Een weekend weg met de vereniging de Zuiderzee

Op 25 juni 2016 om tien uur gaan een aantal boten van de vereniging door de Schellingwouderbrug. Op naar ons jaarlijkse gezamenlijke weekend weg. Van de organisatie hebben wij twee papieren meegekregen. Eén met opdrachten en éen met een mooi verhaal waar wij de namen van de boten die in de haven liggen moeten herkennen. Een moeilijke opdracht zo als later bleek. We gingen ver weg

en het was enig.De tocht was zeer relaxed en de zoekopdracht humorvol. Wij sluiten ons bij het schrijven van het reisverslag aan bij de sfeer van het verhaal.

Als eerste wanen wij ons na het passeren van de brug in een warme vruchtbare schoot. De elektrische gespannen sferen zijn duidelijk voelbaar. Wij gaan op avontuur.

Al drijvend passeren wij een paar prachtig imposante Dukdalven. Op éen zit een Aalsscholver te zonnen. Geen tijd om te vissen, maar wel zijn goede oor gericht op de verhalen van, “de Heilige” “de Vogel”en het ”Klein modemerk”, die dit weekend organiseren. Dit gaat een heel avontuur worden dat ons zeker gaat boeien.

Paul heeft een fascinatie en aantrekkingskracht voor boeien!! Mij boeit het niet zo, totdat we er rakelings langsscheren. Boem is ho en blauw wordt groen. Het levert keer op keer een boeiende conversatie op.

Volgens de organisatie varen we geen Zeilwedstrijd. Dat hebben jullie fantastisch gepland!!

Al dobberend gebruikmakend van de motor glijdt langzaam vuurtoreneiland aan ons voorbij. Als fanatiek zeilfanaat schiet mij de gedachten ‘ Oh was ik maar bij moeder thuis gebleven' door het hoofd. Heel even maar. Mijn

gedachten worden gehoord!!

Even later passeert ons aan bakboordzijde een stenen huis. Het blijft een boeiend fenomeen. In volle vaart glijdt het aan ons voorbij. Jaloerse blikken werpen wij het na.

Bij boei P 10 hadden we op 190 graden de toren van Ransdorp in het vizier.

Even later passeren we opnieuw een Dukdalf. Dit keer is het echter een varende. De pracht van Jan en Ger.Dichtbij elkaar varen we een tijdje met elkaar op.

In de verte vaart de ‘Zonnenbloem'. Bij hun zit de vaart er behoorlijk in.Even voelen wij het te kort aan wind als een enorme handicap.

Langzaam komen we langszij van de Charlie. Met een zonnetje erop leverde dat mooie plaatjes op.

Aangekomen bij de rood groene boei is de opdracht: fotografeer het schip dat voor je vaart. Op dat moment is het de Charlie.

Boei 14, 12, 10; wie niet weg is is gezien!! Jullie flikten het allemaal! Wij hebben niemand meer gezien. Zelfs niet als stipjes aan de horizon. Dat komt omdat Paul denkt dat de Marmara, die achter ons vaart ook mee doet.

Hij bleef wat achter bij de rest en wij willen in de buurt blijven.

Het lijkt hier wel ter land ter lucht en in de zee. Boven ons vliegt heel laag een watervliegtuig.

Langzaam verstilt het IJsselmeer. Wolken melden zich en schuiven voor de zon Mister “Klein modemerk” belt. Hij wil weten waar wij zijn. Hij vertelt ons dat de Marmara niet mee doet.

OOOO….

Op Volle kracht varen we richting Blok van K(n)uffelen.

Waar we “Galant” ontvangen werden voor de sluis.

Na even zoeken vindt Paul de knop en… Sesam open U. We kunnen de sluis in. Door de 5 meter hoogte verschil die we moeten overbruggen hebben we genoeg tijd om ons te verwonderen over de mooie details in de sluis.

Langzaam zakken we en gaat de sluisdeur aan de andere kant open. Als je denkt dat je gelijk door kunt varen als de sluisdeuren open zijn kom je flink bedrogen uit.

Nog even geduld voor de brug……..

Maar dan varen we het paradijs binnen. Prachtig water groen omzoomt. Je waant je even helemaal alleen op de wereld. Wat een intense rust!! Het weekend kan nu al niet meer stuk. En het moet nog beginnen!

Opnieuw moeten we door een brug, dit keer een aller schattigst klein houten bruggetje. Een brug met een ware uitdaging.

We moeten hem zelf bedienen met een knop die op een paal in het water zit. Onze behendigheid wordt nu getest. Een soort van ringsteken.

Maar er is publiek! Pim en zijn kleine vriendin verwelkomen ons.

Na de brug zien we een koppel zwanen met hun jongen in het gras. Dan zijn we er bijna. De druppels regen de we voelen veranderen in een gestaag buitje als we een maal aangelegd hebben.

Even later wordt het gelukkig weer droog. Voor de rest van de avond blijft het dat. Een fantastisch goed georganiseerde en overheerlijke BBQ stond er weer voor ons klaar. We hebben allen zitten smullen. En de drank vloeide overdadig. We kwamen niets te kort.

Na het eten haalde Pim zijn aardappelkanon uit het vooronder. Na het verwijderen

van de spinnenwebben pasten de aardappels er weer in. Even wat haarlak…….

Aansteker erbij en WOEFFFF…Spannend!

Het bewijs ligt er. Grote mensen kunnen en weten het niet altijd beter dan de kinderen! Na een poging van een volwassenen, op zoek naar de deksel. Volgend jaar nieuwe kansen.Wat we later in de gaten kregen waren de koeien die zich uit nieuwsgierigheid aan de overkant bij het water kwamen melden.

‘Wat zijn die malloten nu aan het doen??” Sorry koeien en honden voor de overlast. Maar wat hebben de kinderen genoten. Daarmee bedoel ik ook de

“grote kinderen”.

.

Het is wel koud en al snel worden de vuren aangestoken. Wat ons naast warmte ook een gezellige sfeer bracht. Gezellig gekletst. Een paar zijn zo verstandig om dekens te halen. Hun voorbeeld wordt al snel gevolgd.

De volgende ochtend zijn wij niet de enige die palaver hadden.

De prijsuitreiking.

Gedeelde prijzen bij de koffie.

Mooier dan dit kunnen we het weekend niet afsluiten.

Jan, Ralph en Pim dank voor de fantastische organisatie. Allemaal bedankt voor jullie gezellige aanwezigheid. Wij weten wat wij volgend jaar niet willen missen.

Diegene die er niet bij konden zijn dit jaar roep ik op om allen volgend jaar te komen. Neem vooral je kinderen en kleinkinderen mee. Ze zullen net als de kinderen dit jaar enorm genieten. En zeg nu eerlijk hun blije koppies daar doe je het toch voor, die wil je niet missen. Ik durf jullie volgend jaar een onvergetelijk

weekend te garanderen!! Ik steek mijn hand er voor in het vuur dat er volgend jaar weer een knal weekend zal worden georganiseerd. Daar zijn deze drie kanjers namelijk goed in!

Reisverslag van de Violetta