VW: Happy Family?Generaties:

(1.) Nel (ouderdom)

(2.) Jeffrey (ouderdom) x Carlijn (honger)

(3.) Rebecca (ouderdom) x Xander (geest), Lara (ouderdom) x

Ciske (geest) x Tom (ouderdom), Marc (honger)

(4.) Nina, Tessa & Adam, Roy, Patrick & Harriët

(5.) Sanne, Kevin

Vorige keer groeide de tweeling op tot tiener.

Tom stierf op 69-jarige leeftijd aan ouderdom.

Nina ging met haar kinderen uit eten, die ineens veel interesse toonden in hun vader Scott.

Patrick sprak eindelijk af met Harriët en het draaide erop uit dat ze gelijk bij hem bleef wonen.

Het was al na twaalven, maar Adam en Tessa konden niet slapen.

Daarom kropen ze nog even gezellig bij elkaar op de bank, terwijl Adam wat langs de zenders zapte.

1 dag toekijken

‘Ik ga maar eens naar bed.’ gaapte Tessa na een tijdje. Ze voelde zich nog steeds niet zo lekker, en trok langzaam haar pyjama aan.

Net toen ze in bed wilde stappen, voelde ze iets kriebelen in haar buik.

Verrast keek ze naar beneden, toen daar ineens een zwangere buik te zien was!

Een kindje. Ze kreeg een kindje! Een kindje van Adam en haar!

Even bleef ze doodstil staan, terwijl een gevoel van puur geluk haar overspoelde.

Toen zette ze het op een schreeuwen.

‘Adam!’

Buiten adem verscheen hij in de deuropening.

Toen hij haar zwangere buik zag, vloog hij zonder iets te zeggen op haar af. Een tijdlang stonden ze in een woordeloze omhelzing van het moment te genieten.

Toen begon Adam te lachen.

‘O Tess, we worden ouders! Kun je het geloven?’

‘Ik denk dat het een meisje wordt.’ zei Tessa zachtjes en ze keek verlegen naar haar man op.

‘Een kleine babybeer.’ glimlachte Adam.

‘O Adam,’ snikte Tessa. Zoals zo vaak bij haar gebeurde als ze door emoties overmand werd, sprongen de tranen haar in de ogen.

‘Ik had nooit durven dromen dat ik ooit nog moeder zou worden.’ zei ze eerlijk. ‘Maar nu gaat het echt gebeuren! Een kindje van jou…’

Met een stralende lach op haar gezicht sloeg Tessa haar armen nog strakker om Adam heen.

‘Ik ben zo gelukkig!’

Ineens duwde Adam haar van zich af.

‘Laat me eens voelen.’

Meteen legde hij zijn hand op de bolle buik van zijn vrouw.

‘Eens kijken of die babybeer wakker is. Nee, winterslaap.’

‘Ben blij toe. Laat dat beertje zich nog maar even koest houden.’ giechelde Tessa.

‘En nu heb ik honger.’

‘Ik ook! Van ouders worden krijg je barstende honger!’

In de keuken schrokten ze allebei een zak chips naar binnen.

Ze waren allebei nog een beetje overdonderd. Ze konden haast niet geloven dat ze echt ouders zouden worden!

Binnenkort zou hier een kleintje in de wieg liggen…!

De volgende morgen sloeg Harriët slaperig de dekens terug.

Even keek ze verward om zich heen. Waar was ze? Dit was niet haar kamer! Toen herinnerde ze zich alles weer. Ze was bij Patrick komen wonen, de man van haar dromen.

Glimlachend wreef ze de slaap uit haar ogen.

In haar ondergoed liep ze naar de keuken, waar ze snel een beker koffie maakte.

Op de bank dacht ze na over de komende dag. Ze moest vandaag gewoon naar haar werk, maar tussendoor zou ze nog even langs het huis van haar ouders gaan. Dan kon ze haar eigen spulletjes ophalen, en die hierheen brengen. Want dít was voortaan haar thuis!

In de slaapkamer trok ze haar blauwe mantelpakje aan en bereidde zich voor op een nieuwe dag in haar commercie-carrière.

Al gauw hoorde ze buiten de carpool toeteren.

Ze wierp nog een snelle blik over haar schouder, de slaapkamer in.

Patrick lag nog in diepe slaap.

Even twijfelde ze. Moest ze hem wakker maken? Hoe laat begon zijn werkdag eigenlijk?

Uiteindelijk besloot ze maar om hem lekker te laten liggen.

Tegen elven werd Patrick uit zichzelf wakker. Verward tastte hij naast zich, maar hij vond geen Harriët. Hij schrok pas écht toen hij het felle zonlicht zijn kamer binnen zag schijnen.

Hoe laat was het?

‘Kwart over elf?’ mompelde Patrick hardop.

‘Ah néé…’

Hij stampte kwaad op de grond. Dit was de eerste keer dat hij niet op zijn werk verschenen was…

Harriët had hem wel even wakker kunnen maken, dacht hij geïrriteerd.Ach nee, hoe had zij dat kunnen weten?

Hopelijk zou zijn baas niet kwaad zijn.

Nog steeds een beetje chagrijnig zette Patrick koffie en plofte in zijn boxershort op de bank neer.

Aan het eind van de middag kwam iedereen weer thuis.

‘Leuk pakje.’ gniffelde Nina, toen ze een jonge vrouw met precies dezelfde werkkleding zag.

‘Jij ook!’ lachte de vrouw. ‘Woon je hier?’

Nina knikte en wees haar huis aan.

‘O, dan zou ik mezelf even voorstellen.’ glimlachte het meisje. ‘Ik ben Harriët, de vriendin van Patrick.’

Nina’s gezicht veranderde van verbaasd in blij.

‘Wat leuk je te ontmoeten! En wat leuk dat jullie verkering hebben!’

‘We…hebben wel meer dan alleen verkering. We wonen zelfs al samen!’

‘Zo, dat is…snel.’

‘Ja, ik weet het… Maar Patrick en ik horen gewoon bij elkaar.’

‘Dat kan.’ knikte Nina en ze glimlachte. Ze mocht dit meisje wel, ze was lekker spontaan, enthousiast en nog knap ook.

‘Nou, ik zie je wel weer eens.’

‘Jep! Tot ziens!’

De vrouwen verdwenen ieder in hun eigen huis.

Tessa zat in haar gemakkelijke zwangerschapskleding op de houten vloer in de woonkamer.

Ze had haar lievelingsboek weer eens uit de kast gepakt. Nu ze zwanger was, had ze alle tijd om te lezen.

Buiten adem kwam Sanne thuis. Ze had een rondje door de wijk hardgelopen. Nu snakte ze naar iets te eten.

‘Wat krijgen we nou?’ riep ze uit, toen ze de koelkast helemaal leeg aantrof.

‘Huh?’ Haar tweelingbroer kwam nieuwsgierig aanlopen.

‘Er is geen…eten meer.’ stamelde Sanne.

De tweeling werd doodstil.

Ze wisten allebei watvoor rampzalige gevolgen dit kon hebben…

Gelukkig kreeg Nina het idee dat ze vanavond wel gezellig bij Tessa konden gaan eten.

Natuurlijk vond zij het goed. Soms miste ze haar zus best wel!

Onder het eten kwebbelden ze druk over Tessa’s zwangerschap.

Sanne at hongerig haar salade op. Wat was ze haar tante dankbaar… Ze had niet veel langer zonder eten moeten zitten!

Ondertussen luisterde ze naar de baby-verhalen. Ze wist het inmiddels zeker: als ze volwassen was, wilde ze zo snel mogelijk trouwen en kinderen krijgen!

Na het toetje bedankte Nina haar zus en zwager hartelijk.

‘Ik zou niet weten wat we zonder jullie zouden moeten.’ lachte ze en ze gaf Adam drie zoenen op zijn wangen.

‘Vaker boodschappen doen lijkt me een goed idee.’ zei Adam droog.

Toen ze thuiskwam had Harriët vrolijk verteld over haar ontmoeting met Nina. Ze merkte niet dat Patrick een beetje boos op haar was.

Later die avond, toen ze net uit de douche kwam, vroeg Patrick:

‘Waarom heb je me niet wakker gemaakt vanochtend, schat?’

Even hield ze op met dweilen. Ze werd een beetje rood.

‘Het spijt me, Pat.’ mompelde ze. ‘Ik wist niet zeker hoe laat je naar je werk moest. En…je sliep zo lief.’

Die laatste woorden fluisterde ze bijna, heel verlegen. En toen kón Patrick gewoon niet langer boos op haar zijn – hij nam haar in zijn armen en zoende haar met alle liefde die hij in zich had.