[1]

Zondag 33Gemeente van onze Heer Jezus Christus, broers en zussen, jongens en meisjes,

Overal in Assen zijn van die kleine speeltuintjes. Vaak met een schommel, een wipwap, een zandbak, een klimrek, een paar stangen, een glijbaan, een evenwichtsbalk en nog wat andere klimtoestellen. Vertel es, wat doe jij het liefste in de speeltuin? Wat is jouw favoriete toestel?SHEET 1 Weet je, ik zelf vond de wipwap altijd heel erg mooi. Weet je waarom? Nou, als je met het wipwappen iemand hebt die ongeveer net zo zwaar is als jezelf bent, dan gaat dat prachtig. Je begint langzaam met een beetje verschil, maar daarna, dan vlieg je elke keer als je boven bent, een stukje door de lucht. Dat geeft een heerlijk gevoel. Tenminste, dat vond ik altijd als kind. OK, je moet je met je handen wel goed vasthouden, want als het te hard gaat en je laat los, dan maak je een vrije val. En degene die tegenover je zit op de wipwap, moet ook niet veel zwaarder zijn dan jij, want dan kom je telkens met zo’n enorme knal weer op het plankje terecht, en dat doet dan best wel zeer als dat een flink aantal keren achter elkaar gebeurt. Maar als het een beetje zachtjes gebeurt, dan weet je: en daarna gaat het weer omhoog, even de lucht in, helemaal los van de grond, behalve met je handen. Dat heerlijke gevoel van even vliegen door de lucht én dat je, soms behoorlijk hard, weer ‘bam’ met je achterwerk op die harde houten plank terecht komt – volgens mij heet het daarom ook ‘wipwap’: ‘wip’ klinkt zo heerlijk luchtig, vind je ook niet, bij het woord alleen voel je je omhoog gaan; ‘wap’ klinkt veel zwaarder, je voelt aan het woord als dat het met een behoorlijke knal eindigt.SHEET 2 = blanco En opeens dacht ik: zo is het ook in mijn leven als gelovige. Het gaat op en neer. Herken je dat? Dat je de ene keer denkt: wat geweldig dat God bestaat, dat ik zijn kind mag zijn, dat Jezus zijn leven voor mij gegeven heeft, dat ik zo blij ben dat ik geloof, dat ik me zo getroost voel, ook in mijn verdriet, dat ik Gods hand zie in de liefde en aandacht van mensen om me heen. Ken je dat gevoel? Dat is namelijk het echte, christelijke geloof. Dat je zeker weet dat God en Jezus bestaan. En dat je er vast op vertrouwt dat Ze er voor jou zijn. In voorspoed en bij tegenslag. En dat je graag met Hen het leven door wilt. Dát is geloven! Is dat het ook voor jou? Soms hoor ik wel eens mensen zeggen: geloven = moeten. Je moet zoveel. Als ik dat vroeger tegen mijn ouders zei: waarom moeten we op zondag altijd 2x naar de kerk, of waarom moet ik naar vereniging en catechisatie, of waarom moeten we altijd uit de bijbel lezen na het eten, dan zeiden mijn ouders vaak: het is geen kwestie van moeten, nee, je mág op zondag 2x naar de kerk, je mág naar vereniging en catechisatie, en we mógen na het eten uit de bijbel lezen. Geloven is niet: je moet, je moet, je moet. Geloven is: je mág! God dwingt niet, Hij nodigt je uit. Dat probeerden mijn ouders mij toen al duidelijk te maken. Zo geloofden ze zelf ook. Later besefte ik pas, dat er nog een diepere gedachte achter zat. Namelijk: geloven is niet alleen: ik mág. Geloven is ook: ik wíl!Wíl je geloven? Daar gaat het uiteindelijk om. Dat is, als het erop aankomt, bij de doop van kinderen en van volwassenen de spannendste vraag. Zullen onze kinderen, nadat we ze gelovig hebben opgevoed, later ook zelf gaan geloven? En als je als volwassene gedoopt wordt (ook dat komt steeds vaker voor in onze kerken), zul je dan ook blijven geloven waar je eens bewust JA tegen gezegd hebt? Geloven is, als het erop aankomt, geen kwestie van moeten. Het is ook geen kwestie van mogen. Geloven in God is iets dat je diep van binnen wilt! Wil jij bij God horen? Wil je Jezus aannemen als je kostbare Redder en Vriend? Ben je er echt blij om dat je vrede met God hebt dankzij Jezus Christus , en wil je daarom, in al je doen en laten, God graag gehoorzaam zijn? Dat is de vraag! En als je daar als antwoord ‘JA’ op geeft, dan is er bij jou sprake van echt geloof. Dat is een heerlijk gevoel, zoals in de speeltuin wanneer je bij het wipwappen even los bent van de grond en door de lucht zweeft.Maar dat geloof, dat komt je niet aanwaaien. Sterker nog, regelmatig beland ik ook weer met een knal op de houten plank van de wipwap terecht. Mijn geloof gaat op én neer. Tenminste, zo ervaar ik dat. Het is niet alleen maar gloria. Natuurlijk, die momenten zijn er wel. Soms zelfs een hele periode! Maar het lukt me niet om dat gevoel aldoor vast te houden. En ik weet ook wel, hoe dat komt. Dat zie ik niet alleen om me heen, maar merk ik ook bij mezelf. Namelijk: er zijn twee tegengestelde krachten aan het werk in de wereld en in mijn leven. Een beweging van God af. En een beweging naar God toe. Een beweging omhoog en een beweging naar beneden. Mijn hele leven en de hele wereld is net een wipwap.SHEET 3 Sterker nog … eigenlijk is het leven geen wipwap. Het is eerder een glijbaan. Dat vinden sommige kinderen ook een heel mooi toestel. Maar weet je, bij een glijbaan gaat het altijd alleen maar van boven naar

[2]

beneden. En het eindigt in een speeltuin ook altijd met een knal – bof, daar zit je op je achterwerk in het zand.SHEET 4 = blanco Weet je, zo is het leven zónder geloof in God. Zo is het leven van heel veel mensen. Ze zitten op een glijbaan. En het glijdt best lekker. Dus het is vaak geen slecht leven. Zo voelen mensen zonder geloof het meestal echt, dat ze een slecht leven hebben. Maar ze glijden wel steeds verder van God vandaan. En dát is nou zonde. Niet alleen zonde in de zin van ‘jammer’. Maar ook zonde in de zin van ‘verkeerd’ en ‘fout. Alleen, dat kun je iemand die niet gelooft vaak niet duidelijk maken. Daarvoor moet iemand namelijk eerst bekeerd worden. Want ook wie niet gelooft, kiest daar meestal zelf voor.Geloven is niet een kwestie van moeten maar van willen.Bij niet geloven is het net zo. Soms hoor je mensen zeggen: ik kan het niet geloven. Bijvoorbeeld: ik kan niet geloven dat de wereld in zes dagen door God geschapen is. Of: ik kan niet geloven in een God die mij zoveel ellende laat overkomen. Of: ik kan niet geloven dat ik zo slecht ben dat alleen Jezus mij kan redden van mijn zonden. Of: ik kan niet geloven in een God die mensen naar de hel stuurt. Maar vaak bedoelen mensen te zeggen: ik wil niet in God geloven. Want als je dieper doorpraat over dat soort vragen, hebben maar weinig mensen er écht last van. Ze stellen een moeilijke vraag, want dan gaat het daarover, en niet meer over de vraag: en wat geloof jij zelf nou? Dan blijft iemand zelf buiten schot. En kan dus rustig verder glijden op de glijbaan van God vandaan.Jongeren zijn daar meestal eerlijker in dan ouderen. Ze durven het gewoon te zeggen: ‘Ik geloof niet in God zoals dat in de Bijbel staat en zoals dat in de kerk verteld wordt.’ Misschien ben jij wel zo’n jongere. Maar mag ik je dan vragen: ‘Kun je dat niet geloven? Of wil je dat niet geloven?’ Over die vraag moet je ook nadenken. Pas dan ben je echt eerlijk.Als je een aantal dingen uit de Bijbel en over God niet kunt geloven – praat er dan over. Met mensen, maar ook met God Zelf. En neem er de tijd voor, dus gooi niet te snel de Bijbel definitief in de hoek en keer niet te snel het christelijk geloof en de kerk de rug toe.Maar als je niet geloven wilt … wees daar dan ook eerlijk in. Maar denk er wel goed over na wat de gevolgen zijn. Jezus heeft het over dood en leven. En daar bedoelt Hij niet dit leven mee, en dat hier iedereen een keer dood gaat. Hij heeft het over je eindbestemming. Misschien dat jij daar niet in gelooft. Maar Jezus gelooft daar wel in. Hij zegt: ‘Alles zonder Mij marcheert richting de ondergang. Over de brede weg die naar het verderf leidt. En dat doet Mij veel verdriet. Want Ik hou van jou. Ik wil er alles aan doen om je mee te nemen naar die andere weg, die naar het leven leidt. Ja, Ik nodig je uit om je over te geven aan mijn liefde. Aan Gods liefde.’ Daar gaat het uiteindelijk om in het geloof. Dat is wat Jezus jou en mij voortdurend verzekerd: Waarachtig, Ik verzeker je: als je luistert naar wat Ik zeg en Hem gelooft die Mij gezonden heeft, heb je eeuwig leven; over jou wordt geen oordeel uitgesproken, je bent van de dood overgegaan naar het leven.Dat is wat God de Vader en Jezus de Zoon willen bereiken in jouw leven! Daarvoor kwam Jezus Zelf op aarde. Daarvoor stuurde Hij de Geest erop uit. Om jou en mij aan te raken. Aan te raken met Gods liefde. Dat is wat God en Jezus ons laten weten: We houden teveel van jou om je aan je lot over te laten. Om je op de glijbaan steeds verder bij Ons vandaan te laten zitten. We willen je overzetten van de dood naar het leven. Daarom heb je christelijke ouders gekregen. Of een gelovige partner. Of kerkelijke vrienden. Dat is wat God en Jezus willen, zegt Johannes in zijn eerste brief: dat Gods liefde ten volle werkelijkheid in je wordt, dat je in Hem blijft en Hij in jou. Daarvoor laat Hij je delen in zijn Geest.Overgezet van de dood naar het leven, dat is in de speeltuin overstappen van de glijbaan naar de wipwap. Dat betekent niet, dat het nu in één keer allemaal totaal anders gaat. Het betekent wel, da het in je leven nu een andere kant op gaat. Niet meer zonder God en steeds verder bij God vandaan. Maar dat je ernaar verlangt om ‘hoe langer hoe meer’ je geloof te versterken en je leven te beteren (zegt de cat. in Zd. 30) en ‘hoe langer hoe meer’ de zonden laten, haten en ontvluchten (zegt de cat. in Zd. 33). En dat je je ‘lust en liefde’ hebt, dus ook de wens om ‘hoe langer hoe meer’ blij met God te zijn en voor Hem wilt leven (zegt de cat. in Zd. 33 erbij).Daaruit bestaat echt geloof. Uit het verlangen om het God naar de zin te maken. Niet omdat het moet. Niet omdat het mag. Maar omdat je het wilt. En waarom zou je dat willen? Omdat je van God en van Jezus bent gaan houden! Meer nog: omdat je weet hoeveel zij van jóu houden! Onvoorwaardelijk!En hoe meer je dat beseft, hoe meer je oude mens afsterft en je nieuwe mens opstaat, zegt de catechismus. Alleen: dat is geen kwestie van een dag of een jaar, maar van heel ons leven. Aan de grote gereformeerd-

[3]

evangelisch theoloog J.I. Packer werd eens de vraag gesteld: "Zal een christen, als hij maar lang genoeg chris-ten is, zijn zondige natuur overwinnen?". Toen gaf Packer als antwoord: "Wanneer een christen dat denkt, en op z'n lauweren gaat rusten, zullen de zondige verlangens als onkruid opschieten. Dan is hij terug bij af. Het leven van een christen zal altijd een strijd blijven." Dat is de taal van de bijbel. Je vindt het terug in Romeinen 7. Daar zegt Paulus: "Ik ellendig mens, het goede wíl ik, maar het slechte is in mij aanwezig." SHEET 5 Soms zie je dan het verschil niet tussen een christelijk leven en een niet christelijk leven. Ik moet dan denken aan de uitspraak van, ik dacht dat het Maarten Luther was: De ongelovige loopt achter de zonde aan, de gelovige wordt door de zonde achterna gezeten. Dan zie je soms amper het verschil. Maar het is er wel. Want als de Heilige Geest je het geloof in Jezus Christus geeft, komt er nieuw leven van de grond. Omdat je bij God en bij Jezus het ware geluk gevonden hebt. Dan durf je ook bij de zonde weg te lopen. Niet uit lafheid, maar omdat je je eigen zwakheid kent. Zoals die man in de trein. Dat verhaal las ik ergens. Hij zag in zijn coupé een mooie vrouw zitten. Hij kon z’n ogen er niet van afhouden. Maar het was niet z’n eigen vrouw. Dus besloot hij om in een andere coupé te gaan zitten. Want als je rechteroog je tot zonde verleidt en op de verkeerde weg brengt, ruk het dan uit en werp het weg. Die man merkte, dat hij weer aardig naar beneden aan het zakken was op de wipwap van het christelijk leven. En als je dan onderuit gaat, kun je wel zeggen: ik baal van mezelf en wat doe ik er God en Jezus een verdriet mee. Maar de catechismus zegt er nog iets bij: je moet, als je in verleiding gebracht wordt, de zonde ook ontvluchten. Dat lijkt laf. Maar het is juist sterk. Het is je redding. Want je loopt weg bij het gevaar. En je loopt terug naar God. SHEET 6 = blanco Uiteindelijk is dat Gods diepste verlangen. Dat je steeds weer terugloopt naar Hem. Omdat je weet, dat Hij van jou houdt. Omdat je weet, dat Hij met jou begonnen is. Denk maar aan je doop. En heb het daar ook met elkaar over. Dat hoeft niet altijd. Maar als je het er nooit met elkaar over hebt, kun je het geloof ook niet overdragen. Want ergens moeten de mensen, moeten je kinderen het toch aan je kunnen zien, dat je echt blij bent met je geloof. Dat je de zonde laat en het goede zoekt, niet alleen voor jezelf, maar dat je het allemaal doet voor Hem die zo ontzettend veel van jou en mij en heel zijn schepping houdt!AMEN SHEET 7 = bij kollekte

Zondag 33 LITURGIE

Votum + ZegengroetAmenlied: Psalm 107 : 1, 2, 7

WetZingen: Psalm 34 : 1 + 5

GebedSchriftlezing: Johannes 7:19-24 en Johannes 14:15-21 en 1 Johannes 4:7-13Tussenzang: Psalm 95 : 1 + 3Tekst: Zondag 33Preek Amenlied: Gezang 164 (Jezus vol liefde, U wilt ons leiden)

Geloofsbelijdenis : zingen berijming Casper Koolsbergen – zie tekst hieronderDankgebedKollekteSlotzang: Gezang 118 : 1, 2, 3 (God is getrouw, zijn plannen falen niet) Zegen

APOSTOLISCHE GELOOFSBELIJDENIS(melodie: Gezang 429 Liedboek)

’k Geloof in God - Hij is de Vader,almachtig Koning op zijn troon,Schepper van hemel en van aarde -

[4]

en in zijn ééngeboren Zoon,die ik als mijn Verlosser eer,in Jezus Christus, onze Heer,

die, van de heil’ge Geest ontvangen,als mens geboren uit een maagd,onder Pilatus heeft geleden,door onze schuld werd aangeklaagd,stierf aan het kruis, lag in het graf,tot in de dood daalde Hij af.

’k Geloof dat Hij ten derde dageweer opgestaan is uit de dood,en naar de hemel opgevaren,zit aan de rechterhand van God,vanwaar Hij met bazuingeschaleenmaal ten oordeel komen zal.

Ook wordt de Geest door mij beleden,’k geloof een kerk die God ons geeft,ware gemeenschap van de heil’gen,dat God mijn zonden steeds vergeeft,mijn lichaam van de dood bevrijdten dat ik leef in eeuwigheid.