Voorwoord

Mensen die openbloeien en floreren…

Een aantal jaren geleden waren ze in zichzelf gekeerd, teruggetrokken en stil.Onderdanig, overdreven beleefd en nederig. Ze berustten in hun lot, alsof er geenuitweg was, en hun armzalige leven er elke dag hetzelfde zou uitzien tot het einde.Wat Imani Belgium als kleine vzw al heeft gerealiseerd op het vlak van concreteverwezenlijkingen in Oyugis is belangrijk : kleuterscholen, een dispensarium,nieuwe hutten voor de meest behoeftigen, het sponsoren van een dertigtalstudenten per jaar, een eigen Imbeke opleidingscentrum met sanitair blok, eenwatertorentje, en recent de start van de werken voor het oprichten van eenkeukengebouw.De voorbije drie maanden zijn bestuursleden van Imani Belgium opnieuw terplaatse gegaan om projecten op te starten en op te volgen. Frans en Lea waren inOyugis van 6 tot 26 december 2016. Leo ging ter plaatse van 21 januari tot 29januari 2017. Uiteraard gesteund door bestuursleden Michel en Mieke op hetthuisfront. Voor alle duidelijkheid nog even zeggen dat bestuursleden van Imani,wanneer ze ter plaatse gaan, hun vluchten en verblijf met eigen middelen betalen.Op die manier kunnen de fondsen, geworven bij overheden, sympathisanten enleden van de vzw quasi tot de laatste euro aangewend worden voor onze projecten.De hierboven vermelde realisaties zijn opmerkelijk. Het Imbeke centrum wordtméér en méér een oase voor behoeftigen in een steeds wijdere omgeving. Maarwat nog veel duidelijker begint te worden is dat de mensen die meewerken aan hetcentrum, er trainingen volgen, en de programma’s mee helpen uitvoeren, aan hetopenbloeien zijn, trotse mensen aan het worden zijn.Ze ontwikkelden een vorm van zelfredzaamheid; het zijn fiere mensen geworden,die hun toekomst positief tegemoet zien. Ze beginnen hun uiterlijk beter teverzorgen en stralen innerlijk rust en tevredenheid uit. Ze beginnen metvertrouwen zelf het woord te nemen bij belangrijke gebeurtenissen. BijvoorbeeldLovenah en Pamela (zie foto 1) ontpopten zich van extreem teruggetrokken enverlegen personen tot fiere vrouwen in amper een paar jaar tijd. Deze “soft skills”die ze zich eigen hebben gemaakt zijn misschien een nog opmerkelijkereverwezenlijking van Imani dan de materiële realisaties. Een duidelijk bewijs dat hetfundamentele opzet van het Imbeke opleidingscentrum zijn vruchten begint af tewerpen.Natuurlijk heeft iedereen in de brede omgeving van Imbeke de weg naar hetopleidingscentrum nog niet gevonden. Maar zij die dat wel gedaan hebben, werkenaanstekelijk op de anderen. Het omslagpunt (of “tipping point” zoals de Engelsendat zo mooi kunnen zeggen) zal binnenkort bereikt worden waardoor debekendheid en de reputatie van het Imbeke opleidingscentrum zich verder zalverspreiden.Maar er moeten nog veel mensen bereikt worden, en overtuigd om de weg naarhet centrum te zoeken.

Leo Versteynen

V.U. Frans Van Miert Heieinde 120 2360 Oud-Turnhout

9 februari 2017 Elfde jaargang - Nr.25

info@imanibelgium.orghttp://www.imanibelgium.org

Foto 1: bovenaan Lovenah;onderaan Pamela

IN EN ROND IMBEKE…”die keuken moet af…”

Een keuken moest er komen

Het bezoek van Frans en Lea aan Oyugis stond helemaal in het teken van de oprichting van eenkeukengebouw nabij het huidige opleidingscentrum. Waarom die keuken?Zoals jullie al weten zijn er momenteel een hele reeks opleidingen/trainingen gaande in hetopleidingscentrum. Dat gaat van haartooi over snit en naad, hygiëne enz. tot en met verbeterde landbouw-en tuinbouwtechnieken. Niet alleen voor vrouwen, maar ook voor jonge meisjes (voortijdige schoolverlatersof “drop-outs”). En waarom zouden we binnen afzienbare tijd ook niet met computerlessen starten? Een idee

dat al een hele tijd aan het broeden is!Bovendien gebruiken vrouwenverenigingen het centrumals hun thuisbasis. Ze houden er hun vergaderingen endoen er aan tafel-bankieren, waardoor meestalzonnepaneeltjes en lampjes kunnen gekocht wordendie de vervuilende kerosinelampjes in de huttenvervangen. Zo kunnen de kinderen langer en gezonderstuderen.Maar waar het centrum voor zijn verdere expansie nuhet meeste nood aan heeft, is een waarachtige keuken,met “state-of-the-art” apparatuur om te koken op groteschaal. De eerste bedoeling daarmee is catering lessente verzorgen voor de meisjes en vrouwen. Maarbovendien kan het centrum daardoor ook gebruiktworden voor een viering of festiviteit tegen een kleinevergoeding. Neem nu bijvoorbeeld een trouwfeest, eengrote bijeenkomst van een districtsvereniging, of een

begrafenis.Midden vorig jaar was Frans al druk in de weer om de plannen te tekenen voor die keuken. Zoals we het vanFrans gewend zijn was alles tot in detail uitgetekend en berekend: inplantingsplan, grondplan, sectie opraamhoogte, voorgevel, zijkanten, bovenzicht van het dak, afmetingen en juiste constructie van de gebinten…Foto 2 toont het plan van de voorgevel van het gebouw langs de linker zijde bekeken.

De bedoeling was om in de periode van de reis vanFrans en Lea (zeg maar ter plaatse van 8 december tot26 december), de ruwbouw klaar te hebben. Demeiboom erop, zoals we het in het Vlaams zoudenzeggen! En dat is gelukt, … maar niet zondertegenslagen.Om te beginnen zat de vaste grond veel dieper danverwacht, op sommige plaatsen tot 2 meter diep.Daardoor was het veel langer graven met schop enhouweel. Bovendien moest inderhaast extra cement,zand en steenslag bijbesteld worden om die extranoden te lenigen. En dat was uiteraard een belangrijkeextra kost ! Bovendien waren er, bij het storten vanzoveel beton, ook grote hoeveelheden water nodig,zodat onze waterput het nauwelijks kon trekken. Dereden is dat het in de periode december tot februari

Foto 2: tekening/plan van het keukengebouw; voorgevelmet linker zijkant

Foto 3: het uit de kluiten gewassen gebouw naenkele weken zwoegen

“het grote droogseizoen” is op de evenaar. Het rijden op de zandwegen is er dan een uitermate stofferigebedoening. Maar er moest sporadisch dus extra water aangevoerd worden met een tankwagen. Enbovendien, vergeet niet, in Kenia is in de bouw alles nog allemaal … “met de hand”.Het was werken en zwoegen, maar de vrienden en sympathisanten van het centrum, zowel vrouwen alsmannen lieten zien wat ze waard waren. Ze lieten Frans en Lea niet in de steek. En al gouw begon hetbouwwerk er uit te zien als een, naar Keniaanse normen, zeer degelijke constructie (foto 3), netjes ingeplandop het Imbeke terrein naast het hoofdgebouw en het watertorentje (foto 4).

Verblijf bij Sophie

Frans’ en Lea’s verblijf stond volledig in het teken vanhet klaar krijgen van de ruwbouw van de keuken. Maartoch hadden ze tussendoor nog even tijd om aandachtte besteden aan de mobiele kliniekdagen die in hetcentrum georganiseerd werden, de consultatiedagenvoor mindervaliden, en de intussen ookgeorganiseerde oog-kliniek-consultatiedagen. Enbovendien ook nog om te praten over het schoolprogramma. Namelijk, door het mee opvolgen van delijst van studenten die door Imani gesponsord kunnenworden : hoe waren hun schoolresultaten en ophoeveel steun mogen ze volgend jaar rekenen.Lea’s verjaardag viel tijdens het bezoek aan Oyugis, en

dat werd gevierd met een hele bende helpers van debouw en sympathisanten. Lea is ook steeds te vinden

om af en toe een wandeling te maken waarbij dan ballonnetjes worden uitgedeeld aan de kleinsten. Dathoort er steeds bij. En als andere bestuursleden dan later in Oyugis komen, klinkt het langs alle kanten :“balloon? Balloon today?”. Ook konden Frans en Lea even genieten van Imbeke teams die tegen elkaarnetbal/korfbal speelden (foto 5).

Het verblijven in het huis van Sophie is als een oasevan rust na de drukke dagen van volle zon quasi op deevenaar, en met allerlei prikkels, impulsen eninvloeden. De studenten die bij Sophie in het huisverblijven doen het goed: Diana, Bryan, Nick en Krispin(zie foto 6). Diana zingt steeds een vrolijk deuntjewaarvan je opgewekt wordt.

Terug naar de keuken

Met grote fierheid konden Frans en Lea afscheidnemen van Oyugis bij een keukengebouw waarvan deruwbouw klaar was. Ze maakten er een mooienieuwjaarskaart van voor de sympathisanten in België(foto 7).

Foto 4: de inplanting van het keukengebouw op hetterrein van het opleidingscentrum

Foto 5: netbal/korfbal door vrienden ensympathisanten van Imbeke

En het werk gaat verder : een paar weken later lag het dak erop, stonden de ramen erin, en was hetpleisterwerk in volle gang (foto 8). Kijk hoe mooi afgewerkt !Vanaf nu gaan we de werken even op een waakvlammetje zetten. We moeten nu eerst de balans opmakenvan waar we staan met ons budget. Voorzichtig aan doen met andere woorden. Of zoals de Fransen het

zouden zeggen : “reculer pourmieux sauter”. Eens we een goedzicht hebben waar we staan, zullenwe met man en macht verderwerken aan de afwerking, zowelbuiten, maar zeker binnen(benodigde ovens, vuren…).

Proficiat Frans en Lea: puik werk!Over die keuken valt ongetwijfeldmeer te lezen in toekomstige ImaniBelgium nieuwsbrieven.

Leo Versteynen

Foto 6:. Diana, Bryan en Nicanor. Foto 8: Het gebouw eind januari 2017.

Foto 7: De helpers van de bouw van de keuken verenigd bij het uitwuivenvan Frans en Lea: vaak graatmagere maar berensterke vrouwen enmannen.

Inzameling Veel mensen gaven reeds gehoor aan onze oproep. Zo konden we reeds heel watkleding en schoenen bezorgen aan Wereld Missie Hulp voor het goede doel.Daarmee worden mensen geholpen die het niet breed hebben of ronduit arm zijn,mensen van bij ons en mensen uit de derde wereld.

Organiseer een actie in je familie, in jouw vereniging of in je vriendenkring. Wekomen de ingezamelde kleding dan zelf ophalen. Heb je vragen, bel 0499708844

NIKE BETTER WORLDOp vrijdag 20 januari 2017 waren we door Hilde en Heidi van Global Community Impact-Nike ELC, samen meteen veertigtal andere organisaties, uitgenodigd op de Nike Better World dag. We mochten de opbrengst inontvangst komen nemen die door onze “kapiteins” was vergaard tijdens de Nike Kerstmarkt die plaats hadop 22 december ll.

Reeds verschillende jaren bakken Davy, Robert,Bart en Peter pannenkoeken en brengen die metheel veel enthousiasme aan de man tijdens deKerstmarkt voor het personeel van Nike.

Bedankt mannen voor al jullie inzet enjarenlang engagement!

Bedankt NIKE voor dit mooie initiatief!

The pancake buddies van het Nike Team Technology-WCS

Zingen voor het goede doel…Ten voordele van onze VZW bezorgden BarbaraDex en het gemengd koor  Egidius, JeugdkoorArioso en de Lambertijntjes  de luisteraars op 3en 4 december in Het Heilaar te Beerse eenfantastische avond en namiddag.HARTELIJK DANK!!!

“Geen Biologie zoals de Microbiologie…”

MalariaLeo’s reis stond vooral in het teken van de medische en paramedische component die zich intussen in en rondhet Imbeke opleidingscentrum aan het ontwikkelen is.Er was de vraag om alles in gereedheid te brengen om een professionele microscoop te installeren in de Assisikliniek. Voornaamste reden : momenteel is de grootste ziekte-boosdoener in de streek van Oyugis nogmalaria. In de Assisi kliniek wordt malaria nog opgespoord met een diagnostische test-kit die enkel positief ofnegatief als resultaat aangeeft (foto 9). Helaas is die test vaak vals positief en soms ook vals negatief.

Dat wil zeggen dat sommige patiënten met malaria valselijkeen negatieve diagnose krijgen en dus niet behandeldworden. De bloedparasiet kan dan tot in de hersenendoordringen en daar schade aanrichten. Ofwel kan het zijndat een patiënt die géén malaria heeft toch de diagnosemalaria krijgt en ervoor behandeld wordt, terwijl hij/zij voor

iets anders moet behandeld worden.Met een professionele microscoop zal het in de toekomst

mogelijk zijn in de Assisi kliniek de parasiet rechtstreeks in het bloed van de patiënt te “zien”, waardoor valspositieve en vals negatieve testresultaten kunnen worden uitgesloten. Maar bovendien gaat de toekomstigemicroscoop uitgerust zijn met fase-contrast, waardoor er excellente mogelijkheden geboden zullen wordenop het vlak van het rechtstreeks onderzoek (“vers” onderzoek) door te screenen op darmparasieten instoelgang, onderzoek van urine, etter, en zo meer. Bovendien zal de microscoop een derde kijkbuis hebben,waarop we later een camera kunnen monteren. Op die manier kunnen beelden naar een laptopgetransfereerd worden, of geprojecteerd op een groot scherm. Zo zal de microscoop ook kunnen gebruiktworden voor opleiding van verpleegsters, klinisch laboranten en zo meer.De microscoop zal ook ingezet worden voor de mobiele kliniekdagen in het Imbeke centrum, zodat patiëntendie vlakbij het Imbeke centrum wonen er ook ten volle van zullen kunnen genieten.Momenteel is alles in voorbereiding om ook dit project tot een goed einde te brengen; alles op schema. Julliezullen hier meer over lezen in een nieuwsbrief ergens in juni/juli.

WaterkwaliteitEen ander aspect dat aandacht verdient is het testenvan de waterkwaliteit in het centrum. Momenteelbeschikken we over een gegraven put (“shallow well”)van ongeveer 8 meter diep. Het is dus voornamelijkoppervlaktewater dat we oppompen in de tank van dewatertoren, wat meer dan geschikt is voor hetbevloeien/besproeien van land- en tuinbouwgrond.Indien dit water gebruikt wordt voor consumptie dienthet gekookt te worden.Bij het in gebruik nemen van de keuken zullen er groterehoeveelheden water nodig zijn, en wellicht van eenbetere bacteriologische kwaliteit. Daarom dient denoodzaak zich aan om een boorput (100-130m diep) tehebben. We bestuderen momenteel wat demogelijkheden zijn. Bij het eventueel in gebruik nemenvan water met betere bacteriologische kwaliteit uit een

Foto 9: “ja/neen” test-kit voor malaria met vaakvals positieve en vals negatieve resultaten

Foto 10: op primitieve manier afkoken vanproefbuisjes die gebruikt zijn geweest voorkwaliteitstesten op het water.

boorput zijn we tevens van plan de tank van de watertoren een fikse reinigings- en ontsmettingsbeurt tegeven.Om de bacteriologische kwaliteit van het huidige putwater te evalueren, en te besturen hoe we ons moetenvoorbereiden op de mogelijke komst van water uit een boorput, werden een reeks experimenten uitgevoerd.Alle uitgevoerde experimenten werden zorgvuldig op papier gezet, en procedures werden geschreven omdezelfde testen in de toekomst op exact dezelfde wijze te kunnen herhalen. Zoals kan vermoed worden,gebeurden die testen in relatief primitieve omstandigheden (foto 10), maar ze bleken de validatieproeven tedoorstaan.

Rondgang in de gemeenschap

Naar aloude gewoonte worden we rondgeleid in deleefgemeenschap in en rond Oyugis, om de armstemensen te bezoeken wiens huis in erbarmelijke staat isen die geen nieuw huis kunnen betalen. Ook dit keerwerd zo’n prospectieronde gehouden. Alweer werdener 4 gezinnen getoond die dringend een nieuw huisnodig hebben, of minstens een fikse opknapbeurt vanhun huis, en die het zelf niet kunnen bekostigen (ziefoto 11). We zullen hierover beslissen tijdens eenvolgende bestuursvergadering, want we houden zoalssteeds ons budget goed in de gaten.

Vraag om hulp vanwege ziekenhuizen

Waar de overheid in Kenia er meestal wel in slaagt ompersoneel te detacheren in de ziekenhuizen, zo is hetanderzijds wraakroepend om te zien dat datzelfde

personeel niet de middelen, toestellen en apparatuur krijgt om te werken. De noden zijn heel hoog, en ImaniBelgium zal bekijken wat er in de toekomst kan gedaan worden, al realiseren we ons dat dit ons petjemisschien te boven gaat, gezien gans ons budget momenteel gaat naar onze “kerntaken”: het Imbekeopleidingscentrum, bouwen van hutten voor de armsten, ondersteunen van de Assisi kliniek, en hetsponsoren van studenten.Desalniettemin werd een bezoek gebracht aan hetRachuonyo District Hospitaal in Oyugis, een ziekenhuisvan de overheid, en tevens aan het missie-ziekenhuis St.Joseph in Nyabondo (foto 12). Van de missie-ziekenhuizen wordt gezegd dat ze een betere staat vandienst hebben, en dat is ook wat werd vastgesteldtijdens het bezoek. Niettegenstaande dat moeten demogelijkheden die dokters, verpleegkundigen,laboranten enz. hebben, ook in die ziekenhuizen, uiterstelementair genoemd worden.

Hoewel het misschien niet onze kerntaak is omziekenhuizen te helpen, zijn we toch moreel verplichtons oor te luisteren te leggen, want tenslotte zijn demobiele kliniekdagen een samenwerking tussen hetImbeke opleidingscentrum, de Assisikliniek en hetRachuonyo District Hospitaal van Oyugis. En bovendien

Foto 11: huis dat dringend aan opkalefateren toe is,en dat bewoond wordt door een wees die nogschoolplichtig is.

Foto 12: één van de gebouwen van hetmissieziekenhuis St.Joseph in Nyabondo

worden patiënten vaak doorgestuurd naar het ziekenhuis van Nyabondo, indien men in het Rachuonyoziekenhuis ten einde raad is. Bovendien ligt het vlak naast het Nyabondo Rehabilitatie centrum, waarmeeImbeke ook al samenwerkt.Ook dit keer weer schrijnende toestanden tijdens de mobiele kliniek-dag in het Imbeke centrum:-iemand met een infectie van een been met wonde tot op het bot, waardoor amputatie misschienonvermijdelijk gaat worden;

-een vrouw met lepra (melaatsheid). Er is maar één ziekenhuis in Kenia dat gespecialiseerd is in debehandeling van lepra; dicht bij grens met Uganda, in de buurt van Kisumu.Nog massa’s werk aan de winkel !

Leo Versteynen

KERSTMARKT TURNHOUT & OUD-TURNHOUT

Voor het tweede jaar op rij nam Imani Belgium in Turnhout deel aan demulticulturele kerstmarkt die doorging in Sint-Victor op 10 en 11december.De belangstelling was groot en Leo en Mieke slaagden er in om alle truffels enkaarsjes te verkopen.

Hartverwarmend was ook de belangstelling van de bezoekers voor deprojecten van Imani in Kenia, wat Leo toeliet om daar met veel vuur en passieover te vertellen.

De deelname aan dekerstmarkt in Oud-Turnhoutwordt zowat een jaarlijksetraditie.

Op 17 december sloeg Michelmet zijn companen zijn tent opop het marktplein in Oud-

Turnhout.

Ook hier was de belangstelling groot en zoals we dat reeds een aantaljaren gewoon zijn was op het einde van de dag alles uitverkocht.

De opbrengsten van deze kerstmarkten komen volledig ten goede aanonze projecten in Kenia.

Met dank aan alle kopers en sympathisanten.

Leo prijst zijn waren aan op dekerstmarkt in Turnhout.

Michel, Rita en Mieke op de kerstmarkt inOud-Turnhout.

Imani Belgium vzworganiseert: QUIZAVONDVrijdag, 10 maart 2017

OC De Djoelen2360 Oud-Turnhout

Aanvang 20.00 u. Stipt !

Inlichtingen + inschrijvingenMichel Van Riel

Werkendam 68 - 2360 Oud-TurnhoutTel: 014/ 42 28 26 - GSM: 0478 95 71 55

E-mail : michel.van.riel@telenet.bewww.imanibelgium.org