FEB 2013

gEzinnEn ovEr BouwEn, vErBouwEn En wonEn in AnTwErPEn

“De durf om aan een bouwavontuur

te beginnen en het doorzettings-

vermogen om een droom te

verwezenlijken,vinden wij bewon-

derenswaardig”

Beste lezer,

Om het wonen in de stad te promoten, organiseert de stad Antwerpen al meer dan tien jaar woonwandelingen. Gezinnen stellen dan voor één dag hun huizen open. Trotse buurtbewoners overtuigden al heel wat wandelaars dat wonen in Antwerpen boeiend en aangenaam is. Met de woonwandelingen ontdekten de jonge gezinnen diverse wijken en zochten ze hier een eigen woonplek.

Elk jaar opnieuw gaan we op zoek naar gezinnen die hun huis willen openstellen, en elk jaar opnieuw zijn wij aangenaam verrast over hun engagement.We worden gecharmeerd door hun gastvrijheid, en de trots en liefde voor hun woonplek.

In dit magazine maakt u kennis met tien verschillende gezinnen in tien verschillende huizen. Zij vertellen over hoe zij hun huis vonden, hoe hun woonproject tot stand kwam en hoe zij de stad beleven.Elk gezin en elke bewoner heeft een boeiend verhaal. Die verhalen willen we graag delen met andere mensen. Deze tien gezinnen zijn onze ambassadeurs voor wonen in ’t stad.

Hebt u na al deze verhalen vragen over bouwen of verbouwen in Antwerpen?Stap dan zeker eens binnen in de Antwerpse woonkantoren. U vindt er alles over op pagina 90.

Liesbeth Homans Schepen van Wonen

TroTse ambassadeurs

2660

2100 2020

2100

2060

2600

2170

2600

72 — 81

82 — 89

64 — 71

40 — 47

16 — 23

56 — 63

32 — 39

08 — 15

48 — 55

24 — 31

04 — 05

90 — 93

Ecologisch wonen, ook in ‘t stad DEurnE

Kleurrijk wonen op kindermaat BorgErhouT

Wonen midden in ‘t stad AnTwErPEn

Een huis uit de doe-het-zelfboekjes BErchEm

Een glazen huis in een volkse wijk DEurnE

Verse kruiden op een oud dak BErchEm

Zware renovatie, leuke anekdotes mErksEm

Rust en groen in Hoboken hoBokEn

Statige heer in jonge jas BErchEm

Casco kopen bij AG VESPA AnTwErPEn-kiEl

Trotse ambassadeurs

Het woonkantoor in uw buurt

2140

2600

88

Geert en Ann Marie zagen alle wensen van hun droomhuis samenkomen in dit pand: een groot atelier, veel plek, een garage en oneindig veel verbouwingsmogelijkheden.

9

Een verborgen pareltje, zo is het huis van Ann Marie en

Geert het best te omschrijven. Aan de rand van Hoboken,

met vogels in de tuin, rust in het hoofd en ruimte om hen

heen. Een gesprek over hun zoektocht, schoonheid zien

waar ze nog niet is, en thuiskomen.

“De leukste feesten hebben we hier in onze bouwwerf gegeven”

Welkom bij de familie Peymen

Cockerillplaats, Hoboken

Geert Peymen (43) Ann Marie Vanmeerbeeck (40) Zeppos (4) en Casper (4 maanden)

2660

10

Geen tijdelijke inGrepen

Geert en Ann Marie zagen alle puzzelstukken van hun droomhuis samenkomen in dit pand in Hoboken: een groot atelier, veel plek, een garage en oneindig veel verbouwingsmogelijkheden. Dat Geert zelf scenograaf is en veel zin had om zelf de handen uit de mouwen te steken, was dubbel handig. Want er was véél werk …

Het koppel leefde het eerste jaar in hun nieuwe huis zonder er iets aan te veranderen. Een heel bewuste keuze. Geert: “We wilden alle seizoenen meemaken en zo ontdekken wat de plus- en de minpunten waren van ons nieuwe huis. We heb-ben geen steen verzet, geen muur geverfd. Het geld dat we uitspaarden met tijdelijke verfraaiing, konden we daarna gebruiken voor onze verbou-wing.” Geert nam een professioneel sabbatjaar en stak al zijn energie in de renovatie. “Ik tekende plannen die rekening hielden met een verbou-wing in fases. Zo ligt er boven – in wat ooit een leefruimte wordt maar eerst voor een paar jaar een kinderkamer zal zijn – al de juiste elektrici-teit en leidingen voor het einddoel. Geen enkele ingreep is tijdelijk.”

CampinG HobokenAnn Marie: “We hebben zes maanden in

het atelier geleefd, met een kleine baby. Ge-kampeerd, zeg maar. Op een bepaald moment stonden we hier bij min twee graden te koken en te eten. We moesten ’s avonds door de modder

eindelijk GevondenOp het eerste gezicht lijkt de woning van Ann

Marie en Geert een gewoon huis in de straat, maar dit pand verrast compleet. Naast de garage loopt een ruime gang die uitgeeft op de open keu-ken, eetkamer en een woonkamer. Grote ramen en veel licht maken deze woning warm en gezel-lig. De grote houten eettafel, geflankeerd door allemaal verschillende stoelen - een van Geerts verzamelpassies - nodigt uit voor thee, koekjes en een babbel.

Geert: “We waren al drie jaar op zoek naar een huis. We woonden eerst op ’t Zuid, daarna in Borgerhout. In die buurten vonden we niets betaalbaars. We breidden ons zoekgebied uit, hebben gekeken in steden én op den buiten, maar onze zoektocht lever-de niets op. Dat we uiteindelijk in Hoboken zouden belanden, had ik nooit gedacht. Toen we dit huis

zagen, was het plots wel een optie.” Ann Marie: “Toen we hier kwamen kijken, waren het allemaal aparte kamers. Geert kon erdoor kijken en stelde zich een grote, mooie ruimte voor. Ik had er eerlijk gezegd meer moeite mee. Pas toen ik de plannen zag en de maquette die Geert maakte, begon ik het ook te zien.”

“We woonden op ‘t Zuid, daarna in borgerhout. We

zochten in andere steden en op den buiten. dat we in Hoboken zouden belanden, had ik

nooit gedacht”

11

“Zelf verbouwen, dat is zoeken, wroeten, denken en vinden. en gaan voor kwaliteit”

11

Voor degelijk materiaal betaal je een prijs. De keuken is daar een goed voorbeeld van: de betonplex is bestand tegen vocht en vlekken.

12

– wat nu de keuken en leefkamer is – naar bo-ven. Daar lag alles open, omdat Geert er nieuwe leidingen legde voor de vloerverwarming. Zo’n verbouwing zelf doen is

toch wel heel intens. Sommige van onze vrienden zeggen dat het niet leefbaar was en toch hebben we het gedaan. We hebben er zelfs van genoten. De leukste feesten hebben we hier in onze bouw-werf gegeven. ’s Morgens moesten we nog blazers kopen omdat net op die dag de verwarming het begaf.” Geert: “Het zijn net die verhalen die je je leven meeneemt, toch? Niets zo mooi als bloemen in een bouwwerf, vind ik.”

kleine stad vlak bij aWaarom Ann Marie en Geert acht jaar geleden

niet aan Hoboken dachten als nieuwe woonplek? Geert: “We hadden zoals veel mensen vooroorde-len over Hoboken. We maakten ons zorgen om de Metallurgie, de geschiedenis van de ‘metaalkin-deren’, de algemene sfeer die er hing. Als we over onze plannen vertelden, reageerden onze vrienden hetzelfde: ‘Toch niet Hoboken?’. We hebben het allemaal grondig uitgezocht, want toen we ons huis kochten, waren er al kinderplannen. En echt waar: we wonen hier graag. Niet alleen omwille van het huis, maar ook door de buurt. Ze leent zich niet meteen tot buurtfeesten, maar de sociale en cultu-rele mix zit goed. Zie het als een stedelijke context op kleine schaal.”

Ann Marie: “We wonen op vijf minuten wande-len - één minuut fietsen - van de Kioskplaats. Er zijn drie bakkers, een slager en een groenteboer vlakbij. Gaan shoppen doen we in ‘t stad. Met de fiets ben ik op een half uurtje op de Groenplaats. We nemen ook wel eens de wagen: we parkeren dan aan de kaaien en van daaruit gebruiken we het Velo-systeem. Ideaal!”Geert: “Hier thuis genieten we van zoveel rust en groen. Als we in onze tuin zitten, horen we de vogels fluiten. Zoveel rust, dat is zàlig! En dan

“niets zo mooi als bloemen op een bouwwerf”

13

zijn er nog de verschillende soorten groen in de omgeving. De polders, de parken, een prachtig vernieuwde speeltuin in Sorghvliedt, het fort, Broydenborghpark en heel veel kleine parkjes.”Ann Marie: “De laatste verjaardag vierden we in de Hobokense polders. Als we hier een feestje heb-ben, nemen we onze gasten altijd eerst mee naar buiten, op verkenning in het district. Onbekend maakt onbemind, zeggen ze, en dat gaat zeker op voor Hoboken.”

Geert: “We hebben er zelf ook in geïnvesteerd, in ons thuisgevoel hier in Hoboken. Ik wilde hier niet komen slapen, ik wilde hier echt wonen en leven. Daarom ben ik in de beheerraad van de vzw Lokaal Cultuurbeleid gestapt en volgde ik les aan de academie.”Ann Marie: “Aan de schoolpoort leg je ook veel contacten. We gaan hier ook naar de markt af en toe. Die is er op maandag en zaterdag, en dan zie je waar Hoboken voor staat: de bontmantel flaneert hier naast de hoofddoek.”

“Zoek lang en geduldig naar een huis in plaats van te impulsief een huis kopen waar je je later niet helemaal goed voelt.”

“Hang liever een paar peertjes op dan een tijdelijke verlichting te kopen. Zo spaar je geld uit voor wanneer je écht je zin hebt gevonden.”

“Woon eerst in je huis voor je begint te verbouwen. Pas als je alle seizoenen hebt doorleefd, ken je je huis écht.”

“Zoek uit welke premies je van welke overheid kan krijgen. Bij de stede-lijke woonkantoren krijg je alle informatie (zie ook p. 90).”

Tips van en voor doe-heT-zelvers

“Het laatste verjaardags-feestje vierden we met onze vrienden in de Hobokense polders”

Ann Marie: “Geert is een perfectionist en dat zie je aan de verlichting. Een tijdrovende bezigheid om die in te bouwen, maar dat was meer dan de moeite waard.”

1414

Gezocht &

Gevonden

Betaalbaar

Ruimte

Woning met werk aan

Atelier aan het huis

Rust

Goed gelegen voor

werkverplaatsingen

Groen in de buurt

Dicht bij winkels, bib en

cultureel centrum

15een Zonnebad nemen

Geert en Ann Marie zijn nog niet uitverbouwd. De gang moet worden aangepakt, boven staat nog heel wat werk te wachten en ook de voor-gevel wordt later nog onder handen genomen. Mochten ze de lotto winnen, dan zou Geert nog altijd veel zelf doen, maar zich toch professioneel laten bijstaan. Opdat het allemaal wat sneller zou vooruitgaan”. Ook Ann Marie kijkt uit naar het einde van de werken. Al genieten ze nog altijd van het hele bouwproces.

Geert: “Ik heb mijn plannen al zo vaak aangepast sinds ik begon. Dat is het voordeel aan veel zelf doen: ik kan met iets bezig zijn en gaandeweg ontdekken dat iets niet werkt. Dan stuur ik bij tot het helemaal goed zit.”Ook bij de werken die nog moeten komen, zal hij zoeken, wroeten, denken en vinden. Altijd met respect voor kwaliteit. Daar is de keuken een mooi voorbeeld van. Gemaakt uit betonplex. Materiaal dat tegen vocht, vorst en vlekken kan. Zie het als een symbool voor Geerts filosofie als het op ver-bouwen aankomt: “Goed, degelijk materiaal. Daar betaal je een prijs voor. Betaal wel alleen voor kwaliteit, niet voor een merk dat er op staat.”

Ze zijn er nog niet, maar Ann Marie en Geert genieten ook van de weg er naar toe. Of zoals Ann Marie het zegt, wanneer we haar vragen naar haar mooiste plek in het huis: “Het geheel. Ik geniet ervan hoe mensen genieten wanneer ze hier zijn. Hoe de kinderen hier rond het keuken-blok lopen.” Geert: “Ik hou ontzettend van de lichtwerking hier. In de leefruimte zitten koepels. In de winter kunnen we, zoals de walrussen, een zonnebad nemen.”Ann Marie: “Dat zijn dingen die Geert in dit huis al zag toen dat voor mij nog niet zichtbaar was. Het zijn die dingen die dit huis zo fantastisch maken.”

Op het eerste gezicht lijkt dit huis heel gewoon, maar het pand blijft verrassen.

16

Een steegje met knarsend wit grind nodigt voorbijgangers uit naar de patio waar de hele woning zichtbaar wordt.

17

Grid en Bram woonden jaren in een duplex appartement met hoge open

ruimtes, midden in de stad. Hun verticale loft noemden ze het zelf. Dat

interieur beviel hen zo goed dat Grid en Bram zich erdoor lieten inspireren

bij het ontwerp van hun eigen huis. Op een stuk grond in Deurne-Dorp

bouwden ze een doorkijkwoning in staalstructuur. Bram: “We zijn niet

tegen gangen. We zijn vóór ruimtegevoel.”

“Soms moet je vierkante meters opofferen, in ruil voor meer ruimtegevoel”

Welkom bij de familie Vermeulen

Grafeusstraat, Deurne

Grid Mertens (35)Bram Vermeulen (34)Nanou (7), Toto (5) en Wolf (3)

2100

18

“We kenden Deurne-Dorp niet.

Ik moet zelfs opbiechten dat ik

nog nooit in het Rivierenhof was

geweest”

Het koppel ontdekte dat er lang geleden op het perceel twee kleine huisjes hadden gestaan, maar sinds tien jaar was het een braakliggend terrein. De eerste keer dat Grid en Bram gingen kijken troffen ze vooral onkruid, bouwpuin en aardappel-schillen aan van de vorige buurvrouw. Toch waren ze meteen verkocht door de ligging en ze besloten een bod uit te brengen. Gemeentebedrijf AG VESPA werkt met een systeem waarbij je een bedrag biedt in een gesloten omslag. Omdat Grid en Bram erg enthousiast waren, boden ze iets boven de vraagprijs. Grid: “Terwijl de medewerker van AG VESPA onze omslag opende, zei hij dat we de enige bieders waren. Ik was dolblij dat we de grond hadden, maar had meteen spijt dat we niet lager hadden geboden. Dat heb ik toch even van me af moeten zetten.”

Op stRaat spelenGrid: “We hebben het geluk gehad dat we een

paar architecten kennen, waaronder mijn broer. Op een voormiddag hebben we hen uitgenodigd om tijdens een brunch te komen brainstormen. Dat leverde verrassende ideeën op. Het viel ons op hoeveel aandacht de architecten hadden voor de omgeving van het perceel. Ze kwamen niet met standaardoplossingen, maar lieten zich inspireren door de context.” Die is dan ook uitzonderlijk. Het huis van Bram en Grid ligt midden in het histo-rische Deurne-dorp. Het netwerk van een aantal kleine, autovrije steegjes maakt deel uit van één van de oudste stukjes van Deurne en dat is nog voelbaar als je door de nauwe straatjes loopt. De voormalige arbeidershuisjes zijn klein, de kinderen spelen er op straat.

InteRessante plekDe woning van Grid en Bram ligt verscholen

achter een leisteen gevel in een smal straatje in Deurne. Doodlopend voor auto’s, want te voet en met de fiets steek je onmiddellijk door naar het Rivierenhof. Een steegje met knarsend wit grind eist de aandacht op van de voorbijgangers en no-digt bezoekers uit naar een ruime patio, vanwaar de hele woning zich presenteert. Door de glazen wanden kijk je dwars door de keuken in de tuin en langs de living naar de eerste verdieping. Nog voor je een stap binnen hebt gezet, weet je al hoe de familie Vermeulen woont.

Grid zet zich aan de keukentafel met haar zoon Wolf op schoot: “Bram en ik wilden graag een plek creëren die precies aansluit bij onze smaak en manier van leven. De huizen die we op onze jarenlange zoektocht zagen, waren het steeds ‘net niet’. Vaak was er een dure keuken of badkamer in geplaatst die ons niet aansprak.” Bram

herinnert zich hun zoektocht nog precies: “Op een middag stuitte ik via Immoweb op een perceel van AG VESPA in Deurne. Ik had nog nooit in Deurne gezocht, want ik had een verkeerd beeld van het district.” Met een klein schaamtegevoel biecht hij op: “Ik heb jaren aan de Turnhoutsebaan gewoond zonder één keer in het Rivierenhof te zijn geweest. Plots leek dit stuk grond door de ligging vlakbij de stad en het park interessant, voor onszelf en onze drie kinderen.”

Grid met haar drie kinderen: “We wilden een plek creëren die aansloot bij onze manier van leven.”

19

tRanspaRant en tOch pRIvé

Dit gemoedelijke dorp in de stad ligt pal naast het Rivierenhof en net onder het Cogelsplein. Bram toont de ligging van het huis op een kaart. “Het zou zonde zijn om de doorgang van het park en onze tuin naar het Cogelsplein dicht te bouwen met een gewone gevel, vond mijn schoonbroer. Hij kwam met het voorstel om het steegje door te trekken tot in de woning. De voordeur ligt daar-door niet aan de straat zoals gebruikelijk, maar aan onze eigen patio. Op zo’n idee was ik zelf nooit gekomen en ik was verrast door de mogelijkheden die dat gaf”, zegt Bram die opnieuw enthousiast wordt als hij over het ontwerp vertelt. “Aan de straatkant zet je nooit een volledige glaspartij: dan moet je altijd de gordijnen sluiten voor een beetje privacy. Door de beslotenheid van de patio kon die transparantie opeens wel.”

Natuurlijk kost een patio ruimte en daarom zullen veel mensen eerder voor een extra kamer kiezen. Toch hebben Grid en ik in ons vorige appartement ervaren dat het gevoel van ruimte niet alleen in oppervlakte zit. Soms moet je vierkante meters opofferen, in ruil voor kubieke meters. Door open-heid en doorkijkjes voelt een huis groter dan het is.” Grid: “Een van mijn wensen was een huis zon-der gangen. We zijn niet tegen gangen, maar vóór ruimtegevoel. Ik hou ervan dat alle vertrekken met elkaar in verbinding zijn. Onze trap functioneert bijvoorbeeld als gang.”

Gezocht & GevondenTuin

Meer ruimte voor de kinderenParkeermogelijkheid

Een project om onze goesting mee te doen (geen instapklaar huis)

Grid: “We kenden Deurne-Dorp niet, maar plots leek dit stuk grond vlak bij de stad en het Rivierenhof heel interessant voor ons en onze drie kinderen.”

19

20

Bye, Bye Bakstenen!Toen Bram en Grid hun ontwerp klaar hadden,

bleek het prijskaartje voor de uitvoering veel te duur. De raming van de aannemer lag 90.000 euro boven hun vooropgestelde budget. Heel even leek het erop dat de tekeningen samen met de dromen in de vuilbak konden. Bram: “Gelukkig kwam mijn schoonbroer met het idee om het metselwerk te

vervangen door een staalconstructie. We vonden een bedrijf in de industriële staalske-letbouw en ontvingen een raming die zo goed meeviel dat we er met-een voor zijn gegaan. In vier dagen tijd heb-ben twee bouwvakkers het volledige geraamte neergezet.”

FlexIBele BInnenRuImte

De keuze voor staalskelet bleek de juiste. Grid en Bram hebben flink op de kosten bespaard, doordat ze veel zelf konden doen. Het systeem van staalbouw is vergelijkbaar met een klassieke da-kopbouw. Het stalen frame wordt aan de buiten-kant bekleed met houten balken en een onderdak. Tussen het hout komt isolatiemateriaal en binnen wordt alles afgewerkt met gipsplaten. Dat bete-kent dat de muren voor een groot deel uit isolatie bestaan. In vergelijking met een bakstenen huis schommelt de temperatuur meer in staalbouw. Bram: “Het huis warmt snel op en het koelt snel af. Dat is wennen, daar moet je je aan aanpassen door slim te luchten. Ik vind een pluspunt van staalbouw dat je binnenmuren redelijk flexibel zijn. Als ik morgen een muurtje wil verplaatsen, kan dat gemakkelijk, want staalbouw heeft geen dragende binnenmuren nodig.”

“Ondanks het prijskaartje van

staalskeletbouw blijft de vlaming

nog altijd met baksteen werken”

InDustRIeel en stRak

Bram en Grid verstopten de constructie niet, maar kozen er bewust voor ze zichtbaar te laten in het uiteindelijke interieur. Het huis heeft een industriële uitstraling door de steunbalken die her en der opduiken. Vooral de keuken heeft een strakke, eerlijke look door het stalen plafond en de betonnen vloer. De keuze voor zwarte en witte meubels versterkt nog die grafische stijl. Alleen het rondslingerende kinderspeelgoed brengt kleur in huis. “Ondanks de voordelen”, zegt Bram schouderophalend, “blijft de Vlaming met zijn baksteen werken. Veel mensen houden niet van het kartonnen gevoel van gipswanden. Toch komt het ons met opgroeiende kinderen goed van pas. Nanou, Toto en Wolf slapen nu nog met elkaar op één open verdieping. Ik wilde eerst afwachten wat ze er zelf van maken, voordat ik besloot waar de kamers kwamen.”

ROlleRBlaDen In De WOOnkameR

De kinderen vinden het niet erg om een grote kamer samen te delen, maar Nanou begint inmid-dels wel naar haar eigen kamertje uit te kijken. Nanou: “Ik vind het niet erg zoals het is, maar alleen zou ook leuk zijn. Mijn broertjes slapen wel liever bij elkaar. Als Wolf weent, gaat hij naar Toto. Ik woon hier wel graag, maar ons oude huisje was ook leuk. Dat was klein en gezellig, maar hier hebben we een tuin met een schommel en een boomhut en boven hebben we een klimmuur. Ik kan alleen maar langs die groene dingen naar boven klimmen, die grijze lukken niet, want die staan kei ver uit elkaar.” Bram: “Die zijn voor mij.” Nanou: “Beneden in de woonkamer ga ik soms rollerbladen met een vriendinnetje uit de straat en in de zomer is het hier speelstraat. Dan zetten ze allemaal tafels neer met speelgoed. Buiten doen we basketbal, tikkertje, touwtje springen en

20

21

een knap staaltje techniek!Staalbouw is een perfect

alternatief voor bouwen met bak-steen. Snel, budgetvriendelijk en

een onuitputtelijke bron van interieurmogelijkheden.

De keuze voor zwart en wit, ook voor de meubels, versterkt de grafische stijl.

21

22

krijten.” Grid beaamt dat volmondig: “In de zomer is Nanou niet van straat weg te krijgen. Ik hoef me geen zorgen om de kinderen te maken, want het steegje is autovrij. Onze wagen kan en mag hier niet staan.”

Parkeren doet het koppel op een braakliggend ter-rein om de hoek. Als dat vol is, rijden ze naar het Rode Kruisplein verderop. Dat is niet ideaal, geven ze toe, maar een grote verbetering ten opzichte van hun vroegere appartement aan de Turnhout-sebaan. Daar stonden ze altijd dubbel geparkeerd om boodschappen en slapende kinderen uit te laden en daarna duurde het nog twintig minuten om een parkeerplaats te vinden. Hoe hebben ze de overgang van de binnenstad naar Deurne ervaren?

Bram: “Voordat we hier woonden waren we gewend aan de absolute anonimiteit van de Turn-houtsebaan. Het idee van een dorpsgevoel leek ons wel charmant, maar het was ook afwachten. Zou het contact met de buurt niet beklemmend zijn? Dat is ons honderd procent meegevallen. Iedereen is behulpzaam, maar het contact is altijd vrijblijvend. In de zomer is het elke zaterdag ‘apero’. Tegen de middag komt iedereen naar buiten met een hapje en een drankje. Vaak zitten we tot middernacht te pintelieren. Ik denk niet dat dat het beeld is dat de meeste mensen van Deurne hebben als ze over de Turnhoutsebaan rijden. Ik heb het in elk geval echt onderschat. We wonen in een volkse wijk, en toch hebben we alle stedelijke voorzieningen.”

23

“in de zomer is het hier elke zaterdag ‘apero’. tegen de middag komt iedereen naar buiten met een hapje en een drankje”

“De patio achteraan laat een transparant ontwerp toe. Wat je aan de straatkant nooit zou durven.”

24

Het ‘torentje’ van Kim en Dorien, deel van het project De Drie Heeren op het Kiel.

25

Kim en Dorien wilden heel erg graag een eigen plekje, maar om te

bouwen of verbouwen hadden ze geen tijd. Dan is een cascowoning een

schot in de roos. Letterlijk van een leeg huis naar een thuis: het jonge

koppel deelt met plezier hun ervaringen en tips.

“We willen niet het gevoel hebben dat we in een tijdschrift wonen”

Welkom bij Dorien en kim

Tirstraat, Antwerpen-Kiel

Dorien Van Hoorenbeeck (30) en Kim Franquet (32)

2020

26

Het interieur van de woonruimte is een combinatie van retro en nieuw, wat resulteert in een modern en toch huislijk gevoel.

27

EindElijk prijsKim en Dorien woonden op het Zuid toen het

begon te kriebelen voor een eigen stek. Het liefst bleven ze in de Zuidrand van Antwerpen, dicht bij vrienden en familie. Handig ook voor het verkeer, want Kim moet vaak de baan op. Hoewel Dorien lesgeeft in een school op het Kiel hadden ze nooit gedacht om er te gaan wonen. Pas toen ze via AG VESPA een paar mooie, betaalbare woningen zagen, waren ze verkocht. Kim: “We hebben ook op de gewone immomarkt gezocht, maar het voordeel bij AG VESPA is dat de huizen betaalbaar zijn én je een cascowoning koopt.”Dorien: “We hadden geen tijd – en geen zin – om een oud huis te kopen en te verbouwen. We wilden wel iets kopen met een beetje werk aan, maar aan renoveren wilden we niet beginnen. Het ongelooflijke voordeel bij een cascowoning is dat je zelf nog heel veel kan beslissen.”

Kim: “We kochten ons huis via bieding onder ‘gesloten omslag’. AG VESPA werkt vaak met dat systeem. We hebben twee keer op een huis geboden, en een keer geboden via reservatie. We vielen telkens nét uit de boot. Je weet dat dat kan gebeuren als je op die manier een huis wil kopen. De vierde keer was het wél raak.”Dorien: “Onze straat was vroeger privéterrein, maar is nu openbaar domein. Ons huis hoort bij het project De Drei Heeren. We hebben het winkel-centrum Den Tir en de Abdijstraat achter de hoek, en toch is het hier rustig genoeg om in de zomer met open ramen te slapen.”

De Drei HeerenIn 2009 verving Puls Architecten in opdracht van AG VESPA, midden in het dichtbebouwde centrum van het Kiel, enkele verkommerde huizen door een opvallend trio. Tussen de ‘torens’ van Renaat Braam en de zes verdie-pingen tellende huurkazernes uit de jaren 20 vallen de drie oranjekleurige torentjes erg op in de kleurrijke buurt.

Wat doet AG VESPA?De stad Antwerpen investeert in buurten die een opleving kunnen gebruiken. Dat doet ze samen met AG VESPA, het stadsbedrijf dat er panden koopt en verbouwt van vloer tot zolder. Het resultaat zijn aantrekkelijke betaal-bare huizen en appartementen die een nieuw leven krijgen en de buurt aangenamer maken.

Wat is casco? Als je een cascowoning koopt, krijg je een huis waarvan de dragende constructie wordt opgeleverd en alle technische aansluitingen klaarliggen. Je maakt dan zelf keuzes voor de installaties, de afwerking van wanden en vloeren, de inrichting van de badkamer en de keuken.

Wat is kopen onder gesloten enveloppe?Aan de hand van de marktwaarde van het pand bepaalt AG VESPA een minimumprijs voor het eigendom. Kandidaat-kopers doen een bod gelijk aan of boven die minimumprijs. Tijdens de openbare zitting mogen alle kandidaat-ko-pers aanwezig zijn en wordt elk bod voorgele-zen. De woning gaat naar de kandidaat-koper die het hoogste bod deed. Kandidaat-kopers krijgen per pand slechts één kans om een bod te doen. Er is geen recht op een hoger bod.

“We hadden geen tijd en geen zin om een

oud huis te kopen en te verbouwen”

28

HEt kiEl vlakbij HEt Zuid

Voor ze hun huis kochten, informeerden Kim en Dorien zich over de buurt. Het Kiel is toch niet het Zuid en hier lesgeven is anders dan hier wonen, maar hun nieuwe woonomgeving valt heel erg mee. Kim: “Wat we hier missen, zijn de hippe cafés en restaurantjes die je op het Zuid vindt. Verder is het hier goed wonen. Hier heerst een beetje een dorpsmentaliteit. We kennen de gezinnen in onze straat. In de zomer worden er in de tuinen babbeltjes gedaan.”Dorien: “We moeten écht dringend werk maken van een buurtfeest. Dat zeggen we nu al zo lang!”Kim: “De sfeer is aangenaam. Het was wat wennen in het begin met zoveel verschillende culturen. Mezelf een echte Kielenaar noemen, dat gaat te ver, maar we wonen hier graag en goed.”Dorien: “Met de fiets zijn we zo op ’t Zuid. We hebben ‘the best of both worlds’, zeg maar.”

van casco naar tHuis

Eenmaal ze de trotse eigenaars waren van hun eigen huisje, begon voor Kim en Dorien het echte werk: hun leeg huis inrichten als een thuis. Ze bezochten interieurwinkels en woonbeurzen, snuffelden tussen verschillende houtsoorten en informeerden zich over keukens en vloeren. Het resultaat mag er zijn. De mooie Pur-gietvloer in de keuken beneden en de warme houten vloer boven in de woonruimte geven het huis sfeer en klasse. Het interieur werd een combinatie van nieuw en retro, wat zorgt voor een gezellig, huiselijk resul-taat. Dorien: “Ik wilde niet het gevoel hebben dat we in een ‘tijdschrift’ wonen. Met nieuwe materi-alen krijg je snel een te clean gevoel. Dat hebben we mooi opgelost, denk ik”.

kEukEnblok in bEton

Kim: “Met de inrichting van de keuken zijn we het langst bezig geweest. We keken en zochten, maar vonden niet echt wat we wilden. Uiteindelijk

beslisten we om voor een keukeneiland in beton te gaan. Eerst wilden we een gietvloer in beton bene-den, maar dat zou te hoog komen met de ramen en deuren. Dan maar een keukenblok in beton.”Dorien: “Makkelijker gezegd dan gedaan, trou-wens. Overal waar we kwamen, kregen we een ‘neen’. Het bestond niet. Uiteindelijk hebben we het gewoon zelf getekend en laten uitvoeren.”Kim: “Het resultaat was dat er een gigantisch zwaar keukenblok geleverd werd in de tuin. We moesten het zelf binnenplaatsen. De aannemer zag het vrij simpel: ‘Nodig een paar vrienden uit, zorg voor een bak bier en op een uurtje is het klaar’. Zo simpel was het niet …”Dorien: “Het heeft uren geduurd. Met tien vrien-den en een hoop gefoeter.”Kim: “Ik dacht dat we er met tien man wel zouden komen – voor een blok van vijfhonderd zestig kilo is dat zesenvijftig kilo per man. Doordat ook onze spoelbakken in beton waren gegoten was het voor-al een heel onhandig stuk. Het heeft lang geduurd voor we eindelijk bedacht hadden hoe we het allemaal gingen doen – want hoe moet het met je vingers wanneer je het blok uiteindelijk laat zak-ken? Gelukkig was er een militair bij: die heeft de commando’s gegeven. (lacht) Na een lange avond stond het blok op zijn plek en het is nog altijd ons paradepaardje.”

EEn ZuidErsE tuinDorien: “Toen we ons huis kochten, stond de

badkamer er al in. Die is heel basic. Dat is mis-schien de enige ruimte die we nog moeten aan-pakken. Afgelopen zomer hebben we ons tuintje aangepakt. Een bevriend tuinarchitect lanceerde het idee van een rooster met terrastegels.”Kim: “We wilden graag onze keuken laten doorlo-pen in de tuin, maar daarvoor moesten we de tuin een serieus stuk ophogen. Door die roosters met tegels is dat probleem opgelost.”Dorien: “Het leuke is dat je die tegels kan ver-plaatsen. Dan komen er op een andere plek weer planten te voorschijn. Als we ooit zouden verhui-zen, kunnen we ons hele terras gewoon meene-men. In de zomer zetten we de deuren van onze keuken wagenwijd open. Dan lijkt het alsof we in het zuiden wonen, en dat allemaal op ’t Kiel …”

29

“met tien vrienden, een bak bier, een hoop gefoeter en de hulp van een militair, kregen we ons keukenblok na uren op zijn plaats”

Omdat het nergens bestond, tekenden Kim en Dorien zelf hun keukenblok in beton.

30

Doriens eigen naaiatelier, strijkkamer en dressing.

Gezocht &

Gevonden

Tuin(tje)

2 slaapkamers

Niet te veel werk

Garage

Binnen het budget

Zelf de inrichting bepalen

Dicht bij de snelweg

31

De tuin is een flink stuk opgehoogd, waardoor de keuken visueel doorloopt. De tuin kan snel van zicht veranderen, doordat de tegels verplaatsbaar zijn.

Dorien: “Licht en ruim, maar ook gezellig ingericht, dat was van bij het begin het plan voor het hele huis.”

32

De uitbouw achteraan creëert ruimte, brengt extra licht binnen en zorgt voor een optimaal contact met de tuin.

33

Eigenlijk was schilderen het enige dat nog moest gebeuren in het huis

van Ilse en Bart. Maar als twee architecten aan het werk gaan, blijven

enkel de voorgevel en de scheimuren overeind. De rest van het Merksemse

pand sneuvelde in functie van een ruime, lichte, gezellige en duurzame

gezinswoning. We stelden Ilse en Bart zeven vragen over het hoe en wat van

een totaalrenovatie. Inspirerend als u zelf met plannen rondloopt.

“We maakten dit huis helemaal ‘van ons’”

Welkom bij de familie SmitS

Gudrunlaan, Merksem

Ilse Verlegh (38)Bart Smits (40) Zoë (10) en Lyo (5)

2170

34

De Gudrunlaan in Merksem is rustig en ruim. De straat heeft alle voordelen van het districtscentrum vlakbij, en toch de rust om aangenaam te wonen. De bijzondere voortuin doet het huis meteen opvallen in de straat. Geen klassieke plantjes of bloemen, maar een keiformatie in schanskorven met een ingebouw-de brievenbus. Een haag schermt een fietsenplek af, de roosters lossen niet alleen het niveauverschil op, maar geven de woning ook een stoere, frisse, moderne look. Dat gevoel zet zich binnen gewoon verder. Grote ruimtes, keuze voor kwaliteit, mooie verlichting en duurzame meubels. Ilse en Bart verstoppen hun ontwerpvisie niet: zelfs hun eettafel en kasten hebben ze zelf ontworpen. “Dat was ook onze droom”, begint Ilse hun verhaal. “We wilden een huis dat we echt ‘van ons’ konden maken”. We nemen plaats aan de eettafel waar dochter Zoë nog huiswerk maakt en vuren op het koppel zeven vragen af over the never ending story van verbouwingen en het eeuwige stof dat dat met zich meebrengt.

Waarom een huis in merksem?Bart: “We woonden in Berchem, maar het soort woning dat wij zochten was daar

voor ons niet betaalbaar. Uiteindelijk zijn we hier beland. We wisten niet goed wat we van Merksem moesten verwachten, maar intussen wonen we hier ongelofelijk graag. Zeker voor een gezin met kinderen is het hier ideaal. Je hebt hier drie parken in de buurt, een nieuw kinderdagverblijf, een zwembad, een sporthal en de scouts.”Ilse: “Het stadscentrum is ook dichtbij met het openbaar vervoer of de fiets. Via de school hebben we al heel wat nieuwe contacten gelegd. Merksem heeft voor sommige mensen misschien nog een negatieve connotatie, maar wij kunnen die van harte tegen-spreken. Vroeger woonden hier veel oudere mensen, maar de laatste jaren zijn er heel veel jonge gezinnen bijgekomen. Het is goed wonen hier.”

Waarom kozen jullie voor een totaalrenovatie?

Ilse: “Onze droom was een bouwgrond kopen om daar zelf een huis op te bouwen, maar dat was echt niet betaalbaar. Daarom gingen we op zoek naar een huis om te verbouwen. We wilden helemaal onze zin kunnen doen – dat heeft natuurlijk met onze architectenopleiding te maken.”Bart: “Bij de dienst stedenbouw zochten we uit wat kon en mocht, en dit huis kwam het meeste in aanmerking. De ruimte zat goed, er waren veel verbouwingsmogelijkheden én we mochten nog een stukje uitbouwen naar achter. Helemaal wat we zochten.”

01

02

35

“er zijn hier drie parken in de buurt, een nieuw kinderdagverblijf, een zwembad, een sporthal en scouts. ideaal voor een gezin met kinderen”

Ilse en Bart zijn zelf allebei architecten. Ze ontwierpen ook hun eettafel en kasten.

36

Verdiende Vakantie

“Voorzie in je bouwbudget ook af en toe een vakantie. Veel

mensen besparen op alles om zo snel mogelijk klaar te zijn. Niet doen: je hebt zo’n break

tijdens de verbouwingen echt wel nodig.”

De hele klassieke woning werd omgegooid. Wat vroeger gesloten was, zijn nu open ruimtes.

37

Hoe begin je aan zo’n ingrijpende verbouwing?

Bart: “Zoë was nog heel klein toen we het huis kochten en we wilden nog wat sparen. Het eerste jaar hebben we de zolderverdieping in orde gebracht. We maakten er een volwaardige duplex met badkamer van.”Ilse: “Door dat eerst te doen, creëerden we een appartementje in ons huis: een perfecte woonplek tijdens de renovatie van de twee onderliggende verdiepingen. Op die manier bleef het tijdens de verbouwing leefbaar. Het was ook geen weggegooide investering, want nu slapen de kinderen boven.”Bart: “Toen de zolderverdieping klaar was, zijn we er gewoon ingevlogen. Eigenlijk is er niets overeind gebleven, enkel de scheimuren en de voorgevel. Het meeste hebben we zelf gedaan. Zelfs de bakstenen van de binnenmuren we hier afbraken, recupereerden we om later in de nieuwe scheimuur weer te gebruiken. Dat is niet alleen goed voor het milieu, maar ook voor je portemonnee: je spaart stortkosten en moet geen nieuw materiaal kopen.”

Waarom wilden jullie duurzaam verbouwen?

Bart: “We vonden dat heel belangrijk. We plaatsen dakisolatie, hoogrende-mentsbeglazing in thermisch onderbroken schrijnwerk en een hoogrendementsketel. We hebben verbouwd in de periode dat er nog amper sprake was van passiefbouw, anders hadden we nog veel meer gedaan, denk ik.”Ilse: “Al die duurzame technieken evolueren allemaal heel snel, maar we hebben zoveel mogelijk gedaan om er rekening mee te houden.”

Waar zijn jullie het meest trots op?Ilse: “Dat is een moeilijke vraag! Op zoveel dingen eigenlijk. Op de manier waarop

we de ruimtes hebben ingedeeld bijvoorbeeld.”Bart: “Eigenlijk hebben we de boel omgegooid. Wat vroeger dicht was, is nu open en omgekeerd. Ik ben wel trots op de uitbouw die we geconstrueerd hebben. We wilden allebei graag een vide, omdat je daarmee veel extra licht en ruimte creëert en een optimaal contact met de tuin behoudt. Om steunpilaren te vermijden, werd het volume van de badkamer op de eerste verdieping opgehangen door middel van een trekker aan een betonnen balk op zes meter hoogte die afsteunt op de scheimuren. Dat resultaat is wel knap, vind ik.”Ilse: “Ook op de tafel die we zelf ontwierpen, ben ik trots. We hebben ze zo getekend dat je ze kan loskoppelen en vastmaken aan het verlengbare blad van het bureau van de kinderen. Bij feesten kunnen we zo vijftien mensen plaats geven.”

03

05

04

38

Hoe lang hebben jullie verbouwingswerken geduurd?

Bart: “De binnenafwerking is nog niet helemaal klaar! Eigenlijk zijn we al acht jaar aan het verbouwen – al zijn er altijd wel rustigere periodes tussendoor geweest. De renovatie van het gelijkvloers en de eerste verdieping heeft twee jaar geduurd. Dat weet je, als je begint met bouwen of verbouwen: die dingen lopen altijd uit. Als gevolg van de uitbouw achteraan zaten we een tijd met een gat in de gevel. Hoewel onze gevel in augustus dicht had moeten zijn, heeft dat nog tot oktober geduurd. We hadden geluk dat het dat jaar een zachte herfst was.”Ilse: “Héél veel geluk. De week nadat de ramen waren geplaatst, begon het te vriezen …”

06

39

Zouden jullie er opnieuw aan beginnen?

Ilse: “Het is goed dat je op voorhand niet weet wat je te wachten staat. Nu kijk ik vol ongeloof op die verbouwjaren terug. Dat we dat hebben volgehouden. Het was: élke avond werken in ons huis. We hadden onze job, kwamen thuis en werkten dan tot laat in de avond. Elk weekend werkten we hier. Dat is ontzettend zwaar geweest, maar net daardoor hebben we dit bereikt. Als je dit allemaal laat doen, kost dat handenvol geld. En we hebben natuurlijk ook de herinneringen aan al die werken.”Bart: “Dat is zeker zo. Herinneringen genoeg. Aan de breukstenen die in de voor- en ach-tertuin liggen bijvoorbeeld. De leverancier heeft die gewoon in onze voortuin neergezet. Het was aan ons om de stenen naar achteren te krijgen. Tien ton stenen! En nog eens zeven ton voor de voortuin. Met het recupereren van de stenen binnenshuis hadden we ook al eens zevenduizend stenen gekuist. Dat was verschrikkelijk zwaar. Nu is het een mooie anekdote …”

07

Gezocht & GevondenBouwgrond

Mooie ruimtes

Rustige buurt Veel doe-het-zelfwerk Tuin(tje)

Garage

Leuke buurt voor de kinderen Vlot bereikbaarheid met openbaar vervoer en fiets

40

Op de plek waar de vorige eigenaar zijn brommertje stalde, maakten Yon en Femke een lichte, open keuken.

41

‘Wat je zelf doet, doe je beter’, vonden Yon en Femke, twee jonge

leerkrachten met een klein budget en veel tijd. Ze besloten om hun

huis grotendeels zelf te verbouwen. Ze zochten doe-het-zelfboeken in de

bibliotheek, vroegen in bouwzaken om advies, sleepten met emmers puin

en reden meer dan honderd keer naar het containerpark. Femke: “Ik heb

maar één keer staan wenen.”

“Aan het eind van de verbouwing liep ik met zakken van veertig kilo”

Welkom bij Yon en Femke

Generaal Drubbelstraat, Berchem

Yon Caeyers (32) en Femke Van Grootel (28)

2600

42

"De verwarming moest er als eerste aan geloven. Door die inschattingsfout hebben we drie jaar in de kou gezeten"

Yon: “Voor die paar dagen per jaar dat je buiten kan zitten, missen we geen tuin.”

43

Lastig pand, creatief concept

Dat Yon en Femke creatief verbouwd hebben, is het minste wat je kan zeggen. Het pand zit geprangd tussen twee straten en bij de aankoop in 2008, zat de voordeur nog vooraan in de Generaal Drubbelstraat. Yon en Femke braken de hele benedenverdieping open en verplaatsten de voordeur naar de Beernaertstraat achteraan. In de voorgevel prijkt enkel nog een groot vierkant raam, dat veel licht in de woonkamer binnenlaat. Het huis ‘draaien’ was een zeer ingrijpende keuze die het hoge plafond in de woonkamer spaarde én beneden enorm veel ruimte creëerde: alle binnenmuren verdwenen waardoor woonkamer, eetkamer en keuken in elkaar overlopen. Het resultaat is een prachtig voorbeeld van hoe je een klein huis zonder tuin kan omtoveren in een lichte hedendaagse woning.

Beginnersfoutjes“Toen we dit huis kochten, was het één grote

koterij”, lacht Yon bij de herinnering. “Bij ons eerste bezoek, stond de chauffage op 30 graden en in alle kamers stond een televisie te loeien. De eigenaar ging op pensioen en wilde het huis zo snel mogelijk verkopen om weer naar zijn geboor-teland Spanje te verhuizen. We moesten door de muren kunnen kijken, om de mogelijkheden van dit huis te zien.” Femke studeerde nog en het koppel had geen geld voor een grote verbouwing, dus woonden ze twee jaar in het huis voor ze startten met de renovatie. Enkel dat waar ze geen dag mee verder wilden - zo-als de valse plafonds - sloopten ze vakkundig. Femke: “Toegegeven, onze planning had soms wat beter gekund. Ik heb dagenlang ijverig behang afgestoken op de eerste verdieping. Later bleek dat alle muren eruit moesten. Een beginnersfout zeker? Ook met de verwarming maakten we een inschat-tingsfout. De verwarming moest er als eerste aan geloven. Door die impulsieve actie hebben we drie jaar lang in de kou gezeten”, lacht Femke vandaag. “De volgende keer zou ik beter nadenken over de aanpak en de volgorde van de werken.”

in de put“Je kan niet alles voorzien”, relativeert Yon.

“Tijdens de verbouwing ging onze aannemer failliet, waardoor de werken maanden stil lagen. Toen we onze kelder aan het leegruimen waren, zaten we ook figuurlijk in de put. De kelder was volgestort met tegeltjes, puin en niets dan vuil. Na elk afgebroken kot, kwam er een nieuw stort tevoorschijn.” Femke kijkt niet met plezier op die periode terug: “Dat is de enige keer dat ik heb staan wenen. Er kwam gewoon geen einde aan. We dachten dat de beerput nog in goede staat was, maar die bleek stuk doordat er stenen waren in gevallen. Yon heeft zijn regenpak aangetrokken, is in de put gestapt en gaf de emmertjes aan die ik in het riool leeg maakte. Al met al hebben we toch wat veel versleurd. Toen ik vorig jaar bij de bakker kwam, zei die me: ‘Jij bent nogal aan het fitnessen.’ Wat wil je, na verloop van tijd liep ik met zakken van veertig kilo.”

Boekenwijsheid en goede machines

Buiten die paar minder prettige momenten kijken Femke en Yon heel trots terug op hun doe-het-zelfwerk. Femke wijst naar de ruwe houten trap die warm contrasteert met de koude uitstra-ling van de betonnen vloer. Made by Yon! “Ik heb gewoon een boekje in de bibliotheek gehaald. Iedereen die handig is en een beetje kan rekenen, kan zo’n trap maken. Ik had wel het geluk dat ik degelijke machines kon lenen van de oom van Fem. Dat maakt een groot verschil voor wie zelf aan de slag wil.” Veel van wat Yon en Femke zelf hebben uitgevoerd is inmiddels onzichtbaar, maar dat maakt hen er niet minder fier op. Yon: “Ik heb op eigen houtje de elektriciteit aangelegd, zonder dat ik dat eerder had gedaan. De controleur zei me dat het een perfecte installatie was. Ik heb ook de roofing van het dak gelegd, met een brander. Dan moet je op-letten dat je het net geplaatste dure koepelraam niet beschadigt. Het is allemaal minder zichtbaar dan mijn zelfgemaakte trap, maar ik weet dat

44

betaalbaar betonEen betonvloer is mooi, goed-

koop en als je later wil verande-ren, kan er nog een bovenvloer

op geplaatst worden. Een flexibele keuze!

Femke: “Yon en ik hebben dezelfde smaak. We houden van meubels met een verhaal.”

45“Voor de aanvraag van de renovatiepremie vroegen we hulp in het woonkantoor. Dankzij de begeleiding van de woonadviseur kregen we het maximale bedrag aan premies. Daar kwamen nog heel wat belastingvoordelen bij, voor de isolatie bijvoorbeeld. Mooi meegenomen”

46

de structurele werken goed zijn uitgevoerd. We hebben gemerkt dat aannemers het soms niet zo nauw nemen. Als je wil dat het goed gebeurt, kan je het beter zelf doen.” Enkel de plaatsing van de van de steunbalken, het plaatsen van de ramen en het gieten van de betonvloer heeft het koppel overgelaten aan bouwbedrijven.

steun van de BurenVoor de aanvraag van een renovatiepremie

vroegen Yon en Femke hulp in het woonkantoor. Dankzij de begeleiding van de woonadviseur daar-kregen ze het maximale bedrag aan premies.

“ik heb gewoon een boekje uit de bib gehaald. iedereen die handig is en die een beetje kan rekenen, kan zo’n trap maken”

Gezocht &

Gevonden

Woning binnen de singel

Betaalbare buurt

Meteen bewoonbaar

(beetje werk mocht)

Hoge statige plafonds

Ruimte (het huis is net

iets te klein en smal als er

kinderen zouden komen)

De ruwe houten trap, made by Yon!

47

Yon: “Een serieuze som van 10.000 euro.” Daar kwamen nog heel wat belastingvoordelen bij, voor isolatie bijvoorbeeld. Even onmisbaar was de morele steun van de buurtbewoners, die de verbouwing op de voet volgden. “Dit deel van Berchem, tussen de Driekoningenstraat en de Boomgaardstraat, is echt een gemoedelijke buurt. Het voelt als een dorp in de stad”, vertelt Femke. “Ik vind de sfeer hier ongelooflijk tof. Iedereen groet elkaar. Tijdens de verbouwing zeiden onze Turkse buren regelmatig lachend dat ik al dat zwa-re werk niet moest doen. Dat moest ik aan mijn man overlaten, vonden ze. Als de werken een tijd stil lagen was iedereen bij de krantenwinkel en de bakker bezorgd.”

nieuw en nostaLgisch

Het huis van de twee leerkrachten onder-scheidt zich door de combinatie van strak en gezellig, nieuw en nostalgisch. In de moderne badkamer staat tegenover de ruime inloopdouche een houten kastje van Femkes grootmoeder. De muren schilderde Femke mintgroen. “We hebben lang getwijfeld tussen een douchebak en een tegelvloer. Uiteindelijk hebben we voor een bak gekozen omdat we hoorden dat veel mensen problemen hebben met een slecht gelegde tegel-vloer. De douche staat tussen twee wanden, waar genoeg ruimte is om op termijn een bad te zetten, mochten we daar ooit behoefte aan hebben.”

verzameLaarsHelemaal achterin de badkamer is de

driehoekige restruimte omgetoverd tot washok. Zo staat de wasmachine slim uit het zicht en is ook de boiler meteen weggewerkt. De andere ruimte op de eerste verdieping is ingericht als televisiekamer. Zo blijft de rust in de living op het gelijkvloers behouden en draait het interieur niet om de flatscreen, maar om de vintage meubels. Originele, oude stukken kom je door het hele huis tegen, al hebben Yon en Femke goed maat weten te houden. Elk voorwerp krijgt de aandacht die het verdient. “Yon en ik hebben dezelfde smaak”, licht Femke toe. “We houden van meubels met een verhaal. Het merendeel is tweedehands, gekregen van Yons oma, gevonden op een rommelmarkt of op de veiling gekocht. Het zeteltje is gemaakt door de zoon van de bekende Nederlandse architect en meubelmaker Gerrit Rietveld. De grote zetel heeft Yon meegepakt uit een leegstaand appartement en soms vinden we iets op tweedehands.be. We zijn echte verzamelaars. Met zulke strakke witte wanden moet je oppassen met klinische, nieuwe meubels. Voor je het weet, wordt het hier een ruimteschip.”

Het huis van de twee leerkrachten onderscheidt zich door de combinatie van strak en gezellig, nieuw en nostalgisch.

48

Amelie: “De sfeer in de keuken is belangrijk omdat we hier veel tijd doorbrengen.”

49

Yves en Amelie zijn honkvaste mensen. Na twee jaar samenwonen,

hadden ze al plannen voor een eigen koophuis. Net afgestudeerd,

geen cent op de spaarrekening, maar het koppel had wel grote

plannen. “We wilden een grote woning, met een voor- en

achtertuin. We wilden een huis om ons hele leven te blijven wonen.

Yves en ik zijn geen types om vaak te verhuizen”, begint Amelie. Wie

binnenstapt in hun vernieuwde woning in de Diksmuidelaan, kan

geen enkele reden meer bedenken om ooit nog te verhuizen.

“We wilden een huis om ons hele leven te blijven”

Welkom bij de familie Vercammen

Diksmuidelaan, Berchem

Amelie Gilles (35)Yves Vercammen (37) Ella (8) en Victor (6)

2600

50

de tuin niet ontbreken. Als de grote glazen deuren openschuiven, voelt het aan alsof je buiten zit. Amelie: “Ik geniet enorm van het contact met de tuin, je ziet de seizoenen veranderen.”

EEn slimmE oplossing

Op het verlanglijstje voor de verbouwing stond ook een fietsenkot. Hun oorspronkelijke wens - een voortuin om fietsen te plaatsen - hadden ze al la-ten varen bij de aankoop van het huis. Ze besloten om de fietsen in huis te stallen. In overleg met een architect ontstond het idee om een fietsenkot te bouwen naast de inkom. Wie door de voordeur binnenstapt, ziet rechts de kapstok en links een ruimte van zo’n twee bij drie meter. Naast de vier fietsen is er nog ruimte voor opslag. Een slimme oplossing, want de fietsen hoeven niet door het huis en staan veilig en droog. Yves: “Het enige nadeel is dat het hok licht wegneemt, ondanks de ramen in de tussenwand. Op donkere dagen is het daardoor somber in de woonkamer. Toch vind ik de sfeer in de keuken belangrijker, want hier zitten we het meest.”

originEEl En onvErwacht

Om de woonkeuken licht en aangenaam te maken, bedacht de architect een lichtstraat. De slaapkamer op de eerste verdieping is smaller dan de keuken, waardoor het mogelijk is om extra daglichtinval van bovenuit te creëren. Een volledig glazen constructie zag het koppel niet zitten van-wege de hoge kosten, maar ook met een gesloten bovenkant is het effect van de lichtstraat indruk-wekkend. Bovendien geeft de ingreep het oude huis een originele, onverwachte draai. Nog zo’n goed idee was om één doorlopende wand te maken over de volledige lengte van de benedenverdieping, van de inkomhal tot aan de keuken. De gipsplaatwand verstopt het toilet en de keldertrap. Omdat de deur mee behangen is in vrolijke strepen, valt hij amper op.

ZiEn, kopEn, vErhuiZEn

Amelie: “Op een dag gingen we naar de brade-rij op de Diksmuidelaan toen ik een groot bord zag hangen aan een mooi pand.” Het koppel ging het pand bezichtigen, was snel overtuigd, praatte de vraagprijs bijna 25.000 euro naar beneden en trok erin. Zo eenvoudig gaat dat. “In augustus kochten we het huis en in januari was ik zwanger”, zegt Amelie lachend.

Om de hypotheek te drukken, verhuurde het jonge stel de benedenverdieping aan een pedicure. Dat deden ze zes jaar, totdat de bovenverdieping te klein werd voor het gezin van Amelie en Yves. De kinderen hadden nood aan een eigen kamer. Dochter Ella kijkt van haar tekening op en zegt met gevoel voor dramatiek: “Soms sliep ik in de badkamer.” Mama Amelie treedt snel bij: “Victor

en Ella sliepen nogal slecht samen. Dat ie-dereen nu zijn eigen slaapkamer heeft aan de rustige achterkant van het huis is één van de resultaten van een intensieve verbouwing.

viEr sEiZoEnEn in dE kEukEn

De verbouwing toverde de hele benedenver-dieping om. Er bleef geen baksteen overeind. Wat ooit een donkere duffe ruimte was met drie kleine kamertjes en een smalle gang, heeft nu de open-heid van een loft. Enkel de originele inkomhal met glazen deuren verraadt de leeftijd van het pand. Door de keuze voor eigentijdse materialen kreeg het oude huis een modern karakter. In de keuken ligt een betonnen vloer en in de woonkamers zijn de stalen steunbalken zichtbaar. Natuurlijk mag in zo’n interieur een ruim kookeiland met zicht op

“om de kosten te drukken, verhuurden

we in het begin de benedenverdieping”

51

“We wisten totaal niet hoe we premies moesten aanvragen. Een vriend van ons vertelde dat je daarvoor bij het Woonkantoor terecht kan. Zij hebben ons schitterend geholpen”

Na de verbouwing kregen de kinderen hun eigen slaapkamer en speelparadijs aan de rustige achterkant van het huis.

52

“mijn vader zat ’s avonds laat op internet nog allerlei oplossingen te zoeken, terwijl amelie en ik knock-out in de zetel hingen”

53

onvErmoEibarE oudErs

Yves en Amelie deden het grootste deel van de werken zelf: plafonds steken, gipsplaat muren bou-wen en isoleren, planken vloeren leggen en deuren plaatsen. Dankzij de hulp van de onvermoeibare ouders van Yves is het huis na drie jaar verbou-wen bijna af. “Mijn vader zat na een dag keihard werken nog achter zijn computer te zoeken hoe hij de verwarming moest aansluiten, terwijl Amelie en ik knock-out in de zetel lagen. Zonder hun hulp hadden we dit nooit kunnen doen.”

maximalE prEmiE dankZij woonkantoor

Ook de administratieve hulp van het woonkan-toor was onmisbaar. Amelie: “We wisten totaal niet hoe we premies moesten aanvragen. Een vriend van mijn ouders vertelde dat je daarvoor bij het woonkantoor moest zijn. Zo’n verbouwing brengt ook heel wat papierwerk met zich mee. Facturen betalen, facturen bijhouden voor premies en offertes die je moet opvolgen. Dan ben je heel blij dat je die hele stapel aan iemand mag geven.” Yves knikt. Hij herinnert zich de berg rekeningen nog goed. “De man van het woonkantoor heeft een lijst gemaakt van de facturen en me uitge-legd hoe de aanvraag werkt en wat ik zelf thuis moest doen.” Amelie: “Ik vond het spannend om te wachten op die premie. Ik had anderen horen spreken over bedragen van 10.000 euro, maar ik durfde er niet op te hopen. Toch stond na een jaar dat bedrag op onze rekening!”

rustig op EEn bankjE

Dochter Ella zou best in een rustigere straat willen wonen. “Zoals bij oma in Hove, waar je op straat kan spelen. Daar zijn geen auto’s.” De Diks-muidelaan is en blijft een drukke straat. Toen Yves en Amelie het huis kochten, hebben ze zich daar

Een doorlopende wand van aan de inkomhal tot aan de keuken verbergt het toilet en de trap. Een goede architecturale vondst die opvalt door het kleurrijke behang.

54

hondErd viErkantE mEtEr Zandbak

“Gelukkig is het voetpad aan de Diksmuidelaan zo breed dat de kinderen er kunnen spelen, step-pen en stoepkrijten. Ze weten dat ze niet op het fietspad en de straat mogen komen”, zegt Amelie. De grootste troef van dit huis blijft wel de tuin van honderd vierkante meter. “Toen ik me informeerde over het aanbod vond ik niks beters dan dit huis, zeker niet met zo’n tuin. De kinderen hebben geluk”, vat Amelie samen.

Ella knikt, ze speelt graag buiten. “Je kan schom-melen en in de zandbak spelen. Met vriendinne-tjes uit de buurt maak ik bruine brouwseltjes. Binnenkort krijg ik ook een moestuintje, net zoals op school. Alleen wel jammer dat je nu niet over het gras mag lopen.” “We hebben onlangs gras gezaaid”, legt Yves uit. “Tijdens de verbouwing

overheen moeten zetten. Net voor ze drie jaar geleden besloten om te verbouwen, ging Amelie toch ook op internet kijken naar andere wonin-gen. Echt verhuizen wilde ze niet, maar af en toe fantaseerde ze over een woning in een groene, landelijke omgeving. Amelie: “Mijn moeder heeft me meegenomen naar een bankje in de tuin. We zijn gaan zitten en ze zei: ‘Hier hoor je toch niks van de straat’. Dat heeft me over de streep getrokken.”

“we hebben een goed contact met de buren. als je een ladder nodig hebt,

klop je bij elkaar aan en we passen op elkaars katten”

55

was de tuin één grote zandbak en dat vonden de kinderen geweldig. Ze gleden van de bergen zand en maakten riviertjes.” Wat zoon Victor van zijn buurt vindt? Met een chocolaatje in zijn wang zegt hij: “Ik wil wel een skatepark in de buurt.” Als hij het advies krijgt om een brief te schrijven aan de burgemeester, zet hij grote ogen op. Daar had hij nog niet aan gedacht.

jongE buurtVeel mensen kennen de Diksmuidelaan als een

actieve winkelstraat, maar de stad promoot de omgeving ook als een aangename jonge woon-buurt. Amelie en Yves kunnen dat enkel maar bevestigen. “Toen ik van mijn ouders in Deurne naar deze buurt verhuisde, miste ik aanvankelijk het dorpsgevoel. Bij mijn ouders kwam ik twintig jaar bij dezelfde winkels. De mensen kennen je, de slager weet wat je graag lust. Ik heb dat graag, ik

houd niet van het anonieme van de stad. Gelukkig is het hier snel vertrouwd geworden. We zijn goed bevriend met de overburen, we eten regelmatig bij elkaar.”

Yves: “We hebben een goed contact met de meeste buren. Als je een ladder nodig hebt, klop je gewoon bij elkaar aan, we passen op elkaars katten. Als de buurman op reis gaat, vraagt hij ons om een oogje in het zeil te houden.” Yves heeft grote veranderingen opgemerkt, de afgelopen negen jaar. “Dit was oorspronkelijk een volkse buurt. Toen wij hier kwamen wonen was zeventig procent van de mensen senior. Zeventig procent! We wisten dat de buurt zou verjongen, en dat voe-len we nu volop. Er komen steeds meer gezinnen met jonge kinderen naar hier. De speeltuin om de hoek is vernieuwd, de buurt beweegt. Ik woon hier graag, met alle winkels op wandelafstand en de stad binnen handbereik.”

Gezocht & Gevonden

Voortuin

Grote achtertuin

Fietsenkot in huis

Jonge levendige buurt

Groen koeienbehang in de living bleek wat te veel van het goede. Het staal behangpapier was precies groot genoeg om het toilet op te vrolijken.

56

De afbraak van een oud carrosseriebedrijf creëerde een weidse ruimte midden in de stad.

57

Zeventien jaar geleden kocht Huib met zijn ex-partner in Berchem een woning

waar achteraan een carrosseriebedrijf was. Het grootste gedeelte van de oude

loods braken ze af en maakten er een binnenplaats annex tuin van. Vandaag is

de originele en weidse tuin nog altijd in beweging. Huib en zijn huidige partner

Nora kiezen steeds meer voor ecologische oplossingen, zoals een groendak en

regenwateropvang.

“Een groendak creëert een aangenaam zicht voor onszelf én de buren”

Welkom bij nora en Huib

In de buurt van Statiestraat, Berchem

Nora (33) en Huib (42)Faber (15), Ran (11), Janosh (9) en Adeel (3)

2600

58

Een stuk van het dak is gebleven: ideaal om tuinmeubelen te plaatsen, en als overdekt basketveld voor de jongens.

Was betekent de tuin voor jullie?

Nora: “We vinden het ongelooflijk leuk dat wij zo’n tuin hebben midden in een stedelijk gebied. Door de afbraak van een oud magazijn hebben we een enorme meerwaarde gecreëerd voor onszelf maar ook voor onze omgeving.”

Hebben jullie een ecotuin?

Nora: “Volgens sommige mensen mag een ecotuin uitsluitend uit inheemse planten en bomen bestaan. Dat zijn soorten die al sinds lange tijd van nature in de regio voorkomen. Anderen spreken over een ecotuin als er sprake is van een ecologische meerwaarde. Zo kan je tuin bijvoor-beeld een schuilplaats zijn voor vogels, kan er voedsel zoals bessen te vinden zijn voor beestjes of nectar voor insecten. In nog een andere visie

betekent het dat je geen pesticiden gebruikt. Ik zou onze tuin geen ecotuin durven noemen in de meest strikte zin, want we gebruiken ook uitheem-se planten. Huib en ik gebruiken geen bestrijdingsmiddelen. Twee jaar geleden hadden we last van een serieu-ze slakkenplaag. De dag nadat ik mijn lievelings-planten had neergezet, waren ze volledig verdwe-nen. Helaas is de tuin te klein voor een egel, de natuurlijke vijand van de slak. Toch zal ik nooit een product strooien om slakken te doden. In plaats daarvan zie ik het als een leerproces om te zoeken naar planten die hier wel overleven, zoals tulpen of gebroken hartjes. We maken en gebruiken ons eigen compost, vangen regenwater op en we hebben in onze tuin verschillende eetbare planten staan die insecten, vlinders en vogels aantrekken. In de klimop hebben we regelmatig vogelnestjes.”

Groen idee!Het EcoHuis organiseert

regelmatig infodagen waar u meer kan leren over groenda-ken. U kan er inspiratie opdoen en krijgt informatie over wat u moet vragen aan de aannemer

als u het niet zelf gaat doen.

59

Wat groeit er in jullie tuin?

Nora: “We hebben een geleide perenboom met heerlijke peren. Daarnaast groeien er ook bosaardbeien, bessen, frambozen en druiven. Zo hebben we van juni tot november kleine verras-singen in de tuin. Verder staat er aan de zonnige muur een clematis die groen blijft in de winter en een catalpa, ook wel een trompetboom genoemd. Omdat die boom redelijk wat licht wegneemt, heb ik daaronder schaduwplanten gezet als hortensia en maagdenpalm. Ik besteed niet veel aandacht aan de oorsprong van de planten, want in een stad is er toch geen sprake van een natuurlijk klimaat of een natuurlijke bodem. Alles is hier kunstmatig aangevoerd, al zou ik niet snel een olijfboom planten, want die vind ik hier toch niet passen.”

Huib: “De oude metaalstructuur van het voor-malige carrosseriebedrijf hebben we bewust behouden. De balken die de tuin overspannen, vormen immers een handige houvast voor klimplanten. In het voorjaar genieten we van de blauwe regen die in bloei staat en volledig over de balken groeit. Achterin hebben we aan de balken touwen opgehangen waarin de kinderen kunnen klimmen. Janosh is een echte trapezeartiest. Een aantal grote beelden die we meebrachten van

onze verblijven in Afrika, plaatsten we tussen de planten in de tuin. Ze geven de tuin een aparte uitstraling en vormen een persoonlijk decor voor onze tuinfeesten.”

Waarom hebben jullie vorig jaar ook een groendak aangelegd?

Huib: “Onze tuin is gedeeltelijk overdekt. Een klein deel van het oorspronkelijke dak van het carrosseriebedrijf heb ik laten staan. Dat is niet alleen handig als opslag voor tuinmeubilair en speelgoed maar de jongens spelen ook basket onder het afdak. Bovendien staat de pingpongtafel altijd droog en in de zomer kan je in de schaduw zitten. Het dak stond na al die jaren op instorten en was aan vervanging toe. Omdat we in dezelfde periode ook het dak van ons huis opnieuw wilden laten isoleren, zochten we een aannemer met ervaring in bio-ecologisch bouwen. Het was overi-gens niet gemakkelijk om iemand te vinden, want de meeste gespecialiseerde aannemers hebben lange wachtlijsten of zijn duur. Via een ecologi-sche bouwmarkt vond ik ten slotte twee namen. De aannemer met wie we hebben samengewerkt, kwam met het idee om op het nieuwe dak in de tuin een groendak aan te leggen. Zo’n groendak creëert een aangenamer zicht voor onszelf en onze buren. We waren meteen enthousiast.”

“De oude metaal-structuur van het voormalige carrosseriebedrijf hebben we bewust behouden als handige houvast voor de klimplanten”

60

Wat is een groendak precies?

Nora: “Er zijn twee soorten groendaken, extensieve en intensieve. Een intensief groendak is een echt tuindak dat je kan vergelijken met een tuin op de grond met struiken, grassen en zelfs bomen. Zo’n dak vraagt hetzelfde onderhoud als een normale tuin. Huib en ik hebben gekozen voor een extensief groendak. Dat vraagt nauwelijks on-derhoud en is veel minder zwaar. Je kan het verge-lijken met een rotstuin met vooral rotsplantjes en kruiden. Onze aannemer heeft vetplantjes geplant en ik heb er zelf tijm, salie en siergrassen aan toegevoegd. Vorig jaar heb ik ook bloembollen in de grond gestoken, maar ik denk dat de vogels ze hebben opgegeten, want er is niks uitgekomen.”

Wat zijn de voordelen van een groendak?

Nora: “Een groendak is beter voor de stadsrio-lering. Als het hard regent, stroomt het water van alle gewone daken in de riolering. Dat is een zware belasting voor het systeem. Een groendak neemt een deel van het water op en het restwater loopt veel langzamer in de riolering. Daardoor verklein je de kans op overstromingen. Bovendien kan je het regenwater recupereren als je een watertank op je groendak aansluit. Wij hebben zo’n vat van 300 liter. Dat was afgelopen jaar ruim voldoende om onze tuin mee te sproeien. Daardoor is onze waterrekening vorig jaar flink naar beneden gegaan. Bovendien warmt de stad minder snel op, doordat een deel van het vocht via verdamping terug in de lucht komt. Zo koel je je stad af op een natuurlijke manier. Vanwege al die voordelen voor de leefomgeving, geeft de stad subsidies voor de aanleg van een groendak. Voor elke 70 euro die we betaalden per vierkante meter, kregen we via het EcoHuis 31 euro terug van de premie voor groendaken.”

61

kan je zelf een groendak aanleggen?

Nora: “Wij hebben het laten doen, maar je kan het in principe ook zelf. Je moet wel rekening houden met een paar belangrijke punten. Aller-eerst moet je dak tegen extra belasting kunnen. Om het gewicht beperkt te houden, gebruik je geen gewone aarde maar een substraat van vulka-nische gesteente, dat is een licht materiaal. Het gesteente is poreus en kan daardoor gemakkelijk vocht opnemen en vasthouden. Een groendak is opgebouwd uit een aantal lagen zoals een drai-nagelaag die het overtollige water afvoert en een wortelkerende laag die voorkomt dat de planten-wortels je dak kapot maken. Het EcoHuis organi-seert regelmatig studieavonden waar je meer kan leren over groendaken. Je kan er inspiratie opdoen en leren wat je zeker moet vragen aan een aanne-mer als je het niet zelf gaat doen.” Huib: “Zo’n groendak ziet veel minder af van de weersomstandigheden dan een gewoon dak. Je moet wel vermijden dat de wortels de roofing kunnen aantasten en op termijn lekken veroor-zaken. Wij hebben ervoor gekozen om het door een professionele aannemer te laten doen omdat we er zeker van wilden zijn dat het perfect was uitgevoerd.”

Hebben jullie nog speciale plannen voor de toekomst?

Huib: “We willen graag nog een groentetuin in de hoogte maken. Achterin de tuin staat een hok dat we niet gebruiken. Het was de vroegere kleedruimte van het carrosseriebedrijf. Het dak moet een keer vervangen worden en dat zou een mooi moment zijn om een moestuin aan te leggen van twee op vijf meter. Misschien zetten we er zelfs een kleine serre op waar we onze eigen toma-ten kunnen kweken. Door het familieleven en onze drukke jobs stellen we ook al jaren het plan voor een groot tuinfeest uit. Dat moet er binnenkort toch eens van komen.”

62

Gezocht & Gevonden

Tuin

Meer ruimte voor de kinderen

Parkeermogelijkheid

Geen instapklaar huis, maar

een project waar we onze

goesting konden doen

De kinderen en grootouders genieten samen van de ruimte binnenshuis.

Stallingsplek voor fietsen

63

“Ons huis is voort- durend in beweging. We kozen bewust een pand waar we onze goesting konden doen”

64

Hannelore (rechts): “Ik ben trots op de grijsbruine kleur die we kozen voor onze gevel: sober maar stijlvol.”

65

Ze hebben geen wagen nodig, want de stad ligt aan hun

voeten. Hannelore en Martine genieten volop van de vrijheid

die het afwisselende stadsleven hen biedt. Sinds 2011

wonen de twee vrouwen in hun gerenoveerde woning in een

zijstraat van de Handelsstraat. Aan het Burgerwelzijn, zoals

het pleintje voor hun deur heet, leven nieuwkomers zij aan

zij met Antwerpenaars die hier al jaar en dag wonen.

“Park Spoor Noord is onze tuin, Permeke onze boekenkast”

Welkom bij Hannelore en martine

Burgerwelzijn, Antwerpen

Hannelore Andries (34) en Martine Van Leuven (38)

2060

66

Niets is perfectHannelore: “Op sommige dagen zou ik wel in

een groenere omgeving willen wonen. Het lijkt me heerlijk om na een stressvolle werkdag thuis te komen in een rustige, natuurrijke omgeving. Toen we twee jaar geleden een huis wilden kopen, hebben we ook gezocht in groenere districten aan de rand van de stad, maar daar zijn de woningen onbetaalbaar geworden. In 2060 kun je nog voor een goede prijs iets kopen. De kans is groot dat we nog eens verhuizen, want ik denk niet dat we hier tot ons pensioen zullen wonen. Toch geloof ik dat er voor alles een tijd is. Niks is perfect, maar ik heb geleerd om dat te relativeren. Zolang we hier wonen, wil ik zoveel mogelijk genieten en me niet blind staren op wat we niet hebben. Ik ga ervan uit dat als we later in ons droomhuis wonen, we bij momenten zullen verlangen naar het rijke stadsleven dat we nu hebben.”

OpeN deurMartine: “Ik ben heel graag met eten bezig,

koken is voor mij een rustgevende bezigheid. Ik geniet ervan om in de open keuken in de potten te staan roeren terwijl Hannelore in de living de was strijkt of een boek leest. Als ik groentjes snijd, sta ik altijd met mijn gezicht naar de woonkamer. In de zomer zet ik de voordeur open en kijk ik naar de bomen op het pleintje, zo geniet ik van een tuingevoel. Hannelore en ik doen bijna al onze boodschappen bij de lokale handelaars in de Han-delsstraat. Als ik een ingrediënt ben vergeten voor mijn maaltijd, sta ik binnen de minuut bij Bilal. De kruidenier heeft goede verse groente en fruit, en qua prijs scheelt het een stuk met een normale supermarkt. Vlees en vis kopen we in Marokkaanse zaken, en ook voor kruiden zit je hier goed. Het is bovendien zalig om ’s avonds en op zondag bood-schappen te kunnen doen. De meeste handelaars kennen ons onderhand wel en we worden altijd vriendelijk geholpen.”

JOggeN laNgs de kaaieN

Hannelore: “We wonen centraal in ‘t stad, met alle leuke dingen op wandelafstand. Op zondagmorgen kunnen we naar de ochtendfilm in theater UGC. We slapen uit, ontbijten op ons gemak en binnen tien minuutjes zitten we in de ci-nema. Zalig is dat. We proberen zoveel mogelijk te genieten van het enorme aanbod aan activiteiten in de stad. In het weekend kijken we regelmatig in De Nieuwe Antwerpenaar. Er is altijd wel iets te doen dat ons aanspreekt en veel activiteiten zijn gratis: de Zomer van Antwerpen, de Kerstmarkt of concertjes op het De Coninckplein. Ik ben volop aan het trainen voor de Antwerp Marathon dus ga ik regelmatig lopen langs de kaaien of in Park Spoor Noord. Als het mooi weer is pakken we een boek en gaan in het park lezen. We hebben zelf geen buitenruimte, Park Spoor Noord is onze tuin. Door het enorme succes van het park, vinden we het er soms wel te druk, maar we hebben gehoord dat er plannen zijn om uit te breiden. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als er in de buurt van het Eilandje nog een stuk groen kwam.”

Martine: “We gaan regelmatig naar het baden-huis in het oudste en mooiste zwembad van Antwerpen, in de Veldstraat. Een bezoekje aan de koude en warme baden is perfect te combineren met een duik in het zwembad. Het Sportpaleis is om de hoek, net zoals De Roma waar we alle grote sterren kunnen zien. Ook in de bibliotheek zijn we vaste gasten. Permeke is onze boekenkast. De buurt heeft heel wat troeven. De meeste adressen zijn op wandelafstand, we hebben sinds kort zelfs geen wagen meer. Die heb je hier echt niet nodig, bovendien raak je hem nergens kwijt, want een parkeerplaats vinden in deze buurt is niet gemak-kelijk. In de Handelsstraat is het altijd file en in plaats van aan te schuiven, kiezen wij liever voor de tram en de metro. Metrostations Handel en Elisabeth zitten om de hoek en het Centraal Stati-on is ook vlakbij. Wij genieten van de vrijheid die het geeft om met het openbaar vervoer te reizen.”

67

Na een Vandersteenwandeling kochten Hannelore en Martine de strip over het pleintje waar ze wonen.

"We ontdekten dat tante Sidonia uit Suske en Wiske op het burgerwelzijn woonde. in de strip ‘De 7 Schaken’ zie je dat lambik, jerom, Suske en Wiske hier opgegroeid zijn"

68

Gezocht & GevondenHuis met tuin

Instapklare woning, zonder werk

Onder het keukenblad zit een koelkast met twee lades: bovenaan de koelkast, onderaan het vriesvak.

69"ben ik iets vergeten voor mijn maaltijd, dan sta ik binnen de minuut bij de kruidenier. Scheelt trouwens een flink stuk met de prijs van de supermarkt"

70

Hannelore: “Hier heerst nog een echte dorpsmentaliteit. We wonen graag midden in een multiculturele wijk.”

71

Hannelore: “De buurt zou nog toffer zijn als er een evenwichtige mix zou komen van mensen met verschillende achtergronden en culturen. Nu wonen er minder autochtonen. Toen we hier net woonden, liepen we weleens hand in hand over straat. Daar zijn we mee opgehouden omdat we soms opmerkingen kregen, en dat wringt wel.

In de ideale buurt houdt iedereen rekening met iedereen. Gelukkig zet de stad daar voluit op in. Het Stuivenbergplein wordt vernieuwd en er zijn plannen voor een hogeschool in Park Spoor Noord. Dat zal meer studenten en ook jonge gezinnen naar de buurt brengen. De stad investeert veel geld en energie in onze wijk.”

dOrp iN ‘t stadMartine: “Je kan niet zeggen dat alles ro-

zengeur en maneschijn is in 2060, maar we zien veel positieve tekenen. De multiculturaliteit van Antwerpen geeft een geweldige extra dimensie aan de stad, maar er gaat veel tijd overheen om een goed evenwicht te krijgen. Burgerwelzijn, het pleintje voor onze deur, is wel zo’n plek met een goede mix. Nieuwkomers leven hier zij aan zij met Antwerpenaars die hier al jaar en dag wonen. Hier heerst nog een echte dorpsmentaliteit, midden in een multiculturele wijk.”

Hannelore: “We hebben een buurvrouw die alles weet, Bibs. Ik weet zelfs niet of dat haar echte naam is, maar iedereen noemt haar zo. Ze is een beetje de congiërge van het plein. We hebben haar een reservesleutel van ons huis gegeven en ze heeft een speciaal kastje waarin ze de sleutels van verschillende buren bewaart.”

kleurriJke verhaleN

Bibs woont hier al lang en kent alle verhalen van het pleintje. Zo zou er lang voor ons een facteur in ons huis gewoond hebben. Het verhaal gaat dat zijn vrouw op een dag een mislukte

zelfmoordpoging heeft gedaan. Die madam wilde uit het raam springen, maar omdat de vensters klein waren en zij nogal dik, is ze blijven steken. Je weet natuurlijk nooit of het klopt, maar dat soort verhalen geven kleur aan de buurt. We ontdekten ook dat tante Sidonia uit Suske en Wiske op het Burgerwelzijn woonde. In de strip ‘De 7 Schaken’ zie je dat Lambik, Jerom, Suske en Wiske hier opgegroeid zijn. De stripmuur aan het begin van ons steegje herinnert daaraan. Tekenaar Willy Van-dersteen kwam zelf uit de Seefhoek. We hebben deelgenomen aan een wandeling door de wijk waarin je zijn ouderlijk huis bezoekt en natuurlijk hebben we de strip ‘De 7 Schaken’ gekocht.”

Martine: “Bij momenten zijn we echt trots op onze buurt. Dat we ons eigen bier hebben is natuurlijk helemaal speciaal. Het Seefbier werd in deze buurt gebrouwen in de tijd dat de haven nog veel dichter bij de stad lag. De havenarbeiders werden uitbetaald in cafés in deze buurt. Toch leuk dat de geschiedenis soms ineens opduikt. Laatst stond er een man voor onze deur te foto-graferen. We raakten met hem aan de praat en hij vertelde dat zijn ouders op Burgerwelzijn hadden gewoond. De sociale controle is op dit pleintje vrij groot. Sommige mensen zitten de halve dag naar buiten te kijken. Als we op vakantie zijn, is er altijd wel iemand die een oogje in het zeil houdt. Vorig jaar heeft onze bovenbuur spontaan voor onze plantjes gezorgd toen we er niet waren. De bloe-metjes hebben er nog nooit zo fleurig bijgestaan. De hulpvaardigheid van de mensen maakt ons pleintje zo charmant.”

“vorig jaar heeft onze buur spontaan onze plantjes verzorgd toen we er niet waren. iedereen heeft hier altijd alles gezien”

72

In het kleine steegje duikt tussen de kleine arbeidershuisjes plots een houten reus op.

73

Het zou hun ‘overgangswoning’ worden. Een leuk huisje dat ze

zouden opknappen om dan ergens anders opnieuw te beginnen.

Toen raakten ze zo gehecht aan hun straatje dat ze nergens

anders meer wilden wonen. Het droomhuis van Tom en Bianca.

“Dat simpele arbeidershuisje is ons levenswerk geworden”

Welkom bij de familie Wuyts

Stalinsstraat, Deurne

Bianca Smet (35) Tom Wuyts (36)Flor (9) en Wisse (7)

2100

74

Juiste plek, fout huis

Als je hun straatje inloopt, kan je niet anders dan een beetje verliefd worden. Een steegje in Deurne, zijstraat van de Turnhoutsebaan, kleine arbeidershuisjes: heerlijk sfeertje. Tussen alle klei-ne huisjes, duikt er plots een houten reus op. Het huis van Bianca en Tom. Hun woonsprookje begon met een klein arbeidershuisje dat ze voor een mooie prijs konden kopen. Het immokantoor om-schreef het als huis met een ‘beetje werk’. Geen probleem voor Bianca en Tom, beiden architect van opleiding. Met veel liefde en plezier knapten ze hun huisje op. Intussen breidde het gezin uit en keken ze stilletjes aan uit naar een nieuw, groter huis. Het moest op een soortgelijke plek staan: een steegje waar het rustig wonen was. Bianca en Tom begonnen hun zoektocht, maar die verliep moeizamer dan verwacht.

Bianca: “We gingen op veel plekken kijken, maar ofwel was de omgeving niet zo tof als hier in Deur-ne, ofwel was het niet te betalen.”Tom: “Heel langzaam groeide het idee om gewoon hier te blijven. Het huisje was te klein, maar de grond waar het op stond, had acht meter straat-breedte. Als we die zouden benutten, konden we wél een huis hebben dat groot genoeg was én op de plek stond die we intussen zo graag zagen. We ontdekten ook nog eens dat we in dit gebied bij een wederopbouw maar 6 procent btw zouden

betalen.”Bianca: “Op het moment dat er hier schuin tegen-over een appartementje vrijkwam, hebben we de knoop doorgehakt. We zouden daar een periode gaan wonen, ons huisje afbreken en een nieuw huis bouwen. Dat was op z’n minst ambitieus, ja.”

Tom: “Ons budget was beperkt, dus zouden we veel zelf moeten doen. En we wilden dat ook nog eens zo ecologisch verantwoord mogelijk doen. Vanuit overtuiging wilden we geen nieuwbouw.

“We hebben ons huisje niet

afgebroken, we hebben het

ontmanteld”

75

We hebben ons huisje dus niet afgebroken, we hebben het ontmanteld. Bijna alles wat we er uit haalden, gebruikten we opnieuw. De oude bakste-nen bijvoorbeeld hebben we opnieuw gebruikt in de tuinmuur. Die afbraak hebben we grotendeels met de hand gedaan. Het kon hier ook niet an-ders: in dit steegje raakt geen vrachtwagen, kraan of container.”

BudgetvriendeliJk en ecologisch

Twee jaar woonden Tom en Bianca op een een-slaapkamerappartement met zicht op hun werf. Tom nam loopbaanonderbreking en ze gingen aan de slag. Tom: “We kozen voor een houtskelet-bouw. Weer vanuit die ecologische overtuiging, maar ook omdat de grond hier niet stabiel genoeg was. We moesten gaan voor een lichte construc-tie. Heel onze tuin hebben ze volgestapeld met hout, twee meter hoog.”Bianca: “Als je vooraf alles weet, begin je er niet aan. We hebben afgezien bij momenten. Vooral als het niet ging zoals we het planden, was het moeilijk. We hebben ontdekt dat het zelf doen niet altijd goedkoper is. Maar Tom is nogal een perfectionist, die wil het zélf doen.”Tom: “Ik wist ook dat dit het enige huis was dat ik ooit zelf zou bouwen. Ik wilde me daarvan bewust blijven, zodat ik – tijdens het ploeteren en afzien – toch ook zou genieten van het unieke project.”

Het groene idee leeft sterk door in het huis van Tom en Bianca: “We zijn nét geen passiefwoning. Daarvoor heb je K15 (het energieverbruik voor verwarming is minder dan 15 kWh/m2 per jaar), wij hebben K18. We wisten ook op voorhand dat we dat niet zouden halen, we wilden gewoon met ons budget zo milieuvriendelijk mogelijk tewerk gaan. Met een groene lening legden we zonne-panelen, een zonneboiler en de vloerisolatie, er is driedubbel glas en we isoleerden met papier-vlokken. Vijfhonderd pakken zijn er in onze muren geblazen. In combinatie met de houtskeletbouw is dat een prima groene isolatie.”

Tom en Bianca kochten een overgangshuisje met ‘een beetje werk’. Dat hebben ze uiteindelijk helemaal ontmanteld en vervangen door een nieuw ecologisch project.

76

open ruimtesOok over de afwerking is lang nagedacht.

Compact wilden ze het. Toch ook met de mogelijk-heid om de hele indeling nog om te gooien. Tom: “Wij houden van open ruimtes, van veel plaats om te leven en minder om te slapen. Toch houd je ergens in je achterhoofd dat je je huis misschien ooit weer verkoopt. Kopers willen dan misschien een meer klassieke huisindeling. Daar hebben we rekening mee gehouden. De ruimtes kunnen vrij makkelijk helemaal anders ingedeeld worden.”Bianca: “Niet dat we ons huis zouden verkopen. Ik kan het me toch niet voorstellen. We vinden het fijn dat niets definitief is. Nu hebben we op het eerste een grote leefruimte en alle slaapkamers op het tweede. Als de jongens groter worden en meer ruimte voor zichzelf willen, kunnen we ook een slaapkamer maken op de eerste verdieping bijvoor-beeld. We kunnen met ons huis blijven ‘spelen’.”

AvontuurliJke verrAssingen

Op dit moment zijn de twee zonen nog héél blij met hun plekje. Je zou voor minder. Op de tweede verdieping is de slaapkamer van mama en papa – door een simpele wand met schuifdeur afgesloten en toch open. Achter een andere schuifdeur – helemaal onverwacht – zit de badkamer verscholen, met een zonnig gele inloopdouche mét badmogelijkheid. Als je denkt dat je alles hebt gezien, blijken de wandkasten nog een leuk geheimpje te verbergen. Langs beide kanten van het huis vormen de kasten achter de zijwanden traptreden waarlangs de jongens naar de jongensslaapzolder klauteren. Dat is nu nog één doorlopende ruimte zodat de broers samen slapen. Later kan er een muurtje tussen. Het is een lage kruipzolder, maar perfect als slaapplek mét avontuurgevoel.

Handige uitleendienst voor gereedschap“We spaarden veel geld uit door bij Werkhaven gereedschap te huren voor de uitvoering van de werken. Een handig uit-leensysteem en ze hebben zowat alles wat je nodig hebt om te verbouwen.”

Voor meer informatie: zie www.werkhaven.be.

Groen lenen, niet blauw betalen“Informeer je bij de stad Antwerpen - via de woonkantoren - over een groene lening voor energiebesparende maatregelen. Op die manier spaar je én de natuur én verlicht je de financië-le druk een beetje.”

Voor meer informatie: zie ook p. 92.

Advies van de EcoHuisdokter“De EcoHuisdokter helpt je verder met alle vragen over duur-zaam en ecologisch verbouwen. Ga er zeker eens langs om je plannen te bekijken.”

De EcoHuisdokter vindt u in het Woonkantoor en in het Eco-Huis. Voor meer info: zie www.ecohuis.antwerpen.be.

“Zonnepanelen, een zonneboiler, vloerisolatie, driedubbelglas en papiervlokken. in combinatie met het houtskelet is dat een prima isolatie”

77

Tom en Bianca houden van open ruimtes. Dat betekent niet enkel transparant, maar ook ruimtes die telkens anders ingedeeld kunnen worden.

78

“Het werktempo valt stil, het leven trekt zich weer op gang en de plannen veranderen”

79

Gezocht & GevondenRustige groene omgeving

‘Huisje met werk’

Betaalbaar

Wonen in stadcentrum

Bereikbaar

“We vinden het fijn dat niets definitief is. We kunnen met ons huis blijven spelen”

80

Op de tweede verdieping verbergt de wandkast, de trap naar de kamers van de twee jongens. Heel origineel gevonden!

81

Zoveel dromen, Zoveel plAnnen

Er is nog werk aan het huis. Op de eerste verdieping zie je nog de onafgewerkte muren: er staat een geïmproviseerde keuken, in afwachting van de keuken beneden. De vloer bestaat nog uit vezelplaten in de woonruimte. Toch stoort dat niet. Dit huis – nieuw als het is – heeft nu al een ziel. Hier wordt geleefd en gedroomd.Tom: “Het heeft allemaal even stil gelegen. We moesten hier intrekken omdat ons budget dat we hadden uitgetrokken voor ons huurappartementje op was. Dat weet je op voorhand: werken duren altijd langer dan verwacht. We waren allebei moe. Dan zit je hier en valt het tempo een beetje stil. De jongens worden groter, willen dingen doen. Onze vrienden – die we zo lang hebben verwaarloosd door het vele werken aan ons huis – worden weer aangehaald en gekoesterd. Ons budget was ook uitgeput. Maar we blijven doorgaan, stapje per stapje. De keuken beneden met eetruimte is bijna klaar. Een kwestie van afwerken is het nog. Daarna sparen we weer en nemen we de woonruimte onder handen. En tijdens het wachten en leven, veranderen de plannen. Dat is zo mooi aan dit huis: we hebben hier nog zoveel dromen, zoveel plannen voor.”

elke dAg speelstrAAt

Werk of niet, Tom en Bianca en hun twee jon-gens wonen hier doodgraag. Tom: “De sfeer is hier fantastisch. We houden straatfeesten, zonder enig gevoel van verplichting. Voor onze kinderen is de straat – met al hun vriendjes – hun speelterrein. Het Rivierenhof is onze achtertuin. Mijn beeld van Deurne is in elk geval serieus veranderd sinds ik hier woon. Van grijs en grauw naar kleurrijk en levendig.”Bianca: “We zijn hier ook volledig verankerd. De jongens hebben hier hun school, scouts en vrienden. We zijn ingeburgerd hier, dat hoort bij de steeg.”Tom: “In een stad kan je verdwijnen in de anonimi-teit, maar hier kan dat niet. Daarom hebben we ook geen gordijnen beneden. We leven half op straat, heel bewust. De deur los, zodat buren en vriendjes gewoon binnen en buiten kunnen lopen.”Bianca: “Er is hier ook een mooie mix van leeftij-den, culturen en sociale klassen. Dit is een dorp in de stad. Met de fiets of het openbaar vervoer ben je zo in het centrum van Antwerpen, en toch is het hier een oase van rust.”Tom: “Dat simpele arbeidershuisje is ons levens-werk geworden. Ik denk niet dat ik hier ooit nog weg zou kunnen.”

”De jongens hebben hier hun school, scouts en vrienden. We zijn helemaal verankerd in Deurne”

82

In Borgerhout is alles vlakbij: heerlijk om met kinderen te wonen.

83

Kris en Pieter kochten drie appartementen, staken er veel werk en

energie in, wat resulteerde in een prachtig huis met extra opties:

veel licht, ruimte én warmte, en dat in hartje Borgerhout. Alles wat

ze nodig hebben is op fietsafstand in de buurt en ze wonen met fijne

mensen om zich heen… Het leven kan goed zijn!

“Ons huis is al doende gegroeid”

Welkom bij de familie deknock-kenis

Cronjéstraat, Borgerhout

Kris Kenis (43)Pieter Deknock (48)Noor (9), Anna (7) en Otje (5)

2140

84

Om dat voor elkaar te krijgen, hebben Kris en Pieter véél en hard moeten werken. Ze kochten elf jaar geleden drie volgestouwde appartementen, een achterbouw en een paar garages. Toch zagen ze meteen de charme van het pand. Pieter: “We wilden geen huis met al te veel authentieke ele-menten. Dan konden we tenminste helemaal doen wat we wilden zonder dat we spijt zouden hebben als we mooie vloeren of klassieke plafonds zouden weghalen. Dit gebouw was goedkoop, en ook dat was belangrijk. We woonden op Zurenborg, maar daar was het toen al onbetaalbaar. Eigenlijk hadden we hier meteen een klik.”

Kris: “Even hebben we overwogen om hier een van de appartementen tijdelijk bewoonbaar te maken om tijdens de werken te wonen, maar dat was echt niet haalbaar. We hebben hele verdie-pingen gesloopt, er waren tijden zonder trap … We huurden dus een appartementje en brachten zowat elk vrij moment hier door.”

Pieter: “We hadden een architect, maar dat liep niet altijd even vlot. Hij was eigenzinnig, wij ook. Onze plannen voor het huis ontstonden stap voor stap. Toen de eerste verdieping helemaal leeg was, zag ik bijvoorbeeld dat er bijna geen contact was met de tuin. Toen hebben we beslist om de vloer ook uit te breken en de leefruimte een stukje te verlagen. Zo is ons huis gegroeid, al doende.”

‘Zo’n huis wil ik ook’Borgerhout is een aantrekkingspool voor jonge

gezinnen. Elf jaar geleden al waren Kris en Pieter onder de indruk van de buurt. Vandaag stralen ze fierheid uit als ze over ‘hun’ Borgerhout praten. Alles wat ze nodig hebben, is dichtbij in de buurt, er wonen heel wat fijne mensen rond hen én ze hebben een ruim, groot huis met tuintje. “Ooit dacht ik: ‘Kan je dat wel maken, met kinderen in een stad gaan wonen?’” vertelt Kris. Maar met Park Spoor Noord achter de hoek en zoveel te doen in de buurt, zijn ze overtuigd: in Borgerhout is het goed wonen!

Aan de buitenkant ziet het huis van Kris en Pieter er niet bijzon-der uit. Een gewoon appartementsgebouw zoals je ze wel vaker ziet. Zo gauw de deur openzwaait, kom je in een andere wereld lijkt het. Een grote, brede gang – perfecte ruimte

voor fietsen, steps en buggy’s – met zicht op de tuin, een tuinkamer met de trap naar de eerste verdieping. De leefruimte daar is groot, ruim en heeft een loftgevoel. Nog een verdieping hoger zijn de slaapkamers, de badkamer en de dressing. Helemaal boven is de speelzolder. ‘Licht’ is het sleutelwoord hier. ‘Kinderen’ is er nog zo eentje. ‘Speels’ is ook een omschrijving die je te binnen schiet. Maar bovenal het gevoel van ‘zo’n huis wil ik ook!’

scouts

circus-school

muZiek-school

Zwembad

school

atletiek-club

de fiets op!

15’ door het Rivierenhof

2’7’

5’

1’ 1’

“ooit dachten we ‘kan dat wel, met

kinderen in de stad wonen?’ maar

in borgerhout is het goed wonen!”

85

drie kinderen en een thuis

Omdat ze heel veel zelf deden, is het een lan-ge, lastige klus geworden, ook emotioneel. Kris: “Voor onze drie dochters hadden we een zoontje. Hij is gestorven terwijl we hier aan het verbouwen waren. Verschrikkelijk was het. De werken aan het huis hebben toen een tijd stilgelegen. Het was het laatste aan mijn hoofd. Toch werd het op een gegeven moment weer een doel. Het leek wel therapeutisch: deuren staan afschuren met naast me die thermos thee. Als het verdriet kwam, dan huilde ik – niemand die het zag. Zo is het huis met ons meegegroeid, ook emotioneel.”

Toen dochter Noor werd geboren, was het huis nét klaar. Pieter: “Hoewel, ‘klaar’ is misschien iets te positief uitgedrukt. Ik heb samen met een vriend nog een verwarming naar boven gesleurd toen Kris moest bevallen van Noor. Omdat de vroedvrouw het toch écht wel koud vond voor een baby’tje. Het had zijn charme. We waren thuis, eindelijk …”

Sinds Kris en Pieter verhuisden, is er véél gebeurd. Na Noor kwamen er nog twee dochters, de kinder-kamers werden afgewerkt, er kwam een speel-zolder en een bureau, de tuin werd aangepakt. Pieter: “En nog is het niet klaar, natuurlijk. Er zijn nog veel details die moeten worden aangepakt. Maar sinds we drie kinderen hebben, slabakt het allemaal een beetje. Ach, stukje bij beetje, zeker?”

TiP! Zon in huis

“Kijk, als je een huis bezoekt, zeker naar de oriëntatie. Zonlicht

doet zoveel voor je hele huis!”

86

Dit huis straalt vrolijkheid en speelsheid uit. Door het kijkgat in de woonruimte zien Kris en Pieter beneden de kinderen spelen.

87

alles in de buurtPieter: “Het is hier gewoon heel fijn wonen.

Toen we aan het huis werkten, kwamen onze buren poolshoogte nemen en leerden we hen kennen. We voelen ons hier goed.”Kris: “Hoe leuk de buurt ook is, ik kan toch ook écht genieten van thuis zijn. Allemaal samen, spelend, knutselend en rommelend, heerlijk. Nu hebben onze dochters de tuinkamer ingepalmd voor hun nieuwste Lego-project, ze zitten vaak aan dit tweedehands tafeltje – de ideale gezelschaps-spelentafel! – en als er vriendinnetjes komen spe-len verdwijnen ze naar hun zolder-speelruimte. We hebben hier op de eerste verdieping altijd licht. Heerlijk vind ik dat. Het enige nadeel van die keu-ze – want even twijfelden we om onze leefruimte beneden in te richten – is dat we niet zo heel vaak in de tuin zitten. We eten er bijvoorbeeld zelden. Dat is telkens zo’n verhuis én we hebben hier een terras. Pieter heeft een heel origineel harmoni-casysteem bedacht zodat we het terras deel van onze woonkamer kunnen maken.”

speelse ruimtesMisschien is dat de magie van het huis van

Kris en Pieter. Speelse elementen zoals het har-monicaterras. Ook de kijkgaten hier en daar. Er is er een in de vloer van de woonruimte om zicht te houden op de tuinkamer beneden, waar de doch-ters vaak spelen. Er is er een in de keuken, zodat je meteen kan zien wie er aan de voordeur staat én zicht hebt op de gang. Van de zolder loopt een kruipgat naar de slaapkamers. Er is niet een cen-trale trappenhal, maar er zijn telkens afzonderlijke trappen. Of misschien zit de magie in het feit dat de ruimtes zo vaak veranderen. De eettafel staat nu eens bij het raam, dan weer in het midden van de kamer. Kasten worden opgebouwd, afgebroken en ergens anders weer in elkaar gezet. Pieter: “Dat is de verdienste van mijn vrouw. Ze doet niets liever dan de boel omgooien. Ze heeft me net nog het stapelbed van Noor laten demonteren om in een andere kamer weer in elkaar te zetten. Onze jongste werd eens opgehaald van school met de fiets en zei onderweg: ‘En mama, wat heb je van-daag weer allemaal veranderd?’ Dat is zo leuk aan ons huis, denk ik. Je kunt ermee blijven spelen. En iedere keer opnieuw is het een verrassing.”

88

Gezocht & GevondenTuin

Breed huis

Goed georiënteerd voor optimale lichtinval

Goede ligging

Parkeerplaats

Pand met werk aan

Niet te veel authentieke elementen

89

“dit gebouw was goedkoop, dat was ook belangrijk. We zagen wel direct de charme van het pand”

Alles over kopen en huren, premies, bouwen en verbouwen in Antwerpen

GrAtis technisch AdviesVoor u een woning of appartement aankoopt, geeft de

technisch adviseur (architect) een schatting van de verbou-wingskosten. Zij kunnen ook de woning onderzoeken en advies geven over de noodzakelijke werken voor u begint met verbouwen.Als u rondloopt met plannen om ecologisch of duurzaam te verbouwen helpt de EcoHuisdokter u graag verder. Die geeft tips voor kleine besparende maatregelen, geeft toelichting over de aanleg van een groendak of adviseert u over ingrij-pende duurzame verbouwingen.

AAnvrAAG premiesWil u weten voor welke premies u in aanmerking komt?

De woonadviseurs helpen u verder met alle informatie over woonpremies van de stad en de provcincie Antwerpen, de Vlaamse en de federale overheid en de netbeheerders (gas en elektriciteit). Ze maken uw aanvragen klaar om te verzenden en volgen uw dossier op. Eenvoudig en efficiënt!

Stap eens binnen bij een van de woonkantoren van de stad Antwerpen. U kan er gratis terecht met al uw vragen over wonen in Antwerpen. Op zoek naar een nieuwe woning of appartement? Staat u op het punt om een woning te ko-pen? Wil u graag technisch advies? Wil u meer weten over beter isoleren of ecologisch verbouwen? In het woonkan-toor krijgt u ongetwijfeld een antwoord.

Woonkantoor noordLange Beeldekensstraat 219, 2060 Antwerpentel. 03 236 21 25

Woonkantoor ZuidAbdijstraat 253, 2020 Antwerpentel. 03 257 30 95

Woonkantoor BinnenstadSint-Jacobsmarkt 42, 2000 Antwerpentel. 03 225 09 85

Woonkantoor CentrumDriekoningenstraat 41, 2600 Berchemtel. 03 218 40 75

Woonkantoor deurneStenenbrug 75, 2140 Antwerpentel. 03 324 70 58

Woonkantoor ekerenVeltwijcklaan 31, 2180 Antwerpentel. 03 338 29 43

Woonkantoor BerendreChtdistrictshuis, Antwerpsebaan 140, 2040 Antwerpentel. 03 338 29 43

WOON-KANTOOR

WelKOm bij heT

Info over stedenbouwkundige vergunningenstedenbouwkundige.vergunningen@stad.antwerpen.be

Loket, alle dagen van 9 tot 12 uur Francis Wellesplein 1, 2018 Antwerpen

Telefonisch bereikbaar, alle werkdagen van 9 tot 15 uur tel. 03 338 66 66

OpeNiNgsuReN WOONKANTOReNNOOrdLange Beeldekensstraat 2192060 Antwerpentel. 03 236 21 25

ZUIdAbdijstraat 2532020 Antwerpentel. 03 257 30 95

BINNeNStAdSint-Jacobsmarkt 422000 Antwerpentel. 03 225 09 85

CeNtrUmDriekoningenstraat 412600 Berchemtel. 03 218 40 75

deUrNeStenenbrug 752140 Antwerpentel. 03 324 70 58

ekereNVeltwijcklaan 312180 Antwerpentel. 03 338 29 43

BereNdreChtdistrictshuisAntwerpsebaan 1402040 Antwerpen

maandag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur elke eerste dinsdagvan de maandvan 9 tot 12 uur

elke derde dinsdagvan de maandop afspraaktel. 03 338 29 43

16 tot 19 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 12 tot 15 uur

dinsdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

Woensdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 12 tot 15 uur

donderdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

13.30 tot 16.30 uur 16 tot 19 uur 12 tot 15 uur

vrijdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur

Tijdens deze uren kan u in het woonkantoor bij de technisch adviseur (EcoHuisdokter) bouwadvies krijgen.

De Ecohuisdokter is ook aanwezig op donderdag van 13.30 tot 16.30 uur in het Ecohuis.Maak hiervoor een afspraak via tel. 03 217 08 11.

Tijdens de maanden juli en augustus en in de kerstvakantie is er geen avondpermanentie van 16 tot 19 uur.

Avondpermanentie

Architectenpermanentie van 16 tot 19 uur voor de opmaak

van eenvoudige dossiers voor steden-bouwkundige vergunning.

www.antwerpen.be/woonkantoor

NOOrdLange Beeldekensstraat 2192060 Antwerpentel. 03 236 21 25

ZUIdAbdijstraat 2532020 Antwerpentel. 03 257 30 95

BINNeNStAdSint-Jacobsmarkt 422000 Antwerpentel. 03 225 09 85

CeNtrUmDriekoningenstraat 412600 Berchemtel. 03 218 40 75

deUrNeStenenbrug 752140 Antwerpentel. 03 324 70 58

ekereNVeltwijcklaan 312180 Antwerpentel. 03 338 29 43

BereNdreChtdistrictshuisAntwerpsebaan 1402040 Antwerpen

maandag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur elke eerste dinsdagvan de maandvan 9 tot 12 uur

elke derde dinsdagvan de maandop afspraaktel. 03 338 29 43

16 tot 19 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 12 tot 15 uur

dinsdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

Woensdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 12 tot 15 uur

donderdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

13.30 tot 16.30 uur 16 tot 19 uur 12 tot 15 uur

vrijdag 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur 9 tot 12 uur

13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur 13.30 tot 16.30 uur

Wonen in antWerpen FEB 2013

Een uitgave van de stad AntwerpenGerealiseerd met stedenfondsmiddelen

verantWoordelijke uitgever: Tom Meeuws, Grote Markt 1, 2000 Antwerpen

ConCept en vormgeving: www.volta.besamenstelling magaZine: Leen De Becker en Ini Van GyseghemredaCtie: Frauke Joossen en Maria GrootredaCtieCoördinatie en eindredaCtie: Geert DelangheFotograFie: www.greetjevanbuggenhout.bedrukWerk: Drukkerij De Bie

Wettelijk depotnummer: D/2013/0306/29

Met dank aan alle geïnterviewde gezinnen.

www.antwerpen.be/woonkantoor

Niets zo leuk als binnenkijken bij anderen. Een ideale manier om inspiratie op te doen. Jaarlijks organiseert de stad Antwerpen woonwandelingen langs inspirerende en creatieve woningen in verschillende wijken. Kijkt u graag binnen bij anderen, of wil u zelf uw woning openstellen voor nieuwsgierige verbouwers?

U vindt alle informatie op www.antwerpen.be/woonwandelingen.