Tekst: Jana Voyvodich

ARUBAFIT WORDEN ONDER DE ZON

Society World28

Aruba is bij uitstek het eiland om lekker te luieren. Menig toerist leeft hier van maaltijd tot maaltijd en van koffietijd tot happy

hour. De Caribische way of life is nu eenmaal hét medicijn tegen straffe Nederlandse kantoortijden, werkstress en de neverending

story van het huishouden. Maar de gezondheidsgrillen hebben de afgelopen jaren ook hier flink huisgehouden, met als resultaat

dat het aantal yogalessen, wellness & spa resorts, sportfaciliteiten en healthy horeca flink zijn toegenomen. De komende vijf

dagen ga ik dit aan den lijve ondervinden.

“Na een uurtje zijn zowel mijn spieren als mijn woordenschat flink opgerekt.”

Aruba

29

FIT WORDEN ONDER DE ZON

SUNRISE YOGAIk heb de vouwen nog in mijn gezicht als ik ‘s ochtends een yogamatje uitrol en neerstrijk in de childs pose. Ik start deze FitCation met een uurtje rekken en strekken. De yogatempel in Manchebo Beach Resort en Spa staat op de overgang van het zwembad naar het strand en kijkt uit over de helderblauwe zee. Het is nog geen 7:30 uur en al ruim boven de 25 graden. Met elke yogahouding voel ik me een beetje wakkerder én leniger. Ik neem me voor om dit thuis ook te gaan doen, hoewel een muf gymzaaltje in mijn woonstad natuurlijk niet kan tip-pen aan deze weelde. Ik moet wennen aan het yogajargon. Ik ben niet bekend met termen als ‘downward facing dog’, ‘chakra’ en ‘zwaar zitten’. Na een uurtje zijn zowel mijn spieren als mijn woordenschat flink opgerekt.Dan is het tijd voor een ontbijt in het resort. Met een kop koffie en een verse groene smoothie bereid ik me voor op mijn volgende acti-viteit, het beklimmen van de Hooiberg, de op één na hoogste heuvel van Aruba en dé lokale outdoor gym van het eiland. Hier loop je me-nig Arubaan met sportieve ambities tegen het bezwete lijf. Bijna 600 treden tussen de zuilcactussen, agave planten en leguanen leiden mij naar een betoverend uitzicht. Omdat de Hooiberg zich op het midden van het eiland bevindt, is dit de plek om fotocamera’s in de aanslag te houden voor weidse panoramabeelden. Op een heldere dag kun je vanaf hier zelfs de kust van Venezuela zien liggen. Echte diehards rennen naar hartelust de berg op en af. Voor mij is één keer omhoog lopen al een hele prestatie.

MORO BEACHHet is tijd voor dag twee van mijn ambitieuze plannen om fit te wor-den op vakantie. Heb ik me hier echt vrijwillig voor aangemeld? De spierpijn als souvenir van de Hooiberg doet me twijfelen of het wel zo’n goed idee is, maar aangemoedigd door mijn Arubaanse reisleid-ster Amayra en haar vriendinnen weet ik me om 6:00 uur het bed uit te slepen. We moeten vroeg vertrekken, want tegen de tijd dat de klok 8:00 uur slaat, stijgt het kwik tot boven de 30 graden. Moro Beach is een natuurlijk spektakel met een rotsformatie midden in de baai waar de golven tegen aan bonken. Geheel niet wat de naam doet vermoeden. Moro is namelijk Papiamento voor ‘stille mond’. We wandelen door naar het naastgelegen strand waar de natural pool te vinden is. Voor dappere dodo’s de ideale manier om af te koelen, want het water in de pool is een stuk frisser dan het zeewater. Ik waag me er echter niet in. De pool is lastig te bereiken en wordt omheind door scherpe rotsen waar krabben op kruipen. Hoge golven spatten wild over de rotsen het zwembad in. Eenmaal terug bij de parkeerplaats staat de 4-wheel drive - het ruige noorden van Aruba is niet begaanbaar zonder – al met loeiende airco op me te wachten. We vervolgen onze weg naar Terra del Sol Resort en Golf. In één van de riante villa’s van dit resort wacht ons een ontbijtje, aangeboden door de Venezolaanse Liliana van Nuts Nuts. Chiazaad pudding, havermout pannenkoeken en een verse fruitsalade verzachten het leed van spierpijn en een sluimerende jetlag. De rest van de middag slijten we in de villa en zwem ik baantjes in het privé zwembad. Dat fit worden begint al aardig te lukken.

Z O M E R 2 0 1 6

Flamingo’s op het privé-eiland van het Renaissance Hotel

De natural pool is zeker een duik waard, als de golven het tenminste toelaten

De Hooiberg is een hele klim en dé outdoor gym van het eiland

De Alto Vista kapel

Restaurant Zeerover

Leguanen lopen hier volop rond

Pelikanen aan het roer

One happy island!

PADDLEBOARD YOGAVoor wie geen genoeg kan krijgen van yoga, is er een heel bijzondere variant uit te oefenen op Aruba. Namelijk yoga op het water. Op een paddleboard om precies te zijn. Een aanzienlijke hoeveelheid sunblock is geen onnodige luxe. In de ijdele hoop dat ik niet van mijn pad-dleboard zal vallen, neem ik genoegen met een zonnebrandcrème die niet waterproof is. Daar krijg ik al snel spijt van. Het balanceren op een wiebelig board is lastig en nog lastiger door alle watersportacti-viteiten in de buurt. Een door macho’s aangestuurd speedbootje racet keer op keer hard langs het yogaklasje, waardoor wij (lees: vooral ik) voortdurend in het water vallen. Een uur paddleboard yoga voelt als tweeëneenhalf uur sunrise yoga. Het is een hele uitdaging om de poses uit te voeren en op de plank te blijven staan, terwijl je langzaam maar zeker verbrand. Leuk voor de geoefende yogi, ik hou het voorlopig bij yoga op het vaste land.

MASSAGEDe volgende activiteit op het programma is een massagebehandeling met oliën van de lokale dividivi boom (waaiboom) bij de Ritz-Carlton op Palm Beach. Fit worden op vakantie is zo slecht nog niet. Na af-loop ben ik zo lodderig, dat ik eigenlijk meteen terug wil naar mijn hotelkamer in het Renaissance Aruba Hotel & Casino. Maar mijn gids Amayra heeft andere plannen. We zetten koers richting een beroemd visrestaurant direct aan de visafslag in Savaneta in de richting van San Nicolas. Dit is de plek waar heel Aruba zich zondagavond tegoed doet aan lokale lekkernijen, zoals gefrituurde visgerechten. Hier komen Ca-ribische clichés tot leven: kleurrijke vissersbootjes met de plaatselijke visvangst, heerlijk eten, vrolijke mensen en dito deuntjes. En natuurlijk die oogverblind heldere zee. Ik ga zitten aan één van de picknicktafels op de houten steiger voor het restaurant. Een mix van garnalen, mahi-mahi, gemarineerde uienringen, gebakken banaan en het Caribische gerecht Pan Bati wordt geserveerd in een plastic vergiet met wegwerp-bestek. Goed eten heeft nu eenmaal geen opsmuk nodig.

SUPPENDag drie van mijn FitCation is aangebroken en het is tijd om te suppen. Wat? Ja, suppen. Oftewel stand up paddling op wederom een pad-dleboard dat voor een uurtje de mijne is. Het suppen is een stuk mak-kelijker dan mijn vorige watersportavontuur. De grootste uitdaging is om de board niet mee te laten trekken door de stroming, wat best veel kracht van de armen vereist. Na een kwartiertje heb ik het wel gezien en doop mijn board om tot luchtbed. Zo dobber ik de resterende 45 minuten rond in de rustige baai met mijn armen en benen bungelend in het warme water. Niet bepaald sportief, maar wel heel ontspannend. Afkoelen is er niet bij: het zeewater is 30 graden en de aanhoudende Noordoostelijke passaatwind is ook al niet erg verkoelend. Gelukkig krijg ik na het suppen de kans me even op te frissen in het hotel en daar wacht ik tot de zon bijna onder gaat, voordat ik me weer buiten waag. De avonden op Aruba zijn zwoel. Vanaf het terras van Elements, het restaurant dat behoort tot Bucuti & Tara Beach Resort, zie ik mijn eer-ste Caribische zonsondergang. De keuken van Elements kenmerkt zich door gezonde keuzes. Vegetariërs, veganisten en mensen die glutenvrij eten, kunnen hier hun hart ophalen. Zo ook deze vegetariër.

Vissersbootjes varen af en aan met de vangst van de dag

Laat je net als ik in de watten leggen bij de spa van het Renaissance Hotel

De Caribische keuken is om je vin-gers bij af te likken

Hét handelsmerk van Aruba: de dividivi bomen

31

ZEESTERREN EN ZWERMEN VISSENAruba kent veel toerisme voor duiken en snorkelen dankzij de leven-dige onderwaterwereld. Helaas heb ik mijn duikbrevet nog niet op zak, dus moet ik het bij snorkelen houden. Samen met Jolly Pirates (cruise operator van Aruba) vaar ik naar een schipwrak uit de Eerste Wereldoorlog. De zee is me daar iets te onheilspellend donker en diep, dus ik sla het snorkelen over en blijf nog even liggen op het zonnedek. De volgende stop is een koraalrif en dát wil ik wel even met eigen ogen te bekijken. Ik beland in een onderwaterwereld van zeesterren en zwermen kleurrijke vissen. Wat is dit mooi! Misschien toch maar eens dat duikbrevet halen…

SEGWAYDe laatste avond sluit ik af met iets dat ik al heel lang wil doen, segwayen. De eerste tien minuten mag ik wat oefenen met de seg-way op het pleintje bij het verhuurbedrijf. Als alle deelnemers het draaien, remmen en ‘gas geven’ onder de knie hebben, is het tijd voor een segwaytoer naar de vuurtoren. Het is een relaxte manier om de omgeving te zien. We rijden langs Eagle Beach, een strand dat vooral heel populair is onder Arubanen zelf. Het is een lang en voor Arubaanse standaarden redelijk breed strand. Her en der staan

geparkeerde auto’s, waarvan de muziek uit de speakers dreunt. Men-sen eten hun van huis meegebrachte gerechten, dansen en lachen. Dit tafereel speelt zich af voor een vonkelende zee en onder het zachte licht van de ondergaande zon.

BALANS OPMAKENDe laatste dag staat er niets op het programma. Ik maak van de ge-legenheid gebruik om te genieten van mijn hotelkamer in het Renais-sance Hotel. In plaats van om 7:00 uur mezelf in sportkleren te hijsen, draai ik me nog een keer om in het riante bed. Na een smakelijk ontbijt, dat dit keer eens niet bestaat uit groene smoothies, bezoek ik het privé-eiland dat hoort bij het hotel. Na een overtocht per speed-boot van slechts 10 minuten arriveer ik op het tropische paradijsje. Hier lopen wilde flamingo’s op het strand en jagen grote leguanen de toeristen de stuipen op het lijf. Exotisch is het allemaal wel. Ik kan er in ieder geval intens van genieten. Vanonder mijn zonnehoed maak ik de balans op. Ik voel me fit, helder en vol motivatie om mijn actieve levensstijl in Nederland voort te zetten. Zal ik een abonnement nemen op yoga? Mijn duikbrevet gaan halen? De massages en het lekkere Caribische eten, dát hou ik er in ieder geval in!

Detox Koh Samui

Renaissance Hotel

Aruba

“De massages en het lekkere Caribische eten, dát hou ik er in ieder geval in!”

Pitstop bij de vuurtoren

Z O M E R 2 0 1 6