Stelt u het zich eens voor: alles achterlaten.

Je land, werk, je vrienden, familie, je dagelijkse routines.

4.000 kilometer noordelijk kom je terecht in een plat,

nat land. Waar alles gestructureerd en geregeld is, alleen

jijzelf hebt geen idee waar te beginnen. Dan kan ik me

voorstellen dat ik opgelucht zou zijn als degene die naast

me woont, letterlijk een hand uitsteekt en me kenbaar

maakt dat ik een keer een kopje koffie of thee kan komen

drinken. Met misschien een oer-Hollands koekje erbij.

Maar toch ook lastig, want je bent vreemden voor elkaar,

misschien heb je vooroordelen (je nieuwe buur ook!) en

je verstaat elkaar helemaal niet…

Klokslag 10.00 uur op een maandagmorgen

Wout, Gerda, Arie en Annie komen via de achterdeur bin-

nen. Het zijn de buren van de familie Agha. Over en weer

zijn er hartelijke begroetingen met Khaled, zijn vrouw

Buthaina en hun kinderen. Ik kijk het aan en ben een

beetje overdonderd. Het lijkt alsof ze elkaar al jaren

kennen. En dat is toch echt niet het geval.

Alle familieleden zijn sinds oktober herenigd en inmiddels

een beetje gewend aan Nederland en hun huis. Na vele

omzwervingen kwamen vader Khaled en zijn jongste

zoon terecht in Rijswijk (NBR). Ik vraag Khaled wat hem

opvalt aan Nederland. “Alle mensen zijn hier vriendelijk

en aardig, nergens ligt rommel op straat, de huizen zijn

netjes en alles is zo goed geregeld.”

Slapen op de vloer

Maar toch, toen ze in hun nieuwe huis sliepen, was het

huis leeg. Geen bed, geen meubels. Die eerste nacht

sliepen ze op de grond. Buurmannen Wout en Arie

kwamen meteen in actie en regelden binnen een week

meubels via een kennis. Twee bedden en een oude TV

werden de dag erna de woning ingedragen. Het was het

begin van een warm contact tussen volstrekte vreemden.

Er komen Syriërs naast u wonen

“Mijn eerste reactie toen ik hoorde dat er Syrische

vluchtelingen naast me kwamen wonen?” “Laat ze maar

komen; geen probleem. Als ze zich normaal gedragen,

is het voor mij prima.” Aldus een nuchtere Wout. Zijn

vrouw Gerda, valt bij: “Als je toch weet dat deze mensen

uit hun land zijn gevlucht terwijl ze het daar goed voor

elkaar hadden. Ze komen hier en hebben helemaal niets

en kennen helemaal niemand. Het enige wat je dan kunt

doen is je vooroordelen parkeren en je hart openstellen,

ze met een open blik tegemoet treden. Wij kregen dat ook

direct van hen terug. Ook zij stelden zich open en de klik

was er meteen. Het gevoel is goed.”

Jij helpt mij, ik help jou

Khaled helpt op zijn beurt de buren. Laatst nog, toen

Wout de woning ging witten. Khaled bood zijn hulp aan.

“Handig hoor” zegt Wout. Want Khaled is zo sterk als een

beer, dus waar wij 4 handen en 2 ruggen nodig hebben,

Een zachte landing, hoe doe je dat? ناريج مهنا ،مهناريج و اغآ ةلئاع صخي لاقملا اذه اومدق نويدنلوهلا ،٢٠١٦ لوألا نيرشت رهش ذنم ددج ةلباقملا يف .ةماهلا ءايشألا لوح ةلئاعلل ةدعاسملا .لهسأ ىلوألا ةرتفلا و لاصتالا لعجل حئاصن دجوي ىلع اهتأرق داعتس و ةيبرعلا ةغللاب ةلماك ةلاقملا كتيادب لعج ىنمتن كلذب ،نيئجاللا ةمظنم عقوم.ًاليلق لهسأ ادنلوه يف

Wat staat hierboven geschreven? Waar haal ik bood-

schappen? Waar zit de dokter? Hoe werkt de bus? Hoe

kom ik aan meubels? Hoe schrijf ik mijn kinderen in op

school? Waar zit de school eigenlijk?

Woonlinie pagina. 12

› begin een praatje over wanneer het afval wordt opgehaald in jullie straat› nodig ze uit in je eigen huis voor een kopje koffie of een maaltijd

› praat erover dat netheid van voortuin en rondom het huis in Nederland belangrijk is

TIPS

Naam: Wout van Tilborg

Geboren en getogen in: Rijswijk, Nederland

Beroep: bakker in ruste

Houdt van: voetbal. Was tot 1997 actief als

bestuurslid van de voetbalvereniging

Droom: gezond blijven

Naam: Khaled Agha

Geboren en getogen in: Edlib, Syrië

Beroep: eigenaar kartonfabriek, (Syrië)

Houdt van: muziek luisteren,

liefdesliedjes schrijven voor zijn vrouw

Droom: dat alle kinderen kunnen gaan studeren

› gebruik de app Google Translate om met elkaar te communiceren

RAAKT DIT VERHAAL U EN WILT

U OOK EEN BIJDRAGE LEVEREN?

VluchtelingenWerk locatie Bommeler-

waard en locatie Altena zijn op zoek

naar vrijwilligers! Met 2 uur in de week

maakt u al het verschil!

Meer informatie? Bel vrijblijvend naar 0418 - 54 10 17 (Bommelerwaard, mevrouw E. Tica) of 0183 - 50 90 16 (Altena, mevrouw M. de Vos). Kijk voor een volledig overzicht op: www.vluchtelingenwerk.nl/zuidnederland/vacatures

Vluchtelingenwerk zoekt:

Vrijwilligers die 1 x per week bij de nieuwe Nederlanders langsgaan om hen te

begeleiden. Doel: meer zelfredzaamheid en goede integratie. Duur: 6 maanden.

Vrijwilligers die in de eerste periode helpen met praktische regelzaken zoals

gezondheidszorg, inkomen & huisvesting. Duur: 6 weken.

Vrijwilligers die affiniteit hebben met financiën, in het kader van schuldpreventie.

Duur: 6 weken.

doet hij dat in zijn eentje.” Khaled kan er hartelijk om

lachen en noemt de buurmannen zijn broers.

Khaled’s dagen zijn gevuld met klusjes doen, vaak naar

het gemeentehuis gaan, koffie drinken, darts spelen. En

er is nog heel veel te regelen. De brief in het Nederlands

van de Belastingdienst ligt te ‘pronken’ op tafel. Met

daarin beschreven hoe je moet inloggen met je DigiD-

code. Tsja.

“Nu mijn familie compleet is, ga ik Nederlands leren

spreken. Mijn vrouw natuurlijk ook.” Hun kinderen

hebben ook zo hun dromen; docent Engels worden,

basketballer…

Als ik Khaled vraag wat hij het lastigst vond in het begin,

zegt hij: “Zonder het goede contact met mijn nieuwe

buren was de start veel lastiger geweest. De rest komt

daarna vanzelf wel. Ik heb heel veel geluk met mijn

buren. Ze helpen ons enorm en kijken naar ons om.”

Lang leve Google Translate!

Het contact lijkt zo natuurlijk te gaan. Er worden grapjes

gemaakt en er wordt veel gelachen. Die taalbarrière lijkt

me toch een ding, ik heb gelukkig een tolk meegenomen

die alles kan vertalen. “Lang leve Google Translate! Dat

is hoe we communiceren met elkaar. Je spreekt iets in het

Nederlands in op je telefoon en er rolt iets in het Arabisch

uit.” “Soms maakt de vertaalcomputer er iets geks van,

maar daar kom je dan vanzelf achter!” lacht Wout.

Ga je mee?

Annie sluit af: “Ik vond het lastig om dochter Jelan mee

te vragen naar een concert in de kerk. Want misschien

staan ze afwijzend tegenover de kerk. Maar dat was niet

zo. Jelan ging mee en we hadden een heerlijke avond. Ze

genoot met volle teugen van het concert.” “Ben dus niet

bang ze ergens voor uit te nodigen, als ze het niet willen,

hoor je het vanzelf.”

Terwijl ik de deur uitloop, hoor ik van alle kanten ‘Houdoe!’

De buren stemmen met elkaar nog even af wie op welke

dag met de familie boodschappen gaat doen. En ik

vertrek weer richting Woonlinie. Een inspirerend verhaal

en een mooie ontmoeting rijker.

Dit interview kwam tot stand met de hulp van een tolk via

Vluchtelingenwerk. Interview en tekst: Desiree Poiesz

Woonlinie pagina. 13