WIJ

2014-2015 - nieuwsbrief 1 - 14 november 2014 Petrus en Paulus West, Vrij Technisch Instituut - Oostende

Een voorwoordje van de directeur … Onlangs was ik in het Lyceum Meir in Antwerpen, een stedelijke nijverheidsschool. Dat gebeurt nog wel eens,omdat zij ook een afdeling vliegtuigtechniek hebben. Er zijn maar drie dergelijke scholen in Vlaanderen, en dus kunnen we gemakkelijk rond de tafel zitten. Het Lyceum Meir was eigenlijk oorspronkelijk het Lyceum Paardenmarkt, tot ze anderhalf jaar geleden doorlichting kregen. Het verdict van de doorlichters was ijselijk: de school moest omwille van onveilige aspecten van de infrastructuur met onmiddellijke ingang dicht. Het schoolbestuur ging in beroep, maar koos toch eieren voor zijn geld, want een jaar later werd het beroep verworpen. Gelukkig was de verhuis naar de nieuwe site toen al een feit. Een bewonderenswaardig feit: er is keihard gewerkt, en het resultaat mag gezien zijn. Wat een ramp was heeft het schoolteam in een zegepraal weten te keren: zowel structuur (organigram, afdelingen) als infrastructuur waren grondig overdacht, en doordat alle beschikbare handen meewerkten, kun je op een doordeweekse dag bij een wandeling door de school je bewondering niet onder stoelen of banken steken. Als iedereen voor een project gaat, kan het onmogelijke gerealiseerd worden. Wij hebben ook een doorlichting voor de boeg. Wellicht zullen in januari een aantal inspecteurs in de school neerstrijken. Het zal uiteraard niet zo’n vaart lopen als in Antwerpen. Maar de kritische blik zal er zeker zijn. Allicht zullen er opmerkingen zijn, maar we kunnen er maar lessen uit leren voor een betere werking. Allicht mogen we de komst van de inspectieploeg met vertrouwen tegemoet zien: ik twijfel er niet aan dat we goed bezig zijn. We munten uit in zorg en bekommernis om de leerlingen. We geven op een gedreven manier les, en zijn mee met nieuwe methodieken als projectwerk (waarvoor de pedagogisch begeleiders ons zelfs als voorbeeld nemen). We doen enorme inspanningen op het gebied van veiligheid en onderhoud van gebouwen. Onze uitrusting mag gezien zijn, hoewel we een

inhaalbeweging moeten maken op het gebied van beamers en computers in de klas. Maar beloofd is beloofd: nog voor Nieuwjaar komen er een behoorlijk aantal beamers bij. Het blijft hoe dan ook altijd een beetje eng en spannend, die vreemde ogen in de school. Maar als iedereen zijn of haar verantwoordelijkheid opneemt, hoeven we ons geen zorgen te maken. Bedrijven betalen fortuinen voor een externe audit, en wij krijgen er een gratis. Met dank aan de overheid. Frank Travers

B7 eindigt in stijl - B 7 A W A R D N I G H T -

Op 25 juni 2014 zwaaide een lichting afgestudeerden van B7 af. Naar trouwe gewoonte gebeurde dat ook vorig schooljaar in stijl. Na de plechtige proclamatie werd een receptie aangeboden aan de ouders en hun pas afgestudeerden. Nadat de ouders en liefjes huiswaarts keerden, kon het feest pas echt losbarsten. Een heus feestcomité van geëngageerde leerlingen en leerkrachten Dirk Fouquet en Miek Kemel had gedurende enkele maanden in alle geheim de B7-Award-Night voorbereid. Op het programma: een show met pittige awards, zelfgemaakte filmpjes met een stevige knipoog en een spannende quiz. En dat allemaal in het thema:

Zo konden alle B7-leerlingen samen met hun medeleerlingen en leerkrachten afscheid nemen van hun fijne tijd in hun VTI. We wensen al onze afgestudeerden veel succes met hun loopbaan en zien hen graag terug op de oud-leerlingenreünie op vrijdag 22 mei 2015!

Vliegtuigtechnici op stage in Hannover Op 3 mei vertrokken Olivier Petit en Ward Verstraete met de auto richting Duitsland, Hannover, om daar hun praktische stage voor vliegtuigtechnieken te volgen. De directeur bracht hen naar de bedrijfssite van MTU Hannover. Daar ontmoetten ze de contactpersoon van het bedrijf, namelijk Jens Buddensiek. Die bracht hen naar hun verblijf in Langenhagen, een dorp bij Hannover. Ward ging de eerste twee weken naar de Duitse luchtmacht in Fassberg en Olivier naar MTU, een bedrijf waar ze vliegtuigstraalmotoren reviseren, onderhouden en repareren. Na twee weken wisselden de stagiairs van stagelocatie. Hieronder vind je enkele impressies van de hand van de stagiairs. “In Fassberg stond Jan me op te wachten, een leerling van de instelling waar ik stage zou volgen. Hij heeft me rondgeleid op de basis en in Fassberg. De basis van Fassberg is gigantisch! De eerste dag was ik al verdwaald! Het werk in de basis was zeer interessant, onder andere door het opstarten van een DO-27 toestel met zuigermotor. In België hebben we daar de voorzieningen niet voor, dus het was speciaal om eens mee te maken. De mensen in de basis waren zeer vriendelijk en familiaal. De tijd in Fassberg vloog voorbij!” (Ward) “Naar het leger, wat zal dat geven? Ik kwam aan in Fassberg en mijn verwachtingen waren algauw ingelost. Een strakke security, geen foto’s nemen en natuurlijk iedereen in legeruniform. Ik schat dat Fassberg even groot is als Wevelgem met luchthaven. De technische ervaringen die ik daar heb opgedaan waren dan ook vooral met militair materiaal: straalmotoren, helikopters en zuigermotoren. Ik heb ook zelfstandig een vliegtuig met zuigermotor volgens de juiste procedures mogen opstarten. Dit was dan ook zonder twijfel het hoogtepunt uit mijn stageperiode voor het leger. Voor de rest heb ik veel mogen meehelpen en veel bijgeleerd. Ik ben zeer blij dat ik de kans gegrepen heb.” (Olivier) “Tijdens de rondleiding in MTU viel mijn mond open tot op de grond! MTU is echt een indrukwekkend bedrijf op alle vlak! We werden rondgeleid door Özgür, een vriendelijke student bij het bedrijf. Hij heeft ons voor vier weken begeleid en deed dat met alle zorg en stiptheid! Ook heeft hij ons elke vrijdag meegenomen naar een automeeting in de stad.” (Ward) “Bij MTU mocht ik vooral op de opbouwlijn staan. Alle verschillende onderdelen vormen samen een vliegtuigmotor, net Lego. Daar komt echter heel wat bij kijken, vooral veiligheid en verantwoordelijkheid. Later mocht ik ook eens een kijkje nemen in de testcel. Zoiets zie je niet in België.” (Olivier)

Cam

pu

sd

ag

Petr

us &

Pau

lus W

est

(D

uin

en

Ze

e) E

en m

oo

ie s

tart

van

20

14-1

5

Cam

pu

sd

ag

Petr

us &

Pau

lus W

est

(D

uin

en

Ze

e) E

en m

oo

ie s

tart

van

20

14-1

5

Campusdag: Van onze weergoden konden we geen mooiere dag krijgen en dit

allemaal om elkaar te leren kennen. Jongens en meisjes van zowel de Steenbakkerstraat als de

Stuiverstraat deden aan de hand van sport en spel verschillende activiteiten om het teamspiritgevoel nog sterker te maken.

En het mag gezegd worden: “Het was een succes”!

Cam

pu

sd

ag

Petr

us &

Pau

lus W

est

(D

uin

en

Ze

e) E

en m

oo

ie s

tart

van

20

14-1

5

VTI-leerlingen gidsten in de tentoonstelling “Loopgraven in Afrika 1914-1918”

Voor het vak Nederlands moesten de leerlingen van 6TW en 6IW op dinsdag 9 september een gidsbeurt geven doorheen de tentoonstelling “Loopgraven in Afrika” in de Venetiaanse Gaanderijen, nu een pop-up museum.

De twee klassen gingen op donderdag 4 september de tentoonstelling over de vergeten oorlog verkennen onder leiding van leraar Nederlands Dirk Beirens. Ze leerden de verloren oorlog kennen door films, citaten, schilderijen en foto’s. Ze kwamen de oorzaak van de oorlog te weten: grondstoffen die België dolf in Congo. De Congolese Weermacht (Force Publique) die eerst werd gebruikt voor het neerslaan van opstanden werd later gebruikt tegen de Duitsers, maar het waren niet de soldaten die het zwaar hadden, wel de dragers. Velen stierven en de anderen hadden het lastig, want zij stonden in voor het dragen van materiaal (watervliegtuigen) en voedsel. De schilderijen en beelden proberen hierop in te spelen door te tonen hoeveel de Belgen aan de Congolezen te danken hebben, want de vergeten oorlog was even erg als de oorlog aan de IJzer. Per twee kregen de leerlingen elk een deel van de tentoonstelling om te gidsen aan hun klasgenoten en het publiek op dinsdag 9 september. Deze opdracht werd met glans vervuld. Zowel publiek als leerlingen waren verbaasd over de capaciteiten van hun gidsen-klasgenoten. Kevin Hast 6TW

1B weet wat water is!

In het vakoverschrijdend project om het schooljaar van 1B te beëindigen, stond alles in het teken van ‘water’. De leerlingen keken naar de film Waterworld, behandelden het thema ‘water’ tijdens de lessen MAVO, wiskunde en natuurwetenschappen, maakten een waterkrant tijdens de lessen Nederlands en bouwden in PO en praktijk zelfs een echte waterraket. Als afsluiter gingen de 1B’ers vrij zwemmen. Sommigen verkozen het bubbelbad boven het zwembad! Traditiegetrouw stond ook een barbecue op het programma.

Enkele sfeerbeelden tijdens de ‘lancering’ van de waterraketten

Reis naar Gambia (22/10/’14 – 02/11/’14) … Sinds enkele jaren is er een stedenband (samenwerking) tussen Oostende en Banjul (Gambia in West- Afrika). Beide steden vertonen raakpunten op het vlak van de visserij, de haven, het toerisme, het onderwijs. Op onderwijsvlak is er contact met de partnerscholen in Banjul. Gedurende het verblijf zijn er bezoeken aan scholen en voorziet de partnerschool verschillende leeruitstappen. Op die manier leren de leerlingen elkaar kennen en komen ze heel wat te weten over elkaars land en cultuur. De deelnemers zijn twaalf leerlingen, zeven leerkrachten en een directielid. De reis naar Gambia is in de eerste plaats een unieke inleefreis: de deelnemers maken kennis met het land, de mensen en hun cultuur. Ook de samenwerking met onze zusterschool blijft erg belangrijk. Beide scholen wisselen hun kennis en hun vaardigheden op technisch vlak uit. De voorbije maanden hebben de deelnemende leerlingen tal van acties georganiseerd om geld in te zamelen. De helft van die opbrengst is bestemd voor de zusterschool, de andere helft vloeit naar de leerlingen. Op die manier kunnen ze de kosten van hun dure reis wat beperken. Met het geld voor de zusterschool zullen de reizigers ter plaatse materiaal voor de school kopen. Zo kunnen de plaatselijke handelaren ook nog een graantje meepikken.

Op 9 oktober was het zover: de allerlaatste actie ten voordele van de reis naar Gambia. Maar liefst 115 leerlingen en personeelsleden schoven die ochtend al heel vroeg aan om samen de dag te starten met een deugddoend ontbijt. De acties om geld in te zamelen werden zo, dankzij de inzet van het keukenpersoneel en de Banjul-reizigers, op een geslaagde manier afgesloten.

Als je de lokettenzaal van De Grote Post binnenwandelt, dan wordt je aandacht getrokken naar twee opvallende keramieken, die de geschiedenis van het postverkeer op een heroïsche manier voorstellen. Architect Gaston Eysselinck vroeg zijn leerling Jo Maes aan het einde van zijn opleiding aan de Kunstacademie in Gent (Sierkunsten, 1939 – 1946) twee reliëfs te ontwerpen voor het toen gloednieuwe Hoofdpostgebouw

in Oostende. Ook de gezandstraalde glastaferelen met de geschiedenis van de telefonie en de telegrafie in de toenmalige R.T.T.-zaal zijn van zijn hand. Dirk Beirens – leraar Nederlands en graadcoördinator – ging bij Jo Maes een aantal keer op bezoek om te spreken over zijn werk en zijn relatie met zijn leermeester Gaston Eysselinck en lichtte het werk van Maes toe tijdens de laatste Openmonumentendag aan de hand van foto’s, schetsen en ontwerpen. Ook liet hij de kunstenaar zelf aan het woord tijdens een interview. Wat weinigen vermoedelijk weten, is dat Jo Maes van 1944 tot 1969 les gaf in het VTI. Hij gaf tijdens zijn carrière technische vakken en technisch tekenen aan de A2- en A3-bouwkunde. Aan de meestal kleine klassen gaf hij perspectieftekenen, waarnemingstekenen, stijlleer en boetseren/mouleren, kleurenstudie en ook ontwerpen van glasramen. Ook aan de houtafdeling gaf hij enkele lessen. Hij volgde geen cursus, maar gaf aan zijn leerlingen een reeks opdrachten: vorm leren door boetseren. Dat was geïntegreerd werken, zodat de afgestudeerde leerlingen in dienst konden treden bij een architect. Een oud-leerling hout was de bekende beeldhouwer Gerard Holmens. Maes tekende in zijn VTI-carrière ook het snijwerk van de schouw in de eetplaats van de priesters. Hij gaf in het begin les “om den brode” en vond geleidelijk aan ook voldoening in het onderwijzen: “Mijn leerlingen hadden respect voor mij. Je kunt een ionische zuil in een boek tonen en erover vertellen, maar je kunt ze ook tekenen, zo kleedde ik mijn lessen stijlleer in.” Een leerling van Jo Maes die na zijn VTI-opleiding voor priester ging studeren, schreef in 1965 in een bedankingsbrief: “Ik dank u voor hetgeen u voor ons gedaan hebt. Denk dan niet direct aan uw cursussen, hoe goed en interessant, met hoeveel enthousiasme u ze ook gaf, maar denk eraan dat u ons zin hebt gegeven naar echte schoonheid, omdat uzelf bent geweest een heel schoon mens.”

Bart was oud-leraar van het VTI van Oostende vanaf het jaar 1975. Hij overleed op 14 augustus 2014 na 12 jaar ziekte.

Een berichtje van de vrouw van Bart

Beste,

Wellicht zullen oudere leerkrachten zich Bart herinneren als collega . Hij was een tijdlang intern-leraar en

studiemeester-opvoeder. Ook ik heb herinneringen aan de school want toen wij huwden in het jaar 1977

woonden wij gedurende 3 jaar in een appartement boven het zwembad. Bart werkte toen op het

secretariaat als collega van Mevr. Herpelinck en Mevr. Delanoye. Directeur was toen Dhr. Albert

Declerck. Ik herinner me ook inwonende priesters Laurent Delmotte en Herman Delvoye en Dhr. Proot en

de zusters die de keuken verzorgden. Wij hadden een goede band met al deze mensen. Het is trouwens

Herman, nog steeds huisvriend, die Bart de ziekenzalving gegeven heeft en zijn uitvaartmis gecelebreerd

heeft in Veldegem op 20 augustus jl.

Met vriendelijke groeten,

Chris Verstichel

LO-leraar Benjamin Verlet Collega en Triatleet

Dat LO-leraar Benjamin Verlet een sportieve jongen is, is geen geheim, maar eind juni 2014 nam hij deel aan de Ironman in Nice en daarover wouden we hem toch enkele vragen stellen.

“WIJ”: Hoe kijk je terug op je prestatie tijdens de Ironman in Nice van vorige zomer? “Benjamin”: Eind juni was het de eerste keer dat ik deelnam aan een volledige triatlon en ik wou in een tijd onder de tien uur finishen. Ik deed 59 minuten over 3,8 kilometer zwemmen en 5 uur 20 minuten over 180 kilometer fietsen. In Nice liep ik ook mijn eerste marathon en daarvoor had ik 3 uur en 28 minuten nodig. Ik eindigde als 145ste op 3200 deelnemers in een tijd van 9 uur 56 minuten en 40 seconden. Mijn missie was alvast geslaagd.

“WIJ”: Hoe ben je bij triatlon terechtgekomen? “Benjamin”: Van jongs af heb ik al interesse in de sport, maar toen ik op mijn dertigste stopte met volleybal, koos ik resoluut voor een uithoudingssport, waarvoor ik altijd kon trainen. In de winter leg ik de basis door elf uur per week te trainen. Vanaf maart/april train ik 13 à 14 uur per week en vanaf mei kom ik aan 20 uur per week. Dit valt te combineren

met mijn job als LO-leraar en ik probeer mijn gezin ook zo weinig mogelijk te belasten.

“WIJ”: Wat is je ultieme droom? “Benjamin”: Deelnemen aan het WK triatlon in Hawaï staat bovenaan op mijn verlanglijstje. Hiervoor moet ik geselecteerd worden op een ironman door bij de vijf besten van mijn categorie te eindigen.

“WIJ”: Wat brengt de toekomst op sportief gebied? “Benjamin”: Op 5 juli 2015 neem ik deel aan de Ironman in Frankfurt. Sinds oktober ben ik hiervoor aan het trainen.

“WIJ”: Wat wil je jouw leerlingen meegeven tijdens de lessen LO? “Benjamin”: Ik zou willen dat de leerlingen met plezier terugdenken aan de LO-les. Met de jaren ben ik minder prestatiegericht gaan denken, omdat het doel is dat leerlingen ook in de toekomst graag sporten.

Thomas Teelen afstudeerjaar: schooljaar 2008-2009

Studeerrichting: industriële wetenschappen - elektro-mechanica Werkt momenteel in New-York

“WIJ”: Wat was voor jou de reden om voor het VTI te kiezen?

“Thomas”: Na 2 jaar ASO heb ik samen met het CLB en mijn moeder beslist dat wiskunde en praktisch werken meer die dingen waren waar ik goed in was en die ik graag deed.

Toen was de keuze voor industriële wetenschappen in het VTI niet moeilijk. Het VTI in Oostende was de voor de hand liggende keuze, omdat mijn moeder Anita Engelen er werkte en werkt. Ik ben afgestudeerd in de richting Elektro-Mechanica. WIJ”: Wat deed je na het VTI?

“Thomas”: Ik heb twee jaar hogeschool geprobeerd, maar dit was toen niet aan mij besteed. Nu zie ik het wel als een gemiste kans. WIJ”: Wat zijn jouw werkervaringen? Wat doe je nu? Waar? Wat zijn jouw taken?

“Thomas”: Ik heb in mijn korte carrière al vier jobs gedaan als onderhoudstechnicus.

Mijn eerste job was bij Vesuvius, waar ze mij een goede start hebben gegeven in de onderhoudswereld. Ik kreeg veel opleidingen en kansen, maar besefte snel dat ik niet weggelegd ben om een "gewone onderhoudstechnieker” te zijn. Vesuvius was een uitdagende firma, maar ik keek snel uit naar andere oorden.

Mijn tweede baan was bij Logitechnic uit Jabbeke. Hier ging ik oorspronkelijk werken als onderhoudstechnicus voor offshore windturbines. Ondanks de mooie kansen en vele mogelijkheden bij Logitechnic, kwam offshore wind maar niet tot werkelijkheid, dus besloot ik na vier maanden zelf mijn weg te zoeken.

Zo kwam ik bij het toenmalige Repower, nu Senvion aan de vismijn in Oostende terecht voor mijn derde job. Senvion leverde 54 windturbines voor de Thorntonbank, een windfarm voor de kust van België en Nederland. Ik was er offshore service technician, wat een heel uitdagende en leerrijke job was. De groepsband binnen de offshore mensen was enorm. Hier heb ik veel geleerd van de collega's rond mij, van vetten tot SCADA-systemen. Binnen Senvion leerde ik ook omgaan met mensen uit heel Europa, omdat veel subcontractors van Polen, Duitsland,... waren. Ook de vele trainingen die ik volgde in het buitenland waren enorm interessant en dit alles bevorderde zeker mijn Engels en vooral mijn technisch Engels. Dit had ik nodig voor mijn volgende uitdaging.

Via Gentis Recruitment Brussel werd ik in contact gebracht met Pidy, een bedrijf uit Ieper. Sinds 30 juni werk ik nu als Service Engineer voor Pidy Inc. in Inwood, New York. Mijn taken nu als service engineer zijn uiteenlopend, maar het komt er op neer dat ik insta voor het onderhoud van de plant in New York. Ik voorzie de maintenance planning, regel de nodige keuringen, voer projecten uit en bestel de nodige materialen.

“WIJ”: Wat viel jou op tijdens jouw eerste stappen op de werkvloer?

Een school als het VTI Oostende kan je voorbereiden op de basiszaken op de werkvloer, maar zelf moet je beseffen dat de werkvloer meestal de grootste leerschool is. Een school kan je niet alles leren of anticiperen op wat je allemaal nodig zal hebben. De ervaring leert wel dat het VTI dit al redelijk goed doet. “WIJ”: Wat van wat je hebt geleerd in het VTI was/is bruikbaar in jouw opleiding/beroepsleven?

“Thomas”: Alles gebruik je onbewust op een werkdag. De wet van Ohm gebruik ik elke dag. Daarnaast komen ook sterkteleer, boren en tappen, mechanisch ontwerp, hydraulica en pneumatica van pas. De basis heb je altijd nodig, ook al merk je het niet altijd. “WIJ”: Wat wil je graag meegeven aan onze huidige leerlingen i.v.m. hun opleiding of hun toekomst op de werkvloer ?

“Thomas”: Probeer niet te veel vooruit te kijken, en doe de kleine zaken goed. Elke toets is belangrijk, net als elke opdracht later op de werkvloer.

De Gambia-acties brachten maar liefst 42 075 Dalasi (€ 765) op voor gereedschap voor de leerlingen

in onze technische zusterschool in Banjul.

Ontzettend bedankt voor je steun!

Op de foto zie je onze leerlingen met een deel van het gereedschap dat ze ter plaatse kochten en schonken.

De leerlingen en leraren van de zusterschool waren bijzonder tevreden: voor 42 075 Dalasi moet een doorsnee Gambiaan maar liefst 40 maanden werken ...

… de tuimelwagen op bezoek …

Dat verkeersopvoeding voor alle jaren nodig is, hoeft eigenlijk niet gezegd te worden. Liever hadden we gehad dat verkeersopvoeding niet voor alle jaren hoefde te zijn. Te veel bestuurders, maar ook passagiers, laten het na de veiligheidsgordel (correct) te dragen. Dit verhoogt de kans op zware letsels bij een verkeersongeval. Indien iedereen zijn gordel (correct) zou dragen, zou het

aantal dodelijke verkeersslachtoffers met 10% kunnen dalen. Meestal is het net de “niet-gordeldrager” in de auto die bij een botsing de slachtoffers maakt. Tijd om er iets aan te doen. Om rond gordeldracht te sensibiliseren werd een tuimelwagen van de Federale Politie gebruikt. Alle vijfdejaars kregen van de politie eerst wat ‘theoretische’ uitleg over de zin van gordeldracht (facts, figures en sprekende filmpjes …), waarna ze aan den lijve konden ondervinden hoe belangrijk het is om steeds ‘de klik te maken’ om de veiligheidsgordel consequent te dragen. Een ‘weetje’ werd hen nog meegegeven: overtreders (niet-gordeldragers) ontvangen een onmiddellijke boete van 110 euro; is het kind jonger dan 12 jaar dan is dit 165 euro!.

Nog een berichtje over Gambia Uit de evaluatieformulieren van de lln.:

Vraag: Hoe omschrijf je deze reis als ervaring?

“Een onvergetelijke reis die je moet meemaken.”

“Ik denk dat dit de meest unieke ervaring is die ik al gehad heb, en

ik zal het zeker niet snel vergeten!”

“Een ervaring voor het leven. Een goede instap of eerste

stap in het reizen naar Afrika.”

“Een must.”

“Dit is de eerste reis in mijn leven waar ik zoveel levenservaring heb opgedaan. De andere kant van de wereld zien doet je

nadenken. In het leven moet je je wereldbeeld verbreden en dit is zeker

geslaagd met deze Banjulreis.”

“Een ervaring die nog enorm lang zal blijven nazinderen en veel invloed zal hebben in keuzes.”

“FANTASTISCH! Wil zeker teruggaan … Door deze reis heb ik inderdaad de

Afrika microbe te pakken!”

“Een zeer toffe ervaring! Mijn eerste met Afrika

en 1tje die ik nooit zal vergeten.”

“Een ‘once in a lifetime’-ervaring. Heel blij dat we deze kans kregen,

ik denk niet dat je - met goede klasgenoten

en een goede begeleiding – ooit nog zo’n reis kan maken.”

“Ik vond de reis geweldig en ik ben blij dat ik het heb meegemaakt.”

een samensprokkeling

van “wat gebeurd is”

en “wat nog zal gebeuren“

Wist je dat

je ook in het Centrum Leren & Werken een diploma secundair onderwijs kunt halen? Na veel zwoeg- en zweetwerk en als weinigen uit velen hebben enkele leerlingen hun diploma secundair onderwijs gehaald. Alvast een dikke proficiat voor de gelukkigen! Dit is zeker en vast het resultaat van een positieve ingesteldheid en veel inzet.

Wist je dat

elk jaar alle leerlingen van de school een film tijdens het filmfestival bekijken? Volgende films kwamen dit jaar aan de beurt

"Oorlogsgeheimen" voor alle 1ste jaartjes "We Are the Best" voor alle 2de jaren "Booster" voor alle 3de jaren "The Grand Budapest Hotel" voor alle 4de jaren "The Selfish Giant" voor alle 5des en de 6des "12 Years a Slave" voor alle 7de jaren en SVL

Wist je dat

de school in een nieuw labolokaal Fysica investeerde?

Dinsdag 18 november 2014 wordt het lokaal officieel in gebruik genomen.

In de volgende WIJ komen wij daar zeker op terug!

Wist je dat

eten na het sporten juist heel goed is? Dit is ook zo als je ’s avonds hebt gesport. Je lichaam heeft namelijk alle beschikbare energie uit je lichaam gehaald voor het sporten. Deze energie wordt gehaald uit glucose en glycogeen welke in het lichaam aanwezig zijn. Na het sporten gaat je lichaam nog geruime tijd door met extra verbranden. Omdat de glycogeen en glucose dan op zijn zal het lichaam eiwitten aanspreken om dit om te zetten in energie. Eiwitten zijn voor een groot gedeelte opgeslagen in de spieren. Dit betekent dat je lichaam dan dus spieren af gaat breken om er energie van te maken. Door na het sporten nog iets te eten kun je dit voorkomen. Je kunt hierbij het beste kiezen voor een product dat zowel koolhydraten als eiwitten bevat. Een verhouding van 3:1 is hierbij ideaal.

Over de sportdag zullen we het alvast in de volgende WIJ hebben.

Wist je dat

de dag van de sportclub ook binnen Campus West “gevierd” werd? Kun jij op de foto de sporten benoemen die horen bij de outfit? Alvast veel succes aan de leerlingen in hun sport en wie weet zit er wel een kampioen in één van onze leerlingen.

Veerle Boone Nederlands 1e – 2e graad

Sophie Denolf Anker NT2 – CVO

Nathalie Clauwaert 3u geschiedenis in 5e jaar

Dieter Coudeville Vervangt Carla Vannieuwenhuyse

Karen Vandenberghe Wiskunde en collega in SLO

dinsdag 11 november 2014 Wapenstilstand dinsdag 2 december 2014 ouderraad vrijdag 5 december 2014 posterbeurs donderdag 18 december 2014 17.00 tot 20.00 uur: oudercontact

maandag 22 december 2014 start kerstvakantie maandag 5 januari 2015 start tweede trimester maandag 12 januari 2015 start veiligheidsweken vrijdag 23 januari 2015 einde veiligheidsweken

Platte band? Eén adres: het fietsatelier

Op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag kan je vanaf half één terecht in het fietsatelier in de hoek van de fietsenkelder. Je kan er (met de hulp

van enkele leraars en leerlingen-vrijwilligers) een lekke band herstellen, je band oppompen, je bekabeling en bedrading op punt zetten, je fiets laten

controleren of je lege oplaadbare batterij omruilen. Dit alles is gratis.

Op 4 juli overleed Marianne Sturbois, vrouw van collega Daniël Tavernier. Op 10 juli overleed Linda Vogelaere, zus van collega Luc Vogelaere. Op 11 juli overleed Jacky Maes, schoonvader van ex-collega Bart Hamelton. Op 14 augustus overleed Bart Deseure, oud-collega Op 4 september overleed Jeanne Verhelst, grootmoeder van Quentin Vermeersch (3EI). Op 16 september overleed Dominiek Vandenberghe, schoonbroer van collega Dirk Fouquet. Op 5 oktober overleed Juan Piscador, oom van Enyo Piscador (5EM). Op 2 november overleed Michel Dedeckere, vader van Stefan Dedeckere (CVO).

Onze christelijke deelneming.

Op 29 augustus werd Amélie geboren, dochtertje van collega Kenneth Decruw en Kelly Depoorter. Op 30 augustus werd Amaya geboren, dochtertje van ex-collega Maarten Caron en Anna Decerf. Op 4 september werd Lex geboren, zoontje van ex-collega Tijs Verbeke en Elise Van de Catseyne. Van harte proficiat!

Suggesties voor artikels, foto’s, bijdragen, enzovoort zijn altijd welkom. Ze kunnen via Smartschool ingestuurd worden naar Jan Vanleenhove, of via gewone mail naar jan.vanleenhove@petrusenpaulus.be.

Wens je de WIJ niet langer te ontvangen, meld dit dan via e-mail aan jan.vanleenhove@petrusenpaulus.be.