You and Me against the World 7

You and Me against You and Me against the Worldthe World

Hallo Allemaal!

Dit is deel 7 van You and Me against the World!Veel Leesplezier!

Svenja SimStone.

Topic.Topic.

Er is een topic waar je je kan uitleven over het dagboek! Ga gerust eens langs en zet eens iets neer:http://www.desims2.nl/forums.view.asp?fID=54&tID=201589&archived=0

http://www.desims2.nl/forums.view.asp?fID=54&tID=201589&archived=0

Noa.Noa.

Tijdens de weken die volgden probeerde ik om zoveel mogelijk bij Sam te kunnen zijn, en ik voelde me nog steeds dolgelukkig bij haar..

Noa.Noa.

Matt wist nog altijd van niets, en het werd steeds makkelijker om te doen alsof, waardoor ik het moment waarop ik hem alles moest vertellen nog meer uitstelde.

Noa.Noa.

Maar op een dag bracht iets roet in het eten...Ik voelde me de laatste tijd vaak misselijk. Eerst dacht ik dat ik iets verkeerd gegeten had, maar de gedachte dat ik zwanger kon zijn spookte steeds vaker door m'n hoofd..

Noa.Noa.

Toen ik weer voor de zoveelste keer naar het toilet moest spurten, had ik er genoeg van. Ik raapte al m'n moed bij elkaar en deed een test. Ik hoopte met heel m'n hart dat ik niet zwanger was van Matt.. Nu ik samen was met Sam, was een kindje van hem niet echt welkom..

Noa.Noa.

Ik staarde eindeloos naar de test en wandelde in shock naar de slaapkamer.Daar ging ik op het bed zitten en barstte in tranen uit.Sam en ik waren nog maar net samen, of ons geluk werd al verpest, alsof de duivel zich ermee moeide. Ik gaf mezelf de schuld van alles. Als ik het meteen aan Matt had verteld, in plaats van de schijn op te houden, dan zat ik nu niet in de problemen.

Noa.Noa.

Wat moest ik nu doen?Ik kon het kindje niet laten weghalen, dat wilde ik niet, het was een levend wezentje. Maar hoe moest het nu verder met Sam en mij? En met Matt en mij?Ik deed een poging om m'n tranen te drogen en besloot dat ik het aan Sam moest vertellen.

Noa.Noa.

M'n handen trilden toen ik het telefoonnummer intoetste.“Liefje?”“...”“Je moet onmiddellijk komen, het is dringend.”“...”“Haast je, ik hou van je..”Ik hoorde aan Sams stem dat ze erg ongerust was..

Noa & Sam.Noa & Sam.

Het duurde niet lang, of Sam stond voor de deur. Ik glimlachte naar haar maar de tranen rolden nog steeds over m'n wangen.“Noa, lieverd, wat is er?”Ik antwoordde niet en trok haar mee naar de woonkamer.


Daar begon ik weer te huilen. Sam wist niet wat er gebeurde en probeerde me te troosten.“Schat wat is er? Zeg iets, ik maak me zorgen.”“I..i..ik ben...”Ik haalde diep adem en snikte luid.“Zw..zwanger..”


Sam keek me betreurd aan en nam me vast. Ze wist duidelijk niet wat zeggen.Ik bleef huilen en knuffelde haar terug. Toen ik wat bedaard was, zag ik dat Sam ook huilde. “Ik weet niet wat ik moet doen.. Ik kan niet samen zijn met Matt, maar ik krijg een kind van hem..”


Ik zag Sams blik en probeerde haar wat gerust te stellen.“Je moet je geen zorgen maken, ik hou nog steeds van je, dat zal niet veranderen.”“Maar je krijgt een kind van Matt, en dat zorgt ervoor dat jullie altijd verbonden zullen zijn. Ik weet niet hoe ik binnen jullie gezin zal passen..”


Ik begon weer te huilen. Sam zou me verlaten, ik voelde het. Alles was om zeep.“Ik zie je doodgraag, maar ik heb tijd nodig om hierover na te denken. Een kind van jullie samen verandert alles.”Ze knuffelde me stevig en ik begroef m'n gezicht in haar nek.


Sam liet me los en gaf me een lange zoen.“Ik heb gewoon wat tijd nodig, maak je geen zorgen, ik zal altijd van je blijven houden.”“Maar wat moet ik doen?” m'n lip trilde nog altijd.“Je moet het aan Matt vertellen, en me beloven dat je me niet in de steek laat.”“Dat beloof ik.” en ik zoende haar terug..

Noa.Noa.

Na nog enkele lange knuffels en zoenen, ging Sam ervandoor. Ik bleef alleen achter in m'n eigen grote huis, maar ik was niet helemaal alleen. Want een klein wezentje hield me gezelschap. Toch had ik me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik kroop in de zetel en de tranen stroomden weer langs m'n wangen. Ik gleed met m'n hand langs m'n benen naar m'n buik en veegde m'n tranen met de andere hand weg.

http://www.youtube.com/watch?v=-4U-i4mjZD0

Noa.Noa.

Ik schoot recht en besefte dat ik had gehuild tot in in slaap viel. Ik veegde de tranen die aan m'n gezicht plakten weer wat weg en deed een poging om m'n zinnen te verzetten. Als ik niets deed, zou ik blijven huilen. Dus besloot ik om wat aan m'n fototoestel te prullen.

Noa & Matt.Noa & Matt.

Ik was nog maar pas begonnen of Matt wandelde de kamer binnen. Blijkbaar had mijn 'dutje' langer dan een uur geduurd.“Hier zit je dus. Ik was je overal aan het zoeken.” Matt kwam naar me toe en gaf me een zoen. Ik dacht meteen weer aan Sam, ik had haar beloofd om het aan Matt te vertellen. Er welden weer tranen op als ik aan haar dacht, maar ik probeerde me sterk te houden.


Ik nam Matt mee naar de woonkamer en ging naast hem zitten op de bank. Hij keek me vragend aan. “Ik moet je iets vertellen..”Meteen zag ik een glimp van nieuwsgierigheid, maar ook paniek in z'n ogen.M'n ogen begonnen weer te tranen, en ik probeerde het zo goed als ik kon tegen te houden. “Ik ben zwanger.”


Matt begon meteen te glimlachen en omarmde me. Hij zag er zo gelukkig uit dat ik er zelf van begon te lachen. De gedachte dat ik hem binnenkort moest dumpen begaf zich even op de achtergrond in m'n hoofd. Voor het eerst was ik even blij dat ik een kindje kreeg. Ik had al lang een kinderwens, en dat gevoel kwam nu weer sterk naar boven..


Maar het goede gevoel verdween al weer en ik kreeg weer een klomp in m'n maag. Matt keek in m'n ogen. “Misschien is het beter dat we de trouwdatum vervroegen.”Ik voelde weer tranen opwellen en beet op m'n lip om ze tegen te houden.“Ik moet denk ik even alleen zijn”, zei ik en ik wandelde naar boven.

Sam.Sam.

Noa was zwanger.. Ik kon het nog steeds niet geloven. Waarom trok ik het me zo fel aan? Noa hield nog steeds van me, en het kindje was een ongelukje. We zouden het samen perfect kunnen opvoeden. Ik keek naar de spulletjes in de kinderkamer. Daar wrong het schoentje... Zou ik het kind wel even graag zien als Amy? Zij was altijd m'n oogappel..

Sam.Sam.

Ik stond op en besloot om wat te gaan wandelen. Ik had frisse lucht nodig en moest mezelf bezighouden zodat ik misschien zou stoppen met piekeren. Het leek hopeloos..Het kindje was van Matt en Noa, Noa en Matt. Ze waren nog steeds een duo, en ik mengde me ertussen. En niets zou Matt ervan weerhouden om er een stokje voor te steken als Noa en ik ervoor zouden zorgen. Want wat als Noa haar eigen kind niet meer kon zien vanwege mij?

Noa.Noa.

Even later wandelde ik weer naar beneden. Ik had me helemaal opgemaakt en een zomers kleedje aangetrokken.“Ik ga even een wandelingetje maken. Oh.. Euhm.. Kunnen we de trouwdatum niet gewoon laten? Tot straks.” En weg was ik, Matt achterlatend met gefronste wenkbrauwen.

Noa.Noa.

Het was warm buiten, met een fris briesje. De zon scheen fel in m'n gezicht en voor het eerst die dag voelde ik me vrij en zorgeloos. Ik dacht even niet aan het kindje, noch aan Sam of Matt en wandelde stevig door.

Noa.Noa.

Al snel kwam ik aan in het park, de plek waar ik zo vaak met Sam had gezeten, maar ook met Matt.. Vanop het brugje keek ik uit naar de vissen in het water. Ik schrok toen ik iemand aan de rand zag zitten.. Het was Sam!

Noa. Noa.

Ik aarzelde even, maar rende toen zo snel ik kon naar haar toe.Verschillende gedachten schoten in m'n hoofd. Maar ik schudde meteen alle twijfels weer weg.


Toen ik merkte dat Sam me zag en rechtop ging staan, verstijfde ik.Misschien zou ze van me weglopen?Voorzichtig wandelde ik dichter naar haar toe.

Sam wachtte tot ik vlak voor haar stond.“Hey..” zei ik zachtjes.“Hey..” zei Sam glimlachend, en ze legde haar handen in de mijne.Ik was verbaasd, maar het gaf me een erg goed gevoel.



“Ik heb het hem vertelt..” zei ik zachtjes.“En? Wat zei hij?”“Hij was nogal..enthousiast”, zuchtte ik.Sam keek bedroefd.. Ik streelde even haar wang om haar te troosten.“Hij wou het huwelijk vervroegen, maar ik heb gevraagd om het niet te doen.”


Sam glimlachte een beetje en ik omhelsde haar stevig.“Ben je zeker dat je bij mij wilt blijven en niet bij Matt?”Ik knikte en gaf een zoentje op haar schouder.


Sam liet me los en ging zitten op de grond. Ze trok aan m'n arm en gebaarde dat ik langs haar moest komen liggen. Ze legde haar arm om me heen en ik legde m'n hoofd op haar borst.Na een lange stilte keek ik haar aan. Ze glimlachte, en ik streelde zachtjes over haar lippen. “Alles komt weer goed”, fluisterde ze.

Sam gaf een kus op m'n neus.“Het maakt niet uit of je een kind krijgt van Matt. Ik hou zoveel van je, en ik kan je niet zomaar laten gaan. Zeker niet nu je eindelijk ook van mij houdt. Ik zal de baby opvoeden alsof het mijn kindje is, ons kindje is.. Zolang je maar bij me blijft.”



Ik stond recht en trok Sam overeind. Ik was zo blij dat Sam dit allemaal zei, dat ze dit allemaal voor mij deed. Niemand had ooit zoveel van me gehouden als Sam.En ik hield ook zoveel van haar.. Ik nam haar vast en zoende haar. Vol overtuiging zoende ze me terug en hield me stevig vast.


“Ik ga nu naar huis om Matt te vertellen dat het huwelijk niet door kan gaan. Hoe sneller ik het zeg, hoe vlugger ik weer bij je kan zijn. Ik laat je vanavond nog iets weten.”Sam knikte en gaf me nog een laatste zoen voor ik vertrok.Ik koesterde de blik in haar ogen terwijl ik naar huis wandelde..


Toen ik thuis aankwam was Matt nergens te bespeuren. Na een tijdje zoeken zag ik dat hij aan het werk was in de tuin. Ik wandelde op hem af en bleef even staan. Hij had niet door dat ik achter hem stond en goot verder water over de plantjes.“Ik denk dat we nog eens moeten praten..”


Matt schrok en draaide zich met een ruk om.“Oh.. Ik had niet door dat je al terug was. Wat is er?”“Misschien moeten we het huwelijk gewoon afzeggen..”Matt liet van verbazing de gieter vallen en staarde me aan.


We gingen op het bankje zitten. Ik voelde me nogal ongemakkelijk..“Ik vind het gewoon allemaal een beetje te overhaast.”“Volgens mij heb je gewoon last van stress voor het huwelijk. Dat zal wel weer overgaan. Lieverd, ik wou je er eigenlijk mee verrassen, maar ik heb het huwelijk al vervroegd. We gaan dit weekend trouwen! Ik heb alles al geregeld..”


“Je hebt.. WAT? Waarom heb je dat gedaan? Zo'n dingen beslis je niet even alleen Matt! Ik wil dat je het afzegt!”“Schat, laat me het nu maar gewoon regelen. Je hebt het veel te druk. En het is normaal dat je twijfels krijgt nu het huwelijk dichterbij komt. Dat gaat wel weer over zodra we aan het altaar staan.”


“Hoe kun je zoiets doen?! Snap je het dan niet? Ik wil niet meer trouwen!Ik.. ik.. Pff.. Ik kan het niet! Het huwelijk, de baby..”“De baby? Wat is er mis met de baby?”“Niets.. Alles loopt gewoon fout!”

Noa.Noa.

Ik wist niet meer wat ik moest doen. Ik voelde me zo kwaad en teleurgesteld en de tranen rolden weer over m'n wangen. Zelfs nu ik Matt durfde vertellen dat het huwelijk niet door kon gaan, bleef hij toch volhouden. Wat kon ik nog doen om hem af te wijzen zonder hem fel te kwetsen? Hij keek naar me en het enige wat ik kon doen was wegrennen.

Einde deel 7Einde deel 7

Laat ook eens iets achter op het forum op desims2 of LiveJournal:http://desims2.nl/forums.view.asp?fID=54&tID=201589&page=1&archived=0

Wordt Wordt Vervolgd...Vervolgd...

http://desims2.nl/forums.view.asp?fID=54&tID=201589&page=1&archived=0

You and Me against the World 7

Travel

Transcript of You and Me against the World 7