500 Ziekenhuizen Zelf Verantwoordelijk Voor Huisvesting: FinanciËle Risico’s Vergen Individuele...

1
zorg 78 4-2007 > zorg & financiering De mogelijke introductie van een normatieve huisvestingscomponent (NHC) is een geschikte methode om de kapitaallasten (rente en afschrij- ving) in de productprijzen op te nemen. Daar- door kunnen ziekenhuizen zelf verantwoorde- lijk worden voor hun huisvesting en is een ver- gunning niet meer nodig. Ziekenhuizen gaan dan wel risico lopen op de kapitaallasten. Voor sommige instellingen kan dit leiden tot – door- gaans beperkte – financiële problemen. Echte ‘probleemgevallen’ dienen integraal en individu- eel beoordeeld te worden maar eventuele com- pensatie moet niet langer dan vijf jaar duren. Deze conclusie trekt het College bouw zorgin- stellingen (Bouwcollege) uit een analyse van de effecten op instellingsniveau van de introductie van NHC’s in de ziekenhuiszorg. De analyse is op verzoek van het ministerie van VWS opge- steld door de Stichting DBC-onderhoud (SDO) en het Bouwcollege. Het is de bedoeling dat zie- kenhuizen in het nieuwe systeem van integrale prestatiebekostiging per diagnosebehandeling- combinatie (DBC) worden gecompenseerd voor de kapitaallasten. Dat zou kunnen gebeuren met een herkenbare toeslag in de productprijzen, de zogeheten NHC. Uit de voorlopige analyse blijkt dat ongeveer veertig procent van de ziekenhuizen in dat geval minder kapitaallasten zullen ontvangen dan men in het huidige systeem aan werkelijke kapi- taallasten heeft. Het tekort beperkt zich in de meeste gevallen overigens tot twee procent van de aanvaardbare kosten en kan verschillende oorzaken hebben: de fase waarin het ziekenhuis zich in de ‘le- venscyclus’ bevindt: als er net nieuw gebouwd is komt men aan de NHC tekort; op andere momenten houdt men er echter aan over; het volume aan DBC-productie is (te) laag; de oppervlakte is veel groter dan waar men, bedrijfsmatig gezien, over zou moeten beschikken; extreme situaties als asbest of andere met bouw samenhangende kostenverhogende fac- toren. Bij de beoordeling van individuele ‘probleem- gevallen’ zal uiteraard naar de directe financiële effecten moeten worden gekeken, maar ook naar alle andere effecten van de integrale presta- tiebekostiging, de totale vermogenspositie, kwaliteit van het management, oplossingen die door de instelling zelf of door andere partijen kunnen worden aangedragen, enzovoort. Niet elk tekort op de kapitaallasten zal dus vanzelf- sprekend gecompenseerd hoeven te worden. Een langdurige compensatie zal bovendien de gereguleerde marktwerking verstoren. Even- tuele tegemoetkomingen zouden dan ook een tijdelijk karakter moeten hebben, maximaal vijf jaar, en gericht op de ernstige probleemgevallen die na een integrale beoordeling resteren. Bij die beoordeling verdient het aanbeveling na te gaan of de marktwaarde van de bezittingen gro- ter of kleiner is dan de boekwaarde op de balans. Als de marktwaarde groter is dan de huidige boekwaarde, is er sprake van een ‘stille reserve’ en zou deze reserve ook aangewend kunnen wor- den voor afdekking van het tekort. Het Bouwcol- lege is bezig met het ontwikkelen van een waar- deringsmethodiek om de marktwaarde te kun- nen bepalen. Daarbij lijken aspecten als toekom- stige kasstromen, de locatie, de bestemmings- mogelijkheden van de locatie en de kwaliteit van de gebouwen een belangrijke rol te gaan spelen. Het is de bedoeling dat de methodiek eind april gereed is en wordt gedragen door alle betrokken partijen. Ze kan vervolgens op zich aandienende probleemgevallen worden toegepast. Bron: Bouwcollege, 9 maart 2007< > bouw- en organisatie 500 ziekenhuizen zelf verantwoordelijk voor huisvesting: financiële risico’s vergen individuele benadering ZenF-0407 cyaan.qxd 16-4-2007 11:38 Pagina 78

Transcript of 500 Ziekenhuizen Zelf Verantwoordelijk Voor Huisvesting: FinanciËle Risico’s Vergen Individuele...

Page 1: 500 Ziekenhuizen Zelf Verantwoordelijk Voor Huisvesting: FinanciËle Risico’s Vergen Individuele Benadering

zorg

78 4-2007 > zorg & financiering

De mogelijke introductie van een normatievehuisvestingscomponent (NHC) is een geschiktemethode om de kapitaallasten (rente en afschrij-ving) in de productprijzen op te nemen. Daar-door kunnen ziekenhuizen zelf verantwoorde-lijk worden voor hun huisvesting en is een ver-gunning niet meer nodig. Ziekenhuizen gaandan wel risico lopen op de kapitaallasten. Voorsommige instellingen kan dit leiden tot – door-gaans beperkte – financiële problemen. Echte‘probleemgevallen’ dienen integraal en individu-eel beoordeeld te worden maar eventuele com-pensatie moet niet langer dan vijf jaar duren.

Deze conclusie trekt het College bouw zorgin-stellingen (Bouwcollege) uit een analyse van deeffecten op instellingsniveau van de introductievan NHC’s in de ziekenhuiszorg. De analyse isop verzoek van het ministerie van VWS opge-steld door de Stichting DBC-onderhoud (SDO)en het Bouwcollege. Het is de bedoeling dat zie-kenhuizen in het nieuwe systeem van integraleprestatiebekostiging per diagnosebehandeling-combinatie (DBC) worden gecompenseerd voorde kapitaallasten. Dat zou kunnen gebeuren meteen herkenbare toeslag in de productprijzen, dezogeheten NHC.Uit de voorlopige analyse blijkt dat ongeveerveertig procent van de ziekenhuizen in dat gevalminder kapitaallasten zullen ontvangen danmen in het huidige systeem aan werkelijke kapi-taallasten heeft. Het tekort beperkt zich in demeeste gevallen overigens tot twee procent vande aanvaardbare kosten en kan verschillendeoorzaken hebben:– de fase waarin het ziekenhuis zich in de ‘le-

venscyclus’ bevindt: als er net nieuw gebouwdis komt men aan de NHC tekort; op anderemomenten houdt men er echter aan over;

– het volume aan DBC-productie is (te) laag;

– de oppervlakte is veel groter dan waar men,bedrijfsmatig gezien, over zou moetenbeschikken;

– extreme situaties als asbest of andere metbouw samenhangende kostenverhogende fac-toren.

Bij de beoordeling van individuele ‘probleem-gevallen’ zal uiteraard naar de directe financiëleeffecten moeten worden gekeken, maar ooknaar alle andere effecten van de integrale presta-tiebekostiging, de totale vermogenspositie,kwaliteit van het management, oplossingen diedoor de instelling zelf of door andere partijenkunnen worden aangedragen, enzovoort. Nietelk tekort op de kapitaallasten zal dus vanzelf-sprekend gecompenseerd hoeven te worden.Een langdurige compensatie zal bovendien degereguleerde marktwerking verstoren. Even-tuele tegemoetkomingen zouden dan ook eentijdelijk karakter moeten hebben, maximaal vijfjaar, en gericht op de ernstige probleemgevallendie na een integrale beoordeling resteren.Bij die beoordeling verdient het aanbeveling na tegaan of de marktwaarde van de bezittingen gro-ter of kleiner is dan de boekwaarde op de balans.Als de marktwaarde groter is dan de huidigeboekwaarde, is er sprake van een ‘stille reserve’en zou deze reserve ook aangewend kunnen wor-den voor afdekking van het tekort. Het Bouwcol-lege is bezig met het ontwikkelen van een waar-deringsmethodiek om de marktwaarde te kun-nen bepalen. Daarbij lijken aspecten als toekom-stige kasstromen, de locatie, de bestemmings-mogelijkheden van de locatie en de kwaliteit vande gebouwen een belangrijke rol te gaan spelen.Het is de bedoeling dat de methodiek eind aprilgereed is en wordt gedragen door alle betrokkenpartijen. Ze kan vervolgens op zich aandienendeprobleemgevallen worden toegepast.Bron: Bouwcollege, 9 maart 2007<

> bouw- en organisatie

500 ziekenhuizen zelf verantwoordelijk voor huisvesting:financiële risico’s vergen individuele benadering

ZenF-0407 cyaan.qxd 16-4-2007 11:38 Pagina 78