Web viewIn mijn omgeving word ik wel serieus genomen maar dat is ook mede door een gelaatsverlamming...

Plaats een reactie2 berichten • Pagina 1 van 1

black outs en vergeetachtigheiddoor Raquel » 20 sep 2005 14:38

Hoi Ellen,

Even een vraagje. Heb jij weleens last van black outs? Daar bedoel ik mee dat je echt niet meer weet wat je hebt gedaan. Ik heb normaal enorm veel last van vergeetachtigheid, bv. pincode vergeten en dat soort dingen, maar de laatste tijd lijkt het wel alsof ik me dingen absoluut niet meer kan herinneren? Heb jij dit ook wel eens?

Groetjes RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere

Omhoogblack outs en vergeetachtigheid

door ellen1988 » 21 sep 2005 19:22

Heey raquel,

Nee daar heb ik geen last van gelukkig!! Wat vervelend voor je dat je dat wel eens heb. Het lijkt me dan verstandig dat je belangrijke codes opschrijft zodat je ze in ieder geval hebt op geschreven en bij je hebt!! Het lijkt me namelijk erg vervelend als je net heel veel bootschappen hebt gedaan en je pincode niet meer weet <img border="0" title="" alt="[Frown]" src="frown.gif" />

Groetjes Ellenellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug

Omhoog

Plaats een reactie1 bericht • Pagina 1 van 1

http://www.meningitis-stichting.nl/forum/viewtopic.php?p=327&sid=74efc1a9db4e52a6b17c4a1c326821b7%23p327

cranio-sacraaltherapiedoor Paule » 01 sep 2005 11:18

Beste Lidia, Jou berichtje heeft me hoop gegeven. Ik moet binnen drie weken op controle in het ziekenhuis en ik ga zeker uitleg vragen over die behandelingB Bij mij is het nu al anderhalf jaar geleden sinds mijn tweede hersenvliesontsteking en ik heb nog steeds hoofdpijn ( dag en nacht). Ze kunnen ook niet zeggen of het ooit nog zal overgaan of dat het blijvend zal zijn. Deze therapie zou voor mij dus ook wel eens een oplossing kunnen brengen. Dank voor de tip en het allerbestePaule Berichten: 14Geregistreerd op: 01 jun 2005 01:01Woonplaats: Sint-Niklaas

Omhoog

Plaats een reactie

5 berichten • Pagina 1 van 1herkeuring

door regina » 19 aug 2005 13:31

hallo ik heb ik 2002 een meningitus encyfalitis gehad, na veel problemen met het Gak hebben ze mij afgekeurd 80-100%, maar binnenkort zal ik wel een brief ontvangen vanwege de herkeuring die iedereen moet ondergaan die in de WAO zit.mijn vraag is wie heeft hier al ervaring mee, en wat vertel je ze, want wat zijn nou eigenlijk restverschijnselen, het is geen ziekte en het is ook niet duidelijk zichtbaar en het heeft ook geen duidelijke naam, zelf heb je al problemen om je eigen te leren kennen, waar je grenzen liggen en ga zo maar door, dus laat staan hoe je het aan een ander moet uitleggen, hier had ik in het verleden al heel veel moeite mee met de herkeuringsarts van het GAK en dit keer zal het nog wel strenger en erger gaan denk. ik hoop dat ik wat hoor hoe het ging en zo bij anderen. alvast bedanktregina Berichten: 12Geregistreerd op: 12 okt 2003 01:01Woonplaats: vlissingen

Omhoogherkeuring



door ankieheus » 22 aug 2005 00:09

hoi reginaik heb de herkeuring inmiddels gehad en heb gewoon verteld wat mijn klachten zijnnu heb ik het geluk dat ik een doktersrapport had van de neurologische test die ik pas verleden jaar heb ondergaan,en voor de revalidatie in aanmerking kwam maar buiten dat rapport was ik er ook wel uitgekomen bij mij zijn de restverschijnselen problemen met onthouden ,concentratie ,moeite met emoties schrijven (cijfers en letters omdraaien)veel hoofdpijn en die walgelijke vermoeidheidin eerste instantie werd ik op dezelfde basis gekeurd als 2 jaar terug maar toen bleek dat er een fout is geweest bij het UWV ik loop nml al vaaf verleden jaar sept in de ziekte wet op therapeutische basis dat hadden ze mee moeten nemen maar omdat het ene buro langs het andere loopt waren ze dit vergeten door te geven,waardoor ik nu overnieuw gekeurd moet wordenmijn ervaring is wees eerlijk en als je boos wordt mag je dat ook laten zien hoort bij de emoties tenslotte succes met de herkeuringtot horensankieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda

Omhoogherkeuring

door Paule » 22 aug 2005 15:41

Hallo allemaal, Ik kan moeilijk zeggen dat het me plezier doet dat ik bij jullie dezelfde symptomen herken als bij mezelf. Het is echter wel een geruststelling dat ik niet alleen ben. Ik heb anderhalf jaar geleden 2 hersenvliesontstekingen gehad op anderhalve maand tijd (na een schedelbasis operatie). Ik neem dag en nacht pijnstillers. Alle dagen en alle nachten moet ik om de 8 uur naar mijn pilletjes grijpen omdat het gewoon niet anders kan. Het is dezelde soort hoofd- en nekpijn als bij mijn hersenvliesontstekingen , het verschil is dat de pijn nu altijd voor een aantal uren verdwijnt. Het maakt wel dat ik vlug moe ben want pijn mat af en na zo'n uur of 6 begint de pijn op zo'n zeurderige manier terug te komen en dan kan ik mij op niets



meer concentreren. Ze noemen het in de kliniek ook wel eens fantoompijnen of restpijnen... ik hoop alleen dat het niet voor de rest van mijn leven is. In mijn omgeving word ik wel serieus genomen maar dat is ook mede door een gelaatsverlamming die ik overhield aan de operatie. Ik had altijd gedacht dat ik het daar het moeilijkste mee zou hebben maar als ik nu zou kunnen kiezen mochten ze de hoofdpijn hebben, aan mijn gezicht en mijn scheve glimlach ben ik ondertussen gewoon geraakt.Van vermoeidheid mag ik niet klagen alhoewel ik na mijn tweede hersenvliesontsteking nog twee keer in het hoofd geopereerd ben om de lekken in het hersenvlies te dichten.Ik heb met alles leren leven maar ik zou toch graag weten of ik ooit nog van die pijn afraak maar daar kan niemand mij op antwoorden dus knokken we maar verder. Ik wens mijn lotgenoten op dit forum van harte beterschap en de tijd kan alleen maar beterschap brengen. GroetjesPaule Berichten: 14Geregistreerd op: 01 jun 2005 01:01Woonplaats: Sint-Niklaas

Omhoogherkeuring

door rp.vdlinden » 28 aug 2005 10:55

Hallo regina, en anderen die dit lezen.Eigenlijk wil ik je niet bang maken, maar het UWV is naar onze ervaring niet erg schappelijk als het gaat om restklachten na meningitis.Mijn echtgenoot zat inderdaad ook 100% in de WAO na een gecompliceerde meningitis en is bij keuring afgeschat naar 55-65% en werd geacht 20 uur per week te kunnen werken.En dat notabene terwijl we 11 uur per week thuiszorg hebben. De neurotrainer en psychologen die mijn man begeleiden vinden het onvoorstelbaar dat keuringsartsen het niet nodig vinden deze info bij hen op te vragen en hebben zelf in brieven geschreven dat dit niet kan, maar UWV doet er niets mee, dus zelf in bezwaar gegaan met een advocaat en nu weten we nog steeds niets.De keuring was in dec. 04 en de hoorzitting eerste week van april 2005. uitspraak nog steeds niet geweest.Concequentie: reintergratie daar begint niemand aan gezien klachten van mijn echtgenoot, maar hij moet wel elke week solliciteren!!! naar een baan voor 20 uur.En dan stel je je toch wel eens de vraag hoe het rechtsysteem in


nederland werkt.Ik raad je aan zoveel mogelijk info over je wel en wee zelf te regelen en mee te nemen naar de keuring zodat de arts er ook niet omheen kan.Laat je niet kisten en ga desnoods in beroep.Klachten na meningitis zijn wel degelijk serieus te nemen en alleen met een goede begeleiding is het volgens mij mogelijk terug te keren naar een werkplek, er zijn alleen te weinig integratie burorp.vdlinden Berichten: 10Geregistreerd op: 23 mei 2004 01:01Woonplaats: moorveld

Omhoogherkeuring

door rp.vdlinden » 28 aug 2005 11:00

oeps niet WAO maar onder de noemer van arbeidsongeschikt kun je meer lezen.rp.vdlinden Berichten: 10Geregistreerd op: 23 mei 2004 01:01Woonplaats: moorveld

Plaats een reactie48 berichten • Pagina 1 van 4 • 1234

virale meningitisdoor Raquel » 23 jul 2004 21:32

Hallo allemaal, op zoek naar een onderwerp over meningitis kwam ik op de site van de NMS. Sinds 1 week lig ik thuis. Vorige week, in de nacht van woensdag op donderdag, werd ik overvallen door vreselijke stekende hoofdpijn. Naar huisartspost geweest, werd meteen met spoed naar de neuroloog in het ziekenhuis doorverwezen. Eerst hoofdscan gehad en daarna ruggenprik. Wat waren dat een angstige minuten voordat mijn man en ik de uitslag kregen. Ik was doodsbang....samen waren we doodsbang. We hoefden elkaar niets te zeggen de blik in onze ogen zei genoeg. We dachten allebei hetzelfde: "wat als het nou bacteriele meningitis is?". Gelukkig kwam de neuroloog snel met de uitslag, dat het viraal was. Een enorme opluchting. Nu lig ik al een week op bed, kan haast niets, ben nog vaak misselijk, duizelig, en kan de hele dag slapen. Mijn vraag is nu hoelang die



klachten nog zullen aanhouden, zijn er mensen die nogsteeds met dezelfde klachten rondlopen?Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere

Omhoogvirale meningitis

door ellen1988 » 25 jul 2004 19:52

heey raquel.ik heb met de kerstvakantie in het ziekehuis met hersenvliesontsteking type B. de eerste week dat ik het had was ik helemaal niet meer op de wereld om et zo maar te zegge. ik was in diepeslaap. toen ik weer beetje wakker werd wist ik niet eens hoe me ouders heten. ik kon niet lopen en me ouders konde ook niet lang tege me prate omda ik daar heel erge hoofdpijn van kreeg. toen ik naar huis mocht na 3weken kon ik ook nog niet zoveel lopen en ook niet lang met iemand prate. als ik lang met iemand had gepraat viel ik zo inslaap. het duurt allemaal even voor dat je weer wat meer dingen kunt doen. geef het wat tijd. bij deellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug


door Raquel » 26 jul 2004 20:20

Hai Ellen, leuk om een antwoord te lezen. Ik vind het fijn om de verhalen van anderen te lezen. Ik heb zo het gevoel dat ik er niet alleen voor sta. In het begin vond ik het allemaal maar eng, ik herken mezelf niet eens meer. Normaal barst ik van de energie en ren ik van hot naar her. Druk bezig met werken, mijn gezin en kleine mannetje van bijna 3, lekker met vriendinnen uit....Hoe meer ik lees, hoe meer ik begrijp van deze ziekte! Het frustreert mij dat het herstel een tijdje zal duren en dat werkt nu denk ik dan ook tegen mij! Maar goed, ik doe nu wel waar in goed in ben, SLAPEN. De hele dag door. Wat goed dat jij weer bezig bent met paardrijden, heerlijk hoor. Heb jij nog lang last gehad van bv. misselijkheid, duizeligheid, evenwichtsstoornissen? Volgende week vrijdag moet ik voor controle naar de neuroloog in het



ziekenhuis, ben erg benieuwd! Ik wens jou ook veel succes met je verdere herstel. We zullen elkaar vast nog wel eens 'tegenkomen'.... Fijne avond en groetjes van Raquel Doei doeiRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door klavervrouw » 27 jul 2004 08:56

hallo RaguelMijn moeder heeft meningitis (type B) gehad op 18-jarige leeftijd.Dat was ergens midden jaren vijftig, en de medicijnen waren toen nog niet zoals ze nu zijn. Ook zij heeft alles opnieuw moeten leren, praten lopen, de alledaagse dingen, alles was ze kwijt..Zij vond het eerste jaar het moeilijkst, en dat was vooral te wijten aan het feit dat ze niet zelf alles kon doen..Ze was afhankelijk van anderen...Dat zal in jouw geval ook het moeilijkst zijn, vooral omdat je een kindje hebt..Maar wees positief, je kindje wordt goed verzorgd en jij bent zelf continu in de buurt..Gun jezelf wat extra tijd en voor je het weet merk je dat je al wat meer kunt dan de week ervoor..Ik wens je een spoedig herstel..Groetjes Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser


door ellen1988 » 27 jul 2004 20:03

hoi hoiik was alleen erg misselijk en duizelig toen ik de eerste paarkeer ongesteld werd ik kon me niet eens om draaien zo duizelig werd ik er van. als ik soms opstond werd ik heel erg draaierig en viel zowat om. maar gelukkig heb ik hier geen last meer van. ik heb nu weer last van hoofdpijn en vermoeidheid. mijn ouders denken dat dat door het warme weer komt. hierdoor kan ik ook weer niet



werken en paardrijden. ik vind et soms nog moeilijk om hier mee om tegaan. de ene dag kan ik van alles doen en de andere dag stoort ik bijna neer als ik op me paard zit. maja we kunnen der zo weinig aan doen. <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="mad.gif" /> groetjes Ellen

[ 27 Juli 2004, 20:04: Bericht aangepast door: ellen1988 ]ellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug



Hoi Judith, dank voor je berichtje. Gisteren zag ik het even niet meer zitten en heb toen ook flink mijn tranen laten vloeien. Lucht toch op zo nu en dan....Ik weet dat ik het de tijd moet gunnen, ik "moet" van mezelf altijd maar snel beter worden, vind dat ik het me niet kan veroorloven om ziek te zijn....Het is voor mij maar pas 2 weken geleden dat meningitis werd geconstateerd. Ik wil weer eens te snel. Het is inderdaad erg fijn dat er goed voor mijn kleine ventje wordt gezorgd. Ik mis de alledaagse dingen, iets simpels als luiers verschonen, lekker met hem spelen, van de creche halen, enorm. Hij voelt het ook heel goed aan dat "mama zich niet goed voelt". Heel lief vraagt hij: "mama, heb je hoofdpijn". Ik probeer elke dag om toch nog positief te blijven. Het ene moment lukt me dat ook, het andere moment komt er een flinke trein over me heen denderen met allemaal negatieve gevoelens. ZO BEN IK HELEMAAL NIET, denk ik dan. En DAT geeft me dan een slecht gevoel. Het o zo bekende vicieuze cirkeltje.......Maar goed, another day goes by morgen weer een nieuwe dag. Het is zulk lekker weer buiten, probeer af en toe naar buiten te gaan maar het felle licht kan ik niet verdragen. Daarom ga ik in de avond meestal even in de tuin zitten, lekker rustig, stilte....Ik probeer ook steeds om beetje bij beetje meer op de been te zijn en dat gaat me helaas nog erg slecht af. Conditie is mega achteruit gegaan. De trap op en af is een crime, onder de douche echt crisis! Volgende week vrijdag naar de neuroloog, een hele 'wereldreis' naar mijn gevoel. Moet er niet aan denken om in de auto te zitten....Ik heb vandaag weer de hele dag geslapen,

probeer zolang mogelijk "op" te blijven als ik wakker ben. Meestal ben ik in de avond redelijk aanspreekbaar en heb ik zelf ook het gevoel dat het dan iets beter gaat. Dat gevoel is van korte duur, maar alles is meegenomen. Ok, ik ga lekker een kopje thee leuten en dan op de bank. Nogmaals dank voor je berichtje, alle beetjes helpen. Groetjes van RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere



He die Ellen, ja we moeten maar geduldig blijven he? Er mee leren leven, het is inderdaad niet anders. Het een plekje geven in je leven. Jij loopt er nu al zo'n tijd mee. Kan me goed voorstellen dat je geduld zo nu en dan op is, en dat alles dan flink K...E is! Gisteren had ik ff een off day. Vandaag schijnt het zonnetje weer wat meer, letterlijk en figuurlijk. Wat vervelend dat je last hebt van het mooie weer. Wat voor werk doe je, als je gezondheid het toelaat? Groetjes RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door ellen1988 » 28 jul 2004 23:37

<img border="0" title="" alt="[Big Grin]" src="biggrin.gif" /> heey ik werkte bij een bollenboer. en ik deed eerst een krantenwijk maar mijn krantewijk had mijn moeder afgezegt omdat ik in het ziekenhuis lag. ik wil hem wel terug want kan nu lekker rond fietse. maar jammer genoeg heeft iemand anders hem al overgenome <img border="0" title="" alt="[Frown]" src="frown.gif" /> mijn conditie was trouwens ook helemaal weg toen ik uit et ziekehuis kwam. ik kan je als tip geven om zo veel mogelijk te lopen..als dat niet zo goed gaat been en buik spier oeveningen te doen. bijvoorbeeld als je in je bed ligt met je benen tegen de achterkant van je bed te duwen of tege de muur. als je alleen

maar blijft ligge en TV zit te kijke gaat je conditie helemaal weg. dat had ik ook namelijk toen ik thuis kwam kon ik niet eens de trap op lopen ik moest kruipend om hoog en me vader moest me omhoog duwen omdat ik echt geen kracht meer had in me benen. ik hoop dat je hier iets mee kan <img border="0" title="" alt="[Smile]" src="smile.gif" /> .groetjes ellen

[ 28 Juli 2004, 23:40: Bericht aangepast door: ellen1988 ]ellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug



Hai Ellen, thanks voor je tip. Als ik me redelijk voel probeer ik ook meer te doen. Vaak zak ik nog door mijn benen, gisteren flikkerde ik dus bijna van de trap! Kan niet wachten om naar de neuroloog te gaan. Heb zoveel vragen... ik zet ze alvast op papier, ben anders bang dat ik de helft vergeet. Wat is het vandaag weer mooi weer, ik ga vanavond als de zon niet meer zo fel schijnt even in de tuin zitten. Frisse lucht happen.....In de zon zitten met zonnebril op lukt niet, word te duizelig van de warmte. Ik ga zo lekker onder de douche en dan proberen om wat langer op te blijven. Fijne dag. Groetjes van RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door ellen1988 » 06 aug 2004 20:20

heey Raquel hoe was het bij de dokter?? hoop dat er wat positiefs is uitgekomen. groetjes ellenellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01

Woonplaats: sint maartensbrugOmhoog

virale meningitisdoor Raquel » 07 aug 2004 10:35

Hai Ellen, bij de dokter ging het wel ok. Over drie weken moet ik weer terugkomen. De hoofdpijn is zo goed als weg, en als ik hoofdpijn heb is het te verdragen. Ik heb nog erg veel problemen met lopen, zo'n 30 a 40 meter lukt nog maar daarna moet de rolstoel er bij komen. Evenwichtsstoornissen en alle verschijnselen die ik had zijn er nog. Ik merk wel dat ik ietsjes vooruit ben gegaan, zo slaap ik niet meer de hele dag en lukt het me goed om wat langer op te blijven. Vind ik echt een mijlpaal! Ik ben weer wat positiever nu ik de arts gesproken heb. Moet me er maar bij neerleggen dat het herstel nog wel even zal duren. Afgelopen woensdag heb ik de boel thuis op stelten gezet, ik was <img border="0" title="" alt="[Frown]" src="frown.gif" /> flauwgevallen, gelukkig niets ernstigs. Kwam door de warmte en doordat ik de dag ervoor en op de dag zelf veel moest overgeven. Ambulance voor de deur.....is allemaal met een sisser afgelopen. Voordeel ervan is dat ik van de buren mooie bloemen heb gehad, hahahah.....bloemen vrolijken het huis altijd op! <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="tongue.gif" />

Hoe is het verder met jou, kan je de warmte <img border="0" title="" alt="[Cool]" src="cool.gif" /> verdragen? Heb je al vakantieplannen?Wij nog niet. We gaan pas een reisje naar de zon boeken als het met mij weer beter gaat.

Leuk dat je er aan gedacht hebt dat ik naar de dokter was geweest.

Heel fijn weekend <img border="0" title="" alt="[Smile]" src="smile.gif" /> Groetjes RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door ellen1988 » 09 aug 2004 12:02

hoi hoiwat vervelend dat je was flauwgevallen. gelukkig was dat niet ernstig. bij mij begon de hersenvliestontsteking toen ik uit me bed stapte om 1uur s nachts en flauwviel omdat een vriend van me wakker belde. maar daar voor had ik al hoge koorts. ik ga 22augustus op vakantie naar Malorca plaatsje call d'or <img border="0" title="" alt="[Big Grin]" src="biggrin.gif" /> . ik ben nu wel aan de warmte gewent en dat lichte gevoel in me hoofd dat ik er van krijg. alleen kan ik er door nog niet goed me paard trainen. maar dat is niet heel erg kan verlopig nog geen wedstrijde rijden.groetjes ellenellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug


door Raquel » 09 aug 2004 20:23

Hai, wat lekker dat je binnenkort op vakantie gaat. Ben blij voor je dat je niet al te veel last hebt van de warmte. Ik kan er niet tegen, word dan duizelig en voel me dan erg slecht. Dus zit ik overdag binnen, zometeen ga ik met mijn man lekker naar buiten, is goed afgekoeld. Eerst proberen een stukje te lopen en als dat niet meer gaat gewoon weer in de rolstoel. Ik houd de <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="tongue.gif" /> moed erin! Alvast een hele fijne vakantie he! <img border="0" title="" alt="[Cool]" src="cool.gif" /> Adios, groetjes RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door klavervrouw » 12 aug 2004 22:56

Hallo RaquelDoor mijn vacantie ben ik een tijdje niet op de site geweest..Volgens mij zit er bij jouw toch iets vooruitgang in, of lees ik dit verkeerd?De hitte in Nederland was ook zoals gewoonlijk weer te extreem.

Je zult wel blij zijn met de afkoeling..Ik blijf je volgen..(ook al reageer ik niet altijd )Groetjes en sterkteJudithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



Hoi Judith, heb je van je vakantie genoten? Leuk weer een berichtje van je te lezen. Hoe is het met jou? Met mij gaat het naar omstandigheden ok. Heb helaas deze week wel ontzettend last van een terugslag net op het moment dat ik dacht dat ik me eigenlijk weer goed voelde. Over het geheel genomen gaat het absoluut wat beter en zit er naar mijn gevoel wel vooruitgang in. Vandaag voor het eerst geprobeerd om met de auto een stukje (nog geen 5 minuten) te rijden. Helaas, dit ging absoluut niet goed. Ik kan me niet concentreren op mijn omgeving. Niet veilig dus zal ik de auto maar laten staan, wel zo verstandig. Ik heb dus nog aardig last van concentratiestoornissen, lopen kan ik al iets beter. Vind het ook niet erg om van een rolstoel afhankelijk te zijn. In het begin frustreerde het mij enorm. Ik kan nu beter met de 'ziekte' omgaan. Wel heb ik de laatste twee weken last van 'mood swings', kan intens verdrietig zijn maar ook wel uitgelaten en vrolijk. Voel me soms zelfs wat agressief <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="mad.gif" /> en kan dan niets hebben. Ben dan ook snel op mijn tenen getrapt. Herken mezelf soms niet, heel irritant.

Ik ga zo lekker slapen, duik er vroeg in. Als slapen een olympische sport zou zijn, zou ik denk ik wel in aanmerking komen voor een gouden medaille.... <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="wink.gif" />

Hoop dat het met jou goed gaat.

Groetjes RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01

Woonplaats: Almere


net weer thuis uit het ziekenhuisdoor jelledejong » 22 maart 2005 11:44

Maandag 7 Maart ben ik opgenomen in het ziekenhuis met hersenvlies ontsteking na een 10 daagse antibiotica kuur ben ik afgelopen vrijdag weer ontslagen. Nu ik weer thuis ben valt het dagelijkse leven toch wel tegen ik ben nog erg moe en futloos maar volgens de neuroloog begint nu het werkelijke herstel nog en dat kan nog zo'n 4 tot 6 week duren.1 april moet ik weer voor controle naar de neuroloog.jelledejong Berichten: 3Geregistreerd op: 22 maart 2005 02:01Woonplaats: oosterwolde (frl)

Omhoognet weer thuis uit het ziekenhuis

door Raquel » 22 maart 2005 17:52

Hallo Jelle,

Ik lees net je berichtje, en wil je heel veel succes wensen met je herstel. Zelf heb ik vorig jaar (virale) meningitis gehad. Het herstel heeft even geduurd maar nu gaat het redelijk goed. Hoef sinds december vorig jaar niet meer voor controle naar de neuroloog. In het begin kon ik haast niets, was extreem moe, had veel hoofdpijn en concentratie- en geheugenstoornissen. Heb ook tijdelijk gebruik moeten maken van een rolstoel omdat ik te zwak was om zelf te lopen. Gelukkig heb ik er nagenoeg niets aan overgehouden. Ik hoop dat jouw herstel voorspoedig zal gaan.



door jelledejong » 23 maart 2005 11:32

Hallo Raquel.




Ik had een bacteriele infectie, en ben nu dus ook extreem moe en met lopen heb ik bijna constant het gevoel dat ik in elkaar zak want zo slap zijn mjelledejong Berichten: 3Geregistreerd op: 22 maart 2005 02:01Woonplaats: oosterwolde (frl)


door Suzanna » 18 mei 2005 18:13

Hej hoe is het nu met je?Bij mij heeft het ook weken geduurd voordat ik weer een beetje wat kon doen, had de eerste weken ook constant dat slappe gevoel in me benen en super veel hoofdpijn en verminderd gehoor enzo, maar gelukkig is nu alles weer goed.

SterkteSuzanna Berichten: 4Geregistreerd op: 18 mei 2005 01:01Woonplaats: Leusden


door weirdo2 » 20 mei 2005 14:49

Hoi,Febr. 2002 kreeg ik ook een bacteriele meningitis. Zit sinds gisteren op de site te lezen en zie zoveel overeenkomsten. Ik dacht erzelf wel uit te komen, maar na 1.5 jaar nog steeds klachten van vermoeidheid, concentratie verlies en bij te veel doen steken in mijn hoofd zoek ik nu hulp. Alle controles van MRI en scans (daar kwam niets uit) krijg ik as woensdag een psychologisch onderzoek. Ook het onbegrip van mensen, omdat ze niet aan je zien dat je beperkingen hebt, dit kan ik steeds minder hebben. Mijn werk kan ik niet meer aan en aangepast werkt zit er ook niet in, dus volgend jaar wordt ik ontslagen. Dit kan met de nieuwe wet.Dan ben ik twee jaar ziek.Door je beperkingen wordt je nog getraft ook.weirdo2 Berichten: 2Geregistreerd op: 19 mei 2005 01:01



Woonplaats: DiemenOmhoog

net weer thuis uit het ziekenhuisdoor patricia23 » 27 jun 2005 13:26

hoi ik heb in maart 2005 16 dagen in het ziekenhuis gelegen vanwege een hersenvliesontsteking en ik ben nog steeds niet de oude. ik krijg de ene ontsteking naar de andere en ben nog veel moe en heb nog steeds veel hoofdpijn heeft iemand anders daar ook ervaring mee? groetjes van patriciapatricia23 Berichten: 2Geregistreerd op: 25 apr 2005 01:01Woonplaats: groningen


door Raquel » 27 jun 2005 15:09

Hoi Patricia,

Vorig jaar juli werd ik ziek, ik had virale meningitis. Het herstel ging voor mijn gevoel erg langzaam. Ik heb niet in het ziekenhuis gelegen. In het begin kon ik weinig tot niets. De trap oplopen was al een kwelling. Lopen ging niet. De hoofdpijn was niet uit te houden. Ook had ik erg veel last van concentratie-, geheugen- en evenwichtsstoornissen. De eerste weken thuis heb ik eigenlijk alleen maar op bed gelegen, meer kon ik niet. Tijdelijk heb ik, als ik naar buiten wilde, in een rolstoel gezeten omdat ik lichamelijk (conditioneel) erg achteruit was gegaan. Tegen fel- of zonlicht kon ik niet, dus met een zonnebril en zonneklep op naar buiten. Ik was constant extreem moe, totaal geen energie. Het heeft bij mij drie maanden geduurd eer ik weer een beetje de "oude" was. Vorig jaar oktober heb ik weer geprobeerd mijn oude werk op te pakken (grondstewardess bij Martinair). Het was de bedoeling om het met een paar uur in de week te proberen, op therapeutische basis dus. Ik was enorm blij dat ik van de neuroloog groen licht had gekregen om weer te mogen werken. Helaas ben ik na een week alweer gestopt omdat het niet wilde lukken. Ik had nog teveel last van alles en nog wat, dus ben ik gestopt. Inmiddels is het juni 2005, het gaat uitstekend met me. Met dit mooie en warme weer krijg ik sneller hoofdpijn of migraine aanvallen maar dat is ook het enige waar ik nu nog last van heb. Ik ben er goed vanaf gekomen.



Sterkte met jouw herstel.

Groetjes Raquel

[ 27 Juni 2005, 15:16: Bericht aangepast door: Raquel ]Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door brendailse » 21 jul 2005 10:52

Hallo,

Al een paar keer ben ik op deze site geweest en ik herken veel in jullie verhalen. Zelf heb ik in de eerste twee maanden van dit jaar 3 weken in het ziekenhuis gelegen met hersenvliesontsteking en een hersenbloeding. Nu heb ik mijn leven aardig weer op de rails, ben alleen nog zo onzeker. Ik controleer vaak of ik de deur wel opslot heb gedaan enzo. Dit omdat in het begin mijn geheugen zo slecht was, maar ik heb het er geloof ik wel goed van af gebracht. Ben alleen wat trager dan ik hoor te zijn en als er veel info in een keer op me af komt sla ik niet alles op. Waar ik zelf nog het meeste last van heb is dat ik deze ervaring constant als een rugzak met me mee draag.brendailse Berichten: 4Geregistreerd op: 21 jul 2005 01:01Woonplaats: drachten

Omhoog


Patricia2door weirdo2 » 03 jul 2005 13:58

Hoi Patricia,

Ik heb in februari 2004 bacteriele hersenvliesontsteking gekregen en ook ik heb heel erg gauw moe en hoofdpijn. Ze hebben drie

weken geleden nog in het ziekenhuis gezegd: dat dit een restverschijnsel is en of het blijvend kunnen ze geen duidelijk antwoord op geven. Je moet goed luisteren naar je lichaam en veel rust geven. Ikzelf heb veel moeten opzeggen. Geen bioscopen, cafe's en alles waar veel drukte aanwezig is ook visite. Als ik mij daaraan hou gaat het goed. Je kan ook met een revalidatie-arts gaan praten als het te moeilijk voor je is om het rustig aan te doen.

groetjes Christinaweirdo2 Berichten: 2Geregistreerd op: 19 mei 2005 01:01Woonplaats: Diemen

Omhoog


Patricia2door weirdo2 » 03 jul 2005 13:58

Hoi Patricia,

Ik heb in februari 2004 bacteriele hersenvliesontsteking gekregen en ook ik heb heel erg gauw moe en hoofdpijn. Ze hebben drie weken geleden nog in het ziekenhuis gezegd: dat dit een restverschijnsel is en of het blijvend kunnen ze geen duidelijk antwoord op geven. Je moet goed luisteren naar je lichaam en veel rust geven. Ikzelf heb veel moeten opzeggen. Geen bioscopen, cafe's en alles waar veel drukte aanwezig is ook visite. Als ik mij daaraan hou gaat het goed. Je kan ook met een revalidatie-arts gaan praten als het te moeilijk voor je is om het rustig aan te doen.

groetjes Christinaweirdo2 Berichten: 2Geregistreerd op: 19 mei 2005 01:01Woonplaats: Diemen

Omhoog

Plaats een reactie

1 bericht • Pagina 1 van 1


graag jou bevindingendoor dsmilde » 05 jun 2005 20:20

hoi, ik ben diana en heb vorig jaar september hersenvl.ontst. gehad. Ik was met een vriendin op vakantie in turkye en daar is het uitgebroken. De eerste dag had ik veel hoofdpijn en erg moe, de tweede dag raakte ik al in coma en als mijn vriendin niet zo allert gereageert had was ik er nu niet meer geweest. Toen ik uit mijn coma kwam wist ik uiteraard niet waar ik was maar maakte me ook nergens druk over, ik nam alles aan voor wat het was. Later bleek dat dit met de emoties te maken had. Ik heb 10 dagen in turkye in het zkhs gelegen en daarna nog 4 in het zkhs in nederland. Na 4 mnd ben ik weer aan het werk gegaan en alles lijkt goed, op 1 puntje na: ik heb niet zoveel emoties. Ik ben bezig met onderzoeken naar niet aangeboren hersenafwijkingen maar overal loop ik tegen dezelfde muur want niemand weet wat hij/zij moet doen of zeggen want niemand heeft dit meegemaakt.Nu zou ik graag van anderen vernemen hoe zij met deze dingen omgaan want ookal komen de tranen heel sporadisch voor, ik hoop toch dat mijn emotionele blokkade opgelost wordt en dat ik straks weer kan lachen en huilen met mn kinderen etc.Heeft iemand tips voor mij? Voorheen kon ik echt om alles huilen bij wijze van spreke en nu is het net of ik van binnen een enorme koelkast ben. Dit voelt niet prettig en wil dit graag opgelost hebben, vast bedankt voor het meedenken en helpen, groetjes, Diana (40 jaar)dsmilde Berichten: 1Geregistreerd op: 05 jun 2005 01:01Woonplaats: zwolle

Omhoog

Plaats een reactie

2 berichten • Pagina 1 van 1hoofdpijn

door Paule » 01 jun 2005 14:41

Verleden jaar werd ik geopereerd van een brughoektumor. De ingreep was goed verlopen maar 1 week na mijn thuiskomst kreeg ik hersenvliesontsteking door een lek in het hersenvlies. Ik had vreselijk veel pijn en was erg ziek. Na 2 weken mocht ik het ziekenhuis verlaten, niet voor lang echter ...2 weken later kreeg



ik een tweede hersenvliesontsteking Ik werd weer voor 2 weken opgenomen en werd daarna nog tweemaal geopereerd om het lek te dichten. Nu gaat alles al veel beter. Ik kan ook wel niet zo goed tegen harde geluiden maar het is vooral die hoofdpijn die mij parten speelt. Ik neem nog steeds 3gr Dafalgan per 24h. Het zou om restpijnen van hersenvliesontsteking gaan. Het is in elk geval nog steeds beangstigend want is precies dezelfde pijn als bij de hersenvliesontstekingen alleen gaat het dit keer over na de pijnstillers. Ik vraag mij af of dit iets is wat ik mijn hele leven zal moeten meedragenPaule Berichten: 14Geregistreerd op: 01 jun 2005 01:01Woonplaats: Sint-Niklaas

Omhooghoofdpijn

door Hinke » 02 jun 2005 11:28

Hallo Paule,

Wat vreselijk wat jij hebt door moeten maken.Zelf heb ik 8 jaar geleden bacteriHinke Berichten: 17Geregistreerd op: 08 maart 2004 02:01

Omhoog


de inpact van meningitisdoor blubje86 » 24 mei 2005 14:09

ik ben caroline verhoeff en ik ben net 19 jaar.Op mijn verjaardag werd ik ziek en de volgende dag ben ik met hersenvliesontsteking opgenomen op intensive care. Ik heb hier ongeveer 2 dagen gelegen. In totaal lag ik 7 dagen in het ziekenhuis dus het ging al snel de goede kant op.Ik ben nu herstellende en heb naast nekpijn en vermoeidheid geen verdere klachten.

Waar ik wel mee zit is de inpact die het op me heeft gehad.Zo net op het randje balanceren heeft er onder andere voor gezorgd dat ik bang ben dat het terugkomt. Ik denk er elke dag



over na en kom soms slecht in slaap daardoor. Verder kan ik het niet begrijpen waarom een vriendin me in de steek heeft gelaten doordat ik enkele dagen naar het ziekenhuisbezoek er te laat achter kwam dat ze jarig was geweest.

Ik vraag me nu af of er ook andere mensen zijn die nog erg met hun ziekte zitten.groetjes carolineblubje86 Berichten: 3Geregistreerd op: 24 mei 2005 01:01Woonplaats: bosschenhoofd

Omhoogde inpact van meningitis

door ankieheus » 27 mei 2005 11:43

hoi carolienehet is erg logisch dat je bang bent dat het terug komt ik weet dat deze angst wel minder wordt maar wel altijd op de achtergrond aanwezig zal blijvenbij mij is het nu bijna 3 jaar geleden en die angst zit er nog steedszeker rond de tijd dat het toen gebeurt iswat je vriendin betreft wist ze dat je in het ziekenhuis lag? sommige mensen kunnen totaal niet omgaan met dit soort ziektes en grijpen elk dingetje aan om contacten te verbrekenals ik jou was zou ik toch nog proberen om er eens met haar over te praten wat het voor jou betekende en zeker wat het verbreken van de vrriendschap hierdoor voor jou betekentverder wil ik je het advies geven door heel goed naar je lichaam te luisteren ik ging zelf veel te snel weer aan de slag waardoor ik nog steeds redelijk veel klachten hebdoe rustig aan ,dan breekt het lijntje nietliefsAnkankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda

Omhoogde inpact van meningitis

door blubje86 » 02 jun 2005 00:41

hoi ankie



bedankt voor je reactie en advies,ik ben al weer snel naar school gegaan, maar het gaat eigenljk best goed.wat die vriendin betreft moet ik nog maar met haar paten idd. Ze heeft voor zo ver ik het heb gehoord het idee dat ik juist haar heb laten vallen. Ze wist toen ik al de goede kant op ging dat ik in het ziekenhuis lag. Volgens mij beseft ze niet echt wat er met mij aan de hand is/was.Jij ook nog veel sterktexx carolineblubje86 Berichten: 3Geregistreerd op: 24 mei 2005 01:01Woonplaats: bosschenhoofd

Omhoog


herkennen jullie dit?door ankieheus » 06 jun 2004 13:21

hoi allemaalmijn naam is Ank ben hier wel vaker geweest,maar de laatste tijd gaat het steeds slechter met me eigenlijk ik vermoed dat het door spanningen komt maar kan er niet achter komen of het ook echt zo is voor mijn hoofdpijn krijg ik tegenwoordig migraine tablettenmaxall 10 mgen paracetamoll zetpillende vermoeidheid valt weer in alle hevigheid over me heen heb heel veel last van gewrichten en spieren vooral in mijn nekstreek en schoudershet schrijven moet ik heel goed opletten voor de vele schrijffouten lange stukken lezen dan dansen de letters voor mijn ogen, mijn gehoor wat steeds slechter wordt ,daarentegen de geluiden die steeds meer gaan irriteren ik heb totaal geen controle meer over mijn emoties ik ben heeeel boos ,heeeel verdrietig,heeel vrolijk ,heeeeel bang,en gigantisch moe van het een op het andere moment kan dit omslaan.er is geen punt op te trekken mijn coordinatie is regelmatig zoek moeilijke woorden waar ik


niet op kom

de laatste tijd heb ik het heel erg benauwd houdt vocht vast ben bij de cardioloog geweest die zei dat ik nix mankeerde mijn longen zijn goed dus....ik heb het gevoel dat ik tegen dichte deuren trapik weet ook niet of deze klachten van de meningitis afkomstig zijn of nietmaar ik wordt er wel nog moeier van nu heb ik na lang smeken uiteindelijk voor elkaar gekregen dat ik terug mag naar mijn neuroloog maar dacht ga eerst hier mijn licht eens opsteken hebben meer van jullie deze klachten het is bij mij twee jaar geleden ik ben heel snel weer aan het werk gegaan en heb denk ik gewoon teveel hooi op mijn vork genomen waardoort ik nu een terug slag heb gekregen ik hoop van een van jullie te horen omdat de huisarts constant dingen vraagt of zegt van oh heb je hoofdpijn dan? oh zou kunnen weet ik niet !kan het niet zijn dat het spanningen zijn er wordt constant aan mij getwijfeld waardoor ikzelf nog onzekerder wordtankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda

Omhoogherkennen jullie dit?

door klavervrouw » 06 jun 2004 19:56

Hallo AnkieGa nooit aan jezelf twijfelen..wat jij voelt is voor jou echt...(ook al is er nog geen naam voor, de klachten liegen er niet om..) Ik heb zelf geen meningitis gehad, maar wat jij omschrijft klinkt mij enorm bekend in de oren..In de reguliere zorg kwam men met mij niet veel verder dan dat het wel wat leek op fybromyalgie of het vermoeidheidssyndroom.Ik heb heel veel baat gehad bij een homeopatisch arts..die gaf mij ook een boek te lezen waarvan hij dacht dat ik er wel wat in zou herkennen....En inderdaad, de verhalen die ik daar las konden van mijzelf zijn.. Dit boek gaat over een nog niet wetenschappelijk erkende stofwisselingsziekte genaamd H.P.U. Een ziekte heeft echter vaak meerdere oorzaken (volgens die arts.) dus misschien dat in jou geval de meningitis wel mee kan spelen..In mijn geval speelde ook de schildklier, de hormonale


schommelingen en hypoglycemie mee..Het is dus zeker de moeite waard om dit verder uit te zoeken, want ik ben na een tijdje klungelen bijna weer op mijn "oude" niveau..Ik ben van nature geen twijfelaar..maar oh wat herken ik jouw strijd..Geef de moed niet op, hoor!!Heel veel sterkte met jou zoektochtgroetjes Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser


door carolina » 06 jun 2004 21:14

Hoi Ank,Jazeker herken ik jouw klachten.Het is bij mij anderhalf jaar geleden en ook ik denk de laatste tijd dat de klachten weer erger worden.Ben net als jij weer begonnen met werk, maar er ook weer mee opgehouden.Maar nu,die geluiden...vreselijk.Hoofdpijn.Ik begrijp er niets van,de ene keer krijg ik daar hoofdpijn van en de andere keer weer van iets anders.Geen peil op te trekken.Concentratie,pffff!De aandacht erbij houden en me concentreren op wat iemand zegt of doet kost me veel moeite.Ik vind het vooral moeilijk om te begrijpen wat een ander zegt.Hierdoor word ik weer moe en zit ik weer in diezelfde cirkel..Het ging een tijdje beter,maar ik vraag me nu vaak af:Is het slechter geworden of heb ik het eerder niet gemerkt,of was ik op andere dingen gefocust??Ik kan me niet voorstellen dat het na zo'n tijd(tenminste ik vind het behoorlijk lang)ineens weer slechter wordt...Ik had er eigenlijk wel op gerekend dat het alleen maar beter zou gaan.Jij ook wel denk ik!Als ik hier lees dat ook andere mensen daar last van hebben,ja dan zal het wel zo zijn?!Aan de ene kant ben ik blij,maar aan de andere kant is het ook wel een somber vooruitzicht nu ik heb begrepen dat het niet alleen maar beter gaat..In ieder geval wens ik je sterkte Ank,en denk eraan,je staat niet alleen!Groetjes Carolinecarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort




Oja en Ank,toen ik bij mijn huisarts kwam met mijn verhaal,wuifde hij het eigenlijk weg en zei dat het wel over zou gaan...Ik werd totaal niet serieus genomen.Erg is dat,he?Ik voelde me echt rot,daarna.Nou ja dat wilde ik nog even kwijt..carolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort


door ankieheus » 07 jun 2004 18:02

hoi carolien en judithbedankt voor jullie reactieshet is inderdaad zo dat je denkt met de tijd wordt het beter. logisch toch ook, maar dat is inderdaad niet het geval ipv beter wordt het minder en ipv hulp die je toch mag verwachten krijg je opmerkingen zoals ,ja maar je leeftijd speelt ook mee ,is logisch dat je dingen vergeet ja maar is logisch dat je stijf wordt heb ik ook.moe??oh dat heb ik ook is de tijd v h jaar de leukste was echt mijn leidinggevende die zei Ank je hebt geen last van restverschijnselen,je bent gewoon te chaotisch.!!!als je dan weet dat ik alles volgens een bepaald patroon moet doen anders kom ik de dag niet door....maar ben wel blij dat ik nu eindelijk naar de neuroloog trug mag daar hadden ze het ook nog over een neuro psychologische test(was dit het goede woord?)die ik waar schijn lijk kan ondergaan is ook gelijk voor mijn werk moet herkeurd worden voor een nieuw potje iemand had het ook nog over het feit dat er zomaar litteken weefsel kon zijn wat deze klachten kan veroorzaken????ik weet het niet wacht het maar ff af voorlopig ben ik al weer gerustgesteld met jullie antwoorden ,ik ben niet gek,gelukkigbedankt Ankankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01



Woonplaats: goudaOmhoog

herkennen jullie dit?door ankieheus » 16 jun 2004 17:28

hoi allemaalnou ben vandaag bij de neuroloog geweestmn blijheid dat ik daarheen mocht was van korte duur na een aantal dingen opgenoemd te hebben zei hij steeds was dat het?ik moest me uitkleden op mn ondergoed na om met mn handen te zwabberen de top van mijn neus aan te raken en over mijn voetzolen heen te krassen en daarna mocht ik mezelf weer aankleden nou er is een naam voor het heet hyper esthetisch emotioneel syndroom en het is op te lossen door prozac te gaan slikkenover drie maanden terug komen en daarna kunnen we dan kijken of er misschien zo n test gedaan kan worden of evt een scan gemaakt kan worden.ik ben de hele middag al zo stuk hier van het gevoel dat ik niet serieus genomen ben laat me maar niet los ga ik beter zien van prozac? ga ik beter snappen met prozac? gaan mn hoofdpijn of nekpijn weg met prozac ?worden de geluiden minder met prozac?of denkt ie dat het gewoon tussen mijn oren zit en als ze me maar volstoppen met die rotzooi dan hou ik mn mond wel?ik ben zoooo boosis er iemand die dit ook voorgeschreven heeft gekregen en helpt het of is m mijn gevoel juist en wordt ik met een kluitje in het riet gestuurdAnkieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda



Ankie,bah,wat een nare ervaring weer,dat je je niet serieus genomen voelt!Ikzelf krijg sinds aug. vorig jaar ook een anti-depressiva,wat prozac natuurlijk ook gewoon is.Helpt het me?



Nou,zeker niet tegen de restversch. die jij ook opnoemt.Het enige is denk ik,dat deze middelen helpen om me uit die enorme somberheid te halen,waardoor er meer energie overblijft voor andere dingen,bijvoorbeeld om me van al die geluiden af te sluiten.Soms denk ik,zouden ze nog wel helpen?Ik weet het niet,maar voorlopig ga ik er nog maar mee door.Dat hele sombere is denk ik wel verminderd.Bedoelde hij(je neuroloog)het misschien zo?Sterkte komende tijd en laat je niet gek maken...dat ben je zeker niet!carolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort



hallo AnkieHet is gewoon hartstikke rot dat je geen verdere informatie hebt kunnen krijgen..Ook ik kon allerlei medicijnen krijgen...geen probleem..( van spierverslappers tot prozac..)Maar een antwoord op mijn vraag waarom mijn lichaam mij zo in de steek liet..die heb ik van hun nooit kunnen krijgen..Ik heb prozac geweigert, omdat ik dat niet zo zag zitten (ik had het idee dat mijn hersenen het enigste was wat nog goed functioneerde, en dit wou ik niet kwijtraken door medicijnen..ook omdat ik moest blijven voelen wat ik had, de angst om het niet goed meer te voelen was voor mij de druppel.)..maar ieder mens is anders dus misschien dat het jouw wel wat helpt.Eigenlijk kom je er als zeurpiet vanaf..En bleef het dan alleen maar bij artsen die je zo'n naar gevoel geven...nee je omgeving, werk en familie kunnen er ook wat van..Het is ook moeilijk uit te leggen waarom je de ene dag meer geluid kunt verdragen dan de andere dag..waarom je de ene dag meer werk kunt verzetten dan de andere dag...Voor mensen die het niet zelf mee hebben gemaakt is het denk ik onmogelijk om daar een beeld over te vormen.Bovendien was mijn ervaring dat als je niet meer de kracht hebt om je sociale kontacten te onderhouden ( voor langere tijd..)dat je dan ongewild ook nog in een sociaal isolement komt te zitten...Blijf daar dan maar eens ongemoeid onder..(als je nog niet


depri was dan werd je het dan wel...)Ik blijf er bij dat je lichaam je niet voor niets "waarschuwt" ,dus probeer voor jezelf uit te vinden wat wel en wat niet belangrijk is zodat je de kracht die je nog hebt zo goed mogelijk besteed.Ik wil je toch nog een hart onder de riem steken..bij mij duurde het een kleine 3 jaar..op dit moment zit ik zo goed als op mijn oude niveau ( qua fysieke kracht) ik heb nog steeds dagen waarop ik geluiden erg irritant vind.Maar mijn grootste winst hieruit is dat ik geestelijk enorm sterk ben geworden...Ik beantwoord vragen over mijn gezondheid altijd met goed..de mensen willen toch het echte verhaal niet horen. Ik schiet ook niet direct meer in de verdediging als ik mensen tref wie altijd een mening hebben over dit soort klachten..ik laat ze gewoon praten met het idee dat ze echt niet weten waar ze het over hebben.Wel heb ik een paar leuke kontacten overgehouden met mensen die wel weten waar ik het over heb, omdat ze het zelf ook hebben gehad/ of nog hebben.Al met al heb ik me weer eens zonder al te grote kleerscheuren uit de strijd weten te worstelen..Dit wens ik jou ook toe..Sterkte..Groetjes van Judith

[ 17 Juni 2004, 15:25: Bericht aangepast door: judith1999 ]klavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



P.S.jeHet valt mij wel op dat mensen met deze klachten ook heel vaak de ziekte van Pfeifer hebben gehad.(Bij mij is het daarmee begonnen..)klavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser

door ankieheus » 21 jun 2004 20:53

hallo allemaalbedankt voor al jullie reacties ik ben echt blij dat ik niet alleen sta in deze en dat het voor jullie herkenbaar is .ben vandaag bij de huisarts geweest om over de neuroloog te spreken zij was het met me eens dat het wel erg simpel was en dat de prozac in principe alleen maar verdooftik vroeg haar ook wat ik dan nu moest doen ja dat wist ze ook niet ik mag in elkgeval wel bij de fysio blijven ze vroeg of ik terug naar de riagg wilde nu daar zie ik het nut niet echt van in ik heb geen geestelijke problemen !! dat heb ik haar denk ik ook wel duidelijk gemaakt maar ik sta dus nu gewoon weer stil ff afwachten en maar aankijken na haar vacantie terugkomen en dan moet ik weer over stappen op andere hoofdpijn -tabletten ik slik nu maxalt 10 maar daar gebruik ik teveel van ,maximaal twee per dag.maar het werkt wel dus waarom ik deze dan niet meer mag?ze zei wel dat ik de afsapraak over drie maanden moest laten staan bij de neuroloog maar dan geen prozac of eventueel bij een andere neuroloog waarom ik dan 3 mnd moet wachten ?ik loop al twee jaar .het enige geruststellende wat ze zei was dat ze zeker wist dat ik geenm aansteller was dat mijn klachten reeel zijn ,maar ja wat ik daar dan mee moet?ankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda



Hallo AnkieIk weet niet of je er open voor staat, maar heb je wel eens gedacht aan een (goede ) homeopatische arts ..??De mijne heeft mij op het goede spoor gezet, en dankzij hem heb ik weer "controle" over mijn eigen lichaam. Ik moest er iedere keer wel 2 uur voor rijden om er te komen, maar het was de moeite dubbel en dwars waard.Nu doe ik elk jaar een check-up..Ik kan me nu al verheugen op het bezoek, omdat ik dan te horen krijg of ik goed naar mijn eigen lichaam heb geluistert. Hij geeft ook tips waarvan ik zeg....dat niemand anders dit ooit heeft uitgelegd..Vaak zijn er andere kleine ongemakjes wat ik melde bij de artsen, maar waar hun dan niks mee konden...( het paste



volgens hun niet bij het klachtenpatroon..)Bij hem kwamen al die andere kleine ongemakjes als vanzelfsprekend ook aan bod.( bij mijn eerste consult al..en zonder dat ik deze dingen vermeld had..!!) Door zijn uitleg vielen voor mij de puzzelstukjes op zijn plek en werd het totaalplaatje eindelijk duidelijk. Wij als patient herkennen die puzzelstukjes wel, maar omdat wij geen arts zijn kunnen we ze vaak niet op de juiste plek leggen.Nog een voordeel van een homeopatisch arts is dat ze naar jouw hele persoon kijken en niet alleen naar de klacht. Wat mijn ervaring is met reguliere artsen is dat ze maar wat graag medicijnen voorschrijven om van je af te zijn. ( neem me maar niet kwalijk voor die uitspraak, maar zo voelde dat voor mij echt..ik heb waarschijnlijk niet de juiste arts kunnen vinden..)Al met al ben ik wel van mijn klachten afgekomen.. en in mijn geval waren er helemaal geen "grove" medicijnen nodig...Die man is telkens weer een verademing met zijn kijk op de mens...het is eigenlijk een hele ouderwetse manier van kijken naar een patient..maar in mijn geval heeft het overduidelijk gewerkt...en daar ben ik elke dag nog blij om.Misschien dat er in de reguliere zorg ook zulke artsen zijn die naar het totale plaatje kijken...ik heb ze helaas niet kunnen ontdekken.Vaak zijn artsen gespecialiseert in 1 bepaald ding, en moet je al een tweede, derde of vierde arts erbij hebben om voor jezelf een beeld te kunnen krijgen..het is mij op die manier dus niet gelukt..Wat je ook verder onderneemt..heel veel succes..Groetjes Judith

P.S. sporten blijft goed voor je lichaam, zolang je maar goed luisterd naar je eigen lichaam..(je wilt gauw teveel..)Omdat de reguliere zorg mij niet gerust kon stellen en maar bleef hameren op in beweging blijven, ging ik hier heel erg aan twijvelen. Was het wel zo goed in mijn geval...??Niemand kon me zeggen wat ik had, hoe konden ze dan zo zeker zeggen dat dit goed voor me zou zijn..Ik was zelfs een tijdje bang dat ik nog in een rolstoel terecht zou komen...Nu achteraf zeg ik pas met zekerheid dat die sport mij wel degelijk goed heeft gedaan..ik weet niet of je deze twijfels ook hebt..maar voor het geval dat..

[ 22 Juni 2004, 10:42: Bericht aangepast door:

judith1999 ]klavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



Hoi allemaal...Ineke...ben je daar?Ik las je verhaal.Ik ken dat wel,dat je bij de neuroloog of dokter plotseling denkt,ach is het wel zo erg?Want op dat moment voel je je dan net even goed en kan je het niet goed uitleggen etc etc.Ik heb het ook wel als mensen me vragen wat er nou precies nog is.Ja "eh eh,hoe leg ik dit nu uit.." Lekker dat je t EEG al gehad hebt,en dan nog die test en dan ben je weer even klaar misschien.Je hebt gelijk,als je er beter mee om weet te gaan is het minder erg.En als je je in een hoekje verstopt de hele dag is het nog minder erg..Maar ik snap wat je bedoelt en daarom doe ik nu ook die test enzo, ik wil gewoon iemand die me helpt ermee om te gaan of handigheidjes,dat soort dingen.Natuurlijk heb ik in de loop van de tijd zelf al veel dingen ontdekt,maar er is altijd weer een andere situatie ofzo.Maar we komen er wel,toch!!Ankie,Het is wel fijn dat je arts je serieus neemt,dat moet toch een geruststellende gedachte zijn.Natuurlijk,je wordt er niet beter mee,maar als er dan iets is kan je tenminste naar haar toe gaan.Vervelend,die lange wachttijden van specialisten.Kennelijk hebben helaas veel mensen ze nodig..Dat is soms flink balen,he.Wij hebben helemaal geen tijd te verspillen,maar zij hebben helemaal niet die tijd!Sterkte weer komende tijd!Hou jullie goed,groetjes Carolinecarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort


door carolina » 03 jul 2004 20:27

Hi Ineke,hoe was je test?Niets gehoord nog,zeker?Wat ellendig dat je zo niet serieus werd genomen,zeg,door je visite.Het is al altijd zo erg om je te moeten verontschuldigen,vind ik.Ik ben een tijdje niet online geweest.Ik moest eerst die @#$%-

rechtzaak afhandelen en toen had ik een gesprek met de neuroloog.Ik vroeg hem of er een mogelijkheid voor mij was om naar een revalidatie/hersen training ofzo te kunnen,want ik vind het zo zonde dat ik m'n werk niet meer kan doen.Toen zei hij dat moet je met je revalidatie-arts bespreken. "Welke revalidatie-arts?Ik heb nooit zo iemand gezien??"Om een lang verhaal kort te maken:de man was in de veronderstelling dat ik al anderhalf jaar, gelijk vanuit het ziekenhuis,onder behandeling was bij de rev.-kliniek hier in de buurt...!!!Dus ik heb anderhalf jaar alles in mijn eentje moeten doen en uitvinden en weet ik het wat,terwijl deze man dacht dat ik bij en met alles werd geholpen...Ik vind het zo verschrikkelijk erg.Heeft nou iemand ooit zoiets gehoord?Groetjes,Carolinecarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort


door klavervrouw » 13 dec 2004 09:36

Hallo Ankie Ik weet dat het al een tijdje geleden is..maar ik ben zo benieuwd hoe het nu met je is..Heb je al iets gevonden waar je wat mee kunt..of hebben ze je helemaal onder de medicijnen gekregen..??Hoop dat je nog wilt reageren..Groetjes Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser


door henniegouider » 16 jan 2005 15:25

allo, beste mensen, ook wij werden niegeloofd.mijn dochter constateerde zelf om 10.30 ik hen hersenvliesontsteking. 112 kwam niet, huiarts gebeld, telefonisch advies : 2 paracetamol en onder de wol. Toen naar de Ehbo gegaan neuroloog dacht aan een heel zware griep en wij werden naar huis gestuurd.23 uur later lag ze uiteindelijk op de neur0. Het was net een



nachtmerrie.henniegouider Berichten: 19Geregistreerd op: 13 jan 2005 02:01Woonplaats: Grave

OmhoogVolgende


cranio-sacraaltherapiedoor anjota » 20 apr 2005 11:15

mijn vriend heeft in zijn kindheid 2X hersenvliesontsteking gehad.waardoor aan zijn gedrag veel is veranderd,maar omdat hij zo jong was(3jaar de 1ste keer) en later niets op de scan hebben kunnen ontdekken. hebben ze altijd gezegt dat het aan hem ligt. Mijn ervaring,door mijn beroep in de gehandicapten zorg, weet ik dat de rest verschijnselen van deze ziekte groter is dan menigen denken.zij het zo,dat ik de zwaarste gevallen tegen kom, en gelukkig jullie in mindere mate,maar niet des te zwaarder.de meeste arsten nemen deze problemen niet serieus, wat jammer is.nu ben ik een therapie tegen gekomen:cranio-sacraaltherapie en wat ik weet van deze therapie is dat het met de hersenen werken, om de blokkades op te heffen, die de vocht van de hersenen reguleren.Dit is de beknopte beschrijving.mijn vraag is heeft er iemand van jullie daar persoonlijke ervaring mee,hoe heeft de therapie jullie geholpen.hoe voelt het leven nu?en ik kan jullie ook helpen om infomatie te krijgen over deze therapie dus als jullie vragen hebben graag.en dan vooral op het medische vlak en wat ik verder allemaal weet,misschien dat ik adressen kan vinden om jullie verder te helpen.

mijn vriend ken ik nu meer dan 20 jaar en ik vind het jammer dat hij zijn leven niet kan leiden in het volle. en dat telt voor ieder die dit mee moet maken, ik vind het jammer dat deze therapie nog niet zo bekend is. En als het doet wat het belooft dan hebben meer mensen de kans om een vol leven te leiden, met iedereen daar omheen.hij is nu bezig met zijn eigen onderzoek,om te kijken of het kan werken voor hem, hij is heel sceptisch daar over omdat hij al van alles geprobeerd heeft.Vandaar mijn vraag, het zou helpen om


meer persoonlijke ervaringen te lezen, dat maakt het positiever niet alleen voor hem maar voor iedereen.anjota Berichten: 2Geregistreerd op: 20 apr 2005 01:01Woonplaats: doetinchem

Omhoogcranio-sacraaltherapie

door anjota » 11 mei 2005 19:11

hallo inekedank je wel voor je reacktie, fijn dat het werkt.mijn vriend heeft het twee weken geleden de therapie gehad, en je kunt wel merken dat het een inpact heeft.eerst was hij heel verward, en nu kan hij niet meer denken, lezen gaat moeilijk nu en schrijven ook alsof het allemaal wazig is. hij houdt zich druk, met doen dingen dan hoeft hij niet na te denken.was dat ook voor jouw, en hoe liep het verder voor je.ik vind het moeilijk, om een weg te vinden om mijn vriend het beste te steunen,ik wil de druk niet verhogen en het moeilijker maken,misschien heb je wat tips voor mijnou in indergeval bedanktgroetjes anjotaanjota Berichten: 2Geregistreerd op: 20 apr 2005 01:01Woonplaats: doetinchem


klachten na drie jaardoor kaatjes » 17 apr 2005 20:02

Lieve mensen,

mijn vriend kreeg drie jaar geleden op de dag van aankomst bij familie in Duitsland enorme hoofdpijn, verstijfde nek, sufheid etc. Met spoed is hij met de ambulance naar een ziekenhuis gebracht. Hij werd snel zieker en zieker, er werd een MRI scan gemaakt en er zijn 5 verschrikkelijk pijnlijke pogingen gedaan om een ruggeprik te doen, wat niet lukte door littekenweefsel van een eerdere hernia. De vraag bleef dus wat er aan de hand was. Hij is daar behandeld voor zowel de bacteriele als virale vorm van



hersenvliesontsteking en God zij dank zat hij de volgende ochtend al weer aan het ontbijt.Een paar dagen later waren we thuis en kreeg hij pijn bij het plassen, weer naar de dokter en daar bleek dat alles maar dan ook alles ontstoken was door de medicatie die we in Dld. kregen. Een middel dat hier niet gebruikt wordt vanwege de slechte weerstand die je daar van krijgt. Inmiddels zijn we ruim drie jaar verder en hij is heel veel ziek. Iedere griep, verkoudheid pikt hij mee. Hij is moe, snel geirriteerd bij teveel herrie om zich heen en ga zo maar door. Ik ging op zoek naar de symptonen na een hersenvliesontsteking...en mijn gevoel zegt dat zijn klachten hier alles mee te maken kunnen hebben. Zijn er mensen met deze ervaringen en is hier iets aan te doen, behalve veel vitamines eten etc....?kaatjes Berichten: 1Geregistreerd op: 17 apr 2005 01:01Woonplaats: nvt

Omhoogklachten na drie jaar

door DeeDee Lauman » 07 mei 2005 20:55

Beste Kaatje,

Ik herken de klachten. Ik heb ruim 2 jaar geleden een hersenvliesontstekking gehad. En ben ook erg vatbaar. Momenteel ben ik weer ziek thuis. In drie weken tijd ben ik 3 keer ziek geweest. Telkens met dezelfde soort klachten. Erg verkouden, bijholteontstekking enz. Ook het niet tegen harde geluiden kunnen komt mij bekent voor. Vooral als ik moe ben. Bloedtesten wijzen uit dat ik kerngezond ben... dus rara. Mijn hooikoorts medicijnen werken niet tegen de klachten, inmiddels heb ik al sterkere medicijnen gekregen, maar ook dat mag niet baten. Zo langzaam aan weet ik het niet meer. Ik ging dus op het forum kijken of andere mensen deze klachten herkennen, en zag jouw berichtje. Ik zou zeggen stuur je vriend naar de dokter, en laat je niet afschepen, want ergens in ons lichaam is er iets niet goed. Zelf ga ik maandag weer een afspraak maken, want ik ben het heel erg zat of telkens ziek te zijn. Voordat ik een hersenvliesontstekking kreeg had ik bijna nooit wat, en nu telkens. Ik denk niet dat het aan de medicijnen ligt die jouw vriend heeft gekregen. Want die heb ik namelijk niet gehad. Een


hersenvliesontstekking doet heel veel met je lichaam, en alle antibiotica wat je lichaam in gepompt word is natuurlijk ook niet goed voor je lichaam. Natuurlijk weet ik zelf ook de oorzaak niet, maar ik weet bijna zeker dat dit verband heeft met de hersenvliesontstekking. Daarvoor had ik alleen last van hooikoorts en verder niets.

Ik hoop voor jullie dat het goed komt, en voor mezelf natuurlijk ook <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="wink.gif" />

Groetjes DeeDeeDeeDee Lauman Berichten: 1Geregistreerd op: 07 mei 2005 01:01Woonplaats: Capelle aan den IJssel

Omhoog


wie herkent ditdoor jelledejong » 12 apr 2005 10:19

Onlangs heb ik hersenvlies ontsteking gehad evenals een ex-collega van mij die een paar dagen later dan mij is opgenomen met ook een hersenvlies onsteking ik de bacteriele en hij de viriale. nu hebben we bijden nog de zelfde klachten en dat zijn pijnscheuten vanuit de nek het schouder in zodat je een poosje je arm van de pijn niet kan bewegen we zijn bijden regelmatig duizelig en ik heb regelmatig lichtflitsen voor m'n ogen langs. wie herkent dit en is dit normaal??ik ben 7 maart opgenomen en 18 maart weer thuis gekomen. Groetjes Jellejelledejong Berichten: 3Geregistreerd op: 22 maart 2005 02:01Woonplaats: oosterwolde (frl)

Omhoogwie herkent dit

door M.Winter-Schavemaker » 17 apr 2005 19:20

Hallo Jelle.

Ik heb 3 jaar geleden meningitus gehad en had ook de

verschijnselen die jij noemt. Ze worden wel minder, maar zo af en toe heb ik er toch nog last van. Het is ook niet zomaar wat deze ziekte. Ook ben ik nog steeds snel vermoeid. Maar aan de andere kant had het nog veel erger kunnen zijn, dus blijf ik maar positief en geniet zoveel mogelijk van alles.Bij jou en je collega is het nog maar zo kort geleden, het duurt echt wel een tijd voordat je je weer goed voelt, en je moet goed naar je lichaam luisteren. Heel veel sterkte en houd de moed erin.M.Winter-Schavemaker Berichten: 3Geregistreerd op: 26 sep 2004 01:01Woonplaats: Julianadorp

Omhoog


bacterieel chronisch menigitisdoor richard helmer » 25 feb 2005 17:33

Hoi allemaal,Is er iemand die evenzeer als mij bacterieel chronisch menigitis heeft en mij kan helpen met vragen die ik heb naar de toekomst gericht i.v.m. moeheid, verzwakking van zenuwen spierstelsel, vermoeide ogen enz... Ik ben tevens ook gedeeltelijk albinist. Kan deze combinatie iets te maken hebben met het verkrijgen van de menigitis?Richard

[ 25 Februari 2005, 16:45: Bericht aangepast door: richard ]richard helmer Berichten: 13Geregistreerd op: 25 feb 2005 02:01Woonplaats: Genk Belgie

Omhoogbacterieel chronisch menigitis

door kitty » 25 feb 2005 19:44

beste richardmijn vader die heeft ook menigitis gehad.toen hij 31 was we zijn nu 12 jaar veder en er bleek in het begin wel wat vebetering in te zitten atans mijn vader kwam verlamdt uit een coma hij kon weer lopen extra.

nu de laasten 2jaar gaat hij allen maar achter uit de klachten die u heeft komen over een.veel moe last van de ogen en spieren die opzettn en strablijfen staan.wij zijn nu al 12 jaar met hem ziekehuis in en uit aan het lopen maar geen arts die kan zeggen wat hij heeft.besten man ik wens u heel veel sterkten en hoop voor u een vebetering.wij hebben hem nog niet gevonden ik hoop voor u dat er snel een licht puntje is gr. uit den haagkitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag


door richard helmer » 25 feb 2005 20:51

Beste Kitty,Dank u dat je gereageert hebt op mijn noodkreet.Ik voel met je vader mee en weet wat er in hem omgaat omdat we ongeveer in het zelfde schuitje zitten. Ik heb wel niet in coma gelegen maar voor de rest zullen we wel veel gemeen hebben.Ik wacht nu nog op de uitslag van de spierbioptie en als dit niets oplevert houden de onderzoeken op. Wens je vader veel sterkte en begrip.Met Licht en LiefdeRichard

[ 25 Februari 2005, 19:54: Bericht aangepast door: richard ]richard helmer Berichten: 13Geregistreerd op: 25 feb 2005 02:01Woonplaats: Genk Belgie



richardhier de moeder van kitty mij man krijgt ook nog een spier onderzoek wat er daarna gebeurt weet ik nog niet maar ze zijn nog niet klaar met ons wij

gaan echt door mij man heeft hulp van een coma psychiater wij zijn aan haar gekomen door zijn eigen psychiater zij vindt dat de medicezorg niet klopt wat deze ziekten betreft kitty heeft het ook gehad en mij kleindochter ook kitty heeft veel dingen die haar vader ook heeft ook is zij erg klein gebleven mij kleindochter is pas drie bij haar weten wij nog niet wat de gevolgen hier van zijn zij is wel heel vlug ziek mij man en kitty kunnen ook heel veel slaapen en het is net of er altijd een glas op hun ooren zit u moet gewoon niet opgeven bij de artsen dat doen wij ook niet al is dit soms moelijk het is soms vechten tegen een bierkai maar gaan toch door els de moeder van kittykitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag



Hoi Els,Wie ben ik om nog te klagen als ik jullie verhaal hoor? Bij zulke gebeurtenissen voel je pas de kracht die achter een gezin staat. De liefde naar elkaar toe verricht wonderen ook al denk je af en toe: iedereen kan me ....... Na wat gegrmmel en gewauwel trek je toch weer die schoenen aan die bij de kracht en liefde horen en ga je door. Ik bewonder evenzeer mijn echtgenote die toch maar altijd moet klaar staan.Petje af voor al die mensen die naast een zieke staan alsof het normaal is.Met Licht en LiefdeRichardrichard helmer Berichten: 13Geregistreerd op: 25 feb 2005 02:01Woonplaats: Genk Belgie



richard



hou je me op de hoogten van de uitslag van het onderzoek?liefs groet kittykitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag



Hoi allemaal,Als er nog iemand is die mij antwoorden kan geven op mijn begin mail van 25 februari is dit ten zeerste welkom.

Groetjes

Richard

Hoi Kitty en Els

Ik heb daarstraks nog naar mijn neuroloog gebeld maar er nog altijd geen uitslag van de spier ioptie. Voor de rest gaat alles rstig zijn gang op de hoofdpijn na.

Veel liefs

Richard

[ 01 Maart 2005, 14:09: Bericht aangepast door: richard ]richard helmer Berichten: 13Geregistreerd op: 25 feb 2005 02:01Woonplaats: Genk Belgie


door kitty » 04 maart 2005 11:14

hey riesmet ons gaat het ook wel redelijk.nu en dan gata het wat beter met me vader.mijn benen gaan steeds meer pijn doen maar het went zal je zeggen van af de 14e zit ik veel in het ziekehuis en hopen dat ze

wat vinden laten we duimen voor de uitslag van ons beiden liefs kittykitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag


door richard helmer » 04 maart 2005 15:05

Hoi allemaal,Ik moet effe mijn ding kwijt.Ik heb vandaag een baal dag van jewelste. Alle gevoelens die ik opgekropt heb tijdens mijn 14 maanden menigitis komen nu naar boven en blijven steken in mijn keel. Ik durf de gevoelens niet door te laten komen uit schrik dat ik het niet aankan ( slik ) of mijn eigen niet meer onder controle heb. Het doet goed dat ik dit even hier kan plaatsen bij mensen die weten waar ik over spreek ( of schrijf ). Het kost me moeite dit neer te schrijven omdat de emoties dan weer omhoog komen, maar ik moet ergens beginnen wil ik er niet in verdrinken Dank je wel voor een luisterend oor.

Richard




Hallo Richard,

Wat kun je je ellendig voelen he? En dat gevoel hoef je dan niet onder stoelen of banken te steken!!! Soms heb je van die dagen dat alles je meezit en soms ook van die dagen dat ALLES maar dan ook ALLES tegenzit. Zelf heb ik vorig jaar juli virale meningitis gehad, en heb toen drie maanden thuis gezeten. Het was allemaal erg frustrerend, maar uiteindelijk ben ik er goed uitgekomen. Ben niet zo ontzettend ziek als jij geweest, dat is



mijn geluk geweest. Wel ben ik alles gaan overdenken toen ik eenmaal aan de beterende hand was. Goh, wat baalde ik ervan dat ik tijdelijk in een rolstoel zat, wat baalde ik dat ik niets kon.....Maar nu, een flink aantal maanden later kan ik het, eindelijk, een plekje geven. Heb zo nu en dan wel weer eens een dip, maar ieder mens heeft daar recht op. De boog kan niet altijd gespannen staan!!!!




Hoi Raquel,Als ik hoor dat heel veel mensen in een rolstoel hebben moeten zitten na hun menigitis heb ik toch nog veel geluk gehad. Ik heb het nadeel dat er voor mijn bacterieele menigitis geen antibiotica bestaatMet alle gevolgen vandien dat deze chronisch geworden is. Ik heb menigitis gehad van januari 2004 tot oktober 2004,en die is onderdrukt door heel zware cortisanes in januari, maart en juli. de gevolgen waren erg.Ik had volledig geen energie meer, kon geen traappen maken en dadelijk uitgeput.Eind oktober genezen verklaart maar lichamelijk nog herstellend. Eind januari 2005 melden zich opnieuw de eerste symtomen aan waarmee de schrik terug in het hart zat ( zit ).Nu,een maand verder ( opnieuw bac. menigitis ) weet ik nog niet veel meer als dat het zenuwen spierstelsel achteruit gegaan zijn en tevens ook de lever die aan het vervettev is geraakt door al die cortisanen.Nu nog afwachten op de uitslag van de spierbioptie en controle van het bloed of ik wel degelijk gedeeltelijk albinist ben. Het kan zijn dat het laatste er voor zorgt dat ik met menigitis zit door te weinig afweerstoffen. Dus nog maar even wachten op de uitslag ( ong. 10 dagen ).Hoop doet leven

Groetjes

Richard

[ 04 Maart 2005, 18:25: Bericht aangepast door:

richard ]richard helmer Berichten: 13Geregistreerd op: 25 feb 2005 02:01Woonplaats: Genk Belgie



Hoi Richard,

Jemig, vind je het gek dat je het dan even niet meer ziet zitten zeg. Ik mag dan wel in een rolstoel hebben gezeten, maar de nasleep en nu weer meningitis bij jou is vele malen erger! Ik hoop dat er toch nog een lichtpuntje voor jou is!!!!

Heel veel sterkte, en ik ben ook erg benieuwd wat de uitslag zal zijn. Hou je taai...




Dat lichtpuntje moet je delen met anderen en de liefde en zorgen van hun aanvaarden , het is je hart en je ziel die je vertellen als je het licht nog ziet in de duisternis. Je kunt niet zonder je familie en vrienden want in mijn geval denk ik dat ik het niet had gered zonder hun! Mijn energie was op, zij waren mijn nieuwe batterij.Ik zag het licht niet meer,zij staken elke dag een kaarsje aan. Mijn moed was op, " ZIJ " vochten voor mij als leeuwen. Nu ik weer terug wat op mijn benen sta besef ik dat ik alleen niets ben en zonder mijn vrouw, familie en vrienden het heel wat moeilijker zou hebben.Dus voor allen die het lezen willen, eer jullie naasten en grommel niet altijd op hun want ze bedoelen het en zie het licht dat ze je aanrijken!!!

Met Liefde

Richard




Hoi allemaal,

Het is moeilijk om datgene op te schrijven wat ik voel. vandaag heb ik de uitslag gehad van mijn spierbioptie........Het Universitair ziekenhuis bevestigt dat ik een spierziekte heb, dat het spieren zenuwstelsel aan het achteruit aan het gaan is en dat het een gevolg is van de chronische meningitis. Doordat de bacterie van mijn meningitis niet gevonden word, is de enigste hulp voor de 4 de keer op een jaar tijd cortisanen. Nu is er nog een beetje hoop, en dat is dat ze iets in mijn bloed vinden dat mijn imuumsysteem aan het omgooien is. Zoniet, kanik niet starten met cortisanen sparende middellen en zal ik moeten blijven verder gaan met cortisanen tot .....Ik heb mij heel lang kunnen stand houden en heb dikwijls gebeden dat ze iets zouden vinden.Mijn laatste hoop gaat dus naar die bloedtest waar ik nog ongeveer 2 weken moet op wachte voor ik de uitslag krijg.Ik wou dat ik mijn gevoel nu op dit moment op papier kon neer zetten maar.....het lukt niet. Als er nog iemand een idee heeft wat ik nog zou kunnen laten testen of doen, het is van harte welkomen het word ontvangen met een warm hart. Dank u aan deze vereniging die het mogelijk maakt om een stukje van onze ellende neer te mogen schrijven.

Met Licht en Liefde

Richard

Hoi Kitty,

Sorry dat ik geen beter nieuws heb voor jou van die bioptie anders konden jullie er misschien ook wat mee.


Veel liefs

Richard xrichard helmer Berichten: 13Geregistreerd op: 25 feb 2005 02:01Woonplaats: Genk Belgie


door myrthe » 18 maart 2005 22:10

Hoi Richard,

Ik lees net je stukje en vond dat ik even moest reageren, normaal zit ik bij een ander stukje van het forum.Wat zal jij je klote voelen, volgens mij is daar geen andere benaming voor. Ik vind het erg verdrietig voor je en wens je alle kracht toe.Fijn he, dat we allemaal ons hart kunnen luchten op dit forum !!!

groetjes,

Myrthemyrthe Berichten: 63Geregistreerd op: 13 dec 2004 02:01Woonplaats: GRONINGEN

Omhoog


Zou het er iets mee te maken hebben??door Elly35 » 13 maart 2005 00:27

Hallo allemaal,

Ruim 2 jaar geleden heb ik een virale hersenvliesonsteking gehad. Een vooral onwezenlijke ervaring, eerst dacht iedereen aan griep, of aan een wervelonsteking omdat ik zo'n pijn in mijn benen had. Hoofdpijn had ik ook wel, maar dat heb ik wel vaker, dus daar had ik niet zo de nadruk op gelegd. Maar goed, toen ik dubbel begon te zien er een oogspierverlamming werd



geconstateerd ging het snel........ Via de huisarts dezelfde dag nog bij de neuroloog en hup het ziekenhuis is, ik mocht niet eens meer een tandenborstel e.d. thuis ophalen, "de zuster komt u met de rolstoel halen". Nadat eerst aan een tumor werd gedacht bleek uiteindelijk via een ruggeprik dat het een virale hersenvliesontsteking was. Ach eigenlijk ging alles top, na een week mocht ik naar huis, herstelde als een speer. Ook van de leverfunctieuitval die tevens was aangetroffen had ik geen enkele last, geen buikpijn, niets,Tot na 2 weken....enorm overgeven, echt dagen en dagen niets binnen kunnen houden. Langzaam met warme melk en honing weer een beetje in een normaal ritme gekomen. En na 4 weken was ik weer aan het werk. En nu? Ik ben veranderd, vroeger was ik energiek, nooit ziek, een optimist, etc. Tegenwoordig ben ik een wandelende kwakkelaar, ik voel me echt zwaar ziek en geloof dat ik iets ernstigs heb overgehouden aan deze happening. Ben zo moe en heb zoveel pijn in mijn buik en borstkas, niet normaal meer. Soms denk ik dat het tussen mijn oren zit, tot op heden heeft de internist niets kunnen vinden, maar aan de ander kant kan ik me dat niet voorstellen. Zoveel pijn en naar voelen kan toch niet psychisch zijn??? Plezier in het leven is er bijna niet meer. Ben op deze manier het eigenlijk wel zat. Ben ook zwaar teleuresteld in de medische wereld, mijn hemel wat een tijd gaat er overheen voordat je weer een stap verder bent. Nu 3 maanden aan het internisten en alleen een paar in mijn ogen overbodige onderzoeken gehad (botonderzoeken). Tsja, al schrijvend merk ik dat ik eigenlijk geen vraag heb, alleen frustraties....Elly35 Berichten: 1Geregistreerd op: 12 maart 2005 02:01Woonplaats: Rotterdam

OmhoogZou het er iets mee te maken hebben??

door Cor Langenkamp » 14 maart 2005 01:29

Hallo Elly,

ik zou zeggen "welkom" hier op deze site.Het welkom is uiteraard een understatement want liever zien we geen nieuwe aanmeldingen, de reden is je nu wel duidelijk geworden.Helaas ben je getroffen met virale meningitis, toch geef ik je het


advies goed je ogen hier de kost te geven, zo zie je a: ik ben niet de enigeb: wat kan ik hier leren naar aanleiding berichtgevingen op deze sitec: je hebt hier herkenning en medeleven(lotgenoten)Ik hoop dat je wat kunt met deze site en dit forum.Ik hoop nog te kunnen lezen wat betreft je ontwikkeling (vooruitgang) in de komende tijd.

groetjes en sterkte,

Cor LangenkampCor Langenkamp Berichten: 61Geregistreerd op: 11 jun 2003 01:01Woonplaats: Maastricht

Omhoog


ik en mijn sportdoor kitty » 11 maart 2005 17:53

hey elleik was baby heb er nije veel van mee gemaakt.allen dat ik nu veel meer achter uit ga dan voor uit.neej ik heb op het wellant collge gezeten in ldam kom zelf uit den haag wete nije of je het kent andres kan je wel is kijken op www.wellant.nl en dan vestging 11.ben nu een jaar klaar met school werken doe ik niej omdat ik voor 5 jaar ben afgekeurt.ik hoop ook dat alluh onder zoeken wat op leveren ik ben nu 18 en ook maar 1.40 groot ook dat is iets dat ik over hb gehouden er van.maar goed nah 18 jaar ben je niej andres gewent allen wil je wel weten wat je heb jah toch ik zal je op de hogen houden groetjuhs kittykitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag

Omhoog


Plaats een reactie

11 berichten • Pagina 1 van 1Ellen 524 meningitis bij volwassenen

door ellen1988 » 23 jan 2005 20:33

hallo Hennie

ik ben 19/12/2003 opgenomen geweest. Mijn huisarts kwam na de derde keer kijken bij me tot de conclusie dat ik zouten te kort had en dus erg uit gedroogd was. Mijn ouders vonde deze conclusie erg vreemd want ik was heel erg onrustig en ik herkende me ouders en broer niet meer. De huisarts belde het ziekenhuis dat ik erg was uit gedroogd. toen de broeders mij kwamen ophalen zeide ze al gelijk dat het iets heel anders moest zijn. In het ziekenhuis kwamen ze er pas achter dat ik meningitis bleek te hebben. ik heb der zo'n 3weken in gelegen. toen ik thuis was kon nog amper iets ik sliep meer dan dat ik wakker was. Ik kon ook nog geen boeken lezen, lang tv kijken en ook niet lang bezoek hebben. na ander halfe maand ging ik weer is 1dag in de week naar school maar dat was dan maar 2les uurtjes ik heb er erg lang over moeten doen om hele dagen en lessen te kunnen volgen ik kan dat nu nog niet namelijk. ik doe mijn examen daardoor nu ook in 2jaar. mijn concentratie vermogen is erg verminderd. en door dat ik ook nog is de ziekte van pfeiffer erbij heb gekregen ben ik nog steeds snel moe. ik de zomer vakantie reed ik soms nog wel paard maar nu kan ik dat er echt nog niet bij doen omdat school veel engerie van me vraagd.

Hoe gaat het nu met uwe dochter?? ligt ze nog in het ziekenhuis of is ze al weer huis? ik hoop voor haar dat haar herstel spoedig verloopt.


OmhoogEllen 524 meningitis bij volwassenen




Hallo Ellen, bedankt voor je reactie, Ik zag jou en ik vond het allemaal een beetje op het verhaal van Hedia lijken. Hedia heeft 3 jaar geleden de ziekte van Pfeiffer gehad. Ze zat toen in 3 vwo. Het heeft echt een jaar geduurd voor ze weer echt beter was. Gelukkig is ze nu ontslagen uit het ziekenhuis. Drie februarie heeft ze de eerstecontrle bij de neurologe, ook krijgt ze nog eeen MRI scan. Ze heeft wel wat geheugenverlies. Ze wist b.v. niet wie Anky v Grunsven was........ Daar schrok ik wel even van.Ook weet ze soms niet wat ze 5 min. geleden gezegd heeft, hopenlijk komt dat allemaal nog goed. Ik wens jou heel veel succes met je studie en met je gezondheid. Zo zie je maar, dat je echt iets voor een ander kunt betekenen. Het is voor ons allemaal nog zo onwerkelijk. Wat je allemaal niet hebt meegemaakt in zo'n kort tijdsbestek. Kun jij al wel goed achter de pc? Hedia kan 10 minuutjes niet langer i.v.m. licht of straling. Nogmaals veel sterkte, en bedankt voor je interesse. liefs Hennie Gouider. ps wel gaan we ook nu naar een klassiek homeopaat, dit heeft ons in het verleden ook goed geholpen. doei.henniegouider Berichten: 19Geregistreerd op: 13 jan 2005 02:01Woonplaats: Grave



Hallo Ellen, Hoe gaat het met jou, en je studie? Onze dochter Hedia is 29/12/2004 opgenomen geweest i.v.m meningitis. Ze studeerde aan de universiteit in Nijmegen. Ze kan op dit moment nog geen boek lezen. Hoe was het verloop bij jou? Hedia is 18 jaar en rijdt ook paard, ze was die avond ervoor op een ruiterbal geweest en dacht eerst aan migraine. Maar haar hoofdpijn werd erger en erger. Toen heeft ze 112 gebeld, die kwamen niet. Toen via de huisarts geprobeerd, die zei met 2 paracetamol onder de wol. Toen naar de EHBO van het ziekenhuis gegaan ook die stuurde haar weer naar huis. Zogenaamd niet ziek genoeg. Uiteindelijk zijn we daar natuurlijk weer belandt. Ben erg benieuwd naar jouw verhaal en hoe het nu met je gaat? Groetjes Hennie Gouider de moeder van Hedia.henniegouider Berichten: 19Geregistreerd op: 13 jan 2005 02:01Woonplaats: Grave



door ellen1988 » 24 jan 2005 19:20

hallo, ik kan nu wel lang achter de computer. maar eerst kon ik ook maar 10min er achter ik begon daardoor zelfs helemaal te zweten. je moet alles namelijk weer langzaam op bouwen. dus ook erg veel geduld hebben en dat is erg moeilijk op deze leeftijd. als het goed ging met me wou ik van alles doen maar dat was een foute instelling van me. door gelijk van alles te doen kreeg ik telkens weer een terug slag en dat was niet mijn bedoeling.ik zelf had et ook dat ik iets vertelde en dan moest hoeste ofzo en na et hoeste wist ik begod niet meer waar ik et over had en wat ik allemaal al verteld had. ik kreeg ook nog wel is vage beelden te zien die ik nog nooit eerder had gezien omdat ik de eerste 5dagen toen mijn meningitis B begon niet kan herrineren. ik heb et gelukkig met me familie en vriendin kunnen verwerken.

ik vind het zelf een erge steun dat we onze ervaring kunnen uit wisselen. ik wens jullie ook veel sterkte.ellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug



Hoi Ellen, bedankt voor je antwoord, alles wat je schrijft is hier herkenbaar, het is wel fijn dat je dat kan delen. Hedia was zondagmiddag naar de verjaardag ven een vriendin geweest, maar dat was eigenlijke best tegengevallen . Ik bedoel de drukte vond ze moeilijk en het concentreren en het vergeten wat ze 5 minuten ervoor had gezegd. Thuis merkt ze daar wat minder van. En het is ook wat je zei, je wilt op die leeftijd zoveel, en liever niet de hele dag bij je moeder thuis. Dat is natuurlijk best frustrend van volop in het studenten leven en nu eigenlijk de hele dag thuis. Zelf kan ze er op dit moment nog niet zo goed over praten terwijl ze eigenlijk altijd heel spontaan is. Ik hou je op de hoogte of ons bezoek morgen bij de klassiek homeopaat geholpen heeft.Ik hoop dat ze volgende week mee kan chatten het is toch



een soort uitlaatklep he. Heel veel liefs en tot snel doei.henniegouider Berichten: 19Geregistreerd op: 13 jan 2005 02:01Woonplaats: Grave


door ellen1988 » 25 jan 2005 18:20

hallo Hennie,Het is inderdaat erg fijn om er over tepraten. Dit Forum heeft me ook geholpen om dingen te verwerken door er met lotgenoten erover te praten. Het zal voor haar ook erg prettig zijn om erover te kunnen pratenEen verjaardag is meestal erg druk door dat veel mensen met elkaar praten en daardoor er veel geluid ontstaat waardoor je sneller hoofdpijn krijgt en moe word. Ik kon in het begin nooit zolang bij iemand thuis zijn was na een half uurtjeellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug


door ellen1988 » 04 feb 2005 12:19

Hallo Hennie,

Hoe gaat het nu met uwe dochter??Ik hoop dat het goed gaat en dat ze geen terug slag heeft gehad. Heeft de homeopaat geholpen?? Ik hoop van wel <img border="0" title="" alt="[Smile]" src="smile.gif" />




hey ellenik ben nu 18 en heb meningits gehad als baby.

veel dingen op de site van klagten kan ik terug vinden in me zelf.zou je me kunnen vertelen waneer het jou ove komen is en hoe het nu met je gaat.ik hoop dat je vooruitgang boekt.gr. kitty den haag <img border="0" title="" alt="[Confused]" src="confused.gif" />kitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag


door ellen1988 » 26 feb 2005 16:40

hooi Kitty

je kunt mijn belevennis hier onder vinden en hoe het nu met me gaat.

groetjes Ellenellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug



hey ellenik heb ook me spotrt op moeten geven ik heb het lang vol gehouden 15 jaar maar nu ik ouder word worden de klachtenw eer erger omdat ik het al baby heb gehad gaan er nu pas dingen op spellen.ik heb 1 jaar langer over me school gedaan.en dan een prktijk school goed leren kan ik niet .paardrijden was me lust en me leven.maar het wert steeds moelijker ik krijg bloedneusen onderhet rijden viel in slaap op weg naar huis en was dan ook een week goed kapot nu gana me botten ook vaag doen ze weten nog niet wat het is maar het kan een kwaal zijn van de meningtis ik heb c gehad dodelijk.ik vind het moelijk over dit soord dingen te praten maar ik wens jou heel veel stektuh ik lee er mee leven en ben er mee opgegrooit voor jou is je leven weg gevallen en moet je opnieuw

beginen en das moelijk.veel sterktuh meisjuh dikke knuf kittykitty Berichten: 13Geregistreerd op: 24 feb 2005 02:01Woonplaats: den haag


door ellen1988 » 06 maart 2005 20:57

heey Kitty

sorry voor de late reactie maar ik was een week op wintersport. en gelukking ging alles goed. we hadden namelijk verwacht dat ik erg moe zou zijn naar 1dagje skieen maar gelukkig was dit niet het geval ik heb namelijk wel 5dagen kunnen skieen zonder dat ik erg veel last van had.

ik vond het in het begin ook niet zo makkelijk om er over te praten, maar toen ik merkte dat het echt een opluchting kan zijn om er met andere mensen over te praten ben ik er steeds makkelijker over gaan praten

ik heb het paardrijden ook moeten op geven ik heb al heel lang niet meer gereden. een half jaar na mijn meningitis ging ik soms nog wel eens een uurtje paardrijde maar door dat school steeds meer energie ging kosten moest ik heb op geven. ik ga het binnen kort wel weer proberen.ik weet hoe erg het is als je niet meer kunt paardrijden ik reed 10jaar paard en dan moet je der opeens mee stoppen omdat je lijf het niet meer aan kan.

weten ze al hoe het komt dat je er nu erg last van hebt? of zijn ze het allemaal nog aan het onderzoeken? ik hoop dat ze een oplossing voor je kunnen vinden! ik wens je heel veel sterkte

groetjes en liefs Ellenellen1988 Berichten: 117Geregistreerd op: 02 jun 2004 01:01Woonplaats: sint maartensbrug

Omhoog



meningitis volwassenendoor henniegouider » 18 feb 2005 17:44

Hallo Ellen, Judith en vele andere. Helaas kon ik 14 dagen niet on line want de pc was stuk. Dus nu snel even alle berichtjes lezen. Hedia is gisteren op contrle geweest bij de neuroloog, ze moest van 100 terug tellen, telkens 7 er af. Dat vond ze erg moeilijk. Ook vertelde ze dat ze zich niet kan concentreren, snel moe is en geheugenverlies heeft. Hopenlijk komt dat allemaal in de toekomst weer terug. Ze is wel gaan werken, aardbeien plukken daar hoeft ze niet bij te denken en geeft toch wat afleiding. En proberen we zo op deze manier alles weer een plaatsje te geven. Ook heeft ze van de universiteit een extra studiejaar gekregen. Dat geeft wat meer rust. Al met al blijven we positief denken. Veel liefs en sterkte allemaal. Doei.henniegouider Berichten: 19Geregistreerd op: 13 jan 2005 02:01Woonplaats: Grave

Omhoogmeningitis volwassenen

door ellen1988 » 20 feb 2005 16:56

heey Hennie,Alle rest verschijnselen van Hedia had ik ook. Ik heb nu geen last meer van geheugenverlies. mijn concentratie vermogen is nog steeds niet helemaal zo als eerst maar gelukkig wel beterder geworden. Fijn dat ze een extra studie jaar heeft gekregen. ze zal hier door denk minder gestrest zijn. Ik heb ook een extra examen jaar gekregen en daardoor ben ik veel minder snel moe.


Omhoog




Menigokok type C, gepaard met sepsisdoor Lynn » 03 jan 2005 01:42

Hallo iedereen,

Ik ben Lynn en ben 22 jaar. Toen ik 19 was, heb ik hersenvliesontsteking gehad. Ik wist niet goed wat er gebeurde. Was doodziek. Mijn mama had direct in de mot wat er aan de hand was. Had hoge koorts die niet wou zakken, nekpijn, hoofdpijn, en kon geen licht verdragen,... De huisarts is toen geweest. Die heeft me dan doorverwezen naar de kliniek. Een ziekenwagen is me dan komen halen. Daar aangekomen, zijn er verschillende onderzoeken geweest. De dokter heeft dan een ruggemergpunctie genomen, en die was goed. Diagnose was: BUIKGRIEP. Het enigste dat ik nog weet is dat ik om den duur niets meer kon bewegen en dat ik doodziek was. Tegen de avond hebben ze me dan naar intensieve gevoerd en ben ik in coma geraakt. Iedereen was doodongerust. De volgende dag ben ik dan naar UZ gent gevoerd. Dat is mijn redding geweest. Heb 3 weken in coma gelegen. De 2de week hadden ze me opgegeven. Maar uiteindelijk ben ik eruit gekomen. De weken en maanden daarna waren de zwartste uit mijn leven. De hersenvliesontsteking heeft mij littekens gegeven voor de rest van mijn leven. Uiterlijk zijn men linkerarm en beide benen volledig getekend. In beide benen ben ik spieren verloren waardoor ik nu met 2 beugels loop. Dit alles heb ik dus te danken aan een arts die niet gezien had wat ik had. Te weten dat ik tegen de middag al vol stond met plekken. Een grote medische fout. Nu werk ik als bediende en woon ik samen met men vriend. Ben doodgelukkig, ook al heeft men ziekte me getekend.

Groetjes lynnLynn Berichten: 1Geregistreerd op: 30 dec 2004 02:01Woonplaats: Oost-Vlaanderen

OmhoogMenigokok type C, gepaard met sepsis

door klavervrouw » 19 jan 2005 12:07

Hallo LynnGoed dat je er geestelijk zo sterk uit bent gekomen..Best moeilijk lijkt me..omdat je elke dag weer geconfronteerd wordt met de



littekens..Ik ben pas veel later tot het besef gekomen dat ik eigenlijk nog niks verwerkt had..(heb zelf geen menigitis gehad maar mijn zoon..)Ben dan nu ook hard bezig de "schade" in te halen..Ik schrijf me een breuk op deze pagina..maar ik vind het geweldig..en je steekt er elke keer weer iets van op..Leuk om te horen dat je "doodgelukkig" bent..Volhouden zou ik zeggen..!!groetjes Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



'Hallo Judith, goeiemorgen, bedankt voor je lieve reactie's. Hebben we allemaal wel nodig he. Hedia is 3 weken geleden ontslagen uit het Radboudzkh te Nijmegen. Helaas heeft ze wel restverschijnselen zoals slapeloosheid, concentratiestoornis en geheugenverlies. Hopenlijk komt dat allemaal weer goed. Ik vind het alleen zo jammer nu dat iedereen geblunderd heeft er geen enkele vorm van excuses is. Niet van de huisarts- die heb ikzelfs nog niet gezien (woont hier net om de hoek) neuroloog die haar naar huis heeft gestuurd heb ik ook niet meer gezien. Een andere neuroloog nam het over en legde uit hoe moeilijk het is om een meningitis vast te stellen. ja ja. En daar moet je het dan mee doen. Maar ik vind dat een patient serieus genomen moet worden, Hopenlijk vind je me geen zeurpiet, maar je voelt zoveel boosheid. Volgende keer stuur ik een vrolijker brieje, het zijn de frustraties. Groetjes Hennie.henniegouider Berichten: 19Geregistreerd op: 13 jan 2005 02:01Woonplaats: Grave



Geeft niks HennieAlle frustraties en woede moeten er nu 1 keer uit...is alleen maar goed..



Ook ik heb dit gehad naar de artsen toe..Maar nu ik erop terug kijk besef ik ook dat menigitis niet altijd een duidelijk verloop heeft...dat het heel vaak begint met iets wat lijkt op griep o.i.d. Het is ook voor artsen soms een raadsel wat er gebeurt...en omdat het verloop heel snel kan gaan , het ziektebeeld bij iedereen anders verloopt... en omdat de dokters er nu 1 keer niet de hele tijd naast zitten..blijft het heel vaak bij een "niet goed" gevoel van de naasten....Dat dokters hier meer allert op zouden moeten worden...dat ben ik totaal met je eens..( wordt nog steeds onderschat..)Maar nogmaals....alle woede frustraties en andere gevoelens moeten er gewoon uit...dan is de arts natuurlijk ook wel een heel goed mikpunt..(hij/zij is dokter en had het moeten zien...meningitis is helaas niet altijd erg duidelijk...dat blijft toch HET grootste probleem..)Dat er ook door artsen wel degelijk fouten gemaakt worden dat sluit ik niet uit...maar over het algemeen is de bedoeling goed..Zo heb ik het voor mezelf een beetje genormaliseerd...hoop ook dat jij die rust straks zult vinden...Sterkte en groetjes van Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



ps jeIk heb een gesprek aangevraagd bij mijn huisarts..twee jaar na dato..Daar heb ik alle frustraties eruit gegooid..alle woede laten zien wie ik nog steeds in me had..Ze had alle tijd voor mij..en het heeft mij ontzettend opgelucht..Zij bleef er bij dat ze dit niet had kunnen voorkomen..had kunnen zien...Inderdaad omdat het bij mijn zoon ook begon met griep die erger werd...Doordat hij die nacht ook aan het ijlen was geweest...en je ook niet weet wat voor spierpijn je hiervan over kunt houden...Het was gewoon een heel onduidelijk beeld..Als huisarts moet je dan ook maar de puzzelstukjes op de juiste plaats weten te leggen...als er dan een andere ziekte doorheen loopt..krijgt ook zij een vertekend beeld...Dat is dus eigenlijk wat er is gebeurt..


Dat ze ons op een gegeven moment toch naar het ziekenhuis stuurde was omdat ze zag dat wij het niet vertrouwde...ze zei dat als het om haar eigen mening had gegaan..dan had ze ons niet doorgestuurd..( ze heeft toch wel wat gedaan met ons "niet goed gevoel" dus...)Als je dan later hoort op het ziekenhuis dat we geen half uurtje later hadden moeten komen........dan gaan je toch de stekels overeind staan....Maar zo is het verloop van deze rotziekte nu 1 keer...Het blijft een onberekenbare ziekte..gr. Judith

[ 21 Januari 2005, 13:22: Bericht aangepast door: judith1999 ]klavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser

Omhoog


restverschijnselen bij peutersdoor wilma » 09 jan 2005 14:06

Dit topic is verplaatst naar "meningitis/sepsis bij kinderen/jongeren"

Met vriendelijke groet,Wilma Witkampadministrator

[ 10 Januari 2005, 14:30: Bericht aangepast door: wilma ]wilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland

Omhoogrestverschijnselen bij peuters


Hallo Wilma

Het is mij een beetje onduidelijk..er wordt een wachtwoord gevraagd bij meningitis/sepsis bij kinderen/jongeren..Weet niet precies hoe dit werkt...mijn wachtwoord doet het niet...klavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser


door N van Gerwen » 09 jan 2005 15:12

Hoi Wilma,Ik heb hetzelfde probleem als Judith.Heb ik een nieuw wachtwoord nodig?

Groetjes NinetteN van Gerwen Berichten: 46Geregistreerd op: 21 dec 2004 02:01Woonplaats: W


door wilma » 10 jan 2005 15:32

Hoi Judit en Ninette,

Het probleem zou opgelost moeten zijn. Er is wel een ander probleem, toen ik bezig was, is mijn computer gecrasht waardoor jullie draad verdwenen is.Excuses hiervoor. Ik hoop dat het jullie er niet van weerhoudt met de discussie verder te gaan (misschien met een hele korte samenvatting van de verdwenen draad?).

Groeten,Wilma Administrator

[ 10 Januari 2005, 14:33: Bericht aangepast door: wilma ]wilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland



Hallo WilmaIk denk dat het nog niet helemaal goed is..Ik krijg in beeld dat de pagina niet gevonden kan worden...Hoop dat je nog iets kunt doen om dit te herstellenSucces..Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



Judith, dat klopt. Er zat nog maar 1 (test) discussie in, die is alleen te openen door op de titel achter rechts naast het forum te klikken.Ik heb een tweede test aangemaakt, nu kun je via de naam van het forum ook erin en krijg je een overzicht van discussies (2 testen). Van daaruit kun je een nieuwe discussie starten.

Sorry voor het ongemak.

Groeten, Wilmawilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland



Hoi WilmaAlles werkt weer..gr Judith

Ik was iets te vroeg met juichen..




Er wordt een specifiek wachtwoord gevraagd ....??Kan er dus nog niet bij...

[ 11 Januari 2005, 14:39: Bericht aangepast door: judith1999 ]klavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



Maar nu wel weer. Er was iets cruciaals niet gesaved blijkbaar.Groeten, Wilmawilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland



Wilma..het werkt nog niet..nu zijn de twee testberichtjes die je had geschreven niet eens meer in beeld..gr Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser



Nu dan?(Er staan geen discussies meer in, maar ze kunnen wel gestart worden. Ik kon het tenminste wel via een reguliere inlognaam zoals alle deelnemers hebben).

[ 13 Januari 2005, 13:26: Bericht aangepast door: wilma ]

wilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland



Alles werkt weer zoals het moet werken..Bedanktklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser

Omhoog


meninggokok bacterie type Bdoor terra51 » 22 okt 2004 12:26

wie kan mijn meer schrijven over dit onderwerp bij volwassen 51 jaar vrouw hersenvleisontsteking maag en of slokdarm bloeding kleinen lichtbruinen vlekjes.wat is het protecol bij opnamen? teropservatie opnamen. in de nacht bloed overgeven [veel] na kontrole door div artsen naar de ic en dan begind het zoeken pas echt en dan zijn we 46 uur verder 53 uur later vernemen we het boven genoemde onderwerp en gaan heel langzaam door het dal. ze leeft nog en wat nuuuuuuuuuuuuu ?????????terra51 Berichten: 1Geregistreerd op: 19 okt 2004 01:01Woonplaats: vught

Omhoogmeninggokok bacterie type B

door klavervrouw » 16 dec 2004 16:20

Hallo J. BlomIk vind het jammer dat je nog geen reacties hebt gekregen..Maar ik denk ook dat hier twee of meer ziektebeelden door elkaar lopen..De kans dat iemand anders dit op dezelfde manier meemaakt wordt daarmee heel klein..Misschien dat je kunt proberen de vraag anders te stellen..Bepaalde dingen zullen wel




herkenbaar zijn en andere weer niet..Ik hoop dat het met die 51-jarige vrouw inmiddels iets beter gaat..Sterkte en groetjes van Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser

Omhoog


Moeder overledendoor Bion » 05 nov 2004 16:42

Omdat ik niet alle mailadressen meer heb maar er hier meerdere mensen op de hoogte waren van de ziekte van mijn moeder, wil ik deze topic even plaatsen.Mijn moeder is afgelopen zaterdag overleden aan de gevolgen van haar ziekte. Door de hersenvliesontsteking heeft ze (onder andere) epilepsie gekregen en ze heeft nu 3 weken geleden een enorm zwaar insult gehad . Ze heeft toen sondevoeding in haar longen gekregen. Ze liep longontsteking op en heeft dat helaas niet kunnen overwinnen.Het eigenlijke verhaal is veel langer dan dit maar het einde is er niet anders van....ze is er niet meer.Ze is 58 jaar geworden. We hebben haar gistermiddag begraven. We zullen haar vreselijk missen....maar dat deden we eigenlijk al 13 maanden...Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

OmhoogMoeder overleden

door Raquel » 05 nov 2004 19:57

Hallo Bion,

Ik wil jou en je familie heel veel sterkte wensen met het verlies van je moeder.

RaquelRaquel



Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


door Joyce en Lotte » 05 nov 2004 21:31

Bion, ik herinner me je vreselijke verhaal nog heel erg goed. Wat een trieste afloop... heel veel sterkte voor jou en je dierbaren...

JoyceJoyce en Lotte Berichten: 233Geregistreerd op: 14 maart 2003 02:01Woonplaats: Den Bosch


door Gerry » 05 nov 2004 23:06

Dag Bion,Wat erg dat dit zo moet eindigen. Ik wens jou en je familie heel veel Sterkte.GerryGerry Berichten: 159Geregistreerd op: 21 jan 2003 02:01Woonplaats: Schijndel


door Cor Langenkamp » 09 nov 2004 10:52

Hi Bion ik wens jouw en je familie sterkte toe de toekomende tijd met het verlies van je zo jong overleden moeder.

Cor langenkamp.Cor Langenkamp Berichten: 61Geregistreerd op: 11 jun 2003 01:01Woonplaats: Maastricht


door Bion » 10 nov 2004 01:22

dankjulliewel. Het is heel raar dat ze er niet meer is nu, we hebben 13 maanden lang gevochten tegen haar ziekte en nu...is





er in een keer niets meer.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door carin » 14 nov 2004 10:26

Hallo Bion,

Ook ik heb je verhaal gevolgd en wil jou en je familie hierbij heel veel sterkte wensen met dit grote verlies.

Carincarin Berichten: 135Geregistreerd op: 12 feb 2003 02:01Woonplaats: alphen (NBR)


CT-Onderzoekdoor Jac » 29 sep 2004 19:41

Hallo AllemaalIk zou wel willen weten of er met een CT-Scanvan het hoofd,er gezien kan worden of er een virale meningitis is, of geweest is ,heeft er iemand ervaring mee.Groeten KoosJac Berichten: 5Geregistreerd op: 13 sep 2004 01:01Woonplaats: Vlaardingen

OmhoogCT-Onderzoek

door Jac » 30 sep 2004 17:37

Bedankt Caroline, voor je antwoord, maar ik zit nogal in de problemen met de artsen,omdat ik zelf denk dat ik een virale meningitis heb,of gehad heb,maar de huisarts gelooft me niet, en de neuroloog waar ik gisteren geweest ben en gevraagd heb of ik meningitis hebt zegt ook van (waarschijnlijk) niet, nu moet ik een CT Scan maken dus




dat heeft dan niet zo veel zin denk ik.Groetjes Koos.Jac Berichten: 5Geregistreerd op: 13 sep 2004 01:01Woonplaats: Vlaardingen

OmhoogCT-Onderzoek

door Raquel » 30 sep 2004 19:38

Hallo Koos,

Net je berichtje gelezen. Bij mij werd meningitis vastgesteld door middel van een ruggeprik. Mede door deze ruggeprik werd vastgesteld of het een bacteriele of virale meningitis was. Er is toen ook wel een CT-scan gemaakt, maar dat was om andere oorzaken van de hoofdpijn en andere symptomen uit te sluiten. Ook uit het bloedonderzoek kwam meningitis naar voren. Ik weet niet of ze naderhand, een poos na de ziekte dus, nog kunnen vaststellen of je wel of geen meningitis hebt gehad.

Welke klachten had je allemaal?

Mijn klachten waren: extreme hoofdpijn, geen licht en geluid kunnen verdragen, duizelig- en misselijkheid, stijve bovenrug en nek, kon haast niet meer lopen, evenwichtsstoornissen.

Ben benieuwd of je toch een antwoord op je vraag kunt krijgen. Succes ermee!

Groetjes van Raquel

[ 30 September 2004, 19:45: Bericht aangepast door: Raquel ]Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere

OmhoogCT-Onderzoek

door carolina » 01 okt 2004 00:16

Hoi Koos,Ik ben natuurlijk geen dokter,maar ik weet wel dat bij

mij indertijd een CT-scan gemaakt is, maar daar was mijn (bact.)meningitis niet op te zien...Volgens mij moeten ze eerst een ruggeprik doen om dat vast te kunnen stellen, maar waarom stel je deze vraag niet aan je dokter?Succes,groetjes Carolinecarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort

OmhoogCT-Onderzoek

door Jac » 01 okt 2004 20:15

Hallo Raquel.Ik loop al twee maanden thuis en kom geen stap verder.Ben al bij een ineternist geweest,maar ik had toen nog niet zelf het vermoeden van een meningitis.Ik had opgeschreven wat ik zo al mankeerde en dat vond ik zelf ook allemaal wel een beetje raar, en al die bloed onderzoeken leverde ook niets op, Daar ik veel in het buiten land heb gezeten, had ik toen geen idee waar ik naar moest zoeken, dus de internist wist het ook niet erg wat hij er mee aan moest,(ze zijn af en toe alleen maar geinteresseert in hoe veel je drinkt geloof ik, want dat vragen ze allemaal).en toen had ik had van deze site ook nog geen weet. Talloze keren bij de huisarts geweest die gelooft me ook niet erg heb ik het idee, en geeft me kalmerings tabletjes(oxazepam),waar ik niet op zat te wachten, alleen slaap ik er goed van.Ik heb nog steeds vreselijk veel hoofdpijn, en pijn in mijn nek, ook pijn op het vlak van mijn rug, ben erg vaak misselijk,en heb soms problemen met lopen, heb last van geluid en jeuk in mijn oren,het lijkt wel of het s"avonds allemaal erger wordt.Ik heb nog een bloed onderzoek lopen bij de huis arts op antistoffen,en pfeiffer geloof ik.of zoiets.Wordt er allemaal niet vrolijker van,vanwege de hoofd pijn heb ik hele maal nergens geen zin in,Wat voor bloed onderzoek heb je gehad waar dit in zichtbaar was? en heb je er medicijnen bij gebruikt,ik neem nu alleen af en toe een panadol in, enig idee hoelang zoiets kan duren.of hoe lang het bij jou geduurd heeft,ik weet dat je ook geen dokter ben maar je hebt er ervaring mee,ik vind het zelf zo raar dat het zo lang duurt.Jac Berichten: 5Geregistreerd op: 13 sep 2004 01:01Woonplaats: Vlaardingen


OmhoogCT-Onderzoek

door Raquel » 02 okt 2004 13:16

Hallo Koos,

Ik weet niet precies meer wat voor een bloedonderzoek het was helaas. Ze hebben die nacht zoveel buisjes afgenomen. Maar de ruggeprik had de doorslag gegeven, daar konden ze duidelijk uit opmaken dat ik virale meningitis had. Heb er geen medicijnen zoals antibiotica voor gekregen, dat doen ze volgens mij alleen bij een bacteriele meningitis. Kreeg tegen de hoofdpijn alleen Ibuprofen 600.

Ik ben nu alweer drie maanden thuis. Het gaat de laatste paar weken eindelijk weer de goeie kant op voor mijn gevoel. Hoofdpijn wordt steeds minder. De eerste weken heb ik alleen maar op bed kunnen liggen, kwam er alleen uit om naar de wc te gaan. Kon geen daglicht verdragen, moeilijk lopen....

Nu voel ik me dus redelijk goed.

Ik hoop dat je bezoek aan de internist je een antwoord kan geven. Ben benieuwd naar de uitslag van je bloedonderzoek.

Succes


OmhoogCT-Onderzoek

door ankieheus » 07 okt 2004 19:28

hoi kooseen vriendin van mijn zus had deze klachten ookzij heeft inderdaad een ct scan gekregen en het bleek dat zij litteken weefsel had afkomstig van de virale vorm van meningitishoop voor jou dat er wat uit komt dan weet je tenminste ietsgroetjes en sterkte Ankieankieheus



Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda

OmhoogCT-Onderzoek

door Jac » 11 okt 2004 13:10

Hallo Allemaal.Hier heb ik de laatste ontwikkelingen,ik heb een CT scan gemaakt verleden week en gevraagd of een hersenvlies onsteking zicht baar is op een CT scan, En ze zeiden van niet,dus wordt ik daar niet veel wijzer van geloof ik,en moet ik pas in begin december terug naar de neuroloog, en hoor ik het verder of ze wat gezien hebben.Verder ben ik bij mijn huis arts geweest voor de bloed onderzoeken op (Antistoffen tegen EBV.en Borrlia burgdorferi) die gedaan zijn,En die uitslagen waren goed.ook heb ik het er weer met de huis arts over gehad, dat ik nog steeds denk dat ik een virale hersenvlies ontsteking heb,maar hij geloofd dat niet, En denkt waarschijnlijk dat het niet goed zit tussen mijn oren, heb ik het idee.Ik heb nog steeds veel last van hoofdpijn en pijn in mijn nek vooral snacht's.verder heb ik nog veel last van mijn voeten die behoorlijk pijn doen op de hielen, en soms dikker zijn op de wreef.en heb ik nog problemen met goed lopen.Het is allemaal wel iets minder heb ik het gevoel, maar het is me allemaal onbevredigend dat ik een hoop problemen heb en er niet de oorzaak van bevestigd kan krijgen.

[ 11 Oktober 2004, 13:12: Bericht aangepast door: Koos.l ]Jac Berichten: 5Geregistreerd op: 13 sep 2004 01:01Woonplaats: Vlaardingen

OmhoogCT-Onderzoek

door Raquel » 11 okt 2004 13:24

Hoi Koos,

Wat een ellende allemaal zeg. Kan me goed voorstellen dat je de antwoorden van de artsen onbevredigend vindt. De artsen

zeggen dat het geen meningitis is. Hebben ze al wel aangegeven wat ze evt. wel denken dat het is dan? <img border="0" title="" alt="[Confused]" src="confused.gif" />

Heb je al een second opinion gevraagd, lijkt me in jouw situatie verstandig. Zeker aangezien de klachten aanhouden. Wellicht is het iets anders dat ze 'over het hoofd zien'? Ik zou niet wachten tot december. Maar goed, ik besef heel goed dat je af en toe zo machteloos staat tegenover de gevestigde orde. Ik zou me niet met een kluitje in het riet weg laten sturen maar me in ze vastbijten als een pitbull <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="mad.gif" />

Het lijkt me zo erg als je geen antwoord op al je vragen krijgt. Ik kan je helaas niet helpen maar in ieder geval wel een hart onder de riem steken.

Heel veel beterschap

Groetjes Raquel

[ 11 Oktober 2004, 13:24: Bericht aangepast door: Raquel ]Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere

Omhoog


Even voorstellen & mijn verhaaldoor EstherG » 27 sep 2004 14:38

Laat ik beginnen met te typen dat ik ongelooflijk blij ben dit forum/deze site te hebben gevonden. Ik heb nog lang niet alles gelezen maar ik herken erg veel...

Over mezelf valt niet zoveel te vertellen. Ik ben 39, woon in Gouda met partner, kind (2,5 jaar), 3 katten, 9 volwassen guppies en 12 baby-guppies <img border="0" title="" alt="[Big Grin]" src="biggrin.gif" /> Mijn vak is communicatieadviseur.

Na het leek een onschuldige verkoudheid werd ik zieker en zieker. Misselijk, migraine, oorpijn, koorts en enorm duizelig. Kon niet meer praten, ogen niet focussen, niet helder denken, niets... kon alleen maar slapen. Op een gegeven moment merkte ik dat ik mijn hoofd niet meer kon draaien/bewegen en toen heb ik de dokter maar eens gebeld. Dat was een weekendarts en die constateerde dat ik een onsteking aan mijn evenwichtsorgaan had en dat ik daardoor zo verkrampt was dat het op mijn spieren in mijn nek was geslagen. Kreeg een aantal medicijnen mee (met name voor de onsteking) en werd weer naar huis gestuurd. De dag daarop belde mijn eigen huisarts. Ze belt nooit dus ik was nogal verbaast. Ze vertelde dat de weekendarts later heeft zitten twijfelen en aan een hersenvliesontsteking dacht. Ze vroeg me of ik me 'maf' voelde. <img border="0" title="" alt="[Roll Eyes]" src="rolleyes.gif" /> Behoorlijk dus. Kon zowat niet uit mijn woorden komen, vergat woorden en leek te praten met een dubbele tong. Ik moest in de gaten houden of dat niet erger werd want dan moest ik direct komen. En ik ben mijn bed weer ingekropen. Daar heb ik denk ik totaal een week of 3 in gebivakeerd. Daarna volgde een traject (zonder hulp of medicijnen) van heel voorzichtig aan een stukje lopen om vervolgens doodmoe weer op de bank te ploffen. Maar elke dag een stukje verder, elke dag iets minder moe.

Ik ging er dus vanuit dat alle klachten die ik had en weet aan de gevolgen van mijn ziekte, op den duur wel zouden overgaan. Ik ben eind februari dit jaar ziek geworden en nu - eind september - voel ik me nog steeds een wrak. Natuurlijk is het veel beter dan in het begin maar ik kan niet meer werken dan 20 uur, dan ben ik uitgeput. Ik heb zeer grote moeite mij te concentreren, dat kost me heel erg veel energie. Ik moet vaak zoeken naar woorden, de simpelste woorden weet ik niet. Vergeet veel. Er is gehoorverlies opgetreden waardoor ik in een ruime vol mensen of temidden van geluid, de individuele geluiden niet meer kan filteren en alles in een grote stroom op me afkomt. Zeer vermoeiend en soms doet het ook gewoon pijn aan mijn oren. Ik heb een voortdurende ruis in mijn oren (dat geluid als je naar een concert bent geweest), voel me continu licht in mijn hoofd en heb regelmatig hoofdpijn. Ben overgevoelig voor licht en geluid, en heb moeite mijn ogen te focussen.

Achteraf had ik geen genoegen moeten nemen met de conclusie

van de weekendarts.Achteraf had ik tegen mijn eigen huisarts moeten zeggen dat ze mijn gezondheid maar zelf moest komen beoordelen en dus langskomen.Achteraf blijkt dus dat ik niet de juiste medicijnen heb gehad.Achteraf valt dus niet meer te bepalen of ik nou wel of niet hersenvliesonsteking heb gehad.

Ik ben nu in het stadium gekomen dat ik voor mijn gevoel van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Immers, als iets niet aantoonbaar is, wordt er al snel gezegd dat het tussen de oren zit. Ik denk dat de psyche zeker invloed heeft op lichamelijke aspecten en ook andersom. Maar om al deze klachten te koppelen aan depressiviteit oid, dat gaat me te ver. Dus heb ik na een bezoek aan de KNO-arts, nu een bezoek aan een neuroloog op de planning staan. Ben benieuwd of hij me verder kan helpen. Hebben jullie nog tips waar ik naar moet laten kijken? Herkennen jullie dingen zoals ik heb beschreven? Is het blijvend? Ben erg benieuwd want zo ondertussen ben ik dit alles goed zat.

EstherEstherG Berichten: 1Geregistreerd op: 24 sep 2004 01:01Woonplaats: gouda

OmhoogEven voorstellen & mijn verhaal

door Joyce en Lotte » 28 sep 2004 14:28

Hoi Esther,

Wat een verhaal zeg. En wat gek eigenlijk, dat je zelfs met zulke klachten nooit een "echte" arts gezien hebt, of liever, dat er nooit een arts is komen kijken.Ik neem aan dat je zelf nu denkt dat het een (virale) hersenvliesontsteking is geweest? Ik weet niet of het van belang is daar nog zekerheid over te krijgen: feit blijft dat je met deze klachten rondloopt. En ja, als dat restverschijnselen zijn van de meningitis, dan lijken ze me wel blijvend, en ik weet eigenlijk niet of daar wat aan te doen is. Laat je in elk geval deze keer zeker niet afschepen door een arts, schrijf van tevoren op wat je wilt weten en neem desnoods het gesprek op. Vertel hem ook zeker wat je eigen vermoeden is.


Joyce [ook tekstschrijver en mama van een 2,5-jarige :-) ]Joyce en Lotte Berichten: 233Geregistreerd op: 14 maart 2003 02:01Woonplaats: Den Bosch

OmhoogEven voorstellen & mijn verhaal

door Raquel » 29 sep 2004 07:28

Hai Esther,

Jeetje, wat vervelend allemaal zeg. Lees je verhaal met enige verbazing. Dat de arts niet voor de zekerheid je heeft laten onderzoeken op meningitis vind ik erg 'vreemd'. Zoals ik het lees, had je exact dezelfde symptomen als ik. Bij mij vermoedde de dienstdoende huisarts meteen meningitis en stuurde mij met spoed door naar het ziekenhuis. Mocht je al meningitis hebben gehad dan lijkt het er volgens mij op, dat het de virale vorm was. Ben natuurlijk geen arts, maar bij een bacterie zijn de gevolgen ernstig.

Zelf begon het bij mij met het gevoel dat ik grieperig werd. Je kent het wel, pijn in je lichaam, je spieren. Kreeg ook steeds meer last van hoofdpijn en een wel erg raar gevoel in mijn bovenrug en nek. Dacht er zelf nog niet eens aan dat het wel eens meningitis zou kunnen zijn. Weet het aan oververmoeidheid en hard werken. Ik kwam die dag uit de nachtdienst, meteen naar bed, en dacht dit gaat wel over met wat slaap. Niet dus, de rest van het verhaal heb je waarschijnlijk al gelezen. Ben nu sinds 2 weken wel weer aan de beterende hand voor mijn gevoel. Hoofdpijn heb ik nog af en toe maar dan is het te verdragen. Heb nog enorm lang last gehad van concentratie- en evenwichtsstoornissen. Dat gaat zo langzamerhand weer beter. Wel heb ik nog last van oorsuizen en een 'doof' gevoel in mijn oren, erg lastig. Het gevoel dat je hebt na een concert....

Ben lang extreem moe geweest, kon bijna niet op mijn benen staan. Heb zelfs een tijdje een rolstoel thuis gehad, om met dat mooie weer dat we hadden toch nog naar buiten te kunnen. Licht en geluid kon ik niet velen. Drukte vermeed ik ook, werd er gillend gek van. Geheugen was als een zeef. Ook had ik enorm last van stemmingswisselingen, van extreem vrolijk tot bijna


depressief tot zelfs agressief! Dit alles heb ik nu na drie maanden niet meer, dus zit er duidelijk een vooruitgang in.

Ik weet niet of er nu nog, na zo'n lange tijd, vastgesteld kan worden of het meningitis was bij jou. Het lijkt me enorm frusterend om met al die klachten rond te lopen en in het duister te tasten. Ik hoop dan ook dat je een antwoord krijgt op al je vragen.

Zoals al eerder is gezegd, schrijf alles op zodat je niets kunt vergeten. En laat je inderdaad niet afschepen. Houd je poot stijf!

Veel succes ermee.

Groetjes Raquel

[ 29 September 2004, 12:57: Bericht aangepast door: Raquel ]Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere

Omhoog


Is dit forum alleen voor vrouwen ?door Waterman » 13 aug 2004 12:46

Het spijt me, dat ik dit moet opmerken: Ik zie hier vaak dezelfde namen (op zich geen probleem natuurlijk) Waar ik me WEL aan stoor, is dat zodra er eens een manspersoon een reactie plaatst dit over het algemeen genegeerd wordt door de dames. Persoonlijk vind ik, dat de redactie de titel "Meningitis bij volwassenen" beter kan wijzigen in "Meningitis bij volwassen vrouwen", zodat mijn persoontje zeker weet niet welkom bij die club te zijn. Redactie EN dames: Jullie weerwoord graag ! Heren nodig ik ook graag uit hun mening over bovenstaande stelling te geven.Waterman Berichten: 5Geregistreerd op: 06 nov 2003 02:01Woonplaats: Heerenveen

OmhoogIs dit forum alleen voor vrouwen ?

door Waterman » 14 aug 2004 01:15

Hi Margit, Dank voor je reply. Ik heb er echt geen probleem mee als, wie dan ook zegt/schrijft, dat ik het mis heb, zolang er maar een motivatie aan hangt. Waterman is overgens niet afgeleid van het sterrenbeeld; ben gewoon een man met een waterhoofd ;-), die verder om prive redenen liever een beetje anoniem blijft !Groetjes, WatermanWaterman Berichten: 5Geregistreerd op: 06 nov 2003 02:01Woonplaats: Heerenveen


door Cor Langenkamp » 16 aug 2004 13:54

Hallo Waterman,

Ik zal me eventjes voorstellen:Cor Langenkamp uit Maastricht vader van een overleden zoontje (1997)en lid van de redactie van de stichting.

Ik kan me enigzins voorstellen dat je als man voelt je de enige bent.Ik moet me hierbij aansluiten bij Margit dat dat niet het geval is aangezien er namen bij zijn die niet duidelijk maken met wie je te maken hebt, ook wat de reactietijd betreft kan ik me daarbij aansluiten.

Mijn eigen ervaring daarnaast is dat mannen in het "algemeen" minder naar buiten treden (lees schrijven).Dit zie ik niet alleen op dit forum maar ook b.v. in een communitie waar geschreven wordt, of tijdens een voorlichtingsavond waarbij de vragen veelal van vrouwen komen en mannen daarin meer op de achtergrond aanwezig zijn(uitzonderingen daargelaten).Of dat te maken heeft dat mannen over het algemeen minder tijd er voor nemen (b.v. door werk of wat dan ook) of wat anders is nooit echt te bepalen.

Ik vind het jammer dat je "gediscrimineerd" voelt, ik weet zeker



dat dit nooit de bedoeling kan/zal zijn van de dames die hier schrijven.Persoonlijk heb ik hier geen moeite mee en zal ongeacht wat toch reageren op wat mij raakt, komt daar respons op prima zo niet jammer dan, ik heb het dan toch van me af kunnen schrijven.

Beste Waterman ik hoop dat ik je hiermee enigzins "geholpen" hebt met deze woorden, waarbij ik wel wil opmerken dat het goed is dat je dit ter discussie gebracht hebt.Misschien dat er nu meer gereageerd wordt door de heren (herkenbaar dan).

Met vriendelijke groet Cor.

[ 16 Augustus 2004, 13:56: Bericht aangepast door: Cor Langenkamp ]Cor Langenkamp Berichten: 61Geregistreerd op: 11 jun 2003 01:01Woonplaats: Maastricht



Hallo Waterman, ik ben al even niet op het forum geweest en lees net je bericht. Ik sluit me volledig aan bij Cor en Margit. Ik begrijp je 'kritiek' maar ben het niet eens met het feit dat o.a. dit forum van naam zou moeten veranderen. Sinds juli zit ik op dit forum en heb, tot nu toe dan, geen berichten gespot van mannen. Indien ik wel een bericht zou zien en er wordt om een reactie gevraagd dan zou ik daar zeker op reageren. Zelf wist ik ook niet zeker of ik een reactie op mijn berichten zou krijgen. Gelukkig is er wel gereageerd en kon ik er wat mee. De reden waarom er niet altijd gereageerd wordt op geplaatste berichten kan diverse oorzaken hebben zoals Cor en Margit al vermeldden. Is het omdat mannen over het algemeen niet zo makkelijk over hun gevoelens kunnen/willen 'praten'? Het klinkt zo stereotype, maar ik denk dat het er zeker mee te maken zal hebben. Ik vind het een erg vervelende gedachte als iemand zich niet 'welkom' <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="mad.gif" /> zou voelen op dit forum. Voor mij is het geslacht niet bepalend of ik wel of niet zou reageren. We zijn allemaal lotgenoten toch?

Ik ben Raquel, happily married en de trotse moeder van een heerlijk ventje van bijna 3 jaar. Afgelopen juli werd er bij mij meningitis geconstateerd. Het gaat nu, naar omstandigheden, redelijk. Zo heb ik nog wel meer slechte dan goeie dagen. Maar goed, er is enige vooruitgang waar ik al erg blij mee ben. Veelal heb ik nog last van duizeligheid, extreme moeheid, concentratiestoornissen. Lopen gaat me steeds beter af, kleine afstanden lukken, als het niet meer gaat dan ga ik 'hups' de rolstoel in. Ik houd de moed erin, alhoewel me die zo af en toe in de steek laat.

Hopelijk 'heb' je wat aan dit berichtje.

Vriendelijke groet van Raquel

[ 18 Augustus 2004, 20:18: Bericht aangepast door: Raquel ]Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


Hoi jongens/meidendoor Arisgard » 13 aug 2004 21:33

Ik ben Arisgar'd, heb zelf meningitis gehad en heb nu allerlei klachten waarvoor ik het gevoel heb dat ik niet serieus genomen wordt door mijn behandelende artsen/professoren.Ik heb nu verschijnselen gevonden op het net...en dan denk ik....zou kunnen dat het gewoon gevolgen zijn van dat meningitisgebeuren toen ik 2 jaar wasArisgard Berichten: 4Geregistreerd op: 13 aug 2004 01:01Woonplaats: Zutphen

OmhoogHoi jongens/meiden

door Arisgard » 13 aug 2004 21:37

Weten jullie misschien mensen die tegen de zelfde dingen aanlopen?Arisgard

Berichten: 4Geregistreerd op: 13 aug 2004 01:01Woonplaats: Zutphen



Hallo Arisgard, Helaas geef je niet erg veel bruikbare info betreffende de zaken waarom je niet wordt begrepen. Ook vermeldt je b.v. niet in welke leeftijdsgroep je thuis hoort. Is er n.a.v. de genoemde meningitis eerder of later nog een mri gemaakt ? Zo ja, was er op die mri nog iets afwijkends te zien ? (Zelf heb ik na meningitis op een leeftijd van 3 maanden na 50 jaar pas te horen gekregen, (ja, ook na een mri), dat ik nph heb (nph=normal pressure hydrocephaly), wat ook garant heeft gestaan voor veel onbegrip in het verleden over mijn gedrag en klachten) Wil je dus een zinvol antwoord van de lezers hier, zul je echt wat meer informatie moeten geven) M.v.g. Waterman.Waterman Berichten: 5Geregistreerd op: 06 nov 2003 02:01Woonplaats: Heerenveen


door Arisgard » 14 aug 2004 08:31

Nou Waterman de klachten waarmee ik naar verschillende artsen geweest ben zijn, concentratieverlies/migraine/agressie/depressie/omslaan in mijn humeur/onbegrijpelijk suicidaal.

Op dit moment ben ik maagpatiArisgard Berichten: 4Geregistreerd op: 13 aug 2004 01:01Woonplaats: Zutphen



Hi Arisgard, Ik ben GEEN arts, maar het lijkt me, dat de maag/darm problemen niet voortkomen uit de meningitis. Concentratievrlies, agressie en bepaalde soorten hoofdpijn, alsmede de humeurproblemen KUNNEN een restverschijnsel zijn.




Bij mijn weten depressie weer niet; echter KAM die depressiviteit een mens suicidaal maken. Migraine is een hoofdpijnvorm, waar meestal een psychische achtergrond aan ten grondslag ligt. Alle spanningen metelkaar zouden mogelijk weer de maag/darm problematiek kunnen verklaren. Nogmaals: Ik ben GEEN arts en aan mijn schrijven kan en/of mag zeker geen (valse) hoop worden geput. Ik spreek gedeeltelijk alleen maar uit eigen ervaringen. Ik wens je er heel veel sterkte mee. M.v.g. WatermanWaterman Berichten: 5Geregistreerd op: 06 nov 2003 02:01Woonplaats: Heerenveen

Omhoog


hersteldoor elsvm » 04 jul 2004 10:48

Hallo,

Mijn naam is Els. IK heb drie kinderen van 6,4,2 jaar. Op moederdag dit jaar (9 mei) heb ik een hersenvliesonsteking gehad vanuit een oorontsteking.Ik heb erg behoefte aan positieve verhalen over het herstel. Ik voel me erg onrustig en slaap slecht.Hierdoor ben ik moe. Ik voel me ook erg somber.Wie heeft er tips voor mij om mijn herstel te bevorderen. Ook alternatieve geneeswijzen.Ook heb ik last van oorsuizen en een soort dicht gevoel in mijn oren, wie heeft hier ervaring meeen weet of dit over gaat.Ik wil graag mailen met iemand die in dezelfde situatie zit.

Groet, Elselsvm Berichten: 1Geregistreerd op: 04 jul 2004 01:01Woonplaats: amersfoort

Omhoogherstel




Hallo Els, ik lees net je berichtje van alweer een paar weken terug. Ik ben Raquel en woon in Almere. Ben gelukkig getrouwd en heb een zoontje van bijna 3. Ik ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat. Gaat het al weer wat beter of verloopt het herstel moeizaam. Zelf lig ik momenteel thuis en ben ook aan het herstellen van virale meningitis. Ik slaap veel, voel me nog zo ontzettend moe, duizelig, misselijk. Gelukkig is het met de hoofdpijn beter gesteld, die is minder geworden en op sommige dagen heb ik er zelfs geen last van. Ik hoop dat het al weer beter met je gaat. Beterschap! Groetjes RaquelRaquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere

Omhoog


virale meningititsdoor Raquel » 24 jul 2004 11:50

Vandaag voel ik me lusteloos. Ben boos, ben het zat zo moe te zijn. Als ik dan de andere onderwerpen lees, denk ik "het is zo erg niet met mij". Maar goed, ik weet dat je je eigen situatie niet hoeft weg te stoppen alsof het niets is...Maar toch, als ik lees dat iemand een dierbaar iemand heeft verloren dan voel ik me schuldig over de gevoelens die ik heb. Dagelijks wordt er gevraag hoe ik me nu wee voel. Als ik dan zeg dat de hoofdpijn iets minder is, dan wordt er geantwoord met een, "oh, dan gaat het dus wel weer beter met je?". Ik voel me vandaag zo rot. Ik heb goeie en minder goeie dagen, vandaag dus duidelijk een mindere. Voel me onbegrepen, verdrietig en intens moe. Mijn man en ik hebben een kleine doerak, een zoontje van 2 (in okt. 3). Heb constant het gevoel dat ik hem verwaarloos, er niet voor hem ben. Ik kan ook niets met hem, zelfs geen luier verschonen. Ik kijk vanaf de zijlijn toe hoe anderen het voor mij doen. Sinds ik thuis ben neemt mijn moeder liefdevol de zorg van Noah op zich, mijn man werkt nl. fulltime, dat gaat prima. Maar toch...ik voel me dan erg alleen! Ik ben zelf bekend met depressies, hoop dat deze situatie niet de aanleiding is hiervoor. Ik ben er wel erg bang voor. Vandaag maar weer zien hoe ik de dag doorkom. Slapend waarschijnlijk, dat is het enige dat ik op dit moment goed kan. Doe daarnaast niet veel. Af en toe even uit bed, boekje lezen


maar alles kost me teveel energie. Zelfs een telefoontje van mijn vriendinnen vergt veel van me. Over twee weken moet ik voor controle naar de neuroloog. Ben erg benieuwd hoe ik me dan voel en wat er verder gaat gebeuren. In mijn hoofd weet ik me sterk te houden, ben van nature zeer positief ingesteld, maar qua gevoel ligt het op dit moment even anders. <img border="0" title="" alt="[Frown]" src="frown.gif" />

[ 24 Juli 2004, 11:56: Bericht aangepast door: Raquel ]Raquel Berichten: 154Geregistreerd op: 23 jul 2004 01:01Woonplaats: Almere


restverschijnselsdoor regina » 12 okt 2003 14:16

Hallo ik wil graag in contact komen met mensen die rond de veertig een hersenvliesontsteking hebben gehad. Ik zelf was 41 jaar toen ik een hersenvliesontsteking kreeg, nu 1,5 jaar later zit ik nog met zo veel restverschijnselen, maar ik heb of kan geen vergelijk vinden met andere mensen. Op het internet kom je het alleen over baby's of ouderen tegen, maar niet van dertig of veertig jaar. Graag wil ik de restverschijnsels van jullie horen.regina Berichten: 12Geregistreerd op: 12 okt 2003 01:01Woonplaats: vlissingen

Omhoogrestverschijnsels

door marianne » 13 okt 2003 17:29

Hallo,ik heb een virale meningitis gehad eind juni 2003. Van de zomer heb ik veel gerust en nu doe ik zoveel mogelijk mijn oude programma.Maar dan word ik wel geregeld verrast op hoofdpijn. Zonder aanleiding word ik dan overvallen door vermoeidheid die belet om de voorgenomen plannetjes ook uit te voeren.Ik zie er prima uit dus men bergijpt niet waar ik het over heb. Mariannemarianne Berichten: 1

Geregistreerd op: 15 sep 2003 01:01Woonplaats: Heumen


door irniam » 13 okt 2003 22:27

Hallo dames.Mijn verhaal staat onder sepsis bij volwassenen. Maar volgens mij komt het allemaaal op zo`n beetje hetzelfde neer.Ik heb ook ontzettend veel "restverschijnselen" dus ik kan wat dat betreft ook goed mee praten.Lees anders eerst daar even dan weet je wie ik ben.En als je het niet ziet zitten mag je duidelijk zijn hoor.Okee ik wacht een reactie af......

Groetjes Diane.irniam Berichten: 145Geregistreerd op: 12 maart 2002 02:01Woonplaats: (z-h)



voor reginahoi regina ik heb 9 juli 2002 meningokokken gehadik heb 3 weken in het ziekenhuis gelegen waarvan6 dagen op de ic waar ik voor mezelf maar 1 dag heb meegekregen zaterdags werd ik wakker maar niet bewust waar ik was daarna nog twee weken op zaal op zich had ik alle geluk van de wereld ben er "goed"van af gekomen wat restverschijnselen als zijnde snel moe veel hoofdpijn vergeetachtigheid en mijn zicht is slechter geworden. ik ben nu anderhalf jaar verder maar de restverschijnselen blijven zou graag met je willen mailen heb een hoop vragen maar geen antwoorden oh ja ik ben nu 42 was 41 toen het gebeurd hoop van je te horen groetjes ankieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda




door regina » 22 okt 2003 10:50

Hallo Ankie, vandaag las ik jou bericht aan mij, ik was ook 41 toen ik meningitis kreeg, ik zit nu met een groot probleem met die vervelende restproblemen, vorig jaar heb ik een heleboel opnieuw moeten leren, zoals lopen, fietsen en autorijden, dit kan ik weer allemaal, afgelopen januari ben ik begonnen met 3 x 2 uurtjes te werken, volgens mijn reintegratieplan had ik een schema gemaakt dat ik in mei weer helemaal fulltime zou gaan werken, helaas is niet gebeurd, ik ben voor 45 % afgekeurd en moest 20 uur gaan werken, dat lukte niet de restverschijnselen kwamen weer hevig terug, zoals ontzettend moe, driftbuien, branderig gevoel van de huid, tintelingen in handen, benen etc., als ik ga fietsen is mijn linker been na een kwartiertje van boven tot beneden dood, kort geheugen is niet goed, veel hoofdpijn etc.van de zomer 3 x 4,5 uur (3 maanden) gewerkt en dan ben ik redelijk mens en kan ik mijn huishouden en andere dingen doen, tot een bepaalde hoogte, afgelopen september heb ik 4 weken geprobeerd om 20 uur per week te werken, nou dat gaat weer niet, heel dat lijf wil gewoon niet meer, ontzettend moe. de neuroloog zei dat ik het moet leren accepteren en er mee moet leren leven, je moet je zelf maar vergelijken met een m.s. patient, maar hier heb ik helemaal geen zin in, ik weet dat ik niet te klagen heb ik kom van niets naar iets terug, maar dan wil ik meer, zoals ik de dingen voor die ziekte kon doen. hoe ga jij hier allemaal mee om, heb je hulp gehad om het allemaal te verwerken (ik ben ookregina Berichten: 12Geregistreerd op: 12 okt 2003 01:01Woonplaats: vlissingen



hoi reginaben een paar dagen ziek geweest vandaar mijn late reactieop zich ben ik vrij snel weer aan het werk gegaan alles was goed volgens de neuroloog en de rest verschijnselen ja daar moest ik mee leren leven kon ook nog verminderenik ben in augustus 2002 uit het ziekenhuis gekomen en eind september op therapeutische basis weer gaan werken het ging allemaal goed ik kon bijna alles weer vergat wel veel maar och



moest niet klagen (vond ik zelf)in mei zat ik weer op mijn 24 uur vond het heel knap van mijzelf toen kwam de terugslag werd heel erg moe kreeg veel meer hoofdpijn soms zo erg dat ik geen daglicht meer kon verdragen last van mijn nek schouders vergat alles daar tob ik tot de dag vanvandaag nog steeds mee ik ben wel doorgegaan met werken maar s middags stort ik in als ik teveel doe in een week heb ik gegarandeert een giga hoofdpijn waar niet mee omtegaan istoen ik ervoor naar mijn huisarts ging kreeg ik valium was te gespannen volgens hemwat was ik booser is vrij moeilijk over te praten je ziet er goed uit heb geen ernstige beschadigingen dus .......maar binnen in mij woedt een oorlogdit ben ik niet zo was ik niet maar ze snappen het nieter is niet mee te leren levenik had een geheugen als een dijk wist alles nu vergeet ik gewoon zogoed als allesmaar ja er is mee om tegaan zolang je er om kunt lachen maar dat vergaat mij wel eens hoor heel eerlijkhoop weer van je te horen groetjesankieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda


door regina » 27 okt 2003 14:39

hallo ankie, gisteren heb ik je antwoord gelezen, hopende dat je weer "helemaal" beter bent? Dit "Helemaal" tussen aanhalings tekens zal nooit meer helemaal worden denk ik, ik praat nu altijd over voorheen(dus voor de ziekte)en daarna (na de ziekte). ik vind dat er ontzettend veel veranderd is in je eigen lichaam, dit vind ik heel moeilijk te accepteren, ik wil weer de dingen kunnen doen die ik voorheen ook kon doen. zoals de gevoelens/pijn die je voelt maar niet goed kan beschrijven hoe het allemaal aanvoelt. zo wie zo het vechten tegen je zelf en het vechten tegen de buitenwacht, want je ziet toch immers niets aan de buitenkant (je ziet er goed uit, dus met andere woorden je bent weer gezond en


voor de rest moet je maar niet zeuren, zo ervaar ik het),je kan beter een gebroken been hebben dan dit, want dat ziet de buitenwacht en dit niet, en zo dobberen we weer gewoon verder in het leven. ik kan heel ver met jou meevoelen, zoals je kortgeheugen, woede aanvallen, kan geen stress hebben,conditie heel slecht (als ik de trap op moet lopen hijg ik als een oud paard)etc.trouwens jij bent ook weer vlug aan het werk gegaan, mij is het in juni overkomen, in juli uit het ziekenhuis gekomen en begin dit jaar op therapeutise basis beginnen te werken en nu is het okt.2003 en het is nog niet zoals ik het wilde. ik loop nog steeds bij de fysio, dit is al vanaf vorig jaar augustus, en sta nog steeds onder controle van een neuroloog. ga jij naar de volwassenmiddag van de stichting op 29 november?ik wel, al meer als een jaar zit ik te zoeken naar mensen die het ook hebben gehad en ik kon nooit iets vinden en een paar weken geleden zat ik weer op deze site en wat scherts mijn verbazing een heleboel berichtjes op het forum, waar ik toch wel verschillende klachten uithaal die ook bij mij voorkomen, zo lijkt het me ook wel interessant om naar die info middag te gaan. misschien word ik er wat wijzer van of niet(hoef ik niet te denken dat het tussen mijn oren zit).groetjes en tot horensregina Berichten: 12Geregistreerd op: 12 okt 2003 01:01Woonplaats: vlissingen



hoi reginainderdaad ik ben heel snel weer aan het werk gegaan voelde me goed dus waarom niet. ze hadden tegen mij gezegt duurt een jaar voor je weer redelijk bent opgeknapt vond het toch wel erg lang klinken en dan ,ik had "alleen" maar hoofdpijn.achterafgezien veel te snel en veel te veel .ik liep bij een fysiotherapeut maar die gooide mijn klachten steeds op spanning en persoonlijke problemen,omdat ik daarvoor zwaar depressief ook al eens bij haar gelopen had.dus de behandeling bij haar was na 20 weken gewoon afgelopen wist ik veel.in mei dit jaar was ik zelfs verder in mijn uren dan voor ik ziek


was geworden in principe is het allemaal vrij goed gegaan. voor mijn ogen liep ik nog bij de oogarts maar daar konden ze nix op vinden alles is goed en ja wie ben ik om te zeggen dat het niet goed isals ik op een ijzeren trap loop weet je wel met die gaatjes er in en ik moet naar beneden dan over zie ik het niet moet dan echt steun hebben en met mijn voet de treden voelen heel eng diepte is heel moeilijk in te schatten maar mijn ogen zijn goed. moet ik mee leren leven.ik ga niet naar die volwassene dag omdat ik niet tegen drukte kan ik heb dan het gevoel of er een bijenkorf in mijn hoofd zit.dus dat moet nog ff wachten volgende keer misschienben al heel blij dat ik deze site heb gevonden en inderdaad herkenning vind bij julliedat is heel belangrijk dat je weet dat er heel veel zijn met dezelfde klachtenik hoor wel van je hoe die dag geweest is groetjes ankieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda


door timmerk » 05 nov 2003 20:39

Ik weet niet of iemand van jullie er iets aan heeft maar het verhaal over mijn zoon staat onder (meningitus en sepsis tegelijk). Hij heeft in april 2001 meningitus en sepsis tegelijk gehad en is ook nog niet van de restverschijnselen af. Volgens de specialisten???? zal dit in de loop van de jaren wel verbeteren????? Natuurlijk zal dit per geval weer anders zijn.Groet Kees.timmerk Berichten: 7Geregistreerd op: 20 jun 2003 01:01Woonplaats: Appelscha


door Ricoplex » 06 nov 2003 01:12

Ik heb eind juni 2003 een virale meningitis gehad. In september ben ik wederom opgenomen (dagopname) om een nieuwe ruggenprik te laten verrichten omdat ik nog steeds veel



symptomen had van een hersenvliesontsteking. Er kan namelijk sprake zijn van een chronische hersenvliesontsteking en daar kunnen zeer veel oorzaken voor zijn. Ik hoorde van de arts dat zelfs reuma een veroorzaker kan zijn voor een chronische onsteking in de hersenvliezen.Maar, gelukkig bleek ik dat niet te hebben. Wel heb ik dus nog regelmatig last van hoofdpijn vooral als ik veel heb gedaan/gewerkt. Ik leer er mee leven en gelukkig lijkt het, hoewel zeer langzaam, steeds minder te worden.Belangrijk is het om wel gewoon dingen te blijven doen! Rustig aan doen betekend niet dat je meteen moet stoppen als je je een beetje moe gaat voelen. Je moet het wat doseren. Doe je dat niet dan loopt je conditie achteruit en dan wordt je weer eerder moe en ga je vervolgens weer minder doen waardoor het steeds slechter gaat. Als je niet uitkijkt dan kom je niet uit die cirkel!

[ 05 November 2003, 12:13: Bericht aangepast door: Richard van der Kort ]Ricoplex Berichten: 4Geregistreerd op: 11 jul 2003 01:01Woonplaats: Haarlem


door Waterman » 06 nov 2003 04:42

Ook ik kan geen ervaringen met lotgenoten delen tot nu toe: Ik was 3 maanden jong toen ik een bacteriele hersenvliesontsteking heb gehad. De huisarts destijds dacht dat er geen restverschijnslen waren. Toen ik 16 was kreeg ik desorientatieproblemen, blackouts, geheugenproblemen, hoofdpijn en het ergste: onbegrip van de buitenwereld. Pas 2 jaar geleden kwam men er achter, dat de meningitis hydrocephalie ten gevolge heeft gehad. Ik heb dus bijna 50 jaar met een waterhoofd rondgelopen ! De eerder genoemde verschijnselen zijn er nog steeds; daarbij heb ik zelf gemerkt, dat mijn "ik" veranderd is: Vooral emoties zijn sterk afgezwakt. Daarbij lusteloos- en vermoeidheid. Een duidelijk antwoord op de vraag: als er een drain zou worden geplaatst, welk invloed heeft dat op eerder genoemde verschijnselen ? Men heeft n.l. na de mri de hydrocephalie genoemd, maar niet OF of in welke mate er hersenbeschadiging is ontstaan (in)direct door de meningitis van 50 jaar geleden.......

Waterman Berichten: 5Geregistreerd op: 06 nov 2003 02:01Woonplaats: Heerenveen


door carolina » 02 dec 2003 23:18

Hallo Diane,Ik heb niet je oorspronkelijke verhaal kunnen vinden bij 'sepsis', maar wel de verdere correspondentie. Hieruit herkende ik veel, heel veel, dus ik was erg blij je reaktie bij het andere forum te lezen. Je zegt, het komt allemaal toch op hetzelfde neer, en dat is ook zo, maar als je zoals ik geen amputaties, wonden en (uiterlijke)littekens hebt vind ik het toch moeilijk om me dan in een forum van sepsis te mengen.Mijn verhaal in het kort:Precies 1 jaar geleden kreeg ik bact.meningitis. Welke bacterie het was weet ik niet, want ik was zo onfortuinlijk deze op Barbados op te lopen.2 weken was ik in coma en ik vind deze periode waarvan ik niets weet, behalve verschrikkelijk enge dromen, zo noem ik ze ook,zo vreselijk emotioneel en onbegrijpelijk, "Wat,was ik dat?" Het is inderdaad een horrorstory.Ik was 4 weken in het ziekenhuis daar en nog 2 hier. Zo eenzaam, zo verdrietig, zo machteloos.Waarom ik? Ik denk zo vaak terug aan het moment dat ik iets op wilde schrijven omdat ik het steeds vergat en toen begreep dat ik niet kon schrijven, gewoon omdat ik het niet kon. Waarom niet? Hoezo kan ik dit niet? Dat was zo eng.Het zijn die onbegrijpelijke dingen waar je mee moet 'leren leven'. Nou, ik kan het (nog) niet en ben blij dat ik hier soortgelijke verhalen lees.Diane, ik moet naar bed nu, want ik val om. ik weet nog niet goed hoe ik me moet verwoorden, hoe je zoveel emoties op moet schrijven en als ik lees hoe openhartig jullie zijn, wil ik dat ook zijn.Ik wilde jullie alleen al laten weten dat er weer 'een' is...groetjescarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort


door carolina » 03 dec 2003 11:32



Hoi Regina, Ankie en Diane en anderen.Ik was gisteren erg moe.Ik heb ook erg last van restverschijnselen.Ik was 39 toen ik de Men. kreeg. Ik heb een dochter van 3.Nu,na een jaar wil ik niet meer'ziek' zijn, ik heb er zo genoeg van!Maar een jaar is blijkbaar niets! Ik vind het moeilijk te accepteren dat het misschien wel zo blijft, dat ik helemaal niet 'beter' wordt, nooit.Omdat ik altijd moe ben,nergens energie voor heb en snel hoofdpijn krijg kan ik niet een 'normaal' leven leiden.Een dag is nooit gewoon.Er moet altijd rekening gehouden worden met mij. Ik zou zo graag weer de oude worden. Maar zoals Diane het al verwoordde, ik heb een hoop bagage die ik maar niet kwijt kan.Zoiets kan je toch niet bedenken dat het jou overkomt?? Ik ben zo vreselijk emotioneel geworden,vooral als het mijn dochter betreft.Die enge dromen gingen ook altijd over haar.Bah, ik vind het zo griezelig wat er is gebeurd.De verpleegsters en mijn vriend vertelden me dat Julia(mijn dochter) zo lief was en dat ze mijn vriend altijd aan het troosten was...ze was 2.Dat breekt mijn hart. Het idee dat ik daar lag met al die slangen en machines die mij in leven probeerden te houden.Dit is goed om uren te huilen."Je bent er toch nog?" Je hebt het toch gered?Het gaat toch al weer veel beter?Je ziet er toch prima uit?" Nou, waar maken wij ons nog druk om, zou je haast zeggen. Mensen hebben geen idee. Dat kan ook niet als je het zelf niet voelt.Diane, ik heb gelezen dat je het over'wegvaag-medicatie' had en je afvroeg of dit wel bestaat. 13 jaar geleden heb ik een hersenoperatie gehad, die ik bij kennis moest meemaken. Ik weet er achteraf niets meer van doordat ik ook die medicatie heb gehad. Alleen kleine flarden weet ik nog.Ik neem aan dat het in 13 jaar zelfs nog verbeterd moet zijn. Maar wanneer heb jij dat dan gekregen? Ik vraag me constant af waarom mij dat nou weer moest overkomen. Ik heb zoveel vragen over de tijd dat ik 'sliep'. Het is raar te ontdekken dat jij weken in een andere wereld hebt geleefd dan de 'anderen'.De week nadat ik weer wakker was,was ik zo vreselijk paranoia,heel eng.Ik dacht dat iedereen mij wilde vermoorden en mijn dochter verkopen.Brrrr! Het kwam door de medicijnen. Heeft iemand dat ook gehad?Zoveel vragen...groetjescarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort

Omhoog

restverschijnselsdoor irniam » 07 dec 2003 23:15

Hoi Caroline.Bedankt voor je reactie.Ik vind het prettig te ervaren dat ik niet alleen ben die deze ellende meemaakt.Al begrijp ik donders goed dat ieder "geval" erirniam Berichten: 145Geregistreerd op: 12 maart 2002 02:01Woonplaats: (z-h)


door Bion » 08 dec 2003 11:37

Ik kan helaas nog niet meepraten over de restverschijnselen omdat mijn moeder nog steeds erg ziek is, nu de 11e week, maar ik blijf toch hoop putten uit jullie verhalen. Hoe erg het ook voor jullie is, die restverschijnselen, ik hoop zo dat mijn moeder daar nog last van gaat krijgen...

Het is best cru van mij misschien in jullie ogen, misschien ook niet, dat ik het zo voel, maar als je zou zien hoe ze er nu nog steeds bij ligt zakt je de moed echt in de schoenen. Er volgt complicatie op complicatie en ze blijft daar maar liggen, niet bewegend, ons wel vragend aankijkend en volgend met haar ogen, soms haar hoofd, heel zeldzaam een woordje zeggend, en dat is het dan. We hebben grote angst dat er niet meer gaat komen dan dit maar toch, als ik dan bijvoorbeeld lees wat Diane is overkomen hoop ik toch op een beter herstel dan dit, al is het ziektebeeld uiteraard wel weer heel anders.

Mijn moeder heeft dus bacteriele meningitis (pneumokokken) en daaropvolgend een encefalitis gehad, met complicaties als urineweginfecties, epileptische aanvallen, zweren in de darm, een te laag Hb (bloedarmoede dus). Allerlei zaken die een mogelijk herstel nog meer tegenwerken terwijl ze het al zo zwaar heeft. Onze grootste hoop is nu gevestigd op het Zonnehuis in Zuidhorn, waar een bed voor haar klaarstaat maar ze moet wel eerst lichamelijk goed genoeg in conditie zijn om er naar toe te kunnen, en dan maar hopen dat hun therapie aanslaat en ze haar weer het rijk van de levenden in zullen krijgen.



Ik vind het heel akelig voor jullie allemaal hoor, echt waar, het lijkt me een hel waar je doorheen gaat. Ik heb vorige week zaterdag een bijeenkomst van de NMS bijgewoond met (ex)patienten en dokter de Gans van het AMC. Heb daar ook gesproken met mensen en zag dat die mensen erg veel baat hadden bij het delen van hun verhaal met anderen, daarnaast kon de arts best veel puzzelstukjes op zijn plaats krijgen...Ik zou het jullie echt kunnen aanraden daar ook eens naar toe te gaan als er weer een bijeenkomst isBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

OmhoogVolgende


Restverschijnselendoor Nancy Carels-Koorn » 19 mei 2004 10:51

Hallo allemaal,

Ik heb in januari van dit jaar een operatie gehad aan mijn sinussen, hierbij is er een gaatje in mijn hersenvlies ontstaan. Hierdoor zijn er luchtbelletjes in mijn hersenen gekomen. Nadat er een spoedoperatie is verricht is het gaatje gedicht, maar heb ik vervolgens 2x een hersenvliesonsteking gekregen.

Ik ben nu thuis en probeer te herstellen. Ik heb last van een groot deel van het rijtje restverschijnselen dat op deze site staat vermeld zoals doofheid, geheugenproblemen, evenwichtsproblemen, leesproblemen, problemen met geluid, slechte fysieke conditie en een soort raar gevoel in mijn hoofd alsof je dronken bent.

Om te herstellen probeer ik iedere dag wat te lopen en oefen ik met lezen, wat overigens zeer moeilijk gaat.

Ik ben op zoek naar advies en tips over wat ik nog meer kan doen om het herstel te bevorderen. Kan iemand mij daar mee helpen??

Alvast bedankt.


Met vriendelijke groeten,

Nancy Carels-KoornNancy Carels-Koorn Berichten: 2Geregistreerd op: 19 mei 2004 01:01Woonplaats: Amsterdam

OmhoogRestverschijnselen

door rp.vdlinden » 23 mei 2004 04:15

hoi nancy,mijn echtgenoot heeft een dergelijke ervaring achter de rug.Na een operatie aan zijn sinussen is een liquorlekkage (hersenvocht) ontstaan en heeft dit een week later meningitis tot gevolg gehad, weer een week veder als gevolg van de lekkage, gasbelletjes die uiteindelijk een grote gasbel is geworden als gevolg van niet serieus nemen van de klachten, ook hij is toen met spoed geopereerd alleen zonder succes, heeft 5 maanden met een lekkage gelopen en dagelijkse dreiging van een nieuwe meningitis, is uiteindelijk via een grote operatie via de schedel geopereerd om het lek te dichten.Nu 6 maanden na de laatste operatie, kampt hij nog steeds met geheugen en concentratieklachten, is snel geirriteerd en is ontzettend moe en heeft geregeld nog forse hoofdpijn, hij komt soms amper de dag door.Hij is sinds kort gestart met medische begeleide fitness, het valt hem zwaar maar hij wil kost wat kost verder met zijn leven, hij "dossert" zijn dag ook goed zodat hij hier en daar toch inspanning kan leveren.Verder heeft hij voor zijn geheugen altijd en overal pen en papier bij de hand, zodat hij dingen kan opschrijven, moeilijke dingen die concentratie vereisen doet hij in stukjes, gaat op deze manier wel langzamer, maar ons motto veel stukjes maken ook een geheel.Het valt in elk geval niet mee om na zo een ingrijpende fase in ons leven de draad weer op te pakken en de moed erin te houden, maar als je bedenkt dat hij ook dood had kunnen zijn, dan denken we vaak we zijn nog bij elkaar met ons gezin en dat is toch wat telt, en met de gebreken leren leven en ze te leren accepteren.........ook daar komen we in de toekomst wel mee klaar, altijd positief blijven en humor behouden, dan kun je vanzelf veel problemen de baas.


rp.vdlinden Berichten: 10Geregistreerd op: 23 mei 2004 01:01Woonplaats: moorveld


door Nancy Carels-Koorn » 28 mei 2004 17:06

Hallo Nachtuiltje,

Hartelijk dank voor je reactie. Het is "fijn" om te weten dat je niet de enige bent. Als ik zo jouw verhaal lees, dan mag ik mijzelf nog gelukkig prijzen.

Ik ben inmiddels voor de eerste keer bij de fysio geweest. Met hem ga ik een schema opstellen voor de training van mij fysiek. Ik ben benieuwd. Ik wil erg graag weer de oude worden. Het is toch heel moeilijk dat ik nu het fysiek heb van een 80 jarige.

Hoe gaat de vooruitgang bij jouw man? Gaat dat echt heel langzaam of zie je iedere maand toch wel verbetering? Heeft hij ook problemen met lezen en zo ja, hoe lost hij dat op?

Het werken op de PC is voor mij nog zwaar, dus ik moet het kort houden.

Groeten, NancyNancy Carels-Koorn Berichten: 2Geregistreerd op: 19 mei 2004 01:01Woonplaats: Amsterdam


door rp.vdlinden » 03 jun 2004 00:54

Hoi Nancy,Ik hoop dat voor jouw het herstel sneller zal gaan dan bij mijn echtgenoot, eigenlijk is zijn toestand namelijk de laatste maanden helemaal niet verbeterd, wel zijn lichamelijke conditie (spierkracht) gaat goed vooruit, maar na zo een training is hij de rest van de dag niets meer waard.Inmiddels hebben we via de neuropsychologie een verwijzing gekregen naar een neurotrainer, deze gaat kijken hoe een



dagindeling uitziet van mijn echtgenoot, en gaat dan kijken of hij hem nog efficienter kan indelen, zonder dat dit meer energie kost, op deze manier hopen we dan dat hij de dag makkelijker door kan komen, met het kleine restje energie wat hij tot zijn beschikking heeft.Als dit helpt, laten we je dat weten, misschien kun je dan ook een verwijzing krijgen.PS. er zijn mensen die baat hebben bij injecties met vitamine B12, bij mijn echtgenoot helpen deze niet, maar misschien heb jij er iets aan.Succes ermee.rp.vdlinden Berichten: 10Geregistreerd op: 23 mei 2004 01:01Woonplaats: moorveld

Omhoog


dank voor jullie reactiedoor jet » 20 apr 2004 22:07

Bedankt voor jullie reactie's op mijn verhaal. Het is prettig om in de beginsituatie waar ik in zit, te lezen hoe jullie het aanpakken en ook heel herkenbaar. Ik zelf ga volgende week naar terschelling en daar ga ik maar eens goed nadenken over hoe ik verder in het leven ga staan, want dat er iets moet veranderen is zeker. Ten positieve is mijn uitgangspunt, want ook al realiseer ik me steeds meer dat er een stuk van mij niet helemaal meer mee wil, ik heb nog genoeg van mezelf dat het zeker waard is om niet bij de pakken neer te gaan zitten, maar deze wending in mijn leven te zien als een nieuw pad, een pad wat ik zeker ga bewandelen. Ik moet nu alleen nog goed gaan nadenken op wat voor een schoenen en vooral in welk tempo!

Groetjes en zet hem op allemaal!Jetjet Berichten: 2Geregistreerd op: 09 apr 2004 01:01Woonplaats: Zutphen

Omhoog



na 1.5 jaar nog steeds veel klachten na een virale meningiti

door jet » 09 apr 2004 20:36

Hallo,Mijn naam is Jet, 32 jaar en kerst 2002 kreeg ik een virale meningitis. Ik ben een half jaar uit de running geweest en met een beperkte schade aan restverschijnselen, die volgens het ziekenhuis weer weg zouden gaan ben ik weer volop het leven in gegaan. Ik heb een gezin en een leuke baan, vele sociale contacten en hobby's, dus ik had er weer helemaal zin in. Alleen het lukte maar steeds niet, ik werd niet meer de oude actieve Jet van voor mijn opname. Ik was veel sneller moe, had ernstige concentratiestoornissen, vergat veel dingen, moeite met ordenen, gesuis in mijn oren, sneller prikkelbaar en soms heel erg emotioneel. Na verloop van tijd werden deze klachten wel wat milder, maar ze zijn niet weg. Ik ben gisteren bij mijn neuroloog geweest en binnenkort krijg ik een neurologisch onderzoek en opnieuw een uitgebreide scan. Ze is toch bang dat ik blijvende schade heb overgehouden aan mijn ziekte avontuur. Is dit herkenbaar, want in informatiebrochures lees ik steeds dat er meestal geen blijvende schade is na een virale infectie aan het hersenvlies. Ook vraag ik mij af of er mensen zijn die zich herkennen in de gedragsveranderingen, sneller emotioneel, prikkelbaar, slecht tegen teveel drukte van buitenaf kunnen etc.Graag reactie als er herkenning is of tips om met deze restverschijnselen aan de slag te gaan.Jetjet Berichten: 2Geregistreerd op: 09 apr 2004 01:01Woonplaats: Zutphen

Omhoogna 1.5 jaar nog steeds veel klachten na een virale meningiti

door regina » 14 apr 2004 00:33

Hallo Jet, ik las net je berichtje op het forum, helaas heb ik in juni 2002 een virale hersenvliesontsteking gehad (ik was toen nog geen 41 jaar), ook ik ben niet meer degene die ik was, kan niet



meer tegen teveel lawaai, veel drukte, geen stress, eigenlijk is er zoveel veranderd, ik praat altijd over een leven voor het gebeuren en een leven daarna, mij is ook gezegd nu ben je 1,5 jaar verder dus je zal wel aan je top zitten, ook ben ik erg emotioneel geworden wat ik ook voorheen niet was, heel erg prikkelbaar, het liefst zou ik hele dagen alleen willen zitten, zodat ik voor niemand moet zorgen en mijn eigen gangetje gaan, ik kan nog steeds niet fulltime werken, ben afgekeurd, zit gedeeltelijk in wao, en ik zou eigenlijk 20 uur per week moeten werken en zelfs dat red ik niet, dus op het moment werk ik 3 halve dagen. ik vecht tegen de buitenwacht maar ook tegen mijzelf, ik kan en wil het nog niet accepteren dat ik nog steeds niet terug ben op mijn oude niveau, dat ik het allemaal niet meer kan doen, bv. een douche schoonmaken, normaal doe je dat in 1 keer, ik niet heb ik een kwart van de douche gedaan dan moet ik stoppen, dan wil het gewoon niet meer, hier kan ik heel slecht mee omgaan, en dit is nog maar een voorbeeldje zo kan ik er een heleboel opnoemen. Plus de buitenwacht ziet niets aan je dus m.a.w. je bent weer beter dus niet meer zeuren, want je ziet niets aan de buitenkant, het zit van binnen en dat is niet te zien voor de anderen, dus m.a.w. het zal altijd een strijd blijven, je zal er altijd tegen moeten vechten, vooral die moeheid, die kan ineens over je heen komen, zo van het ene moment op het andere moment, dat vind ik verschrikkelijk, en dan ben je ook nergens meer toe in staat, je bent dan voor de andere niet te genieten en je kan niets hebben het huilen staat je nader dan het lachen. ik hoop dat je hier wat aan heb en dat je weet dat je restverschijnselen wel echt zijn ondanks dat het een virale meningitis was, sterkte verder en misschien hoor ik wel wat van je.regina Berichten: 12Geregistreerd op: 12 okt 2003 01:01Woonplaats: vlissingen


door ankieheus » 14 apr 2004 08:31

hoi Jetik heb geen virale gehad maar bacteriele meningitismaar wat je hier schrijft is zo herkenbaar voor mij is het 9 juli 2 jaar geleden er werd tegen mij gezegt een jaar en dan ben je er weer


ik ben in aug uit het ziekenhuis gekomen en in sept weer gaan werken.ik werkte 24 uur voor ik ziek werd en heel langszaam ging ik weer opbouwenhet lukte me redelijk na een goed driekwart jaar kreeg ik een terug slag alles waar ik last van had werd tig keer zo ergals ik moe ben kom ik niet meer uit mijn woorden schrijven kan ik schudden ,mijn geheugen is een zeef een daagje uit gezellig een week om bij te komen erge nek en rugklachten maar inderdaad zoals regina al zegt je ziet er goed uit ,hollands welvaren maar er is niemand die mij thuis ziet zitten als ik uit mijn werk kom ze hebben mijn uren omgegooid nu werk ik van 11 uur tot 16 uur ik ben echt waar helemaal gesloopt als ik thuis kom.krijg van mijn leidinggevende te horen dat het niets met de hersenvlies ontsteking te maken heeft maar dat ik gewoon te chaotisch benen als je dan weet dat ik alles volgens een bepaald patroon doe denk ik ja hoor is goed heel vaak moet ik er om grinniken maar nog vaker kan ik er wel om gillen zo was ik niet zo wil ik niet zijn de boosheid het snelle janken walgelijk je moet het accepteren maar of het ooit lukt??????????????????ik weet het niet succes in ieder geval groetjes Ankieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01Woonplaats: gouda


door mirjam » 15 apr 2004 22:36

Hoi iedereen,

Mijn wederhelft laat het verhaal van Jet lezen. Ik ben Mirjam en heb afgelopen juli virale meningitis gehad. Ik ben 34 jaar, heb zes weken op i.c. gelegen aan de beademing, daarbij nog drie weken in het ziekenhuis en toen zes weken in een revalidatie centrum.Ik kan weer bijna alles. En zoals ik al meer lees, je ziet (bijna) niks aan de buiten kant( behalve bij mij dan m'n handtekening in mijn hals, zo noemt de arts dit, vanwege de beademing ) dus zeur niet, dus doe ik ook niet, maar af en toe heb ik wel heel veel pijn.


Tuurlijk 'k ben ontzettend blij dat ik weer kan lopen maar ik ben niet degene die ik was. Snel uit mijn concentratie . Kan slecht dingen onthouden. Ben snel afgeleid, geluiden komen hard op me af. Ook lampen die in mijn gezicht schijnen raak ik van in de war. Ik kan slecht diepte/hoogte inschatten. En zo nog meer dingen.... Maar ik leer andere dingen weer extra warderen, bijvoorbeeld dat ik nog de vogeltjes mag horen fluiten, toch wel bijzonder... Oke af en toe zit ik in een dip en doet alles pijn en dan weet ik het even niet meer, maar het is me zoveel waard om te blijven knokken. Dus zet 'm op en de ene dag is dat makkelijker gezegd dan gedaan....mirjam Berichten: 3Geregistreerd op: 15 dec 2003 02:01Woonplaats: schagen


Update over mijn moederdoor Joke » 20 jan 2004 21:58

Hallo Bion,

Wat jammer dat het nog steeds niets beter gaat met je moeder, dat moet voor jullie allemaal ook slopend zijn.Laten we hopen dat de ingreep van morgen haar eindelijk goed zal doen.Ik steek morgen samen met Johan om 8 uur een kaarsje op voor jullie, baat het niet dan schaad het niet.EN wij zullen morgen zeker aan jullie denken,heel veel sterkte.Ik hoop snel weer wat te lezen.Groetjes JokeJoke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht

OmhoogUpdate over mijn moeder

door Bion » 21 jan 2004 01:15

Even een kleine update over mijn moeder, voor degene die ik ontmoet heb op de bijeenkomst, ik had beloofd jullie op de hoogte te houden.



Het gaat nog steeds vrij slecht met haar al is ze de laatste dagen wel vrij helder. Ze heeft voor de kerst in een week 3 lumbaalpuncties gehad en daarna bleek de druk in haar hoofd nog steeds tBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Bion » 21 jan 2004 19:44

Het is weer niet doorgegaan vandaag, ze had vanochtend om 9 uur geopereerd moeten worden maar ze had hevige koorts dus het is weer uitgesteld tot wanneer???Ik baal hier vreselijk van maar het is niet anders. Maar weer een paar dagen in de stress zitten...Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Bion » 24 jan 2004 15:33

Het gaat nu nog slechter met haar, ze heeft longontsteking, we werden vanochtend gebeld dat we maar moesten komen om door te spreken of verder behandelen nog zin heeft. Wij hebben gezegd dat ze alles uit de kast moeten halen om haar er bovenop te krijgen. Ze krijgt dus antibiotica en wij kunnen alleen nu maar hopen dat het aanslaat en dat ze er bovenop komt.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Joke » 25 jan 2004 10:31

Hallo Bion,

Wat een grote tegenslag weer, had je aan het begin van deze week zoveel hoop, is alle hoop al weer vervlogen, doordat het nu weer slechter gaat.




Ik snap dat jullie proberen er alles aan te doen, het is en blijft je moeder, en je kan haar eingelijk nooit missen (ik moet dat sinds 4 jaar wel) ik wens jullie alle sterkte in deze toch weer hele moeilijke tijd.Groetjes JokeJoke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht


door Joyce en Lotte » 25 jan 2004 16:06

Daar sluit ik me van harte bij aan, het zit jullie verdorie ook niet mee he Bion :-(Ik hoop dat je moeder er boven op komt....



door Bion » 26 jan 2004 23:54

bedankt voor jullie reacties.Het gaat intussen weer wat beter met haar, de antibiotica slaat aan en vandaag was ze weer wakker, ze keek ons weer aan en maakte veel geluiden, was wel erg onrustig maar probeerde ook te praten. Ze slaat zich ook hier dus weer doorheen, wat een kanjer is het toch ook.Ze zal alleen wel behoorlijk aan moeten sterken voor eindelijk daadwerkelijk de drain kan worden geplaatst. We weten nog niet wanneer dat op zijn vroegst zal gaan gebeuren.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Bion » 27 jan 2004 21:50

We hoorden net dat de operatie voor morgen rond het middaguur




gepland is. Ik zit nu super in de zenuwen, vind het doodeng allemaal, had het ook zeker niet meer verwacht deze week, maar de arst zal wel weten wat hij doet. Persoonlijk had ik haar liever even laten bijkomen van de longontsteknig maar de arts had iets over omdat ze nu toch al antibiotica krijgt dat dat beter is voor na de operatie, met eventuele infecties en zo....Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Joyce en Lotte » 29 jan 2004 21:14

Bion, wat fijn dat het goed gegaan is met je moederJoyce en Lotte Berichten: 233Geregistreerd op: 14 maart 2003 02:01Woonplaats: Den Bosch


door Bion » 30 jan 2004 01:04

De operatie is eindelijk achter de rug, gistermiddag laat pas is ze geholpen, een andere operatie liep kennelijk uit, maar we hebben het gehad. Ben meteen toen ze op zaal lag naar haar toe gegaan en ze was goed wakker en keek ons aan, reageerde ook op dingen als geluid en aanraking. Vanochtend weer naar haar toe geweest, ze sliep eerst maar werd wakker toen de zuster haar bloeddruk moest meten. Ze heeft me weer aangekeken maar was duidelijk moe. Toen ik met de zuster praatte over haar ziekte en iets vertelde over hoe mijn dochter Robin haar hartballonnetjes had gegeven en hoe ze daar op gereageerd had, begon ze echt heel hevig te zuchten. Teken voor ons dat ze mijn verhaal dus wel volgde ondanks dat ze haar ogen dicht had.Het is nu aankijken, de komende weken zal er als het goed is toch langzaamaan verbetering moeten komen.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede




door Bion » 30 jan 2004 01:05

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de meelevende reacties, het doet me heel veel goed te weten dat mensen die haar (of mij) helemaal niet kennen toch zo mee kunnen leven met haar situatie.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Joke » 31 jan 2004 17:12

Hallo Bion,

Wat ben ik blij om te horen dat de operatie goed verlopen is, ik hoop dat het inmiddels toch iets vooruit gaat, maar ik hoop dat je in hetweekend nog een keer schrijft hoe het gaat.Wij hebben 27 februari een afspraak in het AMC bij Dr. de Gans, ben benieuwd.Gisteren hebben we wel te horen gekregen dat Johan misschien wordt ontslagen in revalidatie centrum de hoogstraat, om dat er toch weinig vooruitgang meer in zit.Dan ben je 44 en kom je thuis te zitten, hoe moet je dan nog hoop houden?Ik hoop snel weer iets over je moeder te horenGroetjes Joke en JohanJoke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht


door Bion » 02 feb 2004 09:37

Hoi Joke,wat een naar bericht, dat ze vinden dat Johan niet meer vooruit gaat. Vinden jullie dat zelf ook of zien jullie zelf wBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

Omhoog




Update over mijn moederdoor wilma » 03 feb 2004 15:57

Mevrouw Van Haastrecht,

N.a.v. uw mail, ik kan u geen reply sturen, die berichten komen als onverstuurbaar terug.Vanaf verschillende computers kan ik zonder problemen berichten in het forum plaatsen. Het lijkt er op dat er bij u iets aan de hand is.

Met vriendelijke groet,De forumbeheerderwilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland


door Bion » 03 feb 2004 23:24

Weer even een tegenvaller. Ze heeft een trombose-arm. Waarschijnlijk gevolg van een lange-lijn-infuus wat ze heeft gehad toen ze die longontsteking heeft gehad, toen is er een infuus direct in de ader ergens in haar borst gezet en daarna werd haar rechterarm steeds dikker. Nu willen ze haar deze week nog houden in Almelo en als er verder geen complicaties meer komen kan ze ofwel dinsdag of donderdag, volgende week dus, naar Zuidhorn worden gebracht.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

OmhoogVolgende


Update over mijn moederdoor Joke » 29 feb 2004 15:42

Hallo Bion, Johan en ik zijn heel benieuwd hoe het nu met je moeder is, ik hoop wel op een beetje positief nieuws.




Ik ben een tijdje zonder computer geweest vandaar dat ik niet kon reageren.Wel zijn wij vrijdag naar Dr. de Gans geweest, was wel positief.Groetjes JokeJoke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht


door Bion » 07 maart 2004 12:49

Hoi Joke,ik was met vakantie, zie je berichtje nu pas. Met onze moeder gaat het een heel klein beetje beter, ik denk dat dat vooral komt door de drain, dat de druk in haar hoofd nu lager is. Verder heeft ze de week een heel erg zwaar epileptisch insult gehad van 10 minuten, met schokken over haar hele lichaam. Normaal heeft ze het alleen met haar ogen en een beetje in het gezicht, dit is dus wel even wat heftiger.Ze reageert wel enigszins op de therapie dus we hebben wel hoop dat er een stijgende lijn in zit, al duurt het wel heel erg lang allemaal, nu al 5,5 maand.

Hoe is het met jullie gegaan bij dokter de Gans? Ik zou het heel graag willen horen (mag eventueel ook via mail als je dat liever doet).Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede



Er is weer iets nieuws te melden.De drain die afgelopen januari is gezet, werkte dus niet afdoende. Dat verklaard zeer waarschijnlijk waarom de opleving die ze na die tijd had niet heeft doorgezet en ze juist weer achteruit ging. Zoals het er naar uit ziet hebben ze een en ander dus verklungeld, ze heeft helemaal niet de goede drain gehad. Deze zit in de rug en nu krijgt ze er een die in haar hoofd wordt geplaatst, met een afvoer naar de buik.



Aanstaande dinsdag wordt ze opgenomen. Dit houdt dus in dat ze naderhand weer naar Het Zonnehuis gaat en daar het hele traject opnieuw begint. Net als je denkt dat er geen hoop meer is komt er toch weer iets nieuws om de hoek kijken. Al houdt de operatie een behoorlijk risico in, dat moeten we maar nemen, zoals ze nu is is niet echt acceptabel te noemen en ze moet gewoon de kans krijgen te herstellen.Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Bion » 13 apr 2004 00:38

Ze heeft woensdag de operatie goed doorstaan en het is net of er een klein wondertje aan het gebeuren is. Ze lacht weer, ze probeert continue dingen te zeggen, ze kijkt helderder, we hebbenBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

OmhoogVorige


virale meningitisdoor Joke » 10 apr 2004 14:28

Hallo Jet,

Ook mijn man Johan heeft op 4 mei virale meningitis gehad, en is nog steeds niet de oude alle symptomen die jou hebt, heeft hij zeker ook.Hij is gisteren voor de laatste keer in rvalidatiecentrum "de Hoogstraat"geweest. afgelopen week gekeurd voor de WAO, want werken zit er echt niet meer in (voorlopig) en ik zal je vertellen dit is allemaal heel erg moeilijk als je pas 44 jaar bent.Ik wil jou vragen eerst even ons verhaal te lezen en daarna komen wij hier zeker op terug



Groetjes Joke en JohanJoke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht

Omhoog

Plaats een reactie

6 berichten • Pagina 1 van 1slechthorendheid

door bobmulder » 03 feb 2004 12:33

Twee jaar geleden ben ik getroffen door Meningitis (meningokokken A). Blijvende gevolgen zijn slechthorendheid en evenwichtsstoornissen.

Het rechteroor is bijna geheel uitgevallen; met links hoor ik redelijk wat. Het vreemde is nu dat het gehoor in het linkeroor erg wisselend blijft. Goede perioden worden afgewisseld met slechte. De duur van de perioden varieert van dagen tot weken. Als het het gehoor goed is, hoor ik vrijwel alles. tevens treedt er dan geen vervorming op, en heb ik weinig lawaai in m'n gehoor. Ik heb nog geen patroon kunnen ontdekken in deze afwisseling. Ook niet een causaal verband met mijn overige conditie, of de dingen die ik doe of nalaat. Ik vermoed dat het met vocht heeft te maken. Vragen die ik heb:- kent iemand dit, dus de wisseling in gehoorgesteldheid?- kent iemand de oorzaak?- kent iemand een oplossing, of is het nog een kwestie van geduld?- kent iemand een goede KNO-arts/audiologisch centrum voor deze klacht(en)?

De KNO-arts die ik tijdens mijn ziekte in het ziekenhuis sprak, zei onmiddellijk dat mijn gehoorzenuwen waren beschadigd. Hier was niets aan te doen, behalve op termijn een gehoorapparaat als de ziekte was uitgewerkt, en mijn gehoor stabiel zou zijn geworden. Dit is tot op heden dus nog niet het geval. Een apparaat voel ik weinig voor op dit moment.bobmulder Berichten: 1Geregistreerd op: 03 feb 2004 02:01


Woonplaats: EdeOmhoog

slechthorendheiddoor Jolanda van Heusden » 05 feb 2004 10:02

Hallo,

Pff, dat is een heel verhaal, je stuit zeker wel veel op onbegrip?Tja geen vergelijkbaar verhaal van mijn kant... Wel een zoontje die gehoorbeschadigingen heeft opgelopen door een meningitis en met hem zit ik bij Aurius, een audiologisch centrum in Rotterdam. Ben ik zelf heel tevreden over en hoor ook heel veel goede berichten maar dat ligt niet echt in de buurt geloof ik. Kijk anders eens bij www.fenac.nl daar staan alle audiologische centra in Nederland.

Succes en sterkte met alles....

Vriendelijke groet JolandaJolanda van Heusden Berichten: 114Geregistreerd op: 31 maart 2001 01:01Woonplaats: Alphen aan den Rijn

Omhoogslechthorendheid

door wilma » 05 feb 2004 21:16

Beste heer Mulder,Misschien kan ik u helpen aan een goede K&O arts iets dichter in de buurt. U kunt mij mailen via de meningitis stichting: [email protected]. In het onderwerp wilma witkamp zetten.(Ben wel vanaf morgenmiddag 6 februari tot 15 februari vrij).

Met vriendelijke groet,Wilma Witkampwilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland




door klavervrouw » 18 maart 2004 00:00

Als de gehoorzenuw beschadigd is, kun je er dan nog wel iets aan doen ????Mij is ook gezegd dat er niets aan te doen is...Laat me even weten wat nu waar is..groetjes Judithklavervrouw Berichten: 242Geregistreerd op: 23 feb 2004 02:01Woonplaats: losser


door wilma » 20 maart 2004 21:55

Gehoorklachten na meningitis, daar is soms wel wat aan te doen ja. Een cochleair implantaat bijvoorbeeld is bij sommige patiwilma Berichten: 133Geregistreerd op: 07 maart 2001 02:01Woonplaats: soest-nederland


door H.Mulder » 05 apr 2004 21:22

Hoi BobIn Amersfoort zit een audiologisch centrum. Misschien dat dat wat dichter bij jou in de buurt is. Daar kunnen ze je goed adviseren en uitgebreid testen.Groetjes Hedwig.H.Mulder Berichten: 2Geregistreerd op: 30 maart 2004 01:01Woonplaats: Edam


Bacteriele meningitisdoor Jeannet » 22 maart 2004 22:55

Hoi allemaal,

Ik heb afgelopen januari een bactreiele meningitis opgelopen. Ik





heb daarvoor twee weken antibiotica gehad tijdens het verblijf in het ziekenhuis. Tot op heden lig ik nog steeds thuis en voel me nog niet lekker. Ik heb continue last van nekpijn en kan slecht licht en geluid verdragen.Kan iemand mij vertellen hoe lang ik hier nog last van kan hebben? Heeft iemand anders hier misschien ook ervaring mee gehad?

Mijn dank is groot voor elk antwoord.Jeannet Berichten: 1Geregistreerd op: 22 maart 2004 02:01Woonplaats: Hengelo

OmhoogBacteriele meningitis

door deedee » 25 maart 2004 17:34

Hallo

Heel vervellend die restverschijnselen, bij mij duurde het ongeveer 7 maanden voordat de erigste klachten over waren. Maar nu een jaar verder kamp ik nog steeds met de restverschijnselen. Mijn verhaal staat onder mijn naam. Heel veel sterkte!!!!!

Groetjes DeeDeedeedee Berichten: 4Geregistreerd op: 24 maart 2004 02:01Woonplaats: Capelle aan den ijssel

OmhoogBacteriele meningitis


Hallo Jeannet,

het is niet echt te bepalen wanneer klachten van restverschijnselen verdwijnen, bij sommigen is dat vrij kort bij anderen kan dat lang(er) duren.Maar een arts bezoeken zo op zijn tijd kan natuurlijk geen kwaad.Zoals Ineke in vorig bericht al schrijft, lees erover op site en forum misschien helpt je dat een stuk verder met het begrijpen.Sterkte gewenst van,



Cor Langenkamp.Cor Langenkamp Berichten: 61Geregistreerd op: 11 jun 2003 01:01Woonplaats: Maastricht

Omhoog


Mijn verhaaldoor deedee » 24 maart 2004 13:48

Hallo, ik ben DeeDee. Vorig jaar januari werdt ik op genomen in het ziekenhuis. Ik had al twee dagen last van hefftige "griep" verschijselen. Vrijdagochtend werdt ik opgenomen in het ziekenhuis, en zaterdagmiddag werdt ik daar wakker. Donderdag was de huisarts langs geweest,en niet wees op een hersenvliesontstekking. Maar het was het echt. Ik heb uiteindelijk twee weken in het ziekenhuis gelegen, de eerste dagen zijn heel vaag. Na twee maanden begon ik weer met een paar uurtjes per week werken. Ik werdt zo gek thuis, maar werken viel me zwaar terwijl het maar 2 uurtjes per week was. Na 7 maanden was ik weer aan het werk. En wist redelijk om te gaan met de restverschijnselen, ik begon mijn dienst met een lijstje te makken wat ik die avond moest doen en wat ik echt niet mocht vergeten.

Ik heb veel last gehad van hoofdpijn, vergeetachtigheid, spraakgebrek en dingen vertekend zien.

Misschien een troost voor mensen die nog volop aan het genezen zijn, die retsverschijnslen zijn bijna allemaal weg. Of sterk verminderd.

Momenteel zit ik weer ziek thuis omdat mijn lichaam op is. Nu vraag ik me af of ik niet te hard van stappel ben gelopen. En merk ook sterk dat mensen er geen begrip meer voor hebben. Na ruim een jaar moet het voor iedereen maar eens sover zijn. Maar dat is het niet ik ben momenteel heel erg moe, en werken gaat nu gewoon niet.

Ik baal hier zelf heel erg van, er zit momenteel zoveel woede in me. Laats kwam ik iemand tegen die mij vertelde over deze


stichting. Juist omdat ik nu zo kwaad ben kom ik hier nu even steun zoeken.

Je leven veranderd zo, en je moet het er maar mee doen. Ik ben nu bijna 22 maar heb soms het gevoel dat ik het lichaam heb van iemand van 100. En dat frustreerd mee. Ik ben blij dat ik het hier even van me af kan schrijven. Lucht toch op. Verder wil ik iedereen sterkte wensen.Groetjes Dee Deedeedee Berichten: 4Geregistreerd op: 24 maart 2004 02:01Woonplaats: Capelle aan den ijssel

OmhoogMijn verhaal

door ankieheus » 24 maart 2004 21:11

hoi dee deeheel herkenbaar wat je daar schrijftik heb 9 juli 2002 hersevliesontseking gehad 1 week ic twee weken mc was heel erg dankbaar had bijna geen verschijnselen overgehoudenin sept weer aan het werk gegaan en in dec zat ik alweer op mijn 20 uurwat was ik trotsnu bijna twee jaar later ben ik zo ontzettend moe iedere middag lig ik te slapen veel hoofdpijn vanuit mijn nek vergeet heel veel maak veel schrijffouten en vooral als ik moe ben kom ik niet uit mijn woordenen inderdaad er is geen begrip voor mensen kijken je aan en zeggen t gaat toch goed ,met je?van de week bij de huisarts geweest die zei dat als dit nog restverschijnselen zijn dat ze dan niet meer overgaanna twee jaar komt daar geen verbetering meer in<img border="0" title="" alt="[Frown]" src="frown.gif" /> maar ja je moet doorgaan en maar hopen dat er iemand is die begrijpt waarom jij boos bent en waar je mee kunt pratenveel sterkte ankieankieheus Berichten: 29Geregistreerd op: 25 sep 2003 01:01

Woonplaats: goudaOmhoog

Mijn verhaaldoor carolina » 25 maart 2004 00:24

Hoi Deedee,wat een toeval dat ik nu jouw verhaal lees.Ik ben zelf net weer begonnen met 2 uur werken en wat valt me dat zwaar!Ik heb zelf in dec 2002 meningitis gehad en heb ook nog altijd last van restverschijselen.Je hebt gelijk.Mensen vinden dat het nu maar eens afgelopen moet zijn.Helaas weten wij wel anders.Ikzelf heb toch een hoop steun aan deze site.Als je wilt kun je mijn-en Ineke's verhaal lezen onder Ineke's verhaal.Sterkte met alles!Groetjes Carolinecarolina Berichten: 17Geregistreerd op: 30 nov 2003 02:01Woonplaats: Zandvoort

OmhoogMijn verhaal


Ja die hoofdpijn vanuit je nek komt me heel bekend voor. Alleen als ik dat hardop in mijn omgeving zeg kijken ze allsof ze water zien branden. Gister een gesprek gehad met de bedrijfarts. Die wijd mijn vermoeidheid niet aan de menigitis maar aan werkdruk. Ik heb het inmiddels opgegeven om tegen dit soort dingen in te gaan. Tuurlijk als het heel rustig zou zijn op mijn werk zou het nu een stuk beter met me gaan. Maar het blijft een feit(bevestigd door mijn huisarts) dat mijn conditie en weerstand heel slecht zijn. En dat komt echt door de hersenvliesontstekking. Maar ja, ik ga gewoon lekker sporten. En mag voorlopig nog even thuis blijven van de arbo (twee hele weken)en daarna ga ik weer langzaam opbouwen. Hopen dat dat goed gaat. Bedankt voor jullie reacties!!

Groetjes DeeDeedeedee Berichten: 4Geregistreerd op: 24 maart 2004 02:01Woonplaats: Capelle aan den ijssel

Omhoog




Nekstijfheid en andere klachten na meningitis

door Hinke » 09 maart 2004 19:43

Ik ben 21 jaar en heb op mijn 14de bacteriHinke Berichten: 17Geregistreerd op: 08 maart 2004 02:01

OmhoogNekstijfheid en andere klachten na meningitis


Hallo Hinke,

kijk even op de site naar bijeekomsten, misschien is er een bijeenkomst in de buurt.(Veenedaal misschien??)Neem dan contact op met de stichting.

Cor langenkamp.Cor Langenkamp Berichten: 61Geregistreerd op: 11 jun 2003 01:01Woonplaats: Maastricht

OmhoogNekstijfheid en andere klachten na meningitis


Hoi, ik herken wel wat in jouw klachten. Als ik te druk ben geweest krijg ik ook pijn in mijn nek. Hoofdpijn komt tegenwoordig altijd opzetten vanuit mijn nek. Deze klachten heb ik sinds ik ziek ben geweest. Misschien is het raadzaam om voor je andere klachten langs de huisarts te gaan? Sterte ermee. Groetjes Dee Deedeedee Berichten: 4Geregistreerd op: 24 maart 2004 02:01Woonplaats: Capelle aan den ijssel

Omhoog


Mijn vader, in coma....




door Estherr » 29 feb 2004 18:14

Hallo

Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen, dus ik denk maar ergens bij het begin.

Mijn vader was al een paar dagen niet erg lekker.....griepklachten.Hij vertelde mij ook, dat hij de laatste tijd overal zo emotioneel van werd....Tja, daar zoek je toch ook niks achter.Maar de griepklachten bleven, wat hoofdpijn, alles wat ook gewoon bij griep hoort...Op woensdag 18 februari, zou mijn vader bij mij wat klusjes doen.Mijn moeder belde op om te zeggen, dat mijn vader ziek op bed lag, hij had wat koorts 38.5.Op vrijdagavond at ik bij mijn ouders, mijn moeder vertelde dat mijn vader niet zelf meer kon eten, en dat zij hem moest voeren (mijn vader is 72).Ook de koorts was opgelopen, huisarts was wel geweest, en zorgde voor een afspraak bij een neuroloog, maar dat kon pas op vrijdag 27 februari....Zaterdagmiddag belde ik van mijn werk naar mijn moeder, om te vragen hoe het was.Het ging niet goed, mijn vader kon nu ook niet meer lopen...Ik zei dat ze onmiddelijk de huisarts weer moest bellen, en zo belandde mijn vader dus uiteindelijk wel heel snel in het ziekenhuis.'s avonds ging ik naar het zieknhuis en mijn vader sprak wartaal, en reageerde vreemd...Zondagmiddag belde mijn moeder mij op mijn werk....mijn vader lag in coma.Hij ligt nu nog steeds in coma....of coma....als je hem roept, en roept en roept, dan wil hij nog wel zijn ogen open doen, kijkt je wat wazig aan, en valt dan weer weg....Weet niet of diet een (sub)-coma is, of gewoon een zeer diepe slaap...Maar goed, de artsen denken dat het om een virale hersenvliesontsteking gaat, veroorzaakt door het herpesvirus, maar hij wordt ook bahndeld als zijnde een bacterieEstherr Berichten: 4


Geregistreerd op: 29 feb 2004 02:01Woonplaats: Zaandam

OmhoogMijn vader, in coma....

door Joke » 02 maart 2004 19:51

Hallo Esther,

Wat verschrikkelijk voor jullie allemaal ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn johan, maar die was 42 jaar en het is afgelopen 4 mei gebeurd, zaterdag avond gezond naar bed en zondag ochtend kon hij niks meer, net griep maar hij praatte wartaal en met dubbele tong, dus is hij naar het ziekenhuis gebracht, virale hersencelontstekking dus ook zovirax en anti -epeletische middelen hij had epeleptische aanvallen, hij raakte zondagmiddag in een soort coma (net wat jij verteld) en is er op vrijdag weer uitgekomen, hel langzaam, wij zijn nu 10 maanden verder en ik wil je er nog heel veel over vertellen, maar niet nu, wel kan ik je zeggen dat johan nog lang niet de oude is en dat ook nooit meer wordtGroetjes Joke van HaastrechtJoke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht



Hallo Esther,sorry, ik lees je berichtje nu pas. Hoe gaat het inmiddels met je vader? Mij is hetzelfe overkomen met mijn moeder, ze heeft eerst een bacteriele (pneumokokken)hersenvliesontsteking gehad op 27 september jl, ze lag in coma maar is na enkele dagen wakker geworden. Helaas heeft ze daarna een hersenonsteking (encefalitis), waarschijnlijk veroorzaakt door herpes, gekregen en is daardoor in een diepe coma terechtgekomen. Ze zeiden dat ze zou sterven maar na 2 dagen deed ze wel haar ogen weer open.Dat is dus vanaf 5 oktober en sinds die tijd gaat ze heel erg langzaamaan een heel klein beetje vooruit, ze kan af en toe een woordje zeggen en soms zit ze geinteresseerd naar ons te luisteren. Verder is ze over haar hele lichaam verlamd en heeft ze heel vaak insultjes (epileptie).



Mijn moeder is 57 jaar oud.

Ik hoop dat het er voor jouw vader beter uitziet want dit is heel erg slopend voor ons allemaal...helaas kan ik je geen opbeurender verhaal vertellen of je hoop geven op beter herstel. Bij ons zit er op het moment niet meer in dan dit...Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en mocht je behoefte hebben om te praten ben je welkom, je mag me gerust mailen, we zitten immers ongeveer in hetzelfde schuitje...Bion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


door Estherr » 15 maart 2004 17:02

Mijn vader is afgelopen donderdag op ons verzoek overgeplaatst naar het AMC in Amsterdam.Wij vonden dat de onderzoeken bij ons in Zaandam maar stil lagen, en mijn vader lag daar maar, ademde moeilijk, werd dagelijks wel uitgezogen....Nu ligt hij dus in het AMC, hij werd meteen naar de IC gebracht, en geEstherr Berichten: 4Geregistreerd op: 29 feb 2004 02:01Woonplaats: Zaandam



Oh Esther, ik krijg gewoon kippenvel van je verhaal, het is zo herkenbaar voor me. Als je vader onder behandeling is van dokter de Gans dan is hij in de beste handen die je je maar in kan denken. Hij heeft ook veel voor mijn moeder betekend doordat hij de artsen in Almelo heeft overtuigd mijn moeder een drain te geven. Dat heeft ons heel wat gedoe gekost maar uiteindelijk is het wel gebeurd. Ik weet hoe hopeloos je je op het moment voelt en ik wou dat ik je wat bemoedigene woorden toe kon spreken maar....Heel veel sterkte.Bion



Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede



Hoi Bion

Heb net ook even jouw verhaal gelezen, maar dat is ook niet mis zeg....Ik zeg maar zo, een mens kan zomaar wat hebben....En het is inderdaad moeilijk....wat moet er verder nog op zeggen.Steeds maar dat afwachten, niet weten wat er verder nog te wachten staat....En wat vertel je iemand die lange tijd in coma heeft gelegen?Wat zal diegene voelen?Je zal voor je gevoel 1 dag geslapen hebben, en iemand anders (familie, artsen??) komen je even vertellen dat je al X weken verder bent....Wat gaat er dan door je hoofd....Hoe verwerk je dat?Ik denk aan mijn vader, die hopelijk weer wakker wordt, maar dan de klap die hij te verwerken krijgt, en zich dan misschien ook niet kan uiten, omdat hij misschien niet kan praten, bewegen of wat dan ook....

Maar Bion, ook voor jouw moeder, en voor de mensen om haar heen is dit verschrikkelijk, net wat je zegt, gevangen in haar eigen lichaam....ik begrijp het maar al te goed....

Sterkte, groetjes van Esther....

P.S: Ik vind dat je wel alles heel mooi verwoord!!!Estherr Berichten: 4Geregistreerd op: 29 feb 2004 02:01Woonplaats: Zaandam


door tamli » 15 maart 2004 22:45

Hallo Bion, Esther,Heb net jullie berichten gelezen en heb eigenlijk ook dezelfde



vragen. Mijn vader (86) ligt sinds 10 maart in Coma in Rijnstate in Arnhem. Er wordt niet veel hoop gegeven op herstel. Mijn vader was de dag voor zijn ziekte nog geheel gezond en zelf nog met de auto boodschappen wezen doen. Toen hij 's morgens naar het toilet wilde gaan viel hij weer in zijn bed en kon niets meer. Alle vragen die je stelde vragen wij ons ook af. Zou hij ons kunnen horen, heeft hij toch nog enige reactie die hij niet kan duidelijk maken? Hoe lang ligt iemand in coma en wat kunnen de gevolgen zijn als hij er weer uit komt. En wat dan? Hij heeft een pneumokokken bacterie en intussen ook een nieuwe antibiotica kuur. Wij hopen natuurlijk dat dit aanslaat en hij toch weer wakker wordt. Op deze leeftijd is het blijkbaar nog moeilijker te genezen. Mijn vader is blijkbaar verder nog heel gezond. De hersenscan toont geen afwijkingen. Men vindt het nu niet nodig verdere onderzoeken te doen. Hij is ook nog nooit ziek geweest. Ik las in jullie bericht over een drain... waarvoor is dit eigenlijk goed? Ik wens jullie ook veel sterkte voor de komende tijd. Hopelijk slaat de nieuwe antibiotica bij je vader aan en heb je de 19e nog een beetje een verjaardagsgevoel. Vreemd eigenlijk iemand te schrijven die je niet kent en toch ook weer een beetje vertrouwd is. Dag!tamli Berichten: 2Geregistreerd op: 15 maart 2004 02:01Woonplaats: M



Hallo Tamli, Estherik kan je in elk geval zeggen dat je er van uit moet gaan dat iemand die in coma ligtBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede



Hoi Tamli

Wat vreselijk.....gecondoleerd met je vader.



Vandaag werden we gebeld door het AMC, of we zo snel mogelijk konden komen....We gingen er zo snel mogelijk heen.De verpleegkundige vertelde ons, dat de ademhaling van mijn vader was verslechterd, maar dat het nu sinds 10 minuten weer goed ging....Anders was hij overgeplaatst naar de IC (hij ligt nu op de stroke-unit)Nu heeft hij er ook nog eens een trombosebeen bij....Verder zijn de artsen erg somber over de situatie van mijn vader.De hersenvliesontsteking is zo goed als weg....ze weten gewoonweg niet waarom hij in coma ligt....Hij is een groot raadsel.Ni staan er nog wat onderzoeken op kweek, dus dat is nog afwachten....We hadden een gesprek met de neuroloog (Dr. Koen de Gans) en hij weet het gewoon echt niet, er worden nog meer onderzoeken gedaan.Ook kan er een stukje hersenweefsel onderzocht worden, maar dan moet de neurochirurg dat doen.....schedeldak moet dan gelicht worden, dus dat zou dan een zware operatie worden, de vraag is dan ook of hij dat overleefd....Ook moesten we nadenken, of er bij een evt. hartstilstand er nog gereanimeerd moet worden, omdat een hartstilstand toch ook weer extra schade aan de hersens brengt....Pffft, weer een heel verhaal, ben wel blij dat ik dat hier ook kwijt kan....We weten dus helemaal niets, over hoe het verder zal verlopen met mijn vader......

Groetjes, en sterkte voor iedereen!!

Esther!Estherr Berichten: 4Geregistreerd op: 29 feb 2004 02:01Woonplaats: Zaandam


door Joyce en Lotte » 17 maart 2004 16:45

Tamli, veel sterkte voor de komende tijd, om het verlies van je


vader te verwerken...



door tamli » 18 maart 2004 01:42

Hallo Bion en Esther,mijn vader is gisteren overleden. Hij wordt vrijdag gecremeerd. Gelukkig is hem een lange lijdensweg bespaard gebleven. Natuurlijk zijn wij nu helemaal van streek en verdrietig. Hij is zo gestorven als hij het altijd al wilde, snel en zonder pijn. Dat is een troost voor ons.

Wij hebben hem ook steeds verteld, dat we er zijn en wat er met hem aan de hand is en dat hij vol moet houden. Hij reageerde echt nergens op, zijn ogen waren de hele tijd open en hij kon niets bewegen en zo. Ook jonge mensen sterven binnen een paar dagen. Mijn broer vertelde van een kennis die met 35 jaar na 3 dagen overleed. Er zijn zoveel verschillende bacterien en soorten meningitis, dat weet je pas als je er mee geconfronteerd wordt in de familie. Ik wens jullie nogmaals veel sterkte en hoop met jullie op herstel van moeder en vader.tamli Berichten: 2Geregistreerd op: 15 maart 2004 02:01Woonplaats: M



gecondoleerd en veel sterkte voor de toekomende tijd Tamli..............

[ 18 Maart 2004, 10:42: Bericht aangepast door: Cor Langenkamp ]Cor Langenkamp Berichten: 61Geregistreerd op: 11 jun 2003 01:01

Woonplaats: MaastrichtOmhoog

Mijn vader, in coma....door Bion » 18 maart 2004 14:05

Hoi Esther,wat moet je geschrokken zijn van dat telefoontje...Die vraag over reanimatie is ons ook gesteld destijds, wij hebben toen besloten haar niet te laten reanimeren. als haar hart het opgeeft heeft ze het zelf opgegeven, dan kan haar lichaam het gewoon niet meer aan...althans dat is onze mening, dat zijn mijn vader, broer, zus en ik met elkaar eens. Dan is het goed geweest en is ze uitgevochten. Wel hebben we gezegd dat alles wat met medicatie te verhelpen is gedaan moet worden om haar te redden. Alleen geen hartmassage of beademing.Trombose is iets wat wel bij dit ziektebeeld past. Mijn moeder heeft een trombose-arm.vreselijk is dat, als ze het niet meer weten, bij mijn moeder was/is dat ook het geval. Ze weten nog steeds niet wat er nu precies is misgegaan in haar hoofd. Het is ook zo'n complexe materie, de hersenen...Dokter de Gans is echt de beste in Nederland op dit gebied, daar moet je je maar aan vasthouden, hij ligt daar echt prima, beter kan niet.

Zo'n operatie is niet zomaar iets, daar moet echt wel even goed over nagedacht worden hBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede



Tamli,gecondoleerd met het verlies van je vader, wat een vreselijk bericht. Ik had gehoopt dat het anders was maar zoals je zegt, gelukkig is hem een langere lijdensweg bespaart gebleven en heeft hij geen pijn gehad.Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd.Bion Berichten: 29



Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

Omhoog


Meningitisdoor Cindy van Grondelle » 24 feb 2004 18:00

Ik heb als baby zijnde meningitis gehad. Welke vorm het is geweest hebben de artsen nooit kunnen zeggen. Er zat een bacterie in mijn hoofd die met antibiotica is bestreden en uiteindelijk konden ze een operatie uitvoeren. Ik heb nu een drain die loopt van mijn rechteroor naar rechts van mijn navel en deze zorgt ervoor dat het hersenvocht naar de plaats kan waar het hoort te gaan. Bij mij blijft de in mijn hoofd zitten, doordat de gaatjes van de hersenvliezen verstopt zitten. Deze drain is 24 jaar blijven zitten. Afgelopen december ben ik opnieuw geopereerd, omdat de drain verstopt is gaan zitten. Ik zou graag in contact willen komen met mensen die ook een drain met zich dragen en hoe het met hun gaat.Cindy van Grondelle Berichten: 1Geregistreerd op: 24 feb 2004 02:01Woonplaats: Buren

Omhoog


dag roeliendoor esther » 06 feb 2004 16:19

Hoi,

Sorry, door drukte ben ik ook een tijdje niet meer op de site geweest.Hoe gaat het met je?ja het is een vreselijke rotziekte, weet nog dat ik het de laatste tijd toen in dat jaar veel in de krant las. En paar weken later heb je het zelf. Ik ben trouwens ook tijdelijk (gelukkig) doof geweest aan 1 oor, erg vervelend, maar het is toch wel erg hersteld. Heb alleen nog last van oorsuizen aan dat oor, valt mee te leven.Verder werkt mijn tongfunctie denk zo voor 50/60%. Heb er altijd wel gewoon gevoel in gehad, alleen was mijn tong en



slikvermogen in het begin volledig aangetast 100%, dwz niet kunnen praten, eten, slikken. Dat is dus wel redelijk hersteld gelukkig, en nu dus voor zo'n 50/60% werkt het. Ik ben verstaanbaar, al valt het mensen wel op dat ik slis een beetje. En als ik moe ben hoor je het helemaal goed. En oppassen met eten en drinken, voor je het weet verslik ik me.Voor de rest ben ik gewoon sneller moe heb ik het idee. Laat me even weten of je een keer naar een bijeenkomst gaat. Hoop op een reactie terug van je, Plaats een reactie

2 berichten • Pagina 1 van 1Meningitis in 96

door esther » 15 dec 2003 23:31

Hallo, ik ben esther, nu 28 jaar en heb in 96 meningitis gekregen met sepsis. Het begon na een avondje stappen zondags. Ik dacht dat het een flinke kater was in eerste instantie.Ik was aan het werk en op een gegeven moment werd ik zo duizelig. Achter in mijn nek deed het vreselijk veel pijn, beetje gevoel van een dubbele griep. Collega's begonnen me uit te lachen, om mijn zogenaamde "kater"...ze moesten eens weten. Maar goed, toch naar huis gegaan, in bed gaan liggen. S'nachts ging het slechter,zo is me verteld achteraf.Ik begon te bibberen, was gigantisch aan het zweten, alsof ik zo vanuit de douche in bed ben gesprongen. De volgende dag nog iets slechter, diaree, heel afwezig enz. Dokter gebeld, deed wat onderzoek, en dacht aan een virus. Nou, daar moest je het mee doen. Volgende dag ging het zo slecht, begon nl dubbel te kijken, mijn mondhoek begon aan 1 kant scheef te hangen, was aan het ijlen. Ma huilend de huisarts opgebeld, deze kwam en hij dacht aan hersenvliesontsteking!Naar het ziekenhuis in Winterswijk, allerlei testen, bloedprikken enz. Op dat moment was mijn mondhoek helemaal scheef gaan hangen, mijn ogen stonden scheef, en ik kon niet meer praten, niet slikken, er waren een aantal zenuwen aangetast, dus verlammingsverschijnselen. Op dat moment besefte ik het niet, schreef alles netjes op papier als ik wilde communiceren. Naar een week nog geen vooruit gang op intensive care, op naar Enschede naar het Medisch spectrum twente afd neurologie. Daar ging het heel langzaam iets beter. Kreeg logopedie les, en heb nog een kleine hersenoperatie ondergaan. Er zat nl teveel ontstekings materiaal bij de hersenstam, en zo kwam er niet goed op die plek antibiotica. Dat


werd weggehaald daar. Na 8 weken mocht ik na huis, heel onwennig en heel onzeker. Mijn tong was zeker tot 80 % verlamd, dus praatte erg onduidelijk. Mijn ogen waren bijgetrokken en mondhoek gelukkig ook. Jaren logopedie gehad,Wao,enz ..veel gehuild, ook door opmerkingen van nietswetende mensen "Net bij de tandarts geweest??", omdat ik praatte als iemand met een fikse verdoving en nog meer pijnlijke dingen.Ik zou het leuk en fijn vinden met mensen te praten hierover, en jullie ervaringen te lezen.Het gaat nu erg goed met me maar denk er toch nog dagelijks aan...Estheresther Berichten: 3Geregistreerd op: 15 dec 2003 02:01Woonplaats: Groenlo

OmhoogMeningitis in 96

door roelientje » 31 jan 2004 19:57

hoi Esther,

Heb per ongeluk mijn antwoord bij mijn eigen verhaal gezet. Niet echt handig, maar als je daar mijn antwoord zou willen lezen. Maar heb je verhaal inmiddels gelezen.Ik schrik elke keer weer als ik zo'n soortgelijk verhaal lees. Maar dat jij dat bij je hersenstam hebt gehad. Ze hebben bij mij toen ook een mri-scan gemaakt, om er zeker van te zijn dat de bacterien weg waren. Ik heb zoiets soortgelijks in mijn knie gehad en daar ben ik toen nog aan geopereerd. Dan heb je die ziekte al en dan moet je dat ook nog ondergaan. Het lijkt een opeenhoping van negatieve berichten. Ben wel zeer blij dat het nu erg goed met je gaat. Is het gevoel in je tong nog teruggekomen of gebeurd dat niet meer??Ik hoop dat je mijn antwoord nog ff leest.

groetjes Roelienroelientje Berichten: 3Geregistreerd op: 16 dec 2003 02:01Woonplaats: Groningen

Omhoog


Mijn verhaal


door roelientje » 17 dec 2003 00:22

Meningitis had er eigenlijk nooit over gehoord, behalve in de serie E.R., maar dat blijft tv. In mijn omgeving ben ik er ook nooit mee in contact gekomen. Dus in februari zit ik nietsvermoedend in de kroeg. Wanneer ik samen met een vriendin naar huis ga en opsta van mijn kruk heb ik een zere plek aan mijn been, net of ik gevallen ben. Op de fiets terug begin ik te rillen over mijn hele lichaam en kan er niet mee ophouden. Thuis maar onder de douche gestapt overal pijn in mijn lichaam. De hele nacht niks anders gedaan dan trillen. De volgende dag de dokter gebeld waar ik gelijk terecht kon. Was zelf niet in staat om er te komen, dus mijn moeder ging mee.Als ik uit bed probeer te komen begin ik ook over te geven. Dus gewapend met een plastic zak naar de dokter. Die man is vast geschrokken van mijn verschijning, trainingsbroek, make-up van de vorige avond nog op het gezicht, haar in de war. Was tot niets in staat. Hij stuurde me weg met griep. Gelukkig met mijn moeder mee naar huis gegaan, ik ben student dus als ik alleen was gebleven was het heel anders afgelopen en had ik mijn verhaal waarschijnlijk niet meer kunnen doen. Thuis bij mijn ging het eigenlijk steeds met ups en downs. De toestand veranderde per uur. Ik zweette me kapot, terwijl ik geen koorts had. Het overgeven nam toe en ik werd steeds afweziger. Op een gegeven moment constateert mijn moeder vlekjes en belt verontrust mijn vader die 5 minuten later arriveert. Die constateert al geen pols meer en belt de doktersdienst. Wanneer deze arriveert wordt gelijk de ambulance gebeld. Ik heb de dokter even gezien, maar was al niet meer in staat om zijn vragen te beantwoorden. Uiteindelijk werd ik twee dagen later wakker. Ik kan me niks herinneren van die twee dagen, wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds erg vervelend vind.Toen ik bijkwam hoorde ik praktisch niks meer en keek ik ontzettend scheel en ook mijn evenwicht was waardeloos. Bij elke beweging met mijn hoofd moest ik overgeven. Kreeg verschillende complicaties en heb uiteindelijk een maand in het ziekenhuis gelegen. Ik heb ontzettend veel steun gehad van familie, vrienden en kennissen. Voor die mensen vecht je voor wat je waard bent en voor jezelf natuurlijk. De eerste maanden toen ik thuis was zijn als een soort droom aan me voorbij gegaan. Ik was me bewust van het feit dat ik het had overleefd en nam de overgehouden problemen voor lief. Maar wanneer je weer je leven probeert op te pakken raak je toch gefrustreerd. Ik ben nu doof aan een oor en kan er maar moeilijk aan wennen. Ik pas me


aan, maar accepteren kan ik het nog steeds niet. Ook de vermoeidheid valt niet mee. Voor mijn ziekte werkte ik in een kroeg en was vaak erg laat thuis. Nu ben ik als eerste thuis en vaak hou ik het stappen voor gezien. Ik ben 21 en student dus dan weet je ongeveer wat mijn levenswijze was. Mijn sociale leven is zo belangrijk, maar je moet vaak verstek laten gaan.Gelukkig voetbal ik bij een studentenvereniging en beleef ik daar veel plezier en maak ik veel sociale contacten. Ik besef me vaak dat de contacten die ik nu maak er ook niet hadden kunnen zijn. Dit vind ik een erg moeilijk idee. Alles gaat ook moeilijker dan voorheen, bijvoorbeeld ik heb morgen mijn eerste tentamen. Ik vraag me af of ik me kan concentreren, was bij het leren ervan vaak afgeleidt. Ik zie deze site vanavond voor het eerst, maar heb gelezen dat concentratieproblemen een veel voorkomend verschijnsel is na meningitis. Misschien kan iemand me er meer over vertellen....?????Maar ben blij dat ik mijn verhaal eens een keer aan mensen kan doen die het ook zelf hebben meegemaakt.Niemand begrijpt het echt als ik het vertel, desondanks dat ik veel begrip en medeleven krijg.

Groetjes Roelienroelientje Berichten: 3Geregistreerd op: 16 dec 2003 02:01Woonplaats: Groningen

OmhoogMijn verhaal

door esther » 10 jan 2004 01:09

Dag Roelien,

Ik herken je verhaal, en leef helemaal met je mee. Ook ik heb meningitis gehad, zie mijn verhaal boven de jouwe, en had ook lang last van evenwichts stoornissen. Van concentratie stoornissen heb ik geen last gehad. Wel dat mijn ogen scheef stonden en mijn mondhoek enz...Hoe gaat het nu met je?Ben je al eens naar info dagen geweest, of lotgenoten ontmoet op 1 van de meningitis dagen?? Ben er 2x geweest en had er veel aan.Ik hoop op een reactie terug, groetjes Estheresther


Berichten: 3Geregistreerd op: 15 dec 2003 02:01Woonplaats: Groenlo

OmhoogMijn verhaal

door roelientje » 31 jan 2004 19:42

Hoi Esther,

Ik ben echt al een tijd niet op de site geweest.Ik denk om alles weer een beetje uit mijn gedachten te zetten. Heerlijk oud en nieuw gevierd, met natuurlijk in mijn achterhoofd van yes ik mag nog oud en nieuw vieren. Inmiddels ook jarig geweest, heerlijk met mijn vrienden gevierd, ff verstand op nul en genieten. Wat een rotziekte he!Ik keek idd ook hardstikke scheel toen ik wakker werd. Gelukkig is dit na verloop van tijd weer herstelt. Godzijdank!Was die ooglapjes na verloop van tijd ook wel zat. Al die mensen die naar je omkijken. En je had een scheve mondhoek? Dat heb ik gelukkig niet gehad. Moet je wel zeggen dat dat oor waar ik nu doof aan ben af en toe wel vervelend is. Moet me altijd dubbel zo hard inspannen om mensen te kunnen verstaan. Heb je verder nog ergens last van of ben je helemaal hersteld?Op het moment dat ik dit schrijf heb ik je verhaal nog niet gelezn maar dat doe ik hierna gelijk. Ik ben nog nooit op zo'n bijeenkomst geweest, maar ben eigenlijk wel benieuwd naar de ervaringen van anderen met deze vervelende ziekte. Misschien dat ik dat wel ga doen!Bedankt voor de tip!Hoop een reactie terug...

groetjes Roelienroelientje Berichten: 3Geregistreerd op: 16 dec 2003 02:01Woonplaats: Groningen


restverschijnselendoor Joke » 28 okt 2003 15:30

Hallo Regina,

Wij hebben jouw verhaal gelzen, ik weet niet of jij ons verhaal



hebt gelezen, ook Johan was 43 jaar toen hij meningitis heeft gehad, dat is nu bijna 6 maanden geleden, maar elke dag lopen wij nog tegen restverschijnselen aan, ook wij lopen nog steeds bij de neuroloog en hebben vanmorgen te horen gekregen dat hij maar verder moet met onderzoeken bij de internist, want de neuroloog komt er alleen niet meer uit.Johan zit twee dagen in de week in revalidatiecentrum "de Hoogstraat" maar ook daar vinden ze dat hij maar slecht vooruit gaat.Ook wij gaan naar de volwassenenmiddag in Utrecht.Ik heb ook al contact gehad met Ankie maar is las dat zij jammer genoeg niet gaat, wie weet komen we elkaar toevallig wel tegen, Johan wil zo graag met lotgenoten praten, want je hoort zo weinig mensen die het gehad hebben.Wie weet tot ziens.Groetjes Joke.Joke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01Woonplaats: Mijdrecht

Omhoogrestverschijnselen

door Edwin Kas » 28 okt 2003 17:48

Ik heb ook op 44 jarige leeftijd menigitis gehad en voel daar nu ruim 4jaar later nog steeds de restverschijnselen van. Slecht horen (bijna niet) en veel problemen met mijn evenwicht.Voor Johan is doorzettingsvermogen heel belangrijk want anders kom je er niet bovenop, al zal dat in bepaalde gevallen nooit lukkenEdwin Kas Berichten: 3Geregistreerd op: 28 okt 2003 02:01Woonplaats: Alphen aan den Rijn

Omhoogrestverschijnselen

door regina » 11 nov 2003 11:27

Hallo Joke, ik heb jou verhaal wel gelezen op het forum en nog vele anderen , als je het leest dan denk je oh ja dat heb ik ook en dat voel ik ook en ga zo maar verder, de klachten die je man heeft die heb ik niet, en zeker niet dat ik naar een ravalidatiecentrum moet gaan. het is voor de persoon zelf heel



moeilijk om het allemaal te accepteren en er mee leren te leven, maar ook voor de rest van je gezin, omdat je ineens ontzettend kwaad <img border="0" title="" alt="[Mad]" src="mad.gif" /> kan worden, ik las net bij iemand ik weet niet meer wie dat je dan zo kan huilen om niets. heeft je man geen hulp om het allemaal te verweken, want dit lees ik bij niemand, voor mij is het ook een probleem dat ik bijna 3 weken van de begin fase kwijt ben, ik weet niet eens dat ik op de ic heb gelegen en dat ik met een ambulance naar het ziekenhuis ben gebracht en zo weet ik zoveel niet meer.maar misschien zie ik je wel in utrecht. sterkte <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="tongue.gif" />regina Berichten: 12Geregistreerd op: 12 okt 2003 01:01Woonplaats: vlissingen

Omhoog


meningitis en sepsis tegelijkdoor Corien » 04 nov 2003 00:57

Meningitis en sepsis, zo sprak mijn huisarts vanochtend toen ik haar de vraag stelde waarom ze mij in het ziekenhuis niet echt duidelijk uit konden leggen wat er precies aan de hand was geweest...oftewel de onduidelijke taal die ze soms uitslaan. Ik leg eerst eventjes uit wat er gebeurde.

Ik kreeg op zondag 12 oktober last van hevige spierpijnen. Dacht ach zal wel een griepje zijn en probeerde het met pijnstillers te onderdrukken. Eenmaal op dinsdag was de pijn niet meer uit te houden en s'avonds zat ik van mijn enkels tot mijn knieen helemaal onder de rode plekken. Woensdag naar de huisarts en die ging met een boek voor mijn neus zitten en noemde een paar zeldzame dingen op maar echt zeker weten deed ze het niet....Uiteindelijk moest ik maar s'middags formulieren ophalen en dan bloed gaan prikken. S'avonds werden de vlekken steeds groter en met spoed naar een dokter gegaan aangezien ik me ook steeds slapper ging voelen en de spierpijn zo hevig werd dat ik niet eens meer op mijn benen kon staan.

De vlekken en ook de warmte van de vlekken konden ze niet

verklaren en ze stuurde me gelijk door naar het ziekenhuis. Daar kon de 1e arts die verscheen het ook niet omschrijven en na 3 uren onderzoeken kwam er uiteindelijk een arts die zei dat ik ter observatie opgenomen moest worden.

Na verschillende onderzoeken + aan een standaard antibiotica infuus gelegen te hebben kwamen ze erachter dat het sepsis was. Eenmaal lag ik daar 2 dagen en opeens kreeg ik nekkramp, toen hersenscan gemaakt en ruggenmergvocht werd er afgenomen zeiden ze dat ik ook meningitis oftewel hersenvliesontsteking erbij had gekregen. Gelijk kreeg ik nog een andere antiobiotica erbij. Drie dagen had ik verschrikkelijk stekende hoofdpijnen en kon ik geen daglicht verdragen ook veel over moeten geven.

Na 12 dagen(afgelopen week 27 okt.) werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. Nu zeggen ze dat het normaal is om nog steeds last te hebben van opkomende hoofdpijnen en ook dat je erg moe kunt zijn. Mijn vraag is wie heeft dit ook meegemaakt dus meningitis en sepsis tegelijk of iets soortgelijks en hoelang kun je dit blijven houden?

Graag hoor ik hier meer over, ik ben erg geschrokken van alles, en sinds ik thuis ben begin ik me pas te realiseren wat er gebeurt is. Soms slaap ik erg slecht hierdoor.

Groetjes,CorienCorien Berichten: 1Geregistreerd op: 03 nov 2003 02:01Woonplaats: Zoetermeer

Omhoogmeningitis en sepsis tegelijk

door Bion » 04 nov 2003 11:00

Dat is toch ook niet niks, wat je is overkomen? Zelf zit ik dus sinds 27 september informatie te zoeken, omdat mijn moeder pneumokokken-meningitis heeft gehad.Ik weet er uiteraard niet veel van af maar ik kan je wel het volgende vertellen, wat de neuroloog van het ziekenhuis ons heeft verteld, misschien heb je er wat aan?


De bacterie die de hersenvliesontsteking veroorzaakt maakt toxides aan, gifstoffen dus, die komen in de bloedbaan terecht. Op die manier kunnen ze je hele lichaam vergiftigen, het komt via je bloed overal terecht.Gezien dit verhaal denk ik eigenlijk dat je dus al hersenvliesontsteking had en dat je lichaam al vergiftigd werd. Alleen is de hersenvliesontsteking pas later ontdekt omdat ze daar niet eerder onderzoek naar hebben gedaan.Welke vorm had jij eigenlijk?

Mijn moeder was ook al langer ziek (grieperig, verkouden, oorontsteking, spierpijn etc.) voordat ze zo ziek werd dat er hersenvliesontsteking is gediagnostiseerd. De bacterie zit dus al langer in je lichaam voor de ziekte zich echt openbaart.

Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen met het herstel, naar wat ik hoor kan dat best lang duren. Fijn dat je er toch nog vrij goed uit bent gekomen want zo te horen was het behoorlijk ernstig.Beterschap,

groetjes, BionBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede

Omhoogmeningitis en sepsis tegelijk

door timmerk » 04 nov 2003 12:13

Onze zoon (inmiddels 20 jaar) heeft in april 2001 meningitis sepsis gehad. Hij kwam s`middags thuis met verschrikkelijke hoofdpijn en na regelmatige controle van mijn vrouw en mij (wij zijn bij hoofdpijn bij de kinderen altijd alert aangezien je wel iets hebt gehoord en gelezen over deze ziekte) maar onze zoon kon gewoon zijn kin op de borst krijgen zonder pijn. Desondanks gingen we regelmatig naar hem toe. Om een uur of zeven zag ik kleine blauwe plekjes bij hem verschijnen op de benen. Gelukkig had hij een been onder de dekens weg, anders had ik nog niets opgemerkt en was hij bij een volgend bezoek van mij hoofdwaarschijnlijk al overleden geweest. Wat mij dus achteraf wel is bijgebleven is dat hij zo suf werd (bloeddrukverlaging). Daar wij een week daar voor


een informatie folder van een school hadden gekregen waar de eventuele symptomen op stonden, schoot mij gelijk door de gedachten dat daar ook de opkoming van kleine blauwe plekjes op stond. Ik heb gelijk de huiarts gewaarschuwd met het verzoek om gelijk te komen (hij was er dus ook binnen vijf minuten).Met de informatie folder in de hand stond ik hem op te wachten. Hij heeft onze zoon onderzocht en zijn dyagnose was ook wel het hoofd op de kin kunnen (dus geen nekkramp) krijgen maar toch die vreemde plekjes (wel nekkramp) over steeds groter deel van zijn lichaam verschijnend.Gelijk de ziekenauto besteld en met een rotgang naar het ziekenhuis gebracht. Daar werd dus ook de ziekte geconstateerd en gelijk aan de atibiotica en naar de IC.Aangezien men voor zijn leven vreesde (de meeste vitale lichaamsfucties hielden er mee op) werd ons die zelfde avond gevraagd of men hem in slaap mocht brengen zodat de energie die hij nog had volledig werd aangewend voor zijn herstel. De plekjes waren inmiddels eilanden geworden, zelfs een van zijn handen was inmiddels helemaal zwart. Men heeft hem bijna 4 weken in slaap gehouden op de IC met vooral in den beginne de boodschap naar ons toe dat de toestand zeer zorgwekkend was.Hij was na vijf dagen ook 35 kilo gegroeid van het vocht wat hij kreeg toegediend en daar zijn nieren dus ook niet meer werkten hield het lichaam al dit vocht vast.Na ongeveer 10 dagen is men dus ook begonnen met nierdyalise en begon zijn lichaam na ongeveer 10 dagen weer de normale proporties aan te nemen.Aan het eind van die 4 weken zijn ook zijn nieren weer actief geworden.In het verloop van die 4 weken begonnen steeds meer funties van het lichaam te werken, denk aan: darmen, lever, longen.

Na in totaal 6 weken in het ziekenhuis te hebben gelegen heeft hij sinds die tijd de draad weer op te proberen te pakken.De restverschijselen die hij nu nog heeft zijnBlauwe plekken op de benen.Kort geheugen laat hem vaak in de steek.Vooral bij het moeten presteren en psychische druk regelmatig behoorlijke hoofdpijn.Regelmatig overmatig moe.

Waar wij regelmatig tegen aan lopen is en waar wij dus ook zeer

kwaad om zijn is:Dat de maatschappij hem weer als een normale gezonde jongen heeft gekwalificeerd, wat dus de nodige problemen op levert bij het vinden van werk en scholing. Zoek maar een baas die accepteerd dat je een keer per week op bed ligt met hoofdpijn.Dat je als ouders totaal geen begeleiding krijgt behalve de boodschap dat de restverschijnselen h.w.s. na verloop van tijd wel zullen verdwijnen.

Groet Kees.timmerk Berichten: 7Geregistreerd op: 20 jun 2003 01:01Woonplaats: Appelscha

Omhoog


reactie, hoelang in coma(teuze) toestand.door Joke » 04 nov 2003 01:32

Hallo Bion,

Allereerst wil ik je heel veel kracht en strekte wensen in deze hele moeilijke tijd.Ik weet hoe moeilijk het kan zijn, ondanks dat mijn man maar 1 week comateus was.Johan ging op zondag het ziekenhuis in en werd op vrijdag middag "wakker".Ik had wel het idee dat ze hem iets toediende waar hij ook rustig en slaperig van werd, want hij kreeg wel veel epileptische aanvallen.Johan kon mij en de kinderen ook zo aan leggen kijken maar er kwam totaal geen reaktie, en nu zegt hij zich helemaal niets meer te herinneren.Voor hem was het maandag toen hij "wakker" werd, en dat is iets waar hij nog steeds geen klap van snapt.Ik wens jou en het hele gezin alle kracht die jullie nodig hebben, en laten we hopen dat het met je moeder toch nog goed afloopt.Groetjes Joke.Joke Berichten: 18Geregistreerd op: 10 okt 2003 01:01


Woonplaats: Mijdrecht


Hoe lang in coma(teuze toestand)?door Bion » 03 nov 2003 12:32

Zoals ik al verteld heb in een andere topic is mijn moeder sinds 27 september ernstig ziek. Ze had eerst hersenvliesontsteking door pneumokokken. Na 5 dagen werd ze wakker, maar 7 dagen na de tijd raakte ze in coma en bleek dat ze hersenontsteking heeft. 5 oktober is ze enigszins uit coma gekomen, opende haar ogen en heeft sinds die tijd heel af en toe een zinnetje gezegd. Nu ligt ze wel vaak wakker te kijken, kijkt mensen gericht aan, reageert op aanspreken en lijkt wel dingen die ze hoort te begrijpen. Zo krijgt ze vandaag een maagsonde en was ze vanochtend duidelijk wat nerveus. En vorige week kwam er een vrij heftige schrikreactie toen ze hoorde dat ze naar een verpleegtehuis moest. Toen we het verder uitlegden kneep ze een paar keer met haar ogen waardoor wij denken dat ze het dus wBion Berichten: 29Geregistreerd op: 16 okt 2003 01:01Woonplaats: Enschede


Web viewIn mijn omgeving word ik wel serieus genomen maar dat is ook mede door een gelaatsverlamming...

Documents

Transcript of Web viewIn mijn omgeving word ik wel serieus genomen maar dat is ook mede door een gelaatsverlamming...