16 Augustus 1896

21 Mei 1933

Alice Nahon

Geboren :

Overleden :

Avondliedeke

en

Eenvoud

Uit “ Op zachte vooizekens “

‘t Is goed in ‘t eigen hert te kijken ,

nog even voor het slapen gaan.

Of ik van dageraad tot avond ,

geen enkel hert heb zeer gedaan.

Of ik geen ogen heb doen schreien ,

geen weemoed op een wezen lei.

Of ik aan liefdeloze mensen ,

een woordeke van liefde zei

En vind ik in het huis mijns herten .dat ik een droefenis genas.

Dat ik mijn armen heb gewonden ,rondom een hoofd dat eenzaam was.

Dan voel ik op mijn jonge lippen ,

die goedheid lijk een avondzoen.

‘t Is goed in ‘t eigen hert te kijken ,en zo zijn ogen toe te doen.

Eenvoud .

Ik voel mijn ziel verwant

met kleine simpele dingen ,

die op ons wegen staan

als bloemen van het veld…,

Verdoken in het gras,

door weinigen geteld…

al dragen z’in hun kelk ,

de zoetste zegeningen.

‘k vind schoonheid overal ,

maar dat wat zachte perelt…

van uit uw moeë mond ,

die luttel woorden vindt :

“ Goênavond…,lieveke ,

goênacht..,m’n zielekind “

Dat maakt me zaal’ger ,

dan de weelde van de wereld.

Zo groeit in m’n gedacht,

een vrede niet te noemen…

m’n ziel , in schoonheidshuis ,

niet één mysterie vindt.

Want al wat schoonheid is,

met simpelheid begint…

en ‘k noem liefde ,

‘t zaad van alle schoonheids bloemen.