10G Verbreij Nieuwe kansen 1.1

10G Verbreij Nieuwe kansen


Ze heeft nu al spijt, waarom heeft ze hier in hemelsnaam mee ingestemd? Al het verdriet van de afgelopen jaren komt langzaam terug. Had haar oma ooit ook zo twijfelend voor de deur van een klein huisje gestaan? Nee, waarschijnlijk was zij meteen naar binnen gegaan, maar Selene is haar niet, het leven was voor haar anders gelopen.


Ze heeft het nog steeds niet helemaal verwerkt, die verschrikkelijke dag. Ze had vrij gekregen van school en de hele familie was op bezoek, Femke had zelfs haar vriend Tom meegenomen. Haar moeder was aan het eten begonnen toen de kinderen de cadeautjes van opa en oma kregen, toen was het misgegaan. Selene heeft nooit precies geweten wat er was gebeurd, waarom het brandalarm niet afgegaan was, maar toen iedereen de brand en het doodsbange geroep van Jamie hoorde was het al te laat..


De paniek was overal om haar heen, Tim had haar hand gegrepen en was door de rook de achterdeur uitgerend. “Hier blijven, beloof dat je niet weggaat.” Selene had hem als versteend aangestaard, Tim was naar binnen gerend en nooit meer naar buiten gekomen. Niemand was meer buiten gekomen, zelfs Indie had geen kans tot ontsnappen gezien. Selene voelt de tranen in haar ogen prikken, al die jaren en nog steeds bezorgen die paar minuten haar nachtmerries, staat het haar nog helder in haar geheugen. Aarzelend doet ze de deur open, de deur naar een nieuw begin, een nieuwe kans.


Ze kijkt niet eens naar de armoedige inrichting van het huisje, het kan haar niet zoveel schelen, ze gooit haar tas in een hoek en zakt neer op een stoel. Voorzichtig zet ze haar iPod op tafel en zet de speakers aan, ze zet het volume op maximaal. Oh land schalt door de kleine ruimte, Selene glimlacht, muziek kan haar altijd opvrolijken.


Muziek kan haar naar een andere wereld brengen, zoals boeken bij haar broertje Tim hadden gedaan. Gewoon lekker luisteren en meezingen, alles om je heen vergeten, de werkelijkheid lijkt altijd zo hard vergeleken die wereld. Ze hoort buiten een jongen een vrolijk deuntje fluiten, door het raam ziet ze dat het de krantenjongen is, snel loopt ze naar buiten en pakt de krant.


Snel bladert Selene naar de advertentie pagina, de hele pagina staat vol banen. Het maakt haar niet zoveel uit wat voor baan ze krijgt, ze heeft geen levenswens die daar iets mee te maken heeft en bovendien heeft ze nooit geloofd in levenswensen. Zes kinderen zou ze toch nooit krijgen. Haar oog valt op een goedbetaald baantje in het leger, geen sollicitatiegesprek iedereen welkom, er staat een telefoonnummer bij.


Selene scheurt het stuk krant af en loopt naar de telefoon, snel toetst ze het nummer dat in de krant stond in. “Hallo, ik bel voor de baan als rekruut?” Vraagt ze, aan de andere kant van de lijn wordt meteen vrolijk uitgelegd hoe ze op de legerbasis moet komen en waar haar uniform wordt bezorgd. “Tot morgen dan, breng een goed humeur mee!” Eindigt de vrouw haar instructies.


Selene loopt naar de boekenkast en pakt een van de kookboeken van de plank. Ze zal ooit wel moeten leren koken en misschien is nu wel het perfecte moment besluit ze. Ze zit nog maar net als de bel gaat, met een glimlach slaat ze het boek dicht. “Hopelijk een paar aardige mensen.” Zegt ze tegen zichzelf.


Als ze de deur opendoet stapt er meteen een man op haar af. “Ik ben Jim Vliers. Ik woon hier in de buurt.” Jim glimlacht naar Selene, ze voelt zich rood worden. “We dachten laten we onze nieuwe buur eens welkom heten.” Knipoogt Jim. “Ehm, hoi. Ik ben Selene.” Stottert Selene, snel herstelt ze zich. “Ik woon hier.” Jim knikt en kijkt naar het huisje. “Mooi huis.” Grinnikt hij. “Pardon? Ik werk toevallig voor mijn centen, ik heb nooit geld van mijn ouders kunnen krijgen.” Beledigt kijkt Selene Jim aan.


“Sorry, dat was niet aardig.” Jim haalt zijn hand door zijn haar. “Hier, om het goed te maken kom ik morgen weer langs.” Selene kijkt hem uitdagend aan. “En wat als ik je helemaal niet morgen weer hier wil hebben?” “Dan heb je heel veel pech.” Grijnst Jim.


“Oké dan, wat wou je doen?” Vraagt Selene, Jim legt nadenkend een vinger op zijn lippen. “Ik kan wel bij je komen eten, wat vindt je daarvan?” “Als je tevreden bent met iets simpels?” Lacht Selene als ze aan haar slechte kookkunsten denkt. “Ik ben niet bepaald een keukenprinses.”


“Ik ben snel tevreden.” Lacht Jim. “Maar ik ga, tot morgen dan maar hé?” Selene knikt en schrijft snel haar nummer op Jim’s hand. “Tot morgen.” Glimlacht ze.


Selene loopt weer naar binnen en pakt het boek waarin ze aan het lezen was. Dat Jim morgenavond komt eten geeft haar des te meer reden om een kookboek te lezen. Een halfuurtje later zet ze het boek weer terug om wat ze heeft gelezen in de praktijk te brengen.


Selene pakt wat ingrediënten uit de koelkast en begint de tomaten te snijden. Een paar keer snijdt ze haar vinger en gooit het mes geïrriteerd in de hoek maar uiteindelijk kan ze tevreden haar maaltijd opeten. “Ik kan niet eens normaal tomaten snijden, dat wordt wat morgen.” Lacht ze terwijl ze haar bord leeg eet.


De volgende ochtend is Selene weer vroeg op, vandaag is haar eerste dag bij het leger en ze heeft er niet echt zin in. Langzaam douchet ze zich en kleedt zich om, het legerpak is gisteravond laat bezorgd en zit helemaal niet fijn.


Om 6 uur precies staat een gammel autootje voor de deur, met veel tegenzin stapt Selene in de stinkende auto. De bestuurder kijkt haar even nors aan en rijdt dan weg.


Zeven uur later komt Selene weer thuis, ontslagen. Ze is blij en boos tegelijk, het baantje was niet echt iets voor haar maar ze had wel haar best gedaan. Selene haalt haar schouders op en loopt naar binnen, ze kan er nu toch niet veel meer aan doen, ze kan zich beter klaar maken voor vanavond.


Op haar weg naar binnen pakt ze snel de krant, binnen bladert ze meteen weer naar de advertentie pagina. Met grote letters staat er een advertentie in, speeltuinbeheerster gezocht, moet goed met kinderen zijn. Ze glimlacht, dat is een perfect baantje voor haar. Ze belt de adverteerder en wordt meteen weer aangenomen.


Nadat Selene zich opgefrist heeft staat Jim al weer voor de deur. “Zo keukenprinses, eens kijken hoe goed jij kan koken.” Grinnikt Jim als Selene naar buiten komt. “Ik moet er eerst maar eens voor zorgen dat het huis niet in de fik vliegt.” Lacht Selene, samen lopen ze naar binnen en begint Selene aan de soep.


“Het huis staat nog overeind dus blijkbaar is het wel goed gegaan.” Merkt Jim op als Selene de kommetjes neerzet, Selene kijkt even naar het plafond en knikt. “Tenzij het dak nu opeens instort is het wel gelukt.” Lacht ze.


Jim steekt zijn lepel in de soep en brengt hem naar zijn mond, keurend kijkt hij ernaar en stopt de lepel in zijn mond. “Nou mevrouw Verbreij, de soep is fantastisch.” Zegt hij met een serieus gezicht, Selene schiet in de lach. “Nu eens kijken hoe gastvrij u bent mevrouw. Vertel eens iets over jezelf.” Femke grinnikt. “Wat wil je dan weten?” “Hoe ben je in hemelsnaam hier terecht gekomen?” Vraagt Jim terwijl hij een gebaar naar de muren om hun heen maakt. “Dat is een lang verhaal.” Zucht Selene. “Het begon allemaal met mijn oma, die is ooit een 10G challenge begonnen, waarom heb ik eigenlijk nooit geweten. Mijn oma ontmoette Cristiaan en samen met hem kreeg ze mijn moeder en mijn ooms en tante. Mijn moeder ontmoette op de universiteit mijn vader Olivier en werd zwanger van mij en mijn broertje Tim. Later kreeg ik nog een broertje en zusje. Lara en Kyle.”


“Maar hoe komt het dan dat je nu hier bent?” Onderbreekt Jim Selene’s verhaal. “Ik ben nog niet klaar.” Glimlacht Selene, even wacht ze en dan vervolgt ze haar verhaal. “Op een dag was er een familiefeestje bij ons thuis, iedereen was er. Er ging iets mis en al snel stond het hele huis in brand, ik ben de enige die het overleefd heeft.” De tranen rollen over Selene’s wangen. “Ik mis ze zo.” Fluistert ze, Jim veegt voorzichtig een traan van haar wang. “Ze zijn vast heel trots daar boven.” Selene knikt en glimlacht. “Je hebt gelijk, ik moet genieten nu het nog kan. Voor hun.”


Als het eten op is en Selene de kommen op het aanrecht heeft gezet geeft ze Jim een knuffel. “Tot morgen dan maar weer hé?” Glimlacht ze, Jim knikt maar blijft toch staan. “Is er wat?” Grinnikt Selene een beetje ongemakkelijk. “Je bent mooi als je vrolijk bent.” Fluistert Jim.


Jim legt zijn hand onder Selene’s kin en brengt langzaam zijn lippen naar die van Selene. Als hun lippen elkaar raken sluit Selene genietend haar ogen. “Tot morgen, ik mis je nu al.” Fluistert Jim in haar oor.


Met een tevreden gevoel stapt Selene even later in bed, Jim is geweldig voor haar, ze zou zo met hem samen willen wonen als hij dat ook zou willen. Daar twijfelt Selene eigenlijk niet aan, waarschijnlijk zal hij zo ja zeggen, toch wil ze nog even wachten. Niet lang, maar wel eventjes.


De volgende ochtend begint Selene vol goede moed aan haar nieuwe baan in het onderwijs, ze heeft het idee dat dit haar meer ligt en is erg enthousiast. De bestuurder begroet haar vriendelijk en verteld haar alles wat ze moet weten.


.


De rest van de dag graaft Selene verder in een gat dat door een hond is gegraven, ze vindt wat stenen en een heleboel hondenbotten. Ze verkoopt ze en krijgt nog een aardig prijsje ervoor.


De volgende ochtend stapt Selene weer net zo vrolijk als haar eerste werkdag in de auto, ze maakt vrolijk een praatje met de chauffeur en bespreekt wat kinderen uit de klas waar ze gaat helpen.


.


Het is nog een klein beetje aan het miezeren als Selene weer terugkomt, met weer een promotie. Als ze eenmaal de brievenbus heeft bereikt is het alweer droog, vrolijk stopt ze het geld met de rekeningen weer terug in de brievenbus.


Meteen begint ze wat aan haar vaardigheden te werken, ze wil graag het tempo waarmee ze promoveert volhouden. Na een tijdje is ze het oefenen van lesgeven zat en loopt ze naar de tafel.


Met een zucht zakt ze op de stoel en drukt haar iPod aan. Ze luistert maar half naar de muziek en schrikt op als er opeens een rocknummer uit de speakers schalt. Grinnikend selecteert ze een rustiger nummer.


Voor het eerst sinds ze hier is komen wonen verveelt ze zich dood, er is gewoon niks te doen. Ze zou Jim wel willen bellen maar die is aan het werk en andere vrienden heeft ze hier niet echt. Ze zucht en kijkt op het klokje van haar iPod, half 8, nog niet echt tijd om te gaan slapen. Toch besluit ze maar naar bed te gaan.


Doordat ze de vorige ochtend zo vroeg naar bed was gegaan is ze de volgende dag ook erg vroeg wakker, Selene neemt een koude douche om wakker te worden en kleedt zich om.


Ze besluit maar weer te graven naar kostbaarheden, ze heeft weer niet veel geluk, ze vind een hondenbot. Gelukkig komt haar carpool al aanrijden en kan ze naar haar werk.


Als ze weer thuiskomt belt ze blij Jim op. “Zin om langs te komen?” Vraagt ze enthousiast. “Natuurlijk, gezellig!” Antwoord Jim meteen. Snel douchet Selene en wacht op Jim.


Al voordat Jim bij de voordeur is rent Selene naar hem toe en kust hem. “Enthousiast ofzo?” Lacht Jim. “Kom laten we naar binnen gaan.” Lacht Selene en kijkt even naar de doorweekte kleren van Jim.


“Ik wou je eigenlijk iets vragen.” Verlegen kijkt Selene naar de grond, Jim pakt haar handen vast. “Vertel.” Glimlacht hij en geeft Selene een kus op haar voorhoofd. “Wil je hier komen wonen?” Vraagt Selene hoopvol, Jim krijgt meteen een brede glimlach op zijn gezicht. “Niets liever, als ik het hier een beetje mag verbouwen.” Lacht hij, Selene knikt en loopt met hem naar buiten.


Even later staan ze voor hun nieuwe huis. “Oh my, zo geweldig!” Gilt Selene van verbazing als Jim zijn handen voor haar ogen weghaalt, blij drukt ze een kus op Jim’s mond. “Ons eigen paleisje, zal ik je even rondleiden?” Glimlacht Jim, Selene knikt enthousiast en samen lopen ze naar binnen.


.


“Een schildersezel!” Blij pakt Selene wat verf en penselen en zet een paar strepen op het doek. “Echt geweldig, hoe heb je dit kunnen betalen?” Vraagt Selene. “Ik had nog wat spaarcentjes liggen.” Grijnst Jim.


Jim slaat zijn armen om Selene heen. “Voor een speciaal moment bewaard.” Glimlacht hij, Selene draait haar hoofd en geeft Jim een kus op zijn wang. “Je bent geweldig.”


“Trouwens,” Zegt ze als ze Jim’s hoofd in haar handen neemt. “Nu er toch een nieuw bed staat kunnen we het beter maar meteen uitproberen hé?” Ze glimlacht ondeugend. “Daar zeg ik geen nee tegen.” Jim tilt Selene op die van schrik een zacht gilletje laat horen.


In de slaapkamer zet hij haar weer op het bed neer en gaat voor haar zitten, zachtjes kust hij haar. “Ik hou van je.” Fluistert hij. “Ik ook van jou.” Selene kust Jim weer en trekt voorzichtig zijn kleren uit.


Even later liggen ze alleen nog in hun ondergoed op het bed, heftig zoenend maakt Jim Selene’s BH-bandje los. Samen verdwijnen ze onder de lakens om er pas een tijd later weer onderuit te komen.

10G Verbreij Nieuwe kansen 1.1

Education

Transcript of 10G Verbreij Nieuwe kansen 1.1