BDW - editie 1373

N° 1373 VAN 11 TOT 18 APRIL 2013 ¦ WEEK 15: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE

Meer fi etsers, meer letsels

H et BIVV telde in 2006 nog 276 ongevallen waarbij een fi etser omkwam of gewond

raakte. Vijf jaar later lag het aantal ‘letselongevallen’ op 444, een stij-ging van meer dan 60 procent. Er vielen vooral meer lichtgewonden. Jonge mensen zijn het vaakst het slachtoffer, de grootste groep is tus-sen de 25 en de 34 jaar oud.

De toename ligt grotendeels aan het stijgende aandeel van fi etsers in het stadsverkeer. “Het aantal fi etsers stijgt zelfs sterker dan het aantal ongevallen waarin die fi etsers be-trokken raken”, zegt Roel De Cleen van de Fietsersbond. “In die zin zijn de cijfers niet zo verontrustend.” Er zijn dus meer fi etsers, maar nog niet genoeg om het aantal ongeval-

BRUSSEL – Tussen 2006 en 2011 ging het aantal letselongevallen met fietsers op de Brusselse wegen met 60 procent omhoog. Dat blijkt uit cij-fers van het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid (BIVV). Het aantal letselongevallen met automobilisten en voetgangers bleef stabiel.

Mobiliteit > Tweewielers in opmars in ongevallenstatistieken

IN HET MIDDEN VAN DEZE KRANT

© P

AM

EL

A C

EC

CH

I

ART BRUSSELS: CLOSE-UP VAN DRIE DEELNEMENDE GALERIESEn ook: John Grant, Compil d’Avril en Blancanieves.

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

11 0413

ADVERTENTIE

STRIJDERSGANG IN BEELDKOEKELBERG – “Je zou de Strijdersgang een klein dorp kunnen noemen, verscholen aan het eind van een kasseiwegje,” zegt fotografe Pamela Cecchi. Haar portretten van de impasse en haar bewoners worden van 12 april tot 25 mei tentoongesteld in het Huis van Culturen en Sociale Samenhang in Molenbeek. Lees meer op p.10. KL

len te doen dalen. “We moeten nog een kritische massa bereiken waar-bij het aantal fi etsers groot genoeg is om invloed te hebben op de veilig-heid”, zegt De Cleen. “Betere infra-structuur, lagere snelheid en aan-pakken van onaangepast weggedrag zijn daarbij cruciaal. Al die factoren zijn met elkaar verweven. In Brus-sel zitten we nog maar aan het begin van die evolutie.” Voor ongevallen met voetgangers en auto’s is er nog werk aan de winkel. Een daling viel daar niet te noteren. Bij de voetgangers waren er in 2006

nog 1.063 ongevallen met letsel. Vijf jaar later waren er dat 1.077. Bij de automobilisten en hun passa-giers zien we wel een lichte daling: van 3.555 letselongevallen in 2006 naar 3.413 in 2011. De gewestregering zal nog heel wat uit de kast moeten halen om de ver-keersveiligheid te verbeteren. Eer-dere doelstellingen om het aantal doden en zwaargewonden met de helft te verminderen, werden niet gehaald. “Dit is een absolute pri-oriteit voor ons”, zegt Heleen Van Pelt, woordvoerster van staatsse-

cretaris voor Mobiliteit Bruno De Lille (Groen). “Naast onze sensibi-liseringscampagnes hebben wij een verkeersveiligheidscomité opge-richt. De bevoegdheden zitten op dit vlak namelijk erg verspreid.” Bij De Lille hoopt men ook dat de op stapel staande interne stadshervorming soelaas zal brengen. “Het gewest zal dan een coherenter mobiliteits-beleid kunnen voeren.”

Jelle Couder /brusselnieuws.be

op pagina 10 in deze krant.

Lees overvrijwilligerswerk

12

ZAZIEJONGERENBIJLAGE

8 PITTIGE PAGINA’S

BDW 1373 PAGINA 2 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

Van ver lijkt het een opgeblazen wolkenkunstwerk, maar volgens een van de werkmannen wordt de werf aan de Vlaamsesteenweg een nieuw, groot restaurant.

© SASKIA VANDERSTICHELE

DE WEEK IN BEELD DOOR SASKIA VANDERSTICHELE

Normandische villa met sloop bedreigd

Patrimonium > Ukkel heeft zware verantwoordelijkheid

D e Normandische villa is een van de laatste getui-gen van de Churchillaan in

de jaren 1920. Dat roept de vraag op hoeveel historisch én architecturaal waardevolle panden er de laatste halve eeuw werden gesloopt in het Brussels Gewest en in de gemeente Ukkel. De tijdsgeest wordt vaak ach-teraf als excuus naar voor gescho-ven, in Ukkel en elders. Een excuus dat dezer dagen alvast niet kan wor-den gebruikt. Als een promotor met plannen op de proppen komt om architecturaal patrimonium naar beneden te halen, dan steekt protest de kop op. Ook in Ukkel.Een wandeling langs de Churchill-

laan leert ons dat er drie Norman-dische villa’s langs de laan resten. De villa Pelseneer aan het nummer 51 huisvest een advocatenkan-toor annex woning. De villa staat er heel mooi bij. Even verderop, op de hoek van de Churchilllaan en de Edith Cavellstraat, ligt Les Tourel-les, een driesterrenhotel dat een lik verf verdient, maar verder één en al charme is. Binnenin brandt er licht, maar aan de deur hangt een hand-geschreven briefje: ‘Fermé.’ Terug op de redactie lezen we op de web-stek dat het hotel tijdelijk gesloten is - jammer want de plaatjes van de kamers ogen hoogst aantrek-kelijk. De telefoon lijkt aangesloten

UKKEL – Een vastgoedpromotor wil het architecturale pareltje aan de Winston Churchilllaan 228 platgooien en er een appartementsgebouw van acht verdiepingen op-trekken. De buurt steigert. Misschien steekt het gewest er een stokje voor en kan de Normandische villa blijven.

“De villa is eengetuigenis van een tijdperk, maar bevindt zich tussen twee appartements-gebouwen en is moeilijk te renoveren”

TOPAZ KRIJGT STEK AAN SAINCTELETTE

BRUSSEL – Topaz, het dag-centrum voor palliatieve zorg van het UZ Brussel, krijgt een bijkomende vestiging in het centrum van Brussel in een voormalig bankgebouw aan het Saincteletteplein.

H et gebouw aan het kanaal, op de hoek van de Akenkaai en het Saincteletteplein, wordt een ver-zamelplaats voor alles wat met levenseinde te maken heeft. Dat zegt Albert Stas, directeur van het gloednieuwe Huis van de Mens. “Bij de Unie Vrijzinnige Verenigingen (UVV) kan men terecht voor een wilsbeschik-king. Topaz, het dagcentrum voor palliatieve zorg, zal hier een werking uitbouwen. Omega, een dienst voor palliatieve thuis-zorg, krijgt er een uitvalsbasis voor Brussel en de UVV zelf staat ook in voor rouwzorg. Tot slot onderhandelen we met de vzw Centrum voor Zelfmoord-preventie over een verhuis naar het Sainctelettegebouw.”Anderhalf jaar geleden besliste de VGC om het voormalige bank-gebouw te verkopen. In novem-ber werd een koper gevonden: de vzw Sainctelette 17, opgericht door onder meer VUB-voorzitter Eddy Van Gelder en de Brusselse bankier Filip Moeykens. De vzw telde 2,8 miljoen euro neer voor het gebouw en besliste om er aan sociale organisaties onder-dak te bieden. “Ik heb meer aan-vragen ontvangen dan ik plaats heb,” zegt Albert Stas.Voor Topaz is dit een buiten-kans. Het dagcentrum voor pal-liatieve en supportieve zorg is op en top Brussels. De helft van de patiënten zijn Brusselaars, het behoort toe aan het UZ Brussel en het wordt voornamelijk door de VGC gesubsidieerd. Maar het ligt momenteel wél in Wemmel, net buiten de Ring. Het dagcen-trum waar dagelijks vijftien à twintig gasten verblijven met een mogelijk levensbedreigend probleem, zal in Wemmel blij-ven maar krijgt een dépendance aan het kanaal. “We krijgen hier een kantoortje, kunnen mensen ontvangen en zullen ook ateliers kunnen organiseren over pallia-tieve zorg,” vertelt Margriet De Maegd van Topaz, terwijl ze ons rondleidt op de zesde verdieping van het voormalige bankgebouw met prachtig uitzicht over Brus-sel. Nog een likje verf en over enkele weken kan de inhuldi-ging plaatsvinden. SVG

OPMERKELIJK

© G

OO

GL

E STR

EE

T VIEW

op de fax. Niemand te bereiken.Maar ter zake. Op naar het nummer 228, naar de bedreigde villa, waar kleine bedrijfjes huizen en zelfs nog

ruimte is voor meer. Er hangt een bordje met ‘te huur’ op. Achterin de tuin is een glimp op te vangen van de conciërgewoning. Het domein binnensluipen is verleidelijk, maar deontologisch gezien verboden.

ProtestDe Normandische villa wordt niet voor het eerst bedreigd. Eerder ge-beurde dat al in 1981 en 2004. Buurtbewoners en Pétitions Pa-trimoine organiseerden de laatste keer samen het verzet. Nu nemen de buurtbewoners het voortouw. Buurtbewoner Hans van der Saag aan onze collega’s van brussel-nieuws.be: “De bouwpromotor wil de hele villa afbreken en in de plaats een appartementsgebouw optrek-ken van acht verdiepingen hoog, even hoog als de appartementen links en rechts. Er komt ook een overdekte parking met 28 plaatsen, maar we gaan in de wijk een folder

BDW 1373 PAGINA 3 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 WEEKOVERZICHTWOENSDAG 3 APRIL 2013DODE bIj bRAND IN mOLENbEEk. Bij een brand in Sint-Jans-Molenbeek is een dode gevallen. Het vuur aan de Daring-laan, vlakbij het Edmond Machtensstadion, zou mogelijk zijn aangestoken. De brandweer meldt dat de deur van het apparte-ment van het slachtoffer geforceerd is.

DONDERDAG 4 APRIL 2013PROTEST TEGEN AFbRAAk VILLA. Bouwpromotor Yo wil de Normandische villa aan de Churchilllaan 228 in Ukkel afbreken. De bouwpromotor wil de villa ver-vangen door een appartementsgebouw met

acht verdiepingen. Vandaag is de laatste dag waarop bezwaar-schriften kunnen worden ingediend bij de gemeente. De buurt wil voor de overlegcommissie van 25 april massaal mobiliseren en protesteren. Volgens de buurtbewoners is de villa een uniek voorbeeld van hoe de Winston Churchilllaan vroeger was.

ACTIVISTES STEUNEN AmINA. Voor de moskee in het Jubel-park van Brussel protesteren vijf activistes van de feministische actiegroep Femen. De groep roept op tot een topless jihad in ver-schillende Europese steden om Amina te steunen. De negentien-jarige Tunesische vrouw veroorzaakte een schandaal door topless foto’s van haarzelf op het internet te plaatsen en is sinds enkele dagen vermist. De korte manifestatie verloopt zonder incidenten.

VRIjDAG 5 APRIL 2013GROTE INVESTERINGEN IN NIEUWE CONCERTZAAL. Het prijskaartje voor Paleis 12, de nieuwe concertzaal op de Heizel, is opgelopen tot 20 miljoen euro. Van dat bedrag is drie miljoen uitgegeven aan de akoestiek van het gebouw. Paleis 12 is de eerste concrete realisatie van Neo, het project voor de groot-schalige vernieuwing van het Heizelplateau. Verwacht wordt dat het gebouw tegen de zomer klaar zal zijn.

ZATERDAG 6 APRIL 2013bRUSSEL WEIGERT VERGUNNING bRUEGEL. De Vlaamse jeugdherberg Bruegel krijgt geen toestemming van de stad Brussel om uit te breiden. Dat is een zware ontgoocheling want het oude gebouw achter de Kapellekerk heeft dringend nood aan renovatie en uitbreiding. Beheerder Ruud Vervaeren zegt dat alle documenten klaar zijn, enkel de stad zelf moet nog groen licht geven. Nog volgens Vervaeren is Bruegel een Vlaams project, gefinancierd door minister Geert Bourgeois (N-VA), en wordt het daarom geboycot door het Brussels Gewest.

mARS VOOR SANS PAPIERS. Aan het Klein Kasteeltje in Brussel-Stad begint deze namiddag een solidariteitsmars voor mensen zonder papieren. De manifestanten vragen om een ander asiel- en migratiebeleid. Tijdens de mars worden er spandoeken gedragen met slogans als “De gesloten centra zijn vernederend voor de mensheid” en “Sans-papiers zonder rechten, verpletterd door de wet.” De mars doorkruist Vlaanderen en Wallonië tot 21 april. Naar schatting zijn er tachtig manifestanten aanwezig.

ZONDAG 7 APRIL 2013bRUSSEL EERT GESNEUVELDE SOLDATEN. Het Belgisch ministerie van Defensie houdt een herdenkingsplechtigheid aan het monument van de Onbekende Soldaat, beter bekend als Con-greskolom. Het ministerie herdenkt de 101 Belgische militairen die gesneuveld zijn tijdens de Koreaanse Oorlog, die 60 jaar geleden eindigde. De plechtigheid kadert in de Veteranendag die sinds 1998 op 7 april wordt gehouden.

mAANDAG 8 APRIL 2013EmIR kIR WAARSChUWT bORDELEN. De burgemees-ter van Sint-Joost-ten-Node gaat nauwlettend toekijken op de naleving van de wet door bordeeluitbaters. Kir (PS) geeft de 104 bordelen op het grondgebied van Sint-Joost tot 1 mei de tijd om het stedenbouwkundige en politiereglement na te leven. Indien dit niet gebeurt, dreigt een sluiting.

DINSDAG 9 APRIL 2013VERmEERSCh bESChULDIGD VAN OPLIChTING. De nieuwe investeerders uit Dubai dienen klacht in tegen Johan Vemeersch, de voorzitter van FC Brussels. Volgens hen zou hij de gemaakte afspraken niet zijn nagekomen en zou hij niet de eigenaar zijn van de tweedeklasser. Vermeersch zelf ontkent de feiten.

Hoelang houdt de Normandische villa aan de Churchilllaan nog stand?

verspreiden om zoveel mogelijk mensen tegen de afbraak te mobi-liseren.”Schepen van Stedenbouw Marc Cools (MR) zit duidelijk verveeld met de zaak. Hij vertelt in verschillende media een enerzijds-anderzijds-verhaal: “Het is een complex dossier met enerzijds een villa die welis-waar een getuigenis van een tijdperk is, maar toch niet merkwaardig is. Anderzijds bevindt de villa zich tus-sen twee appartementsgebouwen en is ze moeilijk te renoveren. In dit stadium heeft de gemeente nog geen mening, die heeft ze pas na de over-legcommissie. Het zal overigens in-

teressant worden om de argumen-ten van beide partijen te horen.”

Langeveld/LongchampHet ziet er naar uit dat de gemeente van de vervelende klus - afbraak of niet - bespaard zal kunnen blijven. Bij Monumenten en Landschappen, zo vernam de krant Le Soir, werd in januari een dossier ingediend om de villa aan de Churchilllaan te beschermen. Tijdens de eerste mi-nisterraad na het reces zal de rege-ring akte nemen van de aanvraag tot bescherming. De regering moet zich dan binnen de drie maanden uitspreken over de fond. Tijdens die

periode wordt de stedenbouwkun-dige aanvraag opgeschort. Pétitions-Patrimoine heeft negen jaar geleden al eens geprobeerd om de villa te laten beschermen. Dat is toen niet gelukt. In het gewestelijk bestemmingsplan staat de zone ingekleurd als een zone met cultu-rele, esthetische en/of historische waarde. De Normandische villa her-innert ons aan de Winston Chur-chilllaan van weleer, toen de straat nog gewoon Langeveld/Longchamp heette.

Danny Vileyn

Annemie Neyts werd op een brutale manier als partijvoorzitter opzij geschoven door Guy Verhofstadt. Verhofstadt zag je daarna veranderen, maar Neyts niet. Of ze nu voorzitter was of minister, ze is altijd dezelfde gebleven.”Opiniemaker Rik Van Cauwelaert laat zijn licht schijnen over het verschil tussen mannen en vrouwen in de politiek (in De Morgen).

Steden leveren internationaal strijd om investeerders. Ik zie zo’n investeerder liever in Vlaams-Brabant dan in Ile-de-France. Laat ons de sociaal-economische interactie tussen de regio’s beter organiseren.”

Minister-president Charles Picqué (PS) legt uit waarom Vlamingen baat hebben bij een welvarend Brussel en omgekeerd (in De Tijd).

Wie thuis zaden op overschot heeft of op zoek is naar zeldzame zaden, moet gaan ‘seeddaten’ tijdens de bio- en ecobeurs Valeriaan. Op de laatste dag van deze drie-daagse beurs kan men zaden en plantengoed ruilen of verkopen voor maximaal 1 euro per stuk of per pakje. Seeddate is een origineel concept van Velt Brussel, de

SeeddateHETWOORD

© IVA

N P

UT

“

“

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF

Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren. Samen met haar Waalse tegenhanger Nature & Progrès orga-niseert ze al voor de derde keer deze bijeenkomst voor zadenliefhebbers. Wie zijn zaden niet kwijtgeraakt kan ze na afloop nog doneren aan de Velt Brussel Giftbox, of ter beschikking stellen aan de zadenbibliotheek die Velt Brussel zal oprichten. De zadenruil zal plaatsvin-den op 21 april tussen 14u en 19u in de zalen van Thurn & Taxis Brussel. jonas Gilles

Samengesteld door jonas Gilles


Onderwijs > In sommige wijken meer dan duizend plaatsen te weinig

Brusselse scholen zijn slecht verdeeld

BRUSSEL – Een vijfde van de onderwijsplaatsen in Brusselse scholen is slecht gelokaliseerd. Dat blijkt uit een studie van het Agentschap voor Territoriale Ontwikkeling (ATO), dat cijfers van het Franstalig en het Nederlandstalig onderwijs samenlegde. Tegen 2020 zijn er 42.000 extra plaatsen nodig, maar de capaciteitsverschillen tussen de wijken zijn enorm.

H et capaciteitsprobleem in het Nederlandstalig onder-wijs werd afgelopen maan-

den opnieuw pijnlijk duidelijk. Vol-gens het LOP vonden voor volgend schooljaar meer dan zeshonderd kinderen uit voorrangsgroepen (Ne-derlandstaligen en GOK-leerlingen) geen plaats in de onthaalklas van het Nederlandstalig onderwijs, en nog eens zeshonderd kinderen vie-len uit de boot voor de eerste kleu-terklas in de scholen van hun keuze. Ook het Franstalig onderwijs kampt met tekorten. Met de komende de-mografische explosie is het voor beide gemeenschappen alle hens aan dek om plaatsen te creëren.Nochtans zijn er over het hele ge-west in principe genoeg plaatsen om

“In principe zijn er genoeg plaatsen, maar ze zijn slecht verdeeld”

De wijken met een tekort bevinden zich vooral in de eerste kroon. Buur-ten die zowel voor kleuter- als voor lager onderwijs met grote tekorten kampen zijn de wijken Brabant en Dailly in Schaarbeek, de Havenwijk in Stad Brussel, Weststation in Mo-lenbeek, Bosnië in Sint-Gillis, en Laag-Vorst. Ook bepaalde wijken in Sint-Joost, Elsene en Etterbeek kampen met pijnlijke tekorten. In de tweede kroon zijn er hier en daar ook wat plaatsen te weinig, maar daar kunnen kinderen vaak naar scholen in naburige wijken, waar er wel een overschot is.

elk kind op te vangen. Dat staat in de studie van het gewestelijke Agent-schap voor Territoriale Ontwikkeling (ATO), die gebaseerd is op cijfers van het Franstalig en het Nederlands-talig onderwijs samen. De cijfers komen uit het schooljaar 2009 en 2010. Toen waren er 222.780 plaat-sen bezet, terwijl er maar 202.326 kinderen en jongeren op school-gaande leeftijd gedomicilieerd wa-ren in het gewest. Ook kinderen die buiten het gewest wonen, vooral in Vlaanderen, komen in Brussel naar school. “Het totale aantal plaatsen in het gewest, voor de scholen van de twee taalgemeenschappen sa-men, is dus hoger dan het aantal gedomicilieerde kinderen,” zegt da-tamanager Michel Breton van ATO.

Maar de studie bekeek de capaciteit ook op wijkniveau, en daar wringt het schoentje. Waar er in sommige buurten een overschot aan plaatsen is, kan in andere wijken het tekort oplopen tot meer dan duizend plaat-sen. In totaal waren er in 2010 bijna 37.000 plaatsen te weinig opdat elk kind een school dichtbij huis zou vinden, vooral in het lager onder-wijs. “Het is nochtans belangrijk dat kinderen in eigen buurt naar school kunnen als ouders dat willen. De slechte verdeling brengt grote mo-biliteitsproblemen met zich mee – kijk maar hoe rustig het is tijdens de schoolvakanties - én het zorgt voor ongelijkheid: niet elke burger heeft dezelfde toegang tot sociale voorzie-ningen,” zegt Breton.

“Het aanbod in de arme sikkel, van Sint-Joost tot laag-Sint-Gillis, is daarentegen echt onvoldoende. Het aantal kinderen is er groter dan het aantal plaatsen,” zegt Breton. “Dat gebied wordt bovendien afgegrensd door barrières zoals de spoorweg en de Kleine Ring, die het moeilijker maken om verder op zoek te gaan naar een school.” Komt daarbij dat het tekort in deze wijken waarschijnlijk nog wordt onderschat. “In de armere buur-ten woont een relatief groot aantal mensen die niet zijn ingeschreven in het Rijksregister. Ook die kinderen nemen plaatsen in.”In het oosten van het gewest zijn er minder problemen met de capaci-teit. Daardoor ontstaat de paradox dat kinderen uit welgesteldere buur-ten vaker naar een school in eigen buurt kunnen, hoewel hun ouders mobieler zijn en hen in theorie ge-makkelijker naar een verafgelegen school zouden kunnen brengen. “Terwijl je in de minder gegoede zo-

OVERZICHT VAN DE TEKORTEN PER WIJK VOOR HET LAGER ONDERWIJS IN HET SCHOOLJAAR 2009 - 2010

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!( _̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂ !(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂!(

!(

!(!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(̂_

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(̂_

_̂

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ _̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ !(

!(

!(

!(

LAGER ONDERWIJS - KAART P3Relatieve opvangcapaciteit per wijk en aantal ontbrekende plaatsen in de deficitaire wijkenSchooljaar 2009-2010

Vervaardigd met Brussels UrbIS®© - Distribution & Copyright CIBG¹0 2 41 Km

Bron : ETNIC / Vlaams Ministerie van Onderwijsen Vorming (aanbod) - BRAT (vraag)

Binnen de wijk, verschil tussen het aantal kinderen die deleeftijd hebben om het lager onderwijs te volgen en het aantal plaatsen in het gewoon lager onderwijs

Relatieve opvangcapaciteit per wijk : verhouding tussenhet aantal plaatsen in het gewoon kleuteronderwijs en depotentiële vraag (aantal kinderen woonachtig in de wijk endie de leeftijd hebben om het lager onderwijs te volgen)

> 1

0.5 - 1

< 0.5

Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk met lagere school

Minder dan 30 kinderen woonachtig in de wijk zonder lagere school

Nederlandstalige scholen_̂

Franstalige scholen!(

Wijkgrenzen

1 000500100

Gemeentegrenzen

CARTOGRAFISCHE EN KWALITATIEVEINVENTARIS VAN DE VOORZIENINGEN

EN DIENSTEN AAN DE BEVOLKING

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!( _̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂ !(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂!(

!(

!(!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(̂_

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(̂_

_̂

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ _̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ !(

!(

!(

!(






> 1

0.5 - 1

< 0.5





Wijkgrenzen

1 000500100

Gemeentegrenzen



Verhouding tus-sen het aantal plaatsen in het lager onderwijs en het aantal

kinderen in de wijk op die leeftijd.

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!( _̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂ !(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂!(

!(

!(!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(̂_

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(̂_

_̂

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ _̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ !(

!(

!(

!(






> 1

0.5 - 1

< 0.5





Wijkgrenzen

1 000500100

Gemeentegrenzen



Verschil tussen het aantal kinderen en het aantal plaatsen binnen een wijk.

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!( _̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂ !(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂!(

!(

!(!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(̂_

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(̂_

_̂

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ _̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ !(

!(

!(

!(






> 1

0.5 - 1

< 0.5





Wijkgrenzen

1 000500100

Gemeentegrenzen



Franstalige scholenNederlandstalige scholen

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!( _̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂ !(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂!(

!(

!(!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(̂_

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(̂_

_̂

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ _̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ !(

!(

!(

!(






> 1

0.5 - 1

< 0.5





Wijkgrenzen

1 000500100

Gemeentegrenzen



BR

ON

: ETNIC / VLA

AM

S MIN

ISTERIE VA

N O

ND

ERW

IJS EN VO

RM

ING

(AA

NB

OD

) - BR

AT (VRA

AG

)

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!( _̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂ !(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂!(

!(

!(!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(

_̂

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

_̂

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

_̂

!(̂_

!(

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(̂_

_̂

!(

!(

!(

_̂

!(̂_

_̂

!(

!(̂_

!(

!(

!(

_̂

!(

!(

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ _̂

_̂

_̂

_̂

_̂

_̂ !(

!(

!(

!(






> 1

0.5 - 1

< 0.5





Wijkgrenzen

1 000500100

Gemeentegrenzen




nes vaak moeders ziet die met kleine kinderen het openbaar vervoer op moeten.” Te weinig plaatsen in een wijk be-stendigt volgens Breton ook maat-schappelijke problemen. “Het is een garantie op gettovorming. Bij een te-kort blijven enkel de leerlingen over die echt nergens anders naartoe kunnen. Ouders die een beetje am-bitie hebben, zoeken een betere op-tie. Creëer je in zo’n wijk echter een overschot, dan komen daar automa-tisch ook middenklassekinderen op af, wat voor een betere mix zorgt.”

FreinetDaarnaast zijn er ook buurten waar er in principe capaciteit genoeg is, maar waar toch weinig kinderen in eigen buurt naar school blijken te gaan. “Daar is er eerder een kwa-litatief probleem,” concludeert de studie. “In de wijk Leopold III-laan in Evere bijvoorbeeld is er enkel een Franstalige kleuterschool van het Freinetonderwijs, waar niet alle ou-ders voor gewonnen zijn. In andere wijken is er dan weer enkel een Ne-derlandstalige school, zoals in Ko-renveld en Stalingrad, of enkel een Franstalige school, zoals in de wijk Brugmann-Lepoutre.” De conclusie van het ATO: een vijfde van de lagere scholen en kleuter-scholen in het Brussels Gewest is slecht verdeeld. Bovendien is er

een demografische explosie aan de gang, wat de vraag naar nieuwe en beter gelokaliseerde plaatsen nog prangender maakt. Tegen 2020 zijn er in het kleuter- en lager onderwijs nog eens bijna 30.000 extra plaat-sen nodig tegenover 2010. In het middelbaar onderwijs moeten er 12.500 plaatsen bijkomen. “Wij zien de demografische explosie als een gouden kans,” zegt Breton. “De situatie was lange tijd geblok-keerd: afbouwen in bepaalde wijken is moeilijk en je kunt geen nieuwe plaatsen rechtvaardigen als er geen kinderen bijkomen. Nu kunnen we

het stijgende aantal leerlingen aan-grijpen om de situatie recht te trek-ken.”Voor 2015 ziet de situatie er vol-gens ATO nog relatief goed uit. Als alle beloofde plaatsen er komen, dan blijven er voor het basisonder-wijs nog zestien wijken over waar er nood is aan meer capaciteit. Er zijn volgens het ATO ook heel wat terrei-nen beschikbaar om het aanbod uit te breiden. “Tegen 2020 zijn er nog veel plaatsen nodig, maar het heeft ook geen zin om die meteen te creë-ren. Dan zit je weer tijdelijk met een overschot.”

“Niet tevreden met 20 procent”Brussels minister Vanhengel (Open VLD), in de VGC bevoegd voor On-derwijs, vreest echter dat de gepro-grammeerde plaatsen tegen 2015 geen soelaas zullen bieden. “2015, dat is volgend schooljaar al. Niet alle geplande scholen zullen dan gebouwd zijn. En ook voor 2020 is er haast nodig. Het duurt gemak-kelijk een paar jaar voor een school er ook effectief komt. Tussen droom en daad staan altijd praktische be-zwaren.”Bovendien brengt de studie de ver-schillen in capaciteitsdruk tussen de twee gemeenschappen niet in kaart, benadrukt Vanhengel. Voor het Nederlandstalig onderwijs, dat een vijfde van de plaatsen in de stu-die vertegenwoordigt, ligt de situatie anders. “In het Nederlandstalig on-derwijs, zijn er, in tegenstelling tot het Franstalig onderwijs, nergens overschotten, ook niet in de tweede kroon. Bovendien zijn er aan onze kant minder verschillen in reputatie tussen de scholen en de netten, en zijn ze allemaal even bevraagd. Het gaat aan Nederlandstalige kant dus niet om een slechte verdeling, maar om absolute tekorten.” Het Nederlandstalig onderwijs moet zich bij de verdere uitbreiding ook niet aan een aandeel van rond de twintig procent houden, vindt Vanhengel. “Alle ouders hebben een grondwettelijk recht om een net en een taalgemeenschap te kunnen kiezen. Iedereen die Nederlandsta-lig onderwijs wil, moet dat kunnen krijgen. En daar zitten we nog lang niet. Alleen al om de zeshonderd kinderen uit voorrangsgroepen die dit jaar uit de boot vallen van onder-wijs te voorzien, hebben we dertig extra scholen nodig. Die vraag moet dringend ingevuld worden.”� Goele�De�Cort�/�

brusselnieuws.be

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

“In het Neder-landstalig onder-wijs zijn er nergens overschotten”

KLACHT OVER FRAUDE TIJDENS EXAMEN BRANDWEER

Een Franstalige kandidaat-brandweerman be-schuldigt een ACV-gedelegeerde ervan te hebben gesjoemeld met examenvragen.

De Franstalige kandidaat slaagde niet voor de schrif-telijke proeven en trekt nu naar de Raad van State om het examen aan te vechten. Dat schrijft La Libre Bel-gique. Het examenverloop was volgens hem oneerlijk. Selor organiseerde de examens op twee momenten: in de voormiddag eentje voor Franstaligen, in de namid-dag voor de Nederlandstaligen. De examens waren identiek, op de taal na. Vlamingen hadden dus een af-getekend voordeel. Zo kon iemand de Franstalige vra-gen doorgeven aan een Nederlandstalige kandidaat.Er werd tijdens dat examen in augustus ook effectief gefraudeerd, zo beweert de klager. Op het Franstalig examen was een vakbondsgedelegeerde aanwezig van het ACV. Die zou de vragen hebben ingekeken en hebben doorgegeven aan enkele Nederlandstalige kandidaten. Waaronder zijn eigen zoon, die toevallig deelnam aan de schriftelijke proef.Bij het ACV zijn ze op de hoogte van de klacht. “De klacht werd meteen na het examen ingediend,” zegt

vakbondssecretaris Rudi De Coster. “Staatssecretaris Christos Doulkeridis (Ecolo) heeft beslist de examens toch te laten doorgaan.” Nadien werden er nog fysieke en mondelinge proeven georganiseerd.Volgens De Coster was de ACV-gedelegeerde inder-daad op het Franstalig examen aanwezig, en nam diens zoon inderdaad deel aan het Nederlandstalig examen, “maar hij heeft de vragen nooit doorgege-ven. Hij is trouwens vroeger vertrokken, omdat hij op vakantie ging.”De Raad van State zal zich nu over het verloop van de examens moeten uitspreken. Geeft die de klager gelijk, dan zullen de aanwervingen geannuleerd wor-den. Dat zou een stevige streep door de rekening zijn van de Brusselse brandweer, die al jaren met een per-soneelstekort kampt.De affaire speelt zich ook af met op de achtergrond een jarenlange juridische strijd over de taalkaders, die het aantal Franstalige en Nederlandstalige brand-weermannen vastleggen. Onlangs nog heeft de Raad van State het taalkader voor de brandweer bevestigd dat in 2011 door de Brusselse regering werd vastge-legd. �SVG

‘Dit is geen straf’BRUSSEL - Volgens PS’er Ridouane Chahid is Adelheid Byttebier (Groen) als MIVB-voorzitter “ontslagen” omdat ze het partijstandpunt niet voldoende heeft verdedigd. De waarheid is waarschijnlijk iets prozaïscher.

Voor de buitenwacht kwam de wissel onverwacht. Adelheid Byttebier leek zich als MIVB-voorzitter te vermeien in haar functie. Ze had ook nog maar een jaar te gaan. Vrijdag, net voor de paasvakantie, kwam het bericht dat haar partijgenoot Alain Beeckmans de fakkel overneemt.Volgens MIVB-vice-voorzitter Ridouane Chahid (PS) heeft dat “ontslag” te maken met de MIVB-beslissing om in de toekomst hybride bussen te kopen. Byttebier onthield zich tijdens de stemming, terwijl de groenen (vooral Ecolo dan) vasthouden aan gasbussen. Ze had tegen de beslissing moeten stemmen, en volgde dus de partijlijn niet.Als dat al zou kloppen, dan is dat alvast maar een deel van de waarheid. De positie van Byttebier was al lan-ger wankel. “Al voor de gemeenteraadsverkiezingen voerde Groen het debat over de onverenigbaarheid van de functie van schepen met die van het voorzit-terschap van de MIVB,” zegt Groen-partijvoorzitter Malika Abbad.In december werd Byttebier schepen. Ze mocht de onderhandelingen over het MIVB-beheerscontract afronden - “we konden haar daar moeilijk tijdens de onderhandelingen van afhalen,” zegt Abbad, maar daarna zou ze de fakkel moeten doorgeven.Die laatste beslissing viel net voor de paasvakantie. Ze is logisch, zegt Abbad. Er is immers een risico op be-langenvermening. Ze verwijst naar de discussie over de trams en de metro naar Schaarbeek, waarbij zowel het Schaarbeeks schepencollege als de MIVB betrok-ken partij zijn.Volgens Abbad is het onzin dat de partij Byttebier met een gedwongen ontslag heeft willen straffen omdat ze het partijstandpunt niet voldoende heeft verdedigd. “Er was geen dictaat. Zo werken wij niet. We laten de bestuurders een zekere vrijheid. Anders zouden we gewoon een fax kunnen versturen met onze beslis-sing,” zegt Abbad.En Byttebier zelf? Die verdedigt haar stemgedrag. “Ik ben in principe voorstander van hybride bussen - de technische studie van de MIVB hierover was duide-lijk - maar heb me onthouden. Ik wilde als voorzit-ter de polarisatie niet op de spits drijven. De raad van

Politiek�> Byttebier voorzitter af bij de MIVB

© B

AS

BO

GA

ER

TS /

IMA

GE

DE

SK

.BE

Adelheid Byttebier (Groen): “Als MIVB-voorzitter wou ik de polarisatie niet op de spits drijven.”

bestuur moet de komende maanden nog belangrijke beslissingen nemen. Het is belangrijk om de cohesie te bewaren.” Volgens Byttebier had een tegenstem niet veel uitgehaald omdat er sowieso een meerder-heid voor hybride bussen was.Opmerkelijk is dat Byttebier zich niet gewonnen geeft. Ze blijft bij haar standpunt dat beide functies wel degelijk verenigbaar zijn. “De statuten zijn dui-delijk: een uitvoerend mandaat kan gecombineerd worden met een bestuursfunctie bij een vzw of over-heidsbedrijf.”Abbad: “Politiek is ook werken in groep. Byttebier moet zich neerleggen bij de beslissing van de meer-derheid in het partijbestuur.”De formele beslissing door de Brusselse regering over de voorzitterswissel bij de MIVB is voorzien voor half april.� Steven�Van�Garsse�/�Laurent�Vermeersch

Maart 2006: ouders schuiven aan de schoolpoort aan in Schaarbeek.


Of het nu om haar sociaal, filo- sofisch, economisch, duur-zaam of praktisch karakter

is, het LETS-ruilsysteem zit op lo-kaal vlak in de slipstream van het alternatieve denken over overleven op deze planeet. Het concept ba-seert zich op gratis dienstverlening of goederen afstaan in ruil voor het ledigen van eigen behoeften. Ik ben handig in douches en toiletten re-pareren, jij hebt snoeihout te veel. Hij kan me leren fotograferen en zij is goed in confituur maken, verstel-werk en snel strijken. Of hoe we alle-maal iets kunnen wat waarde heeft. Het Lokaal Economisch Transactie Systeem (LETS) brengt die mensen op een site bij elkaar en laat hen kie-zen wat ze nodig hebben in ruil voor eigen kennis en inzet. Geld komt er niet bij te pas. Voor wat hoort wat.Het ‘overlevingsprincipe’ is niet nieuw. LETS ontstond in de jaren 1980 in Canada. Eind vorige eeuw

BRUSSEL – LETS Brussel is een voorbeeld van hoe de lokale ruilhandel van diensten en producten de structuren van vorige eeuw countert. Eind april pakt de alternatieve ‘service club’ uit met een infomoment in Gemeenschapscentrum De Markten. Handige Harry’s van alle geslachten kunnen er gratis hulp vragen en bieden.

Lieve Polet (links) en Nadia Mahjoub: “Sinds de herfst zijn een vijfentwintigtal mensen lid geworden van LETS Brussel, gewoon dankzij de site en via mond-tot-mondreclame. Nu gaan we officieel van start.”

© SASKIA VANDERSTICHELE

Economie > Nederlandstalige ruilhandel LETS organiseert zich op gewestelijk vlak

‘Als jij mijn nek masseert, kuis ik jouw pc op’

ten- en ambachtenforum Dooweb.org wel dat LETS Brussel op oprich-ting wachtte. We groepeerden onze krachten.”Sinds de herfst hebben zich een vijf-entwintigtal mensen lid gemaakt, gewoon dankzij de site en mond-tot-mondreclame. Lieve Polet: “We willen heel het gewest bestrijken als Nederlandstalige vereniging. LETS Brussel aanvaardt deelnemers van buiten de stad voor zover ze in de di-recte Rand wonen of een duidelijke band met Brussel kunnen aantonen. Het Nederlands is onze communi-catietaal, anders moeten we begin-nen te vertalen of verglijden we snel in het cliché dat met één Fransta-lige in de groep iedereen uit sociale compassie Frans begint te spreken. Dat willen we vermijden. Bovendien hebben de Franstaligen hun SEL-afdelingen.”Net als de opkomst van diverse ty-pes herstelcafés zoals Repair Café gaat er een ballonnetje van hoop op

voor dit nieuwe economisch stelsel. Het past in de slowbeweging van deze tijd en bij het gevoel van onbehagen ten aanzien van de financiële crisis. Polet ziet LETS Brussel als het re-sultaat van een denkoefening over de markteconomie. “Ik vind al tien-tallen jaren dat een ruilmaatschap-pij op kleinschalig vlak gezonder functioneert dan een maatschappij die draait rond geld. Je moet geen monetair expert zijn om te beseffen dat de waarde van geld gelinkt is aan bankspeculaties, aan virtuele waar-den. Het algemeen gokken wordt één groot casinospel. Hoe lang houdt dit nog stand? De overheid doet of haar neus bloedt. Geen wonder dat klein-schalige initiatieven als LETS re-gulerend proberen te werken: think global, act local. Met LETS Brussel willen we van mens tot mens de handel en wandel doen draaien, en-kel gebaseerd op het invullen van de behoeften. Onze vereniging draagt bij tot die denkoefening, al is het ook

een protest van “zo kan het niet ver-der.” Werkuren kosten geld, dus tijd is geld en energie. Daar biedt LETS een oplossing voor.”Die oplossing ligt voor Polet en Mah-joub zowel in het ‘verletsen’ van goe-deren – een oude fiets of kinderkle-ren bijvoorbeeld – als iets ‘doen’ voor elkaar: koken of muziek draaien voor een feestje of een nacht op een zieke passen. Het succes van de beweging draait nu eenmaal zowel op een (groot) aanbod aan (vak)kennis en handigheid als op ruil- of weggeef-goederen: een collectie tijdschriften tegen schilderwerk. Mahjoub: “Ons betaalmiddel heet ketje, en staat voor spaartijd. Iets kan als richt-waarde aan 20 ketjes per uur geta-rifeerd worden, maar onderhandelen kan altijd. De LETS’er mag maar voor 250 ketjes in het rood gaan, dan moet hij eerst zelf wat presteren of leveren vooraleer hij iets terug kan krijgen. Het moeilijkste is natuurlijk de waardebepaling, maar daar heb-ben we referenties voor. Zowel voor een luisterend oor, een oppasdienst voor katten als voor gordijnen naai-en. Als jij mijn nek masseert, kan ik voor jou de pc opkuisen.”

Jean-Marie Binst

“Ons betaalmiddel heet ketje en staat voor spaartijd. Iets kan als richtwaarde 20 ketjes per uur hebben, maar onderhandelen kan altijd”

kreeg het langs Franstalige zijde in onze contreien voet aan de grond als Système d’Echange Local (SEL). Wallonië telt inmiddels 71 afde-lingen. Vlaanderen heeft 39 lokale LETS-groepen. Ook in Brussel slaat de beweging aan, met 13 Fransta-lige clubs, waarvan twee regionaal georganiseerd. Vorig jaar namen vier Nederlandstaligen vanuit Ge-meenschapscentrum De Platoo het voortouw voor de oprichting van LETS Brussel: Lieve Polet, Lies Van Overschée, David Homan en Nadia Mahjoub. Met een projectsubsidie van 500 euro van de Vlaamse Ge-meenschapscommissie (voor flyers en een promotieavond op 26 april) en veel vrijwilligerswerk hebben ze al een goed uitgewerkte website Letsbrussel.be klaar. Nadia Mahjoub: “Toen ik vorig jaar mijn haar wou la-ten verven, merkte ik dat er in Brus-sel geen Nederlandstalige LETS te vinden was. Al stond op het arties-

Basiskennis fotografie, notenleer, gitaarspelen, rollerskaten. Hulp bij verhuis, tuinieren, houthakken, behangen, boekhouding, belastingsaangifte, genealogie, spreekbeurten. Herstelwerk, (leren) naaien, breien, strijken, samen koken, schrijnwerkerij en loodgieterij. Taaladvies en vertaalwerk. Babysitten, ziekenhulp, homesitting bij afwezigheden. Alternatieve therapieën: reiki, Bach, Aura, Chakra, Feet, aromatherapie en massage. Uitlenen van kampeermateriaal. Uitstippelen van fietsroutes. Gewoon praten of elkaar knuffelen.

LETS-aanbod gaat erg ver

Instapreceptie en infomoment LETS Brussel op vrijdag 26 april om 19u30 in GC De Markten, Oude Graanmarkt 5, Brussel. Info: 02-242.83.97 en www.letsbrussel.be


Advertentie 1/2 pagina liggendHuis van de mens

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Charles Picqué (PS), nog één maand minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, is de demo-grafische boom beu. Kotsbeu. En dat terwijl het lente wordt en de boom nog meer zal groeien. In De Tijd klinkt zijn bekentenis zo: “We hadden die demografische boom nooit kunnen voorspellen. Als Brussel niet zo’n enorme bevolkingsgroei had gekend, zou onze werkloosheidsgraad beter zijn dan twintig jaar geleden.”

Nou nou. Niemand, zelfs Charles niet, heeft dus kunnen voorspellen dat mensen kinderen maken en die kin-deren een plaatsje op school, een bed en aandacht nodig hebben. Paradoxaal genoeg moet Picqué tot zijn grote ontsteltenis vaststellen dat Brussel aantrekkelijk is geworden voor vele mensen, en dit omdat niemand zag dat ze hier kwamen wonen.

Kop op en borst vooruit! Het is lente. Al die nieuwe inwoners hebben plaats nodig, en wat levert meer plaats op dan gebiedsuitbreiding? In Le Soir stond aan het begin van de week - dat is dus na het weekend - een interview met Jean-Claude Daoust, de voorzitter van de Brusselse werkgeversorganisatie en tevens baas van het gelijk-namige interimbedrijf. Daoust breekt een lans voor de Brusselse Hoofdstedelijke Gemeenschap, ook bekend als de Brussels Metropolitan Region: “Se parler au sein d’une zone élargie, c’est une thèse patronale. Voilà des projets concrets, intéressants. Plus intéressants que de se dire: ‘On va se parler entre Régions.’ Je ne comprends pas la frilosité du Voka, comme s’il n’avait pas envie que Bruxelles se développe au-delà de ses 19 communes.” Waarop Le Soir dan vraagt wat de inzet is voor Brussel. Daoust: “L’enseignement! (...) L’enseignement francophone doit beaucoup plus tenir compte de la réalité bruxelloise et collaborer avec la Communauté flamande pour organiser le bilinguisme.”

Prachtig toch hoe patroons en politici elkaar aanvullen. Twee en twee is nog altijd vier. Dat moet je, in tegen-stelling tot tweetaligheid, niet organiseren, het gebeurt vanzelf. Binnenkort begint Daoust nog over brede scholen en dan trakteert de P-Praatcommentator op champagne voor alle lezers.

MONACO – Dat de meerderheid van de Brusselaars onafhankelijk zou willen worden als België zou splitsen, werd twee weken geleden al als onzin afgedaan door onze gerespecteerde editorialist. U moet weten dat als de editorialist dat idee nonsens vindt, het ook nonsens is. “Brussel belastingparadijs? Cyprus leert ons hoe het belastingparadijzen vergaat,” zei onze senior writer. Basta. Maar dan zijn er nog woordvoerders die op eigen initiatief in hun pen kruipen en ons “ongevraagd enkele financiële en institutionele feitelijkheden over Brussel toesturen.” Wij citeren letterlijk: “Brussel een te zwak fiscaal draagvlak? Dertig procent van de Belgische ven-nootschapsbelasting wordt in Brussel geïnd. Van de 700.000 arbeidsplaatsen zullen de 350.000 pendelaars in geval van onafhankelijkheid hun personenbelasting hier moeten betalen (zo is de internationale regelgeving) en 19 procent van het BBP komt uit Brussel (met 10 procent van de Belgische bevolking). Dus, mocht Brussel onafhankelijk worden, dan IS het een Monaco aan de Zenne.”

TJA – Daar hebben wij natuurlijk niet van terug. Nu ja, als Brussel toch Monaco wordt, dan houdt niets ons tegen om spannendere dingen te doen dan stukjes te schrijven. In afwachting van, weet u wel. Want stel dat het toch waar is... Excuus als Jean-Claude Daoust volgende week zegt dat-ie voor brede scholen is, want tegen dan hebben wij al onze redactionele champagne zelf opgedronken.

U WACHT IN SPANNING – Al een tijdje zelfs, om eindelijk te weten wie nu een goede woordvoerder is. Wel, tegenover zoveel feitelijkheid als hierboven hebben wij geen verweer. Proclameren wij dan ook tot beste woordvoerder van Brussel en omstreken: XXX van het kabinet-XXX. U wil een naam? Jammer, wij zijn een kwaliteitskrant, geen roddelblad. Maar toch: proficiat, beste woordvoerder.

Atrium heeft nieuwe voorzitterBRUSSEL – Arnaud Texier is de nieuwe directeur van het gewes-telijk handelsagentschap Atrium. Hij volgt Pierre-Yves Bolus op, die gedurende twaalf jaar directeur was.

Zijn bevoegdheid is niet min, want Atrium is voortaan bevoegd voor het hele grondgebied van het Brussels Gewest. “Ik zal Atrium nog meer en beter laten samenwerken met de ne-gentien Brusselse gemeenten en de verschillende handelaarsverenigin-gen. Ook wordt de samenwerking geoptimaliseerd met de Comman-derij Brussel, Het Brussels Agent-schap voor de Onderneming (BAO) en de Lokale Economieloketten (LEL). Ik zal ook instaan voor de uit-werking van een nieuw beheerscon-tract van Atrium. Het Agentschap is sinds de veranderingen in 2005 geprofessionaliseerd. Onze orga-nisatie heeft ervaring opgedaan en heeft met de hulp van de gemeenten mooie succesverhalen opgeleverd.”

Het selectiecomité koos zijn profiel uit 36 kandidaten. Arnaud Texier is 37 en werkte reeds bij Atrium. Hij was van 2007 tot 2010 achtereen-volgens manager van Atrium Sint-Gillis en van Atrium Naamsepoort. Nadien oefende hij de functie van vicedirecteur uit in een privé-onder-neming. Kersvers minister voor Economie en Tewerkstelling Céline Fremault (CDH) is maar wat blij met deze aan-stelling. “Arnaud Texier heeft de wil om oplossingen te vinden. Het gaat om iemand die consensus zoekt, dynamisch is en enthousiast com-municeert. Hij kent het huis goed. Zijn kennis van de overheidssector sluit naadloos aan bij die van de pri-vé.” Pierre-Yves Bolus, directeur van Atrium gedurende twaalf jaar, heeft Atrium ingeruild voor het direc-teurschap van Devimo. Onder zijn leiding sleepte Atrium vier prijzen in de wacht, waaronder twee inter-nationale.

Matthias Vanheerentals

Economie > Arnaud Texier volgt Pierre-Yves Bolus op

ADVERTENTIE

armani ● atmos ● atmos lombardini ● better rich ● blanc nature ● blu girl folies ● brax ● cambio ● caroline bis - cristina effe ● circle of gentlemen ● dept ● dl 1961 ● essentiel ● for all mankind ● gerard darel ● gerry weber ● hampton bays ● liu jo ● marie mero ● michael kors ● natan ● nouvelle femme ● ralph lauren ● red valentino ● rosner ● san martino ● schu-macher ● tommy hilfi ger ● trussardi ● xandres ● fi orucci ● fornarina ● fracomina ● gstar ● guess ● miss sixty ● phard elsy ● guess ● liu jo ● paesaginno ● patricia pepe ● simonetta ● supertrash ● tommy ● fay ● mv gregor ● paul smith ● retou ● scothshrunk ● tommy ● armani ● boss ● oak-wood ● pierre cardin ● tommy ● paul smith

TOPCOLLECTIES ONDER 1 DAK■ 1000 m2 mode voor het hele gezin■ Reuze aanbod baby-, kinder-, jeans-

en vrijetijdskleding en ook kledij voor een avondje uit.

■ Communiekledij teens■ Meer dan 100 topmerken bezorgen ons voor

slechts enkele dagen 30.000 stuks merkkledijen accossoires uitgestald in onzevoormalige ateliers.

■ Retouches kunt u aan ons toevertrouwen■ Prijzen ORANGERIE€5,00 - €8 - €12 - €16 - €26 - €39

KIDS & TEENS: Liu Jo - Paul Smith - Fay - Tommy Hilfi ger - Mc Gregor - Guess - Elsy - Supertrash - Patricia pepeVOLWASSENEN: Liu Jo - Armani - Boss - Paul Smith - Essentiel - Michael Kors - Red Valentino - Ralph Lauren - Atos - Lombardini - Blu Girl Folies en vele andere...

Hallestraat 17 -- Rue de Hal 17 -- 1190 Vorst - Forest

Entrée: Bld. de la Deuxième Armée Britannique 400 (entre Rue de la Station et Rue de l’Eau)

FASHION

Ingang via: Britse Tweedeleger laan 400 (tussen Stationsstraat en Waterstraat)

Hallestraat 17 -- Rue de Hal 17 -- 1190 Vorst - Forest

Entrée: Bld. de la Deuxième Armée Britannique 400 (entre Rue de la Station et Rue de l’Eau)

FASHION

Ingang via: Britse Tweedeleger laan 400 (tussen Stationsstraat en Waterstraat)

Kids & Teens: Liu Jo - Paul Smith - Fay - Tommy Hilfiger -Mc Gregor - Guess - Elsy - Supertrash - Patricia pepe

Volwassenen -- Adultes: Liu Jo - Armani - Boss - Paul Smith - Essentiel - Michael Kors - Red Valentino - Ralph Lauren - Atos - Lombardini - Blu Girl Folies

en vele andere -- et beaucoup d’autres

-- 1000 m2 mode voor het hele gezin

-- Reuze aanbod baby-, kinder-, jeans- en vrijetijdskleding en ook kledij voor een avondje uit.

-- Communiekledij teens

-- Meer dan 100 topmerken bezorgen ons voor slechts enkele dagen 30.000 stuks merk- kledij en accossoires uitgestald in onze voormalige ateliers.

-- Retouches kunt u aan ons toevertrouwen.

-- Prijzen ORANGERIE € 5,00 - € 8,00 - € 12,00 - € 16,00 - € 26,00 € 39,00

-- 1000 m2 de mode pour toute la famille

-- Choix énorme de vêtements pour bébé et enfants, de jeans, de vêtements de loisirs mais aussi d’habits de soirée

-- Vêtements de communion pour ado

-- Plus de 100 marques connues nous confient uniquement pour quelques jours 30.000 vêtements et accessoires de marques expo- sés dans nos anciens ateliers.

-- Nous effectuons les retouches

-- Prix ORANGERIE € 5,00 - € 8,00 - € 12,00 - € 16,00 - € 26,00 € 39,00

Topcollecties onder 1 dak dames, heren en kinderen

Sous un même toit, top collection pour dames, hommes et enfants

armani - atmos - atmos lombardini - better rich - blanc nature - blu girl folies - brax - cambio - caroline bis - cristina effe - circle of gentlemen - dept - dl 1961 - essentiel - for all man-kind - gerard darel - gerry weber - hampton bays - liu jo - marie mero - michael kors - natan - nouvelle femme - ralph lauren - red valentino - rosner - san martino - schumacher - tommy hilfiger - trus-sardi - xandres - fiorucci - fornarina - fracomina - g-star - guess - miss sixty - phard elsy - guess - liu jo - paesaginno - patricia pepe - simonetta - supertrash - tommy - fay - mv gregor - paul smith - retou - scoth shrunk - tommy - armani - boss - oakwood - pierre cardin - tommy - paul smith

Dames, heren en kinderen

Hallestraat 17, 1190 Vorst. Ingang via Britse Tweede legerlaan 400 (tussen Stationsstraat en Waterstraat)

FASHION outlet

DONDERDAG 11 APRIL - 12-19u.

VRIJDAG 12 APRIL - 12-19u.

ZATERDAG 13 APRIL - 10-18u.

ZONDAG 14 APRIL - 10-18u.

MEER INFO: TEL. 02 201 65 99 - WWW.ITDFASHION.BE

Arnaud Texier is de nieuwe directeur van Atrium.


Tussen Helmet en MolièrePolitiek > Aantal gemeenteraadsleden per wijk in kaart gebracht

T er verduidelijking: iedere gemeente bestaat uit ver-schillende wijken. In de An-

derlechtse wijk Neerpede wonen helemaal geen gemeenteraadsleden, net als in de wijken Onze-Lieve-Vrouw-ter-Sneeuw en de Konings-wijk, beide in het stadscentrum, Hertogin in Sint-Jans-Molenbeek en Fort Jaco te Ukkel. Voorts is het centrum wel goed vertegenwoordigd met de Dansaertwijk, die eerste ein-digt op 118 buurten. Gaan we op zoek naar de minst ver-tegenwoordigde wijk dan komen we uit in Molière-Longchamp op de grens van Vorst en Ukkel. In die wijk woont PS-raadslid Isabelle Grippa (33). Haar straat, de Meyerbeer-straat, begint aan de Albertlaan en loopt tot aan de Alsembergsesteen-weg. Die rustige straat loopt even-wijdig met de drukke winkelstraat Vanderkindere.Het verwondert Grippa niet dat de wijk Molière-Longchamp slecht vertegenwoordigd is in de gemeen-teraad. Grippa: “Er wonen heel veel expats in de wijk, waaronder veel Fransen. De deelname aan gemeen-teraadsverkiezingen van Europea-nen is heel laag. Daarnaast wonen er ook veel niet-Europeanen.” Grippa werd vorig jaar voor het eerst verkozen op de lijst van de PS, de grootste meerderheidspartij in Vorst. Op Grippa weegt de last om als enige de wijk te vertegenwoordi-gen in haar gemeenteraad. “Hoog-Vorst - waar ik woon - is rijker en ik wil de inwoners daarvan bewust-maken door ze te laten participeren

in hun wijk en kennis te laten ma-ken met Laag-Vorst.”

Blauwe buurtEen ander verhaal horen we bij Yves Rouyet. Rouyet is al een tijdje gemeenteraadslid voor Ecolo in El-sene en woont in de politiek goed vertegenwoordigde Boondaalwijk, op plaats 24, verspreid over Brussel-Stad, Elsene en Watermaal-Bos-voorde. Rouyet: “Er wonen hier heel wat Elsense gemeenteraadsleden van verschillende politieke partij-en,” zegt Rouyet. “Ook al gaat Boon-daal door het leven als een eerder ‘blauwe’ buurt met een traditioneel Franstalig liberaal profiel.”Het groene oppositielid vindt nabij-heid bij de burger uiterst belangrijk en plaatst daarom de wijk zelfs een trap hoger dan de gemeente. “Ik denk dat Brussel baat heeft bij een beleid dat enerzijds door het gewest wordt uitgestippeld, voor grote za-ken als mobiliteit bijvoorbeeld en anderzijds bij een beleid dat op het laagste niveau, in de wijk, vorm krijgt. De gemeente is minder in-teressant. Want je kan wel in een gemeente wonen, maar daarom ken je nog niet alle buurten in die ge-meente goed en kan je dus eigenlijk ook niet de hele gemeente vertegen-woordigen. Terwijl je je eigen buurt wel kent. Je kent er mensen, je kan er de staat van de voetpaden opmaken. Dat vindt de burger belangrijk.”Rouyet woonde nog niet zo lang geleden in het centrum van Elsene, een buurt die minder goed vertegen-woordigd is. “Vooral het noorden en

BRUSSEL – De sterkste politieke vertegenwoordiging vind je in de Dansaertwijk, de zwakste in Neerpede. Dat toont een nieuwe interactieve kaart van het Brussels Instituut voor Statistiek en Analyse aan. Wij vroegen enkele gemeenteraadsleden in minder bekende wijken naar het belang van hun buurt in de politiek.

het zuiden van de gemeente tellen veel gemeenteraadsleden.” Volgens hem wonen de meeste Ecolo’ers echter net in het centrum. “Dat is betaalbaarder.”Op naar het noorden van de stad. Quentin Van den Hove (Open VLD) woont in de Helmetwijk in Schaar-beek. Hij raakte voor het eerst ver-kozen tijdens de afgelopen verkie-

niet zeggen dat Helmet een pro-bleemwijk is, maar we zien wel dat er een grotere betrokkenheid is, ja, er is zelfs sprake van engagement. Er is een erg actief verenigingsleven ontstaan met tal van wijkcomités. Helmet is ook een duurzame wijk. Heel wat bewoners zijn daarin ac-tief. En daar zijn, niet toevallig waarschijnlijk, ook politici bij. Ik-zelf, maar bijvoorbeeld ook Groen-schepen Adelheid Byttebier. Die grotere buurtbetrokkenheid vertaalt zich volgens mij in een goede ver-tegenwoordiging in de gemeente-raad.”� Christophe�Degreef,�Danny�

Vileyn�en�Steven�Van�Garsse

De Albertlaan, in de minst vertegenwoordigde wijk Molière-Longchamp. © BLOGSPOT.COM

“In je buurt kan je de staat van de voetpaden opmaken, en dat vindt de burger belangrijk”

‘Elsens’ voorstel haalt het nietFinanciën > Gemeenterekeningen voorlopig ongemoeid

BRUSSEL – Een voorstel tot or-donnantie dat gemeenten verplicht om hun rekeningen te laten nakij-ken door een speciale commissie, is door het Brussels parlement verworpen. Daar kwam het nodige bochtenwerk tussen gemeente en gewest aan te pas.

Het voorstel van oppositieleden Olivier de Clippele en partijgenote Viviane Teitelbaum baseert zich op buitenlandse voorbeelden, en ook op Vlaanderen, waar een soortgelijk

decreet een goede kans maakt om wel aangenomen te worden. Waarover gaat het? Teitelbaum en de Clippele willen dat er in elke ge-meente van het Brussels Gewest een commissie komt die rigoureus de rekeningen nakijkt. Die commissie bestaat uit enkele gemeenteraads-leden van meerderheid en oppositie, en geeft lokale politici zo de kans om hun kennis over gemeentefi-nanciën bij te schaven, maar ook - en vooral - om hun gemeente te kunnen aanspreken op het gebruik

van belastinggeld. Voor de Clippele is dat geen overbodige luxe, want sinds de financiële crisis zitten er heel wat Brusselse gemeenten in financiële moeilijkheden. “Rekenin-gen nakijken maakt deel uit van het democratische proces. De burger wil steeds meer transparantie, ze-ker wat betreft het uitgavengedrag van zijn gemeente,” zegt het MR-parlementslid.De twee oppositieleden baseren hun voorstel niet alleen op buitenlandse voorbeelden, maar vooral op hun

gemeente Elsene, waar ze allebei in de gemeenteraad zitten. Elsene is de enige Brusselse gemeente die ge-meenteraadsleden de kans geeft om de rekeningen te controleren, zij het op hun wettelijkheid, en niet op hun noodzakelijkheid. Die goede prak-tijk werd ironisch genoeg dit jaar uitgesteld in Elsene om budgettaire redenen door Viviane Teitelbaum zelf, die er schepen van Financiën is. In het Brussels parlement leverde de stemming over de ordonnantie daarom ook een absurde situatie

op: de Ecolo-meerderheidsfractie verwierp grotendeels het voorstel tot ordonnantie, terwijl Ecolo in de gemeenteraad van Elsene het uit-stel van die commissie heeft aan-geklaagd. Ecolo-lid Barbara Trachte verdedigde zich door te stellen dat het voorstel van de Clippele en Tei-telbaum te verregaand is, omdat het de gemeentewet poogt te verande-ren, wat volgens Trachte niet nodig is om zulke commissies op te rich-ten.Teitelbaum zelf moest zich in een bocht wringen om haar eigen voor-stel parlementair te kunnen verde-digen en gemeentelijk te kunnen uitstellen. “In een gemeentebestuur worden beslissingen collegiaal ge-nomen,” zei ze. �

� CD

zingen en zetelt als oppositielid, al steunt hij sinds kort wel de meer-derheid. Verwonderd dat zijn wijk goed scoort in de gemeenteraad - Helmet staat op de negende plaats - is hij niet. Van den Hove: “De Helmetwijk is een wijk van extremen. In het ene huis woont middenklasse, het huis ernaast is het armoe troef. Dat wil

Raadpleeg de kaart op: https://wijkmonitoring.irisnet.be/maps/statistieken-participatie-brussel

ADVERTENTIE


Deze week in de impasse van Koekelberg > Brussel op zijn zondagsbest

Portret van de Strijdersgang

Fotografe Pamela Cecchi over de Strijdersgang in Koekelberg: “Als het mooi weer is, wordt de centrale koer de collectieve tuin, hergroeperen de kinderen zich per leeftijd, vult iedereen de maaltijd aan, gaat het aperitieven de ganse nacht door.”

KOEKELBERG - De Strijdersgang of Impasse des Combattants is volgens fotografe Pamela Cecchi Brussel in een notendop: “Twintig huizen, twintig families, twintig identiteiten, twintig culturen, twintig verhalen.” Hun portret is helemaal op zijn plaats in het Huis van Culturen en Sociale Samen-hang, om de hoek in Molenbeek.

Koekelberg telde halfweg de negentiende eeuw zo’n 350 impassen of gangen waarin

de snel groeiende proletariërsklasse werd ondergebracht. De Strijders-gang, bereikbaar via de Deschamp-heleerstraat tussen de Leopold II-laan en de Gentsesteenweg, heette vroeger de Keizersgang, maar werd na de Eerste Wereldoorlog genoemd naar de jongens die van hieruit vrij-willig naar het front vertrokken wa-ren. Ooit woonden er veel vis- en mos-selverkopers, vandaag woont er van alles wat en de 27-jarige Belgi-sche fotografe Pamela Cecchi van Italiaans-Nederlandse ouders is sinds anderhalf jaar een van hen. Ze studeerde aan de Ecole de Pho-tographie et de Techniques visuelles Agnès Varda in Laken.“Je zou de Strijdersgang een klein dorp kunnen noemen, verscholen aan het eind van een kasseiwegje,” zegt Cecchi. “Maar vooral het leven is er bijzonder: twintig families, heel verschillend qua oorsprong, religie en cultuur leven er dicht op elkaar, nog dichter dan in een ap-partementsgebouw.”

Deuren openCecchi’s directe buren zijn Nigeria-nen. Verder zijn er Nederlandstalige en Franstalige Belgen, Italianen, Spanjaarden, Canadezen, Polen, een Française, Marokkaanse, Hon-gaarse en een Luxemburgse. “Als het mooi weer is, wordt de cen-trale koer de collectieve tuin, her-groeperen de kinderen zich per leef-tijd, vult iedereen de maaltijd aan, gaat het aperitieven de ganse nacht door... De keerzijde is natuurlijk weinig privacy, iedereen weet wat er loos is bij de buren, zowel overdag als ‘s nachts,” aldus Cecchi.Ann Olaerts woont er al vijftien jaar en vindt dat het nog meevalt: “We lopen elkaars deur niet plat, geluk-kig maar, er is geen dwingend so-ciaal contact. Het is echt een oase in de stad, er is heel weinig omge-vingslawaai. De impasse heeft ook altijd artistieke mensen aangetrok-ken. Zo horen we af en toe zangeres Marianne Pousseur. Of pianoklan-ken of gitaargetokkel, ‘s zomers als de voordeur openstaat. Er zijn nu

wat door de kleine behuizing vanzelf al meer buiten dan binnen gebeurt. Na anderhalf jaar kan ik zeggen dat de relaties meestal hartelijk zijn, zelfs vriendschappelijk.” Voor de fotoreeks van de Strijdersgang kon Cecchi ruim de tijd nemen, ideaal voor de fotografe die akkoord gaat met de Franse fotograaf Edouard Boubat dat je met de mensen moet samenleven om hen te portretteren, met hen het brood, de gewoontes en besognes delen. Bij professionele opdrachten is dat niet altijd moge-lijk: “Maar wat ik ook doe, het zijn

“De Strijdersgang is het soort plaats dat ik zou op-zoeken als ik er niet zelf woonde, omdat het leven er op een heel eigen manier georganiseerd is”

BD

W R

EGIO

© P

aM

EL

a C

EC

CH

I

enkele kinderen bijgekomen, die na-tuurlijk ook voor ambiance zorgen.”

GroepsdynamiekDe beelden laten interacties tussen de bewoners zien, ook hele kleine. Iemand buigt zich over iemands schouder, een hand, achteloos maar teder op een knie. Tafeltjes, waaraan een man zit voor een wegwerpbord waarin allerlei lekkers is opgetast en een stoet drinkflessen, of waaraan

altijd observaties van mensen in groepsverband, of ze nu dezelfde leeftijd hebben of tot een zelfde so-ciale of beroepscategorie behoren. Het idee dat mensen zich optrekken aan hun club of gemeenschap, fas-cineert me. Ik volgde ooit de wereld van de autotuning (‘opvoeren’ van voertuigen om hun prestaties te verbeteren). Ik stak heel wat op over auto’s, maar ik heb toch vooral de gepassioneerde aanhangers gade-geslagen. De gesprekken die aan het fotograferen voorafgingen, waren deel van het plezier.”De meeste bewoners reageerden enthousiast toen ze vernamen dat er een tentoonstelling kwam in het Huis van Culturen en Sociale Sa-menhang, al waren er ook die van toen af liever niet meer in beeld kwamen. Anderen wilden nog actie-ver meewerken aan de expo. Daarom zijn er naast Cecchi’s foto’s ook tek-sten, gedichten, een miniatuur van een van de huizen, een muurschil-dering en foto’s die de bewoners zelf namen. “Het portret laat dus vele as-pecten van het leven in de Strijders-gang zien, en toch zal het beeld nog lang niet volledig zijn,” zegt Cecchi.

An Devroe

een jongetje zijn huiswerk probeert te maken - serieus met zijn bril spe-lend. Ligzetels met allerlei composi-ties, of hilarische danstaferelen.“De Strijdersgang is het soort plaats dat ik zou opzoeken als ik er niet zelf woonde, omdat het leven er op een

heel eigen manier georganiseerd is. Ik fotografeerde de feestjes, de zon-dagen in de zon, de kleine, dagelijk-se gebeurtenissen. In de reeks zitten ook beelden van interieurs, maar het merendeel van de beelden is van de bewoners die elkaar buiten treffen,

Vernissage expo L’Impasse des Combattants in Cafet’Arts, 11 april om 18u met zang en piano. Expo van 12 april tot 25 mei 2013 van 10u tot 17u, Huis van Culturen en Sociale Samenhang van Molenbeek, Mommaertsstraat 4, Molenbeek, gratis. Info: 02-415.86.03


De Felicien Ropsstraat was vijf jaar terug nog een verlaten straatje. De afgelopen jaren schoten de appartementscomplexen er als paddestoelen uit de grond. Er kwa-men meer dan 140 appartementen bij.

Tegen 2017 wordt dat aantal nog verdub-beld. De splinternieuwe wooncomplexen in de Felicien Ropsstraat liggen tegenover het gemeentelijk voetbalstadion en op een boogscheut van metrostation Veeweyde. Vastgoedontwikkelaar JM kocht de grond in 2006 over om passieve woningen op te bou-wen. Tachtig appartementen, waaronder zo-wel studio’s, kleine appartementen als gro-tere gezinswoningen, werden ondertussen

opgetrokken en bewoond. Dertig procent van de 62 appartementen die nu nog in aan-bouw zijn, werden al verkocht. In de loop van de volgende jaren stampt vast-goedmaatschappij JM een bijkomend com-plex uit de grond, goed voor nog eens 140 nieuwe woningen. JM maakt zich sterk dat de wijk met de voorzieningen voor het open-baar vervoer en de vele winkels hier perfect op voorzien is. Ook de parkeeroverlast blijft beperkt omdat elk appartement over een ondergrondse parkeerplaats beschikt. Om tegemoet te komen aan de eisen van het ge-meentebestuur, koppelt JM het project aan de bouw van een nieuw kinderdagverbijf. Bruno Schols

Honderdveertig nieuwe appartementen in Muzikantenwijk

Anderlecht > Bouwproject gekoppeld aan nieuw kinderdagverblijf

Dertig procent van de 62 appartementen die in aanbouw zijn, werd al verkocht.

‘Entre-autres - Onder anderen’ toont hoe het moetOndanks de kwarteeuw bevoegdheids-verdeling van Cultuur onder twee ge-meenschappen, zien verenigingen stilaan in dat samenwerking essentieel is om het stedelijk publiek te dienen. Het debat ‘Entre-autres -Onder anderen’ wil vrucht-bare voorbeelden van samenwerking in de vitrine plaatsen.

Met de muzikale debatavond ‘Entre-autres - Onder anderen’ leggen PAC Etterbeek en de Louis Paul Boonkring de vinger op de wonde van de ‘eilandwerking’ van het Nederlands-talige en Franstalige verenigingsveld in het gewest. Beide taalgemeenschappen werken naast elkaar, is de kritiek én de historische realiteit. Maar dat samenwerking tussen an-derstalige verenigingen wel succes kent, gaat tijdens Entre-autres - Onder anderen uitvoe-rig aangetoond worden. Willy Thomas van de KVS leidt het debat, dat start met een dis-cussiekader geschetst door Jos Bertrand van de Louis Paul Boonkring en Robert Decloux, voorzitter van Présence et Action Culturelles (PAC) Etterbeek.

Waar het werktAnne-Sophie Van Neste getuigt over het

rijke verenigingsleven in het gewest. Ze is actief in het KunstenfestivaldesArts, dat een van de eerste gemeenschapsoverschrijdende cultuurprogrammatoren was. Van Neste is ook voorzitster van de Cultuurraad van de Stad Brussel, waar de samenwerking tussen de twee cultuurgemeenschappen niet van de poes is. Verder legt Marc Dubois, direc-teur van Gemeenschapscentrum De Kroon, uit hoe intens en vlot de samenwerking ver-loopt tussen het Franstalige cultuurcentrum Le Fourquet en het Vlaamse GC De Kroon in Sint-Agatha-Berchem. Nadège Albaret, oud-directrice van Le Fourquet, treedt hem daarin bij. Hun tweetalig gemeentelijk pro-ject Symbiose verankert de kruisbestuiving tussen beide cultuurprogrammatoren. Ook Betty D’Haenens en Azita Banaï, beide van het buurthuis Chambéry, leggen getuigenis-sen af over welke drempels er zijn door de overheidsstructuren en hoe deze overwon-nen kunnen worden.

Jean-Marie Binst

Entre-autres - Onder anderen, donderdag 18 april om 19u30 in buurthuis Chambéry, Chambérystraat 24, 1040 Etterbeek Info: 02-649.35.87

Etterbeek > Debat over samenwerking tussen gemeenschappen

aDVERTENTIE

Rainbowhouse en huisvandeMens Brusselstellen voor :

3 tot 18 mei 2013bekijk het volledige programma via

www.rainbowhouse.be

Love-O-Matic

Conferenties

Party

Belgian Pride

Genres Pluriels

Rainbowfamilies

Out!Run

Queer Bike Tour

Street Party

Girls’ corner

Pansy Project

Brunch Pride

Verenigingendorp

SportCultuur

aDVERTENTIE

Uitgave nr 15 - verschijningsdatum 11 april 2013 - [email protected]

Vrijwilligen in Brussel

Slechtzienden en blinden met de tandem door de Brusselse Rand

Moet je een speciale opleiding hebben of over speciale gaven beschikken om mee te mogen?Neen, zeker niet. De mensen die slechtziend of blind zijn en mee gaan, zijn heel zelfstandig. Ze zijn ontzettend blij dat ze de kans krijgen om zo’n mooie tocht te maken en vinden het leuk om in groep een uitstap te maken. Als ze hulp nodig hebben, vragen ze dit gemakkelijk, maar alles wijst zichzelf uit en ze zijn heel erg dankbaar. Iedereen zet zijn beste beentje voor en de sfeer is steeds optimaal!Wie kan mee als piloot op de tandem?Mannen en vrouwen vanaf 18 jaar die graag babbelen en fietsen zijn welkom! Er wordt geprobeerd om voorrijder en passagier wat op elkaar af te stemmen qua lichaamsbouw. Dit vergemakkelijkt het rijden. Ook is het belangrijk dat men wat Nederlands kan om de conversaties vlot te laten verlopen. Ook Nederlanders en Duitsers waren al van de partij. ‘Het is een manier om zich hier te integreren’.Zoeken jullie dan atleten of acrobaten? Iedereen die graag en goed fietst kan na een korte proefrit met een tandem rijden. Het is belangrijk dat je goed kan fietsen om je evenwicht te kunnen behouden en zo ook de veiligheid op de weg kan garanderen. Dit evenwicht zoeken is even wennen en zorgt al vaak voor amusante momenten. Een ideale ijsbreker! Als er veel nieuwe voorrijders zijn, wordt er zelfs een speciaal oefenmoment aangeboden. De tandems worden

sowieso per tocht op de fietsers afgesteld zodat iedereen zo comfortabel mogelijk kan rijden. En wat betreft de veiligheid?De veiligheid van de fietsers staat voorop. Er wordt verwacht dat ie-dereen het verkeersreglement kent. De tochten worden begeleid door een vrijwillige tochtbegeleider van de VGC die het parcours goed kent en technisch goed onderlegd is. De fietsen worden goed onderhouden en tijdens de tocht is reservemateriaal aanwezig. De VGC heeft ook een verzekering die tussenkomt bij eventuele ongevallen.Moeten de vrijwilligers over een goede conditie beschikken?We maken mooie toeren door Brussel en Vlaams Brabant. De afstand schommelt tussen de 30 en 50 km om zo alle sportievelingen aan hun trekken te laten komen. Het parcours zelf is ook steeds anders en heel gevarieerd zodat mensen die graag meerijden telkens verrast en ver-wend worden.Zijn de parcours gemakkelijk bereikbaar?Ja, om de tochten voor iedereen toegankelijk te maken, vertrekken we

steeds in de nabijheid van een NMBS- of metrostation. De vrijwilligers die daartoe bereid zijn, kunnen dan 1 of meer personen gaan afhalen en de slechtzienden kunnen zich gemakkelijk naar het vertrekpunt be-geven. De fietsen worden daags voordien op een veilige plek in de buurt gestald en zijn gebruiksklaar.Wordt er non-stop gefietst?Tijdens de tocht leren mensen elkaar beter kennen, wordt er veel ge-lachen en verteld. Iedereen is ontspannen, geniet van het mooie land-schap en het in open lucht bewegen in toffe compagnie. Er wordt nu en dan gepauzeerd en ’s middags wordt er tijd gemaakt voor een lek-kere lunchpauze in groep. Iedereen brengt zijn eten en drank mee en dit wordt op een leuke locatie genuttigd. Op die manier kan iedereen met elkaar kennismaken en ontstaan er leuke babbels en contacten.DroomKristel vertelt ons dat de VGC dit project graag zou verzelfstandigen. ‘We zouden graag een echte sportclub hebben die deze fietstochten aanbiedt’. Nu loopt dit project goed en is er elke keer belangstelling, maar het zou leuk zijn, als dit project echt zelfstandig zou kunnen be-staan. Valide wielerclubs zouden dit bijvoorbeeld kunnen integreren in hun aanbod of aanbieden als extra troef. • Ilse Verhamme

DOE MEE!

Maandelijks bestijgt een leuk groepje sportievelingen de 12 tandems van de VGC om gedurende een dag de mooie Brusselse Rand te doorkruisen. Een groep vrij-willige voorrijders vergezellen passagiers met een vi-suele handicap gedurende 30-50 km. Kristel Peeters Consulent G-sport bij de sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) nodigt ons van harte uit om onze benen te strekken en te genieten van een dag vol plezier, avontuur en leuk gezelschap.

Deze maand plaatsen we SPORT in de kijker. Ontdek hoe jij op een sportieve en communicatieve manier Brussel en de Vlaamse Rand kan leren kennen en je beste vrijwilligers beentje kan voorzetten!

1000 BRUSSEL

u Enthousiaste onthaalmedewerkers m/vZou je graag toffe organisaties in Brussel leren kennen en ontmoet je graag mensen? Aan ons onthaal kom je mensen van uiteenlopende leeftijden, nationaliteiten en opleidingen tegen die info wensen over vrijwilligerswerk. Je kan ervaring opdoen bij onze huidige collega’s en na een vorming, kan je 1 of meerdere keren per week bij ons aan de slag. Bij Het Punt, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/218 55 16. www.hetpuntbrussel.be. Talenkennis:

u Vrijwillige tolken/vertalers gezocht!Het Sociaal Vertaalbureau Brussel Onthaal zoekt vrijwil-ligers om te tolken en te vertalen. Spreekt u Nederlands en 1 of meerdere andere talen, aarzel dan niet om ons te contacteren. Brussel Onthaal VZW Bjorn 02/5117268 [email protected]. Talenkennis:

u Animator kleiatelierOrganisatie en opvolging van de kleiworkshops Bru-topia op donderdagnamiddag 13u30-16u30 van 16/05 tot 27/06/2013,en van 05/09 tot 19/12/2013 verschillende technieken aanleren. Bij Pact Atelier, OCMW Brussel, Helga Van Hauthem. Tel 02/226 43 28 of GSM 0492/91 55 15 [email protected]. Talenkennis:

u Coördinator (M/V) secretariaatKerk en Toerisme Brussel vzw zoeken een vrijwillige coör-dinator voor het secretariaat. Je hebt belangstelling voor culturele zaken, kunt en geschiedenis. Je werkt 18 uur per week. Je beheerst Word goed en hebt al wat administra-tieve ervaring. Kostenvergoeding en een verzekering AB voor 2013 is ok. C.V. mag gestuurd worden naar Kerk en Toerisme Brussel vzw, Wildewoudstraat 13, 1000 Brussel. Talenkennis:

u Sportbegeleiders doorheen Brussel De VGC-sportdienst zoekt vrijwilligers voor een gevarieerd aanbod: seniorengym, naschoolse sport, loopbegeleiding, G-sport begeleiders, mensen leren fietsen,... Laat van je horen! Bij: Sportdienst van de Vlaamse Gemeenschaps-commissie (VGC). Kevin friant, 491 62 42 37, [email protected]. Talenkennis:

u Nederlandstalige gesprekspartners gezocht voor beperkt engagement.Als vrijwillige gesprekspartner geef je geen les. Je modereert gesprekken en stimuleert anderstaligen tot Nederlands praten. Bij Bru-taal, Danielle Peeters, 02 501 66 90, [email protected]. Talenkennis:

u 2 ogen om 4 voeten te begeleidenWij zoeken vrijwilligers voor het begeleiden van blinden en slechtzienden bij allerlei uitstappen, activiteiten en verga-deringen. Onze noden zijn zowel overdag, ‘s avonds als in het weekend. Bij: Vereniging van Blinden en Slechtzienden Licht en Liefde vzw, Sophie Clareboets, 022121113, [email protected], Talenkennis:

1000 E.A.

u Scoutsleiding10 Nederlandstalige scoutsgroepen in Brussel, elk met hun couleur locale. Doe mee, ontdek de charme van in leiding staan en geef kansen aan Brusselse kinderen en jongeren! Bij Scouts & Gidsen Vlaanderen, Trees Vandenbulcke, 0498134801, [email protected]. Talenkennis:

u Onafhankelijk Coördinator Eigen Kracht-conferentiesEen Eigen Kracht-coördinator gaat een gezin in moeilijkhe-den helpen om samen met mensen uit het eigen netwerk van familie en vrienden samen te komen om een Plan te maken volgens eigen regie. Bij Eigen Kracht-conferenties vzw, Mirjam Beyers, 0496553761, [email protected].

1050 ELSENE

u Leuke boetiekmedewerker (m/v)Dinsdag- en donderdagnamiddagen is onze sociale kledingsboetiek open voor het publiek.Je ondersteunt met het sorteren van kleren en met het helpen van de klanten. Liefst nederlands/frans. Protestants Sociaal Centrum vzw Jeroen Smets 02 500 10 18 - 02 512 80 80 [email protected]. Talenkennis:

1070 ANDERLECHT

u VertellerverhalenopdemouwspelderVerhalen voorlezen en/of vertellen aan Brusselse kinderen. Bij vzw Fabulili & cO, Muriel van Eeden, 0474082065, [email protected]. Talenkennis:

u Geduldige IT’er gezochtOm de twee weken op dinsdag namiddag tussen 14 en 16 uur informatica ondersteuning bieden aan een 5-tal mensen met een licht mentale beperking. Alle apparatuur is aanwezig. Eventueel op een andere dag. Bij vzw CAD - deelwerking De Boei, Martine Van den Brande, 02-523 95 94, [email protected]. Talenkennis:

u Festivalheld in KuregemVrijwilligers gezocht voor een jongerenfestival op 26/6 op de site van Abattoir. Van professionele tapper tot Cultureel verantwoorde madame PiPpI, van securityHULK tot plaçeuse, ... Bij cultureghem vzw, Eva De Baerdemaeker, 0471/58.29.57, [email protected]. Talenkennis:

1080 SINT-JANS MOLENBEEK

u Digitale, sociale fotograaf gezochtGeven van 3 of 5 lessen “hoe werkt mijn digitaal fototoe-stel” en mooie foto’s trekken. De senioren trekken heel graag foto’s maar weten niet altijd goed hoe hun toestel werkt. Bij LDC De Vaartkapoen, De Welvaartkapoen vzw, Inne Eeckhout, 02 413 04 10, [email protected]. Talenkennis:

1083 GANSHOREN

u Leiding voor jeugd met beperkingAkabe Brussel = scouting voor kinderen met een beper-king. Om de 2 weken komen ze samen in Ganshoren om samen te ravotten en op avontuur te gaan. Hoe meer lei-ding, hoe meer kindjes we kunnen ontvangen! Bij: Scouts & Gidsen Vlaanderen, Trees Vandenbulcke, 0498134801, [email protected]. Talenkennis:

1190 VORST

u Leiding (niet voor loodgieters)Leiding worden bij de Chiro is meer dan spelletjes spelen; het maakt je wie je bent. Als leid(st)er bij de Chiro leer je ontzettend veel. Het is ervaring voor de rest van je leven. Chiro H2O Gaëtan Dufour 0472 52 24 29 [email protected]. Talenkennis:

VU

: Ve

erle

Le

roy,

Ste

enk

oo

lkaa

i 9, 1

000

Bru

sse

l

Het Punt vzw, Steenkoolkaai 9B, 1000 Brussel. 02/ 218 55 16

Hier vind je een greep uit de Brusselse vrijwilligersvacatures. Surf voor nog

meer vacatures naar www.hetpuntbrussel.be

Vrijwillige tolken/vertalers gezocht!

Met steun van de Vlaamse minister bevoegd voor Brussel

Das mijn vereniging!De eerste week van maart 2013 vond opnieuw de Week van de Vrijwilliger plaats. HIERONDER DE WINNAARS, PROFICIAT!

1. vzw Fabulili & co (1070 Anderlecht)

Jullie worden beloond met een gegids-te groepsuitstap in de stad en per boot, aangeboden door Brussels by Water én GRATIS afgedrukte campagnemateriaal van je vereniging ! De comfortabele Brusselse WATERBUS pendelt van mei t/m oktober elke di en do verschillende keren per dag van Brussel naar Vilvoorde en terug. www.waterbus.eu

2. vzw Pigment (1000 Brussel)

Jullie krijgen GRATIS afgedrukte campagnemateriaal van je vereniging!

Opmerking voor alle verenigingen: Je kan nog tot op het einde van het jaar de site gebruiken om promotiema-teriaal gratis aan te maken. Surf snel naar: www.dasmijnvereniging.be

WWW.DASMIJNVERENIGING.BEWWW.DASMIJNVERENIGING.BE

Je fietst graag en je wilt ook personen met een visuele beperking de kans bieden om deze

ervaring te beleven? Stel je dan kandidaat en fiets mee!

Meer info bij [email protected]: 02/563 05 13

www.vgc.be/Cultuur/JeugdSpeelpleinenEnSport/Sport/Tandemtochten.htm

© V

GC

SPO

RTD

iEN

ST

. Talenkennis:

[email protected]

BD

W R

EGIO

SINT-AGATHA-BERCHEM – De langdurende leegstand van huis nummer 147 in de Bloemkwe-kersstraat, eigendom van de gemeente, werd door Katia Van den Broucke (Groen) tijdens de jongste gemeenteraad in vraag gesteld. “Van een gemeen-te verwacht ik dat ze een voorbeeld vormt voor de burgers. Ik denk dan ook dat het onaanvaardbaar is, zeker wanneer men de druk op de woningmarkt kent, dat een huis meer dan twee jaar in deze toe-stand blijft staan,” stelde het nieuwe raadslid. Al sinds het overlijden van de huurder in november 2010 werd het pand niet meer verhuurd. Het is on-

bewoonbaar verklaard.” De gemeente ziet echter af van renovatiewerken, omdat de kostprijs hon-derdduizend euro overschrijdt. Samen met huis-nummers 145 en 143 zou het plaats moeten rui-men voor een nieuwe verkaveling voor meerdere woningen. Huis 143 echter is door de gemeente aangekocht, maar werd tegelijkertijd verkocht aan een particulier. De dubbele verkoop heeft tot een juridische procedure geleid, waar nog geen uitsluitsel over bekend is. Voorlopig draagt elke nieuwe ‘eigenaar’ een kruis.

JMB

HuIzEn zIjn KRuISEn In BlOEMKWEKERSStRAAt

Etterbeek zet haar politiek van de vorige legislatuur voort. Toch zijn er enkele grote werven die de komende jaren moeten beginnen. Dat staat in de beleidsverklaring 2013-2015.

De heraanleg van het Jourdanplein en de bouw van het nieuwe gemeen-tehuis op de Jachthofsite worden in de nieuwe beleidsverklaring naar voren geschoven als de projecten die een grote impact zullen hebben op de gemeente. De werkzaamhe-den aan het Jourdanplein - in sa-menwenwerking met het federale Belirisfonds - moeten eind 2015 beginnen. In de beleidsverklaring staat wel dat de burger te allen tijde inspraak moet krijgen in het dos-sier, en dat deze werkwijze ook zal gelden voor het nieuwe gemeente-huis aan de Jacht. Dit kan nog voor een kink in de kabel zorgen. Ook benadrukt het gemeentebestuur dat deze grote werven een impact op het verkeer zullen hebben.

MobiliteitsplanVoorts blijkt uit de beleidsverkla-ring van de Etterbeekse MR-PS-Ecolo/Groen-coalitie dat het beleid van de voorgaande zes jaar min of meer behouden blijft. Zo bevat het document enkele van de voornaam-ste stokpaardjes van burgemeester

Vincent De Wolf (MR): zorg voor de middenklasse en de senioren. De burgemeester verklaart dat Et-terbeek mee zal werken met het gewestelijke parkeeragentschap, maar benadrukt toch dat enkele lokale mobiliteitsmaatregelen van kracht blijven, zoals parkeervoor-rang voor bewoners, onderwijzers en verplegers. Er wordt ook verwe-zen naar het feit dat Etterbeek de eerste Brusselse gemeente was die een mobiliteitsplan invoerde, nu ongeveer vijftien jaar geleden, en dat het Brussels Hoofdstedelijk Ge-west zelfs inspiratie kon putten uit het Etterbeekse voorbeeld.

Weinig origineelTezamen met de meerderheidsplan-nen wordt ook de begroting 2013 opgesteld. Die wordt afgesloten met een overschot van om en bij het miljoen euro. De burgemeester be-nadrukt dat de gemeentebelasting niet de hoogte in gaat. Er wordt in het begrotingsdocument wel open-lijk gezegd dat Etterbeek veel geld uitgeeft aan de politiezone Mont-gomery en aan het OCMW. In beide afzonderlijke begrotingen heeft de gemeente een aanzienlijk aandeel.De CDH- en FDF-oppositie verwerpt zowel het meerderheidsakkoord als de begroting. “Weinig origineel,” is de kritiek. CD

twee werven en eigen parkeeraccenten

Etterbeek > Meerderheid zet beleid voort


De meeste lichtmasten leiden een saai, sedentair leven: als ze eenmaal ergens staan, dan blijven ze netjes op die plek tot de slopershamer hen velt. Zo niet de lichtmast die graaf Jacques van Lalaign ontwierp, die heeft letterlijk een bewogen leven achter de rug. Is de Wanderlust van deze mast te-rug te voeren tot het dynamische tafereel dat zijn voet siert? In ieder geval vechten bronzen tijgers en slangen daar op leven en dood. Al in 1887 liet van Lalaign op de Salon van Brussel een model van deze voet zien, als ode aan de uitvinding van de elektrische verlichting. Zijn vroe-ge art nouveauschepping sloeg aan en werd in 1913 in Gent gepresen-teerd op de Wereldtentoonstelling.

© T

IJS

VaN

DE

N B

OO

ME

N

later werd hij opgelapt, kwam een tijdje voor het stadhuis te staan om in 2006 terug te komen op de Azalealaan/Voltairelaan, waar in de tussentijd een rotonde was aan-gelegd. De lichtmast was inmiddels vele kopjes kleiner: van de oorspronke-lijke 21 meter bleef nog maar 13 meter over. Stukken uit de mast waren zoekgeraakt en de kroon met de lampen was verdwenen. Eigen-lijk was hij helemaal geen licht-mast meer, enkel nog een mast en daarom werd hij, inmiddels voor-zien van de monumentenstatus, in 2010 overgebracht naar een ate-lier in Sint-Jans-Molenbeek, waar de Hongaarse restaurateur Laszlo Somogyi hem liefdevol verpleegt: afgebroken slangen krijgen weer staarten, de mast wordt verlengd, een lichtkroon nagebouwd. En vooral: Somogyi staat het nieuwe koper, dat bruin is, eindeloos met de hand te poetsen zodat het met-een al een groen patina krijgt. In juni wordt Lalaings creatie terug-verwacht op de rotonde, dan kan het licht in de mast weer aan. Tijs van den Boomen

Vlaanderen heeft de reputatie dat de rotondes er vol staan met bespottelijke beelden. Maar hoe zit het in Brussel? De zoektocht van de Nederlandse rotondoloog Tijd van den Boomen naar de rotondes van de negentien Brusselse gemeenten loopt stilaan ten einde. afgelopen week hield hij een tussentop in Schaarbeek.

Daarna stond hij een tijdje aan het Ter Kamerenbos en op de Ambio-rixsquare om in 1926, de graaf was ondertussen allang dood, door zijn familie aan de gemeente Schaarbeek

te worden geschonken, die hem op de kruising Azalealaan/Voltaire–laan zette. In 1953 was de mast zo kapot dat hij een gevaar voor zijn omgeving

ROND BRUSSEL (22): SCHAARBEEK

opleverde en verdween hij in een gemeentelijke opslag. Veertig jaar

www.brusselnieuws.be/rondbrussel

SInt-lAMBRECHtS-WOluWE EERt lEnnEKE MARE

Elke tweede zaterdag na Pasen start de jaarlijkse bedevaart naar de kapel van Lenneke Mare. Al sinds de dertiende eeuw vertrekken gelovigen aan de kapel zelf voor een tocht door Sint-Lambrechts-Woluwe. De tocht begint om 15u, is 2,5 kilometer lang en stopt bij de zeven beelden van de Heilige Maagd Maria om er te bidden en te bezinnen. Traditioneel wordt er gezongen en gebeden tij-

dens de reis. De bedevaarders eren de ‘ellendige en ongelukkige Maria’, in de volksmond ‘Lenneke Mare’. De legende vertelt dat de kluizenares niet wilde ingaan op de avances van een rijke edelman en daarom ten onrechte werd veroordeeld voor diefstal. De bedevaart eindigt om 16u met een eucharistieviering voorgedragen door kardinaal Godfried Danneels. JG


Op Repair Cafés geven vrijwilligers een tweede leven aan alles wat kapot gaat: meubels, kleren, maar vooral veel elektronica.

© D

IETE

R TE

LE

MA

NS

Economie > Elke Van den Brandt (Groen) over veroudering consumptiemaatschappij

Repareren, repareren, wie wil die kan het leren

Onlangs was het weer zover. De televisie had de garan-tietermijn met nauwelijks 3

maanden overschreden of daar gaf ze ineens de geest. Kostprijs van de reparatie: bijna 400 euro. U raadt al wat ze in de winkel adviseerden. De vraag of zoiets normaal is, lijkt nau-welijks door te dringen. In de mees-te printers zit een soort ingebouwde levensduur via een teller goed voor pakweg zesduizend prints. Hallo?Dit verhaal gaat over geld, vanzelf-sprekend, over het opdrijven van consumptie. En hier hebben zowel de bedrijven als de consument boter op hun hoofd want, laten we eerlijk zijn, de meesten van ons zijn niet be-reid meer te betalen voor meer kwa-liteit. Maar er is ook een, vaak over het hoofd geziene, ecologische kant aan verbonden. Kapotte toestellen veroorzaken afval, maar erger nog is het grondstof- en energiegebruik.

Hoe raken we los van de grow or die-logica die leidt tot productie om de productie en consumptie om de consumptie? Een mogelijkheid is om meer in te zetten op product-dienstsystemen. De Cambiofor-mule, waarbij je geen wagen koopt, maar toch een ter beschikking hebt is al een mooi voorbeeld hiervan. Maar het kan ook op andere manie-ren, waarbij je een product least en waar het onderhoud is inbegrepen. Op die manier hebben bedrijven belang bij het leveren van kwaliteit. Wanneer het product op het einde van zijn levenscyclus ook nog eens teruggaat naar het bedrijf voor her-gebruik of recyclage van materialen, is de cirkel rond. Wat productnor-men betreft, zijn de actiemiddelen van het Brussels Gewest beperkt. Het gewest zet echter wel in op, in samenwerking met consumenten-organisaties en sociaal-economi-sche spelers, die problemen rond levensduur en herstelbaarheid on-derzoeken en aanklagen en de Brus-selaars sensibiliseren. De sociale

ELKE VAN DEN BRANDT (GROEN):

economie levert allerlei diensten en producten waar in de grootstad van vandaag nood aan is en combineert dit met opleiding en werkervaring. De gewestelijke Ecopool die in An-derlecht, langs het kanaal, ontwik-keld wordt met steun van Europa wordt niet alleen een centrum van recyclage, maar ook van herge-bruik. Het is een dossier dat ik als parlementslid opvolg.

Dikke middelvingerMaar bewustzijn dat van onderuit groeit, is altijd het meest krachtige. Hoogtijd dat we, als consument, onze verontwaardiging omzetten in actie. De Repair Cafés, het jongste kind van het Netwerk Bewust Ver-bruiken, zijn in die zin een schot in de roos. Vrijwilligers geven er een tweede leven aan alles wat kapot gaat: meubels, kleren, maar vooral veel elektronica. Of je kan er zelf aan de slag onder begeleiding van een deskundig vrijwilliger. Repair Café Brussels telt intussen al zo’n 78 vrijwilligers. Elke sessie komen

ben vaak geen tijd om hun kennis, mochten ze die al hebben, door te geven aan de volgende generatie. Mensen die wel praktische vaar-digheden hebben ,worden vandaag vaak maatschappelijk ondergewaar-deerd. Bedankt dus Repair Cafe, cursus Fix your Bike, Breicafé Steek-je Los, allerlei vormen van lokale uitwisselingssystemen, schuchtere initiatieven met lokale munten. In dit verhaal winnen milieu en sa-menleving. Met de dikke middelvin-ger naar de consumptiemaatschap-pij als kers op de taart.

SteenhouwerDe economie zien we nog te vaak als een of andere duistere kracht, die je enkel kan aanvaarden. Niets is min-der waar. Samen maken we de eco-nomie, samen kiezen we er dagelijks voor. Het is zoals de parabel van de steenhouwer. De steenhouwer kapte steen in de schroeiende zon. Zwetend wenste hij dat hij de zon was, want die was veel machtiger dan hijzelf. Zijn wens ging in vervul-ling, hij werd de zon. Maar eens hij de zon was, kwam er een storm. Die kreeg de zon niet weg en was dus machtiger. De zon wenste daarom dat hij de storm was. Zijn wens ging in vervulling, maar dan merkte de storm dat de rots weerstand bood, geen millimeter schoof de rots in de woeste storm. Hij wenste hij de rots was, een wens die weer in vervulling ging. Nu dacht hij oppermachtig te zijn. Maar daar kwam een steen-houwer en die kapte in de rots. De rots wenste dat hij de steenhouwer werd. Zijn wens ging in vervulling. We hebben de macht om ieder dag keuzes te maken, te kiezen om be-paalde producten wel of niet te ko-pen. Dat is macht, macht die we moeten gebruiken.�

Elke�Van�den�Brandt,Brussels�parlementslid�&

ondervoorzitter�Groen

“Bewustzijn dat van onderuit groeit, is altijd het meest krachtige. Hoogtijd dat we, als con-sumenten, onze verontwaardiging omzetten in actie”

BDWOPINIE

BRUSSEL – Het is een rare paradox: de technologie staat verder dan ooit, maar wie zich nieuw elektrisch of elektronisch materiaal aanschaft, weet eigenlijk al op voor-hand dat de nieuw aangeschafte goederen maar half zo lang zullen meegaan als de vorige versie. Deze ‘ingebouwde veroudering’ is volgens Elke Van den Brandt (Groen) een wezenlijk onderdeel van onze consumptiemaatschappij. Gelukkig maken steeds meer consumenten duidelijk dat de maat vol is.

een honderdtal mensen met kapotte toestellen over de vloer. We leven in een wegwerpmaatschappij. Heel wat mensen weten niet meer hoe je iets moet repareren. De kennis verdwijnt snel. Tweeverdieners heb-


BDWOPINIEVolksleningdoor Anne Brumagne

Afgelopen vrijdag toonden onze collega’s van tvbrussel een redelijk ontstellende reportage over de afgeleefde gebouwen waarin nogal wat Brusselse kinderen willens nillens les volgen. In een school in Oudergem worden vochtplekken op de muren van klaslokaaltjes in kelderruimten aan het oog onttrokken door ze af te dekken met affiches. In een niet nader genoemde school sijpelt water binnen via het plafond en is er geen geld om de kapotte ramen te herstellen. Een school in Kuregem heeft refter noch speelplaats.

Er blijken velerlei oorzaken van de ruimte- en renovatieproblemen. Er moet door de overheden veel geld worden ingezet voor capaciteitsuit-breiding en dus voor nieuwbouw, geld dat er dan niet is om de slijtage van bestaande, soms al erg oude schoolgebouwen tegen te gaan. En om het nog wat complexer te maken in deze ingewikkelde stad: de Vlaamse subsidies die beschikbaar zijn voor renovaties, geraken niet tot bij alle Brusselse Nederlandstalige scholen. Wie huurt van een Franstalige school en geen langdurige huurovereenkomst kan voorleg-gen, wat in het katholieke net soms het geval is, komt niet voor Vlaam-se subsidies in aanmerking. Wat als de Franstaligen na de renovatie de ruimten opnieuw zelf willen betrekken? Ook zij worstelen met een capaciteitsprobleem. Scholen die geen schriftelijke lange huurovereen-komst kunnen voorleggen, zouden er bij gebaat zijn dat hun onderwijs-net daarover afspraken maakt over de taalgrens heen. Of is dit voer voor een onderwijsakkoord tussen de gemeenschappen? Uitgewoonde of veel te kleine schoolgebouwen zijn zeker geen typisch Brusselse aangelegenheid; hier kan de VGC nog tussenbeide komen. Ook in Vlaanderen heeft men ermee te maken. De verantwoordelijk-heid moet niet altijd bij de Vlaamse overheid worden gelegd, ook inrichtende machten zijn soms veel te snel tevreden met de infrastruc-tuur die ze aanbieden. Je kan de schuld niet zomaar bij de huidige ge-neratie van bestuurders leggen, want hun voorgangers en wij allemaal hadden misschien wat meer moeten vooruitzien, en nog meer prioriteit geven aan onderwijs en onderwijsinfrastructuur. Want kinderen stop je niet in beschimmelde lokalen terwijl volwassenen in prestigieuze kantoorgebouwen gaan werken!En voor de toekomst? Voorzie duurzame schoolgebouwen die kinderen alle ontplooiingskansen geven, en die ook door anderen kunnen wor-den gebruikt en zo het hart van de plaatselijke gemeenschap vormen. En laat wie kan, mee investeren: de volkslening die de federale rege-ring momenteel uitwerkt, biedt alvast mogelijkheden.

EVA HILHORST

BRIEVEN VAN LEZERS [email protected]

Sorteren niet ingewikkeld

In antwoord op de lezersbrief van Ulric Schollaert met titel ‘Sorteren is te ingewikkeld’ (BDW1369, p.15), wil ik graag het volgende opmerken: met de blauwe zak sorteren we in België PMD en dus niet enkel Plastic. In een poging om deze misvatting de wereld uit te helpen, overloop ik kort de inhoud van de blauwe zak. PMD is een afkorting voor Plastic flessen en flacons, Metalen verpakkingen en Drankkartons.De letter P verwijst dus niet naar Plastic maar wel naar Plastic flessen en flacons. Alle andere plastic verpak-kingen horen thuis bij het restafval. Over naar de M. Onder de metalen verpakkingen in de blauwe zak val-len de drankblikjes, de conservendozen, de spuitbussen voor etenswaren en cosmetica, de aluminium bakjes voor etenswaren, de metalen drankbussen en de me-talen deksels en kroonkurkjes. Aluminiumfolie mag er niet bij wegens te dun voor recyclage. De D is de eerste letter van Drankkartons. Dit zijn de drankverpakkingen die worden samengesteld uit een dikke laag karton en die binnenin een laagje plastic en een laagje aluminium bevatten. Alle verpakkingen in de blauwe zak dienen volledig leeg te zijn en mogen de maximale inhoud van 8 liter niet overschrijden. De PMD-verpakkingen zijn allemaal ui-terst geschikt voor recyclage en komen met de blauwe zak in het sorteercentrum terecht waar ook de gele zak-ken verder worden gesorteerd. Door een indrukwekken-de installatie worden de verschillende materialen uit de PMD grondig gesorteerd. De verschillende gesorteerde fracties worden samengeperst in balen en vertrek-ken daarna naar gespecialiseerde recyclagebedrijven. De PET die voor plastic drankflessen wordt gebruikt, wordt zelfs per kleur gesorteerd en komt uiteindelijk in de textielindustrie terecht voor het vervaardigen van fleece-kledij. Met de plastic van yoghurtpotjes is dit niet mogelijk.Onthoud vooral de volgende zin: “Alle plastic verpakkin-gen horen thuis in de witte zak, behalve de plastic fles-sen en flacons, die we in de blauwe zak moeten sorte-ren.” Hopelijk is het sorteren met deze informatie terug minder ingewikkeld.� Wannes�Vermeersch

Animator�Net�Brussel

Brussel en Vlaanderen

“Vlaanderen heeft Brussel nodig, Brussel heeft Vlaan-deren nodig,” is volgens Danny Vileyn een cliché, maar de waarheid (BDW 1371, p.15). Ik sluit me daarbij aan: de socio-economische bindingen maken wenselijk dat er ook een politiek-administratieve band tussen de twee gewesten blijft bestaan. Maar mijn vrees is dat die autochtone Franstalige minderheid die Brussel be-heerst als een stadsstaat, zal blijven roepen dat ze geen Vlaamse schoonmoeder wil – maar wel het geld van die schoonmoeder natuurlijk. Op een goeie dag is Vlaande-ren dat beu en trekt het zijn handen af van Brussel, en kan dan zijn hoofdstad verplaatsen naar Mechelen of Antwerpen. Het zal een moeizaam proces worden, maar het is mogelijk. Het arme Brussel kan echter geen an-der rijk ommeland kiezen, het blijft liggen waar het ligt. Wacht even. Is het BMR dan toch een poging van Brussel om heel Vlaams- (en Waals-)Brabant te annexeren?� Dirk�De�Haes,�Holsbeek

Horecagoeroe Nicolay

Over kleine ingrepen met een grote meerwaarde gespro-ken (BDW 1371, p.20). In november vorig jaar gingen wij met een groep mensen na een voorstelling in de KVS

(nieuwZwart, een persoon heeft sindsdien trouwens gehoorproblemen) naar café Flamingo. Iedereen ging direct weer naar buiten wegens het lawaai, de slechte akoestiek en de onmogelijkheid om bij te praten. Op een andere avond heb ikzelf rond 7u op mijn gemak De Mor-gen en De Standaard kunnen lezen zonder dat een ober me kwam vragen of ik iets wou drinken. �� Elisabeth�Mayer,�Tervuren

Perseverare diabolicum

Minister Grouwels geeft in haar interview (BDW 1369, p.4-5) het dossier van de Havenlaan als typevoorbeeld van hoe een groot project in het Brussels Gewest mis kan lopen. Mevrouw Grouwels vergeet er wel bij te zeg-gen dat haar eigen administratie in de zaak van de Ha-venlaan werd veroordeeld, precies omdat de aanvraag van een bouwvergunning onvoldoende werd gemoti-veerd, met andere woorden omdat daarin geen ant-woord werd gegeven op de argumenten die de burgers tijdens de overlegcommissie hadden opgeworpen tegen haar project. Inspraak en overleg zijn in de ogen van me-vrouw Grouwels slechts holle woorden. � Patrick�Wouters,�Brussel

Metropolitane gemeenschap

Met belangstelling heb ik de opiniestukken over de me-tropolitane gemeenschap (BDW 1371, p.14-15) gelezen. Het contra-stuk komt me echter over als zo’n oefening in welsprekendheid, waarbij je een standpunt dient te verdedigen dat eigenlijk niet het jouwe is. Het is moei-lijk om in de tekst steekhoudende argumenten te vinden tussen het banale gebruik van termen als globalisering en consumentisme en onduidelijk uitgewerkte redene-ringen, zoals die over de utopie. Leidmotief in de argumentatie is de fictieve, maar in de geesten nog erg levendige tegenstelling tussen stad en platteland. Een tegenstelling die al jarenlang op kritiek stoot van geografen en planners, want die heeft plaats gemaakt voor de ‘nevelstad Vlaanderen’: een diffuse stad, die zich over het ganse land uitspreidt. Voor de au-teur echter is Brussel als geheel ‘stad’, terwijl de Vlaam-se Rand één homogeen platteland is. In realiteit loopt de groene tweede kroon van het Brussels gewest onzicht-baar over in de verkavelingen en lintbebouwing in de Vlaamse Rand. Het is onmogelijk om in het landschap een grens te ontwaren. Zo’n poging tot aanhechting van wijken bij Brussel werd trouwens al eens gedaan in de aanloop naar het Egmontpact. Degreef lijkt het landelijke Pajottenland als pars pro toto voor de gehele Rand te beschouwen. Maar de Rand, dat is ook de luchthavenregio, een van Vlaanderens ‘economische poorten.’ Dat zijn ook Tervuren en Sint-Genesius-Rode met hun villawijken. Dat is tenslotte ook de industrie langs het kanaal. Deze gebieden heb-ben meer gemeen met de hoofdstad dan met het lan-delijk gebleven Gooik en Pepingen. En zelfs al wekken deze ingeslapen dorpjes de indruk zich ver weg van de drukke grootstad te bevinden, hun bewoners zijn voor tal van levensbehoeften op Brussel gericht. De metropo-litane gemeenschap is een realiteit. Het komt erop aan om haar ontwikkeling te beheersen en te sturen, en de mogelijkheden die ze biedt, te valoriseren. Een geïnsti-tutionaliseerd overleg voor gewestmateries als econo-mische ontwikkeling, mobiliteit en ruimtelijke ordening is broodnodig. Dit doet geen afbreuk aan de autonomie van de deelstaten of aan de taalregimes. De term ‘ge-meenschap’ is in de Belgische context dan ook een jam-merlijke woordkeuze voor dit soort overleg.

� Rien�van�de�Wall,�Sint-Gillis

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar [email protected]. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via [email protected]. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.


VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Evenement > Bessst verspreidt stilte als Lopend Vuur

Stilte is sexy

© S

AN

DE

R TA

S

BRUSSEL – Brussel zoekt de stilte op. Bessst (‘Brussel, erfgoed en stilte’) presenteert tussen 21 april en 5 mei ‘Lopend Vuur’, een campagne rond stilte en rust in de hoofdstad met een euh... druk programma. Ze presenteert de eerste stilteroute in onze stad, die niet alleen stille pleinen, vergeten straatjes, en groene oases tussen het Zoniënwoud en het centrum met elkaar verbindt, maar ook een aantal voorjaarsevenementen die aanmanen tot kalmte: Erfgoeddag, Zoniënmars en Stadskriebels.

SToEmp! SERVEERT mUZIKAAL TALENT

BRUSSEL – Wie Stoemp! zegt, denkt aan puree, maar niet in Brusselse cafés. muziekliefhebbers kunnen de volgende maanden weer smullen van het ontluikende talent dat in tien verschillende cafés in Brussel-Stad de revue passeert.

Op 16 april starten de Stoemp!- ca-féconcerten al voor de achtste keer in de hoofdstad. De succesformule is niet veranderd, gevestigde waar-den en aanstormend talent spelen de boel plat in tien authentieke cafés in hartje Brussel. De groep Protection Patrol Pinkerton, die u vast al op Studio Brussel heeft gehoord, mag de spits afbijten in de Walvis. Een week later speelt hip-hopsensatie Frown-I-Brown, bekend van hun lu-dieke live optreden in de metrohalte aan de Beurs. Zij krijgen de eer om het Rits Café in vuur en vlam te zetten. De eerste Stoemp! van de chef valt te beurt aan Radio 1-presentator Luc Janssens. Hij serveert op 29 april in café Archipel de band Maya’s Moving Castle. De mannen van Hear, Hear! (a cheer), uitgekozen door Bent Van Looy himself, spelen drie dagen later in Le Coq. De tweede Stoemp! van de chef is voor Zap Mama, haar speciali-teit is soulbelofte Milla Brune, te be-wonderen in café Bonnefooi op 8 mei. Verder op het menu staan de backing vocals van Sioen, de zes zussen van Binti, op 14 mei in café Roskam. Voor Nederlandstalige pop moet u op 23 mei binnenspringen in café Kafka als Quasiland de muziek verzorgt. Op 28 mei krijgt u in café Het Goudblomme-ke in papier twee concerten voor de prijs van één. Zowel Flying Horseman (solo) als Astronaute, met zijn lo-fi indiefolk, fleuren de avond op. Het voorlaatste concert vindt plaats op 6 juni in café Merlo, waar Ian Clement zijn groep Wallace Vanborn vertegen-woordigt. En last but not least, Isolde Lasoen en haar Stoemp! Deluxe, Les Bens, sluiten deze tiendelige reeks af met een concert in het – tegen dan heropende - café Monk aan Sint-Kate-lijne op 11 juni.

Jonas Gilles

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Handicap & informatie

Bezoeken enkel op afspraak

[email protected]

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Isolde Lasoen sluit Stoemp! af.

De Beaumen van de kunstenaars van Project Bosch worden ter gelegenheid van Stadskriebels omgetoverd tot ludieke wegwijzers.

21 APRIL: ERFGOEDDAG

met het thema ‘Stop de tijd’ sluit de Erfgoeddag 2013 mooi aan bij het opzet van Lopend Vuur. op die dag kan je ondermeer terecht in de Bibliotheca Wittockiana voor het project Trage Post. Dezelfde dag kan je ook op stap voor een boomwandeling, een kruidenwan-deling of een stadsgeluidenwandeling langs de stilteroute.

26 EN 31 APRIL: BRUSSEL DOOR NIEUWE OGEN

op deze twee vrijdagen kan ieder-een meewandelen langs de nieuwe bessst-route, die voor de gelegenheid verrijkt wordt met oefeningen, speelse opdrachten en een picknick.

28 APRIL: ZONIËNKLANKEN

De Zoniënmars is de jaarlijkse afspraak voor wandelaars in het Zoniënwoud, maar sluit dit jaar aan bij het bessst-verhaal door het muzikaal parcours met vertelmomenten ‘Zoniënklanken’.

5 MEI: STADSKRIEBELS

Stadskriebels is de jaarlijkse sportdag van de Vlaamse Gemeenschapscom-missie en Bloso op en rond de oude en Nieuwe Graanmarkt. Kunstenaars van project Bosch zorgen voor rustbren-gende artistieke ingrepen.

Info: 0474-920.112, www.bessst.be, www.citizenne.be (02-203 0800), www.wittockiana.org, www.deburen.eu, www.stadskriebels.be

VIER STILTEMOMENTEN


AN MERTENS

Schrijfster en kunstenares An Mertens haalt tijdens de boomwandeling van Lopend vuur op Erfgoeddag (21 april) en tijdens Zoniën-klanken (28 april), karaktervolle bomen uit de anonimiteit in een poging om de symbolische relatie te herstellen die vroeger wel vaker be-stond tussen mens en boom. Voor Mertens zelf is het Zoniënwoud ook op andere dagen in het jaar een mogelijke stilteplek.“Ik ben opgegroeid in een dorp waar het muis-stil was als je ging slapen en waar rust, stilte en natuur deel uitmaakten van het dagelijkse leven. Ik kwam naar de stad met een grote in-tellectuele honger en leerde omgaan met het ‘lawaai’ en de zintuiglijke indrukken van die complexe leefwereld. Maar ik hou alles graag in evenwicht door ook stiltemomenten in te bouwen. Ik ben zelf geïnteresseerd geraakt in het Zoniënwoud als de groene long van de stad. Maar toen ik het bewust begon op te zoeken, besefte ik dat ik er behalve de beuken weinig bomen en planten kon herkennen. Ik heb dan een natuurgidsencursus gevolgd om te begrijpen wat ik zag. De kracht en energie van een boom kan zeker een stiltegevoel in de hand werken. Maar ik loop ook wel eens een museum binnen zoals andere mensen een kerk binnenlopen. Als je daar op een weekdag komt en je kiest niet voor een actuele tentoon-stelling maar voor een permanente collectie, dan kan het daar heel stil zijn. Op een bepaald moment ben ik me ook gaan bezighouden met meditatie, en ben ik gaan beseffen dat daar de echte stilte ligt.”

http://fo.am/, www.dashboard.org

KRISTIEN BONNEURE

Stilte ligt VRT-journaliste Kristien Bonneure na aan het hart. Ze schreef er al over in co-lumns en op haar blog en ze modereerde eind vorig jaar op het HUB-colloquium ‘Stilte werkt’.“Als je alles optelt, leven we toch in een ont-zettend lawaaierige omgeving. Om daar iets aan te veranderen moet je er paradoxaal ge-noeg over spreken, zoals over het klimaat of over dierenrechten. Ik merk ook dat er veel re-acties komen als ik over stilte schrijf.”“Ik zoek af en toe voor een dag of voor meer-dere dagen de stilte op, maar wat me nog meer interesseert is om die stilte in het dagelijkse leven mogelijk te maken. Ik heb vooral graag dat bepaalde zaken gescheiden blijven. Ik zet geen radio aan als geluidsbehang tijdens een andere activiteit, in een restaurant controleer ik ook altijd eerst hoe de akoestiek is voor ik ga zitten. Met de nieuwsdienst van de VRT zijn we enkele jaren geleden naar een groot landschapskantoor verhuisd. Ik heb dat even volgehouden, maar uiteindelijk ben ik toch verkast naar een kleinere plek waar minder chaos heerst.”“In de stad zouden er meer stille vluchtheu-vels mogen zijn. Wat ik een mooie plek vind is kerkhof Dieweg in Ukkel. Dat helt af naar beneden, waardoor je het geluidsniveau van de stad stelselmatig voelt zakken, tot je beneden in een rustige put zit.”

http://kristienbonneure.deredactie.be/www.cobra.be

FILIP VAN DINGENEN

Het werk van beeldend kunstenaar Filip Van Dingenen is zeer uiteenlopend, maar situeert zich vaak op de grens tussen cultuur en na-tuur. Zo trok hij voor het poëzieproject Vers

Kristien Bonneure: “We leven in een ontzettend lawaaierige omgeving. Om daar iets aan te veranderen, moet je er paradoxaal genoeg over spreken.”

© D

AN

JA C

AU

WB

ER

G

Op Erfgoeddag kan je een boomwandeling maken met kunstenaar An Mertens.

© A

N m

ER

TEN

S

lijke locaties. Mijn artistieke ingreep bestaat eruit de vervanging van een verouderd en ver-roest bruggetje door een houten platform dat ik zelf heb vormgegeven, met een zitbankje en een verrekijker waarmee de voorbijtrekkende wandelaars en vogelspotters het landschap kunnen lezen. Ik speel in op het verlangen van de mens naar de verte en naar de wildernis. Afgelopen zomer heb ik voor het project Side-ways van vzw Trage Wegen een kanotocht ge-daan van Antwerpen naar Brussel - een reen-actment van de kanotocht die Robert Louis Stevenson daar in 1872 maakte. Tijdens die drie dagen krijg je een totaal andere perceptie van dat hele traject.”“Zelf ben ik opgegroeid in een redelijk groen gehucht van Diest, maar ik woon al vijftien jaar in Brussel. Toch sluit ik me nog af en toe van de drukte af. Ik heb er geen probleem mee mijn gsm af te zetten als ik ergens mee bezig ben, ook al weet ik dat iemand me zou bellen.”

www.versbrussel.bewww.tragewegen.bewww.fantaman.net

KURT OVERBERGH

Stilte, er is zelfs plaats voor in de Ancienne Belgique. Daar loopt immers al voor het derde opeenvolgende seizoen de concertreeks Si-lence is Sexy. De reeks is een antwoord op de groter wordende golf van componisten in het hedendaagse alternatieve circuit die aanslui-ting zoeken bij de iets kalmere en fijnzinnige elektronische en klassieke muziek. Hoe nood-zakelijk zijn dergelijke rustpunten voor wie zijn dagen doorbrengt in een nooit slapende muziektempel?“Als programmator zorgt het wel eens voor frustraties dat je constant zoveel muziek te verwerken krijgt. Regelmatig houden we een telling en die wijst dan uit dat onze ploeg hier per week gemiddeld 250 aanbiedingen van ar-tiesten op zich afgevuurd krijgt. We moeten veel aan elkaar laten horen voor we echt kun-nen beslissen of we iets zullen programme-ren. We volgen natuurlijk de soundchecks en de concerten van de bands die hier ‘s avonds spelen en daarnaast gaan we nog naar heel wat showcasefestivals waar de decibelmeters nog niet altijd ingeburgerd zijn.”“De drive om voor al die nieuwe dingen open te blijven staan, kan je alleen behouden als je je bij momenten ook radicaal van alle input afsluit. Wat doe je dan? Op de fiets te sprin-gen, of zoals ik gisteren naar de sauna gaan om de warmte je hersens te laten stilleggen. In de zomer, als er hier geen concerten zijn, geniet ik er ook echt van om echt geen mu-ziek mee op vakantie te nemen. In Antwerpen heb ik ook een abonnement op de Zoo waar ik graag in het donkere vogelhuisje ga zitten met de vogeltjes die in die duisternis niet uit hun kastje durven te vliegen. Dat is de perfecte stilteplek.”

www.abconcerts.be

Michaël Bellon

An Mertens, Kristien Bonneure, Filip Van Dingenen en Kurt Overbergh houden van stilte.

VIER STILTEVRIENDEN “Ik loop wel eens een museum binnen zoals andere mensen een kerk binnenlopen. Als je op een weekdag voor een permanente collectie kiest, dan kan het daar heel stil zijn”

Brussel van de literaire organisatie Het Be-schrijf met de Portugese dichter Paulo Teixei-ra naar het moeras van Ganshoren.

“Het moeras van Ganshoren trok me aan om-dat het een beeld geeft van wat je in Brussel ook nog kan aantreffen naast de meer stede-


ADVERTENTIE

Poëzie > Hubert Samson wint gedichtenwedstrijd Hogeschool-Universiteit Brussel

‘Schrijven overvalt mij’BRUSSEL – Van de technische kant van poëzie weet hij naar eigen zeggen niets en het winnende gedicht zette hij in één minuut op papier. Hubert Samson, masterstudent Handelswetenschappen en winnaar van de gedichtenwedstrijd van de Hogeschool-Universiteit Brussel (HUB) knippert verrast voor het voetlicht.

Dante had Beatrice en Petrarca Laura. Een onbereikbare liefde mag dan vaak een kwelling zijn, ze kan goed zijn voor

de poëzie. Een muze wil Hubert Samson haar niet noemen, maar van de elf gedichten die hij tot nog toe schreef, zijn er acht geïnspireerd op zijn buurvrouw Elien. “Ja, ze bestaat echt. Als verjaardagscadeau had ik haar vier gedichten in een doosje gegeven en kort daarna schreef ik het winnende gedicht. Pas twee maanden later las ik de e-mail van de HUB over de wedstrijd. Ik besloot ‘Elien’ in te sturen, al dacht ik helemaal niet dat ik zou winnen,” zegt Samson. “Ik weet niets van de technische kant van poëzie. Ik ben een student handelswetenschappen, niet taal- en letter-kunde. In het verleden heb ik te weinig poëzie gelezen. Een favoriete dichter heb ik niet, wel een favoriet gedicht: ‘En wat dan?’ van Jotie ’t Hooft. Maar mijn vader was dichter, allicht heb ik het van hem.”

Als onbereikbare droom paste Elien perfect in het thema ‘dromen’ van dit jaar. Het was al de vijfde keer dat de HUB een poëziewedstrijd organiseerde voor haar studenten, dit jaar met

een recordaantal deelnemers: 71. “Ik schrijf vanuit een sterk gevoel dat ik heb ervaren of iets wat mij treft,” zegt Hubert Samson. “In plaats van de schoonheid van een moment

vast te leggen op foto probeer ik er iets over te schrijven. Het winnende gedicht kwam in één geut, ik heb er geen moment over nagedacht, in één minuut stond het er. Ik werk vaak nog wat aan de vorm van een gedicht, maar als ik het gevoel heb dat ik er te veel aan moet sleutelen, gooi ik het weg.” Het lijkt wel alsof schrijven hem helemaal niet moeilijk valt. “Ik zet mijzelf nooit aan het schrijven, het komt gewoon als ik in de stemming ben. Ik schrijf makkelijker over gevoelens dan dat ik erover praat. Het overvalt mij, en dan is er alleen nog ik en het papier, of dat nu thuis is, op de trein of in de les.”De dichter Max Temmerman, die Samsons gedicht anoniem koos uit 70 andere inzen-dingen, noemde het “gewoon helemaal af.” “Natuurlijk doet dat deugd,” zegt Samson. “Hij heeft mij aangemoedigd om vooral verder te doen. Dat ben ik ook van plan. De druk is van de ketel. Ik heb sindsdien al drie nieuwe gedichten geschreven. De prijsuitreiking was de eerste keer dat ik voor publiek een eigen ge-dicht voorlas. Ik stierf duizend doden. Ik had ook nooit de behoefte gehad om er mee uit te pakken.” En wat vindt Elien van dit alles? “Ze vindt het cool, heel geestig. Ik heb haar zelfs mee gekregen naar de prijsuitreiking.”

� Marina�Van�den�Branden

Hubert Samson: “Het winnende gedicht stond er in één minuut.”

© M

AR

INA

VAN

DE

N B

RA

ND

EN

Tijdens een woontour verkennen we alle wijken van Brussel met een woonbril. U verneemt alles over huren en kopen in de hoofdstad. U krijgt er een heleboel praktische informatie over de buurten bovenop: de bereikbaarheid met het openbaar vervoer, de aanwezigheid van scholen en groen, de sfeer … Info en inschrijving via 0800 20 400of www.woneninbrussel.be.

WIB_ADV_BDW_2011.indd 2 13/09/11 11:47

Elien

Zewelft lichaaamtot schoonheid.souffleert stiltetot rust.ontdoet genotzijn haast.

Beminzaamnaast mebevlekt zegekoesterde hoop

Zekleurt ruimtetot ontspanningrelaxt zetelstot schroot

Zete hebbenis te groot


ADVERTENTIE

Xp@Ad 125x178:Layout 1 3/20/13 7:55 PM Page 1

Eerste hulp bij zelfhulpboeken

Gespreksavond over zelfhulpboeken: een avond vol hele en halve wijsheden.

Gezien: Help! Helpen zelfhulpboe-ken ons wel?, op dinsdag 2 april in de Beursschouwburg (organisatie De Buren, www.deburen.eu)

In de paasvakantie is er traditioneel niet veel te doen. De meeste cultu-rele organisaties sparen alles op om straks het resterende deel van april en mei de cultuurkalender overvol te proppen. We hebben onze vinger dus op een willekeurige plek in de magere agenda gezet, en kwamen zo uit bij een debat over zelfhulpboe-ken, in de hoop dat dat onderwerp u

wel zou interesseren.Zelf hebben we ons alleen ooit het boek Help! Ik doe niet aan zelfhulp aangeschaft, in de hoop daarin te vernemen hoe dom het precies is om zo trots te zijn te denken dat je geen zelfhulp nodig hebt. Maar het volstaat even om ons heen te kijken om te zien dat er toch voldoende mensen zijn die best wat tips kun-nen gebruiken teneinde wat minder onhandig in het leven te staan. Zelfhulpliteratuur is niet voor niets een lucratieve niche in de boeken-markt. In Engeland zou er de afgelopen vijf jaar meer dan 70 miljard euro aan zelfhulp-boeken gespendeerd zijn, en bij ons zat het café van de Beursschouwburg behoorlijk vol voor de gespreksavond die De Buren hierom-trent organiseerde.De eerste en meteen ook interessantste spre-ker daar illustreerde meteen mooi hoe het zelfhulpgenre zowel op lacherige scepsis als op ernstige interesse kan rekenen. Ad Berg-sma schreef zelf al een vijftiental boeken over geluk en psychotherapie, en promoveerde in 2011 zelfs met een proefschrift over geluk aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Uit een vat vol statistieken en onderzoeksresul-taten kan hij laconiek en met veel zelfrelati-vering cijfers halen waardoor toch al heel wat zin en onzin van elkaar gescheiden worden. Zo wist Bergsma ons al meteen te vertellen dat geluksgevoel voor 50 procent genetisch bepaald wordt. Voor 10 procent is het afhan-kelijk van iemands levensomstandigheden, en voor 40 procent van de activiteiten die hij of zij ontplooit. De tweede spreker was Ester Naomi Perquin, een Rotterdamse schrijfster en dich-ter, die voor VPRO’s De Avonden wekelijks radioverhalen schrijft, waaronder een cursus geluk in dertien delen. Van haar onthouden we dat er ook een grens is aan wat een mens aan geluk kan verdragen. Te veel geluk zou tot destructie kunnen leiden.Laurens Knoop tenslotte is de initiatiefnemer van de laagdrempelige organisatie Brandstof, die haar mosterd ging halen bij de Londense School of Life van schrijver en filosoof Alain

de Botton. Brandstof serveert haar klanten niet zozeer antwoorden, maar vooral vragen zoals ‘wie ben ik’ en ‘wat wil ik’? Positieve peptalk hoeft niet zo nodig. Mensen die over de rand van de zenuwinzinking zijn gevallen, mag je best een tijdje de bodem laten verkennen, zodat ze er nooit meer te-rug naartoe hoeven eens ze weer uit de put zijn gekropen. Antieke wijsgeren met lastige vragen of deprimerende antwoorden zoals Aristoteles, Kant en Schopenhauer, helpen daar een handje bij.Bon, de auteurs van zelfhulpboeken worden wel eens verweten te veel in vuistregels en lijstjes te gieten, alsof het leven echt zo sim-pel zou zijn. Maar uiteindelijk waren de hele en halve wijsheden die we in de loop van de avond voor u noteerden ook van die aard. We sommen ze hier op in de hoop dat u er weer beter van wordt. 85 procent van de le-zers zegt wat aan zelfhulpboeken te hebben. Bij mildere problemen zoals een lichte de-pressie kunnen ze ook een meetbaar positief effect hebben, al kan dat ook een placebo-effect zijn. Het lezen van een zelfhulpboek kan bijvoorbeeld een ritueel zijn dat je helpt om een lastige tijd door te komen.De mensen die zelfhulpboeken lezen, voe-len zich gemiddeld sowieso al prettiger dan mensen die echt een probleem hebben.Het is blijkbaar niet zo dat optimisten kop-pig blijven proberen tot iets lukt. Uit on-derzoek blijkt dat ze zich er makkelijker bij neerleggen als iets niet lukt, zodat ze ook sneller verder zoeken naar iets dat wél lukt.Onwetendheid en naïviteit leiden niet altijd tot geluk. Wie denkt dat hij geweldig is, maar het niet is, loopt vroeg of laat tegen de lamp en is ongelukkiger dan iemand die weet dat hij een sukkel is.Het heeft weinig nut om gelukkig te zijn in ongelukkige omstandigheden. Het geluks-gevoel dat u kan hebben als u weer eens dronken bent of teveel geld aan iets hebt uit-gegeven, telt dus niet echt.Als je op de wachtlijst staat voor therapeuti-sche hulp, dan kan je daarvan alleen al beter worden, omdat je het gevoel hebt dat er iets aan je probleem zal gedaan worden.Stoppen met roken lukt heel moeilijk met een zelfhulpboek, het succes van Allen Car-rs ‘Stoppen met roken’ ten spijt.Volgens het Centraal Planbureau zegt 80 procent van de mensen dat ze gelukkig zijn, en maar 1 procent dat hij of zij echt onge-lukkig zijn. En dan gaat het ook nog om Ne-derlanders, dus waar hebben we het eigen-lijk over? Hopelijk is de paasvakantie snel voorbij.�

Michaël�Bellon

Pra

at

ach

teraf

RECYCLART IMPROVISEERT EROP LOS

BRUSSEL – Kunstencentrum Recyclart gaat weer vreemd tijdens een avond improvisatie in noiseland op het scherp van de snee. De muziek van de drie groepen die aantreden, klinkt even intrigerend als de namen ervan. Zo presenteert de Franse gitarist Richard Comte aan de hand van zijn project Inner Map de luisteraar een intieme kijk in zijn diepste zielenroersels, of dat is althans het uitgangs-punt. Bizarre soundscapes en extreme gevoe-lens zijn uw deel bij zijn concerten. De Cana-dees Peter Van Huffel doet het in trio onder de naam Gorilla Mask. Denk aan powerpunkjazz

met een eerbetoon aan de erfenis van zowel Peter Brötzmann en Albert Ayler als deze van Jimi Hendrix en Soundgarden. Top of the bill is Bureau Of Atomic Tourism. Met in de rangen Andrew d’Angelo, Nate Wooley, Marc Ducret, Trevor Dunn, Jozef Dumoulin en Teun Verbruggen is dit een dreamteam uit de eerste liga van de internationale undergroundscene. De debuut-cd is net uit, voor muziekliefheb-bers die weten wat ze willen.� Georges�Tonla�Briquet

Recyclart, 18/4, 21.00, €5

TELEX VADROUILLE

RITS-TALENT TOERT IN VLAANDEREN

BRUSSEL – Werk van aanstormend talent uit de Brusselse film- en theaterschool Rits kunt u tussen 11 april en 29 mei gaan bekijken in Antwerpen, Brugge, Schaarbeek, Gent, Genk, Mechelen en Kortrijk. Gökhan Girginol stuurt in het theaterstuk Woyzeck Serdi Faki de onfortuinlijke soldaat Woyzeck uit de literaire klassieker van Büch-ner op een trip langs de zelfkant van de maat-schappij en een Rus die in België profwielren-ner wil worden raakt in Kenneth Merckens kortfilm The Letter de pedalen kwijt als hij doping begint te gebruiken. De animatiefilm Vallen van Jochem Van Gool belooft de ul-

tieme kick met een verrassende wending en Bas Kuijpers toont Bruin, een poëtische do-cumentaire over het Ruhrgebied. Mirko De Beule, Sandra Munyanshoza en Karel Verstre-ken draaiden samen een portret van filmma-ker Alan Berliner in een stijl die aanleunt bij die van Berliner zelf. In De opvolger ten slotte toont Jeremy de Ryckere hoe het tragische on-geluk van een jonge jockey de familie dichter bij hun religie brengt.�� Marina�Van�den�Branden

Data en locaties op www.rits.be


Erfgoed > Europese prijs voor restauratieplan machinerie Wielemans-Ceuppens

Machinezaal wordt didactisch en sociaal avontuurVORST – Het onderzoek dat Vorst als eige-naar van de machinezaal van Wielemans-Ceuppens bestelde bij expert industrieel erfgoed Guido Vanderhulst won een EU Prijs voor Cultureel erfgoed/Europa No-stra 2013. De sociale twist die Vanderhulst eraan gaf, was doorslaggevend.

G uido Vanderhulst deed zijn onderzoek in de schoot van BruxellesFabriques/BrusselFabriek, begaan met het indu-

strieel en sociaal erfgoed van Brussel, waar ze vurig hopen dat hun voorzitter in juni zelf zijn prijs kan afhalen, want Vanderhulst her-stelt momenteel van een hartoperatie.De machinezaal is gelegen in de tweede brouwerij die de familie Wielemans-Ceup-pens in 1905 liet bouwen (de derde betreft het Blommegebouw uit de jaren dertig), en voor Vanderhulst is er geen betere getuige van de ondernemersgeest van deze familie.Het gebouw, vandaag gekend als het Brass-gebouw, was bedoeld voor de productie met lage gisting van het type Pilsen dat stilaan de geuze verdrong. Het gebouw en alle nog aanwezige machines zijn sinds 1993 geklas-seerd. Nergens anders in Europa overleefden soortgelijke machines, de De La Vergne-compressor is zelfs uniek in de wereld.Tot aan de Tweede Wereldoorlog was de firma Wielemans-Ceuppens een voorspoe-dige en visionaire firma. Vanderhulst haalt in zijn studie Claude Wielemans aan, die stelt dat de bierconsumptie ten tijde van Prosper Wielemans nog tweehonderd liter bier per jaar per persoon bedroeg, ten tijde van zoon Léon Wielemans nog honderd-

© B

RU

XEL

LE

S-FA

BR

IQU

ES

/BR

US

SE

LFA

BR

IEK

ADVERTENTIE

WWW.KAAITHEATER.BE

TG STAN

EIND GOEDAL GOEDDI 23>ZA 27/04 + MA 29 & DI 30/04 20:30 KAAISTUDIO’SHOERA, STAN SPEELT THOMAS BERNHARDS ‘AM ZIEL!’

GRACE ELLEN BARKEY& NEEDCOMPANY

MUSH-ROOMVR 19 & ZA 20/04 20:30 + ZO 21/04 15:00 KAAITHEATEREEN WOUD VAN PADDENSTOELENEN GLOEDNIEUWE MUZIEK VAN THE RESIDENTS!EXTRA: MATINEE KADEE ZO 21/04

KAAITHEATER, KUNSTENFESTIVALDESARTS, DE MUNT & ROSAS STELLEN VOOR

ANNE TERESA DE KEERSMAEKER& BORIS CHARMATZ

PARTITA 2 (SEI SOLO)VR 3, ZA 4, DI 7 & WO 8/05 20:30+ ZO 5/05 15:00 KAAITHEATERANNE TERESA DE KEERSMAEKER ENBORIS CHARMATZ DANSEN OP BACH!

KAAITHEATER & KUNSTENFESTIVALDESARTSSTELLEN VOOR

KRIS VERDONCK/A TWO DOGS COMPANY

H, AN INCIDENTWO 15, DO 16, VR 17 & ZA 18/05 20:30 KAAITHEATERMUZIEKTHEATER GEBASEERD OP DE RUSSISCHE ABSURDIST DANIIL HARMS.

Kaaiad BDW 130411.indd 1 19/03/13 13:04

Weinig arbeiders te bespeuren. Eens in gang, draaiden de machines van Wielemans-Ceuppens vanzelf.

vijftig liter en bij de sluiting van de brouwe-rij eind de jaren tachtig nog maar vijftig liter.

Restaurateurs-gidsenDe historica Carole Depasse voert in verschil-

lende dossiers het woord voor BrusselFabriek: “Het is een ambitieus, kostelijk project, maar het laat Brass toe zijn industrieel en sociaal verleden heruit te vinden. Op dit moment zit Forest Centre Culturel in het gebouw (en de

Nederlandstalige bibliotheek van Vorst, AD), maar zij gebruiken de machinezaal louter als decor tijdens expo’s of concertjes, en dan is er nauwelijks aandacht voor de machines.” “Origineel aan het restauratieplan van Van-


Hebt u ook zo’n kruidenrekje? Wat zit er zo allemaal in en wanneer gebruikt u die kruiden?

Onze grootouders hadden een eenvoudig leven. Zij kruidden hun eten volgens een traditie en expe-rimenteerden zelden. Elke familie had zo wel een eigen geheim kruid, maar verder waren het altijd dezelfde. Ik haal er de Raadsman in de Kookkunst van Gaston Clement bij, hét basiswerk voor de Bel-gische keuken in grootmoeders tijd: kaneel was heel populair, saffraan al veel minder, dan waren er de onafscheidelijke kruidnagel en muskaatnoot, peper en zout. Verder anijs en vanille voor de zoetigheden. Paprika vermeldt hij ook, maar daar stopt het voor de gewone huisvrouw. Nu zijn dat allemaal spe-cerijen en geen kruiden in de moderne zin van het woord. Specerijen komen van ver. Het waren ‘kolo-niale’ waren. Een kok bezigde ze om “erbij te horen.” Een protocollaire kruiding. Met kruiden bedoelen we nu voornamelijk de groene delen van planten die van nabij komen en die dienen om de smaak van ons voedsel te veranderen, zonder substantieel bij te dragen tot de voedingswaarde er-van. In onze grootouders ogen: laurier, tijm, selder, peterselie, hier en daar eens bieslook of peterselie-wortel. De stinkende bollen zoals ajuin en (knof)look dienen uiteraard ook ter kruiding, maar ajuin is echt wel een groente, en look was voor onze grootouders veel te avontuurlijk. Het gebruik ervan werd – zeker in Vlaanderen – weinig geapprecieerd.Echte kruiden werden vers gebruikt. Als men geen lochting had, dan stond er wel een bloempot met laurierboompje of tijm op het koertje van het werk-manshuisje. Peterselie kwam, indien niet uit de tuin, van de markt. Kruiden zijn in de regel vers, specerijen jaren oud. Met de consumptiemaatschap-pij werd ons voorgehouden dat we veel gedroogde kruiden moesten kopen en in huis bewaren voor uitgesteld gebruik. Uiteraard heeft dat het koken origineler en avontuurlijker gemaakt, maar het ging voorbij aan een belangrijke eigenschap van groene kruiden: ze bewaren niet – anders zouden het spe-cerijen zijn! Damesbladen staken de loftrompet over lavas en salie, oregano, basilicum en rare dingen als hysop of pimpernel. Simon & Garfunkel zongen over Scarborough Fair (“ parsley, sage, rosemary and thy-me ”). Warenhuisketens verkochten kruidenrekjes zoals op de foto. Die moesten goed zichtbaar prijken boven het aanrecht. Mijn ouders lieten op het einde van de jaren ‘70 een nieuwe keuken installeren en die werd geleverd en geplaatst, compleet met gevuld

kruidenrekje! (het waren Duitse keukens dus leerden we gelijk wat nelkenkernen en ingwerpulver waren). We moesten en zouden een kast vol droge kruiden hebben. Uit nieuwsgierigheid kocht ik ook wel eens kruiden die ik niet kende. En dan stonden die daar. Te wachten. Groene plantendelen gaan, wanneer ze lang droog bewaard worden, verhooien. Dat is geen West-Vlaams voor verkwisten, maar een fysisch en chemisch proces in de plant dat alle groene delen geel kleurt en naar hooi doet geuren. Ondertussen vervlie-gen de smaakmakers van het kruid, de zogenaamde ‘vluchtige oliën’. Het verhooien gebeurt onder invloed van zonlicht, waar zo’n rekje dat ophangt in de lente-zon ideaal voor is. Verder hangt het in de keuken, een bij defi nitie vochtige plek. Hoe vaak heb ik geen potje paprika opengemaakt waarin het rode poeder bruin was geworden en aan elkaar gekit tot een soort kurk met schimmelgeur. Kruidenrekjes zijn mooi om naar te kijken, dat is alles. Behalve bij de meest gedisci-plineerde der huisvrouwen zit er in het potje al lang niet meer wat erop staat geschreven. Bijvoorbeeld: de nigella zit in het potje van mosterdzaad, waarvan de naam (slecht) werd overplakt door een etiketje met “koriander” erop.Zal ik uw leven eens aangenamer maken? Nu de lente er eindelijk aankomt, is het tijd voor een Grote Schoonmaak. Die moest traditioneel voor Pasen ge-beuren, maar toen was het te koud. Haal uw krui-denkast leeg en gooi alles weg dat ouder is dan zes

maanden. Specerijen mogen blijven. Koop alleen nog kruiden die u plant te gebruiken in de volgende week, of plant ze in de tuin of op de vensterbank. Eén uit-zondering is dragon, die blijft droog nog wel een tijdje geurig. Maar die groeit ook in potten. Verse kruiden, zeker laurier en tijm smaken helemaal anders dan die in potjes. Probeer maar eens. Koop NOOIT mengsels zoals ‘spaghettikruiden of ‘Cajun kruiden.’ U bent groot genoeg om zelf te mengen. Dat is trouwens juist het plezier van kruiden in de keuken: tovenaar-tje spelen. Daarenboven gaat zo de omlooptijd van uw kruidenkast versnellen.Doe de verschillende kruiden altijd in opvallend ver-schillende potjes. U moet veel minder lang zoeken wanneer u de doos komijn kunt onderscheiden van het fl esje ‘raar-spul-dat-we-ooit-in-Egypte-kochten.’ Die batterijen identieke fl esjes zijn om gek van te worden. Ten slotte: als u veel kleuren mengt, krijgt u bruin. Hetzelfde geldt voor smaken. Gebruik dus liever één kruid/specerij, maar dan krachtig, dan vijf waarvan niemand meer weet waar het thema lag. Smakelijk.

[email protected]

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Kruidenrekje

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

derhulst is het sociale luik. De be-doeling zou zijn de verantwoorde-lijkheid voor de restauratie uit te besteden aan langdurig werklozen, die daardoor kenners worden en dan als gids van deze machines kunnen optreden. Hoe ze werkten, en wat hun nut was binnen de brouwerij.” Vanderhulst ziet deze ambassadeurs “wat menselijkheid brengen in dit industrieel succesverhaal.”De machinezaal zou terug een soort zenuwcentrum kunnen worden, wat ze ooit was voor de brouwerij, met een multimediale scenografi e, een meertalige website over de histori-sche en wetenschappelijke kant van

brouwen, expo’s over productieme-thoden en biersmaken wereldwijd.Guy Moerenhout, lid van BrusselFa-briek, doet nog een oproep: “We ma-ken ook kans op de publieksprijs. Die wordt toegekend op basis van een online enquête van Europa Nostra. U kunt voor dit project stemmen via vote.europanostra.org .”

Rolls-Royce De studie voorziet een oplossing voor elke machine afzonderlijk. Enkel de buitenkant restaureren, gedeeltelijk terug in werking stellen, tot zelfs een volledige replica nabouwen. Vander-hulst stak onder meer zijn licht op bij een oud-mecanicien en bediener van stoommachines van de elektri-citeitscentrale van Sint-Gillis en het

“Het is een ambitieus, kostelijk project, maar het laat Brass toe zijn industrieel en sociaal verleden heruit te vinden”

ADVERTENTIE

“Uit nieuwsgierigheid kocht ik ook wel eens kruiden die ik niet kende. En dan stonden die daar. Te wachten”

M�� B�� H�� G��

www.fedsvk.be

02 412 72 44

Verhuur uw woning zorgeloos

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

Steun voor de renovatie

Fiscale voordelen

SOCIALE VERHUURKANTOREN

© N

ICK

TRA

CH

ET

kruidenrekje! (het waren Duitse keukens dus leerden

Nick

© N

ICK

TRA

CH

ET

Brugmannziekenhuis en bij musea die ervaring hebben met het restau-reren van stoommotoren.De machines kregen sinds de slui-ting van de brouwerij heel wat te verduren. Het glazen dak van de machinezaal was zelf gedurende lange tijd in slechte staat, waardoor het regenwater binnensijpelde en de machines gingen roesten. Onderde-len, het ene al emblematischer dan het andere, werden gestolen of ge-vandaliseerd.Het gaat over een Carels stoomma-chine uit Gent, die de De La Vergne en Sulzer compressoren aandreef, een rolbrug en een elektrisch bestu-ringsbord.Voor de De La Vergne-compressor reisden de broers Wielemans naar New York om er de Rolls-Royce on-der de koelsystemen aan te schaf-fen. Het gouden opschrift in reliëf getuigt dat de machine speciaal voor de Wielemans-Ceuppensbrouwerij werd gemaakt. De Sulzer (ammo-niak)compressor is van Zwitserse makelij en had smeerbussen in de vorm van glazen vazen, die vandaag jammer genoeg verdwenen zijn. Hier zou een replica op schaal inte-ressant zijn om het koelsysteem van een brouwerij in 1905 in volle indu-strialisatieperiode uit te leggen.Door de rolbrug terug operationeel te maken, kan getoond worden hoe destijds zware machines of onder-delen werden ge(de)monteerd. Bij het elektrisch besturingsbord, dat vandaag erg beschadigd is, kan je je nog voorstellen hoe in een oogopslag alle nuttige stroominformatie op wijzerplaten afgelezen kon worden, en volgens de noden van de brou-werij via hendels en schakelaars de stroomtoevoer eenvoudig kon wor-den aangepast. De hoogwaardige uitvoering toont aan dat dit het hart van de brouwerij was. Een didac-tisch uitgerust besturingsbord zet misschien enkele ingenieurs in de dop aan het dromen. An Devroe


Alisa Ajdini doet aan Oriëntaalse dans en is daar bijzonder blij mee. “Het buikdansen heeft in mij wakker gemaakt wie ik ben. Het past bij mijn temparement, mijn ziel.”

De oorsprong van de Oriëntaalse dans ligt in het oude Egypte. Hoewel de dansvorm door de meeste Westerlin-

gen met de Arabische wereld wordt geassoci-eerd, heeft Alisa Ajdini, net als zoveel andere buikdanseressen, geen spatje Arabisch bloed door haar aders stromen.“Ik ben geboren in Kosovo. Mijn moeder, in Brussel opgegroeid, was teruggekeerd en had daar mijn papa leren kennen. Toen ik amper zeven maanden oud was, hebben ze wijselijk besloten om veiligere oorden op te zoeken. Door de eenzijdige onafhankelijkheidsver-

klaring van Slovenië nam de onrust in het nu voormalige Joegoslavië steeds meer toe. Steeds meer speelden de Serviërs dwingeland in Kosovo. Onverantwoord om een kind te laten opgroeien in dergelijke onveilige omge-ving, vonden mijn ouders. Ze hebben ook ge-luk gehad. Niet lang na onze vlucht werden de grenzen gesloten.”“Aanvankelijk hadden ze hun zinnen gezet op Zwitserland, omdat vader er familie had wo-nen, maar mijn moeder kon er maar moeilijk aarden. België en het Brusselse leken al snel een betere optie. Het was moeders vorige

thuis, ze had hier vrienden en kennissen, voor haar was het veel makkelijker om hier werk te vinden dan in Zwitserland. De goede keuze, zo bleek, temeer daar mijn vader zich wonderwel wist aan te passen. Hij is dan ook iemand die nooit bij de pakken blijft zitten: het Frans had hij al snel onder de knie. Tweeëntwintig jaar lang heeft hij een pizzeria opengehouden. Dat heb ik van hem, stilzitten op mijn stoeltje en wachten tot de dingen op mij afkomen, ligt niet in mijn aard. Het moet bewegen, ik moet kunnen bewegen.”“Mijn ouders hebben hun weg gevonden in

Brussel. Ook voor mij en mijn broer, die an-derhalf jaar jonger is dan ik, is het onze thuis, waar we ons goed voelen. Toen we nog jonger waren, zijn we enkele keren naar Kosovo ge-reisd, maar het bleek niet onze wereld te zijn. Al was het mooi om kennis te kunnen maken met de familie van mijn vader. De omgeving was minder mooi. De sporen van de oorlog waren nog alom aanwezig. Kraters van bom-inslagen, afgebrande huizen, gevels met spo-ren van vuurgevechten. Ook het huis van mijn oom heeft er grotendeels moeten aan geloven. Maar gelukkig hebben hij en de rest van de fa-milie de oorlog heelhuids overleefd.”

Eigen willetjeAls charmante spraakwaterval Alisa zegt dat het moet bewegen, dat zij moet kunnen bewe-gen, dan zet ze haar intentie ook letterlijk in daden om. “Reeds op mijn achtste ben ik be-ginnen te dansen. Klassieke dans, wat ik vijf jaar heb gedaan. Ook jazzdans heb ik vijf jaar beoefend. Daarna heb ik nog een beetje funk verkend, tot ik op mijn zeventiende de Oriën-taalse dans heb ontdekt door een videoclip. Ik besloot het voor mezelf eens uit te proberen en ben prompt verliefd geworden. Het leek me wel op het lijf geschreven, instinctief begon ik te bewegen op de muziek. Aanvankelijk waren mijn ouders er, zacht uitgedrukt, niet bepaald mee opgezet. Het was wat anders dan doch-terlief in een tutu te zien dansen. Gelukkig hebben ze zich er geleidelijk aan toch bij kun-nen neerleggen. Ze hadden ook weinig keuze: ik ben iemand die zijn instinct volgt. Braaf-jes luisteren naar wat me gezegd wordt, is er nooit bij geweest.”“Wat me juist aansprak in de Oriëntaalse

©MARC GYSENS

JETTE – “Specifiek aan de Oriëntaalse dans, ook de buikdans geheten, is het openstaan voor allerlei in-vloeden. Er kan veel, er mag veel, zolang je de muziek maar begrijpt. Je kan er funk in mixen, flamenco, volksdansinvloeden... Er zijn zelfs danseressen die Oriëntaalse dans oefenen op balletschoenen! Die vrij-heid, zonder de discipline uit het oog te verliezen, daar kan ik me volledig in vinden.” Alisa Ajdini over haar passie: de Oriëntaalse dans.

Sensueel, vurig, vrouwelijk

Alisa Ajdini draagt Oriëntaalse dans in haar ziel

Alisa Ajdini: “Als mijn dans fusion is, dan kan hetzelfde gezegd worden van mijn kostuums. Ik teken bijna alle ontwerpen zelf, ze worden op maat gemaakt in Istanboel.”


dans? Ik ben al van kleins af geboeid door ge-schiedenis, die van Egypte in het bijzonder. Ik ben weliswaar nog nooit ter plekke geweest, maar dat het er ooit van zal komen, daar kan je gif op innemen. Fenomenaal, de elegantie die het land uitstraalt in zoveel facetten. De kledij, de beschavingsgeschiedenis, de farao’s, de go-den en godinnen van de oudheid.”“Ik ken weliswaar geen Arabisch, maar ik zoek wel de vertaling van de tekst op. Om de bete-kenis van de muziek helemaal tot zijn recht te laten komen in mijn interpretatie, een bood-schap over te brengen die het publiek kan ontroeren. Voor mij ben je pas echt een Ori-entaalse danseres als je de toeschouwer kan laten reizen, lachen, een traan ontlokken... Mijn lerares is dé referentie in Brussel als het over Oriëntaalse dans gaat. Ze heeft naam ge-maakt in de Arabische landen, ze heeft naam gemaakt in Parijs. Al de grote danseressen in Brussel zijn opgeleid in haar school. Ze is ook

een tijdje mijn impressario geweest, heeft me geïntroduceerd bij potentiële opdrachtgevers. Tevens heb ik veel opgestoken van leraars die hier stages kwamen geven. Amerikaanse, Egyptische. Het liet me toe om andere tech-nieken te leren dan diegene die ik al onder de knie had, om op een andere manier naar de muziek te luisteren.” “Van bij mijn eerste les was mijn lerares onder de indruk, ondanks het feit dat ik nog veel te leren had. Heel veel te leren zelfs, maar bloed, zweet en tranen heeft het me nooit gekost. Het buikdansen heeft in mij wakker gemaakt wie ik ben, past bij mijn temparement, mijn ziel. Het is een gevoel dat ik bij de klassieke dans nooit had: ik houd sowieso meer van solo-dansen dan van groepschoreografieën, door de gestrengheid voelde ik me beperkt in mijn vrijheid. In de Oriëntaalse dans speelt disci-pline weliswaar eveneens een rol, maar is er een grotere vrijheid binnen dat omlijnd kader. Daardoor kan ik me uitdrukken zoals ik ben: sensueel, vurig, vrouwelijk.”“Bijna acht jaar ben ik bezig en ik leer nog al-

tijd bij, zoals je in het leven steeds blijft bij-leren. Mijn manier van dansen noem ik graag fusion, het is niet Raks Sharki, de pure klas-sieke Egyptische dans. Zo heb ik bijvoorbeeld Bollywoodinvloeden in mijn manier van dan-sen ingewerkt, salsa, jazzdans en ballet. Met ontblote buik dansen is ook een keuze. Oor-spronkelijk werd er gedanst dansen in kle-derdracht die de buik bedekte. Ik doe het dus anders, ben nog jong en moet ervan profiteren. En als mijn dans fusion is, dan kan hetzelfde gezegd worden over mijn kostuums. Ik teken bijna alle ontwerpen zelf, ze worden op maat gemaakt in Istanboel door Costume Bella dat ook een filiaal in Gent heeft en voor mij de Chanel van de buikdanskostuums is”.

Dromen van het buitenlandAlisa Ajdini is ondertussen al drie jaar profes-sioneel actief. Elk weekeinde, op vrijdagavond en zaterdagavond, danst ze en publique.“Dansen, optreden, voor mij is het ontspan-nen. Iedere maandag kijk ik reikhalzend uit naar vrijdag, de dag waarop ik weer kan op-treden. Ik ben gelukkig als ik dans, als ik in de ogen van de mensen zie dat ze genieten.” “Optreden doe ik vooral in restaurants en op privé-feesten. Zo heb ik zelfs al eens mijn kunst gebracht ter gelegenheid van de besnij-denis van een jongetje van twaalf. Ik heb ook een tijd veel in cabarets gedanst, maar daar ben ik bijna volledig mee gestopt. Het is er wel prettig werken — omdat je danst voor een ken-nerspubliek, begeleid door een orkest en niet door cd’s zoals in restaurants, maar het is nu eenmaal het nachtleven en dat heeft zijn ge-varen. Af en toe dans ik er nog eens als men mij er expliciet om vraag en het me uitkomt. Soms heb ik ook weinig keuze, want de crisis laat zich overal voelen, zeker in de horeca. En de concurrentie is er wel degelijk, ik ben zeker niet de enige buikdanseres in Brussel”. “Van mijn dans alleen kan ik niet leven, neen. Het leven is duur, zeker als je op eigen benen moet staan. Daarom houd ik er nog een full-time job op na, als directieassistente. Toch hoop ik dat er een dag zal komen dat ik er vol-ledig van kan leven, van het buikdansen. Dat ik me echt artieste kan noemen. Spijtig vind ik dan ook dat er in Brussel niet echt zoveel mo-gelijkheden zijn om te groeien als artieste. Een droom is het om een impressario te vinden die me opdrachten zou kunnen bezorgen in het Oosten. Libanon, Egypte en andere Arabische landen. Misschien dat het zou het helpen als ik aan wedstrijden zou deelnemen, maar daar ben ik niet zo’n liefhebber van.”�

Karel�Van�der�Auwera

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

“Oorspronkelijk werd er gedanst in kleder-dracht die de buik bedekte. Ik ben nog jong en moet ervan profiteren, dus doe ik het met ontblote buik”

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, [email protected], www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 15 euro per jaar; IBAN: BE07424552982266, BIC: KREDBEBB van Brussel Deze Week vzw. Buiten België 25 euro per jaar. OPLAGE 70.490 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten ([email protected]), Paul De Weerdt, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Rika Braeckman ([email protected]), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. MARKETING MANAGER Frederik Welslau ([email protected]). HOOFDREDACTIE Anne Brumagne ([email protected]). EIND REDACTIE Ken Lambeets ([email protected]). REDACTIE Jean-Marie Binst ([email protected]), Christophe Degreef ([email protected]), Bettina Hubo ([email protected]), Patrick Jordens ([email protected]), Steven Van Garsse ([email protected]), Danny Vileyn ([email protected]). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele ([email protected]), Gerd Hendrickx ([email protected]). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Wauter Mannaert, Francis Marissens, Karolien Merchiers, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Freddi Smekens, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Steven Vandenbergh, Tijs van den Boomen, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt ([email protected]). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh ([email protected]). VERANTWOORDE-LIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie ([email protected]). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

Op zes jaar tijd heeft het Brussels Operettetheater (BOT) twintig concerten Jong Talent geprogrammeerd. Wat begon in De Markten, kreeg een vaste stek in de Oude Kerk van Sint-Agatha-Berchem en pakt op 17 april als prelude op het zilve-ren jubileum van het BOT groots uit in het auditorium van de KBC-zetel. Voorzitter Jonas De Jonge mikt andermaal op een uitverkochte zaal.

Waar�haalt�u�jong�talent?Jonas� De� Jonge: “Onze artistiek leider Axel Everaert, die in de conservatoria van Riga en Maastricht doceert, heeft er een goede neus voor. Meestal zijn het conser-vatoriumstudenten of pas afgestudeerden, zoals nu de negentienjarige Judith Sepul-chre. Van de 27 die we in Jong Talent een kans gaven, konden er al 14 doorstromen naar grote producties van onder meer de Vlaamse Opera en De Munt. “

Wat�biedt�u�jongeren�dan�aan?De� Jonge: “Als student ben je niet ver-trouwd met een publiek. Jong Talent zorgt voor een volle zaal om die ervaring op te doen. Dat contact is belangrijk. Verder is de podiumprésence belangrijk; daarin krij-gen ze ondersteuning. We vragen hen ook

om zelf een coherent programma samen te stellen. Alles draait rond praktijkervaring. “

Schittert�het�operettegenre�enkel�in�de�marge?De� Jonge: “Net als voor musical is het vechten voor erkenning, zeker door het miskennen van het genre door radio en an-dere media. De jonge zangers en het trouw publiek zijn onze beste ambassadeurs. In 2012 telden we 2700 concertgangers. Er is duidelijk een groeiend publiek voor de lichte operamuziek. De stadsschouwburg van Leuven vraagt ons ieder jaar terug met het BOT-gezelschap, wegens de kwaliteit die elders in het land niet te vinden is. Bij ons primeert de muziek (26 muzikanten naast de zangers, red.) op het decor, dat louter functioneel en ondersteunend is.”

Jean-Marie�Binst

20ste editie van Jong Talent op 17 en 18 april om 20.00 in de KBC-zetel, audito-rium Herman Teirlinck, Havenlaan 2, Sint-Jans-Molenbeek. Reservatie voor 17/4: 02-201.11.90. Het concert van 18 april is een benefiet met andere tarieven, enkel via 02-201.58.58. www.brusselsoperettetheater.be

Jong talent te overJonas De Jonge: “Via Jong Talent kwamen er al zangers in operahuizen terecht.”

© M

AR

C G

YSE

NS

3 VRAGEN AAN JONAS DE JONGE


SINT-JANS-MOLENBEEK – Bilal Tahtahi (24) is een warrior. Eens hij in de ring stapt, ver-andert de kalme jongen in een leeuw. Maar de normen en waarden van de krijgskun-sten, zoals respect en discipline, verliest hij nooit uit het oog. De Brusselaar is ambitieus en wil doorbreken in de Mixed Martial Arts (MMA).

‘Ik was vroeger zoals veel Brusselse jon-geren nogal onrustig,” vertelt Tahtahi. “Toen ik Braziliaanse Jiujitsu leerde ken-

nen via een buurman, nu een achttal jaar gele-den, heb ik snel de microbe te pakken gekre-gen. De sport paste gewoon perfect bij mij en legde me meteen limieten op. Het bracht me op een pad waar maar één zaak telt, en dat is mijn sport.”Braziliaanse Jiujitsu is een vechtsport waarbij de nadruk vooral op grondgevechten ligt. Via klemmen en wurgingen proberen de vechters een dominante positie te veroveren. Tahtahi leerde al snel de geneugten van de krijgskunst kennen.“Ik ga niet liegen: ik begon er aan om mijn fysiek te verbeteren. Bij mijn eerste training woog ik 134 kilogram, acht maanden later was daar 28 kilogram af. Ondertussen was ik al Belgisch kampioen bij de debutanten gewor-den. Die prijs was de echte vonk die het vuur voor mijn passie deed ontstaan. Sindsdien ben ik niet meer gestopt en vecht ik elk jaar een twintigtal wedstrijden. Daarvan win ik er on-geveer 90 procent. Ik voel me goed in de ring.”“Deze sport leert je niet alleen te verdedigen, het is een manier van leven. Ik ontdekte een

Manager Karim Waghli: “Bilal (boven) krijgt steeds meer steun. Er is heel wat enthousiasme over hem, de wijk leeft met hem mee.”

© MARC GYSENS

‘Ik wil mijn passie doorgeven’Vechtsporten > Braziliaanse Jiujitsu is een levensstijl voor Bilal Tahtahi

de CLUB

Dans als muziekinstrumentFred Academy

© M

AR

C G

YSE

NS

BRUSSEL – Fred Academy is een ronkende naam in de tapdansscene, en ver daarbuiten. De club groeide de afgelopen kwarteeuw uit tot een volwaardige dansclub waar u eenvoudig kunt proeven van uiteenlopende stijlen.

“Een tapdanser doet aan een vorm van percus-sie,” vertelt directeur en leraar Grégoire Van-dersmissen (49). “Een tapdanser is dus eigenlijk ook een muziekinstrument. Zoals bij alle dans-vormen is gevoel voor ritme zeer belangrijk, het is iets instinctief. Ik zie meteen of iemand ver kan geraken of niet.”Vandersmissen is dan ook een man met erva-ring. Hij liep onder meer school bij Mudra, de school van danslegende Béjart, en heeft heel wat podiumervaring vergaard. De vlam sloeg bij hem in de pan toen hij tijdens de voorbereiding van een spektakel in aanraking kwam met tap-dansen. “Ik ben me vrij snel beginnen te speci-aliseren in grote danssteden als Parijs en New York, en vandaag vind je bij mijn leerlingen ook dansleraars die van ver komen. Fred Academy is de meest gereputeerde tapdansschool van het land.”“Aanvankelijk was het eigenlijk niet mijn bedoe-

Grégoire Vandersmissen is directeur en leraar van de Fred Academy. “Ik ben me vrij snel beginnen te specialise-ren in grote danssteden als Parijs en New York, en vandaag vind je bij mijn leerlingen ook dansleraars die van ver komen.”


wereld die mij meteen aansprak. Wat betreft karakter ben ik altijd dezelfde Bilal gebleven, maar mijn manier van leven is veranderd.”De sterke prestaties van de Brusselaar doen zijn ster rijzen in het vechtsportmilieu. Hij prijkt steeds meer op affiches van allerlei com-petities, al blijft hij liever op de achtergrond om de druk wat af te houden.“Bij elke competitie waar hij aan deelneemt, wordt in zijn wijk alleen maar over hem gespro-ken,” zegt manager Karim Waghli (46). “Hij krijgt steeds meer steun. Er is heel wat enthou-siasme rond Bilal, de wijk leeft met hem mee.”“Bilal is een vechter die mentaal sterk staat. Hij

is een kalme jongen, maar eens hij in de ring stapt, komt hij uit zijn cocon. Je ziet dan een andere man.”

Sport voor brutenDe jonge Brusselaar is ambitieus en schuwt het harde werk en opofferingen niet. Zes da-gen op zeven is hij in de sportzaal te vinden. Hij wisselt trainingen af in verschillende zalen, maar zijn thuisbasis is een prachtig uitgeruste vechtsporttempel nabij de Anderlechtse slacht-huizen. “Het is noodzakelijk om regelmatig andere za-len op te zoeken om je niveau op te krikken,” vervolgt Tahtahi. “Anders roest je vast. Je moet geconfronteerd worden met andere vechters en technieken, je moet het moeilijk hebben. Je vindt me zowel in allerlei Brusselse zalen als in

pakweg Antwerpen of Luik. De vechtsportwe-reld is één grote familie die elkaar helpt als het mogelijk is.”“De grondgevechten zijn mijn sterkste punt, maar je leert elke dag bij. Vooral het vuisten- en voetenwerk moet nog beter om mijn doel te bereiken: professional worden. Als ik zie dat dit niet mogelijk is in België, dat de enige oplossing om mijn droom te bereiken het buitenland is, dan ben ik weg. Ik zal geen twee keer naden-ken.”Het nadeel dat Tahtahi ondervindt, is dat MMA in België tot het ondergrondse milieu behoort. Het aantal clubs en competities groeit wel, maar het wordt door velen aanzien als een sport voor bruten. Een beeld dat manager Waghli resoluut weerlegt. “Vergeet niet dat er professionals in de ring staan. Je zult bij ma-nier van spreken geen leeuw tegen een geit zien vechten, het zijn allebei getrainde leeuwen die weten hoe ze moeten incasseren en uitdelen. Het is kwetsend dat we ons altijd moeten ver-antwoorden. In de ring is er respect voor el-kaar, de waarden van de krijgskunsten worden nooit vergeten.”

Theesalon als financieringDe kleinschaligheid van de sport in ons land heeft als gevolg dat er weinig geld rondgaat in het wereldje. Wie het wil maken, moet dus hard trainen en hard werken om de nodige cen-ten bijeen te sprokkelen. “Met het geld dat ik in mijn theesalon verdien, betaal ik mijn reizen en mijn deelnames aan al-lerhande competities. Ik zet eigenlijk een hand op mijn rug en geef mezelf een duw. Ik betaal en betaal maar, hopelijk tot iemand me finan-cieel wil steunen. Waar ik de motivatie haal? Dit is mijn passie, mijn manier van leven, mijn drug. De prijs van de sportverdienste van de gemeente Molenbeek die ik onlangs kreeg, is een deugddoende erkenning.”Tahtahi neemt zijn rol als voorbeeld serieus, en wil zijn passie delen. “Binnenkort begin ik vrijwillig trainingen te geven aan de jongeren uit mijn wijk, in een zaal die de gemeente ter beschikking stelt. Ik wil mijn liefde voor Bra-ziliaanse Jiujitsu aan die gasten meegeven.”�� Tim�Schoonjans

“Ik betaal en betaal maar, hopelijk tot iemand me financieel wil steunen. Waar ik de motivatie haal? Dit is mijn passie, mijn manier van leven, mijn drug”

Zolang competitie bestaat, is er discussie. Minstens achttien camera’s registreren elke wedstrijd van RSC Anderlecht. Dat heeft ver-schillende redenen. Anderlecht verkoopt. De trouwe schare spreidt zich immers uit over het volledige land, van Ieper tot in Aarlen. Een dubieuze fase in wedstrijden Waasland-Beveren – Beerschot of Cercle Brugge – OH Leuven zal, met alle respect, minder snel de krant halen dan de wedstrijden van Ander-lecht, Club Brugge en Standard. Het play-offsysteem is gesneden koek voor de media, de supporters en het hele voetbal-milieu. Vanaf de eerste wedstrijd op vrijdag tot de laatste op zondag wordt elke discu-tabele scheidsrechterlijke beslissing breed uitgesmeerd in de media. De controverse houdt aan tot de volgende speeldag en wordt tegen de clubs uitgespeeld. Scheidsrechters worden, door de enorme heersende inzet, aangeschoten wild. Naar analogie met de internationale competities introduceerde de Koninklijke Belgische Voetbalbond nog meer refs om de topwedstrijden in goede ba-nen te leiden. En toch houdt het debat aan. Het is altijd zo geweest. In 1920 wonnen de nationale elf hun enige finale ooit in de geschiedenis van het inter-nationale voetbal. België werd Olympisch kampioen in het stadion van Beerschot te-gen Tsjechoslowakije. De wedstrijd werd nooit uitgespeeld. Vandaag ondenkbaar maar de Tsjechoslowaken stapten woedend van het veld omdat ze zich benadeeld voel-den. Kop van jut was de 72-jarige Engelse scheidsrechter John Lewis. België leidde met twee nul na een, volgens de Tsjechoslo-

waken, onterecht toegekende strafschop en een buitenspelgoal. Toen de Engelsman de Tsjechoslowaakse speler Steiner van het veld stuurde, was het hek van de dam. De volledige ploeg stapte woedend van het veld, nog voor het laatste fluitsignaal. Het is nog steeds de enige internationale finale die vroegtijdig werd afgebroken. Lewis had eer-der, in 1908, een interland tussen Engeland en de Bohemen gefloten. Ook dat treffen ver-liep tumultueus. De Britten wonnen met 0-4 in Praag. Een erg discutabele strafschop had de Engelsen op weg geholpen. Lewis werd na de wedstrijd door boze supporters aangeval-len.Wanneer de tweede helft van de Premier League wedstrijd in 2008 tussen Fulham en Aston Villa maar niet kon aanvatten om-dat de mascotte van de Londense club, Billy The Badger (Billy de Das), maar niet ophield met zijn break dance act op het veld, liep scheidsrechter Chris Foy kordaat het veld van Craven Cottage op terwijl de spelers in de spelerstunnel ongeduldig wachtten. De Das kreeg een rode kaart. De reactie van Bil-ly The Badger was aandoenlijk. “Dassen zijn hardhorige beesten en zien niet goed. Had ik geweten dat de ref de wedstrijd op gang wilde fluiten, had ik opgehouden,” veront-schuldigde hij zich. Controverse maakt de sport mooi. Zolang de grenzen van het fat-soen maar niet overschreden worden.

www.brusselnieuws.be/steegen

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

David Steegen

Penalty

Op wANDEL IN hET zONIëNwOUD

BRUSSEL – haal uw wandelschoenen alvast van stal want de jaarlijkse zoniën-mars staat voor de deur.

Gemeenschapscentrum Wabo uit Water-maal-Bosvoorde heeft er een goede ge-woonte van gemaakt om de laatste zondag van april een wandeltocht te houden in het Zoniënwoud. Zowel getrainde stap-pers als ouders met kleine kinderen vinden er hun gading. Zo zijn de parcours van vijf en tien kilometer zelfs geschikt voor kin-derwagens. Verder worden ook kuitenbij-

ters van 15 en 25 kilometer aangeboden.Deelnemen kan zowel individueel als in groep. Per persoon kost een deelname an-derhalve euro, gezinnen tellen drie euro neer. Vertrekken doet u aan gemeenschaps-centrum Wabo tussen 08.00 en 15.00.Uitpuffen kan in het bos, tijdens de muzi-kale intermezzo’s van Zoniënklanken. Ka-merkoor Con Spirito brengt gezangen uit de Renaissance, terwijl Aton’&Armide heden-daagse klassieke muziek de natuur instuurt.� TSMeer informatie op www.wabo.be

wONDERMOOIE LOOpSTAD

SINT-LAMBREChTS-wOLUwE – het Fal-lonstadion vormt op 28 april de spil van de vijftien kilometer van Sint-Lambrechts-woluwe.

“Een stad die loopt, is toch zo mooi.” Met die slogan trekt de Urbantour naar verschillende steden om de mensen er aan het lopen te zet-ten. Op zondag 28 april strijkt het circus neer in Sint-Lambrechts-Woluwe, waar de eerste lopertjes al om halftien van start gaan.De leerlingen van de kleuterklas bijten de spits af met een parcours van vierhonderd meter. Kort daarna volgen kinderen uit de lagere school die achthonderd meter moeten lopen. De wedstrijd voor de volwassenen,

die kunnen kiezen tussen zes en vijftien ki-lometer, wordt om halfelf op gang geschoten aan het Fallonstadion. Zoals bij wel meer loopwedstrijden het geval is, wordt ook in Woluwe voor het goede doel gelopen, en hebben bedrijven hun eigen challenge.De voornaamste doelen zijn de loophype levende houden, het loopplezier bij anderen aanwakkeren en tegelijkertijd een leuke en gezonde voormiddag beleven. Wie geen ba-bysit vindt, hoeft niet te panikeren. De ko-ters kunnen gewoon aan de kinderopvang worden toevertrouwd. � TSMeer informatie op www.zatopekurbantour.com

ling om een dansschool op te richten, de lessen waren eerder een manier om de huur van mijn dansstudio te financieren. Maar kijk, de club is stilaan gegroeid en telt vandaag dertien le-raars die allemaal gespecialiseerd zijn in hun eigen stijl. Dat maakt het verschil. In sommige dansscholen geeft één leraar verschillende stij-len, maar het is niet omdat je een bepaalde stijl kunt dansen, dat je het kunt aanleren.”

32 nationaliteitenFred Academy is de thuisbasis van een vijfhon-derdtal dansers. Dat zijn vooral amateurs die hun benen na het werk losgooien, al zijn er ook een paar met professionele doeleinden. De club biedt sowieso een stevige basis voor de door-bijters. “We hebben vijf niveaus, en elk niveau krijg je op twee jaar tijd onder de knie. We bie-den een echte opleiding aan. Na tien jaar haal

je echt wel een goed niveau. Tijdens de lessen amuseren we ons uiteraard, maar ik vraag wel discipline. Het kan er stevig aan toe gaan.”De club draait lekker, maar schuwt de inspan-ningen niet om haar goede naam onder de aandacht te houden. Zo pakt ze elk jaar rond de maand september uit met een grote promo-tiecampagne, die onder meer zichtbaar is met veelkleurige affiches in de metrostations.“Dat is noodzakelijk omdat er bij ons een vrij groot verloop is. Denk maar aan mensen die voor de Europese instellingen werken. We heb-ben eens geteld hoeveel nationaliteiten we had-den en kwamen op 32 uit.”De campagne is een van de manieren om zich te onderscheiden van de vele dansclubs die onze hoofdstad telt, maar daar blijft het niet bij. Om de twee jaar organiseren ze een dansspektakel met de leerlingen en jaarlijks wordt in Bozar een groots spektakel opgezet met internationale tapdanstoppers.“Wie van dans houdt, gaat in de verschillende dansclubs rondkijken en settelt zich op de plek waar hij of zij zich goed voelt. Wij bieden kwa-liteitvolle lessen aan tegen een zachte prijs. Één ticket kost acht euro en daarmee mag je een dansles volgen, het maakt niet uit welke stijl. Je kunt hier gemakkelijk en goedkoop een ruim aanbod dansen ontdekken.”“Met de club wil ik op ons elan doorgaan. Gro-ter moet het niet worden, vijfhonderd leden is genoeg. Ik ben een gelukkige man met wat ik nu in handen heb.”

Tim�Schoonjans

Meer info op www.fredacademy.be

N°5

11 AP

RIL 20

13©

CH

AN

TAL

DEB

AIS

E, P

AULA

BO

UFF

IOU

X, JE

EP N

OVA

K EN

DE

LEER

LIN

GEN

2D

E JA

AR

TO

EGEP

AST

E K

UN

STEN

VA

N D

E ED

MO

ND

PET

ERS

Scho

ol

ZAZIE MAGAZINE N° 5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 2

D aar hadden ze een afspraak met de schepen van Groene Zones van Schaarbeek, Mohamed El Arnouki. Ze toonden hem een

maquette van hoe het park er nu ongeveer bij ligt, en ze vertelden over de vele ideeën die ze hebben om het Koningin Groenparkje te verbeteren.“Een schommel, dat mis ik!” vertelde Manal. “Ik vind het jammer dat er overal verspreid banken en bomen staan, waardoor we eigenlijk niet echt een plek hebben om goed te kunnen spelen. We botsen altijd tegen de bomen op,” zei Yasmina. “En ik vind het stom dat het park in de winter al sluit om 17u. We zijn pas thuis van school om 15u, dan is er bijna geen tijd meer om naar het park te gaan,” vond Firdaous dan weer. Ze toonden ook allerlei

voorstellen die ze samen met hun begeleiders van de kinderwerking Rat Atouille hebben bedacht om het park een stuk aantrekkelijker te maken, zoals een amfitheater waar ze in klasverband en bij mooi weer kunnen leren over de natuur, of een fietsparcours. Of een leuk en uitdagend klimrek, in plaats van de veel te kleine klimdriehoek die er nu nogal verloren bijstaat (zie foto). Een heel ideeënboek vol!

Mindervalide kinderen“Interessante voorstellen zijn dat,” zei schepen El Arnouki. Maar gaat de gemeente ook iets met de ideëen van de kinderen doen, wilde Zazie van hem weten. “Wel, we gaan hen zeker contacteren om binnenkort samen naar het park te gaan.

‘We botsen altijd tegen de bomen op’

SPELEN IS EEN KINDERRECHT!

Van sommige dingen heb je weinig in een stad, te weinig zelfs: ruimte om te spelen, stilte, groen, de zee, ... Andere ‘dingen’ zijn er vaak in overvloed, zoals

winkels, auto’s, lawaai, mensen, ... Oeps, te veel mensen? Als we elke mens apart bekijken, denken we daar waarschijnlijk anders over. Want iedere persoon is iemands zoon of dochter, broer of zus, opa, vriend, liefje, ... Even stilstaan bij al die verschillende mensen, dat is ook wat het fotoproject Inside Out IXL lijkt te willen vertellen. Tweehonderdveertig inwoners van Elsene hebben de afgelopen maanden vrijwillig geposeerd voor de fotografen van Inside Out IXL. Hun immens grote portretten hangen nu verspreid in de straten van Elsene. Mocht je in de buurt zijn, kijk dan zeker eens rond. Misschien sta je plots oog in oog met één van de ±1.159.448 inwoners van Brussel. Zestien van die Brusselaars kijken je aan vanop onze voorpagina...Nog meer schoon volk in dit vijfde Zazie-magazine: Rosie en Moussa, twee ‘kameraden voor het leven’, de Facebookgeneratie van Alejandra en Tolga en onze ‘X-perts met

Op 27 maart vond de jaarlijkse Buitenspeeldag plaats, ook in Brussel, om jullie eraan te herinneren dat buiten ravotten best plezierig kan zijn. Maar voor stadskinderen is er soms te weinig plek om goed buiten te kunnen spelen, op de Buitenspeeldag én op alle andere dagen van het jaar. Als er al wat plek is, dan is het er niet altijd prettig om te vertoeven, zoals bij het Koningin Groenparkje in Schaarbeek. Manal (9), Firdaous (9) en Yasmina (9), die in de buurt van dat park wonen, vinden dat er heel wat ontbreekt om echt van het parkje te genieten. Dus trokken ze met hun klachten én ideeën naar het gemeentehuis van Schaarbeek.

© IL

AH

Niet bijzonder spannend, zo’n piepklein klimrekje.

de vlotte pen’ Oumi, Rosa en Wannes. Allemaal de moeite om heel even te ontmoeten...

PS Zoek “making of Inside Out IXL” op youtube als je de video wil bekijken.

© IL

AH

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

1.159.448

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

ZAZIE MAGAZINE N° 5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 3

Koningin Groenpark, zo heet een parkje in de Noordwijk van Schaarbeek. Soms heeft het meer weg van een Keizer Grijspark.

Niet om te picknicken, maar om samen met de verantwoordelijken van het parkje te kijken wat er allemaal beter kan. Zelf hou ik vooral van jullie idee van het amfitheater voor openluchtklassen. En van het fietsparcours dat jullie er willen maken. Ik heb wel niets gehoord over aanpassingen voor kinderen met een handicap, daar moeten we zeker ook aan denken,” vond de schepen. “Jullie hebben hard gewerkt! Hopelijk vinden wij nu ook het geld om een paar van jullie ideeën uit te voeren.”

Na de babbel op het gemeentehuis nam Zazie de proef op de som: ligt dat Koningin Groenpark er nu echt zo belabberd bij als de kinderen en de begeleiders van Rat Atouille beweren? Om dat te kunnen checken, moet je eerst in het park geraken, natuurlijk. En dat blijkt lang niet zo eenvoudig.

✱ De ingang aan de Paleizenstraat is nergens goed zichtbaar aangeduid, dus je loopt er zo voorbij. Het is echt een verborgen plek.

✱ Veel speeltuigen staan er niet. En degene die er wel staan, nodigen niet erg uit om te spelen.

✱ De omliggende muren, en dat zijn er veel, zijn allemaal van beton en ogen heel erg grijs.

✱ Het voetbalveldje (met één goal!) ligt verscholen achter een groot zwart hekwerk, net alsof je in een gevangenis bent terecht gekomen.

Neen, kindvriendelijk of avontuurlijk kan je dit kleine park op dit moment jammer genoeg niet echt noemen.

Ieder zijn meningEn toch... Tijdens ons bezoek lopen we Gino (12) en Zubeyir (12) tegen het lijf. Twee kameraden die een giga-grote sneeuwbal proberen te rollen. Eind maart lag er nog sneeuw in Brussel, weet je nog?“Niet leuk hier? Wij vinden juist van wel!” zeiden Gino en Zubeyir vol overtuiging. “We kunnen hier voetballen, bijvoorbeeld. Dat er maar één doel staat, stoort ons niet. We maken er zelf eentje met kleine pickets. Soms spelen we hier verstoppertje en tikkertje. En vroeger, toen het draaimolentje er nog stond in de zandbak daarboven, moest je om ter snelst proberen te draaien én er tegelijk opspringen. Super!” Als ik hen zeg dat sommige andere kinderen uit de buurt veel minder blij zijn met hoe het parkje er nu bijligt, is het antwoord: “Ieder zijn mening natuurlijk, hè. Maar wij komen hier graag. En dat hier zoveel boompjes staan, is goed voor het milieu en tegen de luchtvervuiling,” geeft Zubeyir nog snel mee. Waarna de twee parkvrienden weer volop verder rollen aan hun sneeuwbal, even groot intussen als hun enthousiasme!

De kinderen van Rat Atouille hebben ook een filmpje gemaakt over hun (non-)belevenissen in het Koningin Groenpark. Zoek het maar eens op: www.youtube.com.

“Gino en Zubeyir hebben toch vaak plezier in hun park, en helemaal als er nog sneeuw ligt”

Van links naar rechts: Yasmina, Mawal en Firdaous gaven aan schepen El Marnouki tips om het park in hun buurt te verbeteren

© P

ATR

ICK

JO

RD

EN

S

© P

ATR

ICK

JO

RD

EN

S

ZAZIE MAGAZINE N°5 - DONDERDAG 11 APRIL 2013 - PAGINA 4

© JU

DITH

VAN

ISTE

ND

AE

L

Van hen komt deze maand het boekje Beste vrienden voor altijd uit. Het derde deel in de reeks over ‘Rosie en Moussa’ is dat. Wie Rosie en Moussa zijn, en wat ze met elkaar te maken hebben, ontdek je hierboven. En op de rechterpagina vind je een fragment uit Beste vrienden voor altijd, nog voor het boek in de winkels ligt! Michael bedacht de woorden, Judith maakte de illustraties.PS: Leuk om weten: het eerste verhaal over ‘Rosie en Moussa’ kwam er op vraag van Zazie. In de eerste wekelijkse Zazies kon je de belevenissen van deze twee vrienden als een vervolgverhaal lezen. Nu, ruim vier jaar later, zijn Rosie en Moussa levendiger dan ooit. Er bestaan al drie boeken over hen, en waarschijnlijk zijn er nog meer op komst...

Beste vrienden voor altijd verschijnt eind april, en is uitgegeven bij Querido.

EREGAST(EN)VAN DE MAAND

Elke maand nodigen we een kunstenaar uit om zijn of haar gang te gaan met een dubbele pagina in het Zazie Magazine. Met daarbij één opdracht: verwonder ons! Deze keer valt de eer te beurt aan twee kunstenaars:

Judith Vanistendael en Michael De Cock

(TEKENAAR) (SCHRIJVER)

Judith Vanistendael

Rosie en mamaRosie is met haar mama verhuisd naar de andere kant van de stad. Dat vindt Rosie niet prettig. Maar dan leert ze Moussa kennen. Moussa woont in het appartement boven haar.

Oom Ibrahim. Oom Ibrahim is de oom van Moussa. Hij is kaal. Dat komt omdat hij groeide en groeide... en toen nog meer bleef groeie. Zo is hij op een dag door zijn haar gegroeid, zegt hij. Hij komt logeren, en dat vindt Moussa geweldig.

Mevrouw Hemelrijk Mevrouw Hemelrijk is de liefste mevrouw van het hele gebouw. Dat rijmt niet alleen. Het is nog waar ook. Vroeger werkte ze bij de opera.

Meneer Tak Meneer Tak woont

beneden in het appartementsgebouw. Hij heeft een hekel aan kinderen, en zeker aan

kinderen die lawaai maken. Dan schreeuwt hij luid, met een -r die davert als een koets op

een weg met klinkers. 'Kan het het niet wat stillerr op de trrrrap!?'

Moussa Moussa wordt al gauw Rosie's vriend! Samen gaan ze tot op het dak. Want vanop het dak van het appartements-gebouw, kan je de hele stad zien, zegt Moussa.Een keer heeft hij een trein tot aan zee zien rijden, zegt hij, maar dat gelooft Rosie

niet.

Papa van Rosie. De papa van Rosie is er niet... Waar hij wel is? Dat

wil mama eerst niet vertellen.Maar dan komt Rosie er achter,

omdat hij haar zelf opbelt om het te vertellen.

Titus Titus is de kat van Moussa. Maar stiekem doet Moussa alsof Titus een hond is, want van meneer Tak mogen er geen honden in het gebouw. 'Koest Titus! Koest!'


H ET RUIKT nergens op deze wereld zolekker als in de keuken van Moussa’s moeder.Soms ruikt het er zoet als honing. Soms ruikthet er naar het zout van de zee. Of naar kruiden

waar Rosie niet eens de naam van kent, maar diekriebelen en prikkelen in haar neus. In de keukenvan Jemma kan Rosie de wereld ruiken.Iedere dinsdagavond moet Rosies moeder overwerken.Dan blijft Rosie bij Moussa eten. Rosievindt niets leuker dan met een heel gezin rond detafel te zitten. Maar dat zegt ze niet tegen mama.Ze wil haar niet verdrietig maken.‘Mag ik het aan Rosie vertellen?’ vraagt Moussamet grote ogen aan oom Ibrahim.‘Wat wil jij dan vertellen?’ wil oom Ibrahimweten.‘Dat van je papieren…’ zegt Moussa. ‘Ik bedoeldat je ze niet hebt.’‘Zolang je het niet van de daken schreeuwt ofin de krant zet. Want dan pakken ze me op enzetten me het land uit!’‘Doen ze dat echt?’ vraagt Moussa geschrokken.Hij kan het nauwelijks geloven.‘Natuurlijk doen ze dat. Wat had je dan gedacht?’zegt oom Ibrahim.‘Maar Rosie mag het weten,’ gaat hij verder.‘Rosie kun je vertrouwen. Dat had ik meteen gezien.’‘Wat moet je me vertellen?’ wil Rosie weten.‘Oom Ibrahim heeft geen papieren,’ legtMoussa uit. Zijn ogen blinken van opwinding.‘Dus eigenlijk mag hij hier helemaal niet zijn. Enals ze hem betrappen, dan moet hij als de gesmeerdebliksem het land uit.’

‘Als de gesmeerde bliksem,’ herhaalt oomIbrahim. Die uitdrukking kende hij nog niet. Hijneemt een klein boekje uit zijn jaszak en schrijfthet op. Dat doet hij met woorden die hij voor heteerst hoort.A-l-s d-e g-e-s-m-e-e-r-d-e b-l-i-k-s-e-m.‘Moussa, je doet alsof het een spelletje is,’ zegtMoussa’s moeder berispend. ‘Dat is het niet.’‘Dat weet ik wel, Jemma!’ Moussa zucht. Kanhij het helpen dat zijn ogen glimmen als hij overoom Ibrahim praat.Rosie begrijpt er niets van. ‘Wat voor papierenbedoel je dan, Moussa?’‘Om in dit land te mogen wonen, heb je papierennodig.’‘Papieren?’ vraag Rosie een beetje benauwd.‘Dan zit ik zelf ook in de problemen. Ik heb ookgeen papieren.’Oom Ibrahim en Jemma lachen. ‘Jij misschienniet, maar je moeder en je vader wel!’‘Als ze oom Ibrahim betrappen,’ zegt Moussageheimzinnig, ‘dan zetten ze hem het land uit. Zostaat het in de wet. Klopt toch hè, oom Ibrahim?’‘Ik vrees van wel, ja,’ zegt oom Ibrahim. Hijkrabt aan zijn kale schedel.

‘Misschien vinden we wel een oplossing endan kan oom Ibrahim hier toch blijven,’ zegtJemma geheimzinnig.‘Hoe dan?’ vraagt Moussa.‘Ja, hoe dan?’ wil oom Ibrahim dan ook weten.

© JU

DITH

VAN

ISTE

ND

AE

L

BENIEUWD NAAR DE OPLOSSING VAN JEMMA? JE LEEST HET IN “BESTE VRIENDEN VOOR ALTIJD”.

UIT

“B

ESTE

VR

IEN

DEN

VO

OR

ALT

IJD”


Sinds wanneer hebben jullie een Facebookprofi el?Alejandra (A): Al vijf jaar ongeveer.Tolga (T): Ik zo’n drie jaar.

Tiens, ik dacht dat je pas vanaf je dertiende een profi el mocht aanmaken op Facebook?T: Dat was vlug gebeurd. Ik had al een MSN-profi el en toen heeft mijn zus, die ouder is, datzelfde profi el voor mij op Facebook aangemaakt. Zo heb ik ook al mijn vrienden bewaard die ik al had op MSN.

Is dat belangrijk voor jullie, veel vrienden hebben op Facebook of via andere sociale media?T: Ja, ik heb er ongeveer duizend.A: Ik heb er drieduizend.

‘Zelfs als ik slaap, zit ik op Facebook’

JONGEREN UIT DE SCHOOL ANNEESSENS-FUNCK OVER WAT ZE ZOAL ‘LIKEN’ AAN FACEBOOK. OF NET NIET...

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

Alejandra (links) en Tolga van Anneessens-Funck, allebei verslingerd aan sociale media. Maar niet om dezelfde redenen...

Client: Brusselnieuws - Project: Klas in de Media - Date: 15.09.2009 Page: 4

©2009 Turtle Industries™

Wow?! Ga je zelf op zoek naar vrienden of krijg je veel vriendschapsverzoeken?A: Allebei. Ik accepteer ook bijna alle verzoeken. Maar niet als er geen gemeenschappelijke vrienden zijn, of als het om oude mannen gaat.T: Ik ook, maar nu kan ik dertig dagen geen vriendschapsverzoek meer accepteren of sturen. Dat komt omdat ik er de voorbije maand te veel heb aangenomen. Dan word je dertig dagen lang geschorst, door Facebook zelf. Maar dat is niet zo erg, ik heb nog veel meer... (Hij neemt er zijn iPhone bij) Kijk, ik heb Tango, Viber, WhatsApp, Twitter, Instagram en binnenkort ook MessageMe. Met MessageMe kan je een tekening sturen, naar je mama of zo.A: Of naar je liefje. (lacht)

AFLEVERIN

G

6

Ok, ik heb het begrepen, er bestaat veel meer dan Facebook alleen. Maar Facebook blijkt nog steeds heel populair. Wanneer zijn jullie online?A: Elke dag. Van zodra ik thuis kom van school staat Facebook open, de hele tijd. Zelfs als ik slaap! Ik zet het volume zo luid dat ik hoor wanneer een bericht binnenkomt en dan word ik soms wakker om erop te reageren.

Echt? Ben je verslaafd?A: Ja, Facebook is gewoon mijn leven. Ik vind het leuk om te chatten, om leuke muziek te delen met vrienden, om commentaar te geven op foto’s en fi lmpjes. Ik deel mijn leven graag met mijn vrienden...

“2HK & EK”, zo heet de klas van deze Klas in de media-

aflevering. Dat lijkt wel chattaal, en

betekent ‘Tweede jaar Haartooi-Kantoor

& Electriciteit-Kantoor.’ Daar, in dat

2HK & EK, liep voor de paasvakantie een

leuk project over sociale media. Zeg

maar: Facebook en co. Zazie sprak

erover met twee van de zestien leerlingen, Alejandra (14) en Tolga (14).


Oumi (9), de keukenprinses

Radijsjes zijn mijn lievelingsgroenten. We hebben er geplant in de moestuin van onze school in Molenbeek. Hierbij vinden jullie het recept van mijn lentefrisse radijsjessoep.

Jonge Zazie-redacteurs vertellen over hun favoriete recept, modetrend en game van de maand!X-pertsJij ook, Tolga?

T: Ik kijk er ook veel naar: op de speelplaats, in bed, aan tafel, op WC. (lacht) Maar ik ga je de waarheid vertellen: ik zit op Facebook en op die andere media omdat iedereen het doet. Anders tel je gewoon niet mee.A: Ja, als je geen Facebook hebt, dan ben je een clochard! (ze herhaalt het en de tweede keer nog luider, red.)T: En zeker op onze school, Anneessens-Funck. Maar, je kan ook veel problemen krijgen door Facebook.

Hoezo?T: Je hebt sommige mensen die faken, die doen alsof ze iemand anders zijn op Facebook. Zo zijn er volwassen mannen die graag een afspraak willen maken met jonge meisjes. In Turkije gebeurt het soms dat jongeren in de val lopen. Ze gaan naar een afspraak die ze via Facebook geregeld hebben en ze worden dan gebruikt om een orgaan weg te halen. Voor de organenhandel.

Meen je dat?T: Ja, echt, ik heb al vaak dergelijke verhalen gehoord! Mijn familie in Turkije waarschuwt mij er soms voor.

Wat denken jouw ouders ervan dat je zo vaak op Facebook zit, Alejandra?A: Euh, ze zijn daar niet erg blij mee Ze vinden dat ik enkele vrienden moet verwijderen, omdat ik de meeste niet ken. Maar soms helpen mijn ouders me ook, bijvoorbeeld met foto’s. Ze zeggen welke foto’s ik beter niet op Facebook zet.T: Daar moet je inderdaad mee opletten. Je kan bijvoorbeeld een foto met een beetje bloot erop versturen naar je liefje. Maar als het uitraakt, kan die vriend je daarmee chanteren. “Kom bij me terug, anders laat ik die foto aan iedereen zien!” Alles wat je online zet, kan de verkeerde kant opgaan.A: Je moet voorzichtig blijven, ik zal bijvoorbeeld nooit mijn adres of leeftijd prijsgeven. Maar ik ben niet bang, of zo...

Tot slot: jullie hebben allebei enorm veel Facebookvrienden. Kunnen zij jullie echte vrienden vervangen?A: Sommigen wel... (denkt na) Ik zal met sommige mensen online ‘confi dentiëler’ zijn. Ik vertrouw hen andere dingen toe dan aan mijn vrienden in het echte leven. Het hangt ervan af.T: Ik niet, ik zet nooit persoonlijke dingen op Facebook. Eigenlijk vind ik dat je er niemand helemaal kunt vertrouwen.

Tolga en Alejandra zijn geen uitzonderingen: veertien van de zestien leerlingen van 2HK & EK hebben een Facebookprofi el!Meer weten? Kijk op www.klasindemedia.be of op de Facebookpagina van deze klas: TweeHKEK -Klas in de Media is een samenwerking tussen de Brusselse media (FM Brussel, tvbrussel, brusselnieuws, BDW) en het Onderwijscentrum Brussel.

Wannes (13), de gameboy

Als je kleurrijke games met een goed verhaal leuk vindt, dan is The Cave zeker iets voor jou. In het begin moet je drie van de zeven personages kiezen waar je het hele spel mee wil spelen. Je

kan kiezen uit de ridder, boer, tijdreiziger, wetenschapper, avonturier, de tweelingen en de monnik. Ze hebben allemaal een eigen reden om in The Cave (de grot), waar het spel zich afspeelt, af te dalen. Tijdens deze

Rosa (10) en Rula (11), de modemeiden

HOE GA JE TE WERK? Was je radijsjes en haal de steeltjes (het loof ) eraf. Zet ondertussen je pan op het vuur en doe er wat boter in. Als het pruttelt, mag je er het loof van de radijsjes bijdoen en even laten stoven,

samen met de teentjes look. Ondertussen snijd of hak je de radijsjes in kleine stukjes en doe je ze samen met heet water en de bouillonblokjes in de pan. Laat alles heel even koken, niet langer dan vijftien minuten. Mix alles nog eens samen en dan is je radijsjessoep klaar. SMAKELIJK!

WAT HEB JE NODIG?

■ 2 bosjes radijsjes■ 2 teentjes look■ een klontje boter ■ 2 blokjes kippenbouillon■ 1,5 liter water■ een grote pan■ een groot mes

FLUOOOOO: Ik vind dat we meer kleur moeten gebruiken voor onze kleding, want de mensen lopen er maar treurig bij in de straat. Daarom ben ik zo blij dat de nieuwe trend voor deze lente ‘fl uo’ is. Je kunt er veel geld aan uitgeven, maar dat hoeft niet! Dit topje heb ik voor een

paar dollar gekocht in New York. Ik heb het gepimpt (pimpen = je kleding opfl euren). Dat kun jij ook gemakkelijk zelf doen thuis. WAT HEB JE NODIG? Een funky topje, pareltjes, leuke stofjes, textielverf of -stiften, bandjes, etc. HOE BEGIN JE ERAAN? Misschien is het handig als je eerst een ontwerp of schets maakt, daarna kun je aan de slag! Verzamel al het materiaal en ga op zoek naar mooie strijkfi guren. Knip originele of leuke fi guren uit een mooie stof. Leg alles hoe je het wil. (Als je het nog niet goed vindt, kan je het altijd opnieuw schikken) Naai of strijk alles op het T-shirt. Voilà... Je hebt nu een prachtig gepimpt en kleurig T-shirt!

afdaling bereiken ze hun doel, maar ontdekken ze ook de duistere kant van zichzelf. Maar tegelijk moeten ze heel wat puzzels oplossen om dieper te kunnen afdalen in The Cave. Deze puzzels zijn zeer afwisselend en soms moet je de speciale kracht van een van de personages die je hebt gekozen, gebruiken. The Cave is een zeer leuk puzzel- of platform-game dat doordrenkt is van de humor. Ook dankzij zijn zachte prijsje is dit een aanrader. Een 71/100!

The Cave; Double Fine- 11 jaar; voor XBOX 360, Playstation 3, Steam (Windows, Mac, Linux), Wii U, €12-15

de nieuwe trend voor deze lente ‘fl uo’ is. Je kunt er veel geld aan uitgeven, maar

funky topje, pareltjes, leuke stofjes, textielverf of -stiften,

Rosa roept

1 mei uit tot Nationale

Fluoflashdag. Draag je

kleurrijkste kleren en

show ze aan iedereen op

straat!

© B

JÖR

N V

AN

WA

SSEN

HO

VE

ZEEPKISTENRACEAltijd leuk om een helling af te racen, of het nu op

rolschaatsen, met een skateboard of in een zeepkist is. Negen ploegen uit Schaarbeek hebben hun eigen kist op wielen in elkaar getimmerd en wagen hun kans om de zeepkistenrace van de Kwatrechtstraat te winnen. Spannender dan de Ronde van Frankrijk! Meer info onderaan op deze pagina.

TONEEL/DANS: DE (ON)MOGELIJKE VRIENDSCHAP

Augustijn is zeven jaar, beoefent jiujitsu en knutselt graag. Stef is er al 35, speelt banjo, houdt van bergbeklimmen, soldaten en ridders. Misschien worden die twee wel vrienden, misschien ook niet. Want waarom mensen vrienden worden, valt nooit helemaal te verklaren… Een verrassende theatervoorstelling met twee bij-zondere acteurs, veel dans en muziek. www.ccdeploter.be

EXPO: BABEL Een toren gemaakt van liefst 15.000 boeken, dat is dé

blikvanger van de tentoonstelling Babel. De toren van Babel kan je gerust de eerste wolkenkrabber uit de geschiedenis noemen. Vol-gens de Bijbel willen de bewoners van Babel een heel hoge toren bouwen om dichter bij God te geraken. Maar het plan loopt slecht af. Dit oude verhaal spreekt nog altijd tot de verbeelding, ook tot die van kunstenaars van vandaag. Foto’s, stripplaten, sculpturen, schilderijen, ... Op de Babel-expo kan je meer dan tachtig soorten torens bewonderen. www.botanique.be

EXPO ‘WILLY VANDERSTEEN VERTELT’

Hij is de vader van Suske en Wiske, en dit jaar zou hij honderd kaarsjes hebben uitgeblazen: Willy Vandersteen. In het Stripmuseum is een grote tentoonstelling aan deze ijverige tekenaar gewijd. Je vindt er onder andere de allereerste tekeningen van Suske en Wiske, maar ook van de Rode Ridder, Bessie, ... Vandersteen stierf in 1990, maar zijn beroemde stripfi guren zijn nog steeds alive and kicking! www.stripmuseum.be

UIT VIER tips van Zazie om er deze maand APRILmet je ouders of vrienden op UIT te trekken:

Zazie is terug op 9 mei 2013! www.brusselnieuws.be/zazie

Zazie is een maandelijkse bijlage bij Brussel Deze Week en is gratis. Idee & samenstelling: Patrick Jordens ([email protected], 02-226.45.54). Vormgeving: Peter Dhondt. Tekeningen: Ilah,

Teresa Sdralevich, Judith Vanistendael. Eindredactie: Ken Lambeets. Foto’s: Saskia Vanderstichele, Patrick Jordens. Vragensteller: Amor Mistiaen. X-perts: Oumi, Rosa, Wannes. Contact met Zazie? [email protected]. Like! facebook.com/zazie.brusseldezeweek. Adverteren in Zazie? [email protected]. Neem een abonnement: [email protected]. Verantwoordelijke uitgever: BDW, Anne Brumagne, Flageyplein 18, 1050 Brussel.

–gestippeld

Elke maand maakt grafica Teresa Sdralevich een Posterzegel. Je kan ze uitknippen en verzamelen. Je kan de Posterzegels ook downloaden op www.brusselnieuws.be/posterzegel.

WEL

KE V

RAAG

LIGT

ER O

P JE

MAA

G?

“Hoe ziet het ideale milieuvriendelijkevervoermiddel van de toekomst er volgens jou uit?”

Elke maand polst Zazie bij een Bekende Brusselaar naar wat hij/zij wil vragen aan jullie, de Jeugd van Tegenwoordig. Deze keer is Amor Mistiaen aan de beurt. Een paar jaar geleden begon hij met zijn bakfiets rond te rijden om bij mensen thuis hun fiets te herstellen. Intussen heeft Amor zijn eigen fietswinkel en atelier in de Steenstraat, in hartje Brussel. En dit is zijn vraag:

Amor Mistiaen is de velo-fixer.

Stuur je wildste ideeën en/of ontwerpen naar [email protected], en zet er zeker je naam, leeftijd en adres bij. Amor kiest het meest verrassende ontwerp eruit en de winnaar krijgt in ruil een speciale fi etsbel uit zijn winkel cadeau. Driing driiing!

© T

ERES

A SD

RA

LEVI

CH

“Soms was het lastig, ja, een zeepkist maken. De planken waren te dik om door te zagen, pfff’, zo zuchtte de tienjarige Hind uit Schaarbeek. Samen met haar hartsvriendinnen Habibatu en Yousra knutselde ze een paar weken geleden een ganse zeepkist in elkaar. Op woensdag 17 april staan Hind en co paraat om de zeepkistenrace te winnen. Daarvoor moeten ze wel eerst Nassim, Ramazan en Achmed verslaan. Dat wordt spannend: zoals je ziet zijn die jongens al helemaal klaar voor de strijd! Zeepkistenrace in de Kwatrechtstraat vanaf 13u. Alle info op www.facebook.com/HogeschoolbuurtwerkingBrabantwijk

17 APRIL

20 APRIL

TOT 21 APRIL

TOT 1 SEPTEMBER

© SA

SKIA VA

ND

ERSTICH

ELE©

GIA

NN

I CA

NU

© ISA

BEL D

EVOS

© JA

KOB

GAU

TEL©

STAN

DA

AR

D U

ITGEVER

IJ

BDW - editie 1373

Documents

Transcript of BDW - editie 1373