Baggermuseum wijdt er een expositie aan. Baggeren in het … · 2016-07-04 · krijgen ze meer...
1
59 Trouw zaterdag 29 januari 2011 deweekendgids Met Patty op de bar Erika de Joode N ederlandse bedrijven bagge- ren over de hele wereld. Het Baggermuseum vertelt hun verhaal. Het museum is gevestigd in een oud pand in Sliedrecht, de baker- mat van de Nederlandse baggerindu- strie. Het huisvest nu een tentoon- stelling over de verbreding en uit- breiding van het Panamakanaal, een groots project waaraan de werk- zaamheden een jaar geleden zijn be- gonnen en waaraan – uiteraard – een aantal Nederlandse bedrijven mee- werken. „Jaarlijks varen er ongeveer veer- tienduizend schepen door het Pana- makanaal”, vertelt rondleider Ron van der Vlies. „En dat terwijl de smal- ste gedeelten slechts zeventig meter breed zijn. Er is daar dus weinig pas- seerruimte. Daarnaast worden de containerschepen die door het ka- naal moeten varen steeds breder en krijgen ze meer diepgang; verdie- ping en verbreding is dus noodzake- lijk.” Het Panamakanaal is ongeveer 80 kilometer lang en verbindt de Atlan- tische met de Grote Oceaan. Al sinds de opening in 1914 is het kanaal in- ternationaal van groot belang, om- dat schepen niet langer via de uiter- ste punt van Zuid-Amerika, Kaap Hoorn, hoeven om te varen. Die laat- ste route duurt zo’n zestig dagen, ter- wijl een tocht door het Panamaka- naal gemiddeld slechts acht tot tien uur duurt. Maar zonder capaciteits- uitbreiding zal de goederenstroom in het kanaal flink afnemen, doordat de echt grote schepen er niet meer door kunnen. De ruimte waarin de tentoonstel- ling te vinden is, wordt bijna geheel gevuld met een enorme maquette van het kanaal. Hierop is goed te zien waar zich de brede en smalle gedeel- ten bevinden en hoe de omvang van de containerschepen zich verhoudt Eén van de grootste baggerklussen ter wereld is de uitbreiding van het Panamakanaal. Het Baggermuseum wijdt er een expositie aan. Op een enorme maquette van het Panamakanaal is goed te zien waar zich de brede en smalle gedeelten bevinden. tot de breedte van het kanaal. Aan de wanden van de zaal hangen veel kleurrijke informatieborden, niet al- leen over het Panamakanaal en zijn ontwikkeling, maar ook over het mi- lieu, de geschiedenis van de scheep- vaart en de ontwikkeling van contai- nerschepen. Zelfs Van der Vlies raakt hier niet uitgekeken: „Elke dag lees ik weer nieuwe informatie.” Die informatie wordt rijkelijk geïllustreerd door kaarten, foto's, cijfers en platen. Vol- gens de planning is het project in 2014 klaar, als het Panamakanaal honderd jaar bestaat. „De exposities in dit museum veranderen om de drie à vier maanden”, vertelt Van der Vlies. Hij geeft al zes jaar rondleidin- gen in het Baggermuseum en is zelf 45 jaar werkzaam geweest in de bag- gerwereld. De uitbreiding van het Pa- namakanaal is een van de grootste baggerprojecten ter wereld, vertelt hij. „Het doel van het Baggermuse- um is zoveel mogelijk te laten zien Het Nationaal Baggermuseum is ge- vestigd aan de Molendijk 204 te Sliedrecht. Openingstijden: di t/m vrij 14 - 17 uur, zat 11 - 17 uur. Het museum is te bereiken per au- to, met het openbaar vervoer en per waterbus. De wisseltentoonstelling over het Panamakanaal is te zien tot en met 5 juni. Website: www.baggermuseum.nl Baggermuseum Baggeren in het Panamakanaal over baggerwerkzaamheden wereld- wijd. Het Panamakanaal is een actu- eel en groot onderwerp.” Dat er veel Nederlandse bedrijven meewerken aan het enorme project, is dus niet Z oals ongedierte zich lastig laat bestrijden, zo is er ook een generatie diva’s die eigen- lijk met nordic walkingstokken door het bos zou moeten gaan wan- delen, maar tegen alle wijsheid in met wangimplantaten op het podi- um blijft staan. Cher bijvoorbeeld is zich terdege bewust van deze verge- lijking. Jaren geleden waarschuwde ze zelf al: „Bij een nucleaire holo- caust zullen er twee dingen overle- ven: kakkerlakken en ik.” De vraag is welke van de twee u zou kiezen indien u de mogelijkheid had. De opgelapte en aan alle kanten strak getrokken zangeres (64) timmert momenteel aan de weg met haar zo- veelste comeback – een rol in de film ’Burlesque’ en hoge noteringen in Amerikaanse clubcharts met een remix van een van de nummers uit de film. Je kunt zeggen wat je wilt, maar weinigen doen het haar na: zes decennia lang hits scoren en de aandacht vasthouden. Er zijn er wel die het proberen, ook in eigen land. Patty Brard – 55 en naar het zich laat aanzien onder be- handeling van een net zo meedo- genloze plastische chirurg als Cher – maakte deze week bekend dat ze weer gaat zingen. Met een hoop bombarie in ’De Wereld Draait Door’ (ze was zo gehaast op weg ge- gaan dat haar arm uit de kom schoot, ze naar het ziekenhuis moest en ze met mitella bij Matthijs aan tafel zat). Een andere Neder- landse vedette op leeftijd – ook niet vies van een spuitje hier en daar – ging haar voor: Vanessa, die on- langs een jazzalbum uitbracht. Iets stijlvoller dan Brard, die sinds haar faillissement alle schaamte voorbij is (we herinneren u aan haar klysmashow). Ze heeft de am- bitie om in feesttenten op de bar te gaan staan met Nederlandstalig re- pertoire van de hand van Emiel Hartkamp, Bauer en Weber… dat werk. Ze wil de nieuwe Sugar Lee Hooper worden. Songfestival- watcher Cornald Maas twitterde het meteen als ’brekend nieuws’ aan zijn followers. Je wilt tenslotte nie- mand een Brard met roze boa op de bar onthouden. „Ik wil worden gezien als de ultie- me vrouwelijke feestartiest die zorgt voor deinende mensenmas- sa’s en vrolijke polonaises”, meldde Brard, die vervolgens in hysterische soap & co Patty Brard lachsalvo’s losbrak, duidelijk nog onder de invloed van het lachgas uit het ziekenhuis. Je kunt twee dingen doen in het leven, onderwees Brard de tv-kijker vervolgens: „Cd’s ma- ken om tussen de schuifdeuren te beluisteren, of 32.000 mensen laten meedeinen.” Ze heeft gelijk: meer keuze is er niet. Brard is het laatste van plan, zoveel is zeker. Met nieu- we krakers die luisteren naar illus- tere titels als ’Chillen met je billen’. Voor het geld zal ze het niet hoeven doen. Het faillissement zal na haar darmspoelingen op tv en haar car- rière als roddelkoningin van SBS6 wel afbetaald zijn. Brard vindt het gewoon enig om te doen. „Ik ben veelzijdig”, verklaart ze. „Je kunt met mij over de biografie van Keith Richards praten, maar ik houd ook van K3 en Jan Smit. Ik heb in een Ferrari gereden maar ben ook gek op een Smart.” Welk facet van haar carrière ze met een Ferrari wilde vergelijken, vertelde ze niet. Jonathan Maas de directe aanleiding voor de ten- toonstelling. „Nederland heeft nu eenmaal grote internationale bag- gerbedrijven”, glundert Van der Vlies. Zo werken onder andere Jan de Nul, IHC-Merwede en Dredging In- ternational mee aan de capaciteits- uitbreiding van het Panamakanaal. Jan de Nul en Dredging International hebben een baggercontract, waar- van De Nul de grootste klus heeft bin- nengesleept: de aanleg van twee nieuwe sluiscomplexen. IHC-Merwe- de bouwt een nieuwe ’cutterzuiger’, die bodemmateriaal moet losma- ken. Het is niet vreemd dat de Neder- landse baggerindustrie internatio- naal aanzien heeft: Nederlanders zijn immers al honderden jaren be- zig met waterwerken. Baggeraars ha- len zand en slib van de waterbodem weg en schonen oppervlaktewater op, maar ook landaanwinning is on- derdeel van hun takenpakket. Over die geschiedenis is ook veel te zien in het museum. De rondleiding begint bijvoorbeeld in de voormali- ge bestuurskamer van de 19de-eeuw- se familie Volker, die erg belangrijk is geweest voor de baggerindustrie. Het pand waarin het museum nu ge- vestigd is, was oorspronkelijk in het bezit van deze familie. Alle objecten in de bestuurskamer zijn authen- tiek, van de grote rechthoekige tafel tot de schilderijen aan de muur.
Transcript of Baggermuseum wijdt er een expositie aan. Baggeren in het … · 2016-07-04 · krijgen ze meer...
59 Trouw zaterdag 29 januari 2011 deweekendgids
Met Patty op de bar
Erika de Joode
Nederlandse bedrijven bagge-ren over de hele wereld. HetBaggermuseum vertelt hun
verhaal. Het museum is gevestigd ineen oud pand in Sliedrecht, de baker-mat van de Nederlandse baggerindu-strie. Het huisvest nu een tentoon-stelling over de verbreding en uit-breiding van het Panamakanaal, eengroots project waaraan de werk-zaamheden een jaar geleden zijn be-gonnen en waaraan – uiteraard – eenaantal Nederlandse bedrijven mee-werken.
„Jaarlijks varen er ongeveer veer-tienduizend schepen door het Pana-makanaal”, vertelt rondleider Ronvan der Vlies. „En dat terwijl de smal-ste gedeelten slechts zeventig meterbreed zijn. Er is daar dus weinig pas-seerruimte. Daarnaast worden decontainerschepen die door het ka-naal moeten varen steeds breder enkrijgen ze meer diepgang; verdie-ping en verbreding is dus noodzake-lijk.”
Het Panamakanaal is ongeveer 80kilometer lang en verbindt de Atlan-tische met de Grote Oceaan. Al sindsde opening in 1914 is het kanaal in-ternationaal van groot belang, om-dat schepen niet langer via de uiter-ste punt van Zuid-Amerika, KaapHoorn, hoeven om te varen. Die laat-ste route duurt zo’n zestig dagen, ter-wijl een tocht door het Panamaka-naal gemiddeld slechts acht tot tienuur duurt. Maar zonder capaciteits-uitbreiding zal de goederenstroomin het kanaal flink afnemen, doordatde echt grote schepen er niet meerdoor kunnen.
De ruimte waarin de tentoonstel-ling te vinden is, wordt bijna geheelgevuld met een enorme maquettevan het kanaal. Hierop is goed te zienwaar zich de brede en smalle gedeel-ten bevinden en hoe de omvang vande containerschepen zich verhoudt
Eén van de grootste baggerklussen ter wereld isde uitbreiding van het Panamakanaal. HetBaggermuseum wijdt er een expositie aan.
Op een enorme maquette van het Panamakanaal is goed te zien waar zich de brede en smalle gedeelten bevinden.
tot de breedte van het kanaal. Aan dewanden van de zaal hangen veelkleurrijke informatieborden, niet al-leen over het Panamakanaal en zijnontwikkeling, maar ook over het mi-lieu, de geschiedenis van de scheep-vaart en de ontwikkeling van contai-nerschepen.
Zelfs Van der Vlies raakt hier nietuitgekeken: „Elke dag lees ik weernieuwe informatie.” Die informatiewordt rijkelijk geïllustreerd doorkaarten, foto's, cijfers en platen. Vol-gens de planning is het project in2014 klaar, als het Panamakanaalhonderd jaar bestaat. „De expositiesin dit museum veranderen om dedrie à vier maanden”, vertelt Van derVlies. Hij geeft al zes jaar rondleidin-gen in het Baggermuseum en is zelf45 jaar werkzaam geweest in de bag-gerwereld. De uitbreiding van het Pa-namakanaal is een van de grootstebaggerprojecten ter wereld, vertelthij. „Het doel van het Baggermuse-um is zoveel mogelijk te laten zien
Het Nationaal Baggermuseum is ge-vestigd aan de Molendijk 204 teSliedrecht. Openingstijden: di t/mvrij 14 - 17 uur, zat 11 - 17 uur.Het museum is te bereiken per au-to, met het openbaar vervoer en perwaterbus. De wisseltentoonstellingover het Panamakanaal is te zientot en met 5 juni.Website: www.baggermuseum.nl
Baggermuseum
Baggeren in hetPanamakanaal
over baggerwerkzaamheden wereld-wijd. Het Panamakanaal is een actu-eel en groot onderwerp.” Dat er veelNederlandse bedrijven meewerkenaan het enorme project, is dus niet
Zoals ongedierte zich lastiglaat bestrijden, zo is er ookeen generatie diva’s die eigen-
lijk met nordic walkingstokkendoor het bos zou moeten gaan wan-delen, maar tegen alle wijsheid inmet wangimplantaten op het podi-um blijft staan. Cher bijvoorbeeld iszich terdege bewust van deze verge-lijking. Jaren geleden waarschuwdeze zelf al: „Bij een nucleaire holo-caust zullen er twee dingen overle-ven: kakkerlakken en ik.” De vraagis welke van de twee u zou kiezenindien u de mogelijkheid had. Deopgelapte en aan alle kanten strakgetrokken zangeres (64) timmertmomenteel aan de weg met haar zo-veelste comeback – een rol in defilm ’Burlesque’ en hoge noteringenin Amerikaanse clubcharts met een
remix van een van de nummers uitde film. Je kunt zeggen wat je wilt,maar weinigen doen het haar na:zes decennia lang hits scoren en deaandacht vasthouden.Er zijn er wel die het proberen, ookin eigen land. Patty Brard – 55 ennaar het zich laat aanzien onder be-handeling van een net zo meedo-genloze plastische chirurg als Cher– maakte deze week bekend dat zeweer gaat zingen. Met een hoopbombarie in ’De Wereld DraaitDoor’ (ze was zo gehaast op weg ge-gaan dat haar arm uit de komschoot, ze naar het ziekenhuismoest en ze met mitella bij Matthijsaan tafel zat). Een andere Neder-landse vedette op leeftijd – ook nietvies van een spuitje hier en daar –ging haar voor: Vanessa, die on-
langs een jazzalbum uitbracht.Iets stijlvoller dan Brard, die sindshaar faillissement alle schaamtevoorbij is (we herinneren u aanhaar klysmashow). Ze heeft de am-bitie om in feesttenten op de bar tegaan staan met Nederlandstalig re-pertoire van de hand van EmielHartkamp, Bauer en Weber… datwerk. Ze wil de nieuwe Sugar LeeHooper worden. Songfestival-watcher Cornald Maas twitterde hetmeteen als ’brekend nieuws’ aanzijn followers. Je wilt tenslotte nie-mand een Brard met roze boa op debar onthouden.„Ik wil worden gezien als de ultie-me vrouwelijke feestartiest diezorgt voor deinende mensenmas-sa’s en vrolijke polonaises”, melddeBrard, die vervolgens in hysterische
soap & co
Patty Brard
lachsalvo’s losbrak, duidelijk nogonder de invloed van het lachgas uithet ziekenhuis. Je kunt twee dingendoen in het leven, onderwees Brardde tv-kijker vervolgens: „Cd’s ma-ken om tussen de schuifdeuren te
beluisteren, of 32.000 mensen latenmeedeinen.” Ze heeft gelijk: meerkeuze is er niet. Brard is het laatstevan plan, zoveel is zeker. Met nieu-we krakers die luisteren naar illus-tere titels als ’Chillen met je billen’.Voor het geld zal ze het niet hoevendoen. Het faillissement zal na haardarmspoelingen op tv en haar car-rière als roddelkoningin van SBS6wel afbetaald zijn. Brard vindt hetgewoon enig om te doen. „Ik benveelzijdig”, verklaart ze. „Je kuntmet mij over de biografie van KeithRichards praten, maar ik houd ookvan K3 en Jan Smit. Ik heb in eenFerrari gereden maar ben ook gekop een Smart.” Welk facet van haarcarrière ze met een Ferrari wildevergelijken, vertelde ze niet.
Jonathan Maas
de directe aanleiding voor de ten-toonstelling. „Nederland heeft nueenmaal grote internationale bag-gerbedrijven”, glundert Van derVlies.
Zo werken onder andere Jan deNul, IHC-Merwede en Dredging In-ternational mee aan de capaciteits-uitbreiding van het Panamakanaal.Jan de Nul en Dredging Internationalhebben een baggercontract, waar-van De Nul de grootste klus heeft bin-nengesleept: de aanleg van tweenieuwe sluiscomplexen. IHC-Merwe-de bouwt een nieuwe ’cutterzuiger’,die bodemmateriaal moet losma-ken.
Het is niet vreemd dat de Neder-landse baggerindustrie internatio-naal aanzien heeft: Nederlanderszijn immers al honderden jaren be-zig met waterwerken. Baggeraars ha-len zand en slib van de waterbodemweg en schonen oppervlaktewaterop, maar ook landaanwinning is on-derdeel van hun takenpakket.
Over die geschiedenis is ook veel tezien in het museum. De rondleidingbegint bijvoorbeeld in de voormali-ge bestuurskamer van de 19de-eeuw-se familie Volker, die erg belangrijkis geweest voor de baggerindustrie.Het pand waarin het museum nu ge-vestigd is, was oorspronkelijk in hetbezit van deze familie. Alle objectenin de bestuurskamer zijn authen-tiek, van de grote rechthoekige tafeltot de schilderijen aan de muur.
� Panama
Pa n a m a ka n a a l
HONDURAS
NICARAGUA
COSTA RICA
PANAM A
JAMAÏCA
Go lf va n
Pa n a m aGro t e Oce a a n
Ca rib isch e Ze e
������
������
������
������
������
VS
Mexico
Colombia
Brazilië
Panama
AtlantischeOceaan
GroteOceaan
200 km©Trouw
Panam akanaa l
