Wijziging Wet beroepen in de individuele gezondheidszorg · 9/7/2017 · physician assistant en...

10Wijziging Wet beroepen in de individu-ele gezondheidszorg

Aan de orde is de behandeling van:- het wetsvoorstel Wijziging van de Wet op de beroepenin de individuele gezondheidszorg in verband met hetopnemen van de physician assistant in de lijst van register-beroepen, het toekennen van zelfstandige bevoegdheidvoor bepaalde voorbehouden handelingen aan physicianassistants en verpleegkundig specialisten en het opnemenvan de mogelijkheid tot het instellen van een tijdelijkregister voor experimenteerberoepen ( 34630 ).

De voorzitter:Ik kijk of de heer El Yassini al in de plenaire zaal aanwezigis. Ik zie hem net binnenkomen. Dan geef ik graag het woordaan hem.

De algemene beraadslaging wordt geopend.

De heer El Yassini (VVD):

Voorzitter, dank u. Mijn vader is opgeleid en heeft gewerktals verpleegkundige. Hij is in de jaren zestig in Marokkobegonnen om mensen te helpen in de zorg. In Marokko washet in de jaren zestig nogal gebruikelijk dat de arts somsniet kwam opdagen, omdat hij halverwege de shift naarhuis ging om lekker langdurig te gaan lunchen. De mensenin de wachtkamer stonden vaak in pijn en onzekerheid tewachten, iets waar mijn vader niet tegen kon. Hij is vervol-gens handelingen gaan afkijken bij de arts en is, wanneerde arts weer eens afwezig was, mensen wel op een veiligemanier gaan behandelen. Als mijn vader in deze tijd hadgeleefd en gewerkt, dan weet ik zeker dat hij meteen eenopleiding tot physician assistant had gedaan. Zijn hartbewoog hem altijd om mensen te helpen, maar een artsen-opleiding duurde hem te lang. Wel wilde hij zelfstandig aande slag. Het was ten slotte een beetje een koppige man. Deopleiding tot physician assistant was voor hem echt ideaalgeweest en ik weet dat hij heel trots is op alle verpleegkun-digen, verpleegkundige specialisten en physician assistantsin Nederland, die elke dag vanuit hun hart in de zorg bezigzijn om mensen te helpen.

Nu is de zorg in Marokko niet te vergelijken met de zorg inNederland. Onze curatieve zorg is de beste van Europa enin Nederland heb je recht op goede en passende zorg.Daarnaast willen we bij een bezoek aan het ziekenhuis snelgeholpen worden. Er wordt nogal wat gevraagd van onzeartsen. Vandaar dat artsen ongeveer tien jaar bezig zijn metopleidingen, trainingen en coschappen voordat ze als artsaan de slag mogen. Er zijn echter ook handelingen die art-sen moeten doen, waarvoor een langdurige opleiding entraining niet nodig zijn. Bepaalde taken van artsen kunnenmet de juiste korte opleiding zelfstandig door medischprofessionals worden overgenomen. Daartoe is er dezenieuwe categorie medische beroepsbeoefenaars, de physi-cian assistants. Wij gaan hen nu opnemen in de lijst vanregisterberoepen en daar is de VVD heel erg blij mee.

De VVD is een groot voorstander van innovatie in de zorg.De herschikking van taken is daar een onderdeel van en de

VVD heeft zich ingezet voor het overnemen van taken vanartsen door physician assistants en verpleegkundige speci-alisten, mits zij voldoende geschoold zijn. Deze wetswijzi-ging maakt dit mogelijk. De minister heeft zich de afgelopenjaren sterk gemaakt voor het opnemen van de physicianassistant en de verpleegkundige specialist in de Wet BIGen daarin steunen wij haar. De physician assistant en ver-pleegkundige specialist nemen de artsen een aantal takenuit handen, zodat de artsen beter kunnen focussen op hunspecialisme. Ze kunnen nu gaan doen waar ze in gespecia-liseerd zijn. De p.a. en de v.s. hebben de juiste opleidingen ervaring en physician assistants moeten zich lateninschrijven in het BIG-register. Verpleegkundigen zijn al ingeschreven in het BIG-register en moeten zich ook blijvenbijscholen. Op deze manier wordt het werk binnen hetmedische team in de zorg slimmer en beter verdeeld enworden mensen die zorg nodig hebben in Nederland opeen veilige en snelle manier geholpen.

In de experimenteerfase van de afgelopen vijf jaar isgebleken dat de physician assistants effectief en efficiëntzelfstandig bevoegd voorbehouden handelingen kunnenuitvoeren. Een belangrijke voorwaarde voor ons is dat dephysician assistant en dus ook verpleegkundig specialistonder het tuchtrecht vallen. Door de physician assistantsop te nemen in de Wet BIG komen zij daar inderdaad onderte vallen. Het gaat ten slotte om de veiligheid van patiënten.Het is voor de VVD heel belangrijk dat die gewaarborgdwordt, nu en in de toekomst. Wij willen de ruimte gevenaan medische professionals zonder in te leveren aan kwali-teit en veiligheid. Die ruimte is cruciaal voor de ontwikkelingvan nieuwe beroepsbeoefenaars.

In de tijdelijke AMvB, het besluit opleidingseisen en deskun-digheidsgebied, worden in artikel 5, lid 3, de randvoorwaar-den opgesomd ten aanzien van de acht voorbehoudenhandelingen van de physician assistant. In sub a. wordtgesproken over de term "beperkte complexiteit". Voor mijis die definitie nog wat onduidelijk. Mijn vraag aan deminister is dan ook of zij als zij een nieuwe AMvB maaktkan kijken of de term "beheersbare complexiteit" niet betertot zijn recht komt dan de term "beperkte complexiteit".Beheersbare complexiteit heeft namelijk als doel om schadete voorkomen door met artsen samenwerkingsafsprakente maken. Hierbij is ook ruimte voor de vooropleiding vande physician assistant, de ervaring en de patiëntengroepenbinnen de instelling.

In de afgelopen vijf jaar zijn er geen meldingen, klachtenof incidenten geweest, zo heb ik gelezen in het dossier. Datis mooi, maar daarom is het van belang dat wij er ookrekening mee houden dat op het moment dat dat het gevalis goed kan worden getoetst en dat de definitie dan duidelijkis. Ik ben benieuwd wat de minister van de term "beheers-bare complexiteit" vindt ten opzichte van de term "beperktecomplexiteit".

We zien in de praktijk twee situaties waar de VVD aandachtvoor wil vragen. Verloskunde valt niet onder de acht voor-behouden handelingen. Er is echter wel een geaccrediteerdeopleiding physician assistant klinische verloskunde in Rot-terdam. Alle p.a.'s die hier instromen hebben verloskundeals vooropleiding. Na hun afstuderen kunnen zij niet alsphysician assistant klinische verloskunde worden ingezetzonder hun BIG-registratie als verloskundige. Zij moetendus twee keer ingeschreven staan in het BIG-register enmoeten zich dus dubbel houden aan eisen voor nascholing

100-10-1

7 september 2017

TK 100

Wijziging Wet beroepen in de individuele

gezondheidszorgTweede Kamer

en deskundigheidsbevordering om voor herregistratie inaanmerking te komen. Het gaat hier om ongeveer 223 per-sonen. Dat is ongeveer 20% van de totale beroepsgroep opdit moment. Welke stappen zouden we in de toekomstkunnen nemen om wellicht van de verloskundige handelin-gen de negende voorbehouden handeling te maken? Is datmogelijk?

Daarnaast vraagt de VVD aandacht voor de physicianassistant in de ggz. In januari van dit jaar heeft de NZabesloten de beroepentabel in de ggz los te laten. Het CDAheeft daar een aantal vragen over gesteld tijdens de voor-bereiding van de wet. Het loslaten van die beroepentabelin de ggz betekent dat physician assistants in de ggz vanaf2018 zogenaamde "dbc's" kunnen openen en tijd kunnenschrijven. Helaas kunnen physician assistants wel tijdschrijven, maar kunnen ze dit niet herleiden naar een pro-duct. Met andere woorden: er vindt een behandeling plaatsen er wordt tijd geschreven, maar de physician assistantkan dat niet direct declareren bij de zorgverzekeraars ofeventueel voor de jeugd-ggz bij de gemeente. Kan deminister helpen om dit proces te versnellen, samen met deNZa, de zorgverzekeraars en de instellingen, zodat ze in2018 de behandeling direct vergoed krijgen in plaats vanindirect via een opslag?

Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden van de ministeren ik dank haar voor deze wetswijziging.

De voorzitter:Hartelijk dank. Ik geef het woord aan mevrouw Dijkstranamens D66.

Mevrouw Pia Dijkstra (D66):

Dank u wel, voorzitter. Het is wel weer vertrouwd eigenlijkzo: donderdag eind van de middag, een zorgdebat. Alsofwe hier niet weggeweest zijn de afgelopen maanden.

Goed, ik kom op de inhoud. We hebben in de afgelopenjaren kunnen zien dat zowel de physician assistant als deverpleegkundig specialist een belangrijke bijdrage kanleveren aan de zorg. Met zo'n nieuwe functie is het natuurlijkook van groot belang dat iedereen op de hoogte is van detaken en van de bevoegdheden. Ik vraag daarom aan deminister hoeveel ziekenhuizen nou werken met de physicianassistant. Heeft de minister daar een overzicht van? Daarben ik wel benieuwd naar.

D66 is voorstander van de beste zorg. Wie is dat niet? Maarom die te bereiken, moet je ook stappen durven zetten ennieuwe beroepen toelaten als dat bijdraagt aan de patiënt-veiligheid en die beste zorg. Ik hoor graag van de ministerhoe zij denkt dat door deze beroepen de patiëntveiligheidvergroot is. Zijn patiënten voldoende bekend met dezenieuwe beroepen? En op welke manier raken patiënten daareigenlijk bekend mee? Weten ze ook met wie ze te makenhebben en wat de bevoegdheid is?

Vanaf 2012 bestaat voor physician assistants en verpleeg-kundig specialisten de mogelijkheid om aangewezen han-delingen zelfstandig bevoegd te verrichten. Dat is een mondvol, maar in de praktijk betekent dit dat ze onder anderezelfstandig katheterisaties, heelkundige behandelingen,injecties en puncties kunnen uitvoeren en delegeren. Nou

is uit de evaluatie gebleken dat deze mogelijkheden ookinderdaad veel benut worden en dat de maatregel effectiefis gebleken. Zoals gezegd: als dit bijdraagt aan goede zorg,heeft het natuurlijk onze steun.

Eerder bleek uit de evaluatie ook dat endoscopieën, elec-tieve cardioversies en defibrillaties nog niet uitgevoerdmogen worden door deze beroepsgroepen. Maar vervolg-onderzoek wees uit dat dit geen risico's tot gevolg zouhebben. Daarop zou ik nog heel graag een korte toelichtingontvangen van de minister. Is die patiëntveiligheid nu ookgegarandeerd met de resultaten van dit onderzoek? Deminister heeft natuurlijk ook nog een nota van wijzigingmeegestuurd bij dit wetsvoorstel.

Voorzitter, zoals u weet hebben experimenteerberoepentot nu toe als hoogste tuchtrechtelijke maatregel eenberisping. In het kader van patiëntveiligheid is daar nogeen stap te zetten. Want in die situaties blijven professionalstijdens het experiment bevoegd en kunnen ze aan het werkblijven. Mijn fractie ondersteunt de verbreding van hettuchtrecht voor experimenteerberoepen, zodat beroepsma-tig handelen en nalaten volledig onder het tuchtrecht vallen.De Raad van State had hierover een paar kritische vragen.Onder andere ging het daarbij over de uitvoerbaarheid ende mogelijkheid van tuchtrechtspraak na het vervallen vanhet tijdelijk register. Kan de minister daar nog kort bij stil-staan?

Ik heb dus wel een paar vragen, maar het mag wel duidelijkzijn dat D66 de wetswijziging steunt. Daar wil ik het graagbij laten.

Mevrouw Ellemeet (GroenLinks):

Voorzitter. GroenLinks is verheugd over de voorgenomenwijziging van de Wet BIG en steunt deze van harte. Wijdenken dat patiënten goed en sneller geholpen kunnenworden als verpleegkundig specialisten en physicianassistants meer handelingen mogen uitvoeren. Hunpotentieel wordt dan zo goed mogelijk benut en het ontlastde arts in zijn of haar takenpakket. Artsen kunnen zich zonóg beter richten op hun specialistische taken. Met dezeontwikkeling is Nederland internationaal koploper als hetgaat om taakherschikking. Dat is wat mij en wat GroenLinksbetreft iets om trots op te zijn.

Graag wil ik het met de minister hebben over de arbeids-marktperspectieven van de physician assistant, en over eenvan de randvoorwaarden van de nog te ontvangen AMvB.

Wat GroenLinks betreft moet er altijd worden gekeken naarhoe de zorg handiger ingericht kan worden, hoe taken her-schikt kunnen worden en natuurlijk naar hoe de zorg beteren persoonlijker kan worden gemaakt. Daarbij hoevengevestigde belangen ook niet te worden ontzien. Het is vanbelang dat er in de zorgpraktijk ook daadwerkelijk ruimtegemaakt wordt voor de inzet van physician assistants.

Ik heb begrepen dat de inzet en het aantal plekken vanphysician assistants en van verpleegkundig specialistenmet name in de eerste lijn, de ggz en de ouderenzorg nogbeter kan. Onlangs hebben onderzoekers van het Radbou-dumc en de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen in hunonderzoek naar taakherschikking in de ouderenzorg

100-10-2

7 september 2017

TK 100



geconcludeerd dat er nog meer ruimte moet komen voorphysician assistants en verpleegkundig specialisten.

Ook bij de ggz kan wat GroenLinks betreft meer gebruikge-maakt worden van physician assistants. Dit wordt nu nogbelemmerd doordat physician assistants niet zelfstandigdbc's kunnen openen en schrijven. Hiermee worden ze fei-telijk buitenspel gezet. Hoe kijkt de minister hiertegen aan?Is de minister bereid om in lijn met de wettelijke zelfstandigebevoegdheid physician assistant als ggz-beroep te registre-ren? En hoe wil zij bijdragen aan een betere inzet van phy-sician assistants in de ouderenzorg? Graag een reactie.

We hebben in de zorg, en zeker in de ouderenzorg en degeestelijke gezondheidszorg, te maken met veel onvervuldevacatures. De inzet van physician assistants kan dit tekortnooit helemaal oplossen maar kan er wel aan bijdragen. Indat licht is het logisch dat de vraag naar physician assistantsin de komende jaren alleen maar zal toenemen. Dat betekentdat er ook meer opleidingsplekken beschikbaar zoudenmoeten komen. Is de minister bereid om het Capaciteitsor-gaan onderzoek te laten doen naar ruimte in de ouderen-zorg, de eerstelijn en de ggz voor het creëren van nog meeropleidingsplekken van physician assistants en verpleegkun-dig specialisten? Graag een reactie.

Ik wil ook nog apart aandacht vragen voor de positie vande physician assistant verloskundige. Ik heb begrepen dater nog onduidelijkheid is over de accreditatie van physicianassistant klinisch verloskundige. Een groep van ongeveer220 mensen krijgt geen contract als physician assistantondanks hun vervolgopleiding. Dit komt omdat bepaaldespecifieke voorbehouden handelingen niet zijn opgenomenin het experimenteerartikel, 36a. Kan de minister hier hel-derheid over verschaffen? Wanneer wordt dit probleemopgelost voor deze groep mensen? Is zij ook bereid om inde wet te regelen dat verloskundige handelingen mogenworden verricht door physician assistants, eventueel incombinatie met onderzoek naar doelmatigheid en kwaliteit?En zo ja, wanneer kan dit worden geregeld? Op die manierkan de physician assistant klinisch verloskundige in depraktijk beter als physician assistant worden ingezet. Graageen reactie.

Ten slotte nog de term "complexe zorg" zoals deze isbeschreven in artikel 4, lid 3, waarin rondvoorwaarden zijnopgesomd ten aanzien van de acht voorbehouden hande-lingen van de physician assistant. In artikel 3a staat dat dehandelingen van "beperkte complexiteit" mogen wordenuitgevoerd door de physician assistant. Wat GroenLinksbetreft is deze term niet passend voor de dagelijkse realiteitwaarin deze mensen opereren. Het is niet precies duidelijkwat complexe zorg is. Daarbij verschilt per physicianassistant wat hij of zij wel of niet kan uitvoeren. Natuurlijkis het goed dat bepaalde zeer complexe handelingen uitslui-tend door medisch specialisten worden gedaan. Maar hetzou juist passend zijn dat physician assistants, zeker als zijal enige tijd werkzaam zijn, bepaalde redelijk complexehandelingen wel kunnen verrichten, dit natuurlijk in overlegmet de medisch specialist, maar dat spreekt wat mij betreftvoor zich. Daarom zou ik er voor zijn om de term "beperktezorg" te vervangen door "beheersbare zorg". Is de ministerdit met GroenLinks eens? En is zij in navolging daarvanbereid om dit nog aan te passen in de nog te ontvangenAlgemene Maatregel van Bestuur?

Tot slot. We zijn tevreden dat met de nota van wijziging isvastgesteld dat endoscopie, electieve cardioversie en defi-brillatie ook kunnen worden uitgevoerd door physicianassistants en verpleegkundig specialisten. We hopen datdit zoals gezegd bijdraagt aan goede en gerichte zorg aanpatiënten, waardoor ze hopelijk sneller geholpen kunnenworden. Wanneer kunnen we de eerste evaluatie hiervanverwachten, vraag ik de minister.

Ten slotte. Het moge duidelijk zijn dat de fractie vanGroenLinks van harte instemt met deze wetswijziging. Nietvaak komt het voor dat we hier met zo veel enthousiasmeeen wetswijziging kunnen becommentariëren.

De voorzitter:Hartelijk dank. Als voorzitter moet ik ervoor zorgen dat wehier de debatten in het Nederlands voeren, dus met "physi-cian assistant" heb ik wel een klein beetje moeite wat datbetreft. Is er geen alternatief? Misschien kan de ministereen alternatief bedenken. Het woord is aan mevrouwMarijnissen namens de SP.

Mevrouw Marijnissen (SP):

Voorzitter, iedereen denkt natuurlijk vast dat dit afgesprokenwerk is maar mijn eerste zin was letterlijk: "Voorzitter. Wehebben het vandaag over de physician assistant." Volgensmij, in gewoon Nederlands, is er ook niks mis met de term"arts-assistent".

De voorzitter:We hebben een winnaar! O, de voorzitter heeft een debatgeopend; dat is nooit goed! Mevrouw Dijkstra heeft aanvraag voor u, geloof ik.

Mevrouw Pia Dijkstra (D66):

Ik zou het een heel goede vinden. Het is ook logisch om tezeggen, maar een "arts-assistent" is nu een geneeskunde-student in opleiding. Dan krijg je echt grote verwarring. Ikheb niet voor niets aan de minister gevraagd: weten depatiënten nu eigenlijk met wie ze te maken hebben? Maargoed, laten we het daar verder niet over hebben. We moe-ten het in ieder geval niet een "arts-assistent" noemen,helaas.

De voorzitter:Dan staat de prijs nog open.

Mevrouw Marijnissen (SP):

Ik denk dat mevrouw Dijkstra wel een punt heeft. Los vanhet verengelsen van onze taal, waar we met z'n allen tochkritisch op willen zijn, is het wel een punt dat heel veelmensen echt niet weten waar "physician assistant" overgaat: "Wat is dat dan?; Ik heb werkelijk waar geen idee!"Daarom denk ik oprecht dat het goed is om te zoeken naareen andere term die de lading dekt en in gewoon Neder-lands begrepen kan worden. Ik had me vandaag voorgeno-men om "arts-assistent" te zeggen. Ik mag hopen dat ikdaarvoor permissie heb totdat we een betere term hebbengevonden; ik houd me van harte aanbevolen. Dan ruil ikhem ook direct weer in.

100-10-3

7 september 2017

TK 100



Ik sta hier vandaag voor al die zorgverleners die naar eeren geweten elke dag hun werk doen, die zich elke daginzetten om goede zorg te bieden aan mensen die dat nodighebben. We kunnen het ons heel goed voorstellen dat zijhet fijn vinden om zich verder te ontwikkelen en ook omhun takenpakket uit te breiden. Maar in tegenstelling tot devoorgaande sprekers zijn wij toch iets minder laaiendenthousiast over taakherschikking, wat wij liever "hetopknippen van werk" noemen, want daar komt het toch welop neer. Het lijkt een voordeel, maar we denken dat het ookeen valkuil kan zijn. Een arts is natuurlijk opgeleid voor degehele mens en richt zich op de totale diagnose en behan-deling van een patiënt. De artsen hebben hiertoe eenjarenlange studie gedaan. Aan de mogelijkheid omgeneesmiddelen voor te schrijven gaat ook een universitairestudie van meerdere jaren vooraf. Toch krijgt met ditwetsvoorstel een beroepsgroep die zich richt op een deelvan de zorg extra mogelijkheden om taken van de arts overte nemen. Hiermee komen niet alleen de taken maar ookde verantwoordelijkheden opeens bij, in dit geval, deassistent te liggen. Hoe kijkt de minister daartegen aan, isonze vraag aan de minister. Ziet zij wellicht niet een risicodat we de zorg te veel gaan versplinteren? Wat is haar kijkop deze zaak? Lijkt het misschien ook niet zo dat we hiermeede arts-assistent iets moois geven, terwijl we hem eigenlijkeen hoop verantwoordelijkheden in de schoenen schuivendie uiteindelijk gewoon bij de arts horen te liggen?

Vorige maand verscheen er een onderzoek van de RadboudUniversiteit in samenwerking met Hogeschool van Arnhemen Nijmegen. Dat ging over de zogenaamde taakherschik-king, het opknippen van werk. Het onderzoek was eigenlijkbest wel kritisch. Kort door de bocht gezegd was de conclu-sie dat het opknippen van taken juist tot verschraling vanzorg leidt en dat het tot oplopende werkdruk kan leiden.Een van de conclusies was dat het opknippen van dit werkniet per se bijdraagt aan doelmatige zorg. Is de minister instaat om een reactie te geven op de bevindingen in datrapport? Wat vindt zij daarvan?

Een ander punt dat wij op tafel willen leggen is het recentenieuws over afgestudeerde basisartsen die geen plek kun-nen vinden om zich verder te specialiseren. Wij vinden dattoch wel een probleem. In het licht van het punt waaroverwij het vandaag hebben, vragen wij ons af of we dingenniet in de verkeerde volgorde doen. Zouden we niet in eer-ste instantie in ieder geval ervoor moeten zorgen dat elkebasisarts die zich wil specialiseren, zich ook kan specialise-ren — dus: realiseren dat daarvoor voldoende plekken zijn— voordat we overgaan tot andere maatregelen?

Tot slot het woord "experimenteerberoepen". Dat woord isal een paar keer gevallen. Wat ons betreft is nog niet hele-maal duidelijk wat voor soort beroepen dat zijn en wat deafkadering daarvan precies is. Kan de minister iets meertoelichting geven? Wat is dat precies?

Over het registreren in het BIG-register vragen wij ons afof het echt nodig is om de gespecialiseerde zorg apart teregisteren. Is het niet mogelijk om een basisberoep te latenregistreren in het BIG en na specialisatie in een bepaalderichting een aantekening te krijgen in plaats van dat er eenwirwar aan verschillende beroepen zoals physician assistant— zoals al werd opgemerkt is het best wel lastig om dieterm te definiëren; veel mensen weten niet eens wat hetprecies is — in het BIG terechtkomt?

Helemaal tot slot heb ik nog een vraag over de termijn. Determijn waarbinnen je alsnog een klacht zou kunnen indie-nen tegen een betrokken beroepsbeoefenaar nadat hetregister is gesloten, is nu zes maanden. We vragen ons afof die termijn van zes maanden niet wat kort is. We hebbendaar al eerder naar gevraagd. Het kan immers zo zijn datje tijd nodig hebt om van een medische misser te herstellen.Je bent dan misschien zomaar zes maanden verder en jehebt dan wellicht geen recht meer op de klachtenprocedure.Zijn er mogelijkheden om de termijn op te rekken? Hoe kijktde minister daartegenaan?

Mevrouw Agema (PVV):

Voorzitter. Allereerst wil ik een woord van dank richten totorthopedisch chirurg Iprenburg. Door hem sta ik hier van-daag weer, in plaats van ergens richting de kerst. Nietiedereen zal het fijn vinden dat ik er alweer zo snel ben,maar ik ben er heel dankbaar voor dat we in een tijd levenwaarin je geopereerd kunt worden, bijvoorbeeld aan eenhernia zoals in mijn geval. Ik denk dat je 100 jaar geledener gewoon slecht aan toe was geweest en dat je dan zoietsmoois als dit had kunnen opgeven. Daarom staat hier eenheel dankbaar mens.

We bespreken vandaag een taakherschikking onder medischpersoneel. Die is in het leven geroepen om personeelstekor-ten op te vangen. Meer personeel betekent een betereselectie en een betere selectie bevordert de kwaliteit.Schaarste daarentegen gaat ten koste van de kwaliteit. Wezijn daarom altijd tegen een numerus fixus geweest bijzorgopleidingen. Hoewel het lotingssysteem is afgeschaft,is er nog steeds een beperkt aantal opleidings- en stage-plaatsen. Ook bij de nieuwe beroepen als de physicianassistant en verpleegkundig specialist is het aantal stage-plaatsen een knelpunt. We kunnen nog zo veel nieuweberoepen in de zorg bedenken, maar laten we ons nietblindstaren op dit fenomeen dat eigenlijk een schijnoplos-sing is voor een personeelstekort. De echte oplossing is dater meer opleidingsplaatsen en meer professionals komen.

Zijn we dan tegenstander hiervan? Absoluut niet. We zijnvoorstander. Hoe meer hoger en beter opgeleide zorgpro-fessionals, hoe beter. Dat is gewoon heel eenvoudig.Daarom zijn we voor. We waren er ook voorstander vanom het experiment in 2011 van start te laten gaan. We zijnook blij dat de evaluatie heeft aangetoond dat het succesvolis verlopen. We zijn voor de taakherschikking naast hetverruimen van de opleidingsplekken en het aannemen vanmeer personeel. Meer personeel betekent ook meer keuzevoor de patiënt en een betere dienstverlening door bijvoor-beeld meer avond- en weekendspreekuren. Is dit bereikt?Is de dienstverlening verbeterd? Kunnen patiënten vakerin de avonduren terecht op de poli? Hebben patiënten meerkeuze of zien ze nu zo veel verschillende zorgverleners datze door de bomen het bos niet meer zien? Hoe herkent depatiënt eigenlijk wie er aan zijn bed staat? Hoe weet depatiënt wat zorgverleners wel of niet mogen doen bij hem?Mag de patiënt vragen om behandeld te worden door eentot medisch specialist opgeleide zorgverlener? Ik krijg daargraag een reactie op.

Ik kom op de kosten. Gaat deze taakherschikking hand inhand met een tariefherschikking? Ik vind dat een belangrijkevraag. We weten allemaal dat medisch specialisten heel

100-10-4

7 september 2017

TK 100



duur zijn. Een verpleegkundig specialist is ongetwijfeld eenstuk goedkoper. Maar is de patiënt ook goedkoper uit alshij door een verpleegkundig specialist geholpen wordt?Wordt de rekening lager voor ons allemaal of profiteertuiteindelijk alleen het ziekenhuis van de taakherschikking?

Wordt er gemonitord of er verschillen optreden in de kwa-liteit van de zorgverleners of in het voorschrijfgedrag vande diverse zorgverleners? Het is meteen heel fors aangezetom te spreken van een alarmerend bericht, maar we lazenin het Tijdschrift voor Psychiatrie dat daar toch nog twijfelsover zijn.

Ik heb nog een allerlaatste vraag. Het gaat om bevoegdhe-den tot het verrichten van voorbehouden handelingen, zoalsinjecties en puncties. Het gaat om het uitvoeren en delege-ren daarvan. Gaat een physician assistant of een verpleeg-kundig specialist weer aan een derde delegeren? Kan deminister nog eens duidelijk maken wat daar precies meebedoeld wordt? Het komt nogal specifiek in de wet te staan,maar mij is dat niet helemaal duidelijk.

De voorzitter:Hartelijk dank. We zijn ook allemaal heel blij dat u er weerbent. Ik geef tot slot het woord aan mevrouw Keijzernamens het CDA.

Mevrouw Keijzer (CDA):

Voorzitter. Even over het woord "physician assistant". Ikheb me daar ook constant over verbaasd. Ik heb mij probe-ren voor te stellen hoe iemand die een beetje slist, dat uit-spreekt. Dan volgt helemaal niemand meer waar het overgaat. De discussie ging net over de arts-assistent. MevrouwDijkstra zei terecht dat die tegenwoordig een arts in oplei-ding tot specialist heet, een aios. Vroeger, sprak oma, heettedie een agio, een assistent-geneeskundige in opleiding.Misschien moeten we erover nadenken om weer daarnaar-toe terug te gaan, zodat we dat vreselijke woord — zonderonrecht te doen aan alle mensen die dat fantastische werkdoen — niet meer gebruiken. Moet je je voorstellen dattegen je wordt gezegd dat je naar de physician assistantmag, dan vraag je toch: naar wie? Dat terwijl het werk datze doen, heel goed is. Daarmee geef ik meteen al aan datdit wat de CDA-fractie betreft een prima voorstel is.

Sinds de inwerkingtreding van de Wet op de beroepen inde individuele gezondheidszorg hebben binnen en buitende gezondheidszorg belangrijke ontwikkelingen plaatsge-vonden die het functioneren van de Wet BIG raken. Een vandie ontwikkelingen is taakherschikking. Taakherschikkingis een proces dat in principe in de praktijk ontstaat en nietvan bovenaf opgelegd wordt. Eens in de zoveel tijd is erechter behoefte om de taakherschikking die heeft plaatsge-vonden, een meer structureel karakter te geven omdat menbijvoorbeeld tegen de grens van weten regelgeving aan-loopt. Met het wetsvoorstel dat we vandaag bespreken,voegen we een negende beroep toe aan artikel 3 van deWet BIG, namelijk dat van physician assistant. Het staatnog letterlijk in de wetstekst ook. Daarnaast wordt het spe-cialisme verpleegkundig specialist toegevoegd. Dit zijn tweerelatief nieuwe beroepen in Nederland. Uit de evaluatieblijkt dat het toevoegen van deze twee beroepen bijdraagtaan het efficiënter inrichten van zorgprocessen en de juiste

inzet van professionals. Zoals gezegd steunt het CDA dezeontwikkeling.

In eerste instantie waren er vanuit de medische beroeps-groep nog wel zorgen over de randvoorwaarden waaronderde physician assistant mag gaan werken. In de schriftelijkeantwoorden geeft de minister aan dat de kwaliteitswaarbor-gen bij Algemene Maatregel van Bestuur worden vastgelegden dat die hetzelfde zullen zijn als tijdens het experiment.Kan de minister hier nogmaals bevestigen dat dit het gevalis? Kan zij aangeven of de inhoud van deze AlgemeneMaatregel van Bestuur is afgestemd met de KNMG?

Als deze wet wordt ingevoerd, blijven er nog twee beroepenin de experimenteerfase over, namelijk de klinisch techno-loog en de bachelor medisch hulpverlener — ook zo'n mooiNederlands woord. Dit wetsvoorstel heeft ook uitwerkingop deze beroepen, aangezien in het vervolg voor experimen-teerberoepen ook een register zal worden ingesteld. Kande minister aangeven of dit betekent dat een dergelijkregister er nu ook voor deze twee beroepen komt? Zo ja,wat zijn de registratiekosten hiervan?

Ten slotte ga ik in op een discussiepunt waar het CDA ookin de schriftelijke ronde al aandacht voor heeft gevraagd,namelijk de positie van de physician assistant in de geeste-lijke gezondheidszorg. Wij ontvingen namelijk signalen datin ggz-instellingen de p.a.'s — laat ik de physician assistantsnu maar zo noemen — worden ontslagen en niet meerworden aangenomen naar aanleiding van het besluit vande Nederlandse Zorgautoriteit om p.a.'s niet op te nemenin de dbc-beroepentabel. Voor de duidelijkheid, dat heeftals gevolg dat het werk van een p.a. door de instelling nietgedeclareerd kan worden. Daarom zouden de instellingende voorkeur geven aan medewerkers die wel een declara-bele status hebben. Het is ons niet helemaal duidelijk of ditprobleem opgelost is. Daarom heb ik de volgende vraag.Is de minister van mening dat de p.a.'s in de ggz meer-waarde hebben?

De minister schrijft dat de NZa in maart heeft besloten omhet onderscheid tussen tijdschrijvende en ondersteunendeberoepen in de ggz-beroepentabel op te heffen. De ministerschrijft echter ook dat voor nieuwe beroepen zoals de p.a.in de ggz de tijdsregistratie nog niet meetelt in de afleidingnaar producten. Waarom is dat dan? Betekent dit dat deproblemen van de p.a. in de ggz vooralsnog niet zijnopgelost? Worden p.a.'s in de ggz momenteel ontslagenomdat zij geen tijd kunnen schrijven? Hoe staat het met deontwikkeling van een nieuwe productstructuur voor de ggz?Wordt de positie van de p.a. daarin meegenomen? Als datniet het geval is, waar komt dat dan door?

Het toevoegen van beroepen en specialismen aan de WetBIG komt niet vaak voor. Dergelijke stappen moeten wijook met de grootst mogelijke zorgvuldigheid uitvoeren. HetCDA steunt dit wetsvoorstel, omdat we de grote meer-waarde van p.a.'s en verpleegkundige specialisten zien.

De voorzitter:Hartelijk dank. Ik schors de vergadering tot 18.15 uur endan gaan we verder met de beantwoording door de minis-ter.

De vergadering wordt van 18.05 uur tot 18.17 uur geschorst.

100-10-5

7 september 2017

TK 100



De voorzitter:We gaan verder met het debat. Ik geef het woord aan deminister.

Minister Schippers:

Voorzitter. Dit wetsvoorstel regelt twee onderwerpen,namelijk de zelfstandige bevoegdheid voor een aantalvoorbehouden handelingen voor de physician assistant ende verpleegkundig specialist, het tuchtrecht en een tijdelijkregister voor experimenteerberoepen. Ik ben het metiedereen eens die zegt dat een physician assistant aan jemoeder niet uit te leggen is, want die heeft daar geen beeldbij. De term "arts-assistent" geeft veel te veel verwarringmet de arts-assistenten die in de volksmond bekend zijn.Dat is een geneeskundeopleiding. Ik vind die term heelmooi, maar verwarrend, omdat die al bestaat. Zoals gezegd,ik vraag al jaren aan iedereen die een goed idee heeft, omdat aan ons te geven, want het is ook verschrikkelijk. Ik vindhet zelf ook heel lastig uit te leggen, omdat niemand er eenbeeld bij heeft. Bij een verpleegkundig specialist denk jedat het gaat om een verpleegkundige die zich heeft gespe-cialiseerd. Dat volgt eruit voor iedereen; dat hoef je niet uitte leggen.

Taakherschikking is aan de orde van de dag en zal door deinvloed van technologie en de veranderende zorgvraagalleen maar toenemen. In 2003 studeerden de eerste p.a.'saf en traden ook steeds meer verpleegkundig specialisten,toen nog nurse practitioners geheten, toe tot de arbeids-markt. De gedachte achter deze taakherschikking is dat dezorg wordt geleverd door professionals die daarvoor hetbeste zijn opgeleid. Meer complexe medische taken doorde arts en meer routinematige medische taken door de p.a.en de v.s. Het is een masteropleiding voor een op zichzelfstaand beroep, met eigen expertise, die voor bepaaldebehandelingen beter kan zijn dan de arts.

De bedoeling ervan is niet om te bezuinigen of om minderartsen nodig te hebben, maar het is echt een verpleegkundigspecialisme. Als verpleegkundige krijg je een bepaaldebekwaamheid en beroepskenmerken waardoor je meergeschikt bent om bepaalde dingen te doen dan een arts dieopgeleid wordt om eigenlijk heel andere dingen te doen.

Met ingang van 1 januari 2012 is artikel 36a aan de Wet opde beroepen in de individuele gezondheidszorg toegevoegd.Op grond daarvan kunnen via een experiment bepaaldecategorieën beroepsbeoefenaren bij Algemene Maatregelvan Bestuur voor maximaal vijf jaar zelfstandig bevoegdworden tot het verrichten van in de maatregel aangewezenvoorbehouden handelingen. Gelijktijdig met de inwerking-treding van artikel 36a is bij Algemene Maatregel vanBestuur geregeld dat verpleegkundig specialisten en physi-cian assistants via een experiment maximaal vijf jaar eenaantal voorbehouden handelingen zelfstandig mogen uit-voeren. Daarvoor is dus geen opdracht meer nodig van eenarts. Ik kan mij de behandeling van deze wet en de heletaakherschikking in den beginne nog heel goed herinneren.De verpleegkundigen hebben er enorm hard aan getrokkenom dit voor elkaar te krijgen. Zij zeiden: als wij vandaagstoppen met alles wat wij zelfstandig uitvoeren, ligt de helezorg plat. Zij stelden ook de volgende vragen. Waarommogen wij taken helemaal zelfstandig uitoefenen, maarmoeten wij dat altijd onder de verlengde arm doen?

Waarom kunnen wij over die zelfstandige taken niet zelfvoor een tuchtrechter verantwoording afleggen en daar zelfop afgerekend worden als dat nodig is? Het gebeurdenatuurlijk allang. Alleen, het was niet in de wet geregeld.Hier zie je dat we in de wet iets hebben geregeld wat in depraktijk allang gebeurde. En dat is maar goed ook, want alsje zelfstandig beslissingen neemt en feitelijk een eigenstan-dig beroep hebt, dan is het belangrijk dat je je moet verant-woorden voor een tuchtrechter als dingen heel erg misgaan.

Het experiment is gemonitord en geëvalueerd in weten-schappelijk onderzoek dat is uitgevoerd door de UniversiteitMaastricht. De resultaten waren positief. De centrale vraagin het onderzoek was: in hoeverre is het doelmatig ofeffectief om een zelfstandige bevoegdheid aan de p.a.'s ende verpleegkundig specialisten toe te kennen voor het uit-voeren van de in het experiment aangewezen voorbehou-den handelingen, en bij welke handelingen is dat zo? Deonderzoekers concludeerden dat het experiment voor eendeel, zoals ik al zei, een formalisering was de dagelijksepraktijk.

Uit het eerste onderzoek concludeerden de onderzoekersdat de zelfstandige bevoegdheid van de verpleegkundigspecialist en de p.a. om katheterisaties, heelkundige hande-lingen, injecties en puncties uit te voeren en te delegerenen UR-geneesmiddelen (uitsluitendreceptgeneesmiddelen)voor te schrijven, effectief is gebleken. De UniversiteitMaastricht heeft vervolgonderzoek gedaan naar de drievoorbehouden handelingen — endoscopieën, electievecardioversie en defibrillatie — om de additionele gegevenste verzamelen. Daarbij zijn dezelfde onderzoeksvragengehanteerd. Beide onderzoeken laten zien dat het experi-ment om voorbehouden handelingen uit te voeren en tedelegeren, in hoge mate door verpleegkundig specialistenen p.a.'s is benut. Zorgprocessen met voorbehouden han-delingen blijken efficiënter te zijn ingericht en de zorg wordtdoor de daartoe geschikte professional uitgevoerd. Uit deonderzoeken is verder gebleken dat aan alle wettelijk vast-gelegde randvoorwaarden is voldaan en dat er geen nega-tieve bijwerkingen zijn opgetreden als gevolg van dewetwijziging. Het is natuurlijk ontzettend belangrijk dat ditkan worden geconstateerd.

Uit de experimenten is dus de effectiviteit van de taakher-schikking gebleken. Dat is de reden waarom ik nu met ditwetsvoorstel naar de Kamer ben gekomen om de zelfstan-dige bevoegdheid van de p.a. en de v.s. tot het doen vaneen aantal voorbehouden handelingen structureel te rege-len.

Het tweede wat ik wil regelen is even belangrijk. Dat isnamelijk dat al het handelen van de beroepsbeoefenaarvan een experimenteerberoep onder het tuchtrecht valt endus niet alleen het verrichten van voorbehouden handelin-gen, wat nu bij wet is geregeld. Op die manier kan straksbijvoorbeeld ook ongewenst gedrag of het stellen van eenverkeerde diagnose door een beroepsbeoefenaar van eenexperimenteerberoep tuchtrechtelijk worden getoetst, netzoals dat bij alle andere artikel 3-beroepen, zoals arts ofverloskundige, het geval is.

Verder wil ik dat ook gedurende een experiment debevoegdheden van de beroepsbeoefenaren die aan hetexperiment deelnemen, kunnen worden ontnomen bij dis-functioneren. Nu kan dat alleen naar aanleiding van klachtenover het verrichten van de voorbehouden handelingen. Dan

100-10-6

7 september 2017

TK 100



kan de tuchtrechter een boete opleggen of een waarschu-wing of een berisping geven. De tuchtrechter kan nu nietbeletten dat een beroepsbeoefenaar gedurende een experi-ment blijft doorwerken, ook niet bij ongewenst gedrag. Datis niet in het belang van de patiëntveiligheid. Ik meendaarom dat met dit wetsvoorstel de patiëntveiligheid isgediend. Dat zeg ik ook in antwoord op de vraag vanmevrouw Keijzer. Door het instellen van een tijdelijk registervoor experimenteerberoepen kunnen alle tuchtmaatregelen,zoals schorsing of doorhaling, worden opgelegd en ookopenbaar worden gemaakt. Als na het experiment blijkt dathet experimenteerberoep net als de p.a. definitief in de WetBIG wordt opgenomen, gaat het tijdelijke register over ineen definitief BIG-register en zullen eventueel opgelegdetuchtmaatregelen ook na de beëindiging van het experimentin stand blijven.

Er zijn mij door de woordvoerders van de VVD en Groen-Links en door anderen vragen gesteld over de bevoegdheidvan de p.a. tot het verrichten van voorbehouden handelin-gen voor zover het gaat om beperkte complexiteit. De NAPAheeft aangegeven de term "beheersbare complexiteit" beterte vinden passen in de huidige praktijk. De vraag is of ikbereid ben om dit aan te passen. Bij het opstellen van deAlgemene Maatregel van Bestuur ten behoeve van hetexperiment is zorgvuldig per handeling afgewogen of hetverantwoord is de bevoegdheid te verlenen aan de p.a. Ookis goed nagedacht over de voorwaarden die de p.a. bij hetverrichten van deze voorbehouden en andere medischehandelingen in acht dient te nemen. Een van die voorwaar-den is beperkte complexiteit. Dat is niet zomaar vastgesteld,maar dat is in overleg met de betrokkenen vastgesteld. Zozijn wij hierop gekomen. Met de beperkte complexiteithebben wij ook geëxperimenteerd en die experimenten zijnook geëvalueerd. Uit het evaluatieonderzoek is niet geblekendat het criterium van beperkte complexiteit leidt tot eenbeperking van doelmatigheid en zorg.

Ik wil dus vasthouden aan de wijze waarop we het in hetexperiment hebben gedaan. Als je een experiment met"beperkte complexiteit" doet en als daaruit blijkt dat een enander niet hanteerbaar is of dat je een andere definitie moetgebruiken, vind ik dat je alle aanleiding hebt om dat aan tepassen. Maar als uit het experiment juist blijkt, zoals deKamer heeft kunnen zien, dat iedereen er eigenlijk bestgoed mee uit de voeten kan, vind ik het raar om het naaraanleiding van een groen krulletje ineens te gaan verande-ren. Juist waar we mee geëxperimenteerd hebben en watpositief is gebleken, zou ik zo willen houden.


Niet alleen NAPA is hier kritisch over. Er is ook een rapportvan iBMG verschenen in februari 2015, waarin is aangege-ven dat het wettelijk vastgelegde onderscheid tussen com-plexe en niet-complexe zorgtaken voor p.a.'s in de praktijkniet passend is. De kritiek is dus wel degelijk breder. Is ditmeegenomen en geëvalueerd bij het gebruik van deze term?

Minister Schippers:

Uit de evaluatie is niet gebleken dat deze term tot misvat-tingen of complicaties heeft geleid. Alles wat bekend is, isuiteraard meegenomen. Als je een experiment ingaat metA en het toetst goed, moet je dat vasthouden, vind ik, maarje moet ook met elkaar in overleg blijven, zodat heel duide-lijk is wat er wel en niet onder valt. Ik kan het nu in een keer

aanpassen naar een andere term, maar wie zegt dan datdat niet leidt tot problemen? Dan zou ik dat ook wel heelerg ad hoc doen, want daarmee heb ik helemaal niet geëx-perimenteerd en dat heb ik helemaal niet getoetst.


De minister zegt terecht dat we moeten blijven bekijken hoewe het moeten aanpassen, als dat nodig is. Hoe moet ik"blijven kijken hoe we dat gaan doen" voor me zien?

Minister Schippers:

We hebben nu net een experiment gedaan. Dit is goedgetest en dit wil ik dus in de wet opnemen. Als na verloopvan tijd in de praktijk blijkt dat er toch een andere aanpas-sing nodig is, kun je die altijd doen, maar om nu zomaareen term eruit te halen en een niet-getoetste term erin tegooien, lijkt mij te ad hoc.


Ik kan mij helemaal vinden in wat de minister zegt, namelijkdat we een experimentfase hebben gehad, waarin in iedergeval "beperkte complexiteit" is aangehouden en waaruitblijkt dat daar geen ander woord voor nodig is, om het zomaar te zeggen. Maar ik ben ook blij dat de minister aan-geeft dat we, als later blijkt dat het wel nodig is, daar metz'n allen kritisch naar moeten kijken. De enige redenwaarom ik het in mijn bijdrage heb genoemd, is dat ik hebbegrepen dat er geen klachten over of incidenten met p.a.'szijn geweest in de experimenteerfase van de afgelopen vijfjaar. Ik krijg signalen van de werkvloer. P.a.'s zeggen: er isnu geen klacht, maar wij zijn bang dat op het moment datwij wel een klacht krijgen, er gekeken wordt naar diebeperkte complexiteit terwijl wij als beroepsbeoefenarenniet heel goed weten wat dan precies bedoeld wordt metdie beperkte complexiteit. En beheersbaar, ja we hebbenals p.a.'s ook met z'n allen afgesproken dat dat de afsprakenzijn met de artsen. Wij kijken naar onze eigen vooropleidingen ervaring en wij kijken natuurlijk ook naar de patiënten-doelgroep binnen de instelling waar wij werken. Men zegt:op het moment dat er bijvoorbeeld een moeilijke of com-plexe situatie is, kan ik voor mezelf beter afwegen of diebeheersbaar is, dus geen schade oplevert, zodat ik later ookverantwoording kan afleggen aan een eventueel tuchtcol-lege.

Vandaar dat ik dat in mijn bijdrage had opgenomen. Hoekijkt de minister naar die signalen die afkomstig zijn van dewerkvloer?

Minister Schippers:

Ik vind "beheersbaar" ook een subjectief begrip. Ik denk datje ook hele discussies kunt voeren over de vraag: wat isbeheersbaar en wat niet? Ik vind het het allerbelangrijkstdat er helderheid over is. Dat ben ik met de heer El Yassinieens. We hebben nu vijf jaar geëxperimenteerd en dat strakgemonitord, maar dat wil niet zeggen dat we hier een puntzetten. Alles gaat door, en de taakherschikking zal ookdoorgaan. Er zitten nu ook weer twee nieuwe beroepen bij.Maar ook over beroepen die uitstromen, blijft de discussieof er iets af of bij moet. Die discussie blijft. Daarom leg ikhet ook niet in de wet vast. Mevrouw Keijzer zei dat deKNMG daar een beroep op heeft gedaan. We regelen alle

100-10-7

7 september 2017

TK 100



BIG-beroepen bij AMvB. Dat doen we bij dit beroep ook,zodat het ook kan veranderen als de praktijk daarom vraagt.Wat we doen, is het volgende. We doen puur wat we in hetexperiment hebben gedaan en we maken niets breder ofkrapper. Dat zullen we ook in de AMvB doen.

De volgende vraag luidt: welke stappen kunnen we nemenom de verloskundige handelingen op te nemen als voorbe-houden handeling voor de p.a.'s? Ik ben vooralsnog nietvan plan om dat te doen. Als jij p.a. wilt worden of die studiewilt doen op het verloskundige terrein, dan ben je verlos-kundige voordat je die p.a.-kopstudie gaat doen. Heel veelp.a.'s doen echter helemaal niets met verloskunde. Als wijdat voor iedereen verplicht zouden stellen, zouden zij datook op de een of andere manier moeten bijhouden. Het isnatuurlijk een kleine groep die deze specialisatie heeft. Wezien dat ook wel bij andere beroepen. En dan vraag je in ditgeval om die twee registraties, zodat je bij allebei kunt kijkenof het daadwerkelijk is bijgehouden. Het komt vaker voordat beroepsbeoefenaren voor meerdere beroepen geregi-streerd staan. Ik noem bijvoorbeeld een registratie als psy-chotherapeut en een registratie als gz-psycholoog. Daarvoorgeldt hetzelfde: dat je voor beide beroepen geregistreerddient te blijven.

Dan het tijdschrijven voor de p.a. Een aantal leden heeftdaarom gevraagd.

De voorzitter:Mevrouw Ellemeet heeft nog een dringende vraag.


Excuus, ik reageerde wat laat. De minister zegt dat je tweeregistraties kunt hebben. Dan los je dus op die manier hetprobleem op. Maar nu zijn er physician assistants die nietdie verloskundige handelingen kunnen verrichten. Dat iseen probleem in de praktijk. Welke oplossing ziet deminister dan voor deze groep?

Minister Schippers:

Als ze niet als verloskundige geregistreerd staan, dan hoopik ook niet dat ze verloskundige handelingen verrichten.


Uiteraard. Maar het gaat om verloskundigen die vervolgensde oplossing tot physician assistent doen. Ze zijn dan phy-sician assistent, maar ze kunnen dan eigenlijk niet meer diecombinatie maken. Ik heb begrepen dat binnen de titel"physician assistant" niet de verloskundige handelingenverricht kunnen worden. Dat leidt in de praktijk tot proble-men.

Minister Schippers:

Dat kan wel als je als verloskundige geregistreerd staat.Dus alleen de registratie als p.a. is onvoldoende om diehandelingen te kunnen verrichten. En dat is maar goed ook,want een heel groot deel van de p.a.'s krijgt er nooit meete maken. Het deel dat ook verloskundige handelingenverricht, bestaat over het algemeen uit mensen die vanuitverloskunde zijn ingestroomd. Zij moeten ervoor zorgendat ze die registratie op orde houden door aan de eisen te

voldoen om ook die handelingen te mogen blijven verrich-ten. De eis dat je als verloskundige voldoende trainingondergaat om die handelingen te mogen doen, is terbescherming van de patiënt. En tegelijkertijd moet je ookvoor het p.a.-deel aan de registratie-eisen blijven voldoen.


Voorzitter …

De voorzitter:We doen interrupties in principe in tweeën, mevrouw Elle-meet.

Gaat u verder, minister.

Minister Schippers:

Er is een nieuwe bekostiging in de maak voor de ggz. Deggz-partijen hebben het mij zelf aangeboden. Omdat dbc'sschrijven niet de meest passende manier is om te declarerenin de ggz, hebben zij gezegd: dat moeten we veel beterkunnen; in de ggz zouden wij moeten worden afgerekendop onze toegevoegde waarde. Zij zeiden ook: we zoudenveel meer moeten inbouwen dat we met patiënten praten;we zouden dus eigenlijk een andere bekostiging moetenhebben. Ik heb gezegd: dat is prima. Zij zeiden: wij kijkenook heel erg naar Engeland en dat vertalen we dan. Ik hebdaar ook een presentatie van gehad. Ze zijn druk bezig omhet verder te ontwikkelen. Ze zijn daarover in gesprek metde NZa. Daar zit altijd vertraging in, zeg ik er maar even bij.Ten aanzien van deze twee lopende trajecten, zie je dat detijdschrijftabel vervalt. Dan zie je dat men nu als p.a. moeilijkkan instromen terwijl er wordt gewerkt aan een nieuw sys-teem. Ik vind dat zelf ook onwenselijk, zeker omdat we temaken hebben met wachtlijsten. We hebben soms te makenmet een schreeuwend tekort aan professionals die zorgkunnen verlenen. Ik denk dus dat het heel belangrijk is datwe maximaal inzetten op p.a.'s die dat kunnen doen en datmisschien ook zelfstandig kunnen doen. Ze moeten dat ookkunnen declareren. Ik zeg toe dat ik opnieuw in gesprek gamet de NZa en anderen die hierbij betrokken zijn, om tekijken of er iets te bedenken is waardoor dit eerder kan, ookgezien de omstandigheden in de sector.

Mevrouw Keijzer vroeg of wij signalen hebben dat p.a.'sworden ontslagen. Die signalen hebben wij niet, maar ikwil ze eigenlijk veel breder inzetten. Wij hebben die mensenheel hard nodig. Maar wij hebben geen signalen dat ermassaal p.a.'s op straat gezet worden.

Er is een en ander gezegd over p.a.'s in de eerste lijn ggzen in de ouderenzorg. Dat kan zeker beter. Een aantalKamerleden heeft gevraagd hoe wij mensen in de sectoren buiten de sector bekend kunnen maken met een p.a. Wieweet eigenlijk wat het betekent? Het is dat ik nu toevalligdeze functie heb. Anders zou ik ook niet weten wat een p.a.was en zou ik al helemaal niet weten wat hij wel en wat hijniet mag. Daar zit wel een heel belangrijk aspect. Dat is —daar begon ik ook mee — bij een verpleegkundig specialistecht anders. Je weet wat een verpleegkundige is. Dezeverpleegkundige heeft zich gespecialiseerd in diabetes, dusdie mag extra dingen op het gebied van diabetes. Dat isheel erg logisch, ook voor een patiënt. Dat moet bij de p.a.ook logisch zijn, zeker als hij individuele patiëntencontact

100-10-8

7 september 2017

TK 100



heeft. Daar moet ook een traject op gezet worden. Ik vinddat ook richting de patiënt helder moet zijn wat zo'n nieuwberoep is, zeker als je individueel door zo'n nieuweberoepsgroep behandeld kan worden.

Mijn tweede toezegging is dat ik samen met de sector zelfga kijken hoe wij dit beter kunnen doen. De naamgevingheeft er alles mee te maken. Hoe kun je het zo vertalen datmensen denken: dat is logisch, nu weet ik wat die persoondoet? Dit is dus echt iets waarvan ik vind dat er nog werkte doen is.

Wij hebben geen overzicht van hoeveel ziekenhuizen p.a.'sin dienst hebben, omdat we afspraken over anonimiteit inhet onderzoek hebben gemaakt. Daardoor is een overzichtvan namen van ziekenhuizen waar concrete afspraken zijngemaakt over de inzet, niet te geven. Dat geldt ook voor deinzet van verpleegkundig specialisten. Uit het onderzoek iswel duidelijk geworden dat 85% van de verpleegkundigspecialisten en 90% van de p.a.'s zelfstandig voorbehoudenhandelingen uitvoeren.

Is de patiëntveiligheid geborgd? Juist met het opnemenvan de p.a. in artikel 3 en de v.s. in artikel 14 van de WetBIG is de patiëntveiligheid echt gediend. Ik noemde al hettuchtrecht. Iemand die seksueel overschrijdend gedragtoont, kun je nu niet aanpakken. Dat kan straks wel. Je kuntiemand specifiek aanpakken op de handelingen die hijzelfstandig uitvoert. De Wet kwaliteit, klachten en geschillenzorg is van toepassing. Die waarborgt dat patiënten kunnenvertrouwen op goede zorg. De inspectie houdt toezicht opnaleving van de Wet BIG en de Wkkgz. Ik denk dat dit echteen stap vooruit is.

Kan ik kort stilstaan bij de kritische vragen van de Raad vanState naar aanleiding van het verslag? De Raad van Stateadviseert, het tuchtrecht van toepassing te laten zijn ookna het vervallen van het tijdelijke register. Dat advies isovergenomen. Het tuchtrecht blijft van toepassing op han-delen of nalaten ten tijde van inschrijving in het tijdelijkeregister. Het is dus niet zo dat dit vervalt als het tijdelijkeregister overgaat.

Dan kom ik op de opleidingsplaatsen. De jaarlijkse instroomvoor de p.a. en de verpleegkundige specialist stijgt nogsteeds met 50 per jaar. De tussenstand van het studiejaar2017/2018 is dat 650 van de 700 opleidingsplaatsen wordenbenut. Wij hebben er de afgelopen jaren al 700 terbeschikking gesteld. Je ziet dus heel erg de getraptheid: In2005 was het 350. Dat liep in trappen op naar 700. Dieplaatsen worden echter niet allemaal benut. Het is dus nietzo dat wij te weinig opleidingsplaatsen hebben. Wel hebbenwij, zoals elders in de zorg, problemen met stageplaatsen.Daar hebben wij in ieder geval de financiële drempel weg-genomen. Wij hebben daarover ten aanzien van verschil-lende beroepen regelmatig gesprekken met de zorgaanbie-ders. Ik denk dat het definitief regelen van de beroepen inde Wet BIG zeker een impuls zal geven aan de instroom opde opleidingen, omdat je dan meer zekerheid hebt.

Of aanvullende maatregelen nodig zijn om de instroom vanstudenten te bevorderen, hangt af van de ruimte die erpotentieel in de zorg is voor de inzet van p.a.'s en verpleeg-kundig specialisten. Ik ben voornemens het capaciteitsor-gaan te vragen om hiernaar onderzoek te doen.

Wanneer kunnen wij de eerste evaluatie verwachten? Wijhebben net vijf jaar geëxperimenteerd en geëvalueerd, duslaten wij nu eerst maar eens van start gaan.

Is het niet een risico dat de zorg te veel versplintert? Ik denkdat dit niet alleen gekoppeld is aan de verpleegkundigspecialist en de p.a. In zijn algemeenheid krijgen wijnatuurlijk steeds meer beroepen. Je ziet dat de zorg veelingewikkelder wordt. Er zijn heel specialistische handelingendie er vroeger niet waren. Als je niets verandert, vraag jevan dezelfde beroepsgroep om op elk terrein deskundig tezijn, ook op het gebied van de nieuwe technologie of metbetrekking tot specialisaties op een specifiek zorgonderdeel.Als die dingen zwaarder worden, is het logisch dat je je opeen gegeven moment gaat specialiseren, omdat je niet alleskunt bijhouden. Dan krijg je dus, zoals wij hebben gezien,dat een heleboel verpleegkundigen eigenlijk dingen doenwaarop zij niet zelfstandig worden afgerekend, maar onderde verlengde-armconstructie. Ik vind dat je die verlengde-armconstructie alleen moet toepassen als het echt moet,want die kent wel zijn grenzen.

Uit het onderzoek blijkt dat de patiënttevredenheid hoogis. De doelmatigheid is ook hoog. Zeker aan het beginhadden de artsen echt drempelvrees, maar de artsen diein het onderzoek zijn bevraagd, onderschrijven dat ook. Zijzeggen dat zij goed samenwerken en er echt voordeel inzien. Ik heb zelf verschillende artsen gesproken die metverpleegkundig specialisten en p.a.'s werken en daar heelerg tevreden over zijn.

Schuiven we ze niet te veel verantwoordelijkheid in deschoenen? Het zijn heel goed opgeleide professionals. Zijkunnen deze verantwoordelijkheid aan, op basis van hunstudie en op basis van het werk dat zij later in de praktijkdoen. We zien dat de kwaliteit van zorg hoog blijft, dezorgverlening goed is en de patiënttevredenheid hoog. Ikdenk niet dat je moet opknippen om het opknippen. Ik denkdat je echt alleen hiertoe over moet gaan als je echt denktdat de praktijk niet meer aansluit op de wet, iets wat weeerst hadden, of dat er dingen gebeuren die eigenlijk nietmeer goed in het tuchtrecht of de BIG zitten.

Voldoende plekken voor basisartsen. Wat zich daarnatuurlijk wel voordoet, is iets wat me zelf ook wel bezig-houdt, namelijk dat we voor bepaalde specialismen geenbasisartsen kunnen krijgen. Er zijn een heleboel specialisti-sche opleidingen waar de opleidingsplaatsen … Ik hebgedurende mijn hele ministerschap zo'n beetje naar de topvan het capaciteitsorgaanadvies plaatsen toegekend. Jeziet dat een heleboel van die plaatsen … We hebben hierwel debatten gehad over de GGD's en de infectieziektenbe-strijding, maar ook in de ouderenzorg is er bijvoorbeeldeen gebrek aan geriaters. Je ziet toch dat we soms mensenop de bank hebben zitten. Maar ja, we kunnen niet allemaalcardioloog worden. We hebben ook ontzettend veelbehoefte aan die andere artsen.

Ik denk dat taakherschikking bij veel specialismen nog inde kinderschoenen staat en dat je die andere organisatievan de zorg, die je in sommige delen van ziekenhuizen heelgoed tot stand ziet komen, langzaam maar zeker in de helezorg ingang kan doen vinden, zeker als de koudwatervreeseen beetje weg is.

100-10-9

7 september 2017

TK 100




Dat ben ik helemaal met de minister eens. Koudwatervreesspeelt nog heel erg mee, want de partijen moeten allemaalnog wennen aan deze mogelijkheid.

De minister zei eerder dat zij opdracht aan het Capaciteits-orgaan wil geven voor een onderzoek naar de vraag hoewe die taakherschikking nog beter kunnen inbedden in deopleiding of een betere plek kunnen geven. In een rapportuit 2016 van het Capaciteitsorgaan zegt men zelf dat erbetere sturing nodig is. Dus dan zou het een taak zijn diebij de politiek ligt. De vraag is: hebben we nu behoefte aannog een onderzoek of weten we eigenlijk al wat we willenen is het zaak dat VWS in overleg met OCW kijkt hoe wedie opleidingsplaatsen op een andere manier kunnenschikken om meer ruimte te krijgen voor die physicianassistant, zodat ze bijvoorbeeld in de ouderenzorg juist dieopenstaande plekken voor een deel kunnen overnemen?

Minister Schippers:

Aan de opleidingsplaatsen ligt het niet, want die wordenal jaar na jaar niet maximaal opgevuld. 650 is al wel eenstuk beter, want dat betekent dat je eigenlijk maar 50plaatsen onbenut laat. Dus dat gaat veel beter.

Dat VWS de regie neemt over al die beroepsopleidingenen stages is vrijwel onmogelijk, omdat men in de zorg zelfmensen in vervolgstudies opleidt. Wat wij natuurlijk weldoen, is, daar waar wij het financieren, sturen op de plaat-sen. Maar als die plaatsen niet vol komen, dan ga je metelkaar in gesprek over de vraag hoe dat kan. Ik heb datgedaan bij de ggz toen wij afspraken maakten over dewachtlijsten: als ik nou meer ga opleiden, dan … Zij leidennamelijk ook op eigen kosten mensen op. Als zij dan gaanzakken omdat ik stijg, krijg je nog geen extra mensen. Datsoort overleggen heb je. Je kijkt natuurlijk waar er waaraanbehoefte is en waar je eventueel kunt sturen, maar uitein-delijk kiezen mensen zelf als basisarts of ze in opleidingwillen voor cardioloog of voor een totaal andere specialisa-tie.

De voorzitter:Ten slotte.


Welk onderzoek wil de minister dan van het Capaciteitsor-gaan?

Minister Schippers:

U vroeg of het Capaciteitsorgaan … Ik blader even in mijnpapieren om het antwoord op uw vraag terug te lezen, wanthet is al een tijdje terug.

Het gaat om aanvullende maatregelen om de instroom vande studenten te bevorderen. We hebben nu opleidingsplaat-sen, maar als die niet helemaal vol zitten, dan zou je deinstroom kunnen bevorderen. Ik heb dus aangegeven hetCapaciteitsorgaan daar onderzoek naar te laten doen.

Naar de capaciteitsraming, dus de aantallen opleidingsplaat-sen die wij voor de toekomst nodig hebben, laten wij hetCapaciteitsorgaan ook kijken. Naast de aantallen die ze mij

al geven voor artsen en specialisten, gaan we ook aantallenvragen voor deze beroepen. Is het mogelijk een basisregi-stratie in het BIG te krijgen en dan aantekening als er eenspecialisatie is? Dan krijg je niet een wirwar van beroepenin het BIG-register. De Wet BIG kent uitsluitend registratiesvan basisberoepen. Specialismen worden aangetekend inhet specialistenregister van de beroepsverenigingen.Daarnaast stelt het wetsvoorstel voor om per specialismebij de verpleegkundigen daarbij passende bevoegdhedentoe te kennen. Wij registreren dus alleen het basisberoepverpleegkundig specialist, en die specialismen staan danin de beroepenregisters.

Waarom is de mogelijkheid om na beëindiging van eenexperiment waarbij niet wordt besloten tot een wettelijkeregeling, een tuchtklacht in te dienen, beperkt tot een half-jaar? Daar is toe besloten, omdat een experiment maximaalvijf jaar kan duren. Als het niet goed gaat, kun je het ookna drie jaar stoppen of na één jaar, maar het kan maximaalvijf jaar duren. Dan moet je dus bij alle tuchtcolleges eenkamer beschikbaar houden, om de klachten voor dat beroepte behandelen. Als zo'n beroep doorstroomt in de Wet BIGis dat geen enkel probleem, want dan hou je dat. Maar alsje na een, twee, drie of maximaal vijf jaar besluit dat hetexperiment eigenlijk mislukt is en dat je het wilt sluiten,dan ga je het dus niet reguleren want dan neem je het nietop. Dan moet je zo'n kamer, zo'n specialisme open houden.Daarvan hebben wij gezegd: als iets vijf jaar duurt, dan gaathet over het algemeen al wel redelijk goed, anders laat jehet niet vijf jaar duren. Dan vonden wij een overgangster-mijn van een halfjaar in verhouding met zo'n experiment.

Welke beroepen komen nog meer in aanmerking voortaakherschikking? Zoals u al zelf hebt opgemerkt, zitten deklinisch technoloog sinds 2014 en de bachelor medischhulpverlener sinds mei 2017 in die experimenteerwet. Welkedaar nog bij komen, dat regisseren wij niet. Dat zal zichaandienen.

Is de dienstverlening verbeterd? Dat was een vraag vanmevrouw Agema. Uit onderzoek blijkt dat de zorgverlenerdoelmatiger wordt en dat de kwaliteit goed is. De juistepersoon is op de juiste plek, dat is er eigenlijk ook gewoonuit gekomen. Het is geen bezuinigingsmaatregel. Het gaatook over de klanttevredenheid en de patiënttevredenheidis hoog. Het onderzoek Taakherschikking en kostprijzen vanhet Radboud toont aan dat de kosten binnen ziekenhuizenlicht dalen, terwijl er meer additionele taken worden ver-richt. Dat laat dat onderzoek zien. We zien ook uit de cijfersdat er steeds meer zorg wordt geregeld voor hetzelfde ofminder geld. Daar draagt dit aan bij. Het is niet de enigeoorzaak.

Wat houdt het precies in dat de physician assistant takengaat delegeren? Hij mag net als andere bevoegdeberoepsbeoefenaren een opdracht verlenen.

Kan de minister bevestigen dat de voorwaarden waaronderde p.a. mag werken, gelijk blijven aan de voorwaarden tij-dens het experiment? Ja, dat is zo. Ik ga daar niets opafdingen of toevoegen.


Als taken gedelegeerd worden, aan wie worden ze dangedelegeerd? Zijn dat dan die voorbehouden handelingen

100-10-10

7 september 2017

TK 100



die we net toegekend hebben aan deze twee beroepsgroe-pen?

Minister Schippers:

De delegatiebepaling bestaat voor al die beroepen. Datbetekent dat je dingen die jij mag, kunt delegeren aan eenander, maar die moet er dan natuurlijk wel bekwaam voorzijn dat te doen. Je ziet dat heel vaak in huisartsenpraktijken,waar een doktersassistente bepaalde handelingen doet,bijvoorbeeld een uitstrijkje. Maar ze moet wel een cursusgevolgd hebben of iets gedaan hebben waardoor je kuntzeggen: die kan dat ook. Om dat soort zaken gaat het. Eenp.a. kan taken van hemzelf delegeren. Dat kon eerder niet,maar dat kan nu wel. Dan moet degene aan wie je hetdelegeert natuurlijk wel bekwaam zijn om dat te doen.


Ik vind het allemaal wel heel onduidelijk worden voor depatiënt. Wie helpt jou nog? Waar is die persoon bevoegdvoor? Is hij gedelegeerd? Ik vind het wel een hele wirwarworden aan bevoegdheden, die dan vervolgens ook weergedelegeerd worden aan derden. Is de minister dat met mijeens? Je weet als patiënt eigenlijk niet meer zo goed waarje dan aan toe bent.

Minister Schippers:

Ik ben het met mevrouw Agema eens dat er veel beroeps-beoefenaren zijn en dat je daar soms weleens vraagtekensbij kunt zetten. Vragen is daarbij altijd belangrijk. Maar jeziet in de huisartsenpraktijk natuurlijk ook dat de huisartseen aantal dingen gewoon echt niet meer zelf doet, maarervoor zorgt dat hij daar mensen voor in dienst heeft diedat goed kunnen en die daar voor opgeleid zijn. Een uit-strijkje bij de huisarts wordt eigenlijk — er zullen misschiennog wel huisartsen zijn die het doen — bijna nooit meerdoor de huisarts zelf gedaan, maar het gebeurt wel onderzijn verantwoordelijkheid. De huisarts moet er dus voorzorgen dat het goed gaat en dat er de juiste voorwaardenzijn om het te doen. Hij moet de begeleiding doen van zo'npersoon die een uitstrijkje doet. Als er een uitstrijkje isgedaan en er vragen of twijfels zijn, moet je ook bij dehuisarts terecht kunnen en moet je kunnen vragen om zijnadvies. De huisarts moet ook kunnen ingrijpen. Hij moetbijvoorbeeld iets overdoen of extra naar iets kijken als hijdaar door de doktersassistente om wordt gevraagd. Zomoet u het ook hier zien.


Wat als je dat als patiënt helemaal niet wilt, als je wilt datde huisarts dat uitstrijkje doet? Wat begin je dan als patiënt?

Minister Schippers:

Ik denk dat je dan aan de huisarts kunt vragen of hij dat zelfwil doen.


En als hij dan zegt: dat doe ik niet meer?

Minister Schippers:

Ja, dan moet je een goed gesprek hebben met je huisarts.Kijk, de huisarts probeert zijn werkdruk een beetje te ver-minderen door mensen in dienst te nemen die bepaaldetaken overnemen. Ik moet ook zeggen dat de meeste pati-ënten daar heel blij mee zijn, want die vinden het prima datde doktersassistente, die wat meer tijd en rust heeft, zo'ntaak uitvoert. Als jij graag wilt dat de huisarts het doet, kunje dat natuurlijk gewoon aan de huisarts vragen.


Ik vind het allemaal toch wel heel ingewikkeld worden.

De voorzitter:Mevrouw Agema, we doen …


Voorzitter, dit is mijn enige interruptie.

De voorzitter:Daarom mocht u ook al vier keer.


Dan zet ik meteen de microfoon uit. Dan doen we het tochop die manier, voorzitter.

De voorzitter:Nou, heel kort. Vooruit, hup.


Ik vind het allemaal toch wel heel ingewikkeld worden hoor.Het Capaciteitsorgaan berekent iedere keer precies hoeveelspecialisten er opgeleid moeten worden. Dat is een heelprecies afgepast aantal. We zien nu eigenlijk toch dat artsenuiteindelijk overvraagd worden. Dus hebben we mensennodig die gedelegeerd taken kunnen uitvoeren. Als je datals patiënt eigenlijk liever niet wilt, moet je je huisarts weervoor het blok zetten. Het wordt er allemaal best ingewikkeldop. Uiteindelijk vind ik dat de patiënt gewoon duidelijkheidmoet hebben. De minister zegt dat het Capaciteitsorgaanprecies het aantal opleidingsplaatsen afpast. Zit daar danniet toch een mankement? Temeer ook omdat wij tarievenbetalen voor de huisartsen en ook voor de medisch specia-listen die vrij hoog liggen. Net kreeg de minister de vraagof die taakherschikking ook voor tariefherschikking zorgten daar kwam eigenlijk ook geen duidelijk antwoord op.Mijn vraag is dus eigenlijk of het er niet allemaal heelonduidelijk op wordt voor de patiënt en ook voor ons alle-maal als belastingbetalers.

Minister Schippers:

In ziekenhuizen werken we eigenlijk niet met tarieven diede overheid vaststelt. Wij stellen geen tarieven vast. Dit iseen onderhandeling tussen de verzekeraar en het ziekenhuisen die heeft nu één rekening. Er is één integrale rekening,voor zowel faciliteiten als het gebouw, het licht en de spul-len als voor de medisch specialist. Daar zit deze beroepsbe-oefenaar gewoon in. In het experiment hebben we gekeken

100-10-11

7 september 2017

TK 100



wat er gebeurde en we zien dat er meer gebeurt voor het-zelfde geld. Er is zelfs een lichte daling. Het wordt dus ietsgoedkoper en er gebeurt meer, gewoon puur naar ditexperiment gekeken. Daardoor kunnen we dit weten. Wehebben daar echt specifiek naar gekeken. Het is explicietniet de bedoeling dat er gekeken wordt en wordt gezegd:oké, we overvragen artsen, dus we gaan er nu taken vanartsen afhalen en door anderen laten doen. Dit is echt ont-staan omdat we denken dat deze mensen deze taken beterkunnen doen dan de artsen. Artsen zijn opgeleid om com-plexe problemen op te lossen en complexe behandelingente doen. Dit zijn de meer routinematige behandelingen,waar uiteindelijk dan ook zo'n physician assistant of ver-pleegkundig specialist beter in wordt. Dus het gaat eromdat je de beste zorgverlener op de juiste plaats zet. Boven-dien wordt er in de zorg altijd al gedelegeerd. Het is altijdzo geweest dat er taken zijn waarvan men zegt: ik kan datbeter door een ander laten doen. Dan delegeert een artsdat, maar die is er dan wel voor verantwoordelijk. Als eendoktersassistent iets doet voor de huisarts, is de huisartsverantwoordelijk. Hier regelen we dat de verpleegkundigspecialist zelf verantwoordelijk wordt. Als er iets misgaat,heeft zij zich bij de tuchtrechter te verantwoorden. De dok-tersassistent kun je niet voor de tuchtrechter vragen. Alser bij de doktersassistent iets misgaat, gaat de huisarts voorde tuchtrechter.

Ik denk dat we dit ook nodig hebben omdat de zorg gewoonveel complexer wordt omdat we steeds meer kunnen. Jekunt niet verwachten dat iedereen overal goed in is.

Hebben wij de AMvB afgestemd met de KNMG? Dat heb ikniet gedaan omdat die AMvB inhoudelijk precies hetzelfdeis als de tijdelijke AMvB. Immers, sommige mensen hebbengezegd: moet je het niet verruimen? Tegen hen heb ikgezegd: nou, dat doe ik niet. Sommige mensen hebbengezegd: moet je het niet versmallen? Tegen hen heb ik ookgezegd: dat doe ik niet. We doen precies wat er in die tijde-lijke AMvB stond. En die tijdelijke AMvB is wél afgestemdmet de KNMG. Maar we gaan dus niet wijzigen.

Ik heb al gezegd en toegezegd dat wij echt gaan kijken naarde vraag hoe wij de zorgverlener voor de patiënt meerherkenbaar kunnen maken, zodat de patiënt ook weet wieer aan zijn bed staat. Daarbij is belangrijk dat een patiëntbij deze beroepsbeoefenaren dus echt vooraf in een BIG-register op naam en nummer van een beroepsbeoefenaarkan zoeken. Dat vind ik heel erg belangrijk. Dat nummer isook belangrijk en willen wij veel meer gaan doorvoeren.Als er iets mis is gegaan, moet je ook op nummer kunnenzoeken. Wie heeft mij nou eigenlijk geholpen? Maar goed,ik zal hier expliciet aandacht aan besteden.


Ik heb een korte vraag en wil daarvoor even terugkomenop het BIG-register en het eventueel opzoeken van de p.a.of in dit geval de verloskundige. Als een verpleegkundigenu tegelijkertijd p.a. klinisch verloskundige is, krijgen diehoedanigheden dan allebei hetzelfde BIG-nummer? Zijn zeop dezelfde manier op te zoeken? Of hebben ze min of meerverschillende accounts?

Minister Schippers:

Nee, er zijn twee accounts.


Dat betekent dat als er bijvoorbeeld een fout wordt gemaaktdoor een persoon onder de p.a., en ik zoek die persoon opals verloskundige, ik dat dus over het hoofd kan zien?

Minister Schippers:

Nou, u zou haar of hem dan moeten opzoeken op nummer.Het is de bedoeling dat we dat echt veel meer door gaanvoeren. Als u zoekt op nummer, kunt u het gewoon zien.Iemand heeft een nummer. Wat mij betreft komt dat ookgewoon op het visitekaartje te staan en zo, en wordt datnummer overal gecommuniceerd. Dan kun je altijd iemandterugvinden en heb niet meer de verwarring van bijvoor-beeld twee specialisten Janssen, twee specialisten metdezelfde naam. Dan kun je dat op nummer opzoeken. Alsje dus een nummer hebt, heb je altijd het goede nummer.

De voorzitter:Mijnheer El Yassini, ten slotte een vraag ter verheldering.


Ja, ter verheldering, voorzitter. Dat betekent dus dat als ikeen verloskundige ben en tegelijkertijd ook een p.a. klinischeverloskunde, ik hetzelfde nummer heb?

Minister Schippers:

Nee, dan zijn er twee nummers. Ik begrijp dat het het bestezou zijn als er in zo'n geval één nummer zou zijn. Maaromdat we in het register die twee gescheiden systemenkennen, heb je twee nummers. Ik vind het wel goed om tebekijken of dat anders zou kunnen. Ik heb echt geen ideeof dat kan. Maar ik zal dat laten onderzoeken en dat naar uterugkoppelen.

Er is gevraagd of de bachelor medisch hulpverlener ookwordt opgenomen in het register en wat de kosten zijn.Tijdens het experiment zal de b.m.h. worden opgenomenin het tijdelijke register. De kosten zijn €85. Mevrouw Keijzerstelde mij deze vraag.

Voorzitter, volgens mij heb ik de vragen allemaal beant-woord.

De voorzitter:Dan dank ik u hartelijk. Ik moet zeggen dat p.a. een verbete-ring is. Ik moest ook aan uw eigen p.a. denken, die tochweer heel ander werk doet. Volgens mij komen we er weluit.

Mevrouw Ellemeet wil nog iets zeggen.


Ik heb nog één suggestie: geneeskundig assistent.

De voorzitter:Eens kijken wat de minister daarvan vindt.

100-10-12

7 september 2017

TK 100



Minister Schippers:

Laten we dat meenemen. Laten we het bekijken. Ik heb eenaantal toezeggingen gedaan. Het lijkt mij daarom goed alsik toezeg dat ik over wat ik heb toegezegd, de Kamer eenbrief stuur. Dan zal ik daarin de naamgeving ook meene-men.

De voorzitter:We zijn benieuwd!

Ik kijk naar de Kamerleden of er behoefte is aan een tweedetermijn. Dat is niet het geval.

De algemene beraadslaging wordt gesloten.

De voorzitter:Ik stel voor dat we komende dinsdag stemmen over dezewet. Ik wens u allen een goede en veilige reis naar huis.

100-10-13

7 september 2017

TK 100



Wijziging Wet beroepen in de individuele gezondheidszorg · 9/7/2017 · physician assistant en...

Documents

Transcript of Wijziging Wet beroepen in de individuele gezondheidszorg · 9/7/2017 · physician assistant en...