a

op de lagere school

zat er een heel slim jongetje bij mij in de klas

een heel irritant slim jongetje

met diep doordachte wijsneuzerigheden

zoals bij godsdienst

vertelde hij dat hij niet geloofde dat er een GOD was

waar is Hij dan ik denk niet dat hij ergens op een wolk zit

weet nog goed dat ik dacht daar heb ik nog nooit over nagedacht

jeetje

weet nog goed hoe de leraar niet goed wist wat hij zeggen moest

misschien weet hij ook nog goed dat hij dacht daar heb ik nog nooit over nagedacht

ook weet ik nog goed dat een pauze voorbij was en het slimme jongetje en ik tegelijk

naar binnen liepen waarbij ik in mijn rechterhand het kroosje van mijn appel vasthield

totdat ik een prullenbak zag om m in te gooien

het slimme jongetje vroeg of ik het kroosje zou weggooien

bij voorbaat geïntimideerd door zijn gedachtegang wist ik dat ja zeggen niet goed zou zijn

maar liegen is ook niet goed dus zei ik de waarheid wachtend op de komende betweterigheid

zonde want je kan de pitjes ook nog opeten kijk zo

hij pakte het kroosje pulkte wat totdat hij een van de bruine pitjes te pakken had en gaf me het ooitappeltje

terug deed voor hoe je m door tussen je tanden te houden en op en neer te bewegen kon ontdoen van het

bruine vliesje en toonde me een heel klein naakt wittig pitje tussen de vingertoppen en stopte het in zijn mond

kauwde erop en terwijl hij kauwde zei hij dat het een beetje bitter smaakte en toch lekker

wat me van hem tegen viel want zo slim als hij was vergat hij dat je niet met een volle mond spreken mocht

bitter is vies zei ik en gooide het kroosje in de prullenbak

hij keek me aan en zei dat hij zeker wist dat ik het bij de volgende appel zou proberen…

ik weet al 23 jaar hoe het naakte wittige binnenste van een appelpitje smaakt

bitter

bitter irritant slim jongetje