10G Verbreij

‘Kom binnen..’ Aidan zet een stap opzij om Femke en Lucas binnen te laten en gaapt. ‘Fem.. Jouw kamer is daar door het halletje, er is maar een deur dus je zal vanzelf wel merken waar je moet zijn. Lucas, jouwe is door de hobby kamer en dan de enige deur door. Ik duik weer mijn bed in als jullie het niet erg vinden..’ Femke en Lucas schudden hun hoofd en Aidan loopt terug naar zijn kamer. Femke en Lucas lopen ook beide naar hun eigen kamer.

Femke vind al snel haar kamer en zakt op de stapel kussens in de hoek neer. Ze kijkt naar haar ketting, een cadeautje van Rue dat ze de laatste schooldag had gekregen en laat haar ogen dan de ruimte doornemen. Een bed, een tafeltje en het bankje. Goedkeurend knikt ze, en bedenkt wat ze nu kan gaan doen. Iedereen slaapt waarschijnlijk al maar ze is niet moe, ze heeft in de taxi al geslapen. Haar specialisatie heeft ze ook al thuis gekozen, net zoals Lucas, dus dat kan ze ook niet gaan doen.

Femke besluit maar naar de hobbykamer te gaan zoeken, na een paar deuren heeft Femke de kamer gevonden, ze ziet een apparaat met een piano toetsenbord. Femke haalt haar schouders op en begint wat te pingelen, na een tijdje begint het wel redelijk te klinken. Zo gaat ze een tijdje door totdat ze toch wel moe wordt en in bed kruipt.

De volgende morgen staat het ontbijt al klaar. Aidan en Lisa hebben al gegeten en Femke slaapt nog dus eet Lucas in zijn eentje. De enige in de kamer is Nikah, die het op een schreeuwen heeft gezet. Lucas kijkt boos naar het kleine kind en pakt een flesje uit de koelkast.

Nikah kijkt Lucas met grote ogen aan terwijl hij het flesje leegdrinkt. Lucas is alweer gaan zitten om zijn cornflakes verder op te eten en werpt geen enkele blik op Nikah. ‘Klein mormeltje.’ Mompelt hij tussen twee happen door.

Femke loopt naar buiten en voelt de sneeuwvlokken op haar gezicht. Zenuwachtig lachend loopt ze verder, ze hoopt dat haar eerste college goed zal gaan.

Als Femke weer terug komt van college ploft ze met een brede glimlach naast Lucas op de bank. ‘Zo, nog wat gedaan?’ Vraagt ze, Lucas schudt nee. ‘Weet niet echt wat te doen.’ Femke glimlacht geheimzinnig. ‘Ik weet wel wat.’ ‘Vertel maar, ik doe alles om wat te doen te hebben.’

Zo zit Lucas dus even later chagrijnig woordjes met Nikah te oefenen. Elke keer als Lucas iets bromt roept Nikah hem blij na en geeft Lucas een klopje op zijn been, waarop Nikah elke keer een boze blik krijgt.

Aidan moet naar zijn examen. Zenuwachtig balanceert hij van zijn ene op zijn andere been. Kent hij het allemaal wel? Weet hij zeker dat elk deeltje van de stof perfect in zijn hoofd zit? Hij hoopt in elk geval van wel. Met die gedachte maakt hij de deur open en haast hij zich naar het examengebouw.

Femke kijkt geïrriteerd naar het beeldscherm, ze heeft nu pas een zin geschreven voor haar paper. Ze weet niet echt wat ze moet opschrijven en zit een beetje over het internet te surfen. Ze krijgt opeens een idee en begint te druk te typen over tweelingen en hun gedrag.

De nacht valt en iedereen zoekt hun bed op, de ademhalingen zijn al snel regelmatig en rustig in het huisje. Iedereen is in een diepe slaap.

De volgende ochtend begint Lucas aan zijn paper, nogal laat weet hij zelf ook wel. Hij en Femke zouden die avond al hun eerste examen hebben. Toevallig heeft ook Lisa vandaag een examen, maar die is niet zo druk bezig.

Aidan is fluitend aan het schilderen en kijkt door het open raam naar het winterlandschap. De dikke laag sneeuw licht er al een tijdje en het lijkt erop dat het nog wel even zo zal blijven. Hij vindt het zelf niet zo erg, maar zijn medestudenten lijken alleen maar te kunnen zeuren over de gladheid en de gevaarlijke situaties die het creëert.

Lucas komt binnenlopen, hij heeft net zijn paper af en loopt rechtstreeks naar de robotwerkbank. Hij kijkt naar de kleine uitleg over een speelgoedrobot en begint wat met het ijzer te frunniken.

Na een douche en een snel ontbijt is Femke ook druk bezig, Ze had nog wat opdrachten meegekregen van professor Nieuwkoop die volgens hem handig konden zijn bij het examen, Femke had eerst getwijfeld of ze de opdrachten wel zou maken maar had ze al snel erbij gepakt toen ze zenuwachtig begon te worden. Snel vult Femke de laatste vraag van de opdrachten in, met een zucht van verlichting staat ze op en loopt naar de hobbykamer.

Daar zit Lisa tegen zichzelf te schaken. ‘Hé Lies, wil je wat gezelschap?’ Lisa knikt en Femke zakt neer op de poef. ‘Het is straks Nikah’s verjaardag toch?’ Lisa knikt weer. ‘Ja, hij wordt alweer kind..’ Lisa’s stem trilt een beetje en ze doet moeite om een niet te zuchten.

Nadat Femke 3 potjes van Lisa heeft gewonnen loopt Lisa met een flauw glimlachje Nikah op. Femke zet grinnikend de taart op tafel en steekt de kaarsjes aan. Lisa loopt met Nikah op haar arm naar de taart toe. ‘Happy birthday to you!’ Begint Femke te zingen, Nikah brabbelt mee met een grote lach op zijn gezicht.

Lisa blaast de kaarsjes voor Nikah uit en zet hem op de grond, Nikah kijkt naar zijn benen en wiebelt als hij de tintelingen voelt. Aidan komt net op tijd binnenstormen om Nikah te zien opgroeien.

‘Wow! Zulke grote handen!’ Nikah klapt in zijn handen en springt op en neer. ‘Kijk eens hoe groot ik nu ben!’ Roept hij naar zijn vader, dan ziet hij de taart staan. ‘Pak maar.’ Lacht Lisa als Nikah haar zo lief mogelijk aankijkt.

Nikah pakt een stuk taart en gaat blij op een stoel zitten. Hij propt de taart naar binnen en rent naar het aanrecht om het bordje neer te zetten. ‘Mag ik nog een stuk?’ Aidan lacht en knikt, Nikah pakt snel nog een stuk.

Als Nikah zijn nieuwe kleren heeft aangetrokken en zijn kamer heeft bewonderd geeft hij zijn ouders snel een nachtzoen voordat hij naar bed gaat. ‘Dit was echt een superleuke verjaardag, alleen Lucas is niet gekomen en dat was wel jammer.’ Nikah staat er niet lang bij stil en loopt naar zijn kamer, Femke leest nog een verhaaltje voor en dan gaat Nikah echt naar bed.

Het is al laat in de avond als Lucas, Femke en Lisa naar examen gaan. ‘Ik hoop zo dat ik het haal! Als ik het niet haal, dan ben ik echt zo boos!’ Ratelt Femke zenuwachtig, Lucas en Lisa kunnen wel om haar lachen en gelukkig kan Femke ook zenuwachtig giechelen om haar zenuwen.

.

.

De volgende dag heeft Nikah toevallig sneeuwvrij, hij verveelt zich en probeert alles uit wat hij als peuter niet kon. ‘Weet je pap, sneeuwvrij is wel leuk maar ik vind het best jammer dat ik nog niet naar school mag.’ Zegt Nikah als hij bij de beatmixer staat, Aidan knikt en gaat verder met zijn schilderij. ‘Morgen kan je vast wel naar school.’ Glimlacht Aidan, hij woelt door Nikah’s haar die protesterend een stukje opzij schuift, Aidan lacht en gaat weer verder met zijn schilderij.

.

Lucas en Lisa zijn beide bezig om te studeren, om de seconde horen ze een bonk op de vloer. ‘Schatje, touwtjespringen is eigenlijk voor buiten bedoeld.’ Zucht Lisa als ze weer wordt afgeleid van haar boek, Nikah kijkt zijn moeder zielig aan. ‘En het is al 9 uur! Ruim dat springtouw maar snel op, dan breng ik je naar bed.’

Nikah ruimt zonder zeuren zijn springtouw op en kruipt in bed. Lisa geeft hem een nachtzoen en zet het licht uit als ze de kamer weer uitloopt, Nikah droomt al snel over school en de nieuwe vrienden die hij vast zal gaan maken.

De volgende ochtend is Nikah in een boek over rekenen aan het lezen, hij wil natuurlijk niet voor gek staan in zijn nieuwe klas! Hij begrijpt al hoe je de tafel van een doet als Lisa hem roept dat de schoolbus er is.

Nikah rent naar de kapstok en trekt snel zijn jas aan, hij pakt zijn tas met alleen zijn agenda erin en holt naar de bus. ‘Hoi ik ben Nikah!’ Zegt hij blij tegen de buschauffeur als hij binnenstapt. ‘Waar zijn de andere kinderen?’ ‘Die komen straks, zoek jij een mooi plekje dan gaan we ze ophalen.’ Nikah knikt en gaat op een van de middelste banken zitten, de bus rijdt weg en snel zwaait hij nog naar Femke.

Om 3 uur komt de schoolbus de straat weer inrijden, Nikah stapt uit, hij heeft een geweldige dag gehad! Blij rent hij naar binnen waar het middageten al klaar staat. ‘Pap! Weet je wat we hebben gedaan op school? Het was zo leuk!’ Roept Nikah terwijl hij op een stoel springt en een hap neemt. ‘Zow leuwk!’ Herhaalt hij met een volle mond. ‘Niet met volle mond praten hé?’ Zucht Lisa die net langsloopt om een tosti te pakken. Nikah’s gezicht betrekt, snel slikt hij zijn tosti door.

‘Dus, we hadden een techniek middag en toen mochten we zelf beslissen wat we gingen maken en toen heb ik een robot gemaakt maar hij doet nog niks. Lucas kan toch heel goed robotten maken? Misschien kan hij mijn robot laten bewegen!’ Nikah kijkt hoopvol naar Lucas die naast hem zit en zijn schouders ophaalt. ‘Morgen als jij op school zit misschien.’ Geeft hij toe als hij de smekende blik van Nikah ziet. ‘Dus het was leuk op school?’ Vraagt Aidan, Nikah knikt heftig.

‘Wat je hebt gedaan klonk heel leuk hoor Nikah! Niet waar grote broer?’ Femke heeft wel gemerkt dat Aidan helemaal niet naar Nikah luisterde en kijkt hem boos aan. ‘Ja echt.. Superleuk.’ Mompelt Aidan haast onverstaanbaar.

Aidan loopt weg en Lisa komt op zijn plaats zitten, ze opent net haar mond als Nikah wegrent. ‘Wat is er nou weer met hem?’ Zucht Lisa, Femke geeft geen antwoord en loopt zonder iets te zeggen naar de badkamer om haar bord af te wassen.

Nikah staat in zijn kamer met een nep glimlachje op zijn gezicht geplakt. Waarom doen zijn vader en moeder opeens zo streng en luisteren ze niet meer naar hem? Hij heeft toch niks gedaan?

Nikah pakt zijn springtouw en loopt naar buiten, het is al donker maar dat kan hem niks schelen. Hij mag niet in het donker naar buiten van zijn moeder maar daar trekt hij zich vandaag niets meer van aan. Als ze niet naar hem luistert, luistert hij ook niet naar haar.

Het is al laat in de avond als Nikah weer naar binnen loopt. ‘Pap, wil je me een nachtzoen geven en een verhaaltje voorlezen?’ Vraagt hij zijn vader, Aidan schudt snel zijn hoofd. ‘Ik heb nog heel veel te doen, vraag het maar aan ma- oh nee, die is ook bezig. Ga maar gewoon naar bed.’ Boos rent Nikah naar zijn kamer en slaat de deur hard dicht.

Nikah gaat op de grond zitten en staart naar het behang terwijl de tranen over zijn wangen stromen. Waarom doen papa en mama zo onaardig tegen hem? Hij begint steeds meer te twijfelen of het niet zijn schuld was.

Nog geen 10 minuten later hoort Nikah het getik van hakken op het hout, er komt iemand binnen. ‘Mama?’ Nikah’s stem trilt, met rode ogen van het huilen kijkt hij om en ziet Femke staan teleurgesteld kijkt hij weer weg. ‘Sorry, ik ben niet je moeder. Oh schat, niet huilen.’

Femke trekt Nikah omhoog en geeft hem een knuffel. ‘Zal ik dan maar nog even een verhaaltje voorlezen?’ Nikah knikt en kijkt Femke dankbaar aan. ‘Je bent de liefste tante ooit!’ Nikah lacht, Femke is blij dat Nikah niet meer zo bedroefd kijkt.

Femke leest een verhaaltje voor en wacht tot Nikah in slaap is gevallen, dan doet ze het licht uit en sluit zachtjes de deur. ‘Dit is niet normaal.’ Mompelt ze, morgen zal ze Aidan wel eens even laten merken wat ze van hem vindt.