Als door de essentiede luxe verdwijntdan kan het dat dannet het leven verschijnt.Zo wil onze vastenhet oefenen zijndat uit dorre takkenhet groen weer verschijnt.

De eerste getuigen,zij gingen bergopmet hoop op een toekomst, het groen in de knop.Gods licht ging er schijnen,’t klonk helder en klaar:“volg nu maar Mijn zoon endraag zorg voor elkaar.”

De eerste getuigen,zij gingen bergopmet hoop op een toekomst, het groen in de knop.Gods licht ging er schijnen,’t klonk helder en klaar:“volg nu maar Mijn zoon endraag zorg voor elkaar.”

(Pete

r B

iesb

rou

ck /

Pete

r R

ipp

en

)

(Taizé)

Dan nog, dan nog klamp ik mijklamp ik mij vast aan jou,of je wil of niet,op ongenade of genade,Ik zal red mij, red mij roepenof zoiets als heb mij lief.

(Huub Oosterhuis / Bernard Huijbers)

[Vg.]

God, Bron van alle leven,bemoedig ons met Jouw woord,

stuur ons in de richting van verbondenheid,solidariteit en gerechtigheid.

Dat wij voor anderen bron van leven mogen zijn.

[Al.]

Inspireer onze eigen levensstijl,dat wij niet toegeven aan de verleiding

ons meer toe te eigenen dan ons toekomt.Dat wij blijven kiezen voor een samenlevingdie in de basisbehoeften van allen voorziet.

Wij vragen het Jou, nu en altijd. Amen.

Op trektocht aan een put gekomen

nog vol op dag, nog ver te gaan zag ik jou, naar mij toe

gekomen, weinig gezegd, veel te verstaan,

water van liefde mij gegeven. Jij hebt mijn grote dorst gelest.

De bron geopend, steen verheven,

en daar na zacht mijn naam gezegd.

Het veld van ieder mensenlevenverbergt een diepe waterput

ergens ver weg, steeds in het Oosten

en door een grote steen beschut.

Die levensbron moet je ontdekken,

ze is de zin van je bestaan.Je zal er met een ander drinken.

Die liefde zal nooit overgaan(Peter Biesbrouck)

[Vg.]

Ik herken mij in het geloof van de mensen die oog hebben

voor de nieuwe tekenen van de tijd. van de mensen die worden bevrijd

van een te grote druk en eindelijk durven spreken.

Geloofsbelevenis

[Al.]

Ik herken mij in het geloof van de mensen die oog krijgen voor allen die worden vergeten.

die zich niet langer laten intimideren door de grote monden.

Ik herken mij in het geloof van mensen rondom mijdie zich laten leiden door vertrouwen en geduld

en angst geen baas laten zijn.

[Vg.]

Ik herken mij in het geloof van de mensen die over de grenzen heen

elkaar ontmoeten en leren waarderen.Ik herken mij in het geloof van alle mensen

die door pijn en verdriet heen blijven zoeken naar het Licht,

naar God als Vader van alle mensen.

[Al.]

Zo slaat het verdriet van deze tijd, de pijn van zovelen me niet neer,

maar juist daarin hoor ik Gods stemdie me doet opstijgen

en me leidt naar een toekomst waarin een diepe vreugde zal geschonken worden

vanuit Zijn Goddelijke Liefdesbron.

Laat onze woorden stijgen voor uw aangezicht als wierook.Zie in ons het verlangen een mens te zijn van U.Kom, adem ons open, Kom, adem ons open, adem ons open

(Prin

s S

ieds

/ Lö

wen

thal

Tom

)

Die naar menselijke gewoonte met een eigen naam genoemd werd toen Hij in een ver verleden werd geboren ver van hier,(al.) Die genoemd werd: Jesjoe, Jezus zoon van David en Bastebazoon van Ruth en zoon van Boaz, zoon van Juda en van Tamar,zoon van Adam, zoon van mensen, die ook zoon van God genoemd wordt,heiland, visioen van vrede, licht der wereld, weg ten leven,

levend brood en ware wijnstok, die, geliefd en onbegrepen,werd bewaard in taal en teken als een eeuwenoud geheim,als een wachtwoord doorgegeven, als een vreemd vertrouwd verhaal,die een naam in mijn geheugen, die de stem van mijn geweten,

die mijn waarheid is geworden: Hem gedenk ik hier en noem ikals een dode die niet dood is, als een levende geliefdedie gekozen heeft te leven voor de armsten van de armen,helpman reisgenoot en broeder van de allerminste mensen.

die ten dage dat Hij rondging door de dorpen van zijn landstreekmensen aantrok en bezielde hen verzoende met elkaardie niet steil en ongenaakbaar niet hooghartig als een heersermaar in knechtsgestalte leefde die zijn leven voor zijn vrienden(vz.) prijsgaf, door een vriend verraden, die getergd tot op het kruis, voor zijn vijand heeft gebeden die van God en mens verlaten is gestorven als een slaaf. (...) [consecratie](al.) die gestrooid is in de akker, als het kleinste van de zaden,die daar wacht een lange winter in de stilte van de dooddie als graan geoogst zal worden, die als brood gedeeld wil wordenom in mensen, mens te worden die verborgen in zijn God

onze vrede is geworden, onze ziel tot rust gekomendie ons groet vanuit zijn verte die ons aankijkt van dichtbijals een kind, een vriend, een ander, Hem gedenk ik hier en noem ik en beveel Hem bij je aan als een levende geliefde(vz.) als de mens die naast je is.

(Hu

ub

Oost

erh

uis

/ B

ern

ard

Hu

ijbers

)

Dona la pace Signore, a chi confida in te,Dona, dona la pace Signore, dona la pace

Geef ons Uw vrede, geef vrede, aan wie op U vertrouwt. Geef ons. Geef ons Uw vrede, geef vrede. Geef ons Uw vrede

( Ta

izé)

(Taizé)