3

4

8

13

6

7

9

OMGEKEERDE ZUIVERING

Je kan ook etnisch zuiveren door teimporteren in plaats van uit te roeien.

UITGEGOOID

Onze redacteur leest in zijn Fransehangmat de persknipsels over deregeringsvorming. Wie heeft er wieingeluisd?

NIEUWE POLITIEK HUMOR

Doorbraak in het spoor van de roddel-bladen. Wie is nu welke taal aan hetleren?

EUROCRITICI

Sommige Euro-parlementsleden hebbenhet niet echt voor Europa. Maar je moetze wel weten vinden.

SPOORZOEKEN

Het nieuwe GEN-vervoersplan voorBrussel is zeer interessant voor deNMBS. Zaventem is de klos. En wiebetaalt de rekening?

INDONESIË

Wat heeft Indonesië in godsnaam metVlaanderen te maken?

DEN DIKKE EN DEN DUNNE

Komisch duo maakt opgang in de wet-straat.

FOTO WIM VAN CAPELLEN

Onze hoogachting voor de staatsmanLouis Michel is er de laatste tijd metsprongen op vooruitgegaan. Wat dezemijnheer in één maand tijd gepresteerdheeft, grenst aan het onwaarschijnlijke.

Louis Michel is voorzitter van een partij die in

België nog geen tien procent van de stemmen

vertegenwoordigt. In Wallonië is de PRL pas de

tweede partij, en met de jongste verkiezingen

is ze zelfs nog achteruitgegaan.

Het deerde Michel niet. Eerst sluit hij met de

PS een akkoord. En dus gaat Busquin naar

Europa. Net op een moment dat Vlaanderen in

Europa alle hens aan dek moet roepen om de

kippencrisis, stuurt Wallonië een eentalig

tweederangssocialist met een bedenkelijke re-

putatie naar Europa. Maar Michel had de

handen vrij.

Daarna slaagt hij erin om de coalitie die voor

Wallonië voor de hand lag ook in het

Duitstalig, het Vlaams en het Brussels par-

lement door te drukken, iets wat voor en zelfs

vlak na de verkiezingen helemaal niet evident

was. In een magistrale zet laat hij vervolgens

Verhofstadt op het schild heffen. Per slot van

rekening had hij de verkiezingen niet gewon-

nen. Verhofstadt haast zich om de hoge prijs te

mogen betalen.

Het resultaat is verbluffend. De hele strategie

van het Vlaams Parlement om met een

gemeenschappelijk programma vanuit een

machtspositie met de Franstaligen te gaan

onderhandelen, is compleet in mekaar

gedonderd. De “grote” staatshervorming is

gereduceerd tot een palavercommissie met drie

lege fases, excuseer valiezen, onder leiding van

- jawel - Louis Michel.

Ondertussen trekt Michel aan de touwtjes in

een regering die steunt op meer Franstalige

dan Vlaamse zetels, met Vlaamse partijen die

stuk voor stuk redenen hebben om verkiezin-

gen te vrezen. En als toetje heeft de Volksunie

- de enige partij die roet in zijn eten had kun-

nen gooien - zichzelf magistraal in de voet

geschoten. Een situatie om de volgende vier

jaar natte dromen van te krijgen.

Mijnheer Michel is er op een maand tijd in zijn

eentje in geslaagd de hele Vlaamse politieke

klasse op een hoopje te spelen, in een dozeke

te stoppen en er een grote strik rond te doen.

Il faut le faire. En bovendien is men in

Vlaanderen nog enthousiast ook.

Chapeau! Vanwege de hele redactie.

Dirk Laeremans

Hoofdredacteur

8Maandbladseptember 1999

België-BelgiqueP.B.

Antwerpen X8/2828

Afgiftekantoor Antwerpen X

Baron Dhanislaan 182000 Antwerpen

V l a a n d e r e n s t a a t i n E u r o p a

CHAPEAU!

BEELD-SPRAAKFOTO WIM VAN CAPELLEN

DE FRANSTALIGE MINISTERS, STAATSSECRETARISSEN EN COMMISSARISSEN BIJEEN TIJDENS DE VAKANTIE

VOOR FORMEEL OVERLEG. LET VOORAL OP BUSQUIN (LINKSBOVEN) DIE NAARSTIG NEDERLANDS LEERT.

2DOORBRAAK nr. 8 - september 1999

KINDJES KOPENJe zal als baby maar in Wallonië of in

Brussel geboren worden. Wat blijkt

immers uit de statistieken van de ziek-

teverzekering over de zwaar terugbe-

taalde risico-geboorten (voor de ken-

ners: code 474526 van het Riziv)? In

het universitaire Saint-Luc in Brussel

zijn 94% van de keizersneden “risico”-

geboorten. In Antwerpen ligt dat rond

de 52%. Zelfs bij gewone geboorten

zijn er in Brussel meer dan 90% met

risico’s verbonden. In Antwerpen ligt

dat bij 7% (dit is geen drukfout). Hoog

tijd dat Europa de volksgezondheid in

Brussel komt redden.

TAALLESSENDe provincie Vlaams-Brabant lanceer-

de haar derde promotiecampagne voor

lessen Nederlands tweede taal. De pro-

vincie wil migranten en anderstaligen

aanzetten tot het leren en gebruiken

van het Nederlands. Wie informatie

wil, kan gratis bellen naar 0800/90 700.

De provincie lieten echter niet weten

in welke taal je daar kan bellen.

WIT-GEELStilaan krijgt het Vlaamse gezond-

heidsbeleid vorm op het werkterrein.

Het Wit-Gele Kruis dat zich totnogtoe

enkel op Belgisch niveau verenigde,

heeft voortgaand op de ontwikkeling

van een eigen Vlaamse dynamiek, een

Federatie van Wit-Gele-Kruisvereni-

gingen van Vlaanderen opgericht.

NEDERLANDSIN DE WERELDSteeds meer jongeren, overal ter

wereld, studeren Nederlands. In meer

dan 250 instituten in meer dan 40 lan-

den wordt Nederlands onderwezen op

academisch niveau. Er zijn naar schat-

ting zo’n tienduizend anderstaligen die

Nederlands als hoofd- of bijvak hebben

gekozen. (Neerlandia, juni)

RAAD OF PARLEMENT?Er is voor de verkiezingen commotie

ontstaan omtrent het gebruik van de -

grondwettelijk juiste - term “Vlaamse

Raad” voor de verkiezingen. Met de

beperkte lijst van grondwetsartikelen

die in deze legislatuur voor herziening

in aanmerking komen, blijft het pro-

bleem van de naamsverwarring ook in

2004 bestaan.

P E R S W I J S

Politoloog Lieven De Winter (UCL en KUL)in La Libre Belgique, 10-11 juli : ‘De

toekomst of het behoud van België zal

afhangen van de krachtsverhoudingen bin-

nen de CVP tussen loyale federalisten en

confederalisten, of autonomisten, die

verder willen gaan. Tot nog toe kon

Dehaene altijd de autonomisten beheersen.

Maar in de oppositie heeft de CVP geen

enkele reden meer om zijn kaarten op het

voortbestaan van België te zetten.’

De Standaard, 13 juli: ‘De Donnéa mocht

in zijn partij geen minister-president (van

Brussel – red.) worden omdat hij als “trop

consensuel” werd ervaren. Dat betekent

daar dat hij te goed kan opschieten met de

Vlamingen. In de PRL-FDF-MCC kan dat

blijkbaar een reden zijn om geen Brussels

minister-president te kunnen worden.’

CVP-voorzitter Van Peel in De Standaard,8 juli over het regeerakkoord: ‘Eerlijk, ik

zou dit nooit door een CVP-congres aan-

vaard krijgen. Zelfs niet als Jean-Luc

Dehaene het met zijn volle gewicht zou

verdedigen.’

Vlaams minister-president Dewael in LeMatin, 22 juli: ‘We willen geen zeer lange

lijst van institutionele eisen meer opstellen

zoals we dat in het verleden hebben

gedaan. Dat heeft een zeer agressief imago

van Vlaanderen in het Zuiden van het land

gecreëerd. Sommige Franstaligen dachten

dat het Vlaams Parlement het einde van

België had gedecreteerd. Dat alles had geen

enkele zin. We verkiezen een lijst op te

stellen die kan worden verdedigd op fede-

raal niveau.’

Stefaan Huysentruyt in de Financieel-Ekonomische Tijd, 13 juli: ‘De dominantie

van de Franstalige regeringsvleugel zal

trouwens niet alleen op communautair vlak

remmend werken. Dat zal ook het geval

zijn inzake bestuurlijke vernieuwing, dat

voor de Franstaligen lang niet zo’n prioriteit

vormt als voor de Vlamingen.’

Guido Fonteyn in De Standaard, 1 juli:‘Net zoals de Waalse minister-president,

Robert Collignon, heeft Busquin een blinde

vlek: ondanks een kwarteeuw politieke actie

in België spreekt hij nog altijd geen woord

Nederlands. Hij spreekt ook amper Engels.

Zijn vloeiend Italiaans kan die tekorten niet

compenseren. Busquin heeft geen enkele

voeling met Vlaanderen en wordt alleen

gedreven door het Waalse belang.’

VVB-voorzitter Ivan Mertens in zijn 11juli-rede: ‘Berg de relatie tussen

staatsvorm en solidariteit op. Solidariteit

heeft niets te maken met unitarisme, fede-

ralisme, confederalisme of separatisme.

Solidariteit kan best op basis van een ver-

drag.’

Redacteur Guy Tegenbos in DeStandaard, 13 juli 1999: ‘In dit land wordt

eerst alles nationaal geregeld door de partij-

leiders die daartoe van het Hof de toelating

hebben gekregen.’

3 DOORBRAAK nr. 8 - september 1999

Democratie is de macht van hetvolk, via de meerderheid. Om hette behoeden voor misbruik is hetwezenlijk dat de meerderheid kanwisselen, zodat de oppositie demeerderheid kan worden en omge-keerd. Daardoor zijn machtheb-bers voorzichtiger dan wanneer zijzich voor immer van machtverzekerd weten. De noodzaak omte beslissen bij mogelijks wisse-lende meerderheid maakt overi-gens dat België op heel watdomeinen niet democratisch kanwerken, maar dat verhaal, lezer,kent u wellicht al.

Machthebbers kennen vele streken om

hun macht te bestendigen. Zo veran-

deren zij vaak de regels van het spel,

b.v. inzake verkiezingen. Als de

volkswil dan nog niet het gewenste

resultaat geeft, durft men aan drasti-

scher dingen denken. Men probeert

zich een ander volk te smeden, of de

samenstelling van het kiezerskorps te

veranderen.

Het meest drastische bestaat erin een

bevolkingsgroep te verjagen, te

deporteren of desnoods uit te moor-

den. Minder opvallend, maar bijna

even doeltreffend, is het omgekeerde:

de autochtone bevolking minoriseren

door “importatie”. België heeft dit na

WO II geprobeerd in de Oostkantons

(zie W. Miessen & F. Cremer, Spuren,

over de pogingen tot verfransing door

immigratie aldaar). In Brussel is de

autochtone Nederlandse bevolking

enkel nog een half beschermde

minderheid. Frankrijk, Polen, Turkije

en andere deden hetzelfde. Mussolini

heeft massaal Italianen ingevoerd om

de Zuid-Tirolers te minoriseren. Bij ons

probeert men de autochtone

Vlamingen tot minderheid te maken

in België. O.m. massale naturalisaties

zijn vandaag het middel om de

samenstelling van het kiezerskorps te

veranderen.

Dat wil niet zeggen dat men alles over

één kam mag scheren. Natuurlijk zijn

er zinvolle naturalisaties. Maar die

vereisen dat men vraagt naar integratie

in de lokale gemeenschap. En in

Vlaanderen is die gemeenschap

Nederlands. Er is dus dringend nood

aan een Vlaamse (sub)nationaliteit, die

maar kan verkregen worden door ken-

nis van het Nederlands, in tegen-

stelling tot de Belgische nationaliteit.

Daar neemt men zelfs in de meest

strenge opvatting genoegen met ken-

nis van het Frans.

Gezien de bevolkingsverhoudingen in

België en de catastrofale geboortecij-

fers, is Vlaanderen demografisch

kwetsbaar. In zo’n toestand mag men

niet dezelfde maatstaven hanteren als

in een normaal land, waarin het

staatsvolk de overweldigende meerder-

heid vormt. Een onafhankelijk

Vlaanderen moet wereldopen en groot-

moedig zijn. Maar zolang wij niet

onafhankelijk zijn, kunnen wij ons

niet het soort grootmoedigheid

veroorloven dat ons tot minderheid in

eigen land kan maken.

Vergeten we niet de wezenlijk demo-

cratische historische betekenis van het

afstammingsbeginsel inzake staats-

burgerschap. Dit beginsel was een ban

tegen de willekeur van de vorst doordat

het steunt op een criterium dat men

niet naar zijn hand kan zetten. Maar

het wordt vandaag bestreden dat wat

dan ook in onze maatschappij nog zou

worden bepaald door gegevenheden

die men niet kan manipuleren. Dus

worden allerlei valse argumenten

gebruikt om genoemd beginsel uit te

schakelen. De mens moet immers wor-

den gedegradeerd tot een willoos

radertje in het globale spel dat de

machtsgroepen spelen, een radertje dat

uitwisselbaar

moet zijn en

dus geen on-

vervreemdbare

identiteit meer

mag hebben.

Matthias E.

Storme

“IMPORTATIE” OFTE OMGE-KEERDE ETNISCHE ZUIVERING

MARNIXRINGDe Marnixring van Groot-Antwerpen

ziet onze vernieuwde Doorbraak wel

zitten en diepte met gulle hand

100 000 frank op voor ons tijdschrift.

Met die centen zullen we Doorbraak -

met groeten van de Antwerpse Marnix-

ring - een jaar lang gratis bezorgen aan

een groot aantal beslissingsmakers in

het Antwerpse. En dan kunnen we

gerust stellen dat de Marnixing voor

een Doorbraak zorgt in Antwerpen.

EU-WERKTALENDuitsland en Oostenrijk boycotten de

informele Europese ministerraden

omdat het Duits geen werktaal is. Geen

enkele geschreven regel legt het EU-

voorzitterschap, in casu Finland, hier-

over een verplichting op. Duitsland

zou zich vooral ergeren aan de Finse

opstelling omdat het Duits de voorbije

tien jaar tijdens informele bijeenkom-

sten steeds een werktaal was. Helsinki

motiveert zijn beslissing door te wijzen

op het feit dat Spanje en Italië dan ook

zullen komen aankloppen. Voor de for-

mele EU-raden stelt zich alvast geen

probleem, want voor deze bijeenkom-

sten ligt het gebruik van de elf officiële

talen vast.

MEERDERHEID MET 35%De nieuwe paarsgroene federale rege-

ringscoalitie wordt gedomineerd door

de Franstaligen. Dat geldt niet alleen

voor het parlement (de meerderheid

telt meer Franstalige dan Vlaamse

parlementsleden), maar ook voor de

regering zelf. Het kabinet telt vier vice-

premiers. Drie daarvan zijn Franstalig.

Het kernkabinet – dat alle belangrijke

politieke knopen moet doorhakken – is

wél paritair samengesteld. Zoals het

hoort. Maar bij de drie Nederlandsta-

ligen hoort Magda Aelvoet. En die

heeft geen Vlaamse vuist om mee op

tafel te kloppen. En een van die drie

Vlamingen is Verhofstadt. En als pre-

mier moet die boven het communau-

taire gewoel staan.

FOTO DOORBRAAK

MARNIXRINGANTWERPEN - CENTRUM

DE WIL VAN DE KIEZER?

EEN PAARS KABINET

werd vernomen,’ kopieert Hubert Van

Humbeeck even later in Knack (23/6).

Een spelletje ‘doodknuffelen’ dat in de

andere media wordt geïmiteerd.

Waarom doet Dehaene dit? Is

Vlaanderen hem te min? Het is Paul

Goossens die in Knack gewaagt van

een “masterplan”, waarmee de liberale

top Dehaene in de Europese

Commissie wil tillen. Hij voegt eraan

toe dat Dehaene daar ‘erg veel zin in

had.’ (Knack 7/7)

Hoe sterk de PS nog is, blijkt als

Busquin Dehaene links voorbijsteekt.

Goossens verwijst naar de socialisti-

sche Internationale, die de christen-

democratische meerderheid in Europa

dit plezier niet gunt. Anderen hebben

het - in bange bewoordingen - over

unitaire krachten. Onder meer Hugo

Schiltz, Manu Ruys en Guy Tegenbos

fluisteren over ‘het koninklijk hof’ en

‘het establishment’ die liever hebben

‘dat het federale niveau de toon zet’ en

in dat verband Busquin tussen

Vlaanderen en Europa duwen. Willen

die doorgaans goed geïnformeerde

heren na A nu stilaan ook eens B zeg-

gen? Is het ondemocratisch hierover

duidelijkheid te vragen?

DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 4

FOUT?Is het fout te veronderstellen dat

Belgisch paars bij de jongste verkiezin-

gen twee veldslagen heeft gewonnen?

Eén tegen Vlaanderen en één tegen de

christen-democratie? Is het fout te ver-

onderstellen dat Verhofstadt met veel

staatmanschap dit scenario hielp uitte-

kenen, hierin driftig gesteund door

bevriende journalisten? De Gentenaar

realiseerde alvast zijn twee grote dro-

men en werd (1) premier van (2) Paars I.

De man die niet meer bokst, maar judo

heeft geleerd, heeft nauwelijks moeite

om verliezend rood en winnend groen

aan zijn locomotief te koppelen. De

emo-politici van rood-groen-geel

(Steve, Mieke en later Bert) volgen

graag.

De frank van de CVP valt rijkelijk laat,

als blijkt dat Dehaene is vastgelopen in

de Europese val. Zonder de Grote

Leider was de CVP-top grotendeels

tegen haar zin ‘in therapie’ gegaan.

Maar dit deels ook hautaine manoeuvre

eindigt in mineur. ‘In een democratie

loop je niet weg,’ treitert nadien de

sluwe Vande Lanotte (Knack 23/6).

De paarse journalisten doen hun werk

en trekken Verhofstadt op de sporen.

Anonieme CVP’ers zeggen in weten-

schappelijke citaten ‘dat ze eigenlijk de

bevolking niet meer aanspreken’.

‘Roomsblauw smaakt teveel naar oude

recepten’ en ‘Er is een duidelijke roep

om symmetrie’, schrijft De Morgen.

CVP’ers die nog teken van leven geven,

worden ‘oude krokodillen die graag

tegen de macht aanschurken’ (17/6)

Een delirium nabij, legt Desmet de link

tussen de CVP, de DDR en Mobutu,

schilderend met termen als ‘ritselaars

en carriëristen.’ Over de SP geen kwaad

woord.

In dezelfde stijl worden aarzelende

VU’ers begin juli ‘oude nationalisten’,

die met hun kritiek op Anciaux een

WET

ST

RA

AT

De politici zijn met vakantie.Doorbraak ook een beetje, maar bijde vakantielectuur hoort een knip-selmand, stevig gevuld met poste-lectorale persproducten. Leerrijk,vooral om wat onduidelijk blijft. Depolitieke kaarten zijn herschud, hetspel dat ermee wordt gespeeldintrigeert. Waarom speelde de CVPzo zwak? Was Dehaene de jokervan blauw? Wat was de koningwaard? Welke troeven had paars?Op wiens bevel werden vooral deVlaamse spelers uitgesloten?

Het cijferverhaal van 13 juni is bekend.

Vlaanderen schoof uit het centrum

weg, in de richting van Blok en Groen.

In Wallonië won alleen Ecolo en ging

zelfs PRL-FDF-MCC van Michel achter-

uit. De CVP haalde het nog nipt in de

Vlaamse spurt, maar de paarse familie

won het ploegenklassement. Dat kon

volstaan voor een nieuwe Belgische

Omwenteling: eerst België, nadien ook

Vlaanderen moet paars worden

gekleurd. Op wiens bevel?

DE WIL VAN DE KIEZERS“De Wil Van De Kiezer”, toetert de lei-

dinggevende paarse pers, die voorts

niet uitmondt in scherpzinnige ont-

hullingen over de commandopost van

waaruit de Paarse Wende wordt

gestuurd.

De roodblauwe intenties van de

Vlaamse kiezers worden schromelijk

overschat, het groene dioxinegeluk fel

onderschat. De grootste partij van

Vlaanderen wordt gedeklasseerd en de

derde partij, het Vlaams Blok, in een

waas van democratische Endlösung, in

de vergeetput gedropt.

Weinig vragen worden gesteld over de

zwakte van de CVP, die moeiteloos aan

zet had kunnen zijn in Vlaanderen.

Maar Dehaene springt overboord, luid

toegejuicht door de Grote

Commentatoren. De Ervaren Gids ‘-

bereikt het eindstadium met stijl’ wie-

rookt Yves Desmet in De Morgen. Niet

moeilijk voor iemand die op een ID21-

congres al had gepleit voor paars. ‘Het

verstandigste dat de voorbije week uit

de hoek van de christen-democratie

HUGO SCHILTZ HEEFT HET MOEILIJK OM ZIJN

PARTIJ TE VOLGEN.

FOTO DOORBRAAK

‘OUDE NATIONALISTEN

MET TSJEVENSTREKEN’

staatssecretarissen en regeringscom-

missarissen, het blinde geloof in de

bonte coalities, de zwijgplicht over ver-

brand geld en UNIOP-gefoefel, de

stoeltjesdans zonder gêne tussen

Europa, België en Vlaanderen, de

almacht van de partijtop, de kritiekloze

sympathie voor de emo-politici. Het is

wellicht dat allemaal dat Yves Desmet

bedoelt in zijn roep om een ‘radicale

breuk met oude modellen en

sjablonen’?

DE VU GOKT…In de postelectorale dagen is 11 juli ‘99

een magere feestdag. Veel valt er niet te

vieren. Op de vooravond van de festi-

viteiten probeert de Vlaamse Beweging

de VU ertoe te overhalen niet (onmid-

dellijk) in de Vlaamse regering te stap-

pen. Ook Hugo Schiltz merkt op dat SP

en Agalev niet de meest geschikte par-

tijen zijn om Vlaanderen te bescher-

men tegen de recuperatiepogingen

vanuit het federale niveau. ‘Bij Agalev

was Vlaanderen nooit een doorleefd

begrip, bij de SP hoor ik weinig van de

strekking Norbert De Batselier’, waar-

schuwt hij (Knack 7/7).

Maar Bert Anciaux kan zijn partij over

de streep trekken voor een Nieuw

Avontuur. Vankrunkelsven (‘Confron-

tatiepolitiek is niet de beste weg’), Van

Grembergen, Baert en Loones (‘Ik wil

België zien barsten en Vlaanderen goed

besturen’) gebruiken niet alleen onzin-

nige argumenten. Het afwijzingsfront

van Bourgeois, Vandenbroucke, Van

Hooland en Maes (‘We hebben onszelf

vastgereden’) haalt het niet.

Is het tekenend voor de sterkte van de

Vlaamse Beweging dat binnen de VU

de nationalisten onderdoen voor de

vernieuwers, die - gemotiveerd door

een CVP-depressie - met vertederend

vertrouwen hun populaire, maar ambi-

tieuze topman volgen?

Is het tekenend voor de sterkte van de

Vlaamse Beweging dat Margriet

Hermans het Anciaux-getrouwe ID21

sust met haar opmerking dat VU&ID

stilaan ID&VU geworden was en de

gemiddelde VU’er lijdt aan aderver-

kalking?

TEKENENDIs het tekenend voor de sterkte van de

Vlaamse Beweging dat de Vlaamsge-

zinde CVP’ers nog altijd niet resoluut

durven kiezen voor meer Vlaanderen

en minder België? Of dat de VLD van

DOORBRAAK nr. 8 - september 19995

WET

ST

RA

AT

Verhofstadt zich alleen in de oppositie

durft te ergeren aan de “Belgische

ziekte”?

Is het tekenend voor de sterkte van de

Vlaamse Beweging dat het Blok, in oor-

sprong een Vlaams-nationale partij,

zich koestert in haar - electoraal lucra-

tieve - vergeetput? Het lijkt een utopie

te geloven dat er bij de volgende

gemeenteraadsverkiezingen cordons

zullen worden doorbroken. Denkers

binnen die partij moeten toch beseffen

dat de vergeetput door in karikaturen

werkende pers alsmaar dieper wordt?

Kan binnen de nationalistische vleugel

van het Blok nog het besef groeien dat

ook het eigen migrantenstandpunt op

vele punten karikaturaal is? Dat het

Blok nog een paar procenten kan stij-

gen, moet een magere troost zijn voor

wie in die partij in de eerste plaats het

Vlaams Belang wil dienen.

Als Vlaamsgezinden in alle partijen het

onderspit blijven delven, zullen men-

sen als Desmet, Polspoel en Bracke ook

na de volgende verkiezingen blijven

grinniken. En staat de champagne weer

klaar in de Belgische salons.

Jan Van de Casteele.

‘tsjevenstreek’ uithalen. ‘Met welk

recht’ doen die ‘scherpslijpers’ dat?

‘Een sluipmoord’, beaamt Bart

Sturtewagen in De Standaard (12/7).

Als ook de VU, vooruitgestuwd door

een nare herinnering aan een dubbel-

tongige CVP in de regenboogcoalitie

stapt, is de Belgische constructie van

Michel en Verhofstadt af. Het oude

België kan zich rustig in zijn salons

terugtrekken. Paars mag spelen, en

Vlaanderen krijgt een kalmerende

groen-rode injectie.

PATERNOSTERPas als het kalf verdronken is, groeit

het besef dat de kippencrisis wel dege-

lijk een “accident de parcours” is

geweest, zij het met nare economische

gevolgen. Te laat ontdekt men dat

media andermaal zorgen voor een col-

lectieve hypnose. Te laat groeit ook het

besef dat de CVP al te lang synoniem

was voor Dehaene, die in zijn almacht

zijn Vlaamse vleugel en het hele

Vlaams Parlement belachelijk maakte.

Het baat niet meer als Van Peel ripos-

teert dat de nieuwe coalities worden

omhooggeprezen omwille van hun

compromisbereidheid, die van de CVP

niet wordt aanvaard. Het is zelfs zielig

als hij zegt dat hij van Michel nooit

een tekst en van Verhofstadt nooit een

uitnodiging kreeg. De ervaren gids

heeft veel kapot gemaakt. ‘De laatste

weken was er trouwens geen CVP, er

was alleen Dehaene’ (DM 21/6).

Vlaanderen wordt bedwelmd door een

dagelijkse paternoster Nieuwe Politieke

Cultuur en verblind door het Signaal

van de Kiezer. Wat een barok gekwaak.

De enige vernieuwing die kan tellen is

de epuratie van de CVP. Dat

Vlaanderen andermaal een klap van de

Belgische molen krijgt, is geen nieuws.

Tegenover dat Nieuwe Geloof staat de

beknotting van het streven van meer

autonomie voor Vlaanderen en in

Duitstalig België, de Europese promotie

van Busquin, de wonderbaarlijke ver-

menigvuldiging van Franstalige minis-

ters, het edele spel van jobcreatie via

YVES DESMET: “VOOR MIJ GRAAG EEN PAARSE REGERING.”

‘EEN DAGELIJKSE PATERNOSTER

NIEUWE POLITIEKE CULTUUR.’

FOTO DOORBRAAK

FOTO DOORBRAAK

DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 6

WET

ST

RA

AT

POLYGLOTGroot nieuws van het taalfront!Onkelinkx heeft zich tegoed gedaanaan een taalbad Nederlands. Plaats vanhet misdrijf is een privé-taalinstituut inWaterloo. De directie viel bijna achter-over toen ook Busquin daar onlangskwam opdagen. De afscheidnemendePS-voorzitter nam een intensieve cur-sus Engels. Het past een polyglot omzijn eruditie ook in het Angelsaksischtentoon te spreiden. Naar verluidt zouBusquin toch ook zijn Nederlands wil-len bijschaven, en zou zelfs Di Rupointeresse betonen. Om begrijpelijkeredenen is de taalschool in kwestie bij-zonder karig met commentaar.

En het houdt niet op. Volgens deadjunct-kabinetschef van ministerAntoine Duquesne wil ook zíjn baasNederlands leren. Drie keer per weekkomt een Nederlandstalige leraar deminister en zijn adjunct-kabinetschefin een taalbad dompelen. ‘De ministerheeft als streefdatum september voor-gesteld’, zo voegt de adjunct er nog aantoe. Een jaartal werd niet opgegeven.

UITGEKAFFERDTerug naar Busquin, die het moeilijkheeft met kritiek. Een RTBF-journaliste

die begin juli een televisiebijdragemaakte over de kritische geluiden inVlaanderen, werd door de perschef vande PS-voorzitter Laurent Despy vak-kundig uitgekafferd in de gangen vanhet parlement, in de aanwezigheid vanandere journalisten. Haar stuk zouteveel in de kaart van de Vlamingengespeeld hebben.

BOLKESTEINOndertussen heeft de VRT Radio zichal tot de Nederlandse CommissarisBolkestein gewend met de vraag of diebeschikbaar is voor commentaar. Radiokan je eenmaal niet ondertitelen. HetNederlandse Algemeen Dagblad (19/7)maakte er zelfs van dat Busquin doorde openbare radio geboycot zou wor-den. En de Vlaamse Europarlements-leden staan te dringen om hem bij dehoorzittingen te vragen hoe het zit metzijn Nederlands. Overigens is zijn Fransook niet je dat. Onder Franstalige jour-nalisten circuleert de opmerking“Pourquoi Busquin est-il critiqué pourson néerlandais? Il ne parle pas françaisnon plus.”

FRANSE COLÈREPikken we even het spoor op van DiRupo, die wellicht in het najaar de PS-scepter van Busquin overneemt. In dewandelgangen circuleert weer een vandie typische anekdotes. Aftredend pre-mier Dehaene had dringend een tijde-lijke bliksemafleider nodig om te pra-ten met bedrijven en sectoren die doorde dioxinecrisis waren getroffen. Zoalsbekend werd dat dus Fred Chaffart.Minder bekend is dat Di Rupo, nadatDehaene aan de regeringstop zijn planhad meegedeeld, op de proppen kwammet… een adjunct voor Fred Chaffart.Wel te verstaan van de juiste politieke

kleur en taalrol. Waarop Dehaene ineen Franse colère schoot en Di Rupoletterlijk vertelde dat hij ditmaal de potop kon.

GOEROEWie stilaan bij Verhofstadt de pot opkan, is “goeroe” Aelvoet op Volksge-zondheid. Eerst was er haar flater -uiteraard de schuld van haar kabinet -met de te vroeg verspreide persmedede-ling over dioxinecrisis deel twee. Dieenormiteit was nog niet verteerd, toenAelvoet besloot er nog een tweede deelaan toe te voegen. En dus werd er ophaar initiatief een ministerieel besluitgepubliceerd over verplichte testen opvoedsel met meer dan twee percentdierlijk vet. Volgt dan een onvergete-lijke televisie-opname waar Aelvoetvoor het oog van de camera telefoonkrijgt uit Toscane. Heerlijk.

Het is ook vlammende ruzie tussenVolksgezondheid en Landbouw, waarJaak Gabriëls de plak zwaait. Die had erAelvoet onvoldoende van op de hoog-te gebracht dat België in het Europeesveterinair comité zou uitpakken metPCB-testen op te exporteren dieren envlees. Als de dioxinecommissie straksvan start gaat, zal er nog veel meer vandat fraais naar boven komen. En hetzal voorwaar niet alleen de regeringDehaene zijn die met rode kaken zalstaan.

GEBUISDOver de dioxinecommissie gesproken.Daar zal Annemie Vandecasteele (VU)binnenkort voor het voetlicht tredenals ondervoorzitster die de Nederlands-talige verhoren gaat leiden. ‘t Mag alle-maal niet te hardop gezegd worden,maar de VU-kamerfactie had haar naeen interne stemming gebuisd als frac-tieleider in het voordeel van GeertBourgeois. Nu, gezien de belangstellingdie naar die onderzoekscommissie zaluitgaan, is het voor Annemie niet eenszo een slechte ruil. En ze is ongetwij-feld goed thuis in chemische formules.Beter in elk geval dan in partijpolitiekeberekeningen, waar ze naar eigen zeg-gen een hekel aan heeft.

IkoDe auteur is politiek journalist

DE LAATSTE RODDELS UIT DE WETSTRAAT

DE NPH (NIEUWE POLITIEKE HUMOR) SLAAT TOE

Busquin die privé-les neemt om zijn Engels te verbeteren. Verhofstadt dievergadert met zijn media-adviseurs om ‘s anderendaags door de groenegoeroe op Volksgezondheid voor schut te worden gezet. Di Rupo die op hetpunt staat PS-voorzitter te worden om bijkomende bureaucratische staaltjeste leveren. Moeten er niet stilaan PCB-tests op politici worden uitgevoerd?

‘DI RUPO KAN DE POT OP’

ANTOINE DUQUESNE KIJKT RIJKHALZEND UIT NAAR DE

VOLGENDE LES NEDERLANDS

DOORBRAAK nr. 8 - september 19997

staat van de VSA worden om handel te

drijven met dat land.’ De partij is ver-

der gekant tegen zelfbestuur voor

Schotland en Wales. Ze trekt haar

afkeer voor het centralisme niet door

tot het Britse niveau.

Het relatieve UKIP-succes bevestigt dat

een belangrijke stroming in Groot-

Brittannië liever geen deel uitmaakt

van de EU. Haar drie zetels en het falen

van de pro-Europese Conservatieven,

versterken de druk op Hague om een

eurokritische lijn te blijven volgen.

ANDEREEU-TWIJFELAARSDe EDD-fractie zal in het parlement

wellicht geen potten breken. De

Deense vleugel heeft traditie en heel

wat parlementaire ervaring. De UKIP

moet haar waarde nog bewijzen. De

Franse en Nederlandse fractiegenoten

profileren zich niet in eerste instantie

als eurokritisch en kozen wellicht voor

De kleinste van de acht fracties, Fractie

van Democratiën en Diversiteiten (EDD),

stelt zich uitdrukkelijk eurokritisch op.

Vier leden komen uit de Deense junibe-

weging en Volksbeweging tegen de EU.. De

zes Franse leden behoren tot de verras-

send sterke conservatieve plattelands-

partij Chasse, Pêche, Nature et Tradition.

De drie Nederlanders van de kleine

protestantse partijen kozen ook voor

de EDD.

SAVE OUR POUNDOmdat de Britse EU-zetels voor het

eerst verdeeld werden volgens het pro-

portionele systeem, kregen ook kleine-

re partijen een kans. Een EU-gezinde

groep Conservatieven, ontevreden met

de te afwijzende houding van partijlei-

der William Hague, faalde en behaalde

geen zetel. De United Kingdom

Independent Party (UKIP) slorpte na het

overlijden van multimiljonair James

Goldsmith diens Referendum Party op

en verenigde iedereen die vindt dat de

Conservatieven niet ver genoeg gaan.

Ze behaalde verrassend bijna 7% van

de stemmen en drie zetels.

De UKIP wil Groot-Brittannië uit de

Unie en voerde vooral campagne rond

het behoudt van het pond. ‘De beteke-

nis van democratie is dat er een demos

bestaat, een natie-staat.’ In Europa

bestaat die niet en dus is de EU per

definitie antidemocratisch. ‘De

geschiedenis leert dat het mengen van

verschillende culturen en economieën

in één kunstmatige super-staat tot mis-

lukken gedoemd is’, lezen we in het

partijmanifest. Ze verwijst naar de

USSR en Joegoslavië. De UKIP vindt de

EU allerminst nodig voor de vrije han-

del. ‘Wij moeten toch niet de 51ste

De verkiezing van het Europese parlement is niet direct heet nieuwsgeweest. Laat staan dat de “kleinere” partijen in het voetlicht kwamen. Deeurokritische fractie blijft klein, maar begint zich stilaan toch te organiseren.Met een opgemerkte uitschieter in Groot-Brittannië.

deze fractie omdat ze elders geen onder-

dak vonden. Maar de groep is er en kan

voor de nodige signalen zorgen.

Daarnaast bestaat nog de 30-koppen

tellende Unie voor een Europa van Naties,

die niet uit de EU wil, maar tegen verre-

gaande integratie is. Hierin zit o.m. de

grootste Franse partij, met gewezen

minister Charles Pasqua en de aristo-

craat Philippe de Villiers, die vorige

keer een verrassend groot succes boekte

met de al genoemde Goldsmith. Ook

andere fracties tellen leden met beden-

kingen bij het EU-centralisme. We noe-

men de Socialistiese Partij van

Nederland, die zich even links als EU-

afwijzend opstelt. Zelfs de heel EU-

gezinde Europese Volkspartij van de

CVP telt de Britse Conservatieven in

haar rangen. En dat die niet meteen

staan te springen om de integratie veel

verder door te voeren is voldoende

bekend.

PDR

EU

RO

PA

‘DE EU IS PER DEFINITIE

ANTI-DEMOCRATISCH’

De Vlaamse EU-parlementsleden vonden allemaal een plaatsje in een frac-

tie. De CVP maakt deel uit van de Europese Volkspartij, sedert 13 juni de

grootste fractie. De SP’ers zitten in de Partij van Europese Socialisten en de

VLD’ers in de Europese Liberale, Democratische en Hervormingspartijen (ELDR).

Voor de drie andere partijen is het telkens weer zoeken. De Volksunie vorm-

de vorige keer een fractie met de omstreden Franse zakenman Bernard

Tapie. Daarvoor zat de partij in een groep met o.m. de Deense Eurokritici.

Dit keer zochten en vonden de twee VU’ers en hun bondgenoten van de

Europese Vrije Alliantie (o.m. Schotten, Welshmen en Basken) toenadering

tot de Groenen. Ze zit nu in één groep met de Patsy Sörensen en super-Belg

Lucas Vandertaelen.

Het Vlaams Blok trad toe tot de Technische Groep van Onafhankelijke

Afgevaardigden. Die bundelt naast de twee Vlaams Blokkers o.m. het extreem-

rechtse Front National van Le Pen, de Italiaanse Lega Nord, de opvolgers van

de extreem-linkse Baskische separatisten van Herri Batasuna en de partij van

Emma Bonino, die in de vorige commissie nog collega was van Karel Van

Miert. Deze technische groep bepaalt uitdrukkelijk dat de leden strikt onaf-

hankelijk optreden. Dat dreigt de groep zuur op te breken. De bevoegde par-

lementscommissie besliste dat deze groep omwille van de losse samenwer-

king niet voldoet aan de voorwaarden om een fractie te vormen.

V L A M I N G E N I N S T R A A T S B U R G

DAT IN DE STEIGERS STAAT.

FOTO DOORBRAAK

EUROKRITISCHE STEM IN HET EU-PARLEMENT

EU “TOT MISLUKKEN GEDOEMD”

DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 8

BR

USSEL

Op de regeringstafel ligt een planom het vervoer van en naarBrussel grondig te verbeteren.Maar - wie had anders verwacht? -er zitten wel wat angeltjes onderhet gras.

Sinds enkele jaren bouwen mobiliteits-

ambtenaren en studiebureaus aan het

grootste project sinds de jaren zestig:

het gewestelijk expresnet, kortweg

GEN. Nu de (brede) Vlaamse Gordel

zowat volgebetonneerd en –verkaveld

is en er geen draagvlak meer is voor

vele bijkomende kilometers autoweg,

wil men terug massaal investeren in

spoorinfrastructuur van en naar de

hoofdstad. Openbaar vervoer is terug

in bij onze bewindslui, vooral als ze het

zelf niet gebruiken. Het kostenplaatje

van het prestigieuze “gewestelijk

expresnet” wordt geraamd op 60 mil-

jard. In het kader van het formatiebe-

raad deed de NMBS daar om strategi-

sche redenen nog een schep bovenop

om zo uit te komen op 180 miljard,

enkel en alleen voor treininfra-

structuur.

MEGASPONSOROp federaal vlak heeft de paarse forma-

tie een bedrag van 40 miljard voor

openbaar vervoer en grote steden vrij-

gemaakt, waarvan het leeuwendeel

voor het GEN. De federale regering zal

de komende legislatuur dus megaspon-

sor zijn van een mobiliteitsproject, ter-

wijl mobiliteit vooral een gewestbe-

voegdheid is. Met het oog op het

gewestelijk expresnet werd recent een

samenwerkingsakkoord gesloten tus-

sen Vlaanderen enerzijds en Brussel en

Vlaams-Brabant anderzijds. In dat

kader bereidt een bekend extern consu-

lentenbureau met de administraties

een “masterplan” voor, naar het voor-

beeld van metropool Antwerpen.

De provincie Vlaams-Brabant maakt

belangrijke kanttekeningen bij het

GEN-project in zijn huidige vorm. Er

zou te eenzijdig ingespeeld worden op

het verkeer van en naar de hoofdstad,

met Brussel als centrum en de brede

Vlaamse Rand als “perifeer gebied”.

Alle treinen leiden naar Brussel, lijkt

zowat het motto van de GEN-ontwer-

pers te zijn.

Fundamenteel kan men zich trouwens

de vraag stellen of het zinvol is om nog

meer pendelaars naar Brussel te halen.

De “trendbreuk” bestaat dan niet in

het terugdringen van overbodige ver-

plaatsingen, maar in een verschuiving

in de pendelstroom van auto naar

openbaar vervoer. Meer zelfs, de pen-

delinfrastructuur wakkert de stads-

vlucht uit Brussel opnieuw aan en zal

de Vlaamse Gordel verder verstedelij-

ken en verfransen, met bijkomende

mobiliteitsbehoefte tot gevolg. Beter

kan het bedrag voor openbaar vervoer

en grote steden gaan naar aantrekkelijk

“wonen in Brussel”. Met 40 miljard

kan men tienduizenden Vlamingen

aantrekken in de hoofdstad.

ZAVENTEM IS DE DUPEEn dan is er natuurlijk ook nog het

belangrijke nevendossier van het GEN:

Zaventem. Of liever, Schaarbeek.

Overal in Europa krijgen de HST-lijnen

een stopplaats in de luchthavens, om

de kortere afstanden met de milieu-

vriendelijker trein te doen, en de lucht-

havens snel met elkaar te verbinden.

Niet zo in Brussel. De NMBS heeft grote

percelen grond liggen in Brussel en

Evere en rekent erop dat die percelen

enorm in waarde zullen stijgen als de

tweede HST-stop in Schaarbeek en niet

in Zaventem terechtkomt. De reizigers

zouden dan vanuit Schaarbeek naar de

luchthaven moeten pendelen.

Voor de concurrentiepositie van de

luchthaven van Zaventem is dat alvast

geen goede zaak. Zeker als je weet dat

er vanuit Brussel wel vier maal per dag

een supersnelle en rechtstreekse ver-

binding is met de Franse luchthaven

Charles De Gaulle en met Schiphol. Er

wordt achter de schermen - vooral

door de provincie Vlaams-Brabant -

nog druk uitgeoefend om de HST toch

in Zaventem te krijgen. Dat zou het

voordeel hebben dat Schaarbeek dan

kan ingezet worden als overslagstation

voor goederen, zodat het huidige stati-

on van Muizen (bij Mechelen) niet

sterk uitgebreid moet worden

Maar voorlopig staat de HST in de

plannen stevig verankerd in

Schaarbeek. Als compromis - en om de

pil voor Zaventem en Vlaams-Brabant

te vergulden - kwamen de NMBS en de

vorige Vlaamse regering overeen om

het station in Zaventem voortaan

rechtstreeks bereikbaar te maken van-

uit Antwerpen en Leuven. De inplan-

ting van een HST-stop op de luchtha-

ven wordt nog verder onderzocht, al

lijkt het toch wel erg duur om in

Brussel drie HST-stops te maken. Het

compromis was er trouwens gekomen

onder druk van Minister-president Van

den brande. De vorige ministers van

mobiliteit en ruimtelijke ordening

Baldewijns en Stevaert waren maar

matig geïnteresseerd in de problema-

tiek, en verleenden weinig steun aan

de optie van de provincie. In de nieu-

we Vlaamse regering blijft mobiliteit in

dezelfde handen, maar verhuist ruim-

telijke ordening naar Dirk van

Mechelen. Benieuwd of deze nieuwe

excellentie de NMBS weer op het juiste

spoor kan brengen.

David Vits

GEWESTELIJK EXPRESS NET OP DE TEKENTAFELS

MIST BRUSSEL VOORGOED DE TREIN?

‘ALLE TREINEN RIJDEN

NAAR BRUSSEL’

VOLGENS STUDIEBUREAU IRIS ZOU HET OPEN-BAAR VERVOER ER IN BRUSSEL OVER 10 JAAR ZO

ONGEVEER MOETEN UITZIEN. EEN HST-STOP IN

ZAVENTEM STAAT ECHTER NIET IN DE PLANNEN.

DOORBRAAK nr. 8 - september 19999

JAVA EN SUMATRAIndonesië is multiraciaal bij uitstek. In

het verlengde van de inboorlingen van

Australië zijn ook de inwoners van

westelijk Nieuw-Guinea (Irian Jaya),

van de Molukken, van Celebes

(Sulawesi) en van Borneo (Kilimantan)

zwarten van Melanesisch ras. En in het

verlengde van Zuid-Oost Azië zijn ook

de bewoners van Sumatra en Java gelen

van Maleisisch ras. Op het breekpunt,

de Kleine Soenda Eilanden, van Bali tot

op Timor, is de bevolking gemengd

Melanesisch/Maleisisch.

Er zijn 250 talen, maar de officiële taal

is Bahasa Indonesia, een Maleisische

taal die aansluit bij wat op Sumatra en

Java wordt gesproken. Sumatra en Java

zijn islamitisch, Bali is meer hindoe

van cultuur, Borneo en Irian Jaya zijn

animistisch, de Molukken en Oost-

Timor christelijk. Java en Sumatra

vochten al in de 10de eeuw om de

suprematie. Zij tweeën wisselden hun

hindoe-boeddhistische erfenis uit voor

de islam van Indië (13de-15de eeuw). En

zij boden de Nederlanders ook de

meeste weerstand. Zij ook vielen na de

Japanse bezetting in WOII (1942-’45)

de Nederlanders aan (1947-’49). Maar

omdat Jaya 70% van de bevolking telt,

overheerst het met zijn gematigde

Islam en Maleisische taal nu heel

Indonesië.

UITEENVALLEN ?Het Javaanse imperialisme hield

Indonesië bij elkaar. Na het autoritaire

bewind van Soekarno (1949/59-’65)

volgde dat van Soeharto (1955-’98).

Vooral onder deze laatste groeide de

economie, en Soeharto’s familie en

vrienden bouwden een zakenimperium

uit. Toen de Thaise munt echter ging

vlotten, begon de Aziatische muntcri-

sis, en maakte ook de Indonesische

munt een enorme duik (jul-sep ’97).

Zestien banken moesten gesloten wor-

den (nov ’97). Indonesië, dat gemid-

deld een economische groei van 6%

(1970-96) kende, verviel plots in een

recessie van-13,7% (98). Dat lokte stu-

dentenrellen uit (feb-mei 98) die presi-

dent Soeharto tot aftreden dwongen.

Zijn opvolger Habibie verontschuldig-

de zich voor het optreden van het leger

(aug 98) en beperkte de macht ervan

(38 ipv 75 zetels in 400-leden parle-

ment). Ook beloofde hij verkiezingen.

Toen die er kwamen (juni ‘99) verloor

zijn regeringspartij Golkar met 22%

van de stemmen, terwijl de grootste

oppositiepartij van Megawati, de doch-

ter van wijlen Soekarno, 34% haalde.

Er werd nog steeds geen regeringscoali-

tie gevormd.

ETNISCHE SPANNINGENEn de etnische spaningen nemen toe.

In Atjeh in Noord-Sumatra, waar de

Vrij Atjeh beweging sinds ca 1975 actief

is, vallen er geregeld doden bij botsin-

gen met het leger (mei & juni ‘98). In

Ambon, in de Molukken, geraken de

christenen geregeld slaags met de inge-

weken, islamitische Javanen (aug ‘99).

De Indonesische regering heeft immers

een transmigratiebeleid gevoerd om de

etnische samenstelling van delen van

Indonesië ten voordele van de Javanen

te wijzigen. En in Irian Jaya (1963

bezet, 1967 ingelijfd) is de Vrij Papoea

Organisatie sinds ca 1975 in het verzet

gegaan, en voerde onlangs een bloedi-

ge aanval op plantages uit (mei 99). In

Atjeh en Irian Jaya begon het verzet

toen Indo-Portugees Oost-Timor bezet-

te (1975, ingelijfd 1976).

Oost-Timors verzet deed al 200 000 van

de 900 000 inwoners vroegtijdig over-

lijden, vooral door hongersnood. Het

leger bewapende er Javaanse inwijke-

lingen tot een militie die tegen de

onafhankelijkheid is, en die regelmatig

doden onder de christelijke autochto-

ne bevolking maakt (juli ‘99). Maar

toen de democratisering begon, beloof-

de Indonesië Oost-Timor na een volks-

raadpleging een mogelijke onafhanke-

lijkheid (feb 99).

Een akkoord met Portugal stelde 8

augustus voor (mei 99). Inmiddels zijn

de anti- onafhankelijkheidsmilities

begonnen de OVN-waarnemers aan te

vallen (jul 99) en de OVN stelde uit tot

30 augustus. Het Indonesisch leger is

bang dat het voorbeeld van Oost-

Timor heel Indonesië etnisch opsplitst.

Vlaanderen echter kan dit ontluiken

van het zelfbeschikkingsrecht alleen

maar toejuichen.

Marcel Gunst

DEMOCRATISERING DOET INDONESIË UITEENVALLEN

WORDT INDONESIË HET AZIATISCHE JOEGOSLAVIË?

BU

ITEN

LA

ND

Indonesië was tot 1949 een kolonie van Nederland en komt bij Vlamingendaarom over als een eenvormig geheel. Maar niets is minder waar.Indonesië is een multi-etnisch en multicultureel geheel van volkeren, bijeen-gehouden door de dictaturen van Soekarno (1949-1965) en Soeharto(1965-1998). Maar nu de democratie in Indonesië echt een kans begint temaken, begint de vraag naar het zelfbeschikkingsrecht ook de kop op te ste-ken. Het lijkt erg op het verhaal van Joegoslavië, dat bijeen gehouden werdals een Servisch koninkrijk (1919-1941) en dan als de communistische dic-tatuur van vooral Tito (1943-1989), dat volledig uiteenviel toen de prangvan het centraal gezag gelost werd. Vlaanderen moet zijn eigen zelfbe-schikkingsrecht nog volledig verwezenlijken, en staat diplomatiek sterker alsanderen dat in de wereld ook gaan doen.

DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 10

BRIEVEN

krijgt ook drie ministers: één voor de zie-

ken, één voor de gezonden en één voor

de zieken die gezond willen worden.

Het departement Financiën krijgt

slechts twee ministers: één voor het

briefgeld en één voor het nikkelgeld,

en een staatssecretaris voor het corrupt

geld. Het departement tewerkstelling

krijgt 12 ministers. Enkel en alleen

omdat de naam van hun departement

eist dat men aan tewerkstelling doet.

Wim Peeters - Turnhout

OUD-COMMUNISTENIn mijn rubriek Uit het land van Maas en

Waal (Doorbraak, april) over de provin-

ciale verkiezingen in Nederland stond

‘Groen links (vooral oud-communis-

ten) en SP (vooral oud maoïsten) groei-

en gestaag.’ De bijvoegsels “vooral”

waren door de redactie toegevoegd.

Ten onrecht is daardoor de indruk

gewekt dat de meeste huidige leden

van deze partijen vroeger ook lid waren

van resp. de Communistische Partij

Nederland en de Socialistiese Partij

(voorheen KEN-ML: Kommunistische

Eenheidsbeweging Nederland - Marxis-

tisch-Leninistisch). De lezersbrief in

Doorbraak van mei “Oud-communis-

ten” was op dat punt niet gericht op

iets wat ik geschreven had.

Overigens blijkt uit recent verschenen

onderzoek naar het ontstaan van

Groen Links (Paul Lucardie, Verloren

illusie, geslaagde fusie, DSWO Press

Groningen), dat ‘de gestaalde kaders

van de vroegere communistische Partij

Wim Kok in 1994 in het zadel hebben

geholpen.’ Dat is nog eens wat anders

dan de folklore van de NCPN in

Groningen.

De Partij voor Zeeland ging van 2 naar

4 zetels, de Fries Nationale Partij van 3

naar 4. Dus vond ik de PvZ de beste

provinciale partij, ook omdat zij stamt

uit het door Zeeland bezette deel van

Vlaanderen.

Oskar Hendriks, Nijmegen.

POSITIEF DENKENHet is mooi gebracht, die “nieuwe stra-

tegie” van de Vlaamse Volksbeweging

die Doorbraak vorig nummer bracht.

Maar zo nieuw is ze eigenlijk niet. De

“souvereine” Vlaamse staat, de ‘open

en democratische regio’, het ‘verdrag

met Wallonië’, het ‘respecteren van het

Waals identiteitsgevoel’,… het zou alle-

maal zo kunnen weglopen uit meer

dan één congres van de Volksunie van

de afgelopen jaren. En dan de klapper

dat we ‘ons moeten voorbereiden om

niet met de mond vol tanden te zitten

als blijkt dat er morgen geen federale

regering kan gevormd worden’.

Ondertussen is de federale regering

gevormd, mede dankzij de Volksunie

die in het verleden net zo’n teksten de

wereld instuurde. En de Vlaamse

Beweging stond erbij en keek ernaar.

Kakelen kan iedereen. Maar eieren

leggen?

S. Janssens, Brussel.

SEX-APPEALVolgens ene PDR beschikt de Vlaamse

Beweging over te weinig of geen sex-

appeal (Doorbraak juli 1999). Geen

wonder. Op de weinige bijeenkomsten

van dit straks 170 jaar oude gremium

die ik bijwoon, zie ik anders weinig zes-

tigminners rondlopen. En de weinige

jongeren lopen wel eens rond met kort-

geschoren haar of twee blonde vlechtjes.

Dat neemt niet weg dat diezelfde

Vlaamse Beweging de jongste jaren – of

maanden? – haar boodschap wel dege-

lijk verjongd en eigentijds gemaakt

heeft. Maar wie zijn de mensen achter

de schermen? Zijn dat dan mensen die

wél sex-appeal hebben? En als dat zo is,

waarom zien we die dan nooit?

Waarom altijd die confrontatie met de

mensen die opgeleid werden door de

petits vicaires, tijdens de eerste helft

van deze eeuw?

Tijd voor een Doorbraak, zegt de pro-

motiefolder van dit tijdschrift. Welja,

maar dan wel op vlak van de ‘beman-

ning’ (of bevrouwing?) van de Vlaamse

Beweging. Zelfs in de redactie van

Doorbraak zitten maar twee vrouwen.

Al moet gezegd dat het ondanks dat

helemaal geen slecht tijdschrift is.

Maar ach, waarom zaniken over het te

oude en te mannelijke profiel van de

Vlaamse Beweging. De boodschap slaat

in, hoe weinig we er aan de oppervlak-

te iets van merken. En bovendien: ook

in de Grote Politiek lopen vrouwen en

jongeren niet dik gezaaid. Bij de SP

weten ze daar alles van.

Ria de Kouter, Dendermonde

OP

INIE

NPCTerwijl ik dit schrijf komt na Busquin

al het tweede taalschandaal in het

nieuws. De voorzitter van de dioxine-

commissie is ééntalig Franssprekend.

Als troostrpijs krijgen de Vlamingen

wel het ondervoorzitterschap.

Prachtige Nieuwe Politieke Cultuur.

Had de “Nieuwe Politieke Cultuur”

niet moeten starten met echt tweetali-

ge politiekers op elk niveau? Hoe kan

iemand die de taal niet spreekt of

begrijpt van hen die hij moet vertegen-

woordigen, geloofwaardig worden

genomen? Had de Nieuwe Politieke

Cultuur niet het afschaffen van het

cordon sanitaire moeten voorstellen?

Een echte democratie heeft geen cor-

don sanitaire nodig om gelijk welk pro-

bleem op te lossen. Een goedwerkende

democratie haalt enkel het goede uit

een programma en stemt het ondraag-

lijke of slechte weg.

Frans Jochems - Kalmthout.

SCHULDIGDOOR VERZUIMDe VVB-voorzitter verrast mij door een

motie van het OVV te ondertekenen,

die op de grieventrommel slaat.

Bovendien een motie voor Belgische

tweetaligheid en niet voor Vlaamse

zelfstandigheid, wel geheel in de stijl

van de papieren OVV-schijngevechten

nadat men het kalf liet verdrinken.

De VVB en het OVV zijn schuldig door

verzuim. Ik houd eraan het u te beves-

tigen om te vermijden dat de VVB en

het OVV zichzelf wijs maakt dat ze het

goed gedaan hebben. Zeg het maar

voort.

Met groeten, droevig, maar hoopvol,

Jose de Schaepmeester - Kortrijk

ZEVENTIENDe Waalse regering is van 8 naar 17

ministers gesprongen. Daaronder zijn

er 3 (!) ministers van onderwijs, alsof ze

geld teveel hebben voor hun onder-

wijs. Goed ingelichte bronnen zeggen

dat Wallonië van plan is om nog meer

ministerposten op te splitsen. Zo

komen er 3 ministerposten voor Waals

verkeer: één voor de vrachtwagens, één

voor de auto’s, één voor de fietsers én

een staatssecretaris voor de voetgan-

gers. Het departement gezondheid

DOORBRAAK nr. 8 - september 199911

Het federaal regeerakkoord windt er

alvast geen doekjes om. Even citeren:

‘Bovendien zal in alle te nemen maat-

regelen worden rekening gehouden

met de specificiteit van de kleine en

middelgrote ondernemingen.’ Deze zin

vinden we in het regeerakkoord onder

de rubriek De aanmoediging van de

KMO’s en Zelfstandigen waarin onder-

meer het belang van KMO’s wordt

onderstreept voor de economie (“sleu-

telsector”) en wordt gepleit voor meer

ondersteuning en erkenning van het

persoonlijk initiatief. Deze passage valt

uiteraard in goede aarde bij het NCMV,

de Organisatie voor Zelfstandige

Ondernemers.

Maar er is meer: ook onder de verschil-

lende voorstellen vinden wij nogal wat

van onze prioriteiten terug: de vermin-

dering van de werkgeversbijdragen, de

verlaging van de BTW op arbeidsinten-

sieve diensten, een beter sociaal statuut

voor de zelfstandigen, het komaf

maken met de administratieve lasten,

gedeeltelijke vrijstelling van gere-

serveerde winsten. En van economi-

sche waanzin zoals een veralgemeende

verplichte lineaire arbeidsduurvermin-

dering gelukkig geen spoor. Let wel:

papier is geduldig, zeker als er voor

heel wat van de beleidsvoorstellen

wordt verwezen naar de noodzaak van

bijkomend onderzoek. Maar toch krijgt

het federaal akkoord vanuit KMO-visie

minstens de score “voorwaardelijk

positief” toegekend.

GEEN KMO-MINISTERGeldt dit ook voor het Vlaamse regeer-

akkoord? De KMO-toets zoals

opgenomen in het federale akkoord

vinden we er zeker niet in terug. Meer

nog, KMO’s komen in het akkoord

slechts fragmentarisch aan bod. De

voorstellen over (verantwoord)

ondernemerschap zijn verre van over-

tuigend. Bovendien, maar hiermee ver-

laten we even het regeerakkoord, heeft

Vlaanderen voor het eerst sinds lang

formeel geen KMO-Minister meer. Op

federaal niveau bestaat die wel

(Middenstand), in Wallonië ook. Niet

in Vlaanderen KMO-land. Titulatuur

en formalisme hebben ons nooit sterk

kunnen boeien. Maar zeker het éne

(KMO-arm regeerakkoord) gekoppeld

aan het andere (KMO-ministerloze

regering) geven ons alvast geen sterke

indruk.

Zeker, er staan vanuit KMO-visie ook

een aantal verdienstelijke passages in

het Vlaams regeerakkoord. We verwij-

zen ondermeer naar de vervanging

van de milieuvergunningsplicht voor

kleine bedrijven door integrale voor-

waarden. Zonder aan de doelstelling

van het milieubeleid te raken kan men

hiermee de administratieve malle-

molen voor heel wat bedrijven sterk

beperken.

Bij de institutionele vernieuwingen,

onder de lijst Noodzakelijke hervormin-

gen waarvoor een diepgaander overleg

noodzakelijk is, vermeldt het regeer-

akkoord: ‘de overheveling van alle

instrumenten ter ontwikkeling van het

zelfstandig ondernemerschap naar de

gewesten.’ Prima! In het NCMV-memo-

randum pleiten we daar ook voor.

Volgens ons moet de ondersteuning

van de ondernemers zo veel mogelijk

via fiscale weg. Fiscale ondersteuning

van ondernemingen moet een

regionale bevoegdheid worden. Alleen

dan kan een grotere samenhang in het

ondersteuningsbeleid worden waarge-

maakt.

VRIJE TRIBUNE

EEN NIEUW KMO-BELEIDVOOR VLAANDEREN ?Welk beleid kunnen we de volgende jaren verwachten voor de Vlaamsezelfstandigen en KMO’s? De kersverse ministers hebben uiteraard nog geenbeleidsbrieven klaar, maar regeerakkoorden zijn er al wel. O

PIN

IE

Inspraak staat open voor iedereen dieeen reactie kwijtwil op Doorbraak. Nietalle brieven kunnen worden geplaatst,dus hou het liefst bondig. In de vrijetribune laten we maandelijks iemandaan het woord die rond een actueelthema een persoonlijke bijdrage kwijtwil. Een vrije tribune telt maximum3000 tekens. De redactie houdt hetrecht om inzendingen te weigeren of inte korten.Al uw reacties zijn welkom per post bijDoorbraak, Baron Dhanislaan 18,2000 Antwerpen, per fax op(03) 248 21 83 of per e-post bijdoorbraak@vvb.org.

S P E L R E G E L S

Dit belet niet dat Vlaanderen intussen

de KMO-instrumenten waarover het al

beschikt optimaal moet inzetten . En

daar is zeker ook nog werk aan de

winkel. Neem nu de dioxinecrisis: wie

is bevoegd voor ondermeer waar-

borgverlening en rentevermindering

voor KMO’s? Juist: Vlaanderen. Aan

eerdere signalen (hopelijk achterhaald

bij publicatie van dit artikel) van de

Vlaamse regering gaande van ‘de

dioxinecrisis zal geen impact hebben

op de Vlaamse begroting’ tot ‘we

willen wel maar mogen niet van

Europa’ hebben onze Vlaamse KMO’s

geen boodschap. Vooral Vlaamse

bedrijven worden overigens door de

dioxinecrisis getroffen.

Johan Bortier

Directeur Studiedienst NCMV

WAS VLAANDEREN NIET BEVOEGD VOOR

WAARBORGLENINGEN EN RENTEVERMINDERING?

‘DE FISCALE ONDERSTEUNING

MOET GESPLITST WORDEN.’

FOTO DOORBRAAK

DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 12

pol-en-soc-analyses noch in de

klassieke “fichenbakjournalistiek” (de-

ze man kent de zwager van de zus van

de man die nog in het bestuur van die

en die vereniging gezeten heeft). Van

den Brink trok op pad en interviewde

negen hoofdvogels van de partij. Nu ja,

hoofdvogels. Wie de interne keuken

van de Blokkendoos wat kent, fronst

toch de wenkbrauwen bij de selectie

van de kopstukken.

Van den Brink schetste met negen

portretten een behoorlijk objectief

boek. Nergens een uitschuiver, ook

geen te expliciet waardeoordeel, geen

vooroordelen, weinig clichés. En

vooral – en dat valt meest op in dit

boek – een niet mis te verstaan pleidooi

om het zgn. cordon sanitaire op te hef-

fen. In het weekblad P-Magazine (4

augustus) deed Van den Brink het nog

eens dunnetjes over: ‘Ik wilde een

portret maken van het Blok via

vooraanstaande leden. Een realistisch

portret. Ik laat ze niet mooier

voorkomen dan ze zijn, maar ik werk

ook niet mee aan de diabolisering van

de partij.’

Van den Brink kan niet verweten wor-

den Blok-sympathieën te hebben. Toch

is hij de eerste die een ernstige poging

onderneemt om het maatschappelijke

fenomeen te schetsen van de partij die

ondertussen 15% van het Vlaamse

kiezerscorps heeft gewonnen. Een ver-

dienstelijke en vooral moedige poging.

(KDr)

RINKE VAN DEN BRINK, DE JONGE TURKEN VAN HET

VLAAMS BLOK. EXTREEM-RECHTS TUSSEN MAATPAK

EN UNIFORM. SCOOP, 240 BLZ., 599 FR.

van de Vlaamse Staatswording. Over de

identiteit van het Vlaming zijn.

Senelle weet dat hij als commentator

op dit terrein over autoriteit beschikt.

Zijn teksten zijn een onmisbare bron

voor wie in dit landje met structuur-

hervormingen bezig is. Combineer dat

met een vlotte pen, en je hebt een lees-

baar geheel.

Het voordeel van een verzameling is

natuurlijk dat je de stukjes na elkaar

kan lezen, en zo de “Senelle-lijn” beter

kan volgen. Senelle is mordicus voor-

stander van het huidige federale sys-

teem. Zelfs het confederalisme is voor

hem ‘een brug te ver’. Maar in bijna elk

stukje beschrijft hij welke noodzake-

lijke voorwaarden niét vervuld zijn om

dat federalisme in stand te houden. De

monarchie is zowat het enige bindmid-

del geworden (‘schaf de koning af en je

schaft België af’), en het gaat de

Franstaligen niet om het in stand

houden van België, ‘maar om het

veiligstellen van de financiële transfers

van Noord naar Zuid’.

Het is boeiend leesvoer, maar dikwijls

ook zware kost. Consumeren met

mate.

ROBERT SENELLE, KRONIEKEN VAN DE VLAAMSE

STAATSWORDING. OVER DE IDENTITEIT VAN HET

VLAMING-ZIJN. LANNOO, TIELT, 1999, 256 BLZ.

895 FR.

VERADEMINGEen verademing. Dat is het minste wat

je over dit boek kan zeggen. De jonge

Turken van het Vlaams Blok is het

eerste boek in de lange reeks over

extreem-rechts – of hoe je het ook noe-

men wil – in Vlaanderen. Na het proza

van Hugo Gijsels of Jos Vander Velpen

én zelfs van In het Blok. Een Knack-

enquête (Roularta Books, 1992) en de

aan de rand van de baarlijke nonsens

grenzende EPO-proza, verscheen een

ernstige analyse van het Boze Blok. En

dan wel van de hand van een

Nederlander: Rinke van den Brink, die

met zijn De internationale van de haat

(SuA, 1994) eerder al bewees dat hij op

een nuchtere manier over extreem-

rechts in Europa kan berichten.

Een verademing is het boek vooral

omdat het niet vervalt in theoretische

OORLOG IN KOSOVOIn 1989 werd de autonomie van de

autonome provincie door een

grondwetswijziging uitgehold. De

machtswellustige Milosevic gaf

daarmee een antwoord op het

Servische ongenoegen over de ruime

autonomie die de Joegoslavische

grondwet van 1974 aan Kosovo toek-

ende. In zijn jongste boek over de

Balkan schetst prof. Raymond Detrez

de historische achtergrond van het

conflict tot net vóór het losbarsten van

de luchtbombardementen in maart

1999. Hij bewijst – terecht – dat de

geschiedenis niet zo zwart-wit is als

beide partijen willen doen geloven.

Vooral de analyse van het complexe

ex-Joegoslavische federale systeem lijkt

ons een beetje vertrouwd.

Detrez stelt zich kritisch op ten over-

staan van het separatisme op de Balkan

omdat de etnisch-nationale staten die

uit ex-Joegoslavië ontstonden, de leden

van hun minderheden als twee-

derangsburgers behandelen. Vraag is

natuurlijk of zoiets in een eenheids-

staat dan niet het geval is.

(BDS)

R. DETREZ, KOSOVO. DE UITGESTELDE OORLOG,

HOUTEKIET, 207 BLZ., 650 FR.

KRONIEKENDe jongste 20 jaar publiceerde prof

Robert Senelle 174 bijdragen in De

Standaard. Samen met twee van zijn

medewerkers bundelde hij vrije tri-

bunes die hij schreef over ‘de groei van

de Belgische unitaire staat naar het fed-

erale concept.’ Het werd een interes-

sant boek. Onder de titel Kronieken

BO

EK

EN

DOORBRAAK nr. 8 - september 199913

Wellicht ziet u ze nog fotografisch vereeuwigd staan op het bordes van éénof ander regeringsgebouw: de afzwaaiende locomotief Jean-Luc Dehaene,weldoorbakken en mistroostig om de vele voorbije jaren, en naast hem hetonhandig gesticulerend joenk, nieuwbakken premier bij de genade van zijnWaalse peetvaders.

Op 13 juni was de moeder van alle verkiezingen verrast bevallen met eenkeizersnede. Die was hoognodig, want de barensweeën waren gepaardgegaan met al te veel dioxine-uitstoot. De kiezer wou niet alleen éénbladzijde omdraaien, voor één partij zelfs een boek van veertig jaar.

Met de natte vinger had je voordien al kunnen aanvoelen dat Louis Michelen Philippe Busquin in Wallonië voor de verkiezingen aan het koekoeks-jongen waren. De PSC, notons bien, moest zonodig uit het warme Waalsenest geduwd.

Vermits deze twee buitenwippers al bij een vorige regeringsvorming had-den geleerd dat je in België alle regeringen op hetzelfde unitair stramienmoet samenstellen, zat er voor hen niets anders op dan ook de CVP inVlaanderen uit het regeringsbed te murwen.

Da joenk bleek een uitstekende koevoet om locomotief Dehaene van hetspoor te lichten. Voor de verkiezingen had hij de publieke opinie al op hetverkeerde spoor gezet met onverwachte liefdesverklaringen voor zijnzwaarwichtige CVP- tegenstander, met Vlaamse liedekens richtingVolksunie, met een kletterende ruzie met sluwe Louis uit Leuven. Wie koner beter dan den dunne op de schoot van den dikke gaan uithuilen dat dekippen verdacht vettig aan het scharrelen waren?

Het leek wel een moderne versie van de fabel van Lafontaine: de sluwe vos,die de raaf, pronkerig en gevleid op de hanenbalk gezeten, de kaas uit demond moest vleien. Het pakte nog ook. De raaf mocht opkrassen, de haanmoest zich bij het bijltje neerleggen. En de kippen? Die hadden zich inonze contreien al te veel en al te lang door hanen uit het zuiden des landsdeemoedig op de kop laten zitten. Ze waren zelfs te vet en te dik gewor-den voor de slachtbank. Misschien doen ze nu hun Vlaamse ogen open opde oppositiebank. Hopelijk kijkt u er ook met Argusogen naar zoals uw

Wilhelmus.

D E N D I K K E E N D E N D U N N E

geschreven pre-elec-

toraal akkoord tussen

socialisten en chris-

t e n - d e m o c r a t e n .

Maar de hoofdkwar-

tieren van PS, PRL en

Ecolo beslisten er

anders over … Voor

La Libre Belgique is

het zonneklaar: ‘tous

les accords n’ont pas

la même valeur.’

KOEN BAERTOVERLEDEN Op 20 juli overleed Koen Baert, ten

gevolge van een slepende ziekte. Baert

genoot in de brede Vlaamse Beweging

groot aanzien. Als jurist was hij gerui-

me tijd medewerker van de Gentse prof

Marcel Storme en assistent aan de

Gentse rechtsfaculteit. Hij was gespeci-

aliseerd in procesrecht en beslagrecht.

Baert heeft zich vooral ingespannen

om de zeer technische en ingewikkelde

wereld van de politieke besluitvorming

in dit land “begrijpbaar” te maken voor

de gewone man. Hij beet zich ook vast

in het amnestiedossier, en was een van

de vier juristen die een mogelijke her-

ziening van het dossier Vindevogel

onderzochten. Baert was van 1983 tot

‘93 secretaris van het IJzerbedevaart-

comité, lid van de raad van beheer van

VTB –VAB en ondervoorzitter van het

Verbond VOS. In 1994 werd Baert

advocaat aan de balie in Veurne. Hij

was ook gemeenteraadslid in

Diksmuide.

STOELENDANSHoewel de verschillen in kiezers tussen

PS, PRL-FDF-MCC, Vlaams Blok en SP

kleiner zijn dan 36 000, haalden de

Vlaamse socialisten een kwart minder

zetels dan hun Franstalige broeders. De

PS kreeg 19 zetels, PRL-FDF 18, Blok 15

en SP 14. Met slechts 35 404 kiezers

minder, heeft de SP 4 zetels minder dan

de PS. De Vlaamse kiezers moeten alvast

meer betalen. Want elke zetel levert een

aanzienlijke subsidiepot op. ‘Franstalige

partijen krijgen dus méér zetels dan ze

verdienen, maar eveneens méér over-

heidsmanna.’ (Nucleus, juli 1999)

LA MÊME VALEURAlhoewel de verkiezingen in Duitstalig

België de christen-democraten als eer-

ste politieke familie bevestigden, de

socialisten erop achteruit gingen en de

groenen stagneerden, kwam in de

Oostkantons een blauw-rood-groene

coalitie uit de bus. Nochtans was er een

wendt u tot

A. B. C.A NTWERPS BANDAGIST CENTRUMBoechoutsesteenweg 15, Statielei 182540 HOVE, 2640 Mortseltel. 455.94.61 Tel. 449.96.61fax: 455.35.20 fax: 449.18.41

Andere vestigingen teAntwerpen Berchem Edegem MechelenNationale straat 150 Fruithoflaan 10 St.Goriksplein 4 H.Consciencestr. 34

VOETVERZORGING• ORTHOPEDISCHE SANDALEN• SPATADER- EN

STEUNKOUSEN• SPORTVERBANDEN• BREUKBANDEN • RUG- EN

BUIKGORDELS • INCONTINENTIE- EN

THUISVERZORGINGSMATERIAAL

DOORBRAAK nr. 8 - september 1999 14

Doorbraak is een uitgave van de Vlaamse Volksbeweging vzw. Verschijnt maan-delijks (niet in augustus).

Hoofdredacteur: Dirk Laeremans - Eindredactie en redactiesecretariaat: Jan Van de CasteeleKernredactie: Karel Adams, Jan Van de Casteele, Karl Drabbe, Katleen Van den Heuvel, Dirk Laeremans, HansMichiels, Herman De Mulder, Anke Nobels, Peter De Roover, Bram De Schepper, Steven Vergauwen.Redactie-adres: Baron Dhanislaan 18, 2000 Antwerpen. Tel (03) 216 45 24 - Fax (03) 248 21 83 - e-post:doorbraak@vvb.org - Internet: www.vvb.org

Abonnement: 585 fr. voor een abonnement van 12 maanden.Studentenabonnement: 385 fr. voor een abonnement van 12 maanden, met opgave van leeftijd en onderwijs-instelling.Internet-abonnement: 385 fr. voor 12 maand toezending van Doorbraak (pdf-bestanden) via internet. Het(studenten)abonnement geeft recht op een gratis Internet-abonnement.Abonnering door storting op rekening 409-9591911-13 van Doorbraak met vermelding van het type abonnement.

U kunt ook lid worden van de VVB door overschrijving van 600 fr. op rekening 409-9521741-71 van VVB-leden-administratie. Dan krijgt u naast Doorbraak ook Binnendoor, het ledenblad van de Vlaamse Volksbeweging, toe-gestuurd.

Doorbraak is lid van de unie van de uitgevers van de periodieke pers.

Verantwoordelijke uitgever: Dirk Laeremans, Baron Dhanislaan 18, 2000 Antwerpen.

C O L O F O N

VRIJ-SPRAAK

TALEN VAN DE TOEKOMST

tisch probleem. Als goed leraar had ik

dat aan mijn leerlingen moeten vertel-

len bij de proclamatie.

Maar misschien is de ééntalige Busquin

meer bij de tijd dan onze meertalige

leerlingen. Eén van onze kinderen

kocht een CD-romspelletje. Op de doos

stond alleen Engels. Bij de installatie

kreeg hij de keuze om de taal van voor-

keur aan te duiden: Noors, Swahili,

Nederlands of zelfs Engels. Hij koos

voor het Nederlands. Het spelletje

loopt verder volledig in onze taal.

Laten we Lernout & Hauspie nog even

doen, dan telefoneren we binnenkort

in het Nederlands naar China en komt

onze boodschap in foutloos Kantonees

door. Dankzij de technologie valt de

professionele noodzaak om alle eieren

in de Engelse korf te leggen in de toe-

komst wellicht voor velen weg.

We kunnen dan eindelijk vreemde

talen leren voor de enige goede reden:

kennis maken met een andere cultuur.

Nu leren we meestal een vreemde taal

omdat we daartoe om beroepsredenen

verplicht worden. Het is wellicht een

boute veronderstelling, maar mis-

schien komt aan die discriminerende

toestand binnenkort een einde.

Dan zijn alle talen de talen van de toe-

komst. Ook ons unieke Nederlands.

Peter De Roover

Niet iedereen kende een leuke vakan-

tie. Als leraar moest ik eind juni mee

beslissen of leerlingen met tekorten

mogen overgaan of niet. Voor vele

Vlaamse leerlingen was die uitspraak

spijtig genoeg negatief, dikwijls wegens

een onvoldoende voor Frans.

Tussen de deliberatie - de beslissing - en

de proclamatie - de mededeling - bleek

dat het de regering-Michel (of is het

Verhofstadt?) behaagde Philippe

Busquin te benoemen tot EU-commis-

saris. Die monsieur Busquin heeft een

zeer prettige vakantie gehad. Voor hem

start de meest prestigieuze en lucratie-

ve fase van zijn loopbaan. De Vlaamse

leerlingen die even goed Frans kennen

als Busquin Nederlands kenden een

rotvakantie. Voor hen start in septem-

ber het dubbeljaar. Begrijpt u dat ik mij

tussen deliberatie en proclamatie erg

ongemakkelijk voelde als leraar?

Als een ongelijke behandeling discri-

minatie heet, dan discrimineert dit

land. Als het feit dat partijbonzen min-

der moeten kennen dan gewone leer-

lingen sociaal onrechtvaardig wordt

genoemd, dan is dit land sociaal

onrechtvaardig. Als er een democra-

tisch probleem bestaat wanneer leden

van een meerderheid slechter worden

behandeld dan die van een minder-

heid, dan zit dit land met een democra-

UIT HET LAND VAN MAAS

EN WAAL

NARCOSTAATNEDERLAND (I)De enquête Commissie Opsporings-

methoden (Van Traa) onthulde in 1996

dat politie en justitie 285 000 kilo soft-

drugs en 100 kilo cocaïne op de markt

hadden gebracht. De conclusies gingen

in de ijskast en men beloofde plechtig

een politieke evaluatie. De Franse jour-

nalist Ephimenco schreef toen:

‘Nederland is het enige land ter wereld

waar men bereid is te geloven dat het

binnensluizen van tonnen verdovende

middelen door overheidsdienaren in

de samenleving slechts een schoon-

heidsfoutje is van een paar incompe-

tente lieden: slapende ministers, sukke-

lende procureurs-generaal, knoeiende

officieren van justitie, megalomane

korpschefs, experimenterende CID-

chefs, prutsers, druilkoren en nullen.’

(De groene Amsterdammer, 7 feb. ‘96)

Vlak voor de zomer was het mediakli-

maat oververhit: senator Wiegel (VVD)

en de nep-kabinetscrisis; het debat over

de Bijlmermeer-enquête; Europese ver-

kiezingen zonder kiezers; de Kosovo-

oorlog. 9 juni was een slecht tijdstip

toen de “Tijdelijke Commissie

Evaluatie Opsporingsmethoden” o.l.v.

Tweede-Kamerlid Ella Kalsbeek (PvdA)

na een half jaar onderzoek met schok-

kende bevindingen kwam. Niet 100,

maar 15 000 kilo cocaïne was door de

overheid op de markt gebracht.

Douaniers, officieren van justitie en

rechters werden voor het eerst beschul-

digd van corruptie.

André Rouvoet, lid van zowel de

Commissie van Traa als van de

Commissie Kalsbeek, toonde zich in

een interview (De Volkskrant 10 juni

‘99) zeer geschokt: ‘Het openbaar

ministerie had in 1995 iedereen bedro-

gen. Van Traa zag slechts het topje van

de ijsberg. Er bestaat een netwerk van

bad guys bij de overheid. Het verdien-

de geld is geïnvesteerd in de bovenwe-

reld. En dat is bedreigend.’

Het Tweede-Kamerdebat eindigde reeds

vóór het zomerreces in niets. Wel

kwam uit dat het om zeker 25 000 kg

cocaïne ging. ‘Niemand wil de beerput

echt open hebben, ook Kalsbeek niet,’

oordeelde strafadvokaat Jan Boone.

Oskar Hendriks