2013.02.24 De Dukenburger 2013-2.pdf

7/22/2019 2013.02.24 De Dukenburger 2013-2.pdf

1/48

Info-magazine voor Dukenburg - 6e jaargang nummer 2 - maart 20

Ewelina Hagen

de Dukenburger


2/48

de Dukenburger - m2

Colofon

De Dukenburgeris een onafhankelijk blad voorhet stadsdeel Dukenburg. Het verschijnt negenkeer per jaar en wordt gratis verspreid. Het is medemogelijk gemaakt door de gemeente. Er is een

bijdrage verkregen uit het budget wijkactiviteiten/bewonersinitiatieven van de gemeente Nijmegen.

AdresZwanenveld 63-55, 6538 RP Nijmegen

Telefoon: 06 54 645 175E-mail: [email protected]: www.dromenoverdukenburg.nl

RedactieRen van Berlo (hoofdredacteur)Toine van BergenJanwillem KotenPeter van KraaijBart MatthijssenHette MorrinTheo Vermeer

TekstcorrectieMonique en Ludger AwaterGon van der Werff

FotosJacqueline van den Boom (www.jvandenboom.com)Peter SarasEn anderen (zie bij de artikelen)

TekeningenMaartje de Valk (www.maartjedevalk.com)Jessy Cakar

VormgevingRen van BerloLilian DirksJeroen Mank

ContactpersonenTolhuis-Teersdijk: Jacqueline VeltmeijerZwanenveld: Ren van Berlo

Lankforst: Bart MatthijssenMeijhorst: Jos SolAldenhof: Toine van BergenMalvert: Janwillem Koten a.i.Weezenhof: Gaby PetermannDe Zevensprong: Hans VeltmeijerDromen over Dukenburg: Inge van den Hoogen

StichtingsbestuurTon Strik (voorzitter)Qader Shaq (secretaris)

Gnay Acuner-Kasar (penningmeester)

DrukwerkSenefelder Misset DoetinchemOplage: 13.000 stuks

BezorgingOp alle adressen in Dukenburg met uitzondering vande adressen met een NEE-NEE-sticker door AxenderCuijk. Klachten over bezorging: telefoon (0485)31 90 50 of e-mail: [email protected]

Volgend nummerKopijsluiting: zondag 24 maart 2013Verspreiding: woensdag 10 april 2013

Foto voorpaginaEwelina Hagen (Foto: Jacqueline van den Boom)

Opi

Een datum voor de volgende feestavond in

2014 is uiteraard nog niet bekend. Maar meer

Dukenburgse vrijwilligers dan die er op 25

januari 2013 naar de Meijhorst kwamen, kun-

nen hier lezen wat ze allemaal aan gezellig-

heid gemist hebben. En zich voornemen er de

volgende keer bij te zijn

ComplimentIn tegenstelling tot eerdere jaren werd doorde sluiting van de uitbating van het Triavium

het feest gehouden in Wijkcentrum Duken-

burg. Een groot compliment is hiervoor op

zijn plaats. Niet alleen vanwege het op korte

termijn moeten regelen van n en ander,

maar ook voor het helemaal opnieuw inrichten

van de grote zaal, die enkele uren eerder nog

bomvol was. Met bezoekers aan de StAAD

special Nijmegen blijft in beeld, ter gelegen-

heid van het dertigjarige bestaan van StAAD.

De zalen die in de avonduren gebruikt wer-

den, waren gezellig ingericht om de speciale

activiteiten tot een succes te maken. Buiten

stonden twee partytenten, eentje voor de ro-

kers en de andere voor de grafti-workshop.Bij binnenkomst kreeg elke gast het avondpro-

gramma met drie consumptiebonnen, terwijl

de winterjas in een bewaakte garderobe kon

worden afgegeven. Er was aan alles gedacht:

kofe met cake en later op de avond smake-

lijke hapjes die door een cateraar verzorgd

waren. De Antilliaanse band Gaapa opende

de bijeenkomst met daverend tromgero

gevolgd door toespraken van Turgay T

Marjo van Ginneken. Tussen 20.00 en

uur stonden workshops geprogrammee

Afrikaans dansen, Marokkaans theehu

grafti, alcoholvrije cocktails maken en

jamsessie. Muziek van DJs was er ev

zodat in meerdere zalen de voetjes van

vloer gingen. In het Arabisch caf kon

aanschuiven voor een gezelschapsspeof laag bij de grond plaatsnemen op ge

kelijke kussens. De overige workshops

veel bekijks en men genoot van de hee

theetjes en smoothies. Het was duideli

veel mensen zich goed amuseerden. H

centrum leent zich uitstekend voor een

gelijk feest dat toch ook een ontmoetin

zijn tussen de verschillende buurtbewo

In een ontspannen sfeer kon men met

babbelen. Na aoop van de feestavond

opmerkelijk veel bezoekers weten dat h

deze keer veel gezelliger en informeler

dan in het Triavium. Zeker in de kleiner

zoals het Marokkaanse theehuis kon je

wat gezellig bij elkaar zitten. De organivan het feest was in handen van de ge

en vrijwilligers en op deze manier is he

het voortzetten waard.

Tekst: Janwillem Koten, Theo Verme

en Hette Morrin

Foto: fotoclub Duck On Focus

Vrijwilligersfeest in wijkcentrum geschikt altern

Workshop Afrikaans dansen tijdens het vrijwilligersfeest


3/48

de Dukenburger - maart 2013

NIEUWS UIT DE WIJ

4

10

De straat van de week

Riet Tiemensma 25

7Dukenburg algemeen

De Zevensprong

Weezenhof

Aldenhof

Meijhorst

Malvert

Lankforst

Zwanenveld

Tolhuis-Teersdijk

Ewelina Hagen

Tolhuis 33e straat

Fred van Loon Michael Peters15

En verder:Vrijwilligersfeest

Strip Maartje de Valk

Column Qader Shafq

Mijn huisdier: Teun

Interzorg

Home-Start

Cartoon Jessy Cakar Seniorensport: loopgroep

Huizennamen: do-mi-si-la-do-re

Lentewandeltocht komt eraan

Carnaval in Dukenburg

Column Johan Dorst

Huisartsen in de fout

Column Adil Jbilou

Vrijetijdsbesteding kinderen

Restaurant Uit in huis

Oversteken van de Waal

Column Janwillem Koten

Kunst en cultuur

Dromen over Dukenburg Fietspadnamen

App Bel&Herstelmeldingen

Van Top tot Teen

StAAD 30 jaar

Agenda

Duukjes

Kleine afvalzak

Rommelmarkt de Doekenborg

StAAD

Belangrijke nummers

Dukenburger van het jaar


4/48

de Dukenburger - m4

Tolhuis 33e straat

Destraatv

andeweek

Een openbare ruimte met de naam Tol-huis 33e straatkomt in de Basisregistratiesadressen en gebouwen (BAG) niet voor.Deze straatnaam bestaat niet volgens hetadressenregister. Dat geldt vooralle zoge-

naamde genummerde straten in de stads-delen Dukenburg en Lindenholt.

De basis voor de naamgeving van de open-bare ruimten in het stadsdeel Dukenburgvormt het raadsbesluit d.d. 30 november1966. Toen zijn voor het eerst negen wijk-namen voor het Uitbreidingsplan Duken-burg vastgesteld en is ook besloten: (...)dat die namen als zodanig tevens dienen

voor de in de te onderscheiden wijken aan

te leggen straten en paden.

De doornummering per wijk kwam in deCommissie voor de straatnaamgeving voorhet eerst ter sprake op 20 november 1964.Het idee om de wijken in blokken te verde-len en de huizen en gebouwen doorlopendenummers van vier cijfers te geven, was vanAnton Olivier van de Dienst Publieke Wer-ken en Volkshuisvesting. De voorgesteldenummering werd door de Posterijen tenzeerste toegejuicht!

Als zich 1967 in de wijk Aldenhof problemenvoordoen bij processen-verbaal, wordt beslo-ten de straten aan te duiden met de wijknaamgevolgd door een getal van twee cijfers (be-sluit B&W d.d. 25 oktober 1967). Burgemees-

ter en wethouders schrijven op 29 november1967 aan de hoofden van diensten, bedrijvenen secretarie-afdelingen:

(...) dat wij in verband met een uniforme aan-

duiding van de straatnamen in Dukenburg

hebben besloten, dat deze voor intern gebruik

mogen worden aangeduid als bijvoorbeeld

Aldenhof dertiende straat.

In naar buiten uitgaande stukken, ook in

raadsstukken, moeten deze straatnamen even-

wel worden omschreven zoals straat in de

Aldenhof waarvan de huisnummers beginnen

met de cijfergroep 13.

Niets wijst er op dat ambtenaren zich hiervaniets hebben aangetrokken. Tot 2009 is in ofci-ele adressen de schrijfwijze Tolhuis 33e straatin combinatie met een 4-cijferig huisnummergebruikelijk. De invoering van de Wet basisre-gistraties adressen en gebouwen op 1 juli 2009brengt hierin verandering. Van alle openbareruimten moet het brondocument in het adres-

senregister worden ingeschreven.

Hieruit blijkt dat alle straten (openruimte van het type weg) in de wijkhuis dezelfde naam hebben als de

(openbare ruimte van het type admintief gebied). Er zijn in de wijk Tolhuikele openbare ruimten die wel een annaam hebben, maar daarbij gaat het omzonderingen.

In beginsel heten alle straten Tolhuishuisnummering in de zogenaamdestraat loopt van 3301 t/m 3353 (onnummers) en van 3302 t/m 3362 (even mers). Ook deze huisnummers zijn tervinden in het adressenregister. In een 4ferig nummer hoort geen streepje te sta

De woningen in de zogenaamde 33e szijn allemaal gebouwd in de periode 11974 als onderdeel van een complex295 woningen in het Uitbreidingsplanhuis in opdracht van de WoningverenNijmegen (Portaal) waarvoor op 31 deber 1970 vergunning is verleend.

Tekst: Rob Essers


5/48


Michiel van de Loo en Rob Essers

Jeu-de-boulen, op de voorgrond vlnr: Ans Reyers, Jan Buster (geknield) en Frans Otto

Hoe is het wonen in Tolhuis? Aan wie kun jedat beter vragen dan aan bewoners die er vanafhet allereerste of bijna allereerste begin neer-streken. Ik praat er met Ans Reyers, 62 jaar,en sinds de vierdaagseweek van 1973 woontze met haar man Ruud in de 33e straat, FransOtto, 66 jaar, hij kwam er een maand eerder sa-men met zijn vrouw Jos, in juni, al te wonenen we zijn te gast bij Jan en Vera Buster, res-pectievelijk 63 en 62 jaar; zij kochten er hunhuis in 1977.

GekraaktFrans: Er staan drie type woningen in de straat.Type A mt dakterras, type B znder dakterras,maar daarom met een grote zolder en type Cmet maar twee woonlagen. Inmiddels zijn hetallemaal koopwoningen, het laatste huurpandis vorig jaar verkocht. Frans: Woningvereni-ging Nijmegen bood de woningen toen ze netklaar waren eerst te huur aan. Voor bijna 500gulden. Die konden ze maar slecht kwijtrakenen een aantal werden dan ook gekraakt.

Ze stappen weer in de auto en rijden door naar

Tolhuis, een buitenwijk in het zuidwestelijke

laagland bij de stad. Daar staan nieuwbouw-woningen al maandenlang leeg omdat nie-

mand de huur kan opbrengen. Dat is inmiddels

in heel Nijmegen bekend, dat heeft in de krant

gestaan. En in zon huis heeft Tom dat stel met

hun hoestende baby en schamele bezittingen

nu ondergebracht. De volgende ochtend zijn

vier naast elkaar gelegen doorzonwoningen

op Tolhuis bezet door mensen die zich nooit

van hun leven zon huis zouden kunnen ver-

oorloven.

Uit: Koos van Zomeren, Die stad, dat jaar

over de ontstaansgeschiedenis van de SP inNijmegen.

De partij gaat met solidariteitslijsten de wijkin en er wordt massaal ondertekend, omdathet crepeergevallen betreft, die de woningengekraakt hebben. Uiteindelijk, na een aantalmaanden, moeten de krakers het veld ruimen.Woningvereniging Nijmegen biedt dan de wo-ningen te koop aan. Ans: Voor 74.000 gulden.Daar kreeg je dan nog 6.000 subsidie op, dus

was je 68.000 kwijt. Frans: En een hypo-

theek krijgen, was nog niet zo makkelijk. DeSNS Bank deed nog het minst moeilijk. Dehuizenprijzen zouden echter omhoogschieten.Jan: Wij kwamen hier vier jaar later en moes-ten al 157.000 gulden op tafel leggen; drie jaardaarna was de prijs weer gedaald naar 89.000.Ook de hypotheekrente uctueerde sterk. De

prijs ligt nu rond de 200.000 euro.

StuggerJan en Vera komen uit Tilburg. Jan heeft zijnleven lang bij Philips gewerkt. Eerst in Eind-hoven, later in Nijmegen. Vera: We moesten

erg wennen hier. In Tilburg praat iedereenmet iedereen. Ook al ken je mekaar niet eens.Nijmegenaren zijn veel stugger en geslotener.Frans, geboren en getogen in Hatert, beaamtdit: Daarom deed Toon Hermans vroeger al-tijd zijn try-outs hier, als het in Nijmegen lukt,dan lukt het overal.

Ans en haar man Ruud komen uit de Achter-hoek. Didam en Zeddam. Ze werkte op de SintMaartenskliniek. We woonden eerst aan de

Molukkenstraat, maar het werd te kle

Toen Tolhuis in beeld kwam, dachteneerst, oei, dat is toch wel ver weg, mwas snel over. Je hebt hier alles bij de ook deBerendonckligt er om de hoekfrastructuur was er al, maar in het begiten we de boodschappen doen in een nokelcentrum in Aldenhof. Het WinkelcDukenburg in Zwanenveld is pas in sep1976 geopend door de toenmalige burgter T. de Graaf. Tolhuis en Weezenhof geveer gelijktijdig gebouwd. Zwanenvde laatste wijk. Ik heb hier in de straat beetje mensen in Nijmegen leren kenne

neer je zoals wij allemaal tegelijk in eekomt te wonen, dan worden er snel cogelegd. Daar zorgen de kinderen wel vgingen al heel snel overdag op elkaarsren passen. De zelfgebouwde babyfoFrans kwamen daarbij goed van pas.Het toeval wilde dat ik net als Jan bijwerkte, al kwamen we daar pas later ac

En van het een kwam het ander. Fragauw ontstond met de buren het idee o


6/48

de Dukenburger - m6

Jeu-de-boulesbanen in het Omaatje Heesakkerspla

met elkaar te gaan doen. We hebben toen inde straat overal een brief in de bus gegooidmet een oproep je te melden wanneer je datook een leuk idee vond. Tien gezinnen zagendat wel zitten. We zijn bij elkaar gekomen endoen dat sindsdien om de vier zes weken.Om toerbeurt bij iemand thuis. Jan: Dat is nette doen qua aantal. Iedereen brengt spelletjesmee en het is reuze gezellig. Kaarten, risken,catan, noem maar op en alles natuurlijk meteen drankje en een hapje

Vera: We doen elke keer 7,50 euro per per-soon in de pot en van dat bedrag organiserenwe elk jaar op een dag, meestal aan het eindvan de zomer, iets bijzonders. In de beginjarenwas het een dag voor de kinderen met etsen

en wandelen. Al zijn die nu het huis uit en gaanze niet meer mee; deze Tolspeldag is er nogsteeds. Met een budget van zon duizend eurokun je wel iets leuks doen. Frans: Het moetelk jaar iets anders zijn, maar dat lukt tot nutoe nog steeds. Fietsen, wandelen, golf, skin,pottenbakken, een moorddiner. Toen het voorde 25ste keer georganiseerd werd, hebben we

er een heel weekend voor uitgetrokken. Ditjaar wordt de 30ste keer. Een verslag van de dagvind je terug in het Tolkrantje dat elk jaar uit-komt, inclusief een nancieel overzicht en de

speldagen voor het nieuwe jaar.

HeesakkersDat is echter nog lang niet alles wat sommigebewoners van de straat met elkaar doen. Elkezondag, vaak in weer en wind, vind je eenaantal van hen terug op de jeu-de-boulesbaan.

Boulepunt 33. Maar weinig banen in Nijmegendie z intensief gebruikt worden. Ze liggen erook keurig onderhouden bij. Geen grassprietjete ontdekken, met dank aan Ren, en met eenduimstok wordt gemeten wie zich de winnaarmag noemen. Voor de eer. De baan ligt hal-verwege de 33e straat. In een plantsoentje. Endat is weer een verhaal apart. Ans: Het plant-soentje is vernoemd naarOmaatje Heesakkers.Ze woonde aan het plantsoentje. Vanaf het al-lereerste begin ook. Als ze op 21 augustus ja-rig was, gaf ze voor de allerkleinste kinderen

uit de straat s ochtends een feestje, de ouderekinderen mochten s middags komen en voorde volwassenen was het s avonds feest. Datdeed ze allemaal van haar aoweetje. Ze rookteveel. Erg veel. Als een schoorsteen. Alles wasdonkerbruin in huis. We hebben ooit met debuurt haar interieur een nieuw behangetje eneen nieuwe veraag gegeven. Na een paar we-ken kwamen de bruine vlekken er echter al-weer doorheen. Ze is alweer zon twintig jaardood, maar haar naam leeft voort in Tolhuis.

Straatbuffet

Maar daar houdt het nog niet mee op. Jan: Wehebben n keer per jaar een straatbuffetdag.Er wonen hier elf verschillende nationaliteitenin de straat. Ieder brengt dan een gerecht meeuit het land van herkomst. Iran, Irak, Antillen,Egypte. Voor zon activiteit krijgen we ooksubsidie van de gemeente. Er is nog een aparterikclub, voor vijf mannen hier uit de straat ende dames spelen in twee groepen van vier ca-nasta. Vera: Op verjaardagen, als er een jubi-leum te vieren valt, een trouwfeest, dan maken

we altijd onze eigen liedjes, oefenen wworden op het feest ten gehore gebrachWe hebben samen een tent gekocht, erbij en volgen daar de voetbalkamschappen.

KlimaatstraatEen bijna logisch gevolg is dat de strmeedingt om d Klimaatstraat van Nete worden. Jan, aangemoedigd door zijter Sandra, heeft inmiddels het merendde straat bereid gevonden mee te do

deze energiebesparingswedstrijd. Met etal buurtgenoten ging hij deur voor deom de mensen te bereiken met de boodat elke druppel telt. Alle informatie hvind je op www.klimaatstraatfeest.nl

Weinig verloopZoveel activiteiten, zoveel leuke dingendoen; het is geen wonder dat er weinig is in de straat. Een buitenstaander wain een Nederlandse equivalent van WLane: de tuintjes liggen er keurig bzwerft er niet rond, je ziet er geen w

kelkarretjes, als het gesneeuwd heeft, vdereen zijn stoepje en dat van de burenen lief en leed wordt met elkaar gedeeverhuizen wordt niet gedacht: Frans: menhang is best een reden om hier tewonen. Ans: Dat is langzaam zo gegrafgelopen veertig jaar, en ergens andeje dat nooit meer.

Tekst: Michiel van de Loo

Fotos: Jacqueline van den Boom


7/48


Yoga, Ayurvedische massage: de van oor-

sprong Poolse Ewelina Hagen uit Zwanen-

veld heeft een duidelijke voorkeur voor de

cultuur en losoe van het Verre Oosten.Nu ze een maandje in haar droomregio

heeft rondgereisd, staat ze te trappelen om

weer met haar yogalessen van start te gaan.

Zestien jaar geleden ik was toen vijftien las ik per toeval de achterap van een boek

van een Indiase yogi. De bewering daarop datyoga goed is voor lichaam n geest wekte mijnnieuwsgierigheid. Van de ene op de andere dagbegon ik met de lichamelijke oefeningen, gingmediteren en werd vegetarir. Het resultaat?Meer energie, een constante ideenstroom en

innerlijke rust, ook in hectische situaties waar-in iedereen natuurlijk wel eens verzeild raakt.Daarnaast ben ik sindsdien niet meer echt ziekgeweest.

Yoga heeft mijn leven blijvend veranderd. Hetis ook een prachtig symbool voor het leven,met zn ups en downs. Heel duidelijk zie je datin de zonnegroet. Je omhoog strekken, terwijlje inademt, verbeeldt datgene wat je in je levenallemaal wilt en kunt bereiken. De buiging opde uitademing doet je beseffen, dat er ook ver-velende dingen gebeuren. Yoga leert je die teaccepteren, omdat je daarna weer rechtop kunt

gaat staan.

Mount EverestEen paar maanden terug voelde ik plotselingde behoefte op de Mount Everest te staan. la minute besloot ik: op naar de Himalaya!Het is de mooiste reis die ik ooit heb gemaakt,waar ik intens gelukkig van ben teruggekeerd.Nepal is een waar yogaparadijs. De geur vanwierook in smalle straatjes, kleine winkeltjesmet allerlei yoga-artikelen, het onderlingerespect. Mensen zijn open, enorm gastvrij ensterk gericht op spiritualiteit. Het leven is in

bepaalde opzichten een stuk eenvoudiger danhier. In n van de guesthouses waar we ver-bleven bood ik mijn hulp aan. Ik kreeg eenenorme schaal met rijst voorgeschoteld waarik de slechte korreltjes uit moest pikken. Eendankbare taak.

Uiteraard heb ik daar ook yoga beoefend. Hetgaat er fysiek ruiger aan toe, oefeningen wor-den met een intensiteit uitgevoerd die wij hierniet kennen.

Prachtig gevoelIn 2012 heb ik de opleiding tot yogadocenteafgemaakt en al vanaf september 2011 geef ikles. Tijdens de lessen probeer ik mijn cursistente leren hoe ze hun eigen subtiele energie kun-nen voelen en gebruiken, hoe ze kunnen ont-spannen en hoe ze hun eigen lichaam kunnenleren kennen. We doen veel fysieke oefenin-gen en ontspanningsoefeningen met een focus

op de ademhaling. Cursisten zijn enthousiasten dat is een prachtig gevoel.Yoga is geen wedstrijd en is voor iedereen ge-schikt. Het is ook veel meer dan de fysieke oe-feningen die in het Westen gangbaar zijn. Hetis een losoe en manier van leven. Een echte

yogi beoefent onder andere geweldloosheid,waarachtigheid en tevredenheid. Daar probeerik zelf naar te leven en geef ik ook door aanmijn cursisten.De reden voor de belangstelling tegenwoor-

dig? Dat heeft te maken met het drustaan, denk ik. Mensen zoeken een altvoor hun volle agenda en de nadruk opalisme in onze maatschappij. Via yogaze erachter dat de geestelijke en lichagezondheid nauw met elkaar verbonde

InformatieAanmelden voor de yogalessen van E

kan via [email protected] of teleop 06 16 343 405. De proees is gratistromen is altijd mogelijk. De lessen gegeven in de Lindenberg Aldenhof. Ngadocente is Ewelina overigens Ayurvmasseuse; de massage met speciaal opsoon afgestemde olin zorgt ervoor dattiele energie in het lichaam vrij kan str

Tekst: Bart Matthijssen

Foto: Jacqueline van den Boom

Reis naar het yogaparadijs

EwelinaHagen


8/48

de Dukenburger - m8

Mijn huisdier

Het gebeurde een paar jaar geleden op de Stad-dijk. Twee vrouwen die elkaar een poosje nietgezien hadden, stonden samen wat te babbe-len. Het was prachtig zomerweer, dus heerlijktoch, zon bijpraatpraatje. Een sportieve manop zijn raceets kwam voorbij met naast zich

een al even sportieve hond. De herinnering aanwat er precies gebeurde, is onlangs nog eensopgehaald.

Hond Teun, een Drentse patrijs, zag een poesin het gras aan de andere kant van de weg.Teun maakte een sprong voor de ets langs,

waardoor baas en dier uit balans raakten. Dearme hond kwam met zijn achterpoot vast tezitten in het voorwiel, dat onmiddellijk blok-keerde.Teuns baas ging met ets en al over de kop met

Teun nog steeds goed vast aan de riem. Envan de vrouwen schoot te hulp, want het lieve

dier piepte van de pijn. Met de grootstelukte het om samen Teuns ink gewon

terpoot los te krijgen uit het etswiel

kon Teun echter niet. Dus nam zijn bzelf gelukkig niets gebroken had, hemarm.Samen met de tot dan toe wildvreemvrouw, die de ets zo goed mogelijk

wiel meezeulde, ging het op huis aanbaas was echt bang dat de ernst van wonding het leven van zijn hond zou Maar dat viel gelukkig mee.Sinds het ongeluk etst het baasje va

met een etshelm op en niet meer zo hde hond aan de ets.

En Teun? Die leeft een blij en gelukkdenbestaan in Dukenburg.

Tekst: Hette Morrin

Foto: Geert Elemans

Gastouders gezochtWordt in de zomervakantie voor drieweken gastgezin voor een kind. Een

kind dat zonder uw hulp genoodzaakt isthuis te blijven in een vaak troostelozeomgeving. Drie weken kind kunnen zijngeeft energie voor de rest van het jaar!

Bel 0118 627974 of kijk op:www.europakinderhulp.nl

Teu

Skaeve HuseHet is niet goed om je collega-columnist te

bekritiseren. Een columnist heeft alle vrij-

heid om zijn visie op zaken in tekstvorm te

uiten. Keer op keer ergerde ik me aan de

teksten van de bevoorrechte Marcel Rzer

die dagelijks in de Gelderlanderte lezen

zijn. De ene keer ontdekte hij Lindenholt

waar ook de honden worden uitgelaten en

de andere keer de Bredeweg waar hard-nekkige smokkelaars wonen Alles wordt

gemeten langs Oost-Nijmeegse meetlat.

Totdat ik zijn column las over Skeave Huse.

Deze was geschreven na een bliksembe-

zoek aan de Weezenhof.

Ik trok mijn wandelschoenen aan om mijn

eigen wijk en de periferie met de ogen van

een buitenstaander te verkennen. Mooie

bomen die de gevarieerde huizen en stra-

ten zonder naam omarmen, bleven onver-

anderd. Alleen de mensen veranderen.

Terwijl de koude wind op mijn gezicht prikte,

mijn gevoeltemperatuur daalde, vermeed ikde onwillekeurig verspreide hondendrollen.

Wie zijn de potentile bewoners van Skea-

ve Huse? De baketsgeneratie met mooie

banen die twee autos voor hun deur gepar-

keerd hebben staan? De interim-managers

die bedrijfsellende in een vette bankreke-

ning veranderden? Of de door het systeem

gestrafte mensheid die wij gexcommuni-

ceerd hebben.

Ik dacht aan Paul. Een jongen die zijn moe-

der in de steek had gelaten. Een moeder

die maar n Paul had. Een alleenstaande

moeder van een naar de drugs gevlucht

kind. Een burger van deze rijke samen-

leving die door een ooit gemaakte fout

voorgoed door ons genegeerd wordt. Een

jongen die gebaat zou zijn bij een eigen

bed, toilet en keukentje. Hij moet ergens,

een keer, gewoon zijn moeder kunnen ont-

vangen.

Qader Shafq (Foto: Lilia Volkova)


9/48


ISO en HKZ certicering bevestigkwaliteit van de zorgverlening Interzorg. Zoekt u thuiszorg, of hebthuiszorg en zijn er veranderingen isituatie, uw gezondheid of woonomdigheden? Dan hanteert Interzorg korte lijnen. En telefoontje is geom zorg op te starten of aan te pa

Interzorg, Postbus 539, 5340 AM Telefoonnummer regio Nijmegen: 366 60 90. www.interzorgthuiszorg.

Vlnr. Babette, Marloes en Willeke.

Tijd voor mensen. Dat is waar het bij

Interzorg om draait. En natuurlijk

om verpleegkundige zorg, persoon-

lijke verzorging, begeleiding of hulp bij

het huishouden. Met deze openingszinnen

legt Interzorg in een heldere folder uit wat

deze thuiszorgorganisatie haar clinten te

bieden heeft. Door te werken met kleine

teams en korte lijnen die op deskundige

manier worden gecordineerd. De folderis te verkrijgen op het Interzorgkantoor in

Wijkcentrum Dukenburg.

De Dukenburgerredact rice en -fotograaf scho-ven aan aan de vergadertafel in de royale, zon-nige ruimte van Interzorg op de begane grondvan Wijkcentrum Dukenburg in Meijhorst.Daar delen ze de ingang met Het Inter-lokaal:de voordeur die bij het dichtvallen de ruitenlaat rammelen. Babette, Marloes en Willekebeantwoorden lachend de eerste opmerkingdie er viel. Interzorg? Daar heb ik nog nooit

van gehoord Marloes: We zijn er toch allang, hoor, vorig jaar vierden we zelfs ons25-jarig bestaan! Misschien komt het omdatInterzorg oorspronkelijk (1987) uit Oss komt.Het hoofdkantoor tevens bezoekadres aan deDommelstraat 43 is daar ook te vinden. Hetwerkgebied van Interzorg omvat de regio Oss Uden Veghel en de regio Nijmegen. InDukenburg zaten we tot september 2012 in DeGrondel op Zwanenveld. Daar kwamen clin-ten voorbij die ons groetten met dag, zuster

Babette. Hier in de Meijhorst gebeurt dat nogniet, hoewel we meerdere mensen uit De Mei-berg van zorg voorzien. Willeke is de zorgco-ordinator/wijkverpleegkundige Dukenburg.Haar team telt twaalf tot vijftien zorgverle-ners, van helpenden tot verpleegkundigen. Zijwerken zoals Interzorg het graag ziet: profes-sioneel, betrokken, efcint n met passie. De

clintenkring is zo uiteenlopend als de advies-

leeftijden voor spelers van een gezelschaps-spel. De duur van de verstrekte zorg is al evenverschillend als er clinten zijn. Begeleiding,persoonlijke verzorging, verpleging, wond-verzorging, nachtzorg, 24-uurszorg of zorg inde laatste levensfase, Interzorg biedt het alle-maal. Met respect voor de omstandighedenen de privacy van de te verzorgen mensen.Interzorg heeft uiteraard ook korte lijnen metketenpartners en met collega-organisaties,want samenhang in het zorgen ondersteu-ningspakket voor een clint staat voorop.

Lindenholt

Interzorg is er ook voor Lindenholt. Met degebruikers van het Wijkcentrum Dukenburg,alsmede het sociale wijkteam wordt metregelmaat overleg gevoerd. Men kent elkaaren weet elkaar te vinden. Zulk contact maaktons stadsdeel tot het dorp dat het af en toeis: het stadsdeel waar mensen elkaar begroe-ten op straat en ook in toenemende mate voorelkaar klaar staan. Babette is in Dukenburg

opgegroeid, Marloes in Langenboom leke in Wanroij. Babette herinnert zichet als twaalfjarige heel spannend voze voor het eerst alleen op de ets va

zenhof naar het zwembad mocht etse

leke ging in Nijmegen naar school enDukenburg al van het voorbijrijden,Marloes in Eindhoven terechtkwamhaar studie en door haar vriend Duk

leerde kennen. Hij woonde toen hbovenin een at waar je de skibaan vchen kon zien. Voor een Langenboomwel een gewaarwording. Willeke vbinnenkort naar Grave. De Brabantsvan Interzorg zijn in deze medewerkevertegenwoordigd.

Tekst: Hette Morrin

Foto: Peter Saras

Interzorg:

Een tweede zorginstelling in Dukenburg


10/48

de Dukenburger - m10

Zijn voornaam spreek je gewoon uit op

zijn Nederlands. Hij is een geboren Nijme-

genaar uit Heseveld en hij heeft op verschil-

lende adressen in de stad gewoond, onder

andere in de Kluijskamp in Lindenholt.

Maar sinds enkele jaren is hij een Duken-

burger en niet zo maar eentje. Michael

hoopt op meer naamsbekendheid nu hij

succes begint te krijgen met zijn eerste boekMooi ben ik, want een tweede boek komt er

aan.

Gevoelsmens, dierenvriend, sporter, familie-,vrienden- en buurman Michael is van beroepicter. Zoals op elke bedrijfsvloer ontstaan ersoms problemen, die tot ieders tevredenheidmoeten worden behandeld en opgelost. Mi-chael ontdekte gaandeweg zijn aangeborentalent om dit daadwerkelijk te doen. In zijnprivleven waren er uiteraard de nodige ont-wikkelingen die een mens vormen. Om hier-

aan handen en voeten te geven begon Michaelmet het schrijven van weblogs. Voor mensendie niet thuis zijn op de computer: een weblogof blog is een dagboek dat of een gebeurtenisdie je bijhoudt op internet. Een ander kan ditdan lezen en er op reageren. Dat je hiermee le-zers een richting in hun leven kunt aanbieden,is iets waar Michael al snel achter kwam. Men-sen met soortgelijke ervaringen of met juistheel andere belevingen kwamen op zijn pad enals vanzelf ontstond er een bundel van verha-

len die uitmondden in het boekMooi ben ik.Dit is in een paar regels opgeschreven, maarin werkelijkheid ging er natuurlijk een heelproces aan vooraf. Michael besteedde aan allebestaande maar anoniem gehouden personages

in zijn boek volop aandacht om hun verhaalzo zuiver mogelijk te verwoorden. Bijzonderdaarbij is dat de auteur het betreffende relaasof de gebeurtenis ook onderbrengt in een ge-dicht voor de persoon in kwestie. Als extraatje,een toegift met een bepaalde positieve bood-schap. Iemand die bijvoorbeeld te horen kreegdat hij/zij voortaan als dialysepatint door hetleven moet, wordt met het gedicht van Michaeleen hart onder de riem gestoken. En zo zijn ermeer voorbeelden. Een adoptiekind van wiede relatie met de moeder ergens een verstoringhad Door de schrijvende bemiddeling en

het intutief handelen van Michael kwamen zijdichter bij elkaar. Ze lazen, praatten met elkaaren gingen toen zelf over tot actie, in dit gevalverzoening. Z werkt het.Over het groeiende succes van zijn werkzegt Michael: Dit boek - en ook het tweededat binnenkort zal verschijnen - is bijzonderomdat het werking heeft op mensen in hetalgemeen en op mensen die om wat voor re-den ook in een bepaalde onverwachte situatieverkeren. De meeste lezers herkennen zich erin. Het motiveert om door te gaan, om bewustnaar zichzelf en naar anderen te kijken en zelfverbetering aan te brengen. Het boek slaat zo

aan, dat Michael met een arts in beraad is ofhet aan patinten aanbevolen kan worden. Ookscholen staan bij Michael op de verlanglijst.Graag zou hij met schoolgaande jeugd over deinhoud van zijn boeken praten, lezingen hou-den.

Tweede boekDe te verwachten maar soms zelfs bizarre emo-ties van beschreven mensen kunnen een steunzijn voor een ander die hetzelfde overkomt.Michael sprak bijvoorbeeld een slachtoffermet ernstige brandwonden. Ook het bijzondere

verhaal van een getuige en een slachtoffer vande schietpartij in Alphen aan den Rijn komt inboek twee te staan. Dit boek zal zon twintighoofdstukken omvatten die buitengewoon res-pectvol handelen over medemensen die nietlekker in hun vel zitten door een ziekte of an-dere bizarre omstandigheden. Evengoed is deboodschap van het boek: niet-dagelijkse on-derwerpen meer bekendheid geven en gevoelbij het publiek krijgen. De motiverende aan-sporing ga door, is er duidelijk in verpakt.

Michael was er zelf soms door getrofmensen met hun verhaal bewust of top zijn pad kwamen.

BestellenMooi ben ik, waarvan de titel en zelfs slag heel zorgvuldig en doordacht gzijn, is door Michael in eigen beheegeven. Van de opbrengst per boek donauteur 1 euro aan de stichting Ruby e

(ten behoeve van vrouwen met borstkVia internet www.mooibenik.nlis de pa- gesigneerd! - eenvoudig te bemachtop deze site zijn uiteenlopende verrreacties te vinden. Michael krijgt elive reacties zoals: Dat er zo iemandachtertuin woont! Uitgesproken dobuurvrouw die het eerste boek van zicadeau kreeg in ruil voor tegels in de tuhoeft geen verder betoog dat Michael is in en met zijn prettige woonomgevgoede contact met de buren, de nabijhsupermarkten en andere voorziening

kenburg is immers een prima biotooveel mensen.Mocht u Michael Peters willen volgbetrekking tot nieuwe ontwikkelingnodigt hij u graag uit om vrienden te op facebook: http//www.facebook.copeters.1

Tekst: Hette Morrin

Fotos: Peter Saras

Michael Peters, auteur van Mooi ben ik

Op tweede kerstdag werd Mic

verrast door een lezer met dit berMijn moeder zat jarenlang in

behoorlijke dip. Door het lezen

jouw boek lijkt zij een spirituele

weg gevonden te hebben Ze cit

je boek, ze kan eindelijk weer lac

en ze heeft weer zin in de dingen

ze doet. In n woord fantastisc

bedank je met heel mijn hart.

kerstcadeau!

Dit boek heeft werking op mensen


11/48


Jessy Cakar

De Dukenburgersprak met twee cordina-

toren van Home-Start in Nijmegen. Yolande

de Lange zorgt voor Dukenburg en Hatert,

Ria van Zonsbeek voor Lindenholt en Neer-

bosch-Oost. Beiden zijn medewerkers vanTandem Welzijnsorganisatie.

Yolande is al langere tijd actief voor Home-Start, Ria sinds kort. Tandem is met Home-Start gestart in Hatert in 1999. Later kwamdaar Dukenburg bij en sinds kort ook Linden-holt en Neerbosch. Home-Start bestaat lande-lijk al ongeveer twintig jaar.

Om inzicht te krijgen in Home-Start vertel-len Yolande en Ria over de praktijk. Yolande:Zoals het gezin van Ivonne. Zij heeft een kind

van twee jaar en is net bevallen van een tevroeg geboren tweeling, die extra zorg nodigheeft. Het is moeilijk om alle drie de kinderende volle aandacht te geven. Het consultatiebu-reau adviseert haar hulp te vragen bij Home-Start. Wij maken dan een afspraak met Ivonnevoor een kennismaking en vragen welke hulpze wil hebben. Wij kijken welke vrijwilligervan Home-Start deze hulp het beste kan ge-ven. Deze gaat een dagdeel het gezin helpen,bijvoorbeeld met het esje geven, de kinderen

Een steuntje in de rug voor gezinnen

Home-Start

in bad doen of anderszins. Ook emotionelesteun kan helpen. Tips zijn nuttig, zeker als devrijwilliger zelf ook moeder is van een twee-ling. Onze taak bestaat uit drie onderdelen, devrijwilligers, de gezinnen en algemene pr enadministratie. We werven, trainen, ondersteu-nen en begeleiden de vrijwilligers. Dat gebeurtzowel in groepjes als individueel. We gaan bijalle gezinnen op huisbezoek voor een kennis-makingsgesprek. We kijken welke ondersteu-ning het gezin wil en welke vrijwilliger daarbij

past. Als de vrijwilligster dit gezin wil onder-steunen, maken we een afspraak voor een kop-pelingsgesprek. Daar worden de afspraken tus-sen het gezin en de vrijwilliger gemaakt. Alser iets is waar de vrijwilliger niet uitkomt ofwe willen iets bespreken in het gezin dat moei-lijk ligt, komen we weer in beeld. We hebbeneen gesprek met de ouders en zijn intermediairvoor hulpverlening.De cordinatoren worden ondersteund doorhet landelijk steunpunt Home-Start. Op dit

moment zijn ongeveer 35 vrijwilligervan 25 jaar tot 71 jaar. Het zijn 34 v(bijna allemaal zelf moeder) en sinds keen man. Overigens zorgt Tandem dat awilligers een vrijwilligerscontract hebze daardoor WA verzekerd zijn. Zoalsis er eerst een gesprek met hen. In het wordt wederzijds gekeken of Home-Svoor degene is. In principe is de hulp pvoor een dagdeel per week, gedurendeanderhalf jaar. Het gezin is dan hopeli

in staat op eigen kracht verder gaan.een blijvende band groeien tussen de hlener en het gezin, evenwel dit valt dmeer onder Home-Start.

We laten vrijwilliger Annelies aan hetIk doe dit werk erg graag. Ik doe dit ajaren en help zo gezinnen met jonge kals tijdelijke ondersteuning in moeilijkziektes, scheiding, opvoedingsprobleandere zorgen. Een luisterend oor, opmet de kinderen kan hen ontlasten. Hmij voldoening als het gezin het weeYolande en Ria: Zo hielpen we een

staande moeder met twee kinderen, diNijmegen woont. De melding kwam NIM binnen. De moeder had angst naate gaan en dat haar kinderen iets zoudekomen. De ingeschakelde vrijwilligehaar en de kinderen om dit te overwinvrijwilliger ging met hen boodschappenaar de bieb, het speeltuintje, het oudecentrum et cetera. Met elkaar kregeschik in, het gezin en de vrijwilligster.Naar we hoorden worden in DukenLindenholt een groeiend aantal gezinholpen, nu ongeveer twintig. Overigen

niet de bedoeling dat de vrijwilliger eehulp in de huishouding of vaste oppaschauffeur wordt. Doorverwijzing domaatschappelijke instantie is niet per sOok rechtstreeks kan hulp aan Home-Svraagd worden. Verdere informatie: Yde Lange (06 126 220 23) en Ria Zonsb137 296 69). Kijk ook op www.home-s

Tekst: Theo Vermeer

Foto: Tandem Welzijnsorganisatie


12/48


Seniorensport

Loopgroep de Vennen

De Vennen is een loopgroep van ongeveer

vijftien deelnemers, die al ruim dertig

jaar actief is in de Hatertse Vennen. De

gemiddelde leeftijd van deze groep is on-

geveer 65 jaar.

Iedere zaterdagochtend wordt om 8.00 uur

(8.30 uur in de winter) gestart vanaf restau-rant St.Walrick voor een loop van een uur.Er wordt gestart met een gezamenlijke war-ming-up, waarna drie groepen geformeerdworden die ieder een eigen loopvormhebben. En groep loopt de volle 15 20minuten hard. De tweede groep heeft eenloopintensie volgens het intervalsysteem(1 minuut lopen, 1 minuut wandelen enzo-voort) en de derde groep wandelt. Daarnakomen de groepen weer bij elkaar en wordtafgesloten met een gezamenlijk balspel,bijvoorbeeld volleybal, handbal of hockey.Na aoop wordt nog gezamenlijk een kopje

kofe of thee gedronken in het restaurant.Ook wordt twee keer per jaar de Coopertestafgenomen. Hiermee wordt de conditievor-dering getest. En er staan jaarlijks diverseuitstapjes op de agenda.

Voor meer informatie kan men terecht bijde heer Brockmeijer: [email protected]

Tekst: Inge Rengers

Fotos: H. Brockmeijer

Boven de voordeur van het huis van Het-

te Morrin en Paul Schledorn hangt een

kunstwerkje: een notenbalk van draadstaal

met de noten do-mi-si-la-do-re.

Waarom deze naam?

Hette vertelt dat de belangstelling voor noten-balken op de gevel van een huis haar bijna metde paplepel werd ingegeven. Haar ouders za-gen deze notenbalk voor het eerst op een villain de zon. Het do-mi-si-la-do-re kun je metenige fantasie vertalen naar het Franse Domi-cil ador hetgeen in het Nederlands dan Ge-liefde woonplekwordt. Toen haar ouders huneerste eigen huis kochten, smeedde Hettes va-der de bewuste notenbalk en plaatste deze aande voorkant van hun huis. Toen het huis laterverkocht werd, was het eerste om de notenbalkvan de gevel af te halen. Het werd met ham-merite bewerkt en opgehangen aan het huidigehuis in Dukenburg.

Komt deze naam meer voor?

Hette fotografeerde in Frankrijk meerderehuizen met notenbalken. Zelfs tot hoog in dePyreneen waar de balk noten had in de vormvan bloemen.

Hier in Dukenburg heeft een school inforst iets met muzieknoten aan de mWeezenhof heet een huis Vogelenza

naast de letters een toonladdertje metnootjes. In Neerbosch-Oost werd muziek het thema voor de straatnaamDaar heeft een at nu nog de naam No

Ook in de Krayenhofaan kom je een

balk tegen op een statig vooroorlogs p

Herhaling van de geschiedenis

Hette: Onze notenbalk heeft intussen kgekregen. Aan het huis van n van onderen prijkt nu ook een verkleinde stasie. Deze werd niet vervaardigd door des huizes, maar door zijn tweelingbrer nog eentje voor zijn eigen huis gaat sIk heb nooit geweten dat notenbalkenvelversiering mij zo bezig konden hou

Wellicht hebben lezers van de Dukeook een huis met een naam en een daarbij. Suggesties zijn welkom: infokenburger.nl!

Tekst: Peter van Kraaij en Hette Morri


Huizennamen: do-mi-si-la-do-


13/48


Sport

Voor de liefhebbers van de wandelsport:

voor de 54ste maal in successie wordt de len-

tewandeling gehouden. Dit keer op zaterdag

23 en zondag 24 maart aanstaande. Deze

wordt georganiseerd door W.S.V. Zwanen-veld.

De Dukenburger sprak met de secretaris vandeze wandelsportvereniging, Ilona Thomas-sen. Benieuwd als hij is naar waar deze wande-ling gelopen wordt, naar de organisatie en deactiviteiten van deze vereniging. Ilona: Metdeze Lentewandeltocht, goed voor ongeveer2200 deelnemers, hopen we velen een spor-tieve en plezierige ontspanning te bieden doorhet prachtige Rijk van Nijmegen. Daar gaanwe voor om een goed verloop van deze tochtmogelijk te maken. Het is onze jaarlijkse wan-

delmars, waar veel voorbereiding aan voorafgaat. De afstanden en starttijden zijn: 5 en 10kilometer tussen 8.00 en 14.00 uur, de 15 ki-lometer starttijd 8.00 tot 13.00 uur, de 20 ki-lometer starttijd 8.00 tot 12.00 uur en de 25,30 en 40 kilometer: starttijd 8.00 tot 11.00 uur.

De wandelaars krijgen een routebeschrijvingen uiteraard een controlekaart mee. Startbu-reau is Hotel Courage Sionshof aan de Nij-meegsebaan 13 in de Heilig Landstichting.Rustplaatsen met koek en zopie zijn ondermeer het clubhuis van scouting Keizer Karelaan de Soalaan - de zeeverkenners van De

Batavieren doen de verzorging daar - en cafDe Witte in Beek. Groepen hebben soms ookwel eigen voorzieningen. Voor jong en oud,voor de fervente doorstapper en de rustigewandelaar, voor beiden is deze tocht geschikt.Snelwandelaars en nordic walkers lopen nau-welijks mee, zegt Ilona. Afhankelijk van deafstand brengt de tocht je richting Brakken-stein, de Kwakkenberg, de Meerwijk, Groes-beek, Malden en Berg en Dal. De 25/30-kilo-

meterlopers gaan niet richting Groesbeek enMalden, maar komen wel door Beek en Ub-bergen. De 5/10-kilometerlopers gaan richtingde Meerwijk, Berg en Dal en de Kwakkenberg.

Voor alle afstanden een fraaie wandeling overheuvelachtige bospaden en verharde paden.Voor de vierdaagselopers alvast een goedetraining. Zowel groepen, zoals van de scou-ting en wandelclubs, als individuelen lopenmee. Ook honden, mits aangelijnd, mogenmee. Uit bijna alle provincies van Nederlandkomen de wandelaars, zelfs soms met eigenbus. Voor het parkeren biedt de parkeerplaatsvan museum Orintalis een mogelijkheid.

Kortom, er komt heel wat bij kijken om dezaken goed voor elkaar te hebben. Ilona, haarmedebestuursleden en de 25 scouts van De Ba-

tavieren doen hun best om er weer twee jnewandeldagen van te maken. Het moet kloppenbeide dagen. Het startbureau moet op tijd openvoor de vroege vogels en zo nodig bij grotedrukte printen op locatie van extra formulie-ren. De bewegwijzering moet blijven kloppen,de controleposten moeten paraat zijn en deEHBO oproepbaar et cetera. De KNBLO - deW.S.V. Zwanenveld is lid - ondersteunt een enander met adviezen. Ilona: In het kader vanNederland beweegt is deze tocht een stimu-lans om mee te doen. Wij als organisatorenhelpen daarbij mee. We doen het met plezier.De wandelstemming onderling is prima en desamenwerking met De Batavieren uitstekend.Kortom, ook dit keer belooft het weer een jne

en mooie tocht te worden.De W.S.V. Zwanenveld wenst u een prettigewandeltocht en tot ziens op 23 en 24 maart.Opgave voor de tocht kan op de dag zelf bij hetstartbureau, niet via internet. Kijk voor meerinfo en fotos op www.lentewandeltocht.nl

Tekst en foto: Theo Vermeer

Lentewandeltocht komt eraan

Ilona Thomassen

Carnaval op zijn Dukenb

Wie dacht dat Dukenburgers het

val verleerd zijn, die heeft het m

een oergezellige carnavalsavond v

nioren in Wijkcentrum Dukenbur

het tegendeel bewezen.

De 60-jarige CV St. Anneke trakteeop een extra feestelijk jubileumprog

Voor de derde keer in successie wazitting in dit wijkcentrum. Het aantakers is in stijgende lijn, dit keer goeen volle grote zaal. Muzikaal weverrast door het onvermoeibare dwet Kos Koyer, door vijf zangers en zasen van de Heikneuters, die zorgdnog meer carnavaleske opperstemmde polonaises werden samen metMarcel vrolijk en enthousiast vooDukenburgs Glorie, gestoken in cakledij, zorgde voor een vol podiummet meezingers de senioren in bebleven. De Spaanse danseres van zwierde dat het een lieve lust wasprins Quinn I van Knotsenburg eRonald III met hun gevolg genotevan de optredens. Ze mochten ook jes trekken bij de loterij met jne

De jeugdprins mocht ook nog de leuklede dame feliciteren. Een zittingbuutrednerkan niet. Vandaar dat buuTim de Knipper met zijn grollen en menige lach toverde op de gezichde senioren. Het verzorgde programleuk versierde zaal, de hapjes en den het aan elkaar praten van het prog

door de voorzitter van St.Anneke er toe bij dat de bezoekers zich dezierige avond zullen blijven heriDat de Dukenburgers wel degelijk ckunnen vieren en uit hun dak kunnwerd dit keer wel heel duidelijk beVolgend jaar zou de grote zaal welete klein kunnen zijn De gemeentemet een nancile bijdrage dat d

mogelijk werd gemaakt. Alaaf!

Tekst en foto: Theo Vermeer


14/48


BuitenspelBij voetballen weet bijna iedereen wat bui-

tenspel is. Als de speler buitenspel staat,

kan hij lopen wat hij wil, maar het helpt

niets meer. Ja, zelfs als hij al te lang door-gaat, kan hij een gele kaart verwachten

wegens spelbederf.

Als je in onze maatschappij buitenspel

staat, omdat je geen werk hebt, geen geld,

schulden, of gewoon omdat je te oud bent,

werkt het eigenlijk net zo. Je krijgt het ge-

voel dat je niet meer mee mag doen aan

het spel dat leven heet.

Iedere week zie ik de groeiende stroom van

mensen die noodgedwongen gebruik moe-

ten maken van de voedselbank, niet omdat

ze dat zo graag willen, maar uit noodzaak,

omdat ze buiten spel staan.

Carnaval is net achter de rug en kerkelijkgezien zitten we in de vastentijd, de veertig

dagen voor Pasen en we denken daar dan

aan die mens Jezus, die ook buitenspel

werd gezet niet omdat hij dat graag wilde,

maar omdat hij koos voor mensen.

Dat is wat we als Ontmoetingskerk ook het

liefste willen: er zijn voor de mensen die

buitenspel zijn komen te staan.

Dat proberen we ook zoveel mogelijk, maar

dat valt lang niet altijd mee. Er is een be-

hoorlijke versnippering in de zorg rond men-

sen die buitenspel staan en ook verandert

er regelmatig weer iets in de organisatie of

in de regelgeving. Bezuinigingen hebben

ook vat op groepen die al buitenspel staanen soms hebben we als kerk wel eens het

gevoel zelf ook buitenspel te staan.

Als mensen die buitenspel zijn geraakt

steun zoeken, denkt lang niet iedereen dat

ze dan ook bij die kerk een luisterend oor

kunnen vinden.

Daar hebben we nog werk te doen. Nog

zoveel werk dat we hopen nog lang niet

uitgespeeld te zijn.

Johan Dorst (Foto: Bart Noordijk)

Er is in ons land veel te doen over het Elek-tronisch Patintendossier (EPD). Eerst was

het de bedoeling dat de patintgegevens

van alle Nederlanders in n groot digitaal

bestand zouden komen. De Eerste Kamer

blokkeerde dit plan, omdat er onvoldoende

garanties waren voor bescherming van de

privacy. Vervolgens vond in enkele regios

een doorstart van het systeem plaats op

vrijwillige basis, onder andere in de regio

Nijmegen.

De huisartsen in onze stad lopen in de landelij-ke voorhoede waar het gaat om dit vrijwillige

EPD. Ook deze vorm van gegevensuitwisse-ling is niet onomstreden. De Landelijke Ver-eniging van Huisartsen (LHV) heeft in febru-ari in een stemming besloten om mee te doen.Een kleinere club, de Vereniging van Praktijk-houdende Huisartsen, is juist naar de rechtergestapt om ook dit project tegen te houden.Deze club van medici vindt de risicos voor deprivacy nog steeds te groot. Op het momentdat de zorgverlener informatie vraagt, krijgthij meer informatie dan hij eigenlijk nodigheeft. Zolang dit niet opgelost is, is dit systeemeen dusdanige aantasting van het beroepsge-heim en dus de privacy van de patint dat wedit niet willen, legt Herman Suichies van deVereniging van Praktijkhoudende Huisartsenuit. Hun gedachte vindt steun bij deskundigenop het gebied van automatisering, die bena-drukken dat ieder beveiligd internetsysteemuiteindelijk te hacken is.

De SchakelDe huisartsen van de praktijkDe Schakel inMeijhorst vinden een goede digitale uitwisse-

Deel Dukenburgse huisartsen in de fout met

aanmeldingsbrief Elektronisch Patintendos

ling van patintgegevens met vooral thekers zo belangrijk dat ze eind deactief al hun klanten hebben benaderd verzoek om mee te doen. Daarbij werdeen fout gemaakt, die het vertrouwen innier waarmee omgegaan wordt met pagevens geen goed heeft gedaan.

De patinten van alle zeven huisartsenSchakel kregen een brief waarin stondals patint van huisarts Dees dringengevraagd om mee te doen aan het lige EPD. Ook uw redacteur, die geenis van Dees maar van een andere hui

De Schakel, kreeg deze brief. Bij patitoch al argwanend staan ten opzichte initiatief ontstond hierdoor extra weers

RectifcatieHuisartsenpraktijk De Schakel zag znoodzaakt om een recticatiebrief te

waarin ze uitgebreid excuses aanbodde gang van zaken. Wel werd daarin dat medewerking aan het vrijwillignog steeds erg belangrijk wordt geook voor de uitwisseling van gegevenshuisartsenpost en in de toekomst de Ssende Hulp.

Weinig deelnameEnkele weken geleden werd bekend slechts 6 procent van de clinten zicaangemeld voor het vrijwillige EPDom, een uiterst ongelukkige start van eal omstreden initiatief.

Tekst: Toine van Bergen


De Schakel


15/48

Fred van Loon in Aldenhof heeft een oude

Volkswagen Kever helemaal zelf opgeknapt.

Zijn buurvrouw heeft een nieuw model Ke-

ver (n Beetle) en hun autos het oudje en

het jonkie staan vaak gebroederlijk ach-

ter elkaar geparkeerd. (Volgens Fred was

de eerste naam van de Volkswagen Kever

aanvankelijk Karmann.)

Waarom een Kever?Om wat bij te verdienen had Fred als jonge-man elk weekeinde zes autos die hij was- enpoetsbeurten gaf, zowel aan de binnen- alsaan de buitenkant. Daarbij zaten twee Keversdie hij altijd al leuke autos vond. Hij mochtdaar ook weleens mee rijden. Die liefde voorde Kever is altijd gebleven, hoewel de eersteauto die hij opknapte een Fiat 500 was. Dieauto rijp voor de sloop kreeg hij toch weeraan de praat.

Fred kwam toen een Kever tegen die hij voor500 gulden kon kopen, met bijna 60.000 km.op de teller. Motorisch was deze best goed inorde, maar verder was de carrosserie in slechtestaat. Hij heeft deze toen helemaal uit elkaargehaald en gerestaureerd. De auto is nu on-geveer acht jaar weer op de weg, terwijl Freder alles bij elkaar zon zeventien jaar aan ge-sleuteld heeft. Dat moest steeds in de vrije tijdgebeuren en niet altijd had hij er zin in en tijd

voor. Hij had een gezin met twee jonge kinde-ren en tussendoor ook te kampen gehad meteen zware hartoperatie. Af en toe kon Fredhulp best goed gebruiken, maar dan ging deplanning daarvoor zo moeizaam, dat hij maarweer zelf en alleen aan de slag ging.

Deze autoZijn Kever gebruikt Fred eigenlijk alleen voorhet woon-werkverkeer, zon 15 tot 20 kilome-ter per dag en alleen binnen de stad. De ori-ginele kleur van deze auto was oranje, maarwerd met roller en spuitbus rood gekleurd metzwarte vlakken tussendoor. Fred heeft oor-spronkelijk een technische opleiding als au-tomonteur gevolgd, zodat ook het motorischegedeelte niet vreemd voor hem is. Bij de Keveris het nog steeds: starten altijd meteen enrijden maar, heel betrouwbaar dus. Deze rijdtnu 1 op 10/12 binnen de stad en op de snelweg

haalt hij met gemak 125 kilometer per uur. Eengroot nadeel is de zijwindgevoeligheid. Frednoemt het liever neusgevoeligheid, omdat devoorkant een stuk lichter is dan de achterkant;de motor ligt immers achterin.Hij ziet zijn auto niet als een waardevol be-zit of een verzamelobject, maar louter alseen gebruiksvoorwerp dat moet functione-ren. Toch leent Fred zijn auto liever niet uit,omdat hij geen zicht heeft op hetgeen ermee

gedaan wordt. Onlangs is de Kever oAPK-goedgekeurd voor twee jaar. Dieis voor oldtimers gebruikelijk, omdat dgewoonlijk minder wordt gereden. (Bijdige autos geldt een APK-keuring vjaar.)Deze hobby is niet echt duur. VoorheFred sloperijen af voor onderdelen, mzijn onderdelen vrij gemakkelijk te kvoor een redelijke prijs.

Slechts n keer heeft hij een aanrijddeze Kever gehad, buiten zijn schuldlukkig met alleen blikschade.

En het vervolgDe huidige Kever staat nooit binneheeft een garagebox, maar daarin ligttweede Kever in onderdelen, eentje uen een stuk luxer dan de eerste. Dezvoor zijn zoon Randolph, die aangwerd voor de Keverliefde door zijn pa. van Randolph was oorspronkelijk beigwordt waarschijnlijk zwart, en dan wl

sioneel gespoten. (Zomaar met een roleen spuitbus vindt hij maar niks.)Na deze Kever komt er voor Fred geenKever. Liever ziet hij dan een Amerauto, bij voorbeeld een Ford MustangChevrolet Camaro, maar daar hangt e

prijskaartje aan, dus!?

Tekst: Peter van Kraaij


Tussen oud en nieuw

Fred van Loon en zijn Kever


16/48


Jongeren-

column

Al meer dan 25 jaar uw (elektrischondersteunde) etsspecialist!

Vakkundige werkplaats voor al uwreparaties (liefst op afspraak)

Ook uw adres voor een goedegebruikte ets. Inclusief 3 maandengarantie!

Dealer van Gazelle, Batavus, Sparta,Giant en Raleigh.

Voor onze vaste klanten veel voor-deel (zie onze website)

Maandag gesloten

Malvert 70-17 6538 DP Nijmegen

Telefoon (024) 344 63 23

www.scheepersbiketotaal.nl

[email protected]

Van ouder naar kind...

We kunnen meer achterlaten dan alleen

onze DNA; denk aan muziek, lms, vreug-

de, lezen en spreken. Dit zijn de dingen

die we kunnen doorgeven. We brengen de

informatie van ouder naar kind, dat is hoe

het werkt.

Onze kinderen gaan in hun volwassenheid

ons verleden lezen en onze donkere ge-

schiedenis. We hebben tegenwoordig alle

digitale instrumenten om hiervan te leren.Ondanks alles hebben we nog steeds een

verantwoordelijkheid om de sporen van het

leven goed achter te laten. We kunnen pra-

ten met anderen over verantwoording en

wat we belangrijk vinden om in te geloven.

Het enige waaraan we kunnen denken, is

hoe we ons opstellen naar de jeugd. De

ouder kan ervoor zorgen dat zijn bestaan

herinnerd blijft en kan dit overdragen naar

het kind. Zijn nalatenschap is belangrijk

voor zijn kind, alleen dan treedt begrip en

opvoeding in werking.

Wat is onze nalatenschap als we de fakkel

niet kunnen overdragen? Niets is minder

waar als we het ontkennen naar onze kin-

deren, het is voor nu en voor de komende

generaties. Ook voor de toekomstige

generatie zijn dit gegevens die ze kunnen

overdragen naar hun kinderen.Dit proces is nodig en geen enkele schakel

kan hier iets aan veranderen. Het enige

wat we kunnen veranderen zijn onszelf en

ons gedrag en houding. Het karakter ver-

andert met de jaren en is benvloed door

ons gezin.

Ondanks dat de jeugd opgroeit in een an-

der tijdperk dan die van hun ouders, zijn

er nog genoeg zaken te zien die het zelfde

patroon kennen. En die we kunnen aanha-

len om ervoor te zorgen dat onze kinderen

weten wat het verschil is tussen goed en

kwaad. Omdat er altijd een keuze moet

worden gemaakt. Wat het geval ook magzijn, het is belangrijk dat zowel ouder als

kind altijd handelend moeten optreden en

samen ondervraagd worden.

Adil Jbilou

(Foto: Jacqueline van den Boom)

Onderzoek naar

vrijetijdsbestedi

van kinderen

Van 28 januari tot en met 8 feb

ari heb ik een onderzoek geho

den. Ik ben dit begonnen omd

graag wilde weten hoe kinderehun vrije tijd besteden en omd

ik wilde bewijzen dat kinderen

vaak fout worden ingeschat ov

hun vrijetijdsbesteding.

Ik wou graag dit onderzoek op ee

basisschool doen waar ik geen en

kind ken, zodat ik ook niet met de

resultaten zou knoeien. Daarom h

ik gekozen voor basisschool De D

kendonck in Tolhuis.

De kinderen moesten hun dag indlen met behulp van categorien. Z

hebben erg hun best gedaan en d

kan je ook zien aan de resultaten.

kinderen doen erg veel in hun vrij

tijd en gelukkig hebben ze er ook

plezier aan.

Zoals je kan zien heb ik de gegev

in de grafek verwerkt. Ik heb het

middelde berekend en daarmee k

ik deze grafek maken.

Zo zie je maar weer dat kinderen

vrije tijd goed kunnen indelen. Ze

doen dus meer dingen dan ander

mensen denken en daar ging dit o

derzoek over.

Ik wil graag De Dukendonck beda

ken voor de medewerking van dit

onderzoek. Ik kan zeggen dat het

succes was.

Tekst: Brandon Tijssen


17/48


De Meiberg is een serviceat in de Meij-

horst. Een appartementencomplex

met voornamelijk oudere mensen die

zelfstandig wonen, hier en daar met mantel-

zorg of andere hulp. In n van de vleugels

op de begane grond is een recreatieruimte

te vinden. Uitzicht op de tuin. Hier kun je

sochtends kofe drinken, s middags ofsavonds meedoen aan een activiteit en

sinds eind november 2012 tweemaal in de

week gezellig samen van het avondeten

genieten.

De Zorgzame Buurt is een samenwerkings-verband tussen de organisaties ZZG, Swon,Driestroom en WoonGenoot. Eind 2011 is ereen onderzoek gedaan onder de bewoners vanDe Meiberg. Met als doel van hen meer inzicht

te krijgen op het gebied van wonen, zorg enwelzijn. En van de uitkomsten was dat veelbewoners eenzaam zijn en onder meer graagmet andere mensen maaltijden willen nutti-gen. Op dit punt is direct actie ondernomendoor De Zorgzame Buurt. Meibergbewonerskonden zich laten registreren bij het senioren-netwerk Swon, voor sommigen noodzakelijkin verband met subsidie op de kosten voor demaaltijd.

De praktijkBewoners met belangstelling voor de geza-

menlijke maaltijden meldden zich voor dewoensdagavond en/of de vr ijdagavond. Tegenalle verwachtingen in liep het meteen storm.De eetcommissie Meiberg, die door devrijwilligers Els, Fia, Henk, Mies en Treesbemenst wordt, is de drijvende kracht achterde planning en voorbereiding van de maal-tijden. Maximaal veertig mensen kunnenaan het samen eten meedoen. De allereerstepoging om een gezamenlijke maaltijd te orga-niseren, bestond uit het meenemen van eigen

eten, eigen serviesgoed en bestek. Vijf mag-netrons stonden er ter beschikking. Dit bleekechter geen succes. De bewoners vonden hetniet prettig om met hun maaltijd door de gan-gen te lopen, ondanks het kosteloze gebruik.

Sfeer

Intussen is er op de woensdagavond wel eenseen plaatsje open, de vrijdagavond zit het res-taurant vol. In een sfeervolle ambiance metkaarsen en achtergrondmuziek, kunnen aan deuitnodigend opgestelde en gedekte tafels degasten ontvangen worden. Het team vrijwil-ligers zal het door ieder persoonlijk voorafgekozen eten als ware horecamedewerkers uit-serveren. Dit verhoogt de sfeer en het plezieren de smaak van het eten. Dat overigensvan uitstekende kwaliteit is. De koks van DeDoekenborg, Ardie en Cuub, staan daar garantvoor. De Doekenborg is het woonzorgcentrum

in Aldenhof, waar de bewoners van de kook-kunsten van hun koks al vele jaren genieten.Het in De Doekenborg bereide eten voor DeMeiberg gaat (au bain-marie) in een specialewagen naar de Meijhorst. In Uit in huis zijnintussen ook de servetjes keurig gevouwen.In een verwarmwagentje binnenshuis wordende borden goed voorverwarmd. Als de gasten,die meestal lachend binnenkomen omdat zeduidelijk trek hebben, hun plaatsje aan tafelhebben gevonden, wordt er een minuutje stiltein acht genomen. En dan kan het eetfestijnbeginnen. Gebakken vis is een favoriet ger-echt. Dames van de eetcommissie: de vis-

boer op de markt moet dat intussen kunnenmerken! Maar stamppotten, Hollandse kost

in de winter en af en toe chili con Mmm, smullen!

SamenwerkingArdie Verharen van De Doekenborgdrukt dat de samenwerking tussen Dzame Buurt, woningcorporatie Woon

SWON, De Doekenborg en de eetcomMeiberg uitermate belangrijk is. De ringen, de nancin, het eventueel o

van vrijwilligers, de adviezen en de worden met regelmaat besproken om win situatie te bestendigen en het geperfectioneren. Op den duur moet allerolletjes lopen dat men zich zelf kan pen. Zo dient dit project ook als eeArdie: er wordt gewerkt aan een drawant je kunt je voorstellen dat andere amentencomplexen zeker iets aan dezedruk kunnen hebben. De uitvoerende

de eetcommissie Meiberg, zijn degeinventariseren en bespreken wat de bewensen en wat het beste past in de van de bewoners en in de praktijk vdag. Belangrijk is dat het onderling kmen lekker ontspannen kan samenHet elkaar ontmoeten van bewoners, steeds meer op elkaar aangewezen iseen centrale plaats in. Ardie: iemandMeiberg die hier al jarenlang woontamper de buren. Na n avondmaaltijdben meegemaakt was dat op slag andedoe je het toch voor!

Tekst: Hette Morrin

Fotos: Peter Saras

Restaurant Uit in huis


18/48


Nu dit jaar de nieuwe oeververbinding De

Oversteek steeds duidelijker gestalte begint

te krijgen en in gebruik genomen wordt,is het curieus om terug te kijken naar het

oversteken van de rivier in vroegere tijden.

Overigens wordt op 20 april het elegante witteboogelement tussen de afgebouwde aanbrug-gen ingevaren. Het scheepvaartverkeer zal danenkele uren worden stilgelegd. Het belooft eenspektakel te worden van jewelste, evenals deopenstelling van de brug in het vroege najaar.Stadsbewoners dus ook wij Dukenburgers worden verzocht om mee te denken over eengepast aangekleed openingsfeest, waarbij de

kosten nu eens niet de pan uitrijzen. Duken-burg heeft vast wel iets te bieden op muzikaalgebied: trommelspel van Gaapa? Een gezel-ligheidskoor met een speciaal geschreven liedover De Oversteek? Een individueel gedicht...

Met de bootNijmegen aan de Waal orinteerde zich eeu-wenlang op het gebied ten zuiden van de rivier.De Waal oversteken gebeurde met bootjes.Voor de groei van de stad was dat een handels-belemmering. Met goederen de markt in Nij-megen bezoeken, dat ging toch veel beter meteen wagen of een kar? De natuurlijke barrire

van de rivier bestond tot in de zeventiendeeeuw. In 1647 veranderde dat toen burgerhop-

man Hendrick Heuck de gierpont uitvond: eenboot aan een ketting die door de stroming van

het water van de ene kant van de rivier naar deandere kant voer. Zijn vinding kreeg de naamZeldenrust. Er kwam regulier vervoer met denoordoever. Rond de eeuwwisseling (1900)kostte de overtocht voor n persoon tweecent. Hetzelfde moest betaald worden als derivier dichtgevroren was.

De spoorbrugHandelsverkeer met gebieden ten zuiden vande Waal zou nog jarenlang het belangrijkstezijn voor Nijmegen. De eerste spoorverbin-ding van de stad was echter die met de Duitsestad Kleef. Deze spoorlijn werd in 1865 in ge-

bruik genomen met een station ter hoogte vanhet huidige gebouw de Vereeniging. Naar het

noorden bleef de Waal nieuwe verbintegenhouden. Het lobbyen door het N

se stadsbestuur in Den Haag begon a1830 en 1840. Pas in 1873 werd hetgenomen tot verbinden van de noordezuidelijke spoorwegen. In 1875 werdbouw van de eerste drie brugbogennen. De hele spoorbrug was in 1879 ruim veertig jaar na de eerste plannen. was de lijn naar s Hertogenbosch kla1883 het spoortraject naar Venlo. In de Wereldoorlog werd het middelste deelspoorbrug opgeblazen, gelijk met de vbrug op 10 mei 1940. Op 12 novemdat jaar werd de verkeersbrug weer in genomen en vijf dagen later was het t

keer met Arnhem hersteld. Tijdens deding en de snelle opmars gedurende Market Garden lukte het de spoorbrute veroveren. Op 20 september 1944 wbrug slechts licht beschadigd door tekende Duitse troepen. Na de oorlog keen nieuw brugdeel dat afweek van debogen omdat er minder spanten in vwaren. In mei 1983 volgden een nieuwspanning, die uit n groot boogdeel vmeter bestaat, en betonnen brugdelen Lentse uiterwaarden met een totale len675 meter. Deze brug, die voorgebouw

in de uiterwaarden, werd op pontons ren. In 2003 kreeg de spoorbrug aan dkant een aanbouw in de vorm van een

voetgangersbrug, de Snelbinder. Die oaan de kant werd opgebouwd. Hetzebeurt gedeeltelijk bij De Oversteek.

De WaalbrugHeel lang moest het wegverkeer het van de gierpont. Die in 1930 pas werd gen door motorveren om het snel toen

Overstekenvan de Waal

Spoorbrug 1877

Zeldenrust 1930-1936


19/48


verkeer over te zetten. Een noodmaatregel,want al in 1905 was een burgerijcommissie

voor de Waaloverbruggingopgericht met hetdoel: de bouw van een verkeersbrug over deWaal. Toen al strijdend tegen natuurorganisa-ties en de uitbaters van de veerpont. Het zichtop het uiterwaardengebied mocht door de brugniet te veel verstoord worden. Maar ook hetHaagse werkte niet bepaald mee. Pas in 1931werd de knoop doorgehakt en een besluit ge-nomen. Op 23 oktober van dat jaar werd be-gonnen met de bouw van de verkeersbrug. Opde foto van 1935 is goed te zien dat het eenhangbrug is. De Waalbrug, zoals de oeverver-binding is gaan heten, werd op 16 juni 1936door de toenmalige koningin Wilhelmina ge-

opend en was op dat moment met 244,1 meterde grootste overspanning in Europa en mat ooknog een totale lengte van 604 meter. De brugging geen gelukkige tijd tegemoet. Het bouw-werk werd in het eerste oorlogsjaar voor deverdediging van Nederland vernietigd, maar

door de bezetter weer opgebouwd. Het verzet,met name Jan van Hoof, zorgde er voor dat de

Waalbrug niet opnieuw opgeblazen werd. Be-gin jaren 90 vorige eeuw kreeg de brug aande westkant een vrije busbaan. Intussen zijn ervastomlijnde plannen om in de periode 2014-2015 de Waalbrug te verlengen. Dit natuurlijkin het kader vanRuimte voor de Waal. Hoe dieplannen er uitzien, wordt aan genteresseerdengetoond in een speciaal tijdelijk ingericht in-formatiecentrum aan de voet van de brug inLent: i-Lentop het toekomstige Lentereiland.

BronnenNijmegen verleden tijd van Jan Brinkhoff

1982, Nijmegen 40-45, De Gelderlander

1977 en Stad aan de Waal, Dwarsstap 1984.De gescande fotos uit de boeken zijn van het

gemeentearchief Nijmegen. Foto Spoorbrug

1983: Peter Saras.

Tekst: Peter Saras en Hette Morrin

Waalbrug 1935

Spoorbrug 1983

Gehandicaptenka

De dependance van de stadswinke

Dukenburg: ideale plaats voor aan

van een gehandicaptenparkeerkaa

De aanvraag van een gehandicapten

keerkaart is een weg met veel hinder

Dat moet gebeuren in de stadswinke

de Marinburg. Voor de Dukenburge

slechte bereikbaarheid van de stadsween extra hindernis. Met het openbaa

voer en zelfs met een personenauto

gemeentewinkel voor gehandicapten

lijk bereikbaar. Voor veel motorische

handicapten is de binnenstad een ge

gebied geworden, omdat de parkeerg

vaak te ver af zijn van de plekken wa

moet zijn. Ongelukkigerwijze kunnen

dicapten de parkeerkaart alleen s mo

in de gemeentewinkel regelen. Mens

gewrichtsklachten hebben dan vaak

pijn. Er is ook n avondopening waa

een aanvraag kan indienen. Dit stuit

oudere gehandicapten op praktische

zwaren. Dan is de toegankelijkheid v

stadswinkel niet ideaal. Wat zou het

wanneer in de dependance Dukenbu

de stadswinkel bij ons in het wijkcent

kele middagen per maand de mogeli

zou bestaan om een gehandicaptenp

kaart te regelen. Het gaat dan niet all

de Dukenburgers zelf. Ook andere st

noten zouden hier voordeel van hebb

wijkcentrum is goed per auto te berei

zelfs de bushalte is redelijk op loopaf

Alles is gelijkvloers, geen hinderlijke

pen en een ruime ontvangstmogelijkhhebt weinig hulp nodig. In veel gevall

men zelfstandig de ingewikkelde pap

kel voor een parkeerkaart afhandelen

mensen die buiten ons stadsdeel wo

heeft dat alles ook veel voordelen. Ze

bovendien nog eens Dukenburg en k

daarbij genieten van het vele groen d

stadsdeel biedt.

Janwillem Koten (Foto: Pete


20/48


Kunst en cultuur

Opmerkelijk 2013Dit jaar delen de Franse stad Marseille en

de Slovaakse stad Kosice de titel culturele

hoofdstad van Europa. Het kunnen ook n

stad of drie steden zijn die deze titel een

jaar lang dragen en de eraan verbonden

criteria uitvoeren. De steden moeten zich

simpelweg van hun beste culturele kant

laten zien en zorgen voor een boeiende pro-

grammering.

Marseille opende het jaar in het weekend van12 en 13 januari en Kosice een weekend later.De steden kunnen een mooie extra trekpleisterzijn voor toeristen.

2013 is voor en door nog veel meer onder-

werpen het jaar; een greep: het jaar van de Nederlands-Russische be-trekkingen het jaar van het voorlezen en het jaar van de

boerderij het Europese jaar van de burger

het jaar van de nerd en volgens de Oosterse

horoscoop de slang 50 jaar na de koudste winter van de 20eeeuw en 60 jaar na de watersnoodramp inZeeland en aangrenzende provincies 60 jaar geleden ontwierp Norman J. Wood-land de streepjescode. Niet eerder dan 26 juni1974 verscheen deze code voor het eerst op

een pakje Wringley kauwgom! tussen 2013 en 2015 viert Nederland 200

jaar koninkrijk. Dat kan een mooi feestworden, zeker nu er een nieuw koningspaaraantreedt. Particulieren die bij nationale fees-telijkheden de rood-wit-blauwe vlag willenuitsteken, kunnen de vlaginstructie vinden opinternet. Vlaggen mag namelijk niet zomaar,wimpelen wel. Sint Geertruidenberg 800 jaar = oudste stad

van Holland!

Tekst: Hette Morrin

De oude verdedigingstoren in het Kronen-

burgerpark was lange tijd bekend als de

Paddenstoelentoren. Het bouwwerk, be-

staande uit meer dan n toren, was lange

tijd nauwelijks toegankelijk voor publiek.

Zes Nijmeegse organisaties sloegen de han-den ineen om te zorgen dat deRoomsche

Voet- want zo heet het hier van oorsprong

- weer bezocht kan worden.

Begin januari werd er een akkoord getekenden vond er na de formaliteiten op het gemeen-tehuis een feestelijke beheerdersoverdrachtvan het verdedigingswerk plaats, tijdens eenvergadering van het Senterclaesgilde.

De naamRoomsche Voetis teruggevondenin archiefstukken uit 1384. Het gebouw is

zelfs een paar eeuwen ouder. Het rondeelwas oorspronkelijk even hoog als de murener omheen, maar naar buiten uitstulpend. Hetplatform bovenop bood ruimte aan kanonnenen gaf gelegenheid tot ankerend vuur ter

bescherming van de eigen stadsmuren. In denegentiende eeuw waren de reikwijdte en deexplosiekracht van artilleriegeschut echter zotoegenomen dat het concept vestingstad volle-dig uit de tijd was. Rond 1875 werd Nijmegenontmanteld. Slechts een paar torens en muren

werden gespaard om te dienen als decoelementen in de nieuwe stadsparken. Oadvies van de beroemde architect Cuypbleven in het Kronenburgerpark drie toongemoeid. Om het verticalegotische

te vergroten liet hij wel de tussenliggenmuren verlagen. Hierdoor geeft het rontegenwoordig de indruk van een toren boven de muren uitsteekt.Met de overdracht van het beheer doorgemeente Nijmegen aan de zes organiskan het vestingwerk worden opengestekleinschalige activiteiten die niet op wzijn gericht. Dit betekent dat voortaan meer mensen het monumentale bouwwvan binnen kunnen bewonderen. MuseStratemakerstoren heeft hierbij de loketie gekregen. Het museum geeft inform

boekt reserveringen. Telefoon (024) 3290, [email protected]. De zessaties die zich verenigd hebben zijn deting Vrienden Kronenburgerpark, museStratemakerstoren, Stichting GebroedeLimburg, het Gilde Nijmegen, Stichtinmeegse Torendag en de BewonerscomParkweg.

Tekst: Hette Morrin

Foto: Gerie Sandmann

Nijmegen herovert verdedigingstor

Roomsche Voet in het Kronenburgerpark

Marseille


21/48


Kunst en cultuur

Kleine goede doelen

Nu iedereen in deze economisch zo grim-

mige tijden de broekriem strakker moet

aanhalen, zouden de goede doelen dat wel

eens goed kunnen gaan merken. Landelijkeloterijen en kansspelen die gelinkt zijn aan

goede doelen verliezen vast en zeker veel

deelnemers.

De een zal zeggen: Boeien, mij een zorg, datgeld blijft toch aan de strijkstok hangen. Ofkijk eens naar die directeurssalarissen! Eenander die wel wat kan en wil blijven schenkenaan minder bedeelden, kan het zoeken in eenklein goed doel. En dat kan dichtbij huis zijnof verder weg.

AfrikaKleine goede doelen zijn feitelijk niet nieuwonder de zon. Een basisschool in Dukenburghad jarenlang een soort eigen project in eenland diep in Afrika. Een leerkracht van deschool bracht schenkingen en geld, dat leer-lingen met de verkoop van in de klas gestekteplantjes verdiend hadden, zelf naar Afrika.Rechtstreeks naar de mensen die er ontzettendblij mee waren. Dankbare fotos vormen hier-van de stille getuigen.

Energy4allHeel recent was er in een dorp aan de Waal

gelegen in het Rijk van Nijmegen eententoonstelling, annex verkoop, van ruim 300amateurschilderijen, waarvan de opbrengstvoor de helft gaat naar Energy4All. Jochemvan Gelder, die de expositieverkoop ofcieel

en met verve opende, is een ambassadeurvan deze stichting. Hij legde uit dat Ener-

gy4All beslist gn energiedrankje is, maareen project speciaal voor kinderen met eenenergiestofwisselingsziekte.Doodmoe gebo-ren, u kent de advertentie vast wel van eenaandoenlijke pasgeboren baby. Een creatievemeidengroep in Dukenburg omarmt dezeopzet van tentoonstellen en verkopen en gaater mogelijk in 2013 ook handen en voetenaan geven. Misschien zijn er andere creatie-velingen die tekenen, schilderen, beeldhou-wen, bloemschikken en die mee willen doen?Adresgegevens zijn bekend bij de redactievan dit blad.

BeregowoStichting Ouderenzorg Beregowo met alswebsite www.ouderenzorgberegowo.nl stichtteen exploiteert in Oekrane het Huis der Nabij-heid. Een droom van Wilma en Wim Janssenuit Lindenholt werd hiermee werkelijkheid:24 uur zorg voor hulpbehoevende Oekraenseouderen. De ouderen geven hun pensioentjein ruil voor onderdak en zorg. Ondersteuningin de vorm van een gift is uiteraard van hartewelkom, want het budget voor het totale on-derhoud van het huis en de personeelskosten

tikken natuurlijk aan. Giften zijn aftrekbaarvoor de belasting, de stichting heeft een of-cile ANBI verklaring. Een gift overmaken

kan naar Stichting Ouderenzorg Beregowo,giro 9267778. Een goede vriendin van hetechtpaar Janssen vierde haar verjaardag enwilde geen cadeaus, maar graag een bijdragevoor een bewoonster van het Huis der Nabij-heid. Deze vrouw onderging van het Nij-meegse verjaardagsgeld een geslaagde staar-operatie. In het kader van een klein goed doel

Schilderen ondbegeleidingIn ieder mens schuilt een kunstenaaOnder persoonlijke begeleiding vanFloor Hendriks ben je vrij om te wemet jouw onderwerp en beelden. Flbegint met een inspiratiethema.

Materiaal zoals verf, krijt en papier aanwezig. Het doek of canvas neemzelf mee. Cursus 1 x in de 2 weken donderdag 13.00-15.30 uur, 7 lessenkosten 120,00 euro. Mogelijk om instappen. Meijhorst 20-05. Voor infoaanmelding [email protected] of

06 41 22 02 01.

Tekst: Hette Morrin

Kunst in de KerkOp zondagmiddag 14 april opent eennieuwe expositie in de Ontmoetings-

kerk, Meijhorst 70-33. Hoe de invullingvan die feestelijke opening zal zijn, kuntu lezen in de volgende uitgave van ditblad; nummer 3 verschijnt op 10 april.Bij de planning ging de werkgroepKidK er nog van uit dat op die zondagDukenburg Presenteert gehouden zouworden.

Tekst: Hette Morrin

is dit een prachtig groot gebaar van de uit de Weezenhof!

PangandaranOp haar mooie reis door de Indonesiscchipel ontmoette een Hatertse bridgesp

een reisleider die nauw betrokken is biproject voor nieuw te bouwen schoolloaan de rand van het dorp Pangandarandorp ligt aan de zuidelijke kust van Javproject is net als het Huis der Nabijheidergebracht in een stichting, met de meuze naam Meraih Bintang. Er is intusstart gemaakt met de kleuterschool en vervolgklassen, maar er zijn hoe kleilig het onderwijsproject ook is nog odoende nancile middelen voor de ve

ontwikkelingen. De website www.merabintang.info geeft helder weer wat er p

gedaan en gewenst is, de bedragen staavermeld in euros. Donaties kunnen woovergemaakt op rekening 65.32.10.19ING Bank Eindhoven op naam van StiMeraih Bintang.

TestamentHopelijk doen deze goede (doelen-) vobeelden goed volgen. Zo kan men een doel opnemen in zijn/haar testament. Ggoede doelen en je kunt te kust en te informatie daarover vinden, alsmede obelastingvrije schenkingen.

Tekst: Hette Morrin

Foto: Erik en Hanneke Verhoeff

Straat in Beregowo


22/48


romenoverukenburg

Fotoclub Duck On Focus

Fotoclub Duck On Focus, oftewel DOF, is

inmiddels een feit en bestaat uit een groep

enthousiaste hobbyfotografen.

Een van de leden liep al langer met het idee

rond voor een fotoclub en vond in Dromenover Dukenburggenoeg stimulans om het nietalleen bij het idee te laten. Een oproep was zogeplaatst op de site Dromen over Dukenburg,maar er leek weinig animo voor te bestaan.Uiteindelijk kwam een paar hobbyfotografenelkaar tegen op internet. Toen was het snel ge-pland en vonden ze hun onderkomen in Wijk-centrum Dukenburg. De fotoclub is momen-teel nog alles aan het opzetten. Zoals vakerblijkt er toch meer bij te komen kijken dan ge-dacht. Ondertussen willen de deelnemers tochwel graag al met fotograe bezig zijn.

De club komt een maal per maand bij elkaar,op de derde woensdag van de maand. Het doelis om elkaar in deze hobby te stimuleren ente leren van elkaar. Hopelijk brengt het veelgezelligheid met zich mee. In de praktijk komthet erop neer dat ze per keer een opdracht voorin de tussen liggende tijd krijgen van een me-delid. Tijdens de bijeenkomst bespreken zedit werk, met de bedoeling er van te leren. Erzijn veel plannen, zoals een eigen site maken,

een expositie voor in de toekomst, samen foto-uitstapjes maken, workshops volgen. Tevenskunnen de fotografen gevraagd worden omte fotograferen bij festiviteiten of voor andereopdrachten. Ze bespreken samen wat ze wel ofniet doen en, ook niet onbelangrijk, of het gra-tis is of dat ze een kleine vergoeding vragen.Aangezien al die vele plannen ook kosten met

zich mee brengen. Zo hebben ze al op het vrij-willigersfeest van Dukenburg fotos gemaaktvoor op de site, die tevens te zien zijn op www.oypo.nl/duck, waar ze bekeken en ook afdruk-ken besteld kunnen worden. Mogelijk zal defotoclub vaker actief zijn bij bijeenkomsten enfestiviteiten in Dukenburg.De club telt nu vijf leden. Het is niet een stre-ven een hele grote club te worden, maar nieu-we leden zijn welkom. Voorwaarde is wel datu fotografeert met een spiegelreexcamera of

een geavanceerde compactcamera, waarbij

u zelf sluitertijd en diafragma kunt instellen.Uiteraard is fotograe uw hobby/passie. Dit isbelangrijker dan wel of geen kennis/ervaringop fotograegebied.

Bij interesse mailt u [email protected]. De fotoclub bestaat uit Ide, Marieke,Tom, Theo en Nelly.

Tekst: Inge van den Hoogen


VrijwilligersfeeOp 25 januari vond in Wijkcentru

kenburg in Meijhorst het jaarlijkse

ligersfeest plaats.

De feestelijke opening werd verzorgd Dukenburgse brassband. Na een kort wdoor wethouder Turgay Tankir en wijger Marjo van Ginneken konden de vwezige vrijwilligers verschillende wo

volgen: Vrijwilligers gingen met de heupendens het Afrikaans dansen. Fanatiek werd er Marokkaans mens-e

niet gespeeld tijdens het drinken van kaanse thee. Graftyspuiters maakten een mooi

werk. Er werden lekkere cocktails gemaakt

En voor degene die het aandurfden

een jamsessie.Na de workshops speelden er in twedjs. Al met al was het een erg geslaagWij hopen volgend jaar nog veel meer

ligers te mogen bedanken voor hun 2013!

Tekst: Inge van den Hoogen

Foto: Duck On Focus

Tweets vrijwilligersfeest

Jacqueline vd Boom: Afrikaans datijdens het vrijwilligersfeest.

Jc De Horizon: Optreden brassbantijdens vrijwilligersfeest

Gemeente Nijmegen: Jan Willem Kten, 83 jaar en nog even soepel

Gemeente Nijmegen: Marokkaansmens erger je niet spelen tijdens hetvrijwilligersfeest

Gemeente Nijmegen: Tijdens het vwilligersfeest is er ook ruimte om inmeel te kletsen met wethouder Tank


23/48


Fietspadnamen

Fietspaden in de parken van Duke

en Lindenholt zijn genoemd naar b

wielrenners uit het verleden. Zo ku

vanuit Aldenhof het Park Staddijk i

via het Gerrit Schultepad. En Linde

kun je uitrijden richting Beuningen

Kees Pellenaarspad, via het tunne

de A73 door. Een niet onaardig init

was het ooit van de Nijmeegse com

straatnaamgeving en de gemeente

om te kiezen voor namen van dezepopulaire sporters. Maar had er nie

een kijkje genomen moeten worde

sporthistorie? Onlangs las ik een b

Andr Swijtink getiteld Een sportm

niet aan politiek, over groei en pop

van de Nederlandse sportbeoefen

oorlogstijd. Nederlandse topwielre

gingen in de Tweede Wereldoorlog

Duitsland omdat ze daar in wedstr

veel geld konden verdienen. Met p

hielden ze zich niet bezig. Gedure

en 1942 reden Arie van Vliet en Co

er vele wedstrijden. In de eerste he

1943 stond de door de Duitsers afg

digde totale oorloginternationaal c

in de weg. Eind van dat jaar werde

belemmeringen weer opgeheven.

nog in het voorjaar van 1944 reden

Pellenaars en Gerrit Schulte hun ro

een bomvolle Westfalenhalle in Do

voor twaalfduizend toeschouwers.

De enige professionele renner die

in Duitsland te starten was Adrie Z

poorte, Nederlands kampioen stay

1940. Voor deze uit een sociaalde

tisch milieu afkomstige wielrenner

rijden in het land van de vijand eete ver.

Je kunt erover discussiren of dez

ernstig genoeg zijn om Kees Pelle

en Gerrit Schulte postuum hun et

te nemen. Maar er mag geen twijfe

dat Adrie Zwartepoorte in Nijmege

een etspad moet krijgen dat naar

genoemd.

Toine van Bergen

Opinie

Dromen in landschapDromen in Landschap van Dukenburgis een

kleine leuke placemat met een presentatie

van het landschapmozaek, dat met en door

bewoners is gerealiseerd.

In de placemats zijn meerdere wensen, herin-neringen en teksten van de deelnemers ver-werkt. De deelnemers aan het project zijn An-nie Mijdam, Jet Vaneti, Jeanne Schierboom,Thea van Heumen, Ger Coopman uit Malvert,Annie Zegers en Jeanne uit Aldenhof, JanWesterdijk uit Zwanenveld en Meina Schepers

met haar moeder uit Gildekamp.

De spreuk van Jan Westerdijk die op de place-mat staat gaat zo: Ogen open en een frisse bliktovert kijken naar zien! Zijn favoriete dage-lijkse wandelgebied is de Geologenstrook inZwanenveld.

Op 4 februari inspecteerden Jet Vaneti en An-nie Mijdam, bewoners van de Orangerie, de

Tweets Dromen over Dukenburg

Cultuurtafel: Dromers welkom AanTafel, 26 januari @DromenDukenburgBij dooi Watergruwel. Toetje: hazelnootcups met love-chocolate

Open Coffee Dukenburg: Donderdagben je weer welkom bij de Open CoffeeDukenburg bij @EtenbijZusje Meld jeaan op onze website: http://www.open-coffeedukenburg.nl

nieuwe placematjes van het landschapmoza-iek. Er werd kritisch gekeken wie er allemaalopstonden en of hun gemaakte mozaekjesgoed overkwamen in het geheel. En ja, Annieen Jet keurden het eindproduct goed: mooi enkleurrijk en vooral heel praktisch! Ook anderebewoners lieten nieuwsgierig hun ogen overhet kleurrijke mozaek gaan en herkenden eenaantal medebewoners erop.De locatiemanager Sabine, eveneens zeer ver-rast, wil verder kijken of de placemats in deOrangerie ingezet kunnen worden, vooral om-dat de matjes afwasbaar zijn.

De bedoeling is dat de placemats door heel Du-kenburg gebruikt gaan worden bij bedrijven enparticulieren. Aan de cultuurtafel wordt doorbewoners en kunstenaars momenteel drukgewerkt aan het realiseren van een geschiktelocatie waar kunst en cultuur met bewonersrondom een winkeltje, bijeenkomsten en eenmaaltijd samenkomen. Wordt vervolgd.

Tekst en fotos: Angela van der Mast

Annie Mijdam en Jet Vaneti met hun placemats


24/48


Dukenburg

Het sociaal wijkteam

doet wat nodig is

Sinds oktober bestaat er een sociaal

wijkteam in Dukenburg. Dit bestaat uit

medewerkers van verschillende zorgen

welzijnsorganisaties. Vanaf nu werken zeals n team in de wijk.

De medewerkers brengen hun kennis enervaring mee op het gebied van jongeren,ouderen, diversiteit, maatschappelijk werk,opbouwwerk of als wijkverpleegkundige.Het sociaal wijkteam is er voor bewonersvan alle wijken in Dukenburg die vragen,problemen of ideen hebben. Wij zoekennaar praktische oplossingen in de wijk. Alsu een vraag heeft, kunt u deze gewoon opeen vertrouwde plek stellen: bij uw huis-

Informatheek Dukenbu

Informatheek Dukenburg in het w

centrum in Meijhorst is op veel te

nen dienstverlenend.

We hebben handleidingen voor hetken naar een huurwoning op de wevan Entree, maar eventueel helpen met zoeken op de site. De regelingenZorg en Inkomen zijn digitaal, meldd

gemeente. Onvermeld was dat u bijnog steeds De Wegwijzer 2013 in bvorm kunt afhalen.Tot 6 maart ligt De ontwerp-behverordening Brabantse Poortter inmet gedetailleerde kaarten van invensaties, bestemmingen en plannen.

Ook liggen twee mappen ter inzageaanbod voor vrijwil

2013.02.24 De Dukenburger 2013-2.pdf

Documents

Transcript of 2013.02.24 De Dukenburger 2013-2.pdf