Een jaar lang draait het project nu en inmiddels hebben vierduizend belangstellenden een bezoek gebracht aan Kijkbungalow Minerva in Hoogkerk. Johan Meijering en vriendin Marije Breeuwsma geven met hun kijkwoning bezoekers de gelegenheid iets te leren van hun inspirerende kijk op wonen. Hun oor-spronkelijke rijtjeswoning moest wij-ken voor een huis boordevol eigen-zinnige en vooral multifunctionele woonideeën en kunstwerken. Het woonproject is uitgegroeid tot een uniek samenwerkingsverband van een groot aantal zelfstandig opererende specialisten. Van kunstenaars tot architecten en verlichting-experts. Het éénjarige bestaan van de kijkbunga-

low werd onlangs dan ook feestelijk gevierd.

Kijkbungalow Minerva is geen modelwoning maar een woonhuis van twee idealistische mensen, beiden

enthousiast over alles wat met wonen en wooncultuur te maken heeft. Meijering en Breeuwsma stelden vorig jaar okto-ber hun ‘gewone’ rijtjeshuis, een premie C-bungalow, na een grondige verbou-

wing open voor het grote publiek. Dit om mensen gratis en onafhankelijk advies en informatie te geven over wonen en alles wat daarbij komt kijken. Initiatiefnemer Johan Meijering heeft al zijn creati-viteit op de woning losgelaten. Het is inmiddels het negende huis dat hij verbouwd heeft. Hij is socioloog/

“Noord-Nederland Business”, jaargang 8, no. 5, november 1992, pagina 24, 25 en 27

Kijkwoning met multifunctionele woonideeën en kunstwerken groot succes

KIJKBUNGALOW IN HOOGKERK:

Ik heb nog nooit zo’n leuke

job gehad

“Noord-Nederland Business”, jaargang 8, no. 5, november 1992, pagina 24, 25 en 27

organisatiedeskundige en door een rugblessure aan huis gebonden. “Ik heb nog nooit zo’n leuke job ge-had. Je bent bezig met praktische ideeën die mensen erg aanspreken. Ik krijg de meest fantastische reac-ties. Niemand is hier ooit weggegaan met het idee er niets aan gehad te hebben.” Zes dagen in de week leidt hij belangstellenden rond. Als bezoeker kom je ogen en oren tekort om alle wonderlijke details in je op te nemen. Het huis barst van de multifunctionele en artistieke bezienswaardigheden. Dat de woning in grote mate afwijkt van het oorspron-kelijke bouwplan is al aan de buitenkant te zien. In de Jan van der Zeestraat staan achttien koopwo-ningen op een rijtje. Lage bungalows met een plat dak worden ingesloten door hoge woningen met rode dakpannen. De garagedeur van de laagbouw kijkbungalow is vervangen door een glaswand en in de ruimte daarachter worden de gasten opgevangen. Maar de afwijkende voorgevel is niet het enige dat in het oog springt.

Met de voortuin van de kijkbungalow is ook creatief omgesprongen. Zo staat er in de tuin een wel heel bijzonder kunstwerk. “Erg functioneel,” vertelt Meije-ring. “Het is een lantaarn. Een lichtbaken, dat qua vormgeving is afgestemd op de buurt. De ‘haaietan-den’ van het kunstwerk zien we terug in de rode dakpannen van het huis van de buren. Daarnaast is het een tuinmeubel,” zegt hij doelend op het bankje aan de voet van de paal. Het kunststuk is een symbool geworden van het succes van de kijkwo-ning; Het is inmiddels op de internationale markt gebracht door een verlichtingsfabriek uit Drachten, waar de kunstenaar een baan heeft gevonden.

Participanten “Het is een goed voorbeeld van de samenwerking tussen de participanten,” vertelt Meijering, die al zo’n 120 bedrijven en specialisten aan het project heeft weten te binden. En hij is zeer tevreden over het re-sultaat. “Ik doe niets anders dan mensen met elkaar

in contact brengen. Er komen door mijn tussenkomst twee werelden bij elkaar; de zakelijke wereld, de on-dernemers dus, en de creatieve participanten. Zij zijn

geïntegreerd in dit woonproject.” Meijering kan nog veel meer voorbeelden geven van de unieke samenwerking. Zo staat er in de woning een klok van een uurwerkmaker uit Joure. Het antieke uur-werk is in een modern jasje is gestoken.

“Ik heb die man in contact gebracht met een glasspe-cialist uit Groningen. Nu werken ze samen aan een klok die in glas wordt uitgevoerd. Heel exclusief.” Vijf mensen hebben het afgelopen jaar dankzij het pro-ject een baan gevonden bij een van de deelnemende bedrijven. “Soms voel ik me net één arbeidsbureau in het klein.” De samenwerking tussen de verschillende partici-panten is een voorwaarde voor exploitatie van de kijkwoning. Het project is geadopteerd door Acade-

Soms voel ik me net een arbeidsbureau

in het klein

“Noord-Nederland Business”, jaargang 8, no. 5, november 1992, pagina 24, 25 en 27

mie Minerva in Groningen als studieobject. Voor de exploitatie is Meijering afhankelijk van donaties en giften van het bedrijfsleven. “De deelnemers hebben het gevoel mee te doen aan iets unieks.” De socioloog wordt er zelf in financieel opzicht niet veel beter van. “Zakelijk gezien zou het een gat in de markt kunnen zijn, maar zover wil ik niet gaan. Voor mij is het een idealistisch project en dat moet zo blijven. Mijn eigen belang is dat ik mijn ervaringen, opleidingen en deskundigheid bij elkaar breng. Het organiseren van dingen is mijn lust en mijn leven en ik houd van nieuwe, aparte uitdagingen,” verklaart Meijering zijn enthousiasme voor het kijkwoningproject. Alle meubels en aanpassingen heeft hij grotendeels uit eigen zak betaald. Van de betrokken onderne-mers ontvangt hij alleen een kleine provisie als hij klanten naar hen doorverwijst. De onafhankelijkheid is voor hem erg belangrijk. “Ik wil oprecht en eerlijk voorlichting geven en wil niet geremd worden door wie dan ook. We hebben hier 101 ideeën voor be-

langstellenden, van heel klein tot wat groter. Mensen hoeven of moeten niets, ze worden niet besprongen door een verkoper.”

Praktische ideeën Meijering en Breeuwsma kochten de woning op tekening en besloten een aantal belangrijke bouw-

kundige wijzigingen door te voeren. Muren zijn bij de bouw achterwege gelaten of ver-vangen door glazen puien. Dat het vooral om praktische ideeën gaat, blijkt direct al

als je de woning binnenkomt. Twee dakkoepels in de ruimte die garage had moeten worden zorgen voor een goed verlichte ontvangsthal. Bij de ingang hangt een multifunctionele verwarming aan de muur; De radiator dient tevens als kapstok. “Met een natte jas naar binnen en met een droge weer naar buiten,” licht Meijering toe. Een ander voorbeeld is de verrijdbare, licht gebogen wand, die de rommelige hoek met de wasmachine en het wasgoed uit het zicht houdt. “Het idee van deze

De bad-slaapkamer is uitgevoerd in zalmroze marmer.

Het is een lantaarn

“Noord-Nederland Business”, jaargang 8, no. 5, november 1992, pagina 24, 25 en 27

wand kunnen mensen afhankelijk van eigen smaak en budget in hun huis toepassen.” Wit is al weer ‘uit’ volgens Meijering. “We gaan steeds meer toe naar warmere kleuren.” In zijn huis overheersen de kleu-ren zwart, oranje, groen en jasmijn. Daarnaast is er veel, heel veel glas. De glazen wanden van plafond tot de grond geven een enorm ruimtelijk effect. De woning en patio zijn daardoor één geheel geworden. De eenheid binnen–buiten wordt nog eens extra be-nadrukt doordat de groene plavuizen van de keuken gewoon van binnen naar buiten doorlopen in de tuin. Zelfs met het kleinste kamertje is heel creatief omge-sprongen; het toilet heeft één spiegelwand, waardoor de ruimte een keer zo groot lijkt.

Contrast Er is grote zorg besteed aan de inrichting van het huis. Het contrast tussen oudere en moderne kunst-voorwerpen geven het huis een speciale sfeer. Zo is er ultra moderne verlichting, maar voor de glazen pui tussen woonkamer en tuin hangt ook een glas-in-lood raam waarin de groene tinten van de rest van de inrichting in terug te vinden zijn. Klapstuk is de originele oude jukebox, die een promi-nent plekje in de moderne woonkamer toebedacht is. “Dat is mijn grote trots,” zegt Meijering, doelend op de Wurlitzer uit 1948. “Daarmee wil ik laten zien dat oud en nieuw heel goed te combineren is. Mensen moeten niet te bang zijn. Als ze van een heel moderne inrichting hou-den hoeven ze een stukje nostalgie niet te schuwen.” Ook de bad-slaapkamer is een uitstekend voorbeeld van de harmonieuze combina-tie tussen oud en nieuw. De muur tussen beide ruimtes is komen te vervallen, waardoor een ruime bad-slaapkamer is ontstaan. Het vertrek is ingericht in een Romeinachtige stijl. Zalmroze marmer overheerst. In twee zwarte zuilen, ‘die de relatie met de oudheid benadrukken’, is verlichting aangebracht. Kunst is een heel belangrijk item geworden in de kijk-

bungalow. De woning doet dienst als expositieruimte voor kunstenaars die hun schilderijen en beeldende kunst aan de man willen brengen. Daarnaast worden er culinaire avonden georganiseerd.

Voorlichting “Goede voorlichting is heel belangrijk als het op wonen aankomt en dat schiet er vaak bij in,” is de stellige overtuiging van Meijering. “Mensen durven vaak niet. De binnenhuisarchitect is de eerste grote drempel die ze moeten nemen. Veel mensen weten niet dat je vrijblijvend een eerste gesprek kunt voe-ren. Daarnaast is het jammer dat aannemers poten-tiële kopers zelden wijzen op extra mogelijkheden en aanpassingen van het oorspronkelijke bouwplan. Dat is voor hen immers alleen maar lastig. Het zou ide-aal zijn als de aannemer een totaal-pakket aanbiedt met verschillende mogelijkheden en de prijskaartjes daarbij. De klant heeft recht op inspraak. Maar vaak is die te timide, te onzeker. Ik hoop dat ze hier ideeën wegpikken en dan kunnen zeggen ‘we willen het huis wel kopen maar dan met lichtkoepels, zo’n badka-mer, met een pui’ en ga zo maar door.” Bij de start van het project is besloten de woning voor een periode van minimaal twee jaar open te stellen voor het publiek. “Verlenging van die periode is af-hankelijk van het feit of we de exploitatiekosten rond

De eet- en werkkamer met op de grond en aan de muren kunstwer-ken die geëxposeerd worden in de kijkwoning

“Noord-Nederland Business”, jaargang 8, no. 5, november 1992, pagina 24, 25 en 27

kunnen krijgen. Afgelopen jaar hebben we bijna dek-kend gedraaid.” Wat Meijering betreft wordt de peri-ode dan ook verlengd, zijn rol in het geheel is hem op het lijf geschreven. “Ik heb een soort ombudsfunctie, reik mensen praktische ideeën aan op het gebied van wonen. Ik zou niets liever willen doen.”

De Kijkbungalow Minerva is voor nieuwsgierige mensen gratis te bezoeken na telefonische af-spraak met Johan Meijering (050-567964, ´s och-tends tussen 9 en 10 uur).

Theresa Koeleman INA REITZEMA