Zoekend naar de zin van ons bestaan, begint verwondering van voor af aan.

Soms moet je even stil blijven staan om daarna moedig verder te gaan.

Verwonderend kijkend naar het heelal, ontstond dit alles door de grote knal?

Voorbij zijn onze kinderjaren, toen we in eenvoud gelukkig waren.

Herinneringen

die we voorgoed bewaren,

maken ons milder

met de jaren.

Je kijkt met een twinkeling in je ogen,omdat je al teveel illusies hebt verloren.

Verwonderd kijk je om je heen en lacht,want je weet na een dag valt toch weer de nacht.

Je weet nu, door in het licht te gaan staan, krijgt men de schaduw spontaan.

Dwaas is het te denken, dat men de eeuwigheid kan schenken.

Angst voor het onbekende kun je overwinnen, wat eerst vreemd was, vol bewondering leren beminnen.

Het zijn enkel de dwazen die zich nooit zullen verbazen

Zon, sterren en de maan,wijzen de weg die je kan gaan.

Stap voor stap geraak je vooruit, de tijd loopt jammer … nooit achteruit.

Nieuwe horizonten verschijnen,achtergelaten voetsporen verdwijnen.

Verwonderd blijf je staren,waar zouden die bootjes naartoe varen?

Varen ze over al de Vinden ze een veilige haven, doorstaan ze al de orkanen?

Krijg je in dit leven al eens een knak, je kan herstellen zolang de moed niet ontbrak.

een mens door tegenslagen

die hij overwint.

Een eik volgroeit door weer en wind,

Zelfs In een kathedraal vol verdriet,zijn de glasramen die stralen vangen,wondermooi als … je het ziet.