ApolloApollo is te gulzigis te gulzigVrij vertaald naar Caroline Grégoire

Liesbeth Martens

Kennen jullie mijn vriend Apollo?

Het is een heel grappige hond...

Hij is lief en vriendelijk,

maar vooral heel slim:

hij leert mij tellen tot tien!

Kijk goed...

Apollo heeft één staart,waarmee hij kwispelt als hij gelukkig is.

Hij heeft twee grote oren

en twee mooie ogen.

Drie poten?

Daarmee kan je niet goed lopen...

Daarom heeft hij er vier!

Apollo kent vijf katten.

Maar hij houdt niet van katten...

Bovendien is hij heel gulzig!

Normaal eet hij zes botten per dag...

Maar soms eet hij er zeven...

Of zelfs acht...

Als hij er negen

eet, dan is het

echt catastrofaal!

Dan weet hij dat hij stout is!

En dan toont hij zijn mooiste glimlach met

tien grotetanden

Maar dan wordt hij ook

echt ziek!

Dan wordt hij geel...

...en roze...

...en groen...

...of blauw...

...of helemaal...

rood...

...en zelfs grijs!

Mais maintenant, il se sent mieux et

il fait des tas d’acrobaties…

Maar nu voelt hij zich al beter.

Kijk maar: hij is een echte

acrobaat...