Het leger na de eenwording De legers van Piedmont en Napels werden samengevoegd en onderverdeeld in 12 korpsen, verspreid over heel Italië. Dit leger kwam niet in actie bij internationale conflicten, maar werd wel ingezet bij binnenlandse problemen. De carabinieri, een militaire politie, trad als eerste op tegen opstanden e.d. Door een goede organisatie, eerlijkheid en fatsoen, werd de militaire politie als een soort ‘elitekorps’ gezien met ‘model-Italianen’. Ook kwam er dienstplicht van drie jaar. Soldaten werden niet in hun eigen regio ingezet, omdat ze vaak aan hun geboortestreek gebonden waren. De dienstplichtigen mochten niet stemmen (officieren wel), terwijl in andere landen het algemeen stemrecht was ingevoerd. De liberale leiders zagen het leger als ‘de school der natie’ omdat soldaten leerden lezen en schrijven en een ideaalbeeld van het leger kregen voorgeschoteld. In 1913, voor de Eerste Wereldoorlog, werd toch maar 25% van de dienstplichtigen opgeroepen. Na de Tweede Wereldoorlog werd het leger niet meer gebruikt voor binnenlandse conflicten, maar meer om het analfabetisme op te lossen.

Bevolkingsregister en belastingen- Ingevoerd in 1864- Aantal gezinsleden, beroepen, leeftijd en dienstplichtige jongens werden genoteerd- Werd gebruikt om het aantal vertegenwoordigers in de politiek te bepalen- Op sommige plaatsen werd gesjoemeld met cijfers- Mensen dachten dat de registers leidden tot meer belastingen

Parlement en kiesrechtIn 1861 was er censuskiesrecht: 2% van de bevolking mocht stemmen. In 1882 kregen alle mannen die 4 jaar onderwijs hadden gevolgd kiesrecht, dat was 7% van de totale bevolking. Het aantal werd verhoogd tot 8 miljoen mannen in 1912 en Mussolini breidde het stemrecht in 1924 uit tot alle mannen van dertig jaar en ouder. Een jaar later mochten vrouwen bij lokale verkiezingen ook stemmen. Mussolini liet de verkiezingen plaatsvinden onder de terreur van zijn knokploegen en de voorwaarde dat alle besluiten eerst aan hem werden voorgelegd. In 1943 werd hij onder druk van de Amerikanen door koning Emanuel III afgezet. Zijn zoon Umberto volgde hem op, maar hij had te veel met de fascisten samengewerkt. In 1946 werd met een referendum besloten dat Italië een republiek in plaats van een monarchie werd en kwam er algemeen kiesrecht. De eerst verkiezingen, in 1948, werden gewonnen door de christendemocraten. De angst voor het communisme was in Italië zo groot dat de communisten niet in de regering kwamen. Maar op lokaal niveau in het zuiden, waren ze de grootste partij.In Italië is de opkomst bij verkiezingen altijd hoog en zijn veel mensen lid van een politieke partij omdat dat meer kans geeft op een baan of woning. Sommigen vinden dit corrupt, anderen zien het als een goede manier om het volk bij de politiek te betrekken.

InfrastructuurVanaf 1870 werden er meer investeringen in de infrastructuur gedaan met het doel om mensen met elkaar in contact te brengen en soldaten snel te kunnen verplaatsen. Eerst werd het spoorwegennet uitgebreid, na de Tweede Wereldoorlog werden ook de autosnelwegen gemoderniseerd.

Fascisten- Werkten aan een nieuwe economische orde om stakingen te voorkomen- Alternatief voor het staatsbedreigende socialisme en liberalisme- Werkgevers en werknemers moeten in corporaties samenwerken- Stakingen worden verboden en stakers krijgen hoge straffen: corporatisme- Volgens Mussolini moest Italië agrarisch worden en onafhankelijk van andere landen- In 1935 kon de graanvoorraad een twee keer zo grote bevolking voeden- Toch liet de economische politiek het land straatarm achter na de oorlog- In de jaren 50 en 60 maakte Italië een grote economische groei door- Met hulp van de Amerikanen en lage lonen kwam de industrie tot bloei

Cultuur- De industrie lag voornamelijk in het noorden en arme boeren woonden in het zuiden- Migratie naar grote steden leidde tot tekortkomingen en dus vreemdelingenhaat- De verovering van Rome in 1870 verstoorde de relatie tussen de kerk en de overheid- Parlementsleden werden geëxcommuniceerd en katholieken werd politiek verboden- Mussolini erkende in 1929 het Vaticaan als zelfstandige staat - De bevolking was grotendeels katholiek, nu zijn er ook veel jehova’s en joden- In 1871 waren er 33000 scholen in Italië en 1,5 miljoen ingeschreven leerlingen- In het zuiden was het verzuim meer dan 80%- Er kwam een driejarige leerplicht in 1877 maar weinigen deden vervolgonderwijs- Lezen, schrijven en geschiedenis waren de belangrijkste vakken- De liberale overheid hield ook de wetenschap in de gaten en werkte die soms tegen- Tijdens de fascistische periode nam de greep op het onderwijs alleen maar toe- Het glorieuze Romeinse verleden werd veel behandeld, maar de Middeleeuwen niet- De Risorgimento werd vanuit fascistisch oogpunt onderwezen- Na de oorlog nam de deelname aan onderwijs toe, zonder overheidsbemoeienis - Omdat meer mensen konden lezen en schrijven was er ook meer media

MonumentenDe personen die een belangrijke rol speelden bij de Risorgimento werden als helden vereerd in onderwijs, kranten en met monumenten. Cavour kreeg een standbeeld als symbool van vrijheid. Garibaldi werd afgebeeld als sluw legeraanvoerder (niet als revolutionair). In 1887 werd na veel discussies besloten dat ook Mazzini een monument zou krijgen, maar dat werd pas in 1949 onthuld nadat de christendemocratische regering het deel waar Mazzini de pauselijke kroon vertrapte, liet verwijderen.