VII. Agenda 05 mrt 18.00u Vastenmaaltijd in Lokaal O, Plataanlaan 1 schuin tegen- over de Brandweerkazerne. Inleider is ds. René v.den Beld 12 mrt 20.00u Bijeenkomst van de Maria Koningin Raad, i.d. koffiekamer 15 mrt 14.00u Zin in zondag, film ‘A hidden life’, in de Speeldoos 19 mrt 18.00u Vastenmaaltijd in Lokaal O, Plataanlaan 1 schuin tegen- over de Brandweerkazerne. 26 mrt 18.00u Vastenmaaltijd in Lokaal O, Plataanlaan 1 schuin tegen- over de Brandweerkazerne. 28 mrt 14.00u Matthäus-Passion van J.S. Bach zie hieronder 02 apr 18.00u Vastenmaaltijd in Lokaal O, Plataanlaan 1 schuin tegen- over de Brandweerkazerne. 03 apr 16.00u Palmpaasstokken maken in de foyer van de Maria Koninginkerk, zie pg 14

Zaterdagmiddag 28 maart 2020 vindt om 14.00 uur

een bijzondere uitvoering plaats van de

In de prachtig gerestaureerde Westerkerk in Amsterdam.

Uitvoerenden zijn o.a. Vocaal Ensemble Fioretto

Het Promenadeorkest Jongenskoor the Classics

Het geheel staat o.l.v. Thijs Kramer.

De toegangsprijs bedraagt € 35,00

Busvervoer is mogelijk vanaf station Baarn. Prijs: € 12,50

. Informatie en kaartverkoop: Willemien Witte. Tel. 035-5412800

Niets aan toe te voegen

-16-

MARIA Boodschap’

Kerkblad Maria Koningin Geloofsgemeenschap Baarn,

behorend tot de HH. Martha & Maria Parochie

MAART 2020

Vieringen maart 2020 10.30u tenzij anders vermeld

01 mrt 11.00u 1ste z.v.d.40 dgntijd Euch. viering, voorganger: Joachim Skiba; met koor o.l.v. Reeuwert Tromp. Gen. 2, 7-9 + 3, 1-7, Rom. 5, 12-19, Mat . 4, 1-11 08 mrt 2de z.v.d.40 dgntijd Eucharistie Viering voorganger: Frans Zwarts Gen. 12, 1-4a, 2 Tim.1, 8b-10, Mat 17, 1-9

15 mrt 3de z.v.d.40 dgntijd Communieviering Voorganger: Cor v.d. Sluis Ex. 17, 3-7, Rom. 5, 1-2 + 5-8, Joh. 4, 5-42

22 mrt 4de z.v.d.40 dgntijd Eucharistieviering; Voorganger: Wil Veldhuis, 1 Sam. 16, 1b, 6-7, 10-13a, Ef. 5, 8-14, Joh. 9, 1-41

29 mrt 5de z.v.d.40 dgntijd Communieviering Voorganger: Gerard v.d. Heide Ez. 37, 12-14, Rom. 8, 8-11, Joh. 11, 1-45 05 apr Palmzondag / Fam. viering met palmprocessie Voorgangers: Veronica Selleger en Jeannette Verburg met Fam. Koor o.l.v. Hans Verburg Jes. 50, 4-7, Fil. 2, 6-11, Mat. 26, 14-27+66 of Mat. 27, 11-54 ‘Maria Boodschap’ april 2020 ver-schijnt eind maart 2020. Kopij blad Maria Boodschap vòòr 14 maart 2020 in Word per E. naar: gerdavesters19@kpnmail.nl T: 035 – 54 12 177 / M: 06-53548260

-2-

De inhoud van dit maart 2020 nummer: I. Voorwoord van Philip Witte over het retabel ‘Het Lam Gods’ van

Jan van Eyck en de overweging van Wil Veldhuis II. Overweging van Wil Veldhuis uitgesproken op 26 januari 2020 III. Een mededeling over de film The Two Popes IV. De ‘Spirituele Nalatenschap’ van Wil Gommers V. Liturgie, a) t/m c) VI. Diaconie: Vastenactie 2020 ‘Werken aan je toekomst’ VII. De agenda met daarin opgenomen de data van de vastenmaal- tijden in lokaal O.

Aanbidding na de facelift van het retabel ‘Het Lam Gods’.

De koppen van Het Lam, links vòòr de grote schoonmaak en

rechts na de schoonmaak.

-3-

Colofon Noodsituatie: Voor dringend geestelijke hulp T: 035-6035518 Adres: Geloofsgemeenschap Maria Koningin Maatkampweg 18, 3742 XM Baarn T: 035-5413470 E: mkp@hetnet.nl W: www.mariakoninginkerkbaarn.nl

Secretariaat Woensdags geopend van 9.30-11.30 u. zij-ingang kerk gelegen aan de Bremstraat Bankrekeningnummers en kerkbijdrage: ING: NL53 INGB 0000 20 87 80, of Rabo: NL16 RABO 0304701599, t.n.v. Martha & Maria-Maria Koningin, Baarn.

Reserveringen kerkruimtes: Mob: 06-45008086 E-mail: sjef.van.dijk@hotmail.com

Redactie: Jan Moonen, Gerda Vesters, Philip Witte Kopij naar Gerda Vesters, T: 035-5412177 Mob: 06-53548260 E: gerdavesters19@kpnmail.nl Inleveren kopij: zie pagina 2

Pastorale Bezoekers Maria Koningin Anneke van Kuik T: 035 - 54 17 476 Riet van Wanrooij T: 035 - 54 17 556 Vervoer nodig om naar de kerk te gaan ? Dan kunt u bellen naar: Wim Jongmans T: 035 - 53 82 422 Lucie Voerman T: 035 - 54 22 667 Gerda Vesters T: 035 - 54 12 177 Riet v. Wanrooij T: 035 - 54 17 556 Willemien Witte T: 035 - 54 12 800

I. Bij de afbeeldingen op en in het kerkblad door Philip Witte

De redactie vond ‘De Aanbidding van het Lam’ van Jan van Eyck, een pas-sende illustratie bij de overweging van Wil Veldhuis uitgesproken in de Maria Koningin kerk op zondag 9 februari en die wij als artikel in ons blad hebben opgenomen. De overweging gaat over de twee grootste proble-men waarvoor de wereld zich in deze tijd gesteld ziet en die wij aan onze kinderen en kleinkinderen zullen nalaten. Het zijn: de globalisering van ons leven en de aantasting van de natuur. Globalisering door de enorme toename van communicatie, migratie, vliegverkeer, concentratie van bezit en macht in de handen van de multinationals; aantasting van de natuur door roofbouw op water, lucht, aardoppervlak en grondstoffen. Het zijn problemen, die alleen opgelost kunnen worden door een grondige cul-tuuromslag en een goede samenwerking tussen alle aardbewoners. Dat betekent, dat ook de religies hierin een substantiële bijdrage moeten leveren. Een zo’n bijdrage werd in 1432 al geleverd in het bovenge-noemde altaarstuk. Het is te zien in de Sint Baafskathedraal in Gent en is op het ogenblik volop in het nieuws, omdat men druk bezig is de ongerechtigheden van eeuwen weg te poetsen. Als de luiken van het retabel open zijn dan zie je dertien panelen. De bovenste zeven stellen de hemel voor met God (Jezus?) in het midden ge-flankeerd door Maria en Johannes, engelen en Adam en Eva. De onderste helft verbeeldt de aarde. Te midden van de natuur (en van de men-selijke bouwwerken, zoek o.a. de Domtoren), die heel minu-tieus en herkenbaar is weergegeven, staat op een soort altaar het Lam Gods als een getuigenis dat het op aarde niet gaat om de macht van de leeuw maar om de weerloosheid van het lam. Vanuit het Lam gaat een gestage stroom bloed – het levenselixer – naar de kelk, waaruit alle mensen kunnen drinken. ‘Alle mensen’ wordt ver-beeld door de verschillende soorten, die vanuit de hoeken van de aarde

als een pelgrimstocht op weg zijn naar het Lam. Bij de res-tauratie viel op, dat de ogen van het Lam geen schapen- maar mensenogen zijn, die je dringend aankijken alsof ze willen zeggen: “Wat doe jij voor de wereld? Doe je mee, of blijf je toeschou-wer? Kies je voor mij, dan kies je in principe voor al wat leeft. Dan kies je dus ook voor jezelf.

-4-

II. Overweging door Wil Veldhuis Uitgesproken door Wil Veldhuis op 26 januari 2020,

Maria Koningin: 3e zondag door het jaar (A)

(1 Kor. 1, 10-13.17; Mt. 4, 12-23)

Het evangelie van deze zondag is een combinatie van twee verhalen.

In het eerste vertelt Mattheüs dat Jezus zich vestigt in Kafarnaüm, liggend in een grensgebied dat men destijds het Galilea van de heidenen noemde. Men vond namelijk dat daar eigenlijk geen echte joden woonden. De oorspronkelijke en zeer arme joodse bevolking had zich sterk met allerlei allochtonen vermengd; tegenwoordig zouden we ze Palestijnen noemen. Op dat probleemgebied kan Mattheüs dan het woord van de profeet Jesaja toepassen, dat voor hen die in doodse duisternis zaten, een groot licht is opgegaan; en dat licht is dan Jezus die er kwam wonen, en die daar met de blijde boodschap kwam dat het koninkrijk van de hemel nabij was. Zo bood Hij nieuwe en hoopvolle perspectieven aan de mensen in dit duis-tere grensgebied. Dat koninkrijk van de hemel is het rijk waar we in het Onze Vader zo vaak om bidden: uw rijk kome, uw wil geschiede op aarde. Dat koninkrijk is een samenleving naar Gods hart: een samenleving dus van liefde, vrede en gerechtigheid, een hemel op aarde zogezegd. En Jezus gaat meteen aan het werk om dat koninkrijk dichterbij te brengen, en dat wordt dan meteen het tweede verhaal in het evangelie ven vandaag. Hij ziet in Kafarnaüm twee vissers aan het werk, de broers Simon Petrus en Andreas. “Kom, volg Mij”, zegt Jezus dan, “Ik zal mensenvissers van jullie maken”. Het wordt hun taak om mensen te redden uit het water dat hun leven bedreigt. Als vissers op het meer van Galilea kenden de broers de kracht van het water, want op dat meer kon het onbedaarlijk spoken. Voor hen was het woeste water dan ook hét beeld van alles wat ons mensenbestaan kan vernietigen. Dat was heus niet alleen het natuurgeweld van storm op het meer, maar minstens zozeer haat en nijd, onrecht, geweld en onverschilligheid tussen mensen, want ook daardoor kunnen mensenlevens worden vernietigd. Als mensenvissers zouden zij mensen uit die ellende moeten redden. En daarmee meteen bijdragen aan de realisering van Gods rijk op aarde, gestimuleerd door Jezus, het grote licht in onze duisternis. Nederland is natuurlijk niet te vergelijken met het arme en duistere Galilea van destijds: Nederland is één van de gelukkigste landen ter wereld. Maar hoe gelukkig mensen zich persoonlijk ook voelen, over onze samen-leving zijn ze toch veel minder positief.

-5-

Er zijn twee grote problemen die onze samenleving sterk verdelen. Enerzijds is dat de milieuproblematiek, anderzijds voelen veel Neder-landers zich bedreigd door de multiculturele samenleving en de islami-sering van ons land. Wat die multiculturele samenleving betreft: in feite schommelt het aantal niet-westerse allochtonen rond de 10%; het gaat dan vooral om Turken, Marokkanen, Surinamers en Antillianen. Deze mensen spreken en schrijven steeds beter Nederlands en zijn ook steeds beter opgeleid. Ongeveer de helft is zich al echt Nederlander gaan voelen. En de moslims vormen niet meer dan 5% van onze bevolking. Ja, maar ze krijgen zoveel kinderen, wordt er dan gezegd. Maar dat geldt alleen voor de eerste generatie; bij de tweede is het al veel minder, en vanaf de derde generatie zitten ze ongeveer op het gangbare Nederlandse niveau. Als we het rijk van God, die samenleving naar Gods hart, willen dienen, moeten we dus niet de migratie tegengaan, maar los zien te komen van ons gevoel van bedreigdheid. Het is ook wel een beetje onze eigen schuld als we ons bedreigd voelen. We hebben nauwelijks contacten met allochtonen, en zestig procent van de Nederlanders kent geen enkele moslim persoonlijk. Toch, we hebben wel een hekel aan hoofddoekjes, die onze moeders zestig jaar geleden ook nog droegen. Ik denk dus dat het zoeken en aangaan van persoonlijke contacten de beste remedie is tegen het gevoel dat allochtonen een bedreiging vormen. In de eerste lezing sprak de apostel Paulus over verdeeldheid onder zijn christenen, met ieder zijn eigen leus: Ik ben van Petrus, ik van Paulus, ik van Christus. Zo hebben wij onze leuzen: ik ben Nederlander, maar die ander is alloch-toon. Laten we liever elkaar leren kennen en zoeken naar saamhorigheid, als moderne vorm van het vissen van mensen en het werken aan het rijk Gods. Geloven wij dat oude en nieuwe Nederlanders elkaar kunnen vinden en kunnen samengroeien tot één volk? Natuurlijk moeten de nieuwkomers daar hun best voor doen, maar een-wording moet van twee kanten komen. Staan wij, oude Nederlanders daarvoor open, en doen we daar wat aan? En weten wij als gelovigen ons daarbij geïnspireerd door Jezus, het grote licht in de duisternis? Daarnaast is er dus de milieuproblematiek. Nederland hoort tot de rijkste landen van Europa. Desondanks, of misschien wel juist daardoor, zijn in ons land de lucht, het oppervlaktewater en de bodem door fijnstof, fosfaat en stikstofdioxide meer vervuild dan in de rest van Europa. Dat is slecht voor de natuur, voor onze gezondheid en zelfs voor de economie. Zou een gezond leefklimaat zonder al die vervuiling ook niet horen bij een samenleving zoals God die wil, bij zijn koninkrijk op aarde dus?

-6-

En zijn wij als gelovigen niet geroepen tot eerbied voor Gods schepping, die nu door ons welvaartsstreven wordt uitgebuit en misbruikt? Toch zullen vooral de overheid en het bedrijfsleven moeten werken aan de oplossing van deze problemen. Daarbij valt niet te ontkomen aan een meer duurzame veehouderij, al moet er dan wel afdoende hulp komen voor boeren die daar het slacht-offer van dreigen te worden. Maar ook zal ieder van ons zijn best moeten doen voor de verbetering van het milieu en voor de redding van de aarde, want alle kleine beetjes helpen. Daar hoort bij dat we minder auto rijden, maar meer fietsen of gebruik maken van het openbaar vervoer. En ook dat we hogere vervoersprijzen accepteren om dat vervoer duurzamer te maken. We moeten ook veel spaarzamer worden met ons energiegebruik. In de afgelopen 25 jaar is het energiegebruik in Nederland met 45 % gestegen, terwijl het in Denemarken in diezelfde periode gelijk bleef, en de welvaart daar toch ook bleef groeien. Allemaal kleine en alledaagse dingen dus, maar wel bouwsteentjes voor Gods rijk op aarde, waar Jezus, ons licht in de duisternis, ons op richt. III. Uit de Locatie- Raad door Wim Jongmans

Film: The Two Popes Eind vorig jaar heeft een aantal weken de prachtige film ‘The Two Popes’ gedraaid in filmhuizen en bioscopen. De film heeft veel lovende recensies gekregen. Een prachtig verhaal en samenspraak over de geschiedenis van beide pausen Benedictus XVI en Franciscus. Inmiddels is de film verdwenen van de agenda’s van de bioscopen. Als u de film gemist hebt is er nog een herkansing. Op dinsdag, 17 maart a.s. (om 13.30 en 20.30 uur) hebt u nog een mogelijkheid om de film te zien in het Filmtheater Hilversum. De film wordt ingeleid door pastoor Victor Scheijde van de Oud-Katho-lieke kerk in Hilversum.

Laatste nieuws: Ook nog te zien in de Speeldoos te Baarn op maandag, 30 maart om 14.00 en 20.15 uur. (red.) -7-

IV. ‘Een Spirituele Nalatenschap’ van Wil Gommers Na het overlijden van Wil Gommers kwamen veel mensen bij mij met stuk-jes uit onze parochiebladen van vroeger. ‘Misschien wilde ik die teksten gebruiken bij de afscheidsviering’ was hun goede intentie. Het waren veel stukjes en daarbij ook nog heel lang, die alle zeer de moeite waard bleken. Ik heb tijdens die viering beloofd deze teksten voor u op een rijtje te zetten en te zullen plaatsen in onze ‘Maria Boodschap’ zodat u er op een rustige manier naar kunt kijken, herlezen en wellicht bewaren. Goede teksten hebben een tijdloosheid over zich, zijn universeel en verou-deren nooit. Dit gaat zeker ook op voor de teksten van Wil. Mogen we haar zo blijven gedenken, als een vrouw met een hart en ziel kloppend voor onze Heer, zijn kerk en alle naasten.

Cecile Maagdenberg teksten Wil Gommers leg woorden onder een vergrootglas: het kleinste dringt zich op als ’n zonnige planeet of: zwart gat van een krater zet ze in het juiste perspectief en ze krijgen gestalte levende wezens tolken van oude taal gesproken gezwegen verstaan door het hart uit de bundel: DENKPATRONEN TEKENEN

1: 2005: Over ‘Leven’ Aan de vooravond van Pasen maar ook door het oorlogsgeweld in Irak schreef Wil een tekst n.a.v. een gezegde van iemand: ‘Dé zonde van deze tijd is het geweld’. Zonde als actueel begrip: -vrijwillige overtreding van de wet van God in grote of in kleine zaak- En de wet, de wil van God is Liefde doen. En Liefde doen is: Leven geven, kwetsbaar leven beschermen en het leven leefbaar maken. Wie geweld gebruikt, kwaadwillig schade toebrengt aan enig levend wezen, pleegt on-recht. Daaronder valt zeker het oorlogsgeweld. Maar ook dichterbij is ge-weld. Op grote en op kleine schaal, in onze omgeving. Misschien zelfs in eigen leven? In onderlinge verhoudingen? Geen ‘leven’ meer hebben is het ergste wat een mens kan overkomen. Als leefbaarheid geweld wordt aangedaan, de druk te groot wordt, zal de roep om uitkomst, om bevrij- -8-

ding uit ellende klinken. Misschien als: “God, waar ben je nou? Dat horen we zelfs uit de mond van Jezus. Hij staat model voor mens van alle tijden. Kijken we naar Hem. Hoe ging Hij naar de ander. Honger en dorst, ontbe-ringen voor lief nemend. Zegenend, bemoedigend, genezend. Ja, leven wekkend. En zie Hem aan het eind: als rechteloze uitgeleverd aan het geweld van de machthebbers, bespot en bespuwd. De Leven-gevende aan een kruis. Zijn leven weggenomen. De prijs voor een radicale keuze voor liefde en recht. Hij heeft ons nooit voor gehouden dat zijn weg licht te gaan is, maar wél dat wie in zijn voetspoor gaat, léven mogelijk maakt en leven vindt. Maar dan ook met Hem, telkens stilstaand bij de ander, woorden van hoop en bemoediging sprekend. Onbegrip en pijn zullen ook óns deel zijn. Maar Hij heeft ons bevrijding beloofd: wie met Hem gaan tot het einde hij zal leven, hij zal opengaan, telkens weer opnieuw geboren worden, nieuwe levenskansen krijgen. Hij zal opstaan uit een door dood getekend bestaan, mét Christus verrezen! Zalig Pasen!

2: 2004: Over Cadeautjes Op een druilerige zondagmiddag, in een voor haar trieste periode zoekt Wil, om thuis even te ontsnappen, eindelijk een ernstig zieke oud-collega op. Moet ik dit eigenlijk wel doen nu, denkt ze, wat heb ik haar nu hele-maal te bieden. Het wordt een bijzondere middag. Haar vriendin ontvangt haar met onverwachte blijdschap. En ze luistert met stijgende verbazing naar haar opgewekte verhalen. Geen spoor van zelfmedelijden, geen geklaag. Wil schaamt zich en stelt aarzelend de vraag: ‘Hoe komt het dat jij zo blij kunt zijn?? “Nou, daar krijgt ze maar één antwoord op: Iedere dag brengt me zóveel cadeautjes.., dus ik ben een dankbaar mens” ‘Cadeautjes?? ’Neem vandaag, vroeg wakker en zag het dag worden, hoorde de vogels in de tuin. Zo mooi! Cadeautje. M’n kleindochter kwam en bracht een ontbijtje mee, de schat. Cadeautje. Op de radio hoorde ik een inspirerende preek, cadeautje. Mijn dochter kookt vandaag mijn lievelingsgerecht, cadeautje, en nu kom jij ook nog langs…ook een cadeau! En als ik alles bij elkaar tel dank ik God. Ik ben een rijk mens. “Ontroert neemt Wil afscheid en dankt haar voor haar openhartigheid. Terug naar huis is ze zich bewust dat zij-zelf deze middag óók een cadeau heeft ontvangen en ze schrijft: ‘De dagen daarna zie ik beter en hoor ik beter, word ik overstelpt met cadeautjes, grote en kleine: een vriendelijke groet, een zonnig uurtje in de tuin, een kans om iemand een pleziertje te doen. Onverwachte uitnodiging van vrienden, de vrienden zelf, de auto brengt me waar ik wezen wil. Ik kom niet uitgeteld. Cadeautjes, cadeautjes. Dan is het weer zondag, weekje achter de rug en weer naar de Maria Koningin. De kerkdeur staat open, ik ontmoet direct medeparochianen. Bij het zien van al die gezichten word ik blij en realiseer me hoe dankbaar ik mag zijn om zoveel warmte en vriendschap. En om onze verbondenheid in het vie-ren van Gods aanwezigheid in dit moment, in ieder van ons: Cadeau, cadeau. Dank, dank! -9-

3: 2005: Over Beweging

Wanneer we thuiskomen na een ontspannen vakantie waarin we op adem konden komen, moeten we weer aan de slag en in beweging komen. Beweging is het woord dat het doen en laten van de moderne mens be-paalt. Doktoren roepen het en therapeuten, tijdschriften worden er vol mee geschreven, sportscholen beleven gouden tijden, alle leeftijden moe-ten gaan bewegen. Zitten is uit, bewegen is in, zelfs voor gehandicapten! Maar een verstandige sporter neemt ook tijd voor rust, om te overdenken wat hij of zij wil bereiken, wat het doel is. Onze geest is ook in beweging, moet ook telkens nieuwe energie opdoen. Telkens moeten we ons bewust zijn van onze ‘beweegredenen’. Wat be-weegt mij? Waar wil ik me voor inzetten? Is mijn bewegen ‘ik-gericht’ of richt het zich ook naar de ander? Kan ik bewogen raken om het lot van mijn medemensen? Ook hierin is training mogelijk. In de school van ons geloof leren en ervaren we, dat Gods Geest, zijn liefdevolle hartstroom, ons leven richting kan geven, in alle omstandigheden. Die Geest geeft ons levensadem om vol te houden. Wil die liefdevolle energie stromend blij-ven, dan zullen we noodzakelijk af en toe een pauze moeten inlassen. Pas op de plaats moeten maken. In momenten van rust en bezinning zullen we nieuwe energie mogen opdoen om samen met tochtgenoten ons in beweging te blijven zetten op de weg die Jezus ons is voorgegaan: naar de ander, die onze inzet, onze aandacht nodig heeft. En dat kan in iedere tijd van het jaar. Iedere dag kan een klein moment van stilte inhouden. De zondag biedt ons telkens een extra gelegenheid om ons -samen- weer bewust te maken van wat ons beweegt. En wat mogen wij gelukkig zijn met onze kerk, onze voorgangers en onze parochiegemeenschap, die staan en staat in een beweging naar God toe. En mét en door die God naar de ander. Dat het zó moge zijn en blijven, wat boze tongen ook mogen beweren.

4: 2006: Over Ontmoeten

Wij worden ons soms op een nieuwe, bijzondere manier bewust van ons-zelf. Van wie we zijn, van wat in ons leeft. Van gewaarwordingen en van dikwijls lang in onszelf opgeborgen herinneringen. Bepaalde gebeurtenis-sen komen weer boven in een ontmoeting met anderen. In het ontmoe-ten, het-je-in-vrijheid-openstellen voor de ander, mogen de diepere lagen -10-

van je persoon aan het licht komen. Bij een echt ontmoeten kun je elkaar ook op het spirituele vlak nader komen: je laten raken door het verhaal van de ander en die ander toelaten in jouw persoonlijke leefwereld. Ook ogenschijnlijke onbelangrijke dingen kunnen met bijzondere ervaring ge-laden zijn. Herinneringen daaraan kunnen alleen in een veilige sfeer be-noemd worden, soms voor het eerst in jaren. In een wezenlijke ontmoe-ting gaan harten open, wordt het luisteren intenser, vallen grenzen weg en kom je bij elkaar binnen. Wanneer mensen zich zo aan elkaar willen laten zien kan dat verwonde-ren en ontroeren. Dan kan er ook gesproken worden van een diepere dimensie die ons menselijk zijn te boven gaat en die we God noemen. Dat we diep kunnen gaan in het bespreekbaar maken heb ik opnieuw ervaren in de voorbije catecheseavonden. Het ontbreekt ons niet aan mensen, ook buiten de catechesegroep, die de ander in alle openheid willen ontmoeten. Wellicht bent u die dit leest er een van en hebt u de stappen naar de ander al vele malen gemaakt en bent u er innerlijk rijker van geworden. Nog geen poging gewaagd?? Probeer ‘t! In uw naaste omgeving of in onze gastvrije, openhartige kerk-gemeenschap. In een warm ontmoeten komen we niet alleen elkaar nabij, maar in elkaar ook de Ander. In die geest wens ik u nog veel inspirerende ontmoetingen toe.

5: 2006: Over Zingen met Oosterhuis

De meest individuele expressie vindt men in een gedicht. Ook in een gedicht, op religieuze basis -een lieddicht- zoals bij Huub Oosterhuis, waarbij ons een blik gegund wordt in de geestelijke gedachtewereld en emoties van de dichter. Zij het niet in alledaagse taal. Een goed lieddicht neemt de lezer, de zanger mee, doet iets met je. Zo wil ik met u kijken naar het ‘Lied Aan het Licht’. Vaak gekozen, vaak gezongen en hoogge-waardeerd door mij en talloze gelovige kerkgangers. Een lied als een ge-bed. Met woorden die- hoe is het mogelijk- uit de gratie vallen bij bepaal-de kerkleiders. ‘Licht dat ons aanstoot in de morgen, voortijdig licht waarin wij staan koud, één voor één, en ongeborgen, licht overdek mij, vuur mij aan. Dat ik niet uitval, dat wij allen, zo zwaar en droevig als wij zijn, niet uit elkaars genade vallen en doelloos en onvindbaar zijn.’ Is het geloof in God hier in het geding? De persoon van Jezus Christus? Of worden we ergens op een onchristelijk spoor gezet? Nee, integendeel. Het is duidelijk dat we hier zingen over God, wiens wezen onnoembaar is. Die geduid wordt met vele namen. Namen die zeggen hoe die Nabije in onze wereld werkzaam aanwezig is. Pakken we de bijbel erbij, dan vinden we heel wat teksten die ‘God’ en ‘Licht’ met elkaar verbinden: God die is als een licht, een vuurzuil in de nacht: we worden aangespoord om ‘kinderen van het licht‘ te zijn. Zingen we Christus niet toe als ‘Het Licht der wereld’? In dit licht weten wij de lichtende aanwezigheid van God. Licht dat ons aanstoot, wakker maakt op momenten dat we onze ogen -11-

nog dicht willen houden voor de werkelijkheid. Het is er als we ons in ons eigen kleine wereldje willen terugtrekken, koud, ieder voor zich, de ander niet opmerkend. In Zijn Licht gaan we ons weer op die ander richten, wordt iets in ons warm gemaakt en zo zal niemand verloren lopen. Er is sprake van een liefdevolle God, van een ‘Vaderlijk licht’, waaraan we ons kunnen toevertrouwen; Die ons als zijn kind wil dragen, veilig steu-nend aan zijn sterke schouder. Daar vragen wij – wetend van onze af-hankelijkheid, ons kind zijn- dat dat Licht, Gods beeld in ons, uit onze ogen mag stralen. Om uit te zien naar onze wereld of er iets gedaan moet wor-den aan ons leven en dat van de medemens: dat we voor elkaar een waar-dige en vreedzame wereld zullen bewerken: Duidelijk Gods wil, door Jezus ons voorgeleefd. Zingt het lied verder: Niets zal van waarde blijke, alles is nutteloos als we het licht de rug toe keren. Taal, mooie woorden alleen, zullen alleen maar averechts werken. Laten we ons keren naar het licht dat ons aanspoort om te luisteren naar de stem in ons en naar de stemmen rond ons, ge-wekt door Jezus, Eerstgeborene in dat goddelijk licht: de liefste der men-sen. God, levend Woord onder ons.

Samenvattend: God is duidelijk aanwezig in dit lied als diegene die in ons leven Licht wil zijn. Die Vader is. Die in dit Licht verwijst naar zijn Zoon en ons in dit hele lied focust op onze verbonden-heid met en onze verantwoor-delijkheid voor iedere mede-mens. God, Zoonschap en sociale

vaardigheid in één lied. Kan het Bijbelser? Dat we dit lied – en het hele oeuvre van Huub Oosterhuis- vol overgave mogen blijven zingen. Tot eer van God en met grote dankbaarheid aan een van onze grootste lieddichters van deze tijd. -12-

V. Liturgie a) Aswoensdag, 26 febr om 19.30u in Maria Koningin kerk

door Veronica Selleger Samen met de Paaskerkgemeente

Op Aswoensdag, 26 februari, staan wij stil bij onze sterfelijkheid. We spreken de woorden uit: ‘Mens gedenk, uit stof kom jij voort, tot stof zul jij wederkeren.’ Een confronterende waarheid die toch ook iets bevrij-dends heeft. Kleine zorgen en dagelijkse beslommeringen worden ineens minder belangrijk. In het licht van onze sterfelijkheid worden wij uitge-daagd te kiezen voor wat werkelijk belangrijk is in ons leven. Als teken van onze sterfelijkheid ontvangen wij een ‘askruisje’ op ons voorhoofd, getekend met de as van de palmtakjes die het afgelopen jaar in onze huizen hebben gehangen. Zo markeren wij het begin van een nieuwe weg naar Pasen, naar leven door de dood heen. Dit jaar is de viering weer in de Maria Koninginkerk. Ds. Christine van den End zal voorgaan, samen met Veronica Selleger. Samen zingen wij medita-tieve liederen, onder andere uit Taizé en Iona. Er is veel ruimte voor ge-bed en stilte. b) De Veertig Dagentijd door Jannie Terlouw Aan Pasen gaat de lijdenstijd van Jezus vooraf. Traditiegetrouw biedt de Raad van Kerken in de veertig dagen voor Pasen de gelegenheid om deel te nemen aan de vastenmaaltijden op de donder-dagavond. Een tijd van bezinning, consuminderen en aandacht voor de minderbedeelden. U nuttigt een eenvoudige maaltijd, waarbij u het uitge-

spaarde geld voor een volwaardig menu kunt doneren aan de landelijke Vastenactie. Het thema dit jaar is ‘Werken aan je toekomst’, een project in Zambia. Na negentien keer in het gastvrije Brandpunt van de Paaskerk onderdak te hebben gevonden gaan we dit twintigste jaar voor het eerst in LOKAAL-O, Plataanlaan 1 de maaltijd gebruiken! (schuin tegenover de brandweerka-zerne) De maaltijden zijn op 5, 12, 19 en 26 maart en 2 april van 18:00 tot 19:00 uur en worden ingeleid door een van de Baarnse pastores. c) 5 april Palmzondag met Palmpaasstokkenoptocht

-13-

PALMPAASSTOKKEN VERSIEREN, VRIJDAGMIDDAG 3 APRIL

Op zondag 5 april 2020, is het Palmpasen. We denken die dag aan Jezus die op een ezeltje Jeruzalem binnen reed. De mensen zagen hem als de lang geleden beloofde bevrijder en zij juichten hem toe zwaaiend met palmtakken en zij riepen: ”Hosanna, Hosanna, gezegend hij die komt in de naam van de Heer, de koning van Israël.” In de Maria Koninginkerk vieren wij die dag met een feestelijke familie-viering waarbij ons familiekoor weer diverse leuke liedjes zingt. Deze viering is bestemd voor kinderen van alle leeftijden samen met hun ouders, opa’s en oma’s en ieder die dit feest met ons mee willen vieren. In de Maria Koninginkerk, is het gebruikelijk dat de kinderen de vrij-dag voor Palmpasen een palmpaasstok versieren. Dit is nu vrijdag 3 april 2020. In de viering van Palmpasen, op zondagochtend kunnen zij de Palmpaasstok in de kerk laten zien. Na afloop van de viering mogen de stokken mee naar huis. We willen op vrijdag 3 april om 16.00 uur in de koffiekamer van de Maria Koninginkerk aan de Maatkampweg 18, deze stokken samen gaan versieren! De kosten voor het maken van een stok zijn € 2,00. Wij zorgen voor limonade met wat lekkers en natuurlijk voor de stokken en de versiering, waaronder een broodhaantje. Heeft u thuis nog palmpaasstokken van vorig jaar liggen, wilt u die dan meenemen? In verband met de inkopen, willen we u vragen om uw kinderen van tevoren aan te melden bij: Jeannette Verburg, tel.: 035-5424877 email: jeannet.verburg@gmail.com -14-

VI. Vastenactie 2020

Het thema: ‘Werken aan je Toekomst’ / Het belang van doorleren In 2020 is het Vasten-actiethema 'Werken aan je toekomst'. We laten zien hoe belang-rijk het is dat kinderen niet alleen naar de basisschool kunnen, maar ook een vervolg-opleiding krijgen om een vak leren. Dat vergroot hun kansen op werk, waarmee ze een redelijk inkomen kunnen verdienen. In de campagne maken we onder meer kennis met Dennis uit Zambia. Hij vertelt hoe graag hij weer naar school wil, omdat hij leraar wil worden.

In Nederland gaan alle kinderen naar de basisschool en de middelbare school. Ook elders in de wereld krijgen steeds meer kinderen basisonderwijs, al is het maar een paar jaar. Een vervolgopleiding zit er echter vaak niet in. Terwijl je daarmee juist de kans krijgt een vak te leren, waarmee je een inkomen kunt verdienen. Daarom wil Vastenactie zorgen dat meer jongeren (en volwassenen) naar school kunnen en een vervolgoplei-ding krijgen om een vak te leren. Zoals kleermaker, bak-ker, winkelier, bijen houden of manden vlechten. Dat helpt echt! Sommige mensen in Mbala, Zambia verdienden bijvoorbeeld hooguit € 100 per jaar, oftewel maximaal € 8,30 per maand. Na een opleiding en begeleiding verdienen ze nu tussen € 20 en € 50 per maand. Daarmee kunnen ze voor zichzelf zorgen. Samen kunnen we ervoor zorgen dat zoveel mogelijk kinderen naar school gaan en door kunnen leren!

63 miljoen kinderen volgen geen onderwijs

250 miljoen kinderen leren niet lezen en schrijven

-15-