Meer internationaal contact voor beter begrip en bewustzijn, relevant werk verrichten en ontplooiing van individuen zijn onze doelen. Het vrijwilligerswerk is het middel. Zonder gezicht bij deze doelen blijven het loze woorden. Het zijn misschien zelfs mode-woorden te noemen. Dat SIW écht invulling geeft aan deze doelen blijkt uit dit boekje. We hebben geprobeerd de Nederlandse projecten en daarmee onze bedoeling ermee een gezicht te geven.

Dat er in 2010 veel internationaal contact is geweest zie je alleen al aan de landen waar de deelnemers vandaan kwamen. We hebben de landen per project opgesomd. Uit maar liefst 26 verschillende landen hebben we 135 vrijwilligers welkom geheten. Zij brachten samen maar liefst 2488 uren (overdag) met elkaar door.

Om de internationale vrijwilligersprojecten te organiseren werken we samen met part-nerorganisaties. Voor hen wordt er gedurende de twee weken die het project duurt een klus geklaard. Juist in een tijd waarin vrijwilligerswerk vooral voor de vrijwilliger zelf iets moet opleveren en minder mensen zich lange tijd aan één organisatie verbinden, zijn partnerorganisaties blij met onze projecten voor de grotere klussen. Bij enkele pro-jecten hebben we een reactie van de partnerorganisatie geplaatst. We zijn als SIW trots op het werk dat via onze projecten is verricht.

Ontplooiing van het individu klinkt heel mooi. Het is echter een veelgebruikte kreet. Bij SIW krijgt die ontplooiing écht vorm. Veel deelnemers aan onze projecten geven aan op reis te zijn om zichzelf te ontwikkelen. SIW’ers zélf zien het organiseren en begeleiden van projecten als een enorme uitdaging die veel leerwinst oplevert. We hopen dat dit verslagenboekje een goede indruk van onze projecten in 2010 geeft. We bedanken iedereen die de projecten mede mogelijk heeft gemaakt van harte. Cliché maar waar; zonder hulp is het voor ons ondoenlijk de projecten te organiseren.

Hartelijk bedankt!

Gerard MeppelinkBestuurslid Nederlandse projecten

Maykel Kickenprojectmanager

voorwoord

Aankomstdag

Voor de deelnemers hadden we bij aankomst een – door Femke gebak­ken – appeltaart klaar staan, wat typisch Nederlandse koekjes/ snoep en een pastasalade. We hebben wat kennismakingsspelletjes gedaan (“vooroordelenspel “ en het “ad­ditievenspel”). De meeste deelne­mers waren vrij stil en afwachtend.

Zwemmen in het IJsselmeer

Vanochtend hebben we de fietsen opgehaald. De fietsen waren erg goed! Niet iedereen had volledige controle over het fietsen. Wij zijn teruggefietst naar de camping, om zwemspullen op te halen. Het was namelijk zo’n 30°C, dus we had­den besloten om te gaan zwem­men in het IJsselmeer. ’s Avonds hebben we de deelnemers uitleg gegeven over het verloop van het project. We hebben daarbij vooral aangegeven dat we erg open staan voor input vanuit de groep. Frank heeft de groep het Friese volkslied geleerd en een Afrikaanse dans. Daarna hebben we een kampvuur gemaakt bij onze tent.

De eerste werkdag

Vandaag zijn we naar Staatsbosbe­heer gefietst. Hier werden we met Fries gebak en koffie ontvangen! Wij zijn ongeveer twee uur het bos ingegaan en hebben de beplanting langs de paden gesnoeid / wegge­haald. Om 13.00 uur vond Tjitte (van Staatsbosbeheer) dat het wel genoeg was voor vandaag, vanwege de hitte. We hebben nog even ge­luncht bij Staatsbosbeheer. Daarna zijn we teruggegaan naar de cam­ping om ons voor te bereiden op de WK­wedstrijd Nederland­ Slowakije.

Slootje springen

Eén groep ging naar een meertje om daar bomen / beplanting weg te halen. Ook kreeg deze groep een rondleiding door het gebied. Tjitte vond het belangrijk dat de deelne­mers ook iets over het gebied leren en niet alleen maar aan het werk zijn. De andere groep had een bankje afgekrabd en ook wat snoei­werk verricht. ’s Middags hebben we nog ongeveer een klein uurtje gewerkt. Daarna zijn we gaan sloot­springen. Zes deelnemers wilden springen, de rest keek liever toe.

9 deelnemers uit Frankrijk, Zuid-Korea, Rusland, Oekraïne,

Canada, Tsjechië en België

begeleid door Peter Fluit en Femke Schasfoort

van 26 juni tot 10 juli 2010

bosbeheer in Oudemirdum

Dit project was gesitueerd in boswachterij Gaasterland in Zuid-West Friesland. Een erg mooi en divers gebied met veel bossen, meren, riviertjes en heide. Het werk bestond uit het herstellen van paden en het snoeien van bomen en planten.

Hard werken

Na het gebruikelijke kopje kof­fie ie of thee gingen we richting een meertje om daar vuilnis en de brandplaatsen op te ruimen. Na de lunch zijn we een bospad gaan aan­leggen. Wat zwaarder werk, maar het ging deze groep goed af. Het werk voor twee dagen werd in een halve dag gedaan, tot tevredenheid van Tjitte. Na al het werk liepen we vermoeid terug. Deze groep kan hard werken, alleen niet zoveel praten. Gelukkig wordt er wel veel gelachen vooral met onze Belg Cé­dric. Als je naast hem aan tafel zit dan hoor je hem altijd weer lachen.

Hollandse nieuwe

’s Ochtends hebben we de oudste boom van de boswachterij bezocht, tot grote vreugde van Tjitte. Daarna zijn we naar een heide­veld gefietst waar jonge boompjes uit de grond getrokken moesten worden. Dit werd door de helft van de groep gedaan. De andere helft ging bomen snoeien in het bos. Ook hebben we nog bomen / planten gesnoeid langs een ruiterpad. ’s Middags zijn we naar een wind­molen geweest in Woudsend. Veel deelnemers vonden de rondleiding door de windmolen erg interes­sant. Daarna zijn we nog even het plaatsje ingegaan en hebben de deelnemers Hollandse nieuwe ge­proefd (veel deelnemers vonden dit niet lekker).

Koeien knuffelen

Gelukkig konden we vandaag iets langer slapen omdat we een kaas­boerderij zouden bezoeken. Als ontvangst kregen we een vriende­lijk welkomstwoord in het Fries en een film over kaas maken te zien (en een ijsje). Daarna gingen we nog even koeien knuffelen. ‘s Mid­dags hebben we ongeveer twee uur gekanood. ’s Avonds zijn we met de auto’s naar een visserijfestival gereden, waar we Nederlandse snacks gegeten hebben (friet, kroket, frikandel, kaassoufflé etc.). Het festival was klein, maar gezellig langs het IJsselmeer.

Amsterdam!

Vandaag zijn we naar Amsterdam gegaan. In de namiddag zijn we naar het studentenhuis gelopen waar Peter woont. Hier hebben we even gezeten, gekookt en gegeten. ’s Avonds zijn we over de Wallen gelopen, wat de deelnemers erg leuk vonden. Ook hebben we een biertje gedronken in Soho, een ho­mobar (in de Reguliersdwarsstraat; een straat met veel van dit soort bars). Daarna zijn we naar het Leidseplein gegaan waar een deel van de groep een grote coffeeshop in ging en zich daar een groot deel van de avond vermaakt heeft. De rest ging naar een “fout” danscafé.

Wraps eten in Utrecht

Om ongeveer 12 uur zijn we rich­ting Utrecht gereden. Eerst kwa­men we het kadeconcert tegen. Daar zijn we even bij gaan zitten. Vervolgens zijn we doorgelopen richting de watertoren en de World Press Photo exhibition in de Janskerk. Sommigen waren erg onder de indruk en bleven lang kijken, anderen hadden het snel weer gezien. Eén deelnemer was zo onder de indruk dat ze moest huilen. Hierna zijn we richting de Dom gelopen waar we Peter en de andere drie deelnemers tegenkwa­men. Uiteindelijk hebben we met de hele groep op de stoep voor het huis van Femke wraps gegeten. Om ongeveer 20.30 uur zijn we weer richting Friesland vertrokken.

Rabobank Sneek­Zuidwest Friesland

Dit project werd financieel ondersteund door:

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met:

Staatsbosbeheer Oudemirdum

We wilden op tijd zijn voor de fina­le van het WK voetbal, dus we aten wat eerder; andijviestamppot. Met z’n allen gingen we naar de markt van Deurne om daar op een groot scherm de finale te kijken. Geluk­kig waren er in ieder geval twee mensen wel blij met de uitslag.

Rondleiding door de Peel

Het was verbazingwekkend dat er haast geen moeite gedaan hoefde te worden om iedereen uit bed te krijgen. Tijdens het werk maakten we een wandeling en legden Dennis en Wil wat uit over het gebied: hoe Staatsbosbeheer het wil onder­houden en waarom ze het zo doen.

De groep luisterde geïnteresseerd. De rondleiding eindigde in het bezoe kerscentrum ‘Mijl op Zeven’. De vrijwilligers bleken de kleurplat­en het leukste onderdeel van het centrum te vinden.

Zweten geblazen in de zon

Een les die geleerd was van maan­dag was lange broeken aan en een melange van zonnebrand en mug­genolie smeren. Er werd gewerkt aan het knippen, zagen en in de berm gooien van berken. Het was wederom zweten geblazen in de zon. Onze werkdag duurde nu van negen tot half vijf. In de middag een uur pauze in het oude bezoekerscen­trum in het park. Tijdens het werk kwam een verslaggever van het Eindhovens Dagblad langs. Met Anna heeft hij lang gepraat. Anna komt uit Moskou en is een van de zeven studenten Nederlands op de universiteit daar.

Nadat we tegen half zes terug waren werd er snel gegeten. Soep, spaghetti zonder saus en wat curry die over was van gisteren was het menu. Na het eten zwemmen, lekker afkoelen. Daarna nog Deurne in en een terrasje aan het markt­plein pakken.

De eerste dag: andijviestamppot

Het weer was erg goed, veel zon, en na het ontbijt was het tijd om de regels uit te leggen. De ‘cook and clean’ teams werden willekeu­rig gekozen. Daarna gingen we met de busjes naar een meer in de buurt. Genoeg spelletjes met een bal en water te verzinnen om ons een middag mee te vermaken. Loisa, de deelnemer uit Engeland, kreeg een telefoontje met slecht nieuws. Een vriendin was er erg slecht aan toe en ze wilde heel graag terug naar Engeland. Voor haar dus helaas een kort project.

13 deelnemers uit Turkije, Zuid-Korea, Spanje, Frankrijk,

Duitsland, Rusland, Taiwan, Nederland, Tsjechië,

en Oekraïne

begeleid door Jeroen Aaldersen Otto Kool

van 10 tot 24 juli 2010

bosbeheer in de Groote Peel

De Groote Peel is een hoogveengebied in Noord-Limburg waar vroeger turf is gestoken. Nu is het een natuurgebied. De vrijwilligers hebben samen met Staatsbosbeheer gewerkt aan het onderhoud van het gebied en hebben ook de traditionele knuppelbruggen hersteld.

groepje van Otto had de weg snel terug gevonden. De anderen waren de verkeerde kant op gelopen en deden er veel langer over.

Die lastige knuppelbrug!

Vandaag kwam er een verslaggever van het lokale huis­aan­huis blad ‘De Trompetter’ langs. Andrii en Jeroen praatten met hem over het project en het werk. Ook maakte hij een paar foto’s met zwetende vrijwilligers erop.

Omdat het werk aan de brug vordert komen we steeds verderboven het moeras te zitten. We kunnen niet echt meer staan naast de brug, dus al het werk moet gedaan worden zittend op de draagbalken. Maar, er komt steeds meer systeem in te zitten. Boven­dien weten we nu goed welke taken er zijn, waar het werk op gaat sta­pelen en hoeveel handen waar no­dig zijn. Echter, na de eerste week is niet de gehoopte hoeveelheid werk gedaan. Door omstandigheden was dat ook niet echt mogelijk ge­weest. De vrijwilligers hebben hun best wel gedaan.

Dit project werd financieel ondersteund door:

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met:

Staatsbosbeheer Ospel

Dropping

Het werk wordt uitgebreid met een extra taak: het bevestigen van de nieuwe knuppeltjes. Nadat een lading dwars over de liggers gelegd is, worden diepe gaten voorgeboord en worden er flinke spijkers door­heen geslagen. Dit blijkt nog best lastig zonder ze krom te slaan. Er moet een flink aantal spijkers weer afgeslepen worden.

In de avond waren de meeste toch wel te porren voor een nieuw spel: de dropping. De groep werd in tweë en verdeeld, geblinddoekt en in de busje geleid. Otto had zijn groepje al snel op de afgesproken plek afgezet. Die was achter een parkje in de buurt. Jeroen had meer moeite de goede plek te vinden en dropte de groep uitein­delijk achter een paar akkers. Het

met rijst en tequila, met Mariachi op de achtergrond, maken het al­lemaal waard.

De eerste werkdag

De eerste werkdag is aangebroken. We krijgen van Marjan en Jettie, werkzaam bij COA, een rondleiding en uitleg over het leven op een AZC, evenals belangrijke dingen die we in acht moeten nemen. De groep is erg geïnteresseerd en

vuurt vragen af over het Neder­landse asielbeleid. Na de lunch gaat een aantal knutselen met de kleinere kinderen en de rest begint aan een actief potje voetbal. Na de eerste dag leidt Alsu de evalu­atie en krijgen we in de avond vers gefrituurde kroepoek uit Indonesië.

Lokale tradities en gewoonten De groep wordt na het werken op het AZC in tweeën verdeeld en beide groepen krijgen een aantal

Kennismaking met elkaar

De eerste avond is een Mexicaanse avond en deze begint meteen spec­taculair. Carlos uit Mexico draagt me op de keuken in te komen, met open mond en gesloten ogen. Naïef en gehoorzaam doe ik dit en denk dat ik olijven gevoerd krijg, maar niks is minder waar. Ik heb tot mijn verbijstering een sprinkhaan gegeten. De hele groep heeft geblinddoekt en met ontsteltenis hetzelfde meegemaakt. Maar de kip

In het asielzoekerscentrum te Winterswijk wonen ongeveer 100 kinderen. Tijdens de vakantie is er voor veel kinderen weinig te doen, omdat ze niet naar school gaan, maar ook niet op vakantie kunnen. De vrijwilligers organiseerden tijdens deze twee weken creatieve activiteiten (zoals knutselen en theater) en sportieve activiteiten voor de kinderen.

activiteitenbegeleiding in

AZC-Winterswijk7 deelnemers uit Indonesië,

Frankrijk, Slowakije, Mexico, Tsjechië en Zuid-Korea

begeleid door Alsu Nikonorovaen Anje Rinkema

van 31 juli tot 14 augustus 2010

vragen en opdrachten mee, in het kader van het leren kennen van Winterswijk en de lokale tradities en gewoonten. De groepen moeten onder andere de VVV zien te vin­den en daar een aantal vragen stel len over de regio. Daarnaast hebben ze mensen op de markt aangesproken en onder andere gevraagd wat typische Winters­wijkse en/of Achterhoekse etens­waren zijn, typische uitdrukkingen etcetera. In de HEMA krijgen ze de opdracht om verschillende soorten ouderwetse Nederlandse snoepjes te kopen. De Zeeuwse botersnoep­jes vindt iedereen erg lekker, de drop is helaas minder populair.

BBQ en een kampvuur

De kinderen vragen ons allemaal niet weg te gaan vrijdagmiddag en willen zeker weten of we de vol­gende week terugkomen! Moe maar voldaan kijkt de groep uit naar het weekend. Met een groep van ongeveer 20 man en bijna net zoveel nationali­teiten luiden we het weekend in met een BBQ en een kampvuur. De jongeren van het AZC geven aan het ontzettend leuk te vinden dat wij ze hebben uitgenodigd die avond en wij voelen ons erg voldaan die avond. Voorzichtig worden er hier en daar gesprekken aangegaan over thuislanden en de redenen waarom ze hun land zijn ontvlucht. Maar voornamelijk wordt er lekker gegeten, gedronken en gezongen rondom het kampvuur.

Over de Wallen lopen

’s Ochtends vroeg stappen we in de trein richting Amsterdam. Er volgt een lange regenachtige tocht te voet door de stad. Uiteraard zijn we langs de Wallen gelopen, en hebben we een poging gedaan tot het zien van de Gay Pride. In de tussentijd was Alsu bezig een heerlijk Russisch maal voor ons te koken. Moe van het vele lopen en nat van nog meer regen, komen we bij en we maken ons op voor een rit met de trein naar Rotterdam waar de hele groep in Anjes huis slaapt.

Het weekend heeft zijn tol geëist. De groep was redelijk moe en in de evaluatie komt naar voren dat de kinderen dat misschien hebben ge­merkt. Er zijn wat minder kinderen en de activiteiten zijn wat minder gestructureerd. We besluiten er weer voor te gaan de volgende dag.

Klompendans versus Flamenco

De woensdag hadden we ingepland om geheel in het teken te staan van het thema ‘Klompendans versus Flamenco’. Woensdag werd gebom­bardeerd tot Holland Day. Boeren­jongens, drop, bitterballen, kaas, ontbijtkoek: alles was in huis ge­haald voor Hollandse spelletjes en Hollands eten. Maar helaas gooide een buikgriepvirus roet in het eten. Zowel de leiding als enkele vrijwil­ligers waren geveld door buikgriep. Helaas heeft niet iedereen kunnen werken die dag en hebben we de activiteiten die gepland stonden moeten afgelasten.

Overladen met knuffels!

De groep met kinderen bleef gedurende de week inslinken. Dit heeft waarschijnlijk te maken gehad met het feit dat de ramadan snel zou beginnen. Toch hebben we leuke activiteiten gedaan met de kinderen. Met name elastieken was onder de meiden van een jaar of tien erg populair, net als het maken van kettinkjes en armbandjes. Bovenal was het ook echt de aan­dacht wat de kinderen geweldig vonden. Iedereen werd dagelijks overladen met knuffels!

De laatste dag

Inmiddels was iedereen weer re­delijk opgeknapt en blij weer iets anders te kunnen eten dan kaakjes. Op het menu stond niks minder dan overheerlijke boerenkool met worst en poffertjes. Met koekhappen en spijkerpoepen kwam er een eind aan deze werkvakantie. Tja en het was toch echt vrijdag de 13e. Op het eind van de avond kwam Na uit Vietnam vast te zitten in het toilet, maar gelukkig hebben we haar na ongeveer een kwartier kunnen bevrijden.

Met hier en daar een traan nemen we afscheid van elkaar!

Rabobank Achterhoek­Oost

Haëlla Stichting

Dit project werd financieel ondersteund door:

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met:

AZC Winterswijk

Dat belooft wat voor de komende twee weken!

Ondanks dat drie deelnemers nog moeten arriveren, beginnen we al vast met een kennismakingsspel, het vooroordelenspel. Dit zorgt direct voor de nodige hilariteit en blijkt een goede manier om ieder­een een beetje te leren kennen. Een veelvoorkomende slechte eigenschap blijkt luiheid te zijn… Dat belooft wat voor de komende twee weken!

Struikrovers

Kees en Stans van Staatsbosbeheer nemen ons mee door het gebied van de Drentsche Aa. We ‘beklim­men’ de Gimmelsberg en krijgen uitleg over het landschap. Wist je dat er in de Middeleeuwen meer schapen in dit gebied woonden dan nu mensen en het landschap hier zeer open was, waardoor je moest oppassen voor struikrovers? De pitstop bij het bezoekerscentrum Homanshof en de naastgelegen

theeschenkerij in Anloo is een waar feest. Hier wacht ons koffie en thee, met een heerlijk stuk taart!

De nieuwe molen

Om 4 uur worden we door molenaar Nico van Guldener opgewacht bij de Zwaluw, de nieuwe molen van Oude Molen. We krijgen een rondleiding door en uitleg over het function­eren van deze graanmolen. Met volle wind in de wieken is de molen een indrukwekkende verschij ning. Iedereen is onder de indruk van het bezoek, in het bijzonder Saori. Vanaf het eerste moment dat zij de molen zag, begon ze te stralen. Ze vertelt ons dat molens en Nijntje aanleidingen waren voor haar om naar Nederland te komen. Nu heeft ze een molen gezien én bezocht! Om 8 uur komen Derk en Marco van de spirituele werkgroep om een lezing te geven over de ener­gieën in het Strubben Kniphorstbos. Ze vertellen ons over het gebied waarin we werken en over de wezens en hun energieën die door de bebouwing en infrastructuur steeds minder ruimte hebben. Deze wezens, elfjes, lupicorns en reuzen, wonen nu in het bos. Een boom kan dus niet zomaar omgezaagd worden. Hierin kan de energie van

Dit project werd georganiseerd in natuurgebied ‘Drentsche Aa’ in samenwerking met Staatsbosbeheer. ‘Drentsche Aa’ is een veelzijdig natuurgebied met oude dorpjes. Het is een mooi gebied om door heen te lopen en zeker voor buitenlandse vrijwilligers een mooi stuk van Nederland om te ontdekken. De vrijwilligers hebben op dit project verschillende werkzaamheden uitgevoerd, zoals het verwijderen van opslag, hooi binnen halen en het begaanbaar maken van de paden.

19 deelnemers uit Frankrijk, Japan, Groot-Britannië, Spanje,

Italië, Duitsland, Taiwan, Ghana en Turkije

begeleid door Suzan van Dijken Tessa Boekhorst

Van 14 tot 28 augustus 2010

natuurbeheer in Oudemolen

Oerhollandse tradities

Op de fiets vertrekken we naar An­loo. In dit Esdorp in het gebied van de Drentse Aa vindt de jaarlijkse Etstoeldag plaats. Het dorp gaat vandaag terug in de tijd, naar de middeleeuwen, en staat volledig in het teken van oerhollandse tradi­ties.

In welke vrijwilliger schuilt een heks? In elk geval niet in Jorge, Lorene, Dahlia en Paolo, die allen de heksenwaag met glansdoorstaan en een certificaat ont­vangen met echtheid van gewicht.

Pffieeeuw, dat vraagt om wat extra vulling voor de innerlijke mens. Wat zal het worden, poffertjes, pannen­koeken, roggebrood met kaantjes (ja echt waar, vet gebakken in vet!), erwtensoep, bruine bonen, gerookte paling, een op het hout­vuur geroosterd broodje of toch

gewoon een stroopwafel? Daarbij een glas lokaal gebrouwen vlier­beslimonade, bier of wijn en onze lunch kan niet meer stuk.

Bezoek aan Westerbork

Vandaag gaan we met de tractor­tram naar het herinneringskamp Westerbork. Hier zien we een zeer indrukwekkende film, met allemaal originele beelden uit het kamp. We bekijken de tentoonstelling en moeten nog even wachten voordat de bus naar de ingang van het kamp vertrekt.

In het kamp krijgen we een rond­leiding van een dame, die ons ontzettend weet te boeien. In feite is het kamp een grote groene vlakte, met kleine heuveltjes. De vele barakken die er stonden zijn afgebroken, en de kleine heuveltjes laten zien waar de barakken ooit

een wezen zitten. Je ziet de groep nadenken, moeten we serieus zijn of mogen we lachen?

Bij de grafheuvels komen we een kudde schapen tegen. Een prachtig gezicht, deze groep langzaam voort grazende wollige beestjes, die goed in de gaten worden gehouden door 2 Australisch Kelpies, welke weer worden aangestuurd door de schaapsherder, een lange man in lange jas en met hoed op het hoofd. De schaapsherder vertelt ons dat zijn kudde uit twee soorten schapen bestaat, de schapen met hoorns zijn goede graseters, en de hoornloze dieren doen zich graag tegoed aan de opslag.

hebben gestaan en welk formaat ze hadden. In haar verhaal ver­weeft onze gids het verhaal van Anne Frank en haar familie, voor de meeste mensen waar ook ter wereld een bekend verhaal. Op deze manier spreekt de geschiede­nis die zich op deze plek afspeelde bijzonder tot de verbeelding.

Aan alles komt een einde

Zo ook aan SIW Oudemolen 2010. Vandaag moet er worden gepakt, opgeruimd en vertrekken de deel­nemers. Er zijn plannen gemaakt om samen verder te reizen en het grootste deel van de groep wil op tijd vertrekken. Alleen, het is laat geworden de avond ervoor, en niemand is op tijd… Gaat dit goed komen? In alle haast wordt er gepakt en propt iedereen zich in de Staatsbosbeheerbusjes. Uiteraard mist deze groep de beoogde trein. Na de middag vertrekken ook de laatste paar deelnemers en slaan Tessa en Suzan aan het opruimen.

Dit project werd financieel ondersteund door:

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met:

StaatsbosbeheerDrentsche AA

Maatschap ‘t Hoogeveld

we have to carry a lot of sofas and drawers. But I like it, because we get to know real Utrecht!”

Market day

In the morning we worked very hard to make sure that everything will be ready when the market opens. It was amazing: everybody was waiting for us outside, and at the moment I opened the gate, all

customers ran as quick as possible to find what they need and pay.

After visiting the market, we went to a castle and attended an Eng­lish tour inside (it was boring and everyone felt sleepy!). Then we came to the garden, it’s very large with trees, a lake: so so beautiful. Afterwards we rented canoes and paddled around Utrecht. This city is very beautiful and peaceful!

Every year Emmaus Haarzuilens picks up goods at more than 4000 addresses in Utrecht and surround­ing municipalities. Those prosperity goods are sorted and sold and in this way get a second life.

The accommodation

“We stayed in a big room includ­ing a living room, a bedroom and a kitchen. There were a lot of big windows, so the room always looked bright and well­aired. It was very comfortable because we had everything we needed. Everything came from the second­hand shops, so after we left, they could sell all. We cooked and had a meal together with the local people, and we didn’t have to pay for the food or the room”

Collecting sofas and drawers

“Today I had to help Albert and we went on the truck. There are people all over Utrecht calling Em­maus when they need to get rid of some stuff they don’t use anymore. And Emmaus people come and take it away. It’s pretty hard, because

Emmaus Haarzuilens is a live and work community in Utrecht. Living and working together goes hand in hand. The living group has place for 14 inhabitants. The way of life and earning an income is done by recycling activities. Seven volunteers and two guides lived and worked in the community for two weeks.

kringloop in Haarzuilens

7 deelnemers uit Rusland,Turkije, Armenië, Italië,

Zuid-Korea en Japan

begeleid door Matty Baarsen Ngoc Ahn Cao

15 tot 29 augustus 2010

Visiting the other Emmaus

Today we worked very hard be­cause it is the day after the mar­ket. There was a lot of work and after work everyone was tired. I’m very surprised because people bought a lot of things in the mar­ket.

After dinner Dario, Magali and me went to Utrecht by bicycle! It was very nice!! We went to the other Emmaus and we met the other vol­unteers and the place (Parkwijk). In my opinion our workcamp is perfect because we have a lot of things everyday and the people who live here are very friendly.

Visiting Amsterdam

Today is Saturday!! So we went to Amsterdam. But it was a pity that Mai was sick so she couldn’t go with us and Dario was also sick. At first we went to the Dam which is a very famous place in front of the city hall. And it was good to listen to Matty’s explanation of the history

of the square. And we went to the Red light district. And on the way to the Rijksmuseum we went to a flower market where I could taste pesto cheese! But after lunch Dario and Na went back to Emmaus. How sad it is!! And Matty, Igor and Deniz went to Rijksmuseum. Yelena, Laura and I went shopping for souvenirs. And we saw the sailing festival. It was beautiful!

Dit project werd financieel ondersteund door:

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met:

Emmaus Haarzuilens

erg mee deze zomer waardoor menig deelnemer een keer met een kleine overstroming in de tent is wakker geworden! Gelukkig waren er bij het Emmaus voldoende tentjes, matrasjes en dekens be­schik baar om de deelnemers uit de brand te helpen. Hieronder staan de bevindingen van enkele deelne­mers.

Johanna-Germany: “Monday we have a day off. Thea and I had many problems with our tents during the night, it was rain­ing and the water slowly flooded our beds. That’s why we didn’t get much sleep, also caused by the noise that the rain makes. After breakfast we had a meet­

ing, to arrange the housekeeping jobs, like cooking, dishwashing and cleaning. Moreover we learned some more rules and things about the theme of Emmaus. Then we had lunch, which was good because we planned to go to Utrecht by bike and needed some strength. Unfor­tunately, a lot of the bikes were old and broken, which delayed the start.” “Utrecht a nice city with beautiful, poorly closed gardens. We defi­nitely have to visit Utrecht again, because there is still a lot to see. Some of the volunteers bought ice cream and french fries. Arwani bought “kroket”, which is a typical Dutch fast food and he let every­

De begeleiders van het zomerkamp zijn Bianca Moerman uit Nederland en Arwani uit Indonesië. Stichting Gast op de Bank heeft deze erva­ring voor Arwani mogelijk gemaakt door zijn reiskosten te subsidiëren. In totaal bestond de groep uit 9 verschillende nationaliteiten. Dit leverde een leuke culturele mix op. De leeftijd van de deelnemers liep uiteen van 18 tot 26 jaar en het aantal jongens en meisjes was evenredig verdeeld.

De deelnemers en begeleiders sliepen allen in tenten in de tuin van het Emmaus. Dit was best bijzonder aangezien Emmaus gesitueerd is in een woonwijk in Utrecht. Helaas zat het weer niet

De partnerorganisatie voor dit project was Emmaus Parkwijk in Utrecht. Emmaus vormt woonwerkge-meenschappen waarin mensen die hiervoor kiezen samen wonen en werken met mensen die hun dak- of thuisloze bestaan willen veranderen. In Nederland zijn er momenteel negen woonwerkgemeenschappen waarin onderdak geboden wordt aan wie dat om welke reden dan ook nodig heeft, met name dak- en thuislozen. Daarnaast wonen er mensen die uit idealisme voor Emmaus hebben gekozen. Gewerkt wordt er in winkels met tweedehands artikelen om in het levensonderhoud te voorzien. Het motto is: ‘kom ons helpen anderen te helpen en misschien ben jij daarmee geholpen’.

9 deelnemers uit Slowakije, Spanje, Taiwan, Zuid-Korea,

Turkije, Frankrijk en Duitsland

begeleid door Bianca Moerman en Arwani

van 15 tot 29 augustus 2010

kringloop in Utrecht-Parkwijk

body taste it. I think, it’s delicious. After the break we started our tour back to Emmaus. There were some problems with the bikes again, but in the end we made it!”

Alberto Sainz - Spain:“First day working! Dawn! Its 7:30 and I have to take a shower and wake up everybody because is my turn! Johanna saves my life and she prepares the breakfast for every­body. After the breakfast we had the first work meeting. Emmaus people distribute the tasks for every body, clothing filter, electric­ity, unload the truck.”

“I take the electricity task with Peter and we filter the good and bad devices, nothing special, but its incredible the amount of good things that people throw away, it has no sense! After lunch we worked cleaning the dirty house and after that I cooked an amazing spectacular ‘pollito picante’ with Jhonny and everybody said that was the best meal they had ever tasted.”

Arwani - Indonesia:“Haloo..Good morning, still in our free day..today, we decided to go out of the city of Utrecht. Some people decided to visit Amsterdam and the others wanted to visit The

Hague. Because, I went to The Hague, so I want to tell about my time in The Hague. In the after­noon, firstly we visited the beach there. It was so beautiful with the white sand, and the blue of ocean even many wild birds are coming there. I think they also want to spend their summer time in the beach of The Hague. Our fun in the beach was disturbed by the strong wind and typically Dutch rain. But after few times, it changed soon to be sunny..yeeeee..”

Saturday, 28th augustToday was our last day in activities. Today we could choose our own activities we would like to do, some were helping to work in the kitch­en, house keeping or finishing the “group game”. In the afternoon, everybody was busy in the kitchen to cook for the farewell party with Emmaus. We had very big dinner consisting of some cooking from some countries. Then, we moved to the living room. This time, we gave a present (Summer Camp game) to Emmaus and said thank you for their hospitality and workcamp here. In the same time, our cam­pleaders gave us a certificate and nice little souvenirs. At night, we spent our time in Utrecht city.

Dit project werd financieel ondersteund door:

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met:

Emmaus Parkwijk

Onkruid wieden

‘s Ochtends begonnen we met de hekken van de renbakken schoon­maken. Na een paar uur was de klus geklaard en kregen we een nieuwe klus, het onkruid wieden tussen de heggen. Het vele moeilijk verwijderbare onkruid en de snel­heid (lees: traagheid) waarmee we vorderden, deed sommige vrijwil­ligers de moed in de schoenen zak­ken: voor, achter en opzij van ons: overal waar we keken zagen we eindeloze rijen heggen! De werk­dag was gevoelsmatig lang en als we keken naar wat er nog gewied moest worden, leek het alsof we bijna niets bereikt hadden.

We werkten tot half 2 en gingen laat lunchen, zodat we na de lunch niet meer hoefden te werken en meer tijd hadden voor Ermelo. Met z’n allen zijn we over de prachtige in bloei staande heide naar Ermelo gefietst, waar iedereen de tijd had om op eigen gelegenheid in het centrum rond te lopen en winkels te bezoeken.

Door wind en weer overal naartoe fietsen

Vandaag viel de regen, net als gisteren, met bakken uit de lucht. Helaas hielden we het ook tijdens de fietstocht naar de Schapedrift niet bepaald droog en al waren we voorbereid met regenjassen, onze broeken en schoenen waren door­weekt. Na anderhalf uur wandelen zijn we weer teruggefietst en bij terugkomst nam iedereen een warme douche.

‘s Avonds gingen we eten bij de Garderense berg, 2 uur onbeperkt eten en drinken. Dat ging er bij de vrijwilligers wel in! Wonder boven wonder hielden we het op de heen­weg droog, maar op de terugweg ontkwamen we niet aan de regen. Omdat de terugweg door bospaad­jes ging en het al laat was en de meesten geen licht hadden op de fiets, was het een avontuurlijke bedoening.

De vrijwilligers zijn dus al na 1 dag helemaal ingeburgerd in Nederland, wat is er nou meer Nederlands dan door wind en weer overal naartoe fietsen?

10 deelnemers uit Polen, Taiwan, Duitsland, Georgië, Turkije, Portu-

gal, Oekraine, Mexico en Japan

begeleid door Astrid Sikkenen Mirte Verouden

van 28 augustus tot 11 september 2010

paardensportondersteuning

in Ermelo

In samenwerking met de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) organiseerde SIW voor de zesde keer een project in Ermelo, om jongeren kennis te laten maken met sport en cultuur. Tijdens dit project werden de Nederlandse kampioenschappen paardrijden gehouden. De vrijwilligers hebben op dit project geholpen met het reilen en zeilen van dit evenement. Daarnaast werd er ook nog werk verricht in de bijbehorende tuinen en ze kregen er een nieuwe uitdaging bij...

Bezoek aan Utrecht

Omdat er in het weekend tijdens het NK gewerkt wordt, hebben we deze woensdag vrij en beslo­ten we naar Utrecht te gaan. We vertrokken vrij vroeg naar Utrecht omdat we er ruim een uur voor uit­trokken naar Station Ermelo te fiet­sen, gelukkig maar want het Mexi­caanse meisje viel van haar fiets en had een wond aan haar hand en wat blauwe plekken. Van de schrik bekomen konden we wel nog net de trein op tijd halen. Aangekomen in Utrecht hebben we direct met de vrijwilligers een fikse stadswande­ling ondernomen, we zijn de hele singel omgelopen en hebben in de binnenstad stilgestaan bij verschil­lende historische punten.

Iedereen had na de wandeling wel honger, en we lieten iedereen voor 2 en half uur vrij om zelf door de stad te lopen. Het weer was rede­lijk goed en iedereen vond Utrecht een erg mooie stad. Vanaf station Ermelo terugfietsen was redelijk vermoeiend, maar iedereen zat voldaan weer aan het avondeten in de kantine en ‘s avonds werden er spelletjes gespeeld.

Themadag

In Volendam regende het en was er door mist vrij weinig te zien, we gingen naar het Volendams Histo­risch museum en iedereen vond dit

kleine museum schattig en leuk. Het was leuk om de oud Hollandse sfeerkamers te zien, de kamer met kunst gemaakt van 3 miljoen sigarenbandjes was indrukwekend en een filmpje over de historie van Volendam en het IJselmeer vond iedereen interessant.Rond 14.30 waren we in Amster­dam en was het weer gelukkig wat beter. Omdat iedereen iets anders wilde doen werd de groep opge­splitst. Enkelen gingen naar een museum of wilden alleen rond­lopen, een groep van 5 ging een rondvaart doen.

Tijdens het diner hadden de vrijwil­ligers veel vragen over de stad, veel mensen vinden het gedoog­beleid van de stad omtrent drugs en prostitutie vreemd maar konden ook inzien dat het voor controle en handhaving beter zou kunnen zijn. De meeste vrijwilligers hadden wel wat mensen ontmoet en grappige dingen meegemaakt in Amsterdam en hebben een goed beeld van de stad gekregen.

Laatste dag

Vandaag is de laatste werkdag alweer. Bij het ontbijt komen de vrijwilligers al met de opmerking dat het allemaal zo verschrikkelijk snel is gegaan. In de middag bereidt iedereen zijn presentatie voor, enkelen mensen hebben dingen meegenomen, anderen gaan met

de laptop aan de slag om foto’s en filmpjes te verzamelen op het projectiescherm.

Dan gaan Mirte en Astrid voor de Nederlandse presentatie van de avond een quiz doen. Ze hebben 10 vragen bedacht. De quiz leidt tot hilariteit en het Japanse en Duitse meisje hebben een gedeelde eerste plaats en winnen een pak stroopwa­fels. Alle vrijwilligers vertellen met passie over hun land en cultuur, zo komen we leuke dingen te weten.

De volgende ochtend vertrekt de Turkse jongen erg vroeg met de taxi gevolgd door de Duitse mei­sjes, iedereen staat vroeg voor ze op en is emotioneel bij het af­scheid. Een groep van 8 vertrekt naar Utrecht, waarvan er twee vrijwilligers nog bij Astrid blijven slapen en drie bij Mirte.

Het project is vrijwel door iedereen als heel positief ervaren, het was een goeie diverse groep waarin iedereen een eigen plek had. Het was een erg leuke tijd en we zul­len zeker nog contact houden met elkaar.

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met

20 deelnemers uit Nederland, Frankrijk, Griekenland,

Litouwen en Finland

begeleid door Benito Bernabeloen Florentina Tjin-Kam-Jet

van 15 tot 29 augustus 2010

jeugd­muziekproject in

HeldenMaking music together leads to the common experience of different styles and cultures. A European culture emerged, built from those musical bricks, or rather from that kaleidoscope.

Making music together also resulted in other activities like workshops and presentations in order to learn more about Europe, its history and the world at large. The exchange contained a lot of active learning, emphasizing the

importance and value of intercul­tural friendship and trust. Through cooperation in small groups work­ing towards the final concert, other cultures were experienced up close and personally. Openness led to trust and this was of key importance to the integration and allowed the interaction with other cultures to be positive and enriching.

Dit project werd gesubsidieerd door:

20 deelnemers uit Nederland, Frankrijk, Engeland,

Turkije en Estland

begeleid door Gaby Spiertsen Noëlle Sam-Sin

van 15 tot 29 augustus 2010

jeugd­sportproject in

ArnhemWe did a lot of workshops to just feel comfortable with each other and had a lot of fun. Also we included excursions according to the theme of this ex­change, for instance we went to visit the National Sportscentre of the Neth­erlands, Papendal. Here we were introduced to a typically Dutch sport, called ‘klootschieten’. Furthermore we had some ‘cultural cooking’ nights, which means that we ate some delicious Turkish, Estonian, French, Welsh and Dutch food!

Dit project werd gesubsidieerd door:

thema project‘Klompendans versus Flamenco’

‘Klompendans versus Flamenco’ was het overkoepelende project tijdens SIW’s korte termijn projecten. De internationale vrijwilligers van de SIW projecten hebben de lokale cultuur ontdekt door op zoek te gaan naar lokale tradities, rituelen, gewoonten en gebruiken. Er is niet alleen naar de Nederlandse cul­tuur gekeken. In de projecten van SIW waren vele landen vertegenwoordigd. Op sommige projecten waren wel 11 nationaliteiten aanwezig!

Door op zoek te gaan naar deze lokale cultuur zijn de deelnemers de dialoog met elkaar aangaan over verschillen in lokale gewoonten en gebruiken of misschien wel overeenkomstige tradities en rituelen die horen bij bepaalde festiviteiten. Om in contact te komen met de lokale bevolking zijn de vrijwil­ligers in de eerste week van het project bij de lokale bevolking gaan eten. Verder werd er tijdens elk project door de vrijwilligers een culturele markt georganiseerd die ook door de lokale bevolking bezocht kan worden.

Bij een culturele markt kan men denken aan een proeverij van gerechten uit verschillende delen van de wereld, een spelletjesdag of een tentoonstelling van zelfgemaakte foto’s. Via lokale media en nieuwe media, zoals Twitter en Facebook hebben de deelnemers anderen op de hoogte gesteld van hun be­vindingen, door middel van tekst, foto’s en filmpjes.

begeleiderstraining De begeleiderstraining werd financieel ondersteund door:

Het thema project werd financieel ondersteund door:

De projecten van SIW worden begeleid door twee vrijwillige project­begeleiders. Zij fungeren als de gastheer van de groep. Ze helpen de groep op weg in Nederland en zorgen voor een fijne ‘thuissituatie’. De ene groep vraagt om een totaal andere aanpak dan de andere. Daarom, én omdat het begeleiden van de groep een hele verantwoordelijkheid is, worden alle pro­jectbegeleiders vooraf voorbereid middels een begeleiderstraining. Door een groep enthou­siaste trainers van SIW worden de begeleiders voorbereid op bijvoorbeeld groepsdynamische uitdagingen, omgang met cultuurverschillen en het beheren van het kasboek.

Olexandr, Ukraine

“Everybody were so excited before the New Year’s Eve!!! And the main thing that we’re going to celebrate it in Utrecht. First stop was SIW or­ganization, where we met our proj­ect manager Maykel. Later we met new people. They were volunteers from other project, Voerendaal.”

“Of course how we can forget about the wonderful workshop that Frank provided. The topic was ‘meaning of life’. Actually we were

talking about a lot of things. Finally we went to Astrid’s house on foot. Our New Year’ party started very well. And I want to admit that I’ve never seen so much firework in one evening, even on Independence Day in the USA. Then we were dancing, drinking fantastic Frank’s champagne and I was really happy that I met this New Year with these people because they are already a part of my life and I think that one of the best, which I won’t forget ever.”

Kate, Ukraine

“It was our first working day. It seemed to be so hard, so difficult to work from the very beginning. We were so tired after our work. But we were relaxed after dinner quite well. We talked about dif­ferent cultures, spent our time together getting acquainted with each other. In the evening we watched TV. My first impressions of the group were very positive. Participants in our camp are very clever, intel­ligent, with good sense of humor. And it is always interesting to communicate with everyone.”

Marina, Ukraine

“It was really nice day with won­derful atmosphere in the group. We worked till 16:00 o’clock. And we had really delicious food in the evening. And finally in the evening we watched movie with chips and sweety stuff. Actually it was a nor­mal day but in international project it was cool! We enjoyed it. Thank you SIW for the project in winter.”

12 deelnemers uit Turkije, Oekraïne, Italië, Tjechië,

Rusland en Zuid-Korea

begeleid door Reneé van ‘t Hof en Jovana Jovanovic en Judith Schenkels

van 27 december 2010 tot 10 januari 2011

winterproject

Ermelo

De Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) is al jaren een vaste partner van SIW. We werken met veel plezier samen aan fantastische internationale vrijwilligersprojecten. Ook in 2010 kon-den we weer vele vrijwilligers plaatsen; er vond een zomerproject plaats én een winterproject. Over het zomer project kon je eerder in dit verslag lezen, hieronder zie je hoe het winterproject verliep.

Talha, Turkey

“Sunday we woke up at Astrid’s place. She was hosting us all weekend. Sunday, maybe the best day; because there was no special program for us; everything goes spontaneously. After the new year’s party going to Volendam was great. In Volendam we ate fish (Dutch style), we went to Pub, we walked the streets and had fun.”

Zuzana, Czech Republic

“The day started with a very spe­cial (rich one) breakfast and our canteen was full of people what is not really traditional here. Then we continued with painting in cold stables till 15:00. After dinner we started our inter­national evening. The first countries that were presen ted were Italy and the Czech Republic. After these presentations Nikita surprised us by Russian flags which we received as a present. We wrote our names on these flags as a good memory + I received a lovely souvenir from all to remind me this work camp + some email addresses + lovely let­ter from Valentina.” Jovana, Serbia

“We continued painting horse stables which were cold and humid, and all volunteers worked fast and good without too many complaints. After dinner the plan was to have a Ukrainian country presentation but the kind people from KNHS,

namely Tim and his wife, organized for volunteers an opportunity to brush, feed and ride a horse, the idea which most of the volunteers liked very much. After that we had an amazing Ukrainian presentation, we listened to some Ukrainian mu­sic and talked about the country, the culture and people, interesting places to visit…” Judith, Netherlands

“Today was a happy day. I got to arrive back to the project and to see all you lovely people again! After dinner we had a Dutch pre­sentation. Me, Frank and Renee told the group about the Dutch anthem, big cities, Dutch candy, games (zakdoekje leggen), music (Guus Meeuwis – Kedengedeng Kedeng Hoo Hoo) and dancing around the table. Then we watched a typically Dutch film (…) Turks Fruit/Turkish Delight. People were maybe a little bit shocked… I talked to Tim and he was very satisfied with the work we’ve done. He said we worked hard and neatly and they liked us.”

Jin, Korea

“Last day! We wake up late as usual. After eating breakfast we went to ride a bicycle. Landscape is so cool!! I couldn’t see this kind of landscape in Korea. So it was really an exciting experience. We went to a lake and a castle. The museum was open so we didn’t enter the café. After lunch we went to the

summer house. After we arrived at our house we went to the restaurant. It was final dinner time. I’m so sad because Valentina and Judy left… My sister ­in­law left me. I cannot believe this is already the last day… I feel like yesterday I came here. I will not forget all of things and people. It was a first time work camp. I feel like we will meet tomorrow. I will miss everyone and we have to meet again!!!”

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met

10 deelnemers uit Mexico, Spanje, Armenië, Oekraïne,

Zuid-Korea, Rusland, Duitsland en Japan

begeleid door Jolanda Linssenen Maykel Kicken

van 27 december 2010 tot 4 januari 2011

winterproject Voerendaal

Scouting Voerendaal is een kleine vereniging. Er is slechts een klein aantal vrijwilligers actief. Sinds 2001 hebben zij hun eigen gebouw. Het was inmiddels, tien jaar later, aan onderhoud toe. Het internationaal vrijwilligersproject van SIW was een fantastische kans om relatief snel en in één keer groot onderhoud te plegen.

Anton Pijler,bestuurslid Scouting Voerendaal:

“We hebben nu eindelijk degelijke bakken voor onze materiaalopslag, deuren en kozijnen zijn geverfd en de keuken is opnieuw ingericht. Het was voor ons een enorme oppeper. We hebben direct nog een extra klusdag gepland om ook andere klussen af te ronden. We bedanken SIW Internationale Vrijwilligerspro­jecten van harte !!”

Jolanda Linssen, project-begeleidster:

“Het vrijwilligersproject in Voeren­daal was mijn eerste ervaring met de projecten van SIW. Laat staan dat ik ooit eerder als projectleider gefungeerd had. Ik wist dus niet precies wat ik kon verwachten, en vond het vrij spannend in eerste instantie. Dit bleek helemaal niet nodig te zijn geweest.

Hoewel het allereerst ietwat onwennig was, bleek de groep uiteindelijk erg goed samengesteld en werd er ook goed gewerkt. Maar voornamelijk was er erg veel plezier en dat is uiteindelijk het belangrijkste. De groep kwam onder andere los gedurende de uitstapjes die gemaakt werden, zo bezochten we naburige stadjes zo­

als Valkenburg en natuurlijk Maas­tricht. Op oudejaarsdag vertrokken we naar Utrecht om oud/nieuw te vieren en wat mij betreft was dat het moment waarop iedereen (of misschien juist ik wel) zijn hoede liet zakken.

Daarna vloog de tijd voorbij en duurde het uiteindelijk net te kort voor mijn gevoel. Maar op het hoogtepunt stoppen is nooit ver­keerd. Ik heb er veel van geleerd, heel erg van genoten en zou het met alle liefde opnieuw doen!”

Maandag Aankomstdag, twee ritjes met telkens vijf vrijwilligers

door het Zuid-Limburgse heuvelland.

Dinsdag Inleiding nut van het werk, rondleiding door het gebouw,

opstarten werk, interculturele spellenavond.

Woensdag Werkochtend, bezoek aan Valkenburg met wandeling

door omgeving.

Donderdag Werkochtend, excursie naar Maastricht met rondleiding

en bezoek aan theatervoorstelling.

Vrijdag Werkochtend, met trein naar Utrecht,

vieren jaarwisseling.

Zaterdag Wandeling door ontwakende binnenstad,

terug naar Voerendaal, werkmiddag, avondeten

bij ‘typisch Nederlands gezin’.

Zondag werkdag

Maandag werkdag, afsluitende gourmetavond en borrel met

bestuursleden van Scouting Voerendaal als dank

voor het verzette werk.

Dinsdag Vertrekdag.

Het project van dag tot dag

De projectbegeleiders Jolanda en Maykel verwonderden zich over de vele variaties in ‘afwas doen’. Oost­Europeanen drogen niet af, Aziaten spoelen voor, doen de afwas met amper wat afwasmiddel en spoelen vervolgens gron­dig na met koud water, Armeniërs wassen liever gewoon niet af.

Nadya uit Rusland begreep goed wat bedoeld wordt met ‘blijf kalm in geval van nood’. Toen enkele waxinelicht jes samen een iets grotere vlam gingen vormen en er actie ondernomen moest worden, kon zij niet anders dan kalmpjes haar wijsvinger richting vlam heffen en een weinig alarmerend ‘oh…… fire’ stamelen.

Naho uit Japan was klein van stuk maar groot van actie. Ze was één van de ijverigste en secuurste verfsters. Ze kwam aan op hakkenschoentjes door de sneeuw met een koffer die letterlijk even groot was als zij zelf (nouja.. mis­schien ietsje kleiner).

typisch workcamp Voerendaal

colofonSIW Internationale Vrijwilligerspro­jecten zendt al ruim 50 jaarvrijwil­ligers uit naar projecten in onge­veer 70 landen wereldwijd. Ook organiseert zij in Nederland elk jaar verschillende internationale vrijwil­ligersprojecten. Wil je ook een pro ject doen in Neder land of in het buitenland? Of wil je een project organiseren in samenwerking met SIW? Bezoek dan onze website www.siw.nl

Met dank aan: Maykel Kicken, Mette Heringa, Patricia van Delft, Rob van Leeuwen en Victor van Dijk

Tekst: geschreven door de bege­leiders en deelnemers van de projecten

Foto’s: Annemieke Buursink en de begeleiders en deelnemers van de projecten

Illustraties: Frank Elsdijk

Opmaak: Tycho van Woensel

vooruitblik op 2011In 2011 gaan we wederom fantastische internationale vrijwilligersprojecten realiseren. We kunnen alvast een tipje van de sluier oplichten over het over­koepelende en verbindende thema. Dat wordt ‘Out of our Bubble’. We gaan tools ontwikkelen om de diverse projectteams uit hun ‘Bubble’ te halen en zo nóg beter in contact te laten komen met de plaatselijke bevolking rondom de locatie van een project.

Dit project werd georganiseerd

in samenwerking met