Zeewater, potloodstompjes...
1
16 DeMorgen. VRIJDAG 21/04/2017 cult.opvrijdag MAAK ZELF DE COVER! Deze week: Jan Hespeel (44) en Randoald Sabbe (43), ofte Jan en Randoald. De gra- fisch ontwerpers leerden elkaar kennen als docent aan Sint- Lucas Gent, waar ze ook samen zijn afgestudeerd. Ze zijn vooral actief in de culturele sector, met werk voor onder meer Museum M in Leuven, de Academie voor beeldende kun- sten Gent of Trendwolves. Het duo zorgde ook voor de huis- stijl van de LUCA School of Arts. In hun ontwerpen vertrekken ze vaak vanuit verzamelingen. “We zijn allebei verzamelaars, vooral van materiaal online”, zegt Sabbe. “Eigenlijk zijn we als strandjutters, maar dan op het web. En met dat materiaal maken we dan nieuw werk.” Voor deze cover gingen ze aan de slag met een generator voor anagrammen rond ‘Art Brussels’. “Daar hebben we twee nieuwe combinaties uit gekozen. Een met het woord ‘stars’, want de kunstbeurs draait om de nieuwe kunstster- ren. En een met ‘bars’, want het is ook een sociaal gegeven. De twee figuren zijn wij zelf: Jan en Randoald op bezoek in de bars met de stars van Art Brussels.” (RB) janenrandoald.be Zin om zelf de Cult.opvrijdag onder handen te nemen? Stuur je portfolio naar [email protected] Expo. Een bezoek aan Art Brussels en Independent Brussels Wat een kunstweekend ligt er in het verschiet. Maar liefst vijf beurzen maken van Brussel de kunsthoofdstad van het moment. Wij gingen kijken op de twee grootste: Art Brussels en Independent Brussels. YANNICK VERBERCKMOES kunstenaar Marcel Dzama voor de gelegenheid liet cureren. Tussen de tekeningen die Dzama selecteerde – die allemaal maskers als thema hebben, wat zorgt voor een feest aan sur- realisme – ontdekt Caron een tekening van Raymond Pettibon, voor punkfans beter bekend als de man die de platenhoe- zen van Black Flag tekende. “En het is door de pla- tenhoezen van Black Flag dat ik zelf geïnteresseerd geraakte in kunst”, zegt Caron, waarbij hij vol overtuiging uitlegt dat kunst iets voor iedereen is, ongeacht hoeveel geld je hebt of welk diploma. Gebroken glas Art Brussels, waar Caron ons de volgende dag rondleidt en zelf een stand heeft, is onder- hand de klassieker onder de Belgische kunstbeurzen. De bezoeker staat bij het binnenkomen dan ook al te mid- den van grote Belgische galerieën als Axel Vervoordt, Xavier Hufkens of Almine Rech. We lopen met de expert even Axel Vervoordt binnen, waar Caron helemaal wild wordt van de Belgisch-Britse kunstenares Ann Veronica Janssens. Zij weet aan de hand van gebroken glas een prachtig werk te maken in verschillende kleuren, dat boven- dien een schitterend spiegeleffect heeft. Door er voor te gaan staan kun je zo zelf een deel van het kunstwerk worden. Het is natuurlijk not done, maar door onze nieuwsgierig- heid willen we toch even weten hoeveel zoiets kost. Want is het uiteindelijk niet gewoon gebroken glas? “Ongeveer 55.000 euro”, ver- telt de medewerkster van Axel Vervoordt. De expert zegt met- een dat de prijs eigenlijk totaal niet relevant is. “Wat wij hier allemaal willen doen is het publiek laten kennismaken met kunstenaars die wij de moeite waard vinden”, zegt hij. “Kunst gaat over veel meer dan geld.” Die stelling herhaalt Caron bij de stand van Xavier Hufkens, waar werk hangt dat net zo makkelijk in een gerenommeerd museum te zien kan zijn. “Galerieën verkopen nooit zomaar werk aan een verzame- laar”, zegt hij. “Er wordt nagedacht ‘Art Brussels is meer gericht op gevestigde waarden. Independent op nieuwe tendensen’ THOMAS CARON KUNSTKENNER Weekendlang verdwalen in kunsthoofdstad en kunstbeurs bezoeken is altijd de moeite. Er is namelijk wat te zien: mannen met experi- mentele kapsels, dames die schijnbaar voor het eerst op hakken lopen, en zelfs Karel en Mireille De Gucht. Maar natuurlijk gaat het in de eerste plaats om de kunst. Wij namen een expert onder de arm om ons bij deze odyssee langs Scylla en Charybdis te leiden: Thomas Caron. Deze voormalige curator van het Gentse S.M.A.K. runt momen- teel de website artlead.net, waarmee hij kunst die nog ietwat betaalbaar is, toegankelijk wil maken voor het grote publiek. Samen namen we eerst een kijkje op Independent Brussels. Pas sinds vorig jaar doet Independent, een Amerikaanse kunstbeurs, ook Brussel aan. Net in het weekend van Art Brussels. Of dat voor concurrentie zorgt? “De twee beurzen vullen elkaar eerder aan”, zegt Caron. “Art Brussels is iets meer gericht op gevestigde waarden. Independent is meer een incrowdbeurs, waar je vooral nieuwe tendensen kunt zien.” Of ook de gewone kunstliefhebber Inde- pendent kan appreciëren? “Alleen al voor het uitzicht op Brussel vanaf het dakterras moet je naar hier komen”, zegt Caron. En inderdaad, vanaf het terras van het gebouw aan de Schildknaapstraat is dat uitzicht geweldig. We beginnen onze tour dus bovenaan het gebouw en zetten vandaar een spiraal in die ons langs zes verdiepingen met spraakmakende hedendaagse kunst zal leiden. De eerste twee galerieën die Caron er voor ons uitpikt zijn Levy.Delval en Super Dakota. Beide zijn jonge galerieën uit Brussel, maar hun aanpak op de beurs is verschillend. Waar Levy.Delval werk toont van Mohamed Namou, een jonge Frans-Algerijnse kunstenaar die marmer verwerkt in een soort van schilde- rijen, presenteert Super Dakota oudere kunste- naars die de voorbije decennia te weinig werden belicht. Zo komt ze uit bij de fantasti- sche fotografische stillevens van Jan Groover, en bij de Duitse kunstenaar Joachim Bandau. Maar die krijgt op zijn 81ste blijkbaar nog shows in verschillende musea en galerieën, dus dat komt nog goed. ‘Pure bliss’ Dat Independent Brussels ook gevestigde gale- rieën aantrekt, wordt op de vierde verdieping duidelijk. Onze expert loopt bij de stand van de prestigieuze Gladstone Gallery de jonge Belgische schilder Kasper Bosmans tegen het lijf, die prompt zijn eigen schilderijen becom- mentarieert. Hij verwerkt symbolen in kleine schilderijen op een erg associatieve manier, zodat er millennia aan kunstgeschiedenis in terug te vinden zijn, gaande van het Romeinse Rijk over het Ottomaanse, tot Chanel. Een puzzel van beschavingen. “Maar er is veel te zien”, zegt onze expert. Dus slaan we een verdieping over en lopen op het tweede langs de Tim Van Laere Gallery, waar we worden begroet door nieuw werk van Rinus Van de Velde. In zijn onnavolgbare stijl laat hij twee reizigers een houtskoollandschap ontdek- ken, dat “a world of pure bliss” moet voorstellen. Het maakt ons ontzettend benieuwd naar de avonturen waarop Van De Velde ons dit jaar weer zal trakteren. Afsluiten doen we bij David Zwirner, die de E ► Een doek van Rinus Van de Velde in de Tim Van Laere Gallery. © TIM DIRVEN DeMorgen. VRIJDAG 21/04/2017 17 cult.opvrijdag of iets wel in een collectie past en hoe het dan kan worden getoond. Het liefst wordt er nog verkocht aan een museum, waar iedereen naar de kunst kan komen kijken. Alleen zitten die helaas nogal krap wat budgetten betreft.” Een beetje weggestoken in een hoek hangt bij Xavier Hufkens een prachtige foto van de Amerikaan Robert Mapplethorpe: een naakte mannenarm, die zowel kracht als erotiek uitstraalt. Topwerk, inderdaad, al heeft onze expert het meer voor een werk van Daniel Buren. Naakt met dieren De grootste ontdekking voor Caron is een schilderij van de Iraanse Sanam Khatibi, bij de galerie Rodolphe Janssen. “Ongelooflijk”, is het adjectief dat hij meerdere keren in de mond neemt om het doek te beschrijven. “Khatibi beeldt hier ook weer vrouwelijke naaktheid af in combinatie met wilde dieren. Soms worden de dieren gevild, soms hebben de vrouwen er seks mee. Dit werk is fragiel, vrouwelijk, sensueel, kwetsbaar, echt ongeloof- lijk.” Art Brussels is dan wel de oudste Belgische kunstbeurs, opgericht in 1968, maar ook daar zijn opkomende namen te vinden. In de sectie ‘Discovery’ barst het van het jong talent. “Wat altijd leuk is aan standen met jonge kunste- naars, is dat de makers vaak zelf aanwezig zijn”, zegt Caron. “Hier iets verderop hangt een Ai Weiwei, maar je zal nooit de man zelf in de stand zijn werk zien uitleggen aan de voorbij- gangers.” De interessantste kunstenaar uit die sectie vinden wij Emmanuel Van der Auwera, te zien bij Harlan Levy. Hij gebruikt druk- platen van kranten voor zijn serie Mementos (niet te verwarren met de tijdelijke tentoonstelling op Art Brussels). De serie bestaat uit blauwe drukplaten van de dag nadat een grote catastrofe zich voltrok, neem nu de staatsgreep in Turkije. Vander Auwera belicht de platen, maar beschermt de foto’s met een stuk kar- ton, waardoor de tekst vager wordt en enkel nog de foto’s goed zichtbaar. Op die manier wordt het nieuws zelf eigenlijk bijzaak. Waar het om draait is de afdruk die gebeurtenissen achterlaten op de mensen in de foto’s. Niet dat iemand er nog aan twijfelt dat kranten maken ook een kunst is, maar het is alsof hij daarmee de vluchtigheid van dit medium weg- haalt en enkel focust op het blijvende effect. Zowel wij als onze expert blij- ven gefascineerd achter. Zeewater, potloodstompjes en Heideggers wc-bril YANNICK VERBERCKMOES Omdat de tijdelijke tentoonstelling over Jan Hoet vorig jaar zo’n succes was, pakt Art Brussels weer uit met een gelijkaardig concept. Kunstenaars werd gevraagd objecten op te sturen met een speciale betekenis. “Ik voel me ontzettend verant- woordelijk hiervoor”, zegt Anne Vierstraete, de directrice van Art Brussels, als ze ons naar de tij- delijke tentoonstelling brengt. Alles van waarde is ook op Art Brussels weerloos, zeker als het gaat om persoonlijke souvenirs van kunstenaars die op de beurs tentoonstellen. Binnenin treffen we spullen aan die je normaal gezien op een rommelmarkt zou vinden: het kaakbeen van een haai, een strandstoel, oude postkaarten, en als hoogtepunt een toiletbril, die zou toebehoord hebben aan Jong geweld Er zijn nog drie beurzen die in het hart van Brussel op een steenworp van elkaar liggen en vooral het bezoeken waard zijn als u op zoek bent naar jonge kunstenaars. Off Course biedt 29 galerieën aan, die werken tonen van kunstenaars die jonger zijn dan veertig jaar en in veel gevallen pas zijn afgestudeerd. Op die manier wil het een internationale en een iets alternatievere beurs zijn dan de andere. En op welke locatie kun je een beurs beter organiseren dan op de Kunstberg? Young International Art Fair (YIA) gaat door op dezelfde plaats, maar in een ander gebouw. Deze beurs, die is opgericht in Parijs, laat – zoals de naam al doet vermoeden – ook veel jong talent zien, maar dan vooral van Franse galerieën. De beurs heeft zijn aantal deelnemers de laatste jaren gestaag uitgebreid tot de huidige 45. Poppositions is net als Off Course aan zijn zesde editie toe, streeft ook de klein- schaligheid na en wil zich ook afzetten tegen de mainstream. U begrijpt dat dat stilaan moeilijk wordt. Maar anders dan de overige beurzen is Poppositions georganiseerd rond een duidelijke thematiek: die van het politiek verzet. Onder het motto ‘Don’t agonize, organize!’ heeft een jury 21 projectruimten, kun- stenaarsinitiatieven en galeries geselecteerd die nieuwe vormen van gemeenschapszin moeten verbeelden. Bovendien heeft de organi- satie de ruimte van het ING Art Centre zo ingericht dat de standen meer in elkaar overlopen. Weg met hokjes- denken! (YV) van de twee Amerikaanse cura- toren. “De kunstwerken daar kosten soms duizenden euro’s, maar hiermee willen we tonen dat iedereen een verzamelaar is. De objecten bieden ook verras- sende inzichten in de levens van de kunstenaars of laten zien waar ze hun inspiratie halen.” Het verhaal achter de stuk- ken is dan ook veel belangrijker dan de stukken zelf. Een van de meest intrigerende is van de Belgische kunstenaar Joris Van de Moortel. Hij zou een pop insturen van Suske, de helft van Suske en Wiske, maar bedacht zich zodat er enkel een papier in de vitrine ligt, met daarop een afbeelding. De reden: de Suske- pop is veel te waardevol om uit te lenen. OCD “We vonden het best lastig om de objecten zo tentoon te stellen dat ze samen steek houden”, zegt curator Piper Marshall. “We hebben ze daarom thema- tisch gerangschikt.” Daarom staat de strandstoel vanwaaruit Slawomir Pawsak zowel zijn schilderijen als de sterrenhemel bekijkt naast een fles met zee- water, door Kendell Geers gevuld op een punt waar de Indische en de Atlantische Oceaan samenkomen. Zee is hier dus losjes het thema. Nog een leuk voorbeeld: Josephine Meckseper kreeg een boek van Hunter S. Thompson cadeau van een ex-vriendje dat een afstammeling is van Victor Hugo. Dat boek ligt naast pot- loodstompjes die tot aan de gom zijn gescherpt. Een bijdrage van Mathieu Mercier, die ze kreeg van iemand met een obsessieve compulsieve stoornis of OCD. Ook de curatoren hebben memento’s bij, maar worden zich daar pas van bewust als we er naar vragen. Hoffmann heeft een armband aan die hij als kind van zijn moeder heeft gekregen. Marshall wijst naar een zeer kleine tattoo met de letter t op haar pols. Een friendship tattoo, zo blijkt, die ze na haar eerste artistieke project liet zetten. Haar vriendin Tina heeft dan weer een p op haar pols staan. Een klein aandenken, helaas moeilijk tentoon te stellen. Mementos: Artists’ Sou- venirs, Artefacts, and other Curiosities loopt net als Art Brussels tot zondag. de grote filosoof Martin Heidegger, teruggevonden door de kunstenaar Sophie Nys. Ze ontdekte de bril toen ze bezig was aan Die Hütte, een kortfilm over het boskabinetje van Heidegger in het Zwarte Woud. De rode draad door deze ver- zameling? “Met deze collectie willen we een dialoog aangaan met wat er op de beurs te zien is”, vertelt Jens Hoffmann, een ‘Deze objecten bieden verrassende inzichten in de levens van de kunstenaars of tonen waar ze hun inspiratie halen’ JENS HOFFMANN CURATOR ► Links en onder: werk uit de koker van David Zwirner op Independent. © TIM DIRVEN
Transcript of Zeewater, potloodstompjes...
16 DeMorgen.VRIJDAG 21/04/2017cult.opvrijdag
MAAK ZELFDE COVER!Deze week: Jan Hespeel (44)en Randoald Sabbe (43),ofte Jan en Randoald. De gra-fisch ontwerpers leerden elkaarkennen als docent aan Sint-Lucas Gent, waar ze ook samenzijn afgestudeerd. Ze zijn vooralactief in de culturele sector,met werk voor onder meerMuseum M in Leuven, deAcademie voor beeldende kun-sten Gent of Trendwolves. Het
duo zorgde ook voor de huis-stijl van de LUCA School of Arts.In hun ontwerpen vertrekken zevaak vanuit verzamelingen. “Wezijn allebei verzamelaars, vooralvan materiaal online”, zegtSabbe. “Eigenlijk zijn we alsstrandjutters, maar dan op hetweb. En met dat materiaalmaken we dan nieuw werk.”Voor deze cover gingen ze aande slag met een generator vooranagrammen rond ‘ArtBrussels’. “Daar hebben wetwee nieuwe combinaties uitgekozen. Een met het woord‘stars’, want de kunstbeursdraait om de nieuwe kunstster-ren. En een met ‘bars’, want hetis ook een sociaal gegeven. Detwee figuren zijn wij zelf: Jan en
Randoald op bezoek in de barsmet de stars van Art Brussels.”(RB)
janenrandoald.be
Zin om zelf de Cult.opvrijdagonder handen te nemen? Stuur je portfolio naar [email protected]
Expo. Een bezoek aan Art Brussels en Independent Brussels
Wat een kunstweekend ligt er in het verschiet. Maar liefst vijfbeurzen maken van Brussel de kunsthoofdstad van hetmoment. Wij gingen kijken op de twee grootste: Art Brussels en Independent Brussels. YANNICK VERBERCKMOES
kunstenaar Marcel Dzama voor de gelegenheidliet cureren. Tussen de tekeningen die Dzamaselecteerde – die allemaal maskers als themahebben, wat zorgt voor een feest aan sur -realisme – ontdekt Caron een tekening vanRaymond Pettibon, voor punkfans beter bekendals de man die de platenhoe-zen van Black Flagtekende. “En het is door de pla-tenhoezen van Black Flag datik zelf geïnteresseerd geraaktein kunst”, zegt Caron, waarbijhij vol overtuiging uitlegt datkunst iets voor iedereen is,ongeacht hoeveel geld je hebtof welk diploma.
Gebroken glasArt Brussels, waar Caron onsde volgende dag rondleidt enzelf een stand heeft, is onder-hand de klassieker onder deBelgische kunstbeurzen. De bezoeker staatbij het binnenkomen dan ook al te mid-den van grote Belgische galerieën alsAxel Vervoordt, Xavier Hufkens ofAlmine Rech.
We lopen met de expert even Axel Vervoordt binnen, waar Caron helemaal wild wordt van
de Belgisch-Britse kunstenares Ann VeronicaJanssens. Zij weet aan de hand van gebroken glas een prachtig werk te maken in verschillende kleuren, dat boven-dien een schitterend spiegeleffect heeft. Door er voor te gaan staan kun je zo zelf een deel
van het kunstwerk worden. Het is natuurlijk not done,
maar door onze nieuwsgierig-heid willen we toch evenweten hoeveel zoiets kost.Want is het uiteindelijk nietgewoon gebroken glas?“Ongeveer 55.000 euro”, ver-telt de medewerkster van AxelVervoordt. De expert zegt met-een dat de prijs eigenlijk totaalniet relevant is. “Wat wij hierallemaal willen doen is hetpubliek laten kennismakenmet kunstenaars die wij demoeite waard vinden”, zegt hij. “Kunst gaat over veel meer
dan geld.”Die stelling herhaalt Caron bij de
stand van Xavier Hufkens, waar werkhangt dat net zo makkelijk in een gerenommeerd museum te zienkan zijn. “Galerieën verkopen nooit
zomaar werk aan een verzame-laar”, zegt hij. “Er wordt nagedacht
‘Art Brussels ismeer gericht op gevestigde
waarden.Independent op
nieuwe tendensen’THOMAS CARONKUNSTKENNER
Weekendlangverdwalen
in kunsthoofdstad
en kunstbeurs bezoeken is altijd de moeite. Er is namelijk wat te zien: mannen met experi-mentele kapsels, dames die schijnbaar voor het eerst op hakken lopen, en zelfs Karel enMireille De Gucht. Maar natuurlijk gaat het in de eerste plaats om de kunst.
Wij namen een expert onder de arm om ons bij deze odyssee langs Scylla en Charybdiste leiden: Thomas Caron. Deze voormaligecurator van het Gentse S.M.A.K. runt momen-teel de website artlead.net, waarmee hij kunstdie nog ietwat betaalbaar is, toegankelijk wilmaken voor het grote publiek.
Samen namen we eerst een kijkje opIndependent Brussels. Pas sinds vorig jaar doetIndependent, een Amerikaanse kunstbeurs, ook Brussel aan. Net in het weekend van ArtBrussels. Of dat voor concurrentie zorgt? “De twee beurzen vullen elkaar eerder aan”,zegt Caron. “Art Brussels is iets meer gericht op gevestigde waarden. Independent is meereen incrowdbeurs, waar je vooral nieuwe tendensen kunt zien.”
Of ook de gewone kunstliefhebber Inde -pendent kan appreciëren? “Alleen al voor hetuitzicht op Brussel vanaf het dakterras moet jenaar hier komen”, zegt Caron. En inderdaad,vanaf het terras van het gebouw aan deSchildknaapstraat is dat uitzicht geweldig.
We beginnen onze tour dus bovenaan hetgebouw en zetten vandaar een spiraal in die ons langs zes verdiepingen met spraakmakendehedendaagse kunst zal leiden. De eerste tweegalerieën die Caron er voor ons uitpikt zijnLevy.Delval en Super Dakota. Beide zijn jongegalerieën uit Brussel, maar hun aanpak op debeurs is verschillend.
Waar Levy.Delval werk toont van MohamedNamou, een jonge Frans-Algerijnse kunstenaardie marmer verwerkt in een soort van schilde-rijen, presenteert Super Dakota oudere kunste-naars die de voorbije decennia te weinigwerden belicht. Zo komt ze uit bij de fantasti-sche fotografische stillevens van Jan Groover,en bij de Duitse kunstenaar Joachim Bandau.Maar die krijgt op zijn 81ste blijkbaar nog showsin verschillende musea en galerieën, dus datkomt nog goed.
‘Pure bliss’Dat Independent Brussels ook gevestigde gale-rieën aantrekt, wordt op de vierde verdiepingduidelijk. Onze expert loopt bij de stand van deprestigieuze Gladstone Gallery de jongeBelgische schilder Kasper Bosmans tegen hetlijf, die prompt zijn eigen schilderijen becom-mentarieert. Hij verwerkt symbolen in kleineschilderijen op een erg associatieve manier,zodat er millennia aan kunstgeschiedenis interug te vinden zijn, gaande van het RomeinseRijk over het Ottomaanse, tot Chanel. Een puzzel van beschavingen.
“Maar er is veel te zien”, zegt onze expert. Dusslaan we een verdieping over en lopen op hettweede langs de Tim Van Laere Gallery, waarwe worden begroet door nieuw werk van RinusVan de Velde. In zijn onnavolgbare stijl laat hijtwee reizigers een houtskoollandschap ontdek-ken, dat “a world of pure bliss” moet voorstellen.Het maakt ons ontzettend benieuwd naar deavonturen waarop Van De Velde ons dit jaarweer zal trakteren.
Afsluiten doen we bij David Zwirner, die de
E► Een doek
van RinusVan de Velde
in de Tim VanLaere Gallery.
© TIM DIRVEN
DeMorgen. VRIJDAG 21/04/2017 17cult.opvrijdag
of iets wel in een collectie past en hoe het dankan worden getoond. Het liefst wordt er nogverkocht aan een museum, waar iedereen naar de kunst kan komen kijken. Alleen zittendie helaas nogal krap wat budgetten betreft.”
Een beetje weggestoken in een hoek hangt bij Xavier Hufkens een prachtige foto van deAmerikaan Robert Mapplethorpe: een naaktemannenarm, die zowel kracht als erotiek uitstraalt. Topwerk, inderdaad, al heeft onzeexpert het meer voor een werk van DanielBuren.
Naakt met dierenDe grootste ontdekking voor Caron is een schilderij van de Iraanse Sanam Khatibi, bij de galerie Rodolphe Janssen. “Ongelooflijk”, is het adjectief dat hij meerdere keren in demond neemt om het doek te beschrijven.“Khatibi beeldt hier ook weer vrouwelijkenaaktheid af in combinatie met wilde dieren.Soms worden de dieren gevild, soms hebben de vrouwen er seks mee. Dit werk is fragiel,vrouwelijk, sensueel, kwetsbaar, echt ongeloof-lijk.”
Art Brussels is dan wel de oudste Belgischekunstbeurs, opgericht in 1968, maar ook daarzijn opkomende namen te vinden. In de sectie‘Discovery’ barst het van het jong talent. “Wataltijd leuk is aan standen met jonge kunste-
naars, is dat de makers vaak zelf aanwezig zijn”,zegt Caron. “Hier iets verderop hangt een AiWeiwei, maar je zal nooit de man zelf in destand zijn werk zien uitleggen aan de voorbij-gangers.”
De interessantste kunstenaar uit die sectievinden wij Emmanuel Van der Auwera, te zienbij Harlan Levy. Hij gebruikt druk-platen van kranten voor zijn serieMementos (niet te verwarren met detijdelijke tentoonstelling op ArtBrussels). De serie bestaat uit blauwedruk platen van de dag nadat eengrote catastrofe zich voltrok, neemnu de staatsgreep in Turkije. VanderAuwera belicht de platen, maarbeschermt de foto’s met een stuk kar-ton, waardoor de tekst vager wordten enkel nog de foto’s goed zichtbaar.Op die manier wordt het nieuws zelfeigenlijk bijzaak. Waar het om draaitis de afdruk die gebeurtenissen achterlaten op de mensen in defoto’s.
Niet dat iemand er nog aan twijfeltdat kranten maken ook een kunst is,maar het is alsof hij daarmee devluchtigheid van dit medium weg-haalt en enkel focust op het blijvendeeffect. Zowel wij als onze expert blij-ven gefas cineerd achter.
Zeewater, potloodstompjes en Heideggers wc-brilYANNICKVERBERCKMOES
Omdat de tijdelijketentoonstelling over JanHoet vorig jaar zo’n succeswas, pakt Art Brussels weeruit met een gelijkaardigconcept. Kunstenaars werdgevraagd objecten op testuren met een specialebetekenis.
“Ik voel me ontzettend verant-woordelijk hiervoor”, zegt AnneVierstraete, de directrice van ArtBrussels, als ze ons naar de tij-delijke tentoonstelling brengt.Alles van waarde is ook op ArtBrussels weerloos, zeker als hetgaat om persoonlijke souvenirsvan kunstenaars die op de beurstentoonstellen.
Binnenin treffen we spullenaan die je normaal gezien opeen rommelmarkt zou vinden:het kaakbeen van een haai, eenstrandstoel, oude postkaarten,en als hoogtepunt een toiletbril,die zou toebehoord hebben aan
Jong geweldEr zijn nog drie beurzen die in het hart van Brussel op eensteenworp van elkaar liggen en vooral het bezoeken waardzijn als u op zoek bent naarjonge kunstenaars.Off Course biedt 29 galerieënaan, die werken tonen vankunstenaars die jonger zijndan veertig jaar en in veelgevallen pas zijn afgestudeerd.Op die manier wil het eeninter nationale en een ietsalter natievere beurs zijn dan de andere. En op welkelocatie kun je een beurs beter organiseren dan op de Kunstberg?
Young International Art Fair(YIA) gaat door op dezelfdeplaats, maar in een andergebouw. Deze beurs, die isopgericht in Parijs, laat – zoalsde naam al doet vermoeden –ook veel jong talent zien, maar dan vooral van Fransegalerieën. De beurs heeft zijnaantal deelnemers de laatstejaren gestaag uitgebreid tot dehuidige 45. Poppositions is net als OffCourse aan zijn zesde editietoe, streeft ook de klein -schaligheid na en wil zich ookafzetten tegen de mainstream.U begrijpt dat dat stilaan
moeilijk wordt. Maar andersdan de overige beurzen isPoppositions georganiseerdrond een duidelijke thematiek:die van het politiek verzet.Onder het motto ‘Don’t agonize, organize!’ heeft eenjury 21 projectruimten, kun -stenaarsinitiatieven en galeriesgeselecteerd die nieuwe vormen van gemeenschapszinmoeten verbeelden.Bovendien heeft de organi -satie de ruimte van het ING Art Centre zo ingericht dat de standen meer in elkaaroverlopen. Weg met hokjes-denken! (YV)
van de twee Amerikaanse cura-toren. “De kunstwerken daarkosten soms duizenden euro’s,maar hiermee willen we tonendat iedereen een verzamelaar is.De objecten bieden ook verras-sende inzichten in de levens vande kunstenaars of laten zienwaar ze hun inspiratie halen.”
Het verhaal achter de stuk-ken is dan ook veel belangrijkerdan de stukken zelf. Een van demeest intrigerende is van deBelgische kunstenaar Joris Vande Moortel. Hij zou een popinsturen van Suske, de helft vanSuske en Wiske, maar bedachtzich zodat er enkel een papierin de vitrine ligt, met daarop eenafbeelding. De reden: de Suske-pop is veel te waardevol om uitte lenen.
OCD“We vonden het best lastig omde objecten zo tentoon te stellendat ze samen steek houden”,zegt curator Piper Marshall.“We hebben ze daarom thema-tisch gerangschikt.” Daaromstaat de strandstoel vanwaaruitSlawomir Pawsak zowel zijnschilderijen als de sterrenhemelbekijkt naast een fles met zee-water, door Kendell Geersgevuld op een punt waar deIndische en de AtlantischeOceaan samenkomen. Zee ishier dus losjes het thema.
Nog een leuk voorbeeld:Josephine Meckseper kreeg eenboek van Hunter S. Thompsoncadeau van een ex-vriendje dateen afstammeling is van VictorHugo. Dat boek ligt naast pot-loodstompjes die tot aan de gomzijn gescherpt. Een bijdrage vanMathieu Mercier, die ze kreegvan iemand met een obsessievecompulsieve stoornis of OCD.
Ook de curatoren hebbenmemento’s bij, maar wordenzich daar pas van bewust als weer naar vragen. Hoffmann heefteen armband aan die hij als kindvan zijn moeder heeft gekregen.
Marshall wijst naar een zeerkleine tattoo met de letter t ophaar pols. Een friendship tattoo,zo blijkt, die ze na haar eersteartistieke project liet zetten.Haar vriendin Tina heeft danweer een p op haar pols staan.Een klein aandenken, helaasmoeilijk tentoon te stellen.
Mementos: Artists’ Sou -venirs, Artefacts, and otherCuriosities loopt net als ArtBrussels tot zondag.
de grote filosoof MartinHeidegger, teruggevonden doorde kunstenaar Sophie Nys. Zeontdekte de bril toen ze bezigwas aan Die Hütte, een kortfilmover het boskabinetje vanHeidegger in het Zwarte Woud.
De rode draad door deze ver-zameling? “Met deze collectiewillen we een dialoog aangaanmet wat er op de beurs te zienis”, vertelt Jens Hoffmann, een
‘Deze objectenbieden verrassende
inzichten in de levens van
de kunstenaars oftonen waar ze hun
inspiratie halen’JENS HOFFMANN
CURATOR
► Links enonder: werkuit de koker van DavidZwirner opIndependent.© TIM DIRVEN
