vlijtig ende boosc o n t a c t b l a d t u s s e n o u d e r s e n s c h o o l

s i n t - j o z e f s c o l l e g e - i z e g e m

verschijnt trimestrieel37ste jaargang • nr. 3 • juni 2011kantoor van afgifte: 8870 Izegem 1Burg. Vandenbogaerdelaan 53 - Izegem • tel. 051 33 59 33www.sint-jozefscollege.be • info@sintjozefscollege.be

RedactIoneel

Het kind met het badwater weggooien. Dat was het, jaren geleden. Toen ik nog in het lager middelbaar zat, werden wij behandeld als opgejaagd wild. Overal loerde of liever luisterde ‘de school’ mee: op de speelplaats, op de weg naar huis, in de gangen, voor en na de turnles... Geen schuilhoekje was veilig en waarschijnlijk zelfs de toiletten niet als je toevallig in jezelf zat te praten. Het verfoeilijke dialect moest en zou verdwijnen en met wortel en al uitgeroeid worden! Eerlijk gezegd heb ik zelf nooit begrepen wat ze eigenlijk met dialect bedoelden. West-Vlaams in ieder geval, want er bestond geen onbeschaaf-der taaltje dan onze streektaal. Antwerps of Brabants hoorde op een of andere manier niet in het rijtje van de gediaboliseerde klankenproductie waar wij zo goed (of slecht) in waren. ABN was het magische ordewoord. Algemeen Beschaafd Nederlands. Enkel bar-goense en achterlijke West-Vlamingen bestonden het om te wauwelen in een onbegrij-pelijke en ongearticuleerde reeks wanklanken. Gentenaars hadden al lang van het Vlaams een elitair veredeld pseudotaaltje gemaakt om hun eigen onkunde te maskeren. En zoals gezegd, Antwerpenaars en andere Brabanders konden genoegzaam hun eigen regiolect blijven koesteren, want zij hebben het altijd al als een een wereldtaal beschouwd. Wij dus maar proberen om ons het ABN eigen te maken. Zowaar de BRT (nu VRT) achtte het een noodzakelijke pedagogische taak om dagelijks de Vlaamse mensheid te beleren met enkele uitspraaktips, weliswaar overbodig voor hogergenoemde categorieën.

En, beste lezer, het heeft gewerkt. Helaas niet met het beoogde resultaat. Na 50 jaar is het West-Vlaams inderdaad zowat overal verdwenen of althans sterk in zijn rijkdom beperkt, maar het ABN (dat nu wat vriendelijker tot AN is omgedoopt) treffen wij nog steeds nergens aan. In de plaats van de zeer kleurrijke streektalen is er een soort onbe-stemde mengvorm ontstaan met voornamelijk Antwerpse en Brabantse wendingen en geluiden. Eminente taalkundigen willen die nu wel eens Vlaams Nederlands noemen, maar eigenlijk is het een mossel-noch-vistaal. Wat heeft die hele ABN-beweging opge-

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

re

da

ct

io

ne

el

RedactIoneel 3

focus 5

pRIkBoRd 8

fotomontage 17

pRIkBoRd 21

focus 31

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

in

ho

ud

redactioneelinhoud

2 3

soms zelfs uitermate kort) op de schoolbanken verslijt (letterlijk dan). Heel wat leer-krachten konden hun capaciteiten als begeleider en organisator kwijt in dit initiatief, maar er was er maar één onder hen die haar verborgen artistieke talent van onder de korenmaat haalde. En met succes. De keramiekkunst van Gerda Tuytten werd duidelijk gesmaakt door ouders, leerlingen en collega’s.

En dan is er klas 4.4. Die wachten niet op een vrij podium om hun talent te laten renderen. Zij gaan onmiddellijk vreemd (bij wijze van spreken dan), maar kapen de hoofdprijs weg ten dienste van hun leerkrachten en/of medeleerlingen. Vorig jaar ver-gastten ze zichzelf en de leden van hun klassenraad op een ontbijt door te winnen in een wedstrijd uitgeschreven door Maks. Dit jaar namen ze deel aan de Grote Velocitie Verkeersquiz in Metropolis Antwerpen georganiseerd met steun van TMF, SVS (stich-ting Vlaamse schoolsport) en KBC. En zo waar, ze wonnen de eerste prijs, een optre-den van stressfactor voor de hele school. Meer hierover in het eerste nummer van Vlijtig volgend schooljaar.

En zo zit het bij tijd en wijle nogal woelige schooljaar 2010-2011 er weeral op. Laat 2011-2012 maar komen.

Greta Feys

aan de Vleugel met Jan mIchIels

“Een uiterst getalenteerd baasje komt eraan. Je zult stomverbaasd zijn.” Een meester uit de lagere school van het college wist mij op die manier te vertellen dat Jan Michiels naar het college zou komen. Ik had geen idee wat ik mij daarbij moest voorstellen. Een paar jaar later was het mysterie opgelost.

Op woensdagnamiddag hadden wij met een aantal getalenteerde leerlingen een muzikale workshop opgestart. Daar werkten wij rond alles wat met muziek te maken heeft: luisteren, analyseren, componeren, arrangeren, creë-ren... We trokken zelfs naar een opnamestudio om alles eens aan den lijve te ‘beleven’ en een bezoekje bij componist Herman Roelstraete was eveneens een beklijvende gebeurtenis. Voor die gelegenheid hadden wij een kinder-liedje bewerkt op een amateuristische manier.

leverd? Dat wij ons dialect definitief kwijt zijn en dat het Nederlands een hopeloos ver-basterd geheel is geworden. En dan wil het nog eens lukken dat diezelfde taalkundigen opnieuw het licht hebben gezien. Uitgerekend deze week verscheen er in een aantal kranten het bericht dat allochtonen beter hun thuistaal kunnen blijven spreken in het gezin. Het Nederlands dat de ouders produceren is nu niet direct een voorbeeld voor de opgroeiende kinderen. Dat leren ze trouwens op school wel. Bovendien is het altijd beter een basistaal goed te beheersen om vervolgens een “vreemde” taal te kunnen aanleren. Laat mij toe om hierbij een déjà vu te hebben. Zijn West-Vlamingen dan geen taalalloch-tonen in het verbrabantste Vlaanderen? Spreken wij dan geen onbegrijpelijk bargoens?

De gesproken media laten geen enkele gelegenheid onverlet om dat te bewijzen. In “De Ronde” werden wij verpersoonlijkt in de figuur van Dieter De Leuze. (Wim Opbrouck, een notoir voorvechter van het West-Vlaams pleegde hier bij het invullen van zijn politi-onele functie toch wel enig verraad.) Was ons dialect dan niet goed genoeg als basis voor het “beschaafde” Nederlands? Op de VRT zelf treffen we nochtans uitstekende voor-beelden aan: Martine Tanghe (Bissegem), Catherine Vandoorne (Izegem)... Daarnaast is er nog steeds de dooddoener van taalonkundige acteurs dat het Algemene Nederlands onnatuurlijk zou klinken in dialogen. Dat kan best, maar moet een acteur op dat niveau dan niet professioneel genoeg zijn om ook daarin uit te blinken? Misschien kunnen we het onherstelbare verlies nog wat erger maken door het West-Vlaams uit te roepen tot werelderfgoed. Dan pas beseffen we hoe veel te laat het is!En dat nota bene allemaal uit de mond van een leraar Nederlands.

Tot geneugte!

José Wylin

WooRdJe Van de dIRecteuR

Kort maar hevig. Zo kunnen we het derde trimester van het schooljaar 2010-2011 bondig omschrijven. De verschillende activiteiten schoten als een TGV aan ons voorbij.De schoolreizen, zowel in C002 als in binnen- en buitenland verliepen geanimeerd.Op onze opendeurdag ontmoetten we heel wat tevreden ouders en leerlingen, inclu-sief heel wat tweedejaars die al reikhalzend uitkeken naar de overstap naar het college. Soms nog twijfelend over welke studierichting ze zouden kiezen, maar wel al zeker over hun komst naar onze school.

Open doek leidde ons binnen in de wonderlijke wereld van de vrije tijd van onze leerlingen. Zang, dans, muziek, acrobatie allerhande, fotografie, schilder- en stripte-kenkunst toonden ons welk potentieel aan talent hier dagelijks zijn broek (of rok en

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

4 5

focus

Roelstraete kreeg de opdracht om het op professionele wijze om te vormen tot een volwaardige compositie. De volgende week was het af: een lijvige partituur voor piano solo in tien variaties. De laatste variatie was achtstemmig polytonaal. De componist kon het zelf niet zo vlot spelen en gaf het dan maar aan de vrijwilliger Jan Michiels (toen 14 jaar). ‘s Middags had Jan alles eens doorgenomen en een uurtje later kwam hij het ons voorspelen, foutloos! Toen Roelstraete de opname hoorde, gromde hij tevreden: “ In die jongen zit iets, hij zal het ver brengen!”

Dat Jan een uitzonderlijk talent was, betwijfelde niemand. Een wonderkind? Misschien, maar Jan kreeg het niet zomaar cadeau. Hij was een keiharde werker als

musicus en als leerling. Elke dag opnieuw legde hij zichzelf een Spartaanse discipline op om minstens vier uur te oefenen, en dit jaar na jaar. Met een dergelijke ingesteld-heid was de beroepskeuze echt voordehandliggend. In één jaar werkte hij de volledige conservatoriumcyclus af (duurt normaal vijf jaar). Daar studeerde hij bij Abel Matthys. De weg naar het buitenland lag nu volledig open en hij trok naar de Hochschule der Künste in Berlijn, waar hij zich vervolmaakte bij Hans Leygraf. Hij kreeg er een bijzon-dere onderscheiding voor zijn interpretaties van Bartoks tweede pianoconcerto en de Etudes van Ligeti. Namen die in zijn verdere carrière steeds meer zullen opduiken. In 1988 werd hij Tenutolaureaat; in 1989 won hij de pianowedstrijd E. Durlet, maar een absoluut hoog-tepunt vormde ongetwijfeld zijn selectie tot laureaat in de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano in 1991. Nadien ontving hij nog tal-rijke bekroningen als vertolker (de Cera-prijs in 2001, de KBC-prijs van de Gouden Vleugels, 2006). Jan werd docent Hedendaagse Muziek aan het Conservatorium van Brussel. Hij gaf daarna nog mas-terclasses in o.m. Londen, Murcia (Spanje), Hamburg, Oslo...

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

6 7

Hij geniet dus een groot inter-nationaal aanzien en is regel-matig op de grote podia te zien als solist, in duo met zijn vrouw Inge Spinette, met kameror-kest of in de grote pianocon-certi in de wereldberoemde muziekcentra van Europa en Azië. Zijn repertoire reikt van Bach tot vandaag, met een voorliefde voor Bartok, Ligeti, Goeyvaerts en Kurtág. Voorts nam hij een onnoemlijk aantal cd’s op met aartsmoeilijke lite-ratuur: de pianosonates van Beethoven, het integrale werk van Schoenberg, Webern en Berg en het volledige kamer-muziekoeuvre met piano van Brahms. In de internationale pers wordt Jan Michiels vooral geroemd om zijn bezielde vertolkingen die teruggaan tot de pure essentie van de muziek zelf: geen demonstratiekunst, geen onnodig sentiment. Hij is uiteraard een uitzonderlijke pianist, maar voor alles een groot musicus met een visie en een uitstra-ling. Hij zoekt niet het goedkope succes, maar wel verdieping en overtuiging. Heel vaak geeft hij de indruk dat zijn interpretaties gewoon niet anders kunnen, omwille van zijn grote natuurlijkheid, meesterlijke techniek en inzicht in het werk.

Een complete biografie schrijven is welhaast onmogelijk, want in hoog tempo komen er telkens weer briljante realisaties bij. Op 19 maart van dit jaar promoveerde Jan Michiels tot doctor in de kunsten met “Teatro de l’ Ascolto: Prometheus Unbound?” aan de VUB. Bij de verdediging van zijn proefschrift (luisteren: “Wat je niet kunt zeggen, moet je spelen”) wandelde hij een acht uur durende marathon tussen eeuwen schitterende pianogeschiedenis en zeven historische piano’s in het auditorium van het Brusselse Conservatorium. Hij werd er bekroond met de grootste onderscheiding. Wij wensen hem daarom een schitterende voortzetting van zijn nu reeds uitzonderlijke pianistieke en didactische loopbaan. Zijn doctoraat in de Kunst vormt een absoluut hoogtepunt, maar zeker geen eindpunt. Terecht mogen wij zeggen dat Jan Michiels zijn volk leerde luisteren.

Dat wij daaraan een heel klein deeltje hebben mogen bijgedragen, vervult ons met mateloze trots.

José Wylin

handel in onze vroegere kolonie. Als afsluiter laten we ons nog even meedrijven op de imposante Congostroom die creatief gestalte kreeg in het museum. Op de terugweg wordt heel wat nagepraat en besloten dat het ‘chique’ was!

Gudrun Dewaele

lentetocht De Romeinse dichter Juvenalis wist het al: mens sana in corpore sano (een gezonde geest in een gezond lichaam). Aangezien de hersenen al een heel schooljaar zwaar op de proef gesteld werden, stond vrijdag 8 april in het teken van het gezonde lichaam. Voor de tweede maal stapte elke leerling van onze school een twintigtal kilometer. Ook dit keer was de zon van de partij.

Elk jaar startte op een verschillende plaats. De derdes in Torhout, vierdes in Markegem, de vijfdes in Passendale en de zesdes in Rollegem (Kortrijk). Er werd die dag gestapt, maar vooral ook gelachen, gezongen, gefilosofeerd en genoten van de verschillende landschappen. Bij aankomst in het college verorberden de deelnemers een stukje taart en ze laafden zich met een fris drankje om daarna moe maar voldaan de paasvakantie in te zetten.

Karsten Vandendriessche

BedRIJfsBezoek aRdo

Op dinsdag 26 april 2011 brachten we, de leerlingen uit de richting economie, een bedrijfsbezoek aan Ardo te Ardooie. Mijn eerste indruk van het bedrijf was overwel-digend. De infrastructuur oogde nieuw en modern. We werden vriendelijk ontvangen in de vergaderzaal. Daar werd in een boeiende presentatie het bedrijf voorgesteld. We kregen achtergrondinformatie over het ontstaan, de groei en de visie van het bedrijf . Het feit dat Ardo naast nog een andere Belgische vestiging ook een aantal buitenlandse sites heeft, toont aan dat deze firma een belangrijke speler is in de sector van de groente verwerking.

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

8 9

unIlIn

Naar jaarlijkse traditie was het op 29 maart weer zover: het bedrijfsbezoek met de zesdes economisten aan Unilin Flooring in Wielsbeke.

Begrippen als duurzaam ondernemen, verticale integratie, patentwetgeving, kapitaal-intensieve bedrijven, voorraadrotatie, internationale handel… mochten onze leerlin-gen aan den lijve ondervinden. Na een laaiend enthousiasme op de bus en een korte bedrijfspresentatie door Dhr. Buyse, mochten we in vier groepjes verdeeld, de werk-vloer betreden. We doorliepen hierbij alle stappen van het innovatief productiepro-ces van de Quick Step en andere laminaatsoorten. De leerlingen waren hierbij vooral verwonderd over de lage personeelsbezetting, de hoge automatiseringsgraad en de indrukwekkende voorraadruimte. Na het nuttigen van een drankje, vertrokken we moe maar voldaan met heel wat praktische economische bagage op zak.

M. Van Neste

VIJfde humane Wetenschappen naaR BRussel

Het is 1 april en iedereen van de vijfde humane wetenschappen is om 8.00 uur reeds present. Oef, we hebben onze leerlingen ervan kunnen overtuigen dat onze richting-specifieke uitstap naar Brussel geen aprilvis is.

In de voormiddag bezoeken we de VRT. We zien hoe de studio van ‘Reyers Laat’ opge-bouwd wordt. We mogen in primeur door de decors van ‘De elfenheuvel’ lopen, een telenovelle van Ketnet die in het najaar op de buis komt. We nemen ook een kijkje achter de schermen van de vele studio’s. In de radiostudio’s zien we de madammen van radio 2 aan het werk. Een leuk weetje is dat madam Catherine Vandoorne oud-leerlinge is van onze school. We maken ook een praatje met An Reymen in de MNM- studio. Ze maakt ons duidelijk dat radiomaken veel meer is dan je op het eerste zicht zou denken. Als kers op de taart lopen we nog enkele BV’s tegen het lijf waaronder Evy Gruyaert, Thomas Vanderveken ... Jammer wel dat er geen tijd meer restte voor een bezoek aan de nieuwsstudio.

Na een tochtje door Brussel en een picknick in het park van Tervuren bezoeken we het Afrikamuseum. We verdiepen ons in de Afrikaanse cultuur en ons koloniaal verleden . Het gebouw zelf en het Koloniënpaleis verdienen ook onze aandacht, prachtige gebou-wen opgetrokken met het geld dat Leopold II verdiende met zijn omstreden rubber-

prikbord

Daarna werden aan de hand van afbeeldingen de verschillende stappen van het productieproces uitgelegd. Dit was een zeer interessant gedeelte dat we tijdens het bezoek konden gebruiken. Later maakten we kennis met het productgamma. We ver-namen dat Ardo zijn producten niet rechtstreeks op de markt brengt, maar via tus-senhandelaars.

Na de presentatie kregen wij aangepaste kledij om de productiehallen te bezoeken. De verwerking van de groenten gebeurt hoofdzakelijk machinaal. De enorme koelcellen waren indrukwekkend, niet alleen door de afmetingen, maar ook door de temperatuur van -25 °C.

Het bezoek aan Ardo was leerrijk en zeer interessant. Bij mijn volgende bezoek aan O’cool zal ik zeker op zoek gaan naar de producten van Ardo.

Faith Tremerie

uItstap naaR gent

Op 26 april maakten de twee klassen humane wetenschappen een uitstap naar Gent in functie van de lessen gedrags- en culuurwetenschappen. ’s Ochtends maakten we een stadswandeling. De trekpleisters zoals het Gravensteen of de Sint-Baafskathedraal stonden voor een keer niet in het centrum van de belangstelling. Stedelijke ontwik-kelingen in de regio rond de Brugse poort des te meer.

In de namiddag bezochten we het Museum Dr. Guislain. Dit bezoek was enorm aangrijpend, inte-ressant, boeiend, woorden genoeg om het bezoek te beschrijven. Verbazingwekkend als je bedenkt dat de psychiatrie een evolutie maakte van ‘het inslaan van de hersenen om de kwelgeesten weg te jagen’ tot het hedendaagse teveel en te snel voorschrijven van pilletjes om elke al dan niet ver-meende psychische aandoening te genezen...

Marie-Aline Colpaert, namens 6HW

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

10

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

11

uItWIsselIng VIsé-Izegem (deel 2)

Op dinsdag 3 mei trokken we met klas 3.5 naar Visé. Het was een blij weerzien. Op het programma stonden tal van activiteiten zoals een bezoek aan Luik, lessen bijwonen in het Collège Saint-Hadelin, een rondleiding in Visé en een wandeling langs ‘La Meuse’. Om deze boeiende ervaring te beschrijven, geven we het woord aan onze leerlingen. In een brief aan hun partner schrijven zij hoe ze terugblikken op de uitwisseling.

Bonjour Olivier

Tout va bien avec moi! Et comment ça va avec toi et ta famille? J’espère que tout va bien avec eux.Le séjour à Visé était très chouette! Le mercredi après-midi était fantastique quand nous avons mangé une glace chez Pierre et Simon. J’aimais très bien le jeu de ville à Visé parce que je vain-quais ;) et j’ai aussi reçu un porte-clés de Tchantches. Ta famille est aussi très gentille. Il faisait très beau et il y avait beaucoup de soleil. Ta classe est super chouette ; tous les garçons (et les filles =p) sont gentils. J’aimerais bien rester en contact, mais ce n’est pas un problème parce que nous avons face-book et MSN.

AmicalementRobbe Simpels

Bonjour Lorène!!

Comment ça va avec toi? Avec moi, tout est bien! C’

était très amusant chez toi!À visé, le plus amusant, c’était le bowling ! J’ai perdu,

mais ce n’est pas important!Il y avait une bonne ambiance! C’était vraiment

chouette. Mais on a aussi eu des cours… Ce n’était pas

très facile pour suivre les cours en français ! Je le trou-

vais très amusant pour faire un tour à Liège. C’était

très intéressant . Et si je pouvais, je voulais rester

là-bas encore un jour ! Mais je sais qu’on va rester en

contact ! j’ai ton numéro de GSM et peut-être on va

prendre un rendez-vous pendant les vacances d’été !

Salut !!!Amicalement !Louise xxx

amsteRdam

Amsterdam staat bij velen synoniem voor de Walletjes en de vele coffeeshops. Laat ons voor een keer die clichés doorbreken en op zoek gaan naar een ander Amsterdam... Op naar de stad waar genieën als Rembrandt en Joost van den Vondel gedijden. Op naar een hoofdstad gebouwd rond grachten waaronder de imposante 17e eeuwse Herengracht. Op naar de stad waar de vrijheidsgedachte welig tiert. Op naar het Amsterdam waar tradi-tie en innovatie zijn samengesmolten tot een interessante metro-polis op kleine schaal...Met die gedachte bracht de bus ons op woensdag 4 mei rond 11 uur naar het Tropenmuseum. Het museum is als ‘Le tour du monde en 80 minutes’ zonder het prachtige gebouw van het Koninklijke Tropeninstituut te moeten verlaten. We beslo-ten ons bezoek met een gesmaakte broodjeslunch in Het Soeterijn.

Na de middag checkten we in in het Hans Brinker Hotel, pal in het oude centrum van de stad en ideaal voor een doorsnee student. Less is more: propere kamer, warme douche, degelijke maaltijden. Op naar museum nummer 2! We konden in de namid-dag kiezen uit Van Gogh-, Stedelijk of Rijksmuseum. Het laatste stond bovenaan op mijn lijstje want ik verlangde er al lang naar om de originele ‘Nachtwacht’ van Rembrandt te aanschouwen. Het spreekt voor zich dat het Rijksmuseum een fan-tastische kunstcollectie tentoonstelt, het neusje van de zalm voor elke kunst- en cul-tuurliefhebber. Frans Hals, Jan Steen, Johannes Vermeer en natuurlijk mijn geliefde Rembrandt, je vindt ze er allemaal vertegenwoordigd door hun meesterwerken. Een ware extase van zaal tot zaal die door de begeleiders wel getimed 80 minuten mocht duren. Het was dan ook een harde klap om van dit Elysion van schilderijen, terug te moeten ontwaken in de onverbiddelijke kooi van dag en nacht. ’s Avonds bezorgde de jonge, maar talentvolle Stefan Pop ons een ontspannende avond in het theater Bellevue. We kaartten nog wat na in de bar van het hotel om daarna moe maar voldaan de slaap te vatten, de een al wat vroeger dan de ander.

De donderdag begon met een aangrijpend bezoek aan Het Anne Frankhuis. De rest van de dag werd gevuld door een leuke stadswandeling annex zoektocht. Deze tocht langs de meest bekende plekjes van de binnenstad en de idyllische boottocht bij valavond zorgden voor een zowel interessante als aangename aperçu van Amsterdam. Weetjes zoals de kabouterpartij die na mei ’68 een plaats veroverde in de Amsterdamse poli-tiek zijn definitief in mijn geheugen gegrift. De derde dag hadden we de keuze uit de Ajax-arena, Madame Tussaud, een fietstocht of het Cobramuseum. Als kunstminnend persoon kan ik natuurlijk geen enkele kunst-stroming afschrijven maar Cobra was, in alle eerlijkheid, niet mijn favoriet. Het museum

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

12

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

13

heeft mij echter faliekant tot inkeer gebracht. Ik nam de tijd om de schilderijen te ontdek-ken en zowaar ik werd halsoverkop verliefd op een nieuwe wereld vol spontane bijna kinderlijke, maar heel eerlijke kunst!

De laatste middag waren we vrij. Ik maakte van de gelegenheid gebruik het Rembrandthuis te bezoeken, een beslissing die ik allerminst betreur! Het moment waarop je zijn huis binnengaat stap je ook letterlijk binnen in zijn wereld. Het huis op zich is sowieso prachtig, het interieur idem. Ik had daarenboven het geluk nog een ten-toonstelling mee te kunnen pikken, namelijk ‘de betoverde wereld van Anneke Kuyper’. En indien haar schilderijen niet betoverd waren, betoverend waren ze zonder twijfel!

De terugreis verliep zonder problemen en de sfeer was, net zoals gedurende de gehele Amsterdamtrip, gemoedelijk en opgewekt. Ten slotte wens ik, in naam van alle aanwezige leerlingen, de begeleidende leerkrachten, meneer Willems, mevrouw Debusschere, Broeckaert en Vandezande, te bedanken voor de puike begeleiding. De organisatoren meneer en mevrouw Vandendriessche wens ik in het bijzonder te bedanken voor de schitterende reis!

Marie-Aline Colpaert

londen

De grootste stad van Europa was nog aan het bekomen van het zoveelste Huwelijk Van De Eeuw en werd meteen al blootgesteld aan een bezoek van de leerlingen van 6.4, 6.5 en 6.6. De eerste indruk van Londen is er altijd één van drukte en veel te veel auto’s en mensen. Maar eens onze leerlingen gewend waren aan het tempo van de metropool konden ze volop genieten van de tal-loze bezienswaardigheden in Londen. We werkten deels een ver-plicht programma af dat vooral bestaat uit de klassiekers: de grote musea, Westminster, Buckingham Palace, Trafalgar Square, Covent Garden, Hyde Park, Wembley Stadium etc. Het bezoek aan de West

End-produtie ‘The Woman in Black’ is intussen traditie geworden – kippenvel, hysterisch gekrijs, iemand die van de schrik in je nek springt: het hoort er allemaal bij, vraag maar na… Daarnaast konden de leerlingen op eigen houtje een aantal zaken bezoeken; kennelijk besefte iedereen dat een trip naar Londen zonder bezoek aan enkele pubs en/of boetieks not done is… De reis was intens, leerrijk, slopend en amusant. En zo hoort het. Londen 2011 was een zeer fijne editie, waarvoor dank aan de begeleiders en de deelnemers.

Piet Pieters

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

14

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

15

paRIJsVan woensdagmiddag 4 mei tot vrijdag 6 mei vertoefden we met alle vijfdejaars in Parijs. We hadden een druk schema waarin we veel te zien kregen zoals de Dôme des Invalides, het Louvre, Mont Martre... We deden verschillende bezoeken op eigen houtje, in kleine groepjes aan de hand van de nodige plannetjes en tips, maar we moes-ten telkens op tijd op de plaats van afspraak zijn. We kregen niet alleen Parijs overdag te zien, maar ook ’s avonds konden we van de mooie hoofdstad aan de Seine genieten en er gezellig rondkuieren met onze vrienden in de kleine straatjes van Quartier Latin en in de buurt van Centre Pompidou. Als enige transportmiddel hadden we de metro. Voor sommigen was dat hun eerste keer.

We kregen de kans om naar een van de mooi-ste musea ter wereld te gaan kijken, namelijk het Louvre. Anderen deden het interessante Musée d’Orsay aan. Natuurlijk hebben we ook boven op het boegbeeld van Frankrijk gestaan: de Eiffeltoren. Daaruit konden we bijna heel Parijs overschouwen en vanuit de hoogte zien wat nog op onze planning stond.We hebben het praalgraf van de welbefaamde Napoleon bezocht in Dôme des Invalides. In het Musée Rodin konden we rondwandelen in de mooie tuin en de beeldhouwwerken zoals de Denker en De Kus bewonderen. We maak-ten ook een mooie wandeling door Jardin des Tuileries en we konden daar, indien we dat wilden, het museum van de Orangerie bezoe-ken waar werken tentoongesteld worden van schilders zoals Renoir, Picasso en van Monet.Daarna konden we rondlopen in de meest bekende “straat” van Frankrijk: de Champs- Elysées om dan vervolgens te eindigen bij de Arc de Triomphe van Napoleon op La Place de l’Etoile. Er waren verschillende keuzebezoeken in de Marais, de studenten-buurt, l’Île de la Cité met de Notre-Dame… voor elk wat wils. We liepen rond in de moderne zakenbuurt La Défense terwijl andere leerlingen de chique buurt rond de Opéra en Place Vendôme verkenden. Om te eindigen gingen we allen samen naar Montmartre om daar de basiliek Le Sacré Coeur en het schilderachtige Place du Tertre te bewonderen. We kregen er ook de tijd om eens rond te lopen in de gezellige straat-jes in de buurt. Willem Wittouck (5.4)

studIeReIs antWeRpen: VIeRdeJaaRs

Op vrijdag 6 mei trokken we met de vierdejaars naar Antwerpen. De weergoden waren ons gun-stig gezind, zodat we tijdens de stadswandeling even gezellig konden rondkuieren in het hart van een zonovergoten Antwerpen. In het keuzepro-gramma hadden sommige leerlingen de stads-wandeling met fotozoektocht ingeruild voor een geleide wandeling in de Diamantwijk. Over deze stationswijk, die ook wel bekend staat als de jodenbuurt, valt heel wat te vertellen. Zo leer-den we bijvoorbeeld dat een briljant en een dia-mant eigenlijk uit hetzelfde gesteente bestaan; alleen de slijpwijze is verschillend. En wist je dat de Joden een speciaal rolletje aan hun voordeur hangen, dat ze aanraken telkens wanneer ze hun huis binnengaan? Nog meer “wist-je-dat”-vragen volgden bij het bedrijfsbezoek aan Coca-cola: na een inleidend filmpje gingen we verder met een quiz en een bezoek aan het fabrieksgebouw, waar vooral de hoogtechnologische snufjes opvielen. Ook een drankje van het merk Coca-cola mocht niet ontbreken, om te klinken op een geslaagde uitstap.

De tweede en derde groep had gekozen voor “beestjeskijken”, resp. in de Zoo en in Aquatopia. De gidsen maakten er ons wegwijs in de wondere wereld van de Antwerpse fauna. Deze programma’s werden aangevuld met een bezoek aan het museum Plantijn-Moretus, gevestigd in de oude gebouwen van de gelijknamige drukkerij, waar de oudste drukpersen ter wereld te bewonderen zijn. We kregen er een mooi beeld van het leven in een 17e eeuwse drukkerij en van de drukte op de werkvloer, waar de leer-jongens af en aan liepen tussen de letterzetters en de drukkers in. De drukker gaf ons een demonstratie op één van de oude drukpersen, zodat we met eigen ogen konden vaststellen dat papier bv. vochtig moet zijn om het te kunnen bedrukken zonder scheu-ren te maken. In de aanpalende winkel hangt nog steeds een lijst uit van schoolboeken en – misschien interessanter - van “verboden boeken”.

Enkele leerlingen hadden ervoor gekozen om een kijkje achter de schermen te gaan nemen in het theatergebouw. Door technische repetities viel dit bezoek in het water. Het werd daarom waardig vervangen door het Rubenshuis, waar we ons hartje konden ophalen aan de barokke kunst in Rubens’ eigen atelier en waar we een inkijk kregen in het dagelijkse leven van een schildersfamilie. Wist jij al waarom de middeleeuwers steeds in halfzittende houding in hun ledikanten lagen?

L.Van der Haegen en klas 4.4

Fotomontage activiteiten

3de semester

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

16

deRde JaaRs naaR gent

Vrijdag 6 mei trokken onze derdejaars op schoolreis naar Gent. In het kader van de lessen geschiedenis deden de leerlingen er een zoektocht in het stadscentrum. De meesten bezochten ook de Sint-Pietersabdij waar ze door de digitale monnik Alison begeleid werden op een mysterieuze tocht doorheen de abdijgebouwen. Ten slotte werd er voor elke klas nog een activiteit voorzien die aansluit bij hun richting.

Enkele leerlingen maakten voor u een korte samenvatting van hun schoolreis:

“Wij bezochten eerst het archeologisch museum, waar we heel wat te weten kwamen over de Romeinse cultuur. Na deze archeologische trip reden we naar de binnenstad van Gent voor een zoektocht. Deze activiteit was zeer leuk. Als afsluiter van de dag maakten we een visuele tocht door de Sint-Pietersabdij.” (Paulien Jonckheere, 3LAa)

“Eerst zijn we met de bus naar het Museum dr. Guislain gereden. Dat ging over een dokter, Guislain, die allerlei oplossingen zocht voor geestesziektes. Daarna deden we een fotozoektocht in het centrum van Gent. Ten slotte bezochten we het Illuseum. Daar hebben we een goochel-show gezien en we leerden er heel wat bij over optische illusies.” (Michiel Mahieu, 3WEa)

“In de haven van Gent bekeken we een filmpje over de werking van de haven en we kregen er ook een rondleiding met de bus. Na die rondleiding reden we naar de abdij. In de namiddag was er een zoektocht in het centrum van Gent. We moesten aan de hand van foto’s de juiste locaties zoeken, om er vervolgens vragen over op te lossen. Na de zoektocht keerden we terug naar school en dat was het einde van een prachtige dag.” (Matthias Lefevre, 3ECb)

“’s Morgens bezochten we de School van Toen. Daar kregen we een rondleiding en mochten we zelf even deelnemen aan een lesl, op de ouderwetse manier. Daarna was het tijd voor de fotozoektocht. Nadat we de vragen opgelost hadden, konden we de abdij binnengaan. Daar kregen we een audiogids. Toen we de volledige rondleiding afgerond hadden, was het al tijd om naar huis te gaan.” (Lies Segers, 3HWb)

JaaRlIJkse InfoaVond op 13 meI

de leeRlIngen stelden In het kadeR Van de lessen nedeRlandse pRachtIge Boekenstanden op.

uItstap naaR paRIJs

uItstap naaR london

uItstap naaR amsteRdam

cultuRele uItstap naaR Rome

21

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

leRen BInnenste BuIten: leVensgRote VRagen oVeR een WaaRdIge dood

Leren doe je niet alleen op de schoolbanken en zeker niet als we leerlingen willen laten stilstaan bij levensvragen. Daarom slopen we op gezette tijden de schoolmuren rond het Sint-Jozefscollege en halen we ‘het leven zoals het is’ echt binnen.

We bieden studenten vanaf dit jaar de keuze om op vrijwillige basis een maatschap-pelijk debat van dichtbij mee te maken of zelf te voeren. Argumenteren, nuances leren zien en ervaren dat dingen vaak complexer zijn dan gedacht, is een deel van een levens-beschouwelijke openheid en van ons opvoedingsproject.

Om leerlingen zelf een levensvisie te helpen vormen, confronteren we hen in het kader van de lessen godsdienst met concrete problemen of dilemma’s in de samenleving. We lieten leerlingen stilstaan bij een existentieel thema: nl. wat is een waardige manier van sterven.

Toegegeven, het thema staat op het eerste zicht haaks op de leefwereld van de jonge-ren. Toch komt de confrontatie met lijden en dood voor sommigen soms spijtig onver-wacht en vroeger dan gedacht.

Het debat laait op gezette tijden ook in de media en de samenleving op en lijkt zich dan steeds uit te kristalliseren rond een vaak ideologisch gekleurd of gestuurd dilemma ‘pro of contra- rond euthanasie’. Ruw geschetst liggen de kaarten als volgt: geloof en kerk nemen forse principiële behoudsgezinde standpunten in en progressieven verde-digen de vrijheid en het individuele zelfbeschikkingsrecht dat we erfden uit de verlich-ting. Zo wordt het voorgesteld. Maar klopt dat eigenlijk wel helemaal? Herleiden we de discussies hiermee niet tot het niveau van het cafégesprek?

Oud-leerling Filip Lesy, sinds jaren pastor in het 10-koppige palliatieve team van het Sint-Jozefsziekenhuis in Izegem, getuigde vanuit zijn christelijk engagement hoe men heel concreet met vragen van terminale patiënten en hun familie omgaat.

Wat de leerlingen in de nabespreking is opgevallen, is de zorgzaamheid en het respect waarmee men de persoon in zijn heel concrete situatie benadert. Hierbij gaat men de harde realiteit niet uit de weg maar ondersteunt men de patiënt en zijn directe omgeving.

Enkelen waren verwonderd over de vaststelling dat weinig patiënten, die in een crisissitu-atie om euthanasie vroegen, daadwerkelijk bij hun aanvankelijke vraag blijven. Vaak is het de angst of de crisissituatie die mensen om euthanasie doet vragen, dit is nu eenmaal het containerbegrip dat ze kennen. Maar in hoeverre is deze vraag dan een vraag om te ster-ven of om geholpen te worden? In hoeverre is dit dan een vraag in volle vrijheid gesteld?

de lentetocht op 8 apRIl

excuRsIe aaRdRIJkskunde

op Bezoek In de kleuteRklas

WIskunde olympIade

18 mei, woensdagnamiddag, de grote aula Fernand Nédée in de Universiteit Antwerpen. Samen met twee leerlingen, Gautier Rogge en Alexander Geldof, zit ik, flink onder de indruk, om me heen te kijken naar de grote, statige zaal. Naar de moderne uitrusting. Maar vooral naar de jongeren die druppelsgewijs de zaal bin-nenkomen. Vermomd als gewone jon-geren van de tweede en derde graad zit hier het kruim van het wiskundig talent. Uiterlijk lijken ze kalm, maar vanbinnen giert de spanning. Ik wil, net voor het begin, Gautier en Alexander fluisterend succes wensen, maar weet me gelukkig nog net in te houden.

De strijd werd eigenlijk al eerder gestre-den: we zitten nu op de proclamatie van de Junior Wiskunde Olympiade (voor de tweede graad) en de Vlaamse Wiskunde Olympiade (voor de derde graad). Gautier uit klas 4.4 en Alexander uit klas 3.3 wisten zich doorheen een leuke eerste ronde en een stevige tweede ronde te plaatsen voor de finale. Op 27 april kregen ze in Leuven 4 vraagstukken voorgeschoteld waar een gewone sterveling erg stil van wordt.

Na een hartelijke verwelkoming en een boeiende uiteenzetting over het bekleden van een bol met één enkel stuk textiel is het tijd voor de échte reden van ons bezoek: hoe hebben onze twee bollebozen het er vanaf gebracht? Gautier wordt bekroond met een aanmoedigingsprijs en een fijn prijzenpakket. Alexander behaalt een -gedeelde- derde plaats. De jury feliciteerde hem ook uitdrukkelijk voor de beste prestatie van een leerling uit het derde jaar.

Na het obligate telefoontje naar mamalief wordt de terugtocht aangevat. De jon-gemannen op de achterbank zijn een stuk spraakzamer dan tijdens de heenreis. Het was een leuke wedstrijd. De finale was best wel pittig. Ze zijn echt tevreden met hun gewonnen prijzen en volgend jaar zullen ze zeker weer meedoen ! Eén ding zeggen ze niet, maar ik hoor het wel: ze zijn trots op hun prestatie. En wij ook!

Ben Werbrouck

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

22 23

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

De zorgaanpak is erop gericht pijn te bestrijden, angst weg te nemen, het comfort te verhogen en de menswaardigheid te garanderen door door te dringen tot de echte vraag. Palliatieve zorg bestaat erin goed naar de patiënt te luisteren en de vraag te filteren. Tussen euthanasie en geen euthanasie ligt een heel scala van zorgmaatrege-len, zoals pijnbestrijding, palliatieve sedatie, niet reanimeren, stopzetten van nutteloze behandelingen.. De euthanasievraag van de patiënt wordt niet genegeerd maar in een ruimere context geplaatst.

Op de vraag waarin een christelijke aanpak verschilt van een niet gelovige antwoordde Filip Lesy dat beiden een zorg delen: nl. de zorgzame aandacht voor een mens in nood. Het christelijke perspectief vertrekt van de ethische norm ‘gij zult niet doden’ en gaat voor de zorg. De euthanasievraag is echter nooit een banale vraag en de beslissing valt steeds na een grondig afwegen.

Levensgrote vragen over een waardige dood laten zich duidelijk niet vangen in clichés.

Steven Hennion

open doek

Na de opendeurdag stonden ook op zaterdag 14 mei de deuren van het College open. Dit keer voor Open Doek, het vrij podium van het College. Toen de leerlingenraad in 2009 een eerste voorstel indiende om een vrij podium te organiseren, had niemand enig idee waarin dit zou uitmonden. Een team van leer-krachten schaarde zich achter het idee en de audities tijdens het eerste semester maak-ten meteen duidelijk dat we heel wat talent in huis hadden. Niet alleen het engagement en de toewijding van de leerlingen om het beste van zich-zelf te laten zien was bewonderenswaardig, maar vooral ook de moed waarmee ze het aandurfden om op dat podium te staan en hun talent te showen voor het vaak meest gevreesde publiek: klasgenoten, familie en bekenden. De staande ovatie na het slot-nummer zei genoeg.In een wervelende opeenvolging had het verzamelde publiek immers een gevarieerd aanbod van top-quality entertainment te zien en te horen gekregen: acrobatisch turnen, zang, muziek, dans, rope-skipping, enz. Volgens onze licht- en geluidstechnicus Ben Werbrouck was het technisch gezien de “grootste productie” tot nu toe op het College (35 spots, 9 verschillende micro’s en letterlijk honderden meters kabel).Naast de onkosten die gemaakt werden, zal de opbrengst gebruikt worden om de feestzaal verder uit te rusten voor – wie weet – een even spetterende editie in 2013?

Frank Matton

euRopese fInale InnoVatIon camp Nadat Aline Gesquiere uit het zesde jaar economie-moderne talen de finale won van het Vlaamse Innovation Camp, mocht ze van 18 tot 20 mei het beste van zichzelf geven in het European Social Innovation Camp. Dit evenement werd in het leven geroepen door de overkoepelende Europese organisatie van Vlajo (de Junior Achievement Young Enterprise) en bracht een honderdtal gedreven studenten uit Griekenland, Spanje, Noorwegen, Denemarken, Italië, Bulgarije,Turkije …bijeen. Na een eerste kennismaking en een overnachting in een vijfsterrenhotel ter hoogte van de Louizalaan, begon op donderdag 19 mei in het Management Center Europe het serieuze werk. Aline kreeg de opdracht om samen met haar Europese teamgenoten een oplossing te bedenken voor het probleem van de Europese jongerenwerkloos-heid. Ze moesten aan de hand van een business-plan een idee uitwerken om deze in de komende jaren met 50% te laten dalen. Een tweede moeilijkheid hierbij was dat al het puzzelwerk, het onderling overleg en de speeches volledig in het Engels moesten gebeuren. De communi-catie met haar teamgenoten liep daardoor niet altijd van een leien dakje. Ook hier besefte Aline duidelijk dat de Vlamingen veel beter hun Engels beheersen dan sommige andere Europeanen.

Op vrijdag 20 mei mocht Aline met haar team de allereerste presentatie brengen voor een professionele jury met onder meer topmanagers van Hewlett Packard en General Electric. Het team van Laura Barber uit De Pinte won uiteindelijk de finale. Aline viel niet in de prijzen, maar ze is wel een zeer boeiende en leerrijke ervaring rijker.

M. Van Neste – leercoach minionderneming

klas 4.4 WInt tmf stRessfactoR festIVal! Het begon allemaal op een zonnige namiddag na de paasexamens… We hadden ons net voor het laatst ingespannen op school, toen bijna de volledige klas 4.4. samenkwam om iets in elkaar te boksen voor Velocitie, een wedstrijd van TMF, SVS en KBC. We begon-nen met een korte brainstormsessie, want we wisten natuurlijk niet meteen hoe we de opdracht, een originele fietsactie houden, konden uitwerken. Algauw hadden we toch enkele ideetjes, waarvan een reclamespot voor de fiets maken ons het beste leek. Sarah

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

24 25

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

oBseRVatIe kleuteRklas

Op woensdag 18 mei trokken we met de leerlingen van het vierde jaar (humane wetenschappen) naar de Sint-Rafaëlschool. Daar gingen we gedurende drie lesuren een kijkje nemen in de kleuterklas. Deze activiteit sloot perfect aan bij het thema rond socialisatie. Samen met twee of drie klasge-noten vormden we een observatieteam, waarbij we elk een kleuterklas kregen toegewezen. In sommige kleuterklassen mochten we de leerkracht een handje helpen en samen met de kleuters spelen. Na een tijdje geraakten we echt gehecht aan de kindjes. We mochten ons zelfs uitleven tijdens de speeltijd. Door de vele goede kin-deroppassen in onze klas beleefden de kindjes een hele leuke tijd. “Nog nooit waren ze zo braaf tijdens de speeltijd”, aldus de leerkrachten. Daarnaast kregen we de opdracht om één kleuter gedurende enkele minuten zeer aandachtig te observeren. Op die manier wilden we achterhalen hoe die kleuter reageert in verschillende omstandigheden. Op basis daarvan maakten we een mooi observatieverslag. Wij vonden dit een zeer leuke én leerrijke ervaring! Aline De Geeter en Hanne Dupont (Klas 4.3)

RIJBeWIJs op school

Dit schooljaar konden de leerlingen opnieuw gratis theoretische rijlessen volgen en het theoretisch rijexamen afleggen op school. Van de 36 leerlingen die het examen afleg-den slaagden er maar liefst 35. Het gemiddelde resultaat was 44,2 op 50. We hopen dat onze cursisten het er in de praktijk net zo goed vanaf brengen!

Piet Pieters

de plataan

Op 7 juni 2011 brachten de leerlingen van het derde jaar Humane Wetenschappen een bezoek aan het woon- en zorgcentrum De Plataan in Izegem. Deze uitstap kadert in het vak gedragswetenschappen (thema ‘Levenslang groeien: de ouderdom, een periode met groei en grenzen’). De uitstap werd voorafgegaan door een voorbereidend onder-zoek en afgesloten met een verwerking in de klas.

peIlIngen In het ondeRWIJs

Op regelmatige basis neemt onze school deel aan peilingsproeven. Op 18 mei 2010 was het de beurt aan de universiteit van Leuven om twee van onze zesdejaarsklassen te testen voor de vaardigheden lezen en luisteren binnen het vak Nederlands. Daarmee waren we één van de 149 deelnemende scholen, gespreid over zowel ASO, TSO als BSO.Ongeveer een jaar later kregen we commentaar op de resultaten die onze school op deze test behaalde. Blijkt dat we voor luisteren sterker zijn dan voor lezen en dat we voor de twee vaardig-heden significant beter scoren dan het Vlaamse gemiddelde. Dit is niet verwonderlijk als je rekening houdt met het feit dat scholen vanuit alle onderwijsvormen deelnamen en dat onze school een ASO-school is. Als we de confrontatie aangaan met het Vlaamse gemiddelde van scholen met een vergelijkbaar profiel als het onze blijkt dat we nog altijd beter scoren voor luisteren dan voor lezen, maar dat de twee resultaten niet significant verschillen van de gemid-delden van de aan ons gewaagde scholen. Dit schooljaar namen we opnieuw deel aan een peiling van de KUL, maar dit keer voor wiskunde in het vierde jaar. Nog een jaar geduld en dan hoor je hier meer over.

Greta Feys

BouWWeRken In het college

Over de bouwwerken werd al veel gezegd en geschreven –en het is niet de bedoeling dat hier over te doen- maar wij kunnen tot onze grote tevredenheid melden dat de werken aan beide gebouwen binnen de vooropgestelde termijn afgewerkt zijn.

Dat betekent dat wij in de praktijk vanaf 1 septem-ber 2011 weer van de volledige capaciteit van de beide –intussen zwart-grijze- gebouwen gebruik zullen maken. Vanaf nu starten we met het terug-plaatsen van al het materiaal dat weggehaald werd uit gebouw B. We willen alvast alle leerlingen en leer-krachten bedanken voor hun geduld en hun begrip. De officiële openingsplechtigheid zal plaats vinden op 23 september 2011. Vlaams minister van onder-wijs Pascal Smet heeft alvast beloofd van de partij te zullen zijn…

Piet Pieters

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

26 27

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

El Amouri werd cameravrouw en de rest van de klas werd voor even acteur of actrice.

Ze zeggen wel eens dat de tijd vliegt als je je amuseert... Het was dan ook al laat toen alle scènes voor de spot opgenomen waren en we allemaal vrolijk huiswaarts keerden. De druk rustte nu op de schouders van één persoon, want Pieter-Jan Maertens werd mon-teur van dienst. Het was nu zijn verantwoordelijkheid om al het filmmateriaal te verwerken en er een mooi en overtuigend filmpje van te maken. Pieter-Jan werkte dan ook hard door en onze spot werd net voor de deadline op de site van velocitie geplaatst.

Toen we na de paasvakantie het blijde nieuws kregen dat we doorstootten naar de finale ( een stapje dichter bij dat festival), waren we uiteraard volledig in onze nopjes. We konden haast niet wachten tot het 13 mei was! Op die (school)dag vond namelijk de grote velocitie-verkeersquiz tussen verschillende klassen in Metropolis Antwerpen plaats. Een openluchtfestival, door TMF op school georganiseerd, stond op het spel.Op vrijdag de dertiende stonden we dan ook vroeg aan de schoolpoort. Om wat extra krachten op te doen, kregen we een heerlijk ontbijt (nogmaals bedankt Mevrouw Hochepied) en daarna stapten we met goede moed op de bus die ons naar Antwerpen zou brengen. Onderweg hadden we wel wat last van files, maar uiteindelijk kwamen we rond elf uur aan in de Metropolis. Daar mochten we ons meteen laten gaan op de TMF-party en ondertussen konden we ook onze honger stillen en onze dorst lessen, want er waren brood-jes en drank à volonté . Na het uurtje ontspannen, begon de spanning echter weer te stijgen, want we mochten de zaal, waar de quiz zou plaatsvinden, binnengaan. Elke klas kreeg daar een eigen plek en ook de deelnemingsformulieren voor de quiz werden uitgedeeld.

De quiz zelf, die tweemaal onderbroken werd voor een topact van twee stuntfietsende broertjes, was niet al te makkelijk. Toen we merkten dat we bij de voorlopige tussenstan-den nooit de top drie haalden, gaven we de moed al enigszins op. Maar goed, er volgden nog een aantal rondes en volgens de TMF-presentatrice was alles nog mogelijk.

Na de quiz was er een comedy-act van Steven Mahieu, die sommigen aan het lachen kreeg, maar anderen dan weer verontwaardigde. En pas dan kwam de uiteindelijke uit-slag. Groot was onze verbazing toen bleek dat alle klassen uit de eerdere top 3 reeds in de top 5 stonden en dus niet op de eerste plaats. En toen kwam het: “De eerste plaats is voor… het Sint-Jozefscollege Izegem!” Gejuich, geknuffel en een beetje ongeloof van onze kant volgde, maar de feestvreugde kon uiteindelijk niet meer op toen we ook een grote cheque met de naam van onze school kregen. De prijs: TMF Stressfactor op school! Dus bij deze zijn jullie allemaal uitgenodigd op 27 juni om de vakantie in te dansen op de tonen van onder andere Lasgo en dj Wout. Tot dan!

Lore Declerck

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

28 29

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

pr

ik

bo

rd

een RIJk geVuld mIeRenWeRkJaaR

Hieronder een overzicht van onze activiteiten.

• Met restafval ontwierpen we kladblokken en werden nestkasten in elkaar getim-merd en gevezen.

• Aan het secretariaat bevindt zich een verzamelpunt voor inktpatronen, batterijen, kurken en plastiekdoppen. Met de auto, volgeladen met kurken en Mieren trokken we naar Mariënstede. Tijdens een boeiende rondleiding zagen we het sorteer- en ver-pulveringsproces van de kurken. Uiteindelijk worden die opgekocht door firma’s van ecologische bouwmaterialen. Zo krijgen ze een tweede leven als isolatiemateriaal!

• De plastiekdoppen zamelen we in ten voordele van het Belgisch Centrum voor Geleide Honden. De dopjes worden verwerkt tot duurzame paletten. Dit zijn plas-tiekpaletten die in de voedingsindustrie worden gebruikt. Van het recyclagebedrijf krijgt het centrum per kilo 0,22 euro. Met het geld van 27 miljoen doppen kan een puppy aangekocht en opgeleid worden.

• Elke vrijdag verzorgden we de verdeling van fruit. Ingeschreven leerlingen konden zo wekelijks een stuk biofruit verorberen.

• De collegetuin mag ondertussen ook gezien worden, dit na een facelift die meer dan drie jaar in beslag nam. Het ‘Joseph de Pélichypark’, gerealiseerd met financiële steun van de provincie en de school is een mix van een (hoofdzakelijk) ecologische natuur-educatieve tuin en een siertuin. Voor elk wat wils. Aan de aanleg werkten zowel leer-krachten als Mieren mee. De milieuwerkgroep staat deels in voor het onderhoud.

• In de refter en de inkom staat er sinds een aantal jaren ook een ruim assortiment planten die daar zorgen voor de groene toets. Collega Katty zijn we dankbaar voor het onderhoud!

• Op de opendeuravond lieten we onze creativiteit de vrije loop en we ontwierpen een ‘zintuigenmuur’, waar je op een ludieke manier kon kennis maken met al onze activiteiten.

• Het werkjaar sluiten we eind juni af met een volledige Mierendag waar we o.a. ons eigen potje zullen koken en een bezoek brengen aan de ecologische tuin van ex-collega L. Vandenbroucke.

Marianne en Vera

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

30 31

spoRtVeRslag

Duatlon: 1,8km lopen / 14km fietsen / 1,6km lopen

Jongens 2de graad

1. Thomas Geldhof, 4.5 (eindwinnaar)2. Dries Mergaert, 4.73. Jeroen Debonnet, 3.4

Meisjes 2de graad

1. Birgit Deceuninck, 3.62. Justine Ghekiere, 3.63. Charlotte Ghekiere, 3.3

Jongens 3de graad

1. Bruce Seynaeve, 6.52. Matthias Verhaeghe, 6.63. Lennart Vandoorne, 6.6

Voor een volledige uitslag kan je terecht op onze sportsite.

focus

famIlIenIeuWs

schIkkIngen VakantIe 2011 en staRt schoolJaaR 2011-2012

• Het secretariaat blijft open tijdens de kantooruren tot en met vrijdag 8 juli 2011.• De school zal volledig gesloten zijn van zaterdag 9 juli tot en met maandag 15

augustus 2011.• Daarna zijn we er iedere dag van 9.00 tot 12.00 uur en van 14.00 tot 18.00 uur.• In uitzonderlijke gevallen kan een bijkomende proef gegeven worden op vrijdag 26

augustus 2011 om 9.00 uur.• Vakantietaken moeten worden ingediend op woensdag 31 augustus 2011 om 8.30

uur in het leerlingenrestaurant.• De boekenverkoop vindt plaats op dinsdag 30 augustus: 5de jaar om 10.00 uur., 4de

jaar om 13.30 uur en het 6de jaar om 15.00 uur.• Voor de leerlingen van het derde jaar staat de boekenverkoop gepland op woensdag

31 augustus. De exacte uurregeling volgt nog op een afzonderlijke brief.• Het schooljaar start op donderdag 1 september om 9.00 uur.

Op 25 maart zag Jasper het levenslicht. Hij is het zoontje van dhr. Andy Vanhaecke, onderhouds-man.

Op 30 maart werd Maurice geboren. Hij is het zoontje van mevr. Alien Debever, leraar Nederlands.

Op 29 mei kwam Olivier ter wereld. Hij is het zoontje van dhr. Ben Werbrouck, leraar aard-rijkskunde en wiskunde.

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

32 33

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

Fietstocht

100 sportievelingen namen deel aan onze fietstocht. Een knoop-puntenfietsroute van ongeveer 35 km. langs landelijke wegen. Bij aankomst kreeg iedere deelnemer een hotdog.

Dauwtrip

Onze jaarlijkse dauwtrip, de afsluiter van het sportieve schooljaar, kon terug rekenen op heel wat deelnemers. 105 derdes, 52 vierdes, 24 vijfdes, 17 zesdes en 12 leerkrachten konden genieten van een 7 km lange wandeling en kregen daarna op school een ontbijt.

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

34 35

vl

ij

ti

g

en

de

b

oo

s

|

fo

cu

s

opRoep aan de oudeRs Van onze deRde- en VIJfdeJaaRs

Om goed te kunnen functioneren is het van belang dat alle ouders en liefst alle klassen vertegenwoordigd zijn in de ouderraad.We zoeken ouders die zich betrokken voelen bij het schoolgebeuren en die zich op één of andere manier mee willen inzetten om aan een stevige band te bouwen tussen de ouders en de school.

De voornaamste doelstellingen van het oudercomité zijn::- meedenken over de identiteit en de organisatie van de school;- praktische ondersteuning bij enkele evenementen op school;- jaarlijks een activiteit organiseren van informatieve of vormende aard.

U hoeft echt niet warm te lopen voor alle hierboven vermelde activiteiten.Als u één aspect ziet zitten, is dat voldoende. We vergaderen ongeveer vier maal per schooljaar. Elke ouder die zich actief wil inzetten voor doewerk en/of denkwerk is welkom . Zo bouwen we samen aan een hechte band tussen ouders en school.

Interesse?

Neem dan contact op met de directeur op het telefoonnummer 051/ 33 59 32 of via mail: directeur@sintjozefscollege.be of vul onmiddellijk onderstaande strook in.

Met vriendelijke groetDe ouderraad

Sportiefste klas 2010-2011

Klassen 3.3 en 6.5, respectievelijk in de 2de en in de 3de graad, zijn de eindwinnaars van de sportiefste klas competitie. Met deze 2 klassen gaan we op het einde van het schooljaar bowlen.

klas3.3 klas 6.5

Proficiat aan de winnaars en een dankjewel aan iedereen die dit jaar aan 1 of meer-dere activiteiten heeft deelgenomen! Ook een dankjewel aan alle leerkrachten die dit schooljaar een handje hebben toegestoken.

Naam leerling uit klas

Naam ouder:

Telefoon:

E-mailadres: