Storytelling People artikel John Kusters

Foto: John Kusters (53) met zijn vrouw Marjolein (51), dochter Sandy (25) en zoon Dylan (23)

‘Als pleegouder kun je laten zien dat het ook anders kan’Over het bieden van een thuis en een mooie toekomst

Mijn vrouw Marjolein en ik vangen al sinds 2002 pleegkinderen op. We hebben erg lang met het idee rondgelopen om pleegouders te worden maar toen mijn vrouw in 2002 een hartaanval kreeg, zijn we anders tegen dingen aan gaan kijken en hebben we de knoop doorgehakt. Een belangrijke beweegreden om dit te gaan doen was mijn eigen verleden. Ik heb een rotjeugd gehad waarin geweld, verwaarlozing en seksueel misbruik een rol speelden.

Via mijn voogd die me in mijn jeugd heeft geholpen ben ik pleegouder geworden. Hij was gefrustreerd dat er zo weinig pleeggezinnen waren en is toen in zijn omgeving rond gaan vragen. Hij heeft ons ook gevraagd om kinderen op te vangen en daar hebben we ja op gezegd. Dit hebben we in goed overleg met onze twee eigen kinderen gedaan. Al snel kregen we het eerste kind in huis en dat ging gelijk erg goed. Onze eigen kinderen vonden het ook erg leuk.

Inmiddels hebben we al veertig kinderen in huis gehad en zijn we ervaren pleegouders. Ik denk dat mijn verleden zeker helpt omdat ik me kan inleven in die kinderen. Ik weet uit wat voor milieus ze komen. We hebben wel al van alles meegemaakt: van kinderen die stelen tot kinderen die door de politie uit huis gehaald moesten worden. Het is zeker niet altijd makkelijk en je hebt altijd bepaalde verplichtingen maar je krijgt er zoveel liefde voor terug. Ik doe het elke dag met plezier

en ik wil ze laten zien dat het ook anders kan dan ze gewend zijn. Het voelt steeds weer alsof het je eigen kinderen zijn. We worden zelf een dagje ouder maar we hebben geen bepaald termijn waarbinnen we willen stoppen. We vinden het nu nog veel te leuk.

John Kusters, pleegouder