AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

12
Nieuwsbrief september 2011

description

Nieuwsbrief AVOM Salland september 2011

Transcript of AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Page 1: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Nieuwsbrief september 2011

Page 2: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Doelstelling van de A.V.O.M.

Het bevorderen van de kameraadschap van de leden van de vereniging en het behartigen van de belangen van hen die als militair de Koninklijke Marine hebben gediend, in het bijzonder de leden van de vereniging.Het onderhouden van goede contacten en betrekkingen met de Koninklijke Marine.

Het mede hoog houden van de eer en de tradities van de Koninklijke Marine. Het in herinnering houden en eren van hen die gesneuveld of overleden zijn in dienst van het vaderland en in het bijzonder hen die in dienst van de Koninklijke Marine zijn gevallen.

In gevallen van materiële en/of immateriële noden of andere belangen, van leden of nabestaanden van leden, zal de A.V.O.M. een adviserende of doorverwijzende functie hebben, in eerste aanleg naar de reeds bestaande organisaties c.q. Instellingen binnen de Koninklijke Marine.

De vereniging tracht dit doel te bereiken door, onder meer:

- het houden van vergaderingen, bijeenkomsten, excursies e.d.

- het uitgeven van een verenigingsorgaan en andere geschriften.

- het onderhouden van goede contacten met overheid en andere instanties.

- het behulpzaam zijn bij het herstellen van contacten tussen oud – collega’s van de Koninklijke Marine

Marine Radio Amateur Club Door Ronald Teesselink

Naast het communiceren in morse en voice (SSB) worden tegenwoordig ook vele digitale uitzendingen gedaan. Daarbij zijn een aantal toch wel oude methoden zoals telex, Hell, PSK, SSTV, die vroeger behoorlijke technische apparatuur vereisten, maar tegenwoordig gewoon via software door de PC kunnen worden gemaakt. Het klinkt hetzelfde, maar er is weinig voor nodig. De zend-ontvanger wordt “simpel” aan de PC gekoppeld en het werkt.

En als je dan praat over wereldwijde communicatie, ook daarin zijn er vele mogelijkheden. De “ouderwetse” korte golf voldoet nog prima, maar ook voor radioamateurs draaien er satellieten rond de globe en zo worden vele QSO’s gemaakt.

En wat dacht u van “moon bouncing”? Ja zeker, je stuurt een radiosignaal richting maan, en de maan zelf zorgt voor terugkaatsing naar de aarde!

Speelt bij de korte golf een goede antenne een cruciale rol, dit geldt nog meer voor satellietverbindingen, zoals u zult begrijpen. Het maken van antennes en programma’s (bijv. Satelliet-volg-programma’s) voor al die mogelijkheden is een apart vakgebied in het radio amateurisme

Leuk, zult u zeggen, maar wat moet ik, als marineman of –vrouw daarmee? Om die vraag te beantwoorden gaan we nog even terug in de tijd. Tot in de jaren 70 van de vorige eeuw deden we bij de KM als verbindelaar het meeste werk nog “met de hand”. Dat betekende dat je als telegrafist (TLG) uren achter een ontvanger zat om handmatig de signalen van de omroep van PBC te “nemen” (in morse) of dat je uren achter een luidruchtig rammelende telex zat. Het was een vak apart. Dat leren seinen en opnemen van morse gebeurde op de toen nog in Amsterdam gevestigde Verbindingsschool (VBS). Telegrafisten hadden niet voor niets de bijnaam “tik”, want mensen van andere dienstvakken vonden, dat we ook echt een tik hadden. Wordt vervolgd.

Marine Radio Amateur ClubDoor Ronald Teesselink Naast het communiceren in morse en voice (SSB) worden tegenwoordig ook vele digitale uitzendingen gedaan. Daarbij zijn een aantal toch wel oude methoden zoals telex, Hell, PSK, SSTV, die vroeger behoorlijke technische apparatuur vereisten, maar tegenwoordig gewoon via software door de PC kunnen worden gemaakt. Het klinkt hetzelfde, maar er is weinig voor nodig. De zend-ontvanger wordt “simpel” aan de PC gekoppeld en het werkt.En als je dan praat over wereldwijde communicatie, ook daarin zijn er vele mogelijkheden. De “ouderwetse” korte golf voldoet nog prima, maar ook voor radioamateurs draaien er satellieten rond de globe en zo worden vele QSO’s gemaakt.

En wat dacht u van “moon bouncing”? Ja zeker, je stuurt een radiosignaal richting maan, en de maan zelf zorgt voor terugkaatsing naar de aarde!Speelt bij de korte golf een goede antenne een cruciale rol, dit geldt nog meer voor satellietverbindingen, zoals u zult begrijpen. Het maken van antennes en programma’s (bijv. Satelliet-volg-programma’s) voor al die mogelijkheden is een apart vakgebied in het radio amateurisme

Leuk, zult u zeggen, maar wat moet ik, als marineman of –vrouw daarmee? Om die vraag te beantwoorden gaan we nog even terug in de tijd. Tot in de jaren 70 van de vorige eeuw deden we bij de KM als verbindelaar het meeste werk nog “met de hand”. Dat betekende dat je als telegrafist (TLG) uren achter een ontvanger zat om handmatig de signalen van de omroep van PBC te “nemen” (in morse) of dat je uren achter een luidruchtig rammelende telex zat. Het was een vak apart.Dat leren seinen en opnemen van morse gebeurde op de toen nog in Amsterdam gevestigde Verbindingsschool (VBS).Telegrafisten hadden niet voor niets de bijnaam “tik”, want mensen van andere dienstvakken vonden, dat we ook echt een tik hadden.

Wordt vervolgd.

Page 3: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Nieuwsbrief September 2011Bestuur Afdeling Salland

ATTENTIE –ATTENTIE Omdat de kosten van de Nieuwsbrief nogal zwaar drukken op de afdelingsbegroting, heeft het bestuur en de redactie de intentie om de Nieuwsbrief eventueel als e-mail bijlage te versturen. De AVOM Afdeling Salland telt 53 leden. Daarvan hebben er zich 13 aangemeld om de Nieuwsbrief per mail te ontvangen. Dus een begin is er. U kunt de Nieuwsbrief bekijken op http://www.issuu.com/benredlum Bent u beried af te zien van toezending van een papieren exemplaar en Genoegen te nemen met inzage via het internet, stuur dan even een mailtje aan [email protected] De Nieuwsbrief zoals die nu bestaat zal gehandhaafd blijven, vooral voor die leden die geen computer hebben. De redactie

Nieuwsbrief juni 2011

Bestuur Afdeling Salland

Voorzitter : J.Hopster Van Hemertstraat 15 7707 BT Balkbrug Tel. 0523-656766 Secretaris : J.B.M. Mulder Stegginkmarke 22 8016 MG Zwolle Tel. 038-4602391 E-mail [email protected] Penningmeester : J.J.M van Poorten Volkerak 10 8032 JP Zwolle Tel. 038-4537919 Girorek. 279816 AVOM Afd. Salland Redactie Nieuwsbrief : F.A.Smulders Keizer Frederikstraat 29 7415 KB Deventer Tel. 0570-625050 E-mail [email protected] Website : www.avom.nl/salland Oploopkantine : P.V. “De Vriendenpost” Molenkampsweg 9 8022 CT Zwolle Tel. 038-4542540

J.HopsterVan Hemertstraat 157707 BT BalkbrugTel. 0523-656766

J.B.M. MulderStegginkmarke 228016 MG ZwolleTel. 038-4602391E-mail [email protected]

J.J.M van PoortenVolkerak 108032 JP ZwolleTel. 038-4537919Girorek. 279816 AVOM Afd. Salland

F.A.SmuldersKeizer Frederikstraat 297415 KB DeventerTel. 0570-625050E-mail [email protected]

www.avom.nl/salland

P.V. “De Vriendenpost”Molenkampsweg 98022 CT ZwolleTel. 038-4542540

Voorzitter :

Secretaris :

Penningmeester :

Redactie Nieuwsbrief :

Website :

Oploopkantine :

- 1 -- 8 -

“Lik op Stuk”

Tijdens de NATO –oefening met de naam Morning-Mist in 1954 die zich uitstrekte van boven Noorwegen tot aan de Middellandse Zee, maakte de torpedobootjager Hr.MS.Kortenaar D804 deel uit van een NATO-Eskader.Op een zeker moment werd op dit schip de Uitkijk brug door de Cdt. Met de vraag opgescheept, waarom hij een half verrotte mand die gepasseerd werd, niet gemeld had.De “uitkijk “ moest het antwoord schuldig blijven.De Cdt. vertelde hem om dit in het vervolg wel te doen omdat er misschien wel een periscoop van een onderzeeboot onder kon zitten.De “Uitkijk “had dit goed in zijn kroepoeks geknoopt om even later de ‘brug’ te melden dat er op peiling ‘groen tien ‘ een zeemeeuw vloog.Een stomverbaasde Cdt. vroeg hem waarom hij die zeemeeuw melde, het antwoord van de ‘uitkijk ‘loog er niet om.‘Cdt. achter die meeuw kan wel een straaljager zitten ‘

Page 4: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Van de voorzitter, De zomer van dit jaar was toch noch een turbulente binnen onze AVOM.Zomer, wat weer betreft niet zo bijzonder want het regende nogal en nu Blijkt dit de natste sinds 1906 geweest te zijn.Binnen de Avom hadden we toch wat onverwachte ontwikkelingen.Op de ledenraadsvergadering vlogen enige ledenraadsleden en de voorzitter elkaar bijna letterlijk in de haren en werd er zelfs een motie van wantrouwen t.o.v. de voorzitter gesuggereerd. Dat ging niet door, maar toch bleek er aan het eind van de vergadering dat onze secretaris Ben Mulderstopt als ledenraadslid. Motivering: “Er is een tijd van komen en een tijd van gaan !!!” Ook rommelde het wat in het Wandelpeloton!!We hebben een heerlijke BBQ gehad in augustus als seizoenstart.Voortreffelijk georganiseerd door Jan en Tinus. Nogmaals onze complimenten daarvoor. Heerlijk vlees en voortreffelijk ijs na. Jammer dat er niet meer mensen gebruik van maken. Tegen een zeer betaalbare prijs!Met 25 personen waren de meeste actieve leden er wel, maar voor zo’n activiteit kunnen we er ook meer hebben. Een gezellige avond meteen goede BBQ verzorging. Die afwezigen hebben wel wat gemist!!Op diezelfde avond werd ondergetekende gekozen als nieuw ledenraadslid.Zonder stemming maar met unaniem applaus. Bedankt voor het vertrouwen wat de leden in mij hebben. Ik zal proberen er het beste van te maken.Na een rustige vakantie werden we in augustus geconfronteerd met watzieken. Ben Mulder werd plotseling opgenomen en heeft enige omleidingen gekregen. Gaat nu kort na de operatie goed. Jet Ossendorp is op 31 augustus jl. geopereerd en zij maakt het goed. Alleen afwachten of de verwijderde tumor aan een nier kwaadaardig was. Ben en Jet vanaf deze plek beterschap gewenst.We duimen voor jullie.!! Hopelijk tot gauw in de “Vriendenpost”Op 30 september hebben we het AVOM jubileumfeest(je) in Den Helder. Van veel aanmeldingen heb ik nog niet gehoord.Ondergetekende gaat er wel heen en zal uiteraard in oktober verslag doen.De komende activiteiten vindt u hiernaast en is wel voor wijziging vatbaar als er leuke en betaalbare ideeën zijn.Het is wel saai maar toch ”Waarom komen er niet meer leden op deOploopavonden?” Zonder voldoende oplopers kunnen we t.z.t. de avonden wel sluiten want dan is de huur niet meer betaalbaar!!!!Denk eens na en laat je zien.Tot ziens in de “Vriendenpost” Aanvang 20.00 uur.

Met vriendelijke groet,

Jan Hopster

- 7 -- 2 -

Als er geen spotters in de lucht waren dan waren er wel commandospotters die ons vertelde of we voor, achter of op het doel treffers hadden, met scheepsgeschut kan je niet gemakkelijk dicht achter een heuveltje schieten, de Marine heeft langebaan geschut, dus we moesten hoger richten, zodat we toch treffers hadden, daar hadden de Koreanen niet op gerekend, zo werden vele onzichtbare doelen door ons vernietigd. We waren aardig door onze voorraad heen en moesten dus voeding en munitie laden, verder had het schip het aanzien van een kleurwedstrijd aan de buitenzijde, we gebruikten Engelse en Amerikaanse menie, dus je zag geel groen en oranje op verschillende plaatsen van het schip. We stoomden op naar de grootste Marine Basis KURE, op deze basis werd het grootste schip van de Japanse marine gebouwd de YAMATO het 72.800 ton metende slagschip het schip kon 27 knopen halen en had negen 18,1 inch kanonnen. Geen wonder dat de Amerikanen tijdens de 2e wereld oorlog deze werf hevig bestookte, de werf was met een grote muur onttrokken aan de buiten wereld een zogenaamde geheime stad. Er was veel te doen aan boord van het schip niet alleen schilderwerk ook de Artilleristen, machinisten en elektromonteurs hadden werk genoeg, maar er was ook een uitstapje naar MIYA JIMA, een schilderachtig eiland, met mogelijkheden tot winkelen, hier kregen de Kamikaze piloten een laatste nacht met Japanse meisjes (deerne) voor dat ze zich zelfde dood injaagde door een laatste aanval uit te voeren op een Amerikaans schip. Wordt vervolgd.

een heuveltje schieten, de Marine heeft langebaan geschut, dus we moesten hoger richten, zodat we toch treffers hadden, daar hadden de Koreanen niet op gerekend, zo werden vele onzichtbare doelen door ons vernietigd.We waren aardig door onze voorraad heen en moesten dus voeding en munitie laden, verder had het schip het aanzien van een kleurwedstrijd aan de buitenzijde, we gebruikten Engelse en Amerikaanse menie, dus je zag geel groen en oranje op verschillende plaatsen van het schip. We stoomden op naar de grootste Marine Basis KURE, op deze basis werd het grootste schip van de Japanse marine gebouwd de YAMATO het 72.800 ton metende slagschip het schip kon 27 knopen halen en had negen 18,1 inch kanonnen. Geen wonder dat de Amerikanen tijdens de 2e wereld oorlog deze werf hevig bestookte, de werf was met een grote muur onttrokken aan de buiten wereld een zogenaamde geheime stad.Er was veel te doen aan boord van het schip niet alleen schilderwerk ook de Artilleristen, machinisten en elektromonteurs hadden werk genoeg, maar er was ook een uitstapje naar MIYA JIMA, een schilderachtig eiland, met mogelijkheden tot winkelen, hier kregen de Kamikaze piloten een laatste nacht met Japanse meisjes (deerne) voor dat ze zich zelfde dood injaagde door een laatste aanval uit te voeren op een Amerikaans schip.

Wordt vervolgd.

Page 5: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Hoe ik verzeild raakte bij de Koninklijke Marine Door Herman Repping, vervolg

Na enige dagen oefenen we met Hr. Ms. Piet Hein die op thuisreis was vanuit voormalig Ned. Nieuw Guinea. Komen een dag later aan in Singapore, eerst olieladen en daarna naar de Navy Base Seletar. We waren amper afgemeerd of het scheepselftal stond weer gereed, de stand werd 1-1. En werd gevierd met de nodige pils waar de Engelse Navy boys wel oren naar hadden want dat was bij hun niet gebruikelijk. Ikzelf ging zwemmen in het mooie buitenbad en bezeerde behoorlijk mijn neus met het maken van een salto vanaf de duikplank. De dag erna vroeg ontmeren en de blauwe zee op waar de koning der zeven zeeën op verschillende jannen stond te wachten, duidelijk was een dag erna te zien dat er meer weggeschoren was dan een baard en zeep. Na enkele dagen varen meerden we af in Hong Kong naast de Evertsen, die werden onthaald op een Nederlands biertje, en nadat dat alle ervaringen waren uitgewisseld, werd de bemanning onthaald door de Nederlandse Kolonie in hun Jachtclub aan de haven, waar onze scheepsband ook nog de aandacht trok van Radio Hong Kong. Op de 24 april werd nog geoefend met de Evertsen, last overgeven en schietoefening, en gingen wij richting Japan (oorlogshaven) Sasebo. Komen op 1 mei de haven in, en meren af op een boei, verlichte zeewacht, olie laden en gaan naar zee. Commandant heeft instructies gehad en gaan op weg naar de Kust van Korea, het schip is ingedeeld bij Task Element 95.11 bestaand uit Amerikaanse, Canadese en Australische jagers met het vliegkampschip Bataan, geven de meegenomen post af voor de bemanningen, op de Bataan keken 400 opvarende naar de zo verwachte post. Kort nadat wij actief deelnamen aan deze oorlog werd Douglas Mac Arthur van zijn functie ontheven, in deze periode sleepte de oorlog zich voort met successen en tegenslagen, half 1951 werden pogingen ondernomen om vredesonderhandelingen te beginnen, het grootste struikelblok was de uitwisseling van de gevangenen, speciaal de gevangen genomen Noord Koreanen, sommige wilden niet terug,

Activiteiten 2011-2012 25 Juni Nederlandse Veteranendag Den Haag Zie website AVOM 9 Augustus BBQ op “De Vriendenpost”aanvang 19.00 uur. Kosten €. 12.50 p.p. Opgave bij de Voorzitter 15 Augustus Herdenking Japanse capitulatie en bevrijding van Nederlands-Indië. Zie website www.indiëherdenking.nl 15 Augustus Herdenking bij Indië- en Nieuw Guinea-monument

1941-1962 in Park Eekhout aan de Burgermeester van Rooijensingel te Zwolle. Aanvang 19.00 – 20.00 uur 13 September Oploopavond 30 September 1986 – 2011 Groot Jubileumfeest voor AVOM Leden Te Den Helder Gebouw “Albatros” Let op website AVOM 8 November Bingo 13 December Gourmetavond

Activiteiten 2011-2012

- 3 -- 6 -

Oploopavond

1986 – 2011

Groot Jubileumfeest voor AVOM Leden

Te Den Helder Gebouw “Albatros”Let op website AVOM

Kaart en Spelavond

Bingo

Gourmetavond op “De Vriendenpost “aanvang 19.00 uurKosten €. 12.50 p.p.Opgave bij de Voorzitter Indien er nog specifieke wensen zijn, graag contact opnemen Voorzitter. Ook ideeën voor activiteiten zijn van harte welkom.

13 September

30 September

11 Oktober

8 November

13 December

Hoe ik verzeild raakte bij de Koninklijke MarineDoor Herman Repping, vervolg

We kregen even een rustpauze, en stoomde naar Sasebo en meerde af naast een Australische jager Waramunga op een boei, dit schip werd ons varende maatje. Er werd gelegenheid gegeven tot passagieren, er werden inkopen gedaan, souvenirs gekocht zoals een Japans servies (ik heb het nog) dit werd zeevast op de dubbele bodem gezet, verder werd de Fleetclub bezocht waar men Amerikaans bier verkocht en er was de gelegenheid om met een Japans meisje te dansen, maar men moest dan eerst een ticket kopen en die aan het meisje geven, dat was dan het bewijs dat ze gedanst hadden en kregen hier voor Amerikaanse dollars.De vertrek datum 19 mei uit Sasebo werd gedaan met een schietoefening op een Manch, gesleept doel achter een vliegtuig, de 2e run was raak door ons geschut, einde oefening, en we gingen weer met een carrier en HMSA Warramunga naar het operatieterrein, door met seinvlaggen te werken vanwege de radio stilte was het wel oppassen met vaart- en koerswijzigen, je zat zo tegen een ander schip aan, Niet iedereen verstaat een Aussie of Amerikaan. Zo was er radiotelefonie en radar waarop een bemanningslid melde dat hij een radar echo had waargenomen, en er werd gevraagd of dit geen wolk kon zijn waarop hij antwoorde: “THIS IS NO WEATHER-REPORT, OUT. ^ In het algemeen werd volledige radiostilte gehouden, behoudens de TBS (Talk between ships) en de VHF, op zekere dag kwam een Engelsman plotseling in de ether met de opoep:Mayflower calling, Any station on this net do you hear me over! Een lange stilte volgde, en hij begon weer met zijn oproep! Doodse stilte heerste over de wateren, en de Engelsman begon weer met zijn oproep en begon moedeloos te worden en wanhopig uitriep: MAYFLOWER CALLING, MAYFLOWER CALLING, CHRIST,DOES NOT ANY BODY HEAR ME...? Waarop in smeuïg Amerikaans dialect de verbijsterde reactie kwam:”This is Christ calling Mayflower: I can hear you loud and clear...!Het olie laden op zee en last overgeven was inmiddels routine, ofschoon de veiligheid steeds in acht werd genomen, zeker met een tanker, zo gingen we ook zo langszij de Zware kruiser USS Toledo voor instructies en post, en stoomde daarna naar de vijandelijke kust om bombardementen uit te voeren op de spoorlijnen, treinen en tunnels en bruggen die voor de bevoorrading zorgde van de Noord Koreanen. Als er geen spotters in de lucht waren dan waren er wel commandospotters die ons vertelde of we voor, achter of op het doel treffers hadden, met scheepsgeschut kan je niet gemakkelijk dicht achter

Page 6: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

De ondergang van H.M. Pieter de Bitter, Gouden Leeuw en Krakatau Adriaan Kannegieter,Spijkenisse. KM 1939-1949 Na de aanval van Japan op 7 december 1941 op Pearl Harbour zou het geen drie maanden duren eer de Japanse oorlogsmachine de Nederlandse marinehaven Soerabaja in het voormalige Nederlands-Indië zou bereiken. In een sneltreinvaart werd Malakka veroverd en Singapore ingenomen. Op 10 december 1941 werden de Engelse slagschepen "Rapulse" en "Prince of Wales" tot zinken gebracht en de Japanse strijdkrachten namen vervolgens bezit van het toenmalige Borneo, Tarakan en Celebes. Toen ook de Slag in de Javazee in een debacle voor de Nederlandse marine eindigde, moest er vorm en inhoud worden gegeven aan de evacuatie van de toen nog resterende onderdelen van de Nederlandse vloot. Door de commandant van de marine (CRM) in Soerabaja, schout bij nacht P. Koenraad was op 17 februari 1942 reeds de geheime order KPX uitgevaardigd, o.a. aan de commandanten van de tot de 2e divisie mijnenvegers behorende schepen Hr.Ms. "Van Amstel", "Pieter de Bitter" , "Eland Dubois" en "Abraham Crijnsen" , alsmede aan de commandanten van de mijnenleggers Hr.Ms."Goeden Gouden Leeuw" en " Krakatau". Deze order behelsde de opdracht om de betreffende schepen onmiddelijk na ontvangst van het sein KPX in veiligheid stellen door uit te wijken naar een andere haven. Het succesverhaal van de ontsnapping van Hr.Ms." Abraham Crijnsen" onder commando van de toenmalige Luitenant ter Zee der 1e klasse A.van Miert, is bekend geworden en leeft voort in inmiddels tot museumschip bevorderde Hr.Ms."Abraham Crijnsen" in Den Helder. Ltz.1 Van Miert verliet in de avond van 6 maart 1942 met zijn als eiland gecamoufleerd de marinebasis Soerabaja om na een geslaagde ontsnappingstocht op 15 maart 1942 de Australische haven Geraldton te bereiken. De ondergang van Hr.Ms."Pieter de Bitter", "Gouden Leeuw" en "Krakatau"is minder bekend. Nu het al weer 60 jaar is geleden, is het goed ook hun historie aan de vergetelheid te onttrekken. Inleiding Nadat bij de slag in de Java zee op 27 februari 1942 het belangrijkste deel van de vloot verloren was gegaan was het voor de marineleiding al snel duidelijk dat een algehele evacuatie van de Koninklijke Marine vanuit Nederlands-Indië zou moeten volgen. De personele evacuatie, nu de Japanners - na de slag in de Java zee- deze zee beheersten, voornamelijk plaatsvinden vanuit Tjilitjap aan de zuidkust van Java, terwijl ook de Marine Luchtvaartdienst vanaf diverse locaties talrijke vluchten uitvoerde, waarvan het drama van Broome met zwarte inkt in de marine historie is

geschreven. De commandant van de marine (CMR) in Soerabaja, schout bij nacht P. Koenraad , besefte al op 17 februari dat er een tijd zou komen dat evacuatie onvermijdelijk zou zijn. Aan de commandanten van de Amstel, Bitter, Dubois, Crijnsen, Krakatau en Gouden Leeuw is toen het navolgende bevel uitgereikt. "Hierbij gelast ik u met uwen onderhebbende boten op mijn sein K.P.X. voorafgegaan door naamsein..., volgens uwe inzichten op de veiligste wijze de marine basis te verlaten met bestemming Australië. Uw schip mag nimmer in handen van de vijand vallen, waarvoor voorbereidende maatregelen dienen te worden genomen. Toen de slag in de Java zee was gestreden, was het duidelijk dat het sein KPX op niet te lange termijn zou volgen. Op initiatief van enkele commandanten vond er op 1 maart een bijeenkomst plaats in aanwezigheid van de CRM en diens chef-staf, kapitein ter zee F.W.S.de Ronde, waarbij ook de commandant van de 2e divisie mijnenvegers, Ltz.Lebeau aanwezig was. ( Kannegieter: dat waren dus al 2 verloren dagen na de slag in de Java zee) Bij de betrokken commandanten bestond de vrees, dat het onmogelijk zou zijn, nu de Japanners heer en meester waren in de Java zee om alsnog uit te wijken. Door Ltz. Lebeau is toen uit naam van alle aanwezige commandanten verzocht de uitwijkorder van 17 februari soepeler te stellen, zodat aan commandanten werd overgelaten of zij zouden uitwijken, dan wel hun schip zouden vernietigen. Wordt vervolgd.

De ondergang van H.M. Pieter de Bitter, Gouden Leeuw en KrakatauAdriaan Kannegieter, Spijkenisse. KM 1939-1949

De CMR bleef onvermurwbaar en gaf aan: “Mijne heren, u hebt uw orders en u krijgt uw orders” Het gesprek werd vervolgens buiten aanwezigheid van de CMR voortgezet, waarbij o.a. door de chef-staf van de CMR is verklaard dat ook in zijn visie de kans om met succes uit te wijken uiterst gering was.

Soerabaja maart 1942 - “Hr.Ms.Pieter de Bitter”

De “Pieter de Bitter”was één van de nieuwe mijnenvegers. Behorende tot de “Van Amstel-klasse”, die alle in 1937 in dienst waren gesteld. Het schip had een bemanning van 45 koppen. Sinds oktober 1941 stond het schip onder commando van Ltz.I.J.P.A. Dekker. In Nederlands Indië maakte het schip deel uit van de 2e divisie mijnenvegers, evenals Hr. MS. “Van Amstel”, “Abraham Crijnsen” en de “Eland Dubois”. Tijdens de Japanse opmars hebben de schepen voornamelijk patrouille diensten in de Java zee verricht, terwijl ze na de Slag in de Java zee nog zijn ingezet om de op de rede van Soerabaja liggende koopvaardijschepen tot zinken te brengen. In deze periode begon ook de vernietiging van het marine etablissement te Soerabaja en de Pyrotechnische Werkplaatsen op Madoera.Op 4 maart kreeg de commandant van de Hr. MS. “Gouden Leeuw “opdracht de sluitversperring in het Westervaarwater te leggen en daarna de order KPX ( uitwijken naar Australië) ten uitvoer te brengen, Ondanks het feit dat de commandant oorspronkelijk het plan had de order op te volgen, heeft hij hier geen uitvoering aan gegeven. Bij hem bestond de vrees - die ook juist bleek te zijn - dat nu de hele Java zee en de Soenda-eilanden al door de Japanners bezet waren, een uitbraakpoging weinig kans van slagen zou hebben. Daar kwam nog bij dat het schip door de hoge opbouw extra zichtbaar was vanwege de lichte nachten.

Toen het 6 maart was geworden en de CMR en diens staf in de avond van 5 maart van de “Gouden Leeuw” waren geëmbarkeerd aan boord van de “K XII” en er van de CMR geen opmerkingen kwamen over de aanwezigheid van het schip te Soerabaja, heeft de commandant dan ook gemeend dat het aan zijn eigen inzicht werd overgelaten om al dan niet uit te wijken. Na het vertrek van CMR is het schip nog dienstbaar gemaakt aan het vervoer van troepen van de landmacht naar Madoera. Toen vertrek volgens de visie van de commandant niet meer mogelijk was. Gelet op de lichte nachten. De geringe offensieve kracht van het schip en de veronderstelling dat het al dan niet uitwijken aan het inzicht van de commandant werd overgelaten, achtte van der Horst het

- 5 -- 4 -

onverantwoord zijn bemanning een zekere dood in te sturen. Mede op grond van deze overwegingen besloot hij het schip niet onbeschadigd in handen van de vijand te laten vallen, na een “alle hens” voor de boeg op 7 maart tot zinken te brengen.

KPX ook voor de commandant van de “Gouden Na de Tweede Wereldoorlog zou het niet voldoen aan de order Leeuw”ernstige gevolgen hebben voor zijn verdere carrière bij de Koninklijke Marine. Na meer dan 3 jaar Japanse krijgsgevangenschap. werd ook zijn gedrag getoetst door de Zeekrijgsraad te ‘s-Gravenhage. Daar werd hem eveneens ten laste gelegd: “opzettelijke ongehoorzaamheid gepleegd in tijd van oorlog “ Na een eis van een jaar gevangenisstraf en ontslag uit de militaire dienst, werd hij bij vonnis van 13 juni 1947 veroordeeld tot een gevangenisstraf van een maand en ontslag uit de militaire dienst. Op 15 juli 1947 is Ltz.Van der Horst evenals zijn collega van de “Pieter de Bitter” op niet eervolle wijze ontslagen uit de militaire dienst. Nog geen drie jaar later zou de voormalige commandant van de “Gouden Leeuw” op 45 -jarige leeftijd overlijden.

Hr.Ms.”Krakatau” - Soerabaje maart 1942

De “Krakatau” was een mijnenlegger met een bemanning van 91 koppen. die op 11 december 1924 in dienst werd gesteld. Sedert november 1940 stond het schip onder bevel van Ltz. Haga.

Wordt vervolgd.

Page 7: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

De ondergang van H.M. Pieter de Bitter, Gouden Leeuw en Krakatau Adriaan Kannegieter,Spijkenisse. KM 1939-1949 Na de aanval van Japan op 7 december 1941 op Pearl Harbour zou het geen drie maanden duren eer de Japanse oorlogsmachine de Nederlandse marinehaven Soerabaja in het voormalige Nederlands-Indië zou bereiken. In een sneltreinvaart werd Malakka veroverd en Singapore ingenomen. Op 10 december 1941 werden de Engelse slagschepen "Rapulse" en "Prince of Wales" tot zinken gebracht en de Japanse strijdkrachten namen vervolgens bezit van het toenmalige Borneo, Tarakan en Celebes. Toen ook de Slag in de Javazee in een debacle voor de Nederlandse marine eindigde, moest er vorm en inhoud worden gegeven aan de evacuatie van de toen nog resterende onderdelen van de Nederlandse vloot. Door de commandant van de marine (CRM) in Soerabaja, schout bij nacht P. Koenraad was op 17 februari 1942 reeds de geheime order KPX uitgevaardigd, o.a. aan de commandanten van de tot de 2e divisie mijnenvegers behorende schepen Hr.Ms. "Van Amstel", "Pieter de Bitter" , "Eland Dubois" en "Abraham Crijnsen" , alsmede aan de commandanten van de mijnenleggers Hr.Ms."Goeden Gouden Leeuw" en " Krakatau". Deze order behelsde de opdracht om de betreffende schepen onmiddelijk na ontvangst van het sein KPX in veiligheid stellen door uit te wijken naar een andere haven. Het succesverhaal van de ontsnapping van Hr.Ms." Abraham Crijnsen" onder commando van de toenmalige Luitenant ter Zee der 1e klasse A.van Miert, is bekend geworden en leeft voort in inmiddels tot museumschip bevorderde Hr.Ms."Abraham Crijnsen" in Den Helder. Ltz.1 Van Miert verliet in de avond van 6 maart 1942 met zijn als eiland gecamoufleerd de marinebasis Soerabaja om na een geslaagde ontsnappingstocht op 15 maart 1942 de Australische haven Geraldton te bereiken. De ondergang van Hr.Ms."Pieter de Bitter", "Gouden Leeuw" en "Krakatau"is minder bekend. Nu het al weer 60 jaar is geleden, is het goed ook hun historie aan de vergetelheid te onttrekken. Inleiding Nadat bij de slag in de Java zee op 27 februari 1942 het belangrijkste deel van de vloot verloren was gegaan was het voor de marineleiding al snel duidelijk dat een algehele evacuatie van de Koninklijke Marine vanuit Nederlands-Indië zou moeten volgen. De personele evacuatie, nu de Japanners - na de slag in de Java zee- deze zee beheersten, voornamelijk plaatsvinden vanuit Tjilitjap aan de zuidkust van Java, terwijl ook de Marine Luchtvaartdienst vanaf diverse locaties talrijke vluchten uitvoerde, waarvan het drama van Broome met zwarte inkt in de marine historie is

geschreven. De commandant van de marine (CMR) in Soerabaja, schout bij nacht P. Koenraad , besefte al op 17 februari dat er een tijd zou komen dat evacuatie onvermijdelijk zou zijn. Aan de commandanten van de Amstel, Bitter, Dubois, Crijnsen, Krakatau en Gouden Leeuw is toen het navolgende bevel uitgereikt. "Hierbij gelast ik u met uwen onderhebbende boten op mijn sein K.P.X. voorafgegaan door naamsein..., volgens uwe inzichten op de veiligste wijze de marine basis te verlaten met bestemming Australië. Uw schip mag nimmer in handen van de vijand vallen, waarvoor voorbereidende maatregelen dienen te worden genomen. Toen de slag in de Java zee was gestreden, was het duidelijk dat het sein KPX op niet te lange termijn zou volgen. Op initiatief van enkele commandanten vond er op 1 maart een bijeenkomst plaats in aanwezigheid van de CRM en diens chef-staf, kapitein ter zee F.W.S.de Ronde, waarbij ook de commandant van de 2e divisie mijnenvegers, Ltz.Lebeau aanwezig was. ( Kannegieter: dat waren dus al 2 verloren dagen na de slag in de Java zee) Bij de betrokken commandanten bestond de vrees, dat het onmogelijk zou zijn, nu de Japanners heer en meester waren in de Java zee om alsnog uit te wijken. Door Ltz. Lebeau is toen uit naam van alle aanwezige commandanten verzocht de uitwijkorder van 17 februari soepeler te stellen, zodat aan commandanten werd overgelaten of zij zouden uitwijken, dan wel hun schip zouden vernietigen. Wordt vervolgd.

De ondergang van H.M. Pieter de Bitter, Gouden Leeuw en KrakatauAdriaan Kannegieter, Spijkenisse. KM 1939-1949

De CMR bleef onvermurwbaar en gaf aan: “Mijne heren, u hebt uw orders en u krijgt uw orders” Het gesprek werd vervolgens buiten aanwezigheid van de CMR voortgezet, waarbij o.a. door de chef-staf van de CMR is verklaard dat ook in zijn visie de kans om met succes uit te wijken uiterst gering was.

Soerabaja maart 1942 - “Hr.Ms.Pieter de Bitter”

De “Pieter de Bitter”was één van de nieuwe mijnenvegers. Behorende tot de “Van Amstel-klasse”, die alle in 1937 in dienst waren gesteld. Het schip had een bemanning van 45 koppen. Sinds oktober 1941 stond het schip onder commando van Ltz.I.J.P.A. Dekker. In Nederlands Indië maakte het schip deel uit van de 2e divisie mijnenvegers, evenals Hr. MS. “Van Amstel”, “Abraham Crijnsen” en de “Eland Dubois”. Tijdens de Japanse opmars hebben de schepen voornamelijk patrouille diensten in de Java zee verricht, terwijl ze na de Slag in de Java zee nog zijn ingezet om de op de rede van Soerabaja liggende koopvaardijschepen tot zinken te brengen. In deze periode begon ook de vernietiging van het marine etablissement te Soerabaja en de Pyrotechnische Werkplaatsen op Madoera.Op 4 maart kreeg de commandant van de Hr. MS. “Gouden Leeuw “opdracht de sluitversperring in het Westervaarwater te leggen en daarna de order KPX ( uitwijken naar Australië) ten uitvoer te brengen, Ondanks het feit dat de commandant oorspronkelijk het plan had de order op te volgen, heeft hij hier geen uitvoering aan gegeven. Bij hem bestond de vrees - die ook juist bleek te zijn - dat nu de hele Java zee en de Soenda-eilanden al door de Japanners bezet waren, een uitbraakpoging weinig kans van slagen zou hebben. Daar kwam nog bij dat het schip door de hoge opbouw extra zichtbaar was vanwege de lichte nachten.

Toen het 6 maart was geworden en de CMR en diens staf in de avond van 5 maart van de “Gouden Leeuw” waren geëmbarkeerd aan boord van de “K XII” en er van de CMR geen opmerkingen kwamen over de aanwezigheid van het schip te Soerabaja, heeft de commandant dan ook gemeend dat het aan zijn eigen inzicht werd overgelaten om al dan niet uit te wijken. Na het vertrek van CMR is het schip nog dienstbaar gemaakt aan het vervoer van troepen van de landmacht naar Madoera. Toen vertrek volgens de visie van de commandant niet meer mogelijk was. Gelet op de lichte nachten. De geringe offensieve kracht van het schip en de veronderstelling dat het al dan niet uitwijken aan het inzicht van de commandant werd overgelaten, achtte van der Horst het

- 5 -- 4 -

onverantwoord zijn bemanning een zekere dood in te sturen. Mede op grond van deze overwegingen besloot hij het schip niet onbeschadigd in handen van de vijand te laten vallen, na een “alle hens” voor de boeg op 7 maart tot zinken te brengen.

KPX ook voor de commandant van de “Gouden Na de Tweede Wereldoorlog zou het niet voldoen aan de order Leeuw”ernstige gevolgen hebben voor zijn verdere carrière bij de Koninklijke Marine. Na meer dan 3 jaar Japanse krijgsgevangenschap. werd ook zijn gedrag getoetst door de Zeekrijgsraad te ‘s-Gravenhage. Daar werd hem eveneens ten laste gelegd: “opzettelijke ongehoorzaamheid gepleegd in tijd van oorlog “ Na een eis van een jaar gevangenisstraf en ontslag uit de militaire dienst, werd hij bij vonnis van 13 juni 1947 veroordeeld tot een gevangenisstraf van een maand en ontslag uit de militaire dienst. Op 15 juli 1947 is Ltz.Van der Horst evenals zijn collega van de “Pieter de Bitter” op niet eervolle wijze ontslagen uit de militaire dienst. Nog geen drie jaar later zou de voormalige commandant van de “Gouden Leeuw” op 45 -jarige leeftijd overlijden.

Hr.Ms.”Krakatau” - Soerabaje maart 1942

De “Krakatau” was een mijnenlegger met een bemanning van 91 koppen. die op 11 december 1924 in dienst werd gesteld. Sedert november 1940 stond het schip onder bevel van Ltz. Haga.

Wordt vervolgd.

Page 8: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Hoe ik verzeild raakte bij de Koninklijke Marine Door Herman Repping, vervolg

Na enige dagen oefenen we met Hr. Ms. Piet Hein die op thuisreis was vanuit voormalig Ned. Nieuw Guinea. Komen een dag later aan in Singapore, eerst olieladen en daarna naar de Navy Base Seletar. We waren amper afgemeerd of het scheepselftal stond weer gereed, de stand werd 1-1. En werd gevierd met de nodige pils waar de Engelse Navy boys wel oren naar hadden want dat was bij hun niet gebruikelijk. Ikzelf ging zwemmen in het mooie buitenbad en bezeerde behoorlijk mijn neus met het maken van een salto vanaf de duikplank. De dag erna vroeg ontmeren en de blauwe zee op waar de koning der zeven zeeën op verschillende jannen stond te wachten, duidelijk was een dag erna te zien dat er meer weggeschoren was dan een baard en zeep. Na enkele dagen varen meerden we af in Hong Kong naast de Evertsen, die werden onthaald op een Nederlands biertje, en nadat dat alle ervaringen waren uitgewisseld, werd de bemanning onthaald door de Nederlandse Kolonie in hun Jachtclub aan de haven, waar onze scheepsband ook nog de aandacht trok van Radio Hong Kong. Op de 24 april werd nog geoefend met de Evertsen, last overgeven en schietoefening, en gingen wij richting Japan (oorlogshaven) Sasebo. Komen op 1 mei de haven in, en meren af op een boei, verlichte zeewacht, olie laden en gaan naar zee. Commandant heeft instructies gehad en gaan op weg naar de Kust van Korea, het schip is ingedeeld bij Task Element 95.11 bestaand uit Amerikaanse, Canadese en Australische jagers met het vliegkampschip Bataan, geven de meegenomen post af voor de bemanningen, op de Bataan keken 400 opvarende naar de zo verwachte post. Kort nadat wij actief deelnamen aan deze oorlog werd Douglas Mac Arthur van zijn functie ontheven, in deze periode sleepte de oorlog zich voort met successen en tegenslagen, half 1951 werden pogingen ondernomen om vredesonderhandelingen te beginnen, het grootste struikelblok was de uitwisseling van de gevangenen, speciaal de gevangen genomen Noord Koreanen, sommige wilden niet terug,

Activiteiten 2011-2012 25 Juni Nederlandse Veteranendag Den Haag Zie website AVOM 9 Augustus BBQ op “De Vriendenpost”aanvang 19.00 uur. Kosten €. 12.50 p.p. Opgave bij de Voorzitter 15 Augustus Herdenking Japanse capitulatie en bevrijding van Nederlands-Indië. Zie website www.indiëherdenking.nl 15 Augustus Herdenking bij Indië- en Nieuw Guinea-monument

1941-1962 in Park Eekhout aan de Burgermeester van Rooijensingel te Zwolle. Aanvang 19.00 – 20.00 uur 13 September Oploopavond 30 September 1986 – 2011 Groot Jubileumfeest voor AVOM Leden Te Den Helder Gebouw “Albatros” Let op website AVOM 8 November Bingo 13 December Gourmetavond

Activiteiten 2011-2012

- 3 -- 6 -

Oploopavond

1986 – 2011

Groot Jubileumfeest voor AVOM Leden

Te Den Helder Gebouw “Albatros”Let op website AVOM

Kaart en Spelavond

Bingo

Gourmetavond op “De Vriendenpost “aanvang 19.00 uurKosten €. 12.50 p.p.Opgave bij de Voorzitter Indien er nog specifieke wensen zijn, graag contact opnemen Voorzitter. Ook ideeën voor activiteiten zijn van harte welkom.

13 September

30 September

11 Oktober

8 November

13 December

Hoe ik verzeild raakte bij de Koninklijke MarineDoor Herman Repping, vervolg

We kregen even een rustpauze, en stoomde naar Sasebo en meerde af naast een Australische jager Waramunga op een boei, dit schip werd ons varende maatje. Er werd gelegenheid gegeven tot passagieren, er werden inkopen gedaan, souvenirs gekocht zoals een Japans servies (ik heb het nog) dit werd zeevast op de dubbele bodem gezet, verder werd de Fleetclub bezocht waar men Amerikaans bier verkocht en er was de gelegenheid om met een Japans meisje te dansen, maar men moest dan eerst een ticket kopen en die aan het meisje geven, dat was dan het bewijs dat ze gedanst hadden en kregen hier voor Amerikaanse dollars.De vertrek datum 19 mei uit Sasebo werd gedaan met een schietoefening op een Manch, gesleept doel achter een vliegtuig, de 2e run was raak door ons geschut, einde oefening, en we gingen weer met een carrier en HMSA Warramunga naar het operatieterrein, door met seinvlaggen te werken vanwege de radio stilte was het wel oppassen met vaart- en koerswijzigen, je zat zo tegen een ander schip aan, Niet iedereen verstaat een Aussie of Amerikaan. Zo was er radiotelefonie en radar waarop een bemanningslid melde dat hij een radar echo had waargenomen, en er werd gevraagd of dit geen wolk kon zijn waarop hij antwoorde: “THIS IS NO WEATHER-REPORT, OUT. ^ In het algemeen werd volledige radiostilte gehouden, behoudens de TBS (Talk between ships) en de VHF, op zekere dag kwam een Engelsman plotseling in de ether met de opoep:Mayflower calling, Any station on this net do you hear me over! Een lange stilte volgde, en hij begon weer met zijn oproep! Doodse stilte heerste over de wateren, en de Engelsman begon weer met zijn oproep en begon moedeloos te worden en wanhopig uitriep: MAYFLOWER CALLING, MAYFLOWER CALLING, CHRIST,DOES NOT ANY BODY HEAR ME...? Waarop in smeuïg Amerikaans dialect de verbijsterde reactie kwam:”This is Christ calling Mayflower: I can hear you loud and clear...!Het olie laden op zee en last overgeven was inmiddels routine, ofschoon de veiligheid steeds in acht werd genomen, zeker met een tanker, zo gingen we ook zo langszij de Zware kruiser USS Toledo voor instructies en post, en stoomde daarna naar de vijandelijke kust om bombardementen uit te voeren op de spoorlijnen, treinen en tunnels en bruggen die voor de bevoorrading zorgde van de Noord Koreanen. Als er geen spotters in de lucht waren dan waren er wel commandospotters die ons vertelde of we voor, achter of op het doel treffers hadden, met scheepsgeschut kan je niet gemakkelijk dicht achter

Page 9: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Van de voorzitter, De zomer van dit jaar was toch noch een turbulente binnen onze AVOM.Zomer, wat weer betreft niet zo bijzonder want het regende nogal en nu Blijkt dit de natste sinds 1906 geweest te zijn.Binnen de Avom hadden we toch wat onverwachte ontwikkelingen.Op de ledenraadsvergadering vlogen enige ledenraadsleden en de voorzitter elkaar bijna letterlijk in de haren en werd er zelfs een motie van wantrouwen t.o.v. de voorzitter gesuggereerd. Dat ging niet door, maar toch bleek er aan het eind van de vergadering dat onze secretaris Ben Mulderstopt als ledenraadslid. Motivering: “Er is een tijd van komen en een tijd van gaan !!!” Ook rommelde het wat in het Wandelpeloton!!We hebben een heerlijke BBQ gehad in augustus als seizoenstart.Voortreffelijk georganiseerd door Jan en Tinus. Nogmaals onze complimenten daarvoor. Heerlijk vlees en voortreffelijk ijs na. Jammer dat er niet meer mensen gebruik van maken. Tegen een zeer betaalbare prijs!Met 25 personen waren de meeste actieve leden er wel, maar voor zo’n activiteit kunnen we er ook meer hebben. Een gezellige avond meteen goede BBQ verzorging. Die afwezigen hebben wel wat gemist!!Op diezelfde avond werd ondergetekende gekozen als nieuw ledenraadslid.Zonder stemming maar met unaniem applaus. Bedankt voor het vertrouwen wat de leden in mij hebben. Ik zal proberen er het beste van te maken.Na een rustige vakantie werden we in augustus geconfronteerd met watzieken. Ben Mulder werd plotseling opgenomen en heeft enige omleidingen gekregen. Gaat nu kort na de operatie goed. Jet Ossendorp is op 31 augustus jl. geopereerd en zij maakt het goed. Alleen afwachten of de verwijderde tumor aan een nier kwaadaardig was. Ben en Jet vanaf deze plek beterschap gewenst.We duimen voor jullie.!! Hopelijk tot gauw in de “Vriendenpost”Op 30 september hebben we het AVOM jubileumfeest(je) in Den Helder. Van veel aanmeldingen heb ik nog niet gehoord.Ondergetekende gaat er wel heen en zal uiteraard in oktober verslag doen.De komende activiteiten vindt u hiernaast en is wel voor wijziging vatbaar als er leuke en betaalbare ideeën zijn.Het is wel saai maar toch ”Waarom komen er niet meer leden op deOploopavonden?” Zonder voldoende oplopers kunnen we t.z.t. de avonden wel sluiten want dan is de huur niet meer betaalbaar!!!!Denk eens na en laat je zien.Tot ziens in de “Vriendenpost” Aanvang 20.00 uur.

Met vriendelijke groet,

Jan Hopster

- 7 -- 2 -

Als er geen spotters in de lucht waren dan waren er wel commandospotters die ons vertelde of we voor, achter of op het doel treffers hadden, met scheepsgeschut kan je niet gemakkelijk dicht achter een heuveltje schieten, de Marine heeft langebaan geschut, dus we moesten hoger richten, zodat we toch treffers hadden, daar hadden de Koreanen niet op gerekend, zo werden vele onzichtbare doelen door ons vernietigd. We waren aardig door onze voorraad heen en moesten dus voeding en munitie laden, verder had het schip het aanzien van een kleurwedstrijd aan de buitenzijde, we gebruikten Engelse en Amerikaanse menie, dus je zag geel groen en oranje op verschillende plaatsen van het schip. We stoomden op naar de grootste Marine Basis KURE, op deze basis werd het grootste schip van de Japanse marine gebouwd de YAMATO het 72.800 ton metende slagschip het schip kon 27 knopen halen en had negen 18,1 inch kanonnen. Geen wonder dat de Amerikanen tijdens de 2e wereld oorlog deze werf hevig bestookte, de werf was met een grote muur onttrokken aan de buiten wereld een zogenaamde geheime stad. Er was veel te doen aan boord van het schip niet alleen schilderwerk ook de Artilleristen, machinisten en elektromonteurs hadden werk genoeg, maar er was ook een uitstapje naar MIYA JIMA, een schilderachtig eiland, met mogelijkheden tot winkelen, hier kregen de Kamikaze piloten een laatste nacht met Japanse meisjes (deerne) voor dat ze zich zelfde dood injaagde door een laatste aanval uit te voeren op een Amerikaans schip. Wordt vervolgd.

een heuveltje schieten, de Marine heeft langebaan geschut, dus we moesten hoger richten, zodat we toch treffers hadden, daar hadden de Koreanen niet op gerekend, zo werden vele onzichtbare doelen door ons vernietigd.We waren aardig door onze voorraad heen en moesten dus voeding en munitie laden, verder had het schip het aanzien van een kleurwedstrijd aan de buitenzijde, we gebruikten Engelse en Amerikaanse menie, dus je zag geel groen en oranje op verschillende plaatsen van het schip. We stoomden op naar de grootste Marine Basis KURE, op deze basis werd het grootste schip van de Japanse marine gebouwd de YAMATO het 72.800 ton metende slagschip het schip kon 27 knopen halen en had negen 18,1 inch kanonnen. Geen wonder dat de Amerikanen tijdens de 2e wereld oorlog deze werf hevig bestookte, de werf was met een grote muur onttrokken aan de buiten wereld een zogenaamde geheime stad.Er was veel te doen aan boord van het schip niet alleen schilderwerk ook de Artilleristen, machinisten en elektromonteurs hadden werk genoeg, maar er was ook een uitstapje naar MIYA JIMA, een schilderachtig eiland, met mogelijkheden tot winkelen, hier kregen de Kamikaze piloten een laatste nacht met Japanse meisjes (deerne) voor dat ze zich zelfde dood injaagde door een laatste aanval uit te voeren op een Amerikaans schip.

Wordt vervolgd.

Page 10: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Nieuwsbrief September 2011Bestuur Afdeling Salland

ATTENTIE –ATTENTIE Omdat de kosten van de Nieuwsbrief nogal zwaar drukken op de afdelingsbegroting, heeft het bestuur en de redactie de intentie om de Nieuwsbrief eventueel als e-mail bijlage te versturen. De AVOM Afdeling Salland telt 53 leden. Daarvan hebben er zich 13 aangemeld om de Nieuwsbrief per mail te ontvangen. Dus een begin is er. U kunt de Nieuwsbrief bekijken op http://www.issuu.com/benredlum Bent u beried af te zien van toezending van een papieren exemplaar en Genoegen te nemen met inzage via het internet, stuur dan even een mailtje aan [email protected] De Nieuwsbrief zoals die nu bestaat zal gehandhaafd blijven, vooral voor die leden die geen computer hebben. De redactie

Nieuwsbrief juni 2011

Bestuur Afdeling Salland

Voorzitter : J.Hopster Van Hemertstraat 15 7707 BT Balkbrug Tel. 0523-656766 Secretaris : J.B.M. Mulder Stegginkmarke 22 8016 MG Zwolle Tel. 038-4602391 E-mail [email protected] Penningmeester : J.J.M van Poorten Volkerak 10 8032 JP Zwolle Tel. 038-4537919 Girorek. 279816 AVOM Afd. Salland Redactie Nieuwsbrief : F.A.Smulders Keizer Frederikstraat 29 7415 KB Deventer Tel. 0570-625050 E-mail [email protected] Website : www.avom.nl/salland Oploopkantine : P.V. “De Vriendenpost” Molenkampsweg 9 8022 CT Zwolle Tel. 038-4542540

J.HopsterVan Hemertstraat 157707 BT BalkbrugTel. 0523-656766

J.B.M. MulderStegginkmarke 228016 MG ZwolleTel. 038-4602391E-mail [email protected]

J.J.M van PoortenVolkerak 108032 JP ZwolleTel. 038-4537919Girorek. 279816 AVOM Afd. Salland

F.A.SmuldersKeizer Frederikstraat 297415 KB DeventerTel. 0570-625050E-mail [email protected]

www.avom.nl/salland

P.V. “De Vriendenpost”Molenkampsweg 98022 CT ZwolleTel. 038-4542540

Voorzitter :

Secretaris :

Penningmeester :

Redactie Nieuwsbrief :

Website :

Oploopkantine :

- 1 -- 8 -

“Lik op Stuk”

Tijdens de NATO –oefening met de naam Morning-Mist in 1954 die zich uitstrekte van boven Noorwegen tot aan de Middellandse Zee, maakte de torpedobootjager Hr.MS.Kortenaar D804 deel uit van een NATO-Eskader.Op een zeker moment werd op dit schip de Uitkijk brug door de Cdt. Met de vraag opgescheept, waarom hij een half verrotte mand die gepasseerd werd, niet gemeld had.De “uitkijk “ moest het antwoord schuldig blijven.De Cdt. vertelde hem om dit in het vervolg wel te doen omdat er misschien wel een periscoop van een onderzeeboot onder kon zitten.De “Uitkijk “had dit goed in zijn kroepoeks geknoopt om even later de ‘brug’ te melden dat er op peiling ‘groen tien ‘ een zeemeeuw vloog.Een stomverbaasde Cdt. vroeg hem waarom hij die zeemeeuw melde, het antwoord van de ‘uitkijk ‘loog er niet om.‘Cdt. achter die meeuw kan wel een straaljager zitten ‘

Page 11: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

Doelstelling van de A.V.O.M.

Het bevorderen van de kameraadschap van de leden van de vereniging en het behartigen van de belangen van hen die als militair de Koninklijke Marine hebben gediend, in het bijzonder de leden van de vereniging.Het onderhouden van goede contacten en betrekkingen met de Koninklijke Marine.

Het mede hoog houden van de eer en de tradities van de Koninklijke Marine. Het in herinnering houden en eren van hen die gesneuveld of overleden zijn in dienst van het vaderland en in het bijzonder hen die in dienst van de Koninklijke Marine zijn gevallen.

In gevallen van materiële en/of immateriële noden of andere belangen, van leden of nabestaanden van leden, zal de A.V.O.M. een adviserende of doorverwijzende functie hebben, in eerste aanleg naar de reeds bestaande organisaties c.q. Instellingen binnen de Koninklijke Marine.

De vereniging tracht dit doel te bereiken door, onder meer:

- het houden van vergaderingen, bijeenkomsten, excursies e.d.

- het uitgeven van een verenigingsorgaan en andere geschriften.

- het onderhouden van goede contacten met overheid en andere instanties.

- het behulpzaam zijn bij het herstellen van contacten tussen oud – collega’s van de Koninklijke Marine

Marine Radio Amateur Club Door Ronald Teesselink

Naast het communiceren in morse en voice (SSB) worden tegenwoordig ook vele digitale uitzendingen gedaan. Daarbij zijn een aantal toch wel oude methoden zoals telex, Hell, PSK, SSTV, die vroeger behoorlijke technische apparatuur vereisten, maar tegenwoordig gewoon via software door de PC kunnen worden gemaakt. Het klinkt hetzelfde, maar er is weinig voor nodig. De zend-ontvanger wordt “simpel” aan de PC gekoppeld en het werkt.

En als je dan praat over wereldwijde communicatie, ook daarin zijn er vele mogelijkheden. De “ouderwetse” korte golf voldoet nog prima, maar ook voor radioamateurs draaien er satellieten rond de globe en zo worden vele QSO’s gemaakt.

En wat dacht u van “moon bouncing”? Ja zeker, je stuurt een radiosignaal richting maan, en de maan zelf zorgt voor terugkaatsing naar de aarde!

Speelt bij de korte golf een goede antenne een cruciale rol, dit geldt nog meer voor satellietverbindingen, zoals u zult begrijpen. Het maken van antennes en programma’s (bijv. Satelliet-volg-programma’s) voor al die mogelijkheden is een apart vakgebied in het radio amateurisme

Leuk, zult u zeggen, maar wat moet ik, als marineman of –vrouw daarmee? Om die vraag te beantwoorden gaan we nog even terug in de tijd. Tot in de jaren 70 van de vorige eeuw deden we bij de KM als verbindelaar het meeste werk nog “met de hand”. Dat betekende dat je als telegrafist (TLG) uren achter een ontvanger zat om handmatig de signalen van de omroep van PBC te “nemen” (in morse) of dat je uren achter een luidruchtig rammelende telex zat. Het was een vak apart. Dat leren seinen en opnemen van morse gebeurde op de toen nog in Amsterdam gevestigde Verbindingsschool (VBS). Telegrafisten hadden niet voor niets de bijnaam “tik”, want mensen van andere dienstvakken vonden, dat we ook echt een tik hadden. Wordt vervolgd.

Marine Radio Amateur ClubDoor Ronald Teesselink Naast het communiceren in morse en voice (SSB) worden tegenwoordig ook vele digitale uitzendingen gedaan. Daarbij zijn een aantal toch wel oude methoden zoals telex, Hell, PSK, SSTV, die vroeger behoorlijke technische apparatuur vereisten, maar tegenwoordig gewoon via software door de PC kunnen worden gemaakt. Het klinkt hetzelfde, maar er is weinig voor nodig. De zend-ontvanger wordt “simpel” aan de PC gekoppeld en het werkt.En als je dan praat over wereldwijde communicatie, ook daarin zijn er vele mogelijkheden. De “ouderwetse” korte golf voldoet nog prima, maar ook voor radioamateurs draaien er satellieten rond de globe en zo worden vele QSO’s gemaakt.

En wat dacht u van “moon bouncing”? Ja zeker, je stuurt een radiosignaal richting maan, en de maan zelf zorgt voor terugkaatsing naar de aarde!Speelt bij de korte golf een goede antenne een cruciale rol, dit geldt nog meer voor satellietverbindingen, zoals u zult begrijpen. Het maken van antennes en programma’s (bijv. Satelliet-volg-programma’s) voor al die mogelijkheden is een apart vakgebied in het radio amateurisme

Leuk, zult u zeggen, maar wat moet ik, als marineman of –vrouw daarmee? Om die vraag te beantwoorden gaan we nog even terug in de tijd. Tot in de jaren 70 van de vorige eeuw deden we bij de KM als verbindelaar het meeste werk nog “met de hand”. Dat betekende dat je als telegrafist (TLG) uren achter een ontvanger zat om handmatig de signalen van de omroep van PBC te “nemen” (in morse) of dat je uren achter een luidruchtig rammelende telex zat. Het was een vak apart.Dat leren seinen en opnemen van morse gebeurde op de toen nog in Amsterdam gevestigde Verbindingsschool (VBS).Telegrafisten hadden niet voor niets de bijnaam “tik”, want mensen van andere dienstvakken vonden, dat we ook echt een tik hadden.

Wordt vervolgd.

Page 12: AVOM Salland Nieuwsbrief september 2011

ALGEMENE VERENIGING VAN OUD PERSONEEL VAN DE KONINKLIJKE MARINE