Week 28 2014, Waspik15 juni 9.30 uur ds. L. van Wingerden uit ‘s-HertogenboschKinderoppas Esther van den Broek en Nicoline van den Broek Organiste Mariëlle van den Broek Koster Gerrit van der WielCollectante Helma VerduijnUitgangscollecte Instandhouding predikantsplaats Pastoraat Mw. Toos Haakmeester (St. Jozefhof 8) moest worden opgenomen in het Elisabeth- ziekenhuis te Tilburg. Wij wensen Toos sterkte en ook haar man Joop. De Here is mijn Herder, al ga ik door een dal van de schaduw van de dood, ik vrees geen kwaad, want gij zijt bij mij (Psalm 23). De Stroming Een mooie dag wensen we het huis en zijn bewoners en medewerkers op 12 juni, de dag van de officiële opening. Ouderling Quist zal onze kerkenraad vertegenwoordigen, ik ben helaas verhinderd erbij te zijn. Verantwoording Nel Snijders ontving via H.V.D. € 5,-. Hartelijk dank! Bruggen Bouwen Vorige week woonde ik een conferentie bij in Italië met locale kerkleiders uit verscheidende Europese landen en Kerken: Noorwegen, Estland, Bulgarije, Roemenië, Italië, Nederland. Elke kerk heeft een eigen verhaal. Hoe zal het verhaal in de toekomst verder worden geschreven? Het specifieke aandachtspunt was de migratie en multiculturaliteit in onze landen. Hoe is de relatie van kerk en staat; wat is er sociaal gezien nodig in een land; wat wordt er van de kerk gevraagd; wat kun je als leiding betekenen en doen voor kerkvrijwilligers; hoe voer je het gesprek met andere religies; hoe zet je catechese voor jong en oud op? Over deze vragen informeerden en raadpleegden we elkaar. Het was deze week, met christenen uit alle windstreken bijeen gekomen, eigenlijk al Pinksteren. We zongen Psalm 117: Looft de Here, alle gij volken. Dat doen we, ieder met eigen accenten, maar met elkaar verbonden en geleid door Gods Geest, en zijn ontferming over mensen. Dat laatste neem ik mee van de conferentie: het begint met bewogenheid met mensen, met ouderen, kinderen in de knel. Een voorbeeld: In oost-Europa komt het voor dat mensen om geld te kunnen verdienen vaak in het buitenland zijn. Dat betekent nogal wat voor hun kinderen. Ik hoop u later meer te vertellen over mijn ervaringen met de cursus en conferentie Bruggen Bouwen. AgendaZondag 15 juni kindernevendienst groep I en II in De SchakelDonderdag 19 juni repetitie O.K.K. om 20.00 uur in De SchakelOntvangt allen een hartelijke groet namens de kerkenraad, S.J. Quist en H.J. van Kapel

Overdenking bij Handelingen 2: 8: Hoe horen wij hen dan ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?

Hoe horen wij hen dan ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn? Zo zeggen de mensen wanneer zij de discipelen horen spreken (Handelingen 2). Vreemd gezegde: in een taal geboren zijn. Het roept het beeld op van een pasgeboren kind, en het wordt in de handen genomen. Lieve woordjes volgen dan al heel gauw. Met als boodschap: Je kunt bij ons op je gemak zijn, je hoort bij ons thuis. Onze eigen taal, waarin wij geboren zijn. Dat is: je moeders taal. Je moedertaal. De eerste klanken die je hoorde. Je moedertaal blijft tot aan je dood de taal die je het meest eigen is.

De stem van moeder, die herken je uit duizenden. Zo vertrouwd is ook de stem van Gods Geest. Die stem raakt je. Het is om zo te zeggen een inwendig getuigenis. Je weet gewoon: dit kan ik vertrouwen. Zoals voor een pasgeboren kind de stem van moeder meteen vertrouwd is.

Niet voor niets noemt Jezus de Heilige Geest de Trooster. Het kind valt op een kwade dag zijn knie kapot. Het zoekt troost en het kruipt bij moeder op schoot. De stem van moeder maakt het kind rustig, troost het kind. Deze troost geeft uitzicht. Het kind springt van schoot en wil verder.

Het kind moet moeder hebben en niemand anders. Bij moeder ervaart het kind geborgenheid. In de letterlijke zin: hier is er één die voor mij borg staat. Die als het erop aan komt het voor mij opneemt, één waarbij en waarachter ik kan schuilen.

Wat is de moedertaal belangrijk. Vooral om te bemoedigen, te troosten. Wat een geweldige zaak. De grote daden Gods. Voor het oor van een mens die eens zal sterven. De Geest spreekt in de moedertaal, de taal waarin je geboren bent. Het is de taal waarin je zelf te voorschijn komt. Als het gaat over die grote daden van God in je moederstaal, mag je zelf naar voren komen met jouw verhaal. Om een vertrouwde stem te horen, dat heeft een mens soms zo nodig. Daar kun je zo naar verlangen. Of je nu drie jaar bent, of tachtig en je denkt: Kon ik vader nog maar om raad vragen. Kon ik het moeder nog maar vertellen. De Geest heeft een woord voor ons. Zo troost Hij ons. Schept Hij vertrouwen, geborgenheid, en uitzicht. Door ons te spreken van de grote daden Gods.

Wie zal ons troosten? De Geest doet zien tot op de grote daden Gods. Tot op Christus. Hij is en geeft ons uitzicht. De Heidelbergse Catechismus heeft dat begrepen. Hij vraagt: wat is uw enige troost, beide in leven en in sterven? Wat is je hoop, je steun, je vertrouwen? Het antwoord is: dat ik niet van mezelf ben, maar dat ik het eigendom van Hem, van Jezus Christus.

Pinksteren is: Jezus Christus telt mij. Zoals je telt voor je moeder, zo tel je voor Hem. De verkondiging van de grote daden van God. In je moeders taal. Waarmee je moeder je troostte. Wat is het beste waarmee ze je had willen troosten? Zijn het niet de grote daden van God? En nu is de Geest begonnen te troosten. Er is uitzicht. De Here laat mij niet vallen. Hij telt mij in Jezus Christus. Gods venster naar de toekomst staat open. Wagenwijd.

Waspik / Baardwijk, HJ van Kapel