Tijdelijke opvang: kan dat dichter bij huis?

ZZWDm a a t s c h a p p e l i j k m a g a z i n e Z Z W D 2 0 1 9

WelkomNabij, vertrouwd en gastvrij

Jong & wijs Koekange pag.20

Gezocht: Nieuw zorgtalent uit Hoogeveen, Ruinerwold, Diever,

Dwingeloo & Oldeberkoop. pag.04

Bouwtekening Nieuwbouw Havelte Zie hier hoe het wordt. pag.12

Sterk, Luning & Vermunt Drie sterke interviews. pag.10

Lokaal verbondenLiefde voor Drenthe

en liefde voor elkaar

pag.18

03

‘In een tijd waarin er veel verandert, moet je weten wat je vast wilt houden. Door alles heen. Bij ZZWD zullen we trouw blijven aan onze kern: nabij, vertrouwd en gastvrij. Dus: zelfstandig zijn, veel samen­werken en vooral lokaal gericht actief blijven...’

Foto: Arjan

Woord vooraf

02

Inhoud

Groepswonen Als je het hier niet redt, red je het nergens pag.10

Verhuizen voor zorgEen avontuurlijk leven en een prachtig uitzicht

pag.14

Ontwikkeling en BBLZoek je werkgeluk bij ZZWD

pag.04

Foto voorkant: Chantal en mevrouw A Steenbergen- van Dijk (91).

Zie ook pag.20 ‘Jong en Wijs in Koekange’.

Woord vooraf

Eerder werd dit voorwoord geschreven door directeur Gerard Schoep. Hij had dat vast graag weer gedaan als hij nog bij ons zou werken. Maar Gerard nam afscheid in maart 2019. Hij heeft ZZWD stevig op de kaart gezet en bijna 12,5 jaar prima geleid. Wij bedanken hem daarvoor en we hopen dat hij ook in zijn baan bij de Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland goed werk zal verrichten.

In maart 2019 heeft de Raad van Toezicht van ZZWD een zeer ervaren waarnemer aangesteld, die de dagelijkse leiding deskundig heeft opgepakt. Natuurlijk willen we weer een nieuwe vaste directeur aanstellen. Als Raad van Toezicht beraden we ons op de vraag welk ‘profiel’ deze nieuwe kandidaat moet hebben. We nemen de tijd om een goede keuze te maken.

Het jaar 2018 was een jaar van overgangen, maar ook van nieuwe kansen. Er is geïn­vesteerd in het vinden van nieuwe mede­werkers en in de doorgroei van bestaande medewerkers. In dit magazine leest u de verhalen van deze gedreven mensen met

verborgen talent die zich voor langere tijd aan ZZWD verbinden.

Als vicevoorzitter van de Raad van Toezicht loop ik nu vijf jaar mee met ZZWD. En ik woon in de regio waar ZZWD actief is. Ik zie dat er bij ZZWD keihard gewerkt wordt. Toch zie ik ook dat er vooral van overheidswege veel eisen worden opgelegd: er verandert veel en dat gaat snel. Ik zie hierbij in gedachten een plastic landschapje in een sneeuwbol. Hoe meer je schudt, hoe meer het sneeuwt. Maar wil je het echte landschap zien dan moet je zorgen dat die sneeuwbol eens een poosje stil mag staan.

Die rust gun ik ook de medewerkers van ZZWD. Zodat ze met aandacht precies dat werk kunnen doen waar ze goed in zijn. Met name: aandacht en zorg geven op een warme en persoonlijke manier.

Hoe mooi dat kan werken, leest u in dit magazine!

Arjan Moes, vicevoorzitter Raad van toezicht ZZWD

Publicaties ZZWD Dit maatschappelijk magazine wordt ieder

jaar huis aan huis verspreid in De Wolden

en Westerveld. Wilt u meer details weten?

Bezoek www.jaarverantwoordingzorg.nl

voor ons financiële jaarverslag en/of

www.zzwd.nl als u daarnaast ook het

kwaliteitsjaarverslag wilt lezen. De

foto op de voorzijde is genomen tijdens

het project Jong en Wijs Koekange en

met toestemming van de betrokkenen

gepubliceerd.

04 Carolien van der Kooij en Willem van den Berg: ‘Zorgtalent in onze omgeving’06 Ria Comello en Ilse van den Berg:

‘Doorleren biedt mogelijkheden’08 Kimberley Mors en Else Peeters:

‘Leren en Werken’10 De heer en mevrouw Sterk: ‘Als er wat is dan help je elkaar’12 Ontmoetingscentrum Havelte 14 Mevrouw Vermunt: ‘De zorg is hier zo goed’16 Steven Huizinga en Peter Saathof:

‘Een krachtige mix’ 18 Familie Luning: ‘Het gevoel van Drenthe’20 Jong en Wijs in Koekange22 Minet van Dijk: ‘Zes punten op de i’ 23 Feiten en cijfers24 Contact ZZWD

‘Ik maak bij ZZWD mijn droom waar en gun dat anderen ook ...’

04 05

Carolien van der Kooij is onlangs onze afdeling P&O komen versterken. Dat moest ook wel, want er ligt heel wat werk. We werven en begeleiden volop nieuwe medewerkers. Dit is mede mogelijk omdat er vanuit het Rijk financiële ruimte is toegezegd.En aangezien vrijwel alle zorg­organisaties in Nederland te maken hebben met krapte op de arbeidsmarkt willen wij ook onze medewerkers aan ons binden. Carolien vertelt kort hoe het ervoor staat.

Foto: Carolien

Foto: Willem

Er is veel zorgtalent in onze omgeving

Is ZZWD afgelopen jaar personeel tekort gekomen? Het valt nog mee. We hebben de meeste openstaande vacatures rond gekregen. Maar we kunnen goede nieuwe krachten zeker gebruiken – dus wij werven flink door. Ook omdat we zo min mogelijk met uitzendkrachten willen werken.

Gaan jullie medewerkers van heinde en ver halen? Een enkeling mag best ver weg wonen natuurlijk, maar ons beleid is dat we werven in de omgeving. Dit is ook vastgelegd als passend in onze visie. We bieden zorg in De Wolden en Westerveld en willen als werkgever ook wat betekenen voor de mensen hier. Daarmee waarborgen we mede het vertrouwde gevoel voor cliënten. Er is genoeg zorgtalent in onze eigen omgev­ing. Het is een kwestie van ontginnen.

En blijf je wel investeren in bestaande medewerkers?

Zeker. Want de zorg verandert natuurlijk ook. De behoeften van cliënten worden anders. Mensen willen graag hun dag indelen zoals ze altijd gewend waren

en daarbij worden de individuele verschillen

groter. Mede om daar op in te spelen, stellen

we de teams anders samen. Zo wordt in ieder zorgteam een

verpleegkundige aangesteld. Ook zullen medewerkers in de zorg en ondersteuning bijvoorbeeld langere diensten draaien. Bestaande medewerkers krijgen ontwikkel­kansen bij ons, zoals Ria, Ilse en Willem die ook zijn geinterviewd. Dit wordt begeleid vanuit P&O. Erg interessant en uitdagend.

Willem van den Berg heeft de kans binnen ZZWD gekregen om zich tot praktijkopleider te laten scholen. ‘Vorig jaar coachte ik vanuit mijn zorgteam stagiaires. Dat vond ik geweldig. Toen kreeg ik de kans van ZZWD de opleiding tot praktijkopleider te volgen. Nu begeleid ik dertig BOL-stagiaires. Ze hebben een coach in het team. en ik werk met hen aan het leerproces. Wat ik professioneel sterk vindt, is dat stagiaires bij ons werkelijk de ruimte krijgen om te leren. Ze worden boventallig aan het team toegevoegd. Ze kunnen rustig kijken en leren. Dit is een grote pre. Ik raad studenten zeker aan om het eens bij ons te proberen. Binnen onze organisatie zijn verschillende leermogelijkheden en wordt er goede begeleiding geboden.

Bijna gewonnen. De Drentse KeiDit voorjaar werd ZZWD genomineerd voor De Drentse Kei; een provinciale prijs voor beste leerbedrijf. -. Een leuke opsteker! En het geeft nogmaals aan dat ZZWD graag in haar (toekomstige) medewerkers investeert.

‘Medewerkers hier zijn zeer betrokken ...’

Ontwikkelkansen Ontwikkelkansen

Foto: Ilse

‘Verzorgend werk maakt mij gelukkig...’

‘Ik wil graag bijdragen aan de kwaliteit van de zorg...’

Ilse hoe bevalt dat nou om weer leerling te zijn?Ik ga elke maandag naar school in Zwolle van half negen tot kwart over vijf. Dat is leuk. We zitten in een lekker gemengde groep van allerlei leeftijden en zorgsoorten. Ik richt me daarbinnen vooral op ouderen­zorg. Het is pittig – je moet goed plannen.

En leer je er veel van, ook voor je werk? Ik weet nu meer over het hart, de cellen, de spieren, hoe alles in het lichaam samen­hangt. Ook leer ik technische handelingen die alleen verpleegkundigen mogen uitvoeren, zoals bloedprikken en kathe­terisatie bij mannen. Als bewoners zich niet goed voelen, denk ik nu aan meerdere mogelijke ziektebeelden en oplossingen. Op die manier hoop ik bij te dragen aan meer kwaliteit van zorg.

En wat zijn je kansen?Als het goed gaat, word ik straks verpleeg­kundige in een van de teams van ZZWD. Of dat beter betaalt, heb ik nog niet bekeken. Het is wel een nieuwe rol voor mij. Daarin zal ik moeten leren.

Ria hoe bevalt dat nou om weer leerling te zijn?Het is leuk: een dag in de week naar school – we carpoolen. Vijf vrouwen in één auto. En we volgen vakken als Nederlands, AFP (anatomie, fysiologie & psychologie), sociale vaardigheden en natuurlijk zorg­modules.

En het praktijkdeel bevalt ook?Ik vind het fijn dat ik de praktijkervaring op kan doen in Havelte waar ik nog niet zo bekend ben. De collega’s hier zijn geweldig. Ze zeggen: ‘Jij bent de leerling: dus zeg maar wat je leren wilt.’ Mijn begeleider wijst me geregeld op buitenkansjes. Laatst stuurde ze me op pad met de verpleeg­kundige om toe te kijken bij een nieuwe manier van zwachtelen en wondbehande­ling. Zeer interessant.

En wat zijn je kansen?Hopelijk heb ik mijn diploma in juli 2021. Om de opleiding er weer uit te krijgen is de afspraak dat je minstens twee jaar bij ZZWD blijft of dat je de opleiding zelf afbetaalt als je elders wilt werken. Ik ben zeker van plan te blijven!

06 07

Ontwikkelkansen OntwikkelkansenFoto: Ria

Ria Comello uit Hoogeveen werkte met genoegen in het restaurant De Weyert in Dwingeloo maar wilde toch nog eens haar meisjesdroom verwezenlijken. ‘Ik had graag huishoudschool willen doen om verzorgende te worden. Mijn ouders vonden de leao en meao een betere keuze. Toen vertelde de teamcoach mij dat er weer medewerkers zouden mogen starten met de opleiding tot verzorgende. Ik heb gesolliciteerd en ik behoorde tot de zes gelukkigen die toegelaten zijn. Nu ben ik 52 en krijg ik mijn kans alsnog. Ik merk het nu al: ik word hier heel gelukkig van.’

Ilse van den Berg uit Ruinerwold werkt sinds twee jaar bij ZZWD en volgt nu met een collega de tweejarige opleiding tot verpleegkundige na een kort moment van aarzeling. ‘Ik heb gereageerd op een interne vacature hier bij ZZWD. Een van mijn collega’s hier heeft me over de streep getrokken. Zij zei: je kunt het altijd proberen. En dat is ook zo, natuurlijk. Voor mij is dit een mooie stap. Ik ging al op mijn vijftiende werken en merkte dat ik een beetje stil kwam te staan. En dat is eigenlijk zonde. Ik ben blij met alles wat ik nu leer en hoop dit weer te kunnen overdragen aan anderen.’

nieuwe mogelijk heden

Doorlerenbiedt

Else Peeters uit Diever is 58 en zij volgt de werk-leerroute tot verzorgende bij ZZWD. Haar man en zij hadden een agrarisch bedrijf dat is verkocht toen Elses man overleed in 2017. Ze vertelt: ‘Ik heb altijd wel interesse gehad voor de zorg. Een vriendin gaf aan dat er een werk-lerenproject bij ZZWD was en ik heb een open sollicitatiebrief gestuurd. Toen ik voor een gesprek werd uitgenodigd dacht ik: ik ben vast te oud. Maar het bleek dat ze ook mensen van mijn leeftijd wilden hebben en voor diverse werkzaamheden. Ik ben hier warm ontvangen en ik ben blij dat ik deze kans kreeg.’

Er zijn natuurlijk mensen die wel belangstelling voor de zorg hebben, maar die het nog aan ervaring ontbreekt. Of die misschien geen gigantisch studiehoofd hebben, maar wel een echte passie om ouderen te helpen en bij te leren. Voor hen is de werk­leerroute die ZZWD aanbiedt heel geschikt.

08 09

Foto: Else

Foto: Else en Kimberly op pad met mevrouw Nijstad-Mulder

en mevrouw Nieuwenhuis-Baas

‘Je moet op elkaar aankunnen. En veel communiceren....’

Ontwikkelkansen Ontwikkelkansen

Foto: Kimberley

Leren en werkentegelijk met BBL

Ben je blij dat je deze stap gezet hebt? Mijn moeder zei altijd: je moet elke dag fluitend naar je werk kunnen. Nou, dat is het geval. En ik vind het niet zwaar, er zijn uitstekende hulpmiddelen. Als ik zie dat de mensen blij zijn mij te zien, word ik ook blij.

Welke eigenschappen heb je nodig?Eigenschappen die je voor dit werk nodig hebt, zijn inlevingvermogen, geduld,goed kunnen samenwerken. Je moet op elkaar aankunnen. En veel communiceren...

Kimberley hoe gaat het stage lopen? Bij je stage rouleer je hier. Ik ga in okto­

ber naar een andere locatie van ZZWD in een nieuw team. Dat is goed, want zo leer je steeds weer meer.

Wat vind je het leukste aan het werk? Het team waarin ik werk, is heel fijn.

We zijn met acht personen. Bewoners maken vaak ook leuke grapjes. Ik merk

zelf dat humor heel belangrijk is in dit werk. Dat moet je hebben. Anders wordt het zo zwaar voor de mensen. Het is mooi om naar de wensen van de klant te werken.

Ben je blij dat je deze stap gezet hebt? Dit werk past bij mij. Zodra ik bij de eerste cliënt naar binnenstap en ik zie een lach, dan is mijn dag goed. Als je het juiste werk gevonden hebt dan hoef je nooit meer naar je werk.

Else hoe gaat het stage lopen? Tijdens de stage rouleren we. Ik ben begon­nen bij het restaurant, toen bij de dagop­vang, nu bij groepswonen en straks ga ik de zorg in. Het is een ontdekkingstocht, je krijgt overal wat van mee – dat maakt je scherp en het is leerzaam.

Wat vind je het leukste aan het werk? Het leukste vind ik het om wat met mensen te ondernemen, ze te prikkelen en een band te krijgen. Zorgen dat ze zich tot nut voelen en actief blijven. Met het zelfsturend team en de vrijwilligers erbij hebben we een heel leuk gevarieerd team met heel wat levenservaring waar ik veel van leer.

Kimberley Mors (21) uit Oldeberkoop was geslaagd voor helpende in 2017. Ze komt uit Friesland, maar omdat haar vriend in Diever woonde, is ze gaan werken bij ZZWD. ‘Ik wilde graag de opleiding volgen tot verzorgende. Op mijn vorige opleiding voelde ik me aan mijn lot overgelaten; dat wilde ik graag anders en ik heb een gesprek gehad bij ZZWD. Hier kreeg ik de kans om de BBL-route te volgen. Ik ben er heel blij mee, want ik haal uit de praktijk heel veel.’

‘Eigenschappen die je nodig hebt voor dit werk zijn: een doener zijn, humor hebben, kunnen samenwerken. Het is team­werk, dus je helpt elkaar. En gaat er iets niet goed, dan moet je dat kunnen bespreken...’

‘Als iedereen zo’n plek had, hadden ze niets te klagen...’

010 011

GroepswonenGroepswonen

De familie Sterk woonde altijd in Dwingeloo. Trotse ouders van drie kinderen, een huis met een heerlijke vogelrijke tuin met spechten, nijlganzen, boerenzwaluwen. En in Dwingeloo wonen ze nog steeds. Maar niet meer samen. Meneer woont in een van de groeps­woningen bij De Weyert. Mevrouw bezoekt haar man dagelijks en leeft mee met het wel en wee van de hele groep.

Mevrouw Sterk, hoe kwam het dat uw man hier nu zit? Hij was al langer niet goed te pas. Lopen ging niet. Geestelijk ging het niet goed. Ik heb hem zo goed mogelijk verzorgd, maar ik moest er ’s nachts vaak uit. We hadden thuiszorg via Icare, maar die kwamen ’s nachts soms van verder weg uit de regio. Op een gegeven moment zeiden de mensen van thuiszorg tegen mij: ‘Het wordt te veel, jij trekt dit niet meer.’ En toen kwam het moment dat we uit elkaar moesten. Dat viel niet mee… Maar het gaat nu goed. Zoals je mijn man nu hier ziet, is hij veel beter dan toen wij uit elkaar gehaald werden. Ze hebben de morfinepleisters en medicijnen afge­bouwd. Hij loopt weer een beetje.

Hoe brengen jullie de dag door?Tegenwoordig zitten we vaak in de huiskamer met de andere bewoners. Ik maak altijd met iedereen een praatje. Het is gezellig en erg huiselijk. De anderen hebben ook wel bezoek en als er wat is dan help je elkaar. Gisteren hebben we gesjoeld en ontzettend gelachen samen. Koffie en thee inschenken dat doe ik zelf, net als thuis.

Is de verzorging goed?Over de verzorging alle lof. Ze wandelen elke dag met de rolstoel met hem. En als er bijvoorbeeld vis op het menu staat, dan weten ze dat mijn man dat vies vindt. Dan krijgt hij wat anders. Ze gaan goed met de mensen om. Van mijn man weten ze dat ze grapjes kunnen maken, dus dat doen ze ook. En met anderen gaan ze weer anders om. Net wat die persoon nodig heeft. Vorige week toen wij 55 jaar getrouwd waren, hadden ze een bloemetje voor ons gehaald. Dat was heel erg fijn.

Foto: Huisarts Herbert Barkema

Foto: echtpaar Sterk

Als er wat is dan help je elkaar

Meneer Sterk maakt graag grappen. Hij is nog goed op de hoogte van plaats- en persoons-namen en bijzondere auto’s op het terrein van De Weyert vallen hem meteen op. Zijn warme interesse gaat uit naar vogels. Hij is heel blij met verzorgende Else, die sterk is en die hem in zijn rolstoel voortduwt over zandpaden. Samen gaan ze soms vogels kijken in de natuur. Meneer Sterk spreekt met bewon-dering over haar. ‘Haar man en zij hadden een hengstenhouderij in Wittelte. Die vrouw weet verdomd veel van dieren. Ook van vogels!’ Hij betreurt het dat hij met andere bewoners haast geen interessant gesprek meer kan voeren en hij vraagt zich af of ze misschien niet genoeg hun best doen om zich dingen te herinneren. Maar al met al is hij tevreden. ‘Als iedereen zo’n plek had, hadden ze niets te klagen. Mijn schoonzus – onze schoonzus, pardon – die woont hier nu ook. Die is helemaal de weg kwijt-geraakt na het overlijden van haar man. En ik zeg: als die het hier niet redt, dan redt ze het nergens.’

Hier ziet u het echtpaar Sterk in de huiskamer van de groepswoning in Dwingeloo. Meneer ontvangt zorg van ZZWD omdat dat noodzaak is. Maar er wordt naar gestreefd dat zijn dagelijks leven voor hem zo normaal en passend mogelijk doorgaat. Waarbij een huiselijke omgeving belangrijk is. Waar ook familie en vrienden zich op hun gemak kunnen voelen. Ook hierin zijn wij graag nabij, vertrouwd en gastvrij.

012 013

ZZWD bouwt ZZWD bouwt

Dit is hem dan. Het langverwachte ‘Paviljoen’ in Havelte. Er is overeenstemming bereikt. Actium wordt eigenaar van het nieuwe gebouw en ZZWD gaat de ontmoetingsruimten in het gebouw huren. Het paviljoen wordt ongeveer 400 m2 groot. Het pand komt te staan op de plek waar nu een ‘gapend gat’ te zien is, tussen de 24 recent gebouwde zorgwoningen aan de Molenweg en de 19 aanleunwoningen aan de Hofweg. Al deze woningen krijgen een overdekte loopverbinding met het nieuwe paviljoen. Dus straks kunnen de bewoners elkaar ontmoeten en/of een warme maaltijd gebruiken zonder koude, hitte of regen te hoeven trotseren. Bij de woningen aan de Hofweg komt dan ook nog een nieuwe entree met lift en trappenhuis. De bouw start eind 2019. Medio 2020 moet het klaar zijn. En dan zal ook de definitieve naam voor het gebouw gekozen worden.

Situatie gezien vanaf de kant van de Hofweg Schets van situatie gezien vanaf de kant van de Molenweg

Twee mensen die momenteel hard werken aan het paviljoen zijn Johannes Zondag, huisvestingsadviseur voor ZZWD, en projectleider Johnny de Vries van Actium. Zij zijn blij dat er nu schot in zit. ‘We gaan onder andere werken met Van Manen en Zwart Architecten uit Drachten. Voor de inrichting heb-ben we onder meer overleg met de cliëntenraad, facilitaire dienst en diverse zorgverleners. In ieder geval wordt het gebouw multifunctioneel. Er zullen meerdere grotere huiskamers in komen en een ontmoetingsruimte.

Foto: Johannes en Johnny

dit zijn de 24 recent gebouwde zorgwoningen overdekte loopverbinding

met het nieuwe paviljoen

Bewoners van de Molenweg en Hofweg in Havelte zullen eind dit jaar een tijdlang behoorlijk veel bouwgeluiden gaan horen vanaf de straat. Actium start dan met de bouw van een nieuw paviljoen en de gemeente start met de herin­richting van de Hofweg. De Molenweg blijft wel steeds begaan­baar. Dus het wordt even afzien. Maar er komt wel iets moois voor terug om hopelijk van te genieten.

dit zijn de 19 aanleunwoningen

Ontmoetings- gebouw Havelte nu in beeld

Vermunt is geen Drentse maar een Brabantse naam. En Brabanders houden van gezamenlijkheid.Misschien is dat de reden dat mevrouw Vermunt zo weinig moeite heeft om te wennen in Drenthe. En dat terwijl ze nog op haar 87e in Diever kwam wonen. Ze vertelt over haar leven, hoe ze in een aanleuning­ woning is gekomen en waarom ze hier voortaan wil blijven.

Diversiteit en relatie‘Ik had twee broers. Ik ben geboren in Tuindorp Oostzaan. Daar heb ik 50 jaar gewoond. Ik trouwde toen ik 21 was en ging scheiden in 1985. Op basis van geestelijke ontwrichting. Het was moeilijk maar ik

heb het gered en ik ging naar Utrecht, waar ik lid werd van het comité van bijstands­vrouwen. Het was een fijne tijd waarin ik me heel vrij voelde. Veel geld had je niet, maar je kon er wel mee doen wat jíj wilde. Ik heb alle mogelijke opleidingen aan de Volks hogeschool gevolgd, in woongroepen gewoond en wat niet al. Ik had 22 jaar lang een latrelatie met Jan uit Amsterdam. Zo’n twee jaar na Jans overlijden, leerde ik een glaskunstenaar kennen. Ik woonde toen in Soest. Met hem ben ik heel goed bevriend geraakt. Dat uiltje voor het raam is van hem.’

Naar Drenthe‘Mijn vriend de glaskunstenaar werd ziek, hij kreeg kanker. Hij zei: laten we samen naar Drenthe gaan. De zorg is daar goed. En je kunt er fijn wonen. Zo zijn we hier in Diever terechtgekomen aan De Wijert. Hij op nummer 33 en ik op nummer 35. In het begin maakten we nog autotochtjes samen maar na anderhalf jaar begon hij te vallen. Hij is eerst drie maanden in Reggersoord geweest en daarna nog drie maanden in het zorgcentrum hier. Vier weken terug is hij overleden. Niet te filmen hoe snel dat gegaan is. Het verlies is heel groot.’

SjoebieWe zitten in het appartement van mevrouw. Haar kat Sjoebie (door vorige eigenaren ooit Skoepie gedoopt, wat mevrouw te kil vond klinken) komt ontspannen aanlopen. ‘Apart, hè? Vroeger in Soest was ze heel schuw. Nu begroet ze iedereen.’

‘Ik ben avontuurlijk...’

014 015

Verhuizen voor zorg Verhuizen voor zorg

Foto: mevrouw Vermunt en kat Sjoebie

De zorg is hier zo goed

Gewoon hier blijvenNu had mevrouw Vermunt in de afgelopen tijd misschien terug kunnen gaan naar Soest of Amsterdam. ‘Mensen zeiden dat ook tegen mij. Maar ik heb goed afgewogen wat voor mij belangrijk gaat worden. Toen kwam deze aanleunwoning vrij met nog mooier uitzicht op het groen. En ik heb gezegd: ik blijf hier. Ik heb stenose van de ruggengraat en daarom heb ik ook zorg nodig. En die zorg is hier zó goed. De ver­zorgenden doen hun uiterste best. Ook al weet ik best dat ze wel eens onder druk staan, ik merk het nooit aan ze.’

Sociaal voelendOp dit moment valt het leven niet mee. Mevrouw Vermunt blijft realistisch en open. Ze is ook nog altijd een zeer sociaal voelende vrouw die zich druk maakt over politiek onrecht. ‘Die verdeel­en­heerspo­litiek van tegenwoordig vind ik heel erg. Daar maak ik me druk over. Dat heb ik van mijn vader.’

YogaZe heeft weer een netwerk opgebouwd; iets waar ze haar hele leven al goed in is. Ze doet mee aan veel leuke activiteiten. Het contact met haar kinderen is goed, ook al vinden die het wel jammer dat moeder nu ‘zo ver weg’ woont. Maar ze bellen vaak. En voor haar ontspanning doet ze yoga. ‘Ik bof want er is een vrouw in het dorp die yogales geeft en we zijn bevriend geraakt. Zij geeft mij stoelyogales. Dat is heerlijk.’

Je hoeft mevrouw Vermunt niet lang te spreken om te merken dat ze van nature een avontuurlijke vrouw is. En al vraagt haar lichaam op onderdelen een beleid van ‘voorzichtig behandelen’, je zou niet zeggen dat ze al 89 jaar is. ‘Actief blijven is het belangrijkste. De drie B’s. Beweging, buitenlucht en belangstelling’, licht zij toe. Maar ze is ook zo verstandig dat ze goede zorg kan accepteren en waarderen. En ook neemt ze deel aan activiteiten die heel gezellig zijn. Daarom woont ze waar ze nu woont.

Toen de huisartsen in Dwingeloo tien jaar terug hun nieuwe prak-tijkgebouw neerzetten, wilden ze alle eerstelijnsvoorzieningen onder één dak brengen. De huisartsen, apotheek, fysiotherapie, thuiszorg, verloskunde, logopedie, podothera-pie, de psycholoog en de diëtiste. Ze zijn tevreden. ‘Het is goed

gelukt. Door de korte lijnen binnen het medisch cen-

trum vinden we elkaar makkelijk voor over-leg.’

Diversiteit en relatieBeide huisartsen hebben veel plezier in hun werk. Wat ze vooral waarderen is de relatie die je als huisarts in Dwingeloo met je patiënten krijgt. ‘Je ziet mensen in hun eigen woonomgeving, je kent ieder-een. Dat is het mooie. Naast natuurlijk de grote diversiteit van het werk.’

Meer samen nadenken over wat goed isHet werken met ouderen in het dorp ervaren zij als erg plezierig. Kenmerkend is wel dat het wat meer tijd vraagt dan werken met jonge mensen. ‘Je denkt ook samen meer na over de vraag óf je een bepaald onderzoek nu nog wel of niet gaat doen. Ook luisteren we goed naar de verzorgenden. Als mensen dementeren, heb je regelmatig overleg met de familie. Alles is bespreekbaar. Ook wensen rondom overlijden. Of juist de wens om toch nog behandeld of geopereerd te worden, ondanks een hoge leeftijd. Ieder mens is anders, dus het is belangrijk om te praten over deze zaken.’

Voeg ervaring toe aan het teamDe huisartsen willen nog wel een advies kwijt aan ZZWD. ‘Het is mooi dat er veel nieuwe mensen worden opgeleid bij ZZWD en we zien het enthousiasme bij de medewerkers. Die meiden doen enorm hun best. Naast jonge mensen binnen ZZWD zijn ervaren krachten van belang om de rol van mentor in het team kunnen vervullen. Mensen die in het werk gepokt en gemazeld zijn, brengen vaak rust en daar is iedereen bij gebaat. Een mix aan ervaring is altijd gewenst. Dat zal wat geld kosten, maar het lijkt ons een verstandige investering voor de toekomst.’

‘We kennen de mensen...’

016 017

Dankbaar werkDankbaar werk

Foto: mevrouw Haveman-De Leeuw Foto: Steven Huizinga en Peter Saathof

Een krachtige mix

De huisartsen uit Dwingeloo zijn ook huisarts voor de bewoners van De Weyert. Zij lopen daar gewoonlijk visite in De Weyert op de dinsdag en de donderdag. Ze komen er graag. ‘Het is een gestructureerd gebeuren, goed geregeld door de verpleegkundigen in De Weyert. Zij maken altijd een planning die ze ons tevoren toezenden zodat we weten bij wie we langs moeten en wat besproken dient te worden. En de verpleegkundige of verzorgende is bij de visite aanwezig.

Twee huisartsen uit Dwingeloo tegelijk op de foto bij hun ruime en moderne praktijk. Links ziet u Steven Huizinga en rechts Peter Saathof. Steven is al 16 jaar huisarts en Peter 26 jaar. Zij maken deel uit van een hecht team van inmiddels vijftien personen (artsen, assistentes en overig ondersteunend personeel). De praktijk is feitelijk onderdeel van een maatschap van vier personen. Twee maten hebben Diever als werkgebied, Steven en Peter zitten ‘gewoon’ in Dwingeloo. Er werkt nog een waarnemend huisarts mee in beide praktijken – en ook regelmatig een huisarts in opleiding. Deze foto is een unicum trouwens, want ook al werken de beide huisartsen met veel mensen samen, ze gaan maar zelden gelijktijdig op stap. ZZWD vroeg hen naar hun mening over de lokale samenwerking met ZZWD.

Foto: Else en Kimberly op pad met mevrouw Nijstad-Mulder

en mevrouw Nieuwenhuis-Baas

Ze hadden altijd een boerderij op Hees. En ze kregen drie zoons en drie dochters. Na de ruilverkaveling gingen ze naar de Pesserveldweg. Dat ze nu al drie jaar in een zorgapparte­ment in Ruinen wonen, daar zit een verhaal aan vast. Maar er zijn nog zoveel meer mooie verhalen te ver­tellen. Dus doen we dat! Vooral meneer Luning (88) praat. Mevrouw Luning (91) zit als een vriendelijke stille kracht op de achtergrond en vult hem soms aan.

Meneer vertelt over hun gemengde bedrijf. De Belg voor de wagen, het leuke van aardappels sorteren, de koeien en ook de varkens –die hij altijd goed kon aanvoelen. ‘Ik was een keer in het donker in de stal. Het was pikdonker en ik hoorde een zeug een vreemd geluid maken. Ik wist meteen – er is wat met jou! Ik deed het licht aan en zag het. Ze had een big doodgelegen en nu zat ze daarnaast dat vreemde geluid te maken.’

Rustige biggenMensen in het dorp wisten ook dat de biggen van Luning iets speciaals waren. ‘Ze zeiden tegen mij: jij hebt zulke aparte big­gen! Normaal schreeuwen biggen als ze eten

krijgen, maar die van jou zijn altijd rustig en wachten op hun beurt.’ Zelfs nu hij op hoge leeftijd is, komt het nog wel eens voor dat Luning droomt over de varkens. ‘Dan droom ik dat ik vergeten ben ze te voeren!’

Heideborstels‘Met heideborstels maken kon je wel goed geld verdienen. Maar alleen als je er handig in was. Ik kon het goed.’ Ooit maakte meneer zelfs een heidebezem na die precies moest lijken op de bezem die staat afgebeeld op een schilderij van Rembrandt. ‘Daar ben ik nog een beetje trots op. Er zat een witte stok op. En dat werd esp. Er zat wit bindsel omheen. Dat heb ik ook gevonden. Dat moest geschilde teen (= wortelstok) van de rode kornoelje zijn.’

Oude ambachtenIn hun latere levensjaren liet het echtpaar Luning graag de oude ambachten herleven. Mevrouw Luning heeft geregeld knieper­ties zitten bakken op de Brink met het originele zware ijzer. En ze kan trouwens ook fabuleuze sokken breien, die in de familie bekendstaan als de enige echte oma­ Luning­sokken.

Activiteiten en hulp genoegSprekend over het hier en nu komen de schoondochter en de vrijwilligster die bij het gesprek aanwezig zijn nog met sugges­ties waaruit blijkt dat meneer en mevrouw gebruik maken van hulp en vaak meedoen aan de activiteiten die vlakbij georgani­seerd worden. Meneer zingt in het kerkkoor en in het projectkoor van de Drentheweek. Ook het biljart­ en het borreluurtje pikt hij geregeld mee. Dagelijks bezoeken ze samen het restaurant in dorpshuis ’t Neie Punt. Mevrouw vindt dat handig: ‘Je bent er zo, je kunt binnendoor.’ En het eten vinden ze zonder meer goed.

‘Van de biggen droom ik nog wel eens...’

Helemaal thuis bij ZZWDBerend Bosma is een van die mensen die het werk in de ouderenzorg prachtig vindt en die er ook nog eens recht vanuit zijn hart over vertelt en schrijft.In de tweewekelijkse column voor ZZWD en in zijn blogs op facebook deelt hij zijn passie, werken in de zorg. kijk op www.ouderenzorgzitinje.nl

Leeftijd geen bezwaar Hebt u naar aanleiding van dit magazine zin om nader kennis te maken met het werk in de ouderenzorg? Kijk op de website www.zzwd.nl, bij werken en leren. Of mail naar info@zzwd.nl

018 019

Binding in de regio Binding in de regio

Foto: De heer en mevrouw Luning

Het gevoel van Drenthe

Samen genietenMaar vaak ook zitten ze samen in hun woning. En daar kijken ze graag uit hun raam naar een gewaardeerd uitzicht. Als de kleinkinderen naar Meppel fietsen, komen ze langs en kunnen ze even zwaaien.

Als je praat met meneer en mevrouw Luning dan valt hun liefde voor het mooie Drenthe op. En als je ze ziet, dan zie je hun liefde voor elkaar. Naar tevredenheid brengen ze hun dagen samen door. ‘Wij hebben een goede dagvulling.’ En ze zijn dankbaar met deze tijd, die ze zien als extra tijd. Ze waren vorig jaar zestig jaren getrouwd. Luning was in 1966 zelf lid van de oprichtingscommissie van een zorgvoorziening op de plek waar hij nu zit. En ook al is er veel veranderd – het is goed zo.

020 021

Dankbaar werkDankbaar werk

Jong & wijs komen samen in Koekange

Oud en wijs. Dat zegt het spreekwoord. In Koekange is hier een leuke variatie op bedacht: Jong & Wijs! Vanaf links zien we hier Lianne, Tess en Lieke samen met vrijwilliger de heer Guichelaar. Vanaf links zien we Chantal, mevrouw Steenbergen-Van Dijk (91) en Fleur aandachtig in hun bezigheid verzonken.

In Koekange weten ze hoe leuk het is als jong en oud samen optrekken. Daarom organiseren ze de ontmoeting. Kinderen uit het dorp en ouderen die deelnemen aan de dagactiviteiten doen spelletjes en genieten allemaal evenveel.

‘Wie is het wijste?...’

1. Nog persoonsgerichter werken Wij vragen meer informatie van cliënten over hun levensloop, werk en hobby en vullen hun dossier aan met die gegevens. Zo kunnen we beter werken aan welzijn. Als we weten waar iemand fan van is, kunnen we gerichter de doelen en de activiteiten vinden die bij iemand passen.

2. Nog helderder communiceren over het levenseindeHeeft u een wilsbeschikking, wilt u wel of niet gereanimeerd worden? Wilt u wel of niet naar het ziekenhuis? Bespreek dit met uw huisarts en deel de informatie daarna ook met ons. Dat vragen wij de cliënten die bij ons in zorg zijn.

3. Nog slimmer omgaan met hulpmiddelenWij kijken steeds beter naar wat belangrijk is voor een persoon en wat daarbij han­diger kan . Dat kan zo simpel zijn als het klaarzetten van een kannetje koffie bij de gemakkelijke stoel of het aanschaffen van een grijpertje om propjes op te rapen zonder vallen – als iemand opruimen toch echt niet laten kan. 4. Nog meer ruimte voor zingeving Als u zorg krijgt, wil dat niet zeggen dat u niets meer voor een ander kunt betekenen. Wij helpen u zoeken naar manieren om hier vorm aan te geven.

5. Nog minder medicatiefouten maken Wij besteden in het werk extra aandacht aan de zorgvuldigheid bij het uitdelen van medicatie. Medewerkers leren dat het belangrijk is een routine aan te houden en geen afleiding toe te staan als je met medicijnen bezig bent.

6. Nog beter omgaan met onbegrepen gedrag Wij hebben scholing georganiseerd over het omgaan met onbegrepen gedrag van bewoners of cliënten. We hebben geleerd hoe je samen de puzzel kunt oplossen – ook door als collega’s onderling goed te commu­niceren en intervisie toe te passen.

‘Zorgvuldigheid is heel belangrijk...’

De Raad van Toezicht vergaderde in 2018 zes keer per jaar en onderhield contacten met de cliëntenraden en de ondernemingsraad. Met de directeur/bestuurder werd een jaargesprek gevoerd en leden van de raad woonden meerdere bijeenkomsten van de organisatie bij. Dit omvatte ook een bezoek van de raad aan het grote verbindingsfestival dat eind juni voor alle vrijwilligers en medewerkers gehouden is. De raad heeft in 2017 drie commissies ingesteld waarin onderwerpen aangaande financieel, kwaliteit & veiligheid en personeel met diverse geledingen uit de organisatie worden besproken. Dit is voortgezet in 2018. De belangrijkste thema’s waaraan de raad in 2018 goedkeuring heeft gegeven zijn: het beleidsdocument, de jaarrekening en de begroting.

De ondernemingsraadDe or bestaat uit zeven leden, uit verschillende locaties en disciplines. De thema’s waar de OR mee bezig is geweest in 2018 waren: de extra middelen Waardigheid & Trots, de faciliteitenregeling scholing, de ontwikkelingen nieuwbouw in Havelte, de nauwere samenwerking met de Cliëntenraad en Raad van Toezicht, de Arbowetgeving en de RI&E, verzuim en arbeidsmarktproblematiek en de AVG.

ZZWD heeft het bestuur en toezicht georganiseerd volgens de normen van de Governancecode Zorg, zoals die beschreven zijn op www.governancecodezorg.nl.

Het managementteam van ZZWD in 2018Gerard Schoep, directeur/bestuurder.Klaske Waaijer, manager zorg & ondersteuning.Jan Ronald Dijkema, manager facilitair, wmo & en welzijn.Anouk Bisschops, P&O-adviseur.Minet van Dijk, adviseur beleid & kwaliteit.Niklas Hof, controller.

De cliëntenraden van ZZWDZZWD kent drie lokale cliëntenraden, in Dwingeloo, Havelte en Ruinen en een centrale cliëntenraad die bestaat uit in totaal vier af­gevaardigden vanuit deze drie raden. Thema’s die besproken werden in de cliëntenraden waren: het nieuwbouwplan voor het Paviljoen in Havelte, zinvolle dagbesteding voor bewoners, de personele bezet­ting en het kwaliteitskader verpleeghuiszorg. Een ander thema was: het opstellen van samenwerkingsovereenkomsten. In Ruinen en Havelte werden cliëntenbijeenkomsten georganiseerd met als doel het zoveel mogelijk betrekken van cliënten bij de gang van zaken in de eigen woon­ en leefomgeving, zorg en dienstverlening.

De Raad van ToezichtGeert Bolhuis, voorzitterArjan Moes, vicevoorzitterHans Kuipers, lidMarjolijn Nieuwenhuijsen­Janssens, lidWijnanda Asjes­Tydeman, lid

Kerngegevens ZZWD per 31-12-2018• Aantal klanten Wet langdurige zorg: 154• Aantal klanten Zorgverzekeringswet: 130• Aantal klanten Wet maatschappelijke ondersteuning: 186• Aantal klanten Maaltijdservice Thuis: 207• Aantal vrijwilligers: 410• Aantal medewerkers in loondienst: 385• Aantal fulltime banen omgerekend: 188• Ziekteverzuimpercentage 2018: 6,4• Aantal stagiaires in 2018: 52• Omzet in 2018 in mln: 15,4

Cijfers ZZWD

022 023

Feiten & CijfersOrganisatie

Zes punten op de i

Minet van Dijk (beleidsadviseur bij ZZWD) zet graag de puntjes op de i. Zorgvuldig werken en goed rapporteren is belangrijk voor het verbeteren van de zorg maar zeker ook het welzijn van de cliënt.

Foto: Minet

Contact Heeft u een vraag? Bel met Klantondersteuning!We hebben 1 loket voor al uw vragen over maaltijd service, alarmering, wijkverpleging, eerstelijnsverblijf, respijtzorg, huis houdelijke hulp, begeleiding aanleun woningen, wonen met zorg en dagactiviteiten. Ook bij andere vragen helpen wij u graag verder.

Gea Heelingwijkverpleegkundige

Bertine Kleinen­dorst­van Elselowijkverpleegkundige

Marian Feddema zorgmakelaar

Irene Smit klantondersteuning

Joke Ruttenklantondersteuning

024

C o l o f o n

Uitgave ZZWD

Oplage 24.000

Verspreiding FRL post

Redactie Natasja de Jonge

Ontwerp & fotografie Martine Hoving

Tekst & coördinatie Titia Struiving

Correctie Marita Weener

© 10 juli 2019

Bezoekadressen DwingelooWeverslaan 1a7991 BN Dwingeloo

RuinenJan Wierengaweg 1097963 CM Ruinen

Havelte Hofweg 257971 BK Havelte

Veldkamp 77 7971 BX Havelte

Diever Wijert 17981 AH Diever

Koekange Meidoorn 16­177958 NB Koekange

Vledder Lesturgeonplein 208381 BX VledderMaandags 9-12 uur bij Naobuur

Klantondersteuning

T 088 - 968 40 96 (werkdagen9-17uur,lokaaltarief)

M klantondersteuning@zzwd.nl

www.zzwd.nl

info@zzwd.nl

www.facebook.com/zorgcollectiefzwdrenthe/

@_ZZWD

Bewaar dit magazine. Misschien komt het nog eens van pas...