10G. Slijper ; Nieuwe start, nieuwe kansen?

Met een brede grijns van oor tot oor komt Freek uit zijn werk.

Het is hem gelukt! Het is hem gewoon gelukt.

Welllaan 2

Even dat jullie het weten, ik heb nog NOOIT een levenswens vervult. Niet eens met codes :$

Ik was echt net zo blij toen hij thuiskwam. xD

Die avond was er natuurlijk een feestje voor Freeks behaalde wens. Carol was bang dat de kinderen de volgende ochtend veel te moe voor school zouden zijn.

Gelukkig werd de familie de volgende ochtend gebeld met het bericht dat er sneeuwvrij was.

En hoewel Carol en Freek gewoon naar hun werk moesten, wisten Stijn en Manuela zich best te vermaken.

‘Kijk Stijn! Het is een kwaadaardige sneeuwpop.’ Zegt Manuela lachend als ze haar sneeuwpop af heeft.

‘Wacht maar zusje, mijn sneeuwpop word veel mooier!’ Zegt Stijn grappend.

‘Dan word die van mij nog mooier!’ Zegt Manuela beslist terwijl ze een nieuwe bal begint te maken.

‘Zo, die van mij is af.’ Zegt Stijn tevreden.

‘Ik ga denk ik maar naar binnen.’ Zegt hij tegen zijn zusje.

‘Het is best koud hierbuiten.’

Snel loopt hij het warme huis weer binnen.

‘Als jij het ook koud hebt moet je wel naar binnen komen hoor.’ Waarschuwt hij zijn zusje.

‘Jaja. Doe maar weer volwassen.’ Zegt ze terwijl ze haar tong uit steekt.

Maar als ze haar tweede sneeuwpop ook af heeft, moet ze toegeven dat het best koud is buiten.

‘Toch maar naar binnen.’ Mompelt ze.

En terwijl Manuela lekker haar warme bedje in kruipt, blijven de sneeuwpoppen buiten in de kou.

Stijn heeft voor zichzelf een lekker broodje hamburger gemaakt.

Stiekem hoopt hij dat het vanacht weer gaat sneeuwen.

Zo’n dag sneeuwvrij bevalt hem wel.

‘Alsjeblieft pap? Mag het?’ Vraagt Belle met een pruillipje.

Hoofdhuis

‘Ik snap alleen niet waarom.. Wat is er mis met het huis?’ Vraagt Mika met opgetrokken wenkbrauw.

‘Het is zo... Zo saai.’ Zegt Belle dan maar.

‘Zeg nou maar ja Mika.’ Zegt Marsha met een knipoog naar haar dochter.

‘Het huis kan inderdaad wel een verbouwing gebruiken.’ Zegt ze dan meer tegen Belle.

‘Jullie spannen samen is het niet?’ Vraagt Mika dan.

Als hij geen antwoord krijgt slaakt hij een diepe zucht.

‘Goed dan. Alleen als jij het regelt!’ Zegt hij tegen Belle.

Met een glimlach eten ze met zijn drieën verder.

En dit is het verbouwde ‘huisje’.

Nee, ik kan niet bouwen, maar ik heb mijn best gedaan.. 8D

Dit is de begane grond... Met binnen zwembad

En ja idd ze hebben bijna geen geld meer, maar alle nodige dingen zijn er hoor. 0-)

En daarom is het ook nog zo kaal.. En zitten de kids allemaal bij elkaar op een kamer. xD

Ik had geen geld meer om alle kamers te behangen enzo.. :$

Ik hoop eigenlijk dat Alwin veel geld heeft. ;$

‘Ik moet toegeven Belle, het huis is nu erg groot. Hier kunnen de Slijpertjes nog wel wat generaties mee door.’ Zegt hij met een knipoog.

‘Ik zei het toch.’ Zegt Marsha lachend om het enthousiasme van haar man.

‘Vooral het binnenzwembad is cool.’ Zegt Yentel die ook aan tafel zit.

Lachend kijkt ze haar vader en moeder aan.

Op dit moment was ze best trots op zichzelf.

Ookal waren nog lang niet alle kamers ingericht.

Even later liggen Mika en Marsha op hun nieuwe bed in hun nieuwe kamer.

‘Ik moet toegeven dat ik het veel leuker vind dan ik had gedacht.’

‘Weet ik, jij bent een man van tradities.’ Zegt Marsha grappend.

‘Zullen we ons nieuwe bed dan maar even inwijden?’ Vraagt Mika met een ondeugende blik in zijn ogen.

Niet veel later liggen de twee al onder de dekens dikke lol te hebben.

Terwijl Belle eenzaam in haar nieuwe slaapkamer ligt te slapen.

De volgende morgen staat er al heel vroeg een carpool voor het huis.

Belle heeft besloten een baantje in het leger te nemen, zodat er toch wat geld binnenstroomt.

Als ze ‘s middags weer thuis komt rent ze meteen naar de telefoon.Ze was meteen ontslagen omdat ze een verkeerde keuze had gemaakt.Snel toetst ze het nummer van Alwin in.

-Dat ze ontslagen is is niet eens mijn schuld :O De computer heeft blijkbaar een bug ofzo :’( -

Jammer genoeg kan Alwin niet langskomen.

Wel hangen de twee verloofden de hele middag aan de telefoon.

Zuchtend warmt ze een kopje groentesoep van haar moeder op.

Volwassen zijn was blijkbaar niet alleen maar leuk.

Ze stopt het kommetje in de vaatwasser.

Ze besluit dat ze maar beter weer een nieuwe baan kan zoeken.

‘Gaat het wel Bell?’ Vraagt Melanie vanachter haar boek.

‘Ik zoek een baan.’ Mompelt Belle tegen de krant.

Ze vind een vacature en regelt meteen een solicitatie gesprek.

‘Gelukt?’ Vraagt Melanie.

‘Ja.. Gelukkig wel.’ Verzucht Belle.

Die avond begint ze maar aan het avondeten.

Ze zou pas de volgende morgen kunnen beginnen.

Ze vind het heerlijk om moedertje te spelen.Maar het liefst zou ze gewoon al moeder zijn.

‘Is er iets Bell?’ Vraagt Mika haar als hij zijn bord opruimt.

‘Nmmeeh.’ Smakt Belle.

‘Belle, je bent mijn dochter. Ik zie dat er iets dwarszit.’

‘Het is gewoon... Ik kan gewoon niet wachten tot Alwin hier is.’ Zucht ze.

‘Daar zul je toch nog even op moeten wachten meisje.’ Zegt Mika.

‘Weet ik.’ Mompelt Belle terwijl ze in haar spaghettii port.

‘Ik ga douchen.’ Zegt hij met een ietwat trieste blik op zijn dochter.

De volgende morgen word ze inderdaad opgehaald.

Om 3 uur ‘s morgens.

‘Van die werktijden moet ik in ieder geval af.’ Moppert ze.

‘s Morgens om 7 uur staat de schoolbus alweer de wachten op alle kinderen uit het huis.

Die middag heeft Yentel Rafaël weer megenomen.

Niet dat ze hem uitgenodigt had. Hij had zichzelf gewoon uitgenodigt.

‘Het spijt me maar je moet echt weer weg.’ Zegt Yentel verontschuldigend.

‘Huiswerk weet je wel.’ Zegt ze als Rafaël haar met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt.

Een uurtje later komt de schoolbus van de basisschool aangereden.

Justin heeft vandaag zijn nichtje meegenomen.

‘Ik zei toch dat de speeltuin groot was.’ Zegt hij trots als ze in de tuin staan.

‘Ja inderdaad! Maar dat komt ook omdat ik helemaal geen speeltuin heb thuis.’ Zegt ze met een pruillipje.

‘Daarvoor heb je mij toch?’ Vraagt Justin lachend.

Dan geven ze elkaar een dikke knuffel.

‘Kom..’ Zegt Justin terwijl hij zelf op het draaiding stapt.

‘We zijn hier niet om alleen stil te staan.

Samen beginnen ze met de speeltoestellen te spelen.

Even later gaat de tuindeur open en komt Anne naar buiten.

‘Mag ik meedoen?’ Vraagt ze aan Justin die nog steeds hard rondjes draait.

‘Tuurlijk! Gezellig.’

En vrolijk begint Anne mee te spelen.

Zij heeft eigenlijk niet echt vriendjes of vriendinnetjes op school.

Justin is haar enige vriend.

Na een tijd gespeeld te hebben, zegt Manuela dat ze toch echt naar huis moet.

Snel geven zij en Justin elkaar een laatste knuffel, en zwaait ze nog even naar Anne.

- Echt waar, als ze geen neef een nicht waren --) -

Belle komt net thuis als Manuela weggaat.

Met een grote glimlach loopt ze het huis in om iedereen te vertellen van haar promotie.

De volgende morgen zitten Melanie en Marsha aan tafel.

Vandaag is de grote dag voor Melanie.

‘Mam?’ Vraagt ze zachtjes.

‘Ik ben best wel... Ik weet niet goed of..’ Melanie stopt met praten en staart naar haar bord.

‘Is er iets mis.’ Vraagt Marhsa voorzichtig.

‘Ik vraag me gewoon af.. Hoe het met Olaf en mij zal gaan. Veel relaties komen tot een eind als het werkelijk zover is om te gaan samenwonen. Ik vraag me nou af of dat ook voor Olaf en mij geld.’

‘Hoe kom je daar nou bij? Als je werkelijk geloofd in je relatie dan komt het goed. Als je begint te twijfelen, dan zit er meestal iets mis. Geloof je dat er iets mis zit tussen jou en Olaf?’

Ze schud van nee. Om verdere vragen te ontwijken, neemt ze snel een hap van haar cracker.

Het komt wel goed. Denkt ze in zichzelf.

Ook Anne en Justin hebben die morgen een serieus gesprek.

‘Zeg Justin, laat je me niet alleen als je bent opgegroeid?’ Vraagt Anne twijfelend.

‘Maar natuurlijk niet! En trouwens, morgen groei jij ook alweer op.’ Zegt hij lachend.

Als hij het sippe gezichtje van zijn zusje ziet spreekt hij snel nog wat bemoedigende woorden.

‘Ik beloof je dat ik je niet zal laten stikken.’ Zegt hij terwijl hij twee vingers opsteekt.

Hij ziet hoe het gezicht van zijn zusje opklaart.

‘Maar ik ga dit potje wel winnen!’ Zegt hij lachend om de aandacht weer bij het spelletje te trekken.

Belle laat die morgen het bad vol lopen.

Vandaag was de dag. Vanavond zou Melanie opgroeien en dan zou Alwin eindelijk bij haar kunnen intrekken.

Langzaam laat ze zich in het stomende bad zakken.

Opeens voelt ze zich schuldig tegenover Melanie.. Alsof ze haar weg wil hebben.

Terwijl iedereen druk bezig is met zijn uhh.. bezigheden, komt er een vreemde vrouw met een vuilniszak aangelopen.

Ze opend de vuilniszak en laat een cadeautje achter voor de familie.

Maar wanneer Belle’s werkauto arriveert, heeft Belle helemaal niks in de gaten. Ze loopt zo langs de rare lamp heen.

‘Morgen.’ Begroet ze de chaffeur.

Dan rijd de auto weg.

Degene die de lamp wél opmerkt, is Joyce.

Zij was als een echte populairiteits sim een praatje aan het maken met de postbode.

Ze zet de lamp binnen.

Meer kan ze er ook niet mee doen, want de schoolbus is alweer gearriveert.

Een uurtje later is het ook tijd voor Mika en Marsha om te vertrekken. Ze zien de lamp niet eens staan. Beide hopen ze een belangrijke promotie te krijgen vandaag...

Om 1 uur ‘s middags komt de schoolbus alweer aangereden.

Met zijn drieën lopen ze naar binnen.Yentel is de eerste die de lamp ziet.‘Wat is dat?’ Vraagt ze over haar schouder aan Melanie, die haar schouder ophaalt.‘Ik vond hem in de tuin..’ Zegt Joyce vanuit de badkamer.

Als ze de lamp wil oppakken om hem te bekijken, schrikt ze zich dood. Direct toen ze hem aanraakte, begon de lamp te bewegen.

Met open mond kijkt ze naar de paarse rook die uit de lamp komt.

Verbaasd kijkt ze naar twee ogen die haar aanstaren.

‘Wat ben jij?’ Vraagt ze geschokt.

‘Ik ben een geest natuurlijk.’ Zegt de geest verveeld terwijl hij zijn nagels bestudeert.

‘Je hebt drie wensen mijn meesteres.’

Hmm... Meesteres. Dat staat haar wel aan. Net als ze een wens wil doen, bedenkt ze zich. Nee, de wensen zouden voor haar ouders zijn. Dat was wel zo eerlijk.‘Uhm, ik heb nu niks nodig. Kun je later terugkomen?’ Vraagt ze bedenkzaam terwijl ze naar de lamp tuurt.De geest knikt met zijn hoofd en verdwijnt dan weer in de lamp.

Net op dat moment komt de carpool van Mika en Marsha aan.Beiden zijn in een geweldig humeur.Ze hebben allebei de top van hun carierre gehaald.

‘Het is ons gelukt!’ Roept hij trots voordat hij snel zijn vrouw tegen zich aan drukt en een zoen op haar lippen geeft.‘Het is dan wel niet onze levenswens, dit voelt gewoon geweldig!’ Roept hij blij.Marsha kijkt hem lachend aan terwijl ze met haar hoofd schud.

Hand in hand lopen ze het huis in.

Daar zit Melanie met haar huiswerk.

‘Pap, ik geloof dat er iets is dat je moet zien.’

Ze geeft een knikje naar de lamp.

Met opgetrokken wenkbrauw wrijft hij over de lamp.

Geschrokken doet hij een stapje achteruit.

‘Noem u wens mijn meester.’ Zegt de geest terwijl hij zijn armen over elkaar slaat.

‘Mijn wens? Nouja, wat geld zou welkom zijn nu na de verbouwing.’

‘Geld voor mijn meester.’ Zegt de geest alleen.

Onwillekeurig kijkt hij naar zijn handen. Hij voelt een vreemde tinteling als de geest met zijn vingers knipt. Toch ziet hij geen geld.

‘Achteruit.’ Zegt de geest kalmpjes.

Vragend zet Mika een stap achteruit.

De bedoeling word duidelijk, wanneer een grote zak met geld voor hem neer ploft.

‘Wauw! Bedankt.’ Roept Mika terwijl hij in de zak begint te graaien.

Dan loopt hij terug naar Marsha die alles van een afstandje bekeken heeft.

‘Nu hebben we geld om alle kamers goed in te richten.’ Zegt Mika blij.

Belle komt op dat moment ook thuis. Weer met promotie.

Snel stapt ze onder de douche om die vislucht van zich af te douchen.

Even later staat Justin als eerste voor zijn taart.

‘Schiet op Mel!! Straks is het al tijd en hebben we nog geen taart gehad.’ Roept hij enthousiast.

Lachend snelt ze naar haar taart.

‘Nou broertje, wie gaat er als eerst?’ Vraagt ze.

‘Tegelijk!’ Roept hij keihard.

Meteen blaast hij zijn kaarsjes uit.

‘Ho ho! Dat is niet tegelijk.’ Lacht Melanie terwijl ze ook snel haar kaarsjes uitblaast.

Dan beginnen bij allebei de bekende kriebeld in hun tenen.

En al snel komen ze allebei op de grond terecht.

Justin als tiener, en Melanie als een jonge vrouw.

Nadat Justin andere kleren heeft aangetrokken, kruipt hij snel zijn bed in.

Melanie daarintegen, wacht beneden op de taxi die haar straks komt ophalen.

Ze luistert naar het telefoongesprek van haar zus.

‘Dit is het antwoord apparaat van Alwin. Ik ben er even niet, maar spreek een bericht in als je wil.’Verbaasd legt Belle de hoorn op de haak.Op zo’n belangrijke avond ga je toch niet weg?

- En bedankt Alwin -.-’ Ik heb het van te voren helemaal gepland, hij besluit er niet te zijn.-

‘Wat is er?’ Vraagt Melanie vanachter de krant. ‘Alwin is er niet.’ Mompelt Belle gefrustreert.

‘Dan bel je hem morgen toch?’ Vraagt Melanie kalm.

‘Hé zus, ga je me niet missen?’ Vraagt Melanie plagend terwijl ze opstaat.

‘Natuurlijk wel!’ Zegt Belle terwijl ze Melanie een knuffel geeft.

‘Sorry, ik was ze bezig met mezelf.’

Na veel geknuffel en gezoen, moet Melanie toch echt de taxi in die buiten al bijna 20 minuten staat te toeteren.

Tuurlijk zou ze iedereen missen, maar eindelijk kon ze aan haar eigen leven beginnen.

Ja, meer over Melanie pas in de volgende update.. Ja ik ben heel gemeen. --)

Bekijk het van de blije kant: Hoe meer zin ik heb om verder te gaan, hoe eerder jullie meer te weten komen. 0-)