Argonautikaperiodiek der W.S.R. Argo

Volu

me

3: Ju

li-ui

tgav

e

Facilitatoren van de roeisportLustrum aankondigingDe langverwachte renovatie

en Oud Argo

2012

periodiek der W.S.R. Argoperiodiek der W.S.R. Argoen Oud Argoen Oud Argo

1

Inhoudsopgave

reDACtioneeL

In dit – 6de - nummer van de Argonautika besteden we weer aandacht aan onderbelichte functies. Een aantal coaches en kamprechters uit bijna 100

jaar Argo hebben we tijdens lunches, koffi e-uurtjes en dinertjes uitgebreid aan de tand gevoeld over hun ervaringen. Het resultaat is een doorkijkje naar wat coaches en kamprechters beweegt om na het roeien nog veel tijd aan Argo dan wel aan een andere roeivereniging te besteden. We hopen dat een ieder van hun verhalen geniet.

De redactie heeft wederom een aantal veranderingen ondergaan. Barbara heeft de voorzittershamer van Niek overgenomen zodat Niek zijn bestuurswerk er bij kan doen. Maud heeft tijdens haar stageperiode in Chili de achterblijvers op afstand bijgestaan. Tess van de Voorde heeft zich teruggetrokken. Tesse Bijlsma en Marieke de Lange (aankomstjaar 1988) hebben de redactie gelukkig versterkt.

Studeren blijft voor de Argonauten de hoofdbezigheid. Door stages in het buitenland, examens en drukke collegeweken kunnen activiteiten zoals de redactie van de Argonautika in de knel brengen. Voor Oud Argonauten zijn drukke banen, gezinsactiviteiten en andere activiteiten een belemmering om redactielid te worden. We blijven Argonauten en Oud Argonauten echter oproepen om de redactie te komen versterken. Aanmelden kan via één van de redactieleden, het Argobestuur of het Oud Argobestuur.

In dit nummer wordt – naast de reguliere rubrieken – aandacht besteed aan de renovatie. In het afgelopen jaar zijn de plannen gemaakt, aangepast en weer aangepast maar uiteindelijk kon het groene licht gegeven worden. In het komende jaar zal er veel veranderen op de Grebbedijk 59. Argonauten zullen de vorderingen dagelijks meemaken. Oud-Argonauten: kom ook eens een kijkje nemen zodat alle informatie uit de mailings en die op sites te vinden is, met eigen ogen te zien is. We zijn benieuwd wat er voor moois gebouwd wordt.

Kort voor het drukken van dit nummer bereikte ons het bericht dat Machteld Klok is overleden. Machteld heeft zich heel actief ingezet voor de vereniging en had bij veel mensen een speciaal plekje in hun hart. Daarom hebben wij ervoor gekozen om het geplande stuk over Argohuis Grebbedijk nr 6a naar het volgende nummer te verplaatsen. Op pagina 11 van deze Argonautika is een in memoriam opgenomen over het leven van Machteld en wat zij voor veel Argonauten heeft betekend. Wij wensen familie en vrienden veel sterkte toe.

Omslag: Dames 4- na hun blik op de ARB roeiwedstrijden

3

ARGONAUTIKAARGONAUTIKA

Coaches

7 Wedstrijdseizoen 2012

9 Renovatie update

13 Kamprechters

16 Lustrum aankondiging

17 In memoriam Van Emden en Heringa

2

Inhoudsopgave

Beste Argonauten en Oud Argonauten,

Ook weer zo benieuwd naar de verhalen in deze Argonautika?

Argo heeft een besluit genomen over de aanstaande verbouwing! Daarmee wordt alles opeens concreter en overzichtelijker. Ik verwijs u hiervoor naar de tekst en uitleg verderop in de Argonautika van Ward Hermans van de Renovatiecommissie. Honderd jaar Argo in een nieuw jasje; mooi toch!Het behoeft geen betoog dat uw steun, fi nancieel of met advies of door middel van inzet voor het komend lustrum essentieel is voor het slagen hiervan. Wees niet bescheiden en vraag of meld je aan voor één van de activiteiten, ook Oud Argonauten.Naast deze bijzondere events zijn er natuurlijk de jaarlijks terugkerende inspanningen op het gebied van coachen en bondsactiviteiten, zoals bijv. kamprechteren. Of wat te denken van de Erepenning in Goud van de KNRB, die Rianne Meester-Broertjes heeft mogen ontvangen bij haar afscheid als secretaris. Gefeliciteerd!

Voor wat betreft de kamprechter was er een hoofdrol weggelegd in de boatrace tussen Oxford en Cambridge. Heel de wereld kijkt op je vingers mee en wat je ook beslist er is altijd wel een partij die het anders ziet. Ook menig Oud Argonaut heeft als kamprechter hier mee te maken gehad, zij het dat de schaal aanzienlijk bescheidener is. Voorwaar een interessante verdere stap in de roeiwereld.In deze Argonautika wordt eveneens de rol van de coach centraal gezet. Als Argonaut een rol waar je geleidelijk naar toe groeit. Ooit begin je in je tweede jaar met een afroeiploegje of reeds eerder een ploeg tijdens het Oranje Groen toernooi. Na zelf actief aan de paal getrokken te hebben, wordt je vanzelf opgeslokt door het coachkader. Een wereld gaat weer voor je open. Schema’s, sfeer in de ploeg, coachboot, tien-elfj es, sleutelen, fi etsen, lulijzers, kou in combinatie met een borrel, motiveren, video’s bespreken, etc., maar vooral LOSLATEN! Op de fi ets aan de kant kan je slechts toezien of al jouw energie en arbeid zal leiden tot “eeuwige roem”. Gelukkig ben je vaak met z’n tweeën, anders zou het maar een eenzame en saaie boel zijn. Al heb ik zelf maar 1 jaar een wedstrijdploeg gecoacht, samen met mijn medecoach hebben we veel lol beleefd. Onze lijfspreuk op de kant was: “Druk een punt, Wouter-Jan”.

Rest mij u weer veel leesplezier toe te wensen. Met groene groeten,Namens het Oud Argo bestuur, Wim Schriemer

3 Coaches

7 Wedstrijdseizoen 2012

9 Renovatie update

13 Kamprechters

16 Lustrum aankondiging

17 In memoriam Van Emden en Heringa

Arg

o M

agaz

ine

Com

mis

sie

Vln

r.: N

iek

Kie

vit,

Mau

d va

n S

oest

, Lu

uk

Sch

oute

n, B

etty

Val

k, C

aspe

r v

an L

ier,

Tes

se B

ijlsm

a, B

arba

ra v

an

Gu

lick,

Mar

ieke

de

Lan

ge, M

arti

en B

eek

Waerde Argonauten, Oud Argonauten,

De zomer laat vooralsnog nog op zich wachten op het moment dat ik dit schrijf. Toch is er alweer veel bedrijvigheid op Argo. Zo stond er gisteren ineens een sonderingswagen op de stoep om naar de grond te kijken. De verbouwing gaat nu dan toch echt beginnen! Dat betekent voor mij meteen dat het eind van dit bestuursjaar alweer in zicht komt. En daarmee ook het einde van het gebouw en de bestuurskamer waarin ik een jaar vertoefd heb. Een kleine afk ickperiode zal er voor mij dit jaar helaas niet in zitten, snel zal namelijk het lustrumjaar aanvangen en dat wil ik natuurlijk voor geen goud missen!

Voordat het echter zo ver is krijgen we nog een prachtig einde van dit seizoen. De eerste eerstejaarsblikken zijn inmiddels binnen, en ook de middengroepen presteren goed met al een aantal blikken. De gouden Varsityblikken gingen dan wel naar Amsterdam, maar de eerste fi naleplaats sinds 2004 biedt in ieder geval perspectief voor de komende jaren. Dit alles natuurlijk onder begeleiding van talloze coaches. Eerstejaarscoaches, net afgestudeerden en coaches die al bijna een half leven op Argo rondlopen. Ieder met zijn eigen ideeën en visie, maar samen maken zij het mogelijk.

Ik heb dan ook het volste vertrouwen in een mooi einde van het seizoen. Met vele blikken, wellicht zelfs de 106 die de wedstrijdcommissaris heeft voorspeld, en een geweldig uittrainingsfeest tot besluit van dit seizoen. Het kan immers maar zo dat de volgende ochtend al de sloopkraan voor de deur staat.

Volgend jaar beginnen we dan met een frisse start en de boeg vooruit aan de volgende 100 jaar!

Met groene groet,

Piet HarlaarVoorzitter der W.S.R. Argo

Coaches kunnen tijdens de wedstrijd alleen maar hard duimen voor de overwinning. De roeiers moeten het dan doen en zonder hun directe opdrachten en commando’s van het afgelopen jaar. Het is ook voor coaches heel spannend of hun roeiers in die ene wedstrijd als eerste over de finish gaan.

Het gaat om de voldoening Dat coachen heel wat meer is dan de roeitechniek overbrengen kunnen we concluderen uit de verhalen van Ab Wit, Titus Weijschedé en Madeleen Brouwer. Zij laten steeds weer horen dat coachen heel erg leuk en inspirerend is en dat zij veel voldoening halen uit hun ervaringen en vooral de constatering dat jouw roeier of ploeg beter gaat roeien. Titus: “Het geeft echt een kick als je ziet dat die roeier met jouw aanwijzingen beter wordt. Het is een enorme uitdaging om het beste uit een ploeg of individuele roeier naar boven te halen.”Madeleen: “Het is mooi om te ervaren hoe een ploeg in de loop van het seizoen groeit en wat voor groepsdynamiek er ontstaat, mede door jouw coachen.”Ab: “Je bouwt iets op, je moet tot iets komen en het is leuk om te “sturen” en het resultaat daarvan te zien. Het vraagt veel denkwerk, tactiek en gepuzzel, en de ene keer kies je de technische weg en een andere keer de mentale aanpak. Maar als jouw inzet effect heeft, geeft dat enorme voldoening.”

De eigenschappen zijn een goede basis Coaches worden vaak gevraagd. Reden hiervoor is vaak dat je lang geroeid hebt en dus veel techniek over kan brengen. Maar soms is dat ook omdat je bepaalde eigenschappen hebt die belangrijk zijn om een goede coach te zijn. Madeleen: “Ik heb een aantal jaren wedstrijd geroeid en vond het leuk om daarna te gaan coachen. Door te coachen en kun je andere roeiers doorgeven wat jij allemaal hebt geleerd. Vorig seizoen heb ik een lichte eerstejaars acht gecoacht en dit jaar een zware acht. Het is als coach belangrijk om zaken helder te kunnen formuleren, overwicht te hebben, enthousiast te zijn en open te staan voor anderen. Elke ploeg is weer anders en brengt daardoor andere uitdagingen met zich mee. Ook jouw flexibiliteit en geduld worden nog wel eens op proef gesteld als coach.”Titus: Na mijn roeicarrière had helemaal niet zo veel zin om te gaan coachen. Ik had een beeld van ruzies tijdens coachvergaderingen en dacht ook dat coachen niets voor mij was. Echter, nog geen 2 maanden nadat ik de riemen in de wilgen had gehangen, werd ik gevraagd om twee 2 talentvolle junioren van VADA te coachen onder de vlag van Argo. Ik had wel tijd en dacht toen dat ik het maar moest proberen. Vanaf het begin was ik enthousiast. Het is nog steeds leuk om te coachen,

Achterop hun jas staat vaak groot het woord ‘Coach’ geborduurd met daarachter de naam van een ploeg. In deel 3 van ‘Facilitatoren van de roeisport’ aandacht voor die studenten en die “burgers-die-zijn-blijven-plakken” , die vanaf de kant of coachboot de roeisport naar een hoger niveau proberen te tillen.

Tekst: AMC Foto’s: Cord Otting (Ab Wit) en Titus Weijschedé en Madeleen Brouwer

maar mijdt nog steeds zoveel mogelijk coachvergaderingen Inmiddels heb ik op verschillende plekken gecoacht: bij Argo en via de Roeibond ook internationaal, zoals Luzern, (junioren) WK en OS in Beijing. In de loop der jaren zijn het verschillende ploegen geweest zoals meisjes dubbel vier, skiffeurs, ouderejaars Argo heren (2006), roeibond zware heren (2007), en de Holland Acht (2008). Iedere keer was het weer anders, maar eigenschappen zoals goed kunnen motiveren, ruimte geven aan anderen en autoriteit hebben, zijn belangrijk. Op bepaalde momenten moet je op de achtergrond durven staan. Het is niet zo dat een goede coach elke ploeg kan coachen. Ploeg en coach moeten ook bij elkaar passen.”

Ab: “Ook ik heb vele jaren geroeid (bij Triton) en ik ben Nederlands kampioen in de vier zonder geweest. Ik heb daarna 4 jaar gecoacht waarvan een korte periode in Rotterdam toen ik mijn coschap deed. Na mijn afstuderen ben ik als huisarts in Wageningen begonnen en al heel snel stond (in 1958) het Argo bestuur bij mij op de stoep met het verzoek of ik wilde coachen. En zo ben ik bij Argo binnen gekomen en heb ik de Oude Vieren naar de Varsity overwinning gecoacht. Eigenschappen zoals laten merken dat je leiding geeft en kennis van

3

3

Facilitatoren van de roeisport (3): coaches

Titus en de Holland 8 tijdens een training in Korea

Titus: “psychologie is belangrijker dan je aanvankelijk denkt”

coaches leer je hoe je de roeiers het beste stimuleert en hoe je iets effectief over kan brengen, zowel aan de individuele roeier als aan de ploeg.”Titus: “Ik heb gaandeweg ontdekt dat de psychologie belangrijker is dan ik in eerste instantie dacht. Dit geldt voor zowel een eerstejaars als een ervaren roeier. De techniek is wel belangrijk, maar uiteindelijk is het de ‘mindset’ die vaak het succes bepaalt. Het is heel leuk om dat te zien dat je daar als coach mee kunt spelen”.

Ab: “Techniek leren is soms ook nog nodig bij ouderejaars maar vaak gaat het meer om werken aan het ploegverband, en dan gaat de psychologie veel meer mee spelen. Ik verzon ook een motto om een ploeg te motiveren zoals ‘lijven lekker’ en dat werkt.”

Coachen verbindtCoachen is een leuke manier om na het roeien binnen Argo of een andere roeivereniging actief te blijven. Madeleen: “Door het coachen blijf je actief betrokken bij Argo. Je kunt zo iets terug doen voor de vereniging en veel plezier hebben.” Titus:”Ik ben coach geweest bij Argo en de Roeibond en door het coachen

zaken hebt, zijn heel belangrijk voor een coach. Maar boven alles staat toch dat je liefde voor het roeien moet hebben en er veel voor over moet hebben. Coachen kost tijd en energie en je moet er soms andere zaken voor laten. Maar coachen is vooral ook heel veel plezier beleven.”

De psychologie is belangrijkAls coach moet je natuurlijk de techniek overbrengen maar je leert ook veel over hoe mensen in elkaar zitten en hoe groepsprocessen verlopen.Madeleen: “Het is in het begin lastig om roeiers in te schatten maar gaandeweg en van de ervaren

4

4

heb ik mijn band met Argo behouden maar ook een band opgebouwd bij de Roeibond. Het is heel waardevol en leuk om al die organisaties te kennen.”Ab: “Door het coachen bij Argo en Triton heb ik met beide verenigingen een band opgebouwd. Maar ik vind andere sporten ook interessant. Ik heb veel genoegen beleefd aan alles wat ik voor sporten gedaan hebt. Sport besturen is en blijft een leuke hobby.”

De Varsity winnenBeginnelingen, ervaren roeiers, dames, heren, internationaal het is allemaal even leuk om te coachen al lijkt het erop alsof het allerbelangrijkste is om de Varsity te winnen!Madeleen: “Ik weet niet of ik al die ervaringen mee zal maken, maar wie weet! Ik ben nu volop bezig om me als coach verder te ontwikkelen en ik zie wel wat er nog allemaal komt.” Titus: “Internationaal coachen is heel mooi maar de Varsity winnen als coach staat bovenaan. Daar moet ik helaas nog aan werken.”Ab: “Het is weliswaar al lang geleden (1960 en 1961) maar het blijft bijzonder als je – ook als coach - de Varsity wint.”

Kennis en ervaring zijn belangrijkCoachen is leuk maar het vraagt ook veel kennis van zaken en een goede organisatiestructuur. Titus als Ab vonden dat het in hun tijd nogal amateuristisch ging. Ze hebben veel gaandeweg en van anderen geleerd.

Ab Wit laat nog één keer zien wat een goede roeihaal is

Madeleen (L) begeleidt de lichte pikken op het vlot van de Bosbaan

ARGONAUTIKAARGONAUTIKA

Madeleen: “Momenteel volg ik een coachcursus. Daarnaast kun je veel leren van ervaren coaches en van het coachen zelf. Argo zou meer structuur kunnen bieden in de opleiding van coaches en kennis beter toegankelijker kunnen maken, bijvoorbeeld over tijden, afstellingen etc.”Titus: “Coachen wordt vaak gezien als een hobby erbij maar je kunt veel meer bereiken als je cursussen volgt, eens met andere coaches een weekend mee gaat, en de cultuur kweekt dat het ook om presteren gaat en dat je de beste wil zijn. Het is belangrijk dat je wat weet over voeding, fysiologie, psychologie, techniek, schema’s maken en tactiek. Allemaal zaken die Argo tegenwoordig in de opleiding voor coaches laat terugkomen. Dat is een goede zaak, want met die kennis en de wil om te presteren, wordt coachen nog leuker. Op Argo kan gelukkig veel maar het roeiwater is vaak de beperking. Als coach kun je meer bereiken als je van tijd tot tijd ander roeiwater opzoekt. Vraag Oud Argo een extra coachboot te sponsoren, want daar kunnen de roeiers veel profi jt van hebben.”

Tegenslagen zijn er ookCoachen heeft natuurlijk ook “vervelende” herinneringen maar toch moeten Ab, Madeleen, en Titus heel lang nadenken voordat ze iets kunnen melden. Madeleen: “Gelukkig heb ik tot nu toe geen echt vervelende herinneringen. Een bijna gezonken boot en verloren NSRF 4+ fi nale zijn ervaringen die ik tot nu het meest jammer vond.“Titus: “Ik heb 4 jaar geleden een Argonaut uitgeselecteerd voor de Holland Acht en dat was natuurlijk niet leuk, maar toch wel even slikken. Verder heb ik een hekel aan

coachvergaderingen maar zolang ik daar niet al te vaak naar toe ga, is het geen probleem. Ook heb ik er voor gezorgd dat mijn ploeg een boot van Orca aan gruzelementen roeide. Mijn opdracht om op het laatst een sprintje te trekken was in het ondiepe water in Korea te veel van het goede. Achteraf bezien een beetje dom maar ook hilarisch. Ook ben ik wel eens vergeten om het boegnummer op de boot te zetten.”Ab: “Op de Olympische Spelen in 1960 in Rome haalde de Argo twee met stuurman net niet de fi nale. Dat was wel erg jammer.”

De mooiste momenten blijven bijEn dan zijn er natuurlijke ook de heel leuke herinneringen. Madeleen: “Wat ik echt heel leuk vind, is het zien groeien van jouw roeiers en dat ik daar aan heb kunnen bijdragen. Als ze dit dan tijdens een race laten zien, is dat super mooi.”Titus: “De wedstrijd in de Hel van het Noorden van mijn jeugdroeister bij Vada nadat ze een hele winter aan haar roeiontwikkeling had gewerkt. Van een onervaren en jeugdige roeister werd ze een volwassen roeister die haar wedstrijd won. Voor mij werd het een fi etswedstrijd met iedere 100 m dijk op, dijk af en ik had dus achteraf het gevoel dat ik ook een wedstrijd had gereden.

Ik was uitgeputter dan zij.”Ab: “Het gepuzzel voor de opstelling van de Oude Vier voor de Varsity van 1961. Zijn vrouw memoreert: je werd midden in de nacht wakker en je riep: nu weet ik het, het moet de Italiaanse opstelling worden. We hebben toen een boot bij Phocas moeten lenen want Argo had geen boot voor een dergelijke opstelling. De roeiers vonden het eerst niet prettig maar ik heb het doorgedrukt. Ik zag direct dat het effect had. Er was niet veel tijd meer en we moesten dus in korte tijd veel oefenen. Er waren toen nog NRC voorbeschouwingen van de Varsity en die zagen niet veel in de Argo ploeg. Het zag er waarschijnlijk de eerste keren ook niet erg mooi uit. Alleen de Telegraaf meldde dat Argo een gevaarlijke outsider was voor de Varsitywinst. En we weten nu allemaal dat die outsider 51 jaar geleden won.”

Als coach leer je veelCoachen is heel leuk vinden allen, en je houdt er ook veel aan over zoals discipline, levenservaring en goede vriendschappen. Voor iedereen is het wel verschillend. Madeleen: “Ik merk nu al dat ik na één jaar coachen veel beter weet hoe ik een boodschap effectief over kan brengen en dat ik kan inschatten hoe mensen daarop reageren. Iets wat niet alleen als coach handig is, maar ook in andere situaties.” Titus: “Ik heb gemerkt dat ik de psychologie van de mens veel leuker vind dan ik van te voren had gedacht. Door het coachen ben ik daar achter gekomen. Ik merk dat het iets is waar ik ook in andere situaties veel aan heb.” Ab: “Door het coachen van een damesploeg bij de Maas in Rotterdam waar ik mijn coschappen liep, ben ik gevraagd om als semi-arts in te vallen op een boot met emigranten naar Australië. Op deze boot de Waterman heb ik mijn vrouw ontmoet, nu 65 jaar geleden.”

Coaches in actie tijdens de Winterwedstrijden in Delft

5

Na het succes van vorig jaar, reisde ook dit jaar een groep Argonauten tijdens Pinksteren naar Venetië om daar de Vogalonga (32km) te kunnen roeien

6

Tijdens de Algemene Vergadering van de Koninklijke Nederlandsche Roeibond (KNRB) van 3 maart jl. is aan Rianne Meester-Broertjes de KNRB erepenning in goud toegekend. Op voorstel van het KNRB bestuur besloot de Algemene Vergadering daartoe met luid applaus. Ter zake hanteerde ik de volgende motivatie.

Rianne Meester-Broertjes is 6 jaar secretaris geweest van het KNRB-bestuur. Dat betekent tenminste 10 Algemene Vergaderingen, 60 bestuursvergaderingen, een dozijn bestuursdagen, vele commissie-vergaderingen en districts-bijeenkomsten, ontelbare bezoeken aan roeiverenigingen, frequente aanwezigheid bij roeiwedstrijden, prijsuitreikingen etc.. Haar verslagen, correspondentie en andere vormen van communicatie waren altijd inhoudelijk en qua taalgebruik feilloos en “to the point”. Zij legde altijd een verbluffende precisie aan de dag.

Het bestuur kon volledig op haar bouwen. Zo heeft zij in de commissie Infrastructuur de KNRB inbreng verzorgd, vooral voor de gloednieuwe Willem Alexander Baan. Zij heeft het bewustzijn van de noodzaak van veiligheid in de roeisport bij roeiverenigingen en roei(st)ers zeer doen toenemen. Zij heeft de professionals van Woman Capital ingeschakeld voor de vervulling van twee vacatures in het bestuur. Het resultaat daarvan is dat het KNRB bestuur nu voor meer dan 50% uit

buitengemeen goed gekwalificeerde vrouwen bestaat. Het leverde de KNRB bovendien een nominatie voor een diversiteitprijs op. Zij overtrof het hiervoor vermelde nog door haar belangrijke werk in de dossiers doping, tucht en met name ongewenste omgangsvormen. Deze moeilijke thema’s in het juiste vat te gieten, vergde een enorme alertheid en productiviteit. Tot op de dag van de Algemene Vergadering, waarop zij afscheid nam, vliegt haar de communicatie met verenigingen over het aanpassen van hun statuten en het regelen van tucht en ongewenste omgangsvormen om de oren.

Al het voorgaande is bewijs van wat niet anders omschreven kan worden dan als een plichtsbetrachting “far beyond the call of duty”. Dit alles was aanleiding voor het KNRB bestuur om aan de Algemene Vergadering voor te stellen de KNRB erepenning in goud aan Rianne Meester-Broertjes toe te kennen. Hetgeen geschiedde.

Eric F. Ch. NieheVoorzitter KNRB4 april 2012

KnrB erepenning in goudOud Argonaute Ir. Rianne Meester-Broertjes ontvangt KNRB erepenning in goud

Tekst: Eric F. Ch. Niehe / Foto: KNRB

ARGONAUTIKAARGONAUTIKA

LangebaanwedstrijdenWaar andere jaren na afl oop wel eens lacherig wordt geroepen dat ploegen niet mogen pieken op de Winterwedstrijden, is dit jaar het roer drastisch omgegooid. In een spetterende start van het wedstrijdseizoen nemen de wedstrijdroeiers van Argo maar liefst 5 blikken vanuit Delft mee naar huis. Deze blikken zijn gehaald door de middengroep dames in het DN 4+ veld, tweedejaars licht in het LN 4+ veld, middengroep zwaar in het O 4+ veld, Robin Ammerlaan en Koen Ubbink van middengroep zwaar in het N 2- veld en door lichte skiffeuse Jolien Hakstege in het DB 1x veld.

De eerstejaars dames en zware heren, de club 8+ en de combinatie 8+ van eerste- en tweedejaars lichte roeiers gooien helaas tijdens de Heineken Roeivierkamp geen hoge ogen. Noemenswaardig is het LH1eDiv8+ veld, waarin Rieks de Rink in een combinatieploeg met Asopos, Euros en Proteus-Eretes een baanrecord van 38,5s neerzet op de 250m. ( h t t p : / / w w w . y o u t u b e . c o m /watch?v=LQw363jHvdU )

Op het Head diner zijn dit jaar 21 nieuwe wedstrijdroeiers en 1 stuurvrouw geïnaugureerd. Goede tactieken die door stuurtjes worden gedeeld en tips van ouderejaars baten niet. De hoogste Argo notering is dat weekend helaas één in het veteranenveld.

Terwijl de achten op de Amstel aan het spelen zijn, gaat het er in België ruig aan toe. In Seneffe trekken de zware heren Auk Snel, Mark Jeursen, Robin Ammerlaan en Koen Ubbink in de 4- blik en ook bij de middengroep dames is het raak. Tweedejaars Ava Verhoeven en Rosalie Torensma, eerstejaars Merle Niehe en hun vaste combipartner Roos van der Maas van Vada leggen hier een goede basis voor hun 2k seizoen door hun eerste 4- blik van het jaar binnen te halen.

2-kilometerseizoenOp de Varsity besluiten de eerstejaars dames, die al weken kampen met blessures binnen de 8, in de 4+ te stappen. Dit is een groot succes. Hoewel de wedstrijd opnieuw moet worden gestart nadat de Argonautes binnen 10 halen bij Triton naar binnen varen, houden de dames het hoofd koel. Als ze daarna recht starten, pakken ze snel hun voorsprong en houden deze vast.

Een bijzonder blik is er dit jaar voor de heren van H6. In de Tante Dien VI hoeven zij dit jaar slechts 500m te roeien wegens tijdgebrek. Dit is de specialiteitafstand van de heren en hun maandenlange trainingskamp wordt zo bekroond in de K.N.S.R.B. Overnaedsche 2+ met een mooi zilveren blik.

Argo zit in de lift en binnen de wedstrijdgroep is dit te merken. Zowel kwantiteit als kwaliteit stijgen gestaag. De wedstrijdselectie is de 40 ruim gepasseerd en kruipt langzaam richting 50 en ook de blikkenstand begint aardige proporties aan te nemen. Stand na de ARB: 31 stuks!!

Tekst: AMC / Foto’s: Paparacie

WedstrijdseiZoen 2011 - 2012

7

Het zal u allen niet zijn ontgaan. Na korte tijd te zijn weggeweest haalt de Oude Vier dit jaar een fi naleplaats in het hoofdnummer van de Varsity. Hugo Maassen, nieuwkomer Kevin Hout, Lars Kraak en Ben Duijn (van boeg naar slag), worden door stuurvrouw Marjolein ter Laak in de tweede voorwedstrijd keurig naar een tweede plaats achter Laga geschreeuwd. Een clash met het Groningse Gyas in de fi nale zorgt er echter voor dat het roer van het Gulden Vlies wordt omgebogen, waarna de boot na 200 meter onbestuurbaar in het riet verdwijnt. Volgend jaar wint Argo de Varsity!

De Argo ledenlijst is al jaren een keurige afspiegeling van de verhouding 45:55 tussen mannelijke en vrouwelijke studenten. Het is dus een kwestie van tijd dat de damesgroep Argo weer duidelijk op de kaart van 2k-roeiend Nederland zet. En niet alleen in Nederland. De dames, die kort daarvoor in Seneffe winnend over de streep roeien, behalen in Gent hun eerste 2k overwinning i n de 4-. Nog velen volgen. Ook Merle Niehe en Roos van der Maas behalen een zilveren plak in de 2- op de Internationale Vlaamse Kampioenschappen.

Dit smaakt natuurlijk naar meer en op Hollandia worden er overwinningen behaald in DN 4- veld en ook voor het Dames Development 4- klassement. Dit in 2009 voor het eerst uitgeschreven klassement dient als opstapje voor tweede- en derdejaars roeiers naar de nationale subtop. De roeiers die aan dit klassement willen deelnemen, mogen bij aanvang van het jaar gezamenlijk maximaal 10

MiddenGroep Dames op het erevlot van de Westelijke Regatta. V.l.n.r. Merle Niehe, Rosalie Torensma, Ava Verhoeven en Roos van der Maas

8

kwalifi cerende blikken hebben. Blikken in het DDev 4- veld volgen op de ZRB roeiwedstrijden en de Westelijke Regatta. Met nog 3 wedstrijden te gaan biedt dit veel perspectief voor het klassement. Als klap op de vuurpijl wint de gehele middengroep dames op de ZRB het DSA8+. Alle dames hebben de overgangsstatus bereikt.

De andere dames uit de middengroep draaien, hoewel ze minder blikrijk zijn dan hun trainingspartners, in de 2- en 4- goed mee op de wedstrijden. Op de Westelijke Regatta behalen zij een 3e plaats in het DSA 4- veld. Ook de roeiers van middengroep zwaar, die eerder de Oude Vier hebben geroeid, willen hun vaardigheid in de 4- testen testen en starten het developmentklassement. Hoewel in alle wedstrijden de A-fi nales zijn bereikt, zit een overwinning in dit veld er nog niet in. In de voorlopige tussenstand staat deze ploeg op een gedeelde 2e plaats. Op de ZRB winnen de heren het N 4- veld.

De 4 andere roeiers van middengroep zwaar beproeven hun geluk in de 2-. Na goede races op de Hollandia roeiwedstrijden slaat voor Auk Snel en Robin Ammerlaan het noodlot toe bij de ZRB. Hun boot, de Alkimede, komt tijdens het botentransport op een niet zachtzinnige wijze in aanraking met een verkeersbord, waarna de gehele hektaft is omgebogen en er een grote scheur in de boot zit. Het roeien in een andere boot gaat de heren niet goed af. Hun voormalige ploeggenoten Mark Jeursen en Koen Ubbink daarentegen roeien een uitstekende race en winnen op de ZRB het N2- veld.

5 tweedejaars een ouderejaars lichte roeiers roeien in verschillende

opstellingen in de 4-, 4+ en 2-. Blik wordt getrokken in de 4+ op de Westelijke Regatta. De eerstejaars lichte 4+ behaalt dit weekend eveneens blik. Na al enkele wedstrijden A-fi nales te hebben behaald, winnen de roeiers het beginnelingen 4+ veld met 2 seconden voorsprong op Asopos.

Ook is er blik op de Westelijke voor de eerstejaars damesploeg die op de

Varsity de DB 4+ heeft gewonnen. Met grote overmacht wordt het DN 4+ gewonnen. De dames trainen daarna in de 4-. De andere dames uit de eerstejaars dames 8+ trainen wegens blessures met diverse invallers en een oud wedstrijdroeier in de 4+. Op de ZRB veroveren ze een plaats in de A-fi nale.

De eerstejaars zware selectie, die net als de eerstejaars dames met 9 roeiers zijn begonnen, krijgen een aantal blessures te verwerken. Op de ZRB en de Westelijke Regatta starten ze met 2 viertjes die om beurten A-fi nale roeien. Vanaf de ARB wordt er in een 4+ en een 2+ geroeid.

Het moge duidelijk zijn dat de kracht van het water nog steeds bij veel wedstrijdroeiers door het bloed stroomt. In de laatste 3 wedstrijden van het seizoen zullen de Argonauten weer laten zien wat ze waard zijn en pogen nog meer blikken mee terug naar Wageningen te nemen.

Eerstejaars Zwaar komt winnend over de streep tijdens de ARB

COLUMN

Ik heb de indruk dat het de laatste tijd erg goed gaat met Argo. Als geen ander is het ons gelukt in de AID en in het voorjaar ons verhaal goed over het voetlicht te brengen: lid worden van Argo is een garantie voor een fantastische studententijd! Steeds meer studenten worden enthousiast over roeien als sport en Argo als vereniging. Het ledenaantal is het afgelopen jaar dan ook fl ink gegroeid: inmiddels zijn bijna 400 studenten lid van Argo en zowel de wedstrijd- als de competitiegroep is fl ink gegroeid. Overvolle botenwagens reizen ieder weekend af naar roeibanen, rivieren en kanalen door het hele land. Dit seizoen zijn al enkele mooie blikken behaald en voor het eerst sinds jaren is weer eens de Varsity-fi nale gestart. Tot zover niks aan de hand dus….

Echter wat we niet uit het oog moeten verliezen is dat studenten die naar Wageningen komen één primair doel voor ogen hebben: studeren. Zelfs de meest dichtgetikte Argonauten zijn uiteindelijk naar Wageningen gekomen voor een MSc. diploma, en niet per sé voor een jaar bestuurservaring of een

SA-status. De druk om dit diploma te behalen, wordt de komende tijd door de overheid fl ink opgevoerd. Uitloop wordt bestraft met een fi kse boete, de studiefi nanciering voor de master verdwijnt en - naar verluid - staat nu ook de studiefi nanciering voor de bachelor op de helling. Deze ontwikkelingen stellen Argo in toekomst voor een uitdaging. Hoe zorgen we ervoor dat nieuwe studenten besluiten naast hun studie te gaan (wedstrijd)roeien? Hoe zorgen we ervoor dat het voor talentvolle wedstrijdroeiers fi nancieel mogelijk blijft de stap te maken naar de (internationale) roeitop? Hoe zorgen we ervoor dat leden zich voor de W.S.R. blijven inzetten in commissies? Hoe vinden we elk jaar genoeg enthousiastelingen die hun studie voor een jaar pauzeren om het Bestuur in te gaan? Ik vermoed dat dit voor Argo in de nabije toekomst stevige uitdagingen worden. Anderzijds zou Argo, Argo niet zijn als we hier niet een inventieve oplossing voor zouden verzinnen. Maar ja, hoe die er precies uit zal zien? Wie het weet mag het zeggen!

Ward Hermans

In moeilijk vaarwater

ARGONAUTIKAARGONAUTIKA11

Tekst: Ward Hermans

renovatie update

Deze zomer is het zover: de verbouwing gaat beginnen! Aan de hand van een realistisch plan met degelijke fi nanciële onderbouwing worden de kleedkamers, kantine, keuken, bestuurskamer en de vergaderruimtes grondig aangepakt. Argo wordt klaargemaakt voor de volgende 100 jaar! Begin juli zullen de eerste verbouwingswerkzaamheden van start gaan. Om Argo tijdens de bouw operationeel te houden, werkt de RenovaCie momenteel samen met verschillende commissies aan tijdelijke faciliteiten. Argo zal dus eind 2012 intrek kunnen nemen in haar nieuwe onderkomen!

Financieel gezien gaat het de goede kant op. We zijn er echter nog niet helemaal! Juist nu de verbouwing elk moment kan beginnen zijn giften essentieel. Naast een forse investering uit Argo’s eigen vermogen, zorgen bijdragen van leden, oud-leden en de STBRW

ervoor dat we een groot deel van het benodigde geld binnen hebben. We hebben nu nog ongeveer 45.000 euro nodig! We willen iedereen bedanken die al een bijdrage heeft geleverd aan ons nieuwe gebouw. Als u dit nog niet heeft gedaan is dit echter hét moment om dat alsnog te doen!

‘Begin juli zullen de eerste

verbouwingswerkzaamheden van

start gaan’

‘Juist nu de verbouwing elk

moment kan beginnen zijn giften

essentieel’

Ook op het gebied van inrichting, bouwmaterialen en specifi eke expertise kunnen we nog alle hulp gebruiken. Denkt u hier iets in te kunnen betekenen? Of heeft u vragen over de renovatie? Schroom niet en neem contact met ons op! (via renovacie@wsr-argo.nl). Houd ons ook in de gaten via de sociale media. Middels deze weg vragen we regelmatig om specifi eke hulp.

Wilt op de hoogte gehouden worden van verdere ontwikkelingen? Volg ons op twitter, facebook, LinkedIn! Tevens staan op www.wsr-argo.nl/renovatie de complete verbouwingsplannen.

10

De laatste loodjes…Beste Oud Argonauten,

Een jaar geleden schreef ik op deze plek dat 2010 in financieel opzicht een recordjaar is geweest voor Oud Argo. Dat heeft alles te maken met de eerste mailing over het lustrumcadeau – de honderdduizend euro die we uiteindelijk willen bijdragen aan de renovatie van Argo’s botenhuis – die eind juni 2010 bij u op de mat viel.

Uit de jaarcijfers over 2011, die op de oud-ledendag van 10 juni jl. zijn gepresenteerd (en op oud-argo.nl terug te vinden zijn), heeft u inmiddels kunnen opmaken dat dit record niet is verbroken. Het totaal van de inkomsten is afgelopen jaar 27% lager dan in 2010. Ook het aantal unieke personen dat in 2011 contributie betaalde en/of een donatie deed, ligt 12% lager dan het jaar ervoor. Reden om in 2012 de fondswerving een extra impuls te geven. Begin april jl. heeft u daarom allemaal een kaartje thuis gekregen met de oproep om een bijdrage te leveren aan de €45.000 die nog nodig is om onze ton compleet te maken. Bij het ter perse gaan van dit blad (eind mei) is in een tijdsbestek van zeven weken sinds de verzending van de mailing al €7.000 aan donaties binnengekomen. Onze dank aan deze gulle gevers!

We zijn er echter nog niet. Voegt u zich ook bij deze gulle gevers! Bijvoorbeeld door gebruik te maken van de acceptgiro die u bij dit blad ontvangt. De huidige en toekomstige generaties Argonauten zullen u dankbaar zijn voor uw steun bij het verwezenlijken van Argo’s ideaal: een modern botenhuis.

Bram Lokker, Oud Argo penningmeester

Voor meer informatie over de verbouwingsplannen en het lustrum: www.oud-argo.nl

Elfstedentocht

Op 18 mei was het zo ver: 37 Argonauten vertrekken bepakt en bezakt naar Friesland voor de Elfstedenroeimarathon. De tocht voert langs de elf steden, door smalle sloten en over een aantal meren. Zelfs voor Friezen levert het een ander beeld van Friesland op!

Martijn Weterings start in een combinatie in de buiten categorie: zij zouden de 207 km met z’n drieën afleggen. Daarnaast zijn er 3 Argo ploegen die in de open, dames en toer categorie starten: voor hen is het een estafettetocht. De sterke mannen en twee stuurvrouwen in de open categorie hebben zich ten doel gesteld het record te verbreken. De omstandigheden zijn goed: nauwelijks wind, goede temperatuur en geen regen dus dit zou een nieuw record niet in de weg staan. De andere ploegen hebben het doel om het felbegeerde Elfstedenkruisje te halen: binnen 24 uur finishen dus!

Hiervoor zijn flink wat voorbereidingen getroffen: genoeg getraind, etappe indelingen gemaakt, eten ingeslagen en de boten moeten geschikt gemaakt worden om het Slotermeer over te varen, voorzien worden van olielampen en een enkele boot wordt mooi versierd. Na een voedzame pastasalade op vrijdagavond en een aanmoediging van Wiebe Wieling worden de boten in het water gelegd en roeien alle ploegen naar de start in hartje Leeuwarden. De eerste start is om 20 uur, 98 boten volgen. De wisselpunten zijn bij de eerste etappes druk en het is even wennen aan de hogere kades. De Argoploeg in de open categorie liggen vrij snel vooraan in het veld, zij weten deze positie helaas niet vast te houden: verdwalen, materiaalpech en een kapotte versnellingsbak maken het hen niet makkelijk. Zij finishen in 20 uur en 11 minuten, helaas niet genoeg om het record te verbreken. De dames- en toerploegen gaan

gelijk op: de toerploeg is uiteindelijk 1 minuut sneller. De ploegen doen er 22 uur en 55 of 56 minuten over. De combinatie van Martijn moet de tocht na 10 uur roeien in Sloten staken door ziekte.

Op de vraag of er volgend jaar weer voor een kruisje geroeid zal worden, is de blik vertwijfeld. Wellicht dat de keuze makkelijker gemaakt is als het slaaptekort is ingehaald, de benen minder zwaar en de blaren geheeld. Want het was mooi. En zwaar.

Tekst: AMC / foto: Gwenaël Hanon

De Elfstedentochtdeelnemers tonen het resultaat van bijna 24 uur roeien: Blaren en kruisjes

Reünistendag

Reserveer vast in uw agenda:Reünistendag 100 jaar Argo

1 juni 2013

10

ARGONAUTIKAARGONAUTIKA11

Machteld kwam op Argo aan als jong klein meisje en ‘zusje/nichtje van’ in september 2006. Ikzelf had grote plannen om te gaan wedstrijdroeien dat jaar en leerde Machteld vooral vanaf een afstand kennen, ze werd namelijk met haar capaciteiten (klein en mondig) gelijk geconfi squeerd als stuur van de Tweede/Ouderjaars damesch ploeg (waar ook haar zus in zat). Ze heeft deze ploeg het hele jaar gestuurd, en ondanks dat er geen overwinning op de Bosbaan in zat wonnen ze wel het GNSK in de 8, wat toch een prachtige schaal opleverde (te bewonderen op de pergola). Twee andere anekdotes uit dat jaar wil ik jullie niet onthouden.

Een ervan is hoe Machteld toch een blik wist te bemachtigen dat jaar, en wel een Argo-Sprint blik. Dit was met mijn eigen ploeg (licht 2007) maar daar ging nog heel wat gesms aan vooraf. Pieter (Schouten) en Machteld waren ergens in het seizoen druk aan het sms’en geslagen, een beetje om elkaar heen draaien –je kent het wel- samen met het feit dat wij richting het seizoen geen eigen stuur meer hadden was Machteld een van de stuurtjes die we vroegen om ons te sturen; na goedkeuring van Pieter natuurlijk. Een tweede anekdote is eentje waar Machteld mij geregeld aan wist te herinneren. Dit is het moment waarop wij elkaar voor het eerst spraken. Dat was op het Valentijnsdiner van de Nascie dat jaar. Het idee was dat 2 of 3 mensen bij elkaar aan tafel gingen zitten (m.b.v. lootjes) en zo een soort speed-date gesprek aan gingen. Op het menu stond natuurlijk spaghetti met ballen (Lady&DeVagebond). Zo kwam ik ergens in februari 2007 (ik in training) bij Machteld aan tafel. Ze moet altijd heel hard lachen om dit verhaal, want het schijnt dat ik – chagrijnig als ik was door mijn lichte dieet - in de eerste zin van het gesprek wist te vertellen dat daten met mij geen zin had, ik viel namelijk niet op vrouwen. In de jaren erna wist ik die sfeer gelukkig wel om te draaien.

In haar eerste jaar heeft ze ook fanatiek gecompetetieroeid. Dit was o.a. samen met Julie-Anne Tangena die een goede vriendin werd.

Goed, het jaar erna. In 2007-2008 was ik Bestuurder van de W.S.R. Argo en coach van de eerste Eerstejaars Lichte acht, die er toen al weer een aantal jaar niet was geweest. Machteld stuurde het geheel. Dat jaar bestaat voor mij vooral uit herinneringen van en met mijn bestuur. Het coachen ging (en dit is mijn versie lieve mensen) matig en we wisten onze ploeg die een mooi aantal punten haalde in het Klassement en goede trainingen wist te draaien niet tot een overwinning te brengen. Toch zitten er mensen in de ploeg waar Machteld de jaren daarna nog vaak mee op trok, Bastiaan, Luuk en Geert zaten het jaar erop weer in de EJL8, met Lennart zat ze in 2009 in de Sprint. Hoe ze het jaar zelf heeft ervaren weet ik eigenlijk niet, ik weet wel dat Machteld heel fanatiek was en dat de klik met de ploeg goed zat. Het jaar daarop gingen we samen coachen, in dat jaar heb ik Machteld heel erg goed leren kennen en we bouwden een hechte vriendschap op. We hadden een enorme klik en hebben heel wat lol gehad tijdens het coachen. In dit jaar werd Machteld ook gevraagd om het jaar daarop bestuur te gaan doen. Doordat het h.t. bestuur nog geen voorzitter had gevonden besloten ze twee mensen (Machteld en Julie-Anne Tangena) samen te vragen. Machteld was diegene die deze uitdaging meteen aan ging (Julie-Anne overigens ook! Maar dat deed zij zeer verdienstelijk voor Veste in de Studentenraad). Machteld stond er in het begin dus ‘alleen’

Tekst en foto: Rob de Boer

in memoriam machteld KloK

voor, zelf wilde ze geen voorzitter worden maar had ze haar zinnen gezet op wedstrijdcommissaris. Een taak die haar op het lijf geschreven was. Als er iemand fanatisme qua wedstrijdroeien liet zien was het Machteld wel.

Naast het coachen heeft Machteld dat jaar ook nog een aantal keer gestuurd, wat haar 4 stuurblikken opleverde (3 met Middengroep zwaar op de Winterwedstrijden, Varsity en Hollandia en 1 met de EJD in de 4+ op de ZRB). Ook nam ze zitting in de 50e Argo Sprint commissie. Een hoogtepunt van het jaar, het was een prachtige sprint met veel extra kantgebeuren vanwege het 10e Lustrum, als lustrumcommissaris in die commissie kan het niet anders zijn dat Machteld hier veel aan heeft bijgedragen.

Machteld Klok

15 juli 1988 – 8 juni 2012

Wedstrijdcommissaris Bestuur Lampert 2009-2010Wedstrijdstuur 2006-2008Wedstrijdcoach 2008-2011LustrumGalacommissie 200850e Argo SprintcommissieWedstrijdpromogroep (tijdens de AID & Afroeiperiode) 2009 & 2010

9

12

Kort nieuws

Argonauten veroveren EstlandIn de zomer van 2012 verkennen een aantal Argonauten samen met Oud Argonaut Karel Westerling de ongerepte natuur en wilde wateren van Estland. “Avontuur staat hierbij centraal” aldus Westerling. De tocht begint bij het stadje Parnu en loopt langs de kust. Medio juli starten de roeiers de 10-daagse tocht.

LenteperiodeHet lentefeest was dit jaar drukker dan ooit! Het was een mooie avond en dat heeft indruk gemaakt op de Wageningers. Met maar liefst 102 inschrijvingen is de drukste lenteperiode tot nu toe van start gegaan! Vier weken lang leren de lenteroeiers elkaar, de vereniging en natuurlijk het roeien kennen. Op 10 juni strijden zij onderling op The Head of the Rhine. Het belooft een mooie periode en een mooie wedstrijd te worden met roeiers die net zo enthousiast zijn als wij!

Nieuwe coachbootSinds kort staat er een tweede (aluminium) coachboot in de loods. Vanwege het groeiend aantal wedstrijdploegen, waarvan vooral ploegen in ongestuurde nummers, en om betere mogelijkheden tot coachen aan te kunnen bieden, is besloten een tweede boot aan te schaffen. De nieuwe boot verbruikt ongeveer een kwart van het aantal liters benzine dan de al aanwezige coachboot. Tot aan de zomer wordt de nieuwe boot getest op gebruik. Van beide coachboten worden het gebruik en het verbruik geregistreerd.

Doop nieuwe bootTijdens de Nieuwjaarsborrel op 2 januari jl. is de nieuwe vier zonder stuurman gedoopt. Michiel Uitdehaag van de gemeente Wageningen had dit keer de eer de boot voor het eerst in contact te brengen met het water van de Rijn. Daarna had Midden Groep Licht (MGL) de eer om de Phalerus voor te roeien in de kom. Midden Groep Dames (MGD) mag er al 7 centen in plakken!

Commissie Externe BetrekkingenAl enige tijd bestaat er een nieuwe commissie op Argo: Commissie Externe Betrekkingen (CEB). Deze commissie volgt de Club van 7 op en zal zich inzetten om ook in deze financieel moeilijke tijden samenwerking met bedrijven te realiseren. BV Roei, voor alle bedrijfsuitjes en roeiclinics, valt ook onder de CEB.

Tekst: Evelien Vaessen

competitiejaar KleinmaerFijn 2011-2012

Competitiewedstrijden? De plek waar bier drinken en hard roeien hand in hand gaan! Af en toe kom je ’s ochtends vroeg bij een wedstrijd aan en zie je de laatste mensen van het feest van de avond ervoor nog naar huis (hun tent) strompelen. Ook aan de bierlucht kan je dan niet ontsnappen. Dit jaar start ik met mijn ploegje Kleinmaerfijn de Vlietbokaal voor gladde 4en. Deze bokaal bestaat uit 6 competitiewedstrijden, met afstanden van 250 meter tot 4,5 km.

Het seizoen begon voor ons met de Gyas-Hunze race in Groningen. Op zaterdagochtend zaten we rond half 7 in de bak met het bestuur onderweg naar het hoge noorden. Hier roeiden we 2,7 km door de binnenstad van Groningen. De race zelf was niet de grootste uitdaging, maar het oproeien met de vele kleine bruggetjes wel! Daar moest je gaan liggen in de boot om je hoofd niet te stoten.

De volgende wedstrijd was onze eerste 2 km wedstrijd op de Bosbaan; de Skoll cup. Met een heerlijk zonnetje erbij hebben we zo hard mogelijk geroeid, maar helaas niet hard genoeg voor een finaleplek. Vervolgens hebben we de andere Argoploegen nog over de finish geschreeuwd (2 keer taart voor Argo) en heerlijk in de zon gezeten, luisterend naar de commentatoren die iedere 5 minuten de Skollburgers de hemel in prezen.

De SRG in Groningen zit niet in de Vlietbokaal, maar wel in de NOOC competitie voor de eerstejaars. Daar ging ik dan ook alleen heen om te sturen. Het weer zat op z’n zachtst gezegd niet mee en het was een grote chaos. Ik heb nooit geweten dat een C4+ kan zinken, maar het kan wel!

Op de PEiL in Delft waren de weergoden ons gelukkig weer goedgezind. Voor de meeste mensen is dit de wedstrijd waar ze het meest tegen opzien; 4,5 km is best ver! Maar ik vind het de leukste wedstrijd van de bokaal. Voor de start is het altijd een uitdaging om met 150 boten in de goede volgorde achter elkaar te gaan liggen. Eenmaal door de start kan je er niet meer onderuit, volhouden zal je, 4.5 km lang. We zijn 1 keer ingehaald, maar de tweede helft van de race ging een stuk beter en vlak voor de finish hebben we nog een Skoll ploeg ingehaald. Daarna kon het lange wachten beginnen. Het was fileparkeren met alle boten bij elkaar tot we bij het vlot konden. Eenmaal de boot uit hoorden we dat de Stampertjes getaart hadden. Er moest dus nog gezongen worden voor we aan de terugreis konden beginnen. Later op de dag haalden de mannen van Drakar ook taart. En nu nog drie wedstrijden te gaan: de EDR, Asopos Driekamp en de Orca Slotwedstrijden. Op naar vele taarten voor Argo (en wellicht nog eentje voor Kleinmaerfijn!).

Het jaar daarop dus bestuur. Ik zelf ging fanatiek door met coachen. Ik vond het dat jaar lastig om de bestuurder Machteld te scheiden van de vriendin Machteld. Ik ga als coach en Argonaut vaak kritisch te werk gaat en dat wil nog wel eens botsen met bestuurders. Ik denk wel dat ze het fantastisch heeft gevonden, een bestuursjaar kent z’n up en downs (lijkt net het leven) en daar heeft ze zich samen met haar bestuursgenoten prima door heen geslagen. Ik herinner me vooral de vrolijke momenten die ze had met haar bestuur, de lol die er vaak vanaf straalde en ze had altijd goede verhalen waar ze zelf het hardst om moest lachen.

Het jaar daarop ging Machteld wederom fanatiek coachen, weer

lichte pikken en weer op een manier die zo dicht bij ons ligt (alles of niets). Wat ik mee kreeg waren –naast het intensief coachen- de klik die ze had met de roeiers en de plannen die ze smeedde om zo hard mogelijk te gaan. Volgens mij was ze er altijd en overal bij. Voorlopig zou dat het laatst jaar zijn dat Machteld coachte, het jaar daarop ging haar aandacht meer naar haar studie (Waar ze heel veel plezier in had). Ze studeerde af op het Biotechnion tot februari dit jaar. Begin maart vertrok Machteld naar Amerika (New York State) om stage te lopen bij Friesland Campina.

Op vrijdag 8 juni botste haar auto tegen een boom waarbij Machteld (bestuurder en enige inzittende) om het leven kwam. Ze werd 23 jaar.

Op dinsdag 1 mei jl. begeven wij ons naar Utrecht voor een dubbelinterview met twee kamprechters, P.P. Verbrugge en Bart van der Helm. Dit interview vindt plaats aan het water van de Oude Gracht. Beide heren zijn zeer enthousiast over het kamprechteren. Ze geven een goed beeld over wat een kamprechter allemaal doet en ziet op een wedstrijd, naast die 7 minuten achter een wedstrijd varen. Ter informatie: er zijn in Nederland ongeveer 100 kamprechters. Bij een Bosbaanwedstrijd zijn er ongeveer 30 nodig. Kamprechters B functioneren onder supervisie van een kamprechter A. Bij de Head zijn er ook ongeveer 30 kamprechters aanwezig. Kleinere wedstrijden (zoals de ROWs: RoeiOntmoetingen met Wedstrijdkarakter) kunnen meestal toe met 3 kamprechters. Meer informatie is te vinden op de KNRB site.

Van roeier naar kamprechter P.P. heeft jeugdgeroeid bij het Spaarne en heeft tussen 1983-1989 een actieve tijd gehad op Argo. Na een jaar wedstrijdsturen en regioroeien, heeft hij twee jaar lichte acht geroeid. De jaren erna is P.P. actief geweest in de Kancie,

Matcie, op de botenwagen rijden, en heeft hij de lustrumwedstrijden (Red.: 25 jaar geleden) op het Maas-Waal kanaal georganiseerd. P.P. is inmiddels erelid van Argo. Bart is van een latere generatie. In 2001 is hij begonnen als lenteroeier. Daarna heeft hij twee jaar geroeid als regioroeier, en van 2002 tot 2006 heeft hij zich ingezet voor de Kancie. Nu is hij medeauteur en secretaris van het in het lustrumjaar te verschijnen Eeuwboek. Beide heren roeien niet meer actief.

Hoe word je eigenlijk kamprechter? Bart is destijds gelubd door het Argo-bestuur. “Eén van de bestuursleden kwam op een gegeven moment naar me toe in de kantine met een stapel papieren. Die werden in mijn handen gedrukt onder het mom van: alsjeblieft Bart, jij wilt vast wel kamprechter worden! Ze dachten dat ik wel geïnteresseerd zou zijn en daar hadden ze gelijk in.” Voor P.P. was het een logisch gevolg het organiseren van de lustrumwedstrijden. “Het is natuurlijk het mooiste als je als vereniging alles zelf kan organiseren.” Bart is kamprechter B. P.P. is kamprechter A en FISA kamprechter (internationaal kamprechter) en hij is deze zomer in London bij de Olympische wedstrijden kamprechter. Beiden benadrukken dat je geen wedstrijdroeier hoeft te zijn geweest om een goede kamprechter te zijn. Er zijn tenslotte naast nationale roeiwedstrijden vele verschillende soorten roei-evenementen/wedstrijden waar kamprechters

“Zijn uw hielstrings niet te lang? En zit uw boegballetje vast?” - Maar er zit meer achter kamprechteren dan veel roeiers aanvankelijk denken. Twee kamprechters zijn aan het woord.

Tekst: AMC Foto’s: Bart van der Helm, Katie Steenman & Bert Cocu

nodig zijn, zoals ROW’s. Het is in ieder geval van belang om de situaties goed te kunnen inschatten. Voor (inter)nationale wedstrijden is wedstrijdervaring als roeier, coach of stuur dan vanzelfsprekend wel van belang. P.P.: “Kamprechters vormen geen blauwe blazer brigade meer, het wordt steeds professioneler uitgevoerd, als je opvalt is het niet goed.”

Kamprechters doen meer dan achter een boot aanvaren Het meeste werk van de kamprechter is niet tijdens de race, maar bij alles eromheen: voor de start op het botenterrein, bij de weging, in het startgebied, de race zelf is slechts 5% van het werk. Bart: “Het leukste is om een mooie en faire race te laten verlopen. Je controleert de veiligheid voor alle roeiers, dat geeft ze een eerlijke kans. Daarna geldt: moge de beste winnen, wij zorgen daarvoor.”P.P.: “De truc is om te voorkomen dat er iets gebeurt en daardoor de wedstrijd in het honderd loopt of ploegen buiten hun schuld niet kunnen deelnemen. Je moet het voor zijn.“ P.P. is ook bij veel internationale wedstrijden kamprechter geweest, en hij heeft daar mooie voorbeelden van. “Op een wedstrijd was een 2- van Guatemala aan het oproeien. Vlak voor het startgebied breekt een van hun palen. Ik heb toen gevraagd of de Duitse ploeg een reservepaal over had. De Duitse coach heeft toen voor Guatemala de paal af staan te stellen zodat ze weer konden roeien. Uiteindelijk bleken ze zelfs

13

Facilitatoren van de roeisport (4): Kamprechters

Bart van der Helm overziet de Amstel vanaf de Berlagebrug

een compleet verschillend karakter. “De Zwarte Water Regatta is erg mooi om bij te zijn, terwijl een nationale wedstrijd waar op het hoogste niveau wordt geroeid, ook fantastisch is. Wedstrijden zoals de ZRB of Varsity trekken mij ook. Ik heb vooral leren kamprechteren op de ZRB. Zowel daar als op de Varsity moet je als kamprechter heel veel improviseren, dat is echt heel leerzaam en uitdagend.”

Er worden veel herinneringen opgehaald aan wedstrijden en situaties. De mooiste herinnering van P.P. is het WK in Nieuw-Zeeland (2010). “Een uitzinnig Nieuw-Zeelands publiek toen de twee-zonder op het WK blikte in eigen land, dat was echt prachtig om mee te maken. Duizenden Nieuw-Zeelanders die staan te juichen voor hun ploeg, geweldig.” Een andere herinnering is een Ierse kamprechter bij de Master wedstrijden op Harkstede, in dichte mist. De Ier maakte toen de opmerking “Zes uur ‘s morgens, in de mist, op een fiets nota bene, is dit serieus?”. De mooiste herinnering van Bart is de Hel van het Noorden in 2005. Het was toen verschrikkelijk koud. “Dat was echt afzien voor de roeiers maar zeker ook voor de kamprechters. Het was een soort heroïsch gevoel: ondanks de kou en

P.P. Verbrugge start skiffs voor een 2K race op de Bosbaannaast elkaar te liggen in de race.

We stonden toen wel even raar te kijken: een boot uit Guatemala met één Duitse paal, naast de Duitse ploeg.”

Ook kamprechters maken wel eens fouten, of zien niet precies wat er gebeurt. Belangrijk is dan om de fout te herstellen. P.P.: “Bij een 2k wedstrijd is dit veel makkelijker. De roeier of ploeg kan protest indienen, en de juryraad kan een beslissing van de kamprechter overrulen. Op wedstrijden zoals de Head is dat veel moeilijker, er kan moeilijk ingegrepen worden en als er iets mis gaat kan een ploeg een tijdstraf krijgen, maar de benadeelde ploeg kan geen compensatie krijgen.“ Noot: de KNRB is aan het nadenken hoe dit beter kan worden opgelost.

Leuke herinneringen zijn er in overvloedOver wat de leukste wedstrijd is om als kamprechter aanwezig te zijn verschillen de meningen. Volgens Bart is (natuurlijk) de Argo Najaars Slotwedstrijd de leukste wedstrijd. “Heerlijk winters en gezellig. Goed bezocht en competitief omdat het een slotwedstrijd is. Boerenkool met worst na voegt natuurlijk extra gezelligheid toe!” P.P. kan niet kiezen, volgens hem hebben verschillende wedstrijden 4

4

de regen toch zorgen voor een goede wedstrijd!” Een andere herinnering van Bart was tegelijkertijd ook een leermoment: de keer dat hij samen met Bram Lokker ’s ochtends bij de weging zat, en zelf lekker een vet broodje kroket aan het eten was, terwijl lichte roeiers moesten inwegen. Dat zal hij niet meer doen.

De eigenschappen van een goede kamprechter Een kamprechter moet niet opvallen, en zorgen voor een eerlijke wedstrijd, maar wat is daar voor nodig? Bart: “Een goede kamprechter moet een race kunnen lezen: inzicht hebben in wat er gebeurt, intuïtief zijn, kunnen aanvoelen als er iets niet helemaal in orde is. Je moet je in de roeier kunnen verplaatsen, maar je hoeft zelf geen wedstrijdroeier geweest te zijn.” P.P. vult aan: “Daar komt bij dat je autoriteit moet kunnen uitstralen. Je moet vooral rust bewaren, en empathisch vermogen naar sporter vind ik ook erg belangrijk.”

14

De ervaringen als kamprechter zijn ook bruikbaar in het dagelijks leven. P.P.: “Een onderdeel van kamprechteren is conflicthantering. Dat kan ik in de dagelijkse praktijk goed toepassen.” Bart: “Ik weet niet of dat ik dit heb geleerd bij het kamprechteren of dat ik dit al kon en daardoor juist ben gaan kamprechteren, maar mensen ‘lezen’, empathisch vermogen en dingen zien aankomen zijn kwaliteiten die zowel in mijn werk als in het kamprechteren erg praktisch zijn.”

Tot slot, de adviezen voor ArgoWe sluiten af met de vraag of ze nog goede adviezen voor Argo hebben. P.P.: “Argo moet structureel aan kader werken, niet alleen binnen Argo, maar ook voor daar buiten. De vertegenwoordiging van Argo op nationaal niveau was de afgelopen jaren goed (onder meer Jan Karel Mak, Rianne Meester-Broertjes, Bram Lokker, Peter Vos). Het is zaak om dit vast te houden en vervolg te geven. Kamprechters kunnen de basis daarvoor vormen. Bovendien als je als vereniging veel deelneemt aan wedstrijden is het, naast je morele/sportieve plicht, jouw belang dat er voldoende goede kamprechters zijn. Je mag dan als vereniging ook gaan bijdragen aan de arbitrage. Bovendien kan het voor Argo handig zijn als er een paar Oud Argonauten bij een wedstrijd aanwezig zijn. Het Argo bestuur zou hier structureel op kunnen sturen.“Bart: “Argo moet meer over haar eigen (Wageningse) grenzen heen kijken en zich meer richten op de middellange en lange termijn. Denk daarbij aan goede plannen voor coaching, topsportklimaat en kaderplannen die zich over meerdere jaren uitstrekken.”P.P.: “Voor mij is de rode draad in deze: wat beteken je als vereniging voor je toekomstig kader? Zorg dat er voor het toekomstig kader ook iets leuks/nuttigs voor henzelf inzit, bijvoorbeeld de ontwikkeling van persoonlijke vaardigheden, ervaring, netwerk enz. ; het kan en mag niet alleen “corvee” zijn. Deze leden doen direct of indirect veel voor de vereniging en dan kan je als vereniging ook iets terug proberen te doen.”

Momenteel zijn 5 Oud Argonauten actief als Fisa Kamprechter. Zijn er 4 niveau A kamprechters en 9 B kamprechters. Argo heeft dit jaar besloten zich actiever bezig te gaan houden met het kamprechteren. Het op Argo gehouden kamprechtersexamen werd dan ook druk bezocht. 8 Argonauten legden het kamprechter B examen dit jaar met succes af.

Ook het coachen van roeiers wordt momenteel gestimuleerd. (Lees bladzijde 3 - 5) De afgelopen jaren hebben 10 coaches hun RC3 diploma gehaald en momenteel zijn 3 coaches bezig met deze opleiding. 9 Argo en 2 Vada coaches zijn bezig met de opleiding RC2 die dit jaar op Argo wordt georganiseerd. De opleiding bestaat uit theorie lessen, groepsdiscussies en praktijkdagen.

3

315

4

4

Waerde leden en oud-leden,

Onze prachtige Vereeniging, de W.S.R. Argo, is in aanloop naar haar Honderd Jarig bestaan. 100 Jaar van hard roeien, fanatisme en gezelligheid leidt naar een climax die wij ons XXe lustrum mogen noemen.

Met gepaste trots kunnen wij u mededelen dat wij als Lustrum Commissie al enige tijd bezig zijn met de voorbereidingen voor dit spetterende lustrumjaar. Het is dan ook hoog tijd om ons voor te stellen en jullie op de hoogte te brengen van het programma. Dit programma kan alleen tot stand komen met de hulp van een aantal actieve ondercommissies en de Knutselclub, die zich momenteel ook volledig op het lustrum storten.

Vroeger, toen de boerenzoonen nog kwamen leren aan de Landbouw Hoogeschool in Wageningen, en Argo in zijn kinderschoenen stond, is er een eeuwige band gesmeed tussen de boeren en het heilige water van de Rijn. Dit water kon alleen getrotseerd worden met terechte booten, waarbij vaardigheid, techniek en vooral boerse krachten en doorzettingsvermogen vereisten waren. Ook in onze generatie is de band tussen de leden en de boten onverminderd van kracht en worden vele wateren met grootse successen getrotseerd. Het boerenschoeisel wordt met trots gedragen en de buitenlandse verenigingen huiveren bij het aanzien van onze groene manschappen. Onze wortels in het boerenwezen maken ons uniek, iets wat wij als Argonauten voor altijd en eeuwig zullen blijven koesteren.

Daarom brengen wij jullie, als XXe Lustrum Commissie het thema: ‘Eeuwig Argo, o.d.z. De Boer en de Boot’.

Binnen dit lustrumjaar zullen verscheidene grootse activiteiten de revue passeren. Om te beginnen is er een knallend BAM openingsfeest ten tijde van de 99e dies! Daarnaast zal er een enorm Argo wedstrijdweekend georganiseerd worden waarbij de snelheid en actie van de Argo Sprint gecombineerd zullen worden met het magische en trotse van de 2k wedstrijden van de Argo Lustrum/NSRF Slotwedstrijden. Verder zal er een magistraal Gala georganiseerd

worden waarbij de grenzen in vele opzichten gepasseerd zullen worden! Ook zal er op zaterdag 1 juni 2013 een reünistendag worden georganiseerd. Naast deze “hoofd”-activiteiten zal het Lustrumjaar gevuld zijn met vele evenementen welke de Argonaut zullen prikkelen op alle fronten.

Als vers opgeklopte slagroom op de boeren appeltaart (of appelkruimel, het is maar net wat je lekker vindt) zal er een prachtige Lustrum kledinglijn beschikbaar komen waarmee we ons lustrum met trots kunnen uitdragen.

Indien u ons wilt bereiken, schroom niet, en mail gerust naar lustrum@wsr-argo.nl

Met Groene Groet en XX,

Voorzitter (midden)Hugo Maassen - Hoogensteijn

Secretaris (links) Elise Bressers - Elisabeth

Penningmeester (rechts) Roel van Ooij - Roelofsen

Commissaris LWC (niet op foto) Linda Schoorl - Rosalinda

Commissaris Intern (2e links) Ingrid Timmermans - Ingeborg

Commissaris Oud Leden (2e rechts) Matthijs Bekkers - Mattheus

lustrum aanKondiging

16

in memoriam

In de afgelopen winter zijn ons twee markante mede Oud Argonauten ontvallen. In deze Argonautika een biografische schets van deze twee heren.

Tekst Bram Lokker foto: Ab Wit

13

ir. J.H. van Emden (1909-2011)

Johan Henri (Joost/Jo) van Emden wordt op 22 maart 1909 geboren op plantage Maasstroom in het district Commewijne in Suriname. Hij doorloopt van 1922 tot 1927 de RijksHBS in Breda (waar de door zijn grootvader opgerichte cacao- en chocoladefabriek Kwatta was gevestigd).

In 1927 komt hij aan in Wageningen als student koloniale landbouw en wordt lid van het WSC en van Argo. Als eerstejaars wedstrijdroeier behaalt hij in 1928 op boeg in de overnaadse vier een overwinning op de Koninklijke. In later jaren legt hij zich vooral toe op coachen en besturen. Van 1930 tot 1931 is hij penningmeester in het Argo-bestuur. Dit is een periode die in het teken heeft gestaan van fondsenwerving voor het nieuwe botenhuis aan de Rijnhaven (dat in september 1931 geopend wordt).

Tijdens de algemene ledenvergadering van 15 februari 1935 wordt het begrip ‘lid van verdienste’ in de statuten opgenomen. Staande de vergadering wordt Joost van Emden als eerste lid van verdienste benoemd. De in 1933 afgestudeerde Van Emden bevindt zich op dat moment weer in zijn geboorteland Suriname. Na een kort assistentschap aan de Landbouwhogeschool vertrekt hij in december 1933 naar de ‘West’ waar hij van 1934 tot 1938 beheerder is van plantage ‘Rust en Werk’. Hierna volgt een aanstelling tot afdelingsdirecteur bij het Landbouwproefstation voor Bergcultures te Buitenzorg in Nederlands-Indië.

Als officiervlieger bij de Marine Luchtvaartdienst weet hij ten tijde van de Japanse invasie van Nederlands-Indië (1942) te ontkomen naar Australië. Gedurende de oorlogsjaren komt hij als piloot via Ceylon, de Verenigde Staten en Canada in Engeland terecht. Daar voert hij als lid van het 320ste R.A.F. squadron (Royal Dutch Naval Air Service) vele missies boven de

Joost van Emden bij de STBRW, links staand op het vlot

Jouke Heringa bij het kanaal

17

Noordzee uit. In oktober 1944 wordt hij hiervoor onderscheiden met het Vliegerkruis.

Na de oorlog hervat Van Emden zijn loopbaan als landbouwkundig onderzoeker. Eerst in Indonesië, daarna Ceylon en vanaf 1954 in Suriname, waar hij van 1957 tot 1961 directeur is van het Landbouwproefstation. In 1961 vestigt hij zich weer in Wageningen en werkt hij tot zijn pensionering in 1976 voor het Instituut voor Plantenziektekundig Onderzoek (één van de voorlopers van het huidige Plant Research International). In de jaren ’60 sluit hij zich aan bij de bekende groep zaterdagochtendroeiers op Argo en wordt hij ook lid bij Vada. Vanaf begin jaren ’70 roeit hij op zondagochtend met onder andere Hans de Wiljes en Annie en Jouke Heringa. Eind jaren ’70 - na het overlijden van zijn echtgenote - verhuist hij naar Brabant, waar hij in 1983 één van de oprichters is van de Algemene Roeivereniging Oss (Aross). Hij zet zich jarenlang in voor de vereniging (met name op het gebied van coaching en materiaal). Hij wordt er benoemd tot erelid. Tot zijn 96ste blijft hij nog regelmatig roeien in Oss.Ook zijn betrokkenheid bij Argo blijft tot op hoge leeftijd. Op 98-jarige leeftijd woont hij nog de oud-ledendag op Argo bij en op zijn 100ste verjaardag bezocht het Argo-bestuur hem nog in zijn woonplaats Den Bosch.

Op 27 november 2011 overlijdt Joost van Emden op de zeer respectabele leeftijd van 102 jaar.

ir. J.W. Heringa (1916-2012)

Jouke Willem Heringa wordt op 28 maart 1916 geboren in Buitenzorg op West-Java (het tegenwoordige Bogor in Indonesië). In 1934 komt hij aan in Wageningen als student tropische bosbouw en hij wordt lid van het WSC en van Argo. Als lichte roeier behaalt hij in het seizoen 1937 twee blikken (lichte vier met stuurman).

Als coach ontfermt Heringa zich vijf jaar lang (1936-1940) over het damesroeien op Argo. Ook heeft hij meerdere jaren zitting in het Argo-bestuur: in het collegejaar 1935/1936 als jongste commissaris en in 1936/1937 als eerste commissaris. In het eerste oorlogsjaar (1940/1941) is hij voorzitter van het bestuur. Na zijn afstuderen in 1941 vertrekt hij naar Amsterdam. Op 10 oktober 1941 wordt hij door de algemene ledenvergadering benoemd tot lid van verdienste van Argo.

Na de oorlog blijft Heringa betrokken bij de roeisport, onder andere als kamprechter en jurylid voor het

BoeKrecensie “the last amateurs”TO HELL AND BACK WITH THE CAMBRIDGE BOAT CREW

De voorraad roeifi lms op de zolder van Iolkos begint op te raken. Daarom recenseren wij nu een boek. Bijkomend voordeel van een boek lezen en recenseren, is dat je niet gebonden bent aan een tv met bandrecorder, maar je ook in de trein, in de zon, of in je bed kan genieten van een mooi roeiverhaal.

Mark de Rond, etnograaf en auteur van dit boek, leefde in 2007 het leven van een selecterende roeier van de Cambridge acht. Hij selecteerde zelf niet mee, maar hij had twee andere missies: hij wilde de mensen achter de sportmannen van de light blues ontdekken en ondertussen voor zijn wetenschappelijke onderzoek de motieven, de banden tussen ploeggenoten en persoonlijke triomfen of tragedies ontrafelen.

Het roeiseizoen van 2007 lijkt al weer een eeuwigheid geleden, maar door alle heisa rondom de laatste

Boat Race is de krachtmeting tussen de blues van Cambridge en Oxford weer helemaal actueel. De scheiding tussen winnen en verliezen kan zo klein zijn als een zwemmende protestmars of een gebroken paal. Deze psychologische tweedeling tussen de helden en de verliezers is ook de leidraad in het schrijven van Mark de Rond. Van de eerste training tot aan de laatste haal van The Boat Race neemt de auteur je mee in een verhaal zo spannend als de Varsity zelf. De verhalende beschrijvingen over de loodzware trainingen laten je de pijn voelen alsof je zelf de krachtinspanningen op de ergometer moet voldoen. De zwierige halen tijdens de allesbeslissende race - de climax van het Britse studentenroeiseizoen - geven je de indruk dat je onderdeel bent van deze heroïsche strijd. Verliezen is geen optie. Een must-read voor elke roeisportfanaat!

Tekst: AMC / Foto: Cambridgetab

dames stijlroeien. Ook treedt hij in de jaren ’50 regelmatig op als wedstrijdleider van de door Argo georganiseerde districtswedstrijden. Als Shell-employee staat hij in 1950 aan de wieg van de Amsterdamse roeivereniging Ondine (bedrijfsroeivereniging van Shell), waar hij in de jaren ’50 ook zeer actief is als voorzitter en coach. Eind jaren ’50 is hij betrokken bij het opstarten van de Purmerendse roeivereniging De Where (ook opgericht door medewerkers van het in Amsterdam Noord gevestigde Shell ).

Eind jaren ’60 vestigt het echtpaar Heringa zich weer in Wageningen. Al snel wordt op Jouke een beroep gedaan om op zaterdagochtend de oude loelenacht (STBRW) op Argo te komen sturen. Iets dat hij overigens tot op zeer hoge leeftijd is blijven doen. Kort daarna wordt hij ook lid van Vada, waar hij jarenlang op zondagochtenden met onder meer Jo van Emden en Hans de Wiljes in een vier roeit. Ook als coach is hij op Vada jarenlang zeer actief. In het onderhouden van de vloot en repareren van schades laat hij zich op Vada ook niet onbetuigd.

Tijdens de Buitengewone ALV van 31 oktober 1987 (opening van het 75-jaar Argo lustrum) wordt lid van verdienste Heringa tot erelid ‘bevorderd’. Dat zijn verdiensten voor de roeisport aanzienlijk zijn geweest, spreekt alleen al uit het feit dat hij naast erelid van Argo ook lid van verdienste is bij Ondine en erelid is bij De Where en Vada.

Op 8 februari 2012 overlijdt Jouke Heringa op de leeftijd van 95 jaar.

18

Verhaal:

Leesgemak:

“Kan ‘m niet wegleggen-factor”:

Herkenbaarheid van de situaties:

Genre: Sport, PsychologieJaar: 2008Auteur: Mark de RondAantal pagina’s: 228Uitgeverij: Icon BooksISBN: 978-184831045-2

Aankondiging Fundraising diner Argo

13 oktober 2012EatCetera, Wageningen

Reserveer deze datum in uw agenda, de uitnodiging met meer informatie

volgt.

December

December

December

December

December

December

December

December

December

December

December

December

December

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

Augustus

September

September

September

September

September

September

September

September

September

September

September

September

September

September

Oktober

Oktober

Oktober

Oktober

Oktober

Oktober

Oktober

Oktober

Oktober

November

November

November

November

November

November

November

November

November

November

November

November

November

November

COLOFON

Argonautika is het verenigingsorgaan der W.S.R. Argo en Oud Argo. Het is de opvolger van respectievelijk de Sitback en het Gulden Vlies.Argonautika verschijnt 2 maal per jaar in een oplage van 2500 exemplaren.Argonautika komt tot stand door samenwerking tussen leden van Argo en Oud Argo, die samen de AMC vormen.

Argo: Tesse Bijlsma, Barbara van Gulick, Coen de Jong, Niek Kievit, Casper van Lier, Luuk Schouten, Maud van SoestOud Argo: Martien Beek, Marieke de Lange, Be� y Valk

Contact AMC: periodiek@wsr-argo.nl Contact Oud Argo: oud-argo@wsr-argo.nl Druk: Flyeralarm

De AMC stelt zich niet aansprakelijk voor onjuiste en/of onvolledige gegevens.

W.S.R. ArgoGrebbedijk 596702 PB Wageningen

tel. 0317 420700fax 0317 419785

Email: bestuur@wsr-argo.nlInternet: www.wsr-argo.nl www.wsr-argo.nl/oudargo

Bank Argo: 68.10.75.686

PERSONALIA

Geboren:27 juni 2011 Reinier Cornelis, zoon van Kees en Geke Breg-Bosselaar1 december 2011 Sjirk Johan Venema, zoon van Jorrit Venema en Melanie Brunings15 december 2011 Ilja Sophie Gerrits, dochter van Roos en Alfred Gerrits16 december 2011 Evelien Anne Antonia Holthuis, dochter van Jurgen en Cynthia Holthuis-Akkermans5 februari 2012 Hajo Rikkert Herman, zoon van Jan Herman en Patricia Clevering-Loeffen9 februari 2012 Nout Kromdijk, zoon van Wanne en Ank Kromdijk-Michielsen7 april 2012 Coen Hendrik Helmes, zoon van Myrte en Michiel Helmes15 april 2012 Rinke Chi Sin Weijschedé, dochter van Pui Mee Chan en Titus Weijschedé27 april 2012 Jolijn Gerda Jan, dochter van Ivo Jans en Hilde Bos Berit, dochter van Mariel Pikkemaat en Michiel van Eupen5 juni 2012 Syb Pieter Quintus, zoon van Karsten & Sanne Riemens-Spijker

Gehuwd:11 mei 2012 Jan Klok en Suzanne van Reedt Dortland

Overleden:27 november 2011 J.H. van Emden - erelid8 februari 2012 J. W. Heringa - erelid8 juni 2012 Machteld Klok

SPONSOREN-Bavaria N.V. -KLV Wageningen Alumni Netwerk-SFW-Sonnema-Wageningen Universiteit-Wing

Notaris Mr.D.G (Derk) HoekVan Putten Van Apeldoorn notarissenGeneraal Foulkesweg 45Postbus 2286700 AE WageningenTel.:0317-427000Fax.:0317-427424E-mail: dhoek@vpvanotarissen.nl

JuliJuliJuliJuliJuliJuliJuliJuliJuliJuliJuliJuliKALENDER

Kalender

Juli 1 NSRF2,3,4 Botenschoonmaak

Augustus16 Terugkomdag17-22 AID

September5 Financiële ALV14,15,16 Eerstejaars weekend21 Wisselings ALV23 Amstelbeker30 Kanaal Kampioenschappen

Oktober6 Moordregatta6, 7 Theta Herfstregatta13 Knorrestijn13 Fundraising diner20 Tromp Boat Race27 Asopos Najaars Wedstrijden

November4 Novembervieren10,11 ANS25 Hel van het Noorden

December8 NKIR