Verslag van onze BBQ-activiteit op 15/07/2015

Toen we de indrukwekkende oprijlaan van het 8 ha groot landgoed van Monique en Bob opreden, waren

mijn medereizigers en ik uiteraard nieuwsgierig naar wat deze dag zou brengen. En ook al was de zon niet

van de partij, wat onmiddellijk opviel was de gezellige en ongedwongen sfeer, terwijl we verwelkomd

werden met een lekkere tas koffie of thee en dito koekjes.

En het moet gezegd, we waren

niet alleen onder de indruk van

de ruimte, de gebouwen en de

infrastructuur, er was ook nog

een immense tent opgetrokken,

die niet alleen voor een

samenhorig gevoel zou zorgen,

maar gezien het soms wispelturig

weer haar nut nog zou bewijzen.

Ondertussen werden door de

respectievelijke deelnemers van

de voormiddagactiviteit de fietsen

klaargezet en de stapschoenen

aangetrokken, want een beetje

beweging voor een BBQ zorgt

voor het nodige even(ge)wicht,

nietwaar… Van de deelnemers

van de fietsactiviteit, die geleid

werd door Jos, heb ik vernomen

dat ze hebben kunnen genieten

van de mooie, groene en rustige

omgeving, dat er niemand

betrapt is op doping en dat er

geen valpartijen geweest

zijn…Terwijl zij die op het landgoed

achterbleven een rondleiding kregen van Bob

himself, had ondergetekende zich aangesloten

bij de wandelaars. Het was onder de kundige

leiding van Erik dat we gedurende 1,5 uur de

wel zeer rustige en stille omgeving hebben

verkend. Doel van onze wandeling was de

watermolen van Gierle, een geklasseerde en

beschermde graanmolen van circa 500 jaar

oud, in privé bezit, niet meer in functie, maar

wel in zijn oorspronkelijke staat gebracht,

kortom een prachtig en romantisch plekje

natuur met terrasje en bootje en… alles

wat een mens doet dromen. Na een

geslaagde wandeling mochten wij ons

naar de volgende activiteit begeven en

dat was er ook een die kon doen

dromen, nl. het aperitief met een zalig

glaasje bubbels of fruitsap en de mooie

en lekkere hapjes.

BBQ dat betekent voor mij meestal zelf

een beetje actief bezig zijn, zorgen dat

al het nodige aanwezig is, het vuur

aanwakkeren, eventueel zelf zijn

worstje of satéke op het vuur leggen,

maar nee hoor!, ons bestuur had voor

professionele hulp gezorgd, zodat wij

alleen maar zouden kunnen genieten.

Want inderdaad, terwijl wij mochten

aperitieven, werden er groentjes gekuist

en gesneden, broodjes vers gebakken,

sausjes op smaak gebracht, frietjes

gebakken en het vuur op temperatuur

gebracht. Onze goesting en honger

werd met de minuut groter en nadat Bob de

verdwaalde Germaine had thuis gebracht

(maar dat is een apart verhaal) werden we

tegen 13.30u uitgenodigd om onze plaats in

te nemen in de tent, waar de tafels mooi

versierd waren met verse rode bessen en

waar de rosé en rode wijn en water rijkelijk ter

beschikking waren. Na een welkomstwoord

van Bob mochten we beginnen proeven en

genieten van al dat lekkers. Naast de

versgebakken broodjes, pasta,

gebakken aardappeltjes en frietjes was

er ook een rijke keuze aan diverse

groentjes en sausjes en de gegrilde

scampisaté, kipsaté, ribbetjes,

boerenworst, vis in papillot en

kippenboutjes zorgden voor een mooi en

smakelijk geheel. Enfin, er werd

aangeschoven, doorgeschoven,

gekozen, gedegusteerd, gepeuzeld,

geknabbeld, verorberd, kortom het werd

allemaal letterlijk en figuurlijk fel gesmaakt. Toen iedereen voldaan en gezellig nagenietend dacht dat we

het zowat gehad hadden, was dit zonder Herman gerekend. Hij nodigde ons uit om deel te nemen aan een

6-tal volksspelen, namelijk sjoelbak, trou madame, klimbak, tonspel, vogelpik en hoefijzer werpen en

uiteraard zou het competitief element

niet ontbreken. Dus allen daarheen om

het beste van zichzelf te geven en

ondertussen wat te bewegen en zo

spijs en drank wat te laten verteren.

Ook deze activiteit werd algemeen

toegejuicht en dus een groot succes, al

moet ik toegeven dat de meeste

deelnemers zich tijdelijk hebben laten

afleiden… door een verrassend maar

niet minder fantastisch dessert! En ja,

opnieuw werd er aangeschoven en

doorgeschoven en geproefd en

geknabbeld en fel gesmaakt, want ook

nu was er een rijke keuze en, gezien

de grootte van de porties, was het

woord “ ijsje” hier zeker niet op zijn

plaats. Het was hoe dan ook opnieuw

genieten! Maar toch moest er nog wat

gewerkt worden: concentratie,

manipulatie, imitatie en conversatie

moesten zorgen voor een zo goed

mogelijke prestatie bij de volksspelen.

Als troost voor alle deelnemers van het

tonspel toch eventjes vermelden dat

Bob als enige het gaatje heeft kunnen

vinden. Mij ga je hier geen verdere

commentaar horen op geven… Toen

Herman de punten begon te tellen en

vergelijken, voelde men de spanning stijgen

en dus werd iedereen naar de tent

uitgenodigd voor de uitslag. Proficiat aan de

top 3: aan Wim met de bronzen medaille,

aan Iréne Verrelst met de zilveren medaille

en aan de winnaar Stan die de gouden

medaille in ontvangst mocht nemen! Het

was een mooie afsluiter van een opnieuw

mooi initiatief.

Tot ieders’ verrassing was het nog niet de afsluiting

van de dag, maar werd er nog koffie en thee

geserveerd en, geloof het of niet, werden er door een

aantal vrijwilligers (sters) nog lekkere wafels

gebakken. Wat een dag en wat zijn we verwend!

Zonder de door Bob en Monique aangeboden locatie zou dit niet mogelijk geweest zijn. Zeer terecht werd

er dan in naam van de club door Jos een attentie overhandigd. Vele handen maken het werk licht en dus

werd er tot slot nog wat opgeruimd, waarna elkeen voldaan in beide betekenissen van het woord

huiswaarts keerde.

Ik twijfel er niet aan dat ik aan het eind van dit verslag in naam van elk van de aanwezigen een zeer gemeende “dank u” mag en moet vermelden, in de eerste plaats uiteraard aan Bob en Monique, maar ook aan alle leden van het bestuur die samen heel hard en lang gewerkt hebben om er een prachtige, gezellige, lekkere dag en een mooie herinnering voor ons van te maken. We weten dat Bob en onze bestuursleden naast de activiteiten ook veel waarde hechten aan het mekaar steeds beter leren kennen en een goeie sfeer en daarin zijn ze, naar mijn aanvoelen, met deze prachtige dag méér dan geslaagd!

De verslaggever van dienst : Jacques Myncke

Fotografen : Carl De Boo & Herman Stevens