gebeurde in een periode die bij ons niet door wetten werd beperkt. De keuze van de wijnstokken, met name deze tussen klassieke wijnstokvariëteiten of hybriden, was vrij. Er zijn mensen die uit gemak of milieumotieven voor hybriden kozen en zolang het louter hobby bleef was dat natuurlijk geen probleem.
Hybriden worden in officiële teksten ‘interspecifieke rassen’ en door voorstanders camouflerend ‘resistente rassen’ genoemd. De moderne hybriden hebben heel veel voordelen in de teelt. Hoe groter de invloed van Amerikaanse stokken in de stamboom, hoe beter de schimmelresistentie. Maar met de resistentie hebben ze ook de aanmaak van een zeer onaangenaam ruikende stof (anthranilzuurmethyl) geërfd die een ‘foxy’ aroma aan de wijn geeft.
Met name Duitse onderzoeksinstituten hebben grote projecten lopen om nieuwe hybriden te ontwikkelen die de resistentie behouden maar die toch een
kwaliteitswijn kunnen voortbrengen. De beschermde oorsprongsbenaming (BOB) is een Europese verordening die streekproducten een bescherming biedt tegen namaak. Voluit heet de verordening: Verordening (EEG) nr. 2081/92 van de Raad van 14 juli 1992 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwproducten en levensmiddelen.
Deze verordening is in 1992 door de Europese Raad in het leven geroepen. Sindsdien kent de Europese Unie drie beschermingscategorieën voor streekproducten, namelijk:
- de beschermde oorsprongsbenaming (BOB) - beschermde geografische aanduiding (BGA)
Voor een BGA mogen hybriden wel, maar voor een
BOB mogen geen hybriden gebruikt worden. VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD over het gebruik van interspecifieke wijnstokrassen die geschikt zijn voor de productie van in bepaalde gebieden voortgebrachte kwaliteitswijnen (v.q.p.r.d.) (COM/2003/0838 def.) v.q.p.r.d.: vins de qualité produits dans des régions spécifiques (In bepaalde gebieden voortgebrachte kwaliteitswijnen). 7. Conclusie van de studie 7.1. De meeste interspecifieke rassen zijn niet geschikt voor de productie van v.q.p.r.d. Voorlopig lijkt het erop dat slechts enkele rassen kunnen worden toegelaten voor de productie van v.q.p.r.d. Bovendien is het zeer waarschijnlijk dat, wanneer een dergelijke toelating wordt gegeven, de huidige
interspecifieke rassen ook in de toekomst geen prominente plaats zullen innemen bij de productie van v.q.p.r.d. Zij kunnen wel zeer nuttig zijn voor de productie van biologische wijn.
Is het dan verstandig om voor hybriden te kiezen?
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Eerste internationale GOB Wanneer we over Limburgse wijn spreken, hebben we het dan over Belgische of
Nederlandse wijn?
Het wettelijk ordenen van een nieuwe wijnregio is geen evidentie. De terugkeer van de wijnbouw gebeurde door hobbywijnbouwers die niet door wetten werden beperkt in hun aanplant en keuze van wijnstokken. Zolang het louter hobby bleef was dat natuurlijk geen probleem, maar met de opkomst van de eerste professionelen ontstond er een behoefte aan wettelijke „spelregels‟ voor het maken van Limburgse wijn. In 1990 was er in Nederlands Limburg een eerste poging.
1990 Gemiste kans voor ‘AOC Limburg’
Comité de Patronage van het
Limburgs Wijnbroederschap In het voorjaar van 1990 was er een
werkgroep actief om een stichting in het leven te roepen die de Nederlands Limburgse wijnbouwers zou
organiseren. Dit „Comité de Patronage van een Limburgs Wijnbroederschap‟ zou als belangrijkste doel hebben om te komen tot de instelling van een „wettelijke beschermde herkomstbenaming‟ voor Limburgse wijn met zodanige wettelijke bepalingen ten opzichte van „toegestane druiven en technieken‟ dat de „goede naam en faam‟ van de Limburgse wijn beschermd zou worden. Ook zou een dergelijk wettelijk kader nieuwe wijnbouwers aanzetten tot het maken van kwalitatieve keuzes. Geurt van Rennes had een inventaris opgemaakt van alle Nederlands Limburgse wijngaarden, waarin, op enkele stokken na, geen hybriden te bespeuren vielen. De voorwaarde voor een Vitis vinifera als basis voor de wijnbouw was dus evident. De statuten waren gereed om voor de notaris te passeren toen op de laatste vergadering de grootste, en enige echt
commerciële wijnbouwer, zich van het project distantieerde. Gelukkig was alle werk dat er was verricht niet vergeefs. Het ligt immers aan de basis van het starten van de wijnbouw rond het Wijnkasteel Genoels-Elderen. Inmiddels het grootste wijndomein van Limburg. Inmiddels, ruim 20 jaar later zijn wijnbouwers in Nederlands Limburg bezig om een BOB (beschermde oorkomst benaming) te verkrijgen. Maar inmiddels zijn er ook veel wijngaarden met hybriden aangeplant. Doordat de EU in het Europese wijnbeleid ook rigoureus voor kwaliteit heeft gekozen, is het niet mogelijk om aan een met hybriden aangeplante wijngaard de BOB-status te verlenen. Door het ontbreken van enig wettelijk kader hebben een aantal nieuwe wijnbouwers hybriden aangeplant,
zonder hierdoor lager „geklasseerd‟ te worden. Er was immers geen „klassering‟. Nu verzetten zich deze
wijnbouwers die de afgelopen twintig jaar voor gemak kozen, tegen de oprichting van een BOB Limburg. Gelukkig lijkt het er op dat wat mij twintig jaar geleden niet is gelukt, nu wel lukt. De wijnbouwers van goede Limburgse wijn hebben er
immers al heel lang recht op.
‘AOC / GOB’ Maasvallei voor de beide Limburgen
Twee belangrijke wijnbouwers op slechts … km van elkaar gelegen, met eenzelfde „terroir‟ en toch in twee landen gelegen, kan wijnbouw nog Europeser zijn? Of hoe nauw is de wijnbouw in de beide Limburgen met elkaar verbonden? Als het aan Karel Henckens en Harry Vorselen ligt heeft Limburg binnen kort de eerste grensoverschrijdende wettelijke herkomstbenaming
voor wijn ter wereld. Het is perfect mogelijk want de Europese regels voor
de wijnbouw vormen een gemeenschappelijke basis voor het opstellen van de bepalingen, en qua „terroir‟ is het immers gelijk aan de beide zijden van de grens.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
1815 Het verdwijnen van onze wijngaarden
Veel mensen denken dat de wijnbouw bij ons is verdwenen door toedoen van Napoleon. Niets is
minder waar. Het was een vulkaan aan de andere kant van onze aardbol die dit veroorzaakte.
De „kleine ijstijd‟ die we kennen
van de prachtige schilderijen van
oude Hollandse meesters heeft de
wijnbouw in onze regionen een
eerste zware slag toegebracht. De
bevroren wijngaarden werden
gerooid en gebruikt om er andere
gewassen aan te planten. De
brouwkunst had voor een goed en
goedkoop alternatief voor wijn
gezorgd, en de eerste zorg was de explosief groeiende
bevolking te kunnen voeden. “Waarom zo onzekere
druiven aanplanten en drie jaar wachten, terwijl men
het volgende jaar al oogsten kan”, moet men hebben
gedacht. Het grootste deel van de wijngaarden is toen
verdwenen en enkel de best gesitueerde wijngaarden
overleefden deze periode.
Er volgde een lichte opwarming van het klimaat, en
bijgevolg weer een gunstige periode voor de wijnbouw
in onze streken. Tot ten tijde van Napoleon, die er
geregeld ten onrechte de schuld van krijgt de wijnbouw
in de Nederlanden de genadeslag te hebben
toegebracht, opnieuw een ramp de wijnbouw in de
noordelijke gebieden trof. In april 1815 was er een
enorme uitbarsting van de stratovulkaan Tambora op
het eiland Sumbawa, toen nog onderdeel van
Nederlandsch-Indië, in de Indonesische archipel. De
erupties, 7 op de vulkanische explosiviteitindex, waren
ongeveer vier keer zo krachtig als deze van de
Krakatau in 1883 en duurden nog drie maanden. De
eruptie blies 60 megaton zwavel in de stratosfeer, zes
keer zoveel als hetgeen vrij kwam bij de eruptie van de
Pinatubo in 1991. Deze zwavel zorgde voor een
„gordijn‟ in de stratosfeer die wereldwijd het klimaat
ernstig verstoorde.
Naar schatting verloren 12.000 mensen direct het
leven, en meer dan honderdduizend mensen stierven
ten gevolge van hongersnoden doordat oogsten
mislukten en landbouwgronden onbruikbaar werden.
De effecten waren wereldwijd zo groot dat men
spreekt van „het jaar zonder zomer‟ In de zomer van
1816 waren er ook in Europa veel misoogsten. In de
Nederlanden daalde de temperatuur (jaargemiddelde)
met ongeveer 3°C. In de winter van 1815-1816 was de
invloed op de temperatuur nog groter. Het is door deze
vreselijk koude winter dat de wijnbouw uit onze
regionen volledig verdween. In juni lag er nog sneeuw.
Niemand dacht aan de heraanplant van wijngaarden.
De hongersnood die Europa in de daaropvolgende
zomer trof zorgde er voor dat alle beschikbare grond
voor voedsel gebruikt werd.
Geurt van Rennes
“Klimaatverandering kan leiden tot te
veel suiker en te weinig zuren in wijn.”
FRANSE SENAATSCOMMISSIE VOOR
ECONOMISCHE ZAKEN, L’avenir de la viticulture
française : entre tradition et défi du Nouveau Monde,
Information Report no. 349, 2001-2002, 141 pages
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Brouwland
Gespecialiseerde leverancier van artikelen voor het maken van wijn en het brouwen van bier…
Apotheker Frans Balis was maakte in het begin van de zeventiger jaren kennis met de hobby van het zelf wijn
maken. Midden de jaren zeventig kon je in zijn apotheek al terecht voor enkele wijngisten en kleinere toebehoren terecht. Wij spreken midden de jaren zeventig. Gebeten door het wijnmaak-virus richtte Frans Balis, samen met andere "geïnfecteerden" in België de belangrijkste Amateur wijnmakers vereniging op, het V.A.W., telde al vlug méér dan 5.000 hobbyisten. Wat in 1972 begon, als een Apotheek met aansluitend
drogisterij groeide in het begin van de tachtiger jaren
uit tot een groot- en kleinhandel met verdeelpunten in
de hele Benelux met toebehoren voor het maken van
wijn, bier en likeur. In 1987 nam de 2de generatie het
roer over, en BROUWLAND werd in de jaren negentig
de meest gespecialiseerde leverancier op het
Europese vasteland met een aanbod van méér dan
3.000 produkten voor zowel de professionelen als voor
de hobbyisten.
In het nieuwe gebouw van 3700 m², waar wij sinds
2001 in huizen, realiseerde BROUWLAND dankzij
sterke eigen merken, een efficiënte distributie en het
streven naar maximale klanten- tevredenheid een
groei naar 35 medewerkers met producten uit meer
dan 65 landen; en met een export- aandeel van 50 %.
Een constant zoeken naar nieuwe producten en het
opvolgen van de laatste trends maakt dat bij
BROUWLAND altijd het meest uitgekiende assortiment
voor de klant beschikbaar is. Niet enkel voor de
hobbyist maar ook voor de professionelen :
microbrouwerijen, fruitsapbedrijven, wijngaardeniers:
allen vinden ze hun weg naar BROUWLAND.
ERO – Binger Seilzug ERO en Binger Seilzug zijn de grootste producenten van wijnbouwmachines van Duitsland, met een brede waaier van produkten voor de wijngaard. Van oogstmachine, snoeimachine, loofbinder ontbladeringsmachine tot en met voorsnijders worden alle voor het wijngaardbeheer benodigde machines aangeboden. Nieuw in het gamma is de ERO snoeimachine VITECO. Het is de eerste snoeimachine die de scheuten uit de loofwand neemt en tevens verhakselt bij vlakke en half-gebogen geleiding .
Meer informatie op: www.ERO-Binger.de
Ontbladeren in de druivenzone is stilaan wereldwijd ingeburgerd in de wijnbouw. Het is een van de hoekstenen van het moderne loofwandbeheer.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Rode wijn Een .
uitdaging .
die de .
moeite .
loont .
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Rood kan ook Waarom geen rood?
Momenteel worden er bij ons hoofdzakelijk witte
wijnen gemaakt. Logisch, er zijn veel witte
druivenvariëteiten die goed in ons klimaat en op onze
bodem passen en die aantrekkelijke wijnen geven.
Maar rood kan ook. Onmiddellijk staan we weer voor
die cruciale vraag; welke druif?
Als hobby Wanneer men als hobby wij wil maken kan men heel leuke resultaten bereiken. Zo produceert het Runkster höfke, een Hasseltse stadswijngaard die
over een uitzonderlijk microklimaat beschikt, jaarlijks zo‟n zeventig flessen wijn van een Mediterrane druif. Maar in het open terrein zou dit zeker niet lukken. Ook zijn er druiven zoals de
Dornfelder die het goed doet en lopen er experimenten met verschillende moderne kruisingen.
Degelijke wijn maken is zo zeker mogelijk, maar echt klasse wijnen vragen ook een klasse druif.
Als professioneel Voor professionele wijnbouwers is er de keuze tussen zeker een aanvaardbare rode wijn maken of een rode klasse wijn maken in zes of zeven op de tien jaar. Wanneer men de realiseerbare verkoopprijs erin betrekt blijkt dat het economische resultaat zich in beide scenario‟s niet zo gek veel ontloopt. Maar dat
maakt de keuze er niet gemakkelijker op.
Pinot noir Wanneer we het
hebben over de
blauwe druiven die de
beste wijnen
voortbrengen zijn het
overwegend druiven
waarvoor het bij ons
(nog) niet warm genoeg is. Cabernet-Sauvignon en
dergelijk is voor ons absoluut niet mogelijk. Maar alle
moderne druiven die in ons klimaat goed gedijen
hebben een beperkt potentieel qua kwaliteit. De
meest noordelijke blauwe druif voor „grote‟ wijnen is
zonder enige twijfel de Pinot Noir. Deze druif
waaraan de Bourgogne zijn terechte reputatie
ontleend krijgt het in zijn streek van oorsprong, de
Bourgogne, stilaan te warm. In dertig jaar tijd is de
oogst met meer dan een maand vervroegd.
“De Pinot Noir druif heeft in de Bourgogne de
grenzen bereikt wat betreft aanpassing voor het
voortbrengen van fijne en elegante wijnen; hij heeft
weinig kans nog in staat te zijn op de traditionele
terroir waar hij nu is aangeplant zijn volledige
eigenschappen en complexiteit aan aroma’s te
ontplooien als de temperatuur blijft stijgen”. Pichery M-C, BOURDON F. Éléments de réflexion sur quelques impacts
économiques du réchauffement climatique sur la filière vitivinicole en
Bourgogne. Seminare: “Réchauffement climatique, quels impacts
probables sur les vignobles?”, 28-30 Mars 2007.
‘Cool climate lover’ Laat nu deze fantastische druif zich als geen ander in
een koel klimaat thuis voelen. Er is maar één
probleem; het is een van de moeilijkste druiven die
men aan kan planten. Er is geen andere die in de
wijngaard zo rigoureus moet worden gevolgd, en dan
noch. De rendementen zijn laag, tenminste als men
kwaliteit wil maken. Ziektes en insecten, het lijkt
wel alsof alles en iedereen verzot is op die druif.
Wanneer men gezonde druiven oogst volgt de
vinificatie. Er zijn bijna evenveel visies als
wijnmakers, en voor meerdere visies valt wat te
zeggen. Maar één ding is bij een goede vinificatie
gegarandeerd: een super complexe en verfijnde wijn
die veel geld kost, maar niet duur is. De Pinot Noir is
zeker de druif die in de toekomst onze beste rode
wijnen voort zal brengen, mits deskundig
gevinifieerd, en niet in elk jaar.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Wetenschap
De afgelopen jaren is er veel onderzoek geweest naar de klimaatverandering en de invloed op de
wijnbouw. Het economische belang van de wijnbouw is immers heel groot.
Bij ons is de terugkeer van de wijnbouw vooral aan
liefhebbers te danken. In de traditionele wijnlanden
van Europa en de nieuwe wereld hebben overheden
en onderzoeksinstellingen langlopende onderzoeken
lopen naar de invloed van de klimaatverandering op de
wijnbouw. Maar bij ons is er zelfs geen beleid met het
oog op de stimulering van de ontwikkeling van de
wijnbouw. De kennis is dan ook meestal in het
buitenland te zoeken, en de ervaringen in onze eigen
wijngebieden worden amper toegankelijk gemaakt
voor nieuwe wijnbouwers. Consultants zijn meestal in
het buitenland te vinden en kosten geld. Hoewel de
investeringen in nieuwe wijngaarden aanzienlijk zijn en
er keuzes worden gemaakt die tientallen jaren het
beleid en de kwaliteit zullen bepalen zijn nieuwe
wijnbouwers meestal geneigd om op de kosten van
deskundig advies te besparen. Wijnbouwers zijn per
definitie eigenzinnige mensen die er niet voor
terugdeinzen om te experimenteren en risico te
nemen. Zolang het een hobby blijft is daar ook niks
mis mee, maar wanneer men professioneel wil werken
is deskundig advies en begeleiding misschien wel de
belangrijkste investering die men kan doen.
Wetenschappelijke studies hebben meestal betrekking op buitenlandse wijngebieden waarvan men de ervaringen en aanbevelingen niet zonder meer naar onze gebieden mag vertalen. Alleen al voor de juiste interpretatie is er meer kennis nodig dan deze waarover de potentiële nieuwe wijnbouwer beschikt. Het aantal voorbeelden uit het verleden waarbij onnodig verkeerde beslissingen werden genomen zijn legio. Met de organisatie van het BeNeVit Symposium willen wij een aanzet geven om te komen tot een uitwisseling van ervaringen onder wijnbouwers en het beschikbaar maken van kennis die in veel andere landen algemeen aanwezig is. Kennis is voor de verdere ontwikkeling van onze wijnbouw onmisbaar.
“(De klimaatverandering) kan er toe leiden dat de Pinot Noir verdwijnt uit
de Côte de Beaune, en wordt vervangen door andere variëteiten.”
CHABIN J P, MADELIN M, BONNEFOY C. Les vignobles beaunois face au réchauffement climatique. (Vineyards of Beaune in
the face of global warming) Seminar: “Réchauffement climatique, quels impacts probables sur les vignobles?” (“Global warming,
what will the probable impact be on vineyards?”), 28-30 March 2007.
https://www.u-bourgogne.fr/chaireunesco-vinetculture/Actes%20clima/Actes/Article_Pdf/Chabin.pdf
Carlo Faber
Carlo Faber is een kweker van wijndruiven in Luxemburg die al heel wat klanten heeft in België en Nederland. Op deze manier heeft hij ook al heel wat ervaringen opgedaan met de eigenheid van onze wijngebieden. Waardevolle informatie voor nieuwe wijnbouwers.
www.faber-poggi.lu
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Wijntoerisme in België en Nederland Wijnbouw is in België en Nederland inmiddels overal te vinden. Her en der, ook op minder geschikte gronden, zijn er mensen die wijn maken. Meestal omdat
het toevallig de plek is waar zij wonen of waar zij een lapje grond hebben. In de toekomst zal voor professionele wijngaarden gericht de juiste locatie gekozen worden. De bodem, ondergrond en het reliëf zijn immers van bijzonder groot belang en bepaalt de maximaal haalbare kwaliteit. Dit zal er op termijn toe voeren dat er zich duidelijk afgebakende wijngebieden zullen ontwikkelen die toeristisch een
steeds grotere rol gaan spelen.
Wijnbouw op zichzelf is al een economische activiteit die in belang gaat toenemen, maar daar moet de toeristische ontwikkeling van plattelandgebieden nog worden bijgeteld wanneer we het economische belang van wijnbouw willen beoordelen. Toeristisch waarde van wijnbouw Alle belangrijke wijngebieden in Europa zijn toeristische gebieden. Het hoogseizoen valt niet in de twee zomermaanden maar vooral in het voorjaar en de herfst en valt nooit volledig stil. Wijnbouw is daarmee veel interessanter dan bijvoorbeeld een fruitstreek die zich enkel op het bloesemseizoen concentreert. Ook trekt wijnbouw niet het dagtoerisme aan maar veel meer het „kort verblijf toerisme‟ en stimuleert daarmee de ontwikkeling van landelijke gebieden.
Wijn wordt terecht geassocieerd met gezelligheid en culinair plezier en de regionale keuken en gastronomie krijgt altijd een meerwaarde door de aanwezigheid van wijnbouw in de streek. Wijn is immers een echt streekproduct en in vergelijking met andere producten die gekoeld transport vragen of een korte houdbaarheid hebben
veel gemakkelijker distribueerbaar in de regio waardoor een goede beschikbaarheid in de streek gemakkelijk realiseerbaar is. Wijnbouw draagt bij aan een positief imago van de streek. Wijn heeft een sterke associatie met de streek van herkomst. „Een wijn smaakt nergens beter dan in de wijngaar waar hij gemaakt wordt.‟ Het is altijd „goed leven‟ in een wijnstreek, en daarmee levert
wijnbouw een positieve bijdrage aan de uitstraling van de streek. Naast de landschappelijke aantrekkelijkheid van wijngaarden geeft wijnbouw ook een nieuwe bestemming aan historische boerderijen waarvan de bijgebouwen veelal enkel een agrarische bestemming mogen hebben, en levert daarmee een bijdrage aan het behoud van het cultuurpatrimonium. Geen conservering van lege gebouwen, geen omvorming naar bewoning, maar agrarisch hergebruik. Het is duidelijk dat het stimuleren van de wijnbouw
in een regio veel ruimer moet worden gezien dan enkel de wijnbouwsector zelf.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Bubbels Een sprankelende toekomst voor wijnbouw.
We spreken over witte en rode wijnen, maar laten we de „bubbels‟ niet vergeten. Mergel is de perfecte ondergrond
voor het maken van een sprankelende wijn. Dat is over de ganse wereld zo. Maar slechts 8% van het aardoppervlak heeft een kalksteenlaag aan of kort onder het bodemoppervlak. Het zuiden van de beide Limburgen hebben deze grond, en zijn ideaal voor het maken van schuimwijnen.
Hobby We mogen niet vergeten dat de terugkeer van de wijnbouw door gepassioneerde hobby-wijnbouwers is
gekomen. Maar de rol van hobbyisten is nog lang niet uitgespeeld. Veel van onze toekomstige professionele wijnmakers zullen met wijnbouw als hobby starten. De geringe investeringen om zelf wijn te maken is
hierbij zeker een voordeel. Er zijn verenigingen en opleidingen waar de kennis kan worden opgedaan, en er zijn inmiddels ook deskundige adviseurs die waardevolle
adviezen kunnen geven.
Professioneel Om professioneel schuimwijnen te maken zijn onze landen buitengewoon geschikt. De druiven moeten iets vroeger worden geoogst wanneer er nog voldoende zuren zijn en nog niet te veel suiker. Er zijn inmiddels meerdere producenten die internationaal zich met alle andere schuimwijnproducerende landen kunnen meten.
“Klimaatverandering kan leiden tot te
veel suiker en te weinig zuren in wijn.”
FRANSE SENAATSCOMMISSIE VOOR
ECONOMISCHE ZAKEN, L’avenir de la viticulture
française : entre tradition et défi du Nouveau Monde,
Information Report no. 349, 2001-2002, 141 pages
Chardonnay Chardonnay is de meest succesvolle druif voor schuimwijn als men wereldwijd beziet. Maar Chardonnay is ook een druif die in het noorden thuis hoort. Door de opwarming van het klimaat zijn er veel gebieden waar men bij de Chardonnay te weinig zuren heeft om nog een frisse schuimwijn te maken.
Men kan in de kelder wel gaan ingrijpen, maar waar is men dan me bezig.
Als hobby Twee belangrijke met elkaar verbonden?
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Opleiding Kennis is de sleutel tot succes
We spreken over witte en rode wijnen, maar laten we de „bubbels‟ niet vergeten. Mergel is de perfecte ondergrond voor het maken van een sprankelende wijn. Dat is over de ganse wereld zo. Maar slechts 8% van het aardoppervlak heeft een kalksteenlaag aan of kort onder het bodemoppervlak. Het zuiden van de beide Limburgen hebben deze grond, en zijn ideaal voor het maken van schuimwijnen.
Gecertificeerde opleiding WIJNBOUWER - WIJNMAKER bij Syntra Hasselt
In september 2010 is de eerste cursus wijnbouwer - wijnmaker bij Syntra Hasselt van start gegaan. Het succes van de opleiding heeft aanleiding gegeven tot het organiseren van een nieuwe cursus met ingang van september 2011.
De opleiding geeft een door de Vlaamse overheid erkend diploma. Infodag 28/05 14:00-17:00 Tijdens de infodag op zaterdag 28 mei kan je van 14.00 tot 17.00 uur in al onze campussen kennismaken met het opleidingsaanbod van het cursusjaar 2011-2012. Kom zeker een kijkje nemen en maak kennis met de docenten, (ex-)cursisten, infrastructuur,… Je krijgt meteen een antwoord op al je inhoudelijke en praktische vragen.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Het moet van ‘Europa’
Europese richtlijnen en verordeningen die de wijnbouw regelen gelden ook voor ons. Doorgaans krijgt ‘Europa’ de schuld van onaangename wetgeving, maar met de wijnbouw is het anders. Dankzij de Europese regelgeving zal wijnbouw bij ons niet langer stiefmoederlijk behandeld
kunnen worden.
Wijn en wijnproductie in de Europese Unie De Europese Unie is met 3,6 miljoen hectare grond, meer dan 2,4 miljoen bedrijven en zo'n 180 miljoen hectoliter wijn per jaar, ongeveer 65% van de wereldproductie, de grootste wijnproducent van de wereld. Ongeveer 2,2 miljoen mensen, circa 22% van de totale werkgelegenheid in de landbouw, werken in de wijnbouw. Daarmee is het economische belang wel duidelijk, en de aandacht van de EU voor de wijnbouw verklaard. Het succes van landen als Zuid-Afrika, Australië, Chili en de Verenigde Staten heeft de EU aangezet tot het herzien van hun wijnbeleid. Het subsidiëren van de alsmaar groter wordende overschotten aan hoofdzakelijk minderwaardige landwijn was niet langer houdbaar. Alleen met een betere kwaliteit kan Europa zich wapenen tegen de „nieuwe wereldwijnen.‟ Het beleid richt zich op meer
betere wijn, en minder landwijn. Rooipremie Enkele jaren geleden gaf de EU rond 1,3 miljard euro uit aan haar wijnbeleid, en rond 500 miljoen daarvan ging naar het gesubsidieerd afstoken van overschotten en dergelijke. Het beleid werd bijgesteld en richtte zich op het rooien van 175.000 hectare aan wijngaarden. Rooipremies kwamen in de plaats van de subsidiëring van overschotten. Met ingang van 2015 worden de beperking op de aanleg van nieuwe wijngaarden opgeheven om succesvolle wijnboeren de kans te geven om hun bedrijf verder uit te bouwen. Harmonisering
Een belangrijke
verandering is de invoering van Europese zones voor de toelating van gewasbeschermings-middelen met ingang van 15 juni 2011. Nu zullen nieuwe erkenningen in principe voor de hele
zone gelden. Onze wijnbouwers zullen straks de nieuwe middelen ook mogen gebruiken die voorheen voor onze landen niet voor erkenning werden voorgedragen omdat de markt voor specifieke wijnbouwproducten daarvoor economisch te klein was. Totaal verouderde sproeistoffen die vroeger een erkenning hadden gekregen omdat ze effectief waren voor in onze landen veel voorkomende teelten waren in de ons omringende wijnlanden al vervangen door effectievere en minder milieubelastende producten
die speciaal voor de wijnbouw waren ontwikkeld.
Deze hadden en hebben bij ons veelal geen erkenning. Ondanks dat ze in de ons omringende landen waren erkend mogen onze wijnbouwers ze niet gebruiken. De verouderde minder effectieve en meer milieubelastende middelen mag men wel gebruiken. Nu geldt er voor nieuwe producten een verkorte procedure waarbij dure onderzoeken uit buurlanden niet langer moeten worden over gedaan. Helaas geldt het enkel voor nieuwe producten en is er geen overgangsregeling. IPM-richtlijn Maar Europa gaat nog verder met de verplichte invoering van de duurzaam geïntegreerde gewasbescherming met ingang van 2014. • IPM steunt onder andere op preventie door het
gebruik van natuurlijke vijanden en op de observatie van de plagen en hun nuttigen.
• Essentieel is het gebruik van selectieve gewasbeschermingsmiddelen omwille van hun sparend effect op natuurlijke vijanden en hun inzet op basis van de infectiedruk.
• Gebruik natuurlijke vijanden. Maar de EU legt niet enkel verplichtingen aan de wijnbouwers op. Zo worden de lidstaten er onder meer toe verplicht om er voor te zorgen dat de wijnbouwers over de informatie beschikken om hun spuitprogramma af te kunnen stemmen op de effectieve infectiedruk in plaats van rigide spuitschema‟s te hanteren. De informatie daarvoor moet komen uit een door automatische weerstations gevoed informaticasysteem. Ook al is de wijnbouw
tot op heden nog niet voor „vol‟ aangezien, het systeem moet er gewoon komen van Europa.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Expansie van de wijnbouw in België en Nederland
De wijnbouw telt in België en Nederland al honderden wijngaarden. Hobby, bijberoep of professioneel, de natuur maakt geen onderscheid. De wetten van de natuur gelden voor iedereen en laten zich maar beperkt beïnvloeden. Een van de belangrijkste beslissingen bij het aanleggen van een wijngaard is de keuze van de stokken. De keuze is veel beperkter dan men op het eerste
zicht zou denken. Als de wijnbouw een sociaaleconomische rol van betekenis wil gaan spelen zullen de wijnbouwers met kennis van zaken moeten kiezen.
Op 8 september 2011 vindt in het Belgisch Limburgse Hasselt het BeNeVit Symposium 2011 plaats. Wijn maken is boeiend, goede wijn maken een plezier, maar zakelijk aan wijnbouw doen is nog een heel andere zaak. Wanneer men een investeringsopstelling maakt wordt al vlug duidelijk dat men niet zonder een goede kennis van bedrijfsbeheer kan. Maar ook de beste economist kan geen wijnbouwbedrijf opzetten zonder gedegen kennis van de wijnbouw. „Economies of scale’ kan aanleiding geven tot het in een keer aanplanten van een „voldoende‟ grote wijngaard. Optimaal benutten van hardwarecapaciteit maakt het aanplanten van meerdere variëteiten wenselijk. Zo is ook het kiezen voor een, twee of meerdere wijnen van bijzonder grote invloed op de toekomstige exploitatie.
Wanneer we 10 ha aanplanten meet een druif voor het maken van een type wijn is de oogst en verwerkingscapaciteit heel anders dan wanneer we dezelfde 10 ha aanplanten met verschillende druiven
en zowel schuim- als rode en witte stille wijnen maken. 10 ha met een rendement van 40 hl per ha geeft meer dan 57.000 flessen wijn. Om die in de markt af te zetten, startende van 0 is een moeilijke opdracht. Een gestage groei gespreid over meerdere jaren kan hier de zaak vereenvoudigen.
De wijnbouw is heel sterk door wetgeving beïnvloed. De Europese regelgeving drukt een stempel op de nationale bepalingen die recht geven op een
wettelijke oorsprongsbenaming.
Dan is er nog de keuze tussen duiven op basis van commerciële mogelijkheden. Niet elke druif kan kwaliteitswijn voortbrengen, maar in welke mate laat men de natuur of de consument de keuze bepalen. Deze keuze heeft immers zware gevolgen voor de maximaal haalbare verkoopprijs in landen waar de loonkost tot de hoogste ter wereld behoren en de relatie rendement/kwaliteit is nog een factor van groot belang. Voor het welslagen van de verdere uitbouw van de wijnbouw zijn deze economische aspecten dan ook belangrijke onderwerpen die op het symposium een belangrijke plaats innemen. Ook bij de wijnbouw is goed ondernemerschap even belangrijk als technische kennis van druiventeelt en vinificatie.
Vitisvino-van Rein
Vitisvino-van Rein is een winkel en webshop gespecialiseerd in het leveren van druivenplanten, wijnbouwmateriaal en-gereedschap en produkten voor het wijnmaken. Sinds kort levert Vitisvino-van Rein ook alle benodigdheden voor de hobbyist voor het maken van kaas, bier en likeur.
(Bijna) alles kunnen we verzenden naar Nederland en Belgie. Zowel de professionele als de hobbymatige wijnbouwer en wijnmaker kan bij Vitisvino-van Rein alles vinden wat nodig is voor de aanleg en het onderhoud van een wijngaard en voor het maken van wijn. Vitisvino-van Rein Suetersweg 2a, 7497 MZ Bentelo Tel.nr: 0547-388928 - Fax.nr: 0547-292785 - www.vitisvino.nl - www.vanrein.nl
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Vin Vert
Er is al lang behoefte aan een nieuwe, pan-Europese biologische wijnwetgeving. ORWINE,
een driejarig onderzoeksprogramma opgezet door de EU, raadpleegde de biologische
wijnmakers in de meeste Europese wijnproducerende landen, presenteerde aan de
Europese Commissie haar uiteindelijke aanbevelingen.
“Groene” wijn; de belangstelling voor biologische
producten neemt toe en de media besteden steeds
meer aandacht aan deze zich doorzettende trend. Is
het een oorzaak of een gevolg? De stijgende vraag
van de consument naar natuurvriendelijke producten
is een feit, en wijn blijft daarbij niet achter.
1. Een eerste groep wijnbouwers heeft altijd een
biologische wijnbouw gehad. Zij hebben altijd de
chemie buiten gehouden omdat zij resoluut voor
kwaliteit kiezen. Zij werkten met klassieke druiven
en niet met hybriden.
2. Sinds een aantal jaren schakelen steeds meer
wijnproducenten over op natuurvriendelijke
wijnbouw- en vinificatiemethodes uit ecologische
overtuiging en omwille van het gezondheidsaspect.
Zij beogen het minimaliseren van het gebruik van
chemische hulpmiddelen op de eerste plaats om het
milieu en hun eigen gezondheid te beschermen. Bij
deze groep treffen we ook wijnbouwers aan die voor
hybriden kiezen om „biologisch‟ gecertificeerd te
worden.
3. De recentste stroming is de groeiende groep
wijnbouwers die ontdekken dat er effectief
kwaliteitsverbetering via deze weg bereikt kan
worden. Gezond bodemleven draagt bij aan de
complexiteit en identiteit van de wijn en heeft voor
de vinificatie minder of geen oenologische
hulpmiddelen nodig.
Nu kunnen we ons er aan verwachten dat „bio‟ ook
een verkoopargument gaat worden, maar hoe „bio‟ is
„bio‟?
Door het ontbreken van een Europese verordening
voor de wijnbereiding, is het enkel de wijnbouw die
momenteel gecertificeerd wordt. We spreken dus niet
over ‘biologische wijn’ maar over ‘wijn gemaakt van
biologisch geteelde druiven’.
Dan zijn er nog verschillen in de wetgeving van de
verschillende landen, en de controle gebeurt door
organisaties die verschillende normen hanteren. Het
is dus niet verwonderlijk dat er hierdoor bij de
consument verwarring bestaat. Bestaat biologische
wijn wel? Wat wil biologisch eigenlijk zeggen? Wat is
duurzame, natuurlijke of organische wijnbouw?
Europa besloot werkt te maken van harmonisering
van de regels en richtlijnen. Hiertoe werd in 2006 het
onderzoeksproject ORWINE opgezet waarvan in 2009
de resultaten werden gepresenteerd. (Deze
resultaten zijn te vinden op www.orwine.org) Toen
was het wachten op de regelgeving die Europa zou
gaan bepalen.
Maar in juni 2010
besloot de Europese
Commissie om haar
ontwerpbesluit tot
invoering van nieuwe
regels voor de biologische wijnproductie in te
trekken. De verschillen in opvattingen tussen de
wijnbouwers van de verschillende lidstaten waren
bijzonder groot. Een compromis « voor de normen
van de biologische productie » werd niet gevonden,
zei Brussel.
Het voorstel van de commissie omvatte een lijst van
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
toegelaten additieven die kleiner is dan deze
toegestaan voor traditionele wijnen.
« Er is voor de invoering van deze nieuwe regels geen
meerderheid onder de lidstaten. Ik ben niet bereid
tot een compromis inzake de biologische normen die
een verkeerd signaal zou sturen aan de consument
over het belang dat de Commissie hecht aan de
kwaliteit. Ik hoop dat de industrie en het onderzoek
vooruitgang kunnen boeken en dat de Commissie zal
terug kunnen komen met een voorstel» zei
commissaris voor Landbouw en Plattelands-
ontwikkeling Dacian CIOLOŞ.
Tot nader order blijven de huidige regels
gehandhaafd voor de flessen wijn met het etiket «
druiven uit de biologische landbouw ».
Waar gaat het over ?
Momenteel is er op grond van de Europese biologische
wijnbouw certificeringen een brede waaier van
processen en additieven toegestaan. In de praktijk is
het zo dat, voor zover het de werkzaamheden in de
kelder betreft, er voor vrijwel alle onderdelen van de
vinificatie geen verschil bestaat tussen een
organische en een conventionele productie. In feite is
het gemakkelijk voor een conventionele wijnbedrijf
om een biologische productie lijn langs een
conventionele te plaatsen, in hetzelfde gebouw en
grotendeels met dezelfde apparatuur. Dit maakt de
drempel om biologische wijn te gaan produceren
natuurlijk lager, maar vergroot ook het risico op
fraude. Hoewel er een duidelijk onderscheid gemaakt
kan worden op het vlak van voorschriften en
verbodsbepalingen tussen biologische en
conventionele wijnbouw zolang het over het werk in
de wijngaard gaat, is het onderscheid tussen de
twee, als we eenmaal over de drempel van de
wijnmakerij zijn, vrijwel volledig verdwenen.
Er is een grote verscheidenheid aan vinificatie-
technieken toegestaan in de biologische wijnbouw,
gaande van heel eenvoudige tot hoogtechnologische.
Biologische wijnbouw is gewoonlijk niet per se
traditioneel of ambachtelijk. Er zijn geen strenge
productieregels, en men mag gebruik maken van
vrijwel alle moderne ontwikkelingen die ook in de
conventionele wijnbouw zijn toegelaten. Een met de
hand geplukte, met voeten getreden, spontaan
gegiste, in eiken vaten gerijpte wijn, zonder enige
toevoeging van additieven kan worden voorzien van
dezelfde "biologisch" stempel als een met de machine
geoogste, koude maceratie, met kweekgist
gefermenteerde, multi-gefilterde wijn. En toch is de
productie van deze wijnen, en de visie van de
wijnmakers volledig anders. Voeg hieraan toe de
zichzelf biologisch verklarende producenten, of zij
die wel biodynamisch werken maar zonder
certificering, en het biologische wijnlandschap wordt
nog ingewikkelder.
Er zijn wijnen zonder enige „bio‟ vermelding die
biologischer zijn gemaakt dan sommige
gecertificeerde bio-wijnen. Europa probeerde hierin
tot een harmonisatie te komen maar is daar duidelijk
niet in geslaagd. Ten slotte verandert er niks: het is
aan de individuele biologische wijnmaker om uit te
leggen hoe hun wijn maken, en aan de consument om
uit te vinden wat de betekenis van de gebruikte
productietechnieken is.
Als Europa strenge normen oplegt aan haar
wijnbouwers, maar wijn van buiten de EU die volgens
veel lichtere normen „bio‟ of „organisch‟ mogen
heten, probleemloos als dusdanig toelaat, is er
opnieuw een ernstig probleem voor de Europese
wijnbouw. Laten we hopen dat in de toekomst alle
„bio‟-wijn die in Europa verkocht wordt ook „bio‟ is
volgens dezelfde regels.
Het enige waarin de EU op het
vlak van bio-wijn harmonisatie is
gelukt is de invoering van een
nieuw uniform bio-label. De
olifant heeft een muis gebaard.
BeNeVit Symposium
Hasselt 8 september 2011 _______________________________________________________________________________________
Sponsors
Organisatie: G.van Rennes Boomkensstraat 134 3500 Hasselt [email protected]
www.benevit.org
Waarom het BeNeVit Symposium?
Het BeNeVit. Symposium is een persoonlijk initiatief van Geurt van Rennes. Hij is inmiddels bijna veertig jaar intensief met wijn bezig en heeft een respectabele staat van dienst. Al vijfentwintig jaar is hij betrokken bij de ontwikkeling van de wijnbouw in onze landen.
Met zijn kennis opgedaan als handelaar probeerde hij al in 1987 de Nederlands Limburgse wijnbouwers er van te overtuigen dat men moest professionaliseren en onder meer een A.O.C. oprichten om een wettelijke bescherming te krijgen voor „Limburgse wijn‟. Ervaringen werden verzameld en ontwerpen voor een wetsvoorstel werden opgesteld. Helaas waren er toen onvoldoende wijnbouwers die het project steunden.
In 1990 ontwikkelde hij het businessplan voor het huidige Wijnkasteel Genoels-Elderen. Overtuigd van het belang van kwaliteit en met een zakelijke geest startte hij met zijn vader dit inmiddels internationaal erkende wijndomein.
Meer dan zakelijke belangen is het echter zijn passie voor wijn die hem drijft. Daarom probeert hij collega wijnbouwers altijd te helpen in het verbeteren van hun resultaten, zowel organoleptisch als zakelijk. Als docent
wijnbouwer/wijnmaker zorgt hij nu voor een nieuwe generatie wijnbouwers. “Het is belangrijk om te weten welke kennis je hebt en welke niet. Maar nog veel belangrijker is het dat men de nodige kennis gaat halen waar ze te vinden is” is zijn motto.
Hij geeft regelmatig lezingen over wijn en wijnbouw en wordt vaak door wijnbouwers gevraagd voor adviezen. Nu organiseert hij het BeNeVit Symposium en haalt daarvoor de grootste specialist ter wereld Dr. Richard Smart naar onze landen om onze wijnbouw opnieuw een nieuwe impuls te geven. Deskundigen uit de wijnwereld twijfelen er niet aan dat hij ook nu weer gelijk heeft met zijn visie over de toekomst van onze wijnbouw.
“Er is veel werk gekropen in de organisatie van dit symposium.
Gaandeweg heb ik gemerkt hoeveel mensen er oprecht blij mee
zijn dat deze herboren cultuur onder de aandacht komt met een
symposium op wetenschappelijke basis en met sprekers die
werkelijk iets te vertellen hebben. Ik hoop echter dat wij niet
enkel wijnbouwers bereiken maar ook de mensen die een
belangrijke rol gaan spelen in de verdere ontwikkeling van
onze wijnbouw. Overheden, investeerders, bankiers en vooral het
grote publiek.”
Geurt van Rennes
www.benevit.org