WZC Deken Darras Residentie Ampe

‘t Darrasnootje April 2020

1

Inhoudstafel

p. 1-2 Inhoudstafel

p. 3 Gedicht

p. 4 Activiteitenkalender

p. 5 Nieuwe Bewoners

p. 7-19 We namen afscheid

p. 20-21 Jarigen

p. 22-25 Mijmerend door Kanegem

p. 26-27 Terugblik

P. 28-29 Kruiswoordraadsel

p. 30 Woordzoeker

p. 31 Pasen

p. 32-35 Tot straks op de troon

p. 36-41 De madammen van Deken Darras

p. 42 Terugblik

P. 43-45 Wist je dat

p. 46 Moppentrommel

p.47-48 Informatief

p.49-52 Maar de lente wist het niet …

p. 53 Sfeerbeelden

p. 54 Foto van de maand

2

P. 55 ’t Kamielke

p. 56 Oplossingen puzzels

p. 57 Info

Alle foto’s kunnen besteld worden tijdens de

fotoprojectie of via een bestelbon te verkrijgen aan de receptie

(0,75€ per foto)

3

Gedicht

Lente

Ik voel de wind langs mijn gezicht Ik snuif de geuren van de lente Ik voel de kriebels in mijn benen De lente komt een kijkje nemen Ik hoor bijtjes lustig zoemen Ik geniet van elke bloem Ik hoor vogeltjes fluiten De lente komt naar buiten Ik zie dat alles begint te leven Ik geniet van de natuur Ik zie de heldere lucht Dit is de eerste lente zucht

4

Activiteitenkalender

Door de maatregelen rond het COVID-19 virus zijn er geen grote groepsactiviteiten gepland.

Op elke afdeling worden wekelijks enkele activiteiten gegeven in kleine groepjes, deze worden medegedeeld

via het weekschema.

De bar blijft open tijdens de week van 13u tot 17u.

Voorlopig is de bar gesloten tijdens het weekend.

5

Nieuwe bewoners

Albertina Cleppe De Beuk Kamer: 16

Stationsplein 2 bus 4

8700 Tielt

Echtgenote van Gerard Dhondt (kamer 24)

Maria Van Parijs De Wilg

Kamer: 112

Schoolstraat 6 bus 12

8700 Tielt

Weduwe van Tanghe Valère

6

Verhuis:

Francine Herreman is verhuisd naar kamer 35

op afdeling het Beukennootje.

Paul Duthoit is verhuisd naar kamer 43 op afdeling het

Beukennootje.

7

We namen afscheid

Diana Vandenborre Op 8 maart, moesten we afscheid nemen van Diana Vandenborre. Diana woonde sinds februari 2018 op afdeling De Wilg. Diana was een heel gekende dame in Tielt, beter gekend onder de naam van mevrouw Mullebrouck, de ballet juffrouw. Diana is van geboorte afkomstig van Lauwe. Van kinds af volgde Diana er balletles. Toen ze 17 was begon ze zelf ook les te geven. Op haar 24ste huwde ze met Henri Mullebrouck. Ze werden de trotse ouders van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters. Henri gaf les op verscheidene plaatsen waardoor het gezin geregeld verhuisde. Totdat Henri de kans kreeg om les te geven in het bijzonder onderwijs, hier in Tielt. Er werd hen ook gevraagd om een internaat op te richten. Diana en haar man hebben dit een 6-tal jaar gedaan. Haar dochters liepen school in het St. Jozefsinstituut, waar de zusters de leerlingen graag wat meer dans wilden aanbieden. Zo ging de bal aan het rollen. Diana begon er balletles te geven en later startte ze haar eigen balletschool in Tielt. Het was haar trots, haar grootste passie. In februari 2018 kwam Diana naar het WZC wonen. We herinneren ze als een vriendelijke, dankbare vrouw. Ze was heel creatief, haken was haar favoriete bezigheid. Talloze kleurrijke mutsen en sjaals toverde ze tevoorschijn. Vol trots hield ze vorig jaar haar eigen breikraampje open op de kerstmarkt. Haar warme glimlach zullen we blijvend herinneren.

8

Oswald Van Eenooghe Oswald kwam op 12 april van vorig jaar op

afdeling de linde wonen. Zijn vrouw Annie

bleef thuis en kwam bijna dagelijks op

bezoek. Zodoende kregen we niet alleen met

Oswald een hechte band maar ook met zijn

vrouw.

Oswald miste zijn vrouw en zijn thuis maar

stelde zich in het leven in het rusthuis. Hij

deed mee aan de activiteiten, zo was hij de

bingokampioen, ook was hij meester in het

vloeken waardoor we ons vaak een bult

schrokken…, hij kreeg een twinkel in zijn

ogen als hij kindjes in de buurt had en op wandeling begroette hij

onbekenden met een zwaai van veraf.

Oswald had zo zijn eigen uitspraken, zijn vrouw noemt Sloore met

haar achternaam maar tis geen sloore…zei hij steevast. Hij hield

ook van muziek en ook al lukte dansen niet, de armen gingen wel

al wuivend de lucht in op de maat van de muziek.

Met zijn familie ging hij graag eens naar de bar of op uitstap. Dan

dronk hij al eens een pintje. Ook van lekkere koeken en snoep

werd Oswald welgezind. Zeker met zijn vrouw naast hem om

ervan te genieten!

Na een paar dagen van ziek zijn stierf Oswald op 8 maart. Zijn

afwezigheid is een gemis op onze afdeling. We dragen zijn vrouw,

kinderen en kleinkinderen een warm hart toe. Ze weten dat ze

altijd welkom zijn!

9

Anna De Cock Anna werd op 24 augustus 1920 in

Ruiselede geboren en overleed op 9 maart

2020 in het woonzorgcentrum, ze is net

geen 100 jaar geworden.

Vroeger woonde Anna in Aarsele maar toen

het voor haar moeilijker werd om zich thuis

te behelpen besloot ze om in 2003 van het

woonzorgcentrum haar nieuwe thuis te

maken. Anna had een goede band met haar

dochter Veronique die haar dikwijls een

bezoekje bracht.

Anna hield van de gewone, normale dingen

in het leven, de grote luxe was ze zeker niet

gewend, ze genoot dan ook van haar krant en van het zoeken

naar woorden in woordzoekers. In de 17 jaar dat ze bij ons

woonde, merkten we dat het met de tijd moeilijker ging.

Daarom is dit gedicht van Toon Hermans erg toepasselijk

Sterven doe je niet in eens

Maar af en toe een klein beetje

En alle beetjes die je stierf

’t Is vreemd maar die ben je vergeten

Het is dikwijls zelf ontgaan

Je zegt “ Ik ben wat moe”

Maar op een keer

Dan ben je aan het laatste beetje toe.

10

Paula Heytens Paula Heytens had al heel wat watertjes

doorzwommen alvorens ze bij ons terecht

kwam. Ze was dan ook content om eigenlijk

terug een vaste stek te hebben op afdeling de

Linde.

Haar gezondheid had haar al vaak op de proef

gesteld maar ze had een sterk karakter en ging

ervoor. In de tijd dat ze hier woonde, sedert 9

april 2018 tot ze stierf op 10 maart 2020 bleef

dat karakter. Ze wist goed wat ze wel en niet

wou! Tijdens haar verblijf hier bleef haar

gezondheid een beproeving. Ze werd goed

omringd door familie en vrienden. Ze had dagelijks bezoek, ze

hielden haar letterlijk en figuurlijk op de been! Ook met vers fruit

en mooie bloemen die haar leven wat fleuriger maakten. Paula

nam af en toe deel aan de activiteiten in het WZC, ze koos heel

bewust aan wat ze wou deelnemen. Ze was iemand die vlot

contact legde met andere bewoners en oprechte interesse toonde

voor haar medemensen. Ze was dankbaar als je eens naar haar

verhaal luisterde of als je iets gedaan had voor haar. Ze had ook

interesse in ons leven buiten het WZC.

De familie was hier vaak en toen haar gezondheid slechter werd

omringden ze haar met veel warmte. Ze stierf in het bijzijn van

haar kinderen. Het waren intense momenten waar iedereen

elkaar ondersteunde.

11

Cecilia Decock Cecile werd geboren op 17 februari 1940. Haar ouders waren Paula De Craemer en Albert De Cock, hét muzikale duo van Tielt. Ze was de oudste zus van Lilly en Jacky. In de Kortrijkstraat baatten haar ouders een muziekwinkel uit. Je kon er allerlei instrumenten kopen en later ook fonoplaten. Papa Albert was ook violist en Directeur van het conservatorium en mama Paula zong menig opera’s in haar vrije tijd. Op de kamer van het WZC stond Cecile haar eerste kinderviool. Het was op dit instrument dat ze haar eerste toontjes streek om vele jaren later haar eerste prijs viool te halen aan het conservatorium te Gent. Haar leermeester was haar papa, een man voor wie ze tot haar laatste bewuste momenten enorm veel eerbied en respect had. Eenmaal haar diploma op zak gaf Cecile in diverse scholen muziekles. Ondertussen steeg de vraag naar fonoplaten, en zo opende papa Albert in Brugge een tweede platenzaak die verder werd uitgebaat door Cecile en haar zus Lilly. In deze periode werden Cecile haar twee zonen geboren: Luc en Marc. Cecile werd echter getroffen door een ziekte. In het ziekenhuis leerde ze haar tweede man kennen, Norbert. Toen Cecile in 2013 na een pijnlijke val haar schouder brak, en vervolgens revalideerde in het hospitaal, stierf Norbert. Ze ging opnieuw terug naar haar appartement in Brugge. Het alleen wonen lukte niet meer zo goed, daarom verhuisde ze naar een appartement in Tielt. In 2017 werd ze opgenomen in het RVT “Ten Bossche” in Deinze. Een goed jaar geleden kwam Cecile bij ons wonen, haar papa Albert resideerde destijds ook bij ons. Ondanks het “pittige” karakter van Cecile, vertelde ze vele malen dat ze het “getroffen” had met de goede zorgen van het verplegend personeel. Tijdens een nieuwe ziekenhuisopname werden naast longkanker ook nierkanker en blaaskanker vastgesteld. Op 15 maart sliep Cecile rustig in. Aan haar kamermuur een schilderij van haar papa, geflankeerd door een foto van haar, samen vioolspelend…

12

Georges Bruyneel Er was eens heel lang geleden in de bossen van Vlaanderen een boswachtersechtpaar. Ze luisterden naar de namen Alfons en Celina. Op een mooie lentedag zaten ze op het bankje onder de grote oude eik te genieten van de mooie dag. Plots landde voor hen een ooievaar. Deze prachtige vogel die door God gestuurd was bracht hen een zoontje. Ze namen hem met veel liefde op in hun gezin en gaven hem de namen Georges Asther Theophiel. De jongen groeide al spoedig op en beleefde met zijn vrienden vele avonturen in het uitgestrekte bos rond het sprookjeskasteel van Poeke. Soms voelden ze er zich als de ridder op het witte paard uit de sprookjes, maar bij gebrek aan een paard moesten ze zich dan maar tevredenstellen met een witte koe. Op andere keren voelden ze zich als echte Flandriens en koersten van de ene naar de andere kant van het park, maar zo sterk als Briek Schotte zijn ze nooit geworden. Zoals alle andere kinderen trok Georges uiteindelijk naar school. Zijn eerste schoolbroekjes versleet hij op de banken van het plaatselijke schooltje. Later trok hij met de tram naar de grote school in Tielt en leerde aldaar de stiel van schoenmaker. Nu hij een diploma op zak had, begon het serieuze leven en mocht hij gaan werken. Iets dat hij noodgedwongen vele jaren volhield. Maar het mooie bos en de vogels lieten hem nooit los en zouden van hem een fervente vinkenier maken. Door de jaren heen zou hij vele goede resultaten behalen, en zelfs éénmaal de zeldzame Keizerstitel weten te bemachtigen. Eenmaal volwassen stapte hij in het naburige dorp in het huwelijksbootje met zijn droomprinses Georgine. Het jonge paar vestigde zich te Aarsele alwaar ze algauw nieuwe vrienden maakten. En zoals het in een sprookje hoort leefden ze nog lang en kregen vele kinderen. Eerst kwam Marleen, en ze zagen dat het goed was. Daarop volgden nog Martine, Marc en Petra. Toen zijn ze er maar mee gestopt want hun huisje geraakte stilaan vol. Ze brachten hun kinderen met veel liefde en de nodige strengheid op.

13

Ondertussen kwamen er ook 9 kleinkinderen en 1 achterkleinkind. Je had het geluk vele jaren samen met moeder van uw pensioen te genieten. Fietstochten maken met de vrienden, tuinieren en met uw vinken naar de reke trekken. Maar plots liet je uw geliefde tuin en vinken voor wat ze waren, voor ons een teken aan de wand dat het minder ging met uw gezondheid. Thuis wonen werd steeds moeilijker en uiteindelijk trok je samen met moeder naar het rusthuis. Het is daar dat we zondag in alle vroegte afscheid van je moesten nemen, dit juist op het moment dat de eerste vinken opnieuw hun suskewiet laten horen. Je bent nu onderweg naar het grote woud aan de overkant waar de vinken eeuwig zingen. Papa het gaat je goed daar aan de overkant en ooit zien we elkaar daar terug. Vanwege moeder, uw kinderen, kleinkinderen, achterkleinkind en de vele mensen die hier wegens de uitzonderlijke omstandigheden niet aanwezig kunnen zijn. We gaan je missen.

14

Gerard Dhondt Gerard D’Hondt werd geboren te Gent op 8 mei 1930. Op 19 maart is hij overleden in het Sint – Andriesziekenhuis te Tielt. Hij was enig kind en zijn ouders hadden een transportbedrijf en verzorgden rouwdiensten. Ook verhuurden de ouders van Gerard een huis aan Aimé Martens- Cleppe die een fietsenwinkel uitbaatte met zijn vrouw, zij was de zus van Albertine Cleppe die later de vrouw van Gerard zou worden. In 1957 trouwden ze, samen kregen ze 6 kinderen, 8 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen. Ze woonden 6 maanden in de =Sint – Michielsstraat, daarna kochten Gerard zijn ouders restaurant “De La Boucherie” in de Stationstraat. Dit bouwden ze om tot het bekende transportbedrijf D’Hondt, waar ze ook de rouwdiensten verzorgden. Later werd het transportbedrijf verhuisd naar het industriepark. Op een gegeven moment werkten ze met 62 personeelsleden. Als Albertine en Gerard gestopt zijn met werken werd de roudienst verkocht en overgelaten aan Bockelandt – Dhondt. 4 jaar hebben Albertine en Gerard op de Egemsesteenweg gewoond, maar al snel trokken ze terug naar het Stationsplein. Daar hebben ze 16 jaar lang gelukkige tijden gekend, Gerard zag graag mensen en er kwam veel bezoek. Ze maakten wandelingen met hun hondje Cleo, een Yorkshire, dat 13 jaar oud werd. Gerard heeft als vader veel kunnen doorgeven aan zijn kinderen, zowel beroepsmatig als op menselijk vlak. Hij was een man met een groot hart. Albertine is een goede echtgenoot verloren. Jammer dat we Gerard maar even hebben mogen kennen in ons WZC, maar heel Tielt kent Gerard als een onvergetelijk figuur. We gaan je missen.

15

Yvonne Penninck Yvonne Penninck kwam samen met haar man

Lucien Claeys in maart 2015 in het

woonzorgcentrum wonen. We leerden hen kennen

als zeer aimabele hartelijke mensen. Ze waren

een uitermate hecht koppel en toen Lucien stierf,

brak Yvonne haar hart. Ze had intens verdriet en

de familie omringde haar met nog meer warmte

en liefde dan voorheen. Beetje bij beetje krabbelde

Yvonne terug recht. Al bleef het gemis altijd

aanwezig…

Yvonne haar dagen waren gevuld met de krant

lezen, naar buiten kijken, mijmeren over vroeger,

herinneringen ophalen met een lach of een traan, bezoek

ontvangen en altijd met de glimlach op het gezicht. Content met

de soep, koffie of versnapering die we brachten, content over de

zorg en het eten, content met alles eigenlijk. Yvonne bleef zelfs

toen haar gezondheid een beproeving werd, optimistisch! Wij

konden allemaal van haar leren!

Haar familie was superbelangrijk voor haar. Ze vertelde er graag

over, muziek was een gedeelde familiepassie en ze fleurde hiervan

op! Yvonne woonde bijna 5 jaar bij ons op afdeling de linde. Het

was dankbaar om haar en haar familie te leren kennen!

Omringd door haar familie stierf Yvonne op 18 maart.

16

Julienne Taghon Julienne zag het levenslicht op 19 juni 1936. Ze groeide samen met haar 3 broers en 2 zussen op in Aalter. Haar moeder baatte een café uit en als kind hielp Julienne daar vaak een handje. Na de lagere school ging zij o.a. werken als dienstmeid en slagboombewaakster. Dit laatste deed Julienne heel graag. Julienne huwde met Jozef D’Hondt. Het jonge paar ging in Ruiselede wonen. Samen kregen ze 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters. Julienne stopte toen met werken. De zorg voor de kinderen en het huishouden kwamen op de eerste plaats. Na enkele jaren verhuisde het gezin naar Tielt om daar hun leven verder op te bouwen. Julienne was een levendige, opgewekte vrouw. Graag aanwezig op feesten en familiale aangelegenheden. Ze had dan ook een bijzondere band met haar kinderen en kleinkinderen. In augustus 2018 kwam zij naar het WZC wonen. Ter gevolge va gezondheidsproblemen kon Julienne zich moeilijk uitdrukken. Ze kon wel nog genieten van muziek, van gezelligheid en natuurlijk van de dagelijkse bezoekjes van haar man Jozef. Julienne is vredig ingeslapen in het WZC op 18 maart.

17

Agnes Braekevelt Agnes Braekevelt werd geboren in Tielt, op 19 april 1930. Ze trouwde met Joseph De Vooght, samen kregen ze vijf kinderen. Agnes maakte van hun huis in de Manestraat een gezellige thuis. Iedereen was er welkom, vele vrienden en vriendinnen van de kinderen kwamen vaak langs omdat ze van de gezellige drukte hielden. Agnes was erg handig, ze kon naaien als de beste en maakte mooie kledij voor de kinderen, voor haarzelf, voor familie en vrienden. De kinderen gingen het huis uit, maar kwamen graag terug “naar huis “ met hun partners en later met hun kinderen. Zeker na het overlijden van haar echtgenoot Joseph in 2003, keek ze uit naar elk bezoek van haar familie. Ze bleef druk bezig met naaien en breien, met stapels wafels bakken voor vele gelegenheden, en ook de achterkleinkinderen leerden haar zo kennen als een altijd bezige oma. Agnes hield van uitstappen en reisjes, ze ging naar Lourdes, naar de Provence, naar Spanje en Tenerife, naar Polen en zelfs naar het verre Griekenland. Maar ook gewoon in Tielt ging ze graag op stap, wandelen in de Kortrijkstraat, of met vrienden naar de Markt voor koffie. Haar favoriete uitstap in Tielt was naar de Poelberg, eerst naar de grot om een kaarsje aan te steken en dan naar de cafetaria voor koffie en een pannenkoek. In 2016 kwam ze in WZC Deken Darras wonen. Het viel haar zwaar om na bijna 60 jaar haar huis te moeten verlaten. Ze was graag thuis, ze hield van haar vrijheid, van zelf beslissen waar en wanneer ergens naartoe gaan. Maar ze leerde mensen kennen en ontmoette oude bekenden, ze wandelde graag rond op haar afdeling, ze ging graag mee naar de cafetaria als er kinderen op bezoek kwamen. En zo werd het WZC stilaan haar nieuwe thuis.

18

Wilfried Lambert Wilfried is geboren op 19 november 1936. Hij had 4 broers en 1 zus. Hij werkte als vrachtwagenchauffeur bij de firma Cools in Deinze. 60 jaar geleden trouwde hij met Lutgarde De Bel die eveneens in ons WZC verblijft. Eind vorig jaar vierde ze hun diamaten jubileum. Voordien woonden ze in een huis langs de Deinsesteenweg in Aarsele. Samen kregen ze 3 kinderen, 2 zonen en 1 dochter. Op 27 april 2015 kwam Wilfried in het WZC wonen op afdeling de Bolster. We herinneren Wilfried als een sterke, lieve man. Hij praatte graag over z’n werk en vrachtwagen. Hij was een fervent autorijder en was fier op zijn mooie wagens. Zijn zonen Chris en Benny kwamen regelmatig op bezoek. Elke woensdag kwam Linda, zijn dochter, Wilfried halen om hem een fijne namiddag te bezorgen. Bij mooi weer hielp hij soms in de tuin of genoot hij van een pannenkoek of ijsje. Elke namiddag genoten Lutgarde en Wilfried ervan om samen te zijn. Hij laat nu een leegte achter bij Lutgarde en zijn kinderen. Hij werd 84 jaar.

19

Carola Wambeke

Carola werd geboren op 29 februari 1920 te

Wingene. Ze was de jongste telg van de familie.

Toen ze vier jaar was, verhuisde de familie

Wambeke naar Schuiferskapelle. Daar ging ze tot

haar 14de naar school. Daarna hielp ze bij haar

ouders in het huishouden. Op de schommels op de

kermis leerde Carola de liefde van haar leven, Frits,

kennen. Carola en Frits huwden op 6 februari

1942. Samen kregen ze twee kinderen: Rita en

Hugo. Carola heeft altijd hard gewerkt. Ze had een

eigen schoenwinkel in Schuiferskapelle. Toch was

er ook sprake van ontspanning: Elke zondag

trokken Carola en Frits er met de auto op uit.

Midden de jaren 70 besloot Carola te stoppen met de winkel en

focuste ze zich op het huishouden en haar gezin. Ze had er plezier

in om truien en sjaals te breien of te haken voor haar kinderen en

kleinkinderen.

Carola en Frits bleven erg lang thuis wonen. Pas in oktober 2019

verhuisden de twee naar het WZC om verder te genieten van hun

leven. Ze kwamen terecht bij ons op de Wilg. Carola verwelkomde

ons met een glimlach als we binnenkwamen met een tasje soep of

iets lekkers. Ook voor een babbel mochten we ons naast haar in

de zetel neerploffen. Want vertellen dat deed ze graag, vooral over

de tijd waarin ze haar man leerde kennen. Ook genoot ze volop

van het bezoek van haar kinderen, kleinkinderen en

achterkleinkinderen. Maar het liefst spendeerde ze haar tijd bij

‘Frietje’ op hun kamer. Carola was een warme, vriendelijke en

dankbare vrouw.

Op 23 maart is ze plots van ons heengegaan. Ze mocht bij ons

nog haar 100ste verjaardag vieren. We wensen haar man en

kinderen veel sterkte toe in deze moeilijke tijden!

20

Jarigen in april

Jarige bewoners in april 2020 Afdeling de Beuk

Etienne Braekevelt 4 april 1924 96 jaar

Maurice Minne 11 april 1919 101 jaar

Afdeling de kastanje

Liliane Cleiren 1 april 1942 78 jaar Lisette Vanderplaetse 10 april 1926 94jaar Jeanne Verhamme 23 april 1933 87 jaar Jacqueline Bruneel 25 april 1936 84 jaar

Afdeling de Bolster

Francine Naert 21 april 1926 94 jaar Simonne Cosman 27 april 1932 88 jaar

Afdeling de Wilg

Hubert Icket 16 april 1942 78 jaar

Afdeling De Linde

Irena Debacker 8 april 1925 95 jaar Maria Madeleine De Splenter 28 april 1927 93 jaar

Res. Ampe

Vera Mestdag was jarig op 11 maart, ze werd 77 jaar. Proficiat!

Marguerite Moerman 5 april 1934 86 jaar Marie Josée Dumon 8 april 1928 92 jaar Maria De Clercq 26 april 1926 94 jaar Laura Lannoo 29 april 1934 86 jaar

21

Jarige personeelsleden in april 2020

Tineke Vanpachtenbeke Zorgkundige afdeling De Bolster

3 april 1986 34 jaar

Marie-Claire Lanckriet Schoonmaakster

11 april 1964 56 jaar

Elke Vroman Ergotherapeute

11 april 1982 38 jaar

Annelieke Borms Schoonmaakster

12 april 1998 22 jaar

Stefaan Van Rechem Hoofdverpleegkundige

14 april 1962 58 jaar

Angelo Denolf Zorgkundige afdeling De Bolster

15 april 1991 29 jaar

Louise Lannoy Verpleegkundige afdeling de Linde

15 april 1997 23 jaar

Nadine Warnez Keukenmedewerker

16 april 1966 54 jaar

Els Van de steene Zorgkundige afdeling De Wilg

17 april 1976 44 jaar

Nadine Nemegheer Zorgkundige afdeling De Linde

18 april 1962 58 jaar

Anja Biebuyck Verpleegkundige afdeling De Kastanje

23 april 1977 43 jaar

22

Mijmerend door Kanegem

Door Julien Verbrugge: Mijmerend door Kanegem - deel 3 en slot We sloten ons tweede deel af met een opsomming van de zusters en juffrouwen leerkrachten in de meisjesschool. We sluiten hierbij aan. Het moet een komen en gaan van zusters zijn geweest want zoveel vrouwen je ondervraagt evenveel verschillende antwoorden je krijgt. Raynilde Billiet wist er nog aan toe te voegen dat zuster Leonarda er kok was en zuster Liesbeth de voordeur bediende. Wanneer u als Kanegemse deze alinea leest hebt u mogelijks nog andere namen. Mijn excuses voor de twijfels. Wel is er eensgezindheid dat de drie bewaarklasjes evenals het eerste en tweede leerjaar gemengd waren en onderdak vonden in de meisjesschool. Zaten ze samen in de klas, op de speelkoer waren ze wel gescheiden. Het is momenteel nog de enige school in Kanegem. Momenteel zijn er twee kleuterklassen met een 35 tal

peuters en zes leerjaren waar in totaal een honderdtal leerlingen onderricht krijgen. De school van Kanegem valt onder de directie van die van Aarsele. Ze verdient wel een opknapbeurt. Voor het heilig vormsel dat maar om de twee jaar plaats

vond voor twee leerjaren samen kwam de bisschop toen nog in eigen persoon. Die plechtige verschijning met mijter en veel ceremonie deed in ons een zekere trots ontbranden. Dit was geen uitbundige feestdag zoals nu en kreeg zijn beloop op een doordeweekse dag. Zelfs de plechtige communie, steeds op Heilig Sacramentsdag, was iets wat zich beperkte tot het eigen gezin. Je vertoefde die dag veel in de kerk (communie-mis, hoogmis, lof). Een studiofoto nemen was toen nog enkel voor de beter gegoeden weggelegd. Wel moest je naar de tantes en de beste vrienden en buren hollen om “je te gaan tonen”. De fooi die je in de hand

23

kreeg gestopt diende je bij thuiskomst aan moeder af te geven. Vader was gewoon naar zijn werk.

De zusters zijn al een hele tijd uit Kanegem verdwenen en het gebouw verkocht. Hierin woont nu de van wijd en ver gekende arts Ludwig Ombrecht. Vermoedelijk in 1977 hier gestart als gewoon huisdokter ontpopte hij zich tot gerenommeerd specialist in rug- en gewrichtsklachten, met klanten van ver en nabij en ellenlange wachtlijsten als gevolg. Dit voorbij bevond zich de winkel van Tuurke Van Gansbeke. Je kon er terecht voor alle slag van rookwaren. Snuif in platte bruine of ronde witte doosjes was die tijd in en vooral een courant vrouwenartikel. Dan kwam je aan de schoenwinkel van Elza Vanderhaeghen (wed. Vandeputte). Het laatste huis op de linkerzijde van de Kanegemstraat in onze richting was bewoond door kleermaker Oscar De Necker-Maria Vanovenacker. Ze hadden twee dochters, Monica en Hilda die beiden vrijgezel bleven. Palend aan de woning van de familie De Necker lag de jongensschool. Ter nagedachtenis eraan werd hier in 1963 de vrijheidsboom opnieuw geplant. De jongensschool telde maar twee graadklassen. De oorzaak waardoor maar twee klassen is veel vroeger te zoeken. Vroeger liepen omzeggens geen landelijke jongens, die de meerderheid vormden, school. Ze sprongen bij op het eigen erf of werden uitbesteed als koeier op een boerderij. “Geletterd zijn” zoals men het noemde, was dan ondergeschikt aan geld verdienen. Het derde en vierde leerjaar kenden meester Danneels die opgevolgd werd door Gabriël Boussouw en bij diens overstap naar de derde graadklas, door Marc Arickx. Het vijfde, zesde en zelfs zevende jaar kreeg na meester Oscar Leupe, Gabriël Boussouw voornoemd als leraar. Een achtste leerjaar voor jongens bestond niet te Kanegem. Ze dienden hiervoor uit te wijken naar aanpalende gemeenten, naar het college of naar het VTI. We schenken ook enige aandacht aan minder belangrijker

rechterzijde. Zowat tegenover het klooster vond je coiffeur Achiel De Cock. Hij was zowel heren als dameskapper. Dan trekt het eigenaardig gebouwtje

24

met voorliggende pui onze aandacht. Het is een restant van een veel vroegere melkerij die hier ooit moet gefloreerd hebben. Het hoort bij het erf van wijlen Albert Vanderhaeghen die hier in opvolging van zijn ouders bijkomstig een handeltje dreef in kolen en meststoffen. Het is intussen al ettelijke keren van eigenaar veranderd maar die desolate aanblik is gebleven. Naast de toegang tot de vervallen ast woonde Jozef Claeys, schilder van beroep die, na te zijn ingetrouwd bij zijn schoonouders op den overkant, eigenaar werd van dit huis. Hij hield er meteen winkel in aanverwante artikelen. Zijn dochter Hedwige zette na het stopzetten van het beroep de winkel verder en verkocht meteen schoolboeken en -gerief. Tegenover het Kerkplein, feitelijk het laatste huis in de Kanegemstraat en het enige met balkon, is dat van wijlen meester Henri Danneels met zijn illustere zoon Mgr. Godfried. Meer historische waarde dan een bezienswaardigheid. De rest van de straat behoort administratief tot Kanegem-Dorp. Naast meester Danneels hielden destijds zijn schoonouders een bakkerij. Ene Vandeputte die met Marie-Therèse en Marie-José twee dochters had, baatten een schoenwinkel uit. Er was ook nog smid Baziel Haerinck wiens vrouw Bertha naast metaalwaren als potten en pannen, ook een variatie aan huishoudartikelen verkocht. Op het laatst kwam er zich nog een moderne beenhouwerij vestigen maar die is noodgedwongen moeten stoppen, Kanegem is daar nog niet rijp voor. Als sluitstuk op het dwarsgelegen straateinde hield de familie Gerard Van Daele-Dewinter er café “Den Hert” open. Kanegem heeft steeds gebrek gehad aan woonuitbreidingsgebied. In 1970 kon de Waregemse bouwmaatschappij op aanraden van het gemeentebestuur een stuk grond bezijden de Kanegemstraat waarop nog vijf vervallen huizen stonden, aankopen. Alles werd gesloopt, er werden straten op aangelegd en 30 huizen met garages en centrale verwarming op gebouwd. In 1973 waren ze afgewerkt. Ter herinnering aan de buiten gebruik gestelde cichorei-ast die er stond, kreeg deze nieuwe woonkern de naam “Astenhove”. Rond de eeuwwisseling is deze verkaveling op de zuidkant nog uitgebreid met de woonkernen “Ter Kouter” en “Ten Broucken” naar de hofstede op den overkant. Meteen een verbinding realiserend tussen de Neringenstraat en de Aarselekapellestraat. Een wingebied voor jonge gezinnen. Kanegem kan weer groeien.

25

We zijn rondgewandeld. We rusten uit en gaan daarvoor best ons “harpe snaren” in het uitgebreid landelijk Kanegem dat hier niet aan bot kwam. Misschien kunnen we ons daarvoor aansluiten bij het jaarlijks groot wandelevenement waarmee Kanegem de opening van het bloemenseizoen officieel opent en toch enkele honderden wandelaars aantrekt. Moest Kanegem niet onderdoen qua aantal piepkleine winkeltjes evenmin voor wat het aantal cafés betreft. Ernest Claeys in 1968 welgeteld 86 jaar oud, somde er voor ons 41 op. Dat moment waren er daarvan nog 18 open. Momenteel kan je ze op één hand tellen. De Kalkoven en het ietwat buiten het centrum gelegen restaurant “De Naelde”. Nu is ook “Het Vliegende Paard” terug open. Dan rest nog den Tivoli die maar sporadische openingsuren kent. Adieu al die verschillende cafeetjes met hun verscheidenheid aan vooral uitbaatsters die, zo ze niet zelfstandig waren van diverse brouwers afhingen, met vooral bruin bier dat in verhouding tot nu minder zwaar was. Adieu ook de veelal de vaste klanten die er toen nog één te veel mochten achteroverslaan. Was het zielig het was geen rariteit om toen een dronkenlap waggelend door de straat te zien laveren, soms gepaard aan vallen en een deel van zijn roes uitslapend. Dit zie je tegenwoordig nergens meer. De fusie met Tielt is door de rasechte Kanegemnaar nog niet verteerd, het duo Dezutter-Verbeke is er niet meer en een nieuwe Messias is nog niet opgestaan. De overvloed van toerismebussen is fel verminderd. De bebloeming aan de huizen zwakt eveneens af. Glorieus ingezetene Godfried Danneels is geen paus geworden maar intussen vreedzaam overleden en niet bij zijn ouders zoals hij het had gewenst doch te Mechelen begraven. Kanegem is wel mooier geworden en ieder kent er nog iedereen. Elke inwoner mag er prat op gaan Kanegemnaar te zijn. Met dank aan mijn talrijke informanten met vooral Maria De Craene (kamer 138), Zoé Vanhauwaert (kamer 121) alsmede Hendrik Vuylsteke en de gezusters De Necker, rasechte Kanegemnaars.

26

Terugblik

Carnaval in de P.Z. 25.02.2020

27

Proficiat aan Prins Walter

en Prinses Margriet carnaval

2020 !

28

Kruiswoordraadsel

Opgesteld door Julien Verbrugge Oplossing: p. 56

Thema: lente 1/ Periode tussen winter en zomer - Wanneer. 2/ Een zekere - Autotype van Volkswagen. 3/ Slededier van de Eskimo’s - Werkbij. 4/ Zij - Niet bereid om mee te werken - Mijn Mama’s Moeder. 5/ Tijdrekening - Het themawoord van de maand. 6/ Afgebakende periode - Hij - De medeklinkers uit ‘tube’ 7/ Hondenras - Ongetemde - Johannes (afk. met de banjo). 8/ Deelbaar door twee - Wintersportartikel - Trek in voedsel. 9/ Appelsoort - Hoort bij het huilen. 10/ Kleurige voorjaarsbloem - Haarpommade. 11/ Gezichtseinder - Joris Bekaert. 12/ Oneerbare vrouw - Zuivelproduct - Oude lengtemaat. 13/ Baat - reeds - een koppel. 14/ Verbrandingsrest - Gelooide dierenhuid - Staatshoofd van Venetië. 15/ Riemsluiting - Een puntje - Decimeter. a) Volksfopperij op 1 april. b) Schande - Voorbij - Selenium. c) Dwazerik - Vermindering. d) Muzieknoot - Tussen hoofd en romp - Voorjaarse kelkbloem. e) Franse benaming voor ’juni’ - Zuid-West - Belust op - Van

het goede te veel. f) Ernest Wauters - Dwangmatig verzoek - Geitebaardje - Boom. g) De vierde maand - De medeklinkers uit ‘laks’ - Lentemaand. h) Dwarsmast aan zeilschip - Regie - Reeds. i) Muzieknoot - Afwijzing - Een kleinigheid - Medeklinkers uit ‘diep’. j) Ademt (volkstaal) - De letters van ‘lek’ in een andere volgorde - Muzieknoot. k) Jong schaapje - Jonkheid, frisheid. l) Waarmee je spreekt - Vroege gele weidebloem.

29

A B C D E F G H I J K L

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

30

Woordzoeker

Zoek volgende woorden in onderstaande rooster, horizontaal, verticaal en diagonaal:

Narcissen – bloembollen – moestuin – zonlicht – vitamines – wandeling – lentekriebels – gras – terrasjesweer – fluiten – stekjes – lentemoeheid – vogelnestje – blotebenen – fietstochtje – lammetjes – paaseieren - strandwandeling

H G R A S O N A R C I S S E N E R A P

B L E N T E F L U I T E N I S I S F A

L E N T E M O E H E I D H E T N E I A

O Z O N L I C H T D A L A M M E J E S

E L A N D D E W A N D E L I N G K T E

M N L E N T E K R I E B E L S G E S I

B L O T E B E N E N T E M P E E T T E

O O M O E S T U I N Z O N E R N S O R

L G Z V O G E L N E S T J E A W L C E

L E R W O E L E R K O R T R T O A H N

E S T R A N D W A N D E L I N G N T T

N E A T H V I T A M I N E S U R G J A

W T E R R A S J E S W E E R R D N E W

31

Pasen

Door Aalmoezenier Marc Frenay

Zoek Hem waar Hij te vinden is.

Niet in een verre geschiedenis,

niet in koude stenen,

niet in dode letters.

Hij leeft

overal waar mensen geven om elkaar,

waar mensen kiezen voor de liefde en het leven,

voor schoonheid, goedheid en waarheid,

waar mensen elkaar op de been helpen

en tot leven helpen komen.

Hij laat zich vinden voor wie Hem zoekt,

Hij doet open voor wie klopt,

Hij antwoordt aan wie vraagt.

Hij leeft!

32

Tot straks op de troon

Prinses Victoria van Zweden

Victoria Ingrid Alice Désirée werd geboren in Stockholm op 14 juli 1977 als prinses van Zweden, hertogin van Västergötland (Zweeds: Victoria Ingrid Alice Désirée, Sveriges kronprinsessa, hertiginna av Västergötland), ze is kroonprinses van Zweden als oudste dochter van koning Karel XVI Gustaaf en koningin Silvia van Zweden. Victoria heeft een jongere broer, prins Carl Philip (1979) en een jongere zus prinses Madeleine (1982). Op 27 september 1977 werd Victoria gedoopt. Haar peetouders waren kroonprins Harald V van Noorwegen, kroonprinses Beatrix der Nederlanden, haar oom Ralf Sommerlath en haar tante prinses Désirée, barones Silfverschiöld. Haar voornamen dankt ze aan: • Victoria is naar haar betovergrootmoeder koningin Victoria; • Ingrid is naar haar oudtante koningin Ingrid van

Denemarken; • Alice is naar haar oma, Alice Sommerlath, van moeders

kant; • Désirée is naar haar voorouder Désirée Clary, koningin van

Zweden en/of naar haar tante prinses Désirée, barones Silfverschiöld.

De Zweedse dynastieke titel Hertogin van Västergötland werd haar in 1980 verleend, haar echtgenoot is Hertog van Västergötland. In 1979 werd de Troonopvolgingswet uit 1810 (Successionsordningen) gewijzigd. Deze constitutionele wijziging betekent dat de troon ongeacht het geslacht door het oudste kind van de monarch geërfd wordt. Zweden was het eerste land dat deze absolute erfopvolging aannam. Hierdoor werd Victoria op 1 januari 1980 kroonprinses van

33

Zweden en was haar in 1979 geboren broer Carl Philip troonopvolger af. De retroactieve constitutionele wijziging werd schijnbaar niet ondersteund door de koning, die de voorkeur gaf aan zijn zoon als troonopvolger (omdat deze ook als troonopvolger geboren was). Het meerderjarig verklaren van Victoria gebeurde op 14 juli 1995 tijdens een ceremonie in de Staatszaal van het Koninklijk Paleis te Stockholm. Victoria hield aldaar haar eerste toespraak voor de Riksdag.( dit is het Zweeds parlement, het parlementsgebouw staat op het eiland Helgeandsholmen in Stockholm.) Victoria is een "werkend" lid van de Zweedse koninklijke familie met haar eigen agenda gevuld met officiële afspraken. Daarbij ondersteunt ze haar vader met en bij representatieve taken. Victoria is vooral geïnteresseerd in ontwikkelings- en vredespolitiek. Ze is aanwezig bij de besprekingen van de koning met ministers en de adviseurs van buitenlandse zaken. Sinds 2001 onderneemt Victoria officiële bezoeken aan het buitenland als vertegenwoordigster van de koning. In 1996 behaalde ze haar diploma aan het Gymnasium in stockholm. In de zomervakantie verbeterde ze haar talenkennis in de Verenigde Staten en in Duitsland. In 1996-1997 studeerde Victoria Frans aan de Université Catholique de l’Ouest in Angers (Frankrijk) en in de herfst van 1997 volgde ze een speciaal programma in de Riksdag (het Zweedse Parlement), voor beter begrip van de werkzaamheden van de Riksdag. Van 1998 tot en met 2007 volgde ze nog politicologie en geschiedenis, was ze stagiaire op de Zweedse ambassade in Washinghton D.C. en in 2002 stagiaire bij de Verenigde Naties in New York. Zo spreekt Victoria vloeiend Zweeds, Duits, Engels en Frans. Het Kroonprinses Victoriafonds werd in 1997 opgericht als onderdeel van Radiohjälpen, de fondsenwervende tak van Sveriges Television en Sveriges Radio. Het doel van het fonds is het ondersteunen van ontspannings- en recreatieve activiteiten

34

voor kinderen en jonge mensen met een lichamelijke handicap of chronische ziekte. In 1997 bracht Victoria anorexia in de aandacht, door ervoor uit te komen dat ze aan een eetstoornis leed. Victoria verhuisde naar de Verenigde Staten, waar ze professionele hulp kreeg en aan de Yale universiteit studeerde. Door deze drastische beslissing kon Victoria een anoniem leven leiden terwijl ze hulp en begeleiding kreeg zonder dat ze zich zorgen hoefde te maken over de media-aandacht of dat mensen haar op straat zouden herkennen. In november 2002 kwam het boek "Victoria, Victoria!" uit. Daarin spreekt Victoria zich ook uit over haar eetstoornis. Er werd veel gesproken over het privéleven van Victoria, vooral wat relaties betreft. Haar eerste serieuze relatie was met Daniel Collert. In september 2000 werd de relatie van Victoria en Daniel door Victoria in een interview tijdens Expo 2000 bevestigd. Victoria en Daniel Collert gingen in 2001 uit elkaar. Sinds 2002 is ze gezien met Daniel Westling, haar personal trainer en een sportschooleigenaar. Ze liet weten dat ze alleen goede vrienden waren en dat ze er verder niets over kwijt wilde. Er is veel geroddeld over haar vermoedelijke relatie met Daniel, tot aan zogenaamde verlovingen toe. Ook was er kritiek op het feit dat Daniel niet tot haar klasse behoort. In april 2005, toen ze geïnterviewd werd door een Japanse krant, vertelde Victoria: Ik denk dat de moderne manier om te trouwen is wanneer je van elkaar houdt, ook voor de Zweden. Dan maakt het niet uit waar iemand vandaan komt. De kroonprinses noemde geen naam, maar ze zei dat er iemand in haar leven is. De verloving werd in 2009 bevestigd door het Zweedse hof in de vorm van een boodschap op YouTube. Het huwelijk van prinses Victoria en Daniel vond op 19 juni 2010 in de Storkyrkan in Stockholm plaats. Daniel draagt vanaf dat moment de titels Prins van Zweden en de dynastieke titel Hertog van Västergötland, met het predicaat Koninklijke Hoogheid. De datum van het huwelijk werd vastgesteld op dezelfde dag als het huwelijk tussen de ouders van Victoria, Koning Karel XVI Gustaaf van Zweden en Silvia Sommerlath, dat plaatsvond op 19 juni 1976, en het huwelijk van Koning Karel XV van Zweden en

35

Louise der Nederlanden, op 19 juni 1850. Het gekozen jaar is 200 jaar nadat Karel XIV Johan van Zweden tot Zweedse troonopvolger werd gekozen.

Het koppel deed een rondrit door Stockholm in een open koets, de prinses droeg het diadeem van de Cameeënparure

Op 17 augustus 2011 maakte het Zweedse Hof bekend dat Victoria zwanger was. Op 23 april 2012 werd hun dochter geboren, erfprinses Estelle Silvia Ewa Mary. Op 2 maart 2016 beviel ze in Stockholm van een zoon, prins Oscar Carl Olof.

Wapenschild van kroonprinses Victoria van Zweden

36

De madammen van Deken

Darras

De winter voorbij

De lente is eindelijk aangebroken en we gaan langzamerhand weer richting zomer. Het zonnetje komt er eindelijk door en iedereen wordt weer wat vrolijker. We kunnen gaan genieten van de buitenactiviteiten en hoeven ons niet meer alsmaar te verstoppen voor de regen. We kunnen eindelijk zeggen dat het warmere weer eraan komt! De bloemen staan in volle bloei, het zonnetje schijnt en de dikke winterjas kan ingeruild worden voor een heerlijke sjaal met een dunnere jas. Hoe zorg jij voor het ultieme lentegevoel? Pak je jas een sjaal of muts, trek een stevige schoen aan en indien nodig zet je zonnebril op tegen de eerste zonnestralen en niets houdt je dan tegen om een heerlijke wandeling te maken in de binnentuin, geniet van het lekkere weer. Zoek een rustig plekje op in de tuin en geniet van het heerlijke moment in de buitenlucht. Het effect van buiten wandelen wordt nog versterkt door het geluid van vogels en de eerste warmte van de zonnestralen op je gezicht, hou de beelden van de eerste voorjaarsbloemen vast in je geheugen. Wat is er prettiger dan buiten in het zonnetje. Met de eerste zonnestralen kan je ook genieten op een bank uit de wind om een boek te lezen of om gewoon wat te zitten mijmeren. Spoor ook medebewoners aan om eens naar buiten te gaan. Maar hou voldoende afstand! Zo is een deugdoende wandeling in de lentezon niet enkel goed voor je lichaam maar ook mentaal kikker je ervan op. Het is de ideale manier om je hoofd leeg te maken en aandacht te hebben voor je lichaam. Heel wat mensen worden verliefd in de lente. Mensen voelen zich gelukkiger tijdens de lente en hebben meer energie. Het gelukshormoon serotonine neemt toe, maar ook de dopamine en de noradrenaline in je lichaam stijgt. Daardoor krijg je de onweerstaanbare drang om naar buiten te gaan mannen en vrouwen kleden zich een beetje losser. Dat zijn de perfecte omstandigheden om de vonk te doen overslaan.

37

Maar niet iedereen geniet van de eerste lentestralen, men spreekt dan van voorjaarsvermoeidheid of lentemoeheid is een vermoeidheid die - zoals de naam het al zegt - in de lente optreedt. De lente of het voorjaar is de periode dat de donkere dagen van de winter voorbij zijn en we weer kunnen genieten van meer zonlicht. Het zomeruur is weer van kracht en de dagen worden langer. Toch is het mogelijk dat de warmere temperaturen en de grotere hoeveelheid zonlicht niet leiden tot meer energie. Integendeel, sommige mensen hebben in de lente het gevoel extra vermoeid te zijn. In de winter hebben we minder energie door het gebrek aan zonlicht en doen we minder aan beweging. Het lichaam heeft minder mogelijkheden om de afvalstoffen weg te werken via lichaamsbeweging. We leggen dus een soort van reserves aan afvalstoffen aan die nog in het lichaam zijn wanneer de lente nadert. Op dat moment is ons lichaam nog niet fit genoeg om ten volle van de lente te kunnen genieten. Daarom kunnen we ons "lentemoe" of "voorjaarsmoe" voelen. Het duurt dus even voor het lichaam al die afvalstoffen uit het lichaam heeft afgevoerd door bijvoorbeeld zweten en lichaamsbeweging. We gaan ons in het begin van de lente echt vermoeid voelen wanneer we ons fysiek inspannen, maar na verloop van tijd zullen we merken dat ons lichaam fitter en fitter wordt. Ook voldoende tijd doorbrengen in de frisse buitenlucht is hierbij belangrijk. Voorkom voorjaarsvermoeidheid door op tijd naar bed te gaan en zorg voor voldoende regelmaat. Op die manier kan je lichaam zich het beste herstellen. Door lekker naar buiten te gaan en meer te bewegen, ga je je fitter voelen. Ook in de winter brengt de lage blootstelling aan zonlicht met zich dat de meeste mensen niet genoeg vitamine D produceren. Daarom moet je profiteren van het verhoogde zonlicht en in het voorjaar veel in de zon zitten. Ten minste 20 procent van het lichaam moet aan de zon blootgesteld worden – bijvoorbeeld gezicht, armen en handen. Een wolkenvrije hemel is uiteraard erg aanlokkelijk, vooral als je maandenlang geen zon gezien hebt. Maar precies dan mag je niet vergeten om goed te smeren. Omdat we minder in de zon hebben gezeten en minder melatonine hebben aangemaakt, zijn we meer vatbaar voor zonnebrand. Met de juiste voeding kan je je vitamine D gehalte op peil houden. We hebben het dan over eieren of vis zoals haring en zalm. Vitamine D is van belang bij de aanmaak van hormonen,

38

die weer invloed hebben op je stemming. Ook vitamines spelen een belangrijke rol bij vermoeidheid. Een gezonde voeding levert zowel vitamine B als vitamine D. Dus een gouden raad: Door de eerste lentedagen lijkt de zomer ineens ook al een stuk dichterbij. Met meer bewegen en gezond eten pak je twee vliegen in een klap. Je voorkomt voorjaarsvermoeidheid en maakt je lichaam alvast klaar voor de zomer.

Uit de bol in de lente!!!

Eindelijk is er een einde aan die lange winter gekomen want de

zon schijnt al af en toe. Het eerste frisse groen en bloemen in

sprankelende kleuren… In de loop van de winter kun je daar zó

naar verlangen. Geuren verbinden je met de seizoenen en maken

je interieur compleet. Met een friszoete geur neem je alvast een

voorproefje op de naderende lente. Veel bloembollen geuren,

variërend van subtiel lentezoet tot zoet-kruidig.

39

Niets brengt zo snel lentesfeer in de winkel en in huis als bol-op-

pot planten. Ze zijn gemakkelijk, bloeien vrijwel gegarandeerd en

stralen volop energie uit dankzij alle uitbottende bolletjes. Narcis,

blauwe en witte druifjes (Muscari), tulpen, hyacinten en

kivietsbloem of keizerskroon (Fritillaria) komen in het warme

huisklimaat vlot en stralend tot bloei. Bloembollen zijn rare types.

Ze komen in het voorjaar op om uitbundig te bloeien en houden

zich in de zomer stil onder de grond. In de droge bol zit al het

reservevoedsel dat de bloem nodig heeft. De bloemen hebben eerst

een koude periode nodig om ‘wakker’ te worden. Kwekers bootsen

dit natuurlijke proces na door de bollen een tijd in een koelhuis te

bewaren. Nadat ze uit de koeling zijn gehaald, beginnen de bollen

uit te lopen en kunnen wij in huis van de lentebloeiers gaan

genieten. Zo leveren de voorjaarsbrengers al bloemen, ook al is

het daar eigenlijk nog te vroeg voor. Het groeiproces van bol

tot bloem is goed te zien als je een hyacintenbol in een glas water

doet. Zorg dat de bovenkant van het glas even breed is als de bol.

Vul het glas met water en hang de bol in het glas. Zorg dat het

water de bol net niet raakt. Zet het glas met de bol in een donkere

koele ruimte van ongeveer 10 °C. Als de groene punt die uit de bol

gaat groeien twee vingers hoog is, kan de bol naar een lichte,

warme plek worden verplaatst. Hyacinten in een glas bloeien ruim

twee weken en geuren heerlijk.

Gooi na de bloei de uitgebloeide bollen niet weg, maar plant ze

tweemaal de boldiepte in de tuin. Laat de bladeren helemaal

afsterven en doe er een handje organische mest bij. Volgend

voorjaar zullen de bloemen weer opkomen en kun je in de tuin

van ze genieten. Tulpen- en hyacintenbollen kunnen niet meteen

de tuin in: deze moeten op een droge plek ‘overzomeren’ en

kunnen pas in het najaar worden geplant.

40

Tulpen-op-pot zijn verkrijgbaar van speciale botanische soorten die kort en klein blijven tot prachtige cultivars met verschillende bloemvormen, zoals als enkel- of dubbelbloemig, gefranjerde (crispa) en parkiettulpen. De bloem kan een- of meerkleurig zijn, gevlamd of gestreept. Hyacint is verkrijgbaar in klassieke kleuren als roze, wit en blauw, maar ook in nieuwe tinten als purper, zalm en zachtgeel. De losse bloemen aan de steel worden ‘nagels’ genoemd. Hoe meer nagels, hoe rijker de plant bloeit. De hyacint heeft het allemaal: eindeloos veel bloemen, een heerlijke geur en prachtige kleuren. Zet haar op een lichte plek, weg van tocht en verwarming. Veel aandacht heeft deze vrolijke geurbom niet nodig. Eens in de paar dagen een plens water is genoeg. Licht of donker, dat maakt haar niet veel uit. Narcis-op-pot wordt aangeboden in zowel geurende trosnarcissen en klassieke trompetten waarmee ze het voorjaar aankondigt. Knalgeel, wolkenwit en alles er tussenin. Niets geeft je tuin of huis lentekriebels als de narcis. Uit de bollen met groene scheuten groeien gladde stengels met smalle knoppen, die open plooien tot prachtige trompetbloemen. Plant de bollen in terrasbakken of in schalen voor binnenshuis.

Blauwe druif dankt zijn naam aan de druifvormige bloemetjes, die tegenwoordig ook in wit, lila, paars en roze voorkomen.

41

De populaire bolletjes-op-pot hebben een lichte muskusgeur die verwijst naar de wetenschappelijke naam Muscari. Hoe je deze fijn gekleurde bollen-op-pot ook noemt, ze brengen kleur en lente in huis.Hoe koeler de voorjaarsbrengers binnen staan, des te langer ze er zullen bloeien. Regelmatig water geven helpt de bol tot bloei te komen, van teveel water gaat hij rotten.

Fritillaria-op-pot is er als kivieteitje (F. meleagris) met gespikkelde

bloemen die als een eitje aan de stengels hangen. De F. persica is

hoger en forser met veel purperen bloemen in de top.

Keizerskroon (F. imperialis) heeft lange stengels met bovenin sterk

geurende hangende bloemen als kroon.

Tips!

• Mix & match naar eigen smaak!

• Grotere bollen leveren de meeste én de grootste bloemen op.

• Een bol-op-pot voorjaarsbrenger moet goed geworteld zijn en

mag niet los op de pot liggen.

• Hoe koeler de voorjaarsbrengers binnen staan, des te langer ze

er zullen bloeien.

• Regelmatig water geven helpt de bol tot bloei te komen, van

teveel water gaat hij rotten.

• Voeding is niet nodig, die zit al in de bol, wat voorjaarsbrengers

‘easy care’ maakt.

42

Terugblik

In gebruik name van de nieuwe woonkamer op afdeling de Linde

43

Wist je dat

de knappe Narcissus zo vol van zijn spiegelbeeld in het water was dat hij te ver vooroverboog en verdronk. Rond de vijver verschenen gele bloemen, de narcissen.

in de serie Schone schijn, Hyacint Bucket en haar zussen namen van bloemen kregen. Hyacint = Hyacint, Bucket = boeket en de zussen Rose = Roos, Violet = viool, Daisy = madeliefje.

er heel wat mensen in Tielt en omstreken witte lakens, lintjes aan hun huis hangen om de mensen die in de zorg-, voedings-, distributie sector werk een hart onder de riem te steken?

44

De winnaar van de korte kamer kwis op afdeling de Linde isssss...Marie Madeleine desplenter K 187

De winnaar van de korte kamer kwis op afdeling de Kastanje...Clara Vanoverberghe K 81

We van Johan Verbeke een hele vrachtwagen vol bloemen gekregen hebben? Dit om de leefruimtes, kamers, bar en bureaus op te vrolijken? Heel erg bedankt!

45

46

Moppentrommel Op een ochtend, in bed, luistert een man naar de radio, samen met z’n mooie blonde vrouw. "Vandaag verwachten we 10 cm sneeuw. Gelieve jullie auto's aan de straatkant met pare huisnummers te plaatsen om het de sneeuwruimers te vergemakkelijken." De vrouw springt uit bed en gaat haar auto verplaatsen naar de pare kant van de straat. De volgende ochtend, hetzelfde scenario : "Wij verwachten 15 cm sneeuw vandaag en vragen jullie auto's aan de straatkant met onpare huisnummers te parkeren om aldus de sneeuwontruiming te vergemakkelijken!" De vrouw haast zich naar beneden en verplaatst haar wagen. De volgende ochtend luisteren ze weer naar de radio : "30 cm sneeuw wordt vandaag verwacht, gelieve dus de auto krrrrrrrr hhhrrrrrrr............................. " Een elektriciteitspanne verstoort de uitzending. Perplex bekijkt de vrouw haar echtgenoot en vraagt : "Wat moet ik doen ? Hij heeft niet gezegd aan welke straatzijde wij de auto moeten plaatsen?" Haar man bekijkt haar en zegt, met veel medelijden : "Waarom laat je je wagen vandaag niet in de garage staan ?"

In het museum staat een man een half uur te staren naar een schilderij met de titel "Lente" Op het schilderij staat een blote dame afgebeeld. Haar sensuele delen zijn bedekt met vijgebladeren. Zijn echtgenote komt naast hem staan, schat de situatie in en zegt venijnig: 'Je wacht zeker tot het herfst wordt?

47

Informatief - COVID – 19 Beste Bewoner, zoals u al ondervonden hebt , zijn er drastische maatregelen genomen om de verspreiding van het coronavirus te beperken. Daarom is het WZC gesloten sinds 13 maart voor al het bezoek, waaronder dus ook uw naaste familie. Het coronavirus is een verkoudheidsvirus dat echter tot een ernstige longontsteking kan leiden met fatale gevolgen. We hebben geleerd uit de uitbraken in andere landen, zoals China en Italië, dat vooral oudere mensen vatbaar zijn en heel ernstig ziek kunnen worden. Mensen met hart of longlijden of met bepaalde medicatie kunnen ook heel ernstig ziek worden. De verspreiding gaat door onzichtbare superkleine speekseldruppeltjes die we rondstrooien als we praten, niezen of hoesten. Daarom dragen alle mensen in het WZC die dicht bij u komen een mondmasker: dit vangt de druppeltjes op en zorgt ervoor dat u niet besmet kan worden. Het ziet er allemaal bevreemdend uit maar misschien went het uiteindelijk wel... als u zelf hoest of neusloop hebt, zou u ook het best steeds een mondmasker dragen. Daarom ook proberen we afstand te houden van min 1,5 meter om die speekseldruppeltjes niet op te vangen van elkaar. De handen wassen en/of ontsmetten doen we nu ook nog meer dan anders. Ook u mag dat geregeld doen!! Iedereen doet zijn uiterste best om het virus buiten te houden... we weten nog niet hoe lang we die superstrenge maatregelen zullen moeten toepassen, dat horen we van het Agentschap Zorg en Gezondheid. Mochten we helaas op een dag toch een besmetting vaststellen bij een bewoner of een zorgkundige, dan zullen de gepaste maatregelen genomen worden. Er wordt een test gedaan met een staafje in de neus. Een aantal uur later weten we dan of de persoon met het coronavirus besmet is of niet. Intussen wordt de bewoner wel al apart gehouden in zijn kamer, er hangt dan een speciaal bordje aan zijn deur. We hebben hiervoor al heel veel voorbereiding gedaan om een besmette of zieke bewoner zo goed mogelijk op te vangen in een

48

geïsoleerde afdeling, omdat we ook de andere bewoners en verzorgers zo veel mogelijk willen beschermen. Er is dan ook steeds overleg met familie, huisarts van de bewoner en specialist in het ziekenhuis. We gaan steeds open en helder en duidelijk communiceren over onze aanpak en over de bewoners. als er vragen of onduidelijkheden zijn, mogen die steeds gesteld worden. Intussen proberen we ons allemaal zo goed en zo kwaad mogelijk aan te passen aan deze uitzonderlijke situatie. Eens zal het voorbij zijn! Dr. Heidi Denolf CRA WZC Deken Darras

49

Maar de lente wist het

niet…. Het was begin 2020… De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug, Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart…

Het was Maart 2020… De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch…Iedereen wist wat er aan de hand was

Maar de lente wist het niet En de bloemen bleven bloeien En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan En de zwaluwen kwamen terug En de lucht werd roze en blauw Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020… De jongeren studeerden online, vanuit huis Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken Mensen moesten vanuit huis gaan werken Ondernemers kwamen in de problemen De meeste kinderen konden niet meer naar school Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld…Iedereen wist het

50

Maar de lente wist het niet en het ontsproot Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren Het was Maart 2020

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk In de supermarkt waren allerlei schappen leeg Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk… Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit… En de weken duurden ineens veel langer… En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen… De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held… De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht…Iedereen wist wat er gebeurde

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien De Magnolia stond in de knop De vogeltjes begonnen aan hun nestjes

En toen… Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit Sommigen leerden een nieuwe taal Sommigen ontdekten kunst Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug

Anderen stopten met onwetend onderhandelen Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen

51

Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen Mensen herstelden van hun stressvolle leven Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen…

En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen… Dat wisten we allemaal

52

En de lente wist het niet, En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit En het werd steeds warmer En er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding… De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was En dat het virus had verloren! Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!! En toen ging iedereen de straat op… Met tranen in de ogen… Zonder maskers en handschoenen… De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was En de wereld was mooier en liefdevoller geworden En de mensen waren humaner geworden En ze hadden weer waarden en normen De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer…. Omdat de lente het niet wist En hij was er nog steeds Ondanks alles Ondanks het virus Ondanks de angst Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist, leerde iedereen de kracht van het leven…

Irene Vella

53

Sfeerbeelden

54

Foto van de maand

Fotograaf: Griet Tack

55

‘t Kamielke

Uitzonderlijk gaat ’t Rijdend winkeltje door op dinsdag namiddag!

Wil je iets specifieks bestellen? Geef dit door aan de

ergotherapeute van de afdeling.

Dinsdag 7 april 2020

Dinsdag 14 april 2020

Dinsdag 21 april 2020

Dinsdag 28 april 2020

56

Oplossing puzzel Kruiswoordraadsel

A B C D E F G H I J K L

1 V O O R J A A R A L S

2 E N E U P A S S A T

3 R E N D I E R I E M E

4 Z E O N W I L M M M

5 E R A L E N T E

6 N F A Z E I E T B

7 D O G W I L D E J O

8 E V E N S K I E E T

9 R E N E T S N I K E

10 K R O K U S G E L R

11 E M K I M T J B

12 S L E T K A A S E L

13 D N U T A L D U O

14 A S L E E R D O G E

15 G E S P S T I P D M

57

Openingsuren en spreekuren

Bezoekuren

Enkel in samenspraak met de directie

Onthaal – administratie

van maandag t.e.m. vrijdag

08u00 - 12u00 / 13u00 - 17u00

Polyvalente zaal

van maandag tot vrijdag Weekend

13u00 – 17u00 Gesloten

Maatschappelijk werker, Lies Derluyn

van maandag t.e.m. vrijdag niet op woensdag

08u30 – 12u00 / 13u00 – 17u00

Voorzitter, Pascale Baert

Op afspraak

Moreel consulent

Op afspraak

Diensten van Zorg Tielt

WZC Deken Darras

Schependomstraat 4 – 8700 Tielt / tel.: 051/42 79 70

Infokanaal: zendernummer 999

Website: http://www.ztielt.be

Serviceflats Residentie Ampe

Deken Darraslaan 19 – 8700 Tielt / tel.: 0479/87 80 57

Dagverzorgingscentrum Huyse Kenhoft

Deken Darraslaan 17 / tel.: 051/40 62 76

Dienstencentrum ’t Vijverhof / Thuiszorgdiensten (Minder Mobiele Centrale – Warme

Maaltijden – Klusjesdienst – Poetsdienst)

Kortrijkstraat 66-68 / tel.: 051/40 26 46

Kapsalon

Er kan een afspraak gemaakt worden via het verplegend personeel van uw afdeling.

’t Rijdend winkeltje Kamielke en rijdende bibliotheek

Iedere dinsdagnamiddag tussen 13u30 en 16u00 komt er iemand van het ergo team langs op de kamer.

Wens je iets te kopen die niet in het assortiment zit, geef dit dan door aan de ergotherapeute van je

afdeling.

Met medewerking van:

Directeur: Hilde Van Maele

Redactieploeg: Marieke Coudenys, Greta Van Keirsbulck, Sabrina Pauwels