STARTDAG 24 APRIL 2012

WELKOMSITUERINGPROGRAMMA

LUK VERSCHUEREN

STARTDAG 24 APRIL 2012

http://cultuur.canvas.be/goudvis/reeks-iii-afl-7-stephane-beel/

Stephane Beel

PASSIE

WIM VANDEWIELE

STARTDAG 24 APRIL 2012

Zingevingsmoment startdag ACW 24 april 2012 Een zingevingsmoment dat start met beelden en woorden die architectuur omschrijven. Inspirerend, maar niet eenvoudig. Kunst en architectuur zijn nu net de objecten die we vaak op de weegschaal van zin of onzin afwegen. Anders gesteld, we beoordelen de objecten op het al dan niet betekenisvol zijn. Het is een vrij individueel proces, én, zoals het spreekwoord stelt: ‘over smaak valt niet te twisten’. Spontaan deed de omschrijving van het authentieke karakter van deze kunstenaar mij denken aan het ACW: “Altijd in dialoog met de omgeving: dienstbaar en tegelijkertijd soeverein.” Vandaag zullen we niet onmiddellijk de reflex hebben om de huidie situatie van de architectuur van het ACW te omschrijven als ‘lichtvoetig’. Het gebouw van het ACW maakt een zware crisis door. De situatie van het gebouw is niet licht, maar ‘zwaarvoetig’. Het is niet helder en strak, maar vertroebeld en de lijn –nu en in de nabije toekomst- is krom en onduidelijk.

PASSIE

WIM VANDEWIELE

STARTDAG 24 APRIL 2012

In de parabel of de gelijkenis van de hommel is het onmogelijke mogelijk. ’Door het zware gewicht van de hommel zijn lichaam en het te kleine draagvlak van zijn vleugels kan de hommel technisch gezien onmogelijk vliegen. De hommel zelf weet dat niet. Maar hij vliegt.’ Vandaag vliegen we als ACW nog steeds, maar –in vergelijking met de hommel- weten we wel dat we aan het vliegen zijn, maar er is twijfel gezaaid: is het onmogelijke dan echt onmogelijk aan het worden? Daarbij stellen we ons ook de vraag hoe we ons tegenover deze toestand moeten situeren? In het volgende videofragment geeft de schilder Sam Dillemans hierop een antwoord.

http://www.youtube.com/watch?v=hCeMgtoRago Sam Dillemans

PASSIE

WIM VANDEWIELE

STARTDAG 24 APRIL 2012

Sam Dillemans stelt: “Ik leef altijd met een zeer gezonde frustratie dat ik er nooit zal geraken en dat maakt dat ik ook altijd zal blijven werken dag in dag uit.” Het is voor hem onmogelijk om de grootsheid van grote kunstenaars als Rembrand en Picasso te bereiken. Hij frustreert zich ‘gezond’, wat betekent dat deze grootheden uit het verleden voor hem de inspiratiebron vormen om dagdagelijks te blijven werken. Zodoende wordt voor hem –zonder steeds bewust te weten- het onmogelijke stilaan mogelijk. Dat is zijn antwoord op de vraag hoe we ons het best situeren, namelijk: in verhouding met grootheden. Blijft de vraag tot welke grootheid wij ons als sociale Beweging verhouden? Spontaan denk ik aan Rerum Novarum, een oude encycliek uit het verleden, die nog steeds –in analogie met wat Sam Dillemans over Rembrand zegt, morgen is.

De bron van deze encycliek is nog lang niet uitgeput! Gemakkelijk gezegd, want een wit blad gaapt je aan. Wat betekent deze encycliek morgen? Hoe breng je de sociale bewogenheid van die tijd naar de mens van vandaag en morgen? Welke thema’s zijn er vandaag en morgen aan de orde?

PASSIE

WIM VANDEWIELE

STARTDAG 24 APRIL 2012

Welke geestdrift of passie hebben we daarvoor nodig? Sam Dillemans is passioneel bezig en authentiek. Kortweg betekent dit dat hij doet wat hij zegt dat hij wil doen: schilderen in verhouding met de grote kunstenaars. Dat wordt opgepikt, dat spreekt aan. Beste vrienden, in deze veertigdagentijd na Pasen, op weg naar Passiezondag of Pinksteren, wil ik jullie allen uitnodigen om de tijd te nemen om toch te kiezen voor een wit blad te gaan zitten, te reflecteren tot welke grootheden jij je wil verhouden, na te denken wat een grootheid als Rerum Novarum betekent voor jouw engagement en werk binnen ACW, taal te zoeken om iedereen mee te krijgen, … . Hopelijk mogen we tegen Pinksteren al enkele penseeltrekken op het gekleurde blad achterlaten penseelrekken die getuigen van een passionele en authentieke inzet voor en door onze Beweging!

PASSIE

WIM VANDEWIELE

STARTDAG 24 APRIL 2012