2 C O L O F O N

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

PRISMAApril 2018Nummer 3Jaargang 2

NSHVErasmusplein 1 kamer 19.066526 HT Nijmegenwww.nshv.nlsecretaris@nshv.nl

REDACTIEKelly van EertBen KopAnnelie KroeseGwendolyn Taartmans

Mail: verenigingsblad@nshv.nlLocatie: TvA 1.00.31

MET DANK AANAlex DraaismaCeciel HuibertsMiriam PanningSorin Sterie

3I N H O U D

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

I N H O U D PRISMA

4 Zum ErstenLid van de periode

6 NSHVijfVijf leercafes in Nijmegen

8 Rechten voor DummiesDe Nijmeegse scooterzaak

10 ActueelEen blik op onze huidige maatschappij met journalist en antropoloog Joris Luyendijk.

12 Foto’s Een greep uit de afgelopen activiteiten. Meer foto’s vind je uiteraard op de site!

16 InterviewHoe is het nu met: Alex Draaisma?

19 NSHV-Stickeractie

Neem snel een kijkje bij alle leuke kortingen in heel Nijmegen!

20 Trending TopicDe NSHV in Stockholm

22 ProductivityHow to get your shit together

24 De pot opTijd over? Of stress omdat je te weinig tijd hebt? Ga lekker puzzelen!

25 Vrije paginaWinterdepressie poezie

26 Agenda Ook benieuwd naar de activiteiten die op de planning staan deze maanden?

» p.12

» p. 8

» p. 25

» p.10

4 Z U M E R S T E N

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

V O O R W O O R D PRISMA

N S H Famous LID VAN DE PERIODE

Elke periode zetten we een van onze leden in het zonnetje.

Deze periode is dat niemand minder dan Aimée de Kleijn! Deze dame is

erg enthousiast en altijd in voor commissie-uitjes, die ze overigens zelf

organiseert. Ze zit namelijk naast de PR-commissie, ook nog in de formele

commissie. Ze is van alle markten thuis en kan als commissie-secretaris

goed het overzicht bewaren. Daarnaast is een NSHV activiteit natuurlijk niet

compleet zonder haar aanwezigheid. Lieve Aimée, blijf alsjeblieft zo lekker

enthousiast, want jij weet er wel een feestje van te maken! Hartelijk dank voor

je inzet en betrokkenheid bij de NSHV!

Beste NSHV’ers,

Nu we al weer wat verder zijn in het jaar is het ook tijd voor een nieuwe Prisma! Uiteraard kiezen we deze

editie weer een lid van de periode en zijn we op zoek gegaan naar vijf hele leuke studeerplekken in de stad

(p. 12). Door de grote hoeveelheid aan activiteiten die sinds december hebben plaatsgevonden, voelde de

redactie de noodzaak om 4 pagina’s te vullen met foto’s. En nog was het lastig kiezen, dus blader gauw door

naar pagina 16 en wie weet vind je jezelf hier terug.

Verder vind je in deze editie een update van een oud-NSHV’er. De redactie heeft Alex Draaisma opgezocht

en hem het spreekwoordelijke hemd van het lijf gevraagd, het interview lees je op pagina 20. Daarnaast zijn

er de vertrouwde onderdelen wetenschap voor dummies (p.8), het trending topic (p. 24) en een vrije pagina

met dit keer een gedicht over winterdepressie (p. 29). Mocht je nog een idee, suggestie of andere opmerk-

ing hebben, of zou je zelf wel eens een artikel willen schrijven, laat het dan vooral weten!

Namens de hele redactie, veel leesplezier!

5S P O N S O RKnowing how to code is not enough for career success

Software development skills are in demand, as any quick scan of online job boards will confirm. But the people doing the hiring have an important piece of advice: knowing how to code isn’t enough for long-term career success. The developer skill set is changing.

“Software engineering is about abstraction and structure,” says Jan Friso Groote, professor in Computer Science

at the Eindhoven University of Technology (TU/e). “The real problem of software is that it is so immensely

complex that if it is not well structured, it becomes unmaintainable.” As a result, the most important skill of

a software developer isn’t writing code and testing it until the bugs are quashed. It is understanding the

essence of a problem and building a structured, reliable, extendable and maintainable approach for solving it.

For development teams who have taken this approach to its logical conclusion, it means that software

engineers write very little traditional code. They spend most of their time working in abstract modelling

languages, specifying the behavior of a system. Formal verification tools allow those teams to be confident

that their solution is complete and error-free, and the code itself is then automatically generated.

It’s not surprising that companies like ASML are embracing model-driven software development. ASML makes

equipment for chip manufacturing. All of the world’s leading makers of processors and memory chips are using

ASML’s lithography systems to create the nanometer-sized electric circuits found on modern chips. These are

some of the most sophisticated machines ever built, so

the demands for the software that runs them are high.

Rogier Wester, manager of the Lithography Systems Software

Architecture group at ASML, said he looks for candidates

who demonstrate abstraction skills, who understand the

essence of the problem and are still able to create simple

solutions. This is because complex solutions do not usually

work and even if issues do not crop up immediately, bugs

will still appear when customers start to use the product.

This requires developers to think in a very different way.

“Think about what will go wrong. Divide and conquer. Use

models for abstraction and conciseness. Use appropriate

tools, that allow you to refactor and change with confidence,”

Wester said. “We need very skilled software designers

and, in my honest opinion, we see the challenge for the

universities to offer an integral computer science education

on software architecture and design, abstract modeling,

and formal specification and verification,” he added.

Know more about Software at ASML: workingatasml.com/sw

follow an extensive

development program

and get to know ASML from the inside

receive 2 years of financial

support

Do you pursue a technical master’s

degree?

apply for the ASML Technology

Scholarship

ASML pushes technology further, to print microchips features that are finer, to accelerate artificial intelligence, to make robots understand humans, to let robots help in healthcare. Interested?

Apply for the ASML Technology Scholarship before April 13th. workingatasml.com/scholarship.

6 N S H V i j f

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

N S H V I J F LEERCAFES

In de NSHVijf worden telkens vijf items uitgelicht die interessant zijn om te kijken, te luisteren, te lezen of te doen. In deze editie bespreken we vijf leercafés om de drukte in de UB te kunnen ontwijken tijdens de aankomende tentamenperiode. Daarnaast is het natuurlijk leuk om eens ergens anders te zitten of kun je nog inspiratie opdoen voor een koffiedate in de stad.

2. FIKA

1. HOTEL CREDIBLE Hotel credible heeft een hele mooie lounge waar je perfect kunt studeren. Het hotel en cafe bevind zich aan het valkhofpark, waar je in je pauze nog even kunt rondlopen. Voor wanneer je het echt beu bent beschikt credible ook nog over spelletjes en een boekenplank. Zoals ze zelf zeggen, in-credible.

Met Stockholm nog in het achterhoofd kun je hier niet alleen terecht voor lekkere koffie, maar worden er daarnaast ook kanelbulle geserveerd. Hier kun je het houden van ‘fika’ een typisch Zweedse pauze met koffie en een gebakje, perfect combineren met een nuttige middag. Fika heeft in haar design en menukaart ook andere Scandinavische aspecten verwerkt.

7N S H V i j f

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

3. FRESCA

4. SMAAKRIJK

5. KATTENCAFE BALTHAZAR

Met een heerlijke, vers bereide pasta als lunch kan het niet anders dan dat je productiviteit omhoog schiet. En als je dan toch even opkijkt van je laptop, omdat je het studeren beu bent, wordt je met een vrolijk door de leuke inrichting van dit cafeetje.

Een langwerpig cafe waar je door de keuken heen moet om bij de tafeltjes te komen. Naast lekkere lunches en goede (ijs)koffies is er een binnentuin waar je in kunt zitten bij lekker weer. Als laatste pluspunt geldt hier de NSHV stickeractie waarbij je 15% korting krijgt op je totaalbedrag!

Voor wie een hekel heeft aan alleen studeren, is het kattencafe wellicht een aanrader. Terwijl jij druk bezig bent en tussendoor geniet van je kopje koffie of thee, kan het zomaar zijn dat er een kat bij je op schoot kruipt. Balthazar is namelijk de woning van zeven lieve katten in van allerlei soorten.

8 W E T E N S C H A P VO O R D U M M I E S

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

R E C H T E N V O O R D U M M I E S DOOR SORIN STERIE

De Nijmeegse scooterzaak: wanneer het prisoner's dilemma faalt

Het recht is door de mens ‘gevonden’. Het is constant in beweging en over het algemeen kan worden gesteld dat – hoewel bepaalde leerstukken door de wetgever en in de rechtspraak geaccepteerd zijn – deze niet door iedereen als rechtens juist worden ervaren. Uiteindelijk beslist de rechter in individuele zaken op grond van alle relevante feiten en de omstandigheden van het geval. De toepassing van juridische leerstukken is vaak weinig problematisch. Interessant wordt het echter in de zeldzame gevallen waar de rechter ‘gedwongen’ wordt het recht te ‘vinden’, dan wel de vaste lijn in de jurisprudentie te verlaten, omdat de uitkomst door de enkele toepassing van een leerstuk tot een maatschappelijke (en juridische) zeer onbevredigende uitkomst zou leiden.

In de Nijmeegse scooterzaak is bij uitstek sprake van een dergelijke situatie waar het de rechter heel erg lastig wordt gemaakt door een ongekend fenomeen in de rechtspraak. Het bekende prisoner’s dilemma faalde! In die zaak uit 2010 ging het om twee mannen die een hotel in Nijmegen wilden overvallen, maar bij het zien van politie op de vlucht sloegen op een scooter en daarmee door de straten van Nijmegen levensgevaarlijke capriolen uithaalden, totdat de achtervolging eindigde met de aanrijding van de scooter met een persoon die direct kwam te overlijden.

Om de reikwijdte van de strafrechtelijke aansprakelijkheid te kunnen vaststellen, is het noodzakelijk om te weten wie de scooter heeft bestuurd en wie de passagier was. Hier deed het volgende probleem zich voor: beide verdachten worden individueel gehoord en weten dus niet wat de ander zal verklaren. Ongeacht wat de ander doet, is elke verdachte het beste af als hij een verklaring aflegt, tenzij ze beide zwijgen. In dat laatste geval gaan ze beide vrijuit wegens gebrek aan bewijs. De laatste uitkomt is niet reëel en komt niet voor in de praktijk. De Nijmeegse scooterzaak is – mutatis mutandis – tot zover bekend de enige uitzondering.

De rechter was genoodzaakt alles uit de kast te halen om tot een maatschappelijk acceptabel vonnis te komen. Één van de verdachten werd door de rechtbank in 2010 veroordeeld, waar de andere werd vrijgesproken. In hoger beroep werden beide verdachten vrijgesproken, omdat ‘niet vast te stellen is wie de scooter bestuurde en wie achterop zat’. In 2013 besloot de Hoge Raad dat de zaak over moest, omdat ‘aan een veroordeling niet in de weg hoeft te staan als een vlucht was ingecalculeerd bij het beramen van de overval’. In 2015 werd de zaak opnieuw behandeld door het gerechtshof en veroordeelde beide verdachten voor medeplegen van dood door schuld in het verkeer. Tegen deze beslissing werd opnieuw beroep in cassatie ingesteld, maar de Hoge Raad liet in februari 2018 het arrest van het hof in stand. Hiermee kwam definitief een einde aan de jarenlange procedure.

9

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

W E T E N S C H A P VO O R D U M M I E S

De rechter moet recht spreken volgens de wet. Toch is het denkbaar dat de rechtbank (en later het gerechtshof en tenslotte de Hoge Raad) tot de conclusie komen dat een zuiver juridische benadering ongewenst is en dat rechtsregels zodanig dienen te worden uitgelegd dat naar een bepaalde uitkomst toe wordt geschreven. In deze zaak ging het over het leerstuk van ‘medeplegen’ van een strafbaar feit. De wet bepaalt dat als dader wordt gezien degene die (onder andere) een feit pleegt of medepleegt. De medepleger is dus dader. Om echter als medepleger aangemerkt te worden, moet sprake zijn van een nauwe en bewuste samenwerking tussen degenen die als medepleger worden aangemerkt. Deze nauwe en bewuste samenwerking kan worden geconstrueerd door middel van de verklaringen van de verdachten of bij gebrek hiervan door ander bewijs. Het frappante aan de Nijmeegse scooterzaak is dat het definitieve arrest bepaalt dat óók de bijrijder aangemerkt wordt als medepleger van dood door schuld in het verkeer, ook al heeft deze mogelijk geen invloed gehad op het rijgedrag van de bestuurder.

De rechters hadden het niet makkelijk. De voor de hand liggende te beantwoorden vraag omtrent de nauwe en bewuste samenwerking tijdens het rijden blijft onbeantwoord. Het hof wijkt af naar een andere motivering om toch tot een veroordeling te komen en de Hoge Raad laat deze in stand: “de wijze waarop de verdachte en zijn mededader met de motorscooter zijn gevlucht als een zó waarschijnlijke mogelijkheid besloten lag in hun eerdere nauwe en bewuste samenwerking met het oog op de door hen voorbereide gewapende overval, dat zij ook wat betreft het met die vlucht en het daaruit voortvloeiende gevaarlijke rijgedrag verband houdende misdrijf van [dood door schuld in het verkeer], zo bewust en nauw hebben samengewerkt dat sprake is van medeplegen van dat misdrijf”.

In deze zaak wordt het leerstuk van medeplegen erg ver opgerekt. Het is goed dat de Hoge Raad tot tweemaal toe gevraagd is om een oordeel, omdat deze zaak een precedent heeft geschapen voor toekomstige zaken waarbij het gaat om een nauwe en bewuste samenwerking vooraf aan het daadwerkelijk plegen van een strafbaar feit. Dat wil ook zeggen dat de strafrechtelijke aansprakelijkheid is verruimd. Mijns inziens is de definitieve uitspraak in deze zaak maatschappelijk bevredigend. Dit zou wel eens de cruciale overweging van ons hoogste rechterlijk college kunnen zijn geweest om de veroordelingen in stand te laten, waarbij de consequenties voor het verruimen van de strafrechtelijke aansprakelijkheid op de koop toe worden genomen in toekomstige zaken.

10 A C T U E E L

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

K U N N E N W E P R AT E N ? STOF TOT NADENKEN

“Kunnen we praten?” vraagt NRC-journalist Joris Luyendijk aan het Nederlandse publiek in zijn gelijknamige nieuwste boek(je) en daaraan gekoppelde lezingenreeks, ‘Het Grote Bubbelcollege’. Als echte honoursstudenten kunnen we een goede diepgaande discussie natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan… maar waarover eigenlijk?

Allereerst komt Luyendijks naam je misschien nog bekend voor. Zijn vorige boek ‘Dit kan niet waar zijn’ over de Londense bankierswereld kwam een paar jaar geleden uit en werd een doorslaande hit. Van DWDD tot Pauw, overal werden demsten van zijn onderzoek – dat de financiële wereld na de economische crisis van 2008 helemaal niet zo stabiel is als we dachten – besproken. Waar zijn eerdere boeken zich vooral nog richtten op de Arabische wereld, heeft hij hiermee de overstap gemaakt naar het onderzoeken van de eigen samenleving. Deze nieuwe focus begint nu trouwens ook in de academische wereld – binnen de sociale wetenschappen waaruit Luyendijk afkomstig is – een trend te worden.

Ook in zijn nieuwste boekje wil Luyendijk praten over de Nederlandse samenleving. Aanleiding hiervoor vormde een onderzoek dat hij deed voor de Correspondent, naar wie nu eigenlijk de personen zijn die op de PVV stemmen. Een van zijn bevindingen is dat deze

mensen zich vaak onbegrepen voelen door de ‘elite’ die het land regeert. Populistische partijen zoals de PVV, waarvoor in Nederland niet echt een alternatief bestaat, geven deze mensen volgens hem juist een (protest)stem. Want, zo stelt Luyendijk, wij zitten als hoogopgeleide elite toch vooral in onze eigen bubbel, met onze eigen kranten en manieren van vrijetijdsbesteding – zoals ’s avonds naar zijn lezing gaan.

Een tweede probleem dat Luyendijk aankaart, wat je tevens kunt zien als onderdeel van onze niet zo realistische bubbel, is hoe we denken over integratie. Hij vertelt dat het binnen de wereld van hoogopgeleiden, zoals je misschien wel zult herkennen, het eigenlijk not done is om tegen de komst van

Joris Luyendijk (1971) heeft geschiedenis, polit-icologie en antropologie gestudeerd in Amsterdam. Met zijn meerdere onders-cheidingen, boekvertalin-gen in 12 (!) talen en regel-matige verschijningen in

het nieuws is hij een van de bekendste en meest gerenommeerde Nederlandse journalisten en antropologen.

“Mijn vrouw zegt steeds: ‘als jij weer een boek gaat schrijven, gaat die over onze scheiding!’ [omdat hij zo opgaat in het schrijven, red.]” (Joris Luyendijk tijdens ‘Het Grote Bubbelcollege’, 29 januari 2018)

11

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

A C T U E E L

vluchtelingen en andere immigranten te zijn. Maar, zo gaat hij verder, dit is voor ons eigenlijk gemakkelijk praten, want deze mensen vormen in de samenleving helemaal geen concurrentie voor ons. Zelfs voor immigranten die wel hoogopgeleid zijn geldt dat hun diploma’s vaak niet worden erkend, waardoor ze bijvoorbeeld een positie aan de universiteit wel kunnen vergeten. Hierdoor komen zij in conflict met Nederlandse laagopgeleiden op onder andere de woning- en arbeidsmarkt, waar toch al schaarste heerst.

Daar komt bij dat het positieve beeld wat we van integratie hebben in ieder geval volgens Luyendijk niet klopt. “Ach daar moet gewoon een generatie overheen en dan zijn ze net zoals wij” geeft hij in zijn lezing als voorbeeld van

een veelgehoorde uitspraak, die ook laat zien dat wij als Nederlanders onze Westerse samenleving in feite als ideaalbeeld of ‘cultureel eindstation’ zien. Alleen blijken wij niet de enigen die zo over de eigen natie denken. Zo zeiden studenten van de universiteit in Caïro vastberaden tegen Luyendijk, toen nog als uitwisselingsstudent aan het begin van zijn loopbaan, over Europa dat het “nog niet islamitisch is”. Vanuit dit perspectief lopen wij dus achter op de Arabische wereld. ‘Wie zegt dan dat immigranten die daar vandaan komen wel willen worden zoals wij?’, vraagt hij zich hierop af. Uiteindelijk gaat hij hierin nog een stap verder – tegelijkertijd benadrukkend dat hij als antropoloog zeker niet tegen de komst van vluchtelingen is – door zich hardop af te vragen of, wanneer de groep islamisten in Nederland alsmaar groeit, uiteindelijk het draagvlak voor gelijkwaardigheid en democratie zal komen te vervallen.

Nu gaat dit laatste misschien wat ver, maar het lijkt ons zeker zinvol om eens diep over onze eigen samenleving en over onze eigen positie daarin na te denken. Want in een bubbel zitten we als studenten zeker, maar welke gevolgen heeft dit? Zouden we die bubbel ook kunnen doorbreken, zodat we meer met de rest van de samenleving in contact kunnen komen en zo ja, hoe? Omdat wij toch de beleidsmakers, onderzoekers, huisvaders en powervrouwen van de toekomst zijn, stellen wij voor om op een mooie avond – misschien na een aantal borrels – eens met je vrienden en/of mede-NSHV’ers er eens goed voor te gaan zitten en vraag dan: “Joh, kunnen we praten..?”

12 F O TO ’ S

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

» Dansworkshop

» Schaatsen

» Wijnproeverij

13

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

F O TO ’ S

» Gala

14 F O TO ’ S

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

» Stockholm

15

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

F O TO ’ S

16 I N T E R V I E W

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

HOE IS HE T NU ME T? INTERVIEW MET ALEX DRAAISMA

De NSHV is een relatief jonge vereniging, maar laat nu al over ter wereld haar sporen achter. In deze nieuwe column kom je meer te weten over het huidige leven van voormalig NSHV-leden. Hoe gaat het nu met ze? Waar zijn ze mee bezig? En hebben ze nog tips voor ons als huidige honoursstudenten? In deze editie: een interview met Alex, oud-voorzitter van het VIe bestuur der NSHV.

Waar werk je nu en hoe ben je daar terecht gekomen?

Uiteraard zijn we allereerst benieuwd naar waar Alex nu mee bezig is. Alex vertelt met veel plezier over de afgelopen jaren. Na zijn bachelor rechtsgeleerdheid heeft hij een duale master van anderhalf jaar gevolgd in Nijmegen. Tijdens deze master heeft hij twee maanden stage gelopen bij het advocatenkantoor NautaDutilh. Hiervan bracht hij een maand door in Amsterdam, en vervolgens een in New York. Bij beide was Alex betrokken bij Mergers and Acquisitions, oftewel bedrijfsovernames. “Daarin ben jij een deeltje in een puzzel die twee bedrijven met elkaar leggen”, legt Alex uit.

Maar hoe gaat dat nu, werken op een advocatenkantoor aan de Zuidas – oftewel ‘the place to be’? We vroegen ons af of we dit met Suits konden vergelijken, een serie over een groot advocatenkantoor in New York, maar dat bleek minder het geval. “Wat mij bij Suits altijd opviel is dat ze alle rechtsgebieden door elkaar laten lopen en dat is bij zo’n groot kantoor juist niet het geval. Iedereen heeft echt zijn eigen specialiteit”. Zo was de specialiteit van zijn afdeling in New York om multinationals en investeerders die in Nederland willen investeren te adviseren op juridisch gebied. Alex benadrukt het belang van snelle reacties in de topadvocatuur, verklaart waarom een vestiging binnen dezelfde tijdszone een belangrijke component is.

17

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

I N T E R V I E W

Inmiddels is Alex afgestudeerd en heeft hij een contract bij NautuDutilh in Amsterdam: klaarblijkelijk heeft een goede indruk achtergelaten! Hij begint daar in september en tot die tijd loopt hij stage bij een gespecialiseerd advocatenkantoor dat gelieerd is aan zijn toekomstige werkgever. In de toekomst wil Alex graag bij NautaDutilh blijven werken en langzamerhand meer verantwoordelijkheden op zich nemen. Een uiteindelijk doel heeft hij (nog) niet; wie weet dat hij ooit partner wil worden, of dat hij na vijf à zeven jaar een stapje terug neemt, ontsnapt uit alle hectiek en bedrijfsjurist wordt.

Wat motiveert jou? Waar kom jij op maandagochtend je bed voor uit?

Nu we weten waar Alex zoal mee bezig is, zijn we benieuwd naar zijn motivatie om al zijn plannen te realiseren. Deze is vooral te vinden in de inhoud van zijn werk. De zaken waar Alex aan mee werkt dagen hem namelijk intellectueel uit en kunnen daarnaast een grote impact hebben op het bedrijfsleven en de maatschappij. “Dan zit je op de kamer met een advocaat. Deze zie je de hele dag en ook een deel van de nacht werken om een transactie te closen. Dit gaat vier dagen achter elkaar zo door en op de vijfde dag lees je in het Financieel Dagblad dat de transactie is geclosed. Dat is wel heel grappig, dat je er zo dichtbij zit.”

Wat hebben het honoursprogramma en de NSHV jou gebracht?

Alex heeft het interdisciplinaire honoursprogramma gevolgd (2014-2016). Hij vertelt dat hij hieruit niet iets concreets heeft meegenomen wat hij nu gebruikt op zijn werk, maar dat hij zich door het programma name persoonlijk heeft kunnen ontwikkelen. Hij heeft zijn horizon uitgebreid en geleerd hoe empirisch onderzoek in zijn werk gaat, wat in zijn

studie rechtsgeleerdheid helemaal niet aan bod komt. Door het honoursprogramma heeft Alex het idee dat hij zich beter kan verplaatsen in mensen met een andere studieachtergrond.

Uiteraard zijn we nieuwsgierig naar zijn tijd bij de NSHV. Alex vertelt dat de vereniging voor hem echt als een thuis voelde. “Juist de laagdrempeligheid is de kracht van de NSHV. Ook omdat het honoursprogramma studenten eigenlijk niet meer

Hoe dramatisch het is om te werken

‘aan de Zuidas’ wordt vaak erg overdreven; ik zag deze week zelfs dat er een NPO-serie over wordt gemaakt.

18 I N T E R V I E W

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

Heb je als ‘ervaringsdeskundige’ advies voor de huidige generatie NSHV’ers?

Alex adviseert om je breed te ontwikkelen. Uiteraard is het honoursprogramma hier de ideale mogelijkheid voor, maar ook andere extracurriculaire activiteiten zowel binnen de NSHV als daarbuiten raadt hij zeker aan. Hierdoor werk je namelijk aan capaciteiten die je normaal tijdens je studie niet ontwikkelt: “Je bent met heel veel dingen bezig waar je gewoon met je studie niet mee in contact komt. Sommige mensen vinden dat opleidingen zich veel meer moeten richten op aspecten buiten echt studeren om, maar dat kun je als student er ook allemaal zelf bij zoeken. Ik denk dat dit mijn tip is voor NSHV-leden. Zorg dat je veel verschillende dingen doet, ook waarvan je denkt dat het niet zo goed bij je zou passen. Probeer het een keer uit, je hebt er tijdens je studie alle tijd voor”.

bij elkaar brengt en de NSHV doet dit juist wel”. Bovendien heeft Alex via de NSHV veel studenten van andere opleidingen ontmoet. Daar heeft hij veel vrienden aan overgehouden.

Wij vragen Alex naar zijn leukste en gekste ervaring bij de NSHV. Beide vragen blijken wat moeilijk te beantwoorden. Als hij zou moeten kiezen, dan beschouwt Alex de reis naar Dublin in 2016 toch wel als de leukste ervaring. Dit was de eerste reis van de NSHV en dat was als bestuur daarom wel spannend. Toch werd de reis een groot succes. “Ik volg jullie nog steeds op Facebook en dan zie ik dat bijvoorbeeld het gala en een blijvertje is geworden, net als de reis. Dat zijn allemaal dingen die wij hebben geïntroduceerd en dan is het wel heel leuk om te zien dat dat nog steeds een succes is”. Op de vraag wat zijn gekste ervaring is, antwoordt Alex lachend: “Nou ja, er waren genoeg borrels die heel gek afliepen natuurlijk”. Meer wist (of wilde?) hij er niet over te zeggen.

Wist je dat?...

• Het lievelingseten van Alex is... pizza.• Alex zijn favoriete dier is... de pinguïn.• Binnen de categorie keukenapparaten ziet Alex zichzelf het meest als staafmixer.• Alex houdt van veel verschillende series. Scrubs is zjin favoriete comedy, Breaking

Bad zijn favoriete drama. Op dit moment kijkt hij erg uit naar het volgende seizoen van Westworld.

• Alex het altijd erg belangrijk vond om de statuten van de NSHV na te leven? Dit kwam omdat hij geholpen heeft met het herschrijven hiervan.

• Alex de verenigingskamer de leukste plek op de campus vindt?

19

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

N S H V S T I C K E R A C T I E

20 T R E N D I N G TO P I C

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

D E N S H V I N S TO C K H O L M 1-4 MAART

Ondanks dat er kou voorspeld was in de vorm van een Russische Beer, viel dit uiteindelijk mee. Hoewel het ook kan komen door de vele lagen kleding die waren geadviseerd. Een advies wat maar al te graag werd opgevolgd. De reiscommissie nam ons dit jaar mee naar de mooiste plekken van de stad, alles onder het overkoepelende thema maatschappelijke dilemma’s.

Het avontuur begon woensdagnacht. Om 3.00 uur was iedereen aanwezig bij de Wedren en werden auto’s ingezet om de groep naar Eindhoven Airport te transporteren. Na een kleine twee uur vliegen stond de groep ’s ochtends in Stockholm. Eenmaal aangekomen bij het hostel werden de koffers gedropt en begon de wandeling naar de Nederlandse ambassade. Daar werd ons uitgelegd wat Nederland en Zweden zoal gemeen hadden en vertrokken we na een presentatie en vragenronde naar de politieke partij Feminst Initiativ. Als een van de weinige feministische partijen komen zij vooral op voor ongelijkheid en staat leefbaarheid van de stad hoog op hun prioriteitenlijst. Daarna was wat tijd om de koffers uit te pakken en werd ook het overkoepelende spel gestart. Bij dit spel kreeg je kaartjes met een opdracht gekoppeld aan een persoon uit de groep. Voor elke opdracht kreeg je een bepaald aantal punten en degene met de meeste punten aan het einde is natuurlijk de winnaar. In de avond werd met de hele groep samen gegeten.

Traditiegetrouw organiseerde de NSHV een reis naar het buitenland en dit jaar was de bestemming het mooie Stockholm. De reiscommissie is lang bezig geweest met de voorbereiding en dat was op de reis zelf dan ook zeker te merken. Met een vol programma en toch voldoende tijd om tussendoor naar de andere kant van de stad te komen. En dat is geen gemakkelijke taak met een groep van 30 mensen die her en der afdwaalden om een sneeuwhoop te beklimmen of wat sneeuwballen te gooien. Stockholm was namelijk bedekt onder een dik pak sneeuw.

21

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

T R E N D I N G TO P I C

Vrijdagochtend begon de dag al vroeg op de universiteit. Hier waren een drietal interessante lezingen en discussies. De reiscommissie had voor deze daarnaast een stadswandeling in elkaar gezet, waarbij elk commissielid wat vertelde over de gebouwen en geschiedenis van de stad. Het programma werd vervolgd met een bezoek aan de Right Livelihood Foundation, een initiatief dat een alternatieve nobelprijs uitreikt ‘to honour and support courageous people and organisations offering visionary and exemplary solutions to the root causes of global problems’. In de avond werd er fanatiek meegedaan met een Zweedse 30 seconds waarna enkelen nog een dansje gingen wagen in de stad.

De volgende ochtend was een vrije ochtend waarop mensen konden uitslapen, door het centrum lopen of een museum bezoeken. In de middag werd een bezoek gebracht aan het Parlement en vervolgens was er de keuze tussen een bezoek aan het Vasa museum of Nordiska museum. In de avond werd er geschaatst en werd de avond door een groot aantal mensen vervolgd in de Lemon Bar.

Op zondagochtend werd er ontbeten in een klein, schattig caféetje dat speciaal voor ons haar deuren een uur eerder had geopend. Daar werd, onder leiding van reisbegeleider Tine Davids, het themadebat gevoerd over maatschappelijke dilemma’s. Elk groepje vertegenwoordigde daarbij een Zweedse politieke partij. Hierna was het helaas al weer tijd om de koffers in te pakken en koers te zetten naar het vliegveld. Daar werden als laatste nog de winnaars van het spel bekend gemaakt.

Al met al kunnen we wel stellen dat het een hele mooie reis was met een super bestemming en een gevarieerd programma die we ons nog lang zullen herinneren, ook dankzij de vele foto’s. Lieve reiscommissie en medereizigers, heel erg bedankt voor jullie aanwezigheid en enthousiasme!

22 P R O D U C T I V I T Y

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

HOW TO GET YOUR SHIT TOGETHER A useful way to integrate goal setting research into your daily life

Miriam Panning

Your average grade is not quite as high as you want it to be and you urgently need to work on that one project which will boost your CV, but Netflix is once again more tempting to you than those goals. Well, then you are probably among the 92 percent of people that regularly do not achieve their goals. Why is achieving what we strive for difficult for most students? Because you “are trying your best”, instead setting some concrete goals! While this technique might calm your nerves and decrease your guilt in the short term, it will eventually decrease your performance in the long run. So, what does a concrete goal look like? Concrete goals are SMART: specific, measurable, attainable, relevant and time-bound, and setting them may require some effort. Because I am feeling gracious today, I will give you an example: “I will write 500 words of my bachelor thesis tomorrow from 9 am to 12 am so I can spend time with my friends in the afternoon” instead of “I will work on my bachelor thesis”.

Do you set concrete goals but still give in to temptation? That´s unfortunate, but again, science offers some fancy solutions.

First of all, set priorities. We as human beings have only limited resources like time, money or will-power, but constantly multiple goals to work on like a healthy lifestyle, relationships or career achievement. The balance between our resources and our goals is easily destroyed when we set too many goals and must divide all resources in small pieces. As a result, we don´t achieve anything. Thus, it is important to set priorities. For instance, instead of setting up multiple goals to change your diet, go to the fitness studio each day, make time for your social life, increase your grades and start volunteering, it may be better to just start with a single intention, like attending all workgroups and then build upon that.

23

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

P R O D U C T I V I T Y

Second, do not make it too easy for yourself. It has been shown, that when a goal is perceived as moderately difficult, motivation and effort for it is lower than when perceiving the same goal as difficult. This contradiction, when handled correctly, can work for you. Your either have to set a slightly more difficult goal as you normally would do or you have to make it seem more difficult. Planning can emphasize the difficulty of a task and the amount of effort that must be put into an intention as well as what concrete steps are needed to achieve it. As a result, the amount of effort put into pursuing the goal and motivation is increased. However, bear in mind that too small and easy steps can reverse the effect. So, when you decide you want to achieve a goal, for example increasing your grade average, choose a specific goal that either really challenges you or use planning to make it appear more challenging.

And finally, get the right feedback. You can self-analyse all you want, and trust me, as a psychology bachelor’s student I have considerable experience doing so, but at some point, you need someone else to tell you what´s going wrong. You might be thinking that you already get more than enough feedback, as we as students constantly get (sometimes not so much desired) feedback through our grades or other evaluations. The key point here is not to get feedback for the end result but on the process. Feedback on a finished product will not do much to help you stay motivated in order to achieve a goal. However, feedback while you are still in the process of developing the end product (say a rough draft of an essay), will increase your effort, because the possibility of immediately seeing the impact of increased effort will increase motivation. Therefore, it could be very helpful to either get a person that gives you feedback on your behaviour or set up some diagrams and habit tracker to visualize your progress.

Now you know how to get shit done. So, set your goals, get your friends to help you and rock that paper. Or just do it tomorrow…

References

https://www.statisticbrain.com/new-years-resolution-statistics/

https://www.psychologytoday.com/blog/in-the-face-adversity/201705/smart-goals

https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-94-009-2792-6_2

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cb.1525/full

http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1359105312454038

https://www.emeraldinsight.com/doi/abs/10.1108/17410400610653273

http://psycnet.apa.org/record/2002-15790-003

24 D E P O T O P

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

DDVOOR OP HET KLEINE KAMERTJE

N S H V W O R D P U Z Z L E

25V R I J E PA G I N A

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

P O E Z I E

LEGACY

In this sea of impulse we are seduced by the sickening sidenotes of a trivial pursuit Building a Babylonian towerscreaming that we’re misunderstood

We are blinded Unable to see the bigger line Walking towards the edge absentminded Convincing ourselves that we’re doing fine

Left with a hunger for meaning, a thirst for something “real”We prize ourselves “awake”But once the adventure looses its appeal We’re left with an immense fear to own up to a mistake

We take the easy way out,Focus on our profilesLeaving others overshadowed by doubtWith our stories and fake smiles

We’re addicts with a keyboard getting a hit every time someone else pushes buttonThe “like” is mightier than the swordBut even with a million “likes”, someday we’ll all be forgotten Our existence is the result of a collision of a thousand livesOf the knowledge gained through agesBut what will they find in our archivesFake news and facebook pages.

D WINTERDEPRESSIES

26 A G E N DA

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

A g e n d a A p r i l & M e i

1 6 / 0 4 – S t e r r e n k i j k e n

1 9 / 0 4 – C a r r i e r e m i d d a g

2 4 / 0 4 – L a s e r g a m e n

W e e k 1 7 – E e t a c t i e d o o r d e r e d a c t i e

1 4 / 0 5 – M a a n d e l i j k s e B o r r e l

1 6 / 0 5 – S y m p o s i u m

V o o r v e r d e r e i n f o r m a t i e e n d e m e e s t u p t o d a t e a g e n d a , c h e c k f a c e b o o k o f w w w . n s h v . n l

27

P r i s m a | A p r i l 2 0 1 8

S P O N S O R E N

SPONSOREN

IN SAMENWERKING MET