donderdag, 01 augustus 2013

Mijmeren langs de Maasdoor Rob Cobben

JMijmDe Grensmaas

verandert in raptempo door men-selijk ingrijpen.En dat gaat deMaastrichtsefotograaf JohnLambrichts aan hethart. Drie jaar langwandelde hij metzijn camera tussenLixhe en Kessenichen tussen Eijsdenen Stevensweertom de metamor-fose vast teleggen. „De authen-ticiteit is verdwe-nen.”

J o Eurlings – wilde haardos,ongeschoren gezicht –strompelt de veranda vanzijn boerderij af. „Hey, watis met jou gebeurd?” roept

John Lambrichts naar de mandie hij tijdens zijn vele zwerf-tochten langs de Grensmaasniet eerder is tegengekomen. Inhet gesprek dat volgt, vertelt deimport-Belg in een notendopzijn levensverhaal. ‘Versletenrugwervels, te lang ongezondzwaar werk gedaan.’ Hij toontzelfs de morfinepleisters op zijnrug die de pijn draaglijk moetenmaken.De toevallige ontmoeting ty-peert de Maastrichtse fotograafLambrichts, die in het verledennaam maakte met sociale docu-mentaires over onder meerouderen met kanker en overvier verslaafde broers uit Maas-tricht. Lambrichts is oprechtgeïnteresseerd in de medemensen dan vooral in de zwakkere ty-pes. „En in mensen die van denatuur houden”, voegt hij ermet nadruk aan toe. En iets metde natuur hebben bijna allemensen die langs de Maas wo-nen, is zijn ervaring.Lambrichts (58) heeft een spe-ciale band met Mooder Maas,

aan wie hij enkele jaren geledensamen met zijn zus en tweebroers de as van zijn overledenouders heeft toevertrouwd.Lambrichts groeit op in Steinen is als kleine jongen al regel-matig in of aan het water te vin-den. Hij gaat met zijn moederzwemmen bij de Koeweide inMeers of zit bij zijn vader, eenfervent sportvisser, in de roei-boot. „De Maas is een levens-ader en prikkelde al vroeg mijnfantasie. De rivier was voor onsook de poort naar het buiten-land. Aan de overkant zag je Bel-gië liggen, al leek dat bij hoog-water in de winter heel ver

ijmerenweg”, vertelt hij, terwijl we wan-delen ter hoogte van Voulwa-mes waar de Geul uitmondt inde grote rivier.Als zijn vader in 2006 overlijdt,besluit Lambrichts uit nostal-gische overwegingen al die plek-jes langs de rivier waar ze vroe-ger samen hebben vertoefd opte zoeken. En hij schrikt zich rot.„Natuurlijk had ik gelezen overhet Grensmaasplan, dat ruimtemoet bieden aan de rivier enoverstromingen als in 1993 en1995 moet voorkomen. Maar wel-ke impact die menselijke ingre-pen hebben op het landschap,daarvan was ik me nooit be-

langswust. Kijk eens naar de over-kant”, zegt Lambrichts als we opde oever bij Herbricht pauzeren.„Daar is nog een klein stukjeboerenlandschap met fruit- enwalnootbomen, wilgen en eenpaar eiken. Zo zag het er vroegerbijna overal uit. Wat een con-trast met deze kale vlakte...”Van het Lanakense gehucht zelfis trouwens ook niet veel meerover. Enkele boerderijen zijn ge-sloopt om plaats te maken voorbulldozers en grindmachines, enook de camping is verdwenen.Het gehucht telt amper nog tieninwoners, drie kwart minderdan een paar jaar geleden.

s de MaaTijdens zijn vele mijmertochtenlangs de rivier krijgt Lambrichtshet idee om het veranderendelandschap vast te leggen. Driejaar lang maakt hij wandelingenmet zijn analoge fotocamera opbeide Maasoevers. Ook gaat hijde rivier op en fotografeert zelfsonder water. Het resultaat is tezien in het boek Oeverlangenaan de Maas, dat twee jaar gele-den uitkwam en de daaraan ge-koppelde expositie, die nogsteeds door het land trekt.Het is een bijna poëtische ode inzwart-wit geworden aan de ri-vier en aan de geboortestreekvan de fotograaf.De metamorfose van het land-schap doet Lambrichts pijn. „Iksnap dat er maatregelen geno-men moeten worden om de be-woners langs de rivier te bescher-men. Maar dit is zo rigoureus. Erontstaan weliswaar nieuwe vo-gelbroedgebieden op plekkenwaar men het rivierlandschapbewust laat verwilderen, datvind ik positief. Maar er zijn ookzo veel boerenlandschap en na-tuur verdwenen. En daarmeeeen stuk historie. De sfeer vanvroeger is voorgoed verdwenen,de authenticiteit is weg. Watoverblijft, is een gevoel van wee-moed en heimwee.”

www.oeverlangen.nl

Maas

ZOMERENZOMEREN

MAASMAASlangs

de

ZOMEREN

De Grensmaas

WA

ND

ELEN

LAN

GS

DE

MA

AS

WA

ND

ELEN

LAN

GS

DE

MA

AS

MijmerenJohn Lambrichts wandelt met zijn hond Jurta langs de

langs de MaasGrensmaas in de buurt van het Lanakense gehucht Herbricht. foto Roger Dohmen