40 RUNNER’S WORLD | SEPTEMBER 2012

Donderdagochtend , half zes. Armand Lavèn oogt opval-lend fris voor een man die zojuist, als eerste loper, de top van de Alpe d’Huez

heeft bereikt. Hij doet al voor de vijfde keer mee, dat helpt natuurlijk. En hij heeft zich ingehouden, want hij wil nog vier keer omhooglopen die dag. Het liefst zou hij zich ook zo snel mogelijk omkle-den voor de autorit naar beneden, maar een medewerker van het NCRV-

radioprogramma Knooppunt Kranenbarg houdt hem op. Of hij tijd heeft voor vra-gen. Natuurlijk heeft Lavèn dat. Armand Lavèn (43), de voorman van het Alpe d’HuZes-lopers peloton, heeft tijd voor iedereen.‘Bij mijn eerste deelname’, vertelt hij la-

SAMEN UIT HET DALWat begon als een krachttoer van een groepje fi etsers, is inmiddels ook voor lopers de belevenis van het jaar. ‘Alpe d’HuZes is een spiritueel evenement, dat durf ik wel te stellen.’

Tekst en foto’s Ramiro Ameneiro

Alpe d’HuZes

0912NL_Alpe-dHuZes.indd 40 07-08-12 14:37

4141 SEPTEMBER 2012 | RUNNER’S WORLD

ter, ‘was ik alleen maar bezig met preste-ren. Ik wilde zo vaak en zo hard mogelijk omhoog. Het jaar daarop wilde ik nog sneller zijn. Na mijn tweede of derde klim zat ik in een busje dat mij naar be-neden bracht. Ik was ruim binnen 1.20 uur naar boven gedenderd en flink aan

het uithijgen. Naast me in dat busje zat een man. “Dit is een prachtige dag”, zei hij, “want ik heb al acht jaar leukemie, maar vandaag niet.” Dat opende mijn ogen. Waar ben ik in godsnaam mee be-zig, dacht ik. Vanaf dat moment zijn pres-taties slechts bijzaak voor me, al klinkt

dat misschien raar voor iemand die op één dag vijf keer omhoog loopt. Mijn missie is sindsdien om bij Alpe d’HuZes aanwezig te zijn en zo veel mogelijk men-sen te ontmoeten. De afgelopen jaren heb ik ontzettend veel mooie gesprekken ge-voerd met mensen. Over wat het leven is,

0912NL_Alpe-dHuZes.indd 41 07-08-12 14:37

42 RUNNER’S WORLD | September 2012

Alpe d’HuZes

saamhorigheid, intimiteit, naastenliefde en mededogen. Alpe d’HuZes is een spiri-tueel evenement, dat durf ik wel te stellen. En grenzeloos, net als het leven zelf. We denken niet in beperkingen, maar in mo-gelijkheden. Dan zie je dat er echt heel veel mogelijk is.’

DiNSDagavOND, tWEE DagEN daarvoor. Het Palais des Sports in Alpe d’Huez is volge-pakt met deelnemers, vrijwilligers en sup-porters voor de inspiratiebijeenkomst van goede-doelenkrachttoer Alpe d’HuZes. Oprichter Coen van Veenendaal en ‘am-bassadeur’ Peter Kapitein vertellen over zingeving en levenskracht. De meeste aan-wezigen zijn er stil van, anderen laten de tranen lopen. Zes keer – hardlopend, fiet-send, wheelend of anderszins – de beroem-de alp beklimmen, dat is het doel. Maar het doel is natuurlijk maar een middel. Het

Lengte Alpe d’HuZes beklimmingÚ ongeveer 14,5 kilometer ■ Gemiddelde stijgingspercentageÚ 8,1 procent ■ Hoogte­metersÚ 1.071 meter ■ Aantal haarspeldbochtenÚ 21 ■ StartÚ net buiten Bourg d’Oisans ■ FinishÚ skioord Alpe d’Huez

Erik van Haaren (50) – derde deelname, twee beklimmingen

‘Na mijn eerste klim wist ik zeker dat drie keer omhoog me niet ging lukken. Ik ben naar mijn appartement gegaan en heb wat geslapen. Toen ik wakker werd, voelde ik me zo goed dat ik tóch drie beklimmingen overwoog. De tweede klim ging tot halverwege uitstekend, daarna was ik op. Omdat ik de saamhorigheidsklim per se wilde meemaken, ben ik om zeven uur een stuk naar beneden gewandeld en heb ik me de laatste drie kilometer aangesloten bij de groep. De finish ging heel snel. Heel anders dan de twee voorgaande jaren. Toen was ik heel emotioneel doordat ik volledig uitgeput was. De enorme groei van het evenement de laatste jaren is door de organisatie goed opgepakt. Het zou jammer zijn als door die groei een bepaalde charme verloren gaat, maar het levert wel nóg meer geld op dat goed besteed kan worden.’

DE BERG

0912NL_Alpe-dHuZes.indd 42 07-08-12 14:37

43September 2012 | RUNNER’S WORLD

gaat om het herdenken van overleden dier-baren, vertellen Van Veenendaal en Kapi-tein. Om het omzetten van onmacht in levenskracht. En om geld inzamelen, heel veel geld inzamelen voor KWF Kankerbe-strijding.

HEt bEgON HEEL aNDERS, zeven jaar gele-den. Fietsvrienden Coen van Veenendaal en Benjo Agterhorst wilden zes keer Alpe d’Huez op fietsen. Gewoon, omdat ze dach-ten dat dat nooit eerder was gedaan. De naam voor hun project hadden ze snel ge-vonden: Alpe d’HuZes. Toen nog zes fiet-sers van het idee hoorden en zich enthou-

siast aansloten bij de twee, ontstond het idee om voor een goed doel omhoog te fietsen. Omdat de deelnemers persoonlijk of in hun directe omgeving met kanker geconfronteerd waren, kozen ze uit alle goede doelen KWF Kankerbestrijding uit.Zesenzestig deelnemers kende de eerste editie van Alpe d’HuZes (op 6-6-2006) uit-eindelijk. De opbrengst: 370.000 euro. Het jaar erop werd er al een miljoen euro opge-haald. Dit jaar, met achtduizend deelne-mers, rekent de organisatie op een op-brengst van ruim dertig miljoen. (Het definitieve bedrag wordt op 7 oktober be-kendgemaakt.)

DONDERDag, acHt UUR ’s ochtends. Alpe d’HuZes is in volle gang. Net als in de Tour de France zorgen Nederlandse supporters voor een feestje bij bocht zeven. De stam-pende muziek uit de partytenten staat in schril contrast met de rust van het kerkje op de achtergrond. Wie omhoogkijkt, kan Alpe d’Huez in de verte al zien liggen. Maar wie durft in dit verkeer omhoog te kijken? De klim leidt over een openbare weg die niet afgezet kan worden. Met veel kabaal schieten verkeersleiders op een motor om-hoog en omlaag. Het levert soms hachelijke situaties op. Vooral in de bochten, als een lange lijnbus moet indraaien en daarbij

0912NL_Alpe-dHuZes.indd 43 07-08-12 14:37

45September 2012 | RUNNER’S WORLD

Om haLf zES zaL hij met alle anderen nog een zogenoemde samenhorigheidsklim lopen. Het is het emotioneelste moment van de dag: met alle veertig lopers in één tempo naar de finish. ‘De laatste jaren heb-ben we een explosieve groei doorgemaakt’, vertelt Lavèn na afloop. ‘Dat is aan de ene kant heel goed omdat er dan meer geld bin-nenkomt. Zo hopen we onze doelstelling

te halen: van kanker slechts een chroni-sche ziekte maken, waarmee je overlijdt en niet waaraan je overlijdt. ‘Maar we moeten er ook voor waken dat we niet afdwalen van de kern van Alpe d’HuZes. De tijdregistratie afschaffen zou een goed begin zijn. Want het gaat er niet om hoe hard of hoe vaak je omhoog gaat, het gaat er om waaróm.’

Alpe d’HuZes

Stephan Jansen (42) – eerste deelname, drie beklimmingen

‘Toen ik om kwart voor negen aan mijn tweede klim begon, ging mijn telefoon. Ik was live te zien op internet via de vele webcams langs het parcours. De klas van mijn zoon zat precies op dat moment aan een groot scherm gekluisterd. Het was bijzonder om hem te spreken. Tussen mijn eerste en twee klim heb ik niet kunnen eten. Halverwege de tweede klim was mijn batterij daarom zo goed als leeg. Gelukkig kwam ik een fietser tegen die in hetzelfde tempo als ik aan het klimmen was. Ik heb lang met hem gepraat over van alles en nog wat. Dat heeft me er doorheen geholpen. Het was bijzonder dat iemand tijdens het klimmen de tijd nam om een gesprek te voeren. Dat is de grote kracht van dit evenement. Totaal onbekende mensen worden tijdens een beklimming voor even goede vrienden van elkaar.’

vervaarlijk over de andere weghelft steekt. Afdalende wielrenners moeten vol in de remmen. Klimmende lopers en fietsers worden bijna tegen de bergwand geduwd.

ROND hEt miDDagUUR is het heet op de alp. Op sommige stukken trilt de warme lucht boven het asfalt. Het is verstandig veel te drinken, maar dat gaat de fietsers beter af dan de lopers. Want hoe neem je veel drin-ken mee? Fietsers hebben zo weer hun eigen proble-men. Door in de bochtige afdaling hard af te remmen worden de velgen zo heet dat binnenbanden lek raken. Bijna voortdu-rend zwalkt er een fietser met lekke band door de bocht. Bij bocht acht doemt ook Lavèn weer op. Hij heeft nog steeds dezelfde lichte tred waarmee hij vroeg in de ochtend finishte. ‘Het is de vierde klim en het gaat heerlijk’, roept hij in het voorbijgaan.

Richard Kist (44) – eerste deelname, drie beklimmingen

‘Het was een idee van Pascal, mijn zoon van vijftien, om dit evenement met ons gezin mee te maken. Mijn vrouw Monique is momenteel ziek en zit midden in haar behandelingen. De eerste twee beklimmingen gingen redelijk, maar al vrij snel na de start van de derde beklimming zat ik er helemaal doorheen. Met hangen en wurgen kon ik een beetje blijven dribbelen. Monique stond bij de finish te wachten. Zij belde me regelmatig om me moed in te spreken. Bij bocht drie stond Pascal met een deel van het team te wachten. Dat was een aangename verrassing. Samen hebben we toen de laatste vier kilometer gelopen. Dat gaf mij vleugels. De finish was onbeschrijfelijk, vooral toen ik Monique zag staan. Ik heb dit voor haar gedaan, maar zij heeft me er in mijn laatste klim doorheen gesleept. Heel bijzonder. Het was fijn om dit als gezin gedaan te hebben. Al het verdriet en onmacht die we hadden door de ziekte van Monique hebben we zo een plek kunnen geven.’

0912NL_Alpe-dHuZes.indd 45 07-08-12 14:37