í ðde uitgave van Beeldig Hof ter Saksen Beveren LE ......Bij de fiches hoort één kinderkrant...
Transcript of í ðde uitgave van Beeldig Hof ter Saksen Beveren LE ......Bij de fiches hoort één kinderkrant...
14de uitgave van Beeldig Hof ter Saksen Beveren
LE NOUVEL OBSERVATEUR
28 mei 24 september 2017 | parking & ingang: Zandstraat 167 Beveren
INFOFICHES BIJ DE KINDERKRANT
LE NOUVEL OBSERVATEUR is de
14de editie van BEELDIG HOF TER
SAKSEN, een beeldententoonstelling die
elke twee jaar in het park Hof ter
Saksen georganiseerd wordt. Zowel
parken als tentoonstellingen stellen
eigen regels aan hun bezoekers dus bij
een tentoonstelling in een park gelden
de regels voor een tentoonstelling én de
regels van het park.
Als je deze tentoonstelling
bezoekt, ben je te gast in het park. Dit
park heeft zijn eigen bewoners, het is
een thuis voor verschillende dieren en
planten. Respecteer dat, pluk geen
bloemen maar ook geen blaadjes of
twijgjes. Wees rustig, maak geen
lawaai en als je konijnen, egels,
vlinders, bijen, kevers, spinnen of
andere dieren of insecten ziet, bedenk
dan dat jij een gast bent in hun domein,
stoor hen niet en laat geen afval achter!
Respecteer ook de beelden in de
tentoonstelling. Je mag ze wel
aanraken, voelen uit welk materiaal ze
gemaakt werden, maar het is niet de
bedoeling dat je op de beelden kruipt,
er tegenaan leunt en zeker niet dat je ze
beschadigt.
2
De titel van deze tentoonstelling is
LE NOUVEL OBSERVATEUR.
Begrijp je de titel?
LE NOUVEL OBSERVATEUR is
Frans voor ‘De nieuwe waarnemer’, de
nieuwe kijker als je wil. Die nieuwe
kijker ben jij. Jij gaat in het park op
zoek naar de kunstwerken en probeert
die met nieuwe ogen te bekijken.
Hoe komen die kunstwerken in het
park?
Twaalf vrienden, allemaal
kunstenaars zetten hun favoriete plek in
Hof ter Saksen extra in de verf. Ieder
van hen doet dat op heel eigen wijze, in
zijn (of haar) eigen taal: een voorwerp
op een ongewone plaats, een
afgezaagde tak, een verborgen fontein.
De werken ontdekken, en alle talen
begrijpen kan je alleen door goed te
kijken of te ‘observeren’.
Sommige kunstenaars hadden
reeds een werk gemaakt dat ze in het
park konden plaatsen. Zij moesten het
werk alleen een beetje anders
presenteren omdat het nu in een park
staat en niet in een museum of galerie.
Andere werken werden speciaal voor
deze tentoonstelling gemaakt.
Paul Gees is de hoofdman van de
bende. Hij is niet alleen beeldhouwer.
Jarenlang was hij ook leraar mixed-
media in de opleiding architectuur.
Architectuur en beeldhouwen hebben
veel gemeenschappelijke elementen. Bij
beide kunstvormen gaat het over een
constructie in de ruimte.
Nadat de gemeente Beveren Paul
Gees had gevraagd om een
tentoonstelling in het park Hof ter
Saksen te maken, vroeg hij zijn
vrienden, Koba De Meutter, Karel
Breugelmans, Henk Delabie, Nikolaas
Demoen, Hans Demeulenaere, Gauthier
Oushoorn, Roeland Tweelinckx,
Dimitri Vangrunderbeek, John Van
Oers, Adriaan Verwée en Dirk Zoete
om met één of twee werken deel te
nemen aan die tentoonstelling.
En wat doen échte vrienden dan?
Op de volgende fiche wordt
uitgelegd hoe je best met
deze infofiches aan het
werk gaat.
Bij de fiches hoort één
kinderkrant per persoon.
Het is een doe-krant met
een schatkaart op de
rugzijde.
Naam van de kunstenaar
Titel van het werk, jaartal (waarin het gemaakt werd)
materiaal
Bij elk beeld vind je in dit vak een korte tekst met een beetje
informatie over het werk en de kunstenaar ...
… en over de titel ervan. ?
|#|
Nummer van het beeld. Dit nummer vind je ook terug op je schatkaart en op de info-steen die in de buurt van het beeld ligt. Op elke fiche staat
een foto van het
kunstwerk.
Hier vind je telkens
enkele vragen die je bij
het beeld kan stellen.
Het is leuk om te proberen
deze eerst in groep op te
lossen, nog voor iemand de
uitleg bij het werk leest.
ZO WERKT HET
Voor elk van de beelden in de tentoonstelling is er een fiche
waarop je de volgende dingen terugvindt:
Iedereen krijgt
10/10 !!!
Er zijn GEEN
foute antwoorden,
alleen leuke,
interessante of
grappige weetjes
en ideeën.
Vergeet de
achterzijde niet!
4
Nog even de kunstenaar
en de titel van het werk herhalen
Wie dat wil, kan in dit vak lezen wie het
werk maakte, hoe de kunstenaar op het
idee kwam om het werk te maken en
waarom hij het op deze plek wou zetten.
Hier vind je ook het webadres en een qr-
code naar de website van de kunstenaar
(indien die er een heeft)
Als je zelf op internet verder gaat zoeken,
ontdek je misschien nog veel meer.
ZULLEN WE
STARTEN?
Ben je een speelvogel? Dan kan je hier ‘doe-dingen’, spelletjes of opdrachten
vinden die bij dit beeld bedacht werden.
Bij deze fiches hoort een kinderkrant met een schatkaart, die heb je nodig om
de werken te vinden in het park.
De krant is helemaal van jou, je mag hem gebruiken om in te tekenen en te
schrijven.
Je kan de krant net als deze fiches downloaden van www.tervesten.be
De spelletjes zijn niet verplicht. Lees eerst even wat de opdracht is en bespreek met de groep welke doe-
dingen je leuk vindt.
Wil je een spelletje spelen, lees dan hier
de opdracht.
Vind je de spelletjes superleuk, dan mag je natuurlijk zelf ook nog extra spelletjes
bedenken.
Heb je alle spelletjes geprobeerd of heb je geen zin in de doe-dingen, zoek dan op de schatkaart waar je het volgende
beeld kan vinden.
ZO WERKT HET
Voor elk van de beelden in de tentoonstelling is er een fiche
waarop je de volgende dingen terugvindt:
DIT vak vinden
SPEELVOGELS
vast LEUK.
5
Koba De Meutter
takdrager, 2017 Beuk, losse tak van dezelfde boom, kunststof, rubber
1. Begrijp je de titel van dit kunstwerk? Wie of wat is nu eigenlijk de takdrager?
2. Zou deze tak vanzelf van de boom gevallen zijn? Is deze tak wel van deze boom? Waaraan kan je dat zien?
3. Vind je dat dit werk past in het park?
|1|
Bomen in een dreef als deze zijn als
zuilen, hun takken en bladeren
vormen een dak. Maar bomen
verliezen ook vaak takken. Soms
door een ongeluk, een storm, soms
omdat iemand de boom
beschadigde, uit vandalisme of
omdat het nodig is dat de boom
gesnoeid wordt. Soms lijkt de tak
van een boom op een arm of een
been van een mens.
De tak die je ziet is echt een tak van
deze boom. Het was nodig dat deze
tak gesnoeid werd. Koba De
Meutter wou met haar werk de tak
teruggeven aan de boom.
De titel: takdrager verklaart
zichzelf. Het jaartal na de titel
duidt aan wanneer het werk
gemaakt werd, nu dus. Het werk
werd speciaal voor deze
tentoonstelling gemaakt.
6
Koba De Meutter |
takdrager, 2017
Koba de Meutter werd geboren in 1992
en woont en werkt in Brussel.
Deze kunstenares houdt ervan om
werken te maken in steden, vaak ook in
het buitenland. Daarbij voert ze kleine
acties uit, waarbij ze dingen op het
voetpad achterlaat die anders zijn dan
men zou verwachten. Ze is
nieuwsgierig hoe voorbijgangers zullen
reageren. Omdat wat ze doet na zo’n
actie verdwenen is, maakt ze er foto’s
van als getuige.
Een park is natuurlijk helemaal anders
dan een stad, maar wat ze met deze
beuk in Hof ter Saksen doet, past
helemaal in haar manier van werken.
Curator Paul Gees zocht voor deze
tentoonstelling naar werken die
verband houden met architectuur. In
een gebouw doen zuilen of een
kolommen denken aan bomen.
Koba De Meutter gaat verder in op
deze redenering in takdrager. De boom
is de dragende kracht, gedraagt zich als
een zuil.
Daarnaast verwijst dit werk naar
begrippen als substituut, prothese en
surrogaat, Koba De Meutter zoekt in dit
werk naar de mogelijkheid om iets wat
verloren ging toch te herstellen.
www.kobademeutter.com
Doe-dingen Ga in het park op zoek naar een
gevallen voorwerp (blad, noot, twijgje,veer …). Waar hoort het bij? Bevestig het (in een tekening in je kinderkrant) terug aan datgene waarvan het is afgevallen.
Maak zelf een versje of een liedje waarmee je het gevonden voorwerp terug verbindt met datgene waar het vandaan komt. Schrijf het in je kinderkrant.
Kies een andere titel voor dit kunstwerk.
Kies in jullie groep één persoon die boom gaat spelen, één iemand is de kunstenaar, alle anderen zijn de takken. De boom moet blijven staan. De takken lopen weg. De kunstenaar moeten de takken vangen en naar de boom brengen. Een tak die door de boom of door een tak die met de boom verbonden is, wordt vastgehouden (zelfs met één vinger), mag niet meer weglopen.
Begeleider: maak hier een mooie foto van en mail die naar [email protected] of kleef hem in je kinderkrant.
7
Paul Gees | Stelt, 2017 Cortenstaal, houten balk, steen
1. Is het werk een geheel of bestaat het uit verschillende delen?
2. Bestudeer het kunstwerk goed vanuit alle hoeken. Welk gevoel bekruipt je bij het kijken naar dit kunstwerk? Waarom?
3. Welk van de materialen in het kunstwerk past volgens jou het best bij het park? Waarom?
|2|
Een werk van Paul Gees is
makkelijk te herkennen. De
kunstenaar gebruikt altijd deze drie
materialen:
De balk in cortenstaal (staal
dat beschermd wordt door een
laagje roest) is symbool voor
de constructie, dat wat we
onder controle hebben, wat
ons zekerheid geeft.
Het hout, afkomstig van wat
ooit een boom was, staat voor
wat we kunnen veranderen,
plooien, aanpassen.
De stenen zijn het variabele
element, iets waar we geen
controle over hebben, iets dat
ons kan verrassen.
Paul Gees bouwt spanning op in
zijn werk door een perfect
evenwicht te bereiken. De
toeschouwer krijgt het gevoel dat
het werk zou omvallen of instorten
indien één element ontbreekt.
De titel: Stelt is een woord dat
meerdere betekenissen heeft die
allemaal toepasbaar zijn op dit
werk.
8
Paul Gees | Stelt, 2017
Paul Gees is de curator van deze 14de
editie van de tentoonstelling BEELDIG
HOF TER SAKSEN. De gemeente
Beveren vroeg hem om de kunstenaars
voor deze tentoonstelling te selecteren.
Hij is geboren in 1949 te Aalst en leeft
en werkt in Schoonaarde. Hij studeerde
van 1969 tot 1973 Interieurarchitectuur
aan het toenmalige Sint-Lucasinstituut
te Brussel. Later werd hij leraar
vormstudie, docent beeldende vorming
en docent Mixed Media aan de
architectuurafdeling van dezelfde
school.
Al sedert 1980 verwerkt Paul Gees
natuur en cultuur in zijn werken maar
de link met architectuur blijft steeds
aanwezig. Kenmerkend aan de werken
van Paul Gees is de spanning en het
evenwicht. Wanneer je één element uit
het werk weg denkt, lijkt het evenwicht
volledig verdwenen. De toeschouwer
krijgt daardoor het gevoel dat het
kunstwerk zal omvallen. Maar wees
gerust, alles zit stevig vast.
Paul Gees hergebruikte zijn werk Stelt
dat in 2016 in Jehay opgesteld stond.
Voor LE NOUVEL OBSERVATEUR
bracht hij enkele kleine variaties aan. In
de catalogus van de tentoonstelling
(deze heeft de vorm van een krant en is
beschikbaar in de serre naast de
oranjerie of je kan hem downloaden op
www.tervesten.be/downloads) staan
foto’s van het huidige en van het
oorspronkelijke werk.
Paul Gees houdt ervan om te werken
met de drie basismaterialen van
architectuur: hout, steen en metaal.
Paul Gees heeft geen eigen
website, maar wanneer je zijn naam googelt vind je
informatie over hem op
meerdere websites.
Doe-dingen Haal in gedachten één element uit
het kunstwerk weg en teken in je kinderkrant hoe het er dan zou uitzien.
Bedenk zelf nog minstens drie vragen bij het kunstwerk, noteer ze in je kinderkrant en bespreek ze vervolgens in groep.
Probeer in groepjes van drie of vier het kunstwerk na te bouwen door enkel en alleen gebruik te maken van jullie lichamen. Alle groepjes beginnen tegelijkertijd en wie het snelste klaar is (zonder om te vallen) wint.
Bouw met steentjes, twijgjes … spullen die je in het park vindt, een miniversie van dit kunstwerk.
Begeleider maak hier een mooie foto van en mail die naar tickets.tervesten.be of kleef hem in de kinderkrant.
9
Henk Delabie
Part Yellow IV, 2015 Kunststof op een houten tafelblad
1. Kan je deze vorm vergelijken met een mensenlichaam of een deel ervan? Toon eens, doe eens voor?
2. Als je dit kunstwerk een andere kleur zou geven, welke zou je dan kiezen? Het mag een kleur zijn die niet bestaat, verzin er maar een naam voor.
3. Bedenk een andere titel voor dit kunstwerk en leg je keuze uit.
|3|
De strakke vormen en felle kleuren
in de werken van Henk Delabie
doen ons denken aan technische
vormen, aan dingen die niet
menselijk zijn, maar niets is minder
waar. Het gaat net wel om
menselijke bewegingen: strekken en
buigen, leunen en steunen,
opwaartse en neerwaartse
bewegingen.
In de architectuur worden maten en
afmetingen vastgelegd op basis van
gemiddelde mensenmaat en in
functie van menselijke bewegingen.
In een huis bijvoorbeeld zijn alle
deuren meestal even hoog.
In het kasteel Hof ter Saksen is dat
net niet het geval: de bouwheer wou
met dit kasteel imponeren. De
deuren en ramen zijn veel groter
dan nodig.
De titel Part Yellow IV is Engels
en betekent Deel (of gedeeltelijk)
Geel IV (IV is een Romeins cijfer 4).
10
Henk Delabie |
Part Yellow IV, 2015
Henk Delabie is een beeldhouwer
uit Geluwe en leraar aan de
Stedelijke Academie voor
Beeldende Kunsten in Menen.
De kunstwerken van Henk Delabie
doen ons vaak denken aan
bewegingen van mensen. Het gaat
dan om strekken en buigen, leunen
en steunen, opwaartse en
neerwaartse bewegingen.
Vaak hebben de werken van Henk
Delabie een sterke verbondenheid
met de omgeving. Soms hebben ze
daarvoor een extra element nodig
zoals een wand of een vloer.
In dit geval staat het werk in
contrast met het kasteel. Niet alleen
de glanzende gele kleur contrasteert
met het matte grijze gebouw. Om
het bouwwerk imposanter te maken
werden bij de architectuur van het
kasteel afmetingen gebruikt die veel
groter zijn dan mensenmaat. Toch
houdt het werk van Henk Delabie
stand. De soberheid en de
opvallende kleur maken het werk
monumentaal. Het beeld lijkt er
groter door. De menselijke
verhoudingen worden door onze
hersenen beter herkend, waardoor
we ze ook groter denken.
Henk Delabie speelt in zijn
kunstwerken graag met ruimte. Hij
vindt dat ook de toeschouwers
(jullie dus) deel uitmaken van het
kunstwerk, gewoon omdat ze ernaar
kijken! Als dat niet speciaal is …
(En dat sluit aan bij de titel van de
tentoonstelling: LE NOUVEL
OBSERVATEUR)
www.henkdelabie.be
Doe-dingen
Bedenk drie woorden die bij dit werk passen en noteer ze in je kinderkrant. Zou het lukken om met de woorden de vorm van het werk na te bootsen?
Boots met je lichaam de vorm van dit kunstwerk na. Lukt het? Wie heeft de meest gelijkende vorm?
Zoek nu of je op deze wijze andere, nieuwe werken zou kunnen ontwerpen.
Teken zo’n nieuw ontwerp over in je kinderkrant.
Begeleider maak een mooie foto van een levend nieuw ontwerp en mail die naar tickets.tervesten.be of kleef die in de kinderkrant.
11
Nikolaas Demoen
2’44’’, 2017 Videoprojectie met geluid
1. Hoort dit kunstwerk volgens jou thuis in dit park? Waarom
2. Wat zou de titel van dit werk kunnen betekenen?
3. Welke geuren vindt jij bij dit kunstwerk passen en waarom?
4. Vind jij ook dat je kunst met een diamant kan vergelijken? Waarom?
|4|
Hoor je dit kunstwerk? Ga de
trappen op en kijk door het glas in
de deur binnen in het kasteel, dan
kan je het ook zien.
Nikolaas Demoen maakt behalve
beelden en tekeningen, ook graag
filminstallaties, maar hij schrijft
ook prachtige teksten.
In de catalogus van LE NOUVEL
OBSERVATEUR kan je een gedicht
van hem lezen en een originele
dialoog met de vogels van het park,
waarin hij filosofeert over kunst.
Lees hiernaast een stukje uit die
tekst.
Merel: ik vraag me af wat de
diepere betekenis is die in je werk
ligt verscholen?
Kunstenaar: blijven vogels rare
vragen stellen? Het antwoord ligt
in jullie nest verborgen.
Ekster: een diamant?
Kunstenaar: kunst is een
gefacetteerde diamant. Je kan hem
van vele kanten bekijken en toch
blijft hij doorzichtig.
Koekoek: kan je dit nog eens
herhalen?
De titel: 2’44’’ is de duur van de
projectie (2 minuten en 44
seconden).
12
Nikolaas Demoen |
2’44’’, 2017
Nikolaas Demoen maakt graag kunstwerken in de vorm van beelden, tekeningen en filminstallaties. En dat laatste is ook wat je terug ziet in deze tentoonstelling. Hij schrijft ook prachtige teksten. In dit werk doorwaadt Demoen in de geest van de flaneur het park en de omgeving ervan zodat een performance ontstaat met een video als neerslag. In dit werk probeert de kunstenaar jou als toeschouwer te vertellen dat het park zelf het mooiste kunstwerk is van de hele tentoonstelling. Nikolaas Demoen hoopt eigenlijk een beetje, dat wanneer je naar één van zijn kunstwerken kijkt, je jezelf de volgende vraag gaat stellen: ‘Wat is nu eigenlijk de rol van de kunstenaar en het kunstwerk zelf?’ Een antwoord op die vraag hoeven we van Nikolaas zelf
niet te verwachten, dat laat hij liever over aan de toeschouwer. Dus, observeren maar! Heb jij al een antwoord? Nikolaas Demoen verwijst in zijn werken graag naar andere kunstenaars en hun werken. De titel van het werk 2’44” is een verwijzing naar een werk van John Cage: 4'33''. Tip voor wie Hof ter Saksen niet kent:
Nikolaas Demoen toont ook beelden van
het domein die buiten de parkomheining
liggen. Misschien kan je die plekken na je
tentoonstellingsbezoek ook eens opzoeken.
www.nikolaasdemoen.be
Doe-dingen Teken in de kinderkrant een cool
masker waarmee ook jij met de bewoners van het park kan praten. Daarom moet jouw masker een dier voorstellen dat in dit park woont.
Op www.tervesten.be/downloads kan je een vogelmasker downloaden om in te kleuren en uit te knippen. Dit kan je bij een volgende wandeling in het park gebruiken om met de vogels te praten..
Op de andere kant van deze fiche vindt je een stukje van de dialoog tussen de kunstenaar, een merel, een ekster en een koekoek. De volledige tekst vind je in de catalogus van LE NOUVEL OBSERVATEUR. Schrijf in de kinderkrant zelf een dialoog met een dier dat in het park woont. Vertel daarin welk kunstwerk jouw favoriet is en waarom.
Maak met een (jouw) gsm een video waarbij er iets ‘ongewoons’ te zien is in het park.
Begeleider gebruik de chronometer op je gsm om te controleren of het filmpje écht 2’44” duurt.
13
Karel Breugelmans | Constructie XXV Betonstenen, plexi paaltjes en hout
1. Waar vind je ritme (herhalingen) in dit kunstwerk?
2. Welke vormen in dit kunstwerk herken je? Wat vind je vreemd?
3. Welke titel zou jij aan dit kunstwerk willen geven?
|5|
Karel Breugelmans begon zijn
kunstenaarscarière nadat hij al een
hele tijd in de bouwsector gewerkt
had.
In de werken van Karel
Breugelmans zijn de basis
elementen van de architectuur erg
belangrijk: grondvlak, wand, trap,
raam. Maar ook complexere en
ruimere begrippen als continuïteit
of breuk.
Hiermee onderzoekt hij de grenzen
van ons bevattingsvermogen en de
(on)voorstelbaarheid ervan.
Een titel geven aan een
kunstwerk kan de betekenis van
dat werk wijzigen. Om de
toeschouwer niet in één bepaalde
richting te duwen bij de
interpretatie, kiezen kunstenaars
vaak om geen titel te geven
(zonder titel) of om hun werken
te nummeren. Karel Breugelmans
doet dat ook: Constructie XXV
(constructie 15) Dit werk van Karel Breugelmans roept
herinneringen op aan de tekeningen van
Maurits Cornelis Escher.
14
Karel Breugelmans |
Constructie XXV
Karel Breugelmans is geboren in 1955
te Geel.
Wie de kunstwerken van Karel
Breugelmans bekijkt heeft vaak het
gevoel dat hij/zij aan het kijken is naar
een stad uit te toekomst. Zijn werken
verwijzen nooit naar een specifiek,
bestaand gebouw maar het is eerder een
‘eerste idee’ van een toekomstig groot
gebouw.
De ‘constructies’ die Breugelmans
bedenkt en realiseert, kan je bekijken
als één grote bouwwerf of als
gebouwen die nog niet af zijn. Net dat
onafgewerkte element laat ruimte voor
de toeschouwer om zelf te
interpreteren. Het geeft de toeschouwer
de vrijheid om de afwerking zelf te
verbeelden. Dat is ook de kracht, de
poëzie van dit kunstwerk.
Karel Breugelmans maakt sculpturen,
installaties, tekeningen en schilderijen
waarbij hij de nadruk legt op het beeld
en niet op een verhaal. Hij houdt er niet
van dat een verklaring gekoppeld wordt
aan zijn werk. Het werk kan niet
teruggebracht worden tot één enkele
interpretatie, het blijft veelzijdig.
http://www.transit.be/artists/Breugelmans
Doe-dingen Teken jouw ideale droomhuis in je
kinderkrant. Stel je voor dat dit kunstwerk een echte
woonwijk met echte huizen zou zijn. Kies het huis dat jij zou willen verkopen en stel er een advertentie voor op. Noteer die advertentie in jouw kinderkrant.
Er wordt één kotmadam gekozen. Elk van de andere spelers kiest iemand waarmee hij/zij wel en iemand waarmee hij/zij zeker niet wil samenwonen. Sst, niks verklappen! Na het startsein loopt iedereen door elkaar. Elke speler probeert zo kort mogelijk bij diegene te blijven waarmee hij wil samenwonen, maar houdt zich zover mogelijk van degene waarmee hij dat niet wilt. De spelers mogen niet praten met elkaar tijdens het spel. De kotmadam observeert en probeert zo snel mogelijk te raden wie bij wie wil wonen en wie zeker niet samen wil wonen. Telkens drie juiste namen worden afgeroepen, verlaten die spelers het spel. Wie langst in het spel blijft heeft gewonnen.
15
Henk Delabie |
Elements red, yellow, blue
and orange, 2017 Kunststof op een houten tafelblad, metalen onderstel
1. We zagen reeds een werk van deze kunstenaar.Kan je raden wie dit kunstwerk maakte?
2. Waaraan doet dit werk je heel concreet denken?
3. Welke lichaamshoudingen vind jij het beste bij dit kunstwerk passen? Waarom?
|6|
De tafel waarop Henk Delabie deze
werken plaatste deed hem zelf aan
een picknicktafel denken. De
mensen die er picknickten zijn
verdwenen. Gaan wandelen
misschien? Ze lieten al hun rommel
gewoon achter, zonder op te
ruimen.
Denken jullie er ook zo over of
hebben jullie een ander idee bij dit
werk?
De titel: Elements red, yellow, blue
and orange is Engels en betekent
Elementen rood, geel, blauw en
oranje.
16
Henk Delabie |
Elements red, yellow, blue
and orange, 2017
Henk Delabie zou deze vormen in een
tentoonstellingsruimte, museum of
galerie makkelijk afzonderlijk op een
sokkel kunnen plaatsen. De
ruimteverhouding in een park is echter
helemaal anders. Hier zouden deze
kleine vormen te nietig zijn. Door ze
samen te brengen, kunnen ze hun plaats
in de ruimte opeisen.
Herken je ook in dit werk de
menselijke lichaamsdelen, bewegingen
en verhoudingen?
De tafel onder het werk vormt één
geheel met de vormen.
Het onderstel van deze tafel werd
gelast en geschilderd door de
leerlingen van de lasafdeling van het
Gemeentelijk Technisch Instituut
Beveren.
www.henkdelabie.be
Doe-dingen Teken een echte picknicktafel in je
kinderkrant. Je mag zelf je lievelingspicknick samenstellen. Extra uitdaging: kan je jouw picknick tekenen in de vorm van een menselijke beweging.
Noteer op het doe-blad vier dingen waaraan het rode, gele, blauwe en oranje element je doen denken.
Laten we een variant op het spel ‘Twister’ spelen! De begeleider zegt telkens een kleur van één of ander object uit het kunstwerk. Iedereen neemt de vorm aan van dat gekleurd object… Wie omvalt of bij wie het niet lukt, ligt uit het spel. Wie blijft er over?
17
Dirk Zoete | Backyard voodoo arrangement with
various concrete elements, 2008-2017 Betonnen elementen, metaal, hout, porselein
1. Wat spreekt jou het meeste aan in dit kunstwerk en waarom?
2. Aan wie of wat denk jij bij het zien van dit kunstwerk?
3. Zou je het kunstwerk minder goed of juist beter vinden, mocht het wat meer kleur hebben? Voor welke kleur(en) zou je dan kiezen?
4. Vind je dit werk mooi? Moet een kunstwerk mooi zijn?
|7|
Hoe krampachtig we onze oude
gebouwen ook trachten te
beschermen, zelfs architectuur kent
geen eeuwig leven.
De opstelling bevat vier werken, die
allemaal dezelfde titel kregen. Dirk
Zoete gebruikt gerecycleerd
bouwafval in deze beeldengroep.
Dirk Zoete koos zeer bewust voor de
gevallen boom als achtergrond, voor
de werken, waardoor de nadruk wordt
gelegd op het vergankelijke.
De broer (of zus) van de gevallen boom
staat nog rechtop. Het is de oudste en dikste
boom van Beveren. Deze geklasseerde beuk
is ongetwijfeld meer dan 200 jaar oud en
heeft een stamomtrek van meer dan 6
meter.
De titel Backyard voodoo
arrangement with various
concrete elements is Engels
en betekent Voodoo
schikking voor/in de
achtertuin met diverse
betonnen elementen
18
Dirk Zoete | Backyard
voodoo arrangement
with various concrete
elements, 2008-2017
Recyclage keert regelmatig terug in het
oeuvre van Dirk Zoete. Hier gaat het
niet alleen om gerecycleerd materiaal
dat hij gebruikt, hij recycleert ook
bestaand werk door er verder op te
werken en/of het op een andere wijze
bij elkaar te brengen.
Door voor deze locatie te kiezen, net
voor de dode boom, geeft de
kunstenaar een bijkomende dimensie
aan het werk: hij benadrukt het gevoel
van leven tegenover dood, van
vergankelijkheid.
De kunstwerken van Dirk Zoete nemen
vaak de vorm aan van een tekening,
een schaalmodel of een installatie. Hij
laat zich graag inspireren door zaken
zoals architectuur, leven, landbouw en
wonen. Vaak vertrekt hij vanuit
jeugdherinneringen.
Jonglerend met jeugdherinneringen en
gebruik makend van beelden uit het
collectief geheugen, werkt Dirk Zoete
rond het verlorene, roept hij het
verlangen op naar een plek waar men
niet meer kan terugkeren .
www.dirkzoete.be
Doe-dingen Los de rebus op en ontdek een
mooie spreuk. Bespreek die samen: past de spreuk bij het kunstwerk?Waarom wel, waarom niet?
De plaatjes van de rebus mag je inkleuren.
Laten we een variant op het ‘ik-ga-op-reis-en-ik-neem-mee’- spel spelen! Ga allemaal in een kring zitten en de eerste begint door te zeggen ‘Ik wandel langs het kunstwerk en ik zie…’ en voegt daaraan de naam toe van iets dat eigen is aan het werk. De volgende herhaalt de zin en het woord en voegt er zelf ook nog een woord aan toe. Speel verder tot iemand in de fout gaat of dat alle elementen van het kunstwerk aan bod kwamen.
19
Dimitri Vangrunderbeek | Of a Fragile
Nature, 2017 Betonblokken, metalen palen, metaaldraad, lampenkappen, witte verf
1. Zou je dit kunstwerk willen meenemen naar huis? Waarom wel, waarom niet?
2. De lampekappen werden in de verf gedoopt, gebeurde dat hier in het park? Hoe zou je dat te weten kunnen komen?
3. Stel je voor dat er één van de sokkels stuk is of verdwenen waarmee zou die dan vervangen en waarom?
|8|
Dimitri Vangrunderbeek probeert in
zijn werk alledaagse dingen een
nieuwe betekenis te geven door er
iets mee te doen. Zo zijn de sokkels
waarin de palen van dit werk
vastgezet zijn, oude emmers en
manden die in beton werden
afgegoten. De lampenkappen die
aan het ijzerdraad hangen, komen
uit de kringwinkel en werden
gedeeltelijk in witte verf gedoopt.
De titel: Of a Fragile Nature is
Engels voor Van kwetsbare aard/
van een kwetsbare natuur.
20
Dimitri Vangrunderbeek |
Of a Fragile Nature, 2017 Dimitri Vangrunderbeek is geboren in
1964 te Brussel.
In zijn werk laat hij zich inspireren
door architectuur, bouwkundige
elementen of meubilair. In zijn
kunstwerken maakt hij graag gebruik
van alledaagse voorwerpen zoals
stoelen en lampen. Hij herordent die
elementen op een eigenwijze manier
waarbij hij gebruik maakt van de
ruimte waarin ze zich bevinden. Hij
geeft ze een totaal nieuwe betekenis
door er allerlei dingen mee te doen
zoals inpakken, besmeren, verzagen,
afschuren. Die bewerkingen beschouwt
hij als een happening. Van die
happeing maakt hij een weerslag op
video.
Film dippings op youtube
Ook dit werk is het resultaat van zo’n
zoektocht. Dimitri Vangrunderbeek
wou aanvankelijk het hele maakproces
van dit werk als happening, als act
opvoeren. Het feit dat dit werk in
openlucht opgesteld staat maakte dat
echter technisch moeilijk. Hij
beschrijft de hele situatie in een
uitgebreid interview in de catalogus
van LE NOUVEL OBSERVATEUR op
youtube is een film te zien van een
dergelijke happening.
www.vangrunderbeek.com
Doe-dingen Stel je voor dat je zelf dit
kunstwerk zou maken … Terwijl je het werk maakt staat er een boom (zie doe-blad) heel dicht bij jou in de buurt. Je dompelt je voorwerpen in de verf - waarvan je de kleuren volledig zelf kiest - en op de moment dat je ze er terug uithaalt blaast een gigantische windstoot alle verf richting de boom. Kleur op het doe-blad hoe die boom er nu zou uitzien.
Te onthouden: Misschien kan je ooit eens op een regenachtige vakantiedagzelf oude spullen een nieuw hip leven bezorgen door ze in de verf te dopen.
Begeleider ga via de QR-code naar het filmpje dat Dimitri Vangrunderbeek op youtube plaatste. Hier kan je zien hoe hij tewerk gaat.
21
Karel Breugelmans |
Constructie XXVIII, 2017 Hout, spiegels
1. Herken je de stijl van dit werk? Kan je raden wie het gemaakt heeft?
2. Lukt het om de spiegels in dit werk te tellen? Wat zie je in die spiegels?
3. Vind je dit kunstwerk mooi? Leg uit. Vind je dat een kunstwerk mooi moet zijn?
4. Moet dit kunstwerk iets betekenen?
|9|
Dit werk is op zich niet erg groot,
maar dankzij de spiegels kijkt de
toeschouwer naar nergens, naar
overal en zelfs naar zichzelf.
Karel Breugelmans houdt er niet
van dat er een verhaal of een
betekenis aan zijn werk gekoppeld
wordt, maar eigenlijk laat dit werk
het begrip ‘tijdelijkheid’ zien. De
wereld is een constructie die al
naargelang de veranderingen in de
samenleving op een permanente
manier in beweging blijft.
Een kunstenaar die Constructie
XXVIII als titel kiest, (constructie
18) doet dat zeer bewust om de
toeschouwer niet in één bepaalde
richting te duwen bij de
interpretatie van het werk.
22
Karel Breugelmans |
Constructie XXVIII, 2017
Karel Breugelmans is geboren in 1955
te Geel.
De poëzie die het werk van Karel
Breugelmans typeert, heft de behoefte
op om het werk te willen uitleggen.
De kunstwerken van Karel
Breugelmans zijn observeer-toestellen,
ze scherpen onze blik. Zijn sculpturen
gaan in dialoog met hun omgeving en
hun ruimtelijke context.
Door het gebruik van spiegels als
materiaal wordt alle vaste ‘voet’ bij
het bekijken van kunst onderuit
gehaald.
Dankzij de spiegels kijkt de
toeschouwer naar nergens, naar overal
en zelfs naar zichzelf.
De spiegels fragmenteren/breken het
beeld van de omgeving. Breken ook
het werk zelf in kleine stukjes alsof er
gaten in de architectuur zitten.
Architectuur is de beeldtaal van Karel
Breugelmans, gek genoeg is dit werk
typerend voor het oeuvre van Karel
Breugelmans en tegelijk staat het
ermee in contrast.
http://www.transit.be/artists/Breugelmans
Doe-dingen Een kunstenaar die een
zelfportret maakt, doet dat voor een spiegel. Omdat je in deze spiegel alleen een gefragmenteerd beeld krijgt (een beeld in stukjes) zou je zelfportret er met deze spiegel hoogst ongewoon uitzien. Probeer je het en teken jij jouw zelfportret in het vakje in de kinderkrant?
Eén iemand gaat achter de boom staan en één iemand blijft voor het kunstwerk staan, voor de spiegels en deze persoon zegt: “Spiegeltje, spiegeltje in de toren, kan je mij iets vertellen dat ik wil horen?” De persoon achter de boom zegt vervolgens minstens drie positieve dingen over de persoon die in de spiegels kijkt. Wissel met de andere groepsleden tot iedereen aan de beurt kwam.
23
Hans Demeulenaere
| The Symmetry of Diplomacy, 2017 metselwerk, mortelkuipen, transparante kunststof, pompen, water
1. Uit welke elementen bestaat dit kunstwerk?
2. Vind je dat die verschillende elementen goed bij elkaar passen? Waarom wel of waarom niet?
3. Bekijk het kunstwerk goed en sla het op in je geheugen. Sluit nu je ogen en luister. Bedenk een andere omgeving voor dit kunstwerk.
|10|
Frans Masereelcentrum, Kasterlee
Hans Demeulenaere laat zich graag
inspireren door architectuur. Bij dit
werk gebeurde dat door het Frans
Masereel Centrum, een gebouw
waar hij een boek over schrijft.
Het kunstwerk is een verwijzing
naar het feit dat mensen steeds
opnieuw de behoefte hebben om
ruimte in te palmen en af te
bakenen. Zelfs dit park heeft een
omheining.
In hedendaagse architectuur worden
muren vaak doorgetrokken naar
buiten en tuinen worden in het
gebouw opgenomen, net om die
afbakeningen (die natuurlijk ook
vaak nodig zijn) te doorbreken.
De titel: The Symmetry of
Diplomacy is Engels voor De
symmetrie (hetzelfde in
spiegelbeeld) van de diplomatie.
Het metselwerk van de ronde muur, hier in
het park gebeurde door leerlingen van VTS
BuSO, Sint-Niklaas, afdeling bouw.
De stenen werden geleverd door De Rycke
NV.
24
Hans Demeulenaere | The
Symmetry of Diplomacy, 2017 Hans Demeulenaere is een kunstenaar
die zich graag laat inspireren door
architectuur. Dit werk is geïnspireerd
op het Frans Masereel Centrum
waarover de kunstenaar een boek
schrijft. Het gebouw (zie afbeelding op de
andere zijde van dze fiche) is cirkelvormig,
bijna een grote iglo van 3 etages.
Het kunstwerk verwijst naar het feit
dat mensen steeds opnieuw de
behoefte hebben om ruimte in te
palmen en af te bakenen. In de
architectuur gebeurt vaak het
tegengestelde: muren worden naar
buiten doorgetrokken, tuinen worden
in het gebouw opgenomen, net om die
afbakeningen te doorbreken.
Tegenwoordig merken we wel vaker
dat de scheiding tussen kunstgenres
vervaagt. Dat geldt ook voor
architectuur en sculptuur. Er zijn veel
gemeenschappelijke kenmerken tussen
deze beide genres: het zijn allebei
ruimtelijke vormen. Daarbij bekijk je
een sculptuur meestal van buitenaf, en
wordt een gebouw zo gemaakt dat je er
binnen kan gaan.
Dit werk bevat heel veel elementen
van een gebouw, het is gemetst, je kan
het betreden ... Maar er is geen dak en
het gras groeit verder aan de
binnenkant van de cirkel.
Is dit binnen of buiten? Het werk stelt
heel veel vragen aan de toeschouwer:
Waarom wordt het water naar de
boomtak gepompt? Is dit werk van
Hans Demeulenaere nu sculptuur of
architectuur? Kunnen al deze vragen
beantwoord worden? Is dat nodig?
www.hansdemeulenaere.com
Doe-dingen Bekijk de foto van het Frans
Masereel Centrum op de andere zijde van deze fiche. In de kinderkrant vind je een ontwerp van het kunstwerk dat je nu ziet. De kunstenaar hield zich bij de realisatie van het werk niet helemaal aan het ontwerp. Pas het ontwerp aan zoals jij dit werk zou willen uitvoeren.
Bekijk het ontwerp goed en bekijk het werk zoals het uitgevoerd werd. Noteer drie verschillen in het vak met het ontwerp.
Vind een object of een plaats in het park waarvan je de ruimte wil afbakenen door deze te begrenzen. Doe dit door met je groep een grens te vormen rond deze plek. Is je groep te klein, gebruik dan voorwerpen die je in het park vindt. Let op! Maak geen natuur kapot!
25
John Van Oers | FIN, 2017 Betonijzers
1. Vind jij dat dit kunstwerk er stevig of eerder fragiel uitziet? Waarom?
3. Bekijk het kunstwerk goed. Zou je er doorheen kunnen lopen? NIET PROBEREN!
4. Vind je de titel terug in dit werk. Waaraan doet die je denken? Waarom?
|11|
De kunstwerken van John Van Oers
zijn nooit wat ze lijken. Er zit wel
degelijk een bepaalde boodschap of
een intiem verhaal achter, maar dat
geeft hij niet zomaar prijs. Hij vindt
het belangrijk dat de kijker een
eigen verhaal en/of boodschap aan
het kunstwerk kan geven.
Dat deze dan compleet kan
afwijken van de oorspronkelijke
boodschap van de kunstenaar, vindt
John Van Oers helemaal niet zo erg.
De titel: FIN zag je vroege vaak
bij het einde van een film, het is
het Franse woord voor einde.
26
John Van Oers | FIN, 2017
John Van Oers is geboren in 1967 en is
een beeldhouwer die graag speelt met
contrasten zoals licht en zwaar.
John Van Oers inspireert zich op
architectuur, bouwkundige elementen
of meubilair. Hij gebruikt
bouwmaterialen, in dit geval
betonijzers en ordent die op eigen
wijze. Deze betonijzers gaf hij als
afwerking ook nog een likje verf. Door
de schikking van het materiaal wordt
een nieuw verhaal verteld. De
toeschouwer heeft de vrijheid om dit
zelf in te vullen, een eigen interpretatie
te maken.
Dit is een groot werk naar de normen
van John Van Oers, meestal zijn zijn
werken veel kleiner. John Van Oers
bracht een maquette naar het park en
was hier een hele week alle dagen aan
het werk om die maquette in het groot
uit te voeren. Het grote werk is niet
helemaal hetzelfde als de maquette.
Tijdens het lassen, kreeg hij soms
invallen om hier en daar iets anders te
doen. Vaak ook omdat het werk dan
beter zou passen in het park.
Bij het lassen, hier in het park, kreeg
hij ook hulp van vrijwilligers.
.
Doe-dingen De kunstenaar maakte thuis een
ontwerptekening, daarna een maquette en maakte het werk tenslotte hier, ter plaatse in het park. Maak in jouw kinderkrant een ontwerp voor een kunstwerk dat je thuis met cocktailprikkers of lucifers kan bouwen.
De titel van het werk is FIN, Frans voor einde. Bedenk een verhaal bij dit werk. Een goed verhaal begin je met 5 kernachtige zinnen die je later verder kan uischrijven. Schrijf jouw verhaal in 5 zinnen in de kinderkrant.
We spelen schipper mag ik over varen: Iemand is schipper, die bewaakt de rivier. Bepaal vooraf waar de beide oevers van de rivier zijn. De groep staat op één oever en zingt: “schipper, mag ik overvaren, ja of neen? Moet ik dan een tol betalen, ja of neen?” De schipper bepaalt de tol, bijvoorbeeld: wie op één been over huppelt mag over. Wie geen tol betaalt en toch oversteekt kan door de schipper aangetikt worden. Wie aangetikt werd, wordt scheepshulpje en helpt mee aantikken.
27
Paul Gees | Growing, 2016 Balk in cortenstaal, houten balk, steen
1. Kan je raden wie de kunstenaar is die dit werk maakte? Waarom denk je dat? Van deze kunstenaar staan 2 werken in deze tentoonstelling, maar in Beveren staat nog een kunstwerk van hem, weet jij waar dat staat?
2. Stel je voor dat dit kunstwerk de naam van een mens zou hebben, hoe zou die dan klinken volgens jou en waarom?
|12|
Dit is een kleiner werk van Paul
Gees. Dit werk werd niet speciaal
voor deze tentoonstelling gemaakt
en het werd ook niet gewijzigd voor
deze tentoonstelling. De plek die
voor dit werk gekozen werd ligt een
beetje meer ingesloten zodat het
werk niet hoeft te concurreren met
een enorme ruimte eromheen.
Paul Gees stelt in LE NOUVEL
OBSERVATEUR met twee werken
tentoon. Weet je nog welk ander
werk van hem was?
Een werk van Paul Gees is
makkelijk te herkennen. Weten
jullie nog waaraan?
Misschien kunnen jullie de
informatie van werk nr. 2 nog eens
nakijken. Geldt die informatie ook
voor dit werk?
De titel: Growing is Engels voor
groeien.
In 2003 werd het werk Poort van
Paul Gees in Beveren ingehuldigd,
Het werk is eigendom van de
gemeente en staat op het wandelpad
dat van Ter Vesten naar het park
van kasteel Cortealle loopt.
28
Paul Gees | Growing,
2016
Paul Gees is geboren in 1949 te Aalst
en is een Vlaams beeldend kunstenaar,
die leeft en werkt in Schoonaarde.
In 2001 nam deze kunstenaar ook
reeds deel aan de biënnale BEELDIG
HOF TER SAKSEN. Hij werd toen
uitgenodigd door toenmalig curator en
bevriend beeldhouwer Jef Mouton.
Naar aanleiding van die editie bestelde
de gemeente Beveren het werk Poort
bij Paul Gees. Poort werd in 2003
ingehuldigd en staat op het wandelpad
dat van Ter Vesten naar het park van
kasteel Cortewalle loopt.
Omdat het werk Poort verbonden is
met Ter Vesten en in 2016 het
cultuurcentrum 20 jaar bestond, werd
Paul Gees als curator voor deze 14de
editie van BEELDIG HOF TER SAKSEN
gevraagd. Paul Gees selecteerde alle
deelnemende kunstenaars voor deze
tentoonstelling. Daarbij zocht hij naar
bevriende kunstenaars van wie het
werk banden had met architectuur.
Paul Gees heeft geen
eigen website, maar
wanneer je zijn naam
googelt vind je veel
informatie over hem op
meerdere websites.
Doe-dingen Schrijf in je kinderkrant een kort
briefje naar Paul Gees waarin je vertelt wat je vindt over deze tentoonstelling.
We spelen een variant op het ‘blad-steen-schaar’- spel! Maak verschillende teams van twee personen en speel telkens ‘hout-steen-metaal’. Hout wint van steen maar verliest van metaal, steen wint van metaal maar verliest van hout en metaal wint van hout maar verliest van steen. De verliezers liggen uit het spel en de winnaars spelen telkens tegen elkaar tot er één grote winnaar is. Hoe jullie de steen, het hout en het metaal willen uitbeelden mogen jullie zelf in groep bepalen.
29
Adriaan Verwée | ad interim, 2016 Metalen frames
1. Waaraan doet dit kunstwerk jou denken en waarom?
2. Dit werk komt uit een galerie en staat nu in het park. Welke van die twee locaties vind jij best voor dit werk? Denk je aan een andere ideale plek voor dit kunstwerk? Waarom?
3. Zijn er dingen die jij aan dit kunstwerk zou willen toevoegen of veranderen (kleur, vorm, materiaal, …)? Wat en waarom?
|13|
Adriaan Verwée vertrekt van
herkenbaar materiaal uit de
architectuur. Door dit materiaal in
een andere omgeving of in een
ongewone opstelling te plaatsen
krijgt het een andere betekenis.
Adriaan Verwée roept bij het
publiek graag de vraag op Is dit een
kunstwerk?
Dit kunstwerk bestaat uit de
onderkant van enkele afgedankte
tafels uit het atelier van de
kunstenaar. Door ze op de zijkant te
plaatsen, aan elkaar te lassen en met
rode menie te beschilderen, worden
ze iets anders. Door ze in een park
te plaatsen, een plek waar ze niet
thuishoren, zorgt Adriaan Verwée
ervoor dat wij deze gewone
dagdagelijkse dingen met ander
ogen observeren.
De titel: ad interim komt uit het
Latijn en betekent intussen.
30
Adriaan Verwée |
ad interim, 2016 Adriaan Verwée is geboren in 1975 te Gent. Zijn kunstwerken bevinden zich vaak op het randje van een overblijfsel en een afgewerkt beeld. Adriaan Verwée roept bij het publiek graag de vraag op Is dit een kunstwerk? In een museale opstelling (in een ruimte in een museum of galerie) zou hij dit werk op houten blokken plaatsen. De toeschouwer krijgt dan het idee van een onafgewerkte constructie, bijvoorbeeld een nog niet volledig opgebouwde kermisattractie. Een kermisattractie past natuurlijk niet in een museum, dus er wordt een bevreemdend gevoel gecreëerd.
Hier in de open lucht werkt dat niet, hoewel de attractie hier evenmin zou passen. De blokken werden weggenomen en de frames werden in hun oorspronkelijke vorm gelaten. Het zijn de onderstellen van tafels. Door ze op de zijkant te plaatsen, aan elkaar te lassen, en in rode menie te schilderen, worden ze iets anders. Door ze in een park te plaatsen, een plek waar ze niet thuishoren, zorgt Adriaan Verwée ervoor dat wij deze gewone dagdagelijkse dingen met ander ogen observeren. www.adriaanverwee.com
Doe-dingen Uit hoeveel horizontale en
vertikale buizen bestaat dit werk? tel ze en noteer ze in de kinderkrant.
Kantel in gedachten de constructie, zodat de kant die het kortst bij het schorspad ligt de bovenkant wordt. Leg in gedachten houten platen op de buizen. Hoeveel tafels zou je kunnen maken? Is er genoeg ruimte onder in dit vak om ze allemaal te tekenen?
Overleg in jullie groep welke gedachten dit kunstwerk bij jullie oproept. Maak een Tableau Vivant (levend beeld) met z’n allen waarin die gedachte duidelijk wordt.
Begeleider maak hier een foto van en mail die naar [email protected].
31
Roeland Tweelinckx | Composition with
shifted street cabinets, 2017 Houten vormen, beschilderd
1. Wat is er abnormaal aan deze elektriciteitskasten? Waarom?
2. Waarom zou de kunstenaar drie kasten gebruikt hebben i.p.v. één?
3. Vind je het park een goede plaats voor dit werk? Waarom wel/niet?
4. Waar/in welke omgeving zou je dit werk nog kunnen opstellen? Waarom?
|14|
We zijn zo gewoon aan gewone
dingen, dat ze soms onzichtbaar
worden. We bekijken (observeren)
ze niet meer. Wanneer een
kunstenaar als Roeland Tweelinckx
er dan een kleine wijziging bij
aanbrengt, hebben we wat tijd nodig
om te zien wat er precies anders is.
Roeland Tweelinckx is een
artistieke grapjas. Hij zet de
toeschouwer op het verkeerde been.
Iemand die niet oplet loopt gewoon
aan dit werk voorbij zonder het te
zien, net zoals die persoon dat op
straat zou doen met echte
elektriciteitskasten. Zouden er in het
park electriciteitskasten nodig zijn?
Zijn dit wel elektriciteitskasten?
De titel: Composition with shifted
street cabinets is Engels voor
compositie met verschoven
straatkasten (elektriciteitskasten).
32
Roeland Tweelinckx |
Composition with shifted
street cabinets, 2017
Roeland Tweelinckx is een Belgische
kunstenaar die graag zorgt voor een
bepaalde ‘ingreep’ (verandering) in of
op een specifieke plaats, zoals hier in
het park.
Zijn werken spelen met deze specifieke
plaats maar ook met de manier waarop
wij naar bepaalde dingen kijken (wat
we waarnemen/zien/observeren en wat
we niet opmerken). Op deze manier wil
hij ons een gevoel van verwarring
bezorgen.
Roeland Tweelinckx maakt graag
gebruik van alledaagse voorwerpen. Hij
wilt dat het publiek zich de vraag stelt
‘Wat maakt dit alledaagse voorwerp dit
keer zo anders?’
Eigenlijk wil Roeland mensen doen
beseffen dat we heel veel zien, zonder
er nog echt goed naar te kijken. Wat we
gewoon zijn te zien wordt na een tijdje
onzichtbaar.
Men treft schakelkasten aan in de industrie en op straat. Ze worden gebruikt bij de besturing van
processen, bijvoorbeeld voor verkeerslichten, en bij kabelverbindingen zoals voor elektriciteit en
telefonie.
.
www.roelandtweelinckx.be
Doe-dingen
Een elektriciteitskast bevat binnenin een heleboel knopjes. Op het doe-blad vind je bij dit kunstwerk zo’n aantal knopjes terug. Schrijf onder elk knopje een woord dat jij bij het kunstwerk vindt passen.
Probeer de rest van de dag te letten of je nog ergens zulke kasten ziet (thuis, op straat, school…). Waar staan die echte dingen? Had je die al eerder gezien of merk je ze nu pas?
33
Gauthier Oushoorn | Well, 2017 put met schuine wand, berg aarde, rood-wit lint
1. Heb je zelf al eens een put gegraven? Waar, wanneer, waarom? Vond je toen iets bijzonders?
2. Kan je snel een verhaal bedenken bij dit kunstwerk? Wat zou er volgens jou gebeurd zijn?
3. Past dit kunstwerk op deze plaats in het park? Waarom?
|15|
Gauthier Oushoorn is een
landschapskunstenaar. Hij maakt
zijn werken door iets te veranderen
in het landschap zodat mensen meer
nadenken over wat ze op die plaats
zien.
In 1904 werd in een kleigroeve in
Tielrode door archeologen een
houten kokerstructuur opgegraven
die stamt uit de periode van het
Romeinse Rijk. Het is een waterput.
De koker ontstond doordat de grond
errond werd weggegraven.
Gauthier Oushoorn wou hier het
omgekeerde doen, een put graven
waarin de oude koker zou passen.
Deze put heeft hij met een spade
uitgegraven maar dieper dan deze
put mocht hij niet graven, om meer
diepte te suggereren heeft hij een
zijde schuin gemaakt.
Hij wil dat het lijkt of hier een
opgraving gebeurde. Daarmee wil
hij aantonen dat de bodem eigenlijk
overal informatie bevat die op één
of andere manier belangrijk is en de
moeite waard om te bestuderen.
De titel: Well
is Engels
voor
Waterput,
maar
betekent ook
Bron. Die
dubbele
betekenis is
belangrijk
voor dit
werk.
34
Gauthier Oushoorn | Well,
2017
Gauthier Oushoorn werd geboren in
1986 te Gent. Hij woont en werkt in
Brussel.
In 1904 werd in een kleigroeve in
Tielrode een houten kokerstructuur
opgegraven die stamt uit de periode van
het Romeinse Rijk. De archeologische
opgraving ervan en de andere gevonden
artefacten werden later belangrijk bij
verdere studies over het Romeinse
imperium in dat gebied. Men vermoedt
dat de koker fungeerde als waterput.
Deze kunstenaar is een oud-leerling van
Paul Gees en heeft een grote interesse
in ruimte en is vaak geïnspireerd door
de architectuur van andere culturen.
Behalve met landschappen speelt
Gauthier Oushoorn ook graag met het
element ‘tijd’.
Het element tijd is erg belangrijk voor
dit kunstwerk. Het verwijst naar een
gebeurtenis in het verleden die invloed
heeft op het nu en op de toekomst. De
tentoonstelling loopt van einde mei tot
einde september, dat zijn 4 maanden.
Die periode zal natuurlijk ook een
invloed hebben op het uitzicht van dit
werk.
Doe-dingen Maak een tekening van deze plek
zoals jij denkt dat ze er bij het einde van de tentoonstelling zal uitzien.
Schrijf een elfje bij dit kunstwerk. Een elfje is een kort gedichtje dat bestaat uit elf woorden in vijf regels.
1 woord 2 woorden 3 woorden 4 woorden
1 woord (samenvatting gedicht)
Begeleider, dit is het laatste werk, maak nog een laatste foto van de groep en zet die op de facebookpagina van Beeldig Hof ter Saksen.
35
Tot slot ...
… verdien je een beloning
Je hebt de tentoonstelling bekeken en veel opdrachten
uitgevoerd? [minstens 5 opdrachten moeten ingevuld zijn]
Meld je dan met je kinderkrant in
de Bib Beveren, Gravenplein 3 - 9120 Beveren
Jouw krant krijgt er een stempel en jij krijgt ...
… een schat van VLIEG.
Met deze QR-code kan je
een vogelmasker
downloaden dat je zelf mag
inkleuren.
36
COLOFON Deze info fiches werden samengesteld door het personeel van Ter Vesten samen met stagiair Charissa Colman (lerarenopleiding hogeschool Odisee, campus Waas) naar aanleiding de tentoonstelling Le Nouvel Observateur, 14de editie van de biënnale Beeldig Hof ter Saksen (28/5-24/9/2017)
Ze vormen één geheel met een kinderkrant waarin de opdrachten kunnen worden uitgevoerd en die een plan bevat van het park en de werken in de tentoonstelling.
Deze fiches zijn beschikbaar als downloaddocument op de website van Ter Vesten: www.tervesten.be
Vormgeving: Charissa Colman en Christl Van den Broucke
Eindredactie: Hilde Reyniers
CC Ter Vesten Gravenplein 2 Beveren 03 750 10 00 - www.tervesten.be
V.u.: Marc Van de Vijver, burgemeester,
Stationsstraat 2, 9120 Beveren