Haii,

Vorige keer…

*Zijn Coen en Mariëtte getrouwd

*zijn Mara en Mieke geboren

*Werd Mariëtte een beetje ziek (of was het iets anders….?)

Okee weet je het weer? Mooi

Lees maar snel verder 8D

Midden in de nacht word Mariëtte wakker met een raar gevoel in haar maag. Opeens voelt ze een schop. ‘ik ben weer zwanger’ fluistert ze tegen zichzelf.

Ze loopt naar de WC. ‘ik hoop dat dit wel een jongen wordt’ zucht ze. ‘het is leuk, maar meer dan drie kinderen hoeft van mij niet persé’

Ze heeft vreselijke trek en maakt even wat te eten.

‘Niet slecht’ mompelt ze tussen twee happen door.

Daarna gaat ze ook nog even douchen. Ze laat het warme water over haar dikke buik glijden en geniet van de verfrissende douche.

Als ze klaar is met douchen kruipt ze weer naast Coen in het lekkere, warme bed.

De volgende morgen gaat Coen naar zijn werk, niet wetend dat hij weer vader word.

Mariëtte wordt na een paar uurtjes slapen ruw uit haar dromen gerukt. De tweeling heeft een vieze luier en dat laten ze duidelijk weten.

Maar Mieke is nog niet tevreden en blijft maar huilen. ‘wat is er dan meiske? Heb je zo’n honger?’ vraagt Mariëtte. Dus loopt ze naar de keuken en geeft Mieke een flesje. Die is daar duidelijk tevreden mee.

Ook Mara laat weten dat ze honger heeft en dus loopt Mariëtte ook met haar naar de keuken. ‘kijk eens meisje’ zegt ze vertederend.

Mariëtte heeft zelf ook erg honger en maakt snel wat boterhammetjes klaar.

Niet veel later komt Coen weer thuis. Hij heeft geen promotie maar zijn werk is wel veel leuker dan het oude. Alle anderen die daar werken bij hem op de afdeling vinden ook dat het niet terecht was.

Binnen gaat hij gezellig bij Mariëtte aan tafel zitten. ‘Hoi lieverd, alles goed?’ vraagt hij. ‘zie je niets aan me?’ Coen’s blik gaat naar haar buik en hij vraagt ‘ben je weer zwanger?’ ‘ja’ zegt Mariëtte enthousiast.

‘dat is geweldig’ zegt Coen en hij pakt Mariëtte’s hand vast. Mariëtte knikt en straalt.

‘Maar nu moet ik even naar de WC’ zegt ze lachend. Als ze op de WC zit zucht ze. ‘Coen is de geweldigste man van de hele wereld’

Ondertussen is Coen naar de kamer van de meisjes gelopen. ‘Ja Mara, vandaag worden jullie alweer groot’ zegt hij tegen het kleine meisje. Hij lacht om zijn kleintje die vrolijk tegen hem brabbelt en dan in slaap valt.

Die avond is het zo ver, de tweeling gaat opgroeien. Coen en Mariëtte staan beiden met een meisje in de armen.

En het duurt niet lang of allebei vangen ze een lieve peuter op.

‘Kaal? Lieve Mara had je niet wat beters uit kunnen kiezen’ lacht Mariëtte.

‘Dit haar is wel leuk maar ook niet alles, en die kleding!’ zegt Coen een beetje grinnikend.

Als de haren en kleding verandert zijn loopt Mariëtte naar Coen toe. ‘Misschien moeten we weer verbouwen. Dan hebben we wat meer ruimte als de baby er is’ zegt ze. ‘dat is een goed idee’ antwoord Coen.

En zo staan ze even later met zijn vieren voor het verbouwde huisje.

Mieke kijkt haar vader moeilijk aan. ‘pappie ik op otje’ zegt ze. ‘Ooh moet je op het potje?’vraagt Coen en hij neemt haar mee naar de kinderkamer.

(sorry van de halve muur :S)

Ook Mara moet nodig maar die heeft er duidelijk geen zin in. Ze doet het liever in haar luier.

En dus verschoont Mariëtte haar.

Als beide meisjes in bed liggen neemt ze een lekker warm bad. ‘hmm daar was ik aan toe’ mompelt ze.

Coen gaat nog even naar zijn meisjes kijken. ‘jullie worden zo snel groot’ fluistert hij.

Daarna stapt hij gelukkig in bed.

Niet veel later stapt ook Mariëtte in bed.

Maar niet veel later word Coen weer wakker door zachtjes gejammer. Mieke is wakker geworden en heeft een schone luier nodig.

Coen stopt haar zachtjes lachend in bad. ‘Zo kleine meid. Had jij geen zin om op je vader te wachten tot hij je naar je potje bracht?’ vraagt hij lachend ‘Nee’ antwoord Mieke lief

Als hij Mieke weer naar de kinderkamer brengt ziet hij dat Mara niks nodig heeft. Die vermaakt zichzelf.

Maar beiden laten ze weten dat ze honger hebben en dus zet Coen ze in de kinderstoel. Hij geeft hen allebei een flesje.

Hij beseft dat de meisjes waarschijnlijk helemaal niet moe zijn dus hij kleed ze maar aan.

Aan de andere kant van het huis krijgt Mariëtte weer een flinke trap van de baby.

Moeizaam waggelt ze naar de kinderkamer waar Coen nog is. Als hij haar ziet loopt hij naar haar toe en wrijft over haar buikje. ‘Doe jij wel voorzichtig met je mooie moeder?’ vraagt hij. Mariëtte lacht.

Samen kijken ze met een lach op hun gezicht naar de tweeling, die ondertussen aan het tekenen is. Mara stopt peinzend een krijtje in haar mond.

Coen neemt zijn vrouw in zijn armen. ‘ik hou van je’ fluistert hij in haar oor. ‘ik ook van jou’ fluistert ze terug.

Daarna volgen er een paar weken met veel op het potje zitten voor de peuters.

En natuurlijk genoeg slaap.

Een paar weken later, als Coen met Mara praten aan het oefenen is, voelt Mariëtte plotseling pijnlijke steken in haar buik. ‘Coen de baby komt’ zegt ze met overslaande stem.

‘lieverd kan ik wat voor je doen? Moet ik iemand bellen?’ ratelt Coen. ‘Je kan je mond houden’ snauwt Mariëtte.

Maar even later is alle boosheid weer weg en heeft ze een lief meisje in haar armen. ‘welkom kleine Julia’ fluistert ze. ‘Weer een meisje?’ vraagt Coen. Mariëtte knikt en zegt ‘hou haar even vast wil je?’ ‘w.. Weer een tweeling?’ vraagt Coen. Weer knikt ze.

En even later heeft ze nog een klein meisje in haar armen. ‘Welkom lieve Donna’ zegt ze. ‘Wauw, al onze kinderen lijken wel klonen van jou maar dan als meisje’ lacht ze.

(Aargh, nu moet ik nóg een kindje krijgen maar dat van die klonen is echt zo )

Ondertussen zit de oudste tweeling een beetje bang in hun eetstoel.

Maar als de andere twee meisjes in de wieg liggen worden zij door hun ouders meegenomen om te kijken naar hun zusjes. ‘Kijk meisjes, nu zijn jullie grote zussen’ zegt Mariëtte lachend. ‘Ote ussen’ zeggen de meisjes. Daarna worden ook zij in de wieg gelegd.

Als alle meiden op bed liggen hebben Coen en Mariëtte weer wat tijd voor zichzelf. En die gebruiken ze goed.

En niet alleen boven de dekens…

Pas laat op de avond vallen ze tegen elkaar aan in slaap.

Er volgt lastige tijd voor Mariëtte. Coen moet werken en zij moet 2 tweelingen verzorgen als hij er niet is. Ze moet flesjes geven, zindelijk maken, leren lopen en praten en nog meer dingen. En dan wil de oudste tweeling ook niet echt meewerken.

Zuchtend staat ze de luier van Donna te verschonen. Ondertussen is Mara naast de commode in bed aan het zingen. ‘Mara hou op’ snauwt Mariëtte. Mara schrikt en gaat huilen. Daarna zet ze de oudste twee in de kinderstoel met een kommetje pap. ‘ik moet even gaan liggen, het word me te veel’

Verschrikt kijkt Coen rond in de woonkamer. Wat hij daar ziet is een gillende tweeling in de kinderstoelen. ‘Pappie, ikke moe en Maar ook’ snikt Mieke.

Snel haalt hij haar uit de stoel. Het kleine meisje drukt haar hoofdje in zijn nek. ‘het is al goed Mieke’ fluistert Coen. Snel legt hij de tweeling in bed en dan gaat hij op zoek naar Mariëtte.

Hij vind haar in de slaapkamer in een diepe slaap. Bezorgd gaat hij naast haar liggen.

Een paar minuten later schrikt Mariëtte wakker. ‘Mieke! Mara!’ roept ze. ‘rustig maar, ze slapen’ sust Coen haar.

Huilend valt ze in zijn armen. ‘ik..’ snikt ze ‘ik kon niet meer’ ‘rustig het is al goed’ troost Coen haar. Mariëtte knikt. ‘misschien moeten we een schoonmaker inhuren? Dan hoeven we dat al niet meer te doen’ vraagt Coen. Weer knikt Mariëtte.

En terwijl Coen een schoonmaak bedrijf belt verschoont Mariëtte de luiers van de jongste tweeling.

De oudste twee zijn uit de wieg gehaald. Mara loopt langs het potje en daarna gaat ze naar de speeltafel. ‘blokketore bouwen’ roept ze naar haar zusje die terug roept ‘ikke ook zo’

‘maar eerst op het potje’ zegt Coen lachend. ‘oké’ zegt Mieke vrolijk.

Maar van spelen komt niet veel want hun oogjes vallen bijna dicht dus stopt Coen ze in bed.

Mariëtte neemt even een lekker warm bad en hoort de kleine meisjes een tijdje babbelen totdat ze in slaap vallen. Ze moet lachen. “ik heb vier geweldige dochters en een geweldige man” denkt ze.

Coen gaat lekker met Donna spelen. ‘wie is mijn meisje dan?’ vraagt hij. ‘Ikke pappie. Ikke’ zegt Mara lachend. ‘boef!’ roept Coen.

Hij legt haar terug in de wieg en ruimt de blokjes van Mara op.

Daarna stapt hij samen met Mariëtte in bed. Uitgeput van de inspannende dag.

Een paar dagen later word Mieke om half zeven wakker. Ze blijft braaf zachtjes want ze wil niet dat haar pappa en mamma boos worden.

Mara daarentegen wil gelijk uit haar bed. ‘Pappie! Mammie!’ gilt ze. Gelijk zijn Julia en Donna wakker en beginnen te huilen van angst. ‘Mara verdomme’ Coen loopt stampend de kinderkamer in. ‘het is dat je jarig bent!’ bang kruipt Mara naar de achterkant van haar bedje. Ondertussen gaa Mariëtte naar haar werk toe.

Hij zet de oudste tweeling in de kinderstoelen. Mara kan niet wachten op haar eten en begint gelijk te gillen. ‘Mara wat mankeert jou?’ vraagt Coen boos. ‘Eerst krijgen Julia en Donna hun flesje en dan krijgen jullie’. Gelukkig kan Mieke wel wachten en ze zegt lief ‘oké pappie’

Coen wacht geduldig tot zijn jongste dochtertje, Donna, haar flesje leeg heeft en legt haar dan weer in haar wiegje. Ook geeft hij Julia een flesje.

Ondertussen komt Mariëtte thuis met een leuk nieuwtje. Ze is weer zwanger. ‘Halloo ik ben er weer!’ ‘hoi schat. Ben je weer zwanger?’ vraagt Coen ongelovig. Mariëtte knikt.

Die avond staat iedereen om Mara heen te kijken hoe ze opgroeit.

Even weet ze niet wat ze moet doen maar dan voelt ze een tinteling in haar benen en springt ze omhoog. Hyper komt ze neer ‘Wauw ik ben groot!’ roept ze. ‘Nu Mieke nog!’

Later staat Coen met Mieke voor de taart. ‘kom meisje, blaas ze maar uit’ zegt hij. ‘Kom op Miek, het is leuk!’ gilt Mara.

En zo staat er na een tijdje nog een kind in de kamer. ‘Vet! Je had gelijk Maar!’ roept Mieke. ‘komen jullie mee naar buiten? Dan word het huis verbouwd’ vraagt Coen. ‘Ja pap’ roepen ze in koor. Gelijk liggen ze in een deuk.

Ze geven elkaar een knuffel en lopen dan met hun ouders en zusjes naar buiten.

Even later staan ze voor het nieuwe huis. ‘kom we gaan andere kleren aan doen!’ zegt Mieke tegen Mara. ‘Jaaa’ zegt ze. ‘komen jullie wel zo weer naar beneden? Julia en Donna gaan ook opgroeien.’ zegt Coen tegen de meisjes ‘Ja pappa’ zeggen die in koor en giechelend lopen ze naar binnen.

Als Mieke zich heeft omgekleed loopt ze naar de kamer van Mara. ‘Haha, onze kleren lijken op elkaar’ lacht ze. Mara grinnikt. ‘kom, dan gaan we naar Julia en Donna!’

Even later staan Coen en Mariëtte samen bij de taarten. ‘Go Julia!’ roept Mieke en daar tussendoor roept Mara ‘Hup Donna!’ ze maken samen vreselijk veel kabaal. Hun ouders lachen.

Even later hebben Coen en Mariëtte beiden een schattige peuter in hun armen. Donna lacht vrolijk naar haar vader. ‘Dada!’ roept ze.

Mariëtte neemt beiden meisjes mee naar de badkamer voor ander haar. Daarna loopt ze met ze naar boven voor andere kleren.

Even later zitten er vier meisjes aan de speeltafel in de kinderkamer. Mariëtte lacht als ze er naar kijkt. Mieke en Mara kijken elkaar aan en giechelen als Donna een krijtje in haar mond stopt.

Het spijt me meisjes maar Donna en Julia moeten echt naar bed en jullie ook. ‘Maar mam! Het is morgen zaterdag!’ protesteren Mieke en Mara. ‘Alsnog het is al half elf dus hup hup naar bed!’

Ook Mariëtte en Coen gaan naar bed en een uur later is het helemaal stil in het huis.

Maar helaas niet voor lang want Julia en Donna hebben genoeg slaap gehad en willen er meteen weer uit. Zuchtend stapt Coen uit bed en loopt hij naar de kinderkamer.

Hij gaat even met Donna woordjes leren. “dat kan nu toch makkelijk” denkt hij.

Een uur later legt hij Julia en Donna weer in bed want ze zijn weer vreselijk moe. ‘Tuste pappie’ mompelt Donna nog voordat ze in slaap valt.

Hij hoort dat Mara wakker is en loopt naar haar kamertje toe. ‘Goedemorgen meisje’ zegt hij vrolijk ‘Hoi pappa!’ zegt Mara.

Mieke komt ook de kamer van Mara in. ‘Goeiemorgen Maar!’ roept ze. ‘Jij ook’ lacht Mara.

‘Ik ga even douchen’ zeg Mieke en ze loopt naar beneden.

Als haar vader en zusje weg zijn staart Mara peinzend uit het raam. “wat als ze ons niet mogen? Misschien vinden ze ons wel dom omdat we tweeling zijn” denkt ze. Ze schrikt op als ze een klein gilletje hoort uit de kamer van haar ouders.

‘Goedemorgen mam’ zegt ze vrolijk als ze de kamer van haar ouders in komt.

‘Wauw, je hebt echt al een hele dikke buik.’ ‘Ja en daar zit jou nieuwe broertje of zusje in’ zegt Mariëtte lachend. ‘Mijn nieuwe broertje’ zegt Mara vastbesloten ‘dat voel ik gewoon’ lacht ze. Mariëtte lacht mee. ‘kom, dan gaan we ontbijten’

Als ze beneden komen zit Mieke TV te kijken. Mara gaat naast haar zitten. Ze kijken een serie totdat hun moeder zegt ‘het eten is klaar’

CoenMariëtte

Mara Mieke Donna Julia

Stamboom 10G Wouderveen op 4 April 2010